Άγρια δολοφονία Έλληνα έξω από σταθμό μετρό στο Λονδίνο

“Ελληνας, ηλικίας περίπου 40 ετών βρέθηκε άγρια δολοφονημένος σε στάση λεωφορείου έξω από το σταθμό μετρό Waterloo του Λονδίνου.

Σύμφωνα με την αστυνομία, ο άνδρας είχε δεχθεί επίθεση κοντά στο σταθμό γύρω στις 02.45 π.μ. το Σάββατο και έφερε σοβαρά τραύματα στο κεφάλι.

“Ενας 29χρονος συνελήφθη σε κοντινή απόσταση ως ύποπτος της δολοφονίας και έχει τεθεί υπό κράτηση σε αστυνομικό τμήμα του νότιου Λονδίνου.

Η Scotland Yard, δήλωσε ότι το θύμα δεν έχει ακόμη αναγωρισθεί επίσημα, αλλά οι πλησιέστεροι συγγενείς έχουν ενημερωθεί.

Ο Αρχιεπιθεωρητής Diane Tudway του τμήματος ανθρωποκτονιών δήλωσε: «Αυτό είναι ένα πολσύχναστο μέρος του Λονδίνου, όπου συχνάζουν εργαζόμενοι και τη νύχτα. Η ομάδα μου κι εγώ είμαστε πρόθυμοι να ακούσουμε οποιονδήποτε ήταν στην περιοχή ή διερχόταν τη στιγμή του περιστατικού αυτού και είδε τι συνέβη ή οτιδήποτε θα μπορούσε να βοηθήσει την έρευνα.»


ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Δείτε τι κάνει ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ, λίγο πριν μπει στο χειρουργείο!!

Ένας από τους κορυφαίους γιατρούς εγκεφάλου παιδιών… της Βρετανίας εμφανίζεται να κάνει χρήση κοκαΐνης και ναρκωτικών χαπιών, λίγο πριν πάει στο νοσοκομείο.

Στα στιγμιότυπα που παρουσιάζει η Daily Mail από το σοκαριστικό βίντεο που κατέγραψε κρυμμένη κάμερα, φαίνεται ο Δρ Κόλιν Φέρι να ζητάει μια σύριγγα για να μετρήσετε το ισχυρό ηρεμιστικό -το λεγόμενο «χάπι του βιασμού»- γνωστό ως GHB πριν ακουμπήσει σε έναν πάγκο της κουζίνας για να καταναλώσει μια μεγάλη γραμμή κοκαΐνης.



Σε κατάφωρη παραβίαση των κανόνων του νοσοκομείου, ο παιδίατρος πήρε μια δόση από το εξαιρετικά εθιστικό GHB και σχεδόν τρία γραμμάρια κοκαΐνης.

Ωστόσο, περίπου μία ώρα αργότερα, ο υπεύθυνος στο Γενικό Θεραπευτήριο του Λιντς όπου εργάζεται επιβεβαίωσε ότι ο Δρ Φέρι ήταν σε εφημερία, γεγονός που σημαίνει ότι υπό την επήρεια ναρκωτικών έπαιρνε αποφάσεις ζωής ή θανάτου για τους μικρούς ασθενείς του, οι οποίοι πάσχουν από διαταραχές όπως επιληψία και όγκοι του εγκεφάλου.
Μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου, το νοσοκομείο έχει ζητήσει μια επείγουσα έρευνα και ανέστειλε τον γιατρό από την κλινική εργασία.

Οπως αναφέρει ο Τζοις Ρόμπινς, συν-διευθυντής του νοσοκομείου «οι οικογένειες θα τρόμαζαν αν ήξερα ότι ένας γιατρός που φροντίζει μικρά παιδιά καταναλώνει ουσίες που επηρεάζουν την κρίση του»

Οι κανόνες του νοσοκομείου, επιβάλουν στο προσωπικό να μην κάνει χρήση οποιασδήποτε ουσίας που να μπορεί να επηρεάσει την κρίση, είτε πριν από την έναρξη βάρδια ή στο καθήκον, συμπεριλαμβανομένων των έκτακτων κλήσεων.











πηγη

ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Ο μύθος του ανίκανου πολίτη. Του Γιώργου Κουτσαντώνη

Η εικόνα του ανίκανου, αμόρφωτου, αδιάφορου, ανενημέρωτου πολίτη ακόμη και του «πολιτικά ανώριμου» ο οποίος δρα με γνώμονα τα πάθη του και τα ιδιοτελή συμφέροντά του, για ολόκληρους αιώνες συνόδευσε πιστά την ανάπτυξη των πολιτικών συστημάτων. Η απεικόνιση του πολιτικά ανάξιου μέσου πολίτη, υπήρξε ιστορικά αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους ηγεμόνες. Αρχικά για να αποτραπεί η επέκταση του δικαιώματος ψήφου (στις γυναίκες, στη νότια Αφρική κ.ο.κ) και, στη συνέχεια, για να παρεμποδιστεί το αίτημα για μεγαλύτερη συμμετοχή των πολιτών στα πολιτικά δρώμενα.

Το θέμα της πολιτικής ανικανότητας των λαών, σήμερα περισσότερο από ποτέ, θα έπρεπε να βρίσκεται στο επίκεντρο του συλλογικού διαλόγου, καθώς (με ευθύνη αμφοτέρων των εμπλεκομένων δηλαδή πολιτών και πολιτικών) κατασκευάστηκε ένα είδος κοινής αντίληψης, ότι δηλαδή ο μέσος πολίτης δεν είναι σε θέση να κρίνει ορθολογικά εφόσον δεν διαθέτει την απαραίτητη επάρκεια, ώστε να αποφασίσει για «σύνθετα πολιτικά ζητήματα».

Από τα παραπάνω προκύπτει ασφαλώς ένα βασικό ερώτημα: εάν οι πολίτες δεν είναι ικανοί να αποφασίσουν σχετικά με σύνθετα ή μη πολιτικά θέματα, πώς μπορούν να είναι ταυτόχρονα σε θέση να αξιολογούν ορθά τις υποψήφιες προσωπικότητες που στη συνέχεια θα τους αντιπροσωπεύσουν στα κοινοβούλιο και επομένως θα λάβουν αποφάσεις για λογαριασμό τους;

Αντιστοίχως πώς, αυτοί οι ίδιοι ανίκανοι πολίτες, είναι ταυτόχρονα σε θέση να αξιολογήσουν τις προγραμματικές δηλώσεις και τα προγράμματα των κομμάτων, ώστε να ψηφίσουν αναλόγως;

Παραμένει ασαφές γιατί οι ψηφοφόροι αφενός θεωρούνται ικανοί να επιλέξουν μεταξύ των κομμάτων και των υποψηφίων, ενώ αφετέρου κρίνονται ανίκανοι να αποφασίσουν για συγκεκριμένα πολιτικά ζητήματα.

Αυτό το επιχείρημα συνιστά μια τεράστια αντίφαση στην οποία οι πολίτες έχουν εγκλωβιστεί στα αδιέξοδα αντιπροσωπευτικά πολιτικά συστήματα, που όχι μόνο αμφισβητούν την ίδια την δυνατότητα κατανόησης (από την πλευρά των πολιτών) των πολιτικών προγραμμάτων αλλά (οι πολιτικοί τους εκφραστές) διαθέτουν και το αριστοκρατικό προνόμιο να μην τα εφαρμόζουν ή να τα μεταλλάσσουν κατά  το δοκούν χωρίς ουσιαστικές συνέπειες. 

Στην πραγματικότητα, οι πολίτες δεν έχουν δεχθεί μόνον αυτή την αντίφαση αλλά - με την παθητικότητά τους και την έλλειψη αμφισβήτησης - έχουν επιτρέψει τη δημιουργία μιας ακόμη κοινής ψευδαίσθησης.  Αυτή η ψευδαίσθηση, που δημιουργήθηκε σχεδόν σιωπηρά, αφορά στην ύπαρξη - κάθε φορά - μιας σχεδόν μυθικής φιγούρας πολιτικού προσώπου: εξαιρετικά ευφυούς, εξόχως καταρτισμένου, ορθολογικού και αδιαμφισβήτητης ηθικής, ενός με λίγα λόγια, ακέραιου πολιτικού σοφού (ως μια τέλεια σύνθεση με υπεράνθρωπες διαστάσεις και χαρακτηριστικά).  Οδήγησε με άλλα λόγια στην πίστη περί ύπαρξης ηγετών με ιδιότητες «πολιτικού υπέρ-όντος».

Σήμερα, στο πλαίσιο των αντιπροσωπευτικών πολιτικών συστημάτων, οι πολίτες εκλέγουν τους εκπροσώπους, αλλά μόνο οι πολιτικοί αποφασίζουν. Αυτοί οι τελευταίοι έχουν το μονοπώλιο σε όλο το φάσμα των αποφάσεων για όλα τα μεγάλα θέματα, ώστε να καθορίσουν την πολιτική τους ατζέντα και να επωφεληθούν των χρηματοδοτικών πόρων για τη διάδοση των θέσεών τους. 

Όταν στη συνέχεια μονομερώς διαμορφωθούν αυτές οι θέσεις, οι πολίτες καλούνται στις εκλογές να ψηφίσουν ώστε να προκύψει μια πλειοψηφία. Όμως οι πλειοψηφίες όπως και οι μειοψηφίες είναι ποσοτικά μεγέθη (και κατά βάση αδιαφορούν για την όποια ποιοτική παράμετρο). Έτσι στα πλαίσια του κοινοβουλευτισμού όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα για να κερδίσουν μια θέση στη βουλή πρέπει (εφόσον απευθύνονται σε μικρότερα ή μεγαλύτερα τμήματα πολιτικά ανίκανου πληθυσμού) να παραιτηθούν από κάθε ρεαλιστική και ορθολογική πολιτική ανάλυση, ουσιαστικά να παραιτηθούν από την ίδια τηνέννοια του κοινού οφέλους. Μάλιστα γνωρίζουν πως έχουν περισσότερες πιθανότητες εάν κολακέψουν (στην κρίσιμη εκείνη μάζα των ψηφοφόρων τους) την επιπολαιότητα, την έλλειψη καλλιέργειας, την χυδαιότητα του καταναλωτισμού. Αρκεί, εκείνοι οι λίγοι κομματάρχες, να βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία, με μια σταθερή και απόλυτη μειοψηφία ισχυρών οικονομικά πολιτών και να φροντίζουν για τα συμφέροντά της.

Με αυτό τον τρόπο εδραιώθηκε μια χυδαία σχέση ανάμεσα στους λίγους ανώτερους (πολιτικούς) και τους πολλούς κατώτερους-αναλφάβητους (ψηφοφόρους) που αξιωματικά οδηγεί σε έναν συλλογικό βίο που καθορίζεται - κάθε φορά - από μια αμιγώς ποσοτική εκτίμηση η οποία είναι βέβαιο ότι δεν μπορεί να οδηγήσει σε ποιοτικές απαιτήσεις και επομένως ποιοτικά αποτελέσματα. Το υβριστικό αυτής της υπόθεσης είναι ότι, ενώ ο μέσος όρος κατά κεφαλήν καλλιέργειας στην κοινωνία είναι όλο και πιο υψηλός, (οπότε αυτή η κοινωνία είναι πολύ πιθανόν να μπορεί να εγγυηθεί ικανοποιητική ανταπόκριση σε ποιοτικές πολιτικές απαιτήσεις), οι πολιτικοί ηγέτες συνεχίζουν να της απευθύνονται με μια θρασύτατη απαξίωση. 

Άλλωστε η απόφαση των πολλών (ορθότερη ή μη) για οποιοδήποτε ζήτημα, είναι η μόνη δημοκρατικά νόμιμη.

Εν κατακλείδι, το γεγονός ότι κυβέρνηση θα πρέπει να ανατεθεί σε λίγους έμπειρους, κάτι σαν πλατωνικούς θεματοφύλακες, αφιερωμένους στο να κυβερνήσουν (στην ουσία για ένα ανύπαρκτο κοινό καλό), όντας μάλιστα ανώτεροι από τους υπόλοιπους πολίτες, συνθέτει την πεμπτουσία της ύβρεως που ενώ γνωρίζουμε ότι αντιτίθεται στη βιωσιμότητα του δημοκρατικού εγχειρήματος, συνεχίζουμε να ανεχόμαστε με μια ανεξήγητη στωικότητα.

 

Γιώργος Κουτσαντώνης

πηγη

ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Να πάνε στο διάβολο όλοι και όλα. Του Πέτρου Κατσάκου

Δεν με νοιάζει που θα βρουν τα λεφτά. Δεν με νοιάζει αν θα είναι ευρώ ή δραχμές. Δεν με νοιάζουν ούτε καν αυτά τα e mail τους. Δεν με νοιάζει πώς θα τους λένε και σε ποια περιφέρεια θα κατέβουν. Δεν με νοιάζουν οι καταθέσεις τους και οι επενδύσεις τους. Τίποτα δεν με νοιάζει. ΤΙΠΟΤΑ. Απολύτως τίποτα δεν με νοιάζει και εντός και εκτός της ευρωζώνης. Το μυαλό μου, η ψυχή μου, οι φόβοι μου, οι αγωνίες μου και η οργή μου βρίσκονται στον Έβρο.

Δεν μπορώ να δω τίποτε άλλο εκτός από αυτήν. Εκεί είμαι και ξεπαγιάζω δίπλα στην Τάλα. Να πάνε στο διάβολο όλοι και όλα όταν ένα παιδί κολλάει πάνω στο άψυχο κορμί του πατέρα του για να κρατηθεί στη ζωή. Έχω θυμό. Μεγάλο θυμό. Κι ακόμα μεγαλύτερος ο θυμός μου με όλους αυτούς που θα φορέσουν το πρωτοχρονιάτικο κοστούμι του ανθρωπισμού και θα της κάνουν τη χάρη να μην της κολλήσουν ένα «λάθρο» δίπλα στο δισύλλαβο όνομά της χρονιάρες μέρες που είναι. Τρέμω στην ιδέα της εορταστικής συμπόνοιας τους. Χάρη θα της κάνουν να μην κακίσουν τον άμυαλο πατέρα της που βρήκε εποχή να την πάρει αγκαλιά για να περάσουν το ποτάμι μέσα στο καταχείμωνο. Μέσα στην άψυχη αγκαλιά του την βρήκε χτες το πρωί ένας αγρότης κοντά στο χωριό Θούριο δίπλα στα σύνορα. Οι γιατροί είπαν πως είχε μείνει κουρνιασμένη πάνω στο σώμα του τουλάχιστον δέκα ώρες. Ακόμα και νεκρός της έδινε ζωή μέχρι το σώμα του να παγώσει. Δεν είχε και κανέναν άλλον δίπλα της στον ξένο τόπο. Ούτε και ξέρει που βρίσκεται.

Το μόνο που ίσως να θυμάται να είναι το σπίτι της κάπου στη Συρία. Κι αυτό δεν είναι σίγουρο. Είναι πολύ μικρή. Τεσσάρων χρόνων λένε οι ειδήσεις και το μόνο που ξέρει να λέει είναι το όνομά της. Τάλα. Τίποτε άλλο δεν λέει στο νοσοκομείο που την έχουν μεταφέρει. Δεν ξέρω αύριο που θα βρεθεί. Σε ποιο ίδρυμα ή σε ποιο στρατόπεδο θα καταλήξει. Πίσω, όμως, δεν πρόκειται να γυρίσει. Δεν έχει τίποτα πίσω από το ποτάμι για την Τάλα. Εδώ θα μείνει. Μαζί με τους υπόλοιπους ανεπιθύμητους «λάθρο». Γρήγορα θα περάσουν οι χρονιάρες μέρες και μαζί θα στερέψει κι ο ανθρωπισμός. Θα ξεχαστεί και το τηλεοπτικό δράμα της Τάλα και θα περάσουμε όλοι μαζί στο επόμενο θέμα. Στα λεφτά, στις δραχμές, στα προαπαιτούμενα, στις υποψηφιότητες, στα εντός, στα εκτός και στα επί τα αυτά. Γι αυτό θυμώνω. Γιατί η Τάλα σε λίγες ημέρες θα μείνει ξεχασμένη και παγωμένη στα «επί τα αυτά». Θα στέκεται μόνη πάνω στην κορυφή του παγόβουνου που πλέει χρόνια τώρα πότε στο Αιγαίο, πότε στην Αδριατική και πότε στον Έβρο. Και αν μια μέρα ο δρόμος την φέρει ως την πλατεία Συντάγματος να μην ξεχάσουμε να της πάμε μια κουβέρτα μήπως και ζεσταθεί. Κι αυτός είναι ένας ακόμα λόγος να θυμώνω...

ΥΓ: Η είδηση μπορεί να είναι 10 ημερών όπως πληροφορήθηκα αλλά αυτό δεν μπορεί να μετριάσει το θυμό μου.

πηγη

ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Διαδήλωση συμπαράστασης στο νέο κόμμα του ΓΑΠ - όλες οι αφίσες!

πηγη

ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Γιώργος Παπανδρέου: θρασύς, ψεύτης και ανίκανος

Κάποιες φορές, το θράσος σε αφήνει άφωνο και το ψέμα είναι τόσο μεγάλο που δεν μπορείς να πιστέψεις πως το ακούς. Αυτή, τη βασική αρχή της γκεμπελικής προπαγάνδας φαίνεται πως ακολουθεί κατά γράμμα ο πρώην πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου ο οποίος επανεμφανίστηκε για να (ξανά)σώσει τον τόπο, ιδρύοντας μάλιστα το δικό του κομματικό μαγαζάκι, μια που αυτό που του άφησε κληρονομιά ο πατέρας του (ΠΑΣΟΚ) το κατέστρεψε  ολοσχερώς…

Εμφανίστηκε, λοιπόν ο ΓΑΠ με το κόμμα του για να σερβίρει από τις πρώτες δύο παραγράφους το χοντρό ψέμα: τη δέσμευσή του, δηλαδή, να αγωνιστεί για την εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία της χώρας. Απολαύστε τους θρασείς ψεύτες:

«Το 1974, μετά την εθνική τραγωδία της Κύπρου και την κατάρρευση της δικτατορίας, λαϊκή απαίτηση έγινε η απελευθέρωση της Ελλάδας. Όραμα του λαού μας, να απεξαρτηθούμε από τη «ρίζα της συμφοράς»: την εξάρτησή μας από ξένες δυνάμεις που ήθελαν κυβερνήσεις πιόνια, δημοκρατίες ελεγχόμενες και λαούς υποταγμένους. Η απεξάρτησή μας αποτελούσε όρο και ελάχιστη προϋπόθεση για να εδραιωθεί η λαϊκή κυριαρχία αλλά και να πραγματοποιηθεί η κοινωνική δικαιοσύνη. Σήμερα, το 2015, o κύκλος της μεταπολίτευσης κλείνει. Απαίτηση των Ελλήνων πολιτών, είναι η απελευθέρωσή μας από μια νέα εξάρτηση, που έχει τη ρίζα της στην αιχμαλωσία των δημοκρατικών μας θεσμών. Αιχμαλωσία από μηχανισμούς ενός οικονομικού, πολιτικού και μιντιακού κατεστημένου, που υπηρετείται από ένα πελατειακό σύστημα διακυβέρνησης».

Προφανώς ο ΓΑΠ απευθύνεται σε ανθρώπους με μνήμη αμοιβάδας που έχουν ξεχάσει τι ακριβώς έπραξε ως πρωθυπουργός της χώρας, πως την οδήγησε στην εποπτεία του ΔΝΤ και στη μέγγενη των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων.

Δυστυχώς για τον ΓΑΠ οι εποχές έχουν αλλάξει και τα πεπραγμένα αποτυπώνονται ψηφιακά και μπορούν να εμφανιστούν ανά πάσα στιγμή και να διακινηθούν άμεσα σε εκατομμύρια ανθρώπους—αποκαλύπτοντας το  θρασύ ψεύτη και ανίκανο θεόγυμνο πριγκιπόπουλο…

              

πηγη

ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Ιδού, λοιπόν, πού μπορούν να βρεθούν τα λεφτά!

Μεσ’ την πολλή σκοτούρα τους και απελπισία τους, ενόψει των εκλογών, η κυβερνητική κουστωδία και τα εξαπτέρυγά της, έβαλαν μπρος τη μόνη μηχανή που τους έχει απομείνει: Αυτή της κινδυνολογίας και των ψευτοδιλημμάτων, με κυρίαρχο το ερώτημα «πού θα τα βρουν τα λεφτά;».
Δύο από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα είναι αυτά των αρθρογράφων των «Νέων» Γ. Πρετεντέρη και του «Έθνους» Π. Καψή (31-12-2014). Γράφει ο πρώτος: «Θεωρώ στοιχειώδες και θεμελιώδες λοιπόν να εξηγήσει ο ΣΥΡΙΖΑ πού θα βρει 29 δισ. (και μάλλον περισσότερα) για το 2015 και 21 δισ. (και ίσως περισσότερα) για το 2016. Θα κηρύξει στάση πληρωμών; Θα κάνει κωλοτούμπα και θα πάει σε νέο Μνημόνιο; Ή θα προχωρήσει σε διαδικασίες αναγκαστικού εσωτερικού δανεισμού;». Παράλληλα ο δεύτερος, αναφέρει: «Με δεδομένο ότι σήμερα για να λειτουργούν οι τράπεζες χρειαζόμαστε ένα κυλιόμενο δάνειο 45 δισεκατομμυρίων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οι συνθήκες στην οικονομία θα είναι ασφυκτικές. Γιατί βέβαια εκτός Μνημονίου η ΕΚΤ θα πάψει να μας δανείζει και οι αγορές μάς έχουν ήδη στα αζήτητα»…

Δε θα σταθούμε κυρίως στο γεγονός ότι τα «διλήμματα» αυτά εμπεριέχουν και την αυτοαναίρεσή τους. Διότι αν μπορεί η προηγούμενη κυβέρνηση να τα βρει, άρα τα λεφτά υπάρχουν. Και γιατί να μην μπορεί να τα βρει και η επόμενη; Ασφαλώς όχι με το μονόδρομο χαρατσώματος του λαού που επέλεξε η συγκυβέρνηση…

Θα σταθούμε, όμως, στο γεγονός ότι, όπως ομολογούν και οι ίδιοι οι διακινητές των «επιχειρημάτων», τα λεφτά αυτά τα θέλουμε για την αποπληρωμή των δανείων. Θα πρέπει όμως οι ίδιοι να μας απαντήσουν: Αλήθεια που πήγε όλος αυτός ο πακτωλός χρημάτων που δανείστηκε (γύρω στα 300 δισ. ευρώ) τα τελευταία χρόνια η χώρα; Πήγε σε μισθούς και συντάξεις; Πήγε στην υγεία, την Παιδεία ή μήπως στην ασφάλιση των εργαζομένων και σε άλλους τομείς πρόνοιας; Η απάντηση είναι αυτονόητη: Ασφαλώς όχι. Οι μισθοί και οι συντάξεις όλα αυτά τα χρόνια καταβαραθρώθηκαν. Οι ελλείψεις στα νοσοκομεία, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια, εξαιτίας των ασύδοτων περικοπών σε λίγο θα τα καταντήσουν να μην μπορούν καν στοιχειωδώς να λειτουργήσουν. Πέρα από το ότι η άθλια ρύθμιση του PSI περιέκοψε δραστικά τα αποθεματικά Ασφαλιστικών Ταμείων, Πανεπιστημίων και Νοσοκομείων…

Και πού πήγαν λοιπόν τα δανεικά; Πήγαν για να σωθούν μερικές τράπεζες και μερικοί τραπεζίτες. Πάνω από 300 δισ. ευρώ δόθηκαν την τελευταία πενταετία, είτε για την ανακεφαλαιοποίησή τους, είτε ως εγγυήσεις ρευστότητας, είτε ως απευθείας επιχορηγήσεις. Κι όλα αυτά με το πρόσχημα ότι θα αποκτήσουν ρευστότητα και θα αρχίσουν να δίνουν δάνεια στις επιχειρήσεις για να επενδύσουν, ώστε να πάρει μπρος η μηχανή της ανάπτυξης. Είδατε εσείς κάτι τέτοιο; Όχι βέβαια. Κανείς δεν το είδε. Αντίθετα. Το μόνο που βλέπουμε είναι να στέλνουν σωρηδόν διαταγές πληρωμής στους δανειολήπτες – αυτούς δηλαδή που η κυβέρνηση χαρατσώνει ανελέητα για να αποπληρώσουν τα δάνεια από το …σώσιμο των ίδιων των τραπεζών – και απειλές ότι θα τους πάρουν ό,τι έχουν και δεν έχουν, ακόμη και την πρώτη κατοικία τους, καταδικάζοντας χιλιάδες οικογένειες να κοιμούνται στα παγκάκια!

Ιδού, λοιπόν, ένας τρόπος για να βρεθούν τα λεφτά. Ας απαλλαγούμε από αυτό το βάρος των δανείων προς τις τράπεζες. Ας καταστραφούν και μερικές τράπεζες, προκειμένου να σωθεί ο λαός. Τι πειράζει; Στο κάτω-κάτω της γραφής ελεύθερη οικονομία έχουμε. Ας μείνει μόνο μία υπό τον κρατικό έλεγχο – δεν είμαστε δα και καμιά τεράστια χώρα – κι ούτε είδαμε ο υποτιθέμενος ανταγωνισμός μεταξύ τους να ωφελεί κανέναν. Ίσα-ίσα, τις είδαμε να λειτουργούν ως τραστ, με προσυνεννοήσεις και αδηφάγες συμπεριφορές. Και ως προς τους δανειολήπτες και ως προς τους εργαζομένους. Σήμερα πάνω από 3.000 άτομα εργάζονται στις τράπεζες ως δουλοπάροικοι, ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι, χωρίς δικαιώματα…

Πάνω από 10 δισ. ευρώ δίνονται από τον κρατικό κορβανά στους μεγαλοεργολάβους για να κατασκευάσουν με τη μέθοδο των περιβόητων Συμπράξεων του Δημοσίου με τον Ιδιωτικό Τομέα (ΣΔΙΤ) ή «συμβάσεων παραχώρησης», αυτοκινητόδρομους, εγκαταστάσεις διαχείρισης σκουπιδιών, λιμάνια, αεροδρόμια, αθλητικά κέντρα, ακόμη και σχολεία. Ουσιαστικά αυτές οι συμπράξεις αποτελούν «θεία δώρα» προς τους ιδιωτικούς ομίλους, που χωρίς να βάζουν δεκάρα από την τσέπη τους κατασκευάζουν, διαχειρίζονται και εκμεταλλεύονται αναγκαία έργα υποδομής χαρατσώνοντας το λαό για δεκαετίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι. Με νόμο πριν ένα χρόνο η συγκυβέρνηση έκανε ένα πρόσθετο δώρο στους τέσσερις ομίλους 2,2 δισ. ευρώ και άλλα 500 περίπου εκατ. ευρώ ετοιμαζόταν να δώσει και στην πέμπτη κοινοπραξία. Και την ίδια στιγμή ο ελληνικός λαός που στενάζει είδε να αυξάνονται μέχρι και 60% τα ήδη πανάκριβα χαράτσια διοδίων!

Ιδού, λοιπόν, μία ακόμη πηγή από όπου μπορούν να βρεθούν λεφτά. Αρκεί να ακυρωθούν όλες αυτές οι λεόντειες συμβάσεις.

Εδώ και τέσσερα χρόνια η κοινή γνώμη βομβαρδίζεται από ειδήσεις σχετικά με διάφορες «λίστες Λαγκάρντ» και άλλες με τις οποίες μεγαλοσχήμονες Έλληνες έβγαλαν τεράστια ποσά στο εξωτερικό ασκώντας το πολύ προσοδοφόρο σπορ της φοροδιαφυγής. Οι υπεύθυνοι της συγκυβέρνησης, ωστόσο, παρακολουθούν με απόλυτη και ένοχη αμεριμνησία τις υποθέσεις αυτές που όζουν λαμογιά και σαπίλα.

Ιδού, λοιπόν, άλλος ένας τρόπος να βρεθούν – και μάλιστα πολλά – λεφτά όταν τα κεφάλαια που έχουν βγει εκτός χώρας από τους «έχοντες» ανέρχονται σε 140 δισ. ευρώ, δηλαδή πλησιάζουν σχεδόν το 80% του συνολικού ΑΕΠ της Ελλάδας: Από αυτούς που φοροδιαφεύγουν ασύστολα και βρίσκονται καταγεγραμμένοι στις λίστες αυτές. Τόσο δύσκολο είναι;

Στην Ελλάδα το 2014 οι υπερδισεκατομμυριούχοι από 9 αυξήθηκαν στους 11 με την περιουσία τους να αυξάνεται από τα 16 δισ. δολάρια στα 18 δισ. δολάρια. Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της ελβετικής τράπεζας «Credit Suisse» στην  Ελλάδα το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού συγκεντρώνει το 56,1% του εγχώριου πλούτου από το 48,6% που συγκέντρωνε το 2007. Όπως δημοσιεύτηκε πρόσφατα («Βήμα», 24/8/2014) στην Ελλάδα έχουν καταμετρηθεί 559 Κροίσοι με περιουσία 76 δισ. δολάρια. Με άλλα λόγια σε μια χώρα 10 εκατομμυρίων, 559 ολιγάρχες κατέχουν πλούτο που αντιστοιχεί στο 45% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας.

Ιδού, λοιπόν, άλλος ένας τρόπος – και μάλιστα – εντελώς δίκαιος. Να φορολογηθούν αυτοί οι ελάχιστοι ολιγάρχες, που κέρδισαν στην κρίση, όταν τα εκατομμύρια των μισθωτών και συνταξιούχων έχαναν έως και 40% των αποδοχών τους από τα μνημονιακά μέτρα. Ας δώσουν, λοιπόν, κι αυτοί το 40% της περιουσίας τους στο κράτος. Έτσι κι αλλιώς τα υπόλοιπα, όχι μόνο τους φτάνουν, αλλά τους περισσεύουν. Εδώ η συγκυβέρνηση απαίτησε ΕΜΦΙΑ ακόμη κι από τους άνεργους που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα…

Όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, και εδώ υπάρχουν «όπλα» διαφορετικά από αυτά των μνημονίων που τσαλάκωσαν την κοινωνία και οδήγησαν 6,3 εκατομμύρια Έλληνες στο έρεβος της φτώχειας, της ανέχειας και της πείνας. Ποια είναι τα «όπλα» αυτά;

• Υπάρχουν προηγούμενες αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων και άλλων οργανισμών που ελάφρυναν δραστικά το χρέος χωρών, χαρακτηρίζοντάς το ως επονείδιστο, άδικο και καταχρηστικό. Γιατί να μην ισχύσει αυτό και για μας; Να αρχίσουμε να πληρώνουμε όταν θα ξέρουμε τι πληρώνουμε και γιατί;
  
• Υπάρχει το τεράστιο χρέος (μελέτες το ανεβάζουν ακόμη και πάνω από 150 δισ. ευρώ) από τα κατοχικά δάνεια της Γερμανίας. Γιατί να μην το επικαλεστούμε; Και γιατί να μην τους πούμε ότι δεν πληρώνουμε ευρώ, αν δεν δεχτούν – και για όσο δεν δέχονται – τουλάχιστον να το συμψηφίσουμε; Επειδή θα μας πουν ότι κάνουμε στάση πληρωμών; Κι όλα αυτά τα χρόνια που αυτοί κάνουν το κορόιδο, αρνούμενοι να μας δώσουν αυτά που μας χρωστάνε, τι είναι;
  

Αναγκαία σημείωση: Όλα αυτά βέβαια μπορούν να γίνουν πράξη από μια κυβέρνηση αποφασισμένη να υπερασπίσει τα συμφέροντα του λαού και όχι να ακολουθήσει την πολιτική του «στρίβειν διά του αρραβώνος», όπως του Γιωργάκη Παπανδρέου με το προεκλογικό «λεφτά υπάρχουν» και του Αντωνάκη Σαμαρά με τις προεκλογικές «κόκκινες γραμμές» των Ζαππείων, που αποδείχτηκαν πομφόλυγες. Και βέβαια όταν πας σε μια τόσο σκληρή μάχη δεν μπορείς να αποκλείεις ή να παραιτείσαι από τα σοβαρότερα «όπλα» που διαθέτει η φαρέτρα σου, καθιστώντας εκ των προτέρων ανίσχυρη την οποιαδήποτε διαπραγμάτευση, αναφωνώντας σε όλους τους τόνους πως «όλα θα επιτευχθούν μέσα στο πλαίσιο του ευρώ και της ΕΕ». Αυτοί οι μονόδρομοι κοντεύουν να καταντήσουν τη χώρα μας αποικία και τους Έλληνες σύγχρονους σκλάβους…

πηγη

ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

ΚΑΤΑΧΡΕΩΜΕΝΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ – ΣΤΑ ΥΨΗ ΤΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΧΡΕΟΣ

Παρά τις διακηρύξεις για το success story και τις υποσχέσεις για ανάπτυξη, τις οποίες …απλόχερα μοίρασε η κυβέρνηση, τα στοιχεία για το ιδιωτικό χρέος καταδεικνύουν τη φτωχοποίηση στην οποία οδηγήθηκαν τα νοικοκυριά κατά τα χρόνια του μνημονίου.

Σύμφωνα με το «Ποντίκι», το ιδιωτικό χρέος στην Ελλάδα έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και αναμένεται να αυξηθεί ακόμα περισσότερο, αποτελώντας βρόγχο για νοικοκυριά και ιδιώτες.

Οι αριθμοί αποτυπώνουν με εύγλωττο τρόπο την οικονομική κατάρρευση που υπέστησαν οι πολίτες από τη μνημονιακή πολιτική: οι συνολικές οφειλές του ιδιωτικού τομέα ξεπερνούν τα 300 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 200 δισ. ευρώ είναι ληξιπρόθεσμα και μη εξυπηρετούμενα.
Συγκεκριμένα :

Οι οφειλές του ιδιωτικού τομέα στις τράπεζες ανέρχονταν τον Οκτώβριο στα 212,125 δισ. ευρώ. Εξ αυτών, τα 101,58 δισ. ευρώ είναι οφειλές των επιχειρήσεων, περίπου 13,248 δισ. ευρώ χρέη ελευθέρων επαγγελματιών και 97,3 δισ. ευρώ οφειλές νοικοκυριών είτε σε στεγαστικά, είτε σε καταναλωτικά δάνεια.

Οι οφειλές στην εφορία τον Νοέμβριο έφτασαν τα 74 δισ. ευρώ και ενδέχεται να έφτασαν στο μεγαλύτερο ύψος κατά την περίοδο της μεταπολίτευσης. Χαρακτηριστικό της κατάστασης εί αι μέσα σε 30 μέρες προστέθηκαν νέα χρέη ύψους 1,6 δισ. ευρώ.

Οι οφειλές στα ασφαλιστικά Ταμεία ξεπερνούν πλέον τα 20 δισ. ευρώ.

Το ιδιωτικό χρέος είναι το μεγαλύτερο στην ιστορία της χώρας

Την ίδια στιγμή, τα «κόκκινα» δάνεια έχουν αυξηθεί και ως ποσοστό, αλλά και ως απόλυτος αριθμός.

Από τα συνολικά 212 δισ. ευρώ, του ιδιωτικού τομέα, τα λεγόμενα «κόκκινα» δάνεια εκτιμώνται σε περισσότερα από 80 δισ. ευρώ.

«Ζοφερή» είναι η ανάλυση και των στοιχείων για την εφορία, καθώς φαίνεται ότι οι οφειλέτες ξεπερνούν τα 3, 6 εκτατομμύρια.. Τι σημαίνει το να υπάρχουν τόσοι πολλοί πολίτες με ληξιπρόθεσμες οφειλές στην εφορίας; Πρακτικά, χωρίς φορολογική ενημερότητα δε μπορεί να γίνεται κουβέντα για ανάπτυξη, καινοτομία και επιχειρηματικότητα.

ΠΗΓΗ

 
ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

ΣΚΑΝΔΑΛΟ: Δώρο 3.000.000 ευρώ στους βουλευτές έκανε ο Σαμαράς

Τους πλήρωσε το μισθό του Γενάρη 2015 χωρίς να έχουν δουλέψει ούτε μια μέρα, αφού η Βουλή έκλεισε στις 31 Δεκεμβρίου του 2014.

Σαν τον Άγιο Βασίλη τον Καλαματιανό, ο Αντώνης Σαμαράς ξεπέρασε, στην ουσία διπλασίασε, το «δωράκι» που είχε κάνει ο Ανδρέας το 1981 με τα πεντακόσια εκατομμύρια δρχ. που είχε «χαρίσει» στον τότε διοικητή της ΔΕΗ, ΚΑΝΟΝΤΑΣ, ο σημερινός πρωθυπουργός ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΟ ΔΩΡΟ, από ΔΕΚΑ περίπου ΧΙΛΙΑΔΕΣ ευρώ σε κάθε βουλευτή!

10.000 ευρώ στον καθένα
 
Συνολικά, δηλαδή, την ώρα που εκατομμύρια Έλληνας μισθωτοί, συνταξιούχοι και ατυχήσαντες λόγω κρίσης επαγγελματίες και βιοτέχνες ΠΕΙΝΑΝΕ και φέτος τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά δεν μπόρεσαν όχι αρνί ή γαλοπούλα, αλλά ούτε ένα κοτόπουλο να αγοράσουν για να το μαγειρέψουν και να το φάνε, αλλά την έβγαλαν από τα συσσίτια και τις ελεημοσύνες των συγγενών και των γειτόνων τους, ο κ. Σαμαράς σε εποχή τρομερής λιτότητας ΕΔΩΣΕ ΠΑΡΑΝΟΜΑ έναν ολόκληρο μισθό, γύρω στις 10.000 ευρώ σε κάθε βουλευτή, ακόμα και στους Χρυσαυγίτες που έχει κλείσει μέσα με την κατηγορία ότι είχαν, κάνει… εγκληματική 
οργάνωση!..

Για να τους γλυκάνει
 
Ο πρωθυπουργός προφανώς βρήκε τρόπο να «γλυκάνει» τους 13 αποστάτες βουλευτές, τους οποίους παρέσυρε, υποσχόμενος ότι έχει εξασφαλίσει τις 180 ψήφους και επομένως θα έμεναν για άλλους 15-20 μήνες βουλευτές και θα εισέπρατταν το σχετικό… μπαγιόκο. Τελικά, βέβαια θα την βγάλουν τώρα με ένα μηνιάτικο μόνο και καλά να πάθουν και το πάθημά τους ελπίζουμε να χρησιμεύσει σαν μάθημα για τους επόμενους, τυχόν αποστάτες…

Ξεπέρασε τον Ανδρέα
 
Πάντως με αυτή την κίνησή του ο πρωθυπουργός, ξεπέρασε στα δωράκια τον Ανδρέα, ο οποίος είχε επιτρέψει να λάβει δώρο ο τότε διοικητής της ΔΕΗ 500.000.000 δρχ., ενώ το σημερινό «δωράκι» του Σαμαρά προς τους βουλευτές του υπερβαίνει το ΕΝΑ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ δραχμές και μάλιστα δόθηκε σε εποχή σκληρής και απάνθρωπης λιτότητας.

www.kontranews.gr

 ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Η επανάσταση του αυτονόητου για την ψήφο του «ανόητου»

Αυτονόητος: αυτός που γίνεται κατανοητός και αποδεκτός από μόνος του, χωρίς να υπάρχει ανάγκη για ιδιαίτερες εξηγήσεις ή αποδείξεις

Ανόητος: χωρίς νου

Δε γνωρίζω πως εννοεί ο αρχηγός του ΚΙΔΗΣΟ την επανάσταση του αυτονόητου. Σίγουρα όμως έχουμε διαφορετική αντίληψη.

Για παράδειγμα το αυτονόητο θα ήταν ένας πρωθυπουργός που:

> θα είχε εκλεγεί με το σύνθημα «λεφτά υπάρχουν» ενώ είχε ενημερωθεί πως δεν υπάρχουν αλλά και ο Ντομινίκ Στρος Καν τον εξέθεσε ανεπανόρθωτα όταν δήλωσε αργότερα πως είχαν συζητήσει μήνες πιο μπροστά

> διέσυρε στο εξωτερικό τη χώρα του ως λαό διαφθαρμένων και απατεώνων εκτινάσσοντας τα επιτόκια δανεισμού

> στις αρχές του 2010, λίγο πριν οδηγήσει τη χώρα στο μνημόνιο, άντλησε 5 δις ευρώ σε έκδοση ομολόγου ενώ του προσφέρονταν 20 δις

> το φθινόπωρο του 2010 και ενώ τα spreads είχαν υποχωρήσει στις 599 μ.β. χωρίς να ματώσει πολύ ο ελληνικός λαός, τα εκτίναξε εκβιάζοντας με εθνικές εκλογές αν δεν υπερψηφίζονταν οι εκλεκτοί του ΠΑΣΟΚ στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές.
να οδηγείτο κατηγορούμενος στις δικαστικές αίθουσες. Κι αν δεν είχε οδηγηθεί, να είχε εξαφανιστεί από προσώπου γης.

Αυτό θα ήταν το αυτονόητο. Το οποίο δε συνέβη, όπως και η επανάστασή του. Ως εκ τούτου διαδραματίζεται το ακριβώς αντίθετο. Να διεκδικεί αμετανόητος ξανά την πρωθυπουργία αναζητώντας την ψήφο του «ανόητου». Αυτού δηλαδή που χωρίς να σκέπτεται, να εξετάζει και να φιλτράρει ότι του σερβίρουν τα υιοθετεί άκρατα. Ακόμη κι αν σε εποχή μεγάλης ύφεσης και παγκόσμιας κρίσης τον διαβεβαιώνουν ότι χρήματα υπάρχουν.

Εδώ βέβαια είδαμε ακόμη και δεδηλωμένους νεοδημοκράτες, οπαδούς δηλαδή του συμφοιτητή που θα οδηγούσε στη Δικαιοσύνη όσους αλυσοδέσαν τη χώρα, σε διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να τάσσονται με το μέρος του Παπανδρέου σε όλους τον περνούν από χθες γενεές δεκατέσσερις.

Θα μου πείτε, μα δεν καταλαβαίνεις γιατί;

Καταλαβαίνω απόλυτα, όπως καταλαβαίνω ότι ίσως αυτή η χώρα κι αυτός ο λαός να είναι τελικά άξιος της μοίρας του και τέτοιοι κυβερνήτες του πρέπουν. Στην τελική, αυτός τους αναδεικνύει.

πηγη

ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Ψέματα της Συγκυβέρνησης: Το Βίντεο που Πρέπει να Δούν και οι Πέτρες!

«Τα φάγατε και τα χρωστάτε, αλλά εμείς σας σώζουμε!», «Ζήτω! Καταφέραμε να παραμείνουμε στο ευρώ πάση θυσία!»

«Οι εταίροι μας λένε ΜΠΡΑΒΟ για τις θυσίες!», «Εντάξει, γίνονται και κάποια τραγικά λάθη, αλλά έρχεται η Ανάπτυξη!», «Σας ευχαριστούμε που σας αρέσουν τα παραμύθια!».

Κι ενώ ο κλοιός της τραγωδίας στενεύει όλο και περισσότερο γύρω μας, οι επόμενες γενιές μας κοιτάζουν μπερδεμένες, μη ξέροντας τι να κάνουν και τι τις περιμένει….



              

πηγη

ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!