EPIOSYINFO NEWS
latest

728x90

468x60

ΟΑΣΘ: Αυξήσεις εισιτηρίων αντί μειώσεις δαπανών

Στα ίδια επίπεδα με την προ κρίσης εποχή διατηρούνται τα κέρδη των μετόχων του ΟΑΣΘ και οι μισθοί των εργαζομένων, παρά τις συστάσεις του υπουργείου Υποδομών για μείωση των λειτουργικών δαπανών του οργανισμού

Την ίδια ώρα, η κρατική επιχορήγηση μειώνεται στο ένα τρίτο, με αποτέλεσμα να πρέπει να διπλασιαστεί το εισιτήριο, να επιβαρυνθούν οι επιβάτες, για να μείνει ο Οργανισμός οικονομικά ανέπαφος από τις περικοπές.

Ο ΟΑΣΘ, αν και νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, επιχορηγείται από το κράτος για να διατηρεί χαμηλές τις τιμές των εισιτηρίων, χωρίς να υπόκεινται ζημία οι 424 μετοχές του και οι 1.900 μικρομέτοχοι αυτοκινητιστές, που έχουν συνολικά ετήσια κέρδη περί τα 16 εκατ. ευρώ. Οι ονομαστικοί μισθοί των 2.690 υπαλλήλων παραμένουν περίπου στα επίπεδα του 2009 με μικρές μειώσεις που επήλθαν λόγω αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών και των φόρων.

Το κόστος της μισθοδοσίας υπολογίζεται στα 7,9 εκατ. ευρώ. Το ετήσιο λειτουργικό κόστος του ΟΑΣΘ υπολογίζεται περί τα 190 εκατ. ευρώ, ενώ τα έσοδά του δεν ξεπερνούν τα 60 εκατ. ευρώ.

Τη διαφορά εσόδων - εξόδων (περί τα 130 εκατ. ευρώ) καλείται να καταβάλει το δημόσιο ως αντισταθμιστική οφειλή, προκειμένου να διατηρηθεί χαμηλή η τιμή του εισιτηρίου. Ουσιαστικά το κράτος επιχορηγεί τον επιβάτη των αστικών συγκοινωνιών. Για το 2014 το δημόσιο προτίθεται να διαθέσει 48 εκατ. ευρώ ως αντισταθμιστική οφειλή προς τον ΟΑΣΘ, δηλαδή ποσό κατά πολύ μικρότερο σε σχέση με αυτό που διέθετε προηγούμενα χρόνια, που ξεπερνούσε τα 100 εκατ. ευρώ.
Έτσι, ο ΟΑΣΘ, με βάση τη μείωση της κρατικής επιχορήγησης, συνέταξε προϋπολογισμό για το νέο έτος που προβλέπει τιμή απλού εισιτηρίου 1,60 ευρώ, δηλαδή διπλάσια από τη σημερινή (0,80 ευρώ).

Η διοίκηση του Οργανισμού κατέθεσε και μία δεύτερη πρόταση, που περιλαμβάνει μείωση των λειτουργικών δαπανών κατά 13,3 εκατ. ευρώ, με κατάργηση νυχτερινών δρομολογίων σε όλες τις γραμμές, πλην από την 9 και 78, και μείωση των δρομολογίων του Σαββατοκύριακου. Σ’ αυτή την πρόταση προβλέπεται εισιτήριο 1,12 ευρώ, δηλαδή αυξημένο κατά 40% σε σχέση με το σημερινό κόστος εισιτηρίου.

Σημειώνεται ότι και στις δύο προτάσεις δεν προβλέπεται μισό εισιτήριο για μαθητές, φοιτητές, ηλικιωμένους, ΑμεΑ.Το υπουργείο ακόμη δεν έχει απαντήσει στον νέο προϋπολογισμό του ΟΑΣΘ, κάτι που έπρεπε να κάνει μέχρι τις 30 Νοεμβρίου κι έτσι μένει στον αέρα η τιμολόγηση των εισιτηρίων.

Η θέση του υπουργείου είχε διατυπωθεί στα μέσα του περασμένου Σεπτέμβρη από τον υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, ο οποίος σε συνέντευξη Τύπου είχε καλέσει τη διοίκηση του ΟΑΣΘ να προχωρήσει σε μείωση των λειτουργικών δαπανών, ξεκινώντας από τους μισθούς των εργαζομένων και τα μερίσματα των μετόχων.

Η διοίκηση του Οργανισμού, από την άλλη, υποστηρίζει ότι δεσμεύεται από την επιχειρησιακή σύμβαση που έχει υπογράψει με το σωματείο εργαζομένων, η οποία δεν επιτρέπει τη μείωση των μισθών.

Επίσης, οι μέτοχοι αναλαμβάνουν τις ζημιές του Οργανισμού, σε περίπτωση που τα έξοδα βγουν εκτός του προϋπολογισμού, επομένως τα κέρδη τους δεν είναι πάντα αυτά που προβλέπονται. Η αμετακίνητη θέση του ΟΑΣΘ να μη μειωθούν οι μισθοί και τα μερίσματα, έστω κι αν στηρίζεται σε συμβάσεις, φαίνεται πως εξοργίζει στελέχη του υπουργείου Υποδομών.

Έτσι, τα τελευταία χρόνια δεν αναγνωρίζεται ο προϋπολογισμός του Οργανισμού, δεν εκδίδεται η σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) για να ισχύσει η συμφωνία κράτους - ΟΑΣΘ και οι οικονομικές διαφορές επιλύονται στα διαιτητικά δικαστήρια όπου προσφεύγει η διοίκηση του ΟΑΣΘ για να βεβαιώσει συμβατικές οφειλές.

Το δημόσιο, σύμφωνα με την διοίκηση του Οργανισμού, οφείλει στον ΟΑΣΘ 136 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 50 εκατ. είναι εκκαθάριση του 2010 και 2011, που επιδικάστηκαν αλλά το υπουργείο

Οικονομικών θα πάει στο εφετείο και επιπλέον 86 εκατ. ευρώ που αφορούν την εκκαθάριση του 2013 και επαναπροσδιορισμό της σύμβασης του 2013.

Για τα 86 εκατ. ευρώ θα γίνει δίκη στο διαιτητικό δικαστήριο στις 17 Δεκεμβρίου, ενώ προχθές δόθηκαν από το κράτος 30 εκατ. ευρώ, αναγνωρισμένη οφειλή του 2013.

Για το 2010 η αντισταθμιστική οφειλή είχε καθοριστεί στα 112 εκατ. ευρώ, η διαιτησία την ανέβασε στα 130 εκατ. ευρώ, ενώ ο ΟΑΣΘ διεκδικούσε 142 εκατ. ευρώ. Για το 2011 η δημόσια οφειλή καθορίστηκε στα 105 εκατ. ευρώ και ο ΟΑΣΘ διεκδικεί 144,5 εκατ. ευρώ.

Για το 2012 το δημόσιο διαθέτει 96 εκατ. ευρώ, ο ΟΑΣΘ διεκδικεί 143,5 εκατ. ευρώ και η διαιτησία καθόρισε τη δημόσια οφειλή στα 125 εκατ. ευρώ. Για το 2013 το δημόσιο διαθέτει 79,5 εκατ. ευρώ και ο ΟΑΣΘ διεκδικεί 145 εκατ. ευρώ.

Για το 2014 προτείνεται αντισταθμιστική οφειλή 48 εκατ. ευρώ και για το 2015 επιδότηση 41 εκατ. ευρώ. Κατά τα προηγούμενα χρόνια η επιχορήγηση εισιτηρίου το 2001 ήταν 69,25 εκατ. ευρώ, το 2002 54,3 εκατ., το 2003 66,37 εκατ., το 2004 75,9 εκατ., το 2005 96,8 εκατ., το 2006 94,8 εκατ., το 2007 στα 94,8 εκατ. ευρώ, το 2008 111,23 εκατ., το 2009 110,9 εκατ. Αντίστοιχα τα έσοδα του Οργανισμού διαμορφώθηκαν το 2001 στα 36,31 εκατ. ευρώ, το 2002 στα 47,7 εκατ., το 2003 στα 49,8 εκατ., το 2004 στα 50,6 εκατ., το 2005 στα 49,9 εκατ., το 2006 στα 49,6 εκατ., το 2007 στα 50,7 εκατ., το 2008 στα 50,73 εκατ., το 2009 στα 50,7 εκατ., το 2010 στα 63 εκατ., το 2011 και το 2012 περίπου στα 60 εκατ. ευρώ.

Η τελευταία εκταμίευση χρημάτων που αποτελούσαν αντισταθμιστική οφειλή του δημοσίου έγινε έπειτα από ολιγόωρη επίσχεση εργασίας των εργασιών του ΟΑΣΘ που έμεναν απλήρωτοι δύο μήνες (Οκτώβριο - Νοέμβριο).

Οι εργαζόμενοι ουσιαστικά άσκησαν πίεση προς το δημόσιο για να εξοφλήσει την οφειλή του προς τον ΟΑΣΘ και όχι προς τη διοίκηση του Οργανισμού, γεγονός που κατέστησε τους υπαλλήλους μοχλό πίεσης της διοίκησης. Ανάλογη κινητοποίηση είχε γίνει και τον περασμένο Ιανουάριο, οπότε δόθηκε ένα ποσό αντικαταβολής.

Ο ΟΑΣΘ είναι το μοναδικό μέσο μαζικής μεταφοράς στη Θεσσαλονίκη από την ίδρυσή του, το 1957, βάσει του νομοθετικού διατάγματος 3721, που προβλέπει και την επιδότηση του εισιτηρίου.
Εκείνη την εποχή βάσει της σύμβασης ξηλώθηκαν οι τροχιόδρομοι και αποσύρθηκαν από την κυκλοφορία τα τραμ. Το 1979 η τότε κυβέρνηση με το ν. 866/1979 παρέτεινε τη σύμβαση παραχώρησης έως το 2000. Το 2001 με το ν. 2898/2001 παρατάθηκε η σύμβαση έως το 2009.

Το 2008 η τότε κυβέρνηση με το ν. 3652/2008 παρέτεινε τη σύμβαση έως και δύο χρόνια από την ολοκλήρωση του μετρό. Δηλαδή η σύμβαση του ΟΑΣΘ βάσει του τελευταίου χρονοδιαγράμματος αποπεράτωσης του μετρό Θεσσαλονίκης, που είναι το 2017, ισχύει μέχρι το 2019. Αυτή τη χρονιά (2019) απελευθερώνονται οι συγκοινωνίες σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Ο ΟΑΣΘ υποβάλλει κάθε Οκτώβριο (στο πρώτο 10ήμερο) τον προϋπολογισμό της επόμενης χρήσης και η κυβέρνηση έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να καθορίσει την τιμολογιακή πολιτική με τη δυνατότητα:

1. Να εγκρίνει το λεγόμενο προσήκον κόμιστρο και σε αυτήν την περίπτωση δεν θα υποχρεούται στην καταβολή αντισταθμιστικής καταβολής στον ΟΑΣΘ.

2. Να καθορίσει κόμιστρα μικρότερα του προσήκοντος και σε αυτήν την περίπτωση υποχρεούται να καταβάλει στον ΟΑΣΘ ως αντισταθμιστική καταβολή τη διαφορά μεταξύ του προσήκοντος κομίστρου. Το 2001 τα κόμιστρα ήταν 100 δραχμές, το 2002 έγιναν 0,44 ευρώ, το 2003 τα εισιτήρια αστικής περιοχής ήταν 0,45 ευρώ, 0,60 ευρώ για την α’ ζώνη και 1 ευρώ για τη β’ ζώνη.

Τον Σεπτέμβριο του 2005 καθιερώθηκε το ενιαίο εισιτήριο απεριόριστων διαδρομών στην τιμή του 0,50 ευρώ. Από το Μάιο του 2010 η τιμή του εισιτηρίου ανέβηκε στα 0,60 ευρώ και το 2011 στα 0,80 λεπτά.

Στις 8 Απριλίου 2010 υπογράφηκε τριμερής συμφωνία μεταξύ δημοσίου, ΟΑΣΘ, συνεταιρισμού εργαζομένων αστικής συγκοινωνίας και ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης Α.Ε., σύμφωνα με την οποία το ΚΤΕΛ έχει υποχρέωση να εξυπηρετεί την περιοχή βόρεια των λιμνών Βόλβης και Κορώνειας.
Βάσει της σύμβασης, εκτός των άλλων, η ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης πήρε ακέραιες μετοχές του ΟΑΣΘ, μεταφέρθηκε προσωπικό από τα υπεραστικά λεωφορεία στα αστικά (20 οδηγοί, 2 επόπτες, 2 διοικητικοί, 3 τεχνικοί) και δημιουργήθηκαν νέες λεωφορειακές γραμμές σε εννέα πρώην δήμους της επαρχίας Λαγκαδά.

Το ΚΤΕΛ ανέλαβε την υποχρέωση να λειτουργήσει τέσσερις τοπικές γραμμές, οι οποίες ξεκινούν από τον Λαγκαδά και έχουν εισιτήριο ίσο με την αστική συγκοινωνία. Τα έσοδα από αυτές τις γραμμές πηγαίνουν στον ΟΑΣΘ. Επίσης, το ΚΤΕΛ δρομολόγησε τρεις υπεραστικές γραμμές με αφετηρία και τέρμα στη Θεσσαλονίκη, και εισιτήριο μειωμένο κατά 50% από αυτό που ίσχυε μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2011. Τα έσοδα από αυτές τις γραμμές πηγαίνουν στο ΚΤΕΛ.

Η σύμβαση ορίζει ότι η κατ’ έτος αποζημίωση της ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης Α.Ε. για τις παραπάνω υπηρεσίες είναι 950.000 ευρώ και θα τη δίνει ο ΟΑΣΘ σε μηνιαίες δόσεις, δηλαδή 79.100 ευρώ το μήνα. Το απασχολούμενο κεφάλαιο του ΟΑΣΘ είναι κατανεμημένο σε 424 ακέραιες μετοχές, εκ των οποίων οι 346 είναι κατανεμημένες σε 1.900 περίπου μικρομετόχους αυτοκινητιστές, οι 29 ανήκουν στην ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης Α.Ε., οι 25 ανήκουν στον Συνεταιρισμό των Εργαζομένων στον ΟΑΣΘ και οι 24 ανήκουν στο νομικό πρόσωπο του ΟΑΣΘ.

Πηγή: Μακεδονία Πηγή: radio1d.gr


 Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

ΚΟΝΤΡΑ ΑΛΛΑ... ΜΑΖΙ ΚΑΤΑΣΧΟΥΝ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ "Ντου" εφοριακών στα οικονομικά στοιχεία του Γ.Στουρνάρα που διέταξε κυρώσεις

Εφοριακοί έκαναν «ντου» μέσω «Taxisnet» και «Elenxis» στα περιουσιακά στοιχεία του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, προφανώς από περιέργεια να δουν πώς η φουκαριάρα η μάνα του τα βγάζει πέρα με 500 ευρώ το μήνα και από πού ο ίδιος αντλεί το θράσος να λέει ότι, «οι Έλληνες δεν υπερφορολογούνται».

Στο στόχαστρο των εφοριακών μπήκαν τα οικονομικά στοιχεία όχι μόνο του κ. Στουρνάρα, αλλά ολόκληρης της ηγεσίας του υπουργείου Οικονομικών, συμπεριλαμβανομένων του αναπληρωτή υπουργού Χ. Σταικούρα, του υφυπουργού Γ. Μαυραγάνη, του γ.γ. Δημοσίων Εσόδων, Χ. Θεοχάρη και του γ.γ. Πληροφοριακών Συστημάτων Χ. Τσαβδάρη.

Η «επίθεση» έγινε λίγες ημέρες μετά τη δημοσιοποίηση στοιχείων από την κυβέρνηση ότι εφοριακοί έκαναν ψευδείς δηλώσεις περιουσιακής κατάστασης μη δηλώνοντας πολυτελή ΙΧ, εισοδήματα και καταθέσεις.

Είναι προφανές ότι έχει ξεσπάσει «βεντέτα» μεταξύ κυβέρνησης και εφοριακών και είναι άγνωστο πώς θα καταλήξει.

Το οικονομικό της κυβέρνησης φοβάται διαρροή προσωπικών και περιουσιακών στοιχείων του και κινητοποίησε την Οικονομική Επιθεώρηση προκειμένου να εντοπιστούν οι εφοριακοί που μπήκαν στα δεδομένα της ηγεσίας του υπουργείου Οικονομικών χωρίς να έχουν, όπως λέγεται, καμία αρμοδιότητα.

Η εντολή που υπάρχει μάλιστα είναι να επιβληθούν κυρώσεις σε όσους εφοριακούς δεν σχετίζονται με τις ΔΟΥ στις οποίες ανήκουν οι συγκεκριμένοι πολιτικοί και σε ρόλο «ποντικού» άρχισαν να ψάχνουν τα στοιχεία πολιτικών προσώπων.

Φαίνεται όμως πως ο πραγματικός φόβος είναι να μην αποκαλυφθούν παρατυπίες και απόκρυψη περιουσιακών στοιχείων της ηγεσίας του υπουργείου Οικονομικών και διαρρεύσουν στον Τύπο. Αν βεβαίως έχουν γίνει.

Πέραν της κόντρας πάντως και οι δύο πλευρές δείχνουν πρόθυμες να βάλουν «χέρι» στους λογαριασμούς και στις περιουσίες των Ελλήνων, να προχωρήσουν σε κατασχέσεις σπιτιών, χωρίς κανέναν ενδοιασμό ή πρόβλημα.

Μόνο όταν θίγονται αυτοί και τα συμφέροντα τους κινητοποιούνται οι μηχανισμοί κάλυψης και προστασίας ή επιβολής κυρώσεων. Όταν οι τράπεζες παρανομούν σε βάρος των πολιτών δεν υπάρχουν νόμοι, αλλά ούτε και όταν το Δημόσιο «κλέβει» τους Έλληνες και με υπουργικές αποφάσεις και πράξεις νομοθετικού περιεχομένου «μπαίνουν» στα σπίτια και κλέβουν τις ζωές των ανθρώπων.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η ΣΚ@ΤΟΜΗΧΑΝΗ , ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ! - ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ


ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ! 

Αποδεδειγμένα. Τουλάχιστον από το 1981 έως και σήμερα, το πολιτικό σύστημα, με όλα τα εκπροσωπούμενα πολιτικά κόμματα, έχει αποδειχθεί μια σκ@τομηχανή. 
Αλλάξαμε κόμματα, επενδύσαμε σε άλλα, μας εμπαίξανε όλοι και το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο: Σκ@τά.

Κάθε μας προσπάθεια να φέρουμε στην εξουσία κάποιο από τα αποδεδειγμένα συντεχνιακά πολιτικά κόμματα, απλά θα αποσκοπεί σε μερεμέτια στη σκ@τομηχανή, για να μας βγάλει ίσως σκατά παρφέ, ωραιοποιημένα σκ@τά δηλαδή.

Το αν μπορείς να κυβερνήσεις δίκαια και σωστά, φαίνεται ακόμα και από τα έδρανα της αντιπολίτευσης. Μια ζωή το ίδιο στιλ αντιπολίτευσης, δεν διαφέρει καμία αντιπολίτευση από την άλλη: ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΧΑ, ΚΚΕ, ΔΗΜΑΡ, ΑΝΕΛ, ΛΑΟΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΟΙΞΗ κλπ. Όλοι τα ίδια σκ@τά. “Λαϊκίστικη Αντιπολίτευση – Όραμα ΜΗΔΕΝ!”

Βγάλε τις παρωπίδες και δες καθαρά τι συμβαίνει: Μας εμπαίζουν!

Ο ένας γυρνάει την πλάτη στη Βουλή για να μη γελάει τάχα μου με τον λόγο του Αλέξη, ο Αλέξης μιλάει για μονομαχίες στο Ελ Πάσο, η ΧΑ επενδύει στη δυστυχία και τον τρόμο και εμείς τα ζώα είμαστε ακόμα πρόθυμοι να πάμε να τους ψηφίσουμε. Ε όχι!

Ας δούμε λοιπόν την κατάσταση όπως έχει και όχι ωραιοποιημένη: Υπάρχει μια σκ@τομηχανή και 10.000.000 οράματα πάνω κάτω. Το να συνεχίζουμε να βάζουμε σε κάθε εκλογές τα οράματα μας στην ίδια σκ@τομηχανή θα μας φέρει πάλι πίσω σκ@τά.

Στις επόμενες εκλογές λοιπόν, μάζεψε το θάρρος σου και ρίξε σε ΟΛΟΥΣ τους 300 ΜΑΥΡΟ!!!

Κάνε την ανατροπή που δε περιμένουν!

Ψήφισε ένα 0,0001 για να φέρεις τα πάνω κάτω. Η ψήφισε κάτι νέο.

Επιλογές υπάρχουν, φτάνει να τις ψάξεις!

Σταμάτα να στρουθοκαμηλίζεις.

Διάβασε τις λεζάντες στις φωτογραφίες κάτω και αν το θέλεις πραγματικά θα καταλάβεις.

Θαύμασε ΠΟΙΟΙ κυβερνούν και ΠΟΙΟΙ ζητάνε ψήφο για να κυβερνήσουν!!!




Ρίξε ένα φλέφαρο

Ο αριστερά αν βλέπεις κοιμάται!!!

Ο ύπνος τους, μας κάνει τους ίδιους μοσχάρια!

Ιδια ζώα!

Αι Σιχτίρ!

Θαυμάστε!

Σε άδεια έδρανα η συζήτηση για την πρόταση μομφής. Σοβαρότητα ώρα 0

25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ 2012 – ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ!!!

 
ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ – ΠΑΡΟΝΤΕΣ 10 ΟΜΙΛΗΤΕΣ
 
Διπλασιάζονται οι ετήσιες αποδοχές των Βουλευτών! Συνεδρίαση. Τετάρτη, 3 Νοεμβρίου 2010

 


 Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ποιοί πολεμούν συνεχώς τα τελευταία 30 χρόνια την Ελλάδα. Η προδοσία των ηγετών

Μα­ρί­α Μαν­του­βά­λου 
Ἀν. Καθ. Φι­λο­σο­φι­κῆς Σχο­λῆς τοῦ Πα­νε­πι­στη­μί­ου Ἀ­θη­νῶν 

Συ­νε­χὲς σφυ­ρο­κό­πη­μα ὑ­φί­στα­ται ἡ Ἑλ­λά­δα τὰ τε­λευ­ταῖα τριά­ντα χρό­νια, ποὺ ἐ­κτο­ξεύ­ε­ται ἀ­πὸ τὸν     ἐ­σμὸ τῶν δη­μο­σι­ευ­μά­των, τοῦ πλή­θους τῶν πε­ρι­ο­δι­κῶν ἐν­τύ­πων κα­θὼς καὶ ἀ­πὸ τὸν τύ­πο καὶ τὴν τη­λε­ό­ρα­ση, ποὺ ἀ­πο­σκο­ποῦν στὴν ἀλ­λοί­ω­ση, ὑ­πο­τί­μη­ση καὶ κα­τα­στρο­φὴ ὅ­λων τῶν γνω­ρι­σμά­των τῆς Ἑλ­λη­νι­κό­τη­τας, ὥ­στε νὰ πά­ψουν νὰ ἀ­πο­τε­λοῦν εἰ­δο­ποι­ὰ χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά της τὰ ὁ­ποῖ­α ὑ­πεν­θυ­μί­ζουν δι­α­χρο­νι­κὰ ὅ­τι δι­α­κρί­νε­ται ὁ Ἑλ­λη­νι­σμὸς ἀ­πὸ ὅ­λα τὰ Ἔ­θνη τῆς γῆς καὶ ὅ­τι εἶ­ναι ἀ­νά­δελ­φος.

Εἶ­ναι γε­γο­νὸς ὅ­τι πο­τὲ δὲν ἔ­μει­νε ἀ­λώ­βη­τος στὴ δι­α­χρο­νι­κή του ἱ­στο­ρί­α ὁ Ἑλ­λη­νι­σμός, ἀν­τί­θε­τα, τρο­φο­δο­τοῦ­σε, ἄ­θε­λά του, πάν­το­τε, τὴν ἀ­δη­φά­γο πο­λε­μι­κὴ ὅ­λων αὐ­τῶν, ποὺ ἐκ­σφεν­δό­νι­ζαν κα­ται­γι­σμὸ ἐ­πι­κρί­σε­ων καὶ λοι­δο­ρι­ῶν καὶ ἔ­φθα­ναν μέ­χρι τῆς ἰ­σο­πέ­δω­σης ὅ­λων τῶν Ἑλ­λη­νορ­θό­δο­ξων χα­ρα­κτη­ρι­στι­κῶν. Ἕ­να συ­νον­θύ­λευ­μα ἀ­πο­τε­λού­με­νο ἀ­πὸ χαλ­κευ­μέ­να ἀ­νό­μοι­α πράγ­μα­τα, πη­γὲς καὶ θε­ω­ρί­ες, ἦ­ταν πάν­το­τε τὸ ὁ­πλο­στά­σιο τῶν λο­γο­κό­πων ἐ­πι­κρι­τῶν παν­τὸς ἑλ­λη­νι­κοῦ ἀ­πὸ πρό­σω­πα μέ­χρι ἱ­στο­ρι­κὰ γε­γο­νό­τα καὶ ἀ­ξί­ες πο­λι­τι­στι­κὲς καὶ θρη­σκευ­τι­κές. Ἡ βαθ­μια­ία συσ­σώ­ρευ­ση τῶν ἔρ­γων αὐ­τῶν τῶν νο­ση­ρῶν σο­φι­στῶν, ποὺ ἐ­πὶ χρό­νια ἐ­πι­χει­ροῦν νὰ κα­τε­δα­φί­σουν ὅ,τι Ἑλ­λη­νι­κὸ καὶ Ὀρ­θό­δο­ξο, ἐ­κτο­ξεύ­ον­τας τὰ δη­λη­τη­ρι­ώ­δη βέ­λη τους, μᾶς προ­κα­λοῦν νὰ ἀ­να­ζη­τή­σου­με τὴν ταυ­τό­τη­τά τους, ὥ­στε νὰ ἀ­πο­κρυ­πτο­γρα­φή­σου­με τὰ κί­νη­τρα καὶ τὰ βα­θύ­τε­ρα αἴ­τια αὐ­τῆς τῆς δο­λε­ρῆς καὶ ἀ­σύ­στο­λης συμ­πε­ρι­φο­ρᾶς.

Ἀ­να­ζη­τών­τας λοι­πὸν πρῶ­τα τὰ αἴ­τια αὐ­τῆς τῆς συ­νε­χοῦς πο­λε­μι­κῆς κα­τὰ τῆς Ἑλ­λά­δας ἐν­το­πί­σα­με καὶ τοὺς πα­ρά­γον­τες ποὺ προ­κα­λοῦν αὐ­τὲς τὶς συμ­πε­ρι­φο­ρές. Οἱ κυ­ρι­ό­τε­ροι πα­ρά­γον­τες αὐ­τοῦ τοῦ λυσ­σα­λέ­ου μέ­νους, ποὺ κω­δι­κο­ποι­οῦν­ται σὲ ἄρ­νη­ση ἢ ἐκ­μη­δέ­νι­ση τῆς ἑλ­λη­νι­κό­τη­τας, τῆς ταυ­τό­τη­τας, τῆς κα­τα­γω­γῆς, καί τῆς Ὀρ­θο­δο­ξί­ας, εἶ­ναι ἡ ἀ­κα­τά­βλη­τη ἀν­το­χὴ τοῦ Ἑλ­λη­νι­σμοῦ καὶ ἡ δύ­να­μή του νὰ με­ταρ­σι­ώ­νε­ται πά­νω ἀ­π᾿ αὐ­τὸ τὸν κό­σμο, ὅ­πως τοῦ ἔ­μα­θαν οἱ νη­πτι­κοὶ Πα­τέ­ρες τῆς νο­ε­ρᾶς προ­σευ­χῆς. Σ᾿ αὐ­τὴ τὴν ἐ­ξύ­ψω­ση δὲν μπο­ροῦν νὰ τὸν πα­ρα­κο­λου­θή­σουν οἱ πα­νοῦρ­γοι ἐ­πι­κρι­τές του.

Αὐ­τοὶ εἶ­ναι «δι­α­φω­τι­στὲς» δὲν εἶ­ναι φω­τι­σμέ­νοι, εἶ­ναι ἐ­με­τι­κοὶ ἐγ­κω­μια­στὲς καὶ ἀ­νια­ρὰ φε­ρέ­φω­να τῆς λε­γό­με­νης «Γαλ­λι­κῆς Ἐ­πα­νά­στα­σης», δη­λα­δὴ τοῦ γαλ­λι­κοῦ ἐμ­φύ­λιου τῶν ἀ­πει­ρά­ριθ­μων σφα­γῶν καὶ ἐγ­κλη­μά­των, μὲ τὸ ἐ­πι­νο­η­μέ­νο καὶ οὐ­δέ­πο­τε ἐ­φαρ­μο­σμέ­νο θε­ω­ρη­τι­κό τους τρί­πτυ­χο τῆς ἐ­λευ­θε­ρί­ας, ἰ­σό­τη­τας, ἀ­δελ­φό­τη­τας. Ἐ­νο­χλεῖ τοὺς δό­λιους «νε­ω­τε­ρι­στὲς» καὶ «προ­ο­δευ­τι­κούς», ὅ­πως αὐ­το­προσ­δι­ο­ρί­ζον­ται καὶ αὐ­το­α­να­κη­ρύσ­σον­ται σὲ «πνευ­μα­τι­κοὺς ἡ­γέ­τες», ποὺ πε­ρι­φρο­νοῦν κα­τά­φω­ρα τούς «ὀ­πι­σθο­δρο­μι­κούς», «πα­ρα­δο­σια­κούς», «συν­τη­ρη­τι­κοὺς» Ἕλ­λη­νες, ποὺ δὲν προ­σαρ­μό­ζον­ται στὶς ἰ­δε­ο­λη­ψί­ες τους. Για­τί γιὰ ἰ­δε­ο­λη­πτι­κοὺς πρό­κει­ται. Αὐ­τοὶ εἶ­ναι οἱ σκο­τα­δι­στὲς τοῦ «δι­α­φω­τι­σμοῦ», ποὺ φυ­σι­κὰ δὲν ἔ­χουν οὔ­τε ὑ­πο­ψί­α τί ση­μαί­νει νὰ εἶ­σαι κλη­ρο­νό­μος τῆς Φι­λο­κα­λί­ας, τοῦ Εὐ­ερ­γε­τι­νοῦ, τοῦ ἡσυ­χα­σμοῦ, τῶν Νε­ο­μαρ­τύ­ρων καὶ τῶν Ἐ­θνο­μαρ­τύ­ρων ἡ­ρώ­ων τῆς Πα­λιγ­γε­νε­σί­ας.

Τὸ σι­νά­φι αὐ­τῶν ποὺ κα­τα­φέ­ρον­ται κα­τὰ τοῦ Ἑλ­λη­νι­κοῦ Ἔ­θνους εἶ­ναι ἕ­νας ἀ­νευ­λα­βὴς χο­ρός, μί­α συν­τε­χνί­α, ποὺ τὰ γε­μᾶτα ἰ­δε­ο­λο­γή­μα­τα συγ­γράμ­μα­τά τους προ­κα­λοῦν ἀ­πέ­χθεια καὶ ἀ­πο­στρο­φὴ πρῶ­τα στοὺς φοι­τη­τὲς καὶ ἀ­κο­λού­θως στοὺς ἀ­να­γνῶ­στες καὶ ἐ­ρευ­νη­τές, ποὺ δὲν τοὺς ἔ­χει κα­τα­κυ­ρι­εύ­σει ὁ πνευ­μα­τι­κὸς ζό­φος, ὅ­πως συμ­βαί­νει μὲ τὰ ἔρ­γα αὐ­τῶν τῶν σκο­τα­δι­στῶν, ἀ­φοῦ τὸ μό­νο μέ­λη­μά τους εἶ­ναι νὰ ἀ­πο­κρύ­πτουν τὴν ἱ­στο­ρι­κὴ ἀ­λή­θεια, ὅ­ταν δὲν ἐ­ξυ­πη­ρε­τῆ τὰ κα­τα­χθό­νια σχέ­δια τὰ δι­κά τους καὶ τῶν χο­ρη­γῶν ἐν­το­λέ­ων τους, για­τί οἱ πε­ρισ­σό­τε­ροι ἀ­π᾿ αὐ­τοὺς εἶ­ναι δυ­στυ­χεῖς ἐν­το­λο­δό­χοι.

Ἂς ἀ­να­ζη­τή­σου­με τώ­ρα τὴν προ­έ­λευ­ση καὶ τὶς πρά­ξεις τῶν κα­τ᾿ ἐ­ξα­κο­λού­θη­ση δο­λο­πλό­κων ποὺ ρο­κα­νί­ζουν τὸν Ἑλ­λη­νι­σμό. Εἶ­ναι ἐ­λά­χι­στοι καὶ αὐ­το­α­πο­κα­λοῦν­ται πα­νε­πι­στη­μια­κοὶ καὶ πνευ­μα­τι­κὴ ἡ­γε­σί­α καὶ ἐ­πί­σης λί­γοι, ἀλ­λὰ κα­τα­στρο­φι­κοὶ ἐ­ξί­σου τῆς λε­γό­με­νης πο­λι­τι­κῆς ἡ­γε­σί­ας καὶ ἀ­πὸ τοὺς τε­λευ­ταί­ους κυ­ρί­ως οἱ τοῦ Ὑ­πουρ­γεί­ου Παι­δεί­ας, Πο­λι­τι­σμοῦ καὶ Ἐ­ξω­τε­ρι­κῶν. Ὅ­λοι αὐ­τοὶ συμ­πε­ρι­φέ­ρον­ται, προ­κει­μέ­νου νὰ ἀ­πο­κρύ­ψουν τὰ σχέ­διά τους, ὅ­πως ὁ Ἀσ­σύ­ριος στρα­τη­γὸς τῆς Πα­λαι­ᾶς Δι­α­θή­κης, ὁ Ῥα­ψά­κης πού δὲν μι­λοῦ­σε στὴ γλῶσ­σα του, τὰ ἀσ­συ­ρια­κά, κα­τὰ τὴν εἰ­σβο­λή του στὴν Ἰ­ου­δαί­α, στοὺς πο­λι­ορ­κη­μέ­νους Ἱ­ε­ρο­σο­λυ­μί­τες, ἀλ­λὰ χρη­σι­μο­ποι­οῦ­σε τὴν Ἰ­ου­δα­ϊ­κὴ γλῶσ­σα, γιὰ νὰ τοὺς πα­ρα­σύ­ρη εὔ­κο­λα στὰ σχέ­διά του καὶ νὰ τοὺς ὑ­πο­δου­λώ­ση. Ἔ­τσι καὶ οἱ λί­γοι ἐν­το­λο­δό­χοι ἱ­στο­ρι­κοί, οἱ πο­λι­τι­κοὶ ἐ­πι­στή­μο­νες, οἱ φι­λό­σο­φοι σὲ ἀ­γα­στὴ συ­νερ­γα­σί­α μὲ ὅ­μοι­ούς τους πο­λι­τι­κούς, ἀ­πο­τε­λοῦν τούς Νέ­ους Ῥα­ψά­κη­δες, για­τί πα­ρι­στά­νουν τοὺς ὁ­μό­γλωσ­σους, ὡς δῆ­θεν ἀ­δελ­φοὶ ζη­λω­τὲς καὶ ἔμ­πει­ροι τῆς Ἱ­στο­ρί­ας καὶ ὡ­στό­σο εἶ­ναι ἐ­χθροί τοῦ γέ­νους τῶν Ἑλ­λή­νων καὶ τῆς Θρη­σκεί­ας τους.

Κα­τα­λα­βαί­νου­με ὅ­τι δὲν εἶ­ναι Ἕλ­λη­νες, ἀλ­λὰ θνη­τό­ψυ­χοι, φθο­ρεῖς καὶ συ­κο­φάν­τες τοῦ Ἑλ­λη­νι­κοῦ Ἔ­θνους, τῆς ἱ­στο­ρί­ας του καὶ τῶν πα­ρα­δό­σε­ών του, καὶ φα­νε­ρὰ ψεύ­δον­ται καὶ ἐ­ξα­πα­τοῦν ὡς ἀ­σε­βεῖς καὶ ἄ­θε­οι καὶ γρά­φουν καὶ λα­λοῦν ἑλ­λη­νι­στί, ὡς Ἕλ­λη­νες Ὀρ­θό­δο­ξοι, οἱ φρε­νό­πλη­κτοι, μι­σά­δελ­φοι καὶ οἱ ἐ­πι­θε­τι­κὲς ἐ­πι­χει­ρή­σεις τους ἔ­χουν ὡς στό­χους τὰ ὀ­χυ­ρὰ ποὺ συν­θέ­τουν ὡς συ­στα­τι­κὰ στοι­χεῖ­α τὸν Ἑλ­λη­νι­σμὸ καὶ τὴν Ὀρ­θο­δο­ξί­α: Ἱ­στο­ρί­α, Ἰ­δε­ο­λο­γί­α, Γλῶσ­σα, Πί­στη, Πα­τρι­ω­τι­σμό, Ἐ­θνι­κὴ συ­νεί­δη­ση, Ἐ­θνι­κὴ ταυ­τό­τη­τα, Γε­ω­γρα­φι­κὸ χῶ­ρο, Πα­ρα­δό­σεις, συμ­πε­ρι­φο­ρές, ἱ­στο­ρι­κὲς μνῆ­μες, ἦ­θος, πάν­θε­ο ἡ­ρώ­ων, ψυ­χι­κὰ χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά. Ἡ ἐ­πι­δι­ω­κό­με­νη ἅ­λω­ση ἀ­πὸ τοὺς νέ­ους Ῥα­ψά­κη­δες πρέ­πει νὰ συμ­πε­ρι­λά­βη ὅ­λα τὰ κά­στρα τῶν πο­λι­ορ­κού­με­νων. Σή­με­ρα ἀ­πο­σκο­ποῦν καὶ στὴν ἐξ ἐφό­δου ἅ­λω­ση ἢ στὸν ἐ­ξα­ναγ­κα­σμὸ σὲ πα­ρά­δο­ση καὶ τὴν ἀ­πο­στέ­ρη­ση τῶν μέ­σων ἐ­φο­δια­σμοῦ. Προ­δί­δουν αὐ­τοὶ ποὺ τοὺς πι­στεύ­α­με γιὰ φύ­λα­κες καὶ αὐ­τοὶ ἀν­τὶ γιὰ φύ­λα­κες βε­βή­λω­σαν τὸ χῶ­ρο καὶ τὰ Ἱ­ε­ρὰ καὶ τὰ Ὅσι­α καὶ πο­λε­μοῦν ἀ­πὸ μέ­σα. Εἶ­ναι οἱ ἐ­σω­τε­ρι­κοὶ πο­λέ­μιοι. Ὅ­ταν τὸ 1979 ὑ­πο­γρά­φτη­κε ἡ συμ­φω­νί­α ἔν­τα­ξής μας στὴν Εὐ­ρω­πα­ϊ­κὴ Οἰ­κο­νο­μι­κὴ Κοι­νό­τη­τα τὸ Ὑ­πουρ­γεῖ­ο Παι­δεί­ας ἑ­όρ­τα­σε τὸ γε­γο­νός, ὡς ἔ­τος τῆς Ἑλ­λη­νι­κῆς Πα­ρά­δο­σης!!

Ἀ­δι­α­φό­ρη­σε γιὰ τὴν πα­ρα­κα­τα­θή­κη:

Ὁ θε­με­λι­ώ­δης ρυθ­μὸς ἂς στυ­λω­θεῖ στὸ κέν­τρο τῆς ἐ­θνι­κό­τη­τας καὶ ἂς ὑ­ψώ­νε­ται κά­θε­τα.
Ἀλ­λὰ στὰ νο­μο­θε­τι­κὰ δι­α­τάγ­μα­τα καὶ στὰ ἐκ­παι­δευ­τι­κὰ προ­γράμ­μα­τα μι­λοῦν σὰν ξέ­νοι «φι­λέλ­λη­νες», ὅ­πως εὔ­στο­χα πα­ρα­τή­ρη­σε ὁ κα­θη­γη­τὴς Θε­ό­δω­ρος Πα­πα­κων­σταν­τί­νου.

Ἡ πνευ­μα­τι­κὴ ἡ­γε­σί­α δί­νει, ὡς πρό­τυ­πα στοὺς ἐκ­παι­δευ­ό­με­νους ὅ­λων τῶν βαθ­μί­δων, τοὺς ἄ­θε­ους δο­λο­φό­νους τοῦ Γαλ­λι­κοῦ Ἐμ­φύ­λιου, ὄ­χι τοὺς ἀ­γω­νι­στὲς τοῦ ᾿21, καὶ ἡ πο­λι­τι­κὴ ἡ­γε­σί­α τὸ 2000 ἀλ­λοι­ώ­νει τὴν Ἐ­θνι­κὴ ταυ­τό­τη­τα στὸ κυ­ρι­ό­τε­ρο συ­στα­τι­κό της, τὴν Ὀρ­θο­δο­ξί­α καὶ ἐ­πι­βάλ­λει τὴν «πο­λυ­πο­λι­τι­σμι­κό­τη­τα» κα­ταρ­γών­τας μὲ Ὑ­πουρ­γι­κὴ ἐγ­κύ­κλιο τὴν ἀ­να­γρα­φὴ τοῦ Θρη­σκεύ­μα­τος (καὶ τῆς ὑ­πο­κο­ό­τη­τας) στὶς ταυ­τό­τη­τες. Οἱ «ἐκ­συγ­χρο­νι­στὲς» πο­λι­τι­κοὶ τὸ ἔ­πρα­ξαν, ἀλ­λὰ ὄ­χι χω­ρὶς ἀν­τι­δρά­σεις ἀ­πὸ ἄλ­λους σώ­φρο­νες πο­λι­τι­κούς, ποὺ ὑ­πο­γράμ­μι­σαν ὅ­τι «ἐ­νι­σχύ­ον­ται οἱ ὑ­πο­ψί­ες γιὰ ὓ π ο π τ ε ς ἐ ξ α ρ τ ή σ ε ι ς» καὶ ὅ­τι «ἀ­φή­νουν τούς μα­σσό­νους νὰ ὑ­πο­γρά­φουν ἐ­λεύ­θε­ρα μὲ τὰ δι­α­κρι­τι­κά τους».

Ὁ πρώ­ην Πρω­θυ­πουρ­γὸς Γ. Πα­παν­δρέ­ου σὲ δη­μό­σια ὁ­μι­λί­α του, ὡς ἀρ­χη­γὸς τοῦ ΠΑΣΟΚ, εἶ­χε πεῖ ὅ­τι πρέ­πει νὰ ἐ­πι­νο­ή­σου­με ἕ­να «νέ­ο πα­τρι­ω­τι­σμό» καὶ οἱ πα­νε­πι­στη­μια­κοὶ συ­νερ­γά­τες τῶν πο­λι­τι­κῶν καὶ ἀ­π᾿ αὐ­τοὺς ἐ­πι­χο­ρη­γού­με­νοι –καὶ ὄ­χι μό­νο ἀ­π᾿ αὐ­τοὺς– στὸ Πα­νε­πι­στή­μιο Ἀ­θη­νῶν κα­λοῦν ἕ­ναν Βρε­ττα­νὸ τοῦ δι­α­βό­η­του (γιὰ τοὺς Ἕλ­λη­νες ἀ­πο­φοί­τους του καὶ τὰ ἀ­πί­στευ­τα ἀν­θελ­λη­νι­κὰ ἰ­δε­ο­λο­γή­μα­τά τους) London School of Economics, γιὰ νὰ μᾶς δι­δά­ξη, οὐ­σι­α­στι­κὰ νὰ ἐ­πι­χει­ρή­ση νὰ σβή­ση τὶς ἐ­θνι­κὲς ταυ­τό­τη­τες ἀ­πὸ τὴν ἐκ­παι­δευ­τι­κὴ πρα­κτι­κή, κά­νον­τας λό­γο γιὰ ἄ­χρη­στες ἀ­να­δρο­μι­κές ταυ­τό­τη­τες, ποὺ εἶ­ναι ὅ­πως τὶς προσ­δι­ό­ρι­σε: ἐ­θνι­κές, θρη­σκευ­τι­κές, πο­λι­τι­σμι­κὲς μὲ με­γα­λο­πρε­πεῖς ἀ­φη­γή­σεις τοῦ πα­ρελ­θόν­τος. Καὶ ἐ­πει­δὴ αὐ­τές, κα­τὰ τὴ θε­ω­ρί­α του, στα­θε­ρο­ποι­οῦν τὸ πα­ρελ­θὸν μέ­σα στὸ μέλ­λον ὑ­πάρ­χει μί­α πα­θο­λο­γί­α στὰ ἐκ­παι­δευ­τι­κὰ ἱ­δρύ­μα­τα. Σή­με­ρα, γρά­φει, ὅ­τι ὁ παι­δα­γω­γι­κὸς λό­γος κα­θο­δη­γεῖ­ται ἀ­πὸ τὴν ἀ­γο­ρά. Τὴν ἀ­πό­δο­ση στὰ Ἑλ­λη­νι­κὰ ἔ­κα­νε ὁ Ἰ ω σ ή φ Σ ο λ ο μ ώ ν. (Ἐπί­ση­μοι λό­γοι, τ. 31, μέ­ρος Γ΄, Ἀ­θή­να 2002, σ.σ. 2143-2195). Οἱ κυ­ρί­ες τοῦ τμή­μα­τος Νη­πι­α­γω­γῶν ποὺ κά­λε­σαν τὸν Βρε­ττα­νὸ καὶ τὸν ἐγ­κω­μί­α­σαν εἶ­ναι οἱ ἴ­δι­ες ποὺ ἀ­να­ρω­τι­οῦν­ται «Τί εἶ­ναι ἡ πα­τρί­δα μας» καὶ εἶ­ναι αὐ­τὲς ποὺ καυ­τη­ριά­ζουν τὸν «ἐ­θνο­κεν­τρι­σμό», κ.λ.π.

Ἀ­πὸ τοὺς ἰ­σχυ­ροὺς πο­λέ­μιους τοῦ Ἑλ­λη­νι­σμοῦ εἶ­ναι οἱ ἐ­πι­δι­δό­με­νοι σὲ ἀ­νί­ε­ρες συγ­κρί­σεις με­τα­ξὺ Γαλ­λι­κῆς καὶ Ἑλ­λη­νι­κῆς Ἐ­πα­νά­στα­σης. Αὐ­τοὶ θέ­λουν νὰ ἀ­γνο­οῦν ὅ­τι τὰ Γαλ­λι­κὰ ἱ­στο­ρι­κὰ φαι­νό­με­να ποὺ ἀ­να­φέ­ρουν δὲν ἔ­χουν καμ­μί­α σχέ­ση μὲ τὴν ἱ­στο­ρί­α τῆς Ἑλ­λη­νι­κῆς πα­ρά­δο­σης καὶ μά­λι­στα τὴς Ἱ ε ρ ῆ ς Π α ρ ά δ ο σ η ς. Κα­τα­βάλ­λε­ται ἐ­δῶ καὶ χρό­νια ἐ­πί­μο­νη προ­σπά­θεια μὲ σω­ρεί­α συγ­γραμ­μά­των, ἀ­πὸ τοὺς δι­κο­λά­βους τῆς Γαλ­λι­κῆς Ἐ­πα­νά­στα­σης, γιὰ νὰ μᾶς πεί­σουν ὅ­τι τὸ θαῦ­μα ποὺ λέ­γε­ται ᾿21 καὶ ἔ­χει παγ­κό­σμι­ες δι­α­στά­σεις εἶ­ναι ἕ­να ἀ­σή­μαν­το συμ­φε­ρον­το­λο­γι­κὸ γε­γο­νὸς ἀν­θρώ­πων ποὺ ἀν­τι­γρά­φα­νε τὴν «με­γα­λει­ώ­δη» Ἐ­πα­νά­στα­ση τῶν Γάλ­λων. Ὅ­λα αὐ­τὰ βέ­βαι­α ἀ­τεκ­μη­ρί­ω­τα μὲ φετ­φά­δες ποὺ ἐκ­δί­δουν οἱ ἴ­διοι οἱ συγ­γρα­φεῖς αὐ­θαί­ρε­τα καὶ ἀ­νε­ξέ­λεγ­κτα. Ὡ­στό­σο ὑ­πάρ­χουν ἀ­παν­τή­σεις τὶς ὁ­ποῖ­ες ἐ­πι­με­λῶς ἀ­πο­κρύ­πτουν ἐ­πὶ χρό­νια καὶ προ­έρ­χον­ται ὄ­χι ἀ­πὸ Ἕλ­λη­νες, ἀλ­λὰ ἀ­πὸ ὁ­μό­φρο­νες καὶ ὁ­μο­γά­λα­κτους. Πα­ρά­δειγ­μα ἀ­κό­μη καὶ ὁ γνω­στὸς ἀ­πὸ πολ­λὲς «εὐ­ερ­γε­σί­ες» του γιὰ τὸν Ἑλ­λη­νι­σμό, ὁ πο­λὺς Χέν­ρυ Κίσ­σιγ­κερ τοὺς δι­α­ψεύ­δει, γρά­φον­τας γιὰ τὴν Ἑλ­λη­νι­κὴ Ἐ­πα­νά­στα­ση ὅ­τι:

«Ἡ Ἑλ­λη­νι­κὴ Ἐ­πα­νά­στα­ση δὲν ἦ­ταν Ἐ­πα­νά­στα­ση τῆς με­σαί­ας τά­ξης μὲ σκο­πὸ τὴν ἀ­πό­κτη­ση πο­λι­τι­κῆς ἐ­λευ­θε­ρί­ας, ἀλ­λὰ κί­νη­μα ἐ­θνι­κὸ σὲ βά­ση θρη­σκευ­τι­κὴ ἐ­νάν­τια σὲ δύ­να­μη μὲ τὴν ὁ­ποί­α ὁ τό­τε πρέ­σβης τῆς Ρω­σσί­ας στὴν Κων­σταν­τι­νού­πο­λη εἶ­χε συ­ζη­τή­σεις καὶ δι­α­πραγ­μα­τεύ­σεις γιὰ συ­νε­χεῖς κυ­νι­κὲς πα­ρα­βιά­σεις τῶν Ὀ­θω­μα­νῶν σὲ βά­ρος τῶν Ἑλ­λή­νων», ἐ­νῶ στὴ συ­νέ­χεια πα­ρέ­χει μί­α ἀ­πο­κα­λυ­πτι­κὴ ἀ­ξι­ο­λό­γη­ση τῆς Ἑλ­λη­νι­κῆς Ἐ­πα­νά­στα­σης γρά­φον­τας ὅ­τι: «Ἡ νί­κη τῶν Ἑλ­λή­νων στὸ Μο­ριὰ ἔ­κα­νε τὸ Ἀ­να­το­λι­κὸ Ζή­τη­μα κεν­τρι­κό τῆς Εὐ­ρω­πα­ϊ­κῆς δι­πλω­μα­τί­ας, δη­λα­δὴ ἔ­δω­σε ὅ­πως καὶ ἦ­ταν τὴν παγ­κό­σμια ση­μα­σί­α τοῦ 1821» (Βλ. Χ. Κίσ­σιγ­κερ, Ἕ­νας ἀ­πο­κα­τε­στη­μέ­νος κό­σμος, ὁ Μέτ­τερ­νιχ, ὁ Κάσ­λρη καὶ τὰ προ­βλή­μα­τα τῆς Εἰ­ρή­νης, 1812-1822, Πρό­λο­γος – με­τά­φρα­ση – σχό­λια – ἐ­πι­μέ­λεια Δη­μή­τρης Μι­χα­λό­που­λος, ἔκδ. Πα­πα­ζή­σης, Ἀ­θή­να 2003, σελ. 504 & 507-508.

Καὶ ὁ ἴ­διος γιὰ τὴ Γαλ­λι­κὴ Ἐ­πα­νά­στα­ση γρά­φει τὸ πραγ­μα­τι­κὸ γε­γο­νός, ὅ­τι αὐ­τὴ εἶ­χε ξε­πε­ρα­στεῖ [πο­λὺ σύν­το­μα] ἀ­πὸ τὴν Αὐτο­κρα­το­ρί­α τοῦ Να­πο­λέ­ον­τα μὲ τὸν ὁ­ποῖ­ο, ἄλ­λω­στε, εἶ­χε ταυ­τι­στεῖ (441). Ἀ­κό­μη δί­νει καὶ δείγ­μα­τα «ἠ­θι­κῆς» καὶ «ἀ­κλό­νη­της ἰ­δε­ο­λο­γί­ας!» τῶν ἀν­θρώ­πων τῆς Γαλ­λι­κῆς Ἐ­πα­νά­στα­σης: π.χ. ὁ Ταλ­λε­ϋ­ράν­δος πρῶ­τα ἔ­γι­νε ἐ­πί­σκο­πος μό­νο καὶ μό­νο γιὰ νὰ ἀ­παρ­νη­θῆ τὴν Ἐκ­κλη­σί­α κα­τὰ τὴν Ἐ­πα­νά­στα­ση, με­τὰ ἔ­γι­νε Ὑ­πουρ­γὸς Ἐ­ξω­τε­ρι­κῶν τοῦ Να­πο­λέ­ον­τα καὶ με­τὰ ἔ­στη­νε συ­νω­μο­σί­α γιὰ τὴν πα­λι­νόρ­θω­ση τῶν Βουρ­βώ­νων (250, 253, 254). Γιὰ τὸν Μέτ­τερ­νιχ: Αὐ­τὸ ποὺ λέ­γε­ται «βρε­ττα­νι­κὴ σχο­λὴ» στά­θη­κε ἡ αἰ­τί­α τῆς Γαλ­λι­κῆς Ἐ­πα­νά­στα­σης (362).

Ἄλ­λοι, δι­α­πρε­πεῖς ἱ­στο­ρι­κοί, ἐ­πί­σης ὁ­μο­γά­λα­κτοι καὶ ὁ­μό­δο­ξοι τοῦ δό­λιου συγ­κρο­τή­μα­τος τῶν Ἑλ­λή­νων πλα­στο­γρά­φων τοῦ ᾿21, ἀν­τι­θέ­τως ὅ­μως πρὸς αὐ­τούς, το­νί­ζουν κα­θα­ρὰ ποι­ὸς ἦ­ταν ὁ χα­ρα­κτή­ρας τῆς Γαλ­λι­κῆς Ἐ­πα­νά­στα­σης καὶ δί­νουν ἔ­τσι καὶ σὲ μᾶς τὰ ἀ­δι­ά­σει­στα τεκ­μή­ρια νὰ τοὺς ἀ­πο­δεί­ξου­με χαλ­κευ­τὲς τῆς ἀ­λή­θειας, ἀ­φοῦ οὔ­τε αὐ­τοὺς ὑ­πο­λο­γί­ζουν ἢ τοὺς ἀ­να­φέ­ρουν ἀ­πα­ξι­ω­τι­κὰ ὡς «συν­τη­ρη­τι­κούς». Ὡ­στό­σο αὐ­τοὶ οἱ «συν­τη­ρη­τι­κοὶ» ἀ­πο­κα­λύ­πτουν στὰ ἴ­δια χρό­νια ποὺ συν­τε­λεῖ­ται ἡ Γαλ­λι­κὴ Ἐ­πα­νά­στα­ση ὅ­σα ἀ­πέ­κρυ­πταν οἱ λε­γό­με­νοι «ἐ­πα­να­στά­τες» καὶ ὅ­σα ἀ­πέ­κρυ­πταν ἀ­πὸ τό­τε ὅ­λοι οἱ ἱ­στο­ρι­κοί τῆς Εὐ­ρώ­πης καὶ κυ­ρί­ως οἱ ἐ­θε­λό­δου­λοι Ἕλ­λη­νες, προ­σπα­θών­τας νὰ ὑ­πο­τι­μή­σουν ἢ καὶ νὰ γε­λοι­ο­ποι­ή­σουν τὸ ᾿21. Ἂς πά­ρου­με μί­α γεύ­ση ἀ­π᾿ ὅ­σα κα­ταγ­γέλ­λει ὁ Ζο­ζὲφ ντὲ Μέ­στρ, («Κα­τὰ τῆς Γαλ­λι­κῆς Ἐ­πα­να­στά­σε­ως», μετ­φρ. Τ. Ἀ­θα­να­σό­που­λος, ἐκδ. Κα­στα­νι­ώ­της, Ἀθ. 1999).

«Ἡ ἐλευ­θε­ρί­α καί ἡ ἰσό­τη­τα σᾶς πα­ρου­σι­ά­στη­καν με­ταμ­φι­ε­σμέ­νες σὲ θε­ές, ἀλ­λά, πο­λὺ σύν­το­μα, πε­τών­τας τὰ πλα­νε­ρά τους ροῦ­χα καὶ ξε­δι­πλώ­νον­τας τὰ πέν­θι­μα φτε­ρά τους, πέ­τα­ξαν πά­νω ἀ­πὸ τὴ δό­λια γῆ μας, δεί­χνον­τας τὰ μα­τω­μέ­να κου­ρέ­λια καὶ τὰ φί­δια τῶν μαι­νά­δων» (σελ. 11).

«Ἕ­να πλῆ­θος σκο­τει­νῶν ἀν­θρώ­πων ποὺ μό­νο ἡ οἰ­κο­γέ­νεια τοὺς ἤ­ξε­ρε πὼς τοὺς λέ­νε. Κα­θάρ­μα­τα πρώ­της τά­ξε­ως βα­θιὰ ἀ­νή­θι­κοι καὶ με­γα­λό­σχη­μοι προ­δό­τες. Ἰ­δοὺ οἱ ἐκ­πρό­σω­ποι, οἱ νο­μο­θέ­τες, ἀ­να­γεν­νη­τὲς τῆς Γαλ­λί­ας. Ὁ λα­ὸς ξε­γε­λά­στη­κε πλή­ρως» (σ. 139).

«Εἴ­δα­με τὴ Γαλ­λί­α νὰ ἀ­τι­μά­ζε­ται ἀ­πὸ χι­λιά­δες ἐγ­κλή­μα­τα, ὁ­λό­κλη­ρο τὸ ἔ­δα­φος αὐ­τοῦ τοῦ ὄ­μορ­φου βα­σι­λεί­ου γε­μᾶτο ἰ­κρι­ώ­μα­τα καὶ αὐ­τὴ τὴ δυ­στυ­χι­σμέ­νη γῆ πο­τι­σμέ­νη ἀ­πὸ τὸ αἷ­μα τῶν παι­δι­ῶν τους ποὺ σφά­χτη­καν μὲ τὸν νό­μο. Πο­τὲ ἀ­κό­μα καὶ ὁ πιὸ αἱ­μο­στα­γὴς τύ­ραν­νος, δὲν ἔ­παι­ξε μὲ τό­ση θρα­σύ­τη­τα, μὲ ζω­ὲς ἀν­θρώ­πων καὶ πο­τὲ κά­ποι­ος πα­θη­τι­κὸς λα­ὸς δὲν ὁ­δη­γή­θη­κε στὸ σφα­γεῖ­ο τό­σο ἀ­δι­α­μαρ­τύ­ρη­τα» (σ. 180).

«Δὲν ὑ­πάρ­χει που­θε­νὰ ἡ θε­ϊ­κὴ σφρα­γί­δα στὸ Γαλ­λι­κὸ Σύν­ταγ­μα» (σ. 270).

«Αὐ­τὸς ποὺ κερ­δί­ζει τὶς μά­χες εἶ­ναι πάν­τα ὁ Ρο­βε­σπι­έ­ρος καὶ ὁ σι­δε­ρέ­νιος δε­σπο­τι­σμός του, ποὺ ὁ­δη­γεῖ τοὺς Γάλ­λους στὴ σφα­γὴ καὶ τὴ νί­κη σκορ­πών­τας χρυ­σά­φι καὶ αἷ­μα» (σ. 285).

«Ὅ­λες οἱ φα­τρί­ες τῆς Γαλ­λι­κῆς Ἐ­πα­νά­στα­σης θέ­λη­σαν τὸν ἐ­ξευ­τε­λι­σμὸ καὶ τὴν κα­τα­στρο­φὴ μά­λι­στα τοῦ οἰ­κου­με­νι­κοῦ Χρι­στι­α­νι­σμοῦ […] ἐξ οὐ καὶ ἕ­πε­ται ὅ­τι ὅ­λες οἱ προ­σπά­θει­ές τους θὰ κα­τα­λή­ξουν μό­νο στὴν ἐ­ξύ­ψω­ση τοῦ Χρι­στι­α­νι­σμοῦ» (σ. 336).

«Δι­α­χώ­ρι­σαν τοὺς Γάλ­λους ἀ­πὸ τὸ Θε­ό, τὴν ἀ­στή­ρευ­τη πη­γὴ κά­θε ὕ­παρ­ξης» (σ. 347).

«Ἀ­τί­μα­σαν τὸν αἰ­ῶνα μας καὶ κα­τέ­στρε­ψαν τὴ Γαλ­λί­α (σ. 346). Γιὰ νὰ πραγ­μα­το­ποι­η­θεῖ ἡ Γαλ­λι­κὴ Ἐ­πα­νά­στα­ση, χρει­ά­στη­κε νὰ ἀ­να­τρα­πεῖ ἡ θρη­σκεί­α, νὰ προ­σβλη­θεῖ ἡ ἠ­θι­κή, νὰ δι­α­πρα­χθοῦν ὅ­λα τὰ ἐγ­κλή­μα­τα. Γι᾿ αὐ­τὸ τὸ σα­τα­νι­κὸ ἔρ­γο χρει­ά­στη­κε νὰ χρη­σι­μο­ποι­η­θοῦν τό­σοι δι­ε­φθαρ­μέ­νοι, ὅ­σοι πο­τὲ πρὶν» (σ. 343).

«Ὁ γά­μος εἶ­ναι πιὰ νό­μι­μη ἐκ­π@ρ­νευ­ση» (σ. 349).

Καὶ μί­α ση­μαν­τι­κό­τα­τη πα­ρα­τή­ρη­ση γιὰ τὶς αἱ­ρέ­σεις ἀ­πὸ τὸν ἴ­διο. Εἶ­ναι γνω­στὸ ὅ­τι στὴν Ἑλ­λά­δα σή­με­ρα πρω­τα­γω­νι­στοῦν αἱρέ­σεις καί Στο­ές μὲ σκο­πὸ νὰ τὴν κα­τα­πνί­ξουν. Ἂς ση­μει­ώ­σω ἐ­δῶ ὅ­τι δὲν εἶ­ναι οἱ Ἑ­βραῖ­οι γε­νι­κά, ὅ­πως ὑ­πάρ­χει κοι­νὴ ἀν­τί­λη­ψη, αὐ­τοὶ ποὺ μᾶς πο­λε­μοῦν, για­τί, οἱ ἀ­πό­ψεις ποὺ πα­ρέ­θε­σα ἀ­πὸ Ἑ­βραί­ους προ­έρ­χον­ται. Θὰ πρέ­πει νὰ γί­νει δι­ά­κρι­ση ἀ­νά­με­σα σὲ Ἑ­βραί­ους, κυ­ρί­ως Ἕλ­λη­νες καὶ Σι­ω­νι­στές. Ὑ­πάρ­χει τε­ρά­στια δι­α­φο­ρά, ὅ­πως ἔ­χουν ἀ­πο­κα­λύ­ψει ἐ­πί­σης Ἑ­βραῖ­οι δι­α­κε­κρι­μέ­νοι παγ­κο­σμί­ως ἐ­πι­στή­μο­νες, ὅ­πως ὁ φι­λό­σο­φος Ρο­ζὲ Γκα­ρον­τί, ὁ ὁ­ποῖ­ος εἶ­πε ὅ­τι: «Ὁ σι­ω­νι­σμoς εἶ­ναι εἰ­δω­λο­λα­τρί­α» (Βῆμα, 24.11.1996) καὶ ὁ Ἀ­κα­δη­μα­ϊ­κός τῆς Ὀρ­γα­νι­κῆς Χη­μεί­ας Ἰσ­ρα­ὴλ Σα­χάκ (Ἑ­βρα­ϊ­κὴ Ἱ­στο­ρί­α, Ἑ­βρα­ϊ­κὴ θρη­σκεί­α, β. ἔκδ., «Ἐ­ναλ­λα­κτι­κὲς ἐκ­δό­σεις», Ἀθ. 2009) γιὰ τὸν ὁ­ποῖ­ο ἔ­γρα­ψαν ὁ­μό­φυ­λοί του ὅ­τι εἶ­ναι ὁ τε­λευ­ταῖ­ος τῶν με­γά­λων προ­φη­τῶν, καὶ ὁ ὁ­ποῖ­ος ἀ­να­φέ­ρε­ται μὲ παρ­ρη­σί­α σὲ ὅ­ρο ποὺ χρη­σι­μο­ποί­η­σε ἀ­πὸ τοὺς πρώ­τους, τὸ «Ἰ­ου­δαιο-να­ζι­σμὸς» καὶ κα­ταγ­γέλ­λει τὶς βι­αι­ό­τη­τες τοῦ σι­ω­νι­σμοῦ καὶ τοῦ Ταλ­μου­δι­κοῦ ἑ­βρα­ϊ­κοῦ σω­βι­νι­σμοῦ, ὅ­που μᾶς ἀ­πο­κα­λύ­πτει ὅ­τι καὶ ἡ Κύ­προς πε­ρι­λαμ­βα­νό­ταν στοὺς χάρ­τες τῆς «ἑ­βρα­ϊ­κῆς πο­λι­τεί­ας» ἀ­πὸ τὸν και­ρὸ τοῦ Ἰ­ω­σὴφ Νά­ζη (σ. 160). Προ­σθέ­τει ἐ­πί­σης τὴν τυ­ραν­νί­α ποὺ ἀ­σκοῦ­σαν οἱ ῥα­βί­νοι ἐ­νάν­τια στοὺς ἄλ­λους ἑ­βραί­ους (σ. 162) καὶ τὴν πιὸ ἀ­δι­άν­τρο­πη ἐκ­με­τάλ­λευ­ση τῶν φτω­χῶν Ἑ­βραί­ων ἀ­πὸ τοὺς πλού­σιους Ἑ­βραί­ους, ποὺ εἶ­χαν συμ­μα­χή­σει μὲ τοὺς ῥα­βί­νους (σ. 171).

Γιὰ νὰ ἐ­πα­νέλ­θω, λοι­πόν, με­τὰ ἀ­π᾿ αὐ­τὴ τὴν ἀ­ναγ­καί­α, κα­τὰ τὴ γνώ­μη μου, πα­ρέν­θε­ση, ἔ­γρα­ψε ὁ Ζο­ζὲφ ντὲ Μέστρ γιὰ τὶς αἱ­ρέ­σεις:

«Ὅ­ταν μί­α αἵ­ρε­ση θέ­λει νὰ εἰσ­δύ­σει σὲ μί­α χώ­ρα, δὲν στα­μα­τᾶ τα­πει­νὰ στὰ σύ­νο­ρα καὶ δὲν ρω­τά­ει ἀ­πὸ ἐ­κεῖ ἂν θέ­λουν νὰ τὴ δε­χθοῦν. Γλι­στρᾶ σι­ω­πη­λὰ σὰ φί­δι, σπέρ­νει τὰ δόγ­μα­τά της στὴ σκιὰ κρυ­φὰ καὶ αἴφ­νης ἀ­να­ση­κώ­νε­ται ἀ­πό­το­μα» (σ. 449).

Ἔ­κα­να ἐ­κτε­νῆ ἀ­να­φο­ρὰ στὴ Γαλ­λι­κὴ Ἐ­πα­νά­στα­ση γιὰ νὰ δεί­ξω πό­σο ἀ­σύ­στο­λοι πλα­στο­γρά­φοι εἶ­ναι αὐ­τοὶ ποὺ συσ­σω­ρεύ­ουν συ­στη­μα­τι­κὰ τὰ προ­πα­γαν­δι­στι­κὰ βι­βλί­α τους, γιὰ νὰ τὴ συγ­κρί­νουν μὲ τὴν ἀ­νε­πα­νά­λη­πτη Ἑλ­λη­νι­κὴ ποὺ τὸ ὄ­νο­μα τοῦ Χρι­στοῦ καὶ τῆς Πί­στης ἦ­ταν, ἀ­κό­μη καὶ πρὶν ἀ­πὸ τὴν ἐ­θνι­κὴ Ἐ­λευ­θε­ρί­α, ὡς αἴ­τη­μα ἀρ­χη­γῶν καὶ λα­οῦ. Στε­ροῦν­ται ντρο­πῆς οἱ συγ­κρί­νον­τες τὴν Ἑλ­λη­νι­κὴ Ἐ­πα­νά­στα­ση μὲ τὴ Γαλ­λι­κὴ Ἀν­ταρ­σί­α τῶν Ἰ­α­κω­βί­νων καὶ τῶν Μα­σσό­νων ἰλ­λου­μι­νά­των. Ἄλ­λω­στε ὁ λό­γος ποὺ δο­λο­φό­νη­σαν τὸν πραγ­μα­τι­κὸ Ἕλ­λη­να Κα­πο­δί­στρια εἶ­ναι καὶ ἡ πο­λε­μι­κὴ ἐ­ναν­τί­ον τους σὲ τε­λευ­ταῖα ἐγ­κύ­κλιό του.

Πό­τε ἀ­σύ­στο­λοι κό­λα­κες τῆς Γαλ­λι­κῆς ἀν­ταρ­σί­ας οἱ Ἕλ­λη­νες Ἐ­πα­να­στά­τες κα­ρα­τόμησαν χι­λιά­δες «ἐ­χθρούς τοῦ λα­οῦ!!;». Πό­τε, ἀν­θέλ­λη­νες φι­λό­σο­φοι καὶ πο­λι­τι­κοὶ ἐ­πι­στή­μο­νες, οἱ Ἕλ­λη­νες ἐ­πα­να­στά­τες κα­ρα­τό­μη­σαν συν­τρό­φους τους, ὅ­πως ὁ Δαν­τὼν γιὰ ἀ­πό­κλι­ση πρὸς τὰ δε­ξιά; Πό­τε ἔ­γι­ναν οἱ Ἀρ­χι­στρά­τη­γοι τοῦ Ἀ­γῶ­να «με­γά­λοι ἱ­ε­ρεῖς» προ­σω­πι­κῆς θρη­σκεί­ας, ὅ­πως ὁ Ρο­βε­σπι­έ­ρος; Ὑ­πάρ­χει στοὺς Ἕλ­λη­νες ἀμ­φι­σβή­τη­ση ἐ­θνι­κῆς συ­νεί­δη­σης καὶ ἀ­νυ­παρ­ξί­α πα­τρί­δας; Γι᾿ αὐ­τὸ μᾶς βομ­βαρ­δί­ζε­τε συ­νε­χῶς μὲ τὰ ὕ­πο­πτα καὶ δό­λια «δι­ε­θνῆ σας Συ­νέ­δρια» ἐ­δῶ καὶ ἀλ­λοῦ (ὅ­πως στὴν Ἀ­κα­δη­μί­α Ἐ­πι­στη­μῶν τοῦ Βε­ρο­λί­νου, ποὺ ἡ γρά­φου­σα με­τεῖ­χε) γιὰ τὴ «Δι­α­σπο­ρά», προ­σπα­θών­τας νὰ καρ­φώ­σε­τε στὴν ψυ­χὴ τῶν Ἑλ­λή­νων ὅ­τι οἱ Ἕλ­λη­νες ἦ­ταν πάν­τα σὲ δι­α­σπο­ρὰ καὶ ὅ­τι, ὅ­πως οἱ Ἑ­βραῖ­οι, δὲν εἶ­χαν πο­τὲ Πα­τρί­δα!! Οἱ Ἕλ­λη­νες ζοῦ­σαν πάν­τα στὴν πα­τρί­δα τους κά­τω ἀ­πὸ ὁ­ποι­α­δή­πο­τε κα­το­χὴ καὶ ὁ πα­τρι­ω­τι­σμὸς τῶν Ἑλ­λή­νων εἶ­ναι πα­ροι­μι­ώ­δης. Οἱ Ἕλ­λη­νες, δὲν εἶ­ναι «πο­λί­τες τοῦ κό­σμου», ὅ­πως θέ­λε­τε νὰ τοὺς κα­ταν­τή­σε­τε μὲ τὰ σχέ­διά σας γιὰ τὴν Παγ­κό­σμια Νέ­α Τά­ξη. Μὲ τὶς δῆ­θεν ἱ­στο­ρι­κές σας προ­σεγ­γί­σεις, ἀ­φελ­λη­νί­ζε­ται τὸν Ἑλ­λη­νι­σμὸ χλευ­ά­ζον­τες δια­ρκῶς τὴν Ἑλ­λη­νι­κό­τη­τά του. Για­τί δὲν κα­τα­πι­ά­νε­στε μὲ ἄλ­λες ἐ­θνι­κὲς ταυ­τό­τη­τες, ὅ­πως τῆς Ἑβρα­ϊ­κό­τη­τας, Γαλ­λό­τη­τας κ.ἄ.; Για­τί τέ­τοι­α ἀ­πο­κλει­στι­κό­τη­τα γιὰ τὴν «πλα­στὴ» ὅ­πως ἰ­σχυ­ρί­ζε­στε Ἑλ­λη­νι­κὴ ταυ­τό­τη­τα; Ἐ­σεῖς ποι­ὰ ταυ­τό­τη­τα ἔ­χε­τε, νέ­οι Ῥα­ψά­κη­δες;

Δὲν θέ­λε­τε νὰ ἀ­κού­σε­τε οὔ­τε τὸν δι­α­πρε­πῆ Βρε­ττα­νὸ πο­λι­τι­κὸ φι­λό­σο­φο Ἔν­τμουντ Μπὲρκ (Στο­χα­σμοὶ γιὰ τὴν ἐ­πα­νά­στα­ση στὴ Γαλ­λί­α ὁ μτφρ. Χ. Γρη­γο­ρί­ου, ἐκδ. Σαβ­βά­λας 2010) ποὺ κά­νει λό­γο γιὰ ψεύ­τι­κα φῶ­τα, γιὰ προ­δο­σί­α ἡ­γε­τῶν, σκο­τει­νὲς φι­λύ­πο­πτες ἀρ­χὲς καὶ ὑ­πο­γραμ­μί­ζει τὶς δι­α­φο­ρὲς τῆς Γαλ­λί­ας, ποὺ «ἀ­τί­μα­σε τὴν ἀ­ρε­τή της» σὲ ἕ­να συν­δυα­σμὸ δό­λι­ων καὶ ἄ­πι­στων ἀν­θρώ­πων τῆς ἐ­ξου­σί­ας, μὲ τὰ ἄλ­λα ἔ­θνη γρά­φον­τας: ὅ­λοι οἱ ἄλ­λοι λα­οὶ ἔ­χουν θε­με­λι­ώ­σει τὴν πο­λι­τι­κὴ ἐ­λευ­θε­ρί­α στὰ πιὸ ἄ­καμ­πτα ἤ­θη, καὶ σὲ ἕ­να σύ­στη­μα πε­ρισ­σό­τε­ρο αὐ­στη­ρῆς καὶ ἀν­δρο­πρε­ποῦς ἠ­θι­κῆς (σελ. 79).
Στα­μα­τῶ ἐ­δῶ γιὰ νὰ ὑ­πο­γραμ­μί­σω ὅ­τι, ὅ­ταν οἱ φύ­λα­κες προ­δί­δουν, ὅ­ταν οἱ ποι­μέ­νες γί­νον­ται λύ­κοι, ἀ­π᾿ ὅ­που καὶ ἂν προ­έρ­χον­ται καὶ ὑ­πο­νο­μεύ­ουν τὴν ἐ­θνι­κὴ ταυ­τό­τη­τα τῶν Ἑλ­λή­νων, πρέ­πει νὰ ἀν­τι­με­τω­πί­ζων­ται ὡς λύ­κοι ἀ­πὸ τὸ ποί­μνιο τοῦ Χρι­στοῦ, ὥ­στε, πα­ρα­φρά­ζον­τας τὸν Κα­πο­δί­στρια, «νὰ κυ­μα­τί­ζει πά­λι ἐ­πὶ τῶν τει­χῶν τῆς Ἑλ­λά­δος τὴ ση­μαί­α τοῦ Σταυ­ροῦ».

ΓΙΑ ΤΗΝ ΄΄ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ΄΄

enromiosini
 

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η βλακεία είναι ανίκητη…

Είναι γνωστό ότι η βλακεία είναι ανίκητη…
Ωστόσο η …πολυσύνθετη κατάχρηση βλακείας οδηγεί και σε αλήθειες…
Κάθε δήλωση του Βουλευτή Τρικάλων της ΝΔ, Μιχάλη Ταμήλου, είναι μια τέτοια βλακεία που αποτυπώνει την αμηχανία, τη σύγχυση και τον πανικό της καταρρέουσας κυβέρνησης του ακραίου δωσιλογισμού.


Δεν φταίει η κυβέρνηση, σύμφωνα με τον επαρμένο βλάκα, που έχει σπείρει τη φτώχεια, την πείνα, την εξαθλίωση και την καταστροφή, αλλά οι …άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τις ιδιότητες του μαγκαλιού!!!
 
Εμείς θα μείνουμε στη συνέχεια της δήλωσης:
«Πάνω από 1.5 εκατομμύριο Έλληνες είναι άνεργοι. Αυτό δεν μπορεί να το λύσει το κράτος. Δεν έχουμε κομμουνιστικό καθεστώς για να είμαστε αναγκασμένοι να δώσουμε δουλεία και ένα πιάτο φαΐ στον κόσμο. Δεν υπάρχει περίπτωση για τα επόμενα πέντε χρόνια το κράτος να ασκήσει κοινωνική πολιτική μέσω προσλήψεων. Πρέπει πρώτα να ορθοποδήσουμε και να αποκτήσουμε ξανά την αξιοπιστία μας».


Εδώ η βλακεία του ανδρείκελου ξεπερνάει και τα ίδια τα όρια της …βλακείας, φτάνοντας σε μια ΟΜΟΛΟΓΙΑ αλήθειας: Ότι ο Κομμουνισμός παρέχει δουλειά, τροφή και στέγη στους ανθρώπους, σε αντίθεση με το σύστημα που υπηρετεί η δωσίλογη κυβέρνηση η οποία καταστρέφει τα ΠΑΝΤΑ, κλέβει την εργασία, το φαΐ και τα σπίτια των ανθρώπων και τους ρίχνει στην άβυσσο της βαρβαρότητας…

Να, λοιπόν
που όταν ξεπερνάς και αυτά τα όρια της βλακείας, ξεστομίζεις, μέσα στον πανικό της κατάρρευσής σου, και αλήθειες…

Μήπως, αλήθεια ο Ταμήλο το παίζει βλάκας για να «πλασάρει» το «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα»; 


ΠΗΓΗ 
 


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

ΠΟΕΔΗΝ: «Όχι» στη διάλυση του ΕΣΥ

Για μεθόδευση «βίαιων αλλαγών στον υγειονομικό χάρτη» της χώρας με «νέα λουκέτα νοσοκομείων, πρωτοβάθμιων υπηρεσιών και συρρίκνωση των υφιστάμενων λειτουργιών των μεγάλων νοσοκομείων», κατηγορεί την κυβέρνηση η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Δημοσίων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ), σε ανακοίνωσή της εν όψει της 24ωης πανελλαδικής απεργίας που έχει κηρύξει για την Τετάρτη.

Η Ομοσπονδία χαρακτηρίζει «εκρηκτικά» τα προβλήματα από τις ελλείψεις προσωπικού στα νοσοκομεία, τα οποία όπως καταγγέλλει, υποχρηματοδοτούνται και αναγκάζονται να αναστείλουν βασικές λειτουργίες τους.

Καταφέρεται επίσης εναντίον του υπουργού Υγείας, ο οποίος, σύμφωνα με την ΠΟΕΔΗΝ, «διαλύει ‘χαιρέκακα’ το Δημόσιο Τομέα Υγείας» και «κτίζει το μνημονιακό του προφίλ στις στάχτες του Εθνικού Συστήματος Υγείας».

Δηλώνει τέλος την αντίθεσή της στη διαθεσιμότητα και ζητεί την άμεση πρόσληψη μόνιμου προσωπικού στα νοσοκομεία, ενώ καλεί στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που προγραμματίζονται την ημέρα της απεργίας στις 12 το μεσημέρι έξω από το υπουργείο Υγείας και έξω από τα γραφεία των κατά τόπους υγειονομικών Περιφερειών.


Πηγή: Ναυτεμπορική Πηγή: radio1d.gr


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΦΤΩΧΟΚΤΟΝΙΑ

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*
Στην αργατιά, στη χωριατιά, το χιόνι, η γρίπη, η πείνα, οι λύκοι,
ποτάμια, πέλαγα, στεριές, ξολοθρεμός και φρίκη.
Χειμώνας άγριος - κι η φωτιά, καλοκαιριά στην κάμαρά μου.
Ντρέπομαι για τη ζέστα μου και για την ανθρωπιά μου.

Κωστής Παλαμάς
Από τον Δωδεκάλογο του Γύφτου

Οι άνεμοι της . ανάπτυξης σπέρνουν τις θύελλες της φτώχειας και της εξαθλίωσης.
Προχτές η μικρή Σάρα, πριν από μια εβδομάδα το ζευγάρι των ηλικιωμένων στην Πολίχνη και πέρυσι τα τρία αδέλφια

στην Καβάλα και τα τρία παλικάρια στη Λάρισα - ατελείωτος ο κατάλογος - έχασαν τη ζωή τους από τις αναθυμιάσεις ενός απάνθρωπου συστήματος εκμετάλλευσης που κάνει κάρβουνο τις ζωές των ανθρώπων και τις χρησιμοποιεί ως καύσιμη ύλη της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Φτωχοί, εργαζόμενοι και αυτοί που πνίγηκαν στους χείμαρρους της κρατικής διαφθοράς και των πολεοδομικών σκανδάλων στην Ελλάδα των 3,8 εκατομμυρίων φτωχών (36%), όπου 1 στα 3 νοικοκυριά είναι υπερχρεωμένα, των δεκάδων χιλιάδων νεοαστέγων και πεινασμένων, αλλά με 455 δισεκατομμυριούχους και την πρωτιά στη διαφθορά μεταξύ των χωρών της ΕΕ.

Παράλληλα οι κοινωνικές ανισότητες παίρνουν εκρηκτικές διαστάσεις,
αφού το πλουσιότερο 20% των Ελλήνων είναι σήμερα 7 φορές πιο πλούσιο από το φτωχότερο 20% του πληθυσμού, ενώ πριν από την κρίση ήταν «μόνο» 5 φορές πιο πλούσιο. Φυσικά η φτώχεια δεν είναι .παιδί της κρίσης και των μνημονίων. Τα Μνημόνια αποτελούν μοχλό επιτάχυνσης της φτώχειας και της βίαιης ανακατανομής πλούτου, χωρίς να αποτελούν την κύρια αιτία.

Τα λευκά κολάρα
θα προσφέρουν την καραμέλα του λαϊκισμού προσπαθώντας να νομιμοποιήσουν την πιο ανάλγητη πολιτική ως αναγκαία για τη «σωτηρία της πατρίδος», χωρίς να ασχοληθούν με τον πακτωλό των δις ευρώ που δίνονται προς τις Τράπεζες. Συμπλέουν με την πρωθυπουργική δήλωση περί υγιούς τραπεζικής πίστης «που δεν ευνοεί μόνο τις τράπεζες, αλλά και τους πολίτες». Υπερασπίζονται την κυβέρνηση που ενοχοποιεί την τραγική μάνα.

Ακριβώς την ώρα που η κρίση γίνεται η μεγάλη ευκαιρία για τη ληστρική αναδιανομή του πλούτου - αρπάζοντας ακόμα και τα σπίτια των φτωχών- και μας γυρίζει στις μαύρες μεταπολεμικές δεκαετίες. Την ίδια ώρα που διαβάζαμε για το θάνατο της 13 Χρόνης Σάρας, διαβάζαμε και τα «καλά νέα» για τις 206 εισηγμένες εταιρίες στο χρηματιστήριο που αύξησαν τα κέρδη τους κατά 150,6 % στο εννεάμηνο του 2013. Την ίδια ώρα διαβάζαμε ότι 185.000 άτομα με αναπηρία δε λαμβάνουν καμία υπηρεσία εκπαίδευσης ή και θεραπείας, ενώ έχουν ανάγκη.

Όμως, η αλήθεια είναι ότι η θυσία των φτωχών, η φτωχοκτονία έχει πάρει διαστάσεις «θεσμικής δολοφονίας του ελληνικού λαού». Κοντεύουν τις 4.000 οι αυτοκτονίες και δεν πρόκειται για ψυχρούς αριθμούς, αλλά για συνανθρώπους μας, ενώ το 30% του πληθυσμού αρρωσταίνει ή αργοπεθαίνει σε συνθήκες υγειονομικής φτώχειας και χωρίς πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας.

Η .ανάπτυξη που δολοφονεί περιλαμβάνει κατάργηση των δημοσίων υπηρεσιών, ερειπωμένα σχολεία και νοσοκομεία, υγεία - προνόμιο των πλουσίων και μεγάλη μάζα ακραία φτωχών. Από την άλλη μόνο οι μισθοί των βουλευτών δε μειώνονται και οι παροχές και τα προνόμια των «ισχυρών».

Άλλωστε η φτώχεια έχει πάρει σήμερα πλανητικές διαστάσεις και συνυπάρχει με πρωτοφανείς μορφές πλούτου ως αποτέλεσμα της απάνθρωπης εκμετάλλευσης που χαρακτηρίζει την ίδια τη δομή του καπιταλιστικού συστήματος.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο παγκόσμιος πλούτος επταπλασιάστηκε στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα που αντιστοιχεί σε τριπλασιασμό του κατά κεφαλήν εισοδήματος. Προσέγγισε, φέτος, νέα επίπεδα ρεκόρ στα 241 τρις. δολ, ενώ οι ανισότητες παίρνουν εκρηκτικές διαστάσεις.

Πίσω από την άλλη πλευρά του φεγγαριού κρύβεται η νόμιμη ληστεία του κοινωνικού πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι σωρεύοντας αμύθητα κέρδη για τις μεγάλες επιχειρήσεις και τις πολυεθνικές. Οι . Κροίσοι τρέφονται από την κρίση.

Έτσι στην κορυφή της πυραμίδας βρίσκονται 32 εκατομμύρια άνθρωποι, μόλις το 0,7% του παγκόσμιου πληθυσμού ενηλίκων με ατομική περιουσία μεγαλύτερη του ενός εκατομμυρίου ευρώ έκαστος. Αυτό, λοιπόν, το 0,7% κατέχει σήμερα το 41% του παγκόσμιου πλούτου! Την ίδια ώρα περίπου το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού, δηλαδή πάνω από 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν με εισόδημα μικρότερο από 2,5 δολάρια τη μέρα.

Οι φτωχοί φτωχότεροι, γιατί σε συνθήκες κρίσης αυτοί θυσιάζονται για να φυσήξει ούρειος άνεμος προκειμένου να λειτουργήσει η αγορά με βάση τον νόμο του αλόγιστου και ανεξέλεγκτου πλουτισμού των λίγων. Με νεοφιλελεύθερες πολιτικές που αντιμετωπίζουν τον άνθρωπο ως μέσο, ως καύσιμη ύλη για την καπιταλιστική ανάπτυξη.

Με άλλα λόγια η κυρίαρχη πολιτική σπέρνει την πείνα και τον θάνατο στους φτωχούς για να θερίσουν μυθικά πλούτη οι κερδοσκόποι.

*Ο Γιώργος Κ. Καββαδίας είναι φιλόλογος, μέλος της Σ.Ε. του περιοδικού «Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης» και αρθρογράφος στο «ΕΘΝΟΣ»

 
ΠΗΓΗ
 


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση

«Ένα επαναλαμβανόμενο ψέμα, γίνεται αλήθεια.»
«Η ελευθερία στις καπιταλιστικές κοινωνίες λίγο πολύ παραμένει αυτό που ήταν στις αρχαίες Ελληνικές δημοκρατίες: Ελευθερία για ιδιοκτήτες σκλάβων.»
Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνοβ (Λένιν)

 

Συνεχίζεται με όλο και μεγαλύτερη ένταση το πλιάτσικο που ξεκίνησε εδώ και τέσσερα χρόνια στο εισόδημα και τα δικαιώματα των εργαζομένων από τους ξένους αλλά και ντόπιους σύγχρονους λυκανθρώπους που τρέφονται με το χρήμα, προσκυνούν το χρήμα και έχουν για θεό τους μόνο το χρήμα.

Λεηλατούν και φοβίζουν, γκρεμίζουν και εγκαταλείπουν, όπως κάνουν όλοι οι κατακτητές όταν τα μαζεύουν και φεύγουν.

Αρπάζουν όσο μπορούν περισσότερα ικανοποιώντας έτσι την επιθυμία τους για μεγαλύτερο κέρδος και ταυτόχρονα λεηλατούν για να μην μπορούν εύκολα αυτοί που μένουν πίσω να τους κυνηγήσουν και να τους πάρουν τα κλεμμένα.

Όλα τα μέτρα που παίρνονται εδώ και τέσσερα χρόνια
από την κυβέρνηση με την πλήρη στήριξη των γνωστών « υπεύθυνα αντιπολιτευόμενων» πολιτικών κομμάτων στοχεύουν , όχι στο να σωθεί η χώρα (την οποία κυβερνούσαν οι ίδιοι τα τελευταία 40 χρόνια), αλλά στο να διευκολύνουν την κλοπή και τη λεηλασία των εισοδημάτων των πολιτών.

Όταν οι κατακτητές καίνε και καταστρέφουν
, υπάρχουν πάντα εκείνοι που πιστεύουν πως η καταστροφή δεν θα τους αγγίξει και τηρούν στάση αναμονής, μέχρι να διαπιστώσουν γυρνώντας πίσω τους, πως ο κατακτητής μπήκε από την πίσω πόρτα και έκαψε και το δικό τους σπίτι, αφού πρώτα πήρε ότι πολύτιμο υπήρχε μέσα σ’ αυτό.

Ο Παντελής ήταν ένας από εκείνους.

Εδώ και 25 χρόνια δούλευε ως υπάλληλος γραφείου στην ίδια τεχνική εταιρία. Ήταν μία από αυτές που «ανακατευόταν» με δημόσια έργα.

Εντάξει, ο μισθός του δεν ήταν αυτός που έλεγε η σύμβαση, αλλά ο Παντελής δεν έδινε σημασία σε τέτοιες λεπτομέρειες. Τα ένσημά του ήταν κι αυτά λιγότερα, όμως ούτε αυτό τον ένοιαζε γιατί το αφεντικό του ήταν καλός άνθρωπος, τόσο που έγινε νονός του μοναχογιού του. Κάποιες φορές καθόταν στη δουλειά και μια δυο ώρες παραπάνω, αλλά ποτέ δεν καταδέχτηκε να ζητήσει παραπάνω χρήματα. Ούτε και το αφεντικό του και κουμπάρος του, βέβαια, προθυμοποιήθηκε ποτέ να του δώσει κάτι παραπάνω.

Άλλωστε ο Παντελής ήταν έντιμος άνθρωπος.

«Έντιμε άνθρωπε κυρ Παντελή…»


Πάντα πίστευε πως ο δημόσιος τομέας δεν λειτουργούσε σωστά. Δεν ήταν ο μόνος. Και το αφεντικό του και κουμπάρος του, το ίδιο πίστευε. Ειδικά κάθε φορά που έπρεπε να δώσει κάποιο μπαξίσι για να πάρει κάποιο έργο, όλο το δημόσιο, από τα κτίρια μέχρι τους ανθρώπους, το έβγαζε άχρηστο.

Έμενε στο σπίτι που του είχε αγοράσει ο πατέρας του, λίγο πριν πεθάνει, οπότε είχε γλυτώσει, τουλάχιστον, από το ενοίκιο και δεν είχε και θηλιά στο λαιμό του τις δόσεις κάποιου δανείου.

Έτσι κατάφερε να σπουδάσει το μοναχογιό του χωρίς πολύ μεγάλες δυσκολίες.

Όταν τελείωσε, τον πήρε από το χέρι και πήγαν μαζί στο γραφείο του υφυπουργού, με σκοπό να μπορέσει να βρεθεί στο δημόσιο, μια θέση και για το γιο του. Να μην περνάει κι ο γιος του αυτά που περνάει εκείνος τόσα χρόνια στη δική του τη δουλειά. Όμως εξακολουθούσε να πιστεύει πως ο δημόσιος τομέας δεν λειτουργούσε σωστά.

Δεν ήταν ο μόνος. Και ο υφυπουργός το ίδιο πίστευε.
Ξεκίνησε κι ο γιος του να δουλεύει, όλα κυλούσαν ήρεμα και ειρηνικά μέχρι που άρχισε να καταλαβαίνει πως κάτι δεν πάει καλά.

Το αφεντικό του όλο και καθυστερούσε να τον πληρώσει, δεν έβγαινε, του έλεγε και του ζητούσε να δείξει κατανόηση και να κάνει υπομονή. Θερίζει η ανεργία του έλεγε.

Τι να κάνει κι ο Παντελής. Δέχτηκε και τη μείωση στο μισθό του και στα ένσημά του. Βλέπεις, ήταν και η δόση του αυτοκινήτου που έκανε δώρο στο γιο του. Καλύτερα λιγότερα, παρά καθόλου, σκέφτηκε και ένας περίεργος φόβος άρχισε να τον κυριεύει.

«… έντρομε, άβουλε, συ φασουλή…»

Μια μέρα έπεσε πάνω σε μια διαδήλωση κάποιων απολυμένων συμβασιούχων. Ο Παντελής ποτέ δεν συμμετείχε σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις. Είχε την άποψη πως αν είσαι καλός στη δουλειά σου δεν έχει να φοβηθείς τίποτα. Για το μόνο που μπορούσε να παινευτεί με σιγουριά ήταν το πόσο καλά έκανε τη δουλειά του.

Μια μέρα το αφεντικό τού ανακοίνωσε πως δεν θα τον χρειαζόταν για όλες τις μέρες της εβδομάδας και ότι θα έπρεπε να γίνει και ανάλογη μείωση στο μισθό. Αν δεν δεχόταν θα έπρεπε να απολυθεί και το αφεντικό είχε έτοιμο τον αντικαταστάτη του.

Η γη χάθηκε κάτω από τα πόδια του. Ήταν δυνατόν να βρισκόταν κάποιος που να έκανε τη δουλειά καλύτερα από τον ίδιο;

Επέστρεφε από τη δουλειά με τα πόδια.
Καθώς βάδιζε, έτυχε πάλι να πέσει πάνω σε μία άλλη διαδήλωση.

Άκουσε τα συνθήματα και κατάλαβε πως κάτι κακό είχε συμβεί στον τόπο.

Άρχισε για πρώτη φορά να καταλαβαίνει τη λέξη «δίκιο», ίσως επειδή για πρώτη φορά κατάλαβε τη λέξη «αδικία».

Άρπαξε, χωρίς πολύ σκέψη, μια κόκκινη σημαία και έγινε ένα με το πλήθος.

Για τον ίδιο είχε αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση που σταματάει όταν έρθει η δικαίωση.

Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει ήδη και για όσους μας «κυβερνούν» με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Αντιλαμβάνονται ότι σύντομα θα ακουστεί το «μηδέν» της αντίστροφης αρίθμησης. Γι’ αυτό τρέχουν να προλάβουν να αρπάξουν όσα περισσότερα μπορέσουν.



Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη
ΠΗΓΗ


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Διαμαρτυρίες και μπλόκα οδηγών φορτηγών στην Ιταλία

Aιτία της διαμαρτυρίας είναι το υψηλό κόστος των καυσίμων και το υψηλό επίπεδο φορολογίας- Υπάρχει ανησυχία για την ενδεχόμενη παρείσφρηση στις διαμαρτυρίες στοιχείων του οργανωμένου εγκλήματος.

Σε εξέλιξη βρίσκεται διαμαρτυρία οδηγών φορτηγών σε πολλές περιοχές της Ιταλίας. Μπλόκα έχουν στηθεί σε δρόμους της βορειοανατολικής Ιταλίας, ενώ την νύχτα απεργοί προσπάθησαν να εμποδίσουν την πρόσβαση στην κεντρική αγορά στην πόλη Τορίνο.

Κύριες αιτίες της διαμαρτυρίας είναι το υψηλό κόστος των καυσίμων και το υψηλό επίπεδο φορολογίας. Παράλληλα όμως πολλοί οδηγοί, σε δηλώσεις τους προς ιταλικά μέσα ενημέρωσης τονίζουν ότι η κίνησή τους αυτή στόχο έχει να καταγγείλει γενικότερα τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης: «έχουν εξαντληθεί πλέον τα περιθώρια αντοχής των τεράστιων κοινωνικών συνεπειών που έχουν προκληθεί».

Πηγές του ιταλικού υπουργείου Εσωτερικών ανέφεραν ωστόσο ότι υπάρχει ανησυχία για την ενδεχόμενη παρείσφρηση στις διαμαρτυρίες στοιχείων του οργανωμένου εγκλήματος , ιδίως σε περιφέρειες της Κάτω Ιταλίας.

Η διαδικτυακή έκδοση της εφημερίδας Λα Ρεπούμπλικα στο μεταξύ αναφέρει ότι χθες το βράδυ (Κυριακή) εντοπίσθηκαν τέσσερα μέλη της ακροδεξιάς οργάνωσης «Φόρτσα Νουόβα», σε περιφερειακό οδικό άξονα της Ρώμης, ενώ αναζητούσαν το σημείο στο οποίο επρόκειτο να συγκεντρωθούν οι οδηγοί φορτηγών.

Στο Τορίνο, σήμερα το πρωί, οι απεργοί μοίρασαν στους οδηγούς αυτοκινήτων φειγ βολάν στα οποία αναφέρουν τους κύριους λόγους που τους οδήγησαν στην νέα αυτή κινητοποίηση.

Οι μικροϊδιοκτήτες και οδηγοί φορτηγών καλούν τους συνταξιούχους, τους ανέργους και τους εποχικούς εργαζόμενους να στηρίξουν την απεργία τους, με στόχο την αλλαγή των κύριων κατευθυντήριων γραμμών της οικονομικής πολιτικής της χώρας.

Περιορισμένης έκτασης μπλόκα έχουν στηθεί και στην Σικελία και στην Καλαβρία, ενώ πολλοί αναλυτές υπογραμμίζουν ότι η εξέλιξη της συγκεκριμένης κινητοποίησης θα εξαρτηθεί από την απήχησή της τις επόμενες ημέρες.

Πηγή Πηγή: radio1d.gr



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Συλλαλητήριο εργατοπατέρων: Η ληξιαρχική πράξη θανάτου…

Εδώ και πολλές δεκαετίες τώρα η συνδικαλιστική γραφειοκρατία (οι εργατοπατέρες του κράτους) δολοφονούν ανελέητα το συνδικαλιστικό κίνημα… 

Σ’ αυτό συνέβαλαν και οι γραφειοκρατικές ηγεσίες της «αριστεράς». Από κοινού κατέστρεψαν κάθε αγωνιστικό συνδικαλιστικό ιμάντα, τα Συνδικάτα:
Τις επαγγελματικές οργανώσεις της εργατικής τάξης, δηλαδή το πρώτο έμβρυο της πάλης τους… 
 
Υπονόμευσαν και κατέστρεψαν τα Συνδικάτα με πολλαπλά θανατηφόρα κτυπήματα.

Καταρχήν υπονόμευσαν και κατάστρεψαν τους όρους ύπαρξής τους με την ΑΠΟΔΟΧΗ, νομιμοποίηση, αλλά και προώθηση, από τους ίδιους τους εργατοπατέρες και τα «αριστερά» κόμματα, των νεοταξικών στρατηγικών, αυτών των «ανοικτών συνόρων»: Της εισαγόμενης εισβολής μεγάλων στρατιών από αλλοδαπούς δούλους.

Η στρατηγική αυτή του κεφαλαίου,
δηλαδή η εισαγόμενη εισβολή λαθρομεταναστών, που έγινε με τις ευλογίες και τους υστερικούς, τρομοκρατικούς χορούς της «αριστεράς» (κάθε αντίθεση σ’ αυτό το ιμπεριαλιστικό δουλεμπόριο χαρακτηριζόταν «εθνικισμός» και «ρατσισμός»), ΤΙΝΑΞΕ στον αέρα τα πάντα. ΟΛΕΣ τις κατακτήσεις των εργαζομένων (Οικονομικές, συνδικαλιστικές, πολιτικές, οργανωτικές κ.λπ). Διέλυσε κυριολεκτικά κάθε οργανωτικό ιμάντα της εργατικής πάλης και κάθε αγωνιστική πνοή…

Η ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ αυτών των κατακτήσεων εδραίωσε ένα καθεστώς νέας δουλείας: Αυτό που ζούμε σήμερα δραματικά…

Αλλά
οι εργατοπατέρες και τα «αριστερά» κόμματα δεν αρκέστηκαν μόνο σ’ αυτό το θανατηφόρο κτύπημα.

Κτυπούσαν ανελέητα
και κάθε εργατική και λαϊκή κινητοποίηση που δεν βρισκόταν κάτω από τον ασφυκτικό έλεγχό τους, που γινόταν ΕΞΩ από αυτούς ή απειλούσε να τους υπερφαλαγγίσει.

Οι εργατοπατέρες και τα αντίστοιχα γραφειοκρατικά πολιτικά υποκείμενα («αριστερά»),
αγωνιζόντουσαν με νύχια και με δόντια, όλα αυτά τα χρόνια, ιδιαίτερα τα τελευταία κατοχικά χρόνια, να κλειδώσουν τη λαϊκή ΟΡΓΗ, από τη λαίλαπα των δωσίλογων ανδρεικέλων, στο μπουκάλι των κρατικών συνδικάτων και των κομματικών φιεστών: ΔΗΛΑΔΗ στη «νομιμότητα» του καθεστώτος, στη «νομιμότητα» των ειρηνικών απεργιακών παρελάσεων και πανηγυρικών εκδηλώσεων…

Και μετά κάποιοι εξακολουθούν να κατηγορούν τους εργαζομένους και τον ελληνικό λαό, γιατί, ενώ σφαγιάζεται, δεν εξεγείρεται;

ΠΩΣ; Να κατεβαίνει απλώς σε συνδικαλιστικές παρελάσεις και κομματικές φιέστες;

Να κατεβαίνει,
θεαματικά, για εντυπωσιακές βόλτες μέχρι τη Βουλή και ΑΜΕΣΩΣ μετά, εξίσου θεαματικά και εντυπωσιακά να διαλύεται;

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ Εργατικό και λαϊκό ΚΙΝΗΜΑ, συγκρουσιακό ΚΙΝΗΜΑ, με κομματικές αλυσίδες και κηδεμόνες της καθεστωτικής «νομιμότητας», ΟΧΙ μόνο δεν μπορεί να υπάρξει, ΑΛΛΑ οδηγεί και στην ΑΠΑΞΙΩΣΗ κάθε αγώνα, στην ΑΠΟΥΣΙΑ του λαού και από τις απεργιακές φιέστες…

Βαρέθηκε και σιχάθηκε, αηδίασε κυριολεκτικά, ο ελληνικός λαός και οι εργαζόμενοι αυτές της ΦΙΕΣΤΕΣ του εμπαιγμού τους και της κοροϊδίας τους…

Και οι εργαζόμενοι δείχνουν πλέον καθαρά αυτήν την αηδία τους προς τους εργατοπατέρες και τους κομματικούς γραφειοκράτες της «αριστεράς»: Τους γυρίζουν ανοικτά την πλάτη, ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ…

Το χθεσινό συλλαλητήριο ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ καταγράφει με τον πιο τελεσίδικο τρόπο τη ληξιαρχική πράξη θανάτου των εργατοπατέρων και των «αριστερών» κομματικών κηδεμόνων και κομισάριων…

Ούτε 300 άτομα δεν μπόρεσαν να συγκεντρώσουν την ημέρα μάλιστα που στη Βουλή ψηφιζόταν η ληξιαρχική πράξη θανάτου της Ελλάδας και του λαού της…

Η εργατική τάξη και λαός γενικότερα ΑΠΑΙΤΟΥΝ αγωνιστική προοπτική, ΚΙΝΗΜΑ σύγκρουσης με το δωσίλογο καθεστώς, ΚΙΝΗΜΑ που να καταπατά στην πράξη τη «νομιμότητα» των ληστών και δημίων του: Τη «νομιμότητα» εκείνων που τους κατασπαράζει και δολοφονεί καθημερινά, δίχως έλεος…

Απαιτούν και ΑΓΩΝΕΣ στο ΔΡΟΜΟ χωρίς ΕΛΕΟΣ, διότι οι δήμιοι είναι χωρίς ΕΛΕΟΣ…
  


ΠΗΓΗ

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Τελικά κάτω από το χαλί της επικοινωνίας θάβονται άνθρωποι.

Τα προβλήματα υπήρχαν από την αρχή. Εντοπίστηκαν είτε υπαρκτά είτε δυνητικά από νωρίς. Ήταν θέμα χρόνου να αρχίσουν να παίρνουν διαστάσεις επιδημίας και να βγουν στην επιφάνεια. Η κυβέρνηση κάθε φορά προτιμούσε να τα κρύβει κάτω από το χαλί της επικοινωνίας ή συκοφαντώντας όποιον τα αναδείκνυε. Του Δήμου Χλωπτσιούδη


Στην αρχή συκοφαντούσαν συνδικαλιστές που μιλούσαν για παιδιά που πεινάνε, λοιδορούσαν όσους μιλούσαν για λειτουργικά κενά και χαμένες ώρες στα σχολεία (αλήθεια μάθατε ότι πριν λίγες ημέρες προσελήφθησαν μερικές χιλιάδες εκπαιδευτικών, όταν το Σεπτέμβρη μας έλεγαν ότι δεν υπάρχουν κενά στα σχολεία;).

Έκρυβαν κάτω από το χαλί της επικοινωνίας, με τη βοήθεια των έγκριτων (βλ. διαπλεκομένων μέσων ενημέρωσης) τις αυτοκτονίες, τις πυρκαγιές που έκαψαν σπίτια πέρσι και όσους χάθηκαν από μαγκάλια ή κεριά. Κατηγορούσαν μάλιστα τους πολίτες που έκαιγαν ό,τι έβρισκαν για να μην παγώσουν (με συνέπειες την αιθαλομίχλη κλπ) και συκοφαντούσαν όσους στέκονταν στο πλευρό τους.Και την ώρα που ο χειμώνας απειλεί την κυβέρνηση, οι βουλευτές της συμπολίτευσης βρίσκουν ευκαιρία να φωνάξουν ότι διαφωνούν πριν δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση.

Η κυβερνητική απάντηση είναι ότι τώρα θα γίνει απογραφή των νοικοκυριών που δεν έχουν ρεύμα και μάλιστα επικοινωνιακά το αποδίδουν στον πρωθυπουργό, την ώρα που οι δημοτικές υπηρεσίες περιμένουν τους άπορους να απευθυνθούν σε αυτούς. Αντί να βγουν στις γειτονιές οι δημοτικοί υπάλληλοι, αντί να κάνουν streetwork, περιμένουν σε ζεστά γραφεία να πάει εκεί παρακαλώντας ο ενδεής. Και φυσικά μιλάμε για τους υποχρηματοδοτούμενους δήμους που οικονομικά αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις νέες ανάγκες της κοινωνίας της φτώχειας που ολοένα μεγαλώνει.

Ακόμα μία φορά το πρόβλημα κρύβεται κάτω από το χαλί της επικοινωνίας. Όπως και το ζήτημα των πλειστηριασμών. Οι πλειστηριασμοί αποτελούν το επικοινωνιακό άλλοθι για τις μεσοαστικές επιχειρήσεις που μπαίνουν στο σκόπευτρο του πολυεθνικού τραπεζικού κεφαλαίου. Όπως δείχνει η διεθνής εμπειρία (RoyalBankofScotland) στόχος είναι τα επιχειρηματικά δάνεια καθώς ουσιαστικά η Τρόικα ενδιαφέρεται για αυτά  και όχι τόσο για τους κακοπληρωτές (που ακόμα δε γνωρίζουμε πόσοι είναι και βολεύει να χρησιμοποιούνται ως ένα θολό κι ανακριβές επιχείρημα) ιδιώτες των στεγαστικών. Αυτό δε σε συνδυασμό με την απελευθέρωση των απολύσεων θα επιτρέψει να δημιουργηθεί ένα κλίμα εισροής ξένου κεφαλαίου επιτρέποντας στους δανειστές να είναι βέβαιοι ότι θα πάρουν τα λεφτά τους πίσω.

Πρακτικά, δηλαδή, οι μεσοαστικές επιχειρήσεις είναι αυτές που απειλούνται. Στόχος παραμένει η μεσοαστική επιχειρηματικότητα και η μεταφορά των δράσεών της στα χέρια των οικονομικών κολοσσών και η μετατροπή της ελληνικής αγοράς, που κατακλύζεται από τα μεσαία στρώματα, σε επενδυτικό παράδεισο πολυεθνικό. Οι απολύσεις, οι άνεργοι και οι ανασφάλιστοι, θα αποτελέσουν τις πρώτες εμφανείς απώλειες. Η οικονομική ενίσχυση της μεσαίας τάξης τις προηγούμενες δεκαετίες τις έδωσε ελπίδες για απαιτήσεις μεγαλύτερης συμμετοχής στις πολιτικές εξελίξεις. Η οικονομική της αποδυνάμωση θα φέρει την πολιτική της περιθωριοποίηση και τη διατήρηση του πολιτικού statusquo πλάι στην οικονομική επέκταση των πολυεθνικών κι εθνικών ελίτ.

Όσο όμως πιέζεται η μεσαία τάξη και τα λαϊκά στρώματα, εκείνοι δηλαδή που υποστηρίζουν την εθνική οικονομία και τις δανεικές υποχρεώσεις διά της υπερφορολόγησης, τόσο θα αυξάνονται τα νοικοκυριά που απειλούνται.

Η κυβέρνηση όμως έχει αποδείξει ότι δεν επιθυμεί να στηρίξει κανένα νοικοκυριό. Οι συνεχείς απειλές συλλήψεων, οι αυτόματες παρακρατήσεις από καταθετικούς λογαριασμούς, η πίεση σε εφοριακούς για έσοδα που βρίσκουν εύκολο στόχο στους μικρομεσαίους και τα φτωχά στρώματα, είναι η ουσία που αναιρεί την όψιμη ευαισθησία που θέλει να δείξει η κυβέρνηση μετά τα απανωτά περιστατικά που λειτουργούν εμπρηστικά στο successstory του λογιστικού πλεονάσματος.

Κρύβοντας κάτω από το χαλί της επικοινωνίας τα προβλήματα, η κυβέρνηση φάνηκε να απολαμβάνει το θρίαμβό της. Με μονταζιέρες και στημένα ρεπορτάζ, με την ολόπλευρη συμπαράσταση της διαπλεκόμενης δημοσιογραφίας ως σάρκα από τη σάρκα των ελίτ, προσπάθησε να περάσει την εικόνα της συμπαράστασης. Κι όμως τελικά, οι κρυμμένοι άνθρωποι και τα προβλήματα που έμπαιναν κάτω από το χαλί, ξεχείλισαν. Τα προβλήματα πια δεν μπορούν να κρυφτούν και το όψιμο ενδιαφέρον του Πρωθυπουργού ουσιαστικά αποδεικνύει την κυβερνητική αδιαφορία για τους ανθρώπους και τα προσωπικά τους προβλήματα επιβίωσης για όλα τα προηγούμενα έτη.

Αλλά δεν πείθουν πια. Τα νέα μέτρα που ετοιμάζονται και οι ιδιωτικοποιήσεις σε συνδυασμό με τη διάλυση της Υγείας και της Παιδείας δεν πείθουν κανένα για τη συμπόνια που θέλει να καλλιεργήσει η κυβέρνηση. Πώς να πεισθούμε για την ευαισθησία τους όταν διαλύονται νοσοκομεία, όταν κλείνουν δημοτικές επιχειρήσεις, όταν μαραζώνουν κέντρα υγείας και αδυνατούμε να αγοράσουμε φάρμακα;

Πώς να νιώσουν ασφαλείς οι πολίτες όταν η πρόνοια θεωρείται δαπάνη;

Γιατί τελικά το όψιμο ενδιαφέρον της κυβέρνησης για τους ενδεείς κι απόκληρους, δεν είναι παρά ένα ευρυπίδειο είδωλο, ένα αδειανό πουκάμισο.

tvxs


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

220 εκατ. επιβάτες κατέβηκαν από τον ΟΑΣΑ

Συνεχίζεται η «αιμορραγία» επιβατών και εσόδων στις αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας. Ο όμιλος ΟΑΣΑ, στο 9μηνο του 2013, γνώρισε πτώση επιβιβάσεων επιβατών κατά 11,27% και λειτουργικών εσόδων κατά 10,21%, σε σχέση με το 9μηνο του 2012.

Αυτό σημαίνει ότι Μετρό, Ηλεκτρικός, Τραμ, λεωφορεία και τρόλεϊ χάνουν ολοένα και περισσότερους χρήστες, λόγω της συρρίκνωσης του αριθμού των μετακινούμενων πολιτών και γενικότερα των μετακινήσεων στην Αθήνα.

Αθροιστικά, από το 2009 έως και το 2012, ο όμιλος ΟΑΣΑ έχασε το 23,3% της επιβατικής κίνησης, ήτοι 200 εκατ. επιβιβάσεις. Δυστυχώς, η πτώση αυτή συνεχίζεται, αν και οι διοικήσεις των «Σταθερών Συγκοινωνιών» και «Οδικών Συγκοινωνιών» διεξάγουν προσπάθειες, ώστε η συνολική πτώση επιβατών να είναι μικρότερη από την περσινή (11%). Ελαφρά συρρικνούμενο είναι και το συγκοινωνιακό έργο, με 3,11% λιγότερα οχηματοχιλιόμετρα.

Η πτώση των επιβιβάσεων επιβατών στα ΜΜΜ έχει να κάνει με τη μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος (-35%, σε σχέση με το 2009), με την εκτόξευση της ανεργίας (η Ελλάδα κατέχει το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας στην Ευρωζώνη, με ποσοστό 27,3%), αλλά και με την αύξηση του ενιαίου εισιτηρίου στα 1,4 ευρώ, από 0,8 ευρώ το 2008.

Στον αντίποδα, οι συγκοινωνιακές εταιρείες συμμαζεύουν περαιτέρω τα οικονομικά τους, πετυχαίνοντας μείωση λειτουργικών δαπανών κατά 22,38% στο 9μηνο του 2013. Η δραματική βουτιά των λειτουργικών εξόδων βελτίωσε και τον συντελεστή ανάκτησης κόστους (σχέση λειτουργικών εσόδων / εξόδων), ο οποίος ανήλθε στο 70%, έναντι 60% το 2012 και 40% το 2009.
Αναδιοργάνωση

Εκτός των ανωτέρω, αυτήν την περίοδο ο ΟΑΣΑ πραγματοποιεί μελέτη συνολικού ανασχεδιασμού του λεωφορειακού δικτύου που στηρίζεται σε μετρήσεις της επιβατικής κίνησης.

Η αναδιοργάνωση του συστήματος θεωρείται απαραίτητη, αφού τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο έχουν επεκταθεί σημαντικά τα μέσα σταθερής τροχιάς, αλλά παράλληλα έχουν μεταβληθεί οι συνήθειες μετακίνησης του επιβατικού κοινού, λόγω της οικονομικής κατάστασης, ενώ έχουν μειωθεί σημαντικά και οι διαθέσιμοι πόροι των εταιρειών, τόσο σε εργαζομένους όσο και σε τροχαίο υλικό.

Πέρα από την αναδιάρθρωση, κυρίως των λεωφορειακών γραμμών, ο ΟΑΣΑ καταβάλλει προσπάθεια συγκέντρωσης στο ταμείο των οφειλομένων από διάφορους οργανισμούς του Δημοσίου, που αποτέλεσαν και το λόγο αποπομπής της προηγούμενης διοίκησης.

Ο αρμόδιος υπουργός, Μ. Χρυσοχοΐδης, επικαλούμενος «αδυναμίες και καθυστερήσεις στην αντιμετώπιση προβλημάτων και εκκρεμοτήτων του οργανισμού, που δυσχεραίνουν σημαντικά την αποτελεσματική του λειτουργία», έθεσε εκτός ΟΑΣΑ τη διοίκηση του Αλέξανδρου Δελούκα, προαναγγέλλοντας παράλληλα ότι θα προχωρήσει ταχύτατα στη ρύθμιση των οφειλών, που την τριετία 2011 - 2013 ανέρχονταν περίπου στα 60 εκατ. ευρώ.

Ως έναν βαθμό αυτό έχει ήδη γίνει καθώς, όπως ανακοινώθηκε, το υπουργείο Εργασίας κατέβαλε στον οργανισμό 11,1 εκατ. ευρώ. Με το ποσό αυτό το υπουργείο Εργασίας εξόφλησε τα χρωστούμενα του 2011 για την παροχή εκ μέρους του ΟΑΣΑ συγκοινωνιακών υπηρεσιών σε Ατομα με Ειδικές Ανάγκες και κάλυψε και μέρος των ληξιπρόθεσμων οφειλών για το 2012. Τον προηγούμενο μήνα το ίδιο υπουργείο είχε εξοφλήσει οφειλές περίπου 10 εκατ. ευρώ που αφορούσαν επίσης το 2011.

Ωστόσο, το πλέον σοβαρό πρόβλημα που καλείται να λύσει τώρα η διοίκηση του ΟΑΣΑ είναι οι οφειλές προς τον οργανισμό από το υπουργείο Υγείας, που αποτελεί το μεγαλύτερο οφειλέτη με χρέη τα οποία, στο τέλος του 2012, ξεπερνούσαν τα 161 εκατ. ευρώ.

πηγη 

 Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Μετρό Θεσσαλονίκης: Οριστικά το 2017 η λειτουργία της γραμμής Ν.Σ.Σταθμός-Νέα Ελβετία

Οριστικά φαίνεται πως "κλειδώνει" ο χρόνος έναρξης για το Μετρό Θεσσαλονίκης και είναι το 2017, θα έχει 13 σταθμούς και θα καλύπτει 9.6 χλμ Γραμμής με 2 ανεξάρτητες σήραγγες μονής τροχιάς και θα εξυπηρετούνται 250.000 επιβάτες ημερησίως ή περίπου 75.000.000 επιβάτες ετησίως από τον πρώτο χρόνο της εμπορικής λειτουργίας. Δηλαδή θα επιτευχθεί εξοικονόμηση χρόνου μετακίνησης (με χρήση όλων των μεταφορικών μέσων) κατά 25.000.000 ώρες ετησίως, μείωση ατμοσφαιρικών εκπομπών κατά 115 ton. CO2 ημερησίως.

Αυτό το γεγονός σημαίνει πως σε 3 χρόνια η Θεσσαλονίκη υποδεχόμενη το νέο μέσο αστικής συγκοινωνίας θα πρέπει να οργανώσει απο μηδενός τον τρόπο μετακίνησης των επιβατών της καθώς το Μετρό θα εξελιχθεί σε ραχοκοκαλιά των μεταφορών της πόλης.

Ενάμιση με 2 χρόνια αργότερα το Μετρό θα φτάσει και στην Καλαμαριά δημιουργώντας το πρώτο δίκτυο γραμμών στην πόλη αλλά ταυτόχρονα θα φτάσει σε απόσταση αναπνοής από το Αεροδρόμιο Μακεδονία (ο σταθμός ΜΙΚΡΑ θα βρίσκεται περίπου 5χλμ μακριά).

Ουσιαστικά με την λειτουργία των 18 σταθμών η πόλη της Θεσσαλονίκης θα έχει μεταμορφώσει σε μεγάλο βαθμό τις συγκοινωνίες της με αποτέλεσμα να μειωθεί δραματικά η ανάγκη για μετακινήσεις με λεωφορεία που θα γίνουν τροφοδοτικά του δικτύου Μετρό, εξοικονομώντας χρόνο και χρήμα.

Ακολούθως μέχρι το 2020-2021 θα έχει (υποθετικά καθώς δεν έχουμε ούτε δημοπράτηση ακόμα) προχωρήσει και η επέκταση προς Σταυρούπολη και Ευκαρπία και εκεί πλέον θα έχει γίνει η πλήρης μεταμόρφωση της Θεσσαλονίκη σε "Μετρούπολη" θέτοντας τις βάσεις για την εξέλιξη της σε Μητρόπολη της χώρας.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Τελικά όχι κάμερες μέσα στους συρμούς του Μετρό;

Κάμερες και στο εξωτερικό μέρος των βαγονιών του Μετρό επιτρέπει η Αρχή Προσωπικών Δεδομένων , αντίθετα απαγορεύει την τοποθέτησή τους στο εσωτερικό των συρμών όπως ζητούσε η ΑΜΕΛ.
 
Με την υπ αριθμόν 137/2013 απόφασή της η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα απέρριψε λοιπόν το αίτημα που αφορούσε το εσωτερικό των συρμών κρίνοντας οτι για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού, δηλαδή την ασφάλεια των πολιτών, μπορούν να εφαρμοστούν ηπιότερα μέτρα όπως π.χ. η περιφρούρηση από προσωπικό.
 
Στην Αρχη απευθύνθηκε η ΑΜΕΛ ζητώντας άδεια για την επέκταση  του υπάρχοντος συστήματος  βιντεοεπιτήρησης. Η αρχή απάντησε πως "οι κάμερες στο εξωτερικό των συρμών κρίνονται ως αναλογικό μέτρο για τον επιδιωκόμενο σκοπό επεξεργασίας, ωστόσο, για τις κάμερες στο εσωτερικό των συρμών, η ΣΤΑΣΥ δεν απέδειξε την αναγκαιότητα της εγκατάστασής τους. Συνεπώς, δεδομένης ιδίως  της ύπαρξης ηπιότερων μέσων για την επίτευξη του εν λόγω σκοπού  κρίνεται, τουλάχιστον προς το παρόν, ότι δεν συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις εγκατάστασης και λειτουργίας του  συστήματος βιντεοεπιτήρησης στο εσωτερικό των συρμών του μετρό".
 

Πηγή:www.capital.gr


 Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου