Σαρωτικές αλλαγές στις απολαβές των δημοσίων υπαλλήλων.

Σαρωτικές αλλαγές στις μισθολογικές απολαβές των δημοσίων υπαλλήλων θα προκύψουν από τη διαμόρφωση του νέου μισθολογίου, το οποίο θα αποσυνδεθεί από το βαθμολόγιο και βρίσκεται στο τελικό στάδιο της επεξεργασίας.

Το σχέδιο νόμου αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί έως τα τέλη του μήνα, και εκτιμάται ότι θα έχει συμφωνηθεί σε όλες τις λεπτομέρειες με τους εκπροσώπους των δανειστών, ούτως ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές που έχουν τεθεί από το μνημόνιο, ακολούθως το νομοσχέδιο θα κατατεθεί εντός του Δεκεμβρίου, προκειμένου να εφαρμοστεί από τις αρχές του 2016.

Το βασικό σενάριο σύμφωνα με την εφημερίδα «Εθνος της Κυριακής», που βρίσκονται υπό επεξεργασία για τη διαμόρφωση του νέου μισθολογίου περιλαμβάνει:

- Αποσύνδεση των αυξήσεων από το βαθμολόγιο
- Αλλαγή κλιμακίων ανά διετία και τριετία
- Διατηρείται στη μείωση μισθού η προσωπική διαφορά
- Αύξηση 50 έως 100 ευρώ στο επίδομα θέσης
- Παραμένουν τα 4 επιδόματα (οικογενειακής παροχής, απομακρυσμένων και παραμεθόριων περιοχών, ανθυγιεινής εργασίας, θέσης ευθύνης)

Με τον νέο νόμο για το μισθολόγιο του Δημοσίου θα γίνει επανακατάταξη όλων των υπαλλήλων με βάση τα χρόνια υπηρεσίας.

Ωφελημένοι θα είναι οι υπάλληλοι που έχουν κολλήσει στο τελευταίο κλιμάκιο του βαθμού που έχουν καταταχθεί, καθώς η κυβέρνηση σχεδιάζει να αποδώσει τις μισθολογικές ωριμάνσεις που δικαιούνται με βάση το νέο μισθολόγιο.

Με το νέο μισθολόγιο οι υπάλληλοι με πολλά χρόνια προϋπηρεσίας θα δουν τις αποδοχές τους να «παγώνουν» για τα επόμενα χρόνια λόγω της διατήρησης της προσωπικής διαφοράς.

Για παράδειγμα, υπάλληλος πανεπιστημιακής μόρφωσης με 26 χρόνια προϋπηρεσίας ανήκει στο τελευταίο μισθολογικό κλιμάκιο του Γ’ βαθμού και λαμβάνει βασικό 1.719 ευρώ μεικτά. Πλέον θα καταταγεί στο 12ο κλιμάκιο και θα έχει ονομαστικό βασικό μισθό 1.556,93 ευρώ. Οι αποδοχές δεν θα μειωθούν, αφού το ποσό των 163 ευρώ με το οποίο μειώνεται ονομαστικά ο βασικός μισθός θα το λαμβάνει ως προσωπική διαφορά.

Το ποσό θα συμψηφίζεται τα επόμενα χρόνια με τις ωριμάνσεις, οπότε ο υπάλληλος θα λάβει αύξηση στον μισθό του έπειτα από έξι χρόνια, που θα έχει… εξαφανισθεί η προσωπική διαφορά.

Έτσι το 2018 που θα ενταχθεί στο κλιμάκιο 13 θα έχει βασικό μισθό 1.603 ευρώ και προσωπική διαφορά 117 ευρώ (163-46 ευρώ) κ.ο.κ.





 πηγη


ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Πληρωμές φόρων και με... ακίνητο.

Του Κωστή Χ. Πλάντζου

 

Η επίθεση κατά της μικρομεσαίας ιδιοκτησίας που βουλιάζει στα χρέη από τους φόρους συνεχίζεται, αφού η κυβέρνηση όχι μόνο ετοιμάζεται να καταργήσει την εκχώρηση στο Δημόσιο των ανείσπρακτων ενοικίων που τους οφείλονται -ώστε να μην πληρώσουν και φόρο για τα φέσια που τους φόρεσαν οι ενοικιαστές-, αλλά έχει βάλει στον πάγο και μία άλλη διάταξη, η οποία

επιτρέπει την εκχώρηση ακινήτου στην Εφορία, μέτρο που θα έδινε τουλάχιστον μικρή ανάσα και διέξοδο σε πολλούς φορολογούμενους.

Μια τέτοια περίπτωση -που συζητήθηκε έντονα προ καιρού- ήταν και αυτή του Λάκη Γαβαλά, ο οποίος ήθελε να δώσει στο Δημόσιο τα ακίνητά του για να μη βρεθεί στη φυλακή, αλλά δεν υπήρχε νομική πρόβλεψη για να συμβεί κάτι τέτοιο. Οταν όμως το πρόβλημα γενικεύτηκε, το αίτημα του κλάδου των ιδιοκτητών να δίνουν, αν δεν δύνανται να πληρώνουν τους φόρους τους, κάποιο ακίνητο στην Εφορία τέθηκε επιτακτικά την εποχή της κυβέρνησης Σαμαρά, η οποία όμως τελικά υπαναχώρησε με το σκεπτικό πως το κράτος θέλει να εισπράττει ρευστό χρήμα και όχι να γίνει... μεσίτης ακινήτων. Ωστόσο τον περσινό Μάιο έκανε ένα βήμα πίσω και δέχτηκε να δοθεί αυτή η δυνατότητα, τουλάχιστον στους ιδιοκτήτες που χρωστούν και δεν έχουν να πληρώσουν τον φόρο κληρονομιάς.

Για να ενεργοποιηθεί όμως το μέτρο, ο νόμος 4276/2014 όριζε πως χρειάζεται να εκδοθεί και απόφαση του υπουργού Οικονομικών, την οποία -σύμφωνα με πληροφορίες του «Newmoney.gr»- οι συναρμόδιες Υπηρεσίες Εισπράξεων και Κεφαλαίου την ετοίμασαν, αλλά κανείς υπουργός δεν ενδιαφέρθηκε εδώ και μήνες να την υπογράψει. Αν και δεν λύνεται έτσι το πρόβλημα ούτε για το Δημόσιο, ούτε για τους πολίτες, σε μια τόσο αντίξοη οικονομική συγκυρία φαντάζει πρόκληση να μη δίνει το κράτος το δικαίωμα που έχει από τον νόμο πια ο πολίτης να «ανταλλάσσει» με την Εφορία ένα ακίνητο για το οποίο το Δημόσιο απαιτεί και φόρους κατοχής, ΕΝΦΙΑ κ.λπ., καθώς δεν μπορεί να βρει χρήματα για να πληρώσει μετρητοίς τους φόρους που -καλώς ή κακώς- βαρύνουν κάθε κληρονομιά. Με βάση όσα προβλέπει ο νόμος που ψηφίστηκε το καλοκαίρι του 2014, η υπουργική απόφαση που παραμένει στο συρτάρι προβλέπει μια επίπονη διαδικασία για την εκχώρηση ακινήτου στην Εφορία.

Σύμφωνα με πληροφορίες, αυτή θέτει μια σειρά προϋποθέσεις, όπως:

■ Η διάθεση του ακινήτου να γίνεται με σκοπό την πληρωμή οφειλών από φόρους κληρονομιάς και όχι, π.χ., ΕΝΦΙΑ ή άλλους φόρους.

■ Το ακίνητο που εκχωρείται στην Εφορία να ανήκει κατά πλήρη κυριότητα (100%) στον ιδιοκτήτη (και όχι, π.χ., 50%, εξ αδιαιρέτου κ.λπ.), αλλιώς όλοι οι συνιδιοκτήτες θα πρέπει να συναινούν υπέρ της μεταβίβασης. Επίσης, πρέπει να είναι ελεύθερο βαρών από χρέη σε τράπεζες κ.λπ.

■ Η εν λόγω κληρονομιά να μη συνοδεύεται από μετρητά ή αυτά να μην ξεπερνούν ένα όριο (π.χ. 10.000 ευρώ).

■ Ο φόρος κληρονομιάς να μην είναι μικρότερος από, π.χ., 10.000 ευρώ.

■ Να αποδεικνύεται ότι ο φορολογούμενος δεν έχει καταθέσεις στην τράπεζα.

■ Να είναι άνεργος ή το εισόδημά του να είναι τόσο χαμηλό ώστε να μην μπορεί να πληρώνει τον φόρο σε 12 δόσεις ή, αλλιώς, το συνολικό οικογενειακό εισόδημά του κατά την τελευταία διετία ή τριετία να μην ξεπερνά το τριπλάσιο του φόρου που οφείλει.

Σε κάθε περίπτωση, ο ίδιος ο νόμος ορίζει ότι το ακίνητο δεν μπορεί να είναι «εκτός σχεδίου» και πρέπει να θεωρηθεί «αξιόλογο» για να το αποκτήσει το Δημόσιο. Η τελευταία προϋπόθεση είναι ίσως και η πιο περίεργη που θέτει ο νόμος. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών ερμηνεύουν ως «αξιόλογο» ένα ακίνητο που έχει σχετικά υψηλή αξία και προοπτικές εκμετάλλευσης (π.χ. να νοικιαστεί ή να στεγάσει τις ανάγκες του Δημοσίου).

Ως «αξία», πάντως, το υπουργείο Οικονομικών θα λογίζει την αντικειμενική τιμή της Εφορίας ή την αξία στην οποία υπολογίστηκε ο φόρος κληρονομιάς. Θεωρητικά δηλαδή μπορεί να υπολογίζει μεγαλύτερη αξία και από αυτή που θα είχε αν υπήρχε αγοραστής να το αγοράσει με τις σημερινές συνθήκες. Ωστόσο, η αξία αυτή μπορεί μεν να καλύπτει μέρος ή το σύνολο της οφειλής προς το Δημόσιο, αλλά δεν μπορεί να την υπερβαίνει. Σε τέτοια περίπτωση το κράτος δεν θα δίνει ρέστα, ούτε θα συμψηφίζει την υπερβάλλουσα αξία του ακινήτου με άλλες ή μελλοντικές οφειλές του ιδιοκτήτη.

 


Πηγή:  newmoney.gr




ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Κέρκυρα: Γονείς και παιδιά κύκλωσαν το νοσοκομείο και φώναξαν «θέλουμε γιατρούς»

Ανθρώπινη αλυσίδα γύρω από το Γενικό Νοσοκομείο της Κέρκυρας σχημάτισαν σήμερα το πρωί εκατοντάδες κάτοικοι του νησιού, ζητώντας την άμεση κάλυψη όλων των κενών.

Η διαμαρτυρία διοργανώθηκε από την Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Κέρκυρας, που παρακίνησε τους κατοίκους να βρεθούν στο χώρο του νοσοκομείου και να συμμετάσχουν στην κινητοποίηση.

«Είμαστε απλά γονείς που αγωνιούμε για τα παιδιά μας. Δεν είναι δυνατό η Παιδιατρική Κλινική της Άρτας να έχει 16 παιδιάτρους, το Νοσοκομείο των Ιωαννίνων πάνω από 20 και η Κέρκυρα να έχει δύο. Είμαστε νησί και πολλές φορές είμαστε αποκλεισμένοι. Δεν έχουμε τη δυνατότητα να πάρουμε τα αυτοκίνητά μας να πάμε στο επόμενο νοσοκομείο» δήλωσε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο, ο πρόεδρος της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Κέρκυρας, Σπύρος Κασίμης.



 Παράλληλα, πρόσθεσε ότι «πρέπει επιτέλους η πολιτεία μας να καταλάβει ότι πέρα από τους 110.000 κατοίκους που έχει αυτό το νησί, έχουμε και 200.000 παιδιά που έρχονται να κάνουν το καλοκαίρι διακοπές με τους γονείς τους. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Πρέπει να δράσουμε άμεσα για τη διαφύλαξη του υπέρτατου αγαθού της υγείας των παιδιών μας. Η μοναδική Παιδιατρική Κλινική του μοναδικού νοσοκομείου που διαθέτει το νησί μας καταρρέει».

Η λειτουργία της Παιδιατρικής Κλινικής βασίζεται σε δύο γιατρούς επικουρικούς και έξι νοσηλευτές, ενώ κλήθηκε και μία παιδίατρος από το Νοσοκομείο του Ρίο να κάνει έξι εφημερίες κατά το μήνα Οκτώβριο.


Σύμφωνα με τον διοικητή του Νοσοκομείου Κέρκυρας, Κώστα Γρηγορόπουλο, έχει ήδη ζητηθεί μία ακόμη θέση, ενός τρίτου επικουρικού παιδιάτρου, που θα καλυφθεί τον ερχόμενο μήνα.



Την ίδια ώρα, όπως δήλωσε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο, ο αντιπρόεδρος της Ένωσης Γιατρών ΕΣΥ Κέρκυρας, Φοίβος Κακαβίτσας, «το Νοσοκομείο Κέρκυρας νοσεί, καθώς μέχρι τέλους του χρόνου λήγει και η θητεία επτά επικουρικών ιατρών, ενώ η Παιδιατρική Κλινική είναι στα πρόθυρα κατάρρευσης, αφού οι δύο εναπομείναντες ιατροί δεν θα αντέξουν άλλο».






πηγη

ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

29 χρυσοί κανόνες για να επικοινωνείς σωστά με το παιδί σου!

Συγκεντρώσαμε σε ένα κατάλογο 29 σημαντικούς κανόνες ανατροφής για να επενδύσεις στη σχέση σου με το παιδί σου!

1. «Λύνω τις διαφορές μου» δεν σημαίνει «τσακώνομαι», σημαίνει «διαπραγματεύομαι».
2. Δεν φτάνει να το αγαπάς· είναι σημαντικό να του το δείχνεις και να του το λες.
3. Επιβράβευσες το παιδί σου σήμερα; Για ψάξε, οπωσδήποτε κάτι καλό θα έχει κάνει.
4. Μην του χαλάσεις ποτέ τα παραμύθια του. Αφησέ το να «παραμυθιάζεται». Το έχει ανάγκη.
5. Ανακάλυψε όσα θαυμάζεις στο παιδί σου και πες του τα.
6. Οταν μιλάς με το παιδί σου, να χαμηλώνεις στο ύψος του και να το κοιτάς στα μάτια. Βασική αρχή της θετικής επικοινωνίας.
7. Ολα τα συναισθήματα, θετικά και αρνητικά, είναι καλό να τα μοιράζεσαι μαζί του: γέλασε, κλάψε, θύμωσε, λυπήσου, απόλαυσε.
8. Του είπες σήμερα «σ' αγαπάω»;
9. Το δωμάτιο των περισσότερων παιδιών είναι ακατάστατο. Αν είναι και του παιδιού σου, μην ανησυχείς και να μην αναλώνεσαι σε καβγάδες. Κλείσε την πόρτα και περίμενε τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια.
10. Δείξε στο παιδί σου ότι το αγαπάς με τα λάθη του και ότι δεν περιμένεις να είναι τέλειο.
11. Να απαριθμείς μαζί του τα όσα κατάφερε· του τονώνει την αυτοπεποίθηση.
12. Μην του λες ψέματα· κλονίζεται η εμπιστοσύνη του και θα σου λέει κι εκείνο.
13. Οσο περισσότερη αγάπη τού δώσεις, τόσο περισσότερη ασφάλεια και χαρά θα αισθάνεται στη ζωή του.
14. Αν θέλεις να έχεις πάντα την τελευταία λέξη, θα έχεις και την τελευταία θέση στην καρδιά του παιδιού σου.
15. Μάθε του να εκτιμάει αυτό που έχει και να μην κολλάει σε αυτό που δεν έχει.
16. Μην υπερπροστατεύεις το παιδί σου. Οι φόβοι σου το εμποδίζουν να ζήσει.
17. Ακουσε πώς νιώθει το παιδί σου, χωρίς να κρίνεις το συναίσθημά του.
18. Οταν θυμώνεις μαζί του μην του κρατάς μούτρα. Του μαθαίνεις να κάνει το ίδιο.
19. Ζήτησε από το παιδί σου «συμβουλές» για τη σχέση σας.
20. Να επαινείς το παιδί σου όταν πετυχαίνει τους στόχους του.
21. Τιθάσευσε τους φόβους σου και μην τους μεταφέρεις στο παιδί σου.
22. Το μικρό παιδί δεν υπακούει αμέσως. Εχε μαζί του υπομονή.
23. Οταν του δίνεις μια υπόσχεση να την κρατάς. Του μαθαίνεις τι σημαίνει συνέπεια.
24. Μην προδίδεις ποτέ τα μυστικά του.
25. Οταν του αναθέτεις δουλειές σεβάσου τον ρυθμό και τον τρόπο του.
26. Πρόσφερε στο παιδί σου μικρές εκπλήξεις. Θα τις θυμάται για χρόνια με χαρά.
27. Με διαφωνίες, συγκρούσεις και διαπραγματεύσεις περνάει η εφηβεία. Το παιδί σου μεγαλώνει και διαφοροποιείται, δεν σ' αγαπάει λιγότερο.
28. Βάλε το χιούμορ στη σχέση σου με το παιδί σου.
29. Οταν τονίζεις τα θετικά του, αυτά πολλαπλασιάζονται

πηγη


ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Oριστικό! Θα γίνει κούρεμα καταθέσεων

Τους πιστωτές της βάζει, σύμφωνα με πηγές στο «κάδρο» της ανακεφαλαιοποίησης η Τράπεζα Πειραιώς, η οποία υπέβαλε την  Πέμπτη δημόσια προσφορά για τρεις σειρές ομολόγων συνολικού ύψους 1,1 δισ. ευρώ.

Η διοίκηση της τράπεζας επιδιώκει την κάλυψη ενός χρηματικού ποσού από τους κατόχους των ομολογιακών τίτλων. Στο πλαίσιο αυτό δίνει την ευκαιρία στους ομολογιούχους της να επιλέξουν μεταξύ:
– Της είσπραξης μετρητών, αλλά με «κούρεμα» σε σχέση με τις τρέχουσες τιμές
– Της ανταλλαγής των τίτλων τους με μετοχές που θα εκδοθούν στο πλαίσιο της ανακεφαλαιοποίησης. Όμως κινδυνεύουν να συμμετάσχουν σε κούρεμα αν δεν συγκεντρωθούν τα απαιτούμενα κεφάλαια από τις αγορές και αποτύχει η ΑΜΚ.

Αυτό σημαίνει ότι η τράπεζα προχωρά σε εθελοντικό άτυπο κούρεμα των ομολογιούχων της για να καλύψει μέρος των κεφαλαιακών αναγκών που θα προκύψουν από τα stress tests, προσφέροντας στους ομολογιούχους μετοχές ή μετρητά. Η εξαγορά θα γίνει σε τιμές κοντά στις αγοραίες, οι οποίες είναι έως και 85% χαμηλότερες από τις ονομαστικές.

Σύφωνα με τα παραπάνω δεδομλενα η Τράπεζα Πειραιώς εκτιμάται ότι μπορεί να εξοικονομήσει ένα ποσό της τάξης των 350 έως 550 εκατ. ευρώ, το οποίο θα μειώσει το λογαριασμό που θα κληθούν να πληρώσουν οι ιδιώτες μέτοχοί της.

Να σημειωθεό πως ό,τι κι αν επιλέξουν οι ομολογιούχοι, η τράπεζα θα εγγράψει κεφαλαιακό όφελος, το ύψος του οποίου θα εξαρτηθεί από το τελικό αποτέλεσμα της αναταλλαγής.
Η διαδικασία που ακολουθεί η Τράπεζα Πειραιώς αναμένεται να αποτελέσει την αρχή και για τις άλλες τρεις συστημικές τράπεζες, την Εθνική, την Alpha και την Eurobank.




voicenews.gr

ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Η αλήθεια που μας κρύβουν για το πολιτικό χρήμα και τα κόμματα

Από ευχολόγια χορτάσαμε. Οι συνεχείς αναφορές τόσο του Αλέξη Τσίπρα, όσο και του Πάνου Καμμένου για πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής, εκτός από κουραστική έχει καταντήσει και «γραφική», αφού οι δυο κυβερνητικοί εταίροι θα πρέπει πρώτα να δώσουν απαντήσεις για το μαύρο πολιτικό χρήμα που εξακολουθεί να διακινείται μέσω των κρατικών επιχορηγήσεων και μέσω των θαλασσοδανείων που λαμβάνουν τα κόμματα από τις τράπεζες.


Όταν πάντως ακούμε τη φράση «τρίγωνο της διαπλοκής» αυτομάτως μας έρχονται στο μυαλό κάποια περίεργα ερωτήματα:

• Σε ποιον ανήκει για παράδειγμα το κτήριο της Κουμουνδούρου όπου στεγάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ;
• Τα λεφτά για την αγορά του τα έδωσε κάποιος εφοπλιστής;
• Σε ποιον ανήκει το κτήριο που στεγάζει τα γραφεία των ΑΝ.ΕΛ. ;
• Τι ενοίκιο πληρώνει ο Πάνος Καμμένος και σε ποιον;

Η απαξίωση του πολιτικού συστήματος δεν οφείλεται μόνον στην αναντιστοιχία λόγων και έργων που καταγράφεται στα ελληνικά κόμματα αλλά και στο γεγονός ότι υπάρχει μείζον ζήτημα ως προς τη διαφάνεια των οικονομικών τους δεδομένων. Όσο η κρίση κυριαρχεί στην Ελλάδα, τόσο οι πολίτες ενδιαφέρονται ολοένα και περισσότερο για το πώς και κυρίως υπό ποιες συνθήκες διακινείται σήμερα το πολιτικό χρήμα.

H υποκρισία του πολιτικού προσωπικού και των κυβερνώντων για τα περί κάθαρσης και περί πάταξης της διαφθοράς είναι απύθμενη, αφού αν πραγματικά ήθελαν να αλλάξουν κάτι, θα ξεκινούσαν από το μαύρο πολιτικό χρήμα που διακινήθηκε και διακινείται ακόμα.

Αν οι πολιτικοί ταγοί ήταν καθαροί δεν θα έκρυβαν τους ισολογισμούς, τα έσοδα, τα έξοδα και τα χρέη των κομμάτων τους.

Στην αρχή κάθε έτους, τα πολιτικά κόμματα υποχρεούνται βάσει νόμου να δημοσιεύουν τους οικονομικούς ισολογισμούς του προηγούμενου οικονομικού έτους, με σκοπό να διασφαλίζουν την οικονομική τους διαφάνεια – ιδίως σε μια εποχή που το στοιχείο αυτό συνιστά απαραίτητη προϋπόθεση για την άσκηση δημόσιας πολιτικής. Η κοινή λογική θα υποστήριζε ότι όλοι οι ισολογισμοί όλων των κομμάτων θα ήταν άμεσα διαθέσιμοι και προσβάσιμοι στο Διαδίκτυο.

Τα πράγματα, όμως, είναι πολύ διαφορετικά: Κατά κανόνα τα κόμματα επιλέγουν συνήθως να δημοσιεύσουν τα οικονομικά τους δεδομένα σε έντυπες εφημερίδες. Κι αν η εφημερίδα διαθέτει ηλεκτρονική έκδοση, τότε όλα είναι απλά με μια σύντομη περιήγηση στο Διαδίκτυο.

Σε διαφορετική περίπτωση απαιτείται απλώς τύχη, είτε να έχει αγοράσει κανείς το φύλλο, όπου έχει δημοσιευτεί ο εκάστοτε ισολογισμός, είτε να καταφύγει σε κάποιο αρχείο εφημερίδων.

Η αμαρτωλή σχέση των κομμάτων με τους εκδότες

Αν μπείτε στον πειρασμό να αναζητήσετε τους ισολογισμούς των κομμάτων θα διαπιστώσετε ότι δεν δημοσιεύονται σε κανένα κρατικό φορέα!!!

Ούτε το Υπουργείο Εσωτερικών, ούτε το Υπουργείο Οικονομικών, ούτε η Βουλή έχουν συγκεντρωμένα τα οικονομικά στοιχεία των κομμάτων. Ούτε καν στο Εθνικό Τυπογραφείο, που είναι υπεύθυνο για την έκδοση των Φύλλων της Εφημερίδας της Κυβέρνησης δεν δημοσιεύει ισολογισμούς κομμάτων.

Για να δείτε τα οικονομικά των κομμάτων πρέπει να είστε συνδρομιτής στο αρχείο της Ένωσης Ιδιοκτητών Ημερήσιου Τύπου!!!

Μιλάμε δηλαδή για το άκρον άωτον της διαπλοκής. Το πολιτικό σύστημα δημοσιεύει τα οικονομικά του στο «συντεχνιακό» όργανο των εκδοτών και αυτοί που μας κυβερνούν επιμένουν ότι θα πατάξουν το τρίγωνο της διαπλοκής!

Μήπως οι κύριοι Καμμένος και Τσίπρας δεν το γνώριζαν αυτό; Κι αλήθεια γιατί οι Ανεξάρτητοι Έλληνες δεν δημοσιεύουν στο site τον ισολογισμό του κόμματός τους;

Δεν θα έπρεπε για παράδειγμα να γνωρίζει ο ελληνικός λαός σε ποιον ανήκει το κτήριο που στεγάζει τους ΑΝ.ΕΛ. στη λεωφόρο Συγγρού; Τι ενοίκιο πληρώνει το κόμμα του Πάνου Καμμένου και σε ποιον;

Αντίστοιχα, ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα έπρεπε να μας πει σε ποιον ανήκει το κτήριο της Κουμουνδούρου; Είναι ιδιόκτητο; Σε ποια κομματικά στελέχη είναι γραμμένο; Ποιος εφοπλιστής έδωσε τα 80 εκατομμύρια δραχμές το 1987 για την αγορά του; Αυτά δεν τα θυμάται ο Αλέξης;

Εξίσου εξοργιστικό είναι πως οι «στημένοι» ισολογισμοί των κομμάτων δεν έχουν αναλυτικές περιγραφές εξόδων και υποχρεώσεων. Επίσης, μέσα στους ισολογισμούς, δεν υπάρχουν συγκριτικά στοιχεία με τους ισολογισμούς των προηγούμενων χρόνων, κάτι που τους κάνει ακόμα πιο ελλιπείς. Βασική αρχή των δημοσιευμένων ισολογισμών είναι να μπορεί να τους διαβάσει ο οποιοσδήποτε ώστε να ενημερωθεί για την οικονομική πορεία ενός οργανισμού. Αν λοιπόν δεν αναφέρονται στον ισολογισμό τα αντίστοιχα οικονομικά των προηγούμενων χρόνων, ώστε να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης, ο ισολογισμός έχει χάσει το μισό του νόημα.

Είναι προφανές ότι επειδή κανένα πολιτικό κόμμα, ούτε βεβαίως οι κυβερνώντες δεν θα δώσουν ποτέ επαρκείς απαντήσεις στις παραπάνω εύλογες απορίες, το Newsbomb.gr θα πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση κι αν χρειαστεί θα αρχίσει να λέει ονόματα και διευθύνσεις…

Πώς διαβάζουμε τον ισολογισμούς των κομμάτων

Ο ισολογισμός ενός πολιτικού κόμματος δεν διαφέρει πολύ από τον ισολογισμό μιας εταιρείας. Χωρίζεται σε δύο κάθετες στήλες, τα έσοδα και τις δαπάνες.

Στην πρώτη στήλη, τα έσοδα χωρίζονται σε δύο ή κατά περίπτωση σε τρία μέρη.

Ενδεικτικά τα έσοδα αφορούν σε:

Α. Κρατική Χρηματοδότηση

Τακτική: Τα χρήματα που λαμβάνουν τα κόμματα από το κράτος κατ’ έτος. Βάσει του νόμου 3023/2002 «το ποσό αυτό ανέρχεται σε ποσοστό 1,02 τοις χιλίοις των τακτικών εσόδων του Κρατικού Προϋπολογισμού του αντίστοιχου οικονομικού έτους».

Εκλογική: «Καταβάλλεται κάθε φορά που διεξάγονται γενικές βουλευτικές εκλογές ή εκλογές για την ανάδειξη των Ελλήνων Αντιπροσώπων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ανέρχεται σε ποσοστό έως 0,22 τοις χιλίοις των τακτικών εσόδων του Κρατικού Προϋπολογισμού του οικονομικού έτους κατά τη διάρκεια του οποίου διεξάγονται οι εκλογές. Αν διεξαχθούν περισσότερες της μίας εκλογές, όπως αυτές ορίζονται στο προηγούμενο εδάφιο κατά τη διάρκεια του ίδιου έτους, το ανωτέρω ποσοστό δεν μπορεί να υπερβεί, αθροιστικά, το 0,35 τοις χιλίοις».

Επιμορφωτική: «Πολιτικά κόμματα και συνασπισμοί, που δικαιούνται κρατική χρηματοδότηση (…) λαμβάνουν ετήσια οικονομική ενίσχυση από το Κράτος για την ίδρυση και λειτουργία κέντρων ερευνών και μελετών, καθώς και τη διοργάνωση προγραμμάτων επιμόρφωσης των στελεχών τους. Η οικονομική ενίσχυση ανέρχεται συνολικά σε ποσό ίσο με το 0,1 τοις χιλίοις των τακτικών εσόδων του Κρατικού Προϋπολογισμού».

Β. Οικονομικές εισφορές μελών, βουλευτών και φίλων του κόμματος και

Γ. Έσοδα από δάνεια

Παράλληλα, στη στήλη των εσόδων υπάρχει η αναφορά και στα «χρηματικά διαθέσιμα» του εκάστοτε κόμματος, δηλ. στα πόσα που διαθέτουν τα κόμματα στον «κουμπαρά» τους στην αρχή του έτους. Εδώ η εικόνα δεν είναι πολύ ξεκάθαρη, γιατί η γραμμή των «χρηματικών διαθεσίμων» διαφέρει από ισολογισμό σε ισολογισμό. Μάλιστα, όπως θα δούμε παρακάτω, τα «χρηματικά διαθέσιμα» εντοπίζονται μόνον στους ισολογισμούς του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ.

Στη δεύτερη στήλη, αυτή των δαπανών αναφέρονται:

Α. Οι οικονομικές υποχρεώσεις του εκάστοτε κόμματος (μισθοί προσωπικού, λογαριασμοί ΔΕΚΟ)

Β. Τα «διάφορα έξοδα»

Στο τέλος των δύο στηλών αναφέρονται τα συνολικά έσοδα και οι συνολικές δαπάνες του εκάστοτε κόμματος αντίστοιχα.

Ο ισολογισμός του ΣΥΡΙΖΑ





Στον ισολογισμό του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται: «Χρηματικά διαθέσιμα 01.01.2014 ποσό: 30.946,78 ευρώ». Το πρώτο που συμπεραίνει κανείς είναι ότι στις αρχές του 2014 ο ΣΥΡΙΖΑ είχε στο ταμείο του σχεδόν 31.000 ευρώ. Όμως, κατά τη διάρκεια του ίδιου έτους τα έσοδά του εκτινάχθηκαν στα 7.297.978,89 ευρώ (γενικό σύνολο εσόδων-δανείων).

Ναι, αλλά το κόμμα τι χρωστάει; Η απάντηση είναι απλή, αλλά όχι εύκολα ορατή μέσα από τον ισολογισμό: εάν αφαιρέσουμε από τα 7.297.978,89 (γενικό σύνολο εσόδων) το σύνολο των εισπραχθέντων εσόδων που είναι 5.797.978,89 το αποτέλεσμα είναι 1.500.000 ευρώ. Αυτό το ποσό αντιστοιχεί στο δάνειο που είχε λάβει ο ΣΥΡΙΖΑ από την Εθνική Τράπεζα. Επομένως το χρέος του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτό: 1.500.000 ευρώ.

Το σύνολο των εισπραχθέντων εσόδων του ΣΥΡΙΖΑ είναι κάτι λιγότερο από 6 εκατομμύρια ευρώ και μέσα στο 2014 πήρε ένα δάνειο από την Εθνική Τράπεζα ύψους 1.500.000 ευρώ – αυτό είναι και το ποσό του χρέους του.

Ο ισολογισμός της ΝΔ





Αντίστοιχα, στον ισολογισμό της Νέας Δημοκρατίας αναφέρεται: «Χρηματικά διαθέσιμα 31.12.2013 Συνολικό ποσό: 327.238,01 ευρώ». Μέσα, όμως στο 2014, τα συνολικά έσοδα του κόμματος έφτασαν λίγο πιο πάνω από τα 29 εκατ. ευρώ. Ταυτόχρονα και το γενικό σύνολο των δαπανών του κόμματος αγγίζει το ίδιο ποσό. Η εικόνα μοιάζει θολή, όμως η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική και ξεκάθαρη. Τι κάνει, λοιπόν, η ΝΔ: παίρνει ένα δάνειο ίσο με το ποσό της πραγματικής διαφοράς εσόδων-δαπανών, ένα δάνειο που να της επιτρέπει να παρουσιάζει ισοσκελισμένα έσοδα και δαπάνες. Εάν αφαιρέσουμε 29.073.146,52 – 12.127.115,27, τότε βγαίνει το ποσό που αναγράφεται στην κατηγορία «διαφορά εσόδων δαπανών και αποπληρωμών δανείων»: 16.946.031,25 ευρώ. Αυτό είναι, λοιπόν το πραγματικό χρέος της ΝΔ.

Οι ισολογισμοί ΠΑΣΟΚ και «Ελιάς»





Σημειώνεται πως το ΠΑΣΟΚ, στις ευρωεκλογές του 2014, δεν συμμετείχε ως τέτοιο αλλά ως «Ελιά-Δημοκρατική Παράταξη», δηλαδή μια ευρύτερη συμμαχία δυνάμεων που αυτοπροσδιορίζονται στον χώρο της Κεντροαριστεράς, Για το 2014 λοιπόν, έχει δημοσιευτεί τόσο ο ισολογισμός της Ελιάς όσο και του ΠΑΣΟΚ, που θεωρητικά είναι δύο διαφορετικά πολιτικά σχήματα.





Και στους δύο ισολογισμούς, στη στήλη των εσόδων υπάρχει μια κατηγορία που ονομάζεται «διαφορά εσόδων δαπανών», η οποία με πολύ απλά λόγια αναφέρει τα χρέη προς τρίτους. Για την Ελιά τα χρέη ανέρχονται στα 74.351,04 ευρώ ενώ για το ΠΑΣΟΚ στα 25.682,72 ευρώ.Συνολικά, τα χρέη προς τρίτους ξεπερνάνε τα 100.000 ευρώ και εκ πρώτης όψεως φαίνεται πως το ΠΑΣΟΚ δεν έχει πολύ μεγάλα χρέη συγκριτικά με αυτά που προκύπτουν από τους ισολογισμούς του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας. Σωστά;

Λάθος! Γιατί με μια προσεκτικότερη ματιά στον ισολογισμό του ΠΑΣΟΚ, στο σημείο όπου αναγράφεται το ποσό που έλαβε το κόμμα εν είδει κρατικής χρηματοδότησης, υπάρχει μια σημαντική υποσημείωση: «Η τακτική χρηματοδότηση για το έτος 2014 ήταν εκχωρημένη στο σύνολό της».

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Η «εκχωρημένη» τακτική χρηματοδότηση ανέρχεται στα 1.504.878,32 ευρώ. Αυτό σημαίνει ουσιαστικά πως από τα περίπου 3,1 εκατ. ευρώ, το ελληνικό κράτος πλήρωσε περίπου 1,5 εκατομμύρια ευρώ από τα χρέη του ΠΑΣΟΚ προς τρίτους (ΙΚΑ, εφορία κ.λπ.).

Συνεπώς, η πραγματική κρατική χρηματοδότηση προς το ΠΑΣΟΚ βγήκε κουτσουρεμένη κατά περίπου 1,5 εκατ. ευρώ, ακριβώς επειδή έπρεπε να πληρωθούν τα χρέη προς τρίτους.

Ο ισολογισμός του Ποταμιού

Το μοναδικό κόμμα που αποφάσισε να αναρτήσει τα οικονομικά στοιχεία του στο Διαδίκτυο είναι το «Ποτάμι». Στη χρήση του 2014 το κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη είχε, σύμφωνα με τα δημοσιευμένα στοιχεία στην ιστοσελίδα του, συνολικά έσοδα 651.000 ευρώ και συνολικά έξοδα 511.000 ευρώ. Επομένως, το κόμμα «τερμάτισε» τη χρονιά με ένα πλεόνασμα ύψους 140.000 ευρώ, το οποίο, όπως αναφέρεται, διατέθηκε εξ ολοκλήρου για την κάλυψη των προεκλογικών αναγκών του κόμματος.

Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι το Ποτάμι δεν είχε λάβει κανένα δάνειο κατά το 2014.

Ο ισολογισμός του ΚΚΕ





Αν ρίξει κανείς μια ματιά στον ισολογισμό του ΚΚΕ, θα δει πως η κατηγορία «Διαφορά Εσόδων – Δαπανών» βρίσκεται στη στήλη των «Δαπανών» και όχι των «Εσόδων» (όπως συμβαίνει στον ισολογισμό του ΠΑΣΟΚ). Αυτό συμβαίνει επειδή η διαφορά ανάμεσα στα έσοδά του ΚΚΕ και τα δάνεια που έχει πάρει από τράπεζες καλύφθηκε. Συνεπώς, το κόμμα δεν χρωστάει τίποτα.

Σε αυτό παίζει ρόλο το είδος του δανείου που συνήψε το ΚΚΕ με τις τράπεζες. Εάν προσέξει κανείς το σημείο του σημείο του ισολογισμού που γράφει «Αναλήψεις Δανείων», εκεί γράφει χαρακτηριστικά: «Τράπεζες (Πώληση και επαναμίσθωση)».

Τι σημαίνει αυτό; Το ΚΚΕ πούλησε σε τράπεζες μέρος των κτιριακών του εγκαταστάσεων, υπό τον όρο οι τράπεζες να του τα νοικιάζουν, ώστε να εξακολουθεί να τα χρησιμοποιεί.

Συνεπώς το ποσό των 6.235.000 ευρώ που αναφέρονται ως δάνειο για το ΚΚΕ δεν μπορούν να θεωρηθούν ως ένα χρωστούμενο δάνειο, αφού το ΚΚΕ έχει εκχωρήσει ήδη σε τράπεζες ένα κομμάτι της περιουσίας του, το οποίο εξακολουθεί να χρησιμοποιεί, νοικιάζοντάς το.

Τι γίνεται με ΑΝΕΛ και Χρυσή Αυγή

Ο ισολογισμός των Ανεξάρτητων Ελλήνων για το 2014 δεν υπάρχει δημοσιεύμενος στην επίσημη ιστοσελίδα τους, γεγονός που εγείρει διάφορα ερωτήματα για ποιο λόγο συμβαίνει κάτι τέτοιο, ενώ δεν υπάρχουν αναφορές για ανάρτησή του σε κάποιο έντυπο.

Όσο για τη Χρυσή Αυγή, το κόμμα δεν δημοσίευσε ισολογισμό για το 2014, αφού κόπηκε η χρηματοδότησή του, εξαιτίας της δίκης των μελών της.




Τι κρύβεται πίσω από λέξεις και αριθμούς

Το να διαβάσει κανείς – ιδίως όταν δεν διαθέτει γνώσεις οικονομικών – τον ισολογισμό ενός κόμματος ισοδυναμεί με σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες. Εκείνο που προξενεί εντύπωση είναι ότι το σύνολο εσόδων και το σύνολο εξόδων κάθε κόμματος είναι το ίδιο ποσό. Αυτό συνεπάγεται ότι κάθε κόμμα ξοδεύει ακριβώς τα ίδια λεφτά με τα έσοδά του. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Μάλλον όχι… Δεν μπορεί ένα κόμμα να μην «μπαίνει μέσα» ή αντίστοιχα να μην του περισσεύει έστω κάτι μέσα στον «κουμπαρά».

Στην πραγματικότητα, η σύγκριση εσόδων – δαπανών δεν γίνεται ανάμεσα στις κατηγορίες «Σύνολο Εσόδων» και «Σύνολο Δαπανών», αλλά ανάμεσα στις κατηγορίες «σύνολο εισπραχθέντων εσόδων» αλλά στις κατηγορίες «σύνολο εισπραχθέντων εσόδων» και «σύνολο δαπανών».

Συνεπώς, ένας ισολογισμός για να είναι πλήρης θα πρέπει να αναφέρει αναλυτικά τα περιουσιακά στοιχεία, τις οφειλές απέναντι σε τρίτους και αντίστοιχα τις οφειλές από τρίτους προς την εταιρεία. Το πρόβλημα είναι ότι σε κανέναν από τους ισολογισμούς των κομμάτων δεν υπάρχει καμία τέτοια αναλυτική περιγραφή. Δεν μπορούμε να δούμε ούτε τι πάγια έχει το κάθε κόμμα, ούτε ποιες είναι οι υποχρεώσεις του. Επίσης, μέσα στους ισολογισμούς, δεν υπάρχουν συγκριτικά στοιχεία με τους ισολογισμούς των προηγούμενων χρόνων, κάτι που τους καθιστά ακόμη πιο ελλιπείς.

Σε κάθε περίπτωση, στην εποχή του Διαδικτύου και της online επικοινωνίας είναι το λιγότερο αστείο τα κόμματα να μην αναρτούν τα οικονομικά τους στοιχεία στις ηλεκτρονικές σελίδες τους, ώστε να είναι άμεσα προσβάσιμα και ελέγξιμα από τον οποιονδήποτε. Η απαξίωση του πολιτικού συστήματος μπορεί να διορθωθεί. Αρκεί τα κόμματα να αρχίσουν να κάνουν το αυτονόητο: να δίνουν το καλό παράδειγμα.

πηγη



ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Είστε ήδη παρελθόν. Θα πάρουμε την πατρίδα μας πίσω

ΤΣΙΠΡΑΣ ΚΑΙ ΚΑΜΜΕΝΟΣ ΔΕΝ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΠΙΑ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ – ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΚΟΥΡΕΛΟΧΑΡΤΟ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΜΕΤΕΤΡΕΨΑΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΣΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ.

Κεντρώοι, δεξιοί και αριστεροί υπέκυψαν στους εκβιασμούς των δανειστών και των ξένων συμφερόντων και προτίμησαν, έκαναν την επιλογή τους και τάχθηκαν απέναντι στον ελληνικό λαό.


Και αυτό δεν πρέπει να το ξεχάσουμε ποτέ. Μια του προδότη, δύο του προδότη, τρεις και τέλος!

Ας το πάρουμε απόφαση μια για πάντα. Η πατρίδα μας έχει πέσει στα χέρια δοσίλογων πολιτικών, ανθρώπων που δεν έχουν το σθένος να ορθώσουν το ανάστημά τους απέναντι στους δανειστές, πολιτικών που τα έχουν ισοπεδώσει όλα, δεν σέβονται ούτε το Σύνταγμα, το οποίο έχουν μετατρέψει σε κουρελόχαρτο, ούτε φυσικά τη λαϊκή ετημυγορία, κάτι που φάνηκε ξεκάθαρα από τη μετατροπή του ΟΧΙ στα μέτρα, σε ΝΑΙ στα μνημόνια…

Μας κυβερνούν προδότες, πολιτικοί που έφτασαν στο σημείο να ανέχονται να νομοθετούν κατόπιν εντολών των δανειστών και των διεθνών τοκογλύφων που εκείνοι εκπροσωπούν και να καταργούν, ουσιαστικά, τη Βουλή, αποδεχόμενοι ακόμα και έτοιμα νομοσχέδια, γραμμένα από τα κέντρα αποφάσεων των «τεχνοκρατών» του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Δυστυχώς, στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία, φτάσαμε στο σημείο ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ να επικαλούνται και να σέβονται το Σύνταγμα, μόνο όταν πρόκειται να χάσουν οι ίδιοι οι 300 κάποιο από τα προκλητικά προνόμιά τους.

Για τον ελληνικό λαό, για τους πολίτες που έχουν ρημάξει, έχουν διαλύσει τη ζωή τους εδώ και πέντε χρόνια, δεν υπάρχει κανένα Σύνταγμα, παρά μόνο το… Σύνταγμα των Μνημονίων, αυτό που οι δοσίλογοι πολιτικοί του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας, του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ ψήφισαν με… υπερηφάνεια, μάλιστα, για να σώσουν τη χώρα, «σκοτώνοντας» το λαό της.

Δυστυχώς, το 2015 ο υπέρτατος νόμος της Ελλάδας, πάνω και από το Σύνταγμα της πατρίδας μας είναι το μνημόνιο.


Η «αριστερή» κυβέρνηση Τσίπρα, αυτή που θα έσκιζε τα μνημόνια, θα υποχρέωνε τους ευρωπαίους και τους δανειστές να χορεύουν… πεντοζάλη με νταούλια και ζουρνάδες, έπεσε και αυτή στα τέσσερα. Ακριβώς, όπως στα τέσσερα είχαν πέσει οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας.

Γι” αυτό και η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου θα έχει ακριβώς την ίδια τύχη με τις δύο προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις.

Λίαν συντόμως θα το αντιληφθούν και ας κάνουν τώρα, προκαλώντας την κοινή γνώμη, πως δεν καταλαβαίνουν ή δεν αντιλαμβάνονται το μέγεθος της προδοσίας τους έναντι της πατρίδας.

Αξίζει να στηρίζεις κάτι, αξίζει να παλεύεις για να διατηρήσεις κάποιον στην εξουσία, μόνο όταν εκείνος έχει αποδείξει ότι τιμά την ψήφο με την οποία τον τίμησες.

Οταν σε προδίδουν και μάλιστα με το καλημέρα, όταν σε δουλεύουν ψιλό γαζί, μόνο και μόνο για να ζήσουν και αυτοί το όνειρό τους, να… κυβερνήσουν μια χώρα που δεν έχει καμία ελπίδα σωτηρίας όσο στηρίζεται στα μνημόνια, τότε η μόνη λύση είναι να τους στείλουμε από εκεί που τους φέραμε.

Στο 4%… Εκεί θα καταλήξει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα, στο… μηδέν θα πέσουν οι ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου.

Οι Έλληνες θα πάρουμε πίσω την πατρίδα μας και από τους δανειστές και από τους προδότες πολιτικούς που μας κυβερνούν.

Δεν σας ανήκει η Ελλάδα, κύριε Τσίπρα και κύριε Καμμένε, για να την ξεπουλάτε για μια κυβερνητική καρέκλα.

Οσα αποφασίσατε και την Παρασκευή και όσα θα αποφασίσετε στα επόμενα νομοσχέδια (όσα προλάβετε μέχρι να πάμε ξανά σε εκλογές) δεν συμβαδίζουν με τη βούληση του ελληνικού λαού.

Ο ελληνικός λαός έχει αποφασίσει και θα προχωρήσει χωρίς εσάς…

Την πατρίδα εμείς δεν την πουλάμε, ούτε τη χαρίζουμε σε κανέναν.

Πάρτε το χαμπάρι…

Είστε ήδη παρελθόν…





πηγη




ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Δεκατρείς λόγοι να είσαι ευγνώμων που γεννήθηκες Έλληνας…

Ότι μας κυριαρχεί το συναίσθημα και όχι η λογική. Εμάς που εφεύραμε την λογική σαν επιστημονικό εργαλείο αλλά την απορρίψαμε σαν τρόπο ζωής.

Ότι είμαστε ανοργάνωτοι. Κανείς στον κόσμο δεν ξέρει να ζει με τόση αρμονία μέσα στο χάος όπως εμείς.

Ότι είμαστε αντιφατικοί. Μα η φύση είναι αντιφατική, είμαστε γεννημένοι με το Κακό / Καλό γραμμένο στο DNA μας… η μεγαλύτερη αντίφαση που υπάρχει.

Ότι είμαστε απρόβλεπτοι. Τι βαρετό Θεέ μου να είσαι προβλέψιμος!

Ότι είμαστε εριστικοί. Είναι αλήθεια, κυρίως τρωγόμαστε μεταξύ μας. Ευτυχώς για αυτούς, γιατί αν δεν τρωγόμασταν μεταξύ μας… θα δουλεύανε όλοι για μας.



Ότι είμαστε άστατοι. Γιατί μας αρέσουν πολλά πράγματα και τα θέλουμε όλα συγχρόνως.

Ότι λέμε πολλά. Είμαστε οι εφευρέτες του ΛΟΓΟΥ και ο ΛΟΓΟΣ οφείλει να είναι γενναιόδωρος.

Ότι είμαστε όλο ιδέες και λίγες πράξεις. Ο πολιτισμός ξεκίνησε τη στιγμή που ο άνθρωπος είχε την πρώτη του ιδέα, εξάλλου, είναι αυθάδεια και αγνωμοσύνη να λες στον δάσκαλό σου ότι δεν έκανε αρκετά.

Ότι δεν είμαστε πρακτικοί. Πράγματι εμείς πρώτοι θεραπεύσαμε το περιττό άρα μη πρακτικό, γιατί το Ωραίο είναι εξ ορισμού Περιττό όπως και το Αλάτι στο Φαΐ. Ζωή χωρίς το Περιττό θα ήταν όσο άνοστο είναι το Φαΐ χωρίς Αλάτι.

Ότι μας αρέσει να διασκεδάζουμε. Γιατί η διασκέδαση θέλει καρδιά και όχι μυαλό και από καρδιά εμείς έχουμε περίσσευμα και κατά τα φαινόμενα οι κατήγοροί μας έλλειμμα.

Ότι δεν είμαστε γνήσιοι Έλληνες. Τίποτα ποιο αναληθές, 3.000 χρόνια διαφυλάσσουμε ευλαβικά όλα τα ελαττώματα της Φυλής αναλλοίωτα.


Ότι δεν είμαστε ειλικρινείς. Δεν λέμε σκόπιμα ψέματα, γιατί το ψέμα έχει δόλο, απλά εκφράζουμε έντονα τα εφήμερα αισθήματα μας και οι άλλοι νομίζουν ότι υπογράψαμε συμβόλαιο.

Ότι τα τραγούδια μας είναι γεμάτα πόνο και δυστυχία. Θέλει πολλά κότσια για να γλεντάς και να διασκεδάζεις με τον πόνο και τη δυστυχία. Όλοι οι άλλοι διασκεδάζουν ξορκίζοντας τον πόνο και την δυστυχία, εμείς τα προκαλούμε.

Σ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΕ ΜΟΥ ΠΟΥ ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ ΕΛΛΗΝΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ




πηγη


ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Τα κροκοδείλια δάκρυα του Λαμπρακιστάν…

Κλαίει και οδύρεται για τη γενοκτονία των συνταξιούχων το προπαγανδιστικό ιερατείο των ληστών και δημίων!!!
 
Στο πρωτοσέλιδο των «Νέων» (με το γέροντα να κλαίει και με τον τίτλο: «σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν») αποτυπώνεται η μακάβρια υποκρισία των «νταβάδων» της «Ενημέρωσης» και της δημοσιογραφικής πορνείας: Ιδιαίτερα του Συγκροτήματος το οποίο αποτελεί την πλέον μοχθηρή αιχμή της καθεστωτικής κτηνωδίας και της ευρώ-κατοχής μας…

Χύνουν τώρα κροκοδείλια δάκρυ για τη σφαγή των συντάξεων!!!
 
Το Λαμπρακιστάν, όμως δεν ήταν εκείνο, από κοινού με όλους τους «νταβάδες» των ΜΜΕ, που αχαλίνωτα και λυσσαλέα κραύγαζαν υπέρ των Μνημονίων: Δηλαδή ΥΠΕΡ της σφαγής των συντάξεων;;;

Το Λαμπρακιστάν δεν ήταν εκείνο, στην πρωτοπορία του «Μαύρου Συναινετικού Μετώπου» του 4ου Ράιχ (της Οικονομικής, Πολιτικής και Δημοσιογραφικής εξουσίας) που στήριζε με λύσσα το τρίτο «αριστερό» Μνημόνιο (τη γενοκτονία των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων) και τρομοκρατούσε ασύστολα την ελληνική κοινωνία, καρατομώντας κάθε αντίσταση στη μνημονιακή βαρβαρότητα και τη νέα αποικιοκρατία των μαφιόζων του χρήματος;;;

ΤΩΡΑ το Λαμπρακιστάν «κλαίει» για τον γέροντα, όταν είναι αυτό που έστρωσε το 
δρόμο της μνημονιακής κόλασης και άνοιξε το λάκκο της σφαγής των συντάξεων…

Θηριώδης ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ: Η μακάβρια υποκρισία των ληστών και δημίων, καθώς και των δημοσιογραφικών μπράβων τους…

Δεν είναι, όμως, μόνο ασύστολη ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ. Είναι και αβυσσαλέα εμπορία του δράματος των θυμάτων τους…

Είναι αυτοί που ενώ σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν, μετά κερδοσκοπούν πάνω στο δολοφονικό τους έργο…

Είναι οι κερδοσκόποι της ΦΡΙΚΗΣ που σπέρνουν και των δακρύων που προκαλούν...

Αυτό κάνει και το Λαμπρακιστάν: Εμπορεύεται (πουλάει) και τα δάκρυα του γέροντα!!!

Και δολοφόνοι και έμποροι των δακρύων από τα θύματά τους: Το αποτρόπαιο πρόσωπο της νεοταξικής κακουργίας…



πηγη

ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

18 εκατομμύρια Βρετανοί αρνήθηκαν να πληρώσουν – έτσι έπεσε η Θάτσερ!‏ ΒΙΝΤΕΟ

Καλημέρα επανέρχομαι μετά από δυόμισι χρονια και πλέον να πω  ότι και αυτοί δεν διαφέρουν σε τίποτα από τα προηγούμενα ανδρείκελα, είναι το ίδιο πουλημένοι και εθελοδουλοι …

Αν θέλουμε να τελειώνουμε μια και καλή με δαύτους ένας είναι ο δρόμος να σταματήσουμε να τους πληρώνουμε ….

18 εκατομμύρια Βρετανοί στα τέλη της δεκαετίας του ’80 κατέφεραν να ανατρέψουν την Θάτσερ, η οποία μέχρι εκείνη τη στιγμή φαινόταν άτρωτη! 

Σταματήστε να Πληρώνεται όχι τώρα από χθες….

Το κίνημα άρνησης πληρωμής του Poll Tax στη Βρετανία στα τέλη της δεκαετίας του ’80 αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα μακροχρόνιας – με διάρκεια πάνω από 3 χρόνια αγωνων.

Το βασικό χαρακτηριστικό αυτού του αγώνα ήταν η αποφασιστικότητα και η μαζικότητα του. Κατάφερε όχι μόνο να συσπειρώσει εκατομμύρια κόσμου ως τη νίκη αλλά και να ανατρέψει την Θάτσερ, η οποία μέχρι εκείνη τη στιγμή φαινόταν άτρωτη!

 Η ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική της Θάτσερ, με την κατάλυση του κοινωνικού κράτους και την ιδιωτικοποίηση πολλών δημόσιων υπηρεσιών είχε προκαλέσει οργή σε μεγάλο μέρος της βρετανικής κοινής γνώμης.
Ο βρετανικός poll tax ήταν μια μορφή φορολόγησης ίδια για όλους τους πολίτες, ανεξάρτητα από το εισόδημά τους. Επρόκειτο για έναν φόρο βαθύτατα άδικο, μια και αφορούσε ολόκληρη την κοινωνία σε ολόκληρο το φάσμα της δίχως καμία εξαίρεση: εργαζόμενους και άνεργους, γηγενείς και μετανάστες, νέους και συνταξιούχους, μικρo- ιδιοκτήτες και ακτήμονες, ακόμη και ανθρώπους με αναπηρίες ή χρόνιες ασθένειες!
Ο φτωχός και ο άνεργος όφειλαν να πληρώσουν το ίδιο ποσό με τους βιομήχανους και τους εκατομμυριούχους!

Ξεκίνησε απ’ τη Σκοτία

Η λεγόμενη «Σιδηρά Κυρία» Μάργκαρετ Θάτσερ αποφάσισε την επιβολή του μετά την επανεκλογή της το 1987, ξεκινώντας από τη Σκοτία όπου το κόμμα της είχε σημειώσει χαμηλά ποσοστά.

 Είχαν προηγηθεί χρόνια σκληρών μαχών με τις απεργίες των ανθρακωρύχων, οι οποίοι αντιδρούσαν στο κλείσιμο των ορυχείων τους και τις μαζικές απολύσεις, από όπου η Θάτσερ είχε βγει πολύ ενισχυμένη, έχοντας καταφέρει να νικήσει τους απεργούς.
Επιπλέον την περίοδο 1983 – 1987 η Θάτσερ κατάφερε να βγει νικήτρια και από τον αγώνα που αναπτύχθηκε στο Λίβερπουλ, όπου το αριστερό Δημοτικό Συμβούλιο (στο οποίο τον πολιτικό τόνο καθόριζαν οι δημοτικοί σύμβουλοι του Militant, το βρετανικό τμήμα της CWI που σήμερα έχει μετονομαστεί σε Σοσιαλιστικό Κόμμα) αρνήθηκε να εφαρμόσει τις περικοπές που επέβαλε η Θάτσερ.

 Τον Δεκέμβρη του 1987 ξεκίνησε στο Εδιμβούργο μια μεγάλη εργατική εκστρατεία ενάντια στο φόρο.
Την πρωτοβουλία είχαν πάρει τα στελέχη του Μίλιταντ χτίζοντας επιτροπές στους εργατικούς χώρους και τις γειτονιές. Μέσα στους επόμενους μήνες δημιουργήθηκαν τοπικές επιτροπές σε ολόκληρη τη Σκοτία.
Οι επιτροπές αυτές δεν προπαγάνδιζαν απλά την μη πληρωμή του, αλλά στη συνέχεια λειτουργούσαν και σαν ομάδες υπεράσπισης των νοικοκυριών, όταν οι εισαγγελείς πήγαιναν να επιδώσουν δικαστικές κλήσεις ή και εμπόδιζαν κατασχέσεις σπιτιών που είχαν αποφασίσει τα δικαστήρια, δημιουργώντας μπλόκα και επιτροπές περιφρούρησης! 

 Αυτές οι επιτροπές έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην οργάνωση του αγώνα.
Δεν είχαν βέβαια από την αρχή τους την απαιτούμενη μαζικότητα, αλλά την απέκτησαν στην πορεία του αγώνα, ακριβώς επειδή μπόρεσαν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη της κοινωνίας με την επίμονη εκστρατεία τους, προσφέροντας στρατηγική και προοπτική νίκης.
Η βρετανική κοινωνία, ξεκινώντας απ’ τη Σκοτία, αγκάλιασε μαζικά το κίνημα άρνησης πληρωμής. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της περιόδου εκείνης είναι ένας ποδοσφαιρικός αγώνας ανάμεσα στην Άρσεναλ και την Φόρεστ στον οποίο ο κόσμος αντί να φωνάζει συνθήματα υπέρ των δύο ομάδων φώναζε «δεν πληρώνουμε τον πολ ταξ»- σύνθημα που ξεκίνησε από ένα μέλος των επιτροπών.

Αγγλία και Ουαλία

Την επόμενη χρονιά, το 1988, μαζί με την επιβολή του φόρου σε Αγγλία και Ουαλία εξαπλώθηκε και το κίνημα εναντίον του. Δημιουργήθηκε η “Fed”, η «Ομοσπονδία κατά του poll tax», με 2.000 εκπροσώπους από ολόκληρη τη χώρα στην ιδρυτική της συνδιάσκεψη.

 Η δομή ήταν δημοκρατική με εκλεγμένη ηγεσία από τη βάση. Την πρωτοβουλία για τη δημιουργία των επιτροπών πήρε, όπως γράψαμε πιο πάνω το τμήμα της CWI, ο Millitant.
Από την αρχή σαν πρωταρχικό βήμα για την οργάνωση του αγώνα ο Militant έβαζε το ζήτημα ότι ο αγώνας έπρεπε να οργανωθεί με την συγκρότηση μαζικών τοπικών και εθνικών (πανβρετανικών) επιτροπών, με δημοκρατική λειτουργία και χωρίς καπελώματα. Μόνο με αυτό τον τρόπο ο αγώνας θα μπορούσε να μαζικοποιηθεί.

 Δεν είχαν βέβαια όλοι την ίδια αντίληψη ούτε και συμμετείχε το σύνολο της αριστεράς από την αρχή στο κίνημα ενάντια στον πολ ταξ. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα του SWP (αδελφή οργάνωση του ΣΕΚ στην Ελλάδα) που από την αρχή είχε δηλώσει πως αυτός ο αγώνας δεν θα έχει αποτέλεσμα και δεν συμμετείχε παρά μόνο όταν το κίνημα ανδρώθηκε. Έχει μείνει στην ιστορία η τοποθέτηση της ηγετικής φυσιογνωμίας του SWP, Tony Cliff, σε ομιλία του στο Πανεπιστήμιο του Newcastle όπου υποστήριξε ότι το κίνημα ενάντια στον πολ ταξ είναι καταδικασμένο να αποτύχει, γιατί είναι σαν «να μην πληρώνεις το εισιτήριο στο λεωφορείο».

 Στην πρώτη περίοδο το κίνημα αντιμετώπιζε σοβαρές δυσκολίες. Πολλοί προβληματιζόντουσαν: «Η Θάτσερ είναι αήττητη, νίκησε τους ανθρακωρύχους, νίκησε το Λίβερπουλ, κέρδισε στον πόλεμο των Φόκλαντς – τι πιθανότητες έχει αυτό το κίνημα να νικήσει;». Όμως σταδιακά αυτοί οι ενδοιασμοί ξεπερνιούνταν.

Η τακτική της άρνησης πληρωμής

Ως τις αρχές του 1989 ένας τεράστιος αριθμός στη Σκοτία, 1.000.000 Σκοτσέζοι, είχαν αρνηθεί να πληρώσουν τον κεφαλικό φόρο!

 Έναν χρόνο μετά, τους πρώτους μήνες του 1990, σχεδόν όλες οι Νότιες επαρχίες της Βρετανίας εντάχθηκαν στο κίνημα και σε όλες τις μεγάλες πόλεις γίνονταν τακτικά μαζικές διαδηλώσεις.

 Το ίδιο διάστημα τα κυρίαρχα ΜΜΕ στη Βρετανία εξέφραζαν ανησυχία για το «1/10 του ενήλικου πληθυσμού της χώρας που αρνείται να πληρώσει το φόρο» τη στιγμή που στη Σκοτία η άρνηση είχε φθάσει πια στο 1/3 των φορολογούμενων.

 Το 1990 ήταν η χρονιά που έκρινε την εξέλιξη του κεφαλικού φόρου. Στις 31 Μάρτη η Ομοσπονδία ενάντια στον Πολ Ταξ κάλεσε πανβρετανική πορεία στο Λονδίνο ενάντια στις νέες ειδοποιήσεις για πληρωμή, τις δικαστικές κλήσεις, τις κατασχέσεις σπιτιών και τις φυλακίσεις αγωνιστών. 

Η πορεία της 31ης Μάρτη

Η πορεία αυτή ήταν μια σημαντική κορύφωση για το κίνημα. Επρόκειτο για τη μεγαλύτερη μέχρι τότε πορεία στη Βρετανία (η οποία στη συνέχεια ξεπεράστηκε από τις αντιπολεμικές διαδηλώσεις το 2003 και την φετινή εργατική πορεία στις 26 Μάρτη 2011). Υπολογίζεται ότι συμμετείχαν σε αυτή γύρω στα 250.000 άτομα. Η πορεία ήταν μεγαλειώδης και ειρηνική, με μόνη εξαίρεση κάποια επεισόδια που προκλήθηκαν στο τέλος από ασφαλίτες . Φυσικά, η αστυνομία αξιοποίησε τα επεισόδια αυτά για να επιτεθεί στον κύριο όγκο των διαδηλωτών.

 Η πορεία της 31ης Μαρτίου ήταν ένα σημαντικό γεγονός, αλλά δεν θα έδινε από μόνη της τέλος στον κεφαλικό φόρο αν δεν είχαν προηγηθεί 18 εκατομμύρια πολιτών που αρνήθηκαν να πληρώσουν, δείχνοντας τη δύναμή τους απέναντι στην κυβέρνηση. Η εφημερίδα Guardian ανέφερε εκείνη την περίοδο ότι η άρνηση πληρωμής είχε φτάσει στο «40-50% σε μεγάλες πόλεις της χώρας» και «ακόμη υψηλότερα στο Λονδίνο».

Αξίζει να τονίσουμε ότι δεν είναι η διαδήλωση αυτή από μόνη της που έριξε τη Θάτσερ, όπως υποστηρίζουν κάποιες ομάδες της Αριστεράς, οι οποίες θεωρούν τα «μπάχαλα» σαν το απόγειο της επαναστατικής δράσης. Αστεία πράγματα. Η Θάτσερ άντεξε την απεργία των ανθρακωρύχων που κράτησε ένα χρόνο και είχε άγριες συγκρούσεις και νεκρούς! Δεν θα έπεφτε από κάποια «μπάχαλα» στο κέντρο του Λονδίνου!

Η πτώση της Θατσερ

Το κίνημα άρνησης πληρωμής του κεφαλικού φόρου σηματοδότησε το τέλος της πρωθυπουργίας της Θάτσερ. Η ίδια οδηγήθηκε σε παραίτηση και η κυβέρνηση του Τζον Μέιτζορ που την διαδέχθηκε αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι ο φόρος δεν μπορούσε να εφαρμοστεί και τον πήρε πίσω. Η νίκη ενάντια στον poll tax ήταν εξαιρετικά σημαντική αφού κατάφερε να ρίξει την μέχρι τότε ανίκητη Θάτσερ.

 Πριν από αυτό, όμως, χρησιμοποιήθηκαν σκληρές μέθοδοι για την επιβολή του φόρου. Η επιβολή προστίμων για τη μη πληρωμή του συνεχίστηκε ακόμα και 8 μήνες μετά την επίσημη κατάργηση του.
Ως το Νοέμβριο του 1991, φυλακίστηκαν συνολικά 117 άνθρωποι από 40 περιοχές της χώρας. Αλλά η νομική καταστολή αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα: τα δικαστήρια είχαν γεμίσει με υποθέσεις που δεν προλάβαιναν να δικάσουν. Υπολογίστηκε πως ακόμα και αν πήγαιναν μόνο 1 στους 37 αρνητές πληρωμής στα δικαστήρια, θα χρειαζόταν 17 χρόνια για να δικαστούν όλες αυτές οι υποθέσεις. Το γεγονός αυτό μπλόκαρε το δικαστικό σύστημα και ανάγκασε την κυβέρνηση να σταματήσει τις δίκες.

 Η εμπειρία αυτού του κινήματος πρέπει να μελετηθεί και να αξιοποιηθεί από εμάς, γιατί έχει πολύτιμα συμπεράσματα και για τους δικούς μας αγώνες. Στο βαθμό που οργανωθούμε σε κάθε γειτονιά, με μαζικό και δημοκρατικό τρόπο, και αρνηθούμε να πληρώσουμε τους φόρους που μας επιβάλλουν, μπορούμε να έχουμε αντίστοιχες επιτυχίες!

Λαγογιαννης Λεωνιδας

Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με την βία

Άρθρο 120 (παραγρ.4) του ισχύοντος Συντάγματος της Ελλάδας (ακροτελεύτια διάταξη).

          


πηγη

ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Γερμανία: Η πιο διεφθαρμένη και συνάμα διαφθορέας χώρα της Ευρώπης

Σε μεγάλη ταραχή βρίσκεται για μια ακόμη φορά η πιο διεφθαρμένη -διαφθορέας χώρα της Ευρώπης, η Γερμανία, μετά τις αποκαλύψεις του περιοδικού Spiegel, σύμφωνα με τις οποίες η διοργανώτρια χώρα του Μουντιάλ του 2006 είχε εξαγοράσει τις ψήφους μελών της FIFA προκειμένου να εξασφαλίσει τη διοργάνωση η οποία έμεινε στη συλλογική μνήμη ως το μεγαλύτερο γεγονός μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου το 1989.

«Εξαγοράστηκε το Μουντιάλ του 2006;» είναι ο πρωτοσέλιδος τίτλος της εφημερίδας με τη μεγαλύτερη αναγνωσιμότητα στη Γερμανία, της Bild, η οποία αναρωτιέται επίσης: «Εξαγοράσαμε το “καλοκαιρινό μας παραμύθι” με διαφθορά;»

«”Καλοκαιρινό παραμύθι 2006”: είχαν όλα πράγματι εξαγοραστεί;» αναρωτιέται από την πλευρά της η βερολινέζικη Tagesspiegel, με μια φωτογραφία της εποχής που δείχνει γερμανούς νεαρούς οπαδούς να πανηγυρίζουν με τα πρόσωπά τους βαμμένα στα χρώματα της γερμανικής σημαίας.

Στην τελευταία έκδοσή του το εβδομαδιαίο Spiegel αναφέρει πως η γερμανική επιτροπή υποψηφιότητας είχε συστήσει ένα μαύρο ταμείο προκειμένου να εξαγοράσει ψήφους και να εξασφαλίσει τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου πριν από εννέα χρόνια, που ονομάστηκε στη Γερμανία «καλοκαιρινό παραμύθι» καθώς μεταμόρφωσε τη χώρα πολύ πιο πέρα από το ποδόσφαιρο.

Η γερμανική ομοσπονδία ποδοσφαίρου DFB αρνήθηκε τις αποκαλύψεις, παραδεχόμενη ωστόσο ότι είχε καταβάλει 6,7 εκατομμύρια ευρώ στη FIFA χωρίς να υπάρχει σύνδεση με αυτή τη διοργάνωση.

Αν οι αποκαλύψεις αποδειχθούν αληθινές, «θα είναι ένα σοβαρό πλήγμα για το γερμανικό ποδόσφαιρο», γράφει στο κύριο άρθρο της η Süddeutsche Zeitung.

«Γιατί τότε αυτό το “καλοκαιρινό παραμύθι” που μέχρι τώρα ανακαλούσε στον κόσμο την ανάμνηση της γέννησης μιας Γερμανίας ανοικτής στον κόσμο και φιλόξενης, θα έχει στο μέλλον την ίδια φήμη με ένα πετρελαιοκίνητο αυτοκίνητο της Volkswagen», γράφει η εφημερίδα, αναφερόμενη στο σκάνδαλο με το παραποιημένο λογισμικό εκπομπής ρύπων στους ντιζελοκινητήρες της αυτοκινητοβιομηχανίας που έχει τσακίσει την εικόνα της γερμανικής βιομηχανίας.

Η Tagesspiegel υπενθυμίζει εξάλλου πως η διοργάνωση έρχεται «ακριβώς μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου μεταξύ των πιο ωραίων γεγονότων αυτών των τελευταίων δεκαετιών».

Η Bild αναφέρεται σε ένα σκάνδαλο που «θα κάνει το ποδόσφαιρό μας να σείεται εκ θεμελίων». «Οι οπαδοί έχουν το δικαίωμα να γνωρίζουν τι είναι αλήθεια σε αυτές τις βαριές κατηγορίες», συνεχίζει η εφημερίδα.




πηγη



ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΡΑ!

Δεν πρέπει να γίνουμε η ντροπή της Ευρώπης, επιτρέποντας στους διεθνείς τοκογλύφους να συνεχίσουν να μας χρησιμοποιούν ως το πειραματόζωο τους, πλέον για την επιβολή των μνημονίων μέσω της αριστερής δικτατορίας τους – οι δύο λύσεις της Ελλάδας

«Ας μην ξεχνάμε πως η Ρωσία εξυγιάνθηκε και εξελίχθηκε σε μία μεγάλη δύναμη, διατηρώντας τα δημόσια και ιδιωτικά περιουσιακά της στοιχεία ανέπαφα, μετά τη χρεοκοπία της το 1998 – όπως συνέβη και με τη Γερμανία το 1953. Φυσικά η πτώχευση, καθώς επίσης η επάνοδος τους στην ομαλότητα, ήταν μία εξαιρετικά δύσκολη και επώδυνη διαδικασία. Προτιμότερη όμως από αυτήν της Ουρουγουάης, η οποία επέλεξε άλλο δρόμο, καταλήγοντας να χάσει το 40% των εδαφών της – τα οποία ανήκουν πλέον σε ξένους.

Όσον αφορά τις Η.Π.Α., οι οποίες οδηγούνται στην καταστροφή μέσα από την αποχαύνωση των Πολιτών τους, σε συνδυασμό με την αποθράσυνση της αχόρταγης ελίτ (0,01%), οι κατά καιρούς εξεγέρσεις είναι η σπίθα, η αφορμή και όχι η αιτία – πόσο μάλλον όταν το σύνθημα τους είναι το εξής: «Έχουμε κάθε δικαίωμα να καταστρέψουμε ένα σύστημα, το οποίο επιδιώκει να μας καταστρέψει».

Τέτοιου είδους κοινωνικές αναταραχές και τρομακτικές εξεγέρσεις δεν θα λυπηθούν ούτε την Ελλάδα, εάν συνεχίσει να βαδίζει στον ίδιο δρόμο – γεγονός που οφείλει να αποφευχθεί, ειδικά λόγω της επισφαλούς γεωγραφικής μας θέσης, η οποία θα έθετε σε μεγάλο κίνδυνο την εδαφική μας κυριαρχία. Σε κάθε περίπτωση, σήμερα έχουμε το «ηθικό έρεισμα» που προϋποθέτει η χρεοκοπία, για να είναι δίκαιη και έντιμη – αφού δεν είναι δικό μας πλέον το σφάλμα, αλλά αποκλειστικά και μόνο της πρώην Τρόικας, καθώς επίσης της Γερμανίας».
Άποψη

Κρίνοντας από την εφιαλτική σιωπή που επικρατεί σε μία κοινωνία που κανένας δεν διαμαρτύρεται, δεν διαδηλώνει, δεν σκέφτεται καν να αντιδράσει επιδεικνύοντας πολιτική ανυπακοή ή αρνούμενος συλλογικά να αποδεχθεί τα μέτρα στραγγαλισμού που επιβάλλουν τα συνεχή μνημόνια, ενώ ακόμη και οι κουκουλοφόροι των Εξαρχείων έχουν αποσυρθεί από το γενικότερο σκηνικό, συμπεραίνει κανείς πως οι Έλληνες έχουν χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα – αδυνατώντας να συνειδητοποιήσουν πως η «τοκογλυφική συμμορία» που εισέβαλλε στην πατρίδα τους, θέλει αφενός μεν να την λεηλατήσει, αφετέρου να διεξάγει το μεγαλύτερο πείραμα όλων των εποχών: την πλήρη υποδούλωση και εξαθλίωση μίας χώρας, με τη βοήθεια μίας κατ’ επίφαση αριστερής κυβέρνησης, μίας νέου τύπου αριστερής δικτατορίας.

Η συμμορία δε αυτή, την οποία αποκαλούν χειραγωγούμενοι οι Πολίτες ως «δανειστές» (άρθρο), με τη βοήθεια του προσφυγικού προβλήματος, επιδιώκει πρόσφατα κάτι επί πλέον: τη διχοτόμηση του Αιγαίου, έτσι ώστε να προσφέρει ένα δώρο στη γειτονική της χώρα, με αντάλλαγμα την προστασία της Ευρώπης από τα μεταναστευτικά κύματα.

Περαιτέρω, όταν επιχειρεί κανείς να αναδείξει το πρόβλημα, αναφέροντας πως δεν μπορεί να είναι τόσο ανόητος ένας λαός, ώστε να αποδέχεται τη μείωση της ακίνητης περιουσίας του κατά 2 τρις € (πρόσφατη έρευνα), την απώλεια 600 δις € από τη μεσαία τάξη (μελέτη της Credit Suisse), την εκτόξευση της ανεργίας στα ύψη, το κλείσιμο εκατοντάδων χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους (παιδεία, υγεία), την τρομακτική κατεδάφιση συντάξεων, μισθών και εισοδημάτων, το ραγδαίο περιορισμό του προσδόκιμου ζωής κατά 3,5 έτη, την αποδόμηση του χρηματιστηρίου, την πτώχευση των τραπεζών κοκ., έναντι δανείων κατά πολύ χαμηλότερων, με αποικιοκρατικούς όρους, οι Έλληνες αντιδρούν λέγοντας πως δεν έχουν καμία εναλλακτική δυνατότητα – λόγω του δυσθεώρητου ύψους του δημοσίου χρέους, όταν μόνο το 15% των χρημάτων που έτσι και αλλιώς χάθηκαν από την ακίνητη περιουσία, θα έφτανε για να εξοφληθεί ολόκληρο το χρέος!

Δεν κάνουν λοιπόν την απλούστατη σκέψη, με τη βοήθεια της κοινής λογικής, σύμφωνα με την οποία όλα τα μέτρα που λαμβάνονται αφενός μεν αυξάνουν το δημόσιο και το ιδιωτικό χρέος, αφετέρου επιδεινώνουν διαρκώς την οικονομία της χώρας τους – παρά το ότι ακόμη και οι ληστρικοί οργανισμοί, υπηρέτες της παγκόσμιας ελίτ, όπως το ΔΝΤ, προβλέπουν την άνοδο του δημοσίου χρέους σε επίπεδα που θα υπερβούν το 200% του ΑΕΠ, από 180% σήμερα και 112% πριν το ξεκίνημα της κρίσης, ενώ το ιδιωτικό έχει αυξηθεί πάνω από 200 δις € μόνο τα τελευταία χρόνια (κόκκινα δάνεια, χρέη προς το δημόσιο).

Σε κάθε περίπτωση, η δικαιολογία του τύπου «δεν υπάρχουν λύσεις ή/και εναλλακτικές δυνατότητες» είναι αφενός μεν έωλη, αφετέρου δείγμα συλλογικής δειλίας, εάν όχι ανοησίας – αφού όλοι γνωρίζουν πως στην πατρίδα μας συντελείται μία άνευ προηγουμένου γενοκτονία, ενώ δεν είναι απίθανος πια ο «διαμελισμός» της.

Ο ίδιος αυτός οργανισμός πάντως, το ΔΝΤ, είχε αναφερθεί στο πρόβλημα του υψηλού χρέους παλαιότερα (πηγή), το 2002, συμπεραίνοντας σε ελεύθερη απόδοση τα εξής:

«Για τις χώρες-οφειλέτες, η νέα προσέγγιση (πτωχευτικό διαδικασία για κράτη, ανάλογη με αυτήν για τις επιχειρήσεις) θα μειώσει σαφώς το κόστος της αναδιάρθρωσης, ενθαρρύνοντας τες να ακολουθήσουν πιο γρήγορα το συγκεκριμένο δρόμο. Η χρεοκοπία δεν είναι κάτι κακό. Αυτή τη στιγμή πάρα πολλές χώρες, με ανυπέρβλητα προβλήματα δημοσίου χρέους, περιμένουν πάρα πολύ καιρό, επιβαρυνόμενες με άσκοπο οικονομικό κόστος – οπότε η διεθνής κοινότητα είναι υποχρεωμένη να τις βοηθήσει.

Περαιτέρω, θα ήταν γελοίο να ισχυρισθεί κανείς πως η υιοθέτηση της προσέγγισης μας θα έκανε τη διαδικασία της αναδιάρθρωσης μία εύκολη εναλλακτική λύση. Εμείς δεν υποστηρίζουμε πως οι χώρες που μπορούν να πληρώσουν τα χρέη τους, δεν πρέπει να το κάνουν, όπως ο οποιοσδήποτε δανειολήπτης. Αυτές όμως που είναι αδύνατον να πληρώσουν, θα μπορούσαν να εξοικονομήσουν ένα μεγάλο μέρος του κόστους της χρεοκοπίας, εάν είχαν τη δυνατότητα μίας ελεγχόμενης πτώχευσης – διασώζοντας επί πλέον το τραπεζικό τους σύστημα, εάν έχει στην κατοχή του κρατικά ομόλογα.

Για τους δανειστές η προσέγγιση μας μπορεί να φαντάζει μη ελκυστική, εάν πιστεύουν πως τα προβλήματα της υπερχρέωσης μπορούν να επιλυθούν ευκολότερα με τη διάσωση των χωρών, μέσω της παροχής δανείων από άλλους κρατικούς φορείς, όπως η Ευρωζώνη στην περίπτωση της Ελλάδας – αντί με την αναδιάρθρωση.

Οφείλουν όμως να αποδεχθούν ότι, οι κρατικοί πόροι είναι περιορισμένοι – οπότε δεν έχουν να επιλέξουν μεταξύ της εξόφλησης τους από το δημόσιο-οφειλέτη ή μίας διάσωσης του, αλλά μεταξύ μίας ελεγχόμενης ή μίας ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας. Στην περίπτωση δε της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας, πρέπει να γνωρίζουν πως η αξία των απαιτήσεων τους στη δευτερογενή αγορά μπορεί να καταρρεύσει, εάν οι υπερχρεωμένες χώρες αντιμετωπίσουν προβλήματα«.

Οι επιλογές της Ελλάδας

Συνεχίζοντας, μετά την παραπάνω αναφορά του ΔΝΤ, οι επιλογές της χώρας μας είναι προφανείς, ενώ η κατάσταση της δεν επιδέχεται καμία απολύτως καθυστέρηση. Απλούστατα, όπως είναι προτιμότερο κατά την άποψη μας, η Ελλάδα είτε

(α) αποφασίζει να εξυπηρετήσει/χρηματοδοτήσει το χρέος της, με δικούς της πόρους, έτσι ώστε να πάψουν να της επιβάλλονται καταστροφικά μνημόνια, καθώς επίσης να εκδιωχθούν οι νεοφιλελεύθερες «συμμορίες» από την επικράτεια της – κάτι που δεν θα ήταν ανέφικτο εάν διέθετε μία ικανή κυβέρνηση που δεν θα είχε στόχο της να μοιράσει τη φτώχεια, όπως η σημερινή, αλλά να παράγει πλούτο.

Για παράδειγμα, εάν υπήρχε μία κυβέρνηση που θα άξιζε 100% την εμπιστοσύνη των Ελλήνων, ενώ θα γνώριζε επακριβώς την ταχυδακτυλουργική λειτουργία του τραπεζικού συστήματος (ανάλυση), θα μπορούσε να ιδρύσει έναν κρατικό χρηματοπιστωτικό οργανισμό κατά το παράδειγμα της Ρωσίας (άρθρο), εκδίδοντας εθνικά ομόλογα με τη χρησιμοποίηση των καταθέσεων των Πολιτών της (εντός και εκτός της χώρας) – με στόχο αφενός μεν την εξυπηρέτηση των ετήσιων τοκοχρεολυσίων, αφετέρου την αναβίωση του παραγωγικού ιστού της χώρας: την παραγωγική και λοιπή της ανασυγκρότηση.

Φυσικά θα απαιτούνταν σοβαρές μεταρρυθμίσεις με τη διαδικασία του κατεπείγοντος – κυρίως ο μηδενισμός της γραφειοκρατίας, η καταπολέμηση της διαπλοκής και διαφθοράς, ένα φιλικό προς τις επιχειρήσεις περιβάλλον, ένα σταθερό φορολογικό πλαίσιο, η εξάρθρωση του πελατειακού κράτους, καθώς επίσης ο ορθολογισμός του δημοσίου.

Παράλληλα, αντί να εκποιηθεί η δημόσια περιουσία σε εξευτελιστικές τιμές στους διεθνείς τοκογλύφους, θα μπορούσαν να εισαχθούν θυγατρικές επιχειρήσεις του ΤΑΙΠΕΔ στο ελληνικό ή στα ξένα χρηματιστήρια – όπου το δημόσιο θα παρέμενε μέτοχος, χωρίς όμως να συμμετέχει στη διαχείριση τους. Έτσι θα εισπράττονταν πολύ περισσότερα χρήματα για την εξυπηρέτηση του χρέους, καθώς επίσης για παραγωγικές κρατικές επενδύσεις – μέσω των οποίων θα «θεραπευόταν» η πηγή της ασθένειας του ασφαλιστικού συστήματος: η ανεργία, καθώς επίσης το κλείσιμο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Με απλά λόγια, αντί να κρατικοποιηθούν από τη Γερμανία τα 14 ελληνικά αεροδρόμια, μαζί με τις δεκάδες επιχειρήσεις που στεγάζονται εντός τους και πρέπει να αποζημιώσει το δημόσιο (υπολογίζεται πως το κράτος θα πρέπει να διαθέσει συνολικά 2 δις € για να εισπράξει 1,5 δις € – το άκρον άωτο της ανοησίας), θα μπορούσαν να υπαχθούν όλα μαζί σε μία επιχείρηση, η οποία θα εισαγόταν σε κάποιο χρηματιστήριο – πόσο μάλλον αφού τα αεροδρόμια είναι κερδοφόρα, εάν τα συμπεριλάβει κανείς όλα μαζί.

Η επί πλέον ωφέλεια μίας τέτοιας διαδικασίας είναι ασφαλώς ο έλεγχος του τουρισμού από εμάς τους ίδιους και όχι από τη Γερμανία – η οποία, εάν θελήσει να διευκολύνει την προώθηση των τουριστών προς τα ξενοδοχεία της Τουρκίας, πολλά από τα οποία ανήκουν σε δικές της επιχειρήσεις, απλά θα αυξήσει τα τέλη προσγείωσης στα αεροδρόμια μας, καθιστώντας τα ασύμφορα.

Σε κάθε περίπτωση, εάν αποφασίζαμε να χρηματοδοτήσουμε μόνοι μας το δημόσιο χρέος, διαθέτοντας μία ικανή και έντιμη κυβέρνηση που θα μπορούσαμε να εμπιστευθούμε, η ακίνητη περιουσία μας θα αυξανόταν ξανά κατά τα 2 τρις € που χάθηκαν, οι τράπεζες θα απέφευγαν τη χρεοκοπία τους, οι ελληνικές επιχειρήσεις θα εξυγιαινόταν, δεν θα χρειαζόταν να αυξηθούν τα έσοδα του δημοσίου από επί πλέον φόρους, αφού το ΑΕΠ θα ακολουθούσε ανοδική πορεία, δεν θα υπήρχε λόγος να μειωθούν οι συντάξεις επειδή θα επιλυόταν το πρόβλημα του ασφαλιστικού από τον περιορισμό της ανεργίας, μόνο από το χρηματιστήριο θα κερδίζαμε τουλάχιστον 200 δις € κοκ. – είτε

(β) η Ελλάδα δηλώνει στάση πληρωμών, επιλέγοντας ένα οδυνηρό τέλος, αντί μία οδύνη δίχως τέλος – μία διαδικασία που δεν θεωρείται ντροπή από κανέναν, αφού έχουν προηγηθεί δεκάδες χώρες στο παρελθόν, οι οποίες έκαναν τα ίδια ή περισσότερα λάθη, συγκριτικά με εμάς (άρθρο).

Στα πλαίσια αυτά, είναι εντελώς ανόητο να ασχολούμαστε συνεχώς σχετικά με το ποιός ευθύνεται για τη σημερινή κατάσταση της χώρας μας – πόσο μάλλον να μετατρεπόμαστε σε θύματα, θεωρώντας τους εαυτούς μας υπεύθυνους για τα δεινά της Ελλάδας.

Όποιος και αν φταίει, αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα – σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα έχει πλέον χρεοκοπήσει ολοκληρωτικά, χωρίς καμία απολύτως δυνατότητα να αποφύγει μία κατάσταση που είναι κάτι περισσότερο από οδυνηρή. Όσο πιο σύντομα λοιπόν το παραδεχτούμε, τόσο πιο γρήγορα θα ξεκινήσει η διαδικασία της εξυγίανσης μέσω της χρεοκοπίας – όπως συστήνει ο πατέρας της ελεύθερης οικονομίας (Adam Smith), ενώ αποτελεί ένα δικαιωματικό, θεμελιώδες, αναφαίρετο «εργαλείο» του συστήματος του καπιταλισμού: το ελιξίριο του (άρθρο).

Άλλωστε τα αναμφισβήτητα γεγονότα, σύμφωνα με τα οποία το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του δημοσίου χρέους μας προέρχεται από τους υπερβολικούς τόκους που εκβιασθήκαμε να πληρώνουμε στο παρελθόν, καθώς επίσης από τα εξοπλιστικά προγράμματα που μας επέβαλλαν χώρες όπως η Γερμανία, διαφθείροντας αδιάντροπα τους εκάστοτε αρμόδιους πολιτικούς (άρθρο), είναι αρκετά για να πάψουμε να αναζητάμε αλλού τους ενόχους.

Είναι δε εκνευριστικό να ακούει κανείς πως πάνω από 220 βουλευτές όλων των κομμάτων ψήφισαν το τρίτο μνημόνιο, οπότε συμφωνούν με τους εξευτελιστικούς και αποικιοκρατικούς όρους του – όταν όλοι γνωρίζουμε πως το έφερε την τελευταία στιγμή ο πρωθυπουργός, δεν πρόλαβε καν να το διαβάσει κανένας, ενώ η εναλλακτική λύση ήταν τότε η ανεξέλεγκτη έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.

Όταν με απλά λόγια ο πρωθυπουργός έβαλε το πιστόλι στον κρόταφο όλων των βουλευτών και των κομμάτων, το οποίο ίσως παρέλαβε από τους τοκογλύφους με αντάλλαγμα την καρέκλα του – θυμίζοντας μας εκείνους τους ναζί αξιωματικούς που υποχρεώνονταν να εκτελέσουν τα θύματα τους, για να αποδείξουν πως είχαν την «ποιότητα» που προϋπέθετε η συμμετοχή τους στον υπερήφανο γερμανικό στρατό (στην παγκόσμια ελίτ σήμερα).

Όσον αφορά τώρα αυτούς που έχουν την άποψη πως είναι ενωρίς ακόμη για να καταδικάσει κανείς την κυβέρνηση, αφού ευρίσκεται λίγους μήνες μόνο στην εξουσία (από τον Ιανουάριο ουσιαστικά και όχι από το Σεπτέμβρη), θα απαντούσαμε πως, όταν βλέπει κανείς το εκτελεστικό απόσπασμα να «στοιχίζεται», είναι ανόητο να περιμένει να σκοτωθεί για να πιστέψει πως πράγματι ήταν αυτή η πρόθεση του αποσπάσματος – με την έννοια πως οι διατάξεις των μνημονίων εγγυώνται την εν ψυχρώ εκτέλεση της πλειοψηφίας των Ελλήνων, εάν δεν αντιδράσουν άμεσα.

Συνεχίζοντας, κανένας δεν μπορεί να ισχυρισθεί πως η χρεοκοπία είναι μία ανώδυνη διαδικασία – πόσο μάλλον εάν η Ελλάδα εκβιασθεί στην έξοδο της από την Ευρωζώνη. Εν τούτοις, προσφέρει τουλάχιστον κάποιες προοπτικές για το μέλλον, όπως τεκμηρίωσε η περιπέτεια της Ισλανδίας (άρθρο) – σε σύγκριση με την άνευ όρων σημερινή υποταγή της χώρας μας στη Γερμανία και στους τοκογλύφους, χωρίς καμία απολύτως μελλοντική προοπτική.

Κάποια στιγμή λοιπόν πρέπει να κοιτάζει κανείς την αλήθεια κατάματα, κρίνοντας από τις υφιστάμενες εμπειρίες του – τις οποίες πλέον όλοι έχουμε, μετά από έξι χρόνια συνεχούς εφαρμογής μνημονίων, με διαρκώς οδυνηρότερα αποτελέσματα για την πατρίδα μας.

Το να συνεχίζουμε άλλωστε το γνωστό πείραμα (όπου τοποθετείται ένας βάτραχος σε χλιαρό νερό, ανεβάζει σταδιακά ο θύτης του τη θερμοκρασία, προσέχοντας να τη συνηθίσει, έως ότου τελικά ο βάτραχος καίγεται, χωρίς καν να το καταλάβει), περιμένοντας διαφορετικά αποτελέσματα κάθε φορά, είναι ο ορισμός της ηλιθιότητας κατά τον Αϊνστάιν – κάτι που δεν ταιριάζει σε έναν λαό, με 4.000 χρόνια πολιτισμό και ιστορία.
Επίλογος

Ένας αναγνώστης μας έγραψε πολύ σωστά ότι, είναι πολύ εύκολο να γράφει κανείς «βαρύγδουπα» κείμενα στο διαδίκτυο ή αλλού, κατηγορώντας τους συμπολίτες του για έλλειψη θάρρους, για δουλική υποταγή στους διεθνείς τοκογλύφους (δεν οφείλουμε στα άλλα κράτη της Ευρωζώνης επειδή εμείς το επιλέξαμε, αλλά λόγω του ότι μας επιβλήθηκε, με στόχο τη διάσωση των γερμανικών και γαλλικών τραπεζών), για αδιαφορία απέναντι στα παιδιά τους και την πατρίδα τους ή για οτιδήποτε άλλο.

Εν τούτοις πιστεύουμε ότι, ο κάθε ένας από εμάς έχει κάποιες δυνατότητες, ενώ του λείπουν πολλές άλλες – όπως στο παράδειγμα του εθνικού μας ποιητή, ο οποίος δεν είχε την ικανότητα να πολεμήσει τους κατακτητές, όπως οι τότε επαναστάτες. Δυστυχώς λοιπόν, οι δικές μας δυνατότητες περιορίζονται στη ρεαλιστική περιγραφή της κατάστασης που βιώνουμε, καθώς επίσης στην αναζήτηση λύσεων – με την ελπίδα πως θα ακολουθήσουν εκείνες οι ενέργειες που είναι απαραίτητες για να μην αφελληνισθεί η πατρίδα μας.

Δεν αποκλείουμε φυσικά να κάνουμε λάθος με τις διαπιστώσεις μας, οπότε συνειδητά τις κοινοποιούμε δημόσια – έτσι ώστε να αποτελέσουν αντικείμενο κριτικής σκέψης, γνωρίζοντας ότι απευθυνόμαστε σε ώριμους, έμπειρους πλέον Έλληνες, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να λειτουργούν σωστά.

Σε κάθε περίπτωση, έχουμε την άποψη πως εάν δεν μας εγκριθεί άμεσα η ονομαστική διαγραφή του χρέους (άρθρο), θα πρέπει να πάρουμε ριζικές αποφάσεις που θα εξασφαλίζουν την ανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας – είτε να χρηματοδοτήσουμε λοιπόν μόνοι μας το δημόσιο χρέος, είτε να χρεοκοπήσουμε, αναλαμβάνοντας όλο το κόστος και στις δύο περιπτώσεις. Άλλωστε στη ζωή δεν υπάρχει «δωρεάν γεύμα» – ενώ οι όποιες καθυστερήσεις στη λήψη αποφάσεων, είναι πάντοτε κάτι περισσότερο από πανάκριβες.

Ολοκληρώνοντας, δεν πρέπει να γίνουμε η ντροπή, το μίασμα ίσως της Ευρώπης, επιτρέποντας στους διεθνείς τοκογλύφους να συνεχίσουν να μας χρησιμοποιούν εξευτελιστικά ως το πειραματόζωο τους – σήμερα με τον εκβιαστικό διορισμό μίας κατ’ επίφαση αριστεράς, η οποία θα οδηγήσει τη μεσαία και ανώτερη τάξη στο ικρίωμα, αφού έχει προηγηθεί η ψυχρή εκτέλεση της κατώτερης από τους προκατόχους της του σοσιαλιστικού κέντρου και της δεξιάς.

του Βασίλη Βιλιάρδου

πηγη




ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Τα πέντε βήματα που μπορούν να μειώσουν τον ΕΝΦΙΑ

Πέντε και «φαρμακερά » είναι τα λάθη στο εκκαθαριστικό που μπορούν αυτομάτως να ανεβάσουν τον ΕΝΦΙΑ.

Αγροτεμάχια και έκπτωση φόρου για ημιτελή κτίσματα αποτελούν παράδειγμα-παγίδα τα οποία καλείται να προσέξει ο φορολογούμενος στα ειδοποιητήρια της Εφορίας που λαμβάνει μέσω του Taxisnet.

Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με δημοσίευμα του «Ελεύθερου Τύπου», τα συχνότερα λάθη είναι:

1. Να ελέγξετε αν έχει υπολογιστεί η έκπτωση φόρου που προβλέπεται για τα ημιτελή κτίσματα. Για ημιτελή κενά κτίσματα ο νόμος προβλέπει έκπτωση 60% στον ΕΝΦΙΑ. Αν δεν έχει υπολογιστεί η έκπτωση πιθανότατα δεν έχουν επικαιροποιηθεί τα στοιχεία στη δήλωση του Ε9.

2. Ελέγξτε τους φόρους στα αγροτεμάχια. Είναι πιθανόν να έχετε δηλώσει μόνον την ονομασία της θέσης στην οποία βρίσκετε η έκταση σας και όχι ακριβή στοιχεία για την περιοχή, που μπορεί π.χ. να είναι εκτός σχεδίου.

3. Προσέξτε αν έχετε δηλώσει σωστά στο Ε9 αγροτεμάχιο με κτίσμα που τυχόν έχετε στην ιδιοκτησία σας. Να γνωρίζετε ότι εάν μέσα σε ένα αγροτεμάχιο υπάρχει κτίσμα που χρησιμοποιείται ως κατοικία, τότε ο ΕΝΦΙΑ που καλείστε να πληρώσετε για αυτό, πενταπλασιάζεται. Αν το κτίσμα δεν είναι κατοικία αλλά είναι αποθήκη, επαγγελματική στέγη κλπ, τότε ο φόρος δεν πενταπλασιάζεται.

4. Προσέξτε να έχετε δηλώσει σωστά τα εμπράγματα δικαιώματα σας. Συχνά φορολογούμενοι με ψιλή κυριότητα ή επικαρπία επί ακινήτων χρεώνονται αδίκως ΕΝΦΙΑ επειδή στο Ε9 δεν δήλωσαν ότι διαθέτουν ψιλή κυριότητα ή επικαρπία αλλά πλήρη κυριότητα. Ελέγξτε τον κωδικό που έχετε δηλώσει στη σχετική στήλη του Ε9 (κωδικός 1 αντιστοιχεί σε πλήρη κυριότητα). Τα εμπράγματα δικαιώματα, η ηλικία και ο αριθμός του ορόφου ανεβάζουν τον ΕΝΦΙΑ.

5. Ελέγξτε εξονυχιστικά άλλα λάθη και παραλείψεις στη δήλωση ακινήτων σας (Ε9) γιατί μπορούν να σας κοστίσουν πολύ στο λογαριασμό του ΕΝΦΙΑ. Κοιτάξτε για:

• Λάθος δήλωση εμπράγματων δικαιωμάτων
• Λάθος δήλωση στο ποσοστό συνιδιοκτησίας
• Μη συμπλήρωση αριθμού ορόφου

πηγη


ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!