Στα τέλη του 2011 οι ελληνικές τράπεζες –ειδικά όσες τελούν υπό τον έλεγχο του Δημοσίου- μετρούν ήδη τις «πληγές» που άφησε πίσω του το πρώτο κούρεμα που είχε γίνει το καλοκαίρι του ίδιου έτους. Παράλληλα, εν όψει του δεύτερου Μνημονίου που περιλάμβανε ακόμα σκληρότερα μέτρα, αποφασίζουν να κλείσουν τις στρόφιγγες της χρηματοδότησης, ακόμα και για τις πιο υγιείς επιχειρήσεις.
Μάλιστα, ειδικά οι διοικήσεις της ΑΤΕ και του Τ.Τ. έκαναν γνωστό στους πελάτες τους ότι, λόγω των μεταβολών που υπέστησαν τα χαρτοφυλάκιά τους από το κούρεμα των ομολόγων αφενός, και του ελέγχου της Black Rock αφετέρου, θα παρέπεμπαν τα αιτήματα δανειοδότησης μετά την άνοιξη του 2012.
Αυτά βέβαια ίσχυαν για τους «κοινούς» πελάτες που δεν είχαν το κατάλληλο background που θα μπορούσε να «σπρώξει» το αίτημά τους.
Αντιθέτως, όσοι είχαν «πλάτες» μπορούσαν στο άψε σβήσε να δανειοδοτηθούν, ακόμα και αν δεν πληρούσαν ούτε στο ελάχιστο τους όρους και τα κριτήρια.
Χαρακτηριστικά, σύμφωνα με δημοσίευμα καθημερινής εφημερίδας, την περίοδο εκείνη εξετάζεται και αυτομάτως εγκρίνεται, κατόπιν εντολής του προέδρου του Τ.Τ. Κλ. Παπαδόπουλου ομολογιακό δάνειο, ενός εκατ. ευρώ, πενταετούς διάρκειας, σε εταιρεία ειδών υγιεινής (Υιοί Δ. Μπακατσέλου Α.Ε.), συγγενών τού τότε υπουργού Οικονομικών Ε. Βενιζέλου από την πλευρά της συζύγου του.
Τη στιγμή δηλαδή που οι ελληνικές επιχειρήσεις αναζητούν εναγωνίως τρόπους χρηματοδότησης, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, εγκρίνει και εκταμιεύει την ίδια ημέρα ομολογιακό δάνειο σε εταιρεία που όχι μόνο δεν πληροί τους όρους αλλά βρίσκεται στα πρόθυρα χρεοκοπίας.
Συγκεκριμένα, στις 23 Δεκεμβρίου 2011 το Τ.Τ. ενέκρινε δάνειο ύψους 1 εκατ. ευρώ στην εταιρεία Υιοί Δ. Μπακατσέλου Α.Ε., το οποίο και εκταμιεύτηκε αυθημερόν με την έκδοση τραπεζικών επιταγών και τη μεταφορά των χρημάτων στους δικαιούχους. Το δάνειο, σύμφωνα με την απόφαση του Δ.Σ. του Τ.Τ. είναι ομολογιακό και την ίδια ημέρα οι επιταγές εκδίδονται από το κεντρικό κατάστημα της τράπεζας στην Αθήνα.
Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, η επιχείρηση, η οποία ανήκει στους γιους του επιχειρηματία Δ. Μπακατσέλου, λόγω της οικονομικής κρίσης και ειδικότερα της δραματικής κάμψης που παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια ο κλάδος της οικοδομής, βρέθηκε σε δεινή οικονομική θέση, όπως και πολλές άλλες ομοειδείς επιχειρήσεις.
Όμως η συγγένεια των ιδιοκτητών με τον τότε υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο φέρεται να έκανε τη ...διαφορά, με αποτέλεσμα το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο να παρακάμψει την τραπεζική ακαμψία, αλλά και τον κώδικα χορήγησης δανείων που διέπει τη λειτουργία του.
Μάλιστα, ενώ τα επιχειρηματικά δάνεια του Τ.Τ. αφορούσαν κατά κανόνα στη δημιουργία υποδομών ή μεταστέγαση εταιρειών, η επιχείρηση δανειοδοτήθηκε κανονικά, παρόλο που το ποσό δεν αφορούσε σε κάποιον από τους παραπάνω σκοπούς. Αντιθέτως, η εταιρεία, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, όχι μόνον δεν είχε επενδυτικά σχέδια, αλλά ήταν γνωστό ότι αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα εξυπηρέτησης των υποχρεώσεών της, τόσο προς άλλες τράπεζες, όσο και προς προμηθευτές.
«Λεπτομέρειες» που και πάλι δεν επηρέασαν την τελική απόφαση της διοίκησης του ΤΤ.
Τα ερωτήματα που γεννώνται είναι πολλά και τα περισσότερα δυστυχώς παραμένουν αναπάντητα.
Καταρχάς γιατί το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο προχώρησε στη χορήγηση δανείου το οποίο μάλιστα χαρακτήρισε ομολογιακό, με περίοδο χάριτος 6 μηνών και επιτόκιο αγοράς 7,6%, σε μία επιχείρηση που βρισκόταν στο χείλος της χρεοκοπίας;
Γιατί η διοίκηση του ιδρύματος μεταχειρίστηκε διαφορετικά την εν λόγω επιχείρηση και ενώ είχε διακόψει την περίοδο εκείνη εντελώς τη γραμμή χρηματοδότησης;
Επίσης, το συγκεκριμένο περιστατικό θέτει εν αμφιβόλω γενικά το κατά πόσο τηρήθηκαν οι διαδικασίες χορήγησης δανείων την περίοδο εκείνη.
Άραγε, σε πόσες παρόμοιες αιτήσεις δανειοδότησης έχει λειτουργήσει κατά τον ίδιο τρόπο το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και ποιο είναι το σύνολο των ομολογιακών δανείων που είχε δώσει σε επιχειρήσεις τα τελευταία δύο χρόνια;
Για την ιστορία αξίζει να σημειωθεί ότι η επιχείρηση, παρά την άμεση ανταπόκριση του Τ.Τ., δεν κατόρθωσε να ορθοποδήσει, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από τις δύο απανωτές αιτήσεις υπαγωγής στο άρθρο 99 που υπέβαλε το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του 2012.
Αλλά φαίνεται πως η εξέλιξη αυτή ήταν τελείως απροσδόκητη για τα στελέχη του ΤΤ...
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
