Ο Γιάννος την έκανε… κοπάνα στη Λατινική Αμερική

Με άκρα μυστικότητα επιβιβάσθηκε σε αεροσκάφος της Lufthansa με προορισμό το Μόναχο ή το Λονδίνο ο κ. Γιάννος Παπαντωνίου, την περασμένη Πέμπτη

Οι ίδιες πηγές εκτιμούν (αν και προς το παρόν δεν έχει επιβεβαιωθεί) ότι το σημαίνον στέλεχος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που διετέλεσε υπουργός Οικονομικών και Εθνικής Αμύνης, συνέχισε το ταξίδι του για το Ρίο ντε Τζανέϊρο με ιδιωτικό τζετ που ανήκει σε φίλο του Έλληνα επιχειρηματία.

Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Παπαντωνίου εδώ και καιρό βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα, αφού τόσο ο ίδιος όσο η σύζυγος κ. Σταυρούλα Κουράκου αλλά και ο κουμπάρος τους, επιχειρηματίας, κ. Γιώργος Κανδαλέπας ο οποίος είχε διατελέσει και γ.γ. του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας την δεκαετία του 1990. Ελέγχονται από τις Αρχές για τη διακίνηση 40 εκατομμυρίων δολαρίων από λογαριασμούς που διατηρούσαν στο κατάστημα της τράπεζας HSBC στην Γενεύη.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες της NEWSBOMB το ταξίδι του πρώην τσάρου της ελληνικής οικονομίας στη Βραζιλία γίνεται για λόγους υγείας. Πιο συγκεκριμένα, ο κ. Παπαντωνίου φέρεται να έχει σοβαρή πάθηση στο συκώτι και αποφάσισε να εμπιστευθεί την ιατρική παρακολούθησή του σε φίλο του, έλληνα, ειδικό γιατρό που ζεί και εργάζεται στο Ρίο ντε Τζανέιρο.

Τι λένε στο ΠΑΣΟΚ
Υπάρχουν όμως πολλοί που συνδέουν την αιφνίδια αναχώρηση του κ. Παπαντωνίου και μάλιστα στη Βραζιλία με τις έρευνες των αρμοδίων αρχών, ιδιαίτερα του ΣΔΟΕ, στελέχη του οποίου έχουν βρει στοιχεία που αποκαλύπτουν ότι στον λογαριασμό του κ. Παπαντωνίου στην HSBC Γενεύης τα χρήματα δεν έμπαιναν με εμβάσματα από ελληνικές τράπεζες, αλλά η μεταφορά γινόταν από άλλες τράπεζες του εξωτερικού, παράλληλα δε, εκτός από την HSBC Γενεύης, χρήματα βρέθηκαν και σε λογαριασμό του πρώην υπουργού σε τράπεζας της Σιγκαπούρης.

Ανησυχία στις Αρχές
Σε κάθε περίπτωση, η αναχώρηση του κ. Παπαντωνίου έχει προκαλέσει ανησυχία στις αρμόδιες ελεγκτικές αρχές, αλλά και στην συγκυβέρνηση αφού τρέμουν στο ενδεχόμενο το ταξίδι του στη Βραζιλία να μην συνδέεται με ιατρικούς λόγους αλλά να αποτελέσει ακόμα μια επανάληψη της υπόθεσης Χριστοφοράκου αλλά και άλλων οι οποίοι την τελευταία στιγμή πρόλαβαν να την «κοπανήσουν» στο εξωτερικό ξεγλιστρώντας μέσα από τα δάχτυλα της Δικαιοσύνης και της Αστυνομίας, προκειμένου να αποφύγουν τις συνέπειες των πράξεών τους την εποχή της παντοδυναμίας τους.

ΠΗΓΗ

Ο λογαριασμός στους συνταξιούχους

Για μια σκληρή διαπραγμάτευση με τους εκπροσώπους της τρόικας, που φθάνουν σήμερα το βράδυ στην Αθήνα, προετοιμάζεται το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης.

Έχοντας ως στόχο να αποφύγει το ενδεχόμενο λήψης νέων οριζόντιου χαρακτήρα μέτρων και με το χάσμα για το δημοσιονομικό κενό του 2014 μεταξύ των εκτιμήσεων της τρόικας και της κυβέρνησης να παραμένει αγεφύρωτο, το υπουργείο Οικονομικών επεξεργάζονται σενάρια για νέα μέτρα.

Πρόκειται για στοχευμένες παρεμβάσεις, που θα επηρεάσουν, όμως, τα εισοδήματα πολλών κοινωνικών ομάδων.

Το οικονομικό επιτελείο έχει ήδη καταλήξει σε μια λίστα μέτρων ύψους 1 δισ. ευρώ, στέλνοντας το μεγαλύτερο μέρος του λογαριασμού στους συνταξιούχους προκειμένου να κλείσουν οι «τρύπες» των ασφαλιστικών ταμείων.

Ειδικότερα, με την τρόικα να χαρακτηρίζει φιλόδοξους τους στόχους για είσπραξη 500 εκατ. ευρώ από το κυνήγι της εισφοροδιαφυγής και να ζητά μέτρα άμεσης απόδοσης, το σχέδιο που συζητούν οι ηγεσίες των υπουργείων Οικονομικών και Εργασίας, προβλέπει την εξοικονόμηση πόρων από την περικοπή επικουρικών συντάξεων και του εφάπαξ.

«Μαχαίρι» όμως αναμένεται να μπει και στις κύριες συντάξεις των ασφαλισμένων στα ευγενή ταμεία και συγκεκριμένα όσων παίρνουν άνω των 1.900 ευρώ.

Σχεδιάζεται, επίσης, η αύξηση της φορολόγησης στα είδη καπνού και στα ποτά με την κυβέρνηση να αναμένει έσοδα ύψους 200 εκατ. ευρώ. Περίπου 100 εκατ. ευρώ εκτιμάται ότι θα αποδώσει η εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου σε όλους τους φορείς του δημοσίου και τις ΔΕΚΟ ενώ τουλάχιστον 100 εκατ. ευρώ αναμένονται από τον περιορισμό της φοροδιαφυγής. Την λίστα συμπληρώνουν εκτιμώμενα έσοδα 60 εκατ. ευρώ από τον νέο γύρο συγχωνεύσεων και καταργήσεων δημοσίων οργανισμών και 40 εκατ. ευρώ από την εξοικονόμηση, η οποία θα προέλθει από τις απολύσεις 11.000 δημοσίων υπαλλήλων και από την διαθεσιμότητα 12.500 εργαζομένων εντός του 2014.

real

Μια κοινωνία τελειωμένη

Πάρε θέση φωναζουν. Δεν μπορείς να είσαι αμέτοχος. Θέση σε τι; Αμέτοχος σε τι; Να πάρω θέση με ποιους δολοφόνους θα είμαι; Ποιοι θάνατοι είναι όμορφοι και ποιοι άσχημοι; Να πάρω θέση αν μου αρέσει αυτή η βαρβαρότητα ή η άλλη; Να επιλέγω νεκρούς ομοιδεάτες ή νεκρούς αντιπάλους; Ποιους ομοιδεάτες και ποιους αντιπάλους σε τι; Σε δεκάδες κείμενα χρόνια τώρα γράφω και ξαναγράφω ξανά για τη ΜΑΖΙΚΗ ΑΠΟΧΑΥΝΩΣΗ, ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΤΗΣ ΜΑΖΑΣ, ΤΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΑ ΜΑΝΤΡΙΑ, που θύματα όλων αυτών είναι ΚΥΡΙΩΣ οι νέοι άνθρωποι που δεν ξέρουν που πάνε να μπλέξουν και για ποιο λόγο τους βάζουν να σκοτώνονται, να μισούν, να κατευθύνονται εκεί που τους δείχνουν, που δεν ξέρουν πόσο άριστα δεμένοι είναι οι μηχανισμοί της ΑΠΑΤΗΣ και της ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ.

Να πάρω θέση σε τι; Αν συμφωνώ ή διαφωνώ μ΄ένα παιδί που... πριν προλάβει να χαρεί τη ζωή, πριν προλάβει να ερωτευθεί, να παλέψει, να φτιάξει τα όνειρά του, να βιώσει τις πιο απλές χαρές της ζωής, του έχουν κάνει κιμά το μυαλό, του έχουν σπείρει δυστυχία στη ψυχή, το έχουν τοποθετήσει στο ένα στρατόπεδο ή στο άλλο σκεπάζοντας τα μάτια του από την αλήθεια, και για όποιο λόγο τους κάτσει το μετατρέπουν σε θύτη ή σε θύμα, σε μάρτυρα ή σε φονιά;

Δεν μπορώ να πάρω θέση σε ένα ολόκληρο σύστημα που το θεωρώ σάπιο, ψεύτικο, επικίνδυνο, βάρβαρο από τα θεμέλια του μέχρι τη κορυφή. Δεν μπορώ να πάρω θέση με ποιοι μαντρί θα είμαι αφού δεν θεωρώ τον εαυτό μου πρόβατο... Δεν μπορώ να χαίρομαι ή να λυπάμαι ανάλογα με το ποιοι είναι οι νεκροί αφού διαφωνώ με τον κατασκευασμένο πόλεμο. Δεν μπορώ να μη βλέπω την αθλιότητα μιας εξουσίας που είναι ανίκανη να διαχειριστεί με αντρίκειο τρόπο, με περηφάνια, με μεγαλείο, με αξίες το τιμόνι, και στηρίζεται σε φτηνιάρικα κόλπα, δημοσιογραφίσκους, παρακρατικά παιχνίδια και κόλπα, ψέμματα και μιζέρια ατελείωτη, κρυμμένη πίσω από τη φούστα μιας εποχής που για τον υπόλοιπο κόσμο έχει περάσει ανεπιστρεπτί.

Μια Ελλάδα που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, πιονάκι σε παιχνίδια κυριαρχίας και παγκοσμίου πολέμου ΑΝΑΚΑΤΑΝΟΜΗΣ Η ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ που έζησαν οι προηγούμενες γενιές, να σέρνεται στις πηγάδες του περασμένου αιώνα, σε καταστάσεις ψυχροπολεμικές ενώ ο ψυχρός πόλεμος έχει γίνει βιβλίο αραχνιασμένο στα ράφια της ιστορίας και τα παγκόσμια γεγονότα τρέχουμε ιλιγγιώδη ταχύτητα του 21ου αιώνα, να υπονοείται έστω και σαν κόλπο, η υποψία ενός εμφυλίου, μια αντιπαράθεση κομουνιστών, φασιστών, κέντρων, ακροδεξιών, ακροαριστερών και το λουρί της μάνας, την ώρα που ούτε κόμματα υπάρχουν πια, ούτε ιδεολογίες, ούτε παρατάξεις που να καθορίζουν τη πορεία των γεγονότων παρά μόνο δύο.

Το κόμμα μιας ελίτ 1% που κατέχει ΤΑ ΠΑΝΤΑ και το κόμμα των δισεκατομμυρίων έρμαιων και άβουλων κοπαδιών που θανατώνονται με κάθε τρόπο, που δηλητηριάζονται, που είναι ένα μπαλάκι στη ρουλέτα της ασύστολης πλέον και αρρωστημένης δίψας για κυριαρχία και κέρδος ανθρώπων που δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση ούτε με ιδέες, ούτε με πατρίδες, ούτε καν με τις στοιχειώδεις λειτουργίες που πρέπει να έχει ο οποιοσδήποτε φυσιολογικός άνθρωπος. Διεφθαρμένοι, ανώμαλοι, παιδεραστές, πρεζάκια, αρρωστημένοι νάρκισσοι, σαδιστές, επαγγελματίες δολοφόνοι, πουτάνες και νταβατζήδες της ανθρώπινης ζωής, κουφάρια άχρηστα και δύσοσμα ορίζουν τις τύχες της ανθρωπότητας, κι εγώ να πάρω θέση σε τι;

Αν σε τοπικό επίπεδο έχουμε χάσει εντελώς τη μπάλα, κι έχουν κάνει κιμά τα μυαλά μας να αδυνατούμε να διακρίνουμε το αυτονόητο; Το ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ; Να γίνεται μακελειό στην εξόντωση ολόκληρης της πατρίδας μας, των συνανθρώπων μας και να αναλώνω χρόνο στο πόσα like έχει στο φατσοβιβλίο η μια ομάδα από την άλλη, ποια δολοφονία είναι σωστότερη και ποια όχι, ποιον θα μισήσω και ποιον θα αγαπήσω ανάλογα σε ποιο μαντρί ανήκει;

I AM TO OLD FOR ALL THIS SHIT...

Τα συλλυπητήρια μου ολόψυχα στη μάνα στο πατέρα, στους αγαπημένους αυτών των παιδιών, που βιώνουν τη μεγαλύτερη συμφορά που τους ξημέρωσε, όπως και τους αγαπημένους του Φύσσα, όπως και στους αγαπημένους κάθε παιδιού που κόπηκε βίαια και ΑΝΑΝΔΡΑ η ζωή του, για οποιοδήποτε ηλίθιο λόγο, με τη δικαιολογία μιας τάχα απόδοσης δικαιοσύνης, σε ένα πόλεμο πεζοδρομίου που κινείται με όρους μαφιόζικης συμμορίας πληρωμένης για αυτό ακριβώς το λόγο. Να τρομοκρατεί, και να γιγαντώνει τη κατάσταση ομερτάς μιας ολόκληρης κοινωνίας που σέρνεται από το λόγια μιας χούφτας ανόητων που δεν έχουν κανένα ηθικό φραγμό και κανένα ψυχικό μεγαλείο.

Και για εσάς που σαν παπαγαλάκια θα συνεχίσετε να σπαταλάτε το χρόνο σας για να παριστάνετε το Κλουζό να βρείτε το κάθε θύμα κι ο κάθε εκτελεστής τι ήταν , τι πίστευε, πως λειτουργούσε στη ζωή του αν ήταν καλός και κακός άνθρωπος, αν το άξιζε ή όχι, αν αυτός είναι ήρωας κι ο άλλος δολοφόνος, αν αυτός πάλευε για ένα δίκαιο αγώνα ή όχι, αν ήταν με τους καλούς δικούς μας ή με τους κακούς απέναντι, ένα έχω να πω. Πως κάθε παιδί γεννιέται ελεύθερο και αγνό μέχρι να του γεμίσουν τα μυαλά με όλα τα σκ@τά που τα ονομάζουν με διάφορους τρόπους για να μην φανούν αυτό ακριβώς που είναι δηλαδή σκ@τά, και το μετατρέπουν σε σκλάβο με ιδέες απατηλές πριν προλάβει καν να σκεφτεί από μόνο του τη θέση του σ΄αυτό το κόσμο και να προλάβει να επιλέξει να είναι ένας ελεύθερος άνθρωπος ή ένα ακόμα ζωάκι στη μεγάλη φάρμα.

Κανένας δεν γεννιέται δολοφόνος. Κανένας δεν είναι εν δυνάμει δίκαιος ή άδικος. Κανένα μωρό δεν αγαπάει κάτι αυθόρμητα εκτός από τη μάνα που το γέννησε και της απλώνει για πρώτη φορά το χεράκι του. Κανένα μωρό δεν είναι κόκκινο, μαύρο, πράσινο ή μπλε. Ολα είναι ψυχές που βγαίνουν με ένα κλάμα σε μια φυλακή που έχει κανόνες από το πρώτο λεπτό που θα ζήσουν μέχρι το τελευταίο, που τους καθορίζουν οι δεσμοφύλακες και το σωφρονιστικό σύστημα.... Ισως και γι΄αυτό ο μόνος δεσμός που δεν μπορεί να σπάσει, δεν μπορεί να γίνει λιγότερος, δεν μπορεί να τον ελέγξει κανένας είναι αυτό της μάνας με το παιδί της. Μια κοινωνία λοιπόν που βάζει απέναντι μανάδες και τους δίνει επιλεκτικά συλλυπητήρια, είναι ήδη τελειωμένη.

Σκασμός επί τέλους οι ρήτορες κι οι λωποδύτες. Η Ελλάδα κάθε μέρα πενθεί...

Κι ο λαός της αντί να σηκώσει κεφάλι ενωμένος, να συνειδητοποιήσει πως η εθνική ντροπή, είναι ντροπή για το καθένα μας, πως η βαρβαρότητα δεν θα αφήσει κανέναν στο απυρόβλητο, πως ο θάνατος δεν θα σταματήσει σε μια γειτονιά αλλά θα τις πάρει όλες αμπάριζα, πως θύτες και θύματα είμαστε όλοι, κοιτάζει τα κουτάκια με τα ψέμματα, ποιο να διαλέξει...


γράφει ο Συνήθης Ύποπτος
 
από το synithisypoptos

Σηκωθείτε από ντιβάνια, καναπέδες αγαπημένοι εργολάβοι

Κλείσαν τις πόρτες του Δρομοκαΐτειου οι εργαζόμενοι στην ψυχική υγεία για να μην ορμίσει μέσα ο Άδωνης (γεν. του Αδώνιδος) και αρχίζει ν' αρπάζει τους ασθενείς για να τους δώσει πεσκέσι στις ΜΚΟ (σαν αυτές που έκανε το σόι του Γιωργάκη και άλλων ευαγών, ευήλιων και διαμπερών πολιτικών μας).

Άρον άρον ψηφίστηκαν και οι επιδοτήσεις προς τους εργολάβους υγείας, που φαντάζομαι ότι θα τους προσφέρουμε όσο και των megaλων έργων και δρόμων.

Απ' έξω από το ίδρυμα οι πραγματικοί ψυχασθενείς της αστυνομίας απειλούν να συλλάβουν τους εργαζομένους αντί οι εργαζόμενοι να κλείσουν μέσα τους μπάτσους.

Φήμες ότι ο ζουρλομανδύας θα φορεθεί φέτος από τσιρίδες υπουργούς διαψεύδονται από τον λαό που χειμάζεται έξω από την πόρτα του σφαγείου.

ΠΗΓΗ

Έτσι είναι το σύστημα

Έτσι είναι το σύστημα. Θηρίο αχόρταγο και μοχθηρό που τρέφεται με ζωές, με όνειρα και ψυχές, που πίνει για να ξεδιψάσει αίμα εχθρών και φίλων, πολέμιων και υποστηριχτών του, που δεν διστάζει να θυσιάσει όσους το πετροβολούν μα και όσους το στηρίζουν.

Έτσι είναι το σύστημα. Για να συνεχίζει να υπάρχει και να λεηλατεί, χρειάζεται θύματα και θύτες, χρειάζεται να δείχνει παντοδύναμο αλλά και σάπιο.
 

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη


Δεν έχει πρόβλημα να διαφημίζει τη σαπίλα του και το αποκρουστικό του πρόσωπο τόσο στη μεγάλη όσο και στη μικρή οθόνη στέλνοντας το μήνυμα:
«Ναι, είμαι μέχρι τα μπούνια μες στη διαφθορά, τη σαπίλα και την εκμετάλλευση, αλλά πάρτε το απόφαση πως δεν μπορείτε να με κουνήσετε».

Μοιάζει με τεράστιο ουρανοξύστη που όταν τον βλέπεις λες πως είναι αδύνατον να γκρεμιστεί, γιατί φροντίζει η εξωτερική του όψη να δείχνει ατσάλινη και γυαλιστερή ώστε να μη φαίνεται η σκουριά που έχει διαβρώσει το σκελετό και τα θεμέλια ούτε τα ραγισμένα του τζάμια που είναι έτοιμα να γίνουν χίλια κομμάτια με ένα δυνατό φύσημα του ανέμου.

Ποντάρει στο ότι ο κόσμος δεν το ξέρει. Χρησιμοποιεί το φόβο με μεγάλη μαεστρία για να καλύπτει τη μεγάλη αλήθεια, πως αντικειμενικά είναι άχρηστο και μόνο την εκμετάλλευση και την καταστροφή ονειρεύεται για τους ανθρώπους.



Έτσι είναι το σύστημα. Δεν διστάζει να παραδέχεται πως κλέβει, πως παρακολουθεί και υποκλέπτει κάθε μας κίνηση θέλοντας να μας κάνει να πιστέψουμε πως μπορεί να παρακολουθεί και να υποκλέπτει ακόμη και τη σκέψη μας, πως έχει τον τρόπο να κατευθύνει, αναπόφευκτα, τις διαθέσεις και τις προσδοκίες μας προς όφελός του.

Έτσι είναι το σύστημα. Τη μία μέρα βάζει τους υπουργούς του να στερούν από τους αδύναμους την πρόσβασή τους σε γιατρούς σε φάρμακα και σε νοσοκομεία, χωρίς ίχνος ανθρωπιάς, και την άλλη να βγαίνουν στα κανάλια να χύνουν, τάχαμου, μαύρο δάκρυ για τον ανθρώπινο πόνο.

Ναι, έτσι είναι το σύστημα. Χρησιμοποιεί σήμερα Κενταύρους και άλλα μυθολογικά τέρατα που σκορπούν τον φόβο και τον τρόμο, για να τους χρίσει αύριο, υπουργούς και πρωθυπουργούς οι οποίοι θα εγγυηθούν για την απόδοση ευθυνών και δικαιοσύνης. Στρατολογεί σήμερα Ρέιντζερς για να τους σερβίρει αύριο ως αντικειμενικούς δημοσιογράφους και καναλάρχες.

Ναι, αυτό είναι το σύστημα. Καταδικάζει τη βία, την ίδια στιγμή που βιάζει κατά συρροή ζωές και συνειδήσεις. Υπόσχεται ανάκαμψη βυθίζοντάς μας στην ύφεση, εμφανίζεται ως υποστηρικτής της ατομικής ιδιοκτησίας κλέβοντας την ίδια στιγμή, σπίτια, καταθέσεις, χωράφια και περιουσίες. Εγγυάται την ευτυχία των ανθρώπων, σπέρνοντας τη δυστυχία και τη φτώχια. Καμώνεται πως, τάχα, είναι υπέρμαχο της δικαιοσύνης και της ισότητας σκορπώντας το άδικο και την ανισότητα.

Τούτο το σύστημα, δεν αλλάζει, δεν φτιασιδώνεται, δεν διορθώνεται κι όσο υπάρχει θα επιβιώνουμε αλλά δεν θα ζούμε, θα βρέχουμε τα χείλη μας αλλά δεν θα ξεδιψάμε, θα κολατσίζουμε αλλά δεν θα χορταίνουμε, θα θέλουμε αλλά δεν θα μπορούμε, θα ονειρευόμαστε αλλά δεν θα πραγματοποιούμε ποτέ τα όνειρά μας.

Τούτο το σύστημα, ρίχνει βαριά τη σκιά του πάνω μας. Μόνο αν το γκρεμίσουμε, θα δούμε κάποτε τον ήλιο και τη θέα που μας κρύβει.

Ένας μόνος του δεν μπορεί. Δύο και τρεις, δεν φτάνουν. Χρειάζονται πολύ περισσότεροι, τόσοι όσοι είναι και αυτοί που έχουν δει το αποκρουστικό του πρόσωπο και έχουν νιώσει στο πετσί τους τις «ευεργετικές» του ιδιότητες.

πηγη 
foto 
 

Μπράβο κ υπουργέ!Νέες φοροαπαλλαγές στους εφοπλιστές

Νέα φορολογικά δώρα στους εφοπλιστές από την κυβέρνηση, την ώρα ακριβώς που εκτυλίσσεται μια άνευ προηγουμένου φοροεπιδρομή σε σπίτια και χωράφια. Όπως αναφέρουν σε ερώτησή τους στον κ. Στουρνάρα οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Παπαδημούλης, Γελαλής, Δραγασάκης, Δρίτσας και Τσακαλώτος:

• επεκτείνεται το αφορολόγητο για την απόκτηση πλοίων και στην κληρονομική μεταβίβαση,

• σταματάει ουσιαστικά φορολογικούς ελέγχους στους εφοπλιστές, που το προηγούμενο διάστημα είχαν αναδείξει σημαντικές περιπτώσεις φοροδιαφυγής.

Εν ολίγοις, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς μια πιο ταξική πολιτική. Από τη μια μεριά η de facto δήμευση της περιουσίας των φτωχών και των μεσαίων. Από τη άλλη η πλήρης φορολογική ασυλία για τους πάμπλουτους. Κατά τα άλλα, η κυβέρνηση Σαμαρά μας καλεί να συνεχίσουμε τις θυσίες χάριν της μεγάλης εθνικής προσπάθειας…Αναλυτικά η ερώτηση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ:

Προς τον κ. Υπουργό Οικονομικών

Θέμα: «Φορολογικά δώρα σε εφοπλιστές»

Το 2013 είναι αναμφισβήτητα το νομοθετικό έτος της μεγάλης φοροεπιδρομής στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα.

Μετά το νέο Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (Ν.4172/2013) ο οποίος μεταξύ άλλων θα φέρει την κατάργηση όλων των αφορολόγητων ορίων και κάθε φοροαπαλλαγής πραγματικών δαπανών, αύξηση του συντελεστή φορολόγησης στα ενοίκια, αύξηση φορολογίας των αποζημιώσεων απόλυσης, υπέρμετρες φορολογικές επιβαρύνσεις επί τεκμαρτών εισοδημάτων, έρχεται ο Ενιαίος Φόρος Ακινήτων με το οποίο “μονιμοποιούνται” οι επιβαρύνσεις στην κατοχή των ακινήτων.

Ταυτόχρονα με την προκλητική και άνιση φορολογική επιβάρυνση που οδηγεί στη μαζική φτωχοποίηση μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, το 2013 έφερε και σημαντικά «δώρα» στο εφοπλιστικό κεφάλαιο.

Συγκεκριμένα, με το άρθρο 24 του ν. 4110/2013 το αφορολόγητο της απόκτησης πλοίων επεκτάθηκε και στην κληρονομική μεταβίβαση είτε πρόκειται για άμεση απόκτηση ιδιοκτησιακού δικαιώματος επί του πλοίου είτε για έμμεση απόκτηση μέσω μετοχών ή εταιρικών μεριδίων, ακόμη και εάν δεν πρόκειται για μετοχές ή εταιρικά μερίδια πλοιοκτητριών εταιριών, αλλά για εταιρίες χαρτοφυλακίου, οι οποίες κατέχουν αυτές τις μετοχές στις πλοιοκτήτριες.

Στη συνέχεια με το άρθρο 44 του ν. 4141/ 2013, σταματούν ουσιαστικά οι ενοχλητικοί φορολογικοί έλεγχοι προς εφοπλιστές που σε κάποιες περιπτώσεις είχαν καταφέρει να καταλογίσουν διαφυγόντες φόρους πολλών εκατομμυρίων ευρώ, από τα μερίσματα των εταιρειών που διαχειρίζονται πλοία.

Επειδή η ασκούμενη φορολογική πολιτική,χωρίζει τους Ελληνες φορολογούμενους σε πατρικίους και πληβείους επιβαρύνοντας διαρκώς τις αισθητά μειωμένες, από τις συνεχείς περικοπές, αποδοχές των μισθών – συντάξεων και την μεσαία ακίνητη περιουσία αποδεικνύει την αδιαφορία της κυβέρνησης για τη διάλυση της κοινωνικής συνοχής αλλά και την υπερβολική σπουδή για την προστασία των υπερκερδών του εφοπλιστικού κεφαλαίου

Ερωτάται ο κ. Υπουργός

• Ποιοι είναι οι λόγοι που επέβαλαν τις εν λόγω ρυθμίσεις;

• Έχει εκτιμηθεί η απώλεια εσόδων για το Δημόσιο Ταμείο;

• Προτίθεται να αναλάβει νομοθετική πρωτοβουλία ώστε να καταργηθούν οι παραπάνω προκλητικές ρυθμίσεις;

• Προτίθεται η κυβέρνηση να προχωρήσει στον απολύτως αναγκαίο εξορθολογισμό του φορολογικού συστήματος της χώρας για την επίτευξη της ανάκαμψης και για την επαναφορά της οικονομίας σε ομαλή λειτουργία;

Οι ερωτώντες βουλευτές

Παπαδημούλης Δημήτρης

Γελαλής Δημήτρης

Δραγασάκης Γιάννης

Δρίτσας Θοδωρής

Τσακαλώτος Ευκλείδης


http://ellinasasfalistis.blogspot.gr

 

Από το πλεόνασμα στην κόλαση !!!

Όλους τους προηγούμενους μήνες, τότε που ζούσαμε στον αστερισμό του σαξές στόρι, τα ΜΜΕ και η κυβέρνηση μιλούσαν συνεχώς για το πρωτογενές πλεόνασμα που θα απολαύσουμε μετά τις γερμανικές εκλογές και περιέγραφαν πόσο θα είναι και πού και πώς θα διοχετευτεί, με αποτέλεσμα να…αισθανόμαστε κάπως σαν τον ασθενή που βρίσκεται σε αυστηρή δίαιτα και φαντάζεται με κάθε λεπτομέρεια το πρώτο πλούσιο γεύμα μετά τη λήξη της.

Tου Νίκου Σαραντάκου

Βέβαια, ακόμα και όσοι πλάσαραν το πλεόνασμα, σε σπάνιες στιγμές ειλικρίνειας παραδέχονταν ότι σε μεγάλο βαθμό είναι πλασματικό, αφού το δημόσιο είχε ένα σωρό απλήρωτες υποχρεώσεις, αλλά στην ευφορία της στιγμής αυτή τη λεπτομέρεια την προσπερνούσαν συνήθως αγέρωχα. Ύστερα, καθώς έφτανε ο Σεπτέμβριος, άρχισε ολοένα και περισσότερο να γίνεται λόγος για το δημοσιονομικό κενό του 2014, το οποίο ανεπαισθήτως πήρε να διογκώνεται και να μαυρίζει, μέχρι που εκτόπισε από το προσκήνιο το πλεόνασμα, το οποίο στην πορεία ολοένα και συρρικνωνόταν  – από το λουκούλλειο γεύμα είχαν απομείνει μόνο δυο φρυγανιές διαίτης. Και ξαφνικά, σε συνέντευξή του ο υπουργός Οικονομικών αποκάλυψε την αλήθεια: οι επόμενοι μήνες, όχι μόνο δεν θα είναι μήνες ευωχίας και απόλαυσης του «πλεονάσματος», αλλά «ως τον Ιούνιο θα είναι κόλαση». Αν μετά θα πάμε στον Παράδεισο (και με ποια έννοια), δεν το διευκρίνισε.

Η κόλαση είναι λέξη αρχαιοελληνική· βέβαια, στην αρχαία θρησκεία Κόλαση δεν υπήρχε, μόνο ο Άδης, χωρίς μάλιστα να έχει τη σημασία του τόπου τιμωρίας των αμαρτωλών. Η λέξη κόλασιςείχε άλλη σημασία και μάλιστα έχει την απώτερη προέλευσή της στην… κηπουρική, αφού το ρήμα κολάζω, από το οποίο προέρχεται, είχε την αρχική σημασία «κλαδεύω»· το κολάζω με τη σειρά του ανάγεται στο αρχαίο επίθετο «κόλος», που το χρησιμοποιούσαν για ζώα με κομμένα κέρατα ή για κάτι ακρωτηριασμένο, κολοβό ή κοντό. Η ραψωδία Θ της Ιλιάδας, όπου ο Όμηρος συντομεύει τη διήγηση για να μην περιγράψει αναλυτικά τα παθήματα των Αχαιών, ονομαζόταν «κόλος μάχη».

Λοιπόν, αρχικά κόλασις είναι το κλάδεμα («αι κολάσεις των αμυγδαλών» στον Θεόφραστο) καικολάζω σήμαινε κλαδεύω, αλλά πολύ γρήγορα πήρε επίσης τη σημασία «συγκρατώ κάτι (αρνητικό), περιορίζω τις συνέπειες» («τας επιθυμίας … κολάζειν» στον Πλάτωνα) και επεκτάθηκε στην επιβολή τιμωρίας για σωφρονισμό («τους κολάσεως δεομένους αλλ’ ου μαθήσεως», πάλι στον Πλάτωνα).

Η σημασία της τιμωρίας ενισχύεται με τον ερχομό του Χριστιανισμού, οπότε η λέξη κόλασιςπαίρνει την ειδική σημασία της μετά θάνατο τιμωρίας των ψυχών των αμαρτωλών. Στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, ο Ιησούς, μιλώντας με παραβολές για τη μέλλουσα κρίση, είπε για τους αμαρτωλούς ότι «απελεύσονται ούτοι εις κόλασιν αιώνιον» (δηλ. σε αιώνια τιμωρία) και από αυτό το χωρίο στους επόμενους αιώνες ονομάστηκε κόλασις όχι μόνο η μετά θάνατον τιμωρία αλλά και ο τόπος όπου συντελείται αυτή, και σιγά-σιγά η λαϊκή φαντασία και αργότερα η τέχνη εικονογράφησαν τα ποικίλα βασανιστήρια της Κολάσεως, συχνά με εντυπωσιακή δύναμη· καθώς περνούν οι αιώνες, η λέξη κόλαση φτάνει να σημαίνει τη μεγάλη ταλαιπωρία και τα βάσανα που περνάει κάποιος και στην επίγεια ζωή, ήδη σε κείμενα της κρητικής λογοτεχνίας («τες κόλασες που έπαθε γι’ αγάπη» στον Θησέα).

Με τη σημασία αυτή λέμε και σήμερα ότι, π.χ. η ζωή στην Αθήνα έχει γίνει κόλαση, εννοώντας την ταλαιπωρία της μεγαλούπολης, ενώ τους τόπους εγκλεισμού και βασανιστηρίων, τη Μακρόνησο ας πούμε ή κάποιες σκληρές φυλακές, τους λέμε συχνά «κολαστήριο». Στο κλισέ της «πύρινης κόλασης» καταφεύγει ο αμήχανος δημοσιογράφος για να περιγράψει μια πυρκαγιά, αλλά και «της γης τους κολασμένους», όπως το απέδωσε στα ελληνικά ο Γιάννης Πικρός, θέλησε να συνεγείρει η Διεθνής των Εργαζομένων. Στα τελευταία χρόνια, η λέξη «κόλαση» χρησιμοποιείται κυρίως από νέους και με θετική σημασία, για την ξέφρενη διασκέδαση ας πούμε, ή για απολαύσεις καυτές αλλά και επικίνδυνες.

Ωστόσο, πολύ φοβάμαι πως δεν είναι μ’ αυτή την τελευταία σημασία που υποσχέθηκε ο κ. Στουρνάρας ότι «θα είναι κόλαση ως τον Ιούνιο». Βέβαια, θα μπορούσε να πει κανείς ότι με τον όρο αυτό ο κ. υπουργός χαρακτήριζε ειδικά τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, αλλά δεν θέλει και πολλή φιλοσοφία για να καταλάβουμε ότι η πρόβλεψη ισχύει γενικότερα, καθώς οι κατηγορηματικές εξαγγελίες ότι «δεν γίνεται ούτε συζήτηση για νέα μέτρα» έδωσαν τη θέση τους σε διευκρινίσεις ότι «δεν θα παρθούν οριζόντια μέτρα» (με ποιο μοιρογνωμόνιο θα τα μετρήσουν τάχα;), ενώ όλο και συχνότερα εκφράζονται φόβοι ότι το πολυδιαφημισμένο πρωτογενές πλεόνασμα θα αποδειχτεί στο τέλος του χρόνου στουρναρογενές, αφού το δημόσιο χρωστάει δισεκατομμύρια αριστερά και δεξιά. Κόλαση θα είναι ως τον Ιούνιο, καλά μας το υποσχέθηκαν, αλλά και μετά τον Ιούνιο κόλαση θα είναι, εκτός αν αντιδράσουν οι κολασμένοι…

Ο Νίκος Σαραντάκος είναι συγγραφέας, μεταφραστής και κατοικοεδρεύει στα sarantakos.wordpress.com και στo www.sarantakos.com.

πηγη

ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ ΗΜΕΡΑΣ: Σεντόνι Παρακρατικόν !!!

Σε κάθε κόμμα, σε κάθε ομάδα εργασίας, σε κάθε πολιτικό μόρφωμα, ακόμη και σε μια παροδική συνεστίαση, δεν λείπουν, εκτός από τους συνήθεις θαμώνες με τα χούγια τους, μερικοί χαρακτηριστικοί τύποι.
1. Ο ηλίθιος. Όχι από εγκεφαλική διαταραχή, αλλά επειδή…έρχεται φυτευτός από άλλη δισιπλίνα, και δεν καταλαβαίνει γρυ από τον τρόπο λειτουργίας που έχουν μάθει τα υπόλοιπα μέλη.

2. Ο κουτσομπόλης και γκρινιάρης που παίζει ad hoc τον ρόλο της εσωκομματικής αντιπολίτευσης. Αυτός θα έστρωνε καλυτέρα τα τραπέζια στο δείπνο, δεν θα ανέχονταν πρόεδρο συνέλευσης τον βραδύνοα Μπερλεμπέ.

3. Ο βαλτός. Ή ροφιάνος. Ή χαφιές. Δεν υπάρχει αντίπαλος που έχει συμφέροντα στον έλεγχο της ομάδας ή του κόμματος που να μη έχει προσλάβει είτε τζάμπα για το ονόρε ή με λεφτά, έναν πληροφοριοδότη.

Του Πάνου Θεοδωρίδη

Θα θυμάστε που μερικά φεγγάρια, δεν υπήρχε τίποτε από τον εσωκομματικό σχεδιασμό του Γιωργάκη, την εποχή που μάθαινε από ήττες (2004-2009) που να μη το ξέρει φαρσί η Νέα Δημοκρατία.

Αλλά χαφιέδες διαθέτει και η αστυνομία στον υπόκοσμο και πολλές οργανώσεις ή παρέες που χώνονται σε ενάντιους χώρους.

Ολόκληρος ο μεσοπόλεμος, για παράδειγμα, ήταν μια τεράστια μηχανή διπλοτυπία εναντίον των κομμουνιστικών κομμάτων. Ειδικά στην Ελλάδα, η διάσπαση με τους αρχείους και τους τρότσκες είχε φέρει τέτοια αναστάτωση που η λέξη «χαφιές» ήταν συχνότερη από τη λέξη «σύντροφος» Κορυφή, ο Μανιαδάκης, που πρόκοψε και επί μεταπολέμου και καυχιόταν (υπερβολικά) πως είχε επινοήσει ένα παράλληλο ΚΚΕ, για να μαζεύει τους περιφερειακούς που δεν κάτεχαν από ορολογίες.

Αυτοί όλοι δίνουν το κλίμα, σπανίως είναι πολύ χρήσιμοι, άλλα έρχεται η ώρα που χρειάζονται.

Στα χρόνια μας, ο πιο δραστήριος «αμάν παιδιά υπογράψτε να φύγει η χούντα»  ήταν, από εσωτερικά κριτήρια, ο πιο δεινός χαφιές μέσα στους φοιτητές. Φυσικά η δράση του και η εμφάνισή του παρ΄ ολίγο να τον κάμει αρχηγό. Αυτός πάντως, μπορούσε να βάλει στις συλλόγους όποιον ήθελε, επειδή ο λόγος του είχε βάρος.

Θεωρώ πως τόσο η Χρυσή Αυγή, όσο και κάθε άλλο οργανωμένο ή χαοτικό κίνημα, ανεξάρτητα από τι πιστεύει, είναι αδύνατο να αντιμετωπίσει την είσοδο έμπειρου ή καλοπληρωμένου χαφιέ στις ομάδες του. Ειδικά τους σπιούνους που είναι υπεράνω, δραστήριοι και εκδηλωτικοί, έχουν μπει και στην μπουζού , τους λατρεύουν και έχουν φάει και ξύλο, επικεφαλής των ακτιβιστών του.

Αυτοί δεν παίζονται.

Μια λέξη μόνον να πω. Ένα όνομα. Τσιριμώκος.

Και μια σειρά ονομάτων που «μεταμεληθήκαν» και γύρισαν στο «σωστό δρόμο». Και μετά (Κωνσταντόπουλος) ίδρυσαν ακραίες εφημερίδες . ΄Η (Γεωργαλής) ήταν στο βουνό και μετά έγραφαν βίβλους στα χρόνια της Χούντας.

Γι΄αυτό και μη παίρνετε φανταχτερούς όρκους και μιλάτε για προβοκάτσια, με την έννοια κάποιας πληρωμένης ή επαγγελματικής ομάδας που πήρε την διαταγή να σκοτώσει ή να εμφανίσει το έγκλημά της από κινήσεις του «άλλου» μετώπου. Όχι πως δε γίνεται κι αυτό.

Ο έμπειρος χαφιές, που ελέγχει την ομάδα, διαλέγει από την σύναξη που σας έδειξα στην αρχή τον πιο βολικό τύπο. Τον ηλίθιο. Τον που αισθάνεται ριγμένος. Τον υπάκουο που διψά για δράση. Του επιβάλει σιωπή ασυρμάτου. Του εξηγεί πως «η ηγεσία» τον διάλεξε για ήρωα κρυφό. Του τάζει σεισάχθεια.Του δίνει όπλο καθαρό, του πετάει δίπλα μια γκόμενα που του τάζει παραδείσους, ειδικά κάτω από τα νεφρά του, γεωτοπικώς εννοώ. Ο εκτελεστής είναι έτοιμος.

Να ξέρετε ότι αν κάποιος καλέσει δέκα ανθρώπους για να σκεφτούν να κάμουν κάτι, είναι ζήτημα αν οι τρείς ταχτούν στο πλευρό του. Οι πέντε θα λακίσουν και οι δύο θα μείνουν μήπως και βγάλουν κάποιο κέρδος από αυτούς τους μαλάκες ή επειδή κερνάνε καλόν καφέ.

Αν τώρα συγκεντρώσετε από κάθε χώρο, κάθε επάγγελμα κάθε τύπο συνταξιούχου, αυτό το 20% των πληρωμένων ρουφιόνταν, που είναι ικανοί για πολλά όσο τους υπόσχονται ανταμοιβές που αντιλαμβάνονται, έχετε την πρώτη ύλη για το παρακράτος.

Εμείς, τα ξυπνοπούλια, σκεφτήκαμε από την πρώτη φασαρία στα Μαγκρέμπια, ότι περιμένουν την χώρα μας βάσανα: από την εποχή του Μπεναλί τα γράφαμε και μάλιστα εμμέτρως.

Συμπέρασμα: αυτοί που θέλουν να γίνουμε κώλος, μας έχουν μάθει καλά και ουδέποτε θα εμπιστευτούν αρχηγούς, κόμματα, ρήτορες και άφραγκους χρηματοδότες. Το παρακράτος τους χρειάζεται άτυπα, ή συστημικά, χαοτικά. Απλώς τους πιο έμπιστους χαφιέδες τους, που μερικοί δεν ξέρουν καν αν είναι χαφιέδες, τους λένε, βάζοντάς τους στην παλάμη την χαρτούρα και τα ασφαλή μπιστόλια : «απασφάλισον, ντιουντ» (στα ηγγλισινικά).

Και μετά, η χρυσή τυχαιότητα δουλεύει αποτελεσματικά. Δεν έχει πλέον Καπελώνηδες να μαζεύουν στο τμήμα τις καρφίτσες ή τον Λεπούρα ή Ρεπούλη να ρουφιανεύει τους Ιάπωνες ή τα τσοπλάκια του βασιλέως ή του δημοκρατέως που έτρεχαν ως επίστρατοι με τραγιάσκα και διμούτσουνη.

Η απάντηση σε όλα αυτά είναι μία, κι ας σας φαίνεται αδιανόητη: περισσότερη δημοκρατία. Λιγότερη πολιτική. Γίνεται. Και βέβαια γίνεται.

Αν ήταν τα παιδιά μου στην Ελλάδα, θα είχα τρελαθεί από την αγωνία. Δεν σας αδικώ που θα τα αρνηθείτε όλα αυτά. Αν τα διάβαζα από άλλο χέρι, θα το έπτυα.

πηγη

NSA φάε τη σκόνη μας

Και που μας παρακολουθούν οι Αμερικάνοι τι έγινε, είπε ο Πάγκαλος. Κι εμείς τους παρακολουθούμε, και επιπλέον τους ψεκάζουμε και δύο φορές τη βδομάδα.

Και τους πουλάμε και μεταλλαγμένα.

Επειδή είναι σεμνός πολιτικός, παρέλειψε να πει ότι έχουμε και χημικά όπλα.

Τα κρατάει ο Βενιζέλος σπίτι του μαζί με τα…αμυντικά σχέδια της χώρας.

Και κάτι ανταλλακτικά από υποβρύχια.

Και τη λίστα Λαγκάρντ.

Γιώργος Κυρίτσης, Άγγελος Τσέκερης

Πάλι καλά που τους παρακολουθούσε ο Πάγκαλος, αλλιώς θα του είχαν πάρει τον Οτσαλάν από τα χέρια.

Πρόταση για κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών κατέθεσε ο Κουβέλης θυσιάζοντας ακόμα και την προοπτική κοινοβουλευτικής αυτοδυναμίας της ΔΗΜ.ΑΡ.

Αυτό θα πει να βάζεις το καλό της χώρας πάνω από το στενό κομματικό σου συμφέρον.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε δεκτή την πρόταση, καθόσον είναι θέμα αρχής για την Αριστερά να βάζει στρατηγικές τρικλοποδιές στον εαυτό της.

Και δεν θα παραβιάσουμε τις αρχές για ευκαιριακούς στόχους, όπως τον ρίξουμε το Μνημόνιο και να αποφύγουμε άλλα τριάντα χρόνια λιτότητα.

Να ‘τανε να συγκυβερνήσουμε τρεις μήνες με τον Μητσοτάκη, να το κουβεντιάσουμε.

Μόλις συμφωνήσουμε την κατάργηση του μπόνους, το επόμενο βήμα είναι να μπούμε όλοι υπό τη διοίκηση του στρατηγού Σκόμπι.

Η στρατηγική μας βασίζεται πλέον στο ότι ο Σαμαράς θα κάνει αντίστοιχη μαλακία και θα απορρίψει την πρόταση Κουβέλη.

Όπως τότε που του ζητάγαμε σύσκεψη πολιτικών αρχηγών για να μας πιέσουν όλοι μαζί για τη βία και ο Σαμαράς δεν ήθελε.

Δεν είναι ώρα να αυξήσουμε τις δημόσιες δομές υγείας, είπε ο Άδωνις Γεωργιάδης. Είναι ώρα να τις μειώσουμε.

Ε, ναι. Αν δεν τις μειώσουμε τώρα με 30% ανεργία και τρία εκατομμύρια ανασφάλιστους, πότε θα τις μειώσουμε;

Εκτός αν κάψουμε και μερικούς στους φούρνους, όπως σε κάτι βιβλία που πούλαγε ο Άδωνις παλιότερα.

Είπε επίσης ότι παντού όπου υπάρχει εφημερία οι ασθενείς είναι πατείς με πατώ σε, επικαλούμενος τα αμερικάνικα σίριαλ στην τηλεόραση.

Στα οποία οι μισοί μάλιστα έχουν πάει για λιποαναρρόφηση.

Επίσης στα αμερικάνικα σίριαλ πυροβολάνε κιόλας.

Καλά, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, είκοσι χρόνια γιατροί στο ΕΣΥ, δεν έχουν δει ποτέ τους Γκρέις Ανάτομι;

Και μετά ισχυριζόμαστε ότι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ έτοιμος να κυβερνήσει;

Βεβαίως να ανοίξουν τα καταστήματα τις Κυριακές. Θέλει ο κόσμος να ξοδέψει τα λεφτά του και δεν έχει την απαιτούμενη άνεση χρόνου.

Ειδικά τις καθημερινές που πλακώνουν οι άνεργοι.

Πρέπει κάτι να γίνει, αλλιώς θα φύγουν τα μαγαζιά από την Ερμού και θα πάνε στη Βουλγαρία.

Έχει κάνει και μια μελέτη ο Χατζηδάκης, ότι με το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές θα έχουμε 11% ανάπτυξη το δεύτερο εξάμηνο του 2011.

Μην σας ανησυχεί ο φόρος ακινήτων, ένας σύμβουλος του Στουρνάρα είπε στον Σκάι ότι όποιος δεν έχει να τον πληρώσει μπορεί να δώσει κανένα νεφρό.

Αλλά είναι από αυτούς που προέβλεψαν ότι το 2012 θα είμαστε στις αγορές, και δεν μπορείς να του πας εύκολα κόντρα.

πηγη

Καθεστώς ενοικίασης εργαζομένων εντός του 2014 – Αμοιβές 50% μειωμένες από τους συμβασιούχους

Σχέδιο για περίπου 20.000 ενοικιαζόμενους υπαλλήλους στο Δημόσιο και τους ΟΤΑ επεξεργάζεται η κυβέρνηση με ισχύ εντός του ερχόμενου έτους.

Το μοντέλο ενοικίασης υπαλλήλων του ιδιωτικού τομέα επιθυμεί να υιοθετήσει η ελληνική κυβέρνηση για τον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα και τους ΟΤΑ. Το καθεστώς της ενοικίασης εργαζομένων εφαρμόζεται και λειτουργεί σήμερα ήδη στον ιδιωτικό τομέα αλλά και σε φορείς όπως η Εθνική Τράπεζα, ο ΟΤΕ και τα ΕΛΤΑ.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ του «Πρώτου Θέματος» το καθεστώς επεκτείνεται πλέον σε όλες τις νέες εταιρείες του χώρου των αποκρατικοποιήσεων, όπως το Enterprise Greece, το ΤΑΙΠΕΔ, η ΕΤΑΔ και το Παραλιακό Μέτωπο, για κάθε νεοπροσληφθέντα.

Η ελάφρυνση του Δημόσιου Τομέα σε επίπεδο εργαζομένων και μισθολογικού κόστος αποτελεί μνημονιακή δέσμευση της χώρας την οποία και θα εξυπηρετήσει το εν λόγω καθεστώς αφού οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι θα εργάζονται με συμβάσεις έργου, θα έχουν ασφάλιση στον ΟΑΕΕ και θα αμείβονται έως και 50% λιγότερο από τους υπόλοιπους συμβασιούχους.

«Ανοιχτό» και με το νόμο το οδοντιατρικό επάγγελμα στην Ελλάδα

Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας με τρεις αποφάσεις της νομιμοποιεί το άνοιγμα του οδοντιατρικού επαγγέλματος στην Ελλάδα.

Ειδικότερα, στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο είχε προσφύγει η Ελληνική Οδοντιατρική Ομοσπονδία και ο Οδοντιατρικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης και ζητούσαν, μεταξύ των άλλων, να ακυρωθεί η άρνηση των υπουργών Υγείας και Οικονομικών να εκδώσουν Προεδρικό Διάταγμα με το οποίο να εξαιρεί το επάγγελμα του οδοντίατρου από το άνοιγμα των επαγγελμάτων που προβλέπει ο νόμος 3919/2011 και παράλληλα να διατηρούνται σε ισχύ οι περιορισμοί που ισχύουν για την άσκησή του.

Οι σύμβουλοι Επικρατείας υπογραμμίζουν, κατ΄ αρχάς, ότι ο νόμος 3919/2011 παρέχει μεν τη δυνατότητα στην Πολιτεία να προβεί στην έκδοση Προεδρικού Διατάγματος με το οποίο ορισμένο επάγγελμα μπορεί να εξαιρεθεί από τους γενικούς κανόνες απελευθέρωσης των επαγγελμάτων, αλλά αυτό δεν συνεπάγεται ότι οπωσδήποτε πρέπει να εξαιρεθεί αυτό από το πεδίο εφαρμογής του νόμου.

Εξάλλου, τονίζει η Ολομέλεια του ΣτΕ (αποφάσεις 3747-3749), η υποχρέωση να διατηρηθούν περιορισμοί στην άσκηση του οδοντιατρικού επαγγέλματος που προβλεπόταν από το προϊσχύσαν του νόμου 3919/2011 νομοθετικό καθεστώς, δεν απορρέει από τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη, το Διεθνές Σύμφωνο Οικονομικών, Κοινωνικών και Μορφωτικών Δικαιωμάτων και τη Σύμβαση για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της Αξιοπρέπειας του Ανθρώπου, σε σχέση με εφαρμογές της βιολογίας και της ιατρικής.

Κατόπιν αυτών, οι δικαστές αποφάνθηκαν ότι δεν στοιχειοθετείται «παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας από την άρνηση των υπουργών Υγείας και Οικονομικών να προτείνουν την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος περί εξαιρέσεως του επαγγέλματος του οδοντιάτρου από τις διατάξεις του νόμου 3919/2011».

Σε μια χώρα που βυθίζεται σταθερά εξακολουθεί να κυριαρχεί η σαχλαμάρα...

Σαχλαμάρες και σαχλαμαράκηδες. 

Στον Τιτανικό η ορχήστρα ανέβηκε στο κατάστρωμα κι έπαιζε μέχρι την τελευταία στιγμή. Επαγγελματισμός; Γενναιότητα; Σε κάθε περίπτωση, αυτό που κατέθεσαν, ήταν ότι αντιμετώπισαν τον (επερχόμενο) θάνατο με αξιοπρέπεια. Γνωρίζοντας ότι οι πιθανότητες σωτηρίας και επιβίωσης ήταν ελάχιστες, δεν έτρεξαν σαν τα ποντίκια μπας και να σωθούν. Είτε να μπουν ζούλα σε κάποια βάρκα (αφού αυτοί που προηγούνταν ήταν οι επιβάτες) είτε να πηδήξουν στα παγωμένα νερά.

Επέλεξαν να δεχθούν το θάνατο με αξιοπρέπεια. Να μην ευτελίζουν αυτές τις τελευταίες τους στιγμές. 

Στο σκάφος που ακούει στο όνομα Ελλάδα επικρατεί μια ιδιότυπη κατάσταση. Έχοντας τρακάρει με το παγόβουνο της χρεωκοπίας, ούτε βουλιάζει, αλλά ούτε σώνεται. "Βουλιάζουν" όμως οι επιβάτες. Όχι όλοι, αλλά σημαντικός αριθμός απ΄αυτούς. Στην ανεργία, στην φτώχεια, στην εξαθλίωση. Χωρίς σωσίβιες λέμβους και χωρίς να προκύπτει από πουθενά ότι το αύριο θα είναι καλύτερο από το σήμερα. Μάλλον χειρότερο θα είναι.

Νέα οριζόντια μέτρα, σύμφωνα με τις διαβεβαιώσεις, δεν θα προκύψουν. Νέα μέτρα, όμως, θα επιβληθούν. Αυτές οι κρίσιμες στιγμές για τους Έλληνες, δεν είναι κάποιες ώρες, όσες χρειάστηκαν για να βυθιστεί ο Τιτανικός. Είναι κάποια χρόνια. Αρκετά χρόνια. Τα τρία που έχουν ήδη διανυθεί κι αυτά που έρχονται.

Έχοντας χάσει οι Έλληνες την εθνική ανεξαρτησία τους, τις δουλειές τους, το δικαίωμα στην δημόσια Υγεία και Παιδεία, το μέλλον των παιδιών τους, θα περίμενες κανείς να έχουν διατηρήσει την αξιοπρέπειά τους. Να διατηρήσουν την αξιοπρέπειά τους οι πολιτικοί να μη λένε ψέματα και να δείχνουν στοιχειώδη σεβασμό στο 1.5 εκατομμύριο των ανέργων αλλά και σε αυτούς που δουλεύουν παρτ-τάιμ για τετρακόσια ευρώ το μήνα κι ακόμη λιγότερα.

Να δείξουν αξιοπρέπεια οι ίδιοι οι πολίτες Να αντιδράσουν. Έστω και με την ψήφο τους. Να μη δείχνουν ότι υποφέρουν από ανίατο μαζοχισμό κάθε φορά που πηγαίνουν στην κάλπη. Να μην οπλίζουν με την ψήφο τους, τους κατσαπλιάδες της Χρυσής Αυγής. Να δείξει πως έχει αξιοπρέπεια η κοινωνία.

Ας υποθέσουμε ότι κάποιος πριν τέσσερα χρόνια είχε πέσει σε κώμα. Και ξυπνάει ξαφνικά σήμερα. Κι ανοίγει την τηλεόραση στο δωμάτιο του νοσοκομείου που βρίσκεται. Θα πάρει χαμπάρι ότι αυτή η χώρα έχει χρεωκοπήσει; Την Ελένη Μενεγάκη θα ξαναβλέπει, να δείχνει τα βυζιά της. Έστω κι αν είναι τέσσερα χρόνια μεγαλύτερη. Αν κάνει ζάπινγκ θα δει έναν Λιανό, ένα Θέμη Γεωργαντά να πιάνουν τα βυζιά μιας Σάσας Σταμάτη. Σύμφωνα με τα το ρεπορτάζ που αναπαράγονται από τα σάιτ. Και το μείζον γεγονός, ότι η Ελένη Μενεγάκη παρά λίγο να κατουρηθεί πάνω της, επειδή την στένευε το φόρεμά της !

Θα δει στο ένα κανάλι το ζεύγος Λιάγκα-Σκορδά και στο άλλο το ζεύγος Κωστόπουλου-Μπαλατσινού. Από που προκύπτει ότι αυτή η χώρα έχει πτωχεύσει και τρία εκατομμύρια Έλληνες είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας; Και να κυριαρχούν τόση σαχλαμάρα και τόση γελοιότητα;

Κι αν μιλάμε, υποτίθεται, για πρωινάδικα, σε τι διαφέρουν οι δήθεν σοβαρές εκπομπές; Αυτός που έχει ξυπνήσει από το κώμα, δηλαδή, να δει τον Άδωνι Γεωργιάδη, Υπουργό! Να έχει αντικαταστήσει σε γραφικότητα τον Παναγιώτη Ψωμιάδη και να περιφέρεται από κανάλι σε κανάλι. Μια χώρα που έχει καταστραφεί να αναθέτει τον τομέα της Υγείας σε έναν εξυπνάκια που δήθεν τα ξέρει όλα;

Κι εδώ ξαναγυρίζουμε στην αξιοπρέπεια που λέγαμε. Σε μια χώρα που βυθίζεται σταθερά, εδώ και τρία χρόνια, να εξακολουθεί να κυριαρχεί η σαχλαμάρα. Σε όλα τα επίπεδα, κάθετα και οριζόντια: Στην πολιτική, στη κοινωνία, στους πολίτες.

ΠΗΓΗ

ΚΑΙ ΕΔΩ

Πόσο αμφιβάλεις γι αυτά που ξέρεις, που βλέπεις, που ακούς;

«Η αμφισβήτηση οδηγεί στην αναζήτηση, η αναζήτηση στην αλήθεια»

Αλμπεραντ Πίτερ

«Μη γίνεις μέλος του επιστημονικού συλλόγου, οι πιο σοφοί όταν μαζεύονται σε συλλόγους γίνονται χυδαίοι μικροαστοί»
 
Πυθαγόρης

Πως ξέρεις ότι γνωρίζεις τα πράγματα που γνωρίζεις; Αν δεν απαντήσεις «απλά τα ξέρω» αυτό που απομένει τι είναι; Πως ξέρεις το οτιδήποτε αν στην πραγματικότητα δεν γνωρίζεις το οτιδήποτε; Το γνωστό κρέμασμα από μια κλωστή έχει την τάση να γέρνει την ζυγαριά προς την λογική. Υπήρξε ένας άνθρωπος που είπε «Σκέφτομαι άρα υπάρχω» κι αυτό σε βάζει να σκέφτεσαι περίπου σαν το «η κότα έκανε το αυγό η το αβγό την κότα;» Με αυτό τον τρόπο ο Ντεκάρτ προτίμησε την λογική πηγή, αντί της θεϊκής πηγής της γνώσης. Ο Ντεκάρτ έφτασε σε αυτή του την διαπίστωση κάνοντας ένα πείραμα πάνω στην ριζοσπαστική αμφιβολία, δηλ. στο να ανακαλύψει αν υπήρχε κάτι για το οποίο να μπορούσε να είναι σχετικά σίγουρος, κάτι για το οποίο δεν θα μπορούσε να αμφιβάλει.

Αλλά όσο κι αν αμφέβαλε δεν συνέχισε να ερχόταν αντιμέτωπος με το γεγονός ό,τι υπήρχε ένας αμφισβητίας, δηλ. ο εαυτός του. Έπρεπε ν’ αμφισβητήσει την ίδια την αμφισβήτηση. Θα μπορούσαμε να γλυτώναμε από έναν μεγάλο βαθμό παρερμηνείας και παρεξηγήσεων αν απλά έλεγε «Αμφιβάλω άρα υπάρχω»

Για να μην αμφιβάλει κάποιος σε ό,τι σκέφτεται, πρέπει πρώτα να μην αμφιβάλει ότι υπάρχει. Διότι αν πάρουμε σαν δεδομένο το «Αμφιβάλω άρα υπάρχω» ελάχιστοι άνθρωποι στον πλανήτη μας «υπάρχουν» και αυτό γιατί ελάχιστοι άνθρωποι στον πλανήτη μας «αμφιβάλλουν» σχετικά με το οτιδήποτε. Ακόμη και στην μορφή του «σκέφτομαι άρα υπάρχω» να το πάρουμε το ίδιο ισχύει.

[Όταν ο Ντεκάρτ πέθανε και πήγε στον Αη Πέτρο του είπε "ακόμα σκεφτομαι άρα υπάρχω" για να εισπράξει την απάντηση "Δεν υπάρχεις, αλλά μην το σκέφτεσαι"] κατά τον Αρκά.

Με περισσή εγωπάθεια οι άνθρωποι, δεν αμφιβάλουν καθόλου για τίποτα και χωρίς σκέψη, αναφέρουν το ένα ή το άλλο απόφθεγμα, αφορισμό ή κείμενο, φιλοσοφική θέση ή θεωρία και το αποδίδουν με σιγουριά χωρίς σκέψη ή έστω αμφιβολία, στον ένα ή στον άλλο φιλόσοφο, ενώ δεν γνωρίζουν καν αν αυτός το είπε έτσι ή αλλιώς γιατί σαν πρόσωπο δεν είναι σίγουρο ό,τι υπήρξε και τα υποτιθέμενα λεγόμενα του είναι λόγια άλλων ανθρώπων, σκέψεις άλλων ανθρώπων –ποιος ξέρει αν είναι καν ανθρώπων- που απλώς επαναλαμβάνουν παπαγαλίζοντας κατά πως τους βολεύει, διαιωνίζοντας σωστά και λάθη, ανάκατα μέχρι σήμερα.

Αν τα μάτια σου σε κοροϊδεύουν -ειδικά αν δεν έχεις καλλιεργήσεις τον εγκέφαλο σου, γιατί με τον εγκέφαλο βλέπεις και όχι με τα μάτια- σκέψου σε τι πέλαγος άγνοιας κολυμπάς όταν αυτά που καλλιεργούν το εγκέφαλο δεν είναι και τόσο σίγουρο … ό,τι είναι έτσι όπως λέγονται !

Όταν ακόμα δεν γνωρίζουμε οι άνθρωποι, τι είναι η βαρύτητα τι είναι το ηλεκτρικό φορτίο, όταν ακόμα κινούμαστε με πετρέλαιο, όταν και την πυρηνική ενεργεία την μετατρέπουμε σε ηλεκτρική με τρόπο σαν το παράδειγμα: οι δυο ενέργειες είναι δυο δωμάτια μεσοτοιχία, κι εμείς περνάμε από το ένα στ’ άλλο μέσω του άλφα Κενταύρου (spontaneous idea), όταν την τύφλα μας την καταραμένη έχουμε ακόμα για το πληροφοριακό περιεχόμενο του DNA κλπ κλπ, εντούτοις δεν μας λείπει η εγωπάθεια της σιγουριάς, για τους χαριτωμένους νομούς που «ανακαλύψαμε» !!!

Σκέψου πόσο ανόητος φαίνεσαι, όταν λες -αν δεν το δω μα τα μάτια μου δεν το πιστεύω- και άλλες ανάλογες μεγαλοστομίες, ειδικά όταν όλα όσα παπαγαλίζεις είναι λόγια άλλων, που δεν είδες ποτέ και δεν μπορείς να είσαι καν σίγουρος, πως αυτοί τα είπαν, ή αν καν υπήρξαν με σιγουριά! Και αυτό το «αν δεν το δω με τα μάτια μου …» αποκλείει τους τυφλούς απ’ την γνώση; Είδες ΕΣΥ ό,τι η γη είναι στρογγυλή … με τα μάτια σου; Που το ξέρεις ό,τι είναι στρογγυλή αφού δεν την είδες;

Βασική αρχή και μέτρο υγιούς ψυχικά ανθρώπου είναι ο τρόπος που επικοινωνεί και ειδικά η αναμετάδοση της επικοινωνίας του.

Λες κάτι στον Νίκο να πει στον Γρηγόρη κι αυτός άλλο κατάλαβε κι άλλο του είπε, με αποτέλεσμα … σύγχυση, αταξία και καθημερινές παρεξηγήσεις στις ζωές όλων σας. Όλη αυτή η αταξία δημιουργείται από μια απλή αναμετάδοση επικοινωνίας στον παρόντα χρόνο και τόπο κι όχι μετά από 1.000+ χρόνια.

Αυτό που είναι σχετικά ξεκάθαρο σήμερα, μετά την επόμενη χρονικά στιγμή παύει να βγάζει νόημα, ή αλλοιώνεται το νόημα του εντελώς ειδικά όταν οι ορισμοί των λέξεων και οι τονισμοί αλλάζουν … και αλλάζουν σε 5 -10 χρόνια πόσο μάλλον σε 1.000+ Ήδη σήμερα η νεώτερη γενιά δεν μιλά και δεν γνωρίζει τους ορισμούς των λέξεων και τις έννοιες της μόλις προηγούμενης.

Πόσο σίγουροι μπορούμε να είμαστε για την σιγουριά μας, όταν αναφερόμαστε σε λόγια και σκέψεις ανθρώπων που έζησαν –αν έζησαν- πολλές χιλιάδες χρόνια πριν; Δεν μιλώ για θρησκείες και ανάλογες φαντασιώσεις αλλά για πιο «πραγματικά» πρόσωπα και πράγματα. Επιγραμματικά ας κάνουμε κάποιες αναφορές, μπορείς να βρεις πολύ περισσότερες, αν ερευνήσεις εντελώς επιφανειακά, δεν χρειάζεται και πολύς κόπος για ν’ ανακαλύψεις πως κάθε τι που θεωρείς σταθερό δεδομένο … δεν είναι καν δεδομένο και πόσο βέβαιος μπορείς να είσαι για τις εικασίες;

Σύμφωνα με τον Ιρλανδό Εμπειριστή του 18ου αιώνα επίσκοπο Τζωρτζ Μπέρκλεϊ «το Είναι ταυτίζεται με το Αντιλαμβάνεσθε» που σημαίνει ό,τι όλος ο επονομαζόμενος «αντικειμενικός κόσμος» βρίσκεται μέσα στο νου μας. Ο Τζωρτζ Μπέρκλεϊ αναφέρει πως η μόνη γνώση μας για τον κόσμο πηγάζει από την νόηση μας, ερχόμενη μέσα από τις αισθήσεις μας. Οι φιλόσοφοι ονομάζουν αυτήν την γνώση «αισθητηριακή εμπειρία» Ο αγαπητός επίσκοπος προχώρησε μέχρι του σημείου να συμπεράνει ό,τι αυτά τα αισθητηριακά δεδομένα πρέπει να προέρχονται από κάπου, επομένως αυτό το «κάπου» πρέπει να είναι ο θεός.

Συμπεράσματα εκ διαμέτρου αντίθετα μπορούμε να έχουμε όλοι μας. Το πόσο σίγουρος μπορείς να είσαι για τα μάτια σου, ειδικά όταν δεν βλέπεις με τα μάτια αλλά με τον εγκέφαλο και τις εμφυτεύσεις του …
Τα μάτια σου σε κοροϊδεύουν, ειδικά αν δεν έχεις καλλιεργήσεις τον εγκέφαλο σου, γιατί με τον εγκέφαλο βλέπεις και όχι με τα μάτια. Λένε οι μεγάλοι επιστήμονες (χα τρις) πως αν δεν παρατηρήσεις κάτι αυτό δεν υπάρχει! Υπάρχει από την στιγμή που ο παρατηρητής, παρατηρεί το παρατηρούμενο. Ναι αλλά αν δεν το παρατηρήσει αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει, απλά δεν υπάρχει ΜΟΝΟ για τον συγκεκριμένο παρατηρητή. Επομένως πρόσεχε τι παρατηρείς αν δεν θέλεις να του δώσεις υπόσταση.

Αν κοιτάς την Άβυσσο, σε λίγο θα σε κοιτάξει κι αυτή κι αν δεν είσαι ικανός να την αντιμετωπίσεις… φίδι κολοβό που σε περιμένει… μεγάλε μου κοσμικέ διδάσκαλε ! και το θέμα δεν είναι να την κοιτάς – παρατηρείς εσύ, δεν τρέχει και τίποτα, το μεγάλο παιχνίδι αρχίζει όταν σε πάρει πρέφα αυτή… Βαράτε βιολιτζήδες τότε !!!

Δεν Βλέπεις Με Τα Μάτια, Αλλά Με Τον Εγκέφαλο. Πιστεύεις ‘Ο,τι Κάτι Δεν Υπάρχει, επειδή δεν το βλέπεις; Άρα Δεν Υπάρχει; Η παρατήρηση αυτό μας δείχνει, αυτό που δεν υπάρχει στον Νου σου δεν το βλέπεις, γιατί μέσα στον εγκέφαλο σου, στον Νου σου δεν παίζεται αυτό το έργο, αλλά κάποιο άλλο και αυτό εμφανίζεται, στην προβολή της ζωής σου. Το τελευταίο πράγμα που περιμένει να δει ένας οδηγός σε έναν επαρχιακό έρημο δρόμο είναι ένα αεροπλάνο σταματημένο. Επομένως, δεν το ‘βλέπει’ ποτέ.

Ο Νους του ανθρώπου και ειδικά ο Νους του μορφωμένου ανθρώπου, είναι προγραμματισμένος από ένα σύστημα -ισμών και μια συγκεκριμένη σειρά λέξεων, που βασίζεται πάνω σε μία απόλυτα κατευθυνόμενη, ελεγχόμενη αντίληψη για τη φύση του κόσμου υλικού ή άυλου. Του δίνουν με τρομακτικά απόλυτη ακρίβεια ένα στάνταρ σύστημα αξιών για να σκεφτεί, και αυτές οι σκέψεις δημιουργούν τον κόσμο που “βλέπει”. Η ερώτηση που προκύπτει είναι ΠΟΙΟΙ του δίνουν αυτές τις ιδέες που αναμασά σαν υπέρτατες αλήθειες; χμ για να δούμε!

Οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται και επικοινωνούν με έννοιες και όρους που έχουν αποδειχθεί ψευδείς, από την εποχή της ύπαρξης τους, όποια κι αν είναι αυτή. Οι άνθρωποι σκέφτονται και θεωρούν το χρόνο και το χώρο σαν κάτι ξεχωριστό και ανεξάρτητο. Πιστεύουν πως ζούμε σε τρεις διαστάσεις, παρ όλο που η επιστήμη -και η λογική- έχει αποδείξει πως ο χρόνος είναι η τέταρτη διάσταση και ο χώρος η πέμπτη. Εξακολουθούν να πιστεύουν πως η ύλη είναι κάτι το διαρκές, όταν οι επιστήμονες γνωρίζουν πως η ύλη δεν είναι παρά μία άλλη εκδήλωση ενέργειας, και όχι μόνο οι επιστήμονες αλλά και οι φιλόσοφοι όλων των εποχών αυτό λένε. Η ύλη είναι ΕΝΕΡΓΕΙΑ.

We first wrote about Erik Johansson, a Swedish photographer and retoucher, 4 years ago, when he was still a computer engineering student. Even back them, despite lack of professional training in photography, his wildly creative photo manipulations would be a stand-out example of retouching.

Erik’s work has a two-fold effect: on the one hand, it’s completely unbelievable and reality-defying, while on the other hand the high-skilled retouching makes it look almost real. The photographer first develops an idea in his head before he sets out to make the pictures; he even models in some of them himself – yes, that’s the blond guy, distorting his face with his own fist!

Erik says he has been drawing for as long as he can remember – maybe influenced by his painter grandmother – but his first digital camera at the age of 15 opened up a whole new world for the guy: “Being used to drawing it felt quite strange to be done after capturing a photo, it wasn’t the process of creating something in the same way.” He picked up his interest for retouching while studying, and today is a prolific artist, working on both commissions and personal projects. Let his fantasy worlds absorb you!

«My name is Erik Johansson, I’m a full time photographer and retoucher from Sweden based in Berlin, Germany. I work on both personal- and commissioned projects and sometimes I create street illusions. I don’t capture moments, I capture ideas. To me photography is just a way to collect material to realize the ideas in my mind. I get inspired by things around me in my daily life and all kinds of things I see. Although one photo can consist hundreds of layers I always want it to look like it could have been captured. Every new project is a new challenge and my goal is to realize it as realistic as possible.»

Επανέρχομαι στα γραπτά του Charles Fort (1874-1932)

* Δεν έχουμε άλλη λύση: αμφισβητείστε και γελοιοποιήστε ό,τι σας λένε! Πώς μπορεί να εξελιχθεί σωστά και να λειτουργήσει η γνώση, κάτω από τέτοιες συνθήκες;Αν η ύλη ενός άλλου κόσμου βρίσκεται στην ατμόσφαιρά μας, η ορθόδοξη σκέψη θα δεχόταν – και είναι δεκτό – πως θα επηρεαζόταν από την γήινη βαρύτητα και θα έπεφτε κάτω στη Γη, όχι μόνο η ύλη αυτή, αλλά και ολόκληρος ο κόσμος πάνω στον οποίο βρίσκεται. Φανταστείτε κάποια αντικείμενα στα ύφαλα του πλοίου.

Κάποιες φορές τα αντικείμενα αυτά πέφτουν στον πάτο του ωκεανού. Όχι όμως και το πλοίο. Τι νόημα όμως έχουν οι εκφράσεις, οι εξηγήσεις και οι παραδοχές; Ο τρόπος μας είναι ο εξής. Ορίστε τα στοιχεία. Κοιτάξτε τα μόνοι σας. Συμπεράνετε ό,τι θέλετε.
Τι νόημα μπορεί να έχει το τι πιστεύω εγώ; Ορίστε τα στοιχεία…

* Σκεφτείτε για λογαριασμό σας επιτέλους, έστω και για μια φορά, ακόμα κι αν είναι μπερδεμένα, ακόμη κι αν πρέπει να πλεύσετε στις θάλασσες του αφηρημένου! …Η επιστημονική γνώση δεν είναι αντικειμενική. Όλες οι βάσεις στις οποίες είναι στηριγμένα τα θεόρατα οικοδομήματά της είναι αυθαίρετες. Είναι, όπως ακριβώς και ο πολιτισμός μας, μια Συνωμοσία, ένα πονηρό συμβόλαιο, ένας εξορκισμός. Έχουμε τα γεγονότα για να μην κινδυνεύουν οι υπάρχουσες αιτιολογίες. Κατάρα σε όλα τ’ άλλα.

Ζούμε υπό το καθεστώς πολύ αυστηρής έρευνας και εγκαθίδρυσης αυθαίρετων συμπερασμάτων, που επηρεάζουν άμεσα όλους τους ανθρώπους, και το όπλο που χρησιμοποιούμε πιο συχνά ενάντια σ’ αυτό το καθεστώς είναι η αμφισβήτηση και η γελοιοποίηση. Δεν έχουμε άλλη λύση: αμφισβητείστε και γελοιοποιήστε ό,τι σας λένε! Πώς μπορεί να εξελιχθεί σωστά και να λειτουργήσει η γνώση, κάτω από τέτοιες συνθήκες;

* Το πρώτο μέλημά μας θα πρέπει να είναι να προσθέσουμε στις συνταγματικές ελευθερίες, το δικαίωμα και την ελευθερία να αμφισβητούμε την επιστήμη!… Πιστεύω πως μία ημέρα ο άνθρωπος θα έχει μία έκτη αίσθηση, μία αίσθηση σκοπού της ζωής, άμεση και χωρίς υποθέσεις… Η συνείδηση του ανθρώπου είναι ισχυρή σαν μικροσκόπιο, μπορεί να συλλάβει και να αναλύσει την εμπειρία με ένα τρόπο που δεν μπορεί να πετύχει κανένα άλλο ζώο. Αλλά η μικροσκοπική όραση είναι στενή όραση. Χρειάζεται να αναπτύξουμε ένα άλλο είδος συναίσθησης που είναι αντίστοιχο του τηλεσκοπίου.

Χρειαζόμαστε ένα παραμέρισμα της κουρτίνας που ο συμβατικός κόσμος έχει τραβήξει μπροστά στα μάτια μας, μια νέα και μεγάλη προέκταση του οπτικού μας πεδίου, του πεδίου παρατήρησης. Χρειαζόμαστε νέους τρόπους αντίληψης και κατανόησης και νέους τρόπους μετάδοσης των πραγμάτων που θα αντιληφθούμε και θα κατανοήσουμε. Και χρειαζόμαστε και μία νέα γλώσσα, νέους θριάμβους και νέες ήττες, νέες τραγωδίες και νέα έπη, νέες δεισιδαιμονίες και καινούργιες επιστήμες, νέες λογοτεχνίες και μια προφητική ποίηση.

Μια δικαίωση των καταραμένων. Μια διανοητική αναγέννηση.

* Αυτό θα σημαίνει μια ριζική αναθεώρηση ενός μεγάλου μέρους των γνώσεων μας και των πραγμάτων που θεωρούνται δεδομένα. Μια τέτοια αναθεώρηση δεν συμφέρει κανέναν από αυτούς που χειρίζονται τις λειτουργίες των καθημερινών συστημάτων και επιπλέον οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν το μικρό, σίγουρο και ασφαλές νησί τους, για να εξερευνήσουν τα αβέβαια νερά ενός νέου ωκεανού.

Έτσι κάποιοι ανήσυχοι άνθρωποι θα αναλάβουν αυτή την εξερεύνηση, χωρίς καμία υποστήριξη, χωρίς κανένα δεδομένο σύμμαχο, χωρίς καμία αναγνώριση του έργου τους, χωρίς εξιστόρηση των περιπετειών τους. Πολλές φορές χάνονται για πάντα μέσα από εκείνο το πέρασμα που τους οδήγησε μακριά από το σπίτι. Και να σας πω κάτι; Είναι μια πολύ καλή ιδέα για να ξεφύγω επιτέλους από τον σπιτονοικοκύρη μου…

ΠΗΓΗ

Στο ΣτΕ οι αιτήσεις αναστολής για τη διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων των Πανεπιστημίων

Στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας θα συζητηθούν σήμερα οι αιτήσεις αναστολής των Πανεπιστημίων και του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Με τις αιτήσεις τους αυτές ζητούν να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική και παράνομη η απόφαση των υπουργών Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Παιδείας, με την οποία καταργήθηκαν 1.349 οργανικές θέσεις διοικητικού προσωπικού των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και οι εργαζόμενοι τέθηκαν σε διαθεσιμότητα.

Κατά τη συζήτηση, η οποία δεν θα είναι δημόσια, θα παραστούν και πρυτάνεις από διάφορα
 Πανεπιστήμια της χώρας. Εισηγητής των υποθέσεων αυτών είναι ο σύμβουλος Επικρατείας Νικόλαος Μαρκουλάκης.

Η απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ θα εκδοθεί μέσα στις επόμενες μέρες.

«Εθνικά υπερήφανη πολιτική»

Ένα τρένο που έχει σφυρίξει τρεις φορές και αν δεν τρέξουμε, απλά, θα το χάσουμε…

Ένα είναι σίγουρο: Ούτε αυτό το “τρένο” θα μας περιμένει για πολύ ακόμα. Έχει ήδη σφυρίξει τρεις φορές και αν δεν τρέξουμε, απλά, θα το χάσουμε. Ενδιαφερόμενοι “επιβάτες” υπάρχουν πολλοί και κανείς δεν είναι διατεθειμένος να μας περιμένει επ άπειρον.

Αφορμή γι αυτό το σχόλιο στάθηκε μια είδηση που πέρασε στα “ψιλά” των ελληνικών Μέσων Ενημέρωσης. Τι αναφέρει; Ότι στην Βουδαπέστη στήνεται ολόκληρη αεροπορική εταιρία η οποία θα έχει ως βασικό αντικείμενο δραστηριοποίησης τους Κινέζους επισκέπτες της Ουγγαρίας. Μπορεί εταιρία που θα αντικαταστήσει την πτωχευμένη Malev να μην έφτιαξαν, ωστόσο, εκεί στο Δούναβη φαίνονται αποφασισμένοι να αξιοποιήσουν το μεγάλο κενό που υπάρχει στην απευθείας διασύνδεση του Πεκίνου με την ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Ευρώπης. Και εμείς τι κάνουμε;

Οι Κινέζοι έχουν δηλώσει, εδώ και καιρό, ότι θέλουν να “μπουν” στα ελληνικά λιμάνια. Θέλουν να αγοράσουν τις εγκαταστάσεις τους, να επενδύσουν σε νέες και να χρησιμοποιήσουν τον Πειραιά και τη Θεσσαλονίκη ως τις δύο βασικές θαλάσσιες εισόδους του Κινεζικού εμπορίου στην Ευρώπη. Και εμείς τι τους λέμε; Ότι δεν πωλούμε, ότι ο σταθμός στον ΟΛΠ είναι εξαίρεση και ότι αν θέλουν να φέρουν τα λεφτά τους, η λύση με τις παραχωρήσεις είναι η μόνη που μπορούμε να τους προσφέρουμε.

Την ίδια στιγμή, όμως, οι Ιταλοί απέναντι, τους έχουν διαμηνύσει ότι μπορούν να διαλέξουν όποιο λιμάνι τους θέλουν και να το κάνουν ό,τι θέλουν (όπως είχαν κάνει και με την περίπτωση του Κατάρ, που χάθηκε για την Ελλάδα) και οι Ούγγροι τρέχουν για να εξασφαλίσουν την από αέρος δίοδο. Και εμείς; Εμείς για μια ακόμα φορά κινδυνεύουμε να ασκήσουμε “εθνικά υπερήφανη πολιτική”.

Ο Τειρεσίας

Πηγή: voria.gr

F1 2013 Grand Prix Abu Dhabi: Και ξανά προς τη δόξα (και τον τίτλο) τραβά!

Άλλη μία νίκη (τη δέκατη για το 2013 και την 37η στην καριέρα του) πέτυχε ο Sebastian Vettel. Οι M. Webber και Nico Rosberg ανέβηκαν μαζί του στο podium.

Συνέχεια στο σερί των πρώτων θέσεων έδωσε ο Sebastian Vettel (Red Bull-Renault). Ο 26χρονος είναι ήδη πρωταθλητής του 2013 και πρόσθεσε μία ακόμη νίκη στο πλούσιο παλμαρέ του στο Grand Prix του Abu Dhabi στην πίστα Yas Marina.

Δεύτερος τερμάτισε ο συναθλητής του Mark Webber, ο οποίος δεν κατάφερε να μετατρέψει την pole position σε νίκη. Πίσω από τον M. Webber (στην τρίτη θέση τερμάτισε ο Nico Rosberg με την Mercedes AMG GP και τέταρτος είδε την καρό σημαία ο Romain Grosjean (Lotus-Renault).

Από την άλλη πλευρά ο Kimi Raikkonen, θέλει να ξεχάσει τον αγώνα στο Abu Dhabi. Ο Φινλανδός μετά τις κατατακτήριες του Σαββάτου τιμωρήθηκε για παρατυπία στο πάτωμα της Lotus και ξεκίνησε τον αγώνα από την τελευταία θέση. Λίγο μετά την εκκίνηση προσπάθησε να κερδίσει κάποιες θέσεις, αλλά στην πρώτη κιόλας στροφή είχε επαφή με την Caterham του Van der Garde με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει αμέσως μετά.

Πολύ καλά εξελίχθηκε ο αγώνας για τον Fernando Alonso που παρότι εκκινούσε από τη 10η θέση τελικά είδε την καρό σημαία με τη Ferrari πέμπτος, ενώ εξαιρετικός με τη Force India-Mercedes ήταν και ο Paul Di Resta (τερμάτισε έκτος).

O Lewis Hamilton με τη δεύτερη Mercedes AMG GP είχε αρκετά προβλήματα πρόσφυσης κατά τη διάρκεια του αγώνα και βρέθηκε τελικά στην έβδομη θέση, ενώ τη βαθμολογούμενη δεκάδα συμπλήρωσαν οι Felipe Massa (Ferrari), Sergio Perez (McLaren-Mercedes) και Adrian Sutil (Force India-Mercedes).

Ο τετράκις (πια) παγκόσμιος πρωταθλητής Sebastian Vettel έφτασε με χαρακτηριστική ευκολία στη έβδομη συνεχόμενη νίκη του στο Grand Prix στο Abu Dhabi και πλέον ισοφάρισε το ρεκόρ του Michael Schumacher που το 2004 με τη Ferrari είχε κερδίσει επτά αγώνες στη σειρά. Το μόνο ρεκόρ που μένει να «πιάσει» πλέον ο Γερμανός όσον αφορά στις συνεχόμενες νίκες είναι αυτό του Alberto Ascari που είναι ο μοναδικός πιλότος που έχει καταφέρει εννέα σε σειρά.

Να σημειώσουμε όμως ότι ο Ascari είχε καταφέρει κάτι τέτοιο σε δύο σεζόν (6 νίκες το 1952 και άλλες 3 στους πρώτους αγώνες του 1953), ενώ ο Vettel αν κερδίσει τα δύο εναπομείναντα Grand Prix (σε Αμερική και Βραζιλία) θα καταφέρει το ρεκόρ σε μία σεζόν.

Επιπλέον ο Γερμανός έχει την ευκαιρία (αν κερδίσει στα δύο επόμενα Grand Prix) να ισοφαρίσει και το ρεκόρ του Michael Schumacher με τις περισσότερες νίκες σε μία σεζόν. Ο Schumi κρατάει αυτό το ρεκόρ επίσης από το 2004 όταν κέρδισε 13 από τους 18 αγώνες εκείνης της χρονιάς.

ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΤΙ Η ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΘΕΡΜΑΝΣΗΣ ΔΕΝ ΕΠΙΑΣΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΝ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ «ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΨΥΞΗΣ»

Μια νέα επιστημονική συναίνεση σχηματίζεται γύρω από την παγκόσμια ψύξη; Και είναι αυτό που αναφέρει ο περιβαλλοντολόγος Lawrence Solomon, επικαλούμενος το γεγονός ότι η ηλιακή δραστηριότητα μειώνεται με τον ταχύτερο ρυθμό όπως ποτέ άλλοτε κατά τα τελευταία 10.000 χρόνια.

"Τώρα, ένας αυξανόμενος αριθμός επιστημόνων αιωρούνται πίσω στη σκέψη της δεκαετίας του 1960 και του 1970", γράφει ο Solomon. "Η παγκόσμια υπόθεση ψύξης μπορεί να είναι σωστή σε τελευταία ανάλυση.

Η Γη μπορεί να εισέρχεται σε μια νέα Μικρή Εποχή των Παγετώνων ».Ο Solomon προσθέτει ότι ο George Kukla του Πανεπιστημίου της Κολούμπια - ο οποίος προειδοποίησε την κυβέρνηση των ΗΠΑ σχετικά με τους κινδύνους της παγκόσμιας ψύξης το 1972 - αποφάνθηκε ότι "παγκόσμια υπερθέρμανση του πλανήτη προηγείται πάντα απο μια εποχή παγετώνων ... η αύξηση της θερμοκρασίας που είδαμε στη δεκαετία του 1980 και του 1990, με άλλα λόγια, αναμενόταν σε όλο το μήκος, όσο και η ηρεμία πριν την καταιγίδα."

Πρόσφατα, οι επιστήμονες έχουν κοιτάξει την ηλιακή δραστηριότητα ως προγνωστικό παράγοντα για το παγκόσμιο κλίμα. Η χαμηλή ηλιακή δραστηριότητα έχει συνδεθεί με κρύες περιόδους στην ιστορία της ανθρωπότητας, ενώ υψηλά επίπεδα της ηλιακής δραστηριότητας έχουν συνδεθεί με περιόδους θέρμανσης του πλανήτη, όπως η πρόσφατη από το 1950 έως το 1998.

Η αρχή κλίματος των Ηνωμένων Εθνών έχει προσπαθήσει να υποβαθμίσει την επίδραση της ηλιακής δραστηριότητας στο κλίμα της Γης, αλλά οι επιστήμονες του κλίματος έχουν γίνει πιο κατηγορηματικοί ότι ο ήλιος παίζει ρόλο στον επηρεασμό της θερμοκρασίας του πλανήτη.
"«Η προσοχή στη δημόσια συζήτηση φαίνεται να κινείται μακριά από την« παύση »των 15-17 χρόνων στην ψύξη από το 2002," γράφει η Δρ Judith Curry, πρόεδρος της Σχολής της Γης και των ατμοσφαιρικών επιστημών στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Γεωργίας.

Η Curry περιγράφει την περίοδο από το 2002 ως "επιστημονικό ενδιαφέρον" γιατί "συμπίπτει με την« αλλαγή του κλίματος »περίπου 2001-02. "Αυτή η μετατόπιση και η επακόλουθη ελαφρά τάση ψύξης παρέχει μια λογική βάση για τη συναγωγή μιας ελαφρά τάσης ψύξης κατά την επόμενη δεκαετία, παρά για μια επίπεδη τάση από το 15 [έτος] 'παύσης'", πρόσθεσε.

Νωρίτερα αυτό το έτος, ο καθηγητής Cliff Ollier απο το School of Earth και το πανεπιστήμιο Περιβαλλοντικών Μελετών της Δυτικής Αυστραλίας παρουσίασε μια μελέτη που έθεσε ευθέως ότι ο ήλιος είναι ένα σημαντικός ρυθμιστής του κλίματος.

«Υπάρχει ένας πολύ καλός συσχετισμός των ηλιακών κηλίδων και του κλίματος," έγραψε ο Ollier . "Οι ηλιακοί κύκλοι παρέχουν τη βάση για την πρόβλεψη. Ο ηλιακός Κύκλος 24 έχει ξεκινήσει και μπορούμε να αναμένουμε σοβαρή ψύξη. Πολλοί πιστεύουν ότι οι πολιτικές αποφάσεις για το κλίμα έχουν βάση απο επιστημονικές προβλέψεις, αλλά οι πολιτικοί παίρνουν προβλέψεις που βασίζονται σε μοντέλα υπολογιστών. "

ΠΗΓΗ