Θέμα ημερών η άρση της επιστράτευσης στα μέσα μεταφοράς

Την εκτίμηση ότι η κυβέρνηση, εντός των επομένων ημερών, θα αποφασίσει την άρση της επιστράτευσης των εργαζομένων στα μέσα μαζικής μεταφοράς, εξέφρασε, μιλώντας στη Βουλή ο υφυπουργός Μεταφορών, Μιχάλης Παπαδόπουλος, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ.

«Θεωρώ ότι στο άμεσο χρονικό διάστημα, ενδεχομένως και εντός των επόμενων ημερών, θα ανακοινωθούν οι αποφάσεις που θα παρθούν» ανέφερε ο κ. Παπαδόπουλος, προσθέτοντας και «είναι πολύ άβολη η θέση του» έναντι των εργαζομένων, δεδομένου ότι και ο ίδιος προέρχεται από το συνδικαλιστικό κίνημα.

Επικαλέστηκε, δε, την καλή συνεργασία που έχει με τους εκπροσώπους των εργαζομένων στο μετρό της Αθήνας, παρά την απαγόρευση της απεργίας τους.

Παράλληλα, ο υφυπουργός Μεταφορών κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ πως επενδύει στην εξαθλίωση των εργαζομένων προκειμένου να αυξήσει την εκλογική του πελατεία.

Παρέμβαση στο ίδιο θέμα υπήρξε και από την κοινοβουλευτική εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας, Σοφίας Βούλτεψη, η οποία αξίωσε από την αξιωματική αντιπολίτευση να πάρει θέση σχετικά με τις αυταρχικές μεθόδους που χρησιμοποιεί η νέα κυβέρνηση της Βενεζουέλας.

Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ανέπτυξαν την επερώτησή τους σε δύο άξονες: Ο ένας ήταν ο νομικός άξονας, με αιτιάσεις ότι η πολιτική επιστράτευση παραβιάζει τους νόμους του κράτους, το Σύνταγμα και τις διεθνείς συμβάσεις που έχει υπογράψει η χώρα. Ο δεύτερος ήταν ο πολιτικός άξονας, με σκληρές αιτιάσεις για κυβερνητική προσφυγή στον αυταρχισμό.

Ο Δημήτρης Στρατούλης υπενθύμισε πως η πολιτική επιστράτευση των εργαζομένων στις συγκοινωνίες κρατά επί δεκατρείς μήνες, ενώ πρόταση νόμου, που έχει κατατεθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ για την απαγόρευση των επιτάξεων σε καιρό ειρήνης, περιμένει τη συζήτησή της στη Βουλή επί εννέα μήνες. «Και καλά, η Νέα Δημοκρατία. Τι λέει όμως το ΠΑΣΟΚ που συγκυβερνά; Μία αντίστοιχη πρόταση νόμου είχε καταθέσει το ΠΑΣΟΚ το 2007 με συνυπογραφή και του κ. Βενιζέλου» τόνισε ο κ. Στρατούλης.

Η Δέσποινα Χαραλαμπίδου συνέδεσε τους κυβερνητικούς χειρισμούς με τη μνημονιακή πολιτική, επισημαίνοντας πως «απ' τις έντεκα πολιτικές επιστρατεύσεις που έχουμε καταγράψει μετά τη μεταπολίτευση, οι μισές σχεδόν ήταν τα τελευταία τρία-τέσσερα χρόνια, και στη μέση εκπαίδευση η κυβέρνηση επιστράτευσε τους καθηγητές πριν καν απεργήσουν».

«Μας κάνει εντύπωση που μία κυβέρνηση, για να βοηθήσει την εργοδοσία της "Forthnet", για να βοηθήσει την εργοδοσία της "New Rest" στο αεροδρόμιο, για να βοηθήσει την εργοδοσία της εταιρείας "Παπουτσάνης", για να βοηθήσει αυτή της "ACS" και της "Χαλυβουργίας", επιστρατεύει τα ΜΑΤ, όχι μονάχα για την υπεράσπιση υποτίθεται της δημόσιας τάξης, αλλά για την υπεράσπιση απλώς και μόνο του ιδιωτικού κεφαλαίου» παρατήρησε η Μαρία Μπόλαρη.
Απαντώντας ο υφυπουργός Μεταφορών, Μιχάλης Παπαδόπουλος, υπενθύμισε πως η απεργία των εργαζομένων στις συγκοινωνίες αφορούσε την άρνησή τους να ενταχθούν στο ενιαίο μισθολόγιο και σημείωσε πως «οι δικαστικές αποφάσεις που είχαν βγει, αναγνώριζαν τους λόγους αναγκαιότητας της επίταξης».

«Δημιουργήθηκε σοβαρή αναταραχή στην οικονομική ζωή της πόλης λόγω της αδυναμίας έγκαιρης προσέλευσης διαφόρων στην εργασία τους. Υπήρχαν και άλλοι σοβαροί κίνδυνοι για τη λειτουργία και την ομαλή ζωή της πόλης, λόγω της μη συμμόρφωσης των απεργών προς τις δικαστικές αποφάσεις και την παράνομη κατάληψη των χώρων των αμαξοστασίων. Υπήρχαν αναφορές από άτομα ευπαθών κοινωνικών ομάδων και για το χάος το οποίο δημιουργήθηκε λόγω της αύξησης της κίνησης των οδικών μέσων μεταφοράς» υποστήριξε ο υφυπουργός.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Πάει το πρωτογενές πλεόνασμα…

Καίριο χτύπημα στην καρδιά της προεκλογικής τακτικής της κυβέρνησης επιφέρει η τρόικα! Με μεθοδικές κινήσεις, υπονομεύει το πρωτογενές πλεόνασμα και το σχέδιο για «μοίρασμα» του υπερβάλλοντος πλεονάσματος προεκλογικά.

Οι συνομιλητές της από το υπουργείο Οικονομικών και τα άλλα κρίσιμα υπουργεία, αντιλαμβάνονται πλέον ότι η τρόικα ήρθε εδώ με καλά μελετημένο σχέδιο και με στόχο να «αποδομήσουν» το πρωτογενές πλεόνασμα. Είπαν στους Έλληνες συνομιλητές τους το εξής απλό: αν γίνουν σεβαστές οι αποφάσεις του ΣτΕ (κάτι για το οποίο έσπευσε να δεσμευτεί η κυβέρνηση), τότε πρέπει να υπολογιστούν οι επιπτώσεις στις δημόσιες δαπάνες όχι μόνο από τα αναδρομικά, αλλά και σε μόνιμη βάση για τα επόμενα χρόνια, αφού οι μισθοί των ένστολων θα αποκατασταθούν στα προ της 1ης Αυγούστου του 2012 επίπεδα. Και προσέθεσαν ότι αν μοιραστεί το υπερβάλλον 70% του πλεονάσματος του 2013, τότε το απομένον πλεόνασμα δεν επαρκεί για να καλύψει το δημοσιονομικό κενό του 2014. Άρα, θα χρειαστούν νέα μέτρα για το 2014, οπότε η κυβέρνηση ό,τι δώσει με το ένα χέρι με τη μορφή «παροχών» θα πρέπει να το πάρει πίσω με το άλλο χέρι με τη μορφή νέων περικοπών!

Η επιμονή της τρόικας για εφάπαξ μείωση των εργοδοτικών εισφορών κατά 3,9% από τις αρχές καλοκαιριού «κλειδώνει» αυτές τις πιέσεις, αφού δημιουργεί «τρύπα» ύψους 700 εκατομμυρίων ευρώ στα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων που πρέπει να καλυφθεί με νέα μέτρα περικοπών -ο ορισμός της «αυτοεπιβεβαιούμενης προφητείας»…

Και για να κόψει κάθε όρεξη για διαπραγμάτευση στην κυβέρνηση, η τρόικα αμφισβητεί το ύψος των νέων κεφαλαιακών αναγκών των τραπεζών: αντί για 5,5-6 δισ. ευρώ που ισχυρίζεται η ΤτΕ, διαρρέει εκτιμήσεις για πάνω από 8 δισ. ευρώ, ενώ το ΔΝΤ διαρρέει εκτιμήσεις για ακόμη υψηλότερες ανάγκες… Καθώς, όπως έχουμε γράψει, τα δημόσια ταμεία έχουν «στεγνώσει» και η κυβέρνηση έχει αναγκαστεί να «βάλει χέρι» στα διαθέσιμα του ΤΧΣ, αν η τρόικα επιμείνει σε αυξημένες κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών, θα είναι σαν να προκαλεί «ασφυξία ρευστότητας» στο ελληνικό Δημόσιο…

Για να υπογραμμίσει μάλιστα αυτό τον κίνδυνο, η τρόικα «ροκανίζει» το χρόνο στις διαπραγματεύσεις, επισείοντρας έτσι τον κίνδυνο να μην καταλήξει η διαπραγμάτευση πριν το Eurogroup της 10ης Μαρτίου…

πηγη

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Κυβέρνηση απολύσεων, βίας, αυταρχισμού και καταστολής

Η συγκυβέρνηση ΝΔ/ΠΑΣΟΚ επιτέθηκε με ΜΑΤ και χημικά, στους καθηγητές σε διαθεσιμότητα, σχολικούς φύλακες και καθαρίστριες,  που συγκεντρώθηκαν το  πρωί στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, επιβάλλοντας για μια ακόμη φορά το «νόμο  και την τάξη», απέναντι στο δημοκρατικό δικαίωμα του λαού μας να παλεύει για το ψωμί και τη δουλειά του.

Έγιναν αρχικά δεκαεπτά προσαγωγές διαδηλωτών (μεταξύ των οποίων ο Διονύσης Βάσσης, μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Γ Δυτ. Αθήνας και ο Θέμης Κοτσυφάκης, πρόεδρος της ΟΛΜΕ και οι δύο υπό διαθεσιμότητα), και μια αργότερα στο Σύνταγμα, του Γρηγόρη Καλομοίρη, που βρίσκεται στη ΓΑΔΑ. Τέσσερεις τραυματίες από χημικά και ξύλο, μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο. Συνεχείς επιθέσεις από τα ΜΑΤ υπήρχαν σε όλη τη διάρκεια της συγκέντρωσης, από τη στιγμή που η πορεία έφτασε στο υπουργείο Οικονομικών έως και την επιστροφή της στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, μετά το μεσημέρι.

Το μήνυμα ήταν σαφές. Όποιος αντιστέκεται και διαδηλώνει θα συλλαμβάνεται. Η αντιλαϊκή πολιτική  της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης - της ΕΚΤ- του ΔΝΤ για να ισοπεδώσει τις ζωές μας προαπαιτεί τον αυταρχισμό και την καταστολή. Η σύγχρονη «χούντα» απαιτεί οι συναντήσεις με την Τρόικα, να μη σκιάζονται από λαϊκές  αντιδράσεις και να γίνονται σε αστυνομοκρατούμενη πόλη με φυλακισμένους κατοίκους. Η κυβέρνηση έδωσε για μια ακόμη φορά εξετάσεις στον Τόμσεν και στην Τρόικα, δείχνοντας το αποκρουστικό πρόσωπο του καπιταλισμού και των μνημονίων του.

Πείνα, εξαθλίωση, απολύσεις, διάλυση δημόσιων αγαθών, ξεπούλημα κοινωνικού πλούτου, συσσωρεύουν οργή. Η κυβέρνηση φοβάται το ξέσπασμά της και γι αυτό τρομοκρατεί. Μαζί με το κεφάλαιο και τους τραπεζίτες, την ΕΕ και την τρόικα.

Αν νομίζουν ότι θα μας φοβίσουν και θα μας υποτάξουν είναι βαθιά γελασμένοι. Οι εργαζόμενοι, το λαϊκό και εργατικό κίνημα να  συνειδητοποιήσουμε τη δύναμη μας. Με κοινή δράση σε όλο το Δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, με απεργιακές κινητοποιήσεις και αποφασιστικό αγώνα να συγκρουστούμε και να ανατρέψουμε τη βάρβαρη πολιτική κυβέρνησης, Ευρωπαϊκής Ένωσης, ΔΝΤ και κάθε κυβέρνηση που την εφαρμόζει.

πηγη


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Θεσσαλονίκη: Σε ισχύ τα μέτρα της τροχαίας για το τριήμερο

Σε ισχύ τέθηκαν τα μέτρα της τροχαίας για την διευκόλυνση των εκδρομέων του τριημέρου της Αποκριάς και της Καθαράς Δευτέρας.

Ειδικότερα, έως τις 9 το βράδυ σήμερα, απαγορεύεται η κυκλοφορία φορτηγών, ωφέλιμου φορτίου άνω του 1,5 τόνου, στο ρεύμα εξόδου της εθνικής οδού Θεσσαλονίκης- Νέων Μουδανιών Χαλκιδικής, από την αερογέφυρα Θέρμης μέχρι το 34ο χλμ .
Για το Σάββατο 1 Μαρτίου απαγορεύεται η κυκλοφορία φορτηγών, στο ίδιο τμήμα της οδού από τις 8 το πρωί έως τη 1 το μεσημέρι, ενώ την Καθαρά Δευτέρα, από τις 3 το μεσημέρι έως τις 9 το βράδυ, δεν θα κυκλοφορούν τα φορτηγά, στο ρεύμα εισόδου της εθνικής οδού Θεσσαλονίκης-Νέων Μουδανιών, από το 34ο χιλιόμετρο μέχρι την αερογέφυρα της Θέρμης.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Εφιαλτική χρονιά θα είναι το 2014 για τον ελληνικό λαό.

Του Γ. Δελαστίκ

Εφιαλτική χρονιά θα είναι το 2014 για τον ελληνικό λαό από οικονομική σκοπιά. Όχι μόνο θα συνεχιστεί η μείωση των εισοδημάτων του, αλλά θα επιβληθεί από την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου και νέο Μνημόνιο, όπως απαιτούν οι Γερμανοί.

Αν αυτό θα αποκληθεί «νέο Μνημόνιο» ή «παράταση του υφιστάμενου», όπως υπαινίχθηκε αορίστως ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, στη συνέντευξή του στην Καθημερινή προ δεκαημέρου, όταν έκανε λόγο για «εφαρμογή της υφιστάμενης συμφωνίας, με το ίδιο πρόγραμμα, όχι για νέα συμφωνία με νέους όρους», τη στιγμή που το Μνημόνιο θεωρητικά λήγει σε πέντε μήνες.

Ενδέχεται όμως ήδη από τις ευρωεκλογές του Μαΐου η Ελλάδα να μπει σε φάση ριζικών πολιτικών ανακατατάξεων, αν η βέβαιη ήττα της ΝΔ και η συντριβή του ΠΑΣΟΚ προσλάβουν σαρωτικές διαστάσεις. Έτσι κι αλλιώς, πάντως, όλοι γνωρίζουν ότι είναι σχεδόν αδύνατον να μπορέσει αυτή η κυβέρνηση να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας το Φεβρουάριο του 2015.

Υπό το πρίσμα αυτό, παγιώνεται σταδιακά η αντίληψη στον ελληνικό λαό ότι το 2014 είναι το τελευταίο έτος διακυβέρνησης της χώρας από το ολέθριο δίδυμο Σαμαρά - Βενιζέλου. Έχει επομένως μια πρακτική σημασία να δούμε πού έχουν οδηγήσει την Ελλάδα τα πεπραγμένα των μνημονιακών κυβερνήσεων του Γιώργου Παπανδρέου, του Λουκά Παπαδήμου και του Αντώνη Σαμαρά. Είναι αναγκαίο για να συνειδητοποιήσουμε την έκταση και την ισχύ των δεσμών που χάλκευσαν για την πατρίδα μας και επομένως να κατανοήσουμε τη δύσκολη αποστολή μιας κυβέρνησης με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ, η οποία πρέπει να σπάσει τα δεσμά αυτά.

Κατάρρευση της οικονομίας
Βάσει των στοιχείων της Eurostat, της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας, το ΑΕΠ της χώρας μας ανήλθε το 2009 σε 231 δις ευρώ. Το 2012 είχε συρρικνωθεί τραγικά για καιρό ειρήνης σε 194 δις και για το 2013 εκτιμάται σε βαθμό βεβαιότητας, γιατί ο χρόνος ήδη τελειώνει, ότι θα πέσει στα 183 δις. Από τα 231 στα 183 δις ευρώ σημαίνει σωρευτική μείωση του ΑΕΠ σε αυτή τη μαύρη μνημονιακή τετραετία κατά 21%. Μιλάμε για πρωτοφανές ποσοστό πτώσης του ΑΕΠ σε καιρό ειρήνης, πολύ χειρότερο από χώρες που χρεοκόπησαν επισήμως.

Στο διάστημα αυτό κατέρρευσε η απασχόληση στη χώρα μας και γιγαντώθηκε η ανεργία. Το 2009, βάσει των στοιχείων της ελληνικής στατιστικής υπηρεσίας, της ΕΛΣΤΑΤ, οι άνεργοι ήταν 470.620 άτομα – δηλαδή το 9,5% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού. Το 2013 υπολογίζεται ότι θα είναι 1.374.054 άτομα – δηλαδή 900.000 περισσότεροι άνεργοι, ποσοστό 27,6% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού. Μιλάμε για ποσοστό συγκρίσιμο με εκείνο των δεκαετιών του ...1950 και του 1960, όταν η Ελλάδα έστελνε εκατομμύρια μετανάστες σε όλες τις γωνιές της Γης, από την Ευρώπη και τη Νότια Αφρική ως την Αμερική και την Αυστραλία.

Όλοι χρωστούν στην εφορία
Η αύξηση της ανεργίας με καλπάζοντες ρυθμούς μετέτρεψε τους Έλληνες σε λαό που υποχρεωτικά «κάθεται» και δεν δουλεύει, δυστυχώντας.

Το 2009 οι απασχολούμενοι Έλληνες ήταν 4.506.451 και το οικονομικά μη ενεργό τμήμα του πληθυσμού της χώρας μας περιλάμβανε 3.327.563 άτομα. Αυτοί που δούλευαν, δηλαδή, ήταν κατά 1.200.000 περισσότεροι από όσους δεν δούλευαν (1.178.888 για όσους αρέσκονται στην απόλυτη ακρίβεια).

Το 2013 όμως οι απασχολούμενοι είναι 3.610.549 και οι οικονομικά μη ενεργοί πολίτες είναι 3.375.636 – η διαφορά τους, δηλαδή, έχει μειωθεί κατά σχεδόν ένα εκατομμύριο άτομα και έχει συρρικνωθεί στους 234.913 ανθρώπους!

Όπως είναι απολύτως αναμενόμενο, αυτό οδηγεί σε αδυναμία των όλο και περισσότερων ανέργων ή με γλίσχρα εισοδήματα πολιτών να ανταποκριθούν στις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Πόσω μάλλον που η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου αυξάνει ολοένα και περισσότερο τα φορολογικά βάρη των Ελλήνων, «γδέρνοντάς» τους σε βαθμό που τα χαράτσια επί Τουρκοκρατίας φαντάζουν... φορολογικά προνόμια σε σύγκριση με τους σαμαροβενιζελικούς φόρους!

Το αποτέλεσμα είναι τραγικό. Βάσει των επίσημων στοιχείων του υπουργείου Οικονομικών στα τέλη Σεπτεμβρίου ο απίστευτος αριθμός των... 2.594.366 (!) φυσικών προσώπων είχαν ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο ύψους 22,6 δις ευρώ. Μόνο φέτος έχουν δημιουργηθεί πάνω από 6,5 δις ευρώ νέα ληξιπρόθεσμα χρέη. Όσο για το συνολικό ύψος των οφειλών ιδιωτών και επιχειρήσεων προς την εφορία, αυτό ανέρχεται πλέον στα 62 δις ευρώ.

Χάθηκε η ευημερία μας
Μια άλλη έκθεση, του ΟΟΣΑ αυτή τη φορά, δείχνει τον καταποντισμό της ευημερίας των Ελλήνων τα μνημονιακά χρόνια. Μάλιστα, αποτυπώνει λιγότερο από το πραγματικό την καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου μας επειδή αναφέρεται στην εξαετία 2007-2012 και, όπως είναι ευνόητο, η ευημερία των Ελλήνων δεν βρισκόταν στο ανώτατο σημείο της το 2007, αλλά το 2008. Ο εν λόγω δείκτης αναφέρεται στο πραγματικό ακαθάριστο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών και πώς αυτός άλλαξε την εξαετία 2007-2012. Οι παρατηρήσεις του σχετικού πίνακα προκαλούν σοκ.

Στην Ελλάδα, λοιπόν, τα νοικοκυριά κατά την εν λόγω εξαετία, που για μας είναι πρωτίστως και κυρίως μνημονιακή στο μεγαλύτερο μέρος της, έχασαν το... 35,4% του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματός τους! Στην επίσης από μνημονιακό καθεστώς Ιρλανδία όμως κατά την ίδια εξαετία έπεσε μόνο 6,2% και στην επίσης μνημονιακή Πορτογαλία κατά 5,3%! Μόνο εμείς, δηλαδή, γίναμε το αθλιέστερο πειραματόζωο που καταβαραθρώθηκε το βιοτικό μας επίπεδο για να δουν πόσο αντέχουμε.

Αξιοσημείωτο επίσης από τον πίνακα αυτό το γεγονός ότι οι Ισπανοί και οι Ιταλοί, που τυπικά δεν υπήχθησαν σε Μνημόνια, είχαν μεγαλύτερες απώλειες στο εισόδημά τους από τους Πορτογάλους και τους Ιρλανδούς: 11,3% οι Ισπανοί και 10,9% οι Ιταλοί.

Εκτινάχθηκε το χρέος
Υποτίθεται ότι όλα αυτά τα δεινά τα υφίσταται ο ελληνικός λαός προκειμένου να αντιμετωπιστεί η υπερχρέωση της χώρας. Παραμύθια! Αυτό αποδεικνύει η ψυχρή γλώσσα των αριθμών.
Το 2009, με βάση τα στοιχεία της Eurostat, το δημόσιο χρέος της χώρας μας ανερχόταν σε 299 δις ευρώ. Το 2013 θα ανέλθει στα... 321 δις! Αυξημένο, δηλαδή, κατά 22 δις ευρώ σε απόλυτους αριθμούς!

Δεδομένου δε ότι στο διάστημα που μεσολάβησε κατακρημνίστηκε στα Τάρταρα το ΑΕΠ της Ελλάδας, η κατάσταση έγινε πολύ πολύ χειρότερη. Το 2009 το δημόσιο χρέος της χώρας μας ανερχόταν στο 129,7% του ΑΕΠ, μετά και τις λαθροχειρίες που έκαναν οι εγκάθετοι του ΠΑΣΟΚ σε συνεννόηση με τους Γερμανούς.

Εν πάση περιπτώσει, μας είπαν ότι με δημόσιο χρέος 130% του ΑΕΠ είμαστε χρεοκοπημένη χώρα και γι’ αυτό μας έβαλαν σε καθεστώς μνημονιακής υποτέλειας για να μας σώσουν.
Τι έγινε τέσσερα χρόνια μετά; Το δημόσιο χρέος θα ανέλθει στο... 175,5% του ΑΕΠ! Επιδεινώθηκε, δηλαδή, κατά 45 ολόκληρες εκατοστιαίες μονάδες! Μας είπαν ότι με 130% χρεοκοπήσαμε και με 175% μας λένε ότι μας σώσανε! Ναι, τόσο ηλίθιους μας θεωρούν οι Γερμαναράδες, οι Ευρωπαίοι και η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ!

Χρωστούσαμε 200 δις ευρώ και χρεοκοπήσαμε, χρωστάμε 320 και σωθήκαμε! Καλά κάνουν και μας θεωρούν κρετίνους, αφού τους αφήνουμε ακόμη να μας κυβερνούν, έχοντας εμείς σκύψει το κεφάλι σαν ραγιάδες.

Πόσα χρωστάμε πού
Πόσα μας «φέσωσαν» ως λαό και χώρα ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος για να μας «σώσουν»; Πάνω από... 190 δις μέχρι τώρα, είναι η απάντηση – 191,26 δις ευρώ για την ακρίβεια.

Αναλυτικά: 25,3 δις από το ΔΝΤ, στη συνέχεια 52,9 δις ευρώ από τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης και 72 δις από τον ευρωπαϊκό μηχανικό στήριξης, αυτόν που αναγράφεται ως EFSF από τα αγγλικά αρχικά του. Επιπλέον, η Ελλάδα δανείστηκε άλλα 41 δις ευρώ ως χώρα για να τα δώσει στις ελληνικές τράπεζες για την ανακεφαλαιοποίησή τους. Η σούμα όλων αυτών είναι 191 δις ευρώ.

Μέχρι πότε μας έδεσαν χειροπόδαρα ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος; Τελευταία δόση στον EFSF, το μηχανισμό στήριξης, το... 2047! Στα κράτη της Ευρωζώνης, το 2041! Στο ΔΝΤ, το 2023. Α, ναι, και στα λεφτά που πήραμε για τις τράπεζες, τα 41 δις ευρώ, την τελευταία δόση θα την πληρώσουμε το 2046!

Κατόπιν όλων τούτων, αντιλαμβανόμαστε πόσο ζοφερό είναι το μέλλον της Ελλάδας μετά τη μνημονιακή λαίλαπα των Παπανδρέου, Σαμαρά, Βενιζέλου.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ (Τεύχος 219)

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

«Κόκκινα» δάνεια: Απασφαλίζεται η «χειροβομβίδα» - Εξαπλασιάστηκαν μέσα στην τελευταία πενταετία,σήμα κινδύνου πλέον τα ταμεία των τραπεζών

Σε βόμβα έτοιμη να εκραγεί στα ταμεία των τραπεζών εξελίσσονται τα «κόκκινα» δάνεια, καθώς μέσα στην τελευταία 5ετία εξαπλασιάστηκαν! Οπως προκύπτει από τα στοιχεία που δημοσιεύονται στην ετήσια έκθεση της Τραπέζης της Ελλάδος, τον Σεπτέμβριο του 2013 σχεδόν ένα στα τρία δάνεια (31,2%) δεν εξυπηρετείται, ενώ στην καταναλωτική πίστη σχεδόν ένας στους δύο δανειολήπτες (45,8%) δεν πληρώνει τις δόσεις του.

Ως αιτία της εκρηκτικής ανόδου των μη εξυπηρετούμενων δανείων η ΤτΕ αναφέρει την ύφεση αλλά και την αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης, που οδήγησαν σε επιδείνωση της χρηματοοικονομικής κατάστασης νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Κατά συνέπεια, ο πιστωτικός κίνδυνος αυξήθηκε και ο λόγος των δανείων σε καθυστέρηση προς το σύνολο των δανείων εξαπλασιάστηκε μέσα σε μία πενταετία (Σεπτέμβριος 2013: 31,2%, Δεκέμβριος 2008: 5,1%). Ο ρυθμός σχηματισμού δανείων σε καθυστέρηση ήταν συγκρατημένος μέχρι το 2010, αλλά αυξήθηκε σημαντικά το 2011 και το 2012, ως αποτέλεσμα της βάθυνσης της ύφεσης και της γενικευμένης αβεβαιότητας που φαίνεται ότι επηρέασε τη συναλλακτική συμπεριφορά. Το εννιάμηνο του 2013 παρουσίασε σημάδια σταθεροποίησης.

Καθυστέρηση

Οπως και τα προηγούμενα έτη, στο τέλος Σεπτεμβρίου 2013 το υψηλότερο ποσοστό δανείων σε καθυστέρηση παρατηρήθηκε στα καταναλωτικά δάνεια, συμπεριλαμβανομένων των ανοιγμάτων σε πιστωτικές κάρτες και των υπεραναλήψεων από τρεχούμενους λογαριασμούς (45,8%), δεδομένου ότι συνήθως δεν καλύπτονται από εξασφαλίσεις.

Τα στεγαστικά δάνεια εμφάνισαν χαμηλότερο ποσοστό καθυστερήσεων (Σεπτέμβριος 2013: 25,8%), ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τα επιχειρηματικά δάνεια ήταν 31,2%. Ειδικά σε ό,τι αφορά τα στεγαστικά δάνεια, στο τέλος του 2013 τα ενήμερα έπεσαν κάτω από τα 800.000, από 860.000 στις αρχές του 2013 και 960.000 στις αρχές του 2012.

Οι τράπεζες, διστακτικά στην αρχή και πιο ενεργά στη συνέχεια, προέβησαν σε ρυθμίσεις δανείων με στόχο να διευκολύνουν τους δανειολήπτες και να περιορίσουν τον σχηματισμό δανείων σε καθυστέρηση. Παράλληλα, επιδίωξαν να επαυξήσουν τις εξασφαλίσεις για την κάλυψη δανείων που είχαν ήδη χορηγηθεί (με στόχο να μειώσουν τη ζημία σε περίπτωση αθέτησης) και κατέστησαν πιο αυστηρά τα κριτήρια χορήγησης νέων δανείων.

Να σημειωθεί ότι οι ρυθμίσεις δεν πρόσφεραν αποτελεσματική λύση στις τραπεζικά ιδρύματα, καθώς περισσότερα από 1.000.000 ρυθμισμένα δάνεια από το 2010 έως το 2013 μετατράπηκαν ξανά σε «κόκκινα». Από αυτά, τα 150.000 είναι στεγαστικά, 800.000 καταναλωτικά και πιστωτικές κάρτες και περίπου 50.000 επιχειρηματικά.

Ειδικά σε ό,τι αφορά τα στεγαστικά δάνεια, στο τέλος του 2013 τα ενήμερα έπεσαν κάτω από τα 800.000, από 860.000 στις αρχές του 2013 και 960.000 στις αρχές του 2012.

Ξανθή Γούναρη


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

ΒΙΝΤΕΟ-Θερμό επεισόδιο του Γιακουμάτου με διαδηλωτές

Επεισοδιακά ξεκίνησε η ημέρα για τον Γεράσιμο Γιακουμάτο. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Star, ο κ. Γιακουμάτος έπινε καφέ στο Κολωνάκι.

Κάποια στιγμή πέρασε από μπροστά του μία ομάδα σχολικών φυλάκων, η οποία, μόλις τον είδε, του επιτέθηκε φραστικά. Ωστόσο, ο κ. Γιακουμάτος διατήρησε την ψυχραιμία του, συνομίλησε μαζί τους και το συμβάν έληξε εκεί.

Ο κ. Γιακουμάτος στη συνέχεια βρέθηκε στην αίθουσα των κοινοβουλευτικών συντακτών και έδωσε τη δική του οπτική. Όπως είπε, είχε έναν έντονο διάλογο με τους διαδηλωτές και μάλιστα τόνισε ότι είχαν τόσο δίκιο που «και ξύλο να μου έδιναν, καλά θα μου έκαναν. Τους εξαπατήσαμε, δεν μπορούμε να βγαίνουμε και από πάνω».

Ο κ. Γιακουμάτος δήλωσε ότι έκανε διάλογο μαζί τους και, όπως επισήμανε, την Πέμπτη θα έχει ραντεβού μαζί τους στο γραφείο του.



ΠΗΓΗ

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Βούλτεψη, είσαι ψεύτρα και τρελή... Ξέσπασμα καθαρίστριας που δεν άντεξε στα ψεύδη και τις συκοφαντίες της ΒΙΝΤΕΟ

Η αλήθεια είναι πως η Βούλτεψη, ήταν ιδιαιτέρως προκλητική.

Είπε στην γυναίκα που αγωνιζόταν στον δρόμο - μια γυναίκα που τους καθαρίζει τις ακαθαρσίες τους, στα υπουργεία τους- πως "σας βλέπω κάθε μέρα στην βουλή, όπου έρχεστε και πίνουμε καφέδες.
Εμείς, σας δίνουμε άδεια να μπείτε μέσα".

Και όχι μόνο αυτό. Χαρακτήρισε αυτές τις γυναίκες, τις αγωνίστριες της ζωής, ως εγκάθετες του ΣΥΡΙΖΑ .

"Σας βάζει ο ΣΥΡΙΖΑ μπροστά", είπε.

Σα δε ντρέπεται! Της το πε και η γυναίκα: Θα επρεπε να ντρέπεστε. Χρηζετε ψυχιατρικής παρακολούθησης".

Επίσης, της είπε πως λεει ψέματα και την χαρακτήρισε απαράδεκτη.

Δειτε το βιντεο:  


nonews-news.blogspot.gr

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Έπεσαν ο υπογραφές για τα τέλη λειτουργίας υδατοδρομίων

Ο υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης και ο υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και  Δικτύων Μιχάλης Παπαδόπουλος υπέγραψαν κοινή υπουργική απόφαση για τη ρύθμιση των τελών λειτουργίας υδατοδρομίων σε όλη την επικράτεια.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Ναυτιλίας «η Υπουργική Απόφαση καθορίζει ένα τέλος λειτουργίας υδατοδρομίου, ποσοστού 5% επί του καθαρού ναύλου ανά επιβάτη, υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, που επιβάλλεται στα εισιτήρια των επιβατών που προσθαλασσώνονται σε ή αποθαλασσώνονται από υδατοδρόμιο και εισπράττεται με ευθύνη αυτών που εκδίδουν εισιτήρια. Από την επιβολή του τέλους απαλλάσσονται παιδιά έως πέντε ετών, ασθενείς και συνοδοί τους, καθώς και επιβάτες υδροπλάνου που προσθαλασσώνεται λόγω έκτακτης ανάγκης».

Στην ανακοίνωση σημειώνεται ακόμη πως «τα τρία υπουργεία υπηρετώντας τον στόχο διαμόρφωσης αναπτυξιακού περιβάλλοντος για την προσέλκυση επενδύσεων επιταχύνουν τις διαδικασίες για την ανάπτυξη υδατοδρομίων στη χώρα. Η συγκοινωνιακή θαλάσσια διασύνδεση των απομακρυσμένων νησιών, η ευκαιρία ανάπτυξης σε κεντρικά λιμάνια της χώρας αλλά και σε παραμεθόριες περιοχές και η τουριστική αναβάθμιση θα αποτελέσουν οφέλη από την χρήση υδροπλάνων σε όλη τη χώρα».

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Mίζες παντού

Της Άννας Κανδύλη

Η άσκηση ποινικών διώξεων για τα ραντάρ της Αεροπορίας FSR-890, ένα ακόμα εξοπλιστικό πρόγραμμα που προμηθευτήκαμε επί υπουργείας Ακη Τσοχατζόπουλου, δείχνει ότι κάθε σύμβαση που υπέγραψε η χώρα μας την μετά τα Ιμια εποχή, χρυσοπληρώθηκε.

Και η μίζα δεν δίνονταν μόνο για να αγοράσουμε τα όποια άχρηστα συστήματα κυκλοφορούσαν στην αγορά αλλά και για όσα αποδείχθηκαν κατάλληλα όπως τα εν λόγω ραντάρ.

Προφανώς όμως οι μεσάζοντες-μιζαδόροι γνώριζαν ότι για να προωθήσουν τη «πραμάτεια» τους έπρεπε η μηχανή να «λαδωθεί», διαφορετικά δεν είχαν τύχη.

Η συγκεκριμένη σύμβαση υπεγράφη την 1η Ιουλίου 1999. Η επιλογή ήταν ο συνδυασμός του αεροσκάφους-φορέα EMB-145 της βραζιλιάνικης εταιρίας Embraer και των RADAR FSR-890 της σουηδικής Ericsson. Μάλιστα η Αεροπορία το είχε αξιολογήσει ως το καλύτερο.

Το κόστος για τα τέσσερα αεροσκάφη συμφωνήθηκε στα 508 εκ. ευρώ και η μίζα που πήρε, κατ΄ομολογία του, ο τότε αναπληρωτής γενικός διευθυντής εξοπλισμών Αντώνης Κάντας ήταν 250.000.

Όπως είπε, τον είχε πλησιάσει τότε ο απόστρατος της πολεμικής αεροπορίας Χρήστος Τούμπας που εκπροσωπούσε την EMBRAER και του είχε πει ότι «δεν θα τον ξεχάσει» αν προχωρήσει το πρόγραμμα.

Σύμφωνα με τον κ. Κάντα ωστόσο, χρήματα δεν πήρε μόνο αυτός. «Εκτίμησή μου είναι, ότι έδωσε χρήματα και σε χαμηλότερο επίπεδο αλλά σε ανώτερο επίπεδο πιστεύω ότι έδρασαν τα στελέχη της εταιρίας Ericsson...».

Έτσι μπήκε στο «κάδρο» και η σουηδική εταιρία για την οποία οι σουηδικές αρχές ξεκινούν έρευνα καθώς με αίτημα δικαστικής συνδρομής προς τη χώρα μας ζήτησαν να πάρουν τα στοιχεία που διαθέτουμε.

ΠΗΓΗ







Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

ΟΑΕΔ: Κόβει οικογενειακά επιδόματα...

Τα οικογενειακά επιδόματα που χορηγεί ο ΟΑΕΔ αλλά και τα επιδόματα μητρότητας, η εισφορά υπέρ στράτευσης και η εισφορά υπέρ του Λογαριασμού Απασχόλησης και Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΛΑΕΚ) φαίνεται ότι οδεύουν προς  κατάργηση, λόγω της μείωσης κατά 3,9% των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών.

Η απαίτηση της τρόικας να εφαρμοστεί άμεσα η συγκεκριμένη περικοπή, αν είναι δυνατόν μέχρι το καλοκαίρι, επισπεύδει τις αποφάσεις του υπουργείου Εργασίας.

Οι μεγάλοι «χαμένοι» των περικοπών θα είναι δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι που λαμβάνουν οικογενειακό επίδομα μέσω ΟΑΕΔ, αλλά και γυναίκες που θα βρεθούν στο εξής σε κατάσταση λοχείας.

Η εργοδοτική εισφορά που καταβάλλεται προς τον ΟΑΕΔ αντιστοιχεί στο 1% του μισθού του εργαζομένου, ο οποίος επίσης συνεισφέρει το 1% στις παροχές αυτές. Το υπουργείο Εργασίας έχει προτείνει να καταργηθεί κι αυτή η εισφορά.

Στην περίπτωση που η τρόικα δεχτεί να εφαρμοστεί η περικοπή αυτή, οι απώλειες για τον ΟΑΕΔ θα είναι περίπου 250.000.000 ευρώ ετησίως.

Χωρίς στήριξη από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, οι αρμόδιοι παράγοντες της Κοινωνικής Ασφάλισης θεωρούν ότι θα είναι εξαιρετικά δύσκολο, από το καλοκαίρι και μετά, να συνεχίσουν να καταβάλλονται οι συγκεκριμένες παροχές...

Πηγή: Δημοκρατία--nonews







 Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

ΜΚΟ: πολλά ψέματα είπανε, ας πούνε και μια αλήθεια

Με καθυστέρηση δεκατεσσάρων ετών η ελληνική πολιτεία και πολλά ΜΜΕ διαπίστωσαν τώρα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τη χρηματοδότηση των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων. «Αποκάλυψαν» μάλιστα ότι είχε στηθεί και πάρτι τόσα χρόνια, χωρίς τον κίνδυνο να τους το χαλάσουν, αφού η αποκάλυψη έγινε μετά τη λήξη του.

Δεκάδες οι ΜΚΟ που χρηματοδοτήθηκαν με υπέρογκα ποσά, χωρίς να είναι καθόλου βέβαιο ότι τα λεφτά πήγαν στο σκοπό για τον οποίο δόθηκαν, αλλά μόνο ένας κατηγορούμενος υπάρχει, ο οποίος βρίσκεται ήδη στη φυλακή: ο ασήμαντος κ. Τζεβελέκος. Ασήμαντος, με την έννοια του όχι ισχυρού ή για την ακρίβεια όχι ιδιαίτερα διαπλεκόμενου, ώστε να αρχίσει να ξηλώνεται όλο το σύστημα. Η επιλογή του αποδιοπομπαίου άλλωστε, γινόταν πάντα μεταξύ των καμένων χαρτιών. Ο κ.Τζεβελέκος δεν ήταν ένα από τα ισχυρά πρόσωπα με σημαντικές διασυνδέσεις, όπως άλλοι επικεφαλής ΜΚΟ. Βέβαια δεν ήταν μόνος του στην ιστορία αυτή. Αλλά ο κ.Τζεβελέκος δεν έχει αποφασίσει να μιλήσει - σχεδόν ποτέ δηλαδή, δεν μιλούν όσοι βρίσκονται στη φυλακή, παρά τις περί του αντιθέτου προσδοκίες.

Δεν ήταν πάντως, μόνο οι ΜΚΟ του υπουργείου Εξωτερικών. Τεράστια ποσά, κι ακόμα πιο ανεξέλεγκτα, έχουν δοθεί και από άλλα υπουργεία. Και στο ΥΠΕΞ , όμως, δεν είναι μόνο αυτά που φαίνονται στις λίστες, γιατί κάποιες οργανώσεις χρηματοδοτήθηκαν και από τα μυστικά κονδύλια, που ειδικά επί θητείας Γιώργου Παπανδρέου αυξήθηκαν εντυπωσιακά. Ας μην ξεχνάμε ότι οι ΜΚΟ χρησιμοποιήθηκαν αρχικά από τον Άλεξ Ρόντο ως πολιτικά εργαλεία παρέμβασης, κυρίως σε άλλες χώρες, μέσα σε ένα καθεστώς αδιαφάνειας που ήταν αναμενόμενο να ενθαρρύνει και τη διαφθορά.

Όλες αυτές τις μέρες ακούσαμε τις δικαιολογίες των αρμοδίων υπουργών και υφυπουργών: Όλοι εξυγίαναν το σύστημα, το συμμάζεψαν, το αναδιαμόρφωσαν κτλ. Φυσικά και δεν έκαναν τίποτα επί της ουσίας. Μόνο δύο πράγματα: Κάποιοι , όπως ο Ευρ. Στυλιανίδης, δυσκόλεψαν πράγματι τις προϋποθέσεις χρηματοδότησης, αλλά αυτό είχε ως αποτέλεσμα στο «πάρτι» να παραμείνουν μόνο οι «επαγγελματίες» του είδους και να αποθαρρύνεται κάθε αγνή εθελοντική πρωτοβουλία. Τον συγκεκριμένο υφυπουργό μάλιστα, τον ακούσαμε να λέει ότι έκοψε τις ύποπτες χρηματοδοτήσεις, με αποτέλεσμα να διαμαρτύρονται πολλές ΜΚΟ. Η αλήθεια είναι ότι έκοψε μερικές «πράσινες» ΜΚΟ, οι οποίες πράγματι διαμαρτύρονταν, αλλά άφησε μεγαλύτερο πεδίο δράσης για τις «γαλάζιες».

Ακόμα και ο οικοδεσπότης του πάρτι, ο Γιώργος Παπανδρέου, δια των συνεργατών του, μας είπε ότι επιχείρησε να βάλει αυστηρό πλαίσιο. Για να «στριμώξει» ποιους άραγε; Τις ΜΚΟ που σχετίζονται με συνεργάτες, φίλους, γνωστούς και συγγενικά του πρόσωπα, που έπαιρναν ανεξέλεγκτα χρήματα; Γιατί (κυρίως) αυτοί τα έπαιρναν κατά τη διάρκεια της θητείας του. Μια μικρή έρευνα στις λίστες του ΥΠΕΞ αρκεί για να βεβαιωθεί κανείς ότι όσοι πήραν τα υπέρογκα ποσά είχαν πολιτικές διασυνδέσεις.

Οι οργανώσεις που προσφέρουν πραγματικό έργο είναι γνωστές. Οι υπόλοιπες, όπως τις χαρακτήρισε εύστοχα ο Κωστής Παπαϊωάννου από την Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, είναι απλώς «προσωποπαγή προτζεκτάδικα» που δεν έχουν καμία σχέση με την κοινωνία των πολιτών.

Στην πραγματικότητα ο έλεγχος των χρηματοδοτήσεων των ΜΚΟ ήταν μια πολύ απλή υπόθεση, αρκεί να υπήρχε πολιτική βούληση. Αλλά δεν υπήρχε. Σε όλες τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες που χρηματοδότησαν αναπτυξιακά προγράμματα μέσω ΜΚΟ, ταυτόχρονα με την έναρξη των χρηματοδοτήσεων δημιούργησαν και ένα μηχανισμό ελέγχου και πιστοποίησης. Ε, λοιπόν αυτός στην Ελλάδα δεν φτιάχθηκε ποτέ. Ακόμα και σήμερα που όλοι αυτοί οι πολιτικοί παρελαύνουν στα ΜΜΕ και μας διαβεβαιώνουν ότι τα διόρθωσαν όλα, ελεγκτικός μηχανισμός δεν υπάρχει.

Η κοροϊδία από τους κυβερνώντες, πρώην και νυν, πάει σύννεφο. Είναι χαρακτηριστική η υπόθεση του «Έργου Πολιτών», που ήλθε αυτές τις μέρες στην επικαιρότητα, παρότι δημοσιογραφικά είχε αποκαλυφθεί πολλά χρόνια πριν, όσο το σκάνδαλο ήταν σε εξέλιξη, χωρίς όμως να γίνει «θέμα», προφανώς για να μην ενοχληθεί η τότε κυβέρνηση. Γιατί ήταν η κυβέρνηση Καραμανλή -που θα περιόριζε το σπάταλο κράτος- η οποία δημιούργησε έναν παντελώς άχρηστο οργανισμό, χωρίς καμία αρμοδιότητα, πέρα από τη γενικώς και αορίστως ενασχόλησή του με τις ΜΚΟ και τον εθελοντισμό. Έναν οργανισμό με έναν πρόεδρο που λάμβανε κοντά στις 10.000 ευρώ μηνιαίως για να κάθεται να καπνίζει τα πανάκριβα πούρα του στα πολυτελή γραφεία, παρέα με μια ντουζίνα κομματικών φίλων που ελάμβαναν κι αυτοί παχυλές αργομισθίες μαζί με μερικά ρουσφέτια-προσλήψεις εκτός ΑΣΕΠ. Όλα αυτά για να βολευθούν οι κομματικοί φίλοι της κυβέρνησης Καραμανλή που θα επανίδρυε και το κράτος.

Για άλλη μια φορά όμως, η αποκάλυψη προκλητικής κατασπατάλησης κρατικών πόρων δεν οδηγεί πουθενά. Προκαλείται ένας μεγάλος θόρυβος, το συζητάμε όλοι σαν να πρόκειται για κάποιο κουτσομπολιό, ξεθυμαίνουμε και μετά το θέμα ξεχνιέται.

Τα ερωτήματα όμως παραμένουν και ζητούν απαντήσεις: Τι κάνει έστω και τώρα η κυβέρνηση; Γιατί δεν πάει να ελέγξει και να διαπιστώσει ποια από αυτά τα έργα όντως υλοποιήθηκαν και αν το κόστος τους ανταποκρίνεται στη χρηματοδότηση που έλαβαν; Γιατί δεν ζητάει τα χρήματα πίσω από όσους εξαπάτησαν την πολιτεία; Τι έχει γίνει με την οργάνωση «Αλληλεγγύη» του κ. Φουρλεμάδη από τον οποίο εδώ και χρόνια το υπουργείο Εξωτερικών είχε αναγκαστεί να ζητήσει μερικά εκατομμύρια πίσω; Γιατί -και κυρίως πως- ο ίδιος ισχυρίζεται ότι «το θέμα έχει κλείσει»;

Ερευνήθηκε ποτέ η ΜΚΟ του καθηγητή Φλογαΐτη, για την οποία επίσης υπήρξε αναφορά από τον πρέσβη Βαμβουνάκη, που προειδοποίησε εγκαίρως και για τη ΜΚΟ με τις νάρκες; Οι αρμόδιοι υπουργοί που ρωτήθηκαν αμέτρητες φορές γιατί απέφυγαν να απαντήσουν;

Στη ΜΚΟ, της οποίας φέρεται ιδρυτής ο καθηγητής Θ. Τσάτσος, αλλά διαχειρίζονταν άλλοι, με προγράμματα παρόμοια εκείνων του κ. Φλογαΐτη ( «εκπαίδευση εμπειρογνωμόνων στη χρηστή διακυβέρνηση στο Σουδάν», «εκπόνηση σχεδίου και εφαρμογή δράσεων για την προώθηση κοινωνικά δίκαιου τουρισμού στη Συρία» και «πρόγραμμα εκπαίδευσης δικαστών στη Νότια Αφρική») υπήρξε έλεγχος;;

Η Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία του κ.Μπαμπινιώτη -που μόνο ΜΚΟ δεν είναι- με ποιο σκεπτικό πήρε περίπου 3,5 εκατομμύρια ευρώ για να φτιάξει ένα ιδιωτικό σχολείο στην Αλβανία (με τους μαθητές να πληρώνουν δίδακτρα);

Γιατί δεν έχουν καταστεί υπόλογοι οι υπαίτιοι, πλην του κ.Τζεβελέκου; Γιατί δεν αποδίδονται πολιτικές ευθύνες;

Ναι, ξέρουμε. Και η εκτελεστική και η δικαστική εξουσία έχουν κι άλλες δουλειές. Αλλά ο κόσμος κουράζεται να περιμένει και η αντοχή του έχει όρια. Κι αυτό είναι

 

Πηγή:Της Βασιλικής Σιούτη -ΠΗΓΗ

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ευρωεκλογές, ο τάφος της κυβέρνησης;

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Πανικός επικρατεί στους κόλπους της κυβέρνησης ενόψει των ευρωεκλογών της 25ης Μαΐου του 2014. Όλες οι μυστικές δημοσκοπήσεις προκαλούν αναστάτωση και απερίγραπτο εκνευρισμό στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ, καθώς δείχνουν ότι πέραν πάσης αμφιβολίας η εκλογική συντριβή των δύο κυβερνητικών κομμάτων –με κατεξοχήν αδύναμο κρίκο το ΠΑΣΟΚ φυσικά– θα προσλάβει πρωτοφανείς και πολιτικά καταστροφικές διαστάσεις. Αυτές θα είναι οι όγδοες ευρωεκλογές που θα γίνουν στην Ελλάδα, με πρώτες εκείνες του 1981, τη χρονιά που η χώρα μας εντάχθηκε στην ΕΟΚ, όπως ονομαζόταν τότε η ΕΕ. Το στοιχείο που προκαλεί τρόμο στις ηγεσίες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι ότι τον ερχόμενο Μάιο είναι βέβαιο πως και τα δύο κόμματα μαζί δεν υπάρχει περίπτωση να πιάσουν ούτε το… μισό (!) ποσοστό από εκείνο που είχαν πιάσει κατά μέσο όρο και στις επτά προηγούμενες ευρωεκλογικές αναμετρήσεις! Ούτε το μισό!

Οι ευρωεκλογές ανέκαθεν σε όλες τις χώρες της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης φυσικά της Ελλάδας, δεν είχαν την παραμικρή πολιτική σημασία και ουδέποτε πυροδοτούσαν σημαντικές πολιτικές εξελίξεις σε εθνικό επίπεδο. Αυτή τη φορά όμως, αν τα μέχρι στιγμής δημοσκοπικά ευρήματα επαληθευτούν στις κάλπες και ειδικά αν το άθροισμα των ποσοστών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ πέσει κάτω από το… 30% (!), το πλήγμα θα είναι τόσο συντριπτικό, που πιθανότατα η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου θα καταρρεύσει σε ελάχιστες ημέρες, αν όχι την ίδια τη νύχτα των ευρωεκλογών!

Η πολιτική ασημαντότητα των ευρωεκλογών έχει οδηγήσει στο σημείο που σχεδόν κανένας Έλληνας δεν έχει έστω και θολή εικόνα για τα αποτελέσματά τους. Είναι αναγκαίο να τα φρεσκάρουμε στη μνήμη των αναγνωστών μας. Στις επτά αναμετρήσεις, λοιπόν, των ευρωεκλογών η ΝΔ έχει πάρει τα εξής ποσοστά: 31,34% (1981), 38,05% (1984), 40,41% (1991), 32,65% (1994), 36% (1999), 43,04% (2004) και, τέλος, 32,29% το 2009. Με άλλα λόγια, το καλύτερο αποτέλεσμά της ήταν το 43,04% του 2004 και το χειρότερο αποτέλεσμα το 31,34% του 1981, τριάντα και πλέον χρόνια πριν. Το ΠΑΣΟΚ έχει πάρει τα ακόλουθα ποσοστά στις ευρωεκλογές: 40,12% (1981), 41,58% (1984), 35,96% (1989), 37,69% (1994), 32,92% (1999), 34,02% (2004) και 36,64% (2009). Καλύτερο αποτέλεσμα, δηλαδή, το 41,58% του 1984 και χειρότερο το 32,92% του 1999.

Η πρώτη παρατήρηση είναι ότι τόσο τα μέγιστα όσο και τα ελάχιστα ποσοστά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ διαφέρουν ελάχιστα μεταξύ τους: 43,04% το καλύτερο ποσοστό της ΝΔ και 41,58% του ΠΑΣΟΚ, ούτε μιάμιση εκατοστιαία μονάδα διαφορά. Τα ίδια και με τα χειρότερα ποσοστά τους – 32,92% του ΠΑΣΟΚ και 31,34% της ΝΔ, πάλι μιάμιση μονάδα διαφορά.

Η δεύτερη παρατήρηση έχει σαφώς μεγαλύτερη πολιτική βαρύτητα. Αν παρατηρήσουμε το άθροισμα των ποσοστών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ σε κάθε ευρωεκλογές, θα εντυπωσιαστούμε από το πραγματικά πολύ στενό εύρος μόλις δέκα περίπου εκατοστιαίων μονάδων μέσα στο οποίο κινείται το άθροισμα αυτό. Ας το δούμε αναλυτικά: ΝΔ συν ΠΑΣΟΚ 71,46% το 1981 και 79,63% το 1984. Στη συνέχεια, 76,37% το 1989 και 70,3% το 1994, ακολουθούμενο από το 68,92% του 1999, το 77,06% του 2004 και το 68,93% του 2009. Μάξιμουμ, δηλαδή, το 79,63% και μίνιμουμ το 68,92% – μια διαφορά ανάμεσά τους μόλις δέκα εκατοστιαίων μονάδων.

Για πρώτη φορά όμως τον ερχόμενο Μάιο τα δύο κόμματα-πυλώνες του πολιτικού συστήματος στη χώρα μας όχι απλώς αποκλείεται να πιάσουν το κατώτατο άθροισμά τους σε ευρωεκλογές επί μία τριακονταετία, αλλά αποκλείεται να πιάσουν έστω και το… μισό (!) του ποσοστού αυτού. Όνειρο θερινής νυκτός είναι για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να μπορούσαν να κατακρημνιστούν από το 70% στο 35%! Εδώ κινδυνεύουν να μην πιάσουν ούτε το 30%!

Προς την εντελώς αντίθετη κατεύθυνση αναμένεται να κινηθεί το άθροισμα του ποσοστού των δύο μεγάλων ιστορικών ρευμάτων της ελληνικής Αριστεράς, του ΚΚΕ και του άλλου που σήμερα εκφράζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Πολύ πιο δεξιό αυτό το ρεκόρ εκφραζόταν προ είκοσι πέντε – τριάντα χρόνων από το ΚΚΕ Εσωτερικού, μετακινήθηκε σαφώς πιο αριστερά με τον ΣΥΝ που απέμεινε μετά τη διάλυση του ενιαίου Συνασπισμού των Φλωράκη – Κύρκου και έγινε πολύ αριστερότερο μεταλλασσόμενο στον ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΚΕ, λοιπόν, είχε πάρει 12,84% στις ευρωεκλογές του 1981 και 11,64% σε εκείνες του 1984, με τον ενιαίο Συνασπισμό να παίρνει 14,31% στις ευρωεκλογές του 1989. Μετά τη διάλυση του ενιαίου Συνασπισμού, το ΚΚΕ καταποντίστηκε στο 6,29% το 1994, συνήλθε με 8,66% το 1999 και ανέβηκε ακόμη περισσότερο, στο 9,47%, το 2004, υποχωρώντας στο 8,35% το 2009. Το ΚΚΕ Εσωτερικού πήρε 5,29% το 1981 και έπεσε στο 3,42% το 1984. Μετά τη διάλυση του ενιαίου Συνασπισμού, έφτασε κυριολεκτικά σε απόσταση αναπνοής από το ΚΚΕ, παίρνοντας ως ΣΥΝ πλέον 6,25% (έναντι 6,29% του ΚΚΕ) στις ευρωεκλογές του 1994. Έπεσε στο 5,16% το ΣΥΝ το 1999 και ακόμη περισσότερο, στο 4,16%, το 2004. Ως ΣΥΡΙΖΑ πλέον ανέβηκε οριακά στο 4,7% το 2009 και αναμένεται εκτόξευσή του στην «πολιτική στρατόσφαιρα» για αριστερό κόμμα με ποσοστό γύρω στο… 30% (!) στις ευρωεκλογές του Μαΐου. Ίδωμεν.

Το άθροισμα του ποσοστού των δύο αριστερών κομμάτων ήταν 18,13% το 1981 και 15,06% το 1984, με τον ενιαίο Συνασπισμό να παίρνει ακόμη χαμηλότερο ποσοστό – 14,31% το 1984. Στη συνέχεια το άθροισμά τους κύλησε μία εικοσαετία γύρω στο 13%: Αρχικά 12,54% το 1994 και 17,82% το 1999, στη συνέχεια 13, 63% το 2004 και 13,05 το 2009. Μέγιστο ποσοστό του ΚΚΕ σε ευρωεκλογές το 12,84% το 1981, προ τριάντα και πλέον χρόνων, και ελάχιστο το 6,29% του 1994, προ εικοσαετίας.

Μέγιστο ποσοστό των προδρόμων του ΣΥΡΙΖΑ (ΚΚΕ Εσωτερικού) το 5,29%, επίσης το 1981, προ τριακονταετίας, και ελάχιστο το 3,42%, επίσης προ τριακονταετίας. Εν αναμονή όμως της εκτόξευσής του μετά από ένα πεντάμηνο που θα… «σπάσει τα κοντέρ» τόσο του δικού του ποσοστού όσο και όλης της ελληνικής Αριστεράς στις ευρωεκλογές, όπως έχει ήδη σπάσει από πέρσι κάθε ρεκόρ ψήφων της Αριστεράς σε βουλευτικές εκλογές.

Παρά την αναμενόμενη εκλογική συντριβή της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και την παντελή αδυναμία τους να πιάσουν το Μάιο έστω και το μισό του ελάχιστου αθροίσματος των ποσοστών που έχουν πάρει από κοινού σε ευρωεκλογές (δηλαδή το 35% ως το μισό του 70%), η πτώση της κυβέρνησης δεν είναι καθόλου σίγουρη. Δεδομένου ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κυβερνούν με το ποσοστό τους αθροιστικά να μην είναι παρά 42% (29,66% η ΝΔ συν 12,28% το ΠΑΣΟΚ), αν πάρουν όντως στις ευρωεκλογές 35%, κυριολεκτικά δεν τρέχει τίποτα. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, ούτε με αθροιστικό ποσοστό ΝΔ – ΠΑΣΟΚ γύρω στο 30% πρόκειται να πέσει η κυβέρνηση. Δεν θα τους δημιουργήσει κανένα άμεσο πολιτικό πρόβλημα κυβερνητικής επιβίωσης το 30%, όσο κι αν μεσοπρόθεσμα μπορεί να κατοχυρώσει ως «ξοφλημένους» πολιτικά τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο και να παγιώσει στις συνειδήσεις των ψηφοφόρων ως βέβαιη την ήττα τους και την απομάκρυνσή τους από την εξουσία, όταν θα γίνουν βουλευτικές εκλογές.

Τα πράγματα αλλάζουν άρδην, αν το ποσοστό τους κυμανθεί γύρω στο 20% για τη ΝΔ και γύρω στο 5% για το ΠΑΣΟΚ. Τότε δεν μπορεί να τους σώσει κυριολεκτικά τίποτα! Θα διαλυθεί η κυβέρνηση εν ριπή οφθαλμού και θα ανατραπεί εκ των ένδον. Μοναδική τους ελπίδα να διασωθούν είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αποχή στις ευρωεκλογές του Μαΐου – οπωσδήποτε πάνω από το πρωτοφανές για την Ελλάδα ποσοστό του… 50%! Ένα τόσο υψηλό ποσοστό αποχής απονομιμοποιεί πλήρως στις συνειδήσεις των Ελλήνων το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και επιτρέπει στην κυβερνητική προπαγάνδα να αμυνθεί αποτελεσματικά.

Κλειδί για την επίτευξη τόσο υψηλής αποχής είναι η μεθόδευση εκ μέρους των Σαμαρά – Βενιζέλου της απαγόρευσης συμμετοχής της Χρυσής Αυγής στις ευρωεκλογές, με την επίκληση οποιουδήποτε προσχήματος. Σε μια τέτοια περίπτωση, το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής δεν θα πάει να ψηφίσει, μην έχοντας ιδεολογικοπολιτική συνάφεια με κανένα άλλο κόμμα πλην της ΝΔ, την οποία όμως σιχαίνονται σε αυτή τη φάση, έστω κι αν την ψήφιζαν παλιότερα ακόμη και επί δεκαετίες.

Αν η ΝΔ κατορθώσει να απαγορεύσει τη συμμετοχή της Χρυσής Αυγής στις ευρωεκλογές, πράγμα που ήδη αποτελεί τον ύψιστο πολιτικό της στόχο με πολύ σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας, τότε θα επωφεληθεί διπλά: αφενός θα αποτρέψει ένα ίσως 10% των ψηφοφόρων από το να ψηφίσει εναντίον της και, αφετέρου, θα αυξηθεί θεαματικά η αποχή, υποβαθμίζοντας το κύρος των ευρωεκλογών.

Επίκαιρα








Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Σοκ και δέος από το μέγεθος του "success story": 3,8 εκατ. Έλληνες κάτω από το όριο της φτώχειας

Σοκ και δέος προκαλούν τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ τα οποία δείχνουν το μέγεθος του success story της κυβέρνησης: το ποσοστό φτώχειας στην Ελλάδα, έφτασε το 34,6% και αντιστοιχεί σε 3.795.100 άτομα!

Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, το ποσοστό του πληθυσμού της Ελλάδας που βρίσκεται είτε σε κίνδυνο φτώχειας, είτε σε κατάσταση κοινωνικού αποκλεισμού, είναι υψηλότερο από ό,τι στις άλλες χώρες τις ΕΕ (ΕΕ-28: 25,1%) με εξαίρεση τη Βουλγαρία (49,3%), τη Ρουμανία (41,7%) και τη Λεττονία (36,6%).

Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος, το χάσμα ή βάθος της σχετικής φτώχειας, το οποίο μετρά την απόσταση του ορίου της φτώχειας (για το σύνολο του πληθυσμού) από τη διάμεσο του ισοδύναμου εισοδήματος των ατόμων που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας, ως ποσοστό του ορίου της φτώχειας, υπολογίζεται σε 29,9% το 2012 στην Ελλάδα (ΕΕ-28: 24,1%).

Αυτό σημαίνει ότι 50% των φτωχών έχουν εισόδημα μικρότερο από το 70,1% της γραμμής φτώχειας, δηλαδή κάτω από 4.000 ευρώ ετησίως ανά άτομο. Επιπλέον, ο πληθυσμός που διαβιοί σε νοικοκυριά στα οποία δεν εργάζεται κανένα μέλος ή εργάζεται λιγότερο από 3 μήνες συνολικά το χρόνο ανέρχεται σε 1.010.900 άτομα ή σε 16,1% του πληθυσμού ηλικίας 18-59 ετών, ενώ το 2011 και το 2010 ήταν 837.300 και 544.800 άτομα αντίστοιχα.

Όπως προκύπτει από τα διαθέσιμα στοιχεία, όλοι οι δείκτες του κινδύνου σχετικής φτώχειας αυξήθηκαν σημαντικά για την Ελλάδα κατά τα τρία πρώτα έτη της τρέχουσας κρίσης:
Το ποσοστό της σχετικής φτώχειας αυξήθηκε κατά 3,4 εκατοστιαίες μονάδες ή 17,3% (εισοδήματα 2008: 19,7%, 2011: 23,1%), το χάσμα της φτώχειας αυξήθηκε κατά 5,8 εκατοστιαίες μονάδες ή 24,1%, ενώ ο κίνδυνος φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού αυξήθηκε κατά 7,0 εκατοστιαίες μονάδες ή 25,4%.

Το ποσοστό φτώχειας για το έτος 2010 υπολογιζόμενο με το κατώφλι φτώχειας του έτους 2005 (60% του διάμεσου εισοδήματος του 2005 εκφρασμένου σε τιμές του 2010 με βάση τον Εναρμονισμένο Δείκτη Τιμών Καταναλωτή) ήταν 16,3%, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για το επόμενο έτος της έρευνας (2011) έφθασε στο 22,9% και για το 2012 στο 32,3%.

Όπως προκύπτει, στην περίοδο της τρέχουσας κρίσης και μέσα στα δύο μόλις τελευταία έτη για τα οποία υπάρχουν στοιχεία σχεδόν διπλασιάστηκαν οι διαστάσεις της φτώχειας σε απόλυτους όρους (αύξηση κατά 16 εκατοστιαίες μονάδες ή 98,2%)

 

defencenet.gr

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!

Παραπληροφόρηση υπέρ φίλιων διαπλεκομένων

Το επικοινωνιακό σόου «αμαρτωλές ΜΚΟ & Σκουριές» συνεχίζεται στα καθεστωτικά ΜΜΕ, που αποσιωπούν το χθεσινό ρεπορτάζ της «Εφ.Συν.» αλλά και την παρέμβαση της ΠΟΕΣΥ, ανώτατου συνδικαλιστικού οργάνου των δημοσιογράφων

Της Ντίνας Δασκαλοπούλου 

«Είναι τα βλέφαρά μου διάφανες αυλαίες, όταν τα ανοίγω βλέπω μπρος μου ό,τι τύχει, όταν τα κλείνω βλέπω εμπρός μου ό,τι ποθώ». 

Μόνο με τον στίχο του σουρεαλιστή Ανδρέα Εμπειρίκου μπορεί να περιγραφεί το επικοινωνιακό σόου «αμαρτωλές ΜΚΟ & Σκουριές» που συνεχίστηκε και χθες, παρ’ όλες τις δημόσιες εξηγήσεις που δόθηκαν για την αποκατάσταση της αλήθειας από το Συντονιστικό Αγώνα, την ελληνική ΜΚΟ, την Ελληνίδα εθελόντρια. Το ρεπορτάζ της «Εφ.Συν.» αποσιωπήθηκε εύλογα από τα ΜΜΕ που «παίζουν» στον πόλεμο των επικοινωνιακών

χαρακωμάτων, σε σημείο που δεν διστάζουν να «θάψουν» ακόμα και την παρέμβαση του ανώτατου συνδικαλιστικού οργάνου των δημοσιογράφων!

Ο πραγματικός στόχος

«Είναι τουλάχιστον γελοίο να υπονοείται ότι οι δράσεις ενός κινήματος μπορούν “να οργανώνονται” από έναν εθελοντή στο Βέλγιο. Ο πραγματικός στόχος δεν μπορεί παρά να είναι το ίδιο το κίνημα, με αιχμή του δόρατος την παραπληροφόρηση» σημειώνει σε ανοιχτή επιστολή στις ενώσεις των δημοσιογράφων το Συντονιστικό Αγώνα. «Τα καθεστωτικά ΜΜΕ αποδεικνύουν ακόμα μια φορά ότι επιλέγουν να διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. Ποιον εξυπηρετούν μ’ αυτόν τον τρόπο, αν όχι διαπλεκόμενα συμφέροντα; Θα γελάγαμε πολύ αν δεν ήταν τόσο θλιβερό». Το Συντονιστικό προέβη σε αίτημα επανόρθωσης προς τον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤΕΝΝΑ και το ΣΚΑΪ Νέα (ΣΚΑΪ.gr): «Αντιλαμβανόμαστε –μετά από μακρά εμπειρία σχετικά με τον τρόπο που κατασκευάζονται ειδήσεις και χρησιμοποιούνται προπαγανδιστικά εργαλεία– το σκοπό των εν λόγω ενεργειών σας, ο οποίος καμία σχέση δεν έχει με την αντικειμενική ενημέρωση ή την αποκαλυπτική δημοσιογραφία. Απαιτούμε να επανορθώσετε άμεσα, όπως οφείλετε».

Η θέση των κατοίκων, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (Στο Κόκκινο 105,5, Left.gr, alterthess.gr), αποσιωπήθηκε. Εντελώς θάφτηκαν και οι εξηγήσεις της Ελληνίδας εθελόντριας στην «Εφ.Συν.», αλλά αναμεταδόθηκαν κατά κόρον οι δηλώσεις της εκπροσώπου τής CATAPA από το Βέλγιο, ότι η εθελόντρια ναι, όντως έχει ανέβει στις Σκουριές. Τι κι αν η εθελόντρια έχει ανέβει μόνο μία φορά, όπως εξηγεί στην «Εφ.Συν.»; Τι κι αν δεν κατάγεται από τη Χαλκιδική; Τι κι αν δεν την επέλεξε το κίνημα; Τι κι αν εργάζεται μόνο εδώ και λίγες μέρες για την οργάνωση, οπότε δεν έχει καμία σχέση με «οργάνωση διαδηλώσεων» ούτε καν χρονολογικά μιλώντας; Από την άλλη, η European Village εγκαλείται από τους δημοσιογράφους ότι… σιωπά, παρ’ ότι έκανε δηλώσεις στην «Εφ.Συν.» και ανήρτησε στον ιστότοπό της την επίσημη απάντησή της: «Η CATAPA προχώρησε σε ανοιχτή πρόσκληση και βρήκε έναν νέο άνθρωπο για τη θέση του εθελοντή χωρίς τη δική μας βοήθεια και φυσικά χωρίς να έχει καμία απολύτως επαφή με ανθρώπους από το κίνημα στη Χαλκιδική».

Η ανακοίνωση της ΠΟΕΣΥ

«Ο,τι “λάμπει” δεν είναι χρυσός!» σημειώνει σε ανακοίνωσή της η ΠΟΕΣΥ και συνεχίζει: «Ο δημοσιογράφος οφείλει να ερευνά προκαταβολικά, με αίσθημα ευθύνης και με επίγνωση των συνεπειών, την ακρίβεια της πληροφορίας ή της είδησης που πρόκειται να μεταδώσει και να μη δημοσιεύει ανεξέλεγκτα ό,τι διοχετεύεται. Κι ακόμη, να θεωρεί πρώτιστο καθήκον του τη δημοσιοποίηση όλης της αλήθειας. Κάτι που προφανώς δεν συνέβη στα «ρεπορτάζ» για το συγκεκριμένο θέμα».

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Με επικίνδυνα απόβλητα γεμίζει η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ τις στοές του μεταλλείου κάτω από τη Στρατονίκη

Καταρρίπτονται οι απόψεις της 1492/2013 απόφασης του ΣτΕ σχετικά με την ασφάλεια της λιθογόμωσης

Ένα πολύ σημαντικό επιστημονικό άρθρο με θέμα “Η χρησιμοποίηση τελμάτων με υψηλή
περιεκτικότητα σε θειούχα ορυκτά ως υλικό λιθογόμωσης του μεταλλείου Μαύρων Πετρών”, του μηχανικού μεταλλείων κ. Γ. Ψυχογιόπουλου (μέλους της επιτροπής που συστάθηκε βάσει του άρθρου 3 του Κανονισμού Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών (ΚΜΛΕ) για την παρακολούθηση της τήρησης των όρων (γενικών και ειδικών) της απόφασης έγκρισης τεχνικής μελέτης του μεταλλείου Μαύρων Πετρών), δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο www.iekemtee.gr.

“Λιθογόμωση” είναι η πλήρωση των κενών στοών του υπόγειου μεταλλείου μετά την εξόρυξη, ώστε να προσδίδεται σταθερότητα στις στοές και να ελαχιστοποιείται το φαινόμενο της όξινης απορροής. Η λιθογόμωση είναι επιτρεπτή μόνο με αδρανή υλικά, χωρίς δυναμικό παραγωγής οξύτητας. Στο μεταλλείο των Μαύρων Πετρών, κάτω από τη Στρατονίκη, ως υλικό λιθογόμωσης χρησιμοποιούνται τα αδρομερή τέλματα εμπλουτισμού των Μεταλλευτικών Εγκαταστάσεων Στρατωνίου, με την προσθήκη 10% τσιμέντου και 20% νερού. Τα αδρομερή τέλματα στη ΜΠΕ της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ χαρακτηρίζονται “αδρανή”. Όπως όμως αναλυτικά τεκμηριώνει ο συγγραφέας, στην πραγματικότητα όχι μόνο αδρανή δεν είναι, αλλά αντίθετα είναι έντονα οξεοπαραγωγά και ταξινομούνται ως “επικίνδυνα απόβλητα”.

Με ακατάλληλη μεθοδολογία χαρακτηρίστηκε το υλικό της λιθογόμωσης “αδρανές”

Σύμφωνα με το Παράρτημα IV της ΜΠΕ “Περιβαλλοντικός χαρακτηρισμός δειγμάτων”, το υλικό της λιθογόμωσης (αδρομερή τέλματα) με βάση τις τιμές των δοκιμών έκπλυσης και τις οριακές τιμές της απόφασης 2003/33/ΕΚ, χαρακτηρίζεται περιβαλλοντικά για τα περισσότερα στοιχεία ως «αδρανές», ενώ για τα θειικά ιόντα, Sb και Zn ως «μη επικίνδυνo», δηλαδή, κατάλληλο για την απόθεσή του σε χώρους υγειονομικής ταφής μη επικινδύνων αποβλήτων. Όμως:

Από τις δοκιμές που έγιναν προκύπτει ότι η παραγωγή οξύτητας των αδρομερών τελμάτων του μεταλλείου Μαύρων Πετρών, χαρακτηρίζεται ως “δυνατή”. Τα τέλματα αυτά ταξινομούνται, σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Κατάλογο Αποβλήτων (ΕΚΑ), στα «επικίνδυνα απόβλητα» ως οξεοπαραγωγά υπολείμματα από την επεξεργασία θειούχου μεταλλεύματος με κωδικό 01 03 04.

Σύμφωνα με το καθοδηγητικό κείμενο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής BREF, που αφορά τη διαχείριση μεταλλευτικών τελμάτων και στείρων υλικών και με την απόφαση 2009/360/ΕΚ που αφορά τη συμπλήρωση των τεχνικών απαιτήσεων σχετικά με το χαρακτηρισμό εξορυκτικών αποβλήτων τις οποίες ορίζει η οδηγία 2006/21/ΕΚ: «για τα απόβλητα που περιέχουν θειούχες ενώσεις, διεξαγωγή στατικών ή κινητικών δοκιμών προκειμένου να προσδιοριστεί η όξινη απορροή μετάλλων και η έκπλυση μετάλλων σε βάθος χρόνου». Τέτοιες κινητικές δοκιμές, που είναι μακράς διάρκειας (πάνω από έξι μήνες έως και περίπου 4 χρόνια) και προσομοιώνουν τις συνθήκες οξείδωσης των θειούχων τελμάτων, δεν έγιναν παρά το γεγονός ότι οι στατικές δοκιμές έδειξαν παραγωγή οξύτητας “δυνατή”.

Η ανάμιξή των τελμάτων με τσιμέντο εξουδετερώνει μόνο πρόσκαιρα την οξύτητά τους. Αυτή η ανάμιξη δεν είναι σωστή γιατί η παρουσία θειούχων προκαλεί διάλυση της ασβεστούχας φάσης του τσιμέντου ενισχύοντας τον εκφυλισμό της λιθογόμωσης. Στη συνέχεια, μπορεί ορυκτά που βρίσκονται εντός των τελμάτων ή/και στο τσιμέντο να οξειδώνονται ή να αντιδρούν, παράγοντας ρυπογόνες ουσίες που μπορεί να επηρεάσουν την ποιότητα των υπογείων ή/και των επιφανειακών νερών.

Η απόφαση 2003/33/ΕΚ, βάση της οποίας έγινε ο περιβαλλοντικός χαρακτηρισμός των τελμάτων, δίνει τις οριακές τιμές για χώρους υγειονομικής ταφής αδρανών, μη επικινδύνων και επικινδύνων αποβλήτων, όμως δεν αφορά απόβλητα της εξορυκτικής βιομηχανίας. Πολύ περισσότερο δεν αφορά εξορυκτικά απόβλητα που οδηγούνται σε «κοιλότητες εκσκαφής», όπως τα εξοφλημένα τμήματα του κοιτάσματος που βρίσκονται μέσα σε χώρους έντονης τεκτονικής καταπόνησης, και έχουν άμεση επικοινωνία, μέσω ρηγμάτων και τεκτονισμένων ζωνών, με τους υδροφορείς της περιοχής. Δηλαδή, σε αντίθεση με ένα χώρο υγειονομικής ταφής αποβλήτων όπου υπάρχουν συστήματα στεγανοποίησης και συλλογής των στραγγισμάτων, οποιαδήποτε εκχυλίσματα μολύνουν άμεσα τα υπόγεια και επιφανειακά νερά.

Σημειώνουμε ότι στις 13/10/2005, σχεδόν δέκα χρόνια πριν, το “Παρατηρητήριο” είχε δημοσιεύσει άρθρο με τίτλο “Τοξικά Απόβλητα με Κάδμιο και Αρσενικό στο Υπέδαφος της Στρατονίκης. Ένεση δηλητηρίων στον υδροφόρο οριζοντα η λιθογόμωση των στοών του μεταλλείου με τοξικά απόβλητα”. Αποδεικνύεται ότι είχαμε απόλυτο δίκιο.

Όροι αδειοδότησης και υποδείξεις της αρμόδιας υπηρεσίας που δεν τηρήθηκαν ποτέ

Η απόθεση των επικινδύνων αποβλήτων στις υπόγειες στοές των Μαύρων Πετρών ξεκίνησε το 2000 από την TVX και συνεχίζεται απρόσκοπτα μέχρι σήμερα. Επειδή τα τέλματα του μεταλλείου Μαύρων Πετρών εκτός από επικίνδυνα είναι και χρυσοφόρα, από το 2005 που έγινε επανέναρξη της εκμετάλλευσης από την ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ, η Διοίκηση είχε θέσει ειδικούς όρους που απαγόρευαν τη χρήση τους στη λιθογόμωση πριν διαχωριστεί ο σιδηροπυρίτης – αρσενοπυρίτης που εμπεριέχει το χρυσό. Ο διαχωρισμός αυτός θα είχε το πρόσθετο περιβαλλοντικό πλεονέκτημα της ασφαλέστερης χρησιμοποίησής των τελμάτων στη λιθογόμωση.

Παρόλο που η απαγόρευση ήταν σαφής, οι ειδικοί αυτοί όροι δεν εφαρμόστηκαν ποτέ.

Από το 2011, με την ΚΥΑ 201745/2011, η “ένεση των δηλητηρίων στον υδροφόρο ορίζοντα” γίνεται πλέον “νόμιμα”. Με τη γνωμοδότησή της επί της ΜΠΕ της Ελληνικός Χρυσός (εδώ), η Διεύθυνση Μεταλλευτικών & Βιομηχανικών Ορυκτών του Υ.Π.Ε.Κ.Α. είχε προτείνει να διατηρηθεί η προηγούμενη απαγόρευση ή να τεκμηριωθεί επιστημονικά και πρακτικά η οποιαδήποτε απόκλιση και να γίνεται η επιλογή των υλικών για τη λιθογόμωση με κριτήριο την περιβαλλοντική συμβατότητα. Η Διοίκηση αγνόησε πλήρως τις προτάσεις της αρμόδιας τεχνικής Διεύθυνσης, ακύρωσε τους ειδικούς όρους της προηγούμενης έγκρισης (που ποτέ δεν τηρήθηκαν) και όρισε τα επικίνδυνα τέλματα να χρησιμοποιούνται και πάλι στη λιθογόμωση…

Το ΣτΕ παραπλανήθηκε από την εταιρεία

Στη συνέχεια του άρθρου του ο κ. Ψυχογιόπουλος αντικρούει τις σχετικές με τη λιθογόμωση απόψεις που εκφράζει το ΣτΕ στην απόφαση 1492/2013 και είναι πιστή αντιγραφή των απόψεων της εταιρείας. Καταλήγει στο επιστημονικό συμπέρασμα ότι “δεν τεκμηριώνεται η άποψη της εταιρείας που γίνεται αποδεκτή από το ΣτΕ ότι: η επικινδυνότητα του υλικού λιθογόμωσης διερευνήθηκε και αξιολογήθηκε επισταμένως και η σύνθεση και χρήση του είναι περιβαλλοντικά ασφαλής”.

Με προηγούμενο άρθρο του με τίτλο “Σχολιασμός της 1492/2013 απόφασης του ΣτΕ σε ό,τι αφορά την εφαρμοσιμότητα της μεταλλουργικής μεθόδου ακαριαίας τήξης”, ο κ. Ψυχογιόπουλος είχε καταρρίψει τον ισχυρισμό της εταιρείας, που αποδέχθηκαν η Διοίκηση και το ΣτΕ, ότι η συγκεκριμένη μέθοδος είναι “Βέλτιστη Διαθέσιμη Τεχνική” για εφαρμογή στα συμπυκνώματα Σκουριών και Ολυμπιάδας. Και σε αυτή την περίπτωση, όπως και με τη λιθογόμωση, η Διοίκηση και το ΣτΕ έλαβαν υπ’όψιν μόνο τις διαβεβαιώσεις της εταιρείας και όχι τη γνωμοδότηση της αρμόδιας Διεύθυνσης Μεταλλευτικών και Βιομηχανικών Ορυκτών του ΥΠΕΚΑ που είχε επισημάνει την ανεπάρκεια τεκμηρίωσης και την παγκόσμια πρωτοτυπία της μεθόδου.

Η περίφημη απόφαση 1492/2013 του ΣτΕ αποδομείται σιγά σιγά. Η λιθογόμωση δεν είναι περιβαλλοντικά ασφαλής, η ακαριαία τήξη δεν είναι βέλτιστη διαθέσιμη τεχνική αλλά μια πειραματική μέθοδος και έγκριση Επενδυτικού Σχεδίου ΔΕΝ υπάρχει! Στην περίπτωση του Επενδυτικού Σχεδίου, το ΣτΕ έκανε άλλη μια υπέρβαση: αγνόησε ακόμα και την έγγραφη βεβαίωση της Διοίκησης (εγγραφο απόψεων προς το ΣτΕ 31/5/2012) ότι το Επενδυτικό Σχέδιο ΔΕΝ έχει ακόμα εγκριθεί και πέρα από κάθε λογική ή δεοντολογία έκανε δεκτή τη δήλωση της εταιρείας ότι ΕΧΕΙ εγκριθεί!

Ακολουθεί αυτούσιο το τελευταίο τμήμα του άρθρου του κ. Ψυχογιόπουλου που αφορά το ΣτΕ, χωρίς κανένα σχολιασμό. Συνιστούμε στους αναγνώστες να διαβάσουν το πλήρες άρθρο εδώ.

_____________________

Ως εκτούτου, δεν ισχύει η απόψη του ΣτΕ, που διατυπώνεται στο άρθρο 6 της 1492/2013 απόφασης [1], ότι: «…….και αφού η Διοίκηση έλαβε υπ’ όψιν τις γνωμοδοτήσεις των αρμοδίων υπηρεσιών και τα πορίσματα της διαβούλευσης, καθώς και τις θέσεις της παρεμβαίνουσας επ’ αυτών, εκδόθηκε η ήδη προσβαλλόμενη απόφαση, με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι του έργου, καταργουμένων των προϋφισταμένων εγκρίσεων και αδειών των μεταλλευτικών εγκαταστάσεων Στρατωνίου…..», καθόσον όλα προσαρμόστηκαν όχι σύμφωνα με την αρχική γνωμάτευση της αρμόδιας τεχνικής Διεύθυνσης Μεταλλευτικών & Βιομηχανικών Ορυκτών του ΥΠΕΚΑ, αλλά σύμφωνα με τη ΜΠΕ που υπέβαλε η εταιρεία και ενέκρινε η Διοίκηση.

Ούτε, βέβαια, ισχύει η άποψη που εκφράζεται στο άρθρο 23 της ίδιας απόφασης του ΣτΕ
«…ότι οι υποδείξεις της εν λόγω Διεύθυνσης, έχουν ήδη τεθεί ως όροι στην, μεταγενέστερη της προσβαλλόμενης,, απόφαση Δ8-Α/Φ.7.49.13/30258ΠΕ/10.2.2012 του Υφυπουργού Ανάπτυξης περί εγκρίσεως της τεχνικής μελέτης, …», αφού η απόφαση αυτή αφορά το υποέργο «Μεταλλευτικές Εγκαταστάσεις Ολυμπιάδας» [17]. Η απόφαση που αφορά το υποέργο «Μαύρων Πετρών και Εγκαταστάσεων Μαντέμ Λάκκου», είναι η Δ8-7/Φ.7.49.13/23513 / 4582/21.12.2012 [16], που όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, στην ουσία καταργεί τους ειδικούς όρους Β.4.θ και Β.9.

Τέλος, στην ίδια απόφαση (1492/2013) το ΣτΕ κάνει αποδεκτή τη θέση της εταιρείας ότι η επικινδυνότητα του υλικού λιθογόμωσης διερευνήθηκε και αξιολογήθηκε επισταμένως και ως εκτούτου η σύνθεσή της και η χρήση της είναι περιβαλλοντικά ασφαλής.Συγκεκριμένα στο άρθρο 20 της απόφασης εκφράζεται η άποψη ότι: «…….Η επικινδυνότητα των αποβλήτων, του υλικού λιθογομώσεως και των ουσιών που χρησιμοποιούνται κατά την παραγωγή τους διερευνήθηκε και αξιολογήθηκε επισταμένως, όπως προκύπτει από τις σχετικές μελέτες που εκπονήθηκαν και αποτελούν μέρος της Μ.Π.Ε. (βλ. Παράρτημα IV), οι δε ενστάσεις που διατυπώθηκαν ως προς την επικινδυνότητα των αποβλήτων (ιλύος σκοροδίτη-γύψου, σκωρίας, υπολειμμάτων κατεργασίας σιδηροαρσενοπυριτών, ποιότητας υλικού λιθογόμωσης, αντιδραστηρίων) από τους επιστημονικούς και τεχνικούς φορείς που μετείχαν της διαβούλευσης (Τ.Ε.Ε., Α.Π.Θ.) απαντήθηκαν από την ομάδα μελετητών της παρεμβαίνουσας κατά τρόπο ειδικό και εξαντλητικό με σχετικά υπομνήματα,……».

Ενώ, στο άρθρο 23 της ίδιας απόφασης εκφράζεται η άποψη ότι: «…… Εξ άλλου, απορριπτέος είναι και ο ειδικότερος ισχυρισμός, σύμφωνα με τον οποίο δεν διασφαλίζεται η προστασία των υπογείων υδάτων, καθ’ όσον δεν υιοθετήθηκαν οι υποδείξεις της γνωμοδοτήσεως της Δ/νσης Μεταλλευτικών & Βιομηχανικών Ορυκτών του Υ.Π.Ε.Κ.Α., ώστε να καταστεί περιβαλλοντικά ασφαλέστερη η μέθοδος της λιθογόμωσης των υπόγειων κενών της εξόρυξης. Και τούτο διότι, ανεξαρτήτως του ότι οι υποδείξεις της εν λόγω Διεύθυνσης, έχουν ήδη τεθεί ως όροι στην, μεταγενέστερη της προσβαλλόμενης, απόφαση Δ8-Α/Φ.7.49.13/30258ΠΕ/10.2.2012 του Υφυπουργού Ανάπτυξης περί εγκρίσεως της τεχνικής μελέτης, πάντως η περιβαλλοντικά ασφαλής σύνθεση και χρήση του υλικού λιθογόμωσης έχει τεκμηριωθεί μέσω του περιβαλλοντικού χαρακτηρισμού των αποβλήτων που διενεργήθηκε στο πλαίσιο εκπονήσεως των Σχεδίων Διαχείρισης Αποβλήτων, όπως εκτέθηκε ανωτέρω, παρόμοιες δε ενστάσεις απαντήθηκαν ειδικώς με τα προαναφερθέντα υπομνήματα της παρεμβαίνουσας κατά το στάδιο της διαβούλευσης».

Ο δικαστής, όμως, εξετάζει «…..αν η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, που αποτελεί το βασικό μέσο εφαρμογής της αρχής της προλήψεως και προφυλάξεως, ανταποκρίνεται προς τις απαιτήσεις του νόμου και αν το περιεχόμενό της είναι επαρκές….» (άρθρο 7 της σχετικής απόφασης του ΣτΕ).

 Έτσι, η βασική απαίτηση του νόμου στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι αν η εταιρεία μελέτησε όλες τις κρίσιμες παραμέτρους προκειμένου να λάβει τα κατάλληλα μέτρα ώστε να εξασφαλίζεται η σταθερότητα της λιθογόμωσης εντός των εξοφλημένων τμημάτων του κοιτάσματος και ως εκ τούτου να είναι περιβαλλοντικά ασφαλής. Και αυτό, βέβαια, δεν μπορεί να γίνει μέσω του περιβαλλοντικού χαρακτηρισμού των αδρομερών τελμάτων. Ο περιβαλλοντικός αυτός χαρακτηρισμός αφορά μη εξορυκτικά απόβλητα που αποτίθενται σε ειδικούς χώρους υγειονομικής ταφής αποβλήτων, που έχουν σύστημα στεγανοποίησης και συλλογής στραγγισμάτων για την αποφυγή της ρύπανσης του υδροφόρου ορίζοντα. Η λιθογόμωση, όμως, αποτίθεται σε εξοφλημένα τμήματα του κοιτάσματος που βρίσκονται μέσα σε χώρους έντονης τεκτονικής καταπόνησης και έχουν άμεση επικοινωνία με τους υδροφορείς της περιοχής. Δηλαδή, οποιαδήποτε μακροχρόνια φυσική και χημική αποσταθεροποίησή της, πέραν των επιπτώσεων επί των μηχανικών της ιδιοτήτων, θα έχει άμεσες επιπτώσεις στα υπόγεια και επιφανειακά νερά της περιοχής.

Επομένως, η ασφαλής σύνθεση και χρήση του υλικού λιθογόμωσης δεν τεκμηριώνεται μέσω του περιβαλλοντικού αυτού χαρακτηρισμού των αδρομερών τελμάτων, αλλά μέσα από ειδικές έρευνες και μελέτες επί της μακροχρόνιας φυσικής και χημικής σταθερότητας της ίδιας της λιθογόμωσης εντός των εξοφλημένων τμημάτων του κοιτάσματος. Οι δοκιμές διάχυσης σε δοκίμια μονολίθων λιθογόμωσης απλώς έδειξαν ότι η μήτρα των μονολίθων δεν διαλυτοποιείται, βάσει των δύο κριτηρίων του test, ενώ παρατηρείται μια τάση ανόδου της συγκέντρωσης κυρίως των θειικών ιόντων από το 1ο προς το 8ο στάδιο (64η ημέρα) του test. Ο βασικός, όμως, αποσταθεροποιητικός παράγοντας των λιθογομώσεων που χρησιμοποιούν τέλματα με αυξημένες περιεκτικότητες σε θειούχα ορυκτά, είναι η επίδραση των θειικών ιόντων επί του τσιμεντοκονιάματος της λιθογόμωσης.

Κι αυτός ο παράγοντας συνήθως, εκδηλώνεται μετά από 90 έως 120 μέρες από την απόθεση της λιθογόμωσης και μπορεί να οδηγήσει, ανάλογα των συνθηκών που επικρατούν εντός των χώρων απόθεσής της, καθώς και πολλών άλλων παραμέτρων, στη σταδιακή και μακροχρόνια φυσικοχημική αποσύνθεσή της. Τέτοιου είδους έρευνες και μελέτες δεν έχουν κατατεθεί στη ΜΠΕ. Ως εκτούτου, δεν τεκμηριώνεται η άποψη της εταιρείας που γίνεται αποδεκτή από το ΣτΕ ότι: η επικινδυνότητα του υλικού λιθογόμωσης διερευνήθηκε και αξιολογήθηκε επισταμένως και η σύνθεση και χρήση του είναι περιβαλλοντικά ασφαλής.

Έτσι, ο δικαστής που εξετάζει και κατά πόσο το περιεχόμενο της μελέτης είναι επαρκές, αλλά δεν μπορεί να έχει ευθεία αξιολόγηση για ένα καθαρά επιστημονικό – τεχνικό θέμα, θα έπρεπε να κάνει αποδεκτή τη γνωμάτευση της αρμόδιας τεχνικής Δ/νσης που πρότεινε να γίνουν μελέτες τεκμηριωμένες επιστημονικά και πρακτικά, κατ’ αρχήν για να διαπιστωθεί ή μη η δυνατότητα αξιοποίησης των σιδηροπυριτών – αρσενοπυριτών, που θα είχε και ως αποτέλεσμα την απαλλαγή των τελμάτων που χρησιμοποιούνται στη λιθογόμωση από τα θειούχα και ως εκ τούτου την ασφαλέστερη περιβαλλοντικά χρησιμοποίησή τους.
 
antigoldgr







Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Διαδήλωση σήμερα στο κέντρο

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης θα πραγματοποιήσει στη 1 το μεσημέρι η ΑΔΕΔΥ, «ενάντια στις επικείμενες απολύσεις Δημοσίων Υπαλλήλων με τις ευλογίες της Κυβέρνησης και της Τρόικα».

Σήμερα είναι προγραμματισμένη και η συνάντηση της τρόικας με τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκο Μητσοτάκη.

ΠΗΓΗ




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η ανυπόφορη μυωπία του “λεφτόδουλου”

Του Γ. Γραμματικόπουλου

Σε μια πρόσφατη εκδήλωση για τον πολιτισμό, ο Υπουργός Πολιτισμού ξεκίνησε την ομιλία του με αναφορές στην “παραγωγικότητα” της Κίνας, στην ανταγωνιστικότητα, στην φθηνή παραγωγή, στο προϊόν... Τελικώς “εκδιώχθηκε” εν μέσω γέλιων, τραγουδιών και ειρωνικών επευφημιών – το ζήτημα όμως παραμένει. Πώς γίνεται να αντιμετωπίζεις τον πολιτισμό με όρους βιομηχανικούς και εμπορικούς;! Πώς γίνεται να αντιμετωπίζεις την Υγεία με όρους οικονομικού ισοζυγίου;! Πώς γίνεται να αντιμετωπίζεις την Παιδεία με όρους εμπορικής χρησιμότητας;! Πώς φτάσαμε σαν κοινωνία να αποδεχόμαστε (ή έστω να ανεχόμαστε τη πράξει) την λογική πως “όλα είναι φράγκα”; Γιατί γίναμε “λεφτόδουλοι”; Πόσο βλακώδες και καταστροφικό είναι εν τέλει αυτό;

Βλαχομπαρόκ γιατί πουλάει

Δημιουργία vs. Παραγωγή

Ο πολιτισμός μιας κοινωνίας είναι το σύνολο της τέχνης, της διανόησης και των αξιών που δημιουργούνται εντός αυτής. Δεν παράγονται – ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ! Η διαδικασία της δημιουργίας είναι ριζικά διαφορετική από αυτή της παραγωγής και δεν μπορεί να περιγραφεί από όρους φτιαγμένους για την δεύτερη. Ο ποιητής δεν ξέρει να σου πει πόσους στίχους ανά εργατώρα γράφει ούτε αν οι συνειρμοί του ακολουθούν στανταρτοποιημένες με ISO διαδρομές! Ο δοκιμιογράφος που θα σπρώξει την κοινωνική ηθική στα όρια της και ακόμη παραπέρα δεν γνωρίζει πόσα Newton ανα τετραγωνικό μέτρο πίεσης ασκούν τα κείμενά του ούτε μπορεί να “καλιμπράρει” τις ιδέες του ανάμεσα στο ριζοσπαστικό και το κοινωνικά αποδεκτό σύμφωνα με τα γούστα του κοινού του. Ο καλλιτέχνης, και γενικότερα ο δημιουργός, ως πομπός πολιτισμού δεν είναι υπάλληλος του κοινού – αποδέκτη ούτε μπορεί να λειτουργήσει κατά παραγγελία: η δημιουργία είναι εσωτερική και ανεξέλεγκτη διαδικασία.

Ο πολιτισμός είναι ένα δυναμικό σύστημα σε διαρκή εξέλιξη. Εξ ορισμού λοιπόν, το “νέο” θα βρεθεί στην δυσάρεστη θέση του μη δημοφιλούς και του κατακριτέου μέχρι να (και αν!) κερδίσει αρκετούς ακόλουθους ώστε να εγκαθιδρυθεί στην μιμιδιακή βάση της κοινωνίας. Κοιτάς στο παρελθόν, αρχαίο και πρόσφατο, και ανακαλύπτεις πως τα σημαντικότερα ρεύματα της ηθικής, της φιλοσοφίας, της μουσικής, πολεμήθηκαν βάναυσα πριν κατισχύσουν και επηρεάσουν εκατομμύρια ανθρώπων. Οι στίχοι του Morrison για τα τραγούδια των Doors και η μουσική των Pink Floyd δεν έγιναν παγκόσμια κληρονομιά σε μια στιγμή. Αν μπορούσε να ήταν στόχος στο μυαλό του δημιουργού η εμπορική απήχηση, τίποτα απ' όλα αυτά δεν θα είχε γραφτεί και τίποτα δεν θα είχε αλλάξει.

Η δικτατορία του mainstream

Ζούμε σε μια εποχή όπου συντελείται μια ποιοτική επανάσταση στην ροή της πληροφορίας: υπάρχει πλέον η τεχνολογική δυνατότητα της άμεσης αμφίδρομης σχέσης πομπού και δέκτη με την συνεχή εναλλαγή ρόλων στις νέες “πλατείες” του κυβερνοχώρου αντί για την παραχώρηση (έναντι ποιου ανταλλάγματος;) ή την “βίαιη” κατάκτηση του πιο ψηλού λόφου από λιγοστούς πομπούς που θα καθορίσουν το νέο μιμιδιακό περιβάλλον. Θα περίμενε λοιπόν κανείς πως η δυναμική εξελικτική διαδικασία του πολιτισμού θα είχε επιταχυνθεί, έναν αναβρασμό δημιουργίας και σκέψης όπως τον οραματίστηκαν μερικοί “ρομαντικοί τρελοί” στις αρχές της δεκαετίας του 90. Κι όμως... συμβαίνει κάτι εντελώς διαφορετικό.

Σε αυτές τις νέες “πλατείες”, οι μάζες καταστέλουν με μεγάλη βία και οχλαγωγή το “νέο”, το “αιρετικό”, το “διαφορετικό” αποτελεσματικότερα από τα όνειρα του χειρότερου τυράννου! Σε αυτή την υποθετικά ισόπεδη αρένα (level playing field) το mainstream ασκεί την πιο στυγνή δικτατορία εισάγωντας ως νέo λογοκριτικό μαύρο μαρκαδόρο τα like, τα share και τα retweet. Αυτή η αυτάρεσκη δράση της μάζας που αποφασίζει τι θα δει, ακουσει και διαβάσει η μάζα η ίδια, οδηγεί τελικά σε ακόμη μεγαλύτερο συντηριτισμό, σε ένα πάγωμα των πολιτισμικών μας αισθητηρίων. Πάνω σε αυτό επικάθονται επίδοξοι τύρρανοι - “επενδυτές” που αγοράζουν air-time, likes και shares προσπαθώντας να διαμορφώσουν το πολιτισμικό γίγνεσθαι σε ένα ντετερμινιστικό σύστημα από τους ίδιους προβλεπόμενο χάριν κέρδους.

Ωστόσο, στις παρυφές της κάθε “πλατείας”, στις στοές, δίπλα σε παραμελημένα μπακάλικα και τσαγκαράδικα δημιουργούνται πηγαδάκια όπου η πολιτισμική εξέλιξη είναι ταχύρρυθμη, όπου φυτρώνουν διαρκώς νέα μιμίδια, όπου η ρήξη με την πλατεία και τα ήθη της γίνεται παλμός και καμιά φορά διαπερνά τα πλήθη της πλατείας ως ηλεκτρισμός, ταράζοντας την ευδαιμονία τους και διακόπτοντας, έστω για λίγο, την νιοστή παρτίδα candy crush saga. Αυτοί είναι οι νέοι πυρήνες πολιτιστικής δημιουργίας που ολοένα και περισσότερο μεγαλώνουν σε μέγεθος και αριθμό, που ολοένα και περισσότερο απομακρύνονται στις θέσεις τους από το mainstream κοινωνικό consensus.

Η στάση της Πολιτείας

Η Πολιτεία ως οργανωτικός μηχανισμός της κοινωνίας αναπόφευκτα επηρεάζει την πολιτιστική δημιουργία. Αν θέσει ως στόχο της, ως ωφείλει, την κοινωνική πρόοδο δεν έχει παρά να στηρίξει την δημιουργία, τα “πηγαδάκια” και τους νέους παλμούς σ'ένα φιλόδοξο ταξίδι χωρίς χάρτες. Αν ομως συνεργαστεί με (ή μήπως εξαγοραστεί από;) τους επίδοξους τυράννους, με στόχο το κέρδος, και ενισχύοντας την δικτατορία του mainstream, τα αποτελέσματα θα είναι οδυνηρά για τον πολιτισμό. Αν η Πολιτεία αντιλαμβάνεται τον πολιτισμό με όρους βιομηχανίας και παραγωγής, τότε η κοινωνία θα τελματώσει σε ένα χαντάκι πλημμηρισμένο από “βλαχομπαρόκ” τσολιαδάκια γεμάτα ούζο, γύψινους παρθενώνες – κηροπήγια για ρεσώ, μπουζουκλερί, σουβλακερί, soft πορνό “ενημερωτικές” εκπομπές και κινηματογράφο χουντικής αρχαιοπληγήσας αισθητικής! Μια “λεφτόδουλη” Πολιτεία σύντομα οδηγεί στην παρακμή του πολιτισμού.

“Πέθανε γιατί δεν συμφέρει”

Νέες παλιές ιδέες

Ως γιατρός και ως άνθρωπος ανατριχιάζω στην, συγκεκαλυμμένη βέβαια ακόμα, έκφραση κι από επίσημα χείλη της σκέψης “πέθανε γιατί δεν συμφέρεις”! Οι θιασώτες της νεοφιλελεύθερης κοινωνικο-οικονομικής θεωρίας υποστηρίζουν τον ψευδεπίγραφο “κοινωνικό δαρβινισμό”: μια καπιταλιστική μεταφορά της “φυσικής επιλογής” όπου αυτός που δεν κατορθώνει να συγκεντρώσει τους απαραίτητους πόρους αφήνεται στην κακή του μοίρα ή και τον θάνατο ακόμη. Δείχνουν ωστόσο να αγνοούν πως η αλληλεγγύη και ο αλτρουισμός αποτελούν επιστημονικά αναγνωρισμένα εξελικτικά πλεονεκτήματα σε όλες τις αναπτυγμένες και πολύπλοκες ζωικές κοινότητες, ανθρώπου συμπεριλαμβανομένου! 

Επεκτείνοντας τέτοιες ιδέες, ή ίδια η Ιατρική θα μπορούσε να αμφισβητηθεί ως “παρεμποδίζουσα την φυσική επιλογή” την στιγμή που τροποποιεί θετικότατα το φυσικό αυτό παιχνίδι: έτσι π.χ. ο διαφορετικά καταδικασμένος νεογέννητος φορέας συγγενούς καρδιοπάθειας μπορεί να ζήσει μια φυσιολογική ζωή και να προσφέρει στην γονιδιακή και κυρίως μιμιδιακή εξέλιξη της κοινωνίας και, απώτερα, του είδους. Θα έπρεπε να αφεθεί στην μοίρα του; Θα έπρεπε να διασωθεί μόνο αν ο μπαμπάς έχει λεφτά;!!! Αφού η επιστήμη και η τεχνολογία για την διάσωσή του υπάρχουν, γιατί θα έπρεπε ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ να καθοριστεί ως παράγοντας επιλογής η νόσος η ίδια ή το πορτοφόλι των γονιών του;

Δεν αντιλαμβάνονται οι ίδιοι θιασώτες πως η απλοϊκή, “ντετερμινιστική” θεώρηση του “ξεκαθαρίσματος” μέσω της φυσικής επιλογής (ενός φαινομένου κάθε άλλο παρά ντετερμινιστικού και βαθιά μη γραμμικού) και η αντιμετώπιση του πολίτη από την οπτική γωνία της “χρηστικότητας” αποτελούν κομμάτια μιας ιδέας παλιάς σχεδόν έναν αιώνα πίσω, εξαιτίας της οποίας ή πολεμώντας την πέθαναν δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο. Θα ήλπιζε κανείς πως η κοινωνία μας είχε καταφέρει να αναγνωρίσει το λάθος αυτών των συλλογισμών. Θα ήλπιζε κανείς πως το παιχνίδι της φυσικής επιλογής, μεταφερόμενο στα κοινωνικά μεγέθη και την μιμιδιακή πάλη, θα είχε ξεπεράσει τον βάρβαρο σκόπελο της φυσικής εξόντωσης. Φαίνεται ωστόσο πως ακόμη κάποιοι σαγηνεύονται από τον ντετερμινισμό του να καθορίσουν αυθαίρετα ποιος είναι ο περιοριστικός παράγοντας (limiting factor) της κοινωνικής εξέλιξης, εμποδίζοντας δραστικά αυτήν την τελευταία.

Η Υγεία ως εμπορεύσιμο προϊόν

Στις παρυφές του “κοινωνικού δαρβινισμού” έχει στηθεί ένα τεράστιο και διεθνές παζάρι “οικονομικής σύνεσης” όπου και η Υγεία, όπως κάθε άλλο αγαθό ή δικαίωμα, παρουσιάζεται ως εμπορεύσιμο προϊόν που παρέχεται είτε έναντι αμοιβής είτε ως αντισταθμιστικό, ανταποδοτικό ώφελος. Ο Ανθρωπισμός, ως έννοια συλλεκτική του έμφυτου (και εξελικτικά “προσοδοφόρου”) αισθήματος αλληλεγγύης και αλτρουισμού όπως συντάχθηκε ήδη από την εποχή του γαλλικού διαφωτισμού και των αστικών επαναστάσεων που τον ενστερνίστηκαν, έχει θαφτεί κάτω από τόνους λογιστικών φύλλων και διαγραμμάτων που προσμετρούν αυθαίρετους αριθμούς, λεφτά και χρέη. Χρέη ποιών σε ποιούς; Και τι σχέση έχει το δικαίωμα στη ζωή με όλα αυτά; Γιατί πάψαμε να θεωρούμε πρώτιστο ΧΡΕΟΣ να σώσουμε αυτόν που μπορεί επιστημονικά και τεχνολογικά να σωθεί και μετράμε ποιος μπορεί να πληρώσει το χρέος για να σωθεί; Αν πνιγόταν μπροστά μας ένας συνάνθρωπος θα τον αφήναμε στην τύχη του αν δεν μπορούσε να μας πληρώσει το κουστούμι Αρμάνι που φοράμε και που θα καταστρέφαμε στην απόπειρα διάσωσής του; Ακόμα κι αν κάποιος το σκεφτεί, δεν θα τολμούσε να εξωτερικεύσει αυτή την σκέψη μπροστά στην κοινωνική χλεύη που θα αντιμετώπιζε... 

Κι όμως, το να αφήσουμε τον ανασφάλιστο καρκινοπαθή αδιάγνωστο και ανεγχείρητο για μήνες, αποδεκατίζοντας τις πιθανότητές του για επιβίωση, είναι ΣΥΝΕΣΗ;!!! Πώς μπορούμε να συμφιλιώσουμε αυτές τις δύο αντιδιαμετρικές αντιδράσεις; Πώς μπορούμε να δεχθούμε τον θάνατο κι ενός μόνο ανθρώπου – πόσο δε μάλλον χιλιάδων, μιλώντας μόνο για την Ελλάδα - για να μην “ξεβολευτούμε”;! Θα τσαντιστούν οι “δανειστές” και θα μας πουν σπάταλους και οικονομικά ασύνετους που σώζουμε ανθρώπους; Τολμώ να πώ ΑΣ ΕΙΝΑΙ! Ξυδάκι στους φασουλομετρητές! Αν θεωρούν εαυτούς κάτι διαφορετικό από το ανθρώπινο είδος, δικό τους πρόβλημα!

Το χρέος και το Χρέος της Πολιτείας

Τα τελευταία χρόνια έχουμε γίνει όλοι κοινωνοί της κατάστασης του οικονομικού χρέους του δικού μας αλλά και άλλων κρατών. Μέσα σε όλη αυτή την κουβέντα όμως φαίνεται πως έχουμε ξεχάσει το ιδρυτικό Χρέος και τον λόγο ύπαρξης ενός κράτους. Το κράτος και η Πολιτεία υπάρχουν για να προστατεύουν και να υπηρετούν τους Πολίτες που το αποτελούν. Η “λεφτόδουλη” Πολιτεία ζητάει αντίτιμο για την εκπλήρωση του Χρέους της, αποποιούμενη την ίδια την αιτία ύπαρξής της προκειμένω να τιθασεύσει το οικονομικό χρέος. Η οπτική αυτή λοιπόν είναι μυωπική όχι μόνο γιατί αναιρεί την πανανθρώπινη αξία του Ανθρωπισμού, όχι μόνο γιατί ενστερνίζεται τον καταστροφικό “κοινωνικό δαρβινισμό” αλλά, και γιατί καταστρέφει τα θεμέλια της Πολιτείας της ίδιας.

Μάθε παιδί μου γράμματα, να τα πουλήσεις ακριβά;!

Money talks... money thinks?!

Οι ίδιοι “λεφτόδουλοι” φορείς, βρυχόνται πως η παιδεία θα πρέπει να είναι εμπορικά προσανατολισμένη και συμφέρουσα. Τι μπορεί όμως να σημαίνει αυτό; Ανατρέχοντας στο παρελθόν γρήγορα βλέπει κανείς πως επιστήμη και τεχνολογία δεν ακολουθούν ούτε σταθερή ούτε προβλέψιμη πορεία, παρά αναπτύσσονται με τρόπο χαώδη και συχνά απρόβλεπτο. Συνδέοντας στενά την μελλοντική παραγωγή επιστήμης και τεχνολογίας (την Παιδεία δηλαδή) με την σημερινή αγορά εξασφαλίζεις κατά τρόπο μοναδικό την μη τέλεση αυτών των πιθανών μελλοντικών επιστημονικών και τεχνολογικών εκρήξεων, εξασφαλίζεις την απόλυτη συντήρηση.

Μια πολύ γνωστή (και μέσω Hollywood) αμερικανική ρήση λέει “money talks...” εννοώντας, παραφράζω, πως “τα λεφτά κάνουν κουμάντο”. Κι όμως... ακόμη και εντός του καπιταλισμού οι σημαντικότερες τομές σε επιστήμη και τεχνολογία γεννήθηκαν μακριά από το big money από ανθρώπους με ελεύθερο πνεύμα και πλούσια, πολυσυλλεκτική παιδεία. Φανταστείτε μια παιδεία στα χέρια του εταιρικού συμφέροντος και του big money από τα γεννοφάσκια της... Περιμένετε νέες θεραπείες για την ελονοσία; Μπορεί να θερίζει εκατομμύρια κάθε χρόνο αλλά είναι απένταρα εκατομμύρια και άρα μη συμφέροντα... Περιμένετε ριζοσπαστικά αποδοτικές χρήσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας; Οι μεγάλοι πετρελαιοπαραγωγοί δεν θα το αφήσουν έτσι... Περιμένετε νέες εκπληκτικές ανακαλύψεις στην αρχαιολογία; Μόνο αν μπορεί να μετατραπεί ο χώρος σε κάποιου τύπου kitch disney park για να αποπληρωθούν τα έξοδα ανασκαφής... Κι όμως, όλα αυτά έχουν χρηματοδοτηθεί από κρατικούς προυπολογισμούς παρότι “ασύμφορα” - και πόσα κέρδισε αλήθεια ο κόσμος από τούτη την “σπατάλη”!

Money does not think!

Όχι κύριοι… λεφτόδουλοι, το χρήμα δεν παράγει ούτε προάγει την σκέψη... Κόντρα στην πεζή θεώρηση σας του κόσμου, η επιστήμη αναπτύσεται για το “βίτσιο” των επιστημόνων και όχι για “να τα κονομήσουν”. Το ανεξέλεγκτο εταιρικό χρήμα μάλιστα συχνά εμποδίζει την ελεύθερη επιστήμη και την ανάπτυξη ριζοσπαστικά καινούριων ιδεών. Ο ρόλος της Πολιτείας είναι να στηρίξει ακριβώς αυτές τις ιδέες που διαφορετικά θα έμεναν ορφανές, φτωχαίνοντας την κοινωνία και τον κόσμο μας. Η παιδεία είναι δικαίωμα και ευκαιρία όλων και δεν μπορούμε να καθορίζουμε a priori ποιοί και σε ποια κατεύθυνση θα επεκτείνουν την ανθρώπινη σκέψη με βάση το αυθαίρετο κέρδος και τις διάφορες οικονομικές συγκυρίες!

Συμπερασματικά

Είδαμε πώς τρία βασικά κοινωνικά αγαθά και δικαιώματα, όπως διατυπώθηκαν στις αρχές του γαλλικού διαφωτισμού, διαβρώνονται συστηματικά στο συλλογικό συνειδητό και προσφέρονται στον βωμό του χρήματος ως φρέσκα εμπορεύσιμα προϊόντα. Είδαμε πόσο καταστροφική είναι αυτή η “λεφτόδουλη” οπτική για την κοινωνία και την εξέλιξή της. Είναι πλέον επιτακτική ανάγκη η κοινωνία να θέσει ένα τέρμα στην κοντόφθαλμη εμμονή πως “όλα μετριούνται με το χρήμα” και “όλα για το χρήμα γίνονται” - μας αξίζει κάτι πολύ καλύτερο!

πηγη

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου