«Πάγωσαν» και οι τελευταίοι Νεοδημοκράτες

Ούτε κουβέντα ελπίδας προς τον λαό, παρά μόνο… υποσχέσεις για αγώνες και νέες νίκες από τον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας σε μια από τις χειρότερες πολιτικές ομιλίες όλων των εποχών.

Ήταν ίσως μια από τις χειρότερες ομιλίες Έλληνα πρωθυπουργού. Ένας πρωθυπουργός που απευθυνόμενος σε 6,3 εκατομμύρια του λαού του που βρίσκονται στα όρια της φτώχειας  δεν μπορούσε να αρθρώσει ούτε ένα μέτρο ελπίδας.

Περιορίστηκε στις ίδιες γενικολογίες και αοριστολογίες ότι ο ίδιος και η ΝΔ κράτησαν την χώρα όρθια και εντός ευρώ. Για τα ζητήματα της ανάπτυξης, της καταπολέμησης της ανεργίας, των φοροελαφρύνσεων, των κόκκινων δανείων, της αποκατάστασης των αδικιών και της εξόδου της χώρας από τα δεσμά των δανειστών δεν είπε απολύτως τίποτα συγκεκριμένο.

Γι όλα τα παραπάνω έλεγε απλά ότι «έρχονται» γενικά και αόριστα.

«Ξέρουμε ότι ως Νεοδημοκράτες κάνουμε το καθήκον μας. Τα δύσκολα τα περάσαμε. Τα καλύτερα έρχονται» τόνισε ο Πρωθυπουργός, επιμένοντας ότι τώρα αρχίζει η ανάκαμψη. «Η παράταξη μας δεν διαιρεί, ενώνει. Όλους τους θέλουμε μαζί μας και το αποδείξαμε. Με όλους μπορούμε να συνεργαστούμε για αυτά τα ιδανικά, ακόμα και με εκείνους που συγκρουστήκαμε στο παρελθόν. Αλλά δημοκρατική παράταξη, αυτή εδώ η παράταξη είναι. Η παράταξη προόδου της χώρας, για λογαριασμό όλου του λαού, όχι των εκλεκτών, εμείς είμαστε. Επί 40 ολόκληρα χρόνια. Γι” αυτό είμαστε σήμερα όλοι εδώ» συμπλήρωσε ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας και υποσχέθηκε τις μεγαλύτερες νίκες μπροστά, που ακόμα δεν τις έχουν δει.

Εντύπωση προκαλεί η επιλογή του Αντώνη Σαμαρά να ασχοληθεί για άλλη μια φορά με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα καθώς όπως όλα δείχνουν είναι ο μόνιμος εφιάλτης του. Αλλιώς δεν μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι αφιερώνει το μεγαλύτερο μέρος των ομιλιών του στην αξιωματική αντιπολίτευση.

«Είναι ολέθριο κάποιοι να υπονομεύουν τη θέση της χώρας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Προσπαθούν να το κρύψουν, τα γραπτά τους όμως τους διαψεύδουν», είπε χαρακτηριστικά.

Δυστυχώς ο Έλληνας πρωθυπουργός βρίσκεται πλέον με την πλάτη στον τοίχο αφού δεν μπορεί να υποσχεθεί τίποτα χειροπιαστό στον ελληνικό λαό. Επί δυο χρόνια η χώρα άγεται και φέρεται εντός μνημονίων και νέων δανείων και εν μέσω ύφεσης, ενώ ο Αντώνης Σαμαράς περιορίζεται σε ευχολόγια ότι η ανάπτυξη «έρχεται…».

Είναι προφανές ότι η κατάσταση φτάνει στο τέλος… Εδώ που φτάσαμε ο λαός δεν μπορεί να χορτάσει με ευχές. Χρειάζονται και πράξεις. Η παρούσα κυβέρνηση δυστυχώς δεν μπορεί… Η χώρα όμως πρέπει να προχωρήσει μπροστά και ο νοών νοείτω…

ΠΗΓΗ
 
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Δείτε ποιός μιλάει για νομιμότητα….

Σε μεγάλο χορηγό του Κώστα, της Ντόρας, του Κυριάκου και άλλων μελών της οικογένειας  

Μητσοτάκη είχε εξελιχθεί ο άλλοτε ισχυρός άνδρας της Siemens. Το αρχείο Χριστοφοράκου είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό…

Τα περιβόητα ημερολόγια του Μιχάλη Χριστοφοράκου από το 1997 μέχρι και την αποχώρησή του τον Δεκέμβριο του 2007 βρίσκονται πλέον στη διαβόητη δικογραφία. Τα τηρούσαν οι γραμματείς του (με εξέχοντα ρόλο -εξ απορρήτων- η βοηθός Αικατερίνη Τσακάλου) που έγραφαν τα πάντα.

Αυτά τα ημερολόγια ξεχειλίζουν από την οικογένεια Μητσοτάκη. Σχεδόν, δεν υπάρχει εβδομάδα που να μη φαίνεται γραμμένη κάποια επαφή με μέλος της οικογένειας ή με έμπιστο πρόσωπο του συστήματος Μητσοτάκη. Δεν υπάρχει εκδήλωση οικογενειακή, πολιτική ή εταιρική (υψηλού επιπέδου) που να μη μοιράζονται, κυρίως η Ντόρα και ο Κυριάκος, με τον Μιχάλη Χριστοφοράκο.

Είχαν απαιτήσεις

Η μεγάλη πολιτική οικογένεια (είτε η Ν.Δ. είναι κυβέρνηση είτε αντιπολίτευση) έχει απαιτήσεις από τη Siemens και τον Μιχάλη Χριστοφοράκο. Στέλνει βιογραφικά για διορισμούς καλών παιδιών, είτε διά χειρός της δραστήριας κυρίας Σάκη Κυπραίου, είτε μέσω του γραφείου του Κυριάκου Μητσοτάκη είτε της τέως συζύγου του Μαρέβας. Ολα είναι αρχειοθετημένα στο περιβόητο αρχείο της Γενικής Διεύθυνσης της Siemens (πλην όσων «εξαφανίστηκαν») όμως, δεσπόζουν οι κλήσεις, τα ραντεβού, τα αιτήματα και οι συνεννοήσεις του Μ. Χριστοφοράκου με την Ντόρα Μπακογιάννη και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ολες οι καταγεγραμμένες κινήσεις του Χριστοφοράκου δείχνουν ότι θέλει δίπλα του την Ντόρα (ως βουλευτή, ως δήμαρχο και μετέπειτα υπουργό) και ότι στηρίζει αμέριστα τον Κυριάκο.

Κόλαφος για Κυριάκο

Το δυσάρεστο για τους Μητσοτάκηδες αρχείο Χριστοφοράκου εκθέτει και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Μια επιστολή-βόμβα που έστειλε στον Μ. Χριστοφοράκο η Siemens, ένα μήνα μετά την αποπομπή του, αποκαλύπτει ότι ο τέως manager της εταιρείας μάλλον είχε υποσχεθεί στον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι θα καλύψει εκ των ενόντων τις εκλογικές δαπάνες του καλοκαιριού του 2007 για το πολυδάπανο τηλεφωνικό κέντρο (άνω των 137.000 ευρώ).

Γι” αυτό και το γαϊτανάκι με τα πιστωτικά τιμολόγια, αλλά και η περιφορά τους επί μήνες σε θυγατρικές, στις οποίες έγινε απόπειρα να φορτωθούν κάποια τιμολόγια επ” ονόματι του βουλευτού.

Η επίμαχη επιστολή έχει ημερομηνία 25/1/2008, είναι σαφής και την υπογράφει η κ. Τσακάλου. Αναφέρει: «Ο κ. Fisher (ο προσωρινός αντικαταστάτης του Μ. Χριστοφοράκου) μου ανέθεσε να σας ενημερώσω ότι η Siemens Α.Ε. δεν αναλαμβάνει καμιά δαπάνη εξοπλισμού του πολιτικού γραφείου του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη…».

Ακολούθησαν τα αποκαλυπτήρια και το σίριαλ καταθέσεων Τσακάλου και Μικέ (29/5 έως 9/6/2008) για τις χορηγίες σε πολιτικά πρόσωπα, τα τιμολόγα του Κυριάκου έγιναν φέιγ βολάν και ο βουλευτής έσπευσε να εξοφλήσει, έξι μήνες μετά το γράμμα της Siemens με το οποίο στεγνά ζητούσε την πληρωμή των τιμολογίων, καθιστώντας υπεύθυνο τον Μ. Χριστοφοράκο.  (Απόσπασμα από άρθρο της αξέχαστης Αριστέας Μπουγάτσου στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ )

Y.Γ
Γυρνώντας στο σήμεραμε και τις κορώνες Κυριάκου Μητσοτάκη περί εφαρμογής των νόμων και νομιμόμητας…
ένα θα τονίσουμε..
Δείτε ποιός μιλάει για νομιμότητα….

Πηγή

 
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Πανικός στην πρωινή πτήση της Agean από Αλεξ/πολη για Αθήνα

Tρόμος επικράτησε στην πρωινή πτήση του Σαββάτου, της Agean Αirlines από Αλεξ/πολη για Αθήνα.

Αυτό συνέβη διότι την ώρα της απογείωσης του αεροπλάνου μπήκε ένας  γλάρος στην τουρμπίνα του Airbus 320- 100/200 και  προκάλεσε σοβαρή βλάβη σύμφωνα με τα τοπικά μέσα μαζικής ενημέρωσης της Ξάνθης.

Όπως αναφέρει το XanthiPress.gr, ο πιλότος του αεροπλάνου, αντιμετώπισε με ψυχραιμία το απρόοπτο και κατάφερε να ακινητοποιήσει το αεροσκάφος. Αντικείμενα εκσφενδονίστηκαν με μεγάλη ταχύτητα  στο εσωτερικό του αεροπλάνου από το απότομο φρενάρισμα  των τροχών. Αξίζει να σημειωθεί  ότι  δεν υπήρξε κάποιος  τραυματισμός, όταν  το αεροπλάνο ακινητοποιήθηκε οι υπεύθυνοι οδήγησαν τους επιβάτες στην αίθουσα αναμονής.

Το αεροσκάφος παροπλίστηκε και στις 11.15 έφτασε ένα άλλο αεροπλάνο από τη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να πραγματοποιήσει την πτήση προς το «Ελ. Βενιζέλος». Στους τρομοκρατημένους επιβάτες δόθηκαν αναψυκτικά και σάντουιτς ενώ τους παραχωρήθηκε και ένα δωρεάν εισιτήριο μιας κατεύθυνσης.

Πηγή

 
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Σημάδια ότι το παιδί σας έχει πέσει θύμα σχολικού εκφοβισμού

Θα έρθει το παιδί σας να σας εκμυστηρευτεί, ότι έχει πέσει θύμα εκφοβισμού; Ίσως όχι. «Είναι πολύ οδυνηρό για το ίδιο το παιδί, να βρει τη δύναμη να παραδεχθεί «έχω γίνει στόχος», λέει η Cynthia Lowen, παραγωγός και συγγραφέας του ντοκιμαντέρ, Bully: «Κι ενώ, γύρω μας υπάρχει πλέον πολύ μεγάλη ευαισθητοποίηση για το φαινόμενο του εκφοβισμού (bullying) τα παιδιά εξακολουθούν να φοβούνται την αντίδραση των γονιών τους, για αυτό που έχουν υποστεί, μήπως και η ομολογία τους χειροτερέψει την κατάσταση», λέει η C.Lowen .

Ένας άλλος λόγος που τα παιδιά μπορεί να μην θέλουν να μιλήσουν για τον εκφοβισμό τους: «Μπορεί να φοβούνται, ότι εάν παραδεχθούν ότι έχουν πέσει θύματα, θα προκαλέσουν απογοήτευση και στεναχώρια στους γονείς τους », λέει ο Jerry Weichman Β.Μ., PhD , ψυχολόγος που ειδικεύεται στους εφήβους στο Ινστιτούτο Νευροεπιστημών Hoag της Καλιφόρνιας.

Γι “ αυτό είναι σημαντικό να γνωρίζετε, πώς θα εντοπίσετε τα σημάδια του εκφοβισμού, τα οποία τελικά δεν είναι τόσο προφανή όσο νομίζετε. Στο άρθρο αυτό θα διαβάσετε 8 δυσδιάκριτα σημάδια, που, όμως, αποτελούν «κόκκινες σημαίες» για να εντοπίσετε πιθανό κρούσμα εκφοβισμού στο παιδί σας.

1 . Κοινές φράσεις που δείχνουν εκφοβισμό

Όταν ρωτήσετε το παιδί σας, πώς ήταν η ημέρα του στο σχολείο και σας απαντήσει «δράμα τα πράγματα στο σχολείο» ή «τα παιδιά ήταν πολύ χάλια σήμερα» μπορεί να είναι κωδικοποιημένο, το «Εχω πέσει θύμα εκφοβισμού», εξηγεί η Cindy Miller, σχολική κοινωνική λειτουργός στο New Jersey. Αν ακούτε τέτοιες φράσεις συχνά, ρωτείστε το παιδί σας να μάθετε λεπτομέρειες, προτείνει. Για παράδειγμα : « Όταν λές «χάλια τα παιδιά στο σχολείο» ήταν κάποιος που ας πείραξε σωματικά, πχ. σε έσπρωξε; Η΄ μήπως οι φίλοι σου είπαν κάτι κακό για σένα ή σε φώναξαν με κάποιο άσχημο τρόπο και σε πείραξε;», Η΄ «Τι ήταν αυτό που προκάλεσε το «δράμα», που μου λες στο σχολείο;»

Εάν το παιδί σας, εξακολουθεί να παραμένει «κλειστό» μιλήστε του για τη διαφορά μεταξύ του «δίνω πληροφορίες για μένα» και «καρφώνω». «Το να αναφέρεις ότι κάποιος σε πλήγωσε, είναι για να ζητήσεις βοήθεια. Το «κάρφωμα» έχει στόχο να προκαλέσει πρόβλημα σε κάποιον άλλο κι όχι να λύσει δικό σου πρόβλημα», λέει η C.Miller. Με αυτό τον τρόπο, το ίδιο το παιδί θα καταλάβει ότι δεν είναι λάθος να αναφέρει κανείς τα γεγονότα που έχουν συμβεί.

2. Επιστρέφει στο σπίτι απ’το σχολείο πεινασμένο

Πριν καταλήξετε στο συμπέρασμα ότι είναι χάλια το φαγητό στο κυλικείο του σχολείου, σκεφτείτε τι άλλο μπορεί να συμβαίνει στο παιδί σας. Ισως κάποιος συμμαθητής του, να του παίρνει το φαγητό του. Η’ ίσως το παιδί σας να δίνει μόνο του το φαγητό του σε κάποιο άλλο παιδί για να γίνει αρεστός, ή ακόμη και να αποφεύγει να τρώει μπροστά στους συμμαθητές του γιατί τον κοροϊδεύουν για τα κιλά του ή για το κολατσιό που τρώει, λέει η C.Miller. Και πάλι, το να κάνετε άμεσες ερωτήσεις στο παιδί, αλλά όχι σε επιθετικό τόνο, είναι το μυστικό. Προσπαθήστε να πείτε: «Με ποιόν έκατσες κι έφαγες στο διάλλειμα σήμερα;» «Σου άρεσε το σάντουιτς που σου είχα βάλει σήμερα στο σχολείο;» «Τι συζητούσατε με τους φίλους σου την ώρα του κολατσιού;»

3. Επιστρέφει στο σπίτι από το σχολείο αργά

Μπορεί να νομίζετε ότι αργεί γιατί επιστρέφει με τους φίλους του και χαζεύει στο δρόμο, όμως, μπορεί να έρχεται από άλλη μεγαλύτερη διαδρομή ή να μην παίρνει το λεωφορείο για να αποφύγει κάποιον που τον εκφοβίζει, λέει η C.Μiller. «Μια αλλαγή στη ρουτίνα της επιστροφής από το σχολείο στο σπίτι, με έκανε συνειδητοποιήσω ότι κάτι δεν πάει καλά», λέει για τον γιό της η Τάρα Κέννεντυ Κλάιν από την Πενσυλβάνια των ΗΠΑ. «Ο γιός μου άρχισε να μου τηλεφωνεί από το λεωφορείο και να με ρωτάει αν κάποιοι μεγαλύτεροι φίλοι του μπορούν να έρθουν στο σπίτι μας μετά το σχολείο», λέει . Κανονικά , η ίδια επέτρεπε στον γιό της να συναντά τους φίλους του, μόνο όταν αυτός είχε τελειώσει όλες τις εργασίες του για το σχολείο και ποτέ αν δεν είχαν επιστρέψει και οι ίδιοι οι γονείς του στο σπίτι από τη δουλειά. «Το ότι αγνόησε τους οικογενειακούς μας κανόνες, ήταν για μένα κόκκινη σημαία, ότι κάτι δεν πάει καλά με το παιδί. Ετσι, ρωτώντας τον αργότερα μου είπε για το περιστατικό του εκφοβισμού του από μεγαλύτερα παιδιά, που συνέβη στο λεωφορείο», λέει η μητέρα. Γι’αυτό, λοιπόν, εμπιστευτείτε το ένστικτό σας και σκάψτε πιο βαθιά, αν το παιδί σας κάνει κάτι έξω από τις συνήθειες και τον χαρακτήρα του.

4. Χάνει ή φέρνει κατεστραμμένα τα πράγματά του απ’το σχολείο

Σίγουρα, τα παιδιά μπορεί να είναι απρόσεκτα και αδέξια, αλλά τα «χαμένα σχολικά είδη» ή τα «σπασμένα και κατεστραμμένα πράγματα», μπορεί να είναι σημάδι εκφοβισμού. «Σκισμένη τσάντα, κάποιος του έκλεψε κάτι ή του πέταξε το παπούτσι του έξω από το παράθυρο του σχολικού λεωφορείου. Όλα αυτά είναι καταστάσεις που μου έχουν εξομολογηθεί τρομοκρατημένα παιδιά, ότι τους έχουν συμβεί», λέει η κοινωνική λειτουργός και συγγραφέας C.Lowen . «Το χειρότερο, όμως, είναι ότι τα παιδιά φοβούνται να πουν στους γονείς τους ότι καταστράφηκαν τα προσωπικά τους αντικείμενα, όπως τα γυαλιά τους, σε τόσο δύσκολες οικονομικά περιόδους, λέει η C. Lowen, επισημαίνοντας, επίσης, ότι ορισμένα παιδιά δίνουν από μόνα τους τα πράγματά τους για να κερδίσουν την εύνοια πιο δημοφιλών συμμαθητών τους. «Οι γονείς θα πρέπει να γνωρίζουν το τι λείπει από τα πράγματά τους και να διασταυρώνουν τη δικαιολογία που θα τους πει το παιδί τους, με άλλους γονείς, με τους δασκάλους, ή τους επιστάτες του σχολείου», προτείνει ο Dr. Weichman Β.Μ. Αν υπάρχει ασυμφωνία μεταξύ της δικαιολογίας του παιδιού σας και της εξήγησης που δίνει ένας ενήλικας, το παιδί σας μπορεί να καλύπτει την κακή συμπεριφορά κάποιου απέναντί του.

5 . Είναι αναστατωμένος μετά από ένα μήνυμα στο κινητό, ή στον υπολογιστή του.

«Στην εποχή του κυβερνο- εκφοβισμού (cyber-bullying), άν ένας γονέας υποψιάζεται ότι μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο στο παιδί του, πρέπει πρώτα να αντιμετωπίσει τις ανησυχίες του παιδιού του, αλλά και να διαπιστώσει με ειδικό λογισμικό παρακολούθησης, εάν υπάρχει όντως εκφοβισμός», συμβουλεύει ο Dr. Weichman Β.Μ. . Πέρα από τη χρήση του γονεϊκού spyware, όμως, είναι σημαντικό να κρατάτε όλους τους υπολογιστές σε κοινόχρηστους χώρους στο σπίτι, όπως στην κουζίνα ή καθιστικό , λέει η C.Lowen : » Εάν το παιδί σας είναι στο δωμάτιό του μπροστά στον υπολογιστή περισσότερες από δύο ώρες και όλη αυτή η κατάσταση αρχίσει να γίνεται ολοένα και πιο υπερβολική, το παιδί μπορεί να αρχίσει να αισθάνεται ότι όλος ο κόσμος στρέφεται εναντίον του», προειδοποιεί . Και είναι δύσκολο να αποτρέψετε το παιδί σας από τα αρνητικά συναισθήματα, αν δεν είστε σε θέση να δείτε το πρόβλημα να εκτυλίσσεται.

6 . Φοράει συνεχώς μακριά μανίκια ή καλύπτει το σώμα του, χωρίς σημαντικό λόγο

Προσοχή ! Μπορεί να μπερδέψετε τη επιθυμία του παιδιού σας να μένει καλυμμένο από συστολή ή λόγω της μόδας, με το ότι μπορεί να έχει ορατά σημάδια σωματικού εκφοβισμού, που προσπαθεί να τα κρύψει. Και να γιατί ένα παιδί θέλει να κρύψει τη σωματική που μπορεί να έχει υποστεί: « Μια συνηθισμένη αντίδραση που έχουν οι γονείς συχνά είναι, «χτύπησέ τον κι εσύ», λέει η συγγραφέας C.Lowen . Όμως, ένα παιδί μπορεί να μην είναι σε θέση ή να μην θέλει να ακολουθήσει αυτόν τον τρόπο αντίδρασης, έτσι κρύβει τους μώλωπες και τις γρατζουνιές, για να μην αντιμετωπίσει τις επικρίσεις των γονιών του. Εάν υποψιάζεστε ότι το παιδί σας κρύβει τραυματισμούς, μην αντιδράσετε με απότομο ή συγκρουσιακό τρόπο. Θα πρέπει να αποφύγετε να πείτε φράσεις όπως «Πες μου τώρα ποιος στο έκανε αυτό! » , Λέει ο Dr. Weichman Β.Μ. Αντί γι’αυτό, βάλτε την ψύχραιμη «μάσκα» στο πρόσωπό σας και ρωτήστε το ήρεμα, τι συμβαίνει και τι του προκάλεσε αυτούς τους τραυματισμούς.

7 . Εξαφανίζονται οι φίλοι του

Οι περισσότεροι γονείς γνωρίζουν ποιοί είναι οι φίλοι των παιδιών τους: ποιος τους παίρνει τηλέφωνο κάθε βράδυ, με ποιους διαβάζουν και κάνουν μαζί τις σχολικές εργασίες, ή ποιοι είναι οι φίλοι που έρχονται στο σπίτι σας να κοιμηθούν μαζί. Αν οι «συνήθεις ύποπτοι» ξαφνικά εξαφανίζονται, θα μπορούσε να σημαίνει κάτι περισσότερο από το ότι μεγάλωσαν και σκορπίζουν σιγά – σιγά. «Αν ο φιλικός κύκλος του παιδιού σας ξαφνικά χάνεται, να ρωτήσετε ευθέως «Πού είναι οι φίλοι σου; Τι κάνουν;» προτείνει η C.Lowen .

Όταν μια οικογένεια μετακόμισε στην παλιά της γειτονιά στη Βόρεια Καρολίνα, η έφηβη κόρη της οικογένειας ήταν ενθουσιασμένη, γιατί θα ξανάβρισκε τους παλιούς συμμαθητές και φίλους της από το παλιό της σχολείο. Δυστυχώς, όμως, τα πράγματα δεν λειτούργησαν ομαλά. «Μία από αυτές τις παλιές φίλες, αποφάσισε ότι δεν ήθελε πια την κόρη μου για παρέα και υποχρέωσε μία άλλη φίλη τους που έκανε πάρτυ, να μην καλέσει την κόρη μου. Κι αυτό ήταν το πρώτο από μία σειρά παρόμοια επεισόδια που είχαν στόχο να αποκόψουν την κόρη μου από την παρέα της», λέει η μητέρα της οικογένειας: «Τότε ήταν που συνειδητοποίησα ότι αυτό δεν ήταν μία περιστασιακή ακίνδυνη ζήλια, αλλά εκφοβισμός», συμπληρώνει.

8 . Το παιδί σας ισχυρίζεται ότι ακυρώθηκε το εξωσχολικό μάθημα ή τελείωσε νωρίτερα.

Οι ακυρώσεις συμβαίνουν, αλλά αν συμβούν πολλές, τότε το παιδί σας μπορεί να κρύβει ότι έχει σταματήσει να πηγαίνει σε μια δραστηριότητά του, λόγω παρενόχλησης. Αλλαγές στη ρουτίνα και απώλεια ενδιαφέροντος για τις αγαπημένες του ασχολίες είναι συνήθως σημαντικοί δείκτες ότι κάτι δεν πάει καλά.

«Τα παιδιά στέλνουν σήματα κινδύνου όταν έχουν πρόβλημα», λέει η C.Miller. Είναι στο χέρι σας να μείνετε συντονισμένοι και σε επαγρύπνηση ώστε να βοηθήσετε το παιδί σας να φέρει στο φως το πρόβλημά του. Και όταν σας ανοίγει το πρόβλημα καθαρά, κρατήστε στο μυαλό σας δύο πράγματα: 

«Θα πρέπει να το πιστέψετε και η κατάσταση είναι μάλλον χειρότερη από ό, τι το παιδί σας αφήνει να φανεί» λέει η C.Lowen .

Βλέπετε ή δεν βλέπετε ανησυχητικά σημάδια εκφοβισμού στο παιδί σας, αποφασίστε να αρχίσετε έναν ανοικτό διάλογο μαζί του σχετικά με τον εκφοβισμό, έτσι ώστε να ξέρει ότι μπορεί να βασιστεί επάνω σας, λέει ο Dr. Weichman Β.Μ. . «Τα παιδιά πρέπει να είναι σίγουρα ότι το μοίρασμα με τους γονείς τους για ό,τι τους συμβαίνει, είναι από τη μία ασφαλές γι’αυτά κι από την άλλη όχι επικριτικό και τιμωρητικό».

πηγη

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Ετσι έβρισκαν δουλειά: 2.000 τίτλοι-μαϊμού από ιδιωτικά σχολεία στην Ηπειρο

Στα χέρια του υπουργού Παιδείας, Ανδρέα Λοβέρδου θα φτάσει ο κατάλογος με τα 2.000 ονόματα ανθρώπων - που σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΟΙΕΛΕ Μιχάλη Κουροτό- απέκτησαν τίτλους-μαϊμού από ιδιωτικά σχολεία της Ηπείρου.

Όπως γράφει και το epirusgate ο κ. Κουροτός υποστηρίζει πως αν και τα απολυτήρια αυτά έχουν εκδοθεί την περασμένη δεκαετία, μόλις 47 από αυτά έχουν ανακληθεί από τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ιωαννίνων, ενώ αντίθετα όλοι οι υπόλοιποι τίτλοι σπουδών, συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται κανονικά σήμερα ως προσόν διορισμού στο δημόσιο, ή πρόσληψης στον ιδιωτικό τομέα.

Όπως ανέφερε στον υπουργό Παιδείας ο κ. Κουροτός, ήδη τα σχετικά αποδεικτικά στοιχεία για τα 2.000 «μαϊμού» πτυχία στην Ήπειρο, έχουν αποσταλεί από την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών και στην Κομισιόν, ώστε να αξιολογήσει η Ε.Ε. την τραγική κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην εκπαίδευση της χώρας και στην αγορά εργασίας.

πηγη

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

14 χρόνια από την πολύνεκρη τραγωδία του "Εξπρές Σαμίνα" - Το χρονικό του ναυαγίου και οι δίκες που ακολούθησαν

Λιμάνι του Πειραιά,απογευματάκι της 26ης Σεπτεμβρίου του 2000. Οι κάβοι λύνουν και το οχηματαγωγό Εξπρές Σαμίνα σαλπάρει για Πάρο, Νάξο, Ικαρία, Σάμο, Πάτμο με τελικό προορισμό τους Λειψούς. 

Στο πλοίο επιβαίνουν 533 άτομα, από τα οποία οι 472 ήταν επιβάτες και οι υπόλοιποι 61 πλήρωμα. Ήταν ένα ταξίδι ρουτίνας που εκείνο το βράδυ, ωστόσο, έμελλε να εξελιχθεί σε μία από τις μεγαλύτερες ναυτικές τραγωδίες της σύγχρονης Ελλάδος.

Λίγα λεπτά μετά τις δέκα, όταν το πλοίο ετοιμάζονταν για τον κατάπλου του στο λιμάνι της Παροικιάς,έγινε το πολύνεκρο ναυάγιο.Το πλοίο που 'κανε καθημερινά σχεδόν το δρομολόγιο κουτούλησε πάνω στις "Πόρτες" στην είσοδο του λιμανιού,αλλά όχι στην πορεία του πλοίου...

Το λιμάνι της Πάρου γέμισε σορούς αθώων ανθρώπων,που έχασαν τη ζωή τους μόλις 10' πριν αποβιβαστούν.

Οι μνήμες αυτών που επέζησαν του ναυαγίου γυρνούν πάντα εκεί όπου εκτυλίχθηκε η ναυτική τραγωδία του "Εξπρές Σαμίνα", εκεί όπου 81 ανθρώπινες ζωές χάθηκαν σε λίγα λεπτά! Στους νεκρούς θα πρέπει να προστεθούν ο Λιμενάρχης Πάρου,που έχασε τη ζωή του κάνοντας το καθήκον του καθώς και ο ο αντιπρόεδρος της ναυτιλιακής εταιρείας που αυτοκτόνησε,σύνολο 83 άνθρωποι!

14 χρόνια μετά για τους πολλούς η τραγωδία ξεχάστηκε ή αποτελεί μακρινή ανάμνηση και μονάχα οι συγγενείς των αδικοχαμένων θυμούνται τους ανθρώπους των.

Ενα σημείο αναφοράς του ναυαγίου είναι και το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στην τοποθεσία "Κορακιές" (στην περιοχή που κατέληξε το κουφάρι του πλοίου) ,που χτίστηκε στη μνήμη των θυμάτων και τελείται εκεί το ετήσιο μνημόσυνο.

Από κει και πέρα η δικαιοσύνη μίλησε αλλά το μαχαίρι δεν έφτασε μέχρι το κόκκαλο,όπως διατυμπάνιζαν τότε οι αρμόδιοι του υπουργείου.

Ενα ναυάγιο,83 νεκροί,εκατοντάδες γιατί

Τρισάγιο στη μνήμη των θυμάτων του ναυαγίου του "Εξπρές Σαμίνα" στο παρεκκλήσιο του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη τοποθεσία "Κορακιές" της Πάρου εψάλει σήμερα.

Το ναυάγιο του "Εξπρές Σαμίνα" δέκα χρόνια μετά για τα περισσότερα Μ.Μ.Ε ήταν απλά μια τραγική νύχτα, για εμάςήταν οι άνθρωποί μας......

         

Πέρασαν 10 χρόνια από κείνη τη νύχτα

Λιμάνι Πειραιά, 26 Σεπτεμβρίου 2000. Οι κάβοι λύνουν και το οχηματαγωγό Εξπρές Σαμίνα σαλπάρει από το λιμάνι του Πειραιά για Πάρο, Νάξο, Ικαρία, Σάμο, Πάτμο με τελικό προορισμό τους Λειψούς. Στο πλοίο επιβαίνουν 533 άτομα, από τα οποία οι 472 ήταν επιβάτες και οι υπόλοιποι 61 πλήρωμα. Ήταν ένα ταξίδι ρουτίνας που εκείνο το βράδυ, ωστόσο, έμελε να εξελιχθεί σε μία από τις μεγαλύτερες ναυτικές τραγωδίες της σύγχρονης Ελλάδος.

Ήταν λίγα λεπτά πριν τις δέκα, όταν το πλοίο ετοιμάζεται για τον κατάπλου του στο λιμάνι της Παροικιάς.

 

«Ο καιρός ήταν αγριεμένος», αναφέρει ο Β’ μηχανοδηγός Δημήτρης Βαίτσης που είχε βάρδια στο μηχανοστάσιο. «Είχε ένα οχτάρι γεμάτο. Πλησιάζαμε στο λιμάνι της Πάρου όταν άκουσα τη φωνή του υποπλοιάρχου από τη γέφυρα: "Μηχανή σε 20'". Φθάναμε στο νησί και απείχαμε περίπου 6 μίλια από τις Πόρτες. Έφυγα από το μηχανοστάσιο και έλεγξα όλα τα μηχανικά μέρη του βαποριού. Έπειτα γύρισα στο κοντρόλ. Εκεί βρίσκονταν ο Α' και ο Γ' μηχανικός. "Τι έγινε Μήτσο; " με ρώτησε ο πρώτος. "Όλα καλά μάστορα", του απάντησα..."

Το πλήρωμα προχωρά στις διαδικασίες προσέγγισης στο λιμάνι της Παροικίας. Μία διαδικασία ρουτίνας, που επί σειρά ετών το πλήρωμα επαναλαμβάνει. Κανείς, ωστόσο, δεν αντιλαμβάνεται ότι το καράβι κατευθύνονταν πάνω στις «Πόρτες», εκεί που ο φάρος αναβοσβήνει στα μέσα του πελάγους στέλνοντας το δικό του απεγνωσμένο μήνυμα.

«Περί ώρα 22.00», αφηγείται ο ύπαρχος κ. Κάσδαγλης, «παρέλαβα φυλακή στο τιμόνι της γέφυρας του πλοίου. Αρχικά το τιμόνι ήταν στον αυτόματο πιλότο σε κατεύθυνση περί τις 170 μοίρες -δεν θυμάμαι- και ακριβώς μετά από πέντε λεπτά περίπου ο αξιωματικός της γέφυρας Ψυχογιός Αναστάσιος, υποπλοίαρχος, μου έδωσε την εντολή να πάρω το τιμόνι στο χειροκίνητο και να στρίψω περί τις τρεις μοίρες το πηδάλιο αριστερά. Βλέποντας ότι το πλοίο δεν στρίβει, ο κ. Ψυχογιός μου είπε να το βάλω πέντε (05) μοίρες αριστερά, στη συνέχεια δε μου έδωσε εντολή να αυξήσω τη γωνία σε δέκα (10) μοίρες αριστερά, τότε άρχισε να παίρνει κλίση αριστερά το πλοίο -ως προς την πορεία- και τότε έγινε αντιληπτό ότι ήμασταν έτοιμοι να προσκρούσουμε σε βραχονησίδα. Το βουνό έγινε αντιληπτό όταν πια ήταν είκοσι με τριάντα μέτρα μπροστά από το πλοίο. Αμέσως με έσπρωξε ο κ. Ψυχογιός και πήρε το τιμόνι στα χέρια του και το έβαλε όλο αριστερά. Στη συνέχεια έγινε σύγκρουση εντός λίγων δευτερολέπτων».

Εκείνη την ώρα στο κατάστρωμα του πλοίου βρίσκονταν ο Γιώργος Σαρικλής, επιβάτης και μάρτυρας της σύγκρουσης. «Ξαφνικά και εντελώς αδικαιολόγητα, το πλοίο έκανε ελιγμό αλλάζοντας πορεία και μετά από 5 περίπου λεπτά νιώσαμε το δυνατό τράνταγμα. Έβλεπα το φάρο της βραχονησίδας σε απόσταση αλλά μέχρι να καταλάβω προς τι ο ελιγμός και η αλλαγή πορείας είδα τον φάρο να έρχεται καταπάνω μου. Γέμισε ο τόπος σκόνη και ο αέρας μύριζε καμένη λαμαρίνα. Κατάλαβα ότι όλα τελείωσαν».

Δέκα λεπτά μετά τις 10, το «Εξπρές Σαμίνα» προσκρούει με ταχύτητα 18 μιλίων, στις χαρτογραφημένες νησίδες «Πόρτες», μόλις 2 ναυτικά μίλια από το λιμάνι της Παροικιάς. Τα βράχια σχίζουν τα γερασμένα ύφαλα του πλοίου και η θάλασσα εισβάλει στο μηχανοστάσιο του πλοίου.

 

 

«....Τότε ακούγεται ένας εκκωφαντικός θόρυβος. Βγαίνω από το κοντρόλ να δω τι συνέβη. Οι μηχανές είχαν σβήσει και ξαφνικά μπροστά μου εμφανίζεται ένας τεράστιος βράχος. Είχε σχίσει τις λαμαρίνες του βαποριού. Από την ταχύτητα που είχε το πλοίο 19 μίλια ο βράχος συνεχίζει να σχίζει τις λαμαρίνες. Αμέσως έγινε εισροή υδάτων. Η θάλασσα έμπαινε ορμητικά στα έγκατα του πλοίου. Μπαίνω στο κοντρόλ και φωνάζω στον Α' μηχανικό: "Βουλιάζουμε". Σηκώνεται ο πρώτος και μας λέει: "Ακολουθήστε με". Μέχρι να βγούμε από την πόρτα, τα νερά είχαν φθάσει έως τις μηχανές και μας κοπανούσαν. Αλλάξαμε πορεία και κατευθυνθήκαμε προς το γκαράζ. Από δεξιά μας υπήρχαν όλα τα συστήματα ασφαλείας του πλοίου που κλείνουν τις στεγανές πόρτες. Είχαν σπάσει όλα. Όταν ανεβήκαμε στο κατάστρωμα το πλοίο είχε πάρει κλίση 45 μοιρών».

Τα φώτα σβήνουν, ενώ τα μέλη του πληρώματος καθησυχάζουν τους επιβάτες λέγοντας ότι όλα είναι υπό έλεγχο. «Καθόμουν στο σαλόνι»,λέει μία ακόμη από τους διασωθέντες, «Ακούσαμε τον θόρυβο από τη σύγκρουση. Όλα έπεσαν κάτω. Τα φώτα έσβησαν. Κάποιοι από το πλήρωμα που ήταν εκεί μας έλεγαν να μην πανικοβληθούμε. Δεν υπάρχει πρόβλημα, επαναλάμβαναν. Ούτε και οι ίδιοι δεν ήξεραν τι είχε γίνει. Είμαστε πια στο λιμάνι της Πάρου, μην ανησυχείτε. Μέσα σε ελάχιστα λεπτά, όμως, το πλοίο έγειρε. Τότε μας φώναξαν να πάρουμε σωσίβια. Κάποιοι, ελάχιστοι, από το πλήρωμα παιδεύονταν για να κατεβάσουν βάρκες. Άλλες μπόρεσαν, άλλες όχι. Βρέθηκα στη θάλασσα. Βούλιαξα και ξαναβγήκα στην επιφάνεια. Δεν έχω δύναμη, δεν μπορώ, σκέφτηκα. Κάποια στιγμή πιάστηκα από κάπου. Δίπλα μου βρίσκονταν και άλλοι. "Μη μ' αφήσετε μόνη μου", παρακαλούσα. Έμεινα δύο ώρες στο νερό. Μετά με έφεραν στο Κέντρο Υγείας. Ο άντρας μου όμως, δεν ξέρω τι απέγινε...».

Την ώρα της σύγκρουσης, ο Νίκος Σκιαδάς βρίσκονταν στην καμπίνα με τη γυναίκα του. «Λίγο αργότερα ακούσαμε το μπαμ. Ελένη, της λέω, κάτι δεν πάει καλά. Δεν πρόλαβα να τελειώσω και τα φώτα έσβησαν, η μηχανή σταμάτησε. Τρέξαμε προς τον διάδρομο. Καταφέραμε να φθάσουμε στο κατάστρωμα. Πολλοί, όμως, επειδή φθάναμε στο λιμάνι, είχαν κατέβει στο γκαράζ για να βγάλουν τα αυτοκίνητά τους. Άλλοι, που είχαν ακόμη ταξίδι, κοιμόντουσαν στις καμπίνες. Με την κλίση που πήρε γρήγορα το πλοίο, σε αρκετές καμπίνες η πόρτα έγινε γρήγορα ταβάνι. Κατάφεραν άραγε να βγουν αυτοί οι άνθρωποι;».

Στο κατάστρωμα ο πανικός και ο τρόμος κυριαρχούν. Οι επιβάτες ψάχνουν αγωνιωδώς για ένα σωσίβιο, προσπαθούν να καθελκύσουν τις σωστικές λέμβους προκειμένου να σωθούν.

«Ήταν σκηνές Tιτανικού» , κατέθεσε στη δίκη η κ. Στέλλα Κυριαζάνου.«Σκηνές που δεν ξεχνιούνται ποτέ. Aπό παντού ακούγονταν φωνές γυναικών και παιδιών και θόρυβοι από πράγματα που έσπαγαν».

Στις απεγνωσμένες προσπάθειες των επιβατών αναφέρεται και ο κ. Απόστολος Γιαννός.«Eίδα επιβάτες να βαράνε με σφυριά τις βίδες μιας βάρκας, που δεν ξεκολλούσε. Ήταν κολλημένη απ τις λαδομπογιές και τις σκουριές».

Ο κ. Απόστολος Λιμπιτσιούνης 5 χρόνια μετά, ενώπιον του δικαστηρίου καταθέτει...«Είδα μια τετραμελή οικογένεια. H μάνα είχε χτυπήσει στο κεφάλι. Πήρα το κοριτσάκι από την αγκαλιά της, πήδηξα στη θάλασσα και τελικά το έβγαλα σώο έξω».

«Mια σωστική λέμβος με επιβάτες », λέει ο κ. Απόστολος Φλώρος, « ανατράπηκε πριν κατεβεί και οι άνθρωποι έπεσαν απότομα στη... θάλασσα. Mάλλον κάτι έγινε με τον πύρο. Nομίζω πως έφυγε και τούμπαρε η βάρκα».

Τα τελευταία λεπτά του Σαμίνα θυμάται η κ. Ελένη Σιγουλάκη.«Tαξιδεύαμε με το "Eξπρές Σάμινα" η κόρη μου, το μωρό της κι εγώ. Σβήνουν τα φώτα του πλοίου. H κόρη μου παίρνει το μωρό, προχωράμε και φτάνουμε σε μια βάρκα. Ένας νεαρός με άσπρο πουκάμισο -αργότερα μάθαμε πως ήταν ο Kυπριώτης- μας λέει: "Δεν κατεβαίνουν οι βάρκες". Παίρνει το μωρό στα χέρια του. H κόρη μου το ξαναπαίρνει. "Eγώ θα σώσω το παιδί", λέει στην κόρη μου και το ξαναπαίρνει. Tρεις φορές άλλαξε χέρια το μωρό. Προχωράμε στο σκοτάδι. Tο πλοίο έχει πάρει κλίση. Kυλιόμαστε κάτω, ενώ έπεφταν πάνω μας διάφορα αντικείμενα".

Οι μαρτυρίες των διασωθέντων επιδεικνύουν την απουσία του πληρώματος που άφησε τους επιβάτες ελέω Θεού. Ωστόσο υπήρχαν και εξαιρέσεις. Aρκετοί θαλαμηπόλοι και ναύτες στις υπεράνθρωπες προσπάθειες, να σώσουν επιβάτες, χάνουν την ίδια τους τη ζωή. Ανάμέσα τους και 4 φαντάροι με προορισμό τη Σάμο. Το πλοίο μέσα σε λίγα λεπτά έχει πάρει επικίνδυνη κλίση, ενώ πολλοί βουτούν στην αφρισμένη θάλασσα.

«Το πλοίο άρχισε να γέρνει», αφηγείται ο Διονύσης Αθανασιάδης.«Αμέσως επικράτησε πανικός. Πολλοί άρχισαν να σπάνε τα ντουλάπια για να πάρουν τα σωσίβια. Ο κόσμος. Μόνο ο κόσμος έψαχνε. Το πλήρωμα είχε εξαφανιστεί. Υπήρχε μόνο ένας αξιωματικός. Τον πλησίασα και τον ρώτησα αν υπήρχαν άλλα σωσίβια. Βρίσκομαι πλέον στο κατάστρωμα. Εκείνος μου απάντησε: "Πήγαινε μέσα να δεις"! Δεν μου είπε τίποτε άλλο. Ήταν αδύνατο, όμως, να ξαναγυρίσω μέσα, αφού όλος ο κόσμος έβγαινε. κανένας από το πλήρωμα δεν βρισκόταν κοντά στις λέμβους. Ένα σκοινί κόπηκε και έπεσε στη θάλασσα η βάρκα που τη συγκρατούσε. Έπεσα στη θάλασσα χωρίς σωσίβιο. Βρήκα όμως ένα που είχαν ρίξει άλλοι στη θάλασσα. Κατάφερα να σωθώ».

Ο κ. Νίκος Γιώργας θυμάται, «Eίδα μια λέμβο με 15 μέλη του πληρώματος να απομακρύνεται χωρίς επιβάτες και φώναξα: "Tο πλήρωμα φεύγει, εμείς τι κάνουμε εδώ;". Έπεσα στη θάλασσα, βρέθηκα δίπλα στη βάρκα τους, φώναζα, για να με πάρουν, αλλά με... άφησαν κι έφυγαν».

Από την πλευρά του, ο δόκιμος Γιώργος Πάτηλας λέει στην αρχική του κατάθεση. «Aμέσως ο πλοίαρχος μου είπε, «φύγε και πήγαινε και βοήθησε τον κόσμο γιατί εγκαταλείπουμε το πλοίο». Φόρεσα σωσίβιο και μοίραζα σωσίβια στον κόσμο. Eν τω μεταξύ το πλοίο έπαιρνε ολοένα και μεγαλύτερη κλίση δεξιά. Eπέστρεψα κοντά στον πλοίαρχο και μου έδωσε εκείνος εντολή να καθοδηγήσω επιβάτες στη νούμερο 1 βάρκα, δεξιά. 

Eιδοποίησα κόσμο, τους καθοδήγησα προς τη βάρκα αυτή και στη συνέχεια πήγα στην αριστερή πλευρά του πλοίου, όπου είχαν αρχίσει να συγκεντρώνουν κόσμο στην αριστερή βάρκα του πλοίου. Πήγα κοντά στον άλλο υποπλοίαρχο, τον Στέφανο Παπαδόπουλο, και μαζί με άλλα μέλη του πληρώματος και άλλων νέων επιβατών άγνωστων σε μένα βοήθησα να ρίξουμε τις ανεμόσκαλες στο αριστερό του πλοίου, για να κατεβεί ο κόσμος ακίνδυνα. 

Mαζί με άλλους έριξα στη θάλασσα τα λάιφ-κραφτ, ώστε όσοι επιβάτες κατέβαιναν από την ανεμόσκαλα στη θάλασσα ή από εκνευρισμό και φυσιολογική βιασύνη έπεφταν από ψηλά στη θάλασσα να τα βρουν και να τα χρησιμοποιήσουν. Στη συνέχεια παρά την κλίση του πλοίου δεξιά που μεγάλωνε διαρκώς, κατάφερα να πλησιάσω τον πλοίαρχο που μου είπε «βοήθησε όσο περισσότερο κόσμο μπορείς αριστερά και όταν κατέβει όλος ο κόσμος να εγκαταλείψεις το πλοίο. Tη στιγμή εκείνη παρατήρησα ότι το βαρελάκι του πλοιάρχου στο οποίο θα πήγαινα και εγώ είχε πεταχτεί στη θάλασσα για τον κόσμο. 

Πήγα αριστερά, διότι αν παρέμενα δεξιά δεν θα μπορούσα να επιστρέψω, ώστε να διαφύγω, αφού θα με έπαιρνε το πλοίο κάτω. Οταν αντιλήφθηκα ότι από την αριστερά πλευρά του πλοίου και κοντά μου δεν υπήρχε πια κανένας άλλος άνθρωπος να τον βοηθήσω να κατέβει από την ανεμόσκαλα που είχαμε ρίξει, τότε κατέβηκα και εγώ, αλλά δεν την άφησα και την κρατούσα, προσπαθώντας να δω κάποιο λάιφ-κραφτ κοντά μου. 

Tότε άκουσα τη φωνή του υποπλοιάρχου Ψυχογιού να μου λέει «Γιώργο, πήδα στη θάλασσα, γιατί θα σε πάρει το πλοίο μαζί του.Eντωμεταξύ η θάλασσα άρχισε να με καλύπτει εκεί που ήμουν και έπεσα στη θάλασσα, όταν ένιωσα ότι με παρέσυρε το κύμα. Όταν ανέβηκα από το κύμα ένιωσα χέρια συνανθρώπων μου επάνω μου και γύρω μου, αλλά κατάφερα με τη βοήθεια του σωσιβίου να κρατήσω το κεφάλι μου έξω από το νερό, ώστε να αναπνέω. 

Σε λίγο όμως αντιλήφθηκα ότι η δίνη του βυθιζόμενου πλοίου με τραβούσε στο βυθό και ένιωσα ότι είχε φθάσει το τέλος μου. Mε τρομερή δυσκολία και με απεγνωσμένες προσπάθειες κατάφερα να ξανανέβω στην επιφάνεια και να αναπνεύσω».

Έχουν περάσει μόλις 50 λεπτά από τη στιγμή της σύγκρουσης. Το «Εξπρές Σαμίνα» χάνεται κάτω από τα νερά του Αιγαίου...

Η ναυαγός κ Ζωή Κολυδά θυμάται...«Γύρισα και είδα το καράβι να βουλιάζει. Aνατρίχιασα στη σκέψη πως, μαζί του, φεύγουν και ψυχές. Πως αυτό το άψυχο πράγμα παίρνει μαζί και ανθρώπινες ζωές στον πάτο της θάλασσας».

Οι διηγήσεις των ναυαγών συγκλονίζουν. «Πέσαμε μαζί με τον αδελφό μου στη θάλασσα. Κοντά μας κολυμπούσαν άλλοι έξι άνθρωποι. Ακούγαμε παντού φωνές. Βλέπαμε μπροστά μας να περνούν πτώματα και κλείναμε τα μάτια από τον φόβο ότι θα είχαμε την ίδια τύχη. Μικρά παιδιά έκλαιγαν. Τσίριζαν. Άκουγα συνεχώς ένα παιδί να φωνάζει "μαμά, σώσε με". Έβλεπα να περνούν πτώματα, άνθρωποι ζητούσαν βοήθεια και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Μείναμε στη θάλασσα μαζί με τον αδελφό μου, πιασμένοι από μια σανίδα μέχρι τις τρεις τα ξημερώματα. Μας έσωσε τελικά το κότερο "Μαργαρίτα".»

«Στην αρχή, όταν έπεσα στη θάλασσα, πιάστηκα από ένα ξύλο», λέει η κ. Όλγα Τσαμουδίνου. «Όμως ένα δυνατό κύμα με βύθισε κάτω και όταν κατάφερα να ξαναβγώ στην επιφάνεια είχα χάσει τη σανίδα της σωτηρίας μου. Κολύμπησα με όση δύναμη μού είχε απομείνει. Βρήκα ένα κουπί και πιάστηκα από αυτό. Ύστερα από δυόμισι ώρες στη θάλασσα τα κύματα με έβγαλαν, μαζί με άλλους, στη στεριά, στην περιοχή της Αγίας Ειρήνης, δηλαδή περίπου επτά χιλιόμετρα από το λιμάνι της Πάρου».

Ο κάθε ναυαγός έχει από μια ιστορία να πει, τη δική του κατάθεση ψυχής.«Κάποια στιγμή είδα ένα παιδί, ένα κοριτσάκι να πνίγεται. Το πήρα στην αγκαλιά μου και προσπαθούσα να κολυμπήσω κρατώντας το, για να βγούμε και οι δύο. Όμως, λίγο αργότερα, η θάλασσα το πήρε από την αγκαλιά μου. Δεν ξέρω τι απέγινε.

«Εγώ βρέθηκα στη θάλασσα με το κύμα να φθάνει τα επτά μέτρα. Αρπάχτηκα από ένα βαρέλι. Άκουσα πίσω μου έναν άνθρωπο που δεν είχε πια δυνάμεις, να με παρακαλάει: Φίλε, το παιδί μου, σε παρακαλώ, πάρε τουλάχιστον το παιδί μου...».«Κολυμπούσα γι' αυτό», διηγείται ένας από τους διασωθέντες που έσωσε ένα μικρό παιδάκι. «Δεν φαινόταν να είχε καταλάβει τι γινόταν. Δεν έκλαιγε. Μόνο παραπονιόταν κάθε λίγο πως κρύωνε και πως νύσταζε. Προσπαθούσα να την ξεγελάσω, δείχνοντάς της το λαμπάκι του σωσιβίου. Ψευτοέπαιζε, ώσπου έφταναν τα κύματα. Τότε τη σήκωνα ψηλά για να μην πιει νερό και κοιτούσα πίσω μου για να υπολογίζω πότε θα μας χτυπούσε το επόμενο κύμα. Έτσι, ήμουν έτοιμος να πάρω ανάσα και να κρατώ το μωρό όσο πιο ψηλά μπορούσα». Το άλλο παιδί, εκείνο που κρατούσε ο Αλέξανδρος, είχε καταλάβει λίγο περισσότερο τι συνέβαινε: «Μου υπόσχεσαι ότι δεν θα μ' αφήσεις;» τον ρωτούσε.

Όλα τα παραπλέοντα σκάφη σπεύδουν στον τόπο της τραγωδίας. Πρώτοι φτάνουν οι ψαράδες της Πάρου με τα καΐκια τους που αψηφούν τα αφρισμένα κύματα, θέτοντας τις ίδιες τους τις ζωές σε κίνδυνο . Οι σπαραχτικές φωνές των ναυαγών, γίνονται πυξίδες των καϊκιών. Στη θάλασσα, λίγο, έξω από τις Παροικιές, από την πρώτη στιγμή βρίσκεται ο παριανός ψαράς, Παναγιώτης Μαμάκος.«Όταν έφθασα στις Κορακιές ένιωσα φρίκη. Άκουγα γύρω στα 30 με 40 άτομα να ζητούν βοήθεια. Τα τεράστια κύματα έσκαγαν στα βράχια και σηκώνονταν σε ύψος 10 μέτρων. Παρέσυραν τους ανθρώπους και τους πετούσαν με δύναμη πάνω στις ξέρες. 

Σε μισή ώρα ο τόπος είχε γεμίσει πτώματα. Είδα το καράβι τη στιγμή που μπατάρισε. Κατάλαβα ότι θα υπάρξει τεράστιο πρόβλημα. Υπολόγισα ότι ο καιρός θα έβγαζε τους ναυαγούς σ' εκείνο το σημείο. Είναι από τα χειρότερα του νησιού. Στο βάθος ενός γκρεμού 10 μέτρων υπάρχουν κοφτερά βράχια στα οποία δεν μπορείς ούτε με παπούτσια να περπατήσεις. Μαζί μου είχα μόνο έναν φακό. Υπήρχε απόλυτο σκοτάδι. 

Σε μικρή απόσταση, μέσα στη θάλασσα, άκουγα μια φωνή να καλεί σε βοήθεια. Ήταν κάποιος ξένος. Είχε χτυπήσει στα πόδια του και δεν μπορούσε να κινηθεί. Λίγο πιο μακριά μια γυναίκα είχε μπλεχτεί στο κορδονάκι του λάιφ-κραφτ, το οποίο είχε διαλυθεί πάνω στις ξέρες. Ο αέρας λυσσομανούσε και τα αγριεμένα κύματα τη χτυπούσαν στα βράχια. Δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Δεν μπορούσα να περιμένω. Έπεσα στη θάλασσα χωρίς να βλέπω πού πέφτω, αν είχε πέτρες, αν ήταν βαθιά. Δεν μπορούσα να σκεφθώ. 

Πρώτα έπιασα τον ξένο και τον βοήθησα να βγει από το νερό. Με δυσκολία έφθασα κοντά στη γυναίκα. Τα μανιασμένα κύματα μας έπαιρναν και τους δύο και μας έριχναν στους βράχους. Της μιλούσα και προσπαθούσα να της δώσω κουράγιο. Ύστερα από δέκα λεπτά την έβγαλα έξω. Εκείνη τη στιγμή ήρθε ένα μεγάλο κύμα. Προσπάθησα ν' αντισταθώ κι ευτυχώς τα κατάφερα. Δεν βγήκε κανείς άλλος από τα βράχια. Μόνο ένα παλικάρι. Το σώμα του είχε γεμίσει αίματα... 

Οι άνθρωποι έπεφταν σ' αυτά και σκοτώνονταν. Έφυγα και πήγα στην Πούντα. Κοιτούσα στην ακτή μήπως υπάρχουν ναυαγοί που χρειάζονται βοήθεια. Κάποια στιγμή διέκρινα ένα σωσίβιο. Στο σκοτάδι δεν μπορούσα να δω καθαρά. Πλησίασα και προσπάθησα να το σηκώσω. Τότε διαπίστωσα ότι το φορούσε ένα παιδάκι 7 χρόνων. Ήταν νεκρό. Τότε δεν άντεξα. Αισθάνθηκα ότι θα λιποθυμούσα. Όλα γύρω μου άρχισαν να γυρίζουν...».

 

Στο λιμάνι της Παροικιάς όλοι οι κάτοικοι κινητοποιούνται. Κατεβαίνουν στην προβλήτα, κουβαλώντας κουβέρτες και στεγνά ρούχα, τρέχουν για να βοηθήσουν τους ναυαγούς. Οι πρώτοι διασωθέντες αποβιβάζονται στην Πάρο και προωθούνται στο Κέντρο Υγείας του νησιού, κατόπιν σε ξενοδοχεία.

«Είδαμε από τη στεριά το ναυάγιο. Όλη η Πάρος βρέθηκε από τη μια στιγμή στην άλλη στο πόδι», περιγράφει η κ. Μαρία Μπίζα, ιδιοκτήτρια ξενοδοχείου στην Πάρο. «Άλλοι ήταν σχεδόν γυμνοί, άλλοι ήταν τόσο σοκαρισμένοι, που δεν μπορούσαν να μιλήσουν. Ετοιμάσαμε αμέσως κουβέρτες να τους δώσουμε. Άλλοι έπεσαν στη θάλασσα για να φθάσουν τους ναυαγούς και να βοηθήσουν. Τα ψαράδικα κινήθηκαν αμέσως μόλις είδαμε τις φωτοβολίδες που σημαίνουν τον κίνδυνο. Οι άνθρωποι έφθασαν στο ξενοδοχείο σαν χαμένοι. Δεν ήξεραν άλλοι πού είναι οι γονείς, άλλοι τα παιδιά, άλλοι τ' αδέλφια τους...».

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ο απολογισμός του ναυαγίου φτάνει στους 81 νεκρούς, βυθίζοντας τη χώρα στο πένθος.

Πέντε χρόνια αργότερα, οι μνήμες ξαναζωντανεύουν στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων του Πειραιά όταν στο εδώλιο του κατηγορουμένου κάθονται στις 27 Μαΐου 2005 οι εκπρόσωποι της πλοιοκτήτριας του «Εξπρές Σαμίνα», πέντε Έλληνες ναυτικοί καθώς και ένας αξιωματικός της Επιθεώρησης Εμπορικών Πλοίων του ΥΕΝ.

Στις 27 Φεβρουαρίου, το Τριμελές Εφετείο κακουργημάτων Πειραιά κρίνει ένοχους σε βαθμό κακουργήματος τον πλοίαρχο και τον υποπλοίαρχο του "Εξπρές Σαμίνα", για το ναυάγιο που στοίχισε τη ζωή σε 81 ανθρώπους στις 26 Σεπτεμβρίου του 2000, λίγο έξω από το λιμάνι της Πάρου. Από τους υπόλοιπους επτά κατηγορούμενους, οι πέντε κρίθηκαν ένοχοι σε βαθμό πλημμελήματος και οι άλλοι δύο αθωώθηκαν. Το δικαστήριο έκρινε ότι το ναυάγιο προκλήθηκε από κακή πλοήγηση από τον αξιωματικό στη γέφυρα, ενώ στη βύθιση συνετέλεσε και το γεγονός ότι έμειναν ανοιχτά τα στεγανά του πλοίου. Μάλιστα, σύμφωνα με το δικαστήριο, το πλοίο ήταν παλαιό αλλά αξιόπλοο.

Οι πρωτόδικες ποινές

Συγκεκριμένα, στον πλοίαρχο, Βασίλη Γιαννακή, επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 16 χρόνων και στον υποπλοίαρχο, Αναστάσιο Ψυχογιό, φυλάκιση 19 χρόνων. Πέντε κατηγορούμενοι κρίθηκαν ένοχοι σε βαθμό πλημμελήματος με ανασταλτικό χαρακτήρα. Πρόκειται για τον ύπαρχο Γιώργο Τριαντάφυλο, τον Α' μηχανικό Γεράσιμο Σκιαδαρέση, τον ασυρματιστή Δημήτρη Τσούμα και τους εκπροσώπους της πλοιοκτήτριας εταιρείας Νικόλαο Βικάτο και Κωνσταντίνο Κληρονόμου. Αθωώθηκαν ο ναύτης Παναγιώτης Κάσδαγλης και ο επιθεωρητής του υπουργείου Ναυτιλίας, Παναγιώτης Τσόδρας.

Η σελίδα του ναυαγίου έκλεισε και τυπικά στις 27 Φεβρουαρίου 2006 με την επιβολή των ποινών. Οι μνήμες, ωστόσο, αυτών που επέζησαν θα γυρνούν εκεί όπου εκτυλίχθηκε η ναυτική τραγωδία του Εξπρές Σαμίνα», εκεί που 81 ανθρώπινες ζωές χάθηκαν σε λίγα λεπτά, εκείνο το βράδυ της 26ης Σεπτεμβρίου του 2000.

Τα στοιχεία και οι παραλείψεις

1. Από την πρόσκρουση δημιουργήθηκε κάτω από την ίσαλο γραμμή, ένα ρήγμα μήκους μόλις τριών μέτρων και ύψους λιγότερο από ένα μέτρο, δύο σχισμές πέντε εκατοστών και μήκους περίπου πέντε μέτρων κι ένα δεύτερο ρήγμα, μήκους περίπου επτά μέτρων, προς την πλώρη, αλλά 2,5 μέτρα πάνω από την ίσαλο γραμμή.

2. Τα νερά από τον χώρο του μηχανοστασίου άρχισαν να πλημμυρίζουν οριζόντια το πλοίο αφού 10 στις 11 υδατοστεγείς πόρτες, κατά παράβαση του Ναυτικού κώδικα, ήταν ανοικτές. Ας επισημανθεί ότι οι υδατοστεγείς πόρτες σφραγίζουν τόσο ηλεκτρονικά από τη γέφυρα, όσο και μηχανικά.

3. Στην έκθεση πραγματογνωμοσύνης που κατατέθηκε κατά τη διάρκεια της δίκης, αποδεικνύεται ότι από τα παλαιού τύπου σωσίβια, μόνο το 24,1% ήταν «πλήρη». Χωρίς σφυρίχτρα ήταν το 51,7%, 17,2% χωρίς σφυρίχτρα και φωτάκι, και 6,9% χωρίς φωτάκι. Βάση των παραπάνω στοιχείων το 75,9% των σωσιβίων ήταν προβληματικά Στα «νέου τύπου», τα «πλήρη» αντιπροσώπευαν το 77,5%.

4. Aξίζει επίσης να σημειωθεί πως δόθηκε λανθασμένο στίγμα, πως δεν είχε γίνει έχμαση ενώ υπήρχαν, παρανόμως, καμπίνες πληρώματος κάτω από το γκαράζ.

Βιογραφικό του Σαμίνα

Μήκος; 107 μ

Πλάτος: 18,00 μ.

Βύθισμα σκάφους: 4,40 μ

Μηχανές: 2 Pielstick

Απόδοση: 10,945 kW

Ταχύτητα: 17,5 ν.μ

Χωρητικότητα: 1,300 επιβάτες και 170 αυτοκίνητα

Ναυπηγήθηκε στο Σεντ Ναζέρ της Γαλλίας το 1966.Το αρχικό του όνομα ήταν Κορς, ενώ στη συνέχεια μετανομάσθηκε σε «Golden Vergina». Εντάχτηκε στο στόλο της «Minoan Flying Dolphin» με το όνομα «Εξπρές Σαμίνα».

Στις 31 Δεκεμβρίου 2001 και έχοντας συμπληρώσει 35 χρόνια στις θάλασσες, το Σαμίνα θα έβγαινε στη σύνταξη.

Η τελευταία επισκευή

Το «Εξπρές Σαμίνα», όπως και όλα τα επιβατηγά πλοία, περνούσε από επιθεώρηση σε ότι αφορά το κατασκευαστικό και μηχανικό του μέρος σε τρεις φάσεις: κάθε 5 χρόνια (σε βάθος, κάθε δυόμισι και κάθε έτος). Ο τελευταίος έλεγχος πραγματοποιήθηκε στις 20 Ιουλίου κατά τον οποίο δεν βρέθηκαν ελλείψεις ή προβλήματα. Το «Σαμίνα» είχε μπροστά του ακόμα ένα χρόνο στα ελληνικά νερά αφού σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία μετά τα 35 χρόνια θα έβγαινε στη «σύνταξη».

Καταγγελία χωρίς αποδέκτη...

«Άκρως επικίνδυνο» χαρακτήρισε το «Εξπρές Σαμίνα» ο μηχανικός κ. Αναστάσιος Σορόκος, ο οποίος μέχρι τις 21 Σεπτεμβρίου εργαζόταν στο οχηματαγωγό. Ο ίδιος, κατέθεσε καταγγελία στην Πανελλήνια Ένωση Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού που είχε ως εξής:

«Μετά το τραγικό ναυάγιο του 'Ε/Γ-Ο/Γ Εξπρές Σαμίνα' και τον άδικο χαμό δεκάδων συνανθρώπων μας, θεωρώ υποχρέωσή μου ως ελάχιστον να επισημάνω τα κατωτέρω:

1) Με έγγραφες καταγγελίες προς το Α' Λιμ. Τμήμα Πειραιά οι οποίες κοινοποιήθηκαν στο Κεντρικό Λιμεναρχείο Πειραιώς ως και εις το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας ότι: Το 'Ε/Γ-Ο/Γ Εξπρές Σαμίνα' ήτο άκρως επικίνδυνο και επιβάλλετο να ληφθούν άμεσα μέτρα για την ασφάλεια του πλοίου. Συγκεκριμένα: Υπήρχε σοβαρότατο πρόβλημα εις τα χειριστήρια των κύριων μηχανών, με αποτέλεσμα κατά τη διάρκεια μεταφοράς του συστήματος ελέγχου από το μηχανοστάσιο στη γέφυρα να παρουσιάζονται προβλήματα στις στροφές των κύριων μηχανών. Το πρόβλημα αυτό εγκυμονούσε κινδύνους διά την ασφάλεια του πλοίου, διότι ανά πάσα στιγμή μπορούσε να στρίψει το πλοίο αριστερά ή δεξιά ανεξάρτητα από τη θέληση του αξιωματικού φυλακής γέφυρας.

2) Δεύτερο θέμα, κατά τη θητεία μου στο πλοίο: δεν ετέθη σε λειτουργία η ηλεκτρομηχανή ανάγκης - emergency generator.

3) Επίσης κατά τη θητεία μου δεν ετέθη σε δοκιμή ο εξ αποστάσεως χειρισμός λειτουργίας των θυρών ασφαλείας.

4) Στο πλωραίο στεγανό σύγκρουσης υπήρχε κρακ εκτεταμένο από το οποίο εισχωρούσαν νερά εντός αυτού.

Ζητώ από την ΠΕΜΕΝ να προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες διά να καταλογισθούν ευθύνες όπου υπάρχουν δι' αυτήν τη ναυτική τραγωδία».

Ο κ. Σορόκος στις 21 Σεπτεμβρίου είχε παραιτηθεί καταγγέλλοντας ότι το πλοίο ήταν επικίνδυνο.

Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι υπήρξαν άλλοι δυο νεκροί που έχουν άμεση σχέση με το ναυάγιο.

Ο λιμενάρχης Πάρου Δημήτρης Μάλαμας που έχασε τη ζωή του το ίδιο εκείνο βράδυ από το άγχος και την πίεση κατά τη διάρκεια της επιχείρησης για τη διάσωση των ναυαγών.

Και λίγο καιρό αργότερα έθεσε τέρμα στη ζωή του ο αντιπρόεδρος της ναυτιλιακής εταιρείας Παντελής Σφηνιάς.

Η απόφαση του Εφετείου το 2007

Την καταδίκη και των επτά κατηγορουμένων στην υπόθεση του πολύνεκρου ναυαγίου του Ε/Γ.Ο/Γ Εξπρές Σάμινα, αποφάσισε το Πενταμελές Εφετείο. 

Συγκεκριμένα, ο πλοίαρχος Βασίλης Γιαννακής καταδικάσθηκε σε κάθειρξη 11 χρόνων 11 μηνών και 25 ημερών για: 

· διατάραξη ασφάλειας της υδάτινης συγκοινωνίας με ενδεχόμενο δόλο από την οποία επήλθε θάνατος ανθρώπων (κακούργημα), 

· ναυάγιο από αμέλεια 

· ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή 

· σωματικές βλάβες από αμέλεια κατά συρροή.

· μη αυτοπρόσωπη διεύθυνση πλοίου από πλοίαρχο σε πλου με δυσχερή σημεία. 

Πρωτόδικα είχε καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης 16 χρόνων, ενός μήνα και 15 ημερών. 

Ο υποπλοίαρχος Αναστάσιος Ψυχογιός καταδικάσθηκε σε κάθειρξη 12 χρόνων, 9 μηνών και 25 ημερών για: 

· διατάραξη ασφάλειας της υδάτινης συγκοινωνίας με ενδεχόμενο δόλο από την οποία επήλθε θάνατος ανθρώπων (κακούργημα) 

· ναυάγιο από αμέλεια 

· ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή

· σωματικές βλάβες από αμέλεια και κατά συρροή.

Πρωτόδικα είχε καταδικαστεί σε κάθειρρξη 19 χρόνων, ενός μήνα και 15 ημερών. 

Και οι δύο αμέσως μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας οδηγήθηκαν στη Φυλακή για τη συνέχιση της εκτέλεσης της ποινής τους. 

Ο ύπαρχος Γιώργος Τριαντάφυλλος καταδικάσθηκε σε ποινή φυλάκισης 5 ετών και 28 ημερών για: 

· διατάραξη ασφάλειας της υδάτινης συγκοινωνίας από αμέλεια 

· ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή

· πρόκληση σωματικών βλαβών από αμέλεια κατά συρροή

· έκθεση με ενδεχόμενο δόλο κατά συρροή 

· εγκατάλειψη πλοίου χωρίς τη συναίνεση πλοιάρχου

Πρωτόδικα είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση οκτώ χρόνων, εννέα μηνών και 28 ημερών. Η ποινή του είναι εξαγοράσιμη. 

Ο α' μηχανικός Γεράσιμος Σκιαδαρέσης καταδικάσθηκε σε ποινή φυλάκισης 7 ετών, πέντε μηνών και 28 ημερών για: 

· πρόκληση ναυαγίου από αμέλεια

· ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή

· πρόκληση σωματικών βλαβών από αμέλεια κατά συρροή

· έκθεση με ενδεχόμενο δόλο κατά συρροή

Πρωτόδικα είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση 8 χρόνων, 6 μηνών και 28 ημερών. Η ποινή του είναι εξαγοράσιμη. 

Ο ασυρματιστής Δημήτρης Τσούμας καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 10 μηνών με τριετή αναστολή για εγκατάλειψη πλοίου χωρίς συναίνεση πλοιάρχου. Πρωτόδικα είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση 15 μηνών με τριετή αναστολή. 

Τέλος, διευθύνων σύμβουλος και πρόεδρος της τότε της πλοιοκτήτριας εταιρείας Νικόλαος Βικάτος και Κωνσταντίνος Κληρονόμος καταδικάσθηκαν σε ποινή φυλάκισης 2ετών, 6 μηνών και 2 ημερών για έκθεση κατά συρροή με ενδεχόμενο δόλο. Η ποινή τους είναι εξαγοράσιμη. Πρωτόδικα είχαν καταδικαστεί σε φυλάκιση 4 χρόνων, τριών μηνών και τριών ημερών.

Απόφαση της ολομέλειας του Αρείου Πάγου για μείωση της ποινής του πλοιάρχου το 2010

Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου με την υπ'Α αριθμ. 4/2010 απόφασή της μείωσε την ποινή του πλοιάρχου του «Εξπρές Σάμινα» Β. Γιαννακή. Το «Εξπρές Σάμινα» στις 26 Σεπτεμβρίου 2000 βυθίστηκε έξω από το λιμάνι της Πάρου και έχασαν τη ζωή τους 80 επιβάτες.

Υπενθυμίζεται ότι για το «Εξπρές Σάμινα» από το Πενταμελές Εφετείο Πειραιά έχει καταδικαστεί ο πλοίαρχος Β. Γιαννακής σε κάθειρξη 12 ετών και έχει ήδη αποφυλακιστεί. Τώρα η ποινή περιορίστηκε στα 5,5 χρόνια. 

Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου έκρινε ότι το Εφετείο του Πειραιά έσφαλε ως προς τον πλοίαρχο του «Εξπρές Σάμινα», καθώς το αδίκημα της διατάραξης της ασφάλειας της υδάτινης συγκοινωνίας από το οποίο προήλθε ο θάνατος των 80 επιβατών απορροφά το αδίκημα των ανθρωποκτονιών και σωματικών βλαβών από αμέλεια.

Κατά συνέπεια, έπαυσε η δίωξη σε βάρος του Γιαννακή, λόγω παραγραφής των πλημμελημάτων της ανθρωποκτονίας και των σωματικών βλαβών από αμέλεια. Αδικήματα τα οποία επαύξησαν την ποινή κατά 6 χρόνια 5 μήνες και 25 μέρες.

Όμως, κρίθηκε από τον 'Αρειο Πάγο ότι παραμένει η ποινή των 5 ετών και 6 μηνών που επιβλήθηκε: τα μεν 5 χρόνια για τη διατάραξη της ασφάλειας της υδάτινης συγκοινωνίας, οι δε 6 μήνες για τα πλημμελήματα της μη αυτοπρόσωπης διεύθυνσης πλοίου και του ναυαγίου από αμέλεια.

zeidoron

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

ΑΝΕΡΓΙΑ ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

Παρόλο που «βγήκαμε στις αγορές» και «βγαίνουμε από την κρίση» και λοιπές μπούρδες που μας σερβίρουν καθημερινά επιχειρώντας να καλύψουν το χάλι τους, το πόσο ΑΧΡΗΣΤΟΙ και ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ είναι, διαψεύδονται αμέσως από τα πραγματικά γεγονότα που δυστυχώς μας δείχνουν τη σκληρή Ελληνική πραγματικότητα.

Κατά καιρούς δημοσιεύονται «νούμερα», στατιστικές για διάφορα δεινά της χώρας. Ένα από αυτά είναι η ΑΝΕΡΓΙΑ, που τα τελευταία έξι χρόνια ΣΑΡΩΝΕΙ τη χώρα, χωρίς να κάνει διακρίσεις σε φύλλα και ηλικίες.

Βέβαια, τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα για τους ανέργους που είναι από 38 χρονών και πάνω. Όλοι αυτοί όπως είναι η κατάσταση δεν πρόκειται να δουλέψουν ΠΟΤΕ από εδώ και πέρα, άσχετα με τα όποια «προγράμματα» βγάζει για την «καταπολέμηση» (και καλά) της ανεργίας η κυβέρνηση, προγράμματα τα οποία έχουν «ηλικιακά πλαφόν» μέχρι το τριακοστό πέμπτο έτος της ηλικίας, άντε βαριά βαριά και το τριακοστό όγδοο….

Οι μεγαλύτεροι, ας κόψουν το λαιμό τους.
Διάβασα ένα δημοσίευμα με τίτλο «Περισσότερες από 1 εκατομμύριο θέσεις εργασίας χάθηκαν από την αρχή της κρίσης!».

Αξίζει να το δούμε, και μάλιστα να δούμε ΠΟΙΟΣ δίνει τα «λειψά» στοιχεία, τα λειψά νούμερα, που είναι τραγικά μεγαλύτερα.
«Και νέα στοιχεία τα οποία επιβεβαιώνουν ξανά τις τραγικές επιπτώσεις που έχει η κρίση στην αγορά εργασίας και κατά συνέπεια στη ζωή των πολιτών της Ελλάδας, δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα, αυτή τη φορά από το υπουργείο Εργασίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία τα οποία παρουσίασε ο υφυπουργός Εργασίας Γιάννης Πλακιωτάκης, από την αρχή της κρίσης το 2009 μέχρι και σήμερα έχουν χαθεί περισσότερες από 1 εκατομμύριο θέσεις εργασίας!

Συγκεκριμένα, μεταξύ του πρώτου τριμήνου του 2009 και του αντίστοιχου πρώτου τριμήνου του 2014, χάθηκαν 1.061.900 θέσεις εργασίας, ενώ κατά το ίδιο διάστημα οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 865.600 φτάνοντας τα 1.342.300 άτομα. «Η κρίση», είπε ο υφυπουργός, μιλώντας σε σεμινάριο για τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα, «έπληξε όλες ανεξαιρέτως τις ομάδες εργαζομένων, ακόμη και τους άνδρες εργαζομένους επικεφαλής νοικοκυριών, αλλά με ιδιαίτερη σφοδρότητα τους νέους, τις γυναίκες και τους εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας».

Χαρακτηριστικό είναι το ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό της ανεργίας στους νέους 15 έως 24 ετών, το οποίο ανήλθε μεσοσταθμικά το 2013 στο 58,3%. Ωστόσο, ο κ. Πλακιωτάκης τόνισε ότι, ήδη, από τα μέσα του 2013 η κατάσταση στην αγορά εργασίας έχει σταθεροποιηθεί, καθώς η ανοδική ορμή του ποσοστού ανεργίας ανακόπηκε και ο μηνιαίος ρυθμός μεταβολής του αριθμού των ανέργων πέρασε σε αρνητικά επίπεδα.

Ακολούθως ο κ. Πλακιωτάκης αναφέρθηκε στο νέο αναπτυξιακό κύκλο της εθνικής οικονομίας, επισημαίνοντας ότι στόχος της κυβέρνησης είναι αυτός ο νέος κύκλος να μην χαρακτηρίζεται από μια «άνεργη οικονομική μεγέθυνση» (jobless growth) αλλά να συνοδεύεται από ένα δυνατό και μετρήσιμο μέρισμα απασχόλησης.

Σύμφωνα με τον υφυπουργό Εργασίας, η πολιτική του υπουργείου Εργασίας «στηρίζεται σε δύο βασικούς πυλώνες» και συγκεκριμένα τη συνεπή εφαρμογή του νέου Αναπτυξιακού Σχεδίου της χώρας και την άμεση στήριξη των ανέργων και ιδιαίτερα των μακροχρόνια ανέργων. Η στήριξη αυτή πρέπει να εκφράζεται με στοχευμένες δράσεις απασχόλησης και ενίσχυσης προσόντων, προκειμένου να αποφευχθεί η απαξίωση την απαξίωση των δεξιοτήτων τους και να επιτευχθεί η ταχύτερη δυνατή επανένταξή τους στην αγορά εργασίας.» eklogika

Τώρα, για ΠΟΙΑ «σταθεροποίηση» μίλησε, ο ίδιος ξέρει. Η ΑΛΗΘΕΙΑ, και το ξέρουμε ΟΛΟΙ, το βλέπουμε, το ζούμε καθημερινά, είναι πως η ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑΘΕΡΑ ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ. Μάλλον, αυτή τη σταθερότητα εννοούσε. Και για ΠΟΙΟ «αναπτυξιακό σχέδιο της χώρας» μιλά; Εκείνο του «βγήκαμε στις αγορές» μήπως, η το άλλο «μπήκαμε σε τροχιά ανάπτυξης»;

Η κρίση αδέλφια ξεκίνησε πολύ πριν το 2009, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, και ΜΕΡΑ με τη ΜΕΡΑ έγινε μεγαλύτερη.

Τα «σχέδια» των κυβερνήσεων για την καταπολέμηση της ανεργίας αποδείχτηκαν ΦΟΥΣΚΕΣ και τίποτα άλλο. Βέβαια, δεν περίμενα κάτι καλύτερο, κάτι ουσιώδες από ανθρώπους ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ.
Θέλετε να μάθετε τα ΑΛΗΘΙΝΑ ποσοστά ανεργίας; Πολύ απλά προσθέστε ένα 15 με 20% πάνω από αυτά που λένε, και θα πέσετε μέσα.

Είναι απάνθρωπο, με ψευτιές και «μαγειρέματα αριθμών» να παίζουν (ουσιαστικά) με τους ανέργους δίνοντας τους ψεύτικες ελπίδες, πως θα τους απαλλάξουν από το μαρτύριο της ανεργίας, και της φτώχειας που τους μαστίζει.
 

Δεν τολμούν να πουν την αλήθεια, γιατί θα ξεσηκωθεί ο κόσμος που έχει ξεπεράσει κάθε όριο ανέχειας.
Κατά τα άλλα, γιορτάζουν επετείους ίδρυσης, και ΟΛΟΙ κοιτάζουν τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων. Αυτά τους καίνε.

Σα δε ντρεπόμαστε λέω εγώ….

Βασίλης Τσούγκαρης

Πηγή: Hellasforce

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Μοναδικό ντοκιμαντέρ για την Αρχαία Αμφίπολη

Ένα εκπληκτικό ντοκιμαντέρ για την Αρχαία Αμφίπολη, είχε γυριστεί στο πλαίσιο των εκπομπών Αρχαιολογικές Ξεναγήσεις, και είχε καταγράψει όλα όσα θα θέλαμε να γνωρίζουμε για αυτόν το σημαντικό τόπο.

Με μοναδικές εικόνες και πληροφορίες γύρω από πολιτισμό και την ιστορία της Αμφίπολης, το ντοκιμαντέρ είχε παρουσιαστεί ΕΡΤ το 1988.

Την ξενάγηση την έκαναν ο Μάκης Ρυματά και η Εύα Κοταμανίδου σε μια παραγωγή του Νίνο Ελμαντζόγλου.

Με αφετηρία το γνωστό ταφικό μνημείο, το Λιοντάρι της Αμφίπολης, ξεκινά η παρουσίαση πολλών ανασκαφικών λειψάνων που συναντά ο επισκέπτης στην περιοχή.

Στη συνέχεια, παρουσιάζονται τα σημαντικότερα ευρήματα από την περιοχή της Αμφίπολης, τα οποία φιλοξενούνται στο μουσείο της Καβάλας: τα περίφημα αντικείμενα κοροπλαστικής (πήλινα ή κέρινα αγαλματίδια τα οποία παριστάνουν συνήθως Κόρες) όπως οι ΤΑΝΑΓΡΑΙΕΣ, τα ειδώλια, τα αγγεία, τα κεραμικά έργα, οι επιτύμβιες στήλες και τα κοσμήματα.

      

πηγη

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!