Σε πεντάωρο αποκλεισμό της κοιλάδας των Τεμπών θα προχωρήσουν την
Πέμπτη οι αγρότες, όπως αποφάσισαν σε γενική συνέλευση των μελών του
μπλόκου το βράδυ της Τετάρτης.
Συγκεκριμένα, ο αποκλεισμός θα πραγματοποιηθεί από τις 16.00 έως τις 21.00.
Οι αγρότες συζητούν το ενδεχόμενο να καλέσουν το Σάββατο εκ νέου
εκπροσώπους των μπλόκων από όλη την Ελλάδα στα Τέμπη, προκειμένου να
υπάρξει συντονισμός για κλιμάκωση των κινητοποιήσεων.
Σε ό,τι αφορά στην έκθεση Agrotica, η απόφαση που ελήφθη από τους
αγρότες είναι να μην συμμετάσχουν συντεταγμένα ως μπλόκο Τεμπών στις
εκδηλώσεις διαμαρτυρίας που έχουν προγραμματιστεί στη Θεσσαλονίκη, χωρίς
αυτό να αποκλείει την συμμετοχή μεμονωμένων αγροτών.
Από την πλευρά τους, οι αγρότες του μπλόκου της Νίκαιας οι οποίοι
συνεδρίασαν επίσης, αποφάσισαν την Παρασκευή το απόγευμα να διοργανώσουν
μεγάλη συγκέντρωση, με τη συμμετοχή κοινωνικών και παραγωγικών φορέων,
στην Κεντρική Πλατεία της Λάρισας.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!
Παρακάτω μπορείτε να δείτε μια εύχρηστη λίστα με όλες τις εταιρείες πίσω από τις οποίες κρύβεται η Monsanto, την οποία έχουν δημιουργήσει ακτιβιστικά sites των ΗΠΑ. Εκτυπώστε την για να την έχετε σαν οδηγό όταν κάνετε τα ψώνια σας. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τι ακριβώς τρώμε...
ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!
Μήπως στη ζωή σας έχετε τον ρόλο του αθώου παιδιού που είναι γεμάτο αγνή αγάπη για όλο τον κόσμο; Ή είστε o αστείος τύπος που του αρέσει να γελά εις βάρος των άλλων; Μπορεί όμως να είστε μια μάγισσα που πληγώθηκε τόσες πολλές φορές ώστε έγινε ψυχρή κι απόμακρη και αποφεύγει τους άλλους, ένας εφευρέτης και επιστήμονας, ένας οραματιστής που μεταλαμπαδεύει καινούριες ιδέες στη συνείδηση του κόσμου μέσα από μια μυστηριώδη ικανότητα να καθοδηγεί;
Υπάρχουν βέβαια πολλές πιθανότητες να είστε ένας ήρωας που έχει νικήσει όλα τα τέρατα που αναδύθηκαν μέσα από τον πιο σκοτεινό του εαυτό και που αφού αφάνισε τους κακούς και είδε τον κόσμο όπως πραγματικά είναι, επέστρεψε στην πατρίδα του πιο σοφός και πιο συνειδητοποιημένος από ποτέ. Υπάρχουν κυριολεκτικά χιλιάδες αρχέτυπα τα οποία χρησιμοποιούμε για να εξελιχτούμε πνευματικά, 7 όμως από αυτά είναι τόσο συνηθισμένα που είναι χρήσιμο να τα κατανοήσουμε.
O Carl Jung και ο Joseph Campbell περιέγραψαν τα αρχετυπικά μοτίβα που χρησιμοποιούμε όταν εκφραζόμαστε. Ίσως θεωρήσετε ότι πρόκειται για μύθους ή ιστορίες που λέμε στον εαυτό μας προκειμένου να βιώσουμε την εμπειρία της ζωής.
Ο Campbell περιγράφει το ταξίδι του «ήρωα/ηρωίδας» ως κάτι που όλοι πρέπει να κάνουμε προκειμένου να διαχωρίσουμε τον «συνηθισμένο κόσμο» από τον εαυτό μας και να θυσιαστούμε για να διορθώσουμε τις αδικίες που παρατηρούμε στον κόσμο. Μέσω αυτής της ενσάρκωσης ανταποκρινόμαστε σε ένα «κάλεσμα στην περιπέτεια» προκειμένου να ξεκινήσουμε αυτό το ταξίδι, αλλά στην πραγματικότητα διερευνούμε τι μπορούμε να μάθουμε από τον εαυτό μας.
Ο Ήρωας αποτελεί το πρώτο από τα 7 αρχέτυπα. Είναι ο πρωταγωνιστής. Χωρίς αυτόν, η ιστορία είναι καταδικασμένη να αποτύχει, όπως άλλωστε και η εμπειρία της ζωής μας. Αν και ορισμένοι θα υποστηρίξουν ότι ο μονομύθος δεν αρκεί για να περιγράψει όλους τους χαρακτήρες μέσα στο παιχνίδι της ζωής, σίγουρα είναι χρήσιμο για την κατανόηση του ότι όλοι παίζουμε έναν ρόλο και του ότι μπορούμε να επιλέξουμε κάποιον διαφορετικό τόσο εύκολα όσο αν αλλάζαμε κοστούμι σε ένα έργο του Σαίξπηρ.
Με λίγα λόγια, παρακάτω περιγράφονται τα 7 αρχέγονα αρχέτυπα στα οποία όλοι παίζουμε κάποιο ρόλο (μέσα από χιλιάδες δυνατότητες). Σε πολλές περιπτώσεις, άλλοι παίζουν επίσης τον δικό τους ρόλο, κι έτσι καταφέρνουμε να συνεχίσουμε το ταξίδι της ζωής:
1. Ο Ήρωας
Ο Ήρωας (Ηρωίδα) βρίσκεται παντού. Υπάρχει σε κάθε αρχαίο μύθο, λαϊκή κουλτούρα, αρχαίο πολιτισμό και έπος. Ο Gautama Buddha είναι Ήρωας, όπως ακριβώς και ο Iron Man. Κατά τον ίδιο τρόπο είναι Ηρωίδα η Amelia Earhart και η Ιωάννα της Λωραίνης. Ο Ήρωας συχνά γεννιέται κάτω από περίεργες ή επικίνδυνες συνθήκες ή αποτελεί μέλος μιας βασιλικής οικογένειας. Μόλις λάβει το «κάλεσμα στην περιπέτεια» αφήνει την πατρίδα του για να συνεχίσει το ταξίδι του. Ίσως διαθέτει υπερφυσικά χαρίσματα (ενόραση και ενακοή) και πρέπει να περάσει πολλές δοκιμασίες στη ζωή του προκειμένου να συμφιλιωθεί με το πατρικό αρχέτυπο ενώ ταυτοχρόνως εκμηδενίζει το εγώ του με σκοπό να αποκτήσει πνευματικά χαρίσματα. Αποτελεί ένα εξιδανικευμένο πρόσωπο που αντιμετωπίζει δοκιμασίες και ταλαιπωρίες με τρόπους που ο μέσος άνθρωπος δεν μπορεί.
«Εν ολίγοις, οι Ήρωες συμβάλλουν στην ανάγκη της κοινωνίας να διαιωνίζει τις αξίες της. Στο μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας, η θρησκεία έχει υπάρξει η βασική αιτία της διαιώνισης των κυρίαρχων γνωρισμάτων της κοινωνίας χρησιμοποιώντας μυθικά πρόσωπα με σκοπό να τονίσει ηθικές και κοινωνικές αρχές που βοηθούν στη δημιουργία μιας κοινής αντίληψης για κοινωνικά ζητήματα όπως ο θάνατος και ο ρόλος των 2 φύλων.
Ένα εξαιρετικό παράδειγμα ενός σύγχρονου Ήρωα που αντικατοπτρίζει τη συγκεκριμένη κοινωνική κατάσταση είναι ο Luke Skywalker από την ταινία «Ο πόλεμος των άστρων». Ο Luke επιβεβαιώνει την πίστη μας στην κυριαρχία του ανθρώπου πάνω στην ύπουλη εισβολή της τεχνολογίας στον κόσμο μας. Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές άρχισαν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και πολλοί άνθρωποι ανησυχούσαν όσον αφορά την κυρίαρχη θέση τους στην κοινωνία. Έτσι λοιπόν, ο Ήρωας μεταμορφώθηκε στον θρίαμβο του ανθρώπινου πνεύματος ενάντια στα σατανικά σχέδια της τεχνολογίας».
2. Ο Μέντορας
Μερικές φορές ο Μέντορας εμφανίζεται με τη μορφή δασκάλου ή σοφού. Ο σκοπός του είναι να δοκιμάσει τη βούληση του Ήρωα, την αφοσίωσή στο καθήκον του και την ικανότητά του να παραμείνει σταθερός στην πορεία του ταξιδιού του. Ο Μέντορας καθοδηγεί τον Ήρωα, αλλά μπορεί επίσης να καθοδηγήσει και οποιοδήποτε άλλο από τα υπόλοιπα αρχέτυπα που συμβολίζονται μέσα στο παιχνίδι της ζωής.
3. Η Σκιά
Η Σκιά αποτελεί συνήθως την ανταγωνιστική πτυχή της ιστορίας. Μπορείτε να το διαπιστώσετε στη σχέση σας με ένα άλλο πρόσωπο, όπου εσείς είστε ο ανταγωνιστής του, ή μπορεί κάποιος άλλος να είναι δικός σας ανταγωνιστής. Ο ρόλος της Σκιάς είναι να αποπροσανατολίσει τον Ήρωα ή την Ηρωίδα από τον στόχο του/της. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι αντιπροσωπεύει τα θραύσματα του υποσυνειδήτου που δεν έχουν έρθει στην επιφάνεια για να ασχοληθούμε με αυτά συνειδητά. Ακριβώς όπως εξήγησε ο Carl Jung, η Σκιά δεν είναι πάντα κακή. Είναι απλώς η άγνωστη σκοτεινή πλευρά της προσωπικότητάς μας.
Είναι σκοτεινή τόσο επειδή συνήθως αποτελείται από πρωτόγονα, αρνητικά, κοινωνικά ή θρησκευτικά καταπιεσμένα συναισθήματα και παρορμήσεις όπως η λαγνεία, η επιθυμία για εξουσία, ο εγωισμός, η απληστία, ο φθόνος, ο θυμός και η οργή, όσο κι επειδή επισκιάζεται από τη συνείδηση λόγω της σκοτεινής φύσης της. Όταν η Σκιά εμφανίζεται στη ζωή μας αντιλαμβανόμαστε το ταξίδι και την επιτυχία του Ήρωα.
«Οτιδήποτε θεωρούμε κακό, κατώτερο ή απαράδεκτο και αρνούμαστε να το παραδεχτούμε γίνεται μέρος της Σκιάς, ο αντίποδας αυτού που ο Jung ονόμαζε περσόνα ή συνειδητή προσωπικότητα. Σύμφωνα με την Aniela Jaffe, αναλύτρια του Jung, η Σκιά είναι «το άθροισμα όλων των προσωπικών και συλλογικών πτυχών της ψυχής οι οποίες, λόγω της ασυμβατότητάς τους με την επιλεγμένη συνειδητή συμπεριφορά, δεν εκφράζονται στη ζωή μας».
4. Ο Σύμμαχος
Σκεφτείτε τον Robin, τον συνεργάτη του Batman ή τον Jim, τον φίλο του Huck Finn που ταξίδεψε μαζί του μέχρι τον Μισισιπή. Αυτοί είναι οι φίλοι που μας βοηθούν στο ταξίδι μας. Μας στηρίζουν και συχνά αντικατοπτρίζουν τις θετικές πλευρές του εαυτού μας τις οποίες ξεχνάμε και οι οποίες πρέπει να αντανακλώνται σε άλλα αρχέτυπα, όπως εκείνο της Σκιάς.
5. Ο Χαρακτήρας που αλλάζει συνεχώς πρόσωπα
Αυτό είναι το στοιχείο της ιστορίας, της δικής σας ιστορίας, που εμπεριέχει την αμφιβολία. Είναι ο δύσπιστος άνθρωπος, η κυνική πεθερά, η φωνή μέσα στο κεφάλι σας που σας λέει ότι η ιστορία δεν μπορεί να προχωρήσει. Αυτός ο Χαρακτήρας θα δυσκολέψει τον Ήρωα να ακολουθήσει την πορεία του προκαλώντας κάθε είδους αντιπερισπασμούς και αμφιβολίες σχετικά με τον αληθινό σκοπό του.
6. Ο Απατεώνας
Είναι επίσης γνωστός ως Κλόουν ή Γελωτοποιός και μοιάζει με τον Χαρακτήρα που αλλάζει συνεχώς πρόσωπα, αφού σκοπός του είναι να προκαλέσει προβλήματα στον Ήρωα. Ο Απατεώνας έχει τον ακριβώς αντίθετο ρόλο του Φύλακα ή του Μέντορα. Αντιπροσωπεύει τον πειρασμό. Σκεφτείτε τον σέξι άντρα ή γυναίκα στο γραφείο σας που θα σας βάλει σε πειρασμό ή έναν πλακατζή φίλο σας που σπαταλά τον χρόνο σας και σας δελεάζει να αποφύγετε τις ευθύνες σας.
7. Ο Εξερευνητής
Επίσης γνωστός ως Περιπλανώμενος ή Ονειροπόλος, ο Εξερευνητής ψάχνει μονίμως για απαντήσεις. Μπορεί να μοιάζει με μια «χαμένη» ψυχή που δεν καταφέρνει να στεριώσει κάπου, αλλά βοηθά την ιστορία να προχωρήσει με κάθε είδους έρευνα. Επιθυμεί τόσο πολύ να βρει απαντήσεις που είναι ικανός να θέσει τον εαυτό του σε κίνδυνο και να ενεργήσει αυθόρμητα ή σπασμωδικά μόνο και μόνο για να καταφέρει να αναζητήσει περισσότερες απαντήσεις. Σκεφτείτε τον Βούδα. Ο Εξερευνητής είναι πολύτιμος, αλλά μόνο ο Ήρωας βρίσκει την απόλυτη αλήθεια.
Τελικές σκέψεις
Ο Campbell έγραψε το βιβλίο «Ο ήρωας με τα χίλια πρόσωπα» επειδή υπάρχουν πάρα πολλοί ρόλοι που μπορούμε να παίξουμε. Τα αρχέτυπά του έχουν τόσο βαθύ νόημα που έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί σε ταινίες, όπως στον «Πόλεμο των άστρων», καθώς και σε σχεδόν κάθε ταινία του Χόλιγουντ και απευθύνονται σε ακροατήρια που θα ταυτιστούν με όποιο αρχέτυπο υποδύονται στη δική τους ζωή. Ο στόχος είναι πάντα ίδιος – να αντέξουμε τις δοκιμασίες, να ξεφύγουμε από τα δόντια του τέρατος, να ζήσουμε μια μεγάλη περιπέτεια και να επιστρέψουμε πιο σοφοί για να μοιραστούμε τη γνώση με τους άλλους ανθρώπους. Αυτό το μεγάλο ταξίδι στο οποίο όλοι μας συμμετέχουμε είναι επίσης γνωστό ως αναχώρηση, έναρξη και κύκλος επιστροφής. Ποιο είναι λοιπόν το δικό σας αρχέτυπο;
ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!
Σε μία νέα προσέγγιση για την ανακάλυψη του νοήματος της ευτυχίας, μία καινούρια έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό journal “Society for Personality and Social Psychology” φανερώνει ότι η καλή αξιοποίηση του χρόνου σας, συνδέεται με μεγαλύτερη ευτυχία σε αντίθεση με το κυνήγι του χρήματος.
Σε έξι μελέτες με περισσότερους από 4.600 συμμετέχοντες, οι ερευνητές βρήκαν μεγαλύτερα αποτελέσματα μεταξύ των ανθρώπων που εκτιμούν το χρόνο που διαθέτουν από τα χρήματα και ότι η επιλογή αυτή ήταν ένα αρκετά συνεπές γνώρισμα τόσο στις καθημερινές αλληλεπιδράσεις τους όσο και στα σημαντικά γεγονότα της ζωής τους.
«Φαίνεται ότι οι άνθρωποι έχουν μια σταθερή προτίμηση στην καλή αξιοποίηση του χρόνου τους, σε σχέση με το να βγάλουν περισσότερα χρήματα και η ιεράρχηση του χρόνου δείχνει να συνδέεται με μεγαλύτερη ευτυχία στη ζωή τους», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια Ashley Whillans, διδακτορική φοιτήτρια κοινωνικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας.
Ειδικότερα οι ηλικιωμένοι, παρουσίασαν μεγαλύτερες μετρήσεις στην αξιόλογηση του χρόνου τους, σε σύγκριση με νεότερα άτομα. «Καθώς οι άνθρωποι μεγαλώνουν, επιθυμούν να αξιοποιούν συχνότερα το χρόνο τους με πιο ουσιαστικό τρόπο από το να βγάζουν χρήματα», είπε η Whillans.
Οι ερευνητές πραγματοποίησαν ξεχωριστές έρευνες, εντάσσοντας ένα εθνικά αντιπροσωπευτικό δείγμα Αμερικανών, φοιτητές από το Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας και ενήλικους επισκέπτες ενός μουσείου επιστήμης στο Βανκούβερ. Μερικές από τις μελέτες χρησιμοποίησαν πραγματικά παραδείγματα από τον κόσμο, όπως για παράδειγμα ρώτησαν έναν συμμετέχοντα αν θα προτιμούσε ένα ακριβότερο διαμέρισμα που θα είχε μικρότερη απόσταση από τη δουλειά του ή ένα λιγότερο ακριβό διαμέρισμα με μεγαλύτερη απόσταση.
Ένας συμμετέχων θα μπορούσε επίσης να επιλέξει ανάμεσα σε ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα που θα οδηγούσε σε μια εργασία με πολλές ώρες και ένα υψηλότερο μισθό εκκίνησης ή ένα πρόγραμμα που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια δουλειά με χαμηλότερο μισθό, αλλά λιγότερες ώρες απασχόλησης. Το φύλο ενός συμμετέχοντα ή το εισόδημα δεν επέδρασε στην πιθανότητα εκτίμησης του χρόνου ή των χρημάτων, αν και η μελέτη δεν περιλαμβάνει συμμετέχοντες που ζουν στο όριο της φτώχειας, που μπορεί να βάλουν σε προτεραιότητα τα χρήματα για να επιβιώσουν.
«Αν οι άνθρωποι θέλουν να επικεντρωθούν περισσότερο στη ζωή τους στην αξιοποίηση του χρόνου τους και λιγότερο στο κυνήγι του χρήματος, μπορούν να ρυθμίσουν με τέτοιο τρόπο την καθημερινότητά τους, ώστε να είναι πιο εύκολη μία τέτοια στροφή, όπως να δουλεύουν ελαφρώς λιγότερες ώρες, να πληρώνουν κάποιον άλλον για να κάνει τις δουλειές του σπιτιού που δεν θέλουν ή να προσφέρουν εθελοντική εργασία μέσω φιλανθρωπίας».
«Ενώ μερικές επιλογές ενδέχεται να είναι διαθέσιμες μόνο για τα άτομα με διαθέσιμο εισόδημα, ακόμα και μικρότερες αλλαγές θα μπορούσαν να κάνουν μια μεγάλη διαφορά», αναφέρει η Whillans.
«Η απόκτηση περισσότερου ελεύθερου χρόνου είναι πιθανόν πιο σημαντική για την ευτυχία από ό,τι έχουν τα περισσότερα χρήματα», συμπληρώνει. «Ακόμα και η εθελοντική εργασία σας σε μία τράπεζα τροφίμων για λίγες ώρες, μπορεί να έχει περισσότερη θετική αξία και να σας κάνει να νιώσετε πιο ευτυχισμένοι».
Πηγή: psypost.org Απόδοση – Επιμέλεια: Ομάδα psychologynow
ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!
Χαριτίνη Καρακωστάκη Πώς φτάσαμε να θεωρείται κανονικότητα η επίδειξη των κακών τρόπων Οταν συναντιούνται τυχαία δύο άγνωστοι στον δρόμο, έλεγε ο Ερβιν Γκόφμαν (αμερικανός κοινωνιολόγος των ηθών της καθημερινής ζωής), αυτό που ακούγεται συχνότερα να βγαίνει από το στόμα τους είναι «καλημέρα» και «συγγνώμη». Και συμπλήρωνε: Αυτά τα «καλημέρα» και τα «συγγνώμη» πρέπει να τα λάβουμε σοβαρά υπόψη και να τα μελετήσουμε, αν θέλουμε να κατανοήσουμε πώς λειτουργεί μια κοινωνία.
Αν ο Γκόφμαν μπορούσε να κάνει μια βόλτα σε ένα ελληνικό αστικό κέντρο τού σήμερα, ας πούμε στην πρωτεύουσα, θα παρατηρούσε ότι όταν συναντιούνται δύο άγνωστοι μπορούν να ακουστούν πολλά διαφορετικά πράγματα, εκ των οποίων σπανιότερα «καλημέρα» και «συγγνώμη». Ο εισαγωγικός χαιρετισμός συχνά απουσιάζει ή στην καλύτερη περίπτωση αντικαθίσταται από ένα, μάλλον επιθετικό, «να σας πω!». Η έκφραση δε του αιτήματος που πυροδοτεί την επικοινωνία είναι συχνά αδιαμεσολάβητη: «Θέλω αυτό» ή «Εχετε το τάδε;» ή «Το τσιγάρο σας έρχεται κατευθείαν πάνω μου!». Η απουσία της λεκτικής ευγένειας συνοδεύεται συχνά και από εκφράσεις αγένειας πέραν της φυσικής γλώσσας: η παντελής αδυναμία συγκρότησης ουράς σε ένα ταμείο και οι συνακόλουθοι αναστεναγμοί δυσαρέσκειας που βγαίνουν από το παρατοποθετημένο μπουλούκι των ανθρώπων, το σολιψιστικό μπλοκάρισμα του διαδρόμου ή της πόρτας στο βαγόνι του μετρό, η ευκολία με την οποία κάποιος «δεν σε βλέπει» και σε προσπερνά κλέβοντας τη σειρά σου, χωρίς να αντιλαμβάνεται καν το «δυνατό άγγιγμα» που προκύπτει από το «ασυναίσθητο» σκούντημα ή ποδοπάτημα, δεν είναι παρά μερικές από αυτές.
Η αγένεια δεν είναι προφανώς ελληνικό προνόμιο. Σε όλες τις πόλεις, όπου η επικοινωνία δεν γίνεται με όρους γνωριμίας όπως συμβαίνει στις πιο μικρές κοινότητες, οι άνθρωποι συχνά απογοητεύονται από τη συμπεριφορά τρίτων απέναντί τους. Το ενδιαφέρον όμως της ελληνικής αγένειας στις τυχαίες δημόσιες συναντήσεις μεταξύ αγνώστων είναι ότι αυτή δεν γίνεται ποτέ αντιληπτή ως μεμονωμένη παρέκκλιση από έναν κανόνα αστικής ευγένειας παρά θεωρείται κανονικότητα. Αντίθετα, μέσα σε ένα καθεστώς απόλυτης αστικής διαστροφής, οι τύποι ευγένειας είναι εκείνοι που θεωρούνται παρέκκλιση και γίνονται συχνά αντικείμενο γελοιοποίησης, σχολιασμού και (καλοπροαίρετης;) πλάκας.
Η κουλτούρα της αγένειας διαμορφώνει ασφαλώς και τους όρους δημοσιότητας των δημοσίων προσώπων. Φωνές, τσιρίδες, υποτιμητικός πληθυντικός και μάγκικος ενικός κυριαρχούν στη ζωντανή και τηλεοπτική πολιτική αντιπαράθεση. «Ακούς τι σου λέω, ρε; Ακούς τι σου λέω;», «Αυτό που σου λέω, εγώ!» ακούγονται να βγαίνουν από το στόμα μελιτζανοκόκκινων προσώπων έτοιμων να εκραγούν. Περιγραφικά επίθετα εν είδει κατηγορητηρίου (Καραγκιόζης, μαφιόζοι, λαμόγια, ρουφιάνοι) και ηθικολογίζοντες αφορισμοί («σα δεν ντρέπεστε!», «καλά, εντάξει, μπαρμπούτσαλα») και πού και πού κανένα αναστοχαστικό συγγνώμη («Μα είστε εντελώς ηλίθιος, συγγνώμη κιόλας») δίνουν και παίρνουν προτού τα διακόψει ρυθμικά η τέλεια μονοτονία της επανάληψης: «Με αφήνετε να μιλήσω; Με αφήνετε να μιλήσω; Μα γιατί δε με αφήνετε να μιλήσω;».
Η ελληνική κουλτούρα της αγένειας δεν είναι καθαυτή κακή, όπως αντίστοιχα μια άλλη εθνική κουλτούρα ευγένειας δεν είναι καθαυτή καλή. Πράγματι η χρήση κάποιων λέξεων όπως «καλημέρα», «συγγνώμη», «ορίστε», «παρακαλώ», «ευχαριστώ», καθώς και η χρήση του πληθυντικού αριθμού δεν εξασφαλίζουν από μόνες τους την καλή συμβίωση των κατοίκων των πόλεων, ούτε επαρκούν για να εξαλείψουν τη βία – βίαιες συμπεριφορές εκδηλώνονται κάλλιστα και σε συνθήκης απόλυτης ευγένειας. Επιτελούν όμως, όπου χρησιμοποιούνται, μια σειρά από πολύπλοκες κοινωνικές λειτουργίες τις οποίες δεν πρέπει να παραβλέψουμε: οργανώνουν τις τυχαίες αλλά αναπόφευκτες συναντήσεις μεταξύ αγνώστων, φτιάχνουν μικρές καθημερινές τελετουργίες, αισθητικοποιούν την επικοινωνία κρύβοντας την πραγματική αδιαφορία που μπορεί να νιώθει ο ένας για τον άλλον, επιτρέπουν την έκφραση μέχρι και των πιο παράδοξων αιτημάτων διαλύοντας και ξαναφτιάχνοντας στιγμιαίες σχέσεις εξάρτησης. Κυρίως, όμως, υφαίνουν το πλαίσιο μιας κουλτούρας που υπολογίζει τον Αλλον, επιτρέπει την κριτική, αλλά επιζητά τη συναίνεση.
Οχι, η κουλτούρα της αγένειας δεν είναι καθαυτή κακή. Ευνοεί όμως τις εκρήξεις, τις φορμαλιστικές αντιπαραθέσεις και τις ανταγωνιστικές επιδείξεις υπέρμετρων εγώ. Αντίθετα, η αναγνώριση του Αλλου και η προσοχή στις ανάγκες του, που αυτόματα προκύπτουν από τη μηχανική χρήση ξερών τύπων ευγένειας, καθρεφτίζουν μία προδιάθεση συναίνεσης, απαραίτητη για την αστική συμβίωση.
Ευγένειες και αγένειες, ήρθε η ώρα όλες αυτές τις λέξεις, τις στάσεις, τις συμπεριφορές, να τις πάρουμε στα σοβαρά.
Η Χαριτίνη Καρακωστάκη είναι πολιτική επιστήμων, υποψήφια διδάκτωρ Κοινωνιολογίας στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (Paris)
ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!
Το συγκεκριμένο σύνδρομο είναι οι επιπτώσεις της παρατεταμένης κλίσης του κεφαλιού πάνω στη σπονδυλική στήλη και το οποίο μετατρέπεται σε πρόβλημα ολοένα και περισσότερο τόσο για τα παιδιά όσο και για τους ενήλικες.
Αρκετά χρόνια πριν παρατήρησα ότι τα παιδιά που συνόδευαν τους γονείς τους στο γραφείο μου κατά τη διάρκεια της επίσκεψης κάθονταν σχεδόν σε εμβρυακή στάση κι έπαιζαν με το Nintendo τους. Στη συνέχεια ήρθαν τα κινητά τηλέφωνα και τα παιδιά πλέον κάθονται κοιτάζοντας προς τα κάτω με τους αντίχειρές τους να πληκτρολογούν. Είπα στους γονείς ότι θα έρθει η στιγμή που τα κινητά τηλέφωνα θα δημιουργήσουν το επόμενο σύνδρομο με τον ίδιο τρόπο που οι υπολογιστές έγιναν αιτία για το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα. Πρότεινα να χρησιμοποιήσουμε τον όρο «Texter’s neck».
Μαντέψτε τι έγινε στη συνέχεια: οι ειδικοί χρησιμοποιούν πλέον τον όρο «Text neck» για να περιγράψουν τις επιπτώσεις της παρατεταμένης κλίσης του κεφαλιού πάνω στη σπονδυλική στήλη. Με την ευκαιρία, δεν ήταν μεγάλη προνοητικότητα εκ μέρους μου να προτείνω αυτό τον όρο, διότι πώς αλλιώς θα μπορούσε να ονομαστεί; Εδώ είναι μερικές ίσως βαρετές, αλλά σημαντικές πληροφορίες.
Έρευνες δείχνουν ότι η κλίση του κεφαλιού κατά 15 μοίρες από την ουδέτερη θέση προσθέτει 12 κιλά πίεσης στη σπονδυλική στήλη και τους μυς. Η μεγαλύτερη κλίση αυξάνει την πίεση στον αυχένα. Αυτό μπορεί τελικά να προκαλέσει εκφυλισμό της αυχενικής μοίρας και των δίσκων της σπονδυλικής στήλης. Αυτές οι εκφυλιστικές αλλοιώσεις μπορούν να προκαλέσουν πόνο στον αυχένα και την πλάτη, προβλήματα στους ώμους και τους καρπούς, πόνο στο σαγόνι, πονοκεφάλους και σημαντικές αλλαγές της στάσης του σώματος που θα δούμε παρακάτω.
Μια μελέτη έδειξε ότι οι άνθρωποι συχνά κρατούν ή αλλάζουν τον ρυθμό της αναπνοής τους την ώρα που γράφουν μήνυμα στο κινητό τους. Αυτό αυξάνει την πίεση και μπορεί να επιβαρύνει περισσότερο τον αυχένα και τους μυς της πλάτης.
Μια μελέτη έχει δείξει ότι όσο περισσότερο οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το κινητό τους τηλέφωνο, τόσο σε χειρότερη φυσική κατάσταση βρίσκονται. Μάλλον βέβαια δεν χρειαζόμασταν αυτή τη μελέτη. Είναι πράγματι δύσκολο να γράφουμε μηνύματα ενώ κάνουμε τζόγκινγκ. Όλα αυτά τα γραπτά μηνύματα πάντως οδηγούν σε μια πιο καθιστική ζωή. Σε μια μελέτη υπολογίστηκε ότι οι άνθρωποι ξοδεύουν σχεδόν 3 ώρες την ημέρα πάνω από τα κινητά τους και οι μισές είναι για να στείλουν γραπτά μηνύματα.
Το περιοδικό «Journal of Behavioral Addictions» έδειξε ότι τα παραπάνω νούμερα είναι ακόμη υψηλότερα με βάση μια διαδικτυακή έρευνα φοιτητών κολεγίου. Αυτά τα νούμερα βέβαια αφορούν μόνο τη χρήση του τηλεφώνου. Φανταστείτε τον χρόνο που δαπανάται αν προστεθούν και άλλες συσκευές, όπως τα τάμπλετ.
Έτσι, αυτός ο χρόνος χρήσης αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης των προαναφερθέντων προβλημάτων. Το ζήτημα όμως δεν σταματά εδώ. Ο συγγραφέας και ειδικός στη στάση του σώματος δρ Steven Weiniger αναφέρει ότι οι άνθρωποι που κάθονται 8-12 ώρες την ημέρα επί σειρά ετών έχουν αυξημένο κίνδυνο κατά 91% για διαβήτη τύπου 2 και θνησιμότητα. Ο κίνδυνος καρδιαγγειακών παθήσεων και αρθρίτιδας αυξάνεται ακόμα κι αν ασκείστε.
Ρίξτε μια ματιά γύρω σας και παρατηρήστε τα παιδιά και τους νεαρούς ενήλικες σήμερα. Προσέξτε ότι το κεφάλι τους βρίσκεται μπροστά από το σώμα, οι ώμοι είναι στραμμένοι προς τα μέσα και το σώμα τους καμπουριάζει ακόμα και όταν στέκονται όρθιοι. Ένας δάσκαλος πολεμικών τεχνών που γνωρίζω σχολίασε ότι τα παιδιά στις τάξεις του είναι λιγότερο ευέλικτα συγκριτικά με 20 χρόνια πριν. Μπορώ να πω ότι πολύ περισσότεροι έφηβοι και νεαροί ενήλικες που επισκέπτονται το γραφείο μου παρουσιάζουν κύρτωση στη θωρακική μοίρα τους. Ο κλινικός όρος γι’ αυτό είναι η κύφωση.
Η κύφωση είναι η υπερβολική κύρτωση της θωρακικής μοίρας. Σκολίωση υπάρχει όταν η σπονδυλική στήλη έχει πλευρικές καμπύλες καθώς την παρατηρούμε από πίσω. Αναρωτιέστε γιατί το αναφέρω; Η σοβαρή σκολίωση μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη πνευμονική και καρδιακή λειτουργία. Η σοβαρή κύφωση μπορεί να περιορίσει τον χώρο στο στήθος και να οδηγήσει σε παρόμοια προβλήματα. Αυτό είναι σημαντικό. Γι’ αυτό εξετάζουμε τους μαθητές στα σχολεία για τυχόν ύπαρξη σκολίωσης.
Αυτή η πάθηση αναπτύσσεται κυρίως στις ηλικίες μεταξύ 9-13 ετών. Υπολογίζεται ότι το 4% των παιδιών θα παρουσιάσει σκολίωση. Αυτό είναι αρκετό για να δικαιολογήσει τις προσπάθειες πρόληψης σε ολόκληρη τη χώρα. Νομίζω επίσης ότι οι αριθμοί που αφορούν την κύφωση θα αυξηθούν στο εγγύς μέλλον. Πρόκειται για μια τολμηρή πρόβλεψη, αλλά αν κοιτάξουμε γύρω μας δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε το γιατί.
Υπάρχουν φυσικά κάποιες διορθώσεις που πρέπει να γίνουν, αλλά το πώς θα πειστούν τα παιδιά (ή ακόμη και οι ενήλικες) να τις εφαρμόσουν είναι άλλο θέμα. Νομίζω ότι αν μιλάμε στα παιδιά μας και τα ρωτάμε τι νομίζουν ότι πρέπει να κάνουν, θα μπορούσε να υπάρξει κάποια πρόοδος. Αν σκεφτούν ορισμένες λύσεις, υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να τις εφαρμόσουν.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!
Τα περισσότερα παιδιά λατρεύουν τις σοκολάτες. Κάποια παιδιά, όμως, τις απεχθάνονται. Ένα από αυτά είναι και ο Ντρίσα…
Ο Ντρίσα φέρει ακόμη τα σημάδια της περιόδου που πέρασε, δουλεύοντας σε κάποια φυτεία κακάο της Ακτής του Ελεφαντοστού.
Πολυάριθμα σημάδια από χτυπήματα. Ο Ντρίσα ήταν ένας «σκλάβος της σοκολάτας», ένας από τον άγνωστο αριθμό παιδιών της δυτικής Αφρικής που πωλούνται από τις οικογένειές τους ως σκλάβοι στην Ακτή του Ελεφαντοστού, τη μεγαλύτερη παραγωγό χώρα κακάο στον κόσμο.
Τα υποχρεώνουν να εργάζονται χωρίς να τα πληρώνουν, τα χτυπούν όταν αυτά εκδηλώνουν κάποιες αντιρρήσεις τους και τα εγκαταλείπουν, όταν αρρωσταίνουν.
Ο Ντρίσα εργαζόταν 18 ώρες την ημέρα, έτρωγε ελάχιστα και το βράδυ κοιμόταν κλειδωμένος σ΄ ένα μικρό δωμάτιο. Τα χτυπήματα που δεχόταν ήταν αρκετά για να τον «πείσουν» να συνεχίσει. Οι «σκλάβοι της σοκολάτας» που χρησιμοποιούνται στην Ακτή του Ελεφαντοστού προέρχονται, κατά κύριο λόγο, από το Μάλι, το Μπενίν, το Τόγκο και την Κεντροαφρικάνικη Δημοκρατία. Οι πληροφορίες που υπάρχουν, ωστόσο, γι΄ αυτά είναι λιγοστές και συγκεχυμένες.
Η Ακτή Ελεφαντοστού αποτελεί την πρώτη σε παραγωγή κακάο χώρα του κόσμου αφού εξάγει το 40% του συνόλου της παγκόσμιας παραγωγής. Οι χαμηλές τιμές του κακάο οι οποίες συνεπάγονται φθηνά εργατικά χέρια ωθούν τους παραγωγούς στην εκδούλευση μικρών παιδιών ώστε να ανταπεξέλθουν στον εξοντωτικό ανταγωνισμό. Οι ΗΠΑ υπολογίζουν πως περισσότερα από 109.000 παιδιά στην Ακτή Ελεφαντοστού δουλεύουν υπό τις χειρότερες συνθήκες παιδικής εργασίας ενώ περίπου 10.000 εξ αυτών είναι θύματα πορνείας και δουλεμπορίου.
Δεκαοκτώ με τριάντα μήνες μετά το φύτεμα, τα κακαόδεντρα, που μπορεί να ξεπεράσουν και τα επτά μέτρα σε ύψος, αρχίζουν να δίνουν τον πολύτιμο καρπό, καθιστώντας την Γκάνα την δεύτερη σε εξαγωγές στην δυτική Αφρική με πεντακόσιες εξήντα χιλιάδες μετρικούς τόνους παραγωγή (2005) και νούμερο δύο στις κακάο-παραγωγές χώρες στον κόσμο. Μαζί με την Ακτή του Ελεφαντοστού, το Καμερούν και την Νιγηρία καλύπτουν το 70% της παγκόσμιας ζήτησης. Πάνω από δύο εκατομμύρια αγρότες δουλεύουν στην παραγωγή κακάο στην χώρα.
Στην συγκομιδή και στην καλλιέργεια των κακαόδεντρων, όπως και στις υπόλοιπες αφρικάνικες χώρες, η παιδική εργασία είναι πολύ διαδεδομένη. Μικρά παιδιά με τις ματσέτες στα χέρια ξημεροβραδιάζονται κάτω από το καυτό ήλιο, αντιμετωπίζοντας την επίδραση των χημικών φυτοφαρμάκων, τα καθημερινά ατυχήματα και την βαναυσότητα των αφεντικών.
Υπολογίζονται σε πάνω από ογδόντα χιλιάδες τα παιδιά σχολικής ηλικίας, που εργάζονται στις φυτείες κακάο ο μέσος όρος ηλικίας δεν ξεπερνά τα 13,5 χρόνια. Τα περισσότερα είναι από τις φτωχές βόρειες επαρχίες της χώρας αλλά και από τις γειτονικές Μπουργκίνα Φάσο, Μάλι και την περιοχή της νότιας Σαχάρας και δουλεύουν για τριακόσιες χιλιάδες Cedi τον χρόνο που ισοδυναμούν μόνο με τριάντα δολάρια! Τους παρέχεται ένα άθλιο φαγητό και δωρεάν στέγη σε αποθήκες αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός πως η εκμετάλλευση είναι εξοργιστική.
«Πήγαινα σχολείο», λέει ο Μαρκ Γιάο Κουάμε που μαζί με τον αδελφό του Φαμπρίς, δουλεύουν σε μια απομακρυσμένη φάρμα. «Αλλά ο πατέρας μου δεν είχε άλλον να δουλέψει στη φάρμα, έτσι με πήρε από το σχολείο. Η μητέρα μου είναι μακριά από εδώ, έχω να τη δω 10 χρόνια, από τότε που ήμουν 2 χρονών»
Με τρεις δυτικές πολυεθνικές να ελέγχουν το 83% του παγκόσμιου εμπορίου κακάο, είναι προφανές πως οι φτωχές χώρες παραγωγής της πρώτης ύλης είναι χειροπόδαρα δεμένες στις απαιτήσεις και τους εκβιασμούς των αγοραστών. Η δραματική καθίζηση των τιμών το 1998, που τις έριξε στο μισό, ανάγκασε τους μικρούς παραγωγούς να ψάξουν τρόπους μείωσης του κόστους για να επιβιώσουν. Ο κυριότερος ήταν η επέκταση της παιδικής εργασίας που στην Γκάνα αλλά και στην Ακτή του Ελεφαντοστού ιδιαίτερα, έχει πάρει την μορφή επιδημίας.
Το 2001, σε μια προσπάθεια να αποφύγουν την κυβερνητική παρέμβαση και την κριτική του Τύπου, οι μεγάλες βιομηχανίες του κακάο υπέγραψαν μια εθελοντική σύμβαση (το Πρωτόκολλο της Βιομηχανίας του Κακάο) ώστε να εξαλειφθεί η παιδική εργασία έως το 2005. Όμως, η ημερομηνία πέρασε χωρίς να δοθεί μεγάλη σημασία ή να αλλάξει κάτι. Το όριο εξάλειψης πήρε τελικά παράταση έως τον Ιούλιο του 2008 ώστε μέχρι τότε τουλάχιστον στο 50% των παραγωγών κακάο να μη χρησιμοποιούν παιδιά στα χωράφια τους.
Οι εταιρείες κακάο δημοσιοποίησαν κάποια πιλοτικά προγράμματα χωρίς ωστόσο να έχει αλλάξει κάτι στην τακτική τους αποκόμισης κερδών από την παιδική εργασία. Την ίδια στιγμή στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, η Herseys Company, κλείνει φέτος τα εκατό εφτά χρόνια από την κυκλοφορία του πιο αγαπημένου της προϊόντος.
Ήταν το 1907, που εμφανίστηκαν στα μαγαζιά τα Hersheys Κisses, οι μικρές σοκολατένιες καραμέλες που φέρνουν τεράστια κέρδη στα ταμεία της και έφτασαν πέρυσι τα ογδόντα εκατομμύρια κομμάτια καθημερινές πωλήσεις. Η Hersheys μαζί με της Μars ελέγχουν τα 2/3 από τα 13 δις δολάρια πωλήσεων σοκολάτας στις ΗΠΑ και προμηθεύονται κακάο κυρίως από την Δυτική Αφρική. Μαζί με την Nestle και μερικές ακόμη ευρωπαϊκές πολυεθνικές, πάρα τις δεσμεύσεις και την διεθνή κατακραυγή συνεχίζουν να αγοράζουν πρώτη ύλη που μαζεύεται από παιδικά χέρια, συμμετέχοντας ταυτόχρονα και σε εκστρατείες ενάντια στην παιδική εργασία! .
Οταν πριν από δύο χρόνια ο δανός δημοσιογράφος Μ.Mistrati θέλησε να φάει μια σοκολάτα, πήγε σε ένα σουπερμάρκετ και άρχισε να ψάχνει: «Παρατήρησα ότι από τις επτά διαφορετικές σοκολάτες που είχα στα χέρια μου, μόνον μία ακολουθούσε τις αρχές του fair trade. Αναρωτήθηκα τι να συμβαίνει με τις υπόλοιπες», περιγράφει ο ίδιος. Αυτό ήταν και η αφετηρία ενός επώδυνου χρονικού που με τον R. Romano οδήγησαν σε ένα συγκλονιστικό ντοκυμαντέρ «τη σκοτεινή πλευρά της σοκολάτας» στο οποίο αποκαλύπτεται είναι η πραγματικότητα που χρηματοδοτεί η πανίσχυρη βιομηχανία που γλυκαίνει τις αισθήσεις.
Το ντοκυμαντέρ περιγράφει την καλιέργεια κακάο στην Ακτή Ελεφαντοστού εκεί όπου πρόσφατα ο διεθνώς αμφισβητούμενος πρόεδρος Λόραν Γκμπάγκμπο εθνικοποίησε τις τοπικές αγορές και τις εξαγωγές του κακάο με στόχο την προστασία των εσόδων από φόρους και δασμούς. Εσοδα που μοιράζονται εκτός των άλλων και στη συντήρηση των μισθοφόρων Τα εργατικά χέρια όπου βασίζονται οι καλλιεργητές κακάο στην Ακτή Ελεφαντοστού κρύβουν το πλέον απροκάλυπτο δουλεμπόριο παιδιών 7 έως 14 ετών.
Γι’ αυτά τα παιδιά σοκολάτα σημαίνει αρπαγή από τις οικογένειές τους, σκληρή δουλειά, ξύλο, σεξουαλική κακοποίηση και επικίνδυνες χαντζάρες. Οι Mistrati και Romano ξεκινούν την έρευνα από την Ευρώπη με εκπροσώπους των μεγαλύτερων εταιρειών να δηλώνουν άγνοια για τις «φήμες», όπως τις χαρακτήρισαν.
Το ταξίδι τους στην Αφρική καλείται να επιβεβαιώσει τις… «φήμες». «Είχα πολλές δυσκολίες καθώς έπρεπε να δουλέψω με απόλυτη κάλυψη στην Ακτή Ελεφαντοστού, το Μάλι και την Μπουρκίνα Φάσο. Οι κυβερνήσεις εκεί δεν επιθυμούν δημοσιογράφους που ερευνούν ζητήματα δουλεμπορίου παιδιών» λέει ο Mistrati και επισημαίνει: «Βεβαίως είχα κατά νου και την περίπτωση ένος άλλου συναδέλφου, του Guy-Andre Kieffer, ο οποίος σε ανάλογη έρευνα το 2004 είχε απαχθεί και δεν επέστρεψε ποτέ». Πρώτος σταθμός η φτωχή περιφέρεια του Μάλι.
Ο 50χρονος οδηγός των Δανών κατάγεται από εκεί και βιώνει την πραγματικότητα των «παιδιών του κακάο» καθημερινά. Τα παιδιά μεταφέρονται από διάφορα χωριά στους σταθμούς των λεωφορείων που φεύγουν για τα σύνορα. Για άλλα έχει προηγηθεί συμφωνία του δουλέμπορου με τους γονείς (ένα παιδί μπορεί να πουληθεί ακόμη και 230 ευρώ), για άλλα όμως όχι. Απλώς, τα απάγουν… «Φοβόμουν να δουλέψω χωρίς κρυφή κάμερα. Οι traffickers είναι αδίστακτοι εγκληματίες και κάνουν τα πάντα για το χρήμα. Κατάφερα όμως να ακολουθήσω όλη τη διαδρομή» περιγράφει ο Mistrati.
Σταθμός Sikasso: Ο Idrissa Kante, γενικός γραμματέας του σωματείου οδηγών, περιγράφει πώς οι traffickers μεταφέρουν κάθε φορά 10 με 15 παιδιά. Μόλις το λεωφορείο πλησιάζει στα σύνορα, ανεβαίνουν σε μοτοσικλέτες με τις οποίες μέλη του κυκλώματος ακολουθούν το λεωφορείο. Τα περνάνε από τα σύνορα. Στην άλλη πλευρά, οι ιδιοκτήτες φυτειών τα παραλαμβάνουν. Την ώρα που οι Δανοί βρίσκονται στο Sikasso, ένας άντρας φωνάζει: «Παίρνουν ένα κορίτσι»!
Πλησιάζουν το λεωφορείο, αλλά η «συνοδός» του έχει γίνει καπνός. Η 12χρονη Mariam Marico περιγράφει λίγο μετά: «Μου είπε ότι θα έβγαζα χρήματα». Τα γόνατά της, όμως, είναι ματωμένα. Είναι φανερό ότι το παιδί είχε συρθεί με τη βία. – Φύγε και μην ξαναγυρίσεις εδώ, να τους πεις ότι εδώ δεν υπάρχουν χρήματα, της φωνάζει ένας άντρας που ανήκει σε εθελοντική οργάνωση και λίγο αργότερα τη μεταφέρει πίσω στο χωριό της. Βλέποντάς την, ο οδηγός των δημοσιογράφων ξεσπά σε κλάματα γιατί είναι σίγουρος ότι θα την ξαναδεί να επιστρέφει: «Η καρδιά μου έχει τσακίσει, δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο»… Επόμενος σταθμός το χωριό Zegua.
Ο αρχηγός των 500 κατοίκων, Diamoutenne Bakary, περιγράφει τις απαγωγές παιδιών. Ακολουθεί η SAF CACAO, ο μεγαλύτερος εξαγωγέας κακάο με κορυφαίους πελάτες ανά τον κόσμο. Ο γενικός διευθυντής Ali Lakiss δεν ξέρει τίποτα: «Γεννήθηκα στη βιομηχανία του κακάο και δεν έχω συναντήσει ποτέ παιδιά από 10 έως 16 ετών να δουλεύουν στις φυτείες».
Σπεύδει να υπενθυμίσει πως: «Είμαστε ο μεγαλύτερος παραγωγός κακάο παγκοσμίως. Φαντάζεστε τι είδους καταστροφή θα συνέβαινε αν οι άνθρωποι έπαυαν να αγοράζουν κακάο;» Μάλλον ο Lakiss είχε πολλά χρόνια να… επισκεφθεί τις φυτείες. Το ‘καναν αντ’ αυτού οι Δανοί και φυσικά συνάντησαν αρκετά παιδιά την ώρα της δουλειάς. Για τον κυβερνητικό Tohe Adam Malick, το θέμα έχει πάρει υπερβολικές διαστάσεις. Αποδίδει τη μεταφορά παιδιών στην Ακτή Ελεφαντοστού σε τουρισμό: «Πώς είναι να πηγαίνεις στο Παρίσι»!
Και η έρευνα συνεχίζεται σε μία ακόμη φυτεία. Αυτή τη φορά ο οδηγός τους υποδύεται τον παραγωγό.
-Θα χρειαστούμε πολλά παιδιά να δουλέψουν για μας, μπορείς να βοηθήσεις; ρωτά τον ιδιοκτήτη της φυτείας. «Εδώ είναι ο μεγάλος μου αδελφός, πείτε του πόσα θέλετε και θα τα φέρει κατευθείαν σε σας», του απαντά. – Πόσο κοστίζει; «Υπολόγισε 230 ευρώ»… Στη χώρα μας καταναλώνονται κάθε χρόνο 22.000 τόνοι σοκολάτας, με τη μία στις τρεις να είναι εισαγόμενη.
Ομως η αγορά είναι κατακλυσμένη από προϊόντα που το ταξίδι τους έχει ξεκινήσει από την Ακτή Ελεφαντοστού. Η Ελλάδα ανήκει στις χώρες που δεν έδειξαν κανένα ενδιαφέρον για το ντοκιμαντέρ.
Αναρωτιέται ο Mistrati σε συνεντευξή του στην Ελευθεροτυπία: «Δεν ενδιαφέρει τους Ελληνες να μάθουν πώς παράγεται η σοκολάτα που τρώνε;».
Ο δημοσιογράφος το άφησε αναπάντητο, όπως κι εκείνος μία από τις ερωτήσεις : – Μετά από τα όσα έζησες, απολαμβάνεις το ίδιο μία σοκολάτα;
ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!
