ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΗΡΩΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

Τα συνδικάτα των διοικητικών υπαλλήλων στο ΕΚΠΑ και στο ΕΜΠ διανύουν ήδη την όγδοη εβδομάδα απεργίας με στόχο την ακύρωση της ΚΥΑ που καταδικάζει εκατοντάδες οικογένειες στα δύο ιδρύματα στην φτώχεια και την ανεργία και τα ιστορικά Πανεπιστήμια στην απαξίωση και την αδυναμία λειτουργίας και τελικά στην πλήρη επιχειρηματικοποίησή τους.

Η νέα και πιο άθλια μνημονιακή συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ συνεχίζοντας το καταστροφικό έργο των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων αποφάσισε να πετσοκόψει σχεδόν το 40% του διοικητικού προσωπικού σε ΕΚΠΑ και ΕΜΠ (και μεγάλο αριθμό εργαζομένων σε άλλα 6 Πανεπιστήμια της χώρας, συνολικά 1349 εργαζόμενους) πετώντας τους στο καθεστώς της διαθεσιμότητας για να μπορέσει να ικανοποιήσει τον τροϊκανό «μινώταυρο» που ζητά ανθρώπινες θυσίες 25000 εργαζομένων μέσα στο 2013 για να συνεχίσει να εκταμιεύει τις θανατηφόρες δόσεις.

Οι αγωνιζόμενοι απεργοί σε ΕΚΠΑ και ΕΜΠ αντέχουν κόντρα στον πόλεμο απειλών και ψευδών ειδήσεων από τα καλοπληρωμένα παπαγαλάκια του καθεστώτος, αντέχουν κόντρα στην τρομοκρατία της ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης και του αγώνα που προσπαθεί να επιβάλει η ακροδεξιά πολιτική ατζέντα της συγκυβέρνησης σε ολόκληρη την κοινωνία.

Οι αγωνιζόμενοι απεργοί σε ΕΚΠΑ και ΕΜΠ αντέχουν και μετά την πρωτοφανή πράξη της συγκυβέρνησης να τους εκβιάσει καλώντας τους να αυτοαπογραφούν σε ειδική ηλεκτρονική πλατφόρμα του υπουργείου παιδείας – διαδικασία διάτρητη νομικά, συνταγματικά και τεχνικά – αντιστέκονται με θάρρος και ελπίδα ακόμα και όταν η εργοδοτικές πλειοψηφίες των Δ.Σ των συνδικάτων τους αρχίζουν να παίζουν τον γνωστό προδοτικό τους ρόλο.

Ο μεγαλειώδης αγώνας των εργαζομένων στα Πανεπιστήμια που στηρίζεται πλέον και από μεγάλο αριθμό φοιτητικών συλλόγων και συλλόγων ΔΕΠ, δεν είναι μόνο αγώνας ενάντια στις απολύσεις αλλά κυρίως αγώνας για τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και για αυτό είναι και αγώνας όλου του εργαζόμενου λαού της χώρας. Η νίκη στον αγώνα τους θα είναι νίκη για όλους μας.

Οι εκπαιδευτικοί, στην Α/βάθμια και Β/βάθμια εκπ/ση συνεχίζουν να ορθώνουν το ανάστημά τους απέναντι στην αντιδραστική μεταρρύθμιση στην εκπαίδευση, που προωθείται από την κυβέρνηση και την τρόικα (ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ). η οποία στέλνει στον καιάδα ολόκληρη τη νέα γενιά, συνθλίβει την εργασιακή και παιδαγωγική ύπαρξη χιλιάδων εκπαιδευτικών, οδηγώντας τους στη διαθεσιμότητα, την απόλυση, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις  και την ωρομισθία. Κανένα παιδί και κανένας εκπαιδευτικός δεν περισσεύει! Σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους! Μόρφωση για όλους, όχι στους ταξικούς φραγμούς!

Τα σωματεία, οι εργαζόμενοι και το συνδικαλιστικό κίνημα, έχουν χρέος να στηρίξουν τις δράσεις σε κάθε κλάδο και τόπο δουλειάς, ώστε να αναπτυχθούν τώρα, αποφασιστικοί αγώνες για την ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής και της ίδιας της συγκυβέρνησης. Για να μη λυγίσουμε κάτω από το βάρος της φοροληστείας, των πλειστηριασμών κι ενός νέου μνημονίου, που απαιτεί η τρόικα και προαναγγέλλει ο Σαμαράς παρά  τη δήθεν σκληρή διαπραγμάτευση που κάθε φορά καμώνεται πώς εφαρμόζει.

Ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων θα συμβάλλει ώστε να ξεδιπλωθούν αγωνιστικές πρωτοβουλίες που θα απαιτούν εκπαίδευση και ουσιαστική μόρφωση όλων των παιδιών, τη διασφάλιση των κοινωνικών αγαθών (παιδεία, υγεία, ασφάλιση, συγκοινωνίες, ρεύμα και νερό) με δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα για όλους τους εργαζόμενους και άνεργους.

Σταθερή θέση του εργατικού κινήματος και των συνδικάτων είναι η απαίτηση για μόνιμη, σταθερή και αξιοπρεπή εργασία για όλους, όπως και η υπεράσπιση της ελευθερίας και του δικαιώματος του λαού να αποφασίζει αυτός για τις τύχες του, ενάντια  στα ανακοινωθέντα του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» και την τακτική απαγόρευσης της συνδικαλιστικής δράσης μέσω των επιστρατεύσεων από την κυβέρνηση.

Για να ανατρέψουμε την βάρβαρη επίθεση ενάντια σε όλα τα εργατικά δικαιώματα, ενάντια στην εργασία και την κοινωνία, απαιτούνται αγώνες ρήξης και ανατροπής της πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ - κεφαλαίου. Σε αυτούς τους αγώνες πρέπει να πάρει θέση κάθε εργαζόμενος και άνεργος, κάθε νέος, όλοι οι κλάδοι και τα συνδικάτα.

Ο αγωνιζόμενος, οργανωμένος λαός θα ΝΙΚΗΣΕΙ

• Συμμετέχουμε στη συγκέντρωση ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ που καλούν τα συνδικάτα του ΕΚΠΑ τη Δευτέρα, 28/10, στα Προπύλαια, στις 9πμ
• Συμμετέχουμε στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την Πέμπτη, 31/10, στα Προπύλαια, στις 6μμ.
• Συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις που καλούν όλοι οι κλάδοι που βρίσκονται σε αγωνιστικές δράσεις.                                                                         ;       πηγη

Αυστραλία: Με λαμπρότητα γιόρτασαν το «ΟΧΙ» οι ομογενείς!

Κάθε χρόνο στην Αυστραλία τούτες τις ημέρες οι καρδιές των ομογενών χτυπούν ακόμα δυνατότερα.

 

Όπως και πέρυσι έτσι και φέτος, ο ελληνισμός τίμησε την ιστορική επέτειο σε διάφορες πόλεις.

Μαζικά αλλά και με λαμπρότητα ο Ελληνισμός της Μελβούρνης τίμησε την ιστορική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου.

Η επέτειος του «Όχι» τιμήθηκε με χωριστές αλλά μαζικές εκδηλώσεις στη Μελβούρνη.

Οι μαζικότερες έγιναν στο Όκλι, και στο Νόρθκοτ.

Στο Όκλι η εκδήλωση οργανώθηκε από την εκεί Ελληνική Κοινότητα και το ημερήσιο κολέγιο της Oakleigh Grammar με τη συνεργασία του τοπικού δήμου Μόνας και την χρηματοδότηση της πολιτειακής κυβέρνησης.

Συμμετείχαν μάλιστα και άλλες εθνικότητες αφού, παράλληλα με το «Όχι» γιορτάστηκε και η αρμονική συμβίωση όλων των εθνοτήτων μαζί με ανεκτικότητα και χωρίς διακρίσεις.

Η εκδήλωση, όπως μεταδίδει το ΑΜΠΕ, περιελάμβανε δοξολογία στο ναό των Αγίων Αναργύρων, παρέλαση, κατάθεση στεφάνων και μεγάλο καλλιτεχνικό πρόγραμμα.

Εξίσου μαζικός ήταν και ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου που οργάνωσε η Ένωση Ενοριών και Κοινοτήτων Μελβούρνης και Βικτωρίας στην Ιερά Μονή «'Αξιον Εστί» του Νόρθκοτ με δοξολογία, κατάθεση στεφάνων και καλλιτεχνικό πρόγραμμα.

Ανήμερα της εθνικής επετείου το Παράρτημα Ελλήνων Παλαιών Πολεμιστών θα τιμήσει το «Όχι» με δοξολογία στον 'Αγιο Ευστάθιο, κατάθεση στεφάνων στο Αυστραλο-Ελληνικό Μνημείο και δεξίωση στην αίθουσα του.

 πηγη

Δεν θα αυξηθεί η τιμή των εισιτηρίων

Δεν θα προχωρήσει σε αύξηση των εισιτηρίων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς το αρμόδιο υπουργείο καθώς γίνεται προσπάθεια να εισπραχθούν οι οφειλόμενες από αλλά υπουργεία και φορείς. Μέχρι πρόσφατα τα χρέη αυτά συγκεντρώνονταν, ενώ τώρα οι συγκοινωνιακοί φορείς τα διεκδικούν.

Μάλιστα σύμφωνα με πληροφορίες η μη διεκδίκηση των χρωστούμενων οδήγησε τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη να "ξηλώσει" πριν από λίγο καιρό τη διοίκηση του ΟΑΣΑ. Το επόμενο χρονικό διάστημα αναμένεται να μπουν στα ταμεία των Οδικών Συγκοινωνιών 9 εκατομμύρια ευρώ από οφειλές του υπουργείου Εργασίας και άλλα 20 με 25 εκατομμύρια θα εισπραχθούν έως το τέλος του 2013.

 Την ίδια στιγμή συνεχίζεται η "μάχη" κατά της εισφοροδιαφυγής, που σύμφωνα με στοιχεία φαίνεται να στερεί περίπου το 15% των εσόδων σε λεωφορεία και τρόλεϊ. Πιλοτικά έχουν μπει μπάρες σε οχήματα δύο λεωφορειακών γραμμών, που ανοίγουν μόνο με την ακύρωση του εισιτηρίου.

Το μέτρο αναμένεται να επεκταθεί και στα τρόλεϊ, ενώ μέχρι τα μέσα του 2014 θα εφαρμόζεται σε όλες τις συγκοινωνίες.

πηγη

Βραζιλία: Μαζική διαδήλωση για τις δημόσιες συγκοινωνίες και επεισόδια

Μια ομάδα διαδηλωτών προκάλεσε φθορές σε ένα σταθμό και έβαλε φωτιά σε λεωφορεία. Η αστυνομία έκανε χρήση χημικών και προχώρησε σε προσαγωγές, ενώ τα επεισόδια εξαπλώθηκαν και σε άλλα σημεία της πόλης.

Η αύξηση της τιμής των εισιτηρίων των λεωφορείων προκάλεσε μαζικές διαδηλώσεις σε όλη τη Βραζιλία τον Ιούνιο, που εξελίχθηκαν σε ένα κίνημα εναντίον της διαφθοράς και των υποβαθμισμένων δημόσιων υπηρεσιών, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση δαπανά τεράστια ποσά για τη διοργάνωση του Μουντιάλ του 2014.

Σημειώνεται πως την Παρασκευή η πρόεδρος της Βραζιλίας Ντίλμα Ρούσεφ ανακοίνωσε ένα σχέδιο ύψους 2,4 δις δολαρίων για βελτίωση των δημόσιων μεταφορών στην πόλη.

πηγη

Διαμαρτυρία με πανό και με συνθήματα από εκπαιδευτικούς στην Τσιμισκή -Βίντεο

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποιούν εδώ και λίγη ώρα μέλη των ΕΛΜΕ της Θεσσαλονίκης.

Στη διαμαρτυρία συμμετέχουν και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Όλοι μαζί έχουν συγκεντρωθεί στην Τσιμισκή με Εθνικής Αμύνης και μοιράζουν έντυπο υλικό ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης για την παιδεία που οδηγεί στη διαθεσιμότητα και στις απολύσεις. 


 

Εν τω μεταξύ μαθητές και αστυνομία έχουν παραταχθεί και ετοιμάζονται για την παρέλαση που θα ξεκινήσει σε λίγη ώρα. Οι συγκεντρωμένοι προσπάθησαν να μπουν πίσω από τη μαθητική παρέλαση για να κάνουν την δική τους πορεία αλλά τους σταμάτησαν δυνάμεις των ΜΑΤ.

 

«Το ΙΚΑ μας καταδικάζει σε αργό θάνατο…»

Αποκαλυπτική καταγγελία σε βάρος του ΙΚΑ και του υπουργού Εργασίας, Γ. Βρούτση, έρχεται στο προσκήνιο από το Συνδικάτο Εργατοτεχνιτών και Υπαλλήλων Χημικής Βιομηχανίας Βορείου Ελλάδος. Αφορά εκατοντάδες ασφαλισμένους του ΙΚΑ από ολόκληρη την Ελλάδα, οι οποίοι έχασαν πριν από μερικά χρόνια τη δουλειά τους, υπάχθηκαν σε ειδικό καθεστώς ανεργίας (ειδική εισοδηματική επιδότηση για έξι χρόνια) από τον ΟΑΕΔ, όπου ο Οργανισμός κάλυπτε τις εργατικές και εργοδοτικές εισφορές έως όπου κατοχυρώσουν δικαίωμα σύνταξης, αλλά εν μία νυκτί –όπως καταγγέλλουν- το… σκηνικό άλλαξε και δεν μπορούν πλέον να βγουν στη σύνταξη. 

Ο υπουργός με την πρώτη κατεπείγουσα ετεροχρονισμένη εγκύκλιο στις 26 Νοεμβρίου του 2012, θεωρεί τα χρόνια ανεργίας ως πλασματικά, αναιρεί δηλαδή την επιδότηση από τον ΟΑΕΔ και δεν τους δίνει καν το δικαίωμα να εξαγοράσουν πλασματικό χρόνο (όπως στρατιωτικό χρόνο, σπουδές κ.ά.). Παράλληλα τον Μάρτιο του 2013 με νέα κατεπείγουσα εγκύκλιο και μετά από σειρά κινητοποιήσεων των πρώην εργαζομένων στις βιομηχανίες, το υπουργείο έδινε το περιθώριο σε όσους έκαναν τα χαρτιά τους μέχρι την 31η Δεκεμβρίου του 2012 να πάρουν σύνταξη, αλλά από κει και πέρα, όποιος χρειάζονταν έστω και μία ημέρα παραπάνω (!), δεν κατοχύρωσε το δικαίωμα… Δηλαδή, αν κάποιος έκανε τα χαρτιά του την 1η Ιανουαρίου του 2013, αυτομάτως έχανε το δικαίωμα, το οποίο ίσχυε κανονικά για τον οποιονδήποτε το έπραττε ένα 24ωρο νωρίτερα!

Το  παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι δεν υπήρχε καμία προειδοποίηση προς τους άμεσα ενδιαφερόμενους, οι οποίοι δεν μπορούσαν να υποβάλλουν αιτήσεις συνταξιοδότησης, γιατί η εγκύκλιος βγήκε τρεις μήνες μετά…

Έτσι, εκατοντάδες άνεργοι από την πρώην Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων Θεσσαλονίκης (ΒΦΛ), τα Κλωστήρια Λαναρά και τα Συνεταιριστικά Λιπάσματα Δραπετσώνας, δεν μπορούν όχι μόνο να βγουν στη σύνταξη, αλλά ούτε καν να βγάλουν τα προς το ζην, καθώς όλοι τους είναι σε ηλικία άνω των 55 ετών και σε μία κοινωνία που μαστίζεται από ανεργία, δεν μπορούν να βρουν δουλειά, για να μπορέσουν να ζήσουν μέχρι τα 67… Και λέμε μέχρι τα 67, γιατί με τα σημερινά δεδομένα, θα μπορούν να βγουν στη σύνταξη βάση του ορίου ηλικίας. Αν κάτι αλλάξει στο μέλλον και τα όρια ηλικίας αυξηθούν ακόμα περισσότερο, τότε άπαντες (και όχι μόνο οι άνεργοι των βιομηχανιών που αναφέρουμε παραπάνω) καλούμαστε να δουλεύουμε ακόμα και από τον άλλο κόσμο…

Κυριακίδης: «Μας καταδικάζουν σε αργό θάνατο»

Ο πρόεδρος του Συνδικάτου, Θεόδωρος Κυριακίδης, μιλώντας στην «Α.Μ-Θ», κάνει λόγο για πλήρη αδιαφορία, όχι μόνο του υπουργείου Εργασίας και του ίδιου του υπουργού, Γ. Βρούτση, αλλά ακόμα και του περιφερειακού διευθυντή του ΙΚΑ στη Θεσσαλονίκη, κ. Καράμπαλη.

«Κυνηγάμε τον κ. Βρούτση με επιστολές. Δεν βγαίνει καν στο τηλέφωνο σε προκαθορισμένα ραντεβού για να μιλήσουμε. Κατεβάσαμε το κατακαλόκαιρο, την 1η Αυγούστου δύο πούλμαν στην Αθήνα και αρνήθηκε να μας δει. Κρύβεται από εμάς και μετά κάνει λόγο ο ίδιος για δημοσιονομικό πρόβλημα απευθυνόμενος για το πρόβλημά μας στη Βουλή. Μας καταδικάζουν σε αργό θάνατο εδώ και 10 μήνες. Αυτό που κάνουν είναι αυθαίρετο και καταχρηστικό» τονίζει και συνεχίζει: «Όπου και να απευθυνθούμε, βρίσκουμε μπροστά μας έναν τοίχο. Πήγαμε στο ΙΚΑ της Θεσσαλονίκης, ζητήσαμε να γίνει ένα υπηρεσιακό έγγραφο προς τα κεντρικά των Αθηνών όπου να αναφέρουν το πρόβλημα και ο διευθυντής των γραφείων Θεσσαλονίκης, κ. Καράμπαλης μου είπε ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα. ‘’Είναι δικό σας πρόβλημα’’ μου είπε και δεν έκανε ούτε ένα έγγραφο για να γνωστοποιήσει έστω το πρόβλημά μας. Μας αρνήθηκε οποιαδήποτε ενέργεια. Υπάρχει πλήρης αδιαφορία. Ο διευθυντής του ΙΚΑ, Κ. Ρ. Σπυρόπουλος σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε μαζί του, μας ανέφερε ψευδώς ότι δεν γνωρίζει το θέμα και μας έκλεισε το τηλέφωνο».



«Πλήρωσα προκαταβολή 6.500 ευρώ για εξαγορά ενσήμων και δεν πήρα ούτε ευρώ»

Ο κ. Κυριακίδης καταγγέλλει ότι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι εργαζόμενοι που έχουν κατοχυρώσει δικαίωμα ανέρχονται στους 100, οι 75 από τα λιπάσματα Θεσσαλονίκης και οι υπόλοιποι από τα κλωστήρια Νάουσας, ενώ το θέμα αφορά συνολικά 300 άτομα.

Μάλιστα, όπως καταγγέλλει ο πρόεδρος του Συνδικάτου, ο ίδιος πλήρωσε 6.500 ευρώ στο ΙΚΑ για να εξαγοράσει πλασματικά έτη, καθώς του λείπουν 1.000 ένσημα, το ΙΚΑ του κράτησε τα λεφτά ως προκαταβολή, δεν του κατοχυρώσει το δικαίωμα σύνταξης και φυσικά δεν του επέστρεψε ούτε… σεντ.

«Πηγαίνουμε όσοι έχουμε κατοχυρώσει δικαίωμα σύνταξης με τα λεφτά στο χέρι, πληρώνουμε για πλασματικά έτη, παίρνουν τα λεφτά και μετά μας λένε ότι δεν μπορούμε να κατοχυρώσουμε δικαίωμα». Να τονιστεί ότι εδώ και δέκα μήνες, από 1-1-2013 κόπηκε και το επίδομα που έπαιρναν οι πρώην εργαζόμενοι από τον ΟΑΕΔ, το οποίο μπορεί μεν να ήταν της τάξης των 1.500 ευρώ μηνιαίως συν πληρωμένες οι ασφαλιστικές εισφορές, αλλά πλέον δεν παίρνουν ούτε σεντ εδώ και δέκα μήνες.


«Μεθοδευμένη απάτη»

Με επίσημη καταγγελία του το Συνδικάτο Εργατοτεχνιτών και Υπαλλήλων Χημικής Βιομηχανίας Βορείου Ελλάδος κάνει λόγο για «μεθοδευμένη απάτη», καταγγέλλοντας παράλληλα ότι δέχτηκαν «απειλές» μέσα από την εγκύκλιο του Νοεμβρίου του 2012, ότι όσοι απολυμένοι της ίδιας κατηγορίας πρόλαβαν και πήραν σύνταξη πριν τις 26-11-2012, θα έπρεπε να επιστρέψουν στο ακέραιο όλο το ποσό. Το προεδρείο του Συνδικάτου απαιτεί να ακυρωθούν άρον-άρον οι εγκύκλιοι και να δοθεί το δικαίωμα στους πρώην εργαζομένους να κατοχυρώσουν δικαίωμα σύνταξης, πληρώνοντας και εξαγοράζοντας τα ένσημα που χρειάζονται για να βγουν στη σύνταξη.

Η εγκύκλιος Σ40/303/26.11.2012

Όλα ξεκίνησαν όταν οι μεγάλες βιομηχανίες όπου εργάζονταν, έκλεισαν και έγιναν μαζικές απολύσεις. Μετά από αγώνες, οι πρώην εργαζόμενοι πέτυχαν μία ομολογουμένως ευνοϊκή μεταχείριση από τον ΟΑΕΔ, όπου καλύπτονταν για έξι χρόνια ασφαλιστικά με όλες τις εισφορές. Περισσότεροι από 100 εργαζόμενοι που εντάχθηκαν στο πρόγραμμα, θεμελίωσαν δικαίωμα σύνταξης, θεωρώντας ότι τα έξι χρόνια από το πρόγραμμα του ΟΑΕΔ προσμετρούνταν ως κανονικός χρόνος ασφάλισης. Κατέθεσαν τα απαραίτητα δικαιολογητικά, αλλά με βάση την εγκύκλιο του ΙΚΑ Σ40/303/26.11.2012, ο χρόνος δεν λογίζεται ως πραγματικός χρόνος ασφάλισης, αλλά ως πλασματικός και αυτό γιατί η νέα νομοθεσία θέτει ως όριο πλασματικής ασφάλισης τα πέντε και όχι τα έξι χρόνια! Νέα κατεπείγουσα εγκύκλιος τον Μάρτιο του 2013 (ΙΚΑ Σ40/59/11-3-2013) από το αρμόδιο υπουργείο Εργασίας θεωρεί τα έξι χρόνια του προγράμματος ως μη πλασματικά, οπότε αυτομάτως δίνει το δικαίωμα στους πρώην εργαζόμενους να κατοχυρώσουν δικαίωμα σύνταξης. Μόνο που η εγκύκλιος ανέφερε ρητά ότι θα έπρεπε οι ενδιαφερόμενοι να υποβάλλουν αίτηση μέχρι την τελευταία μέρα του προηγούμενου έτους, δηλαδή την 31η Δεκεμβρίου του 2012. Μία εγκύκλιος που εκδόθηκε τρεις μήνες μετά…


«Θέλουμε να προχωρήσουμε σε μαζικές αγωγές»

Η επόμενη κίνηση των πρώην εργαζομένων δεν είναι άλλη από τις μαζικές αγωγές σε βάρος του ελληνικού δημοσίου και συγκεκριμένα του υπουργείου Εργασίας και του ιδίου του υπουργού, αρκεί να απορριφθεί εγγράφως το αίτημά τους και όχι μόνο στα λόγια, προκειμένου να έχουν ένα επίσημο χαρτί στα χέρια τους.

«Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο. Δεν έχουμε τα λεφτά να κατεβαίνουμε στην Αθήνα συνέχεια, όπως κάναμε τον Αύγουστο. Ζητάμε να πάρουν πίσω την εγκύκλιο για να καταφέρουμε να κάνουμε το αυτονόητο, να πάρουμε σύνταξη. Δεν γίνεται όμως ούτε ένα έγγραφο από το περιφερειακό κατάστημα ΙΚΑ, αφού οι αρμόδιοι των Αθηνών δεν απαντάνε ούτε καν στα τηλέφωνα. Θα προχωρήσουμε σε μαζικές αγωγές, δεν έχουμε άλλον τρόπο να διεκδικήσουμε το αυτονόητο, το δικαίωμα στη ζωή», καταλήγει με δηλώσεις του στην «Α.Μ-Θ» ο πρόεδρος του Συνδικάτου Εργατοτεχικών και Υπαλλήλων Χημικής Βιομηχανίας Βορείου Ελλάδος, Θεόδωρος Κυριακίδης. 

 

 

(Πηγή:avriani-math.gr ) 

 

Spiegel: Οργή και φόβος στην Ελλάδα

«Ο φόβος και η οργή του κόσμου πηγάζει από το γεγονός ότι οι πολιτικές και οι οικονομικές ελίτ δείχνουν να μην έχουν επηρεαστεί από την κρίση» τονίζεται στην έρευνα

Η οικονομική ύφεση πλήττει ιδιαίτερα την μεσαία τάξη στην Ελλάδα υποστηρίζεται σε έρευνα που δημοσιεύει στα γερμανικά η ηλετρονική έκδοση του Spiegel Online .

Στην έρευνα που έκαναν η Φραγκίσκα Μεγαλούδη και ο Στέλιος Παπαρδέλας αναφέρονται μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:

«Ηράκλειο 2013. Ο Γιώργος Κουτσογιάννης δεν έχει χρόνο για πολιτική. Είναι πολύ απασχολημένος προσπαθώντας να σώσει την οικογενειακή του επιχείρηση. Το εμπορικό του κατάστημα βρίσκεται σε μια από τις παλαιότερες οδούς του Ηρακλείου, πρωτεύουσα της Κρήτης. Άδεια μαγαζιά και άνθρωποι που ψάχνουν στα σκουπίδια για τροφή δεν είναι πλέον σπάνιο φαινόμενο για τον δημοφιλή τουριστικό προορισμό. Και ο σαραντατριάχρονος πρέπει να δώσει τη δική του μάχη για να μην χρεοκοπήσει η επιχείρηση που κληρονόμησε από τον πατέρα του.
«Το πραγματικό πρόβλημα ξεκίνησε το 2010», διηγείται ο Κουτσογιάννης. «Τότε ο τζίρος μειώθηκε κατά 90%. Σε ένα καλό μήνα το μαγαζί αποφέρει 500 ευρώ, ενώ έχει πάγια μηνιαία έξοδα 1300 ευρώ.

Δεν έχω τη δυνατότητα πια να πληρώνω τις εισφορές στο ασφαλιστικό μου ταμείο και δεν τις πληρώνω». Με τη γυναίκα του και τα τρία του παιδιά μετακόμισαν στο σπίτι της μητέρας του, ενώ έχουν μειώσει δραστικά τα έξοδα τους. Γάλα αγοράζουν μόνο σε προσφορά και δεν έχουν τη δυνατότητα για κάτι τόσο απλό, όπως ένα παγωτό για τα παιδιά. «Νιώθω», λέει, «σαν να γλίστρησε η ζωή μου μέσα από τα δάχτυλά μου».

Σαν τον Κουτσογιάννη είναι πολλοί, καθώς η οικονομική ύφεση διανύει τον έκτο χρόνο και η κρίση πλήττει τη μεσαία τάξη στην Ελλάδα. Από το 2009, το εισόδημα έχει μειωθεί κατά 30% και ο αριθμός των φτωχών μέσα σε δύο χρόνια, απο το 2009 εως το 2011, αυξήθηκε κατα 200,000 αγγίζοντας τα 2,3 εκατομμύρια, σε ένα πληθυσμό δέκα εκατομμυρίων. Το ένα τρίτο των ανθρώπων είναι άνεργοι.

Στην έρευνα τονίζεται πως αν κάποιος στην Ελλάδα θέλει να κατανοήσει τις αιτίες της σημερινής κρίσης, πρέπει να ανατρέξει στη δεκαετία του 70. Το τέλος της επτάχρονης δικτατορίας, τον Ιούλιο του 1974, καταγράφεται ως η πιο σημαντική ημερομηνία στη νεότερη ελληνική ιστορία. Τότε δημιουργήθηκαν νέες πολιτικές ελίτ που διεκδικούσαν σταθερή εκλογική βάση. Το κλειδί γι αυτό ήταν οι πελατειακές σχέσεις και ο λαϊκισμός.

Και συνεχίζει:

«Η πρώτη εκλεγμένη συντηρητική κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή κρατικοποίησε τράπεζες, μέσα μεταφοράς και ναυπηγεία. Το αποτέλεσμα ήταν ένας δημόσιος τομέας στον οποίο έβρισκαν θέση οι κομματικοί φίλοι. Ο διάδοχος του Κ. Καραμανλή, ο σοσιαλιστής Ανδρέας Παπανδρέου συνέχισε την πελατειακή πολιτική από το 1981, ενώ παράλληλα είχε υποσχεθεί και ριζικές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις.

Οι πολιτικοί μοίραζαν δώρα. «Παράλληλα υπήρχαν ήδη απο τις δεκαετίες του εβδομήντα και του ογδόντα πολλά προβλήματα: πληθωρισμός, δύο πετρελαϊκές κρίσεις, αποβιομηχάνιση. Οι οικονομικές ελίτ της χώρας στερέωσαν ένα σύστημα προβληματικό», λέει ο Ευστράτιος Τσοτσορός καθηγητής οικονομικής ανάπτυξης και κοινωνικής μεταρρύθμισης στο Πάντειο πανεπιστήμιο. «Και το έκαναν αυτό εις βάρος της ανταγωνιστικότητας για να εξασφαλίσουν το προσωπικό τους όφελος».

Οι Έλληνες έγιναν πλουσιότεροι, αλλά αυτό είχε ελάχιστη σχέση με την αύξηση της παραγωγικότητας».

Όλα αυτά συνέβαιναν πολύ πριν την είσοδο στο ευρώ, που σηματοδοτεί και την υποτιθέμενη πτώση.

Όταν εισήχθη το ενιαίο νόμισμα, το δημόσιο και το ιδιωτικό χρέος εκτοξεύτηκαν. Ο δανεισμός στη δεκαετία του ενενήντα αυξήθηκε κατά μέσο όρο 4% του ΑΕΠ φτάνοντας πλέον το 10%. Το ευρώ έφερε την ψευδαίσθηση της ευημερίας, αλλά οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης ήταν στο πλαίσιο των αναποτελεσματικών πολιτικών που εφάρμοσαν οι πολιτικοί στη δεκαετία του εβδομήντα. Παρόλα αυτά η ανάπτυξη στην Ελλάδα είχε θεωρηθεί θετική. «Οι οικονομικές προοπτικές στην Ελλάδα φαίνονται καλές», έγραφαν οι Times το 2007.

Οικονομολόγοι και αναλυτές αισιοδοξούσαν ότι η Ελλάδα θα διατηρήσει τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Μόλις στο τέλος της δεκαετίας του 2000 και όταν ξεκίνησε η κρίση, άρχισε και η κριτική για τον δήθεν πολυτελή τρόπο διαβίωσης των Ελλήνων.

«Ο φόβος και η οργή του κόσμου πηγάζει από το γεγονός ότι οι πολιτικές και οι οικονομικές ελίτ δείχνουν να μην έχουν επηρεαστεί από την κρίση» τονίζεται στην έρευνα.
Το πρωτότυπο δημοσιεύτηκε στα γερμανικά στο Spiegel Online με τον τίτλο Der Verrat an Griechenlands Mittelschicht.

Πρώτο Θέμα

28η Οκτωβρίου 1940 – 28η Οκτωβρίου 2013

Στήν επέτειο τής εποποϊας τού 1940 η χώρα μας δέν εορτάζει αλλά θρηνεί. Θρηνεί γιά τήν καταστροφή στήν οποία τήν οδήγησαν άφρονες πολιτικοί, ανήθικοι, μισαλλόδοξοι, προδότες, κλέφτες. Μετά από 73 χρόνια η χώρα μας καί ό λαός ευρίσκονται σέ μία χαοτική, φτωχοποιημένη καί ανασφαλή κατάσταση. Η σχέση κράτους-πολίτη έχει διαρραγεί πλήρως μέ τό κράτος νά καταδυναστεύει τον πολίτη σε σημείο νά δολοφονεί, νά λεηλατεί, νά ποδοπατεί κάθε έννοια ηθικής και δικαίου. Περίπου 5.000 Ελληνες δολοφονήθηκαν καί περίπου 3.000.000 πολίτες οδηγήθηκαν στήν φτωχοποίηση καί τήν ένδοια. Χιλιάδες άλλοι τρέφονται
από συσίτια ενώ 2.000.000 άνεργοι οδηγήθηκαν στην απόγνωση καί τόν ψυχικό μαρασμό, Ενώ 2.800.000 συμπολίτες μας είναι ανασφάλιστοι, στερούμενοι τό πολυτιμώτερο αγαθό τήν υγεία. Τό σύνταγμα δέν λειτουργεί, η δικαιοσύνη είναι υποχείριο τής κυβέρνησης (μόνον κυβέρνηση δέν είναι).


 
Η άλλοτε υπερηφάνεια τού Ελληνα μετατράπηκε σέ αναξιοπρέπεια καί ο ψυχισμός του μετατράπηκε σέ ζωώδες ένστικτο αυτοσυντήρησης. Ο Ελληνας λύγισε ή αέναη όμως έννοια τού Ελληνισμού ΟΧΙ. Σύντομα θά επαναστατήσει αφυπνίζοντας τήν συνείδηση τού λαού. Οί προγονοί μας δέν θυσιάστηκαν γιά αυτήν τήν σκλαβωμένη Ελλάδα, δέν πότισαν τήν Ελληνικά χώματα μέ τό αίμα τους γιά νά υποφέρουμε εμείς. Δυστυχώς οι κατακτητές αυτή τήν φορά είναι “Έλληνες τύρρανοι” Καθήκον μας με όση ψυχική δύναμη μάς απέμεινε αλλά μέ τρομερή οργή νά τούς ανατρέψουμε. Ένα φτωχό κράτος μπορεί νά ορθοποδήσει, ένα ταπεινωμένο έθνος ποτέ.
 
Γεώργιος Νικολάου

 

Τα 30+2 νέα (μη οριζόντια), μέτρα, για το καλό μας…

Τα νέα νέτρα που …έρχονται ευτυχώς δεν θα είναι οριζόντια θα είναι όμως …κάθετα και θα μας πονέσουν! Αλλά μην αγχώνεστε… Όλα γίνονται για το καλό μας!!  Δείτε παρακάτω τον σχετικό πίνακα μέτρων που  βαπτίσθηκαν από τους κυβερνώντες ως «στοχευμένες παρεμβάσεις» και δημοσίευσε η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία για να πεισθείτε και οι τελευταίοι “Σαμαρο-Βενιζελοφύλακες” ότι η κυβέρνηση Βενιζέλου – Σαμαρά πρέπει να πέσει …χθες! 

Δείτε τον πίνακα…

 

Γ. Βρούτσης: Δεν θίγουμε κανέναν, δεν αιφνιδιάζουμε

«Δεν θίγουμε κανέναν, δεν αιφνιδιάζουμε», δήλωσε ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης, όσον αφορά τη φημολογία για τις νέες παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό.

Σε συνέντευξή του σε τηλεοπτικό σταθμό o κ. Βρούτσης τόνισε με έμφαση ότι δεν πρόκειται να θιγούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης της υφιστάμενης νομοθεσίας, ούτε θα θιγούν οι μητέρες με ανήλικο τέκνο που έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα.

«Η υφιστάμενη νομοθεσία θα κρατηθεί όπως είναι», επέμεινε ο υπουργός και συμπλήρωσε: «Η χώρα έχει δεσμευθεί και έχει ψηφίσει κάποια πράγματα. Αυτά θα τηρηθούν απαρέγκλιτα».

Πάντως, ο κ. Βρούτσης ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να δοθεί παράταση για την αναγνώριση των πλασματικών χρόνων, με τη σχετική προθεσμία να λήγει στο τέλος του έτους.

Όσον αφορά τα ευγενή ταμεία (ΔΕΗ, ΙΚΑ, τράπεζες) ο υπουργός Εργασίας εξήγησε ότι η δέσμευση είναι να μειωθεί το μη μισθολογικό κόστος στο ύψος του ΙΚΑ. Όπως είπε, αυτές οι επιχειρήσεις πλήρωναν υψηλές εργοδοτικές εισφορές που είχαν αντίκρυσμα στις συντάξεις και «αυτό ήταν στρέβλωση».

Παρόλα αυτά δεσμεύθηκε πως οι συντάξεις των ευγενών ταμείων δεν θα μειωθούν, αν και παραδέχθηκε ότι το έργο που καλείται να φέρει εις πέρας για να εξοικονομηθούν τα 500 εκατ. ευρώ είναι δύσκολο.

«Η εξίσωση είναι δυσκολη για αυτό είμαστε εδώ. Καλούμαι να εξαντλήσω όλες μου τις δυνατότητες σε θύλακες παραβατικότητας και αδιαφάνειας για να μη θιχτούν οι συνταξιούχοι», σημείωσε.

ΠΗΓΗ

ΠΟΙΟ MNHMONIO ; ( ΑΥΤΟ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΧΟΥΝ ΚΟΝΤΗ ΜΝΗΜΗ... )‏

Θυμάμαι το καλοκαίρι του 2011, όταν το κίνημα των πλατειών μονοπωλούσε το ενδιαφέρον, πως υπήρχαν άτομα που θεωρούσαν ότι όλα αυτά είναι μάταια και “φούσκα”, αφού δεν μπορούμε να αλλάξουμε τίποτα. Ότι θα ψηφίσουν τα μέτρα που θέλουν να ψηφίσουν και εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να περιμένουμε τα επόμενα 4 χρόνια. Τότε που θα ξαναπάμε στην κάλπη.

Από τότε πέρασαν 2 χρόνια και αυτό για το οποίο υποτίθεται μαχόμασταν εναντίον του γιατί το θεωρούσαμε δρόμο χωρίς επιστροφή, πλέον ακούγεται ως ευχολόγιο. “Να μην περάσει το Μνημόνιο”, “να εμποδίσουμε την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου” με περικύκλωση της Βουλής, με κάθε μέσον, σαν αγώνας δίχως αύριο. Σαν να μην υπήρχε ξανά ευκαιρία για να διεκδικήσουμε το οτιδήποτε. Έτσι ακουγόταν. Σαν ο χρόνος να έπαψε να κυλάει και όλα να συμπυκνώθηκαν σε 2-3 ημερομηνίες.

Από το 2011 ας κάνουμε ένα fast forward στο 2013. Το Μνημόνιο ακούγεται γραφικό ως όρος, περιοριστικό για την περιγραφή της κοινωνικής κόλασης. To να χαρακτηρίσεις πολύ περισσότερο κάποιον ως “μνημονιακό” είναι τόσο παρωχημένο, τόσο κενό και ανούσιο που στην ουσία δεν του προσάπτεις τίποτα, παρά μόνο χαρακτηρίζεις μια πολιτική του θέση.

Με έναν μηντιακού τύπου μιθριδατισμό, φτάσαμε στο να μην έχουμε λόγο να αναφερόμαστε στο Μνημόνιο, να έχουμε μπουχτίσει από αυτό, να μην το θεωρούμε το απόλυτο κακό. Βέβαια προσπαθούν να μας πείσουν γι’ αυτό και στελέχη της κυβέρνησης πρωτίστως. Ο Άδωνις λέει “το μνημόνιο τελείωσε, ξεχάστε την τρόικα“. Ο Στουρνάρας το αποκαλεί το “μόνο κείμενο που έχει πολιτικούς στόχους“. Ουσιαστικά αυτό που κάνουν δεν είναι να τρολάρουν, αλλά να προετοιμάσουν το έδαφος για τη συνέχιση της ίδιας, βαθιάς ταξικής πολιτικής, ακόμα και δίχως επιτήρηση από τους δανειστές, στην μετά Μνημονίου εποχή.

Το Μνημόνιο είναι το νέο “φυσιολογικό”. Πλέον ζούμε τόσο πολύ μέσα σ’ αυτό που δεν υπάρχει νόημα να μιλάμε καν εναντίον του. Διαφορετικά θα έπρεπε να μιλάμε εναντίον όλου του συστήματος που μας περιβάλει. Και δυστυχώς έχω πειστεί πως ελάχιστοι, επιθυμούν πραγματικά μια κοινωνία διαφορετική από αυτό. Ειδάλλως θα επιζητούσαμε και δεν θα φοβόμασταν την ανοιχτή και ως τέλους σύγκρουση με οποιαδήποτε δομή το συντηρεί. Αλλά ακόμα και όταν δόθηκε η ευκαιρία αποδειχθήκαμε εγκλωβισμένοι. Μήπως τελικά επιζητούμε μια πιο “ροζ” εφαρμογή αυτής της πολιτικής; Μια πιο ανεκτή εκδοχή απλά και όχι την πλώρη προς το άγνωστο με όλες τις ελπίδες και τα ρίσκα που αυτό συνεπάγεται; Μήπως τελικά οι άνθρωποι τρέμουμε τις αλλαγές, ακόμα κι αν στα λόγια τις ζητάμε;

Όσο αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να πιάσει όσο το δυνατόν περισσότερους, στρογγυλεύει τις άκρες του και απλά περιμένει την στιγμή του για να πάρει την εξουσία. Όχι επειδή έχει εμπνεύσει την κοινωνία, αλλά επειδή θα έρθει ως ακόμα μια επιλογή που πρέπει να δοκιμαστεί. Μάλιστα, δεν φαίνεται να έχει έντονη πολεμική γλώσσα εναντίον του Μνημονίου με τον τρόπο που το έκανε πριν, ίσως γιατί ξέρει ότι η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη. Ίσως γιατί γιατί θα αποτελέσει την “εναλλακτική” που θα εφαρμόσει πιο ήπια αυτή την πραγματικότητα.

Το Μνημόνιο θα ξεχαστεί γιατί οι Έλληνες έχουν κοντή μνήμη. Το δυστύχημα είναι ότι οι αιτίες που το γέννησαν, αλλά και το περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί είναι βαθιά ριζωμένο. Ακόμα και ο εργαλειακός λόγος που παρήχθη για να στηρίξει τα εγκλήματά του, έχει υιοθετηθεί από μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ήττα ενός λαού που περιμένει να επαναστατήσει όταν θα….γίνουν εκλογές.

strangejournal

 

ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΔΙΝΟΥΝ 150.000 ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΦΟΥΛΑΡΙΑ ΚΑΙ ΓΡΑΒΑΤΕΣ‏

Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών αποφάσισε να διαθέσει το ποσό των 147.600 ευρώ από τον προϋπολογισμό του κράτους για να αγοράσει γραβάτες και φουλάρια!

Ναι, καλά διαβάσατε. Εν μέσω κρίσης και με αφορμή την ελληνική προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κάποιοι ανεγκέφαλοι του κρατικού μηχανισμού, που διαχειρίζονται τις τύχες και το χρήμα του ελληνικού λαού, αποφάσισαν, έτσι για πλάκα, να διαθέσουν το ποσό αυτό για να αγοράσουν μεταξωτές γραβάτες και φουλάρια τα οποία θα δωρίσουν στις αντιπροσωπείες των 28 κρατών-μελών της ευρωπαϊκής ένωσης για λόγους εθιμοτυπικούς.

Την ώρα δηλαδή που ο ελληνικός λαός βρίσκεται κάτω από το όριο της απόλυτης φτώχειας, η ανεργία καλπάζει κοντά στο 30%, τα εισοδήματα έχουν πέσει έως και 70% και η φορολογία έχει ανέβει τρεις φορές επάνω, σε σχέση με την προ κρίσης περίοδο, το ελληνικό κράτος εξακολουθεί να σκορπάει χρήματα για φιέστες και πανηγυράκια τα οποία όχι μόνο δεν βοηθούν σε τίποτα, αλλά αντίθετα προκαλούν τον ελληνικό λαό που δοκιμάζεται καθημερινώς.

Όπως βλέπετε και από το έγγραφο της σχετικής απόφασης που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα NEWSBOMB, είναι εξόχως εξοργιστικό το γεγονός ότι οι ιθύνοντες του υπουργείου που σκέφτηκαν να πάρουν αυτή την απόφαση και να διαθέσουν το συγκεκριμένο ποσό, προφανώς δεν έχουν καμία απολύτως επαφή με την πραγματική αγορά αφού τα 147.600 ευρώ φτάνουν και περισσεύουν για να ντύσεις τρία συντάγματα πεζικού!

Είναι προφανές ότι σε αυτή τη συγκυρία θα έπρεπε να διατεθούν πολύ λιγότερα χρήματα, αφού πρώτα γίνει η κατάλληλη έρευνα αγοράς και τα χρήματα που περισσεύουν να διατεθούν για άλλες προτεραιότητες του ελληνικού κράτους. Εκτός πια και αν δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας και εξακολουθούν να γίνονται φωτογραφικοί διαγωνισμοί για ημετέρους και κουμπαροξάδερφα.

Σε αντίθετη περίπτωση, το υπουργείο Εξωτερικών οφείλει μια πειστική απάντηση στον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό.

Πώς υπολόγισαν το ποσό των 147.000 ευρώ;
Σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας, ένας πρόχειρος υπολογισμός αρκεί για να αντιληφθούμε το μέγεθος του παραλογισμού ή της σκοπιμότητας.

Αν για παράδειγμα, κάθε αποστολή αξιωματούχων και υπουργών των 28 μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελείται από 30 άτομα, τότε πρόκειται για περίπου 810 άτομα στο σύνολο. Μια μικρή έρευνα αγοράς στο χώρο της ένδυσης αρκεί για να διαπιστώσει κανείς ότι οι τιμές χονδρικής όταν αγοράζεις τόσο μεγάλες ποσότητες πέφτουν κατά πολύ.

Σύμφωνα λοιπόν με το ρεπορτάζ της NEWSBOMB, οι καλές μεταξωτές γραβάτες κοστίζουν στη χονδρική 13-15 ευρώ, ενώ γύρω στα 15 ευρώ κοστίζει ένα μεταξωτό, μεσαίας κατηγορίας, φουλάρι.

Αξίζει να σημειωθεί ότι σε ερώτηση της εφημερίδας στον κ. Κώστα Μαρούση, έμπορο ειδών ένδυσης για το πόσο θα πληρώσει κάποιος αν παραγγείλει 810 γραβάτες και 810 φουλάρια, η απάντηση ήταν αφοπλιστική: Μόνο 24.300 ευρώ!

Επιπλέον, το ποσό αυτό αναμένεται να κατέβει ακόμα περισσότερο αφού υποτίθεται ότι θα προκηρυχθεί μειοδοτικός διαγωνισμός και θα επιλεχθεί ο προμηθευτής που θα δώσει τις χαμηλότερες τιμές.

Άραγε ποια «οικονομική διάνοια» αποφάσισε ότι πρέπει να διατεθούν κοντά στα 150.000 ευρώ;

 

newsbomb

 

 

Ο ΣΩΖΩΝ ΕΑΥΤΟΝ ΣΩΘΗΤΩ

Αυτό είναι πλέον το δόγμα που κυριαρχεί στα απολύτως συνένοχα κατοχικά ανδρείκελα που παίζουν μπιλιάρδο στην πλάτη της χώρας...

Και από "σωτήρες" της πατρίδας αποκαλύπτεται σταδιακά, πως το μόνο για το οποίο νοιάζονται, είναι η προσωπική τους προοπτική και η αλληλοσυγκάλυψη της εγκληματικής τους συνευθύνης. Στα πλαίσια αυτής της επιδίωξης, τα τελευταία θύματα είναι τα ίδια τους τα κόμματα, τα στελέχη τους, και οι τελευταίοι αφελείς που πίστεψαν ότι αυτό το δίδυμο της καταστροφής που ταπεινώθηκε μπροστά...
Στις δυνάμεις κατοχής, θα βρει τη δύναμη να σταματήσει τον κατήφορο, πριν ξεπεράσει οριστικά και τον πάτο.

Στο ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ έχουν μπερδέψει... τις συνιστώσες τους. Οι βουλευτές της ΝΔ βρίσκονται σχεδόν σε κατάσταση νευρικής κρίσης, τόσο για τα νομοσχέδια για το φορολογικό και τα αγροτεμάχια, τα οποία πολλοί διαμηνύουν ότι δεν θα ψηφίσουν όσο και για το σχεδόν πρωθυπουργικό στιλ που έχει εγκαινιάσει ο κ. Βενιζέλος, ο οποίος μιλάει στον πρώτο ενικό για τις δραστηριότητες του ίδιου και της κυβέρνησης.

Πολλοί νεοδημοκράτες βουλευτές, ιδίως από το σαμαρικό στρατόπεδο, αναρωτιούνται αν δεν έχει μεταβληθεί το κόμμα σε συνιστώσα του ΠΑΣΟΚ, αλλα χαρακτηριστικό για την κατάσταση στο κυβερνητικό στρατόπεδο, είναι το αντίστροφο ερώτημα που θέτουν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Στην Χαριλάου Τρικούπη, την ευφορία της ηγεσίας του κόμματος μετά την ανακοίνωση της προγραμματικής συμφωνίας με την ΝΔ, έχουν διαδεχθεί γκρίνιες, δυσφορία και ερωτηματικά για το αν το ΠΑΣΟΚ δεν είναι πλέον παρά συνιστώσα... της ΝΔ.

Στο Μέγαρο Μαξίμου, το όλο κλίμα ήρθαν να φορτίσουν και διαρροές από καραμανλικούς κύκλους, σύμφωνα με τις οποίες οι βουλευτές που πρόσκεινται στον πρώην πρωθυπουργό δεν πρόκειται να ψηφίσουν νέα μέτρα, ανεξάρτητα αν ο κ. Στουρνάρας θα τα ονομάσει οριζόντια ή όχι. Οι διαρροές αυτές ενίσχυσαν τις υποψίες συνεργατών του πρωθυπουργού, ότι δηλαδή υπάρχουν σχέδια για την αντικατάσταση του από την θέση του πρωθυπουργού, χωρίς την πραγματοποίηση πρόωρων εκλογών.

 

ΠΗΓΗ

Προς Θεού, στάση πληρωμών και έξοδο από το ευρώ τώρα…

Τώρα πια μπορούμε να δούμε τα γεγονότα από μια χρονική απόσταση και χωρίς την καταστροφολογία με την οποία μας βομβάρδιζαν στις αρχές του 2010 τα μνημονιακά ΜΜΕ, τρομοκρατώντας μας ότι δήθεν θα χάσουμε τη βολή μας. Ας δούμε λοιπόν τι θα γινόταν αν η ελληνική κυβέρνηση έκανε στάση πληρωμών την Άνοιξη του 2010 και γυρίζαμε τότε στη δραχμή και ας δούμε που φτάσαμε σήμερα.

Πρώτον, θα κατέρρεαν μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες που κατείχαν ελληνικά ομόλογα. Αυτό θα οδηγούσε σε  εξέγερση των ευρωπαϊκών λαών που θα έχαναν τις καταθέσεις τους και σε κατάρρευση κυβερνήσεων, κομμάτων και πολιτικών συστημάτων. Θα ακολουθούσε γενικότερος αναβρασμός και πιθανότατα κατάρρευση της ευρωζώνης.

Δεύτερον, θα ήταν υποχρεωμένες οι ξένες τράπεζες και άλλοι ιδιώτες που κατείχαν ελληνικά ομόλογα, να έλθουν στα ελληνικά δικαστήρια και να κριθούν με το ελληνικό δίκαιο, κάτω όμως από τις έκτακτες συνθήκες διάσωσης του ελληνικού κράτους. Αντί γι’ αυτό μετατράπηκαν τα ιδιωτικά χρέη σε διακρατικά, υπήχθησαν κάτω από το αγγλικό δίκαιο και θα κριθούν, αν δεν πληρώσουμε τώρα, από τα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Αργότερα κουρεύτηκαν μόνο τα ομόλογα που είχαν οι ελληνικές τράπεζες, τα ασφαλιστικά ταμεία, τα πανεπιστήμια, τα νοσοκομεία, οι μικροομολογιούχοι κ.λ.π. ενώ προηγουμένως δόθηκε χρόνος στις μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες να ξεφορτωθούν τα ελληνικά ομόλογα, τα οποία φορτωθήκαμε εμείς και κάποια αρπακτικά funds.

Τρίτον, θα είχαμε επιστρέψει σε εθνικό νόμισμα από την Άνοιξη του 2010. Θα υποφέραμε μεν στην αρχή από έλλειψη εισαγόμενων αγαθών, αλλά σήμερα θα ήταν ορατά πλέον τα σημεία της εγχώριας ανάκαμψης, αφού θα αναγκαζόμασταν να στύψουμε ακόμα και τις πέτρες για να επιβιώσουμε.

Τέταρτον, θα γινόταν οπωσδήποτε έλεγχος του επαχθούς και απεχθούς χρέους και θα ανακαλύπτονταν όλες οι κλοπές του ελληνικού χρήματος από Έλληνες και ξένους..

Πέμπτον, θα είχε καταρρεύσει ολόκληρο το παλιό κομματικό σύστημα και κυρίως οι εγχώριοι κρατικοδίαιτοι ολιγάρχες που ελέγχουν αυτό το σύστημα, ενώ θα άρχιζαν να αναπτύσσονται νέες πραγματικές παραγωγικές δυνάμεις στην ελληνική κοινωνία.

Αντί για τα πιο πάνω τι έχουμε σήμερα;

Διασώθηκαν οι ευρωπαϊκές τράπεζες, τα χρήματα των ευρωπαίων καταθετών, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και κυρίως διασώθηκε η ευρωζώνη και το ευρώ. Διασώθηκε επίσης το απόλυτα υπεύθυνο ελληνικό πολιτικό σύστημα, η ντόπια παρασιτική ολιγαρχία και αντί για οποιαδήποτε παραγωγή και ανάπτυξη, έχουμε αποχώρηση από τη χώρα των παραγωγικών επιχειρήσεων και των Ελλήνων επιστημόνων. Φυσικά καμία ανάπτυξη δεν φαίνεται στον ορίζοντα, η χώρα μας οδηγείται στο ξεπούλημα, ο λαός στην εξαθλίωση και τον εξανδραποδισμό και έχουμε από πάνω μας και τους ευρωπαίους να μας λένε ότι η επιτήρηση θα συνεχιστεί μέχρι το 2064 και βλέπουμε.

Τι λέτε λοιπόν; Κάναμε καλά που υπογράψαμε μνημόνια το 2010; Μπορούμε έστω να φύγουμε σήμερα από το ευρώ;

Μπορούμε. Ακόμα και σήμερα είμαστε στην ίδια περιουσιακή θέση που ήμασταν το 2010, αν εξαιρέσουμε τη μείωση των εισοδημάτων και την αύξηση του δημοσίου χρέους. Ακόμα δεν έχουμε χάσει σημαντικές δημόσιες αλλά και ιδιωτικές περιουσίες. Μέχρι στιγμής έχουμε μόνο πρόβλημα ρευστότητας, το οποίο δημιουργεί το κοινό νόμισμα. Όμως αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, το πρόβλημα ρευστότητας θα μετατραπεί σε περιουσιακό πρόβλημα. Θα οδηγηθούμε σε απώλεια δημόσιων περιουσιών μέσω του ξεπουλήματος και σε απώλεια ιδιωτικών περιουσιών μέσω της βαρύτατης φορολογίας, χωρίς μάλιστα να αποκλείεται και "κούρεμα" των καταθέσεων. Όλα αυτά θα μας οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια στην εξαθλίωση και εξαφάνιση.

Τώρα ακόμα πρέπει οπωσδήποτε να κάνουμε στάση πληρωμών και να φύγουμε από το ευρώ. Προς Θεού, είναι η μόνη λύση. Από τη στιγμή που δεν έχουμε τη δύναμη να ελέγξουμε το νόμισμα είμαστε εξαρτημένοι και χαμένοι. Δεν πρέπει να ξεγελιόμαστε με τα διάφορα "τούνελ" από τα οποία δήθεν βγαίνουμε. Αυτά θα μας λένε και έπειτα από 50 χρόνια!!! Δεν υπάρχει τρόπος εξόδου από την κρίση μιας οικονομίας που δεν παράγει τίποτα, αν δεν διαγράψει τα χρέη της και δεν αναγκαστεί να παράξει. Μπορεί φυσικά σήμερα αυτά τα χρέη να είναι διακρατικά και αυτό να επιβαρύνει τους ευρωπαίους φορολογούμενους, αλλά τώρα πλέον η Ευρωζώνη θα το αντέξει γιατί δεν θα κινδυνεύσουν να καταρρεύσουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και να χαθούν περιουσίες. Τουλάχιστον έτσι αφήνουν να εννοηθεί. Ναι μεν θα στραφεί εναντίον μας η μήνη των ευρωπαϊκών λαών, αλλά αυτό θα ξεπεραστεί γρήγορα. Προέχει να επιβιώσουμε και να μην εξαφανιστούμε εμείς ως Έθνος. Μπορεί να στεναχωρήσουμε τους Ευρωπαίους, όμως αν και τους σώσαμε με δική μας εξαθλίωση, εκείνοι, όχι μόνο δεν θέλουν να μας βοηθήσουν, αλλά θέλουν να κερδοσκοπήσουν κι από πάνω από τις περιουσίες μας. Έτσι όμως, χωρίς αλληλεγγύη μεταξύ των λαών, δυστυχώς δεν μπορεί να σταθεί το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Ναι θα καταρρεύσει το κομματικό σύστημα και η παρασιτική κρατικοδίαιτη ολιγαρχία. Αυτό όμως περισσότερο με καλό μοιάζει παρά με κακό.

Ναι θα υπάρξει πληθωρισμός. Όμως σήμερα καταρρέουν οι αξίες των περιουσιακών μας στοιχείων και μειώνονται δραματικά τα εισοδήματά μας. Αυτό αλήθεια τι είναι; Δεν είναι μια δραματική εσωτερική υποτίμηση χωρίς κανένα ορατό όφελος;

Ναι θα αναγκαστούμε να εργαστούμε, να στύψουμε την πέτρα για να ζήσουμε, αλλά θα είναι η δική μας πέτρα και θα την στύψουμε εμείς. Δεν θα μας κλέβουν και θα μας στύβουν οι ξένοι. Μόνο έτσι θα βάλουμε τις πραγματικές βάσεις για αυτοδύναμη ανάπτυξη. Θα πάψουμε να περιμένουμε τα διεθνή κοράκια να έρθουν να επενδύσουν και να κλέψουν τον πλούτο μας.

Ναι υπάρχει ενδεχόμενο να βάλουν την Τουρκία να δημιουργήσει θερμό επεισόδιο, αλλά αφενός θα είναι αυτοί οι υπεύθυνοι (εμείς κάναμε το χρέος μας, όσο μας επέτρεπαν οι δυνάμεις μας), αφετέρου είναι προτιμότερο να αγωνιστούμε, παρά να εξαφανιστούμε σιγά σιγά με τα χέρια κάτω. 

Κανένας λαός δεν χάθηκε γιατί έχασε σε έναν πόλεμο (αν τυχόν συμβεί κάτι τέτοιο). Χάθηκε όταν παρήκμασε οικονομικά. Θέλουμε άραγε να χαθούμε;
 
http://hassapis-peter.blogspot.gr/
 

62.000 τα ακίνητα έτοιμα που θα βγουν σε πλειστηριασμό.

Περίπου 50.000 δανειολήπτες με προσημειωμένα ακίνητα για τους οποίους έχουν εκδοθεί διαταγές πληρωμής τα τελευταία έξι χρόνια θα βρεθούν στο στόχαστρο, εφόσον αρθεί η οριζόντια απαγόρευση στη διενέργεια πλειστηριασμών.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Έθνος της Κυριακής», στη γραμμή εκκίνησης για πλειστηριασμούς βρίσκονται περίπου 62.000 ακίνητα και για την ακρίβεια, κατοικίες, γραφεία, καταστήματα και εξοχικά. Πρόκειται να βγουν στο… σφυρί από την 1η Ιανουαρίου του 2014, εφόσον αρθεί οριζόντια η απαγόρευση της διενέργειας πλειστηριασμών.

Αυτός είναι, κατά πληροφορίες, ο αριθμός των δανείων για τα οποία οι τράπεζες έχουν εκδώσει τα τελευταία έξι χρόνια, διαταγές πληρωμής, καθώς οι περίπου 50.000 δανειολήπτες και ιδιοκτήτες των υποθηκευμένων ακινήτων βρέθηκαν στο «κόκκινο».

Τραπεζικές πηγές αναφέρουν πως αυτά τα 62.000 δάνεια είναι επιχειρηματικά, καταναλωτικά και στεγαστικά και έχουν υποθηκευμένα ακίνητα. Από αυτά μόλις τα 26.000 είναι στεγαστικά, δηλαδή έχουν κατά κύριο λόγο προσημειωμένη την πρώτη κατοικία.

Από τους 50.000 δανειολήπτες τουλάχιστον 15.000 εντοπίστηκαν να έχουν τη δυνατότητα πληρωμής των δόσεών τους, δηλαδή διαθέτουν τραπεζικούς λογαριασμούς και ακίνητα πέραν των προσημειωμένων, αλλά κρύβονται πίσω από αναστολές της διενέργειας πλειστηριασμών.

Κυβερνητικές πηγές φέρονται να επισημαίνουν πως ο αριθμός των 62.000 δανείων διαμορφώθηκε σε αυτό το επίπεδο τα τελευταία έξι χρόνια. Από το 2008 μέχρι και φέτος, όταν κάθε χρόνο δίνονταν ετησίως παρατάσεις στην αναστολή πλειστηριασμών.

 

ΠΗΓΗ

 

Oκτώ αποτυχόντες βουλευτές διορίστηκαν σε κρατικές θέσεις και αποκαταστάθηκαν. Αμ πως!

Και οι πολιτευτές έχουν ψυχή και... μισθό! «Κανένας καλός δεν πάει χαμένος» είθισται να λέει ο σοφός λαός. Ωστόσο, όπως έχει δείξει η Ιστορία, η ρήση αυτή δεν επιβεβαιώνεται πάντα, ειδικά στην Ελλάδα του Μνημονίου, όπου οι αξίες σε ουκ ολίγες περιπτώσεις «πνίγονται» στη δίνη του αρνητικού οικονομικού περιβάλλοντος.

Αυτοί που δείχνουν, πάντως, να μην επηρεάζονται από την όλη κατάσταση, και ως εκ τούτου να μην κάνουν σκέψεις φιλοσοφικού περιεχομένου αναφορικά με την κρίση που μαστίζει τη χώρα, είναι μερικοί ευνοημένοι από τη θεά Τύχη -και όχι μόνο βεβαίως- πρώην εθνοπατέρες, οι οποίοι, παρά την αποτυχία τους να βρεθούν και πάλι στα έδρανα της Βουλής, βρήκαν τον τρόπο να εμπλακούν στον δημόσιο βίο, και μάλιστα να αμείβονται για αυτό. Πρόκειται για μια «επίλεκτη» ομάδα πολιτικών στελεχών, που, αν και στις τελευταίες εθνικές εκλογές δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν την εκλογή τους, εντούτοις ελέω διάφορων συγκυριών, αλλά και των ισχυρών διασυνδέσεών τους στον ηγετικό πυρήνα των κομμάτων τους, βρέθηκαν σε αξιοζήλευτα πόστα του κρατικού μηχανισμού. Κι αν κάποιοι κακεντρεχείς βιαστούν να πουν ότι έγιναν από βουλευτές... δημόσιοι υπάλληλοι, αρκεί να ρίξουν μια ματιά στους ρόλους που ανέλαβαν, οι οποίοι φυσικά συνοδεύονται από το αντίστοιχο μισθολογικό καθεστώς. Ποιος κομματικός παράγοντας, άλλωστε, ή ακόμη και πολιτικός που από την ενεργό κοινοβουλευτική δράση έχει περάσει στο πολιτικό περιθώριο (αλλά και -γιατί όχι;- κάποιος απλός πολίτης) δεν θα ήθελε να συμμετέχει στο παιχνίδι της εξουσίας, έστω και διά της πλαγίας οδού; Προφανώς, ο τίτλος «πρώην βουλευτής» έχει ακόμη και σήμερα βαρύνουσα σημασία στα βιογραφικά των υποψηφίων για τα υψηλά κλιμάκια του δημόσιου τομέα...

ΡΟΒΕΡΤΟΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ο «Γκαστόνε» του ΠΑΣΟΚ Αν υπάρχει ένα στέλεχος του ΠΑΣΟΚ στο οποίο μπορεί κάλλιστα να αποδοθεί ο χαρακτηρισμός «Γκαστόνε», αυτό είναι ο Ροβέρτος Σπυρόπουλος. «Ο άνθρωπος έχει το κοκκαλάκι της νυχτερίδας», λένε μεταξύ σοβαρού και αστείου οι άσπονδοι φίλοι του στη Χαριλάου Τρικούπη. Αιτία, βέβαια, για τα σχόλια αυτά είναι το γεγονός ότι ο Αρκάς πολιτικός και πρώην υφυπουργός παραμένει γαντζωμένος στην καρέκλα του διοικητή του ΙΚΑ, παρά τις σκοτεινές υποθέσεις που έχουν σημαδέψει κατά καιρούς τη θητεία του στο Ιδρυμα, αλλά και την απόλυτη σύνδεση του ονόματός του με τους χειρισμούς (όταν ήταν διευθυντής στην Ιπποκράτους) που οδήγησαν στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό του άλλοτε κραταιού Κινήματος. Παρ’ όλα αυτά, χάρη στην ανάγκη διατήρησης των εύθραυστων ισορροπιών στο εσωτερικό του κόμματος, αλλά και στους κόλπους της κυβέρνησης, εξακολουθεί να απολαμβάνει (παρά τις συνεχείς γκρίνιες για την αντικατάστασή του κυρίως από το «γαλάζιο» στρατόπεδο) τον τίτλο του διοικητή, αποδεικνύοντας πως ο άνθρωπος είναι εφτάψυχος.

ΕΥΑ ΚΑΪΛΗ

Η αδικημένη που ικανοποιήθηκε Οι εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012 στάθηκαν αφορμή για να ραγίσει το γυαλί των άριστων σχέσεων που διατηρούσε επί χρόνια με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελο Βενιζέλο. Βλέπετε, ο τελευταίος, με την απόφασή του να κρατήσει την έδρα του στην Α’ Θεσσαλονίκης, στέρησε από τη γαλανομάτα Θεσσαλονικιά την ευκαιρία να ανανεώσει τη θητεία της στη Βουλή. Η Εύα Καϊλή, από τη μεριά της, που είχε στηρίξει τον σημερινό υπουργό Εξωτερικών σε κάθε του εσωκομματικό μέτωπο, για πολύ καιρό δεν έκρυβε τη δυσαρέσκειά της για το γεγονός ότι έχασε με αυτό τον τρόπο το «τρένο» που οδηγούσε στην πλατεία Συντάγματος, κι έτσι απέρριπτε χωρίς δεύτερη κουβέντα τις προτάσεις του κ. Βενιζέλου να αναλάβει πόστο είτε στο κομματικό οργανόγραμμα είτε στον κρατικό μηχανισμό. Βλέπετε, η ωραία πρώην βουλευτής είχε άλλα σχέδια (αφού μεσολάβησε το πέρασμά της από τον Ομιλο Κοντομηνά), στο επίκεντρο των οποίων βρίσκονταν η ενασχόλησή της με projects που αφορούσαν τον χώρο της ενέργειας, οι επαφές της με τον μεγαλομέτοχο του ΠΑΟΚ, Ιβάν Σαββίδη, αλλά και η ολοκλήρωση του διδακτορικού της στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Εντούτοις, με το πέρασμα του χρόνου φαίνεται πως άλλαξε άποψη και πριν από λίγες εβδομάδες ανταποκρίθηκε θετικά στο πολιτικό φλερτ του αναπληρωτή υπουργού Εσωτερικών και καλού της φίλου, Λεωνίδα Γρηγοράκου, και τοποθετήθηκε στο Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας.

ΝΙΚΟΣ ΖΩΙΔΗΣ

Στο πλευρό του Βαρβιτσιώτη Οταν πριν από λίγες ημέρες έγινε γνωστό πως ο πρώην βουλευτής Δωδεκανήσου του ΠΑΣΟΚ (και πρώην αντινομάρχης), Νίκος Ζωίδης, αναλαμβάνει καθήκοντα γενικού γραμματέα Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, άπαντες αναρωτήθηκαν πώς θα καταστεί εφικτή και ομαλή η συμβίωσή του με τον πολιτικό του προϊστάμενο, Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη. Την απάντηση έσπευσε να δώσει σε συνομιλητές του ο ίδιος ο προερχόμενος από τη Ν.Δ. υπουργός Ναυτιλίας, υπενθυμίζοντας πως ήταν από τους πρώτους που μίλησαν για ανάγκη συνεργασίας των πολιτικών δυνάμεων, την εποχή που η κυβέρνηση Παπανδρέου κλυδωνιζόταν (αν και, όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, ο υπουργός είχε άλλα σχέδια για την εν λόγω γραμματεία). Οσο για τον ίδιο τον κ. Ζωίδη; Δεν μπήκε καν σε τέτοιου είδους σκέψεις, αφού ουσιαστικά εξασφάλισε τη συνέχειά του στην πολιτική, έστω και σε διαφορετικό ρόλο απ’ αυτόν που είχε συνηθίσει επί μία πενταετία, με την παρουσία του στο Κοινοβούλιο και στα νομαρχιακά συμβούλια.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ

Βρήκε… γιατρειά στον ΕΟΦ Είναι βέβαιο πως ο δραστήριος Δημήτρης Λιντζέρης... αρρώστησε μετά τις περσινές εκλογές, όταν συνειδητοποίησε πως η μακρόχρονη κοινοβουλευτική του θητεία δεν θα ανανεωνόταν. Ωστόσο, ο γνωστός για τα σημιτικά του και κατόπιν φιλοβενιζελικά του αισθήματα, που αποτέλεσαν καθοριστικό παράγοντα για την έντονα επικριτική στάση που κρατούσε έναντι της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου (έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στις κρίσιμες εκείνες ημέρες που οδήγησαν στην παραίτηση του τελευταίου από την πρωθυπουργία), βρήκε το... φάρμακό του μέσω της τοποθέτησής του ως προέδρου στον ΕΟΦ. Και στη δική του περίπτωση θα πρέπει να βρεθεί κοινός βηματισμός με τον νεοδημοκράτη αρμόδιο υπουργό, Αδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος, εκτός των άλλων, φημίζεται και για την εκρηκτικότητα του χαρακτήρα του. Οπως και να ’χει, ο άλλοτε βουλευτής της Β’ Πειραιά θα πρέπει να προσαρμοστεί σύντομα στα νέα δεδομένα, καθώς εν μέσω αυτής της δύσκολης συγκυρίας οφείλει να επιδείξει τεχνοκρατικές αρετές, αφήνοντας στην άκρη τη νοοτροπία του πολιτικού.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΛΕΥΡΗΣ

Αμισθος σύμβουλος του κολλητού του Ενα από τα πρόσωπα για την άμεση αξιοποίηση των οποίων οι παροικούντες τη «γαλάζια» Ιερουσαλήμ στοιχημάτιζαν ήταν ο πρώην βουλευτής του ΛΑΟΣ Θανάσης Πλεύρης. Πρόκειται, άλλωστε, για ένα στέλεχος που είναι κοινό μυστικό πως χαίρει της εκτίμησης της «γαλάζιας» ηγεσίας, αφού δεν είναι λίγοι εκείνοι που μιλούν με τα καλύτερα λόγια για το επίπεδο των νομικών του γνώσεων, αλλά και για το πολιτικό προφίλ που καλλιεργεί μετά την αποχώρησή του από το κόμμα του Γιώργου Καρατζαφέρη και την προσχώρησή του στη Ν.Δ. Εντούτοις, ο κ. Πλεύρης δεν πήρε κάποιο κρατικό πόστο, μέχρι τη στιγμή που ο καλός του φίλος, Αδωνις Γεωργιάδης, του προσέφερε θέση άμισθου συμβούλου στο υπουργείο Υγείας, εκτιμώντας πως η κίνηση αυτή θα τον βοηθούσε σε μεγάλο βαθμό να τα βγάλει πέρα στις δύσκολες υποχρεώσεις του. Κάποια στιγμή, ακούστηκε έντονα ότι θα γινόταν αντιπρόεδρος στον ΕΟΦ, ωστόσο ο ίδιος το διέψευσε, ξεκαθαρίζοντας πως κάτι τέτοιο δεν βρισκόταν στις άμεσες προθέσεις του.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟΛΚΑΣ

Το «πουλέν» του Γιώργου στον ΕΛΟΤ Μπορεί να ήταν μόνο για ένα φεγγάρι, συγκεκριμένα μετά τις εκλογές του 2009, μέλος του Κοινοβουλίου, όμως, από ό,τι φάνηκε, η απειρία του δεν πτόησε τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος του έδωσε κατά την τελευταία περίοδο της κυβέρνησής του τον τίτλο του υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ. Ο λόγος για τον πρώην βουλευτή Ημαθίας Αγγελο Τόλκα, ο οποίος στο πλαίσιο της συγκυβέρνησης ανέλαβε τον ΕΛΟΤ, χωρίς όμως η ανάληψη των καθηκόντων του να τύχει θερμής υποδοχής από τους συντρόφους του στο ΠΑΣΟΚ. «Υπήρχαν άλλοι που προηγούνταν στην επετηρίδα», έλεγαν κορυφαία «πράσινα» στελέχη, μη μπορώντας να κρύψουν την οργή τους. Πάντως, ο ίδιος ξεκαθαρίζει σε συνομιλητές του πως βλέπει την ενασχόλησή του με τον Οργανισμό Τυποποίησης ως μια ευκαιρία να αποκτήσει εμπειρίες σχετικά με τη λειτουργία και τα κακώς κείμενα του ελληνικού Δημοσίου. Ξεχνά, μάλλον, ότι δεν είναι εκεί για να μαθαίνει, αλλά για να δίνει λύσεις...

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΟΣ

Τέκνο του κομματικού σωλήνα Στη λίστα με τους «βολεμένους» πρώην βουλευτές δεν θα μπορούσε κανείς να μην ξεχωρίσει τον «γαλάζιο» Γρηγόρη Αποστολάκο, ο οποίος, μετά από δύο κοινοβουλευτικές θητείες (2007-2009 και 2009-2012), βρήκε παρηγοριά για την αποτυχημένη προσπάθεια επανεκλογής του στον Οργανισμό Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων, του οποίου είναι πρόεδρος από τον Ιανουάριο. Πάντως, ο κ. Αποστολάκος είναι ένα πρόσωπο που ξέρει το Δημόσιο καλύτερα από την παλάμη του. Την περίοδο της διακυβέρνησης Μητσοτάκη ήταν διορισμένος νομάρχης Αρκαδίας, ενώ ακολούθως εξελέγη νομάρχης Λακωνίας, σε δύο διαδοχικές εκλογικές μάχες. Ως γνήσιο πολιτικό τέκνο των Μητσοτάκηδων και άριστος γνώστης της Αυτοδιοίκησης, δεν θα μπορούσε να μην αξιοποιηθεί στη διάρκεια της δημαρχίας της Ντόρας Μπακογιάννη στην Αθήνα. Το 2003 η τελευταία τον έχρισε γενικό γραμματέα του δήμου της πρωτεύουσας, θέση στην οποία και παρέμεινε έως το 2007, οπότε και δοκίμασε για πρώτη φορά (επιτυχώς) την τύχη του στην κεντρική πολιτική σκηνή. Είναι ξεκάθαρο πως, πέραν των όποιων τυπικών προσόντων του κ. Αποστολάκου, η επιλογή του Μεγάρου Μαξίμου να του δώσει τη δυνατότητα να προεδρεύει ενός τόσο σημαντικού Οργανισμού είχε και έντονα εσωκομματικά χαρακτηριστικά, αφού είναι εμφανές πως για κάποιο λόγο ο πρωθυπουργός θέλησε να τον συμπεριλάβει στους κόλπους των «ευεργετηθέντων» στελεχών του βασικού κυβερνητικού εταίρου.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΕΞΑΡΧΟΣ

Η θέση... του ήρθε λουκούμι. Περίοπτη θέση στη λίστα των «βολεμένων» πρώην βουλευτών κατέχει και ο Βασίλης Εξαρχος, ένα από τα πλέον προβεβλημένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος στο πρόσφατο παρελθόν είχε διατελέσει και γραμματέας της «πράσινης» Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Ο Λαρισαίος πολιτικός, που κατάφερε να κερδίσει την είσοδό του στη Βουλή στις εκλογές του 2004, του 2007 και του 2009, κάθεται στην καρέκλα του Ελληνικού Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων, θέση που, όπως καταλαβαίνετε, του είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στην προσπάθειά του να διατηρήσει ζεστό τον κόσμο του στον κάμπο, τώρα που βρίσκεται εκτός Κοινοβουλίου. Κατά μία περίεργη σύμπτωση, δε, θεωρείται και αυτός επίλεκτο μέλος του λεγόμενου παπανδρεϊκού πυρήνα, ο οποίος κατά πώς φαίνεται συνιστά εγγύηση αποκατάστασης για τους αποτυχόντες εθνοπατέρες του Κινήματος. Αντίθετα, στην ομάδα των ακραιφνών βενιζελικών συγκαταλέγεται ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΓΟΣΕ και ο προερχόμενος από τον Νομό Αχαΐας πρώην υφυπουργός Εθνικής Αμυνας, Κώστας Σπηλιόπουλος. Ο τελευταίος εκλεγόταν βουλευτής από το 1996 έως το 2009.

Του ΘΑΝΑΣΗ ΦΟΥΣΚΙΔΗ, εφημερίδα "Παραπολιτικά"

πηγη

Η Μετάλλαξη του Νοικοκύρη

Άνεργος ή με ένα εισόδημα της πείνας, είναι νόμος πως με τον άλφα, βήτα ή γαμα-τα τρόπο, ο αγαπημένος νοικοκύρης του συστήματος θα μεταλλαχτεί. Το γεγονός πως κάποιος δεν έχει λεφτά να καλύψει τις βασικές υποχρεώσεις του, να ικανοποιήσει τις βασικές ανάγκες του, θα τον αλλάξει σε κάτι. Δεν είναι αυτό το κάτι ίδιο σε όλους αλλά το σίγουρο είναι πως θα τον βγάλει από τη συνηθισμένη του ΤΑΞΗ.

Το να μην έχεις μία, δεν είναι κάποιος όρος αφηρημένος σε ένα πίνακα στατιστικής, είναι ένα μοντέλο ζωής που αναγκάζεσαι να υιοθετήσεις και να προσαρμοστείς ώστε να το αντέχεις με οποιοδήποτε τρόπο γιατί οι εναλλακτικές του να μη το αντέξεις είναι δυο. Η να οδηγηθείς στη τρέλα ή να πηδήξεις από κάποιο μπαλκόνι.

Ο νοικοκύρης που δεν μπορεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του είναι ένα σώμα δεμένο μέσα σ’ ένα ζουρλομανδύα με το μυαλό να λειτουργεί σε άλλη διάσταση από τις κινητικές του ικανότητες. Πρέπει να μάθει πως θα αντιμετωπίζει το γεγονός πως τον βλέπουν σαν φουκαριάρη, σαν κακό πολίτη, σαν περίσσευμα. Εκείνος που πριν έλεγε βαδίζω με καθαρό το κούτελο πρέπει να αντιμετωπίσει τον εξευτελισμό του να παρακαλάει για δανεικά, να παρακαλάει για διακανονισμούς στις τράπεζες, στην εφορία, στη ΔΕΗ, στον ΟΤΕ, στο σπιτονοικοκύρη του.. Και πρέπει να είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τον εκβιασμό, τον εκφοβισμό, τη μ@λακία που θα του πει ο καθένας, σαν να είναι ένα ΛΑΘΟΣ.

Δεν υπάρχει τράπεζα ή εφορία που θα νοιώσουν το πρόβλημά του, τους είναι αδιάφορο, δεν υπάρχει καλοσυνάτος μαυραγορίτης που θα πάει να σκοτώσει τις βέρες του και τα σταυρουδάκια για ένα κομμάτι ψωμί, δεν υπάρχει υπάλληλος σε γκισέ που να έχει την εντολή να είναι συμπονετικός και φιλάνθρωπος και να διακρίνει ποιος έχει φτάσει στο πάτο και ποιος όχι.

Οι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που είναι εντός συστήματος αλλά με αδυναμία να είναι καλά παιδιά, αργά ή γρήγορα δεν θα είναι πια καλά παιδιά. Ακόμα κι αν ποτέ δεν είχε περάσει από το μυαλό τους, θα γίνουν περιθώριο. Ένα περιθώριο που θα αυξάνεται συνεχώς. Θα απλώνεται σαν σκιά πάνω από τα εναπομείναντα καλά νοικοκυριά, τους βολεμένους, και θα μισεί. Θα μισεί τη ντροπή, θα νοιώθει σιχαμάρα για όλους τους ανθρώπους που θα του κλείσουν τη πόρτα στη μούρη, θα νοιώθει οργή να καίει κάθε φορά που θα του υψώνουν το δάχτυλο στη μούρη απειλητικά, θα νοιώσει αργά ή γρήγορα την ανάγκη πως πρέπει να κάνει κάτι για να εκδικηθεί.

Οι πολιτικές λιτότητας θα βγάλουν τα μάτια τους από μόνες τους. Θα καταρρεύσουν κάποια στιγμή παρασυρόμενες στη συμφορά που οι ίδιες γέννησαν. Θα αυξήσουν τον αριθμό των “παράνομων” πολιτών. Γιατί αν ξαφνικά στα 40σου στα 50σου στα 70σου ή ακόμα και στο ξεκίνημα στα 20, συνηθίσεις πως είσαι ΑΠΟΒΛΗΤΟ, ΠΑΡΕΙΣΑΚΤΟΣ, αναγκαστικά θα πρέπει να βρεις διεξόδους για να ζήσεις. Κι αν δεν βρίσκεις στην αρχή μπορεί να θέλεις να κάνεις κακό στην ίδια τη ζωή σου, αλλά πόσο μακριά θα είναι ο καιρός που αυτό το μέγα πλήθος των παρείσακτων δεν θα επιθυμήσει να κάνει κακό στους άλλους;

Ο νόμος της ζούγκλας δεν είναι τρόπος του λέγειν. Το έχουμε πει ξανά και ξανά. Θα μου χτυπήσεις το ένα μάγουλο και θα γυρίσω κι από το άλλο. Αν μου χτυπήσεις και το άλλο ΞΕΜΕΙΝΑ ΑΠΟ ΜΑΓΟΥΛΑ. Δεν γίνεται αλλιώς. Ο πατέρας, η μάνα δεν μπορούν, με οποιοδήποτε τρόπο θα πρέπει να εξασφαλίσουν τα παιδιά. Ο νέος θα πρέπει να υπερασπίσει τη ζωή που του παίρνουν. Κι όλη αυτή η βίαιη μετάλλαξη, η βίαιη προσαρμογή στη φτώχεια, τη δυστυχία, την απελπισία κάποια στιγμή θα κάνουν να εκραγεί η βαλβίδα ασφαλείας της εικονικής τάξης.

Το έχουμε δει αμέτρητες φορές στην ανθρώπινη ιστορία και θα το δούμε κι άλλες τόσες. Είναι διαφορετικό να έχεις μπροστά σου πολίτες που τους κοροϊδεύεις μεν αλλά κουτσοπερνάνε τη ζωούλα τους και διαφορετικό να έχεις ανθρώπους με τη πλάτη στο τοίχο που δεν έχουν τίποτα άλλο να χάσουν πια εκτός. Άνθρωποι που απειλείται η ζωή τους και η ζωή των παιδιών τους. Που νοιώθουν περίσσευμα στο παχύσαρκο σώμα μιας τυραννίας.

Είναι το στρίψιμο της βίδας. Κι όταν αυτή στρίψει είναι απρόβλεπτες οι συνέπειες. Μέχρι που θα φτάσουν οι απειλές, η τρομοκρατία; Μπορεί κανείς να κλείσει ένα ολόκληρο λαό στα κάγκελα; Μπορεί μια κυβέρνηση να ελέγξει τους μεταλλαγμένους που θα γεμίσουν μίσος; Πόσο καλά μπορεί να κρατήσει μια πόρτα ασφαλείας όταν θα τη σπρώξουν εκατοντάδες χιλιάδες πεινασμένοι απέξω; Θα πέσει. Θα πέσει άγρια και θα πλακώσει όσους βρίσκονται από πίσω.

Γι΄αυτό κι είναι σίγουρο πως ετοιμάζουν κάποιο κόλπο. Αναρωτιέμαι ποιο θα είναι αυτό. Ποια ομάδα θα σχηματιστεί μπροστά στη πόρτα που θα καλέσει τους μεταλλαγμένους στο μέρος της. Μέχρι τώρα τα σχήματα που δημιουργούνται είναι κωμικό-τραγικά.

Το μεγάλο ερώτημα δεν είναι αν όλοι εμείς θα σηκωθούμε από τους καναπέδες (που πλέον είναι τρύπιοι και τα ελατήρια έχουν μπει μέσα στο πισινό μας) αλλά με ποιο τρόπο θα διασώσουν τους δικούς τους καναπέδες. Κι επειδή οι μεταλλαγμένοι λειτουργούν ενστικτωδώς σαν ζόμπι, αλλά οι αρχιτέκτονες της συμφοράς βλέπουν πολύ πιο μπροστά από το αυτονόητο, αναρωτιέμαι τι βλέπουν…

ΠΗΓΗ:
Συνήθης Ύποπτος

"ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΟΡΦΩΜΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΑΜΑΡΑ" ΦΩΝΑΖΑΝ Πολίτες αποδοκίμασαν τον Κ.Παπούλια στην Θεσσαλονίκη - ΒΙΝΤΕΟ

Πολίτες αποδοκίμσαν τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλια, αλλά και την κυβέρνηση στο πρόσωπό του Μικρή κινητοποίηση της Ασφάλειας έξω από τον Άγιο Δημήτριο, την ώρα που έφτανε στον χώρο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Ενας από αυτούς, δικηγόρος, μέλος της Εναλλακτικής Πρωτοβουλίας Δικηγόρων, βγήκε στο μπαλκόνι της πολυκατοικίας στην Αριστοτέλους 36 και με μια ντουντούκα στα χέρια φώναζε «Οχι σ' αυτό το μόρφωμα της κατοχικής κυβέρνησης, στη χούντα του Σαμαρά, να αντισταθούμε».

Στο βίντεο ακολυγεται να κάνει αναφορά στα σκάνδαλα της Siemens και των πολεμικών όπλων, ενώ φωνάζει «οχι στην καταστροφή της χώρας», ενώ άλλοι πολίτες τον χειροκροτούσαν.

Δείτε το βίντεο:


πηγη

Όλα γίνονται για τον μπεζαχτά.

Είναι δυνατόν κανείς να πιστέψει, ότι αυτοί οι δύο παντρεύονται για να βάλουν το παραμικρό έστω λιθαράκι με σκοπό την σωτηρία αυτής της χώρας και των αναξιοπαθούντων κατοίκων της;

Είναι δυνατόν κανείς να πιστέψει, ότι όλοι αυτοί οι πύρινοι λόγοι, μετά το κούμπωμα του μεσαίου κουμπιού και την τακτοποίηση των σελίδων του κειμένου πάνω στο βήμα της Βουλής, που κατακεραύνωναν το αντίπαλο κόμμα, είχαν την παραμικρή δόση αλήθειας και πολιτικής ευθύτητας;

Είναι δυνατόν κανείς να πιστέψει, ότι πολιτικοί ενός κυρίαρχου κράτους, τόσα χρόνια “απασχολούσαν” τον λαό με τις κοκορομαχίες τους για να λεηλατούν, οι ίδιοι και οι ομοτράπεζοί τους, την δημόσια περιουσία του, ενώ τώρα εμφανίζονται ως συνεταιρισμός για την σωτηρία του;

Είναι δυνατόν κανείς να πιστέψει, ότι μετά από τον μεθοδευμένο υπερδανεισμό και την δια της βίας εκπτώχυνση των Ελλήνων, οι ίδιοι αυτοί πολιτικοί που ευθύνονται για τα προηγούμενα, εμμένουν ακόμα να σώσουν την Ελλάδα, αντί να πάνε μόνοι τους να χαθούν στην λήθη της ιστορίας;

Είναι δυνατόν κανείς να πιστέψει, ότι δεν έχουν ιδιοτελή σκοπό, να συγκαλύψουν οικονομικά σκάνδαλα του παρελθόντος, και να δρομολογήσουν τις αντιπαροχές του μέλλοντος;

Είναι δυνατόν κανείς να πιστέψει, ότι θα προστατέψουν από εδώ και πέρα την δημοκρατία και τα εργασιακά δικαιώματα, όταν θα εκπονούν το ξεπούλημα των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας, που μέχρι τώρα, δολίως κρατούσαν κρυφές;

Είναι δυνατόν κανείς να πιστέψει, ότι ο γάμος αυτός γίνεται για την σωτηρία της χώρας και όχι για την αντιμετώπιση της ανόδου της Αριστεράς στο, διαζευγμένο βέβαια, σύνολό της;

Και επειδή στους διαζευγμένους συνήθως επικρατεί ασυμφωνία χαρακτήρων και αντιλήψεων, τον ρόλο της διατήρησης της συνοχής, ενίοτε αναλαμβάνουν τα παιδιά, ή ως γεφυροποιοί ή τασσόμενοι υπέρ του ενός γονέα.

Το χειρότερο για τους ψηφοφόρους της Αριστεράς θα ήταν να αποποιηθούν και τα δύο προηγούμενα.

Ας φροντίσουν οι γονείς να μην έχουμε μια τέτοια επώδυνη κατάληξη.

Ο Μπαγασάκος

 

Ramnousia