Έρχεται κινητικότητα παντού σε έναν μήνα στην Υγεία! Στο στόχαστρο 11.000 εργαζόμενοι

Χιλιάδες εργαζόμενοι μπαίνουν στον «πάγο» μέχρι τέλη Νοεμβρίου καθώς η ηγεσία του υπουργείου Υγείας ετοιμάζει ήδη τις λίστες με όσους θα μετακινηθούν σε άλλες θέσεις

Της Δήμητρας Ευθυμιάδου - IATROPEDIA

Τις επιταγές της τρόικα θα ακολουθήσει όπως φαίνεται η ηγεσία του υπουργείου Υγείας, η οποία ζητά από την κυβέρνηση να μπούνε σε κινητικότητα έως το τέλος του χρόνου 12.500 άτομα. Σχεδόν τα 11.000 αναμένεται να προέρχονται από το χώρο της υγείας καθώς έως το τέλος Νοεμβρίου θα έχουν βγει οι λίστες με τους εργαζόμενους που θα αλλάξουν συνθήκες εργασίας.

Ειδικότερα περίπου 900 άτομα θα προέρχονται από τα νοσοκομεία της περιφέρειας τα οποία θα αναγκαστούν να αλλάξουν μονάδα υγείας, όχι όμως και Νομό όπως διαβεβαιώνει ο υπουργός Υγείας. 

Ταυτόχρονα στο πλαίσιο της ανασυγκρότησης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας όπου θα στηθεί με τη βοήθεια της Task Force ένα νέο σύστημα, θα μπουν στη σκακιέρα των μετακινήσεων κοντά στα 10.000 άτομα που θα κληθούν να καλύψουν νέες θέσεις εργασίας. 

Άλλωστε το σχέδιο περιλαμβάνει και συγχωνεύσεις δομών, στις περιπτώσεις που θα κριθεί ότι δεν καλύπτουν μεγάλο πληθυσμό και οι κάτοικοι μπορούν να εξυπηρετηθούν και σε άλλη μονάδα κοντινή. 

Οι εργαζόμενοι που θα επιλεγούν να μπουν στον πάγο έως το τέλος του χρόνου, θα λαμβάνουν το 75% του μισθού τους ενώ αναμένεται να μείνουν εκτός συστήματος για μικρό χρονικό διάστημα ώστε να μην χρειασθεί στη διάρκεια αυτή να κλείσει κάποια μονάδα, όπως διαβεβαιώνει ο υπουργός Υγείας.

 

ΠΗΓΗ

Αυξήσεις τιμών σε ΤΡΑΙΝΟΣΕ και άλλων ΔΕΚΟ το 2014

- Τι απαιτούν οι δανειστές για την κάλυψη του κενού ύψους 2 δισ. ευρώ 
- Νέες αυξήσεις σε τιμολόγια ΔΕΗ και άλλων ΔΕΚΟ
- Συγχωνεύσεις σχολείων, εφοριών και νοσοκομείων
- Περικοπές σε επικουρικές συντάξεις και εφάπαξ

Αν και μέχρι σήμερα η κυβέρνηση δηλώνει αντίθετη στη λήψη νέων οριζόντιων μέτρων για την κάλυψη του κενού του 2014, μετά τις συνομιλίες με την τρόικα, που αναμένεται να επιστρέψει στην Αθήνα, θεωρείται δεδομένο οτι θα αναγκαστεί να λάβει νεα επώδυνα μέτρα.

Σύμφωνα με την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, το περιεχόμενο των μέτρων ήδη έχει αρχίσει να αποκαλύπτεται από το οικονομικό επιτελείο και πλέον θεωρείται δεδομένο οτι οι παρεμβάσεις θα αφορούν σε αύξηση φόρων, κατάργηση φοροαπαλλαγών, περικοπές δαπανών και αλλαγές στα ασφαλιστικά ταμεία.

Αυτό που μένει είναι να συμφωνήσει η κυβέρνηση με τους δανειστές το τελικό βάρος αυτών των "παρεμβάσεων".

Το χάσμα για το δημοσιονομικό κενό

Η κυβέρνηση εκτιμά ότι μπορεί να αποδείξει στην τρόικα ότι το κενό δεν θα ξεπεράσει τα 600 εκατομμύρια ενώ σύμφωνα με στελέχη του υπουργείου οικονομικών δεν θα χρειαστούν νέα μέτρα καθώς θα μηδενιστεί με την εφαρμογή των ήδη ψηφισμένων μέτρων.

Από την άλλη πλευρά η τρόικα ανεβάζει τον τελικό λογαριασμό σε 2 δισ. ευρω καθώς αμφισβητεί την πρόβλεψη του περιέχει ο προϋπολογισμός του 2013 και το προσχέδιο του 2014 για επίτευξη πλεονάσματος.

Σύμφωνα με την εφημερίδα τα "χειρουργικά χτυπήματα" το 2014 θα είναι τα εξής:

1. Νέες αυξήσεις σε τιμολόγια ΔΕΗ και άλλων ΔΕΚΟ
2. Αύξηση τιμής εισιτηρίων ΟΣΕ και Προαστιακού
3. Αύξηση τιμής εισιτηρίων αστικών συγκοινωνιών
4. Διατήρηση έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης για ακόμα τρία χρόνια
5. Η εισφορά αλληλεγγύης για τα εισοδήματα του 2011 πήρε παράταση έως και τα εισοδήματα του 2016
6. Αύξηση τελών κυκλοφορίας
7. Φόρος πολυτελείας στα αυτοκίνητα πάνω από 1929 κ.ε.
8. Κατάργηση φόρων και τελών υπέρ τρίτων
9. Κατάργηση της ισχύουσας κλίμακας στο φόρο εισοδήματος. Η νέα κλίμακα θα ισχύει από το 2014 και προβλέπει μόνο τρία κλιμάκια για μισθωτούς και συνταξιούχους
10. Κατάργηση αφορολόγητου των 5.000 ευρώ για μισθωτούς και συνταξιούχους και αντικατάσταση με έκπτωση φόρου 2.100 ευρώ σε όσους έχουν εισόδημα έως 21.000 ευρώ
11. Κατάργηση φοροαπαλλαγών για τόκους στεγαστικών δανείων, ενοίκια κύριας κατοικίας και των παιδιών που σπουδάζουν, ασφάλιστρα και δίδακτρα φροντιστηρίων
12. Αλλαγή κλίμακας φορολόγησης ελεύθερων επαγγελματιών. Κατάργηση αφορολόγητου των 5.000 ευρώ ενώ δεν προβλέπεται έκπτωση φόρου 2.100 ευρώ.
13. Νέος φόρος ακινήτων που θα ενσωματώνει το χαράτσι και το Φόρο Ακίνητης Περιουσίας. Ο νέος φόρος θα πρέπει να φέρει στα ταμεία 2,9 δισ ευρώ
14. Επιβολή ειδικού φόρου κατανάλωσης στο εμφιαλωμένο νερό
15. Ακόμα μεγαλύτερη περικοπή φοροαπαλλαγών και εκπτώσεων φόρου
16. Αύξηση χαμηλών συντελεστών ΦΠΑ στη νησιά
17. Κατάργηση της έκπτωσης από ιατρικές δαπάνες
18. Περικοπές σε επικουρικές συντάξεις
19. Περικοπές στα εφάπαξ
20. Απολύσεις 11.000 δημοσίων υπαλλήλων
21. Διαθεσιμότητα όσων υπαλλήλων δεν εντάχθηκαν στο μέτρο το 2013
22. Περικοπή φαρμακευτικής δαπάνης
23. Περικοπή δαπάνης για ιδιωτικά θεραπευτήρια
24. Μείωση ποσοστού κέρδους των φαρμακοποιών στο 15% από το 23%
25. Συγχωνεύσεις σχολείων
26. Συγχωνεύσεις εφοριών
27. Συγχωνεύσεις νοσοκομείων
28. Διεύρυνση ασφαλιστικής βάσης Ταμείων όπως ο ΟΑΕΕ
29. Κλείσιμο ΔΕΚΟ που δεν μπορούν να λειτουργήσουν αυτοτελώς
30. Περαιτέρω περικοπή δημόσιων επενδύσεων, ακόμη και αναδρομικά απο το 2013
31. Αύξηση ορίου απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα
32. Απελευθέρωση πλειστηριασμών

ΠΗΓΗ

Από το «success story» στην πλήρη αποτυχία

Πέντε χρόνια μετά την έναρξη της κρίσης στην Ελλάδα και την Ευρώπη, δεν υπάρχουν πλέον αυταπάτες.

Μνημόνια, συνταγές λιτότητας, αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία, συρρίκνωση της πραγματικής οικονομικής και παραγωγικής βάσης, συντριβή των εργασιακών δικαιωμάτων, διάλυση του κοινωνικού κράτους, καταστολή, περιορισμός της δημοκρατίας, υποβάθμιση των κοινοβουλίων, συναποτελούν το φαύλο κύκλο ύφεσης, ανεργίας,φοροεπιδρομής, αποεπένδυσης, φτωχοποίησης- εν τέλει – των ευρωπαίων πολιτών.

Το νεοφιλελεύθερο θανάσιμο σπιράλ χρέους και δανεισμού καλά κρατεί.

Στη χώρα μας τα πράγματα πάνε διαρκώς από το κακό στο χειρότερο. Ιδίως τώρα που η τρόικα δείχνει απροσχημάτιστα ότι δεν την ενδιαφέρει η δημοσιονομική κρίση, αλλά ο πυρήνας του πολιτεύματος. Δηλ. η επιβολή ενός «καθαρού» νεοφιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου «ανάπτυξης» και ενός συμβατού προς αυτό «νέου» πολιτικού συστήματος, απόλυτα ελεγχόμενου και «αγοραίου». Για το 2014 η ύφεση αναμένεται πλέον στο 5% η ανεργία, επισήμως, κοντά στο 28%,το χρέος υπερβαίνει το 160% του ΑΕΠ.

Τα επικοινωνιακά success stories αντιτάσσονται στην ουσιαστική κυβερνητική αποτυχία, εξελίσσονται μόνον χάριν του αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης και αυτάρεσκα προπαγανδίζονται ως δήθεν «μεταρρυθμίσεις».

Ο ευρωπαϊκός νεοφιλελευθερισμός με αιχμή την «προτεσταντική» πολιτική της Γερμανίας ασκείται αταλάντευτα υπό την λεοντή της ευρωπαϊκής πολιτικής και έχει οδηγήσει τη χώρα στην καταστροφή. Στα διεθνή αγωνιώδη ερωτηματικά για την πορεία της ελληνικής κρίσης οι ιθύνοντες των Βρυξελλών και του ΔΝΤ, αλλά και οι εγχώριοι «πρόθυμοι», απλώς κωφεύουν. Είναι προφανές ότι η χώρα βρίσκεται στο κενό. Και το Βερολίνο-φυσικά- πεισματικά και αποφασιστικά, αντιπροτείνει «νέο μνημόνιο».

Από το ψευδεπίγραφο «success story» κινούμαστε προς στην πλήρη αποτυχία και η προδιαγεγραμμένη αυτή πορεία δεν ξαφνιάζει.

Τόσο το ελληνικό «πρόγραμμα σταθερότητας», όσο και εκείνα των άλλων «μνημονιακών χωρών» (δηλ. δραματική συρρίκνωση των οικονομιών προκειμένου να δημιουργηθούν τα λεγόμενα «πρωτογενή πλεονάσματα», με οποιοδήποτε κόστος), αλλά και οι άτυπα επιβληθείσες μνημονιακές πολιτικές στις χώρες του νότου, κινούνται στο μοναδικό άξονα που εξυπηρετεί τα γερμανικά ηγεμονικά συμφέροντα.

Όλα τα νομισματικά εργαλεία (ευρωομόλογο – λιγότερο σκληρό ευρώ) και οι αναπτυξιακές δικλείδες ( αύξηση κοινοτικού προϋπολογισμού – ειδικά ταμεία ανάπτυξης- κοινωνικά ταμεία) έχουν αποκλειστεί οριστικά με τη δήθεν επίκληση του «μπαμπούλα» – πληθωρισμού, αν και οι ανακάμπτουσες ΗΠΑ και Ιαπωνία (που εκδίδουν διαρκώς νόμισμα όλο αυτό τον καιρό), δεν τον φοβούνται.

Σε αυτό το σκηνικό της κρίσης το ΠΑΣΟΚ επέλεξε-δυστυχώς- να αθροίσει τις εναπομείνασες δυνάμεις του στην πλευρά των διαχειριστών της κρίσης και μάλιστα ως ο μικρός εταίρος, προσχώρησε άκριτα και ανιστόρητα στο μονόδρομο του νεοφιλελευθερισμού αντί της σοσιαλιστικής διεξόδου, υποτάχθηκε αμαχητί στο γερμανικό «προτεσταντισμό» ξεχνώντας με ιδιαίτερη ευκολία την κοινωνική Ευρώπη.

Το ΠΑΣΟΚ, την τελευταία δεκαετία σταδιακά διολίσθησε σε ιδεολογική απίσχνανση και μορφωτική υστέρηση, αποδεχόμενο χωρίς αντιστάσεις, τηνκαρτελοποίηση της πολιτικής ως εργαλείο επιβίωσης της εκάστοτε ηγετικής του ομάδας, τραυμάτισε δραματικά τις πολιτικές διαδικασίες του, περιέπεσε σε οργανωτική ανυποληψία και μετατράπηκε σε μηχανισμό και δίκτυο κομματικής πελατείας. Μοναδικό συνεκτικό του στοιχείο απέμεινε οκυβερνητισμός. Δυστυχώς, η από το 2009 ανοχή στη σταδιακή ιδεολογικοπολιτική και οργανωτική υποχώρηση και στην δεξιόστροφη μετατόπιση ήταν λάθος και ταυτόχρονα άλλοθι. Το συγκλονιστικό μήνυμα των δίδυμων εκλογών του 2012 δεν αφύπνισε. Μοιραίο και άβουλο το ΠΑΣΟΚ οδηγήθηκε-εκόν, άκον- στην επιλογή της τρικομματικής και στις ανιστόρητες θεωρητικολογίες για τη σωτηρία της χώρας-ερήμην του ελληνικού λαού! Σε εξάντληση της ανοχής υπήρξαν σοσιαλιστές ενεργά παρόντες στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, συμμετείχαν με σθένος και πολιτικό πατριωτισμό σε ένα «ανάπηρο» συνέδριο, μιλήσανε-χωρίς να ακουστούνε- για την πολιτική αυτονομία των σοσιαλιστών, ζητώντας επιτακτικά στροφή στην πολιτική πλεύση και ανεχτήκανε μια ακόμη πιο ευτελή διαδικασία συγκρότησης οργάνων. Είχαμε τονίσει δημόσια, έγκαιρα και σθεναρά στο 9οΣυνέδριο του Κινήματος (κείμενό μας 28.2.13) ότι «αν το ΠΑΣΟΚ θέλει να αποτελέσει πραγματική εναλλακτική λύση πρέπει να αποχωρήσει από την κυβέρνηση και να υιοθετήσει νέα προοδευτική στρατηγική απεγκλωβισμού από το Μνημόνιο, επαναδιαπραγμάτευσης των συμφωνιών και εξόδου από την κρίση ως τη μόνη ρεαλιστική πρόταση για την πραγματική ύπαρξη εναλλακτικής λύσης στο ελληνικό πρόβλημα, μπροστά στο αναγνωρισμένο και επιβεβαιωμένο αδιέξοδο της ασκούμενης πολιτικής της τρόϊκας και της κυβέρνησης, μπροστά στην προκαλούμενη καταστροφική ύφεση και την διαλυτική αποσύνθεση της κοινωνίας.». Αλλά η φωνή μας, «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Ως φυσιολογική κατάληξη των προηγούμενων επιλογών, η πρόσδεση στις δυνάμεις της νεοφιλελεύθερης δεξιάς ήταν αναπόφευκτη, προβλέψιμη και μάλλον επιδιωκόμενη, αφού συνέβη το πρωτοφανές να έπεται της συγκρότησης της συγκυβέρνησης η (ήδη απωλεσθείσα) προγραμματική συμφωνία και να λησμονείται- έναντι ενός παρακολουθηματικού κυβερνητισμού- το προοδευτικό εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση. Οι διάσπαρτες και ασύντακτες δυνάμεις που επιμένουν στην πολιτική αυτονομία του σοσιαλιστικού χώρου (ορατές και σημαντικέςδημοσκοπικά) δεν χαρίζουν τίποτε και σε κανέναν από το ΠΑΣΟΚ της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Λαϊκής Κυριαρχίας, της Κοινωνικής Απελευθέρωσης και της Δημοκρατικής Διαδικασίας. Δεν είναι δεδομένες ούτε αναλώσιμες. Η σημερινή ηγετική ομάδα στο ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να αποκρύψει τη βαθιά και πολυεπίπεδη κρίση που διέρχεται η χώρα, τα κυβερνητικά αδιέξοδα, την αυξανόμενη ιδεολογική και πολιτικήαπονομιμοποίηση του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ. Δεν αρκούν ούτε η επίδειξη κομματικού πατριωτισμού και οι τεχνικές συγκρούσεις στο περιθώριο των κυβερνητικών εταίρων ούτε οι υψηλοί τόνοι υπέρ του Ανδρέα Παπανδρέου από στελέχη του ΠΑΣΟΚ που οψίμως τον υπερασπίζονται, ούτε οι ευκαιριακές επετειακές εκδηλώσεις επίπλαστης ενότητας, πολύ δε περισσότερο ούτε η πρόσκληση από 58 επίδοξους κατασκευαστές μιας μεταφυσικής κεντροαριστεράς που – πέραν των όποιων καλών προθέσεων – δεν απαντούν στα καίρια διλήμματα της ελληνικής κοινωνίας. Με ποιες κοινωνικές δυνάμεις στήριξης, με ποιες εθνικές και παραγωγικές προτεραιότητες, με ποιες διεθνείς συμμαχίες. Με ποια κυβέρνηση, με ποιους στόχους, με ποιες πολιτικές. Εμείς σταθερά προσανατολισμένοι στα ιδανικά και τις αξίες του δημοκρατικού σοσιαλιστικού χώρου συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για την αναγέννησή του, «όρθιοι και μόνοι μέσα στη φοβερή ερημία του πλήθους». Δεν επιλέγουμε το μετέωρο βήμα της εξόδου από τον χώρο και την παράταξη. Δεν μας αρμόζει να γίνουμε αριθμοί και αποδέκτες. όσοι δεν παύσαμε να ονειρευόμαστε «τη δίκαιη συγκρότηση του κοινωνικού ιστού, την αύρα μιας ουσιαστικής πολιτικής και οικονομικής δημοκρατίας , την ενίσχυση των δημιουργικών δυνάμεων που ως μικρή φωτιά υπάρχουν στον καθένα».

Σε όλο αυτό το σκηνικό, υπάρχει μία δύναμη που δεν έχει ακόμα μέχρι σήμερα έκφραση, επίσημο, πλατύ-δημόσιο λόγο, πολιτική και οργανωτική συγκρότηση. Δεν είναι μόνο η δύναμη που βρίσκουν όλες οι δημοσκοπήσεις και την ποσοτικοποιούν σε πάνω από 20% του εκλογικού σώματος. Ένας πολιτικός και κοινωνικός χώρος, ένας μεγάλος και στέρεος κορμός, πάνω στον οποίο, τα σαράντα σχεδόν τελευταία χρόνια, ουσιαστικά αρθρώθηκε, αναπτύχθηκε και ενδυναμώθηκε όλη η ελληνική κοινωνία, διασκορπίσθηκε, κατατεμαχίσθηκε,φυγοκεντρήθηκε. Είναι ο χώρος του ΠΑΣΟΚ ! Στα σπλάχνα του, στον πυρήνα του, αυτόν της κοινωνικής συνοχής και δικαιοσύνης, της ανάπτυξης, της απασχόλησης και του κοινωνικού κράτους, εκεί στο κέντρο της ύπαρξης του και της ζωής του, έφεραν και τοποθέτησαν οι ηγεσίες του τη βόμβα της ύφεσης, της ανεργίας, της φτώχειας, της κοινωνικής περιθωριοποίησης, της εκποίησης. Ο χώρος, όμως, υπάρχει. Υπάρχει διασκορπισμένος, κυρίως πολιτικά (γιατί κοινωνικά προσδιορίζεται από την οικονομική του θέση και τις ανάλογες σχέσεις). Στην πλειοψηφία του και στην ουσία του ακάλυπτος πολιτικά, ακόμα και στις περιπτώσεις εκείνων που εντάχθηκαν σε άλλα σχήματα, πού παρακολουθούν άλλες κινήσεις, ή/και υποστήριξαν άλλα σχήματα.

Όπως έχουμε ξανατονίσει, ο χώρος της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού μπορεί να ανασυσταθεί υπό τρείς (3) προϋποθέσεις: 1η. Σε προοδευτική βάση και προοπτική. Αποκαθιστώντας και ανανεώνοντας τη συνέχεια του ιστορικού ΠΑΣΟΚ, τις αρχές, τις ιδέες του, την κοινωνική του στρατηγική, ασυμβίβαστα απέναντι στην εγχώρια συντήρηση και στον ευρωπαϊκό νεοφιλελευθερισμό, προτείνοντας ένα νέο σχέδιο εξόδου από την κρίση, στοχεύοντας στην ανόρθωση της χώρας, χτίζοντας σχέσεις και συμμαχίες με τον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς, δημιουργώντας προϋποθέσεις για μια εναλλακτική προοδευτική διακυβέρνηση, για την εμβάθυνση της δημοκρατίας, την παραγωγική ανασυγκρότηση, την λαϊκή ευημερία και την κοινωνική απελευθέρωση.

2η.Είναι η ώρα-υπάρχουν οι προϋποθέσεις να διεκδικηθεί με πολιτική διαπραγμάτευση από άλλη πλειοψηφία προοδευτικής κατεύθυνσης ένα νέο σχέδιο εθνικό εξόδου που θα κλείνει τον κύκλο του διχαστικού νεοφιλελεύθερου συμβιβασμού με στόχους που θα αφορούν: -το κούρεμα του χρέους -την μείωση των επιτοκίων -την επιμήκυνση αποπληρωμής του χρέους –την διαμόρφωση ενός στοχευμένου αναπτυξιακού προγράμματος που θα χρηματοδοτείται από: ευρωπαϊκά προγράμματα-πρωτόγεννες πλεόνασμα-τραπεζικό σύστημα - την αξιοποίηση κι όχι το ξεπούλημα, με προγραμματικές συμβάσεις, στρατηγικές συνεργασίες ,παραχωρήσεις των δημόσιων εργαλείων ανάπτυξης! - το αναπτυξιακό πρόγραμμα που θα αναφέρεται στη στήριξη και διεύρυνση της παραγωγικής βάσης , με ιδιαίτερη έμφαση στα γεωστρατηγικά και γεωφυσικά πλεονεκτήματα, την ενίσχυση των καινοτόμων δυνάμεων και της μεσαίας χειμαζόμενης τάξης Το αναπτυξιακό σχέδιο οφείλει και πρέπει να απαντά σε 3 μεγάλες θεματικές ενότητες- κοινωνικές ανάγκες-, που κατεδαφίζονται από το εφαρμοζόμενο σήμερα τριτοκοσμικό εγχείρημα του νεοφιλελευθερισμού! Αναφερόμαστε : - στην ανεργία και στην ανάγκη να συνδέεται, το νέο αναπτυξιακό σχέδιο και οι αντίστοιχες χρηματοδοτήσεις του, με την εργασία και το ευρωπαϊκό εργασιακό κεκτημένο - στην ευθεία αναμέτρηση-αντιπαράθεση με την μετάλλαξη που επιχειρείται από τις ασκούμενες πολιτικές και που έχουν ως στόχο τον περιορισμό του ρόλου του δημόσιου τομέα σε όργανο καταστολής για να εκχωρούνται τα πάντα στις αχαλίνωτες κερδοσκοπικές δυνάμεις της αγοράς ! Η αντιπαράθεση πρέπει να σχετίζεται με το στόχο να ενταχθεί η δημόσια διοίκηση σε ένα προοδευτικό σχέδιο όπου με αλλαγές και όχι απλά “μεταρρυθμίσεις” ο ρόλος της θα στοχεύει στην στήριξη της ανάπτυξης με υπηρεσίες μιας στάσης-αποκεντρωμένες-με λογοδοσία και έλεγχο, αρωγός κάθε παραγωγικής πρωτοβουλίας και τέλος - στην απόρριψη του εγχειρήματος κατεδάφισης του κοινωνικού Κράτους και την επιδίωξη εμπορευματοποίησης στην πρόσβαση των δημόσιων αγαθών και εργαλείων που αποτελούν προϋπόθεση ενός συγχρόνου κοινωνικού συμβολαίου. Το προοδευτικό αναπτυξιακό σχέδιο πρέπει να στοχεύει σε αλλαγές που αφενός δημιουργούν τομές σε όψεις της κακοδιαχείρισης του κράτους και αφετέρου να στοχεύουν στο πέρασμα από το κράτος πρόνοιας στην κοινωνία της αλληλεγγύης! Με αυτές τις κατευθύνσεις-πλαίσιο είναι η ώρα να ξαναγίνει ο πολιτικός σοσιαλιστικός χώρος αυτόνομος, εργαλείο σύγχρονων επεξεργασιών για τις ανάγκες των πολιτών και να απευθύνει πρόσκληση για μια νέα κυβερνητική πλειοψηφία προοδευτικού χαρακτήρα, με συμμαχίες που θα εκμεταλλευτούν τηνγεωστρατηγική αντιπαράθεση που είναι σε εξέλιξη με αφορμή τη κρίση. 3η. Με πρωταγωνιστές το δυναμικό εκείνο που στάθηκε όρθιο, δεν υπηρέτησε τις πολιτικές της κοινωνικής αποδιάρθρωσης και της εξαθλίωσης, που διαπίστωσε τα αδιέξοδα της πολιτικής της τρόικας και επανατοποθεται δημιουργικά σε μιαν άλλη, προοδευτική πολιτική. Για την εκκίνηση και δρομολόγηση αυτής της μεγάλης πρωτοβουλίας ανασύστασης του ελληνικού σοσιαλιστικού χώρου, του Κινήματος Αλλαγής, τα ιστορικά, πολιτικά στελέχη έχουν την ευθύνη και τα νέα στελέχη-που δεν χωρούν στους διαχειριστικούς εξουσιαστικούς και κυβερνητικούς κύκλους- έχουν την πρωτοπορία. Ευθύνη που προέρχεται από την ιστορία τους και είναι ζωντανή στη συνείδησή τους. Πρωτοπορία που βασίζεται στη δύναμη της νιότης τους, την αμφισβήτηση του ιδεολογικού και πολιτικού τέλματος. Ευθύνη και πρωτοπορία που μπορούν και πρέπει να αναλάβουν όλοι μαζί-παλιά και νέα στελέχη- πολιτικά, συλλογικά, δημόσια, ενωτικά, οργανωμένα.

*ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ

Το κείμενό μας απευθύνεται σε όλους, σοσιαλιστές και δημοκράτες, που αγωνιούν και νοιάζονται για την παράταξη. Δεν φιλοδοξούμε να είμαστε μια ακόμη κίνηση στο πολυδιασπασμένοσοσιαλιστικό τοπίο, αλλά να συμβάλλουμε ως καταλύτες στην αναγέννηση της παράταξης που ίδρυσε και ανέδειξε ο Ανδρέας Παπανδρέου, στην ιδεολογική της ηγεμονία και στην πολιτική της ενότητα και αυτονομία.

Ζαρωτιάδης Γρηγόρης, Πανεπιστημιακός 

Μαμέλης Κώστας, Δικηγόρος 

Παρασκευάς Γιάννης, Πολιτικός Μηχανικός 

Πεταλάς Στέφανος νέος Εκπαιδευτικός 

Τζιόλας Λευτέρης, Χημικός Μηχανικός 

Τσιόκας Χάρης, Εκπαιδευτικός

 

ΠΗΓΗ

Εξαετία κερδών για το κεφάλαιο, φτωχοποίησης των εργαζομένων

ΠΡΙΝ από 5 μήνες, στην έκθεση της δεύτερης αναθεώρησης του β' Μνημονίου από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τονιζόταν μεταξύ άλλων πως «η ιδιωτική κατανάλωση σαν ποσοστό στο ΑΕΠ προβλέπεται να μειωθεί από 73,4% το 2010 σε 68% το 2016».
 
  Με την ανακοίνωση, όμως, των αποτελεσμάτων του β' τριμήνου 2013 από την ΕΛΣΤΑΤ, πληροφορούμαστε πως το ποσοστό ιδιωτικής κατανάλωσης έχει ήδη υποχωρήσει στο 68,5% του ΑΕΠ και συνεπώς μέχρι το τέλος του έτους θα έχει πέσει αρκετά πιο κάτω από το στόχο αυτό τρία χρόνια νωρίτερα!

Αυτό το γεγονός από μόνο του εξηγεί το τεράστιο πλήγμα που έχει δεχθεί το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων εργαζομένων μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, εντελώς άδικα και αναποτελεσματικά. Αδικα, γιατί σχεδόν όλο το κόστος της δημοσιονομικής και οικονομικής προσαρμογής το έχει υποστεί μονομερώς η μισθωτή εργασία. Αναποτελεσματικά, γιατί η πολιτική της εντατικής κι επεκτατικής λιτότητας έχει βυθίσει την οικονομία σε μία δίχως τελειωμό ύφεση (ακόμη και το ΚΕΠΕ δεν προβλέπει ανάκαμψη το 2014, ενώ η τρόικα ζητά νέα μέτρα, γιατί αμφισβητεί τις αισιόδοξες εκτιμήσεις του υπουργείου Οικονομικών για πρωτογενές πλεόνασμα και ανάπτυξη το 2014), χωρίς να μειώνει ούτε καν σε απόλυτα νούμερα το βάρος του δημόσιου χρέους.

Αναλυτικότερα, μέσα στην εξαετία 2007-2013 το πραγματικό ακαθάριστο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών έχει μειωθεί 35,4%, διογκώνοντας δραματικά την ανισοκατανομή εισοδημάτων και πλούτου! Κανονικά, όπως σε μακροχρόνιες περιόδους ανάπτυξης οι πραγματικοί μισθοί ακολουθούν σε αύξηση την παραγωγικότητα κι αν υπάρχει κάποια μικρή διαφορά αυτή την προσπορίζονται τα επιχειρηματικά κέρδη, αυξάνοντας το μερίδιό τους στον παραγόμενο πλούτο, έτσι και την περίοδο της ύφεσης θα έπρεπε η μείωση των μισθών να βαίνει σχεδόν παράλληλα με την ενδεχόμενη κάμψη της παραγωγικότητας και των κερδών.



Ανισοκατανομή βαρών
 
Ομως, την τελευταία εξαετία η παραγωγικότητα μειώθηκε 4,6%, ενώ οι πραγματικές αμοιβές των απασχολουμένων μειώθηκαν 20,3%! Σαν να λέμε, δηλαδή, πως στην Ελλάδα η μισθωτή εργασία σήκωσε στις πλάτες της 4,4 φορές περισσότερα βάρη από το κεφάλαιο με τίμημα τη μείωση του μεριδίου της στη συνολικά παραγόμενη πίτα (ΑΕΠ).
Την ανισοκατανομή των βαρών προσαρμογής της οικονομίας εις βάρος των μισθωτών διαπιστώνουμε πολύ απλά εξετάζοντας την πορεία του μεριδίου της εργασίας στο συνολικό ΑΕΠ και μάλιστα συγκριτικά με την αντίστοιχη εξέλιξη στην Ευρωζώνη. Συγκεκριμένα, μεταξύ 1990 και 2009 το μερίδιο της εργασίας στην Ελλάδα μειώθηκε από 62,4% του ΑΕΠ σε 55,7%, δηλαδή μειώθηκε κατά 6,7 ποσοστιαίες μονάδες ή 0,35 μονάδα ετησίως, όταν η αντίστοιχη μείωση στην Ε.Ε.17 ήταν 4,3 ποσοστιαίες μονάδες ή 0,23 μονάδα ετησίως. Ομως, στην περίοδο της κρίσης 2009-2013 το μερίδιο της εργασίας έπεσε πολύ ταχύτερα, από 55,7% σε 47,9%, δηλαδή έπεσε κατά 7,8 ποσοστιαίες μονάδες ή περίπου 2 μονάδες ετησίως, όταν στην Ε.Ε.17 η αντίστοιχη μείωσή του ήταν μόλις 0,7 ποσοστιαία μονάδα συνολικά, ή 0,2 μονάδα ετησίως.
Με άλλα λόγια, (α) η συμπίεση της μισθωτής εργασίας υπέρ των κερδών στην Ελλάδα και στην Ε.Ε.17 ασκείται καθ' όλη τη διάρκεια των τελευταίων 23 ετών, (β) η συμπίεση αυτή είναι 5,7 φορές ισχυρότερη την περίοδο της κρίσης στην Ελλάδα, αντίθετα με την Ευρώπη όπου παραμένει περίπου ίδια στις δύο υποπεριόδους και (γ) την τελευταία τετραετία της δημοσιονομικής προσαρμογής σε Ελλάδα και Ευρωζώνη, το μερίδιο της εργασίας στην Ελλάδα κυριολεκτικά συνθλίβεται καθώς μειώνεται 10 φορές περισσότερο απ' ό,τι στην Ευρωζώνη!
Μελέτη ΔΟΕ
Το πόσο καταστροφική είναι η πολιτική αυτή για την ανάπτυξη της οικονομίας αποδεικνύει περσινή μελέτη του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας (ΔΟΕ) με τίτλο «Is aggregate demand wage-led or profit-led?», η οποία παρατηρώντας την εξέλιξη του μεριδίου εργασίας από το 1960 ώς σήμερα σε 16 αναπτυγμένες και αναπτυσσόμενες οικονομίες διαπιστώνει τη σημαντική μείωσή του υπέρ του μεριδίου των κερδών, αποτέλεσμα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και μεταρρυθμίσεων που εφαρμόστηκαν από τη δεκαετία του 1980 κι ύστερα, με στόχο την προώθηση της ανάπτυξης μέσω επενδύσεων κι εξαγωγών.



Σχεδόν παντού η ανισοκατανομή εισοδήματος διευρύνθηκε, αντίθετα με τη μεταπολεμική περίοδο όπου οι πραγματικοί μισθοί αυξάνονταν το ίδιο με την παραγωγικότητα, βελτιώνοντας έτσι και το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων.
Με τη νεοφιλελεύθερη επίθεση κατά των δικαιωμάτων της εργασίας (βλ. απορρύθμιση, ιδιωτικοποιήσεις, αύξηση ανεργίας, περιορισμός συνδικάτων κ.λπ.) η σύνδεση πραγματικών μισθών και παραγωγικότητας διακόπηκε, με τους μισθούς να αυξάνουν ελάχιστα ή να μένουν στάσιμοι και όλη την αύξηση της παραγωγικότητας να καρπούνται τα επιχειρηματικά κέρδη, αυξάνοντας έτσι και το μερίδιό τους στο εθνικό εισόδημα.
Αυτό που βασικά στοιχειοθετεί στη μελέτη ο ΔΟΕ είναι πως η αύξηση του μεριδίου των κερδών στο εθνικό εισόδημα οδηγεί σε μία μείωση της κατανάλωσης -επειδή η ροπή για κατανάλωση των εισοδημάτων από μισθούς είναι σαφώς μεγαλύτερη από αυτή των εισοδημάτων από κεφάλαιο- μεγαλύτερη από την όποια αύξηση της ζήτησης για επενδύσεις κι εξαγωγές προκαλεί η αύξηση της κερδοφορίας.
Αυτό το καθεστώς, όπου τη ζήτηση καθορίζουν οι μισθοί, αποδείχθηκε πως ισχύει για όλες τις χώρες (ΗΠΑ, Ευρωζώνη, Κίνα συμπεριλαμβανομένων) εκτός από την Αυστραλία και τον Καναδά, όπου η ζήτηση φάνηκε να οδηγείται από τα κέρδη και είναι χώρες που παράγουν για εξαγωγή αγροτικές και ορυκτές πρώτες ύλες.
Η Ελλάδα, σαν μικρή ανοιχτή οικονομία με δυνητική παραγωγή υδρογονανθράκων, θα μπορούσε να αναπτυχθεί εξωστρεφώς μελλοντικά με βάση τα κέρδη. Αλλά αυτό προϋποθέτει αρκετά χρόνια καταστροφής των υπαρχουσών δομών (κι απόλυτης ενσωμάτωσης στην Ε.Ε.), διάστημα στο οποίο η ανάπτυξη θα απουσιάζει και το χρέος θα πνίγει την οικονομία.

ΠΗΓΗ

“Όσα έρχονται στην Ελλάδα θα κάνουν τη καταστροφή του 1922 να μοιάζει ασήμαντη”!

Άρθρο του Παναγιώτη Ήφαιστου 
Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων-Στρατηγικών Σπουδών 
στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς

1. Βυθιζόμαστε μέσα σε μια δίνη θανάτου

Ακούοντας πρόσφατα μια ανερυθρίαστη-αδιάντροπη ομολογία βουλευτή ότι «η χώρα εκβιάστηκε από τους δανειστές της» και γι’ αυτό ενώ δεν το επιθυμούσε ψήφισε το μνημόνιο, σκέφτηκα να γράψω το παρόν. Στο μυαλό όλων των Ελλήνων, ακριβώς, εμπεδώνεται πλέον μια τραγική αλήθεια: Τους αρπάζουν τον μόχθο τους, τους πλουτοπαραγωγικούς τους πόρους, το νερό τους, τις επιχειρήσεις τους, τα σπίτια τους και το μέλλον των επόμενων γενεών διαγράφεται ζοφερό. Το δε δειλό ή εκβιαζόμενο πολιτικό προσωπικό μετατρέπεται σε πραιτοριανούς τρίτων.

Οι Έλληνες επί μακρό μόχθησαν για να είναι σήμερα η Ελλάδα μια πλούσια χώρα. Μετανάστες, ναυτικοί, ξενιτεμένοι επιστήμονες, γεωργοί, εργάτες, νοικοκυραίοι και επιχειρηματίες κάθε είδους επί δεκαετίες με μόχθο και κόπο έκτισαν σπίτια, υποδομές, επιχειρήσεις και Ένοπλες Δυνάμεις που προασπίζουν την ελευθερία τους. Τα κεκτημένα συρρικνώνονται ραγδαία και σύντομα θα εκμηδενιστούν. Η Ελλάδα βυθίζεται μέσα σε μια οικονομική, πολιτική, κοινωνική και διπλωματική δίνης θανάτου. Στην δε καλή «Βαλκανική γειτονιά μας» –διατύπωση του συρμού ασπόνδυλων οργανικών διανοουμένων της ξενοκρατίας την δεκαετία του 1990–, στα καρναβάλια ντυμένοι κανίβαλοι παρελαύνουν με σεντούκια πάνω στα οποία γράφεται «Ελλάδα: Επιτέλους πέθανε».

Μπορεί οι Έλληνες πολίτες να έκαναν λάθος με το να εμπιστευτούν κάποιους λαοπλάνους κομματάρχες της ξενοκρατίας –κατά κανόνα λόγω αφέλειας και κατ’ εξαίρεση λόγω σύμπραξης με το φαύλο κομματικό πελατειακό σύστημα– αλλά η κλίμακα της καταστροφής που συντελείται είναι εκτός αναλογιών και γι’ αυτό η Ελληνική κοινωνία δεν φέρει ευθύνη. Εν τέλει, ποιο σύγχρονο κράτος δεν είναι ατελές; Δεν είμαστε ουτοπιστές: Η ιδεατή πολιτεία ακόμη δεν υπήρξε και μάλλον ποτέ δεν θα υπάρξει. Ο προσανατολισμός και η φορά κίνησης προς δημοκρατία και ελευθερία ενδιαφέρει και γι’ αυτό μιλάμε. Είναι κατεπείγον λοιπόν το κράτος να τεθεί υπό τον έλεγχο των εντολέων Ελλήνων πολιτών.

Ακόμη και οικονομικά νήπια γνωρίζουν τα αίτια της δεινής θέσης των Ελλήνων και μερικών ακόμη κοινωνιών. Εντοπίζονται πρωτίστως στο έλλειμμα της ευρωπαϊκής και ευρύτερα διακρατικής οικονομικής και πολιτικής διακυβέρνησης, την δημιουργία μια επικράτειας ανεξέλεγκτης εγκληματικής ιδιωτείας στον διεθνικό κόσμο, την διάβρωση των κρατικών εξουσιών από αυτούς τους ιδιώτες και την μετατροπή της ΕΕ σε μια δυναστική τεχνόσφαιρα στερούμενη και την παραμικρή πολιτική νομιμοποίηση.

Εξάλλου, μια ανεύθυνη κραυγή «ο Τιτανικός βυθίζεται» σε συνδυασμό με ελλειμματική εθνική διακυβέρνηση αρκούν για να παρθούν χρηματοοικονομικές αποφάσεις σε όλο τον πλανήτη που προκαλούν χρέη εκατοντάδων δισεκατομμυρίων σε μια χώρα. Μερικοί λένε –λέτε να είναι φήμες;– ότι αυτοί οι θηριώδεις διεθνικοί αλήτες είχαν και εγχώρια βύσματα και ότι η συμφορά που μας βρήκε μεθοδεύτηκε.

Σε αυτά τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας –ναι, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας είναι και μας επαναφέρουν στην προ-προπολιτική βαρβαρική εποχή– προσθέστε και τα δικά μας εμπορικά ελλείμματα που είναι τα εμπορικά πλεονάσματα των Βόρειων ισχυρών μελών της ΕΕ λόγω εγκληματικής ΟΝΕ. Ή μήπως και για αυτά φταίει ο εργαζόμενος πολίτης ή ο ανυποψίαστος επιχειρηματίας ο οποίος θεωρεί ως δεδομένο ότι τη πολιτεία μεριμνά να του διασφαλίζει ανταγωνιστικότητά και ευνοϊκό εξωτερικό περιβάλλον οικονομικής δραστηριότητας!

Αποτελεί ύβρη εάν κανείς ισχυριστεί ότι για την κρίση φταίνε οι συνήθεις επενδυτικές δραστηριότητες των ελλήνων πολιτών ή άλλων πολιτών του Ευρωπαϊκού νότου που δοκιμάζονται σκληρά. Μπορεί βέβαια να συνέβαλαν και πρακτικές διαφθοράς. Όμως, κάποια ξένα μεγαθήρια όπως η Ζήμενς είναι που διέφθειρε πολιτικά πρόσωπα, κάποια κράτη χρημάτισαν για υποβρύχια που έγερναν και κάποιοι ευρωπαίοι γραφειοκράτες συνηγόρησαν με το μαγείρεμα των ελληνικών στατιστικών –γνωστή πρακτική στην Ευρώπη– για να «επιτευχθεί» το άλμα στο κενό της ΟΝΕ. Ποιοι πολιτικοί του ξενοκρατικού συστήματος, επίσης, έφτιαξαν αεριτζίδικα νέα τζάκια των ληστών της λίστας Λαγκάρτ (και των πολλών άλλων λιστών-ληστών που δεν ξέρουμε), και ποιοι ευνοούν αυτές τις άνομες, παράνομες και καταχρηστικές κερδοσκοπικές δραστηριότητες; Μήπως ο μικροεπιχειρηματίας και ο τίμιος εργάτης ή ο μισθωτός που κτίζει ένα σπίτι;

2. Ξένες κλίκες, εγχώριοι πραιτοριανοί και το τέλειο μεταμοντέρνο έγκλημα

Αντί όμως μιας ορθολογικής πορείας εξυγίανσης οι εγχώριοι και ξένοι δράστες της συμφοράς υποκριτικά και προσχηματικά αποδίδουν συλλογική ευθύνη στους πολίτες. Έτσι, πάνω από τα κεφάλια μας απλώνεται ο πιο αδίστακτος, στυγνός και εξεζητημένα γενοκτονικός φασισμός της πρόσφατης ιστορίας. Μας κλέβουν, μας ληστεύουν και οι ίδιοι υποκριτικά βρίζουν τα θύματά τους ως κλέφτες.

Μια απρόκλητη ξενόφερτη «τρόικα» απλώνει τα πλοκάμια της παντού χωρίς κανείς να ξέρει ποιος την καθοδηγεί: Οι υπηρεσίες των ηγεμονικών κρατών και ποιων; Η κοινωνικά ανεξέλεγκτη και πολιτικά ανεύθυνη κλίκα της τεχνόσφαιρας των Βρυξελλών; Η θηριώδης ιδιωτεία των διεθνικών χρηματοοικονομικών κερδοσκόπων; Εγκληματικά στοιχεία του διεθνικού υποκόσμου; Ποιοι τέλος πάντων κινούν τα νήματα, ποιοι ωφελούνται και ποιοι είναι αυτοί που έχουν το «δικαίωμα» να αρπάξουν την χώρα μας.

Οι ίδιοι περίπου εγχώριοι δράστες ενός κλειστού ξενοκρατικού κομματικού πελατειακού κυκλώματος που επί δεκαετίες λεηλατούσαν την χώρα μετατρέπονται τελικά σε πρόθυμους πραιτοριανούς που υπηρετούν αδίστακτα την δεύτερη και μεγαλύτερη λεηλασία της Ελλάδας από ξένα αρπακτικά. Έτσι, ενώ δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις εμφυλίου πολέμου επειδή η ελληνική κοινωνία διακρίνεται από μια μοναδική συνοχή, οι ξένοι και οι ντόπιοι πραιτοριανοί μας εξωθούν –ελέω και κάποιων προβοκατόρων ή πρακτόρων– σε εμφύλιες συγκρούσεις που θα προκύψουν εάν η κοινωνική καταστολή μετατραπεί σε κοινωνική εξέγερση.

Η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος είναι η οδοιπορία ενός κυβερνητικού θιάσου στην Άγκυρα την στιγμή που η Τουρκία εισβάλλει αρπακτικά στον θαλάσσιο χώρο μας, απειλεί καθημερινά, κατέχει το ένα τρίτο της Κύπρου, ασχημονεί στην Θράκη και εντείνει κάθε είδους ηγεμονικές και αναθεωρητικές αξιώσεις. Κατευνάζοντας στις διεθνείς σχέσεις σημαίνει: Καλώ τον αντίπαλο να μου επιτεθεί.

3. Το τέλειο μεταμοντέρνο έγκλημα και η άμεση ανάγκη οι έλληνες να γίνουν οι εντολείς της διακυβέρνησης

Επιχειρείται το τέλειο μεταμοντέρνο έγκλημα: Λεηλασία της Ελλάδας, κατάργηση της δημοκρατίας, καταστροφή της οικονομίας, εξευτελιστική εκποίηση του ιδιωτικού και δημόσιου πλούτου συμπεριλαμβανομένων των επιχειρήσεων και των οικιών των νοικοκυριών, αρπαγή των πλουτοπαραγωγικών πόρων, εξώθηση των Ελλήνων σε εμφύλιο και προετοιμασία του εδάφους για εκμετάλλευση της αδυναμίας μας με επιθέσεις εχθρικών κρατών. Το νεοελληνικό εθνοκράτος κινδυνεύει να εκμηδενιστεί ολοσχερώς. Μπροστά στην καταστροφή που επέρχεται, το 1922, η χούντα και το 1974 θα αποτελούν δυσάρεστα πλην συγκριτικά μικρά και ασήμαντα ιστορικά γεγονότα.
Μπροστά στην καταστροφή που επέρχεται, το 1922, η χούντα και το 1974 θα αποτελούν δυσάρεστα πλην συγκριτικά μικρά και ασήμαντα ιστορικά γεγονότα.

Οι Έλληνες πολίτες δεν πρέπει να αφήσουν τους εαυτούς τους να διολισθήσουν άλλο στην κατάθλιψη, την εξουθένωση, την εγκατάλειψη των δικαιωμάτων τους, την εκμηδένιση της δημοκρατίας τους και την καταστολή της ελευθερίας τους. Σύμφωνα και με το πνεύμα και το γράμμα του Συντάγματος το νεοελληνικός κράτος θα πρέπει να περιέλθει υπό τον έλεγχο των εντολέων ελλήνων πολιτών.

Σήμερα, καμιά παλαιοκομματική παράταξη δεν είναι σε θέση να διακυβερνήσει την Ελλάδα. Πρέπει να καταναγκαστούν ειρηνικά να αποχωρήσουν από το προσκήνιο πριν είναι πολύ αργά. Τον ειρηνικό τρόπο δεν τον ξέρουμε αλλά πρέπει να είναι αναίμακτος. Η μετάβαση πρέπει να διασφαλίζει την εθνική ασφάλεια, την δημόσια τάξη κατά προβοκατόρων, την διαχείριση της οικονομίας και –τέσσερα χρόνια μετά την εγκληματική εξαγγελία της επικείμενης «βύθισης του Τιτανικού»– επιτέλους κάποιος να διαπραγματευτεί εξ ονόματος των Ελλήνων.

Εν τέλει, είναι αντί-αισθητικό και ανορθολογικό να κάθεται στο σβέρκο μας το ίδιο πολιτικό προσωπικό που μας οδήγησε στο χείλος της αβύσσου. Καθημερινά φτύνουν πάνω στην έννοια Δημοκρατία. Εκλέχθηκαν εν μέσω πολιτικών εκβιασμών, νομοθετούν ερήμην της κοινωνίας και εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος, καταστρατήγησαν κάθε έννοια εθνικής ανεξαρτησίας και στο πεδίο της εθνικής επιβίωσης πέρασαν κόκκινες γραμμές. Τα τρία τελευταία χρόνια έγιναν πειθήνιοι υποτελείς μιας ξενόφερτης τεχνόσφαιρας που κατάργησε την λαϊκή κυριαρχία. Τους υποχρεώνουν να ψηφίζουν χιλιάδες σελίδες νόμων που δεν διαβάζουν, δέχονται να δένουν την ελληνική κοινωνία χειροπόδαρα χωρίς έλεος, σέρνονται μπροστά στους τεχνοκράτες παίρνοντας μέτρα που οι ίδιοι (οι τεχνοκράτες) ομολογούν ότι είναι λάθος και σαδιστικά σκόπιμα κάνουν λάθος διαγνώσεις της κατάστασης για να διαιωνίσουν την καταστροφική εξουσία τους και για να εξουθενώσουν την κοινωνία μέχρι πτώσεως. Το κερασάκι στην τούρτα είναι η φασιστική απόδοση συλλογικών ευθυνών των θυτών κατά τον θυμάτων. Έτσι εκτελούνται οι μεταμοντέρνες γενοκτονίες.

4. Διέξοδος: Μετάβαση με άριστους στο τιμόνι – Συντακτική Συνέλευση

Η ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΉ. Χωρίς υπεισέλθουμε σε λεπτομέρειες αναφέρουμε τα αυτονόητα.

ΠΡΩΤΟΝ, η εντολέας κοινωνία επιβάλλει ένα ειρηνικό ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΌ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΌ να αποχωρήσουν οι φαύλοι, οι υπάλληλοι των ξένων και οι εγχώριοι μεταπράτες-τεχνοκράτες. Εάν χρειαστεί όλοι οι πολίτες κάθονται στις πλατείες μέχρι νεοτέρας μέχρι τα μέλη του φαυλοκρατικού παλαιοκομματισμού να πάνε σπίτια τους.
 
ΔΕΥΤΕΡΟΝ, οι ΈΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ πιστές στην Υψηλή αποστολή προάσπισης της συλλογικής ελευθερίας των ελλήνων βελτιστοποιούν και μεγιστοποιούν τους όποιους συντελεστές ισχύος διαθέτουμε και με ακλόνητη ετοιμότητα αφοσιώνονται στην προάσπιση της εθνικής επικράτειας κατά κάθε έξωθεν απειλής. Το κόστος κατά όποιου σκεφτεί να μας βλάψει πρέπει να είναι συντριπτικά και ανελέητα υψηλό. Γνωρίζουμε ότι ακόμη μπορούμε να επιβάλουμε ένα τέτοιο κόστος.
 
ΤΡΊΤΟΝ, οι ΔΥΝΆΜΕΙΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΉΣ ΤΆΞΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΆΛΕΙΑΣ: Είναι δικά μας παιδιά που υπηρετούν τις δυνάμεις εσωτερικής τάξης προστατεύουν αποτελεσματικά την κοινωνία κατά προβοκατόρων που πάντοτε εκμεταλλεύονται τέτοιες στιγμές. Αυτονόητα θεωρούμε δεδομένο ότι δεν θέλουν να αγγίξουν ούτε μια τρίχα ελλήνων πολιτών οι οποίοι συμπεριφέρονται ειρηνικά και με τους οποίους θα πρέπει να αγκαλιάζονται και όχι να συγκρούονται. Κάθε εξάλλου διαταγή να κτυπηθούν άοπλοι ειρηνικά συμπεριφερόμενοι πολίτες είναι αντί-Συνταγματική, παράνομη, ανήθικη και αντί-πατριωτική.
 
ΤΈΤΑΡΤΟΝ, ως πασίδηλο κοινωνικό αίτημα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναθέτει άμεσα την (ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΉ) ΔΙΑΚΥΒΈΡΝΗΣΗ της χώρας σε «δέκα» αδιάφθορους και ικανούς Έλληνες. Εάν δεν βρούμε δέκα ικανούς και αδιάφθορους έλληνες εκτός του φαύλου παλαιοκομματικού συστήματος θα πάθουμε ότι μας αξίζει. Η εντολή ρητή και ξεκάθαρη, σχεδόν μοναδικού σκοπού: Να επιχειρήσουν να σώσουν των χώρα, να αναθερμάνουν την οικονομία και να διεξάγουν σκληρές διαπραγματεύσεις με τους τρίτους.


ΠΈΜΠΤΟΝ, δημιουργείται μια ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΉ ΣΥΝΈΛΕΥΣΗ για Συνταγματική αναθεώρηση από την οποία θα απουσιάζουν οι γνωστοί επιστημονικά μεταμφιεσμένοι κομματάνθρωποι. Το νέο Σύνταγμα να τεθεί σε δημοψήφισμα σε έξη μήνες ή το πολύ σε ένα χρόνο. Κύριοι σκοποί της μεταρρύθμισης θα πρέπει να είναι, μεταξύ άλλων:

α) Εμπράγματη απόδοση της εξουσίας στους εντολείς πολίτες με ευρηματικές προσεγγίσεις της ημέτερης μακραίωνης δημοκρατικής παράδοσης που θα δημιουργούν αδιάλειπτη φορά κίνησης προς δημοκρατική αποκέντρωση σε συνδυασμό με κεντρικό οικονομικό σχεδιασμό.

β) Άμεση Δημοκρατία στο επίπεδο του Ανώτατου Άρχοντα του οποίου οι αρμοδιότητες –ιδιαίτερα στα μακροοικονομικά και στα στρατηγικά– θα διευρυνθούν με πρόβλεψη

1) δυνατότητας ανάκλησης και

2) συνταγματικό περιορισμό για θητεία ενός έτους.

γ) Δημιουργία νομοθετικής εθνοσυνέλευσης θητείας ενός έτους η οποία θα ορίζει την εκτελεστική εξουσία, θεσμού του οποίου τα ανακλητά μέλη εκλέγονται όχι στην βάση κλικών-κομμάτων ή απαρχαιωμένων ιδεολογιών αλλά στην βάση τοπικής, περιφερειακής και εθνικής αριστείας.

δ) Στην βάση των ημέτερων δημοκρατικών παραδόσεων, δημιουργία δυνατοτήτων διαρκών ευρηματικών κοινωνικοπολιτικών ελέγχων και εξισορροπήσεων της εξουσίας σε οποιοδήποτε επίπεδο και εάν ασκείται.

ε) Συνταγματική ρήτρα που θα καθιστά την διαφθορά εσχάτη προδοσία με ποινές ισόβιας κάθειρξης.
στ) Δημιουργία Συνταγματικών προϋποθέσεων ούτως ώστε οι κρατικοί λειτουργοί να γνωρίζουν ότι είναι εντολοδόχοι των πολιτών.

ζ) Συνταγματική ρήτρα που να απαγορεύει έξοδα περισσότερα από τα έσοδα.

5. Το άμεσο έργο μιας άξιας μεταβατικής διακυβέρνησης: Διασφάλιση και διάσωση της κοινωνίας και της οικονομίας

ΠΈΜΠΤΟΝ, μια άξια μεταβατική διακυβέρνηση με την οποία θα συμπράξουμε όλοι μας και η οποία θα μεριμνήσει να αυτοσυντηρηθούμε υποχρεωτικά θα κινηθεί στην βάση των εξής αρχών προσανατολισμών και προσεγγίσεων:

α) Εφεξής δεν δανειζόμαστε και «ξοδεύουμε ότι παράγουμε». Ούτε ευρώ περισσότερο. Έτσι μόνο θα ενισχύσουμε την διαπραγματευτική μας θέση,

β) Με άμεσο νόμο διασφαλίζονται οι ελληνικές επιχειρήσεις και τα ελληνικά νοικοκυριά κατά ντόπιων και εγχώριων τρωκτικών,

γ) Οι τράπεζες που εισέπραξαν δεκάδες δισεκατομμύρια. Γι’ αυτό τίθενται υπό δημόσιο έλεγχο. Τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις πληρώνουν δόσεις μόνο όσο μπορούν. Σε κάθε περίπτωση μέχρι νεοτέρας δεν χάνουν οτιδήποτε. Υπό τις περιστάσεις τίποτα δεν εκποιείται, κανείς δεν απειλείται.

δ) Οι εγγυήσεις προς τους πολίτες στο όνομα της ελευθερίας τους, της δημοκρατίας τους, της ασφάλειάς τους και του μέλλοντος των νέων μας συνοδεύονται από απαίτηση να ζήσουν λιτά για λίγους μήνες ή όσο χρειαστεί.

ε) Δεν θα λείψει στους πολίτες οτιδήποτε παρά μόνο αχρείαστες πολυτέλειες. Αποτελεί προσβολή κατά της νοημοσύνης μας να λέγεται ότι θα κοπούν οι μισθοί, οι συντάξεις και τα φάρμακα. Τα κλεμμένα των κερδοσκόπων είναι που πρέπει να κοπούν. Με επιστράτευση όλων των δεξιοτήτων μας μπορούμε να διασφαλίσουμε το ελάχιστο διαβίωσης των πολιτών, τους συνταξιούχους, το ιερό μας Εθνικό Σύστημα Υγείας και την λειτουργία του κράτους.

στ) Αναζητούμε με «κανόνια και πυραύλους» όλες τις «λίστες των ληστών» που λεηλάτησαν την χώρα και τους ζητούμε να φέρουν τα χρήματά μας!! πίσω για να φορολογηθούν.

ζ) Όποιος δεν το πράξει με νόμο δημεύονται όλα τα περιουσιακά του στοιχεία και τίθενται υπό δημόσιο-κοινωνικό έλεγχο.

η) Με προειδοποιητικό νόμο καθίσταται σαφές σε αυτούς τους «ληστές των λιστών» ότι να μην νομίσουν ότι θα καταστραφεί η Ελλάδα και θα επαναφέρουν τα κονδύλια για να κατεξουσιάσουν ξανά τους Έλληνες. Ποτέ δεν θέλουμε τα κλεμμένα τους και θα τιμωρηθούν με την πρώτη ευκαιρία.

θ) Με νόμο ορίζεται ότι κανένας έλληνας δεν περνά το κατώφλι της εξαθλίωσης και όλοι μαζί μονιασμένοι θα αναπτύξουμε την οικονομία προς δημιουργικούς τομείς με ότι έχουμε.

ι) Καθιστούμε άμεσα την Ελλάδα επενδυτικό παράδεισο ξένων επενδύσεων. Όχι όμως με εκποίηση του δημόσιου πλούτου μας, της πολιτισμικής και φυσικής μας κληρονομιάς (νήσοι, νησίδες και βραχονησίδες). Με τον σωστό τρόπο, με σωστούς επιχειρηματίες (υπάρχουν πάμπολλοι, πανέτοιμοι και όχι κατ’ ανάγκη στην Εσπερία).

κ) Δρομολογούμε άμεσα με όποιο τρόπο το επιτυγχάνει την κατά το συντομότερο δυνατό εκμετάλλευση των υποθαλάσσιων πλουτοπαραγωγικών μας πόρων.

6. Το περιεχόμενο μιας διαπραγμάτευση με τους τρίτους

ΈΚΤΟΝ, αφού είναι λογικό να πούμε ότι μπορούμε να επιβιώσουμε με το να καταναλώνουμε ότι παράγουμε –θα είναι ντροπή εάν πούμε το αντίθετο μιας και το τίμημα είναι η ελευθερία μας, η δημοκρατία μας και το μέλλον των παιδιών μας– λέμε σε όλους τους ξένους ότι όλα είναι υπό διαπραγμάτευση:

α) η Ελλάδα αρνείται –και μεθοδεύει να την μιμηθούν και άλλα κράτη-μέλη– να γίνει το θύμα των ελλειμμάτων της διεθνούς και ευρωπαϊκής οικονομικής και πολιτικής διακυβέρνησης ή βορά των ανεξέλεγκτων θηρίων του διεθνικού κόσμου. Από το ευρώ βέβαια δεν φεύγουμε! Το ζήτημα ήταν να μην είχε διαπραχτεί το έγκλημα της απροετοίμαστης ένταξής μας στο ΟΝΕ. Τώρα δεν πρέπει να τους κάνουμε την χάρη να φύγουμε. Στους καθημερινούς εκβιασμούς αντιτάσσουμε πως δεχόμαστε μια δίκαιη συντεταγμένη οικονομική διασφάλισή μας (πχ ολική διαγραφή των άδικων χρεών), οπότε ευχαρίστως αποχαιρετούμε το ευρώ.

β) Επιστρατεύονται όλα τα ταλέντα των κρατικών λειτουργών και όλων των μελών του έθνους οπουδήποτε και εάν βρίσκονται για να συγκροτηθούν άμεσα στέρεα και ακλόνητα νομικά, πολιτικά και ηθικά επιχειρήματα,

γ) Δηλώνουμε απερίφραστα ότι αποδεχόμαστε τις οφειλές μας για χρέη που είναι θεμιτά. Αρνούμαστε όμως τα καταχρηστικά ή τα οφειλόμενα σε λάθη άλλων, ιδιαίτερα τα καταχρηστικά κέρδη των άλλων λόγω δημιουργίας της τερατώδους κατασκευής της ΟΝΕ (όποιος ξέρει γιατί δημιουργήθηκε, φρίττει).

δ) Ετοιμαζόμαστε άμεσα και πυρετωδώς για μια σκληρή διεθνή νομική, ηθική, πολιτική και επικοινωνιακή μάχη υπεράσπισης μιας ακλόνητης θέσης: η θυματοποίηση των Ελλήνων (ή πολιτών άλλων κοινωνιών) απορρίπτεται. «Στα τσακίδια» άνομες και καταχρηστικές κανονιστικές ρυθμίσεις οποιουδήποτε είδους. Ότι βλάπτει τον άνθρωπο είναι παράνομο, καταχρηστικό και εγκληματικό.

ε) Στα κάτι κοράκια του διεθνούς εγκληματικού χρηματοοικονομικού περίγυρου λέμε ότι εάν όπως ακούεται σκοπεύουν να αγοράσουν «κόκκινα δάνεια» για να κερδοσκοπήσουν ισχύει το εξής:

1) δεν θα πάρουν ούτε ένα ευρώ και

2) δεν θα βρίσκονται στην εξουσία στην Ελλάδα εγχώριοι πραιτοριανοί για να εκτελέσουν τις εγκληματικές, παράνομες και ανήθικες εκποιήσεις του πλούτου των ελλήνων πολιτών. Κανένας νόμος δεν το δικαιολογεί και εάν υπάρχουν τέτοιοι εγκληματικοί νόμοι καταργούνται άμεσα. Οποιοσδήποτε δήθεν «νόμος» ή δήθεν «δίκαιο» επιβάλλει εξαθλίωση και εξόντωση μιας κοινωνίας απορρίπτεται και σε κάθε περίπτωση οι έλληνες τον απορρίπτουν και παλεύουν μέχρι νεοτέρας για να καταδείξουν ότι αυτό είναι σωστό και ορθολογιστικό.

ε) Με σοβαρές και αξιόπιστες προτάσεις γινόμαστε σημαιοφόροι μιας υπεύθυνης και συντεταγμένης μεταρρύθμισης της ΕΕ που θα προϋποθέτει, μεταξύ άλλων:

1) Συντεταγμένη κατάργηση της τερατώδους ΟΝΕ και επιστροφή στην νομισματική και δημοσιονομική ευελιξία και τις ισόρροπες εμπορικές συναλλαγές με ρήτρες και διασφαλίσεις.

2) Εμπέδωση των διακυβερνητικών θεσμών ως εντολέων των εντολοδόχων υπερεθνικών θεσμών (οι τεχνοκράτες δεν πρέπει να έχουν την παραμικρή ανεξάρτητη εξουσία – τα αντι-αισθητικά πρόσωπα της τρόικα να εξαφανιστούν).

3) Καθολική καθιέρωση της ομοφωνίας στην λήψη των αποφάσεων της ΕΕ καθότι μεταξύ κυρίαρχων κρατών αυτό μόνο είναι δημοκρατία.

4) Διασφάλιση με κάθε τρόπο του αντί-ηγεμονικού χαρακτήρα της ΕΕ.

5) Πρόταξη ως έσχατου θεσφάτου ότι τίποτα και ποτέ δεν αποφασίζεται που δυνατό να βλάψει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Πολλοί θα συνηγορήσουν και εάν δεν πλειοψηφήσουν τότε εξ αντικειμένου η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση έκλεισε τον κύκλο της.

Για την αντι-αισθητική, φασιστική και καταχρηστική εκβιαστική προπαγάνδα όταν υπογράφονταν τα μνημόνια («δεν θα πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις και δεν θα έχουμε φάρμακα») υπενθυμίζουμε ότι αυτή την στιγμή στην Ελλάδα η πραγματικότητα είναι η εξής:

α) Πολλά εκατομμύρια είναι άνεργοι,

β) εκτός από αυτές που έβαλαν λουκέτο, καμιά βασικά επιχείρηση δεν μπορεί να επιβιώσει,

γ) υπάρχει μεγάλο έλλειμμα φαρμάκων σε κρίσιμους τομείς της υγείας και

δ) οι μισθοί και οι συντάξεις συρρικνώθηκαν σε βαθμό που απλά οι έλληνες πολίτες αδυνατούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις που δυναστικά επιβάλλονται καθημερινά.
Οι πολίτες είναι σε απελπισία και απόγνωση. Η πιο πάνω συντεταγμένη διέξοδος που προβλέπει μεταβατική διακυβέρνηση, Συνταγματική μεταρρύθμιση, ορθολογιστικές διαπραγματεύσεις με τους τρίτους και διασφάλιση των Ελλήνων πολιτών είναι η μόνη που αρμόζει σε μια κοινωνία τα μέλη της οποίας δεν έχασαν ακόμη το ένστικτο αυτοσυντήρησης. Μια κοινωνία που διαφυλάττει πάση θυσία την δημοκρατία της και μια κοινωνία τα μέλη της οποίας είναι έτοιμα να επιδείξουν αυτοθυσία για την ελευθερία τους. Όλα πλήττονται θανάσιμα και οι έλληνες πολίτες θα πρέπει να γίνουν εντολείς της τύχης τους.

7. Τα «καλά πλην εγκλωβισμένα παιδιά» των κομμάτων
Τέλος, όπως έχουμε ξαναγράψει, δεν υποστηρίζουμε ότι όσοι αναμείχθηκαν με την πολιτική ή συμμετείχαν στο κομματικό σύστημα είναι ένοχοι και δράστες. Όσοι εντός των παρατάξεων του σάπιου παλαιοκομματικού συστήματος είναι αδιάφθοροι και κατανοούν την κρισιμότητα των περιστάσεων να το αποδείξουν με το να υποστηρίξουν μια υπερκομματική σωτήρια μετάβαση για να διασωθεί η οικονομία, να ανασυνταχθούν οι δυνάμεις μας και να ανασυγκροτηθεί το πολιτικό σύστημα σε δημοκρατική βάση σύμφωνα με τις πολιτικές μας παραδόσεις.

ΟnAlert 

Στα κάγκελα οι Νεοδημοκράτες…

Έχουμε πει πολλές φορές ότι παρά το 5% του ΠΑΣΟΚ στις δημοσκοπήσεις, συνεχίζει να ελέγχει το 50% του κρατικού μηχανισμού, για να μην πούμε παραπάνω. Η κατάσταση αυτή έχει δημιουργήσει νευρική κρίση στη βάση και στα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, που βλέπουν πρωθυπουργό τον Σαμαρά, αλλά το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.
 

Τρανό παράδειγμα η κατάσταση στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, όπου ως γνωστόν έχει τρεις γενικές διευθύνσεις. Όλο το «παιγνίδι» γίνεται από τη Γενική Διεύθυνση Οικονομικών (ΓΔΟΣΥ) και τη Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών (ΓΔΑΕΕ). Η πρώτη, λοιπόν, που τύποις παραμένει ακέφαλη, έχει τρεις υφιστάμενες Διευθύνσεις, την πανίσχυρη Διεύθυνση Οικονομικών με επικεφαλής γνωστό υποστράτηγο, ο οποίος είχε διατελέσει διευθυντής του Στρατιωτικού Γραφείου του Ευάγγελου Βενιζέλου, τη Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού, με διευθυντή τον νομικό σύμβουλο της Φώφης Γεννηματά και τη Διεύθυνση Διαχείρισης Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων, με επικεφαλής ανώτερο αξιωματικό της ΠΑ «πράσινης», βεβαίως – βεβαίως, απόχρωσης. Η δεύτερη, η περιβόητη Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών, έχει επικεφαλής τον «έμπιστο» του Ευάγγελου Βενιζέλου (και διορισμένο απ’ αυτόν προ τριετίας, με πενταετή! σύμβαση) απόστρατο της ΠΑ, γνωστό και μη εξαιρετέο Δημήτρη Γεωργιόπουλο. Τώρα η τρίτη Γενική Διεύθυνση (των Διεθνών Σχέσεων) που παρέμενε ακέφαλη επί Πάνου Παναγιωτόπουλου, καλύφθηκε από άνθρωπο του Δημήτρη Αβραμόπουλου, αλλά οι υφιστάμενες διευθύνσεις συνεχίζουν με τη «σύνθεση» της εποχής Βενιζέλου – Μπεγλίτη. Να μην πούμε για τις «αποχρώσεις» των Αρχηγών των Γενικών Επιτελείων, γιατί είναι γνωστές τοις πάσι…
 
(Το Παρόν) 

 

Στο ίδιο έργο θεατές ... Πρώτα μέτρα, μετά διαπραγμάτευση

Ρεπορτάζ: Σκουρής Βασίλης

Τη γραμμή «ψηφίστε τα ήδη συμφωνηθέντα μέτρα, ώστε να διαπραγματευτούμε σκληρά με την τρόικα» εγκαινιάζει η κυβέρνηση προς τους διαφωνούντες βουλευτές, καθώς γαλάζια και κυρίως
πράσινη ΚΟ μοιάζουν απολύτως με κινούμενη άμμο.

Στο Μέγαρο Μαξίμου και τη Χαριλάου Τρικούπη ανησυχούν ιδιαιτέρως από την τύχη που μπορεί να έχει όταν φτάσει στη Βουλή ο ενιαίος φόρος ακινήτων, όπως φάνηκε από τη χθεσινή ιδιαίτερα επιθετική, δήλωση του Βύρωνα Πολύδωρα, ενώ υπενθυμίζεται ότι ο Προκόπης Παυλόπουλος μέσω του Real.fm 97.8 τον χαρακτήρισε αντισυνταγματικό.

Ωστόσο και τα μέτρα που δεν θα χρειαστεί να περάσουν από τη Βουλή εκτιμάται ότι θα δημιουργήσουν ένα ασταθές και ρευστό πολιτικό περιβάλλον που πιθανότατα θα καταστήσουν «αυτοεπιβεβαιούμενη προφητεία» τις διαρροές του προηγούμενου διαστήματος περί σύγκρουσης της κυβέρνησης με την τρόικα, ακόμα και περί πρόωρης κάλπης αν οι δανειστές επιμείνουν σε νέα μέτρα. Το σήκωμα των τόνων, άλλωστε, από το Μέγαρο Μαξίμου το προηγούμενο διάστημα, και το συγκρουσιακό κλίμα με την τρόικα, μάλλον δημιουργεί ευνοϊκό πλαίσιο για τους βουλευτές που αντιδρούν, αφού στα μάτια του κόσμου δεν θέλουν να εμφανίζονται πίσω από την κυβέρνηση.

Μεταξύ των μέτρων που θα εφαρμοστούν και που αναμένεται να δοκιμάσουν την αντοχή, αλλά και την αξιοπιστία της κυβέρνησης ως προς τη δέσμευσή της ότι δεν πρόκειται να λάβει νέα μέτρα, είναι:

• Το κλείσιμο των ΕΑΣ και της ΕΛΒΟ, όπως επιμένει η τρόικα ή όχι.

• Η αναθεώρηση προς τα κάτω των επικουρικών συντάξεων, όπως ήδη έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση, αλλά και η μείωση των εφάπαξ.

• Η ολοκλήρωση των διαθεσιμοτήτων και η εύρεση της δεξαμενής των νέων 12.500.

• Η υλοποίηση των 2000 απολύσεων, εφόσον η τρόικα δεχθεί τις απολύσεις στην ΕΡΤ, γιατί διαφορετικά θα είναι μεγαλύτερες.

Τα μέτρα αυτά, που αποτελούν προαπαιτούμενα για την τρόικα, αναμένεται να δημιουργήσουν θερμό πολιτικό κλίμα στη χώρα, αλλά και θα εντείνουν τις αντιδράσεις στο εσωτερικό των κοινοβουλευτικών ομάδων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που εμφανίζουν εικόνα κινούμενης άμμου. Στην «πράσινη ΚΟ» , μάλιστα, η κατάσταση είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, με τον Ευάγγελο Βενιζέλο να αναζητά τρόπους προκειμένου να μην υπάρξει «ατύχημα», έστω και για προσωρινό χρονικό διάστημα.

Προβληματισμός για τον Βύρωνα

Στο Μέγαρο Μαξίμου, πάντως, επικρατεί έντονος προβληματισμός για το «πού το πάει ο Βύρωνας Πολύδωρας». Ο πρώην πρόεδρος της Βουλής εξέδωσε χθες σκληρή ανακοίνωση για την πολιτική της κυβέρνησης με τον ενιαίο φόρο ακινήτων, κάνοντας λόγο για «δήμευση περιουσιών». Υπενθυμίζεται ότι πριν από μερικές μέρες ο Βύρων Πολύδωρας ειρωνεύτηκε «τη στάση της κυβέρνησης σχετικά με τη σθεναρή απόκρουση νέων οριζοντίων μέτρων» αναφέροντας στην ανακοίνωσή του: «Να προσέχουν μη στεναχωρήσουν τους δανειστές μας και θυμώσουν.

Δηλαδή, αν δεν είναι οριζόντια τα πρόσθετα μέτρα (για μισθούς και συντάξεις) και είναι κάθετα (για «κούρεμα» καταθέσεων και για δημεύσεις περιουσιών), θα είναι καλά; Ηθικόν επιμύθιον: ‘’Μπορούμε να παίζουμε με τις λέξεις όσο θέλουμε, με τους ηλίθιους που κυβερνάμε και με τον πόνο τους’’. Αίσχος!».

Συνεργάτες του πρωθυπουργού δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο ο πρώην πρόεδρος της Βουλής να θελήσει να εκφράσει το χώρο στα δεξιά της ΝΔ, ωστόσο δεν συζητούν το ενδεχόμενο πειθαρχικών μέτρων εναντίον του.

Πηγή: Real.gr

Συγχωνεύονται 800 οργανισμοί- 30.000 υπάλληλοι κινδυνεύουν με διαθεσιμότητα/απόλυση

Στο στόχαστρο μπαίνουν 800 οργανισμοί, οι οποίοι, μετά από αξιολόγηση, θα συγχωνευτούν ή θα καταργηθούν, σύμφωνα με πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ της Ελευθεροτυπίας. Πρόκειται για οργανισμούς και εταιρείες του Δημοσίου που υπάγονται στα υπουργεία Οικονομικών, Ανάπτυξης , Παιδείας, Πολιτισμού, Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Υγείας, Εργασίας, Αγροτικής Ανάπτυξης, Μεταφορών και Περιβάλλοντος.

Σε όλες αυτές τις υπηρεσίες υπηρετούν, σύμφωνα με τους υπολογισμούς, 30.000 υπάλληλοι, οι οποίοι είτε θα μπουν στο πρόγραμμα της διαθεσιμότητας είτε θα απολυθούν.

Αυτοί οι οργανισμοί θα αποτελέσουν στην ουσία τη δεξαμενή εργαζομένων απ’ όπου θα προέλθουν οι προς απόλυση και προς διαθεσιμότητα υπάλληλοι.

Οι βασικοί άξονες στους οποίους θα στηριχθεί η αξιολόγηση των δομών των φορέων της δημόσιας διοίκησης είναι:

-Καθορισμός πολιτικών, στόχων, αρμοδιοτήτων που θα πρέπει να διατηρηθούν, ή να καταργηθούν, ή να αποκεντρωθούν, ή να παρέχονται από τρίτους, ή των οποίων το πεδίο εφαρμογής χρήζει διεύρυνσης

-Προσδιορισμός των υπερστελεχωμένων / υποστελεχωμένων μονάδων/φορέων

-Δυνατότητα ανακατανομής προσωπικού (εντός ή εκτός φορέα)

-Βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών και αξιοποίησης των πόρων.

Δείτε αναλυτικά τη λίστα με τους 800 οργανισμούς:

 


 


 


 






 










  







 
 





 


     

 

    








 
















ΠΗΓΗ

Η ‘Σκληρή Αγάπη’ της Κεντροαριστεράς και της Λαϊκής Δεξιάς

Σπύρος Στάλιας, Οικονομολόγος Ph.D

Πρώην Διευθύνων Σύμβουλος ΟΛΠ

Στον Κ. ΣΜΑΪΛΗ

Η εδραιωμένη αντίληψη της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ για την κρίση χρέους που έχει πλήξει τις χώρες του Νότου της Ευρώπης και την Ιρλανδία, είναι ότι αυτή οφείλεται στην δημοσιονομική διαφθορά των χωρών του Νότου και στην ύπαρξη μεγάλων δαπανηρών κρατών πρόνοιας. Με την πολύ προπαγάνδα παρά πολλοί το έχουν πιστέψει και αυτομαστιγώνονται.

Το ευρώ, η συνθήκη του Μάαστριχτ, και η απελευθέρωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος κατ΄ουδένα τρόπο συνέβαλαν στην κρίση αυτή. Αντίθετα ισχυρίζονται ότι αν τα κράτη είχαν συμμορφωθεί με τις επιταγές της Συνθήκης του Μάαστριχτ η κρίση δεν θα είχε επισυμβεί ποτέ.

Κατά συνέπεια οποιαδήποτε μεταρρύθμιση επιχειρηθεί στην ΕΕ, που θα έχει στόχο την σταθερότητα και την ανάπτυξη δεν μπορεί να γίνει αν πρώτα η δημοσιονομική πειθαρχία δεν επιβληθεί σε όλα τα κράτη μέλη.

Η αλυσίδα της αιτιώδους σχέσεως εδώ έχει ως εξής.

Οι υπερβολικές δημοσιονομικές δαπάνες συνεπάγονται ότι μετά από ένα σημείο οι τράπεζες-αγορές αντιλαμβάνονται ότι δεν μπορούν τα χρέη να αποπληρωθούν και κατά συνέπεια αυξάνουν τα επιτόκια και ταυτόχρονα απαιτούν μεταρρυθμίσεις (μνημόνια). Παράλληλα οι υπερβολικές δαπάνες έχουν ως αποτέλεσμα την απώλεια της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας σε σχέση με τις άλλες οικονομίες που έχουν το ίδιο νόμισμα, στην περίπτωση μας το ευρώ. Κατά συνέπεια οι δημοσιονομικές δαπάνες είναι η αιτία για την δημιουργία και ελλείμματος στο ισοζύγιο των εξωτερικών συναλλαγών.

Αν τα κράτη είχαν ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς οι ιδιωτικές δαπάνες θα ήσαν και αυτές εξορθολογισμένες και οι τράπεζες και οι επενδυτές θα είχαν μια καλύτερη εικόνα των κίνδυνων που επωμίζονταν.

Κατά συνέπεια η ΕΕ για να επιστρέψει στον δρόμο της ανάπτυξης, καθώς και τα καθ’ έκαστα κράτη μελή της ένωσης, δεν έχει ανάγκη από δημοσιονομική επέκταση, από το μεγάλο κοινωνικό κράτος, αλλά από δημοσιονομική αρετή, με άλλα λόγια να προσαρμόσουν τα κράτη μέλη τις δημοσιονομικές τους δαπάνες στις επιταγές της συνθήκης του Μάαστριχτ και να παραμείνουν στο ευρώ.

Αυτή είναι με λίγα λόγια και σαφήνεια η ερμηνεία της ΕΕ για την κρίση και αυτή είναι και η θεραπεία που εισηγείται.

Αυτή την ερμηνεία και αυτή την θεραπεία έχουν υιοθετήσει τα συντηρητικά και σοσιαλιστικά κόμματα της Ευρώπης και της Χώρας μας, οιουδήποτε κλίματος.

Στη βάση όλων αυτών είναι ο νεοφιλελεύθερος τρόπος σκέψης, το νεοφιλελεύθερο μοντέλο, που έχει το προσόν να ονομάζεται ακόμα και ‘σοσιαλιστικό’, ‘αριστερό’, ‘κεντροαριστερό’ ‘58’, ‘λαϊκή δεξιά’ στη Χώρα μας.

Τι χρειάζεται λοιπόν για να γίνουμε καλά; Μια μεγάλη δόση ‘σκληρής αγάπης’ Λιτότητα και προσαρμογή.

Όπως όταν το παιδάκι μας το τιμωρούμε όταν έχει κάνει κάτι άσχημο έτσι και δω, η τιμωρία είναι αγάπη. Όμως το παιδί νοιώθει την σκληρότητα. έτσι και μείς, αλλά αυτή δεν είναι τίποτα άλλο παρά η αγάπη του σοσιαλισμού ή της λαϊκής δεξιάς. Αυτοί ξέρουν!!

Η αγάπη αυτή είναι τρομακτική. Αυξάνει την ανεργία στα ύψη, βάζει χέρι στους τραπεζικούς λογαριασμούς μας, φορολογεί μέχρι εξοντώσεως, διαλύει την υγεία, την παιδεία την καθίστα απαιδευσία, μειώνει τα μεροκάματα, εξευτελίζει τους συνταξιούχους, διαλύει το κράτος, την ασφάλεια, την εθνική άμυνα. Θα κάνει την χώρα ένα τίποτα.

Πολύ νομίζουν ακούγοντας κάθε νέο μέτρο ότι εδώ η ‘αγάπη’ θα σταματήσει. Αλλά τρέφουν αυταπάτες. Η αγάπη αυτή δεν έχει τρυφερότητα. Είναι τρόπον τινά ‘σκληρά παιδαγωγική’. Για να σε βάλει στο μοντέλο, όπως αυτό περιγράφεται, είναι ικανή να σε τσακίσει. Δεν έχει κανένα έλεος και θα το κάνει. Σε λίγο θα μας παίρνουν και τα σπίτια, θα διαλύονται οικογένειες, θα τρελαίνονται νοικοκυραίοι, θα αυτοκτονούν πιο πολλοί. Γι αυτό μην τρέφεται ψευδαισθήσεις. Το μεγάλο κακό δεν ήρθε ακόμα. Έρχεται, όμως μαζί με την κατάλυση της Δημοκρατίας. Ο τόπος μας θα γίνει ειδική περιοχή εργασίας της ΕΕ. Όταν αποκατασταθεί η παράγωγη μας στο ‘φυσικό της όριο’.

Φυσικά αυτή δεν είναι η αλήθεια. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν ανενεργοί φυσικοί πόροι, 1,5 εκάτ. άνεργοι, παραγωγικοί συντελεστές να κάθονται, γνώση σε απραξία. Πότε θα μπούμε στην ανάπτυξη; Ποτέ δεν θα πάρετε απάντηση. Αυτό είναι σίγουρο. Στο μεταξύ θα μας έχουν κάνει δυστυχισμένους όχι απλά φτωχούς. Φτωχούς δυστυχισμένους.

Η αλήθεια είναι άλλη. Η ερμηνεία της κρίσης θα πρέπει να αναζητηθεί στην δομή της ευρωζώνης, στην διάβρωση που υπέστη η ανταγωνιστικότητα των οικονομιών του νότου και της χώρας μας από την είσοδο στο ευρώ, και από την απελευθέρωση των χρηματοπιστωτικών αγορών. Σε αυτές τις τρεις σταθερές θα πρέπει να αναζητηθεί η αιτία της κρίσης.

Εδώ η αιτιώδης σχέση έχει ως εξής. Η δομή της Ευρωζώνης ευθύς εκ αρχής ήταν αν-ισόρροπη αφού οι χώρες που περιλαμβάνει είναι χώρες χωρίς παραγωγική ομοιογένεια και κατ συνέπεια με διαφορετικές παραγωγικότητες. Υπάρχουν οι χώρες της κεντρικής Ευρώπης με

ομοιογένεια στην παράγωγη και υψηλή παραγωγικότητα και οι χώρες του νότου με άλλα παραγωγικά πρότυπα και άλλες παραγωγικότητες. Οι χώρες του κέντρου της ευρωζώνης με την νομισματική ενοποίηση και την χρηματοπιστωτική απελευθέρωση επεδίωξαν και υλοποίησαν μια άνευ προηγούμενου ανάπτυξη που βασιζόταν στις εξαγωγές με αποτέλεσμα την δημιουργία χρεών στις χώρες τις περιφέρειας. Η αιφνίδια παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση έφερε στην επιφάνεια όλες αυτές τις ανισορροπίες της Ευρώπης. Αποτέλεσμα μετά ήταν οι Κυβερνήσεις να βρεθούν υπερχρεωμένες αφού η κρίση προκάλεσε ύφεση.

Κατά συνέπεια η κρίση δεν έχει ως αίτια την δημοσιονομική διαφθορά μας αλλά η αιτία ήταν η απελευθέρωση των αγορών του χρήματος και του κεφαλαίου, η δομή της ευρωζώνης, και οι ροές κεφαλαίων από το κέντρο στην περιφέρεια.

Η θεραπεία μέσω της δημοσιονομικής προσαρμογής φυσικά είναι αστεία και το μόνο που θα προσφέρει είναι βαθύτερη ύφεση και στις χώρες του κέντρου αφού δεν θα έχουν που να εξάγουν. Αλλά και αν αυτό δεν τις νοιάζει μας νοιάζει εμάς που μας καταδίκαζαν σε ανεργία και υπανάπτυξη.

Η θεραπεία της ευρωπαϊκής κρίσης απαιτεί βαθειά αναθεώρηση της λειτουργίας του ευρώ ως θεσμού και όχι μονό μια απλή δημοσιονομική θεραπεία. Τα αίτια της κρίσης θα παραμένουν ούτως ή άλλως αφού για την ανάπτυξη ή ο ιδιωτικός τομέας θα είναι χρεωμένος ή ο δημόσιος. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει ανάπτυξη χωρίς δανεισμό.

Αφού η ΕΕ θέλει να διατηρηθεί και να έχει και το ευρώ ως νόμισμα τότε θα πρέπει να εφαρμοστεί αυτό που ο Κέϋνς διακήρυξε ως την ‘γενίκευση της βασικής αρχής της Τραπεζικής’ δηλαδή ‘ την ισότητα των πιστώσεων και των χρεών, των υποχρέωσαν και των απαιτήσεων.’

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η πλεονασματική χώρα θα πρέπει να νιώθει την ευθύνη το πλεόνασμα να το επενδύει στη χώρα την ελλειμματική. Έτσι δυναμικά η ΕΕ μπορεί να προχωρήσει και έτσι να έχει και την ευκαιρία κάθε χώρα να χρησιμοποιεί δημοσιονομικές επεκτατικές πολιτικές που εξασφαλίζουν και την ανάπτυξη και την πλήρη απασχόληση. Αν αυτό δεν γίνει θα σώζουμε τις Τράπεζες χωρίς σκοπό και στόχο και εμείς θα φτωχαίνουμε.

Αυτό πρέπει να ζητηθεί από την ΕΕ και αν αυτό αν δεν είναι δυνατόν να γίνει σε σύντομο χρονικό διάστημα ας επιστρέψουμε στο νέο εθνικό μας νόμισμα. Τουλάχιστον εκεί θα έχουμε εμείς άποψη για την ζωή μας ενώ τώρα δεν έχουμε κανένα μα κανένα λόγο για την ζωή μας. Μένουμε νωθροί και η φύση θα μας ξεκάνει.

spyridonstalias@hotmail.com
πηγη

Είναι για δέσιμο!

Ο δημόσιος διάλογος για τον νέο φόρο στα ακίνητα λήγει σήμερα Τρίτη, στις 13.00 το μεσημέρι. Άρον - άρον, για να μην προλάβουμε να καταλάβουμε τι λένε. Πρόκειται για τερατούργημα. Ο συντάκτης του νομοσχεδίου είναι ένας χαιρέκακος άνθρωπος. Η αθλιότητα αυτή θα κοστίσει απίστευτα στο λεγόμενο μνημονιακό μπλοκ, αλλά και στη χώρα.

Να δώσουμε ένα παράδειγμα. Ας πούμε ότι έχετε ένα οικόπεδο ενός στρέμματος στην πλούσια Εκάλη. Είναι μια από τις ακριβότερες περιοχές της Ελλάδας και καλείστε να πληρώσετε για αυτό ετήσιο φόρο ύψους 10.000 ευρώ. Το οικόπεδο έχει συντελεστή, 0,4, μπορείτε, δηλαδή, να κτίσετε νόμιμα 400 μέτρα. Σε αυτή την περίπτωση ο φόρος που θα κληθείτε να πληρώσετε θα είναι της τάξης των 12.000 ευρώ. Αν αυτό δεν είναι αδικία και μάλιστα κατάφορη σε βάρος του πρώτου ιδιοκτήτη που διέθετε μόνο το οικόπεδο και όχι και το κτίσμα, πως αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί;

Καλά διαβάσατε. Ο ένας έκτισε το οικόπεδο και πληρώνει 12.000 ευρώ. Ο άλλος δεν το έκτισε και πληρώνει 10.000 ευρώ. Και σίγουρα θα υπάρχουν ακόμη πιο ακραία παραδείγματα που θα τα μάθουμε στις αμέσως επόμενες ημέρες, κυρίως σε νησιωτικές και τουριστικές περιοχές. Όπως σημειώνουν γνώστες της κτηματαγοράς, είναι πολύ πιθανό να υπάρξουν περιπτώσεις που ο ιδιοκτήτης θα κληθεί να πληρώνει κάθε χρόνο φόρο ανάλογο με την πραγματική αξία του ακινήτου! Μας φαίνεται ακραίο, αλλά με αυτούς που έχουμε μπλέξει στο Υπουργείο Οικονομικών τα περιμένουμε όλα.

Η κυβέρνηση και ο κ. Σαμαράς προσωπικά χρεώνονται αυτή την απίστευτη εκστρατεία καταλήστευσης της ατομικής ιδιοκτησίας. Και δεν υπάρχουν δικαιολογίες του τύπου "δεν υπήρχε άλλος τρόπος για να συγκεντρωθούν έσοδα". Όταν πρόκειται να κάνουν προσλήψεις στο δημόσιο τα βρίσκουν τα απαραίτητα κονδύλια. Κι όταν πρόκειται να κλείσουν ζημιογόνες επιχειρήσεις του δημοσίου βρίσκουν το σθένος να παίξουν το μέλλον της χώρας κορώνα γράμματα...

Επιμένουμε για πολλοστή φορά στο ίδιο θέμα διότι συντελείται η μεγαλύτερη ληστεία σε βάρος των φορολογουμένων στην ιστορία αυτού του κράτους. Στην πραγματικότητα πρόκειται για φόρους δήμευσης περιουσίας.

Το αστείο επιχείρημα που χρησιμοποιούν οι αστείοι άνθρωποι που έχει τοποθετήσει ο κ. Σαμαράς στο ΥΠΟΙΚ είναι ότι όποιος δεν αντέχει να πληρώσει τους φόρους του θα πρέπει να πουλήσει το ακίνητό του. Μέσα στην καρδιά της κρίσης που δεν δέχονται ακίνητα για δωρεά ούτε τα φιλόπτωχα ταμεία (λόγω των φόρων), μας λένε να πουλήσουμε. Σε τι τιμή; Τζάμπα; Να σας τα δωρίσουμε;

Είναι η τελευταία ημέρα, κύριε Σαμαρά, που μπορείτε να κάνετε κάτι. Να διορθώσετε τα τερατουργήματα των δικών σας ανθρώπων. Αν δεν μας πιστεύετε, μιλήστε με φοροτεχνικούς, με ανθρώπους της αγοράς του real estate. Προς Θεού! Όχι με τον κ. Στουρνάρα και τους συνεργάτες του...

Θανάσης Μαυρίδης


Πηγή:www.capital.gr και ΕΔΩ

Έρχονται από την επόμενη εβδομάδα τα τέλη κυκλοφορίας

Η ηλεκτρονική εφαρμογή της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων ανοίγει από βδομάδα για την πληρωμή των τελών κυκλοφορίας του 2014. Μην ξεχνάτε ότι θα πρέπει να πληρωθούν μέχρι το τέλος του χρόνου στις τράπεζες για να μην υπάρξουν πρόστιμα.

Σύμφωνα με την “Ημερησία” η ηλεκτρονική εφαρμογή για τα τέλη κυκλοφορίας θα ανοίξει στις 4 Νοεμβρίου ενώ πιθανή είναι ολιγοήμερη παράταση προκειμένου να μπει στο σύστημα και ο φόρος πολυτελείας.

Όπως και πέρυσι, έτσι και φέτος δεν θα σταλούν ειδοποιητήρια για τα τέλη κυκλοφορίας

Τα τέλη κυκλοφορίας για το 2014 με βάση τα κυβικά του κάθε ΙΧ :

Από 51 κ.ε. έως 300 κ.ε. 22 ευρώ

Από 301 κ.ε έως 758 κ.ε. 55 ευρώ

Από 786 κ.ε έως 1.071 κ.ε. 120 ευρώ

Από 1.072 κ.ε έως 1.357 κ.ε. 135 ευρώ

Από 1.358 κ.ε έως 1.548 κ.ε. 240 ευρώ

Από 1.549 κ.ε έως 1.738 κ.ε. 265 ευρώ

Από 1.739 κ.ε έως 1.928 κ.ε 300 ευρώ

Από 1.929 κ.ε έως 2.357 κ.ε 660 ευρώ

Από 2.358 κ.ε έως 3.000 κ.ε 880 ευρώ

Από 3.001 κ.ε έως 4.000 κ.ε 1.000 ευρώ

Από 4.001 κ.ε και άνω 1.320 ευρώ
 
http://www.newsit.gr/

 

Σκουριές: Κατοχικός πιλότος

«Έγκυος διώκεται ως μέλος εγκληματικής οργάνωσης επειδή αρθρογραφεί στο Διαδίκτυο. Ενοχοποιητικό υλικό και οι συνεντεύξεις σε δημοσιογράφους»

Οι Σκουριές αποτελούν για το 4ο Ράιχ και τα εδώ ανδρείκελά του το «Πρόγραμμα Πιλότος».

Εδώ πλέον έχει επιβληθεί ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ το φασιστικό καθεστώς τρόμου και ζόφου…

Στις Σκουριές Χαλκιδικής διώκεται ΟΧΙ μόνο η αγωνιστική ΠΡΑΞΗ και ΒΟΥΛΗΣΗ, ΟΧΙ μόνο κάθε ίχνος αντίστασης στην κακουργία των ληστών και δημίων, ΑΛΛΑ και η αγωνιστική ΒΟΥΛΗΣΗ, η ΑΠΟΨΗ και η ΓΝΩΜΗ: ΕΔΩ επιβάλλεται το χαλύβδινο κράτος του 4ου Ράιχ, το κράτος της ΟΛΙΚΗΣ ΔΙΩΞΗΣ και ΦΙΜΩΣΗΣ…

ΕΔΩ ασκούν τα «υψηλά καθήκοντα» της πολιτικής οι διωκτικές αρχές. Έχουν αναχθεί στον απόλυτο κριτή των πάντων: Των ιδεών, των πράξεων και του «εθνικού συμφέροντος».

Αποφασίζει η αστυνομία (!!!) ΕΥΘΕΩΣ για τα συμφέροντα των «νταβάδων» για το τι αποτελεί «δημόσιο συμφέρον» κ.λπ!!!

Το τέχνασμα-εύρημα: «Η σύσταση εγκληματικής συμμορίας»!!!

Με αυτό το νεοφασιστικό εύρημα-τέχνασμα αποτελούν «αδιάσειστα» ενοχοποιητικά στοιχεία της «εγκληματικής οργάνωσης» και οι απόψεις και οι συνεντεύξεις και οι Ιδέες!!!

Με τέτοιου είδους «αδιάσειστα στοιχεία» διώκεται ως μέλος εγκληματικής οργάνωσης και έγκυος γυναίκα: Για αναρτήσεις κειμένων της στο διαδίκτυο!!!

Με άλλοθι, λοιπόν, τη Χρυσή Αυγή (τον χρήσιμο προβοκάτορα του καθεστώτος) το φασιστικό «αξίωμα» της «εγκληματικής οργάνωσης» υλοποιείται, με εγκληματική αυθάδεια ασυνήθιστη, στις Σκουριές: Πιλοτική δοκιμή για την επέκτασή του σε όλη την Ελλάδα.

Σε λίγο ΟΛΗ η Ελλάδα και το ΣΥΝΟΛΟ του ελληνικού λαού θα αποτελούν, για τα δωσίλογα ανδρείκελα του πλανητικού φασισμού, «εγκληματική οργάνωση»…

Πλησιάζει η ώρα (αν δεν ανακοπεί αυτή πραξικοπηματική αυθάδεια των ανδρεικέλων από τη λαϊκή ΕΞΕΓΕΡΣΗ), που θα χαρακτηριστεί και το διαδίκτυο (που θα κυκλοφορεί κείμενα εναντίον της ΕΕ, του ευρώ, των «νταβάδων» και των κυβερνητικών τους υπαλλήλων), «Εγκληματική Οργάνωση»!!!

Σκουριές θα γίνει ΟΛΗ η Ελλάδα…

Γι αυτό και οι Σκουριές πρέπει να αποτελέσουν την αιχμή του αγώνα, ΟΛΩΝ μας: Αιχμή και καταλύτης για την κινητοποίηση και ΟΡΓΑΝΩΣΗ της συμπιεσμένης παλλαϊκής ΟΡΓΗΣ…

resaltoma

Μία σωτηρία παρακαλώ!!

Νάτη μπροστά μας πάλι!!

Με το καλαθάκι της να μαζεύει ρώγες!!

Λίγες από συνταξιούχους, άλλες από μισθωτούς,

τους άνεργους και τους αδύναμους.

Κάτι αρπάζει από τα φάρμακα, κάτι από σχολειά. 

Από ασφαλιστικά ταμεία, και κεραμίδια,

από ασημικά, από παξιμάδια.

Δακρυσμένη, ταλαιπωρημένη, αγκομαχούσα.

Τρισήμισυ χρόνων ανηφόρα τραβάει.  

Κάτι καλά που έχει και βοήθεια, η κοπέλα.

Κυβερνήσεις, ΜΜΕ, "εταίρους", λαμόγια.

Χωρίς αυτούς θα τα είχε...τινάξει. Προ πολλού.

Δεν λέω. Κι εγώ βάζω το χεράκι μου. Λιγουλάκι.

Είμαι έξυπνος. Ακολουθώ τη θεμελιώδη "αρχή επιβίωσης": 

Ακου-βλέπε-σιώπαινε.

Οταν, λοιπόν, κόπηκαν οι μισθοί στο Δημόσιο, σκέφτηκα:

"έλα μωρέ οι γαμημένοι, μιά ζωή τα ξύνουν".

Οταν κόπηκαν τα μεροκάματα στον Ιδιωτικό, είπα:

"σιγά το πράμα. Δουλειά νάχουν.".

Οταν έκλεισε το μαγαζί ο Φώτης απέναντι, δεν κρατήθηκα:

" κουφάλα ήταν. Τάχει κονομήσει χοντρά".

Οταν ο Μήτσος απ΄τα Τρίκαλα έπαψε να φέρνει τη πραμάτεια του

 στη λαϊκή μας, ήμουν σίγουρος πως είχε βολευτεί καλύτερα.

Οταν το παιδί της χήρας/άνεργης καιρό Αγγελικής σταμάτησε

 τη Σχολή το προσπέρασα, αφού 

η οικογένεια δεν χρειάζονταν πια επιστήμονα, αλλά...συσσίτιο.

 .................................................

Κρίση είναι, κάποτε θα περάσει.

Σε 20, σε 40 χρόνια...δεν έχει σημασία.

Κρίση είναι, κάποιοι θα πληρώσουν.

Τα ίδια Θύματα πάλι...δεν έχει σημασία. 

Κρίση είναι, κάποιοι θα κερδίσουν.

Οι ίδιοι Εχοντες και Κατέχοντες...δεν έχει σημασία.

Κρίση είναι και Χρειαζόμαστε Σωτηρία.

Γουστάρω ακόμα μία Σωτηρία.

Ενα βαρύγλυκο, παρακαλώ!!

 

πηγη

DISASTER STORY

Ήδη στο 180% (!!!!!) και πολύ πιο πάνω από το 2009 σε απόλυτους αριθμούς το ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ: DISASTER STORY ΣΑ(ΧΛΑ)ΜΑΡΑΔΩΝ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΦΑΝΤΑΣΙΑ

Στο εκρηκτικό ύψος των 321 δισ. ευρώ ανέβηκε και πάλι το δημόσιο χρέος στο τέλος του πρώτου εξαμήνου του 2013, ύψος μεγαλύτερο από το χρέος που είχε η Ελλάδα το 2009, προτού ξεσπάσει η κρίση. Το χρέος επιβαρύνθηκε κατά 16 δισ. ευρώ εντός του 2013 και είναι υψηλότερο κατά 18 δισ. ευρώ από τον Ιούνιο του 2012 που ήταν 303 δισ. ευρώ. Η πορεία του είναι ανησυχητική.

Και για να ξέρουμε πού πατάμε και πού βρισκόμαστε, διευκρινίζεται ότι ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΧΡΕΟΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΣΤΟ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ 180% (!!!!!!!!!!!!!) ΤΟΥ ΑΕΠ!
ΤΑ ΚΟΥΡΕΛΟΧΑΡΤΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗΣ ΤΣΟΓΛΑΝΑΡΙΑΣ ΠΡΟΕΒΛΕΠΑΝ ΧΡΕΟΣ ΣΤΟ 170% ΓΙΑ ΦΕΤΟΣ. ΟΜΩΣ ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΧΟΥΜΕ 180% ΚΑΙ ΣΑΦΩΣ ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΚΤΟΞΕΥΣΗ ΤΟΥΣ ΕΠΟΜΕΝΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ.

Θεωρούμε ότι δεν χρειαζόμαστε περαιτέρω αναλύσεις και επιχειρηματολογίες για να αποδεικνύουμε τα αυτονόητα.

Επιτέλους, πρέπει να προχωρήσουμε σε ΔΡΑΣΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ (ΠΟΛΙΤΙΚΗ) ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΩΝ ΥΠΑΙΤΙΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΑΝ, ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΕΝΤΕΙΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΕΝΑΗ ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ.

harryklynn