Άλλος βλέπει και ακούει να έχει βιαστεί σ@ξουαλικά μια ωραία γυναίκα και καταδικάζει τους πιωμένους βιαστές της και άλλοι λένε τα ήθελε και τα έπαθε το τσουλί, γυρεύοντας πήγαινε. Eκτός και εάν κάποιος είναι τυφλός και κουφός ταυτόχρονα, δεν μπορεί ένας κοινός νούς να μήν αντιλαμβάνεται διαφορετικά το τί γίνεται γενικότερα την σήμερον ημέραν, ακριβώς μπροστά στα μάτια και δίπλα στα αφτιά όλων. Τα πάντα όμως τελικά σε αυτό το κόσμο και όπως έχει αποδειχθεί, είναι θέμα αντίληψης και όχι πραγματικότητας. Δεν παίζει ρόλο τελικά αυτό που γίνεται στην πραγματικότητα, αυτό που παίζει ρόλο είναι το πώς αντιλαμβάνεται κάποιος την πραγματικότητα και πώς την ερμηνεύει. Όλα είναι θέμα αντίληψης. Άλλος λοιπόν ξανάδανείζεται και ξανάχρεώνεται για να ξανάξεχρεώσει τα χρεωστούμενα και εθίζεται στον δανεισμό και άλλος κοιτάει να παράξει αντ’αυτού.
Το κοινό θέμα λοιπόν που αντιμετωπίζουν σήμερα όλα τα κράτοι και όλες οι οικονομίες, όχι μόνο η Ελλάδα αυτή τη στιγμή, σε παγκόσμιο επίπεδο είναι το θέμα του χρέους. Ανεξάρτητα εάν είναι πραγματικό ή όχι και ανεξάρτητα από ποιούς προέρχεται και πώς, είτε είναι σικέ το παιχνίδι είτε όχι, το χρέος παραμένει να είναι το νούμερο ένα πρόβλημα. Το χρέος επηρεάζει τις ζωές όλων. Το χρέος συνεχίζει να μεγαλώνει ακόμα και αυτή την στιγμή που «μιλάμε». Το τέρας του χρέους γιγαντώνεται και κανιβαλλίζει ανθρώπινες ζωές για να επιζήσει, χωρίς καμία αμφιβολία. Το χρέος αποτελεί παγκοσμίως και επίσημα πλέον τον μεγαλύτερο κίνδυνο για το ανθρώπινο γένος και την διαιώνιση του.
Και γιατί αυτό; Γιατί όλα μα όλα τα κράτη έχουν διεφθαρθεί και χρωστάνε. Όλα έχουν υπερδανειστεί και τώρα δέν έχουν για να ξεχρεώσουν. Όλα δανείστηκαν, έκλεψαν και ρούφηξαν χρήματα από το μέλλον για να ζήσουν ένα καλύτερο πολιτικό σήμερα. Δημιουργήθηκε παγκοσμίως ένα παράλληλο σύμπαν, ένα μή ορατό σύμπαν για τον κοινό νου, το σύμπαν του χρέους, το οποίο γίνεται ορατό στην πραγματικότητα, όταν καλούμαστε εμείς όλοι να μήν φάμε, να μήν πιούμε, να μήν ζεσταθούμε, να μήν δροσιστούμε για να το ξεχρεώσουμε και να το θρέψουμε, γιατί σε εμάς μεταφέρθηκε απευθείας. Το οποίο τέρας αυτό δεν θα είχε καν δημιουργηθεί εάν δέν είχε επιτραπεί η διαθεσιμότητα αυτή των χρημάτων από το μέλλον και από την αρχή.
Το νιώθουμε όλοι στο πετσί μας και είναι πάρα πολύ πραγματικό πλέον αυτό που νιώθουμε. Άλλα και αυτό θέμα αντίληψης είναι κατ’αυτούς. Και καταλήγει το όλο θέμα στην καρά-πραγματικότητα να είναι θέμα πόρων τελικά. Πόρων διαβίωσης. Όταν λοιπόν η φούσκα του χρέους σκάσει και το οικονομικό ντόμινο αρχίσει, αυτοί οι πόροι θα γίνουν δυσεύρετοι. Θα γίνουν δυσεύρετοι γιατί πλέον όλος ο κόσμος παγκόσμια θα τους έχει ανάγκη για να ζήσει. Και επειδή η μάζα θα τους έχει ανάγκη, δέν θα μπορούν οι περισσότεροι άνθρωποι να τους βρούν και έτσι πάρα πολλοί από εμάς θα πεθάνουμε. Θα πεθάνουμε στην κυριολεξία από ασιτία, από δίψα, από αρρώστια, από την εγκληματικότητα λόγω του ενστίκτου της επιβίωσης και από την έλλειψη ανθρωπιάς αυτών που θα έχουν πόρους να μοιραστούν και δέν θα μοιράζονται. Και επειδή τα ξέρουν ήδη όλα αυτά και επειδή δέν τους καίγεται καρφί για το τί θα γίνει με εμάς, για αυτό χτυπάνε ασταμάτητα τους πάντες αλλά ιδιαίτερα αυτούς που ασχολούνται ή
είναι δίπλα σε αυτούς τους πόρους και πηγές ενέργειας. Τους μελλοντικούς μεγαλό-επιχειρηματίες δηλαδή.
Γιά να το πάρω αλλιώς λίγο τώρα, γιατί μπορεί και να είμαι ήδη τώρα 6 μήνες, 1, 2, 5, 10 και βάλε χρόνια μπροστά. Μόλις πρό λίγων ημερών ακούσαμε ότι προσφέρθηκε το ΔΝΤ για βοήθεια στην Ουκρανία και ότι ο Ομπάμα θέλει λέει να στείλει ένα δίς. δολάρια για υποστήριξη. Και τί κάνει ο Πούτιν; Θέτει τον στρατό του σε υψίστη ετοιμότητα και τον συγκεντρώνει μάλιστα κατα μήκος όλων των συνόρων της Ουκρανίας. Ετοιμάζεται για πόλεμο δηλαδή. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση Ομπάμα στις ΗΠΑ έχει χάσει κάθε αξιοπιστία εγχωρίως. Με τα τελευταία μέτρα που πήρε μειώνει σημαντικά τις δαπάνες του αμερικανικού στρατού για την εξυπηρέτηση του χρέους, ότι γίνεται και στην Ελλάδα δηλαδή και συρρικνώνει το μέγεθός του στρατού του στα επίπεδα της εποχής του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, έγραψαν τα δημοσιέυματα. Ενώ την ίδια στιγμή η Κίνα οπλίζεται σαν αστακός και μέχρι τα δόντια. Ο Πούτιν το ίδιο ακριβώς και θέτει τον στρατό του σε γενική επιφυλακή όπως προανέφερα.
Επίσης ταυτόχρονα παγκοσμίως, έχουμε τις γνωστές άγνωστες αγορές και μέσω των χειραγωγούμενων κυβερνήσεων και τραπεζών και χρηματηστηρίων, να συνεχίζουν να πιέζουν τους δείκτες των οικονομιών πρός τα επάνω σε επίπεδα ανάπτυξης, για τους λόγους που όλοι πλέον γνωρίζουμε λίγο ή πολύ, με αποτέλεσμα να δημιουργείται αυτό που λέγεται στα βιβλία των οικονομικών «negative divergence». Έχουμε ηθελημένες οικονομικές κινήσεις που οδηγούν σε αντίθετα αποτελέσματα εν πλήρη επίγνωση, για λόγους σκοπιμότητας. Και αυτό το φαινόμενο παρατηρείται όπου και να στρίψει το κεφάλι του κανείς σήμερα και να κοιτάξει. Εάν δεν γνωρίζετε τί είναι ο όρος «negative-positive divergence» και τί σημαίνει, τώρα είναι η ώρα να το ψάξετε και από μόνοι σας. Σας προτρέπω να παρατήσετε το ανάγνωσμα αυτό και να διαβάστε για τον όρο αυτό στο ιντερνετ, τώρα. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζετε αυτή την έννοια και να την έχετε πάντα στο μυαλό σας γενικότερα.
Οπότε τί έχουμε έως τώρα; Έχουμε οικονομικούς αριθμούς κερδοσκοπικα χειραγωγιμένους σε παγκόσμιο επίπεδο ώστε να διατηρούν την αντίληψη της μάζας σε χειραγωγημένη «τάξη και ασφάλεια». Επίσης, δεν έχουμε καμία πραγματική ανάκαμψη ούτε στην Ελλάδα ούτε και υπάρχει και σε καμία άλλη χώρα, σχεδόν ελαχίστων περιπτώσεων που απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Ακόμα και αυτές που έχουν ρυθμό ανάπτυξης, ο ρυθμός αυτός ολοένα και μειώνεται. Έχουμε πολιτικές ηγεσίες παγκοσμίως που έχουν μεταφέρει την έννοια του χρέους κατευθείαν στα πορτοφόλια των λαών από το 2008 και μετά, για να διατηρούν το δικό τους μόνο σήμερα καλύτερο. Έχουμε τις παγκόσμιες αγορές να προσπαθούν να αγοράσουν αφιδώς όλες τις φυσικές πηγές ενέργειας και πόρων στον πλανήτη. Έχουμε τον κόσμο ήδη να αρχίζει σιγά σιγά να τους αναζητά διακαώς για να επιβιώσει. Έχουμε τις τιμές αυτών να αυξάνονται παγκοσμίως διαρκώς, γεγονός καθόλου τυχαίο. Έχουμε την ρευστότητα να εξαφανίζεται. Έχουμε την Αμερική, την νούμερο ένα παγκόσμια δύναμη και το νόμισμά της να είναι έτοιμη να πέσει κυριολεκτικά από τον γκρεμό, έχωντας το μεγαλύτερο μή βιώσιμο έλλειμμα στην ιστορία του πλανήτη που συνεχώς διογκώνεται. Έχουμε πλέον την Αμερικανική κυβέρνηση να περικόπτει πλέον σημαντικά παροχές και δή από τον στρατό της στο όνομα του χρέους. Και έχουμε και τα δύο αντίπαλα δέη της να κάνουν ακριβώς το αντίθετο με αυτήν. Και όταν η έννοια του χρέους αρχίζει και χτυπάει και την δικιά τους πόρτα; Αυτοί απαντούν και θα συνεχίσουν να απαντούν με στρατιωτικούς όρους και όχι με εμπορικούς ή οικονομικούς, ανάλογα πάντα με την ένταση της κρούσης του χρέους στην εξώπορτά τους.
Προτρέπω λοιπόν τους πάντες και σε όποια χώρα και να βρίσκονται και χωρίς καμία διάκριση να απαγκιστρωθούν από όλες αυτές τις αγορές και από όλες τις κυβερνήσεις
τους τώρα. Να απαγκιστρώσουν την διαβίωση τους και να εξασφαλίσουν στην κυριολεξία την ύπαρξή τους πέρα από την οποιαδήποτε παροχή κράτους με άλλους εναλλακτικούς τρόπους και να το κάνουν τώρα. Όχι σιγά σιγά, αλλά γοργά γοργά αρχίζοντας από αύριο το πρωί. Πρέπει να τρέξουμε πλέον όλοι πρός τα κεί και όχι άλλο σκέψη περί εάν πρέπει ή δεν πρέπει να κάνουμε κάτι πρός τα κεί. Τα γεγονότα δέν μιλάνε μόνο πλέον, ουρλιάζουν!!! Σκέψη μόνο απαιτείται επιτακτικά για το πώς θα το κάνουμε αυτό για να σώσουμε κυριολεκτικά τα τομάρια των οικογενειών μας.
Όλες οι αγορές και ιδιαίτερα η αμερικάνική για όσους γνωρίζουν έστω και λίγα από οικονομικά, είναι κυριολεκτικά στο χείλος τους γκρεμού. Το ευρώ είναι άμεσα συνυφασμένο με το δολάριο. Η Ε.Ε. την περίοδο 2000-2002 αγόρασε σαν αποθεματικό τρισεκατομμύρια δολάρια με ευρώ πρίν κάν εκδοθεί, για να αποκτήσει εγκυρότητα το νέο νόμισμα του ευρώ. Εάν αρχίσει να πέφτει το δολάριο στην αρχή θα ευνοήσει το ευρώ, αλλά εάν καταρρεύσει το δολάριο θα καταρρεύσει θέλει δεν θέλει και το ευρώ και πολλά άλλα νομίσματα που είναι άμεσα συνδεδεμένα με το δολάριο κι το ευρώ. Η Ελλάδα τουλάχιστον προς το παρών, δυστυχώς δεν θα φύγει από την Ευρωζώνη και ούτε θα απαγκιστρωθεί από το ευρώ. Θα φύγει ή θα την διώξουν όμως μαθηματικά από το ευρώ, μετά ή κατά την διάρκεια των νομισματικών καταρρεύσεων. Κανείς δέν ξέρει όμως ακριβώς το πότε θα γίνουν όλα αυτά. Με αποτέλεσμα να μήν γνωρίζουμε και εμείς το πόσο περιθώριο χρόνου έχουμε.
Τίποτα όμως από όλα αυτά δέν είναι γραμμένα ή χαραγμένα σε κάποιον βράχο. Και μήν περιμένετε να μας ενημερώσουν ή να μας προειδοποιήσουν κιόλας. Θα γίνει απότομα και νύχτα γιατί έτσι τους συμφέρει. Για να μας πιάσουν και στην κυριολεξία στον ύπνο. Αυτό που εγώ βλέπω τουλάχιστον, ακούω και πιστεύω ακράδαντα πλέον είναι ότι, η πιθανότητα να συμβούν όλα αυτά διαρκώς συνεχίζει να αυξάνεται με ολοένα περισσότερες κλιμακώσεις. Τώρα μάλλον δέν είναι ακόμα η ώρα. Πρέπει να γίνουν και άλλα πράγματα πρώτα για να φτάσουμε στην επαλήθευση των προφητειών. Ο χρόνος όμως μετράει πιό γρήγορα.
Άν θέλετε ακούστε με, αν θέλετε γράψτε με στα παλιά σας τα παπούτσια και πείτε ότι το παλικάρι δέν ξέρει τί λέει, και υποθέστε ότι είναι δεξιός, αριστερός, διαγώνιος, βαλτός, πράκτοράς, ότι τα παίρνω, ότι είμαι καβατζωμένος κάπου και ότι άλλο κατεβάσει το μυαλό σας. Πείτε ότι θέλετε, δεν θα έχω προσωπικά κανένα πρόβλημα με τον οποιονδήποτε. Σκοπός είναι να προειδοποιήσω τον κόσμο να προετοιμαστεί για το χειρότερο και άς μην γίνει ποτε. Και αφού το κάνει αυτό, τότε μόνο να αρχίσει να σκέφτεται αποκλειστικά και μόνο για το καλύτερο. Γρηγορείτε Κόσμε!!! Ακούστε με, θα έχουμε σίγουρα ένα οικονομικό γεγονός το οποίο θα επηρεάσει εμάς, εσάς και την ζωή όλων. Και θα μας επηρεάσει κατευθείαν και ευθέως, είτε είστε συνταξιούχος, δημόσιος υπάλληλος, ελεύθερος επαγγελματίας, νοικοκυρά, άνεργος, γιός της μαμάς, κόρη του μπαμπά, ανήλικος ή υπερήλικος. Το θέμα θα καταλήξει για όλους μας στο φαί, στο νερό, στην αρρώστια και στην ασφάλεια. Θα καταλήξει στην διαβίωση και στην έλλειψη πόρων διαβίωσης. Θα καταλήξει να είναι θέμα ζωής και θανάτου. Και για αυτό αν θέλουμε να θεωρήσουμε τους εαυτούς μας νοικοκυραίους και εάν αγαπάτε και θέλετε να διαφυλάξετε τα παιδιά σας, την πατρίδα και την πίστη μας, πρέπει να κάνουμε κάτι όλοι μας για αυτό, τώρα. Και εάν γίνει και από κοινού ακομα καλύτερα.
Δέν πρόκειται όμως να κλείσω το άρθρο αυτό έχοντας προκαλέσει τρόμο, απαισιοδοξία, απόγνωση και ανημποριά. Ο τίτλος του άρθρου αυτού «ΕΣΥ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΣΟΥ» δεν είναι καθόλου τυχαίος. Τα είπα όλα αυτά γιατί οι απαντήσεις για το πώς θα τα αντιμετωπίσουμε όλα που έρχονται, κρύβονται ακριβώς μέσα από την επίγνωση όλων των παράπάνω και ακόμα περισσότερο. Αρχίστε να ψάχνετε και να μαθαίνετε περισσότερα και
από μόνοι σας, τόσο όσο να τρομάξετε αρκετά ώστε να σας κάνει ν ακινητοποιηθείτε επιτέλους στο να κάνετε κάτι τελικά για την εξασφάλιση την αυθυπαρξίας σας.
Το αναπόφευκτα επικείμενο δεν σημαίνει αναγκαστικά καταδίκη. Η παγκόσμια κρίση δεν σημαίνει έλλειψη ευκαιριών. Σημαίνει και το αντίθετο ταυτόχρονα. Είναι πολύ σημαντικό να προετοιμάζεται κάποιος για το μέλλον, αλλά είναι ακόμα πιό σημαντικό να ζεί. Να είστε σίγουροι όλοι ανεξάρτητα εάν πιστεύετε ή όχι ότι, ο Θεός από πάνω, θα βάλει το χέρι του, αλλά ο Θεός χρειάζεται και τη δική μας συμμετοχή για αυτό. Ο Θεός μας έδωσε το αυτεξούσιο. Ο Θεός σαν καλός πατέρας που είναι μας διαπαιδαγωγεί με το να μας αφήνει να κοιμόμαστε προς το παρών όπως στρώναμε τόσα χρόνια, ώστε να συνειδητοποιήσουμε όλοι τα σφάλαματά μας. ¨Ενα σφάλμα όμως γίνεται λάθος από τη στιγμή που δεν κάνουμε κάτι για να το διορθώσουμε. Αμήν.
Kαλή Σαρακοστή και καλή φώτιση, μηδενός εξαιρουμένου.
Βασίλης Παπαδόπουλος
Υ.Γ. Τρόποι, ιδέες και προτάσεις για το πως μειώνουμε την εξάρτησή μας από το κράτος και το πώς αυξάνουμε την εξάρτηση μας από τον ίδιο μας τον εαυτό, θα ακολουθήσουν στα επόμενα μέρη του κειμένου με τον ίδιο τίτλο, σε επόμενες ανάρτήσεις.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!
