ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ - Φρένο στις κατασχέσεις σε μισθούς και συντάξεις

Το υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει, κάθε φορά που δίδεται εντολή κατάσχεσης, να επαναλαμβάνει στις τράπεζες και να εφιστά την προσοχή περί ακατάσχετου στους λογαριασμούς μισθοδοσίας και σύνταξης, τονίζει ο Συνήγορος του Πολίτη με αφορμή πλήθος αναφορών που έχει δεχθεί για κατάσχεση ποσών, τα οποία προέρχονται από μισθούς ή συντάξεις, χωρίς να τηρηθεί από την τράπεζα ο περιορισμός του ακατάσχετου, όπως προβλέπεται από τον σχετικό νόμο.

Η Ανεξάρτητη Αρχή προτείνει στις περιπτώσεις αυτές να υπάρχει μεγαλύτερη συνεργασία και επικοινωνία μεταξύ ΔΟΥ- τραπεζών προκειμένου να μην παρουσιάζονται παρόμοια φαινόμενα.

Επισημαίνει δε ότι, όπως και σε κάθε πλέον υπόθεση που αφορά την οικονομική επιβάρυνση του πολίτη, οι αρμόδιες υπηρεσίες πρέπει να λαμβάνουν πάντα υπόψη τη δυσμενή οικονομική συγκυρία και την επιβίωση του πολίτη.
Επίσης, έχει προτείνει την τροποποίηση των σχετικών διατάξεων ώστε να τηρείται το όριο του ακατάσχετου των 1.000 ευρώ και σε κάθε άλλο λογαριασμό –όχι μόνο για ποσά που προέρχονται από μισθούς, συντάξεις και ασφαλιστικά βοηθήματα (π.χ. ποσά από μισθώματα-ενοίκια), όταν τα ποσά αυτά αποτελούν αποδεδειγμένα το μοναδικό εισόδημα του πολίτη.

Επίσης, η Αρχή αναφέρει ότι σύμφωνα με το άρθρο 30 παρ. 4 του Κώδικα Εισπράξεων Δημοσίων Εσόδων, ο αρμόδιος προϊστάμενος της ΔΟΥ έχει διακριτική ευχέρεια όσον αφορά το μέτρο αναγκαστικής εκτέλεσης που θα επιλέξει αλλά και το χρηματικό ποσό που θα κατασχέσει. Η δυνατότητα αυτή πρέπει να γίνεται γνωστή στους φορολογούμενους.
Τέλος, σημειώνει ότι κατά τη διάρκεια της διερεύνησης των σχετικών αναφορών συνήθως προκύπτει ότι οι τράπεζες δεν ερευνούν, ως όφειλαν, αν ο λογαριασμός που τηρεί στην τράπεζα ο πολίτης είναι λογαριασμός στον οποίο κατατίθεται ο μισθός ή η σύνταξη ή το ασφαλιστικό επίδομα με αποτέλεσμα να κατάσχουν το σύνολο του ποσού.

 

ΠΗΓΗ

 

Φοβάται μην γίνει Βαγγελ - Άκης...

Θανάσης Καρτερός

Όποιος δεν έχει ακόμα καταλάβει τι εστί Βενιζέλος, και τι ζημιά κάνει απ' όπου περάσει, πρέπει να ρίξει μια ματιά στα πρακτικά της συζήτησης στη Βουλή για τα  ναυπηγεία Σκαραμαγκά και το σκάνδαλο των υποβρυχίων. Ένα σκάνδαλο που κόστισε ως γνωστό στον ελληνικό λαό τα μαλλιά της κεφαλής του και στο οποίο πολλοί υποστηρίζουν ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι χωμένος μέχρι το λαιμό. Και είναι διάχυτη η εντύπωση ότι τον προστατεύει μέχρι τώρα η κοινοβουλευτική αριθμητική, αφού χωρίς το κόμμα του δεν υπάρχει κυβερνητική πλειοψηφία, πράγμα που δεν εμπόδισε βέβαια ακόμα και τον Αβραμόπουλο να τον αφήσει ξεκρέμαστο κατά τη σχετική συζήτηση.

Προσέξτε τα αποκαλυπτήρια του Βενιζέλου διά στόματος Βενιζέλου:

Είπε για τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «οδύρεται για δήθεν υποκλοπές γιατί τον συνδέουν με τη Marfin και τις Σκουριές». Και δεν κοκκίνισε καθόλου καθώς το έλεγε, ούτε καν πρασίνισε.

Διότι, αν οι υποκλοπές είναι δήθεν, τότε πώς τις επικαλείται και ξέρει μάλιστα και το περιεχόμενό τους; Ή είναι δήθεν, δηλαδή δεν υπάρχουν, δεν γίνονται, οπότε έπρεπε να καταγγείλει όσους μιλούν για κοριούς και βαλιτσάκια, και έτερον ουδέν. Ή δεν είναι δήθεν, οπότε ομολογεί ότι γίνονται υποκλοπές και ενημερώνεται μάλιστα ο ίδιος για το περιεχόμενό τους.

Δεν γίνεται κοτζάμ συνταγματολόγος, αρχηγός κόμματος που συγκυβερνά και μεταρρυθμιστής της χώρας και της πολιτικής να χαρακτηρίζει ανύπαρκτες τις υποκλοπές και ταυτόχρονα το περιεχόμενό τους τόσο υπαρκτό, που να το περνάει θηλιά στο λαιμό του Τσίπρα.

Είπε επίσης για το ΣΥΡΙΖΑ ότι «όπως έχει ενσωματώσει στους κόλπους του την ομάδα Τσοχατζόπουλου, έτσι υιοθετεί συμφέροντα που έχουν θιγεί, γιατί ακυρώθηκαν οι αμαρτωλές συμβάσεις τους. Τόσο απλά και τόσο καθαρά»!
Τόσο απλά και τόσο καθαρά, μάλιστα. Αλλά υπάρχουν και άλλα απλούστερα, αν και όχι τόσο καθαρά.

Ο Βενιζέλος, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ -και η ΝΔ τότε- ζητούσαν να ριχτεί φως στα έργα και τις ημέρες του Άκη, διαρρήγνυε τα ιμάτιά του για την αθωότητα του σήμερα καταδικασμένου πρώην υπουργού. Υπέγραφε φαρδιά πλατεία το πόρισμα του ΠΑΣΟΚ ότι «δεν προκύπτει κανένα στοιχείο πιθανής τέλεσης ποινικού αδικήματος από τους κυρίους Τσοχατζόπουλο και Παπαντωνίου (…), που επί μήνες προσεβλήθησαν και διασύρθηκαν αδίκως». Και αγόρευε στη Βουλή έμπλεος πάθους, ότι: «Η υπόθεση αυτή ξεκίνησε ως ένα τεράστιο πολιτικό και ενδεχομένως ποινικό σκάνδαλο και σήμερα (25/2/2005) η υπόθεση αυτή έχει εξατμιστεί (…) Μας λέει Ν.Δ. ότι υπάρχει ύποπτη διακίνηση χρημάτων με δήθεν παραλήπτες, οποίοι μπορεί να είναι και πολιτικά πρόσωπα. Δεν υπάρχει τίποτα απολύτως!»

Προσεβλήθη και διασύρθηκε αδίκως ο Άκης! Δεν υπάρχει τίποτε ΑΠΟΛΥΤΩΣ! Τόσο απλός και τόσο λίγο καθαρός ο αντιπρόεδρος της σωτηρίας μας. Κι όση σχέση με την αλήθεια είχαν οι κορώνες του υπέρ του Άκη τότε, άλλη τόση έχουν και οι ανοησίες του για την αριστερά σήμερα. Ποιος σοβαρός άνθρωπος να ασχοληθεί μ” αυτές;

Είπε τέλος για τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, αφού τον αποκάλεσε συνομιλητή του ΣΥΡΙΖΑ: «Οι υπουργοί δεν είναι για να περιγράφουν καταστάσεις. Ούτε για να κάνουν τον καλό στην αντιπολίτευση, αλλά για να φέρουν ευθύνες και αποτελέσματα. Όμως, η χυδαιότητα, η συκοφαντία η εκπροσώπηση ύποπτων συμφερόντων, υπονομεύει το ενιαίο δημοκρατικό εθνικό μέτωπο».

Εδώ πια ο τύπος εκεί που χρωστάει δεν πάει να πάρει μόνο το βόδι, αλλά και τον τσομπάνη. Εκβιάζει ανοιχτά -τι άλλο είναι αυτά τα περί υπονόμευσης του εθνικού μετώπου, αν όχι «καθίστε καλά γιατί παίρνω το καπελάκι μου και πάπαλα η κυβέρνηση»; Συκοφαντεί ακόμα πιο ανοιχτά -τι άλλο είναι αυτά περί κάποιων υπουργών που θέλουν να κάνουν τον καλό στην αντιπολίτευση; Και ψεύδεται με άνεση Γκιούλιβερ -τι άλλο είναι η αποκάλυψη ότι ο Αβραμόπουλος (ο Αβραμόπουλος!!!) είναι συνομιλητής του ΣΥΡΙΖΑ;

Συνοψίζουμε: Ο Τσίπρας φοβάται τις παρακολουθήσεις που ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ. Ο ΣΥΡΙΖΑ συνδέεται με ύποπτα παιγνίδια στο Σκαραμαγκά, στις Σκουριές και στη Marfin. Ο Αβραμόπουλος είναι μυστικός συνομιλητής του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φίλος των φίλων του Τσοχατζόπουλου. Κι όλα αυτά που βγήκαν από το στόμα του Ευάγγελου Βενιζέλου αποδεικνύουν τα καθαρά του χέρια.

Συμπέρασμα: Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης επιβεβαιώνει ότι είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση της κατάλληλης κυβέρνησης. Για την ώρα βέβαια, γιατί κι ο Άκης στην κατάλληλη θέση ήταν μέχρι που βρέθηκε στην ακατάλληλη θέση, πίσω από τα σίδερα. Και ίσως αυτός είναι ο κρυφός φόβος του κυρίου αντιπροέδρου με τα ναυπηγεία -μήπως από υπερήφανο θωρηκτό Ευάγγελος μετασκευαστεί σε γερμένο υποβρύχιο Βαγγελ-Άκης…
 
http://nonews-news.blogspot.gr/

 

ΣΕ ΚΑΤΟΧΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2040 - ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΟΚ ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΡΥΞΕΛΕΣ

Λίγοι συνειδητοποίησαν ότι από αυτή την εβδομάδα η Ελλάδα βρίσκεται σε καθεστώς ενισχυμένης επιτήρησης από την Ε.Ε. και θα παραμείνει έως το 2040, όπως προβλέπει η νομοθεσία για τη δημοσιονομική εποπτεία των κρατών – μελών που τέθηκε σε εφαρμογή! Ειδικά για τα κράτη – μέλη που έχουν πάρει χρηματοδοτική βοήθεια προβλέπεται ότι θα παραμείνουν σε επιτήρηση έως ότου αποπληρώσουν το 75% των δανείων! Στην περίπτωση της Ελλάδας το διάστημα των 27 ετών που μεσολαβεί φαντάζει απίστευτα λίγο.

Όπως αναφέρει σημερινό άρθρο της εφημερίδας Καθημερινή, μέχρι το 2040 περίπου θα βρίσκεται σε καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας η ελληνική οικονομία, σύμφωνα με τη “δίπτυχη δέσμη μέτρων” (two – pack) για την οικονομική διακυβέρνηση της Ευρωζώνης, που άρχισε να εφαρμόζεται και επισήμως από αυτήν την εβδομάδα.

Σύμφωνα με το άρθρο 14 του εν λόγω, απολύτως δεσμευτικού νομικού πλαισίου, το οποίο φυσικά έχει συνυπογράψει και η Ελλάδα, ακόμα και μετά τη λήξη ενός Μνημονίου, «τα κράτη – μέλη παραμένουν υπό εποπτεία μετά το Πρόγραμμα εφόσον δεν έχει εξοφληθεί τουλάχιστον το 75% της χρηματοδοτικής συνδρομής που έχει ληφθεί από ένα ή περισσότερα άλλα κράτη – μέλη, τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) ή το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF).

Το συμβούλιο μετά από πρόταση της Επιτροπής, μπορεί να παρατείνει τη διάρκεια της άσκησης εποπτείας μετά το πρόγραμμα σε περίπτωση που εξακολουθεί να υπάρχει κίνδυνος για τη δημοσιονομική βιωσιμότητα του οικείου κράτους – μέλους».

Πρακτικά η χώρα δεν θα ελευθερωθεί ποτέ! Και μας λένε ότι την έσωσαν . Πολλοί από εμάς θα έχουν γίνει γαλαξιακή σκόνη, και η χώρα ακόμα δεν θα έχει ανακτήσει την εθνική της κυριαρχία.


Υπενθυμίζεται ότι η Ελλάδα έχει λάβει δάνεια από τον EFSF, συνολικού ύψους 144,6 δισεκατομμυρίων ευρώ (εκ των οποίων δεν έχουν ακόμα εκταμιευθεί 10,66 δις ευρώ), με λήξεις έως και το 2048.

Επίσης, έχει λάβει 52,39 δις ευρώ σε διμερή δάνεια από τα κράτη – μέλη της Ευρωζώνης, στο πλαίσιο του πρώτου μνημονίου. Οι λήξεις αυτών των δανείων αναμένεται να επεκταθούν ακόμα περισσότερο από τη μέση διάρκεια ωρίμανσης 30, 48 ετών που έχουν σήμερα, στο πλαίσιο των αποφάσεων του Eurogroup του Νοεμβρίου 2012, για περαιτέρω ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.

Ως εκ τούτου, εκτιμάται ότι μέχρι και τη τέταρτη δεκαετία του 21 ου αιώνα, όταν η Ελλάδα θα αποπληρώσει το 75% αυτών των δανείων, θα βρίσκεται υπό το καθεστώς ασφυκτικής εποπτείας, εκτός φυσικά αν στο μεταξύ αλλάξει η ευρωπαϊκή νομοθεσία, κάτι που απαιτεί ουσιαστικά ομοφωνία των κρατών – μελών της Ευρωζώνης.

Πρακτικά, η εποπτεία αυτή σημαίνει ότι ακόμα και μετά το τέλος του Μνημονίου η «Ευρωπαϊκή Επιτροπή πραγματοποιεί, σε συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τακτικές αποστολές επιθεώρησης στο κράτος – μέλος υπό εποπτεία μετά το πρόγραμμα, προκειμένου να εκτιμήσει την οικονομική, δημοσιονομική και χρηματοπιστωτική του κατάσταση.

Κοινοποιεί ανά εξάμηνο την εκτίμησή της στην αρμόδια επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στην ΟΔΕ, καθώς και στο κοινοβούλιο του οικείου κράτους – μέλους, και εκτιμά ειδικότερα αν χρειάζονται διορθωτικά μέτρα» (άρθρο 14 παρ.3).

Το καταλάβατε; Θα βρισκόμαστε εν έτει 2040, θα γίνονται διαστημικές αποστολές στον Άρη, ίσως κι στον Κρόνο, και εμείς θα παίρνουμε ακόμη μέτρα λιτότητας (διορθωτικά τα έχουν "βαφτίσει").

Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τις συστάσεις για τη διόρθωση των μακροοικονομικών ανισορροπιών, το κράτος – μέλος της Ευρωζώνης θα βρίσκεται αντιμέτωπο με τσουχτερά πρόστιμα από την Κομισιόν, παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο , ακόμα και άρση της καταβολής διαρθρωτικών κονδυλίων από τα ταμεία Συνοχής και Περιφερειακής Ανάπτυξης, αφού η εκταμίευση κοινοτικών πόρων από το 2014 και μετά θα εξαρτάται – σε μεγάλο βαθμό – από την τήρηση μακροοικονομικών κριτηρίων.

Δηλαδή όσο θα μένουμε εντός της Ευροζώνης θα τιμωρούμαστε ανελεήτα, για την ευρωπαϊκή επιλογή μας. Η ερώτηση είναι μπορεί ένας λαός να αντέξει μια τιμωρία που ήδη διανύει τον 4ο χρόνο (από τον Μάϊο του 2010 όταν υπογράφτηκε το πρώτο Μνημόνιο), και να του ζητηθεί να συνεχίσει εθελούσια τον βασανισμό του για άλλα 30 χρόνια;

Μπορεί μια χώρα να παράγει πλεονάσματα επί τρεις δεκαετίες (και βάλε) χωρίς να μετατραπούν οι κάτοικοί της σε δουλοπάροικους;

Φυσικά όχι. Και οι δανειστές το ξέρουν, και για αυτό όταν δεν θα αντέχουμε άλλο πια θα μας προτείνουν έναν τρόπο ξεχρέωσης, παραδίδοντας ορυκτό πλούτο, γη και υποδομές σε αυτούς. Για αυτό και μας ετοιμάζουν και το ομόλογο χρέους των 50 ετών, με την ανάλογη εγγύηση βέβαια.
 
http://www.defencenet.gr/
 

Ευρωκαταδίκη της Ελλάδας για τα μεταλλεία χρυσού!

Βάλια Μπαζού
Κόλαφος είναι για την κυβέρνηση η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου το οποίο καταδικάζει τη χώρα μας για το γεγονός ότι παρέλειψε (;) να λάβει εντός συγκεκριμένων προθεσμιών τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να ανακτήσει και μάλιστα εντόκως από την Ελληνικός Χρυσός- συμφερόντων Μπόμπολα- τα 15,34 εκατ. ευρώ εκατομμύρια που παρανόμως χορήγησε το ελληνικό δημόσιο πωλώντας δημόσια περιουσία σε τιμή κατώτερη της αξίας της και με απαλλαγή από τους φόρους.

Έτσι τη στιγμή που βρίσκεται στην Ελλάδα σε εξέλιξη πογκρόμ διώξεων κατά των κατοίκων της Ιερισσού που είναι αντίθετοι με τη λειτουργία του μεταλλείου, η πρώτη απόφαση δικαστηρίου καταδικάζει την ελληνική κυβέρνηση αναγνωρίζοντας παράλληλα ότι πρόκειται για σκάνδαλο με πολιτικές και οικονομικές διαστάσεις.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε την Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013, βάσιμη την προσφυγή της Επιτροπής κατά της Ελλάδας αφού η πώληση περιουσιακών στοιχείων από το ελληνικό δημόσιο στην Ελληνικός Χρυσός κρίθηκε παράνομη και ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά με την απόφαση Ε(2011) 1006 τελικό της Επιτροπής, της 23ης Φεβρουαρίου 2011, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 48/2008 (πρώην NN 61/2008) που εφάρμοσε η Ελλάδα υπέρ της Ελληνικός Χρυσός ΑΕ, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 2 και 3 της εν λόγω αποφάσεως.

Το ιστορικό της υπόθεσης που αποτελεί μέγα πολιτικό, οικονομικό και περιβαλλοντικό σκάνδαλο περιγράφεται ανάγλυφα στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και συγκεκριμένα:
- από τις 23 Φεβρουαρίου 2011 η Επιτροπή εξέδωσε την απόφαση C(2011)1006 με την οποία έκρινε ότι η πώληση περιουσιακών στοιχείων και γης υπέρ της Ελληνικός Χρυσός ΑΕ σε τιμή κατώτερη της αξίας τους και με απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής των συνδεόμενων φόρων είναι ενίσχυση ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά. Επέβαλε στην Ελλάδα την ανάκτηση των ποσών με τόκο εντός τεσσάρων μηνών από την ημερομηνία της κοινοποιήσεώς της, ήτοι μέχρι τις 23 Ιουνίου 2011.
-εντός δύο μηνών η Ελλάδα έπρεπε να πληροφορήσει την Επιτροπή σχετικά με το συνολικό ποσό, τα ληφθέντα ή τα προς λήψη μέτρα και να υποβάλει έγγραφα που να αποδεικνύουν ότι ζητήθηκε από τον δικαιούχο η επιστροφή της ενίσχυσης. Η Ελλάδα έπρεπε επίσης να ενημερώνει την Επιτροπή σχετικά με την πρόοδο των εθνικών μέτρων που λαμβάνονται για την εκτέλεση της απόφασης μέχρι την ανάκτηση της ενίσχυσης.

-Τον Απρίλιο του 2011 η Ελλάδα άσκησε ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προσφυγή ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής (T-233/11, εκκρεμής).
-Το 2012 η Επιτροπή άσκησε την παρούσα προσφυγή λόγω παραβάσεως κράτους μέλους, εκτιμώντας ότι η Ελλάδα δεν είχε λάβει εντός των προθεσμιών όλα τα απαραίτητα μέτρα για την εκτέλεση της αποφάσεώς της.
-Με τη σημερινή του απόφαση το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι μέχρι τις 23/6/2011 η Ελλάδα δεν είχε λάβει κανένα μέτρο εκτέλεσης της αποφάσεως της Επιτροπής και ότι η επίμαχη ενίσχυση, στο σύνολό της, δεν είχε ανακτηθεί. Διαπιστώνει επίσης ότι η αίτηση παρατάσεως κοινοποιήσεως πληροφοριών που υπέβαλε η Ελλάδα δεν περιείχε καμία αιτιολογία βάσει της οποίας η Επιτροπή θα μπορούσε να αποφανθεί.

πηγη

Τι περιλαμβάνει το νέο Μεσοπρόθεσμο 2014 με 2017

Υπό καθεστώς αυστηρότατης πίεσης για τέσσερα ακόμη χρόνια μπαίνουν τα ελληνικά νοικοκυριά με το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ) της περιόδου 2014 – 2017

Αυτό προβλέπει περισσότερους φόρους κατά 2,6 δις. ευρώ από την έμμεση φορολογία (κυρίως από τους ΕΦΚ σε καύσιμα και ποτά αλλά και από τον ΦΠΑ) και τα ανταποδοτικά τέλη των Δήμων αλλά και νέες μεγάλες μειώσεις σε όλα τα κονδύλια του κράτους.
Το νέο Μεσοπρόθεσμο που η κυβέρνηση θα το παρουσιάσει ως το νέο «χάρτη εξόδου από το μνημόνιο και την οικονομική κρίση», βάζει σε καθεστώς… αυστηρής δίαιτας το δημόσιο ώστε να συμβάλει με 5,5 δισ. ευρώ στην κάλυψη του δημοσιονομικού «κενού». 

Ουσιαστικά, οι συζητήσεις της κυβέρνησης με τους δανειστές για το νέο Μεσοπρόθεσμο ξεκινούν από τα 8,1 δις. ευρώ (5,5 δις ευρώ +2,6 δις. ευρώ ) που αποτελεί το βασικό σενάριο του προγράμματος.
Στην τετραετία 2014 – 2017 προβλέπονται πρόσθετες περικοπές δαπανών άνω του 1 δισ. ευρώ ανά έτος, σε υπουργεία, ΟΤΑ, ασφαλιστικά ταμεία, νοσοκομεία και γενικά σε όλους τους φορείς που «σιτίζονται» από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Μόνο από το «ψαλίδι» των πιστώσεων στα υπουργεία η κυβέρνηση στοχεύει σε μία εξοικονόμηση δαπανών που θα φθάσει τα 2 δις. ευρώ στο τέλος της περιόδου.
Σύμφωνα με πληροφορίες, από τα 17 υπουργεία 4 είναι αυτά τα οποία μπαίνουν σε καθεστώς αυστηρής λιτότητας. Πρόκειται για το Εργασίας, το Παιδείας, το Υγείας και το Εθνικής Άμυνας των οποίων τα κονδύλια «ψαλιδίζονται» κατά 1,4 δις. ευρώ. 

Το μεγαλύτερο βάρος αυτής της προσαρμογής θα σηκώσει το υπουργείο Εργασίας που θα πρέπει να μειώσει κατά 754 εκατ. ευρώ τις δαπάνες του έως το 2017 στα 11,4 δις. ευρώ από 12,1 δις. ευρώ που θα ανέλθουν το 2014.
Ακολουθεί το Παιδείας με περικοπές 440 εκατ. ευρώ, οι οποίες θα προέλθουν από το κλείσιμο Πανεπιστημίων και σχολών ΑΕΙ και του «κύματος» της διαθεσιμότητας που θα «σαρώσει» την εκπαιδευτική κοινότητα.

Στην αμέσως επόμενη θέση βρίσκεται το υπουργείο Υγείας το οποίο θα πρέπει να ανταποκριθεί σε ένα νέο νυστέρι των δαπανών του κατά 116 εκατ. ευρώ προκειμένου να μην ξεπεράσουν το «πλαφόν» των 4,3 δις. ευρώ που έχει ορίσει η τρόικα στην εκπνοή του Μεσοπρόθεσμου.
Από τον «συνήθη ύποπτο» που δεν είναι άλλο από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας ζητούνται περικοπές 116 εκατ. ευρώ κυρίως από το μέτωπο των εξοπλιστικών προγραμμάτων, ενώ 58,4 εκατ. ευρώ θα αφαιρεθούν από τις πιστώσεις του υπουργείου Δικαιοσύνης. 

Από τη «μέγγενη» νέου Μεσοπρόθεσμου δεν θα γλιτώσουν και οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων οι οποίες στην τετραετία 2014 - 2017 μειώνονται κατά 310 εκατ. ευρώ στα 6,690 δις. ευρώ από 7 δις. ευρώ το 2014.
Το 2015 προβλέπεται να διατεθούν στην αγορά επενδυτικοί πόροι ύψους 6,9 δις. ευρώ και 6,7 δις. ευρώ το 2016.
Σε ότι αφορά την κατανομή αυτών των κονδυλίων τα 5,6 δις. ευρώ θα απορροφήσουν τα υπουργεία και το υπόλοιπο κομμάτι 1,1 δις. ευρώ θα μοιραστούν οι υπόλοιποι φορείς.
Από τα υπουργεία τη «μερίδα του λέοντος» θα λαμβάνει καθ όλη την διάρκεια του Μεσοπρόθεσμου το Ανάπτυξης, το οποίο θα έχει στην διάθεση του ένα ποσό 3,6 δις. ευρώ για το 2015, 3,3 δις. ευρώ για το 2016 και άλλα 3,3 δις. ευρώ για το 2017.

Εκτός από τις περικοπές στις δαπάνες το νέο Μεσοπρόθεσμο προβλέπει και σημαντικές αυξήσεις φόρων. Τα καθαρά έσοδα από την έμμεση φορολογία προβλέπεται να αυξηθούν κατά 2,6 δις. ευρώ στα 23,1 δις. ευρώ από 20,5 δις. ευρώ το 2014. Αυτά θα προέλθουν μέσα από νέες αυξήσεις που θα γίνουν στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης, κυρίως σε καύσιμα και ποτά και κατάργηση των προνομιακών καθεστώτων του ΦΠΑ.
Την ίδια στιγμή υπάρχει προγραμματισμός για νέες αυξήσεις στα ανταποδοτικά τέλη των δήμων έτσι ώστε να αυξηθούν τα έσοδα τους προκειμένου να φθάσουν στα 7,1 δις ευρώ το 2017 από 6,7 δις, ευρώ το 2014.

Από τις αυξήσεις σε αυτά τα τέλη ωφελημένος θα βγει και ο προϋπολογισμός αφού ένα ποσό της τάξης των 750 εκατ. ευρώ το χρόνο ή 3 δις. ευρώ στην τετραετία είναι υποχρεωμένοι οι δήμοι να το αποδίδουν στο Γενικό Λογιστήριο.
Με το νέο Μεσοπρόθεσμο, στο οποίο η κυβέρνηση έχει αφήσει ακόμη ανοικτό το κομμάτι με το δημοσιονομικό «κενό» για τη διετία 2015 – 2016 που φθάνει τα 6,5 δις. ευρώ σύμφωνα με τη νεότερη εκτίμηση του ΔΝΤ, αφού θα αποτελέσει το βασικό κεφάλαιο των συζητήσεων που θα γίνουν με την τρόικα.
Άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία που προκύπτουν από το βασικό σενάριο του Μεσοπρόθεσμου είναι ότι:
* Η ιδιωτική κατανάλωση θα αρχίσει να ανεβάζει ταχύτητα από το 2015 με ρυθμό 1,6% - 1,7%, ενώ η δημόσια θα βρεθεί σε θετικό πρόσημο το 2017, γεγονός το οποίο είναι ενδεικτικό της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης.

* Το ΑΕΠ σε τρέχουσες τιμές θα φθάσει στα 186 δις. ευρώ το 2015, στα 195 δις. ευρώ το 2016 και πάνω από το ψυχολογικό «φράγμα» των 200 δις. ευρώ το 2017 στα 205 δις. ευρώ
* Οι επενδύσεις παγίου κεφαλαίου (κατασκευές, εξοπλισμός) θα αρχίσουν να κινούνται από το 2014 ανοδικά για να φθάσουν στο 11,5% το 2015 και στο 14,9% το 2016.
* Η τελική εγχώρια ζήτηση εκτιμάται ότι θα αρχίσει να ενισχύεται από το 2015 σε ποσοστό 2% και θα φθάσει στο 4% τα επόμενα δύο χρόνια.
* Οι δαπάνες για καταπτώσεις εγγυήσεων θα παρουσιάσουν σημαντική άνοδο τα επόμενα χρόνια. Από τα 700 εκατ. ευρώ προβλέπεται να αυξηθούν κατά 437 εκατ. ευρώ στο 1,1 37 δις. ευρώ το 2017 εντείνοντας έτσι την ασφυξία στον προϋπολογισμό.

M. Χριστοδούλου
www.bankingnews.gr

ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ - Η ΙΣΧΥΣ ΕΝ ΤΗ ΕΝΩΣΕΙ.

Συν Έλληνες έφτασε η στιγμή να απελευθερώσουμε την Ελλάδα μέσω της ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΉΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ. Είναι ο μόνος αναίμακτος τρόπος να ελευθερώσουμε την Ελλάδα, ενάντια στον εμφύλιο
που προσπαθεί να δημιουργήσει το σύστημα.
Στο email αυτό θα βρείτε φυλλάδιο (ή φτιάξτε το δικό σας) ενημέρωσης του κόσμου που δεν έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο. Παρακαλούμε κοινοποιήστε το σε blogs, emails, φόρουμ, facebook, ώστε να τοιχοκολληθεί σε μέσα μαζικής μεταφοράς, (μετρό, στάσεις λεωφορείων κ.τ.λ.), γήπεδα, δημόσιες υπηρεσίες, πανεπιστήμια, σχολεία, χώρους εργασίας, εκκλησίες.

Πρέπει να προτρέψουμε τους Έλληνες πολίτες, ενεργά να συμμετέχουν στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας, με τηλέφωνα σε εκπομπές (ραδιόφωνο και τηλεόραση), να αφυπνιστεί ο κόσμος, που φοβισμένος κάθε μέρα ακούει αρνητική προπαγάνδα!

Εδώ και 3 χρόνια κάνετε αναρτήσεις ή διαβάζεται το πώς καταστρέφεται η Ελλάδα. Είναι επιτακτική ανάγκη τουλάχιστον η πρώτη ανάρτηση σας (μόνιμα) να αφορά (Γενική Πολιτική Απεργία, την αποκατάσταση της Δημοκρατίας ή την ανύψωση του ηθικού των Ελλήνων). Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε το παρακάτω σύνδεσμο.

http://www.youtube.com/watch?v=DU2_TU-BfWA&list=PLc0ePP5cKSOR0I290_kOhqvAcz5_2ld6C&index=1

Ας σταματήσουμε πλέον να δημιουργούμε κατάθλιψη, και κατά συνέπεια αδυναμία αντίδρασης, και ας ανεβάσουμε το ηθικό των Ελλήνων! Έχουμε πόλεμο το έχετε κατανοήσει? 4000+ νεκροί… μας παίρνουν την πατρίδα…και εσείς ρίχνεται μια ντουφεκιά στον αέρα και φεύγετε? Και όχι μόνο αυτό αλλά φωνάζετε κιόλας “οι εχθροί είναι πολλοί!” Πλέον όσοι δεν συμβάλλουν στην προσπάθεια απελευθέρωσης της Ελλάδος, όσοι δεν συνεισφέρουν στην ενότητα των Ελλήνων, θα μείνουνε στην ιστορία ως σύγχρονοι εφιάλτες, έστω και μέσω της αδράνειας τους. (Η αποστολή αυτού του email σε 500 γνωστά blogs, θα αποδείξει στους πολίτες ποιοι είναι πραγματικοί πατριώτες). Οι αποδείξεις ότι όλα τα κόμματα είναι του συστήματος υπάρχουν, οι εκλογές δεν πρόκειται να αλλάξουν τίποτα! Ας σταματήσουμε να εθελοτυφλούμε επιτέλους!

Ήρθε η ώρα να ενωθούμε όλοι οι Έλληνες, και να συνειδητοποιήσουμε την ΔΥΝΑΜΗ που έχουμε! ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΑΠΕΡΓΙΑ! Η ΙΣΧΥΣ ΕΝ ΤΗ ΕΝΩΣΕΙ.

 

Τα ξεχασμένα από τους «διασώστες» εθνικά θέματα

Εθνικά θέματα. Η φράση αυτή προκαταλαμβάνει μάλλον αρνητικά τον κάθε πολίτη, που έχει κουραστεί με τα ευχολόγια και έχει απογοητευτεί με το πολύχρονο διαζύγιο ρητορικής και πραγματικότητας. Είναι όντως μία πρόκληση να μιλήσεις ουσιαστικά για τα εθνικά λεγόμενα θέματα, υπερβαίνοντας τόσο το κλίμα της μεμψιμοιρίας όσο και το απόλυτο τίποτε της σημερινής μας εξωτερικής πολιτικής.
Πρώτα-πρώτα είναι απόλυτη ανάγκη να υπάρξει αυτή η πολιτική.


Τα τελευταία χρόνια, και με το πρόσχημα της οικονομικής κρίσης, η Ελλάδα σχεδόν έχει εξαφανιστεί από το διεθνές προσκήνιο και η μόνη της «πολιτική» είναι είτε να ευθυγραμμίζεται με τις αποφάσεις των Βρυξελλών είτε να αμύνεται - φραστικά - στις επιβουλές των γειτόνων.


Εμείς θεωρούμε αυτονόητη ανάγκη την υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας μας και την ριζική αναδιάταξη των εξωτερικών σχέσεων της χώρας. Υποστηρίζουμε την ανάγκη μιας ενιαίας Ευρώπης των εθνών από τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια, ώστε να αποφευχθούν οι ηγεμονισμοί που οδήγησαν την Ευρώπη σε πολέμους. Η Γερμανία, που φέρει την πρωταρχική ευθύνη για το εφιαλτικό παρελθόν, απειλεί και πάλι σήμερα με οικονομικά και πολιτικά μέσα την φυσιογνωμία και την ενότητα της ΕΕ.
Από την άλλη η Ευρώπη, και ειδικά στον βαθμό που αδυνατίζει θεσμικά και δημοκρατικά, δεν μπορεί να αποτελεί τον μοναδικό ορίζοντα των διεθνών μας σχέσεων. Το ευρωπαϊκό περιβάλλον θα μπορούσε να βελτιωθεί σημαντικά αν στο εσωτερικό της ΕΕ δημιουργηθεί ένας διακριτός πόλος από τα κράτη της Βαλκανικής.


Απέναντι στην ευρωπαϊκή διάσταση της κρίσης και την απειλή μιας νέας πανευρωπαϊκής γερμανικής ηγεμονίας η Ελλάδα θα πρέπει να αναπτύξει μια ιδιότυπη στρατηγική που θα λαμβάνει υπ’ όψιν τις απειλές που αντιμετωπίζει και τις δυνατότητες που διαθέτει. Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα μεταξύ Δύσης και Ανατολής, που από οκτώ αιώνες αντιμετωπίζει τις αποικιακές αξιώσεις και των δύο πλευρών. Δεν είναι τυχαίο ότι στην Ελλάδα και την Κύπρο η Ευρώπη δείχνει το σκληρότερό της πρόσωπο, μεταβάλλοντας ανοιχτά τη χώρα σε αποικία χρέους και αξιώνοντας απροκάλυπτα την λεηλασία του εθνικού, φυσικού και κοινωνικού μας πλούτου. Ταυτόχρονα, η ευρωπαϊκή αποικιοκρατία αναπτύσσεται ιστορικά στα Βαλκάνια, σε συνέργεια με τον τουρκικό περιφερειακό ηγεμονισμό. Όπως αποδείχτηκε περίτρανα στο Κόσοβο και στη Βοσνία, κατά την δεκαετία του 1990, τα Βαλκάνια έχουν μεταβληθεί σε πολιτικό εργαστήριο όπου διαμορφώνονται μοντέλα συγκυριαρχίας μεταξύ των αποικιακών δυνάμεων της Δύσης και της νεο-οθωμανικής Τουρκίας.


Έτσι, η Ελλάδα θα πρέπει στον αγώνα για την ανεξαρτησία της να αναπτύξει στην πραγματικότητα έναν διμέτωπο αγώνα. Χρειαζόμαστε ένα παρατεταμένο αντάρτικο που σκοπό θα έχει να προκαλέσει ρήγματα στη γεωπολιτική μας περικύκλωση. Σε ό,τι αφορά στην Ευρώπη, θα πρέπει να αναπτύξουμε τις αντιστάσεις μας σε όλα τα πεδία ώστε να μπλοκάρουμε την επέλαση των μνημονίων και των καταστροφικών «μεταρρυθμίσεων» που απαιτεί η ΕΕ. Παράλληλα χρειαζόμαστε συμμαχίες είτε με ομοειδή κινήματα είτε και με κυβερνήσεις στις χώρες του ευρωπαϊκού «Νότου» ώστε να χτίσουμε ευρύτερα μέτωπα για την αντιμετώπιση της "γερμανικής Ευρώπης". Και βέβαια, θα πρέπει να αξιοποιήσουμε κάθε ενδοϊμπεριαλιστική αντίθεση ή και αντισυσπείρωση που γεννάει η βουλιμία και ο σωβινισμός της νέας γερμανικής ηγεμονίας. Η πρόσφατη (αναγκαστική) στροφή της Αμερικής του Ομπάμα, που έκανε πίσω στη Συρία, που κάνει κάποια δειλά βήματα συνεννόησης με το Ιράν και που δείχνει μια διάθεση στήριξης τη χώρα μας – πιθανότατα για λόγους που σχετίζονται με την γεωπολιτική μας θέση, τους υδρογονάνθρακες της ΑΟΖ μας και τα ισραηλινά αδιέξοδα – είναι ενδεικτική των ευκαιριών που προκύπτουν.


Ταυτόχρονα, απέναντι στον νεο-οθωμανισμό πρέπει να διαμορφώσουμε στρατηγικές συμμαχίες με τις υπόλοιπες χώρες των Βαλκανίων που απειλούνται κι αυτές να υπαχθούν στην τουρκική σφαίρα επιρροής (Σερβία, Βουλγαρία). Ομοίως χρειαζόμαστε συνεργασία και με τις δυνάμεις που τόσο στο εσωτερικό της Τουρκίας όσο και στη Μέση Ανατολή αντιμάχονται τα τουρκικά αυτοκρατορικά σχέδια (Κούρδους, αλεβίτες, σιίτες του Λιβάνου, Ορθόδοξους Άραβες, Ιράν κ.α.).


ΤΟΥΡΚΙΑ
Φιλικές σχέσεις με την Τουρκία μπορούν να γίνουν νοητές μόνο όταν αυτή πάψει να κατέχει την Κύπρο, να παρεμβαίνει στη Θράκη, να επιβουλεύεται το Αιγαίο. Ο νεο-οθωμανισμός κάποιων δικών μας ελίτ, που υποστηρίζει την υπαγωγή μας στην τουρκική σφαίρα κυριαρχίας, είναι ανιστόρητος και παραγνωρίζει τον επιθετικό χαρακτήρα των τουρκικών αρχουσών τάξεων, ειδικά σήμερα που η Ελλάδα είναι στο ναδίρ της και η άλλη πλευρά στο ζενίθ της. Οι ψευδαισθήσεις για τις μεταρρυθμίσεις του Ερντογάν έχουν εξαντληθεί, είδαμε όλοι πως άλλαξε μόνο το προσωπικό της εξουσίας και κανείς δεν είναι πια σίγουρος αν το ισλαμικό προσωπικό θα αποδειχθεί καλύτερο/προτιμότερο του κεμαλιστικού. Προϋπόθεση για αυθεντικά καλές σχέσεις αποτελεί η ισορροπία των εκατέρωθεν δυνάμεων (εδώ θα ήταν σημαντική η διαμόρφωση ενός βαλκανικού πόλου) και ο εκδημοκρατισμός της γείτονος (με αυτοδιάθεση για τον κουρδικό λαό και πλήρη δικαιώματα στις εθνο-θρησκευτικές μειονότητες της Μικράς Ασίας). Ως τότε είναι απαραίτητο να περιοριστούν οι αυταπάτες και ο στρουθοκαμηλισμός που δεν αφορούν πια μόνο το ΥΠΕΞ αλλά δυστυχώς και το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Η μαλακή ισχύς της Τουρκίας (τηλεοπτικά σήριαλ, οικονομική διείσδυση, αναστηλώσεις οθωμανικών μνημείων…) δεν είναι πιο αθώα από την σκληρή (στρατιωτικός υπερ-εξοπλισμός, παραβιάσεις στο Αιγαίο, επιθετική κατασκοπεία…) και αποτελεί το ιδανικό της συμπλήρωμα.


ΚΥΠΡΟΣ
Οι αγώνες του κυπριακού ελληνισμού διασαφηνίζουν την ουσία του Κυπριακού: Η ημικατεχόμενη Κύπρος αποτελεί αναπόσπαστο και κομβικής σημασίας κομμάτι του ελληνισμού και ο βαθύτερος πόθος Ελλαδιτών και Κυπρίων παραμένει η Ένωση. Λάθη, υποχωρήσεις, μειοδοσίες και άλλες αμαρτίες του ελληνισμού άμφω ίσως οδήγησαν σε μια σταδιακή αποξένωση, όμως επί της ουσίας δεν άλλαξαν τίποτε.
Επιβάλλεται η άμεση και θεσμική ενίσχυση των σχέσεων μεταξύ των δύο ελληνικών κρατών με μέτρα όπως η αποκατάσταση του ενιαίου αμυντικού δόγματος, η εκ νέου ενοποίηση του εκπαιδευτικού συστήματος κ.λπ. Αποφασιστικής σημασίας είναι η ουσιαστική επανασύνδεση των πολιτικών και των κοινωνικών δυνάμεων Ελλάδας και Κύπρου, με κοινά έντυπα, κοινές πολιτιστικές, κοινωνικές και πολιτικές οργανώσεις και εκδηλώσεις. Και η ενεργός παρουσία Ελλαδιτών και Κυπρίων στα κινήματα της Ελλάδας και της Κύπρου αποτελεί αποφασιστική παράμετρο για την ανακατάκτηση της απαραίτητης ψυχικής ενότητας.
Η ληστρική επιδρομή κατά των κυπριακών Τραπεζών και η επικείμενη φτωχοποίηση της Νήσου δια του Μνημονίου διέλυσαν τις αυταπάτες περί «κυπριακού θαύματος» και βιαίως μας έφεραν ξανά κοντύτερα. Πριν μας επιβληθεί ένα νέο Σχέδιο Ανάν επιβάλλεται να διακηρύξουμε πως οι διακοινοτικές συνομιλίες δεν έχουν κανένα νόημα εφόσον παραμένουν στο νησί τα τουρκικά στρατεύματα και οι έποικοι, και δεν συζητάμε το Κυπριακό παρά ως ζήτημα κατοχής και εθνοκάθαρσης. Για τους Τουρκοκύπριους είναι αυτονόητη η εγγύηση των ατομικών και μειονοτικών δικαιωμάτων τους αλλά είναι απολύτως απαράδεκτο το καθεστώς της δήθεν «ισότιμης κοινότητας». Τέλος, και για να μην ξεχνάμε την πηγή του προβλήματος, θα πρέπει να δρομολογηθεί το ξήλωμα των αγγλικών βάσεων.


ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ
Στην προοπτική διαμόρφωσης ενός βαλκανικού πόλου εντός της Ευρώπης, αλλά και της αντιμετώπισης των μείζονων κινδύνων, η ιδεοληψία των γειτόνων περί Μακεδονίας είναι ένα απολύτως περιττό και ενδεχομένως επιλύσιμο πρόβλημα. Μια λογική και έντιμη στάση έναντι του αλυτρωτισμού των Σκοπίων θα μπορούσε να δεχθεί τον γεωγραφικό προσδιορισμό για την ονομασία τους, εφόσον αυτή θα ήταν για όλες τις χρήσεις, θα άλλαζε το Σύνταγμα της ΠΓΔΜ και θα έκλεινε ζητήματα του τύπου «μακεδονική γλώσσα» ή «μακεδονική» εθνότητα. Η σύμπραξή μας με Σέρβους, Βούλγαρους και πιθανώς και Αλβανούς, οι οποίοι έχουν ο καθένας τα δικά του προβλήματα με τον ψευτο-μακεδονισμό, μπορεί να πολλαπλασιάσει την δυνατότητα πίεσης στα Σκόπια για παραγωγή κάποιου αποτελέσματος. Η απόλυτη εξάρτηση του μέλλοντός τους από τις σχέσεις τους με τη χώρα μας θα γίνει προφανής μόνο όταν μια σοβαρή ελληνική πολιτική δώσει τέλος στα ανέξοδα παραληρήματά τους και στην προκλητική στήριξη της Τουρκίας.


ΘΡΑΚΗ
Η ελληνική κυριαρχία στη Θράκη υπονομεύεται ανοιχτά από την παρουσία και τη δραστηριότητα του τουρκικού Προξενείου, το οποίο πρέπει να καταργηθεί. Οι μουσουλμάνοι της Θράκης είναι Έλληνες πολίτες και οι Πομάκοι και οι Ρομά πρέπει να είναι διακριτές ομάδες με πολιτιστικά, εκπαιδευτικά κλπ δικαιώματα και να μην εγκαταλείπονται στην αφομοιωτική δικαιοδοσία των τουρκοφρόνων. Η θρησκευτική ζωή των Ελλήνων μουσουλμάνων πρέπει να πάψει να αποτελεί όχημα τουρκικού αλυτρωτισμού και το ελληνικό κράτος πρέπει όχι μόνο να διορίζει τους μουφτήδες και τους ιμάμηδες που το αποδέχονται αλλά και να τους καταρτίζει σε πανεπιστημιακό επίπεδο. Η πολιτιστική τους παρουσία πρέπει να καταγραφεί επιστημονικά και να αναδειχθεί, ασχέτως της καταγωγής τους, αποτρέποντας τις πλαστογραφήσεις που σήμερα απεργάζεται η προξενική παρέμβαση. Πρέπει να ρυθμιστεί και η τελευταία εκκρεμότητα που δυσχεραίνει την καθημερινότητα των μουσουλμάνων συμπολιτών μας και μετά να παταχθεί η διάχυτη ανομία. Επιπλέον πρέπει να αντιμετωπιστεί η τουρκική οικονομική και πολιτιστική διείσδυση που διευκολύνεται από την ενδοτική πολιτική των νεο-οθωμανικών κύκλων στο εσωτερικό της χώρας, σε επιχειρηματικούς κύκλους και πολιτικές δυνάμεις.


ΑΙΓΑΙΟ
Η ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) μπορεί να κλείσει τις «τρύπες» της ελληνικής επικράτειας και να ακυρώσει επιθετικά γκρίζες ζώνες, κάζους μπέλι και άλλα εφευρήματα της Άγκυρας, όταν θα είναι η κατάλληλη συγκυρία. Στο Ανατολικό Αιγαίο πρέπει να αποφευχθεί η σταδιακή τουρκοποίηση της οικονομίας των νησιών, ενισχύοντας τις υποδομές και την τοπική οικονομία και διασυνδέοντάς την με την οικονομία της υπόλοιπης χώρας. Επίσης η ενίσχυση της δημογραφίας και της άμυνας των νησιών μπορεί να επιτευχθεί με διάφορους τρόπους, όχι απαραίτητα δαπανηρούς, εφόσον υπάρχει πολιτική βούληση. Άλλωστε το τέλος της υδροκέφαλης αθηνοκεντρικής Ελλάδας αποτελεί αναγκαίο παράγοντα εθνικής ολοκλήρωσης και άμυνας. Με μια γιγαντωμένη πρωτεύουσα πνιγμένη στον παρασιτισμό και αποκομμένη από κάθε αίσθηση ιθαγένειας και κοινωνίας, δεν έχουμε κανένα μέλλον.


Όλα τα παραπάνω αποτελούν μία περίληψη μέρους των θέσεων που ασπάζεται μία σημαντική μερίδα των Ελλήνων πολιτών και τα οποία σύντομα θα ανακοινωθούν και επίσημα ως αδιασάλευτες βάσεις μίας μερίδας γνωστών για την επιστημοσύνη τους ακομμάτιστων πολιτών που αποφάσισαν -λόγω των όσων συμβαίνουν στην Ελλάδα- να εκτεθούν στην πολιτική και να απαιτήσουν την εφαρμογή και υλοποίηση της λογικής και των αυτονόητων έναντι του παραλογισμού και των επικινδυνότατων πωλητικών που εφαρμόζονται στην πατρίδα μας και τα οποία προοιωνίζουν τα χείριστα για το σύνολο της χώρας…

Κωνσταντίνος

"Δεμένες οι κατηγορίες κατά Ε.Βενιζέλου για τη σύμβαση του 2010" - Τα έγγραφα που "καίνε" τον Ε.Βενιζέλο

Απόλυτα δεμένες θεωρεί τις κατηγορίες σε βάρος του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου ο ΣΥΡΙΖΑ έχοντας στα χέρια του τη σύμβαση Neptune II που υπέγραψε το 2010 και η οποία προβλέπει χρονοδιάγραμμα πληρωμών ύψους 1.321.000.000 ευρώ χωρίς να δεσμεύει στο παραμικρό το νέο ιδιοκτήτη των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά Ισκαντάρ Σάφα να… κόψει λαμαρίνα ή να βάλει μία βίδα στα δύο επιπλέον υποβρύχια Type 214 κλάσης ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ.

Σημειώνεται πώς ο κ. Βενιζέλος διαβεβαίωνε για το αντίθετο τη στιγμή που αποκαλύπτονταν πώς η Ferrostaal είναι αυτή που έχει δώσει «μίζες» εκατομμυρίων ευρώ σε Έλληνες κρατικούς αξιωματούχους για να πάρουν το συμβόλαιο των υποβρυχίων οι Γερμανοί.


Με τα δεδομένα αυτά και τις συνθήκες που επικρατούν στο πολιτικό σκηνικό θεωρείται σχεδόν βέβαιο πώς αν κατατεθεί η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για Εξεταστική Επιτροπή θα στηριχθεί και από βουλευτές της Ν.Δ., οι οποίοι στο παρελθόν έχουν ταχθεί κατά της σύμβασης του κ. Βενιζέλου και τον έχουν επικρίνει σφόδρα για τους χειρισμούς στην υπόθεση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και των υποβρυχίων.


Οι Έλληνες φορολογούμενοι έχοντας πληρώσει περίπου 2,3 δις ευρώ για τα τέσσερα γερμανικά υποβρύχια Type 214, θα έπρεπε να καταβάλουν κάτι παραπάνω από 1,3 δις ευρώ για να τα παραλάβει το Πολεμικό Ναυτικό, όπως επίσης να παραλάβει το αναβαθμισμένο «Ωκεανός» και αντί δύο εκσυγχρονισμένων Type 209/1200 ισάριθμα καινούργια Type 214.


Ο κ. Βενιζέλος με τα τραγικά αυτά στοιχεία που δείχνουν το μέγεθος του σκανδάλου επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, από το 2000 που ο Άκης Τσοχατζόπουλος υπέγραψε την αρχική σύμβαση έως το 2010 με τα δικά του πεπραγμένα, επιχαίρει που καταφέραμε να πάρουμε το «Παπανικολής» μετά από χρόνια καθυστερήσεων και εργασιών για να πάρει τα… ίσια του.


Πρόλαβαν μάλιστα οι υπουργοί της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου, Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου και Εθνικής Άμυνας Ευ. Βενιζέλος να δώσουν από το 1,3 δις ευρώ συνολικά 362 εκατομμύρια ευρώ στους Γερμανούς και το νέο αφεντικό των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά κ. Σάφα.


Τα 132 εκατ. ευρώ εξ αυτών αφορούσαν σε πληρωμές για τη ναυπήγηση των δύο νέων υποβρυχίων Type 214 τη στιγμή που η διοίκηση δεν είχε προχωρήσει ούτε καν στην παραγγελία μίας λαμαρίνας και άφηνε τους εργαζόμενους απλήρωτους, χωρίς καμία συνέχεια εργασιών για τα τρία Type 214 της αρχικής σύμβασης.


Το χρονοδιάγραμμα των πληρωμών δεν προχώρησε αφού είχε πέσει η κυβέρνηση του ΓΑΠ, ανέλαβε πρωθυπουργός ο Λ. Παπαδήμος και υπουργός Εθνικής Άμυνας ο Δ. Αβραμόπουλος. Ο ίδιος ήταν που ζήτησε να μην συνεχιστούν οι πληρωμές προς τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά το Μαίο του 2011 (αφού είχε πληρωθεί η πρώτη δόση των 50 εκατ. ευρώ για το 2011).


Ο τότε υπουργός Οικονομικών κ. Βενιζέλος αν ζητούσε να σταματήσουν οι πληρωμές, όπως ισχυρίστηκε χθες στη Βουλή για να απαντήσει στο «άδειασμα» Αβραμόπουλου και στην επίθεση από το ΣΥΡΙΖΑ, θα ήταν σα να υπονομεύει τον εαυτό του.


Αντίθετα, ο νύν υπουργός Εθνικής Άμυνας δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να «χρεωθεί» τα καμώματα των άλλων που θα τον παρέσερναν στο «βούρκο» του Σκαραμαγκά. Αυτός ήταν και ο λόγος που κράτησε σαφείς αποστάσεις από τη σύμβαση Βενιζέλου και όταν ανέβηκαν οι τόνοι διεμήνυσε πως δεν δέχεται οδηγίες.
 
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης μπορεί να επιχειρεί να κρυφτεί πίσω από την κύρωση της σύμβασης από τη Βουλή, αλλά μάλλον ξεχνάει πώς αυτή επιτεύχθη με τις ψήφους μόνο του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑΟΣ. Οι βουλευτές της Ν.Δ. δεν την είχαν ψηφίσει, άρα δεν έχουν κανέναν απολύτως λόγο και να την στηρίξουν.
 
Κάθε άλλο μάλιστα. Έχουν πολλούς λόγους να τραβήξουν το «χαλί» κάτω από τα πόδια του κ. Βενιζέλου, αφού θεωρούν πώς η παρουσία του στην κυβέρνηση με τη Ν.Δ. και οι… βλέψεις του για το αύριο μπορούν να παρασύρουν το κόμμα της Ν.Δ. στον πάτο. Εκεί που βρίσκεται σήμερα το ΠΑΣΟΚ.
 
Μία λοιπόν Εξεταστική Επιτροπή από το ΣΥΡΙΖΑ σε βάρος του κ. Βενιζέλου σίγουρα θα στηρίζονταν και από βουλευτές της Ν.Δ. που θα ήθελαν να τον δουν στο εδώλιο. Γλύτωσε την παραμπομπή για τη λίστα Λαγκάρντ και πιθανόν να το βρει για τα υποβρύχια, η οποία έχει αποδειχθεί επίσης τραγικά επιζήμια για το Δημόσιο και τους Έλληνες φορολογούμενους.


Το defencenet.gr παρουσιάζει το έγγραφο που «καίει» τον Ε. Βενιζέλο εξαιτίας της υπογραφής μιας σύμβασης με χρονοδιαγράμμα πληρωμών προς το Σάφα και τους Γερμανούς, αλλά χωρίς καμία εγγύηση, δέσμευση ή ρήτρα για την παράλληλη παράδοση έργου όσον αφορά στη ναυπήγηση των δύο υποβρυχίων

H FERROSTAAL ΕΔΙΝΕ ΤΙΣ ΜΙΖΕΣ

Τα έγγραφα που "καίνε" τον Ε.Βενιζέλο για την σύμβαση των υποβρυχίων


Διαψεύδουν απόλυτα τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, υπουργό Εξωτερικών, πρώην υπουργό Εθνικής Άμυνας και πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ε.Βενιζέλο τα γεγονότα σε ότι αφορά τα έργα και τις ημέρες του στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας αναφορικά με το σκάνδαλο των υποβρυχίων Type 214.


Oι Γερμανοί της ναυπηγού εταιρείας TKMS ψεύδονταν και ο υπουργός Εθνικής Άμυνας το γνώριζε ότι ψεύδονταν όταν διαβεβαίωναν ότι «Η Ferrostaal (σ.σ. η εταιρεία που δίνει τις μίζες στο πρόγραμμα των υποβρυχίων) δεν έχει καμία σχέση με τη νέα σύμβαση που υπογράψαμε με το υπουργείο Εθνικής Άμυνας επί Ε.Βενιζέλου και η όποια σχέση της με την TKMS σταματάει το 2005». Η
 
Στην επιστολή του Atzpodien που έδωσε στην δημοσιότητα το υπουργείο Εθνικής Άμυνας με προσωπική εντολή του υπουργού Ε.Βενιζέλου, αναφέρεται ότι "η HDW δεν έχει καμία σχέση με την Ferrostaal, απλώς στα προγράμματα που είχε αναλάβει η HDW ως ναυπηγός εταιρεία, η Ferrostaal είχε αναλάβει το ... μάρκετινγκ και η όποια σχέση με την HDW τελειώνει το 2005".
 
Υπενθυμίζεται η Ferrostaal είναι η εταιρεία η οποία καταδικάστηκε στην Γερμανία για την δωροδοκία του Άκη Τσοχατζόπουλου και άλλων Ελλήνων αξιωματούχων με ποσό ύψους 84 εκατ. ευρώ για τις δύο συμβάσεις των ετών 2000 (αγορά τεσσάρων T.214) και του 2002 (πρόγραμμα εκσυγχρονισμού τριών υποβρυχίων 209/1200).


H τελευταία σύμβαση Neptune II που αναθεωρήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2010 από τον Ε.Βενιζέλο και μετέτρεψε τον εκσυγχρονισμό των δύο εναπομείντων υποβρυχίων Type 209/1200 σε αγορά δύο νέων Type 214 είναι και η πέτρα του σκανδάλου η τουλάχιοστον της τελευταίας φάσης του σκανδάλου των υποβρυχίων.
Είχε προηγηθεί η έναρξη εκσυγχρονισμού του υποβρυχίου 209/1200 S118 ΩΚΕΑΝΟΣ η οποία ακόμα εκκρεμεί σε ότι αφορά τις δοκιμές και την αποδοχή του υποβρυχίου.
 
Σε έπιστολή του εκτελεστικού πρέδρου της TKMS H.C.Atzpodien για τη εμπλοκή της Ferrostaal στη σύμβαση που υπέγραψε ο Ε.Βενιζέλος, οι Γερμανοί υποστηρίζουν ότι «από το 2005 δεν μετέχει πλέον η Ferrostaal, στη σχετική κοινοπραξία άρα δεν είναι αντισυμβαλλόμενός μας στην προκειμένη περίπτωση, αφήνοντας την αίσθηση, η οποία είναι σαφής -όχι ρητή αλλά σαφής από την επιστολή του- ότι είναι και ο ίδιος πιο ευτυχής που δεν εκπροσωπεί τώρα και την εταιρεία αυτή αλλά μόνο το δικό του όμιλο"!
 
Κάτι που είναι 100% ψευδές. O Ε.Βενιζέλος, όπως αποκαλύπτουν τα έγγραφα που έχει δημοσιεύσει το defencenet.gr, ήξερε την εμπλοκή και στη νέα σύμβαση της Ferrostaal, αλλά παρ'όλα αυτά το δέχθηκε και προχώρησε στην υπογραφή της αναθεώρησης της σύμβασης και καταβολής επιπλεόν 520 εκατ. ευρώ.
 
Η Ferrostaal (που στο μεταξύ είχε συγχωνευθεί με την άλλη γερμανική εταιρεία που ελέγχεται επίσης για δωροδοκίες αξιωματούχων, την ΜΑΝ), όχι απλώς εξακολουθούσε να είναι και μετά το 2005 αντισυμβαλλόμενο μέρος στις δύο συμβάσεις των υποβρυχίων με το ελληνικό δημόσιο, αλλά στις 21 Σεπτεμβρίου 2009 ήταν η μία από τις δύο εταιρείες (η άλλη είναι η θυγατρική της TKMS, η HDW) που κατήγγειλαν τις δύο συμβάσεις υποβρυχίων σε βάρος του ελληνικού δημοσίου!

Και επιμένουν Γερμανοί και Βενιζέλος ότι από το 2005 η Ferrostaal δεν είχε καμία σχέση με ττις συμβάσεις!


Eπίσης δημοσιεύουμε και μία «προειδοποιητική» επιστολή των HDW-ΜΑΝ Ferrostaal προς το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, πάλι, με ημερομηνία 17 Αυγούστου, με τις ίδιες υπογραφές.

 




















Τι αποδεικνύουν όλα αυτά: -Η TKMS ψεύδεται συνειδητά απέναντι στο υπουργείο και κατ’επέκταση απέναντι στο ελληνικό δημόσιο όταν υποστηρίζει ότι «Από το 2005 δεν μετέχει στην κοινοπραξία η Ferrostaal». Η Ferrostaal, η εταιρεία στελέχη της οποίας ομολόγησαν στην Γερμανία ότι «λάδωσαν» Έλληνες κρατικούς αξιωματούχους και τον Άκη Τσοχατζόπουλο το 2000 και το 2002, είναι πάντα ΕΔΩ και ήταν και επί Ε.Βενιζέλου. -Η Ferrostaal είναι πρακτικώς αδύνατον να μην είχε εμπλοκή στη σύμβαση που υπέγραψε ο Ε.Βενιζέλος. Για να αποσυρθεί η καταγγελία σε βάρος του ελληνικού δημοσίου και να προχωρήσει η νέα σύμβαση, χρειάζεται η υπογραφή της Ferrostaal, ακόμα και αν δεχθούμε την «γερμανική ανακούφιση» από την «μη συμμετοχή πλέον της Ferrostaal στο σχήμα». 






Δηλαδή αν δεχθούμε ότι η Ferrostaal παραιτήθηκε δικαιωμάτων σε συμβάσεις ύψους 3,4 δισ. ευρώ γιατί έτσι της είπε το υπουργείο. -Το βασικότερο όλων: 

Αφού ο Ε.Βενιζέλος γνώριζε ότι υπήρχε συγκεκριμένο θέμα ζήτησε έγγραφη δέσμευση ότι στη νέα σύμβαση με την οποία έδωσε 515 επιπλέον εκατομμύρια στους απατεώνες της HDW, δεν περιλαμβανόταν καθ'οιονδήποτε τρόπο και δεν είχε καμία ωφέλεια η Ferrostaal;

 Όχι! Γιατί; Μάλιστα όλα αυτά μας οδήγησαν να ερευνήσουμε ποιος βρίσκεται πίσω από την MFI (Marine Force International), τη νέα εταιρεία «χρηματοδοτήσεων» της TKMS που επίσης ερευνάται από την γερμανική δικαιοσύνη: Στην πραγματικότητα είναι η ίδια η … Ferrostaal!

 Και ένα τελευταίο: Η ομάδα του Ι.Σάφα που έκανε όλες τις διαπραγματεύσεις για την σύμβαση που υπέγραψε ο Ε.Βενιζέλος και ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ στη Βουλή, αλλά και η υπογραφή τους στο υπουργείο Άμυνας, έγινε από την ομάδα στενών συνεργατών του Άκη Τσοχατζόπουλου και γι'αυτό υπάρχει και επίσημη παραδοχή τους σπό τον Ε.Βενιζέλο, ο οποίος είχε ερωτηθεί σχετικά!


defencenet

Τα φαντάσματα και ο συνταγματολόγος.

Ο Δημοσιογράφος, ο βουλευτής, η συγγραφέας  και τα άλλα παιδιά δεν είναι μόνα. Ανήκουν σε μια ευρύτερη παρέα που δεν έχει τόση σημασία πλέον ποια κόμματα την εκφράζουν, αλλά ότι η ίδια εκφράζει έναν κόσμο που έχει πια πεθάνει. Και πως αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς τους τύπους που μας εγκαλούν με κραυγές διαρκώς από το υπερπέραν αν όχι φαντάσματα;

Η θανάσιμη μοναξιά του συστήματος αναβοσβήνει κάθε μέρα στις οθόνες μας, πίνει από την κούπα του Μιχαλολιάκου καφέ πολλά βαρύ και όχι, διαφημίζει τους φασίστες σήμερα και την επομένη τους συλλαμβάνει. Επικαλείται τη νομιμότητα για τα συμφέροντα της παρέας και την καταλύει πάλι για τα ίδια συμφέροντα. Ξεχειλώνει τις έννοιες για να χωρέσουν στον απροσδιόριστο σωματότυπο των φαντασμάτων και τις συρρικνώνει όταν κινδυνεύουν να αποδώσουν τον ορθό λόγο. Ο ορθός λόγος είναι εχθρός του παλιού κόσμου που αρέσκεται στις στρεβλώσεις και στη σύγχυση του παραληρήματος του μελλοθάνατου.

Ο παλιός κόσμος δεν ακούει εμένα, δεν ακούει εσένα, είναι απασχολημένος με την τιτάνια προσπάθειά του να επιβιώσει έστω ως μνήμη. Δημιούργησε εκατομμύρια ανασφάλιστους ανέργους δεκάδες αυτόχειρες και οι 58 υπογραφές δεν φτάνουν ούτε για τα κόλυβα  πόσο άλλωστε για μια γενναία νεκρανάσταση.

Ο συνταγματολόγος διαφωνεί, η συγγραφέας τον αποκαλεί αήθη. Η συγγραφέας δεν θέλει να ακούσει τι ορίζει το σύνταγμα εκτός αν πρόκειται για παράγραφο που ποινικοποιεί οτιδήποτε κόκκινο.

Αποφασίζει να δείξει αυτοσυγκράτηση, εξάλλου μπορεί να εκφράσει το αντικομμουνιστικό της μένος για νιοστή φορά μέσα από την αρθρογραφία της. Εξάλλου ποιό θέμα να αναδείξει; Τα σκάνδαλα του παλιού κόσμου; Την κατάλυση της δημόσιας παιδείας και υγείας; Τους 300 νεκρούς μετανάστες στα νερά του Ιονίου;

Οι άνθρωποι – φαντάσματα του παλιού κόσμου έχουν αντικομμουνιστικό μένος και ταυτόχρονα καταδικάζουν κάθε εμφυλιοπολεμική ρητορική. Αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία των φαντασμάτων.

Οι άνθρωποι – φαντάσματα του παλιού κόσμου καταδικάζουν τον παλιό κόσμο αλλά όχι τους διαμορφωτές του γιατί η αυτοκριτική είναι μια άγνωστη λέξη για αυτούς και η ανάληψη ευθύνης αφορά μόνος τους ιθαγενείς του παλιού κόσμου. Καταδικάζουν τον παλιό κόσμο χωρίς να αναφέρουν ονόματα. Καταδικάζουν τον παλιό κόσμο αντιπροτείνοντας έναν νέο κόσμο που οι μόνοι που μπορούν να τον δημιουργήσουν είναι τα φαντάσματα του παλιού. Αυτό συμβαίνει συχνά στην ιστορία των φαντασμάτων.

Δημιουργούν πεινασμένους κι επειδή γνωρίζουν ότι «δεν φταίνε τα λιοντάρια, αν μείνουν νηστικά πεινάνε»* καταδικάζουν τη βία του νηστικού του άστεγου του καθενός που αντιστέκεται για τις όποιες Σκουριές του.

Ο συνταγματολόγος μιλά για τη βία της καταστολής, του κράτους. Ο δημοσιογράφος ανάβει τον διακόπτη του διαφωτισμού, σε λίγο τον σβήνει. Ο συνταγματολόγος μιλάει για τα κεκτημένα των αγώνων των λαών. Η συγγραφέας απειλεί ξανά με το βλέμμα της κόμπρας. Οι βουλευτές εξανίστανται.

Η θανάσιμη μοναξιά του παλιού κόσμου διακρίνεται μέσα από την απόγνωση για λίγη ακόμα εξουσία – αθανασία. Ο παρηκμασμένος σκηνοθέτης αγνοεί άραγε το γεγονός πως τα σηκωμένα δάχτυλα των φαντασμάτων προεκτείνονται από τις οθόνες και προσγειώνονται σε ανθρώπους που ζουν σε σπίτια χωρίς πετρέλαιο ή ρεύμα; Αλήθεια τα φαντάσματα, τα μάτια μας τα βλέπουνε;

tvxs

Κυβερνητικός “θρίαμβος”: Θα πεθάνουμε χωρίς “νέα μέτρα”

Γράφει ο Ευριπίδης Μπίλλης
Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

Η προπαγάνδα και η εξαπάτηση των Ελλήνων οργιάζει . Ο κ. Σαμαράς έγινε «εθνικός ήρωας» «αρνούμενος ηρωικά» και «βροντοφωνάζοντας» εν όψει εκλογών (και τώρα που «καθαρίσαμε»; με τη Χρυσή Αυγή), όχι άλλα μέτρα.
Περίπου ο κ. Σαμαράς, μας λέει ότι είμαστε μια χαρά με:

• Με 45% πραγματικούς ανέργους.
• Με  180% χρέος ως προς το ΑΕΠ.
• Με ΑΕΠ μειωμένο πέραν του 25% από το αντίστοιχο του 2009.
• Με χρηματοδοτικό αδιέξοδο και 2014 που το ήξεραν από το 2010
• Με υπό απάνθρωπη και ανάλγητη χωρίς λόγο απόλυση των πάντων.
• Με καταχρεωμένους όλους τους Έλληνες με επιτόκια μέχρι 20%
• Με ίσως πέραν των 100.000 άστεγων σε όλη την χώρα,
• Με εν εξελίξει γενοκτονία και ανθρωπιστική κρίση του Ελληνισμού.
• Με υπό εκποίηση-ξεπούλημα των πάντων (κλοπή, ιδιωτικοποίηση)
• Με υπόδουλη την Ελλάδα σε μία τρόικα
• Με υποθηκευμένο τον Εθνικό και ιδιωτικό πλούτο στα μνημόνια που δεν τα καταγγέλλει ο κ. Σαμαράς,
• Με κλειστές τις περισσότερες μικρομεσαίες επιχειρήσεις
• Με εξοντωτική φορολογία, χαράτσια κτλ
• Με τον Ελληνικό λαό να ξεπαγιάζει, όχι λόγω ειδικού φόρου αλλά επειδή τον καταληστεύουν και δεν έχει χρήματα.
• Με εκποίηση από την εφορία των σπιτιών των Ελλήνων που αδυνατούν να πληρώσουν την εφορία.
• Με κατάσχεση για τον ίδιο λόγο μισθών και συντάξεων
• Με ξεγύμνωμα της άμυνας της Ελλάδας και με το κλείσιμο των Αμυντικών μας βιομηχανιών.
• Και άπειρα, κάθε Έλληνας και μία δραματική ιστορία.

Επομένως λέει ο κ. Σαμαράς ότι το μόνον που θέλει,

• ελπίζοντας με αυτό να «πείσει» ως το έκανε με την «επαναδιαπραγμάτευση»,
• είναι ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΜΕΤΡΑ

Θυμίζει την περίπτωση του μύθου του Καραγκιόζη (δεν υπονοώ ότι ο κ. Σαμαράς είναι Καραγκιόζης),

• όπου ο Πασάς αφού του έβαλε στην καλύβα του τα πάντα (κατσίκα, γάιδαρο κτλ)
• τον έκανε μετά πολύ ευχαριστημένο,
• αφαιρώντας (δήθεν, στην περίπτωση του κ. Σαμαρά, τα όχι άλλα μέτρα) ελάχιστα από όσα του είχε φορτώσει.
  

Ο κ. Σαμαράς είναι με τη δήλωση του δεσμευμένος προς Ντράγκι.

• Και να μην αφαιρέσει τίποτε και άλλα μέτρα να ΕΠΙΒΑΛΕΙ.
• Μέχρι τελικής εξόντωσης των Ελλήνων για να καταληστευθεί η περιουσία τους.
• ΠΑΡΑ ΤΟ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΤΟΥ «ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΜΕΤΡΑ» ΤΟΥ.

Κύριοι της βουλευτές της ΝΔ το πρόβλημα δεν είναι να κερδίσει η ΝΔ τις εκλογές εξαπατώντας τον Ελληνισμό για να συνεχίσει την ανωτέρω περιγραφείσα πολιτική της «παρέας».

Απαιτείται καταγγελία μνημονίων, κούρεμα του χρέους κτλ.
Και οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος με τις δηλώσεις υπακοής τους, υπέγραψαν τη «σωτηρία» μας στην οποία επιμένουν με το «ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΜΕΤΡΑ».
Επιτρέψτε μου να πω ότι αυτό αποτελεί ΝΤΡΟΠΗ.

Παρακαλείστε να δώσετε άμεσα λύση χάριν της Ελλάδας και του Ελληνισμού.

ΠΗΓΗ

Έξοχη συνταγή ΔΝΤ: «Αρπάξτε τα λεφτά των καταθέσεων!»

Αν οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης κατασχέσουν το 10% όλων των καταθέσεων των πολιτών, όπως τους προτείνει το ΔΝΤ, σίγουρα θα το επαναλαμβάνουν

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Η εισήγηση των τεχνοκρατών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου προς τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών του έχει μια δωρική λιτότητα και είναι εξαιρετικά αποτελεσματική: «Θέλετε να λύσετε αμέσως το πρόβλημα του δημόσιου χρέους που είναι υψηλότατο σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες; Αρπάξτε τα λεφτά όλων αυτών που έχουν καταθέσεις, φτωχών και πλούσιων!» είναι το νόημά της.

Για αρχή μπορείτε να ξεκινήσετε με κατάσχεση του 10% των χρημάτων όλων των καταθετών, σε όλους ανεξαιρέτως τους τραπεζικούς λογαριασμούς καταθέσεων, προτείνει το ΔΝΤ στις κυβερνήσεις, των κρατών της Ευρωζώνης ιδίως. Οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ μιλούν για έναν έκτακτο φόρο που δήθεν θα επιβληθεί μία και μοναδική φορά. Οι πολιτικοί όμως καταλαβαίνουν το νόημα της πρότασης του ΔΝΤ: έτσι και εισαχθεί η αρπαγή από το κράτος τμήματος των καταθέσεων όλων των πολιτών, έστω και αν ειπωθεί ότι είναι για μία και μοναδική φορά, τι εμποδίζει να επαναληφθεί αργότερα με την ίδια ή με διαφορετική δικαιολογία;

Το παν είναι η πρώτη ληστεία, από εκεί και πέρα οι κυβερνήσεις θα μπορούν να κατάσχουν τα λεφτά του κοσμάκη όποτε θελήσουν. Τα ίδια άλλωστε δεν έλεγαν και στους Ελληνες οι μνημονιακές κυβερνήσεις όταν επέβαλαν τη δήθεν «έκτακτη εισφορά» που μονιμοποιήθηκε χωρίς καμία αντίδραση, το «χαράτσι» στα ακίνητα, με απειλή να κόβουν το ηλεκτρικό ρεύμα σε όποιον δεν το πληρώνει και τώρα το μονιμοποιούν, το επεκτείνουν και το αυξάνουν με τους νέους, μόνιμους και τυπικά φόρους επί των ακινήτων;

Το ίδιο θα γίνει σε παγκόσμια κλίμακα, αν επιτραπεί από τους λαούς να κλέβουν οι κυβερνήσεις τις καταθέσεις τους κατά το πρότυπο του δεξιού προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη. Είναι ομολογουμένως εντυπωσιακός ο τρόπος πάντως που το ΔΝΤ συγκαλύπτει με τεχνοκρατικούς όρους τη μεγαλύτερη ληστεία στην ιστορία της ανθρωπότητας που προτείνει.

«Μία εφάπαξ φορολόγηση κεφαλαίου;» αναρωτιούνται δήθεν οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ σε έναν μεσότιτλο της έκθεσής τους και αμέσως μετά αρχίζουν περιχαρείς να μας ενημερώνουν ότι «η οξεία επιδείνωση των δημόσιων οικονομικών σε πολλές χώρες έχει αναβιώσει το ενδιαφέρον για μία ''φορολόγηση κεφαλαίου'' -έναν εφάπαξ φόρο στον ιδιωτικό πλούτο- ως ένα εξαιρετικό μέτρο για να αποκατασταθεί η βιωσιμότητα του χρέους».

Οντως «εξαιρετικό» το μέτρο της κατάσχεσης καταθέσεων, αλλά οι πανευτυχείς οικονομολόγοι του ΔΝΤ συνεχίζουν ακάθεκτοι να προβάλλουν την ιδέα τους, με την οποία είναι εμφανώς κατενθουσιασμένοι. «Υπάρχει εκπληκτικά ευρύ πλήθος εμπειριών για να αντλήσουμε από αυτές, καθώς τέτοιοι φόροι υιοθετήθηκαν πλατιά στην Ευρώπη μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, και στη Γερμανία και την Ιαπωνία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο» γράφουν, έχοντας προφανώς την αίσθηση ότι διδάσκουν από καθέδρας.

Στην πραγματικότητα αποδεικνύουν τον πολιτικό κρετινισμό τους! Ποιος θέλει να μιμηθεί π.χ. πλευρές της οικονομικής πολιτικής της ηττημένης Γερμανίας μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, με τον υπερπληθωρισμό και τελικά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία; Ποιος σημερινός πολιτικός ηγέτης ζηλεύει και θα ήθελε να αντιγράψει οικονομικά μέτρα (όπως η κατάσχεση καταθέσεων) στις ισοπεδωμένες και υπόδουλες στους Αμερικανούς, ηττημένες κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο χώρες της Γερμανίας και της Ιαπωνίας;

Αυτές οι «ασήμαντες λεπτομέρειες» όμως δεν πτοούν τους οικονομολόγους του ΔΝΤ, οι οποίοι ανενδοίαστα βγάζουν τη συνταγή για τις χώρες της Ευρωζώνης! «Οι συντελεστές φορολόγησης που απαιτούνται για να μειώσουν το δημόσιο χρέος σε επίπεδο προ κρίσης είναι αρκετά μεγάλοι: η ελάττωση της αναλογίας χρέους (σ.σ. προς το ΑΕΠ) στα επίπεδα του τέλους του 2007 θα απαιτούσε (για ένα δείγμα 15 χωρών της Ευρωζώνης) έναν συντελεστή φορολόγησης γύρω στο 10% στα νοικοκυριά με θετικό καθαρό πλούτο» αποφαίνονται με περισπούδαστο ύφος. Αρπάξτε δηλαδή το 10% των καταθέσεων κάθε πολίτη, λένε στις κυβερνήσεις των κρατών ιδίως που ανήκουν στην Ευρωζώνη και την ΕΕ! Δεν φτάνει δηλαδή που οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις γδέρνουν ζωντανούς φορολογικά τους πολίτες, να τους κλέψουν και τις καταθέσεις τις παρακινεί το ΔΝΤ!


ΠΗΓΗ

Από την κατάθλιψη στην αντίσταση

Μια γενικευμένη πεποίθηση –εμπειρικά διαπιστώσιμη και διαπιστωμένη– είναι πως οι Έλληνες υποφέρουν συλλογικά από μια βαθύτατη κατάθλιψη. Οι αυτοκτονίες αυξάνονται –παράλληλα με τα ποσοστά της Χ.Α.–, το κύμα φυγής μεταξύ των νέων μεγαλώνει, τα ψυχοφάρμακα, παρ’ ό,τι ακριβά, κάνουν θραύση. Και ίσως οι μόνοι επαγγελματίες που δεν υποφέρουν ιδιαίτερα από την κρίση είναι εκείνοι της ψυχικής υγιεινής.

Δύο χρόνια πριν, και κατ’ εξοχήν στη διάρκεια του 2011, με αποκορύφωμα τις διαδηλώσεις της 28ης Οκτωβρίου, οι Έλληνες πλημμύριζαν τους δρόμους και τις πλατείες, πυροδοτώντας το μεγαλύτερο κίνημα «Αγανακτισμένων» όλου του κόσμου, που κατέληξε και στην πτώση του Γεωργίου Παπανδρέου. Και το κύμα της αγανάκτησης θα συνεχιστεί μέχρι τον χειμώνα του 2012. Πώς και γιατί λοιπόν πέρασαν, δύο χρόνια μετά, από την αγανάκτηση στην κατάθλιψη;

Η απάντηση είναι εν τέλει απλή. Αλλά, ίσως δεν θέλουμε να την παραδεχτούμε. Μέχρι τότε, δίναμε μία αμυντική μάχη ενάντια στον απρόκλητο και αιφνίδιο πόλεμο που μας κήρυξαν οι αγορές και η γερμανική Ευρώπη. Μια μάχη που είχε ως συνέπεια τον βίαιο καταποντισμό του ΠΑΣΟΚ (και ας μην ξεχνάμε το 43% των εκλογών του 2009) και τη γενικευμένη απογοήτευση, μίσος και δυσπιστία απέναντι στο πολιτικό σύστημα, τους βουλευτές, τις ελίτ. Έκτοτε, το κλίμα αρχίζει να μεταβάλλεται. Οι συγκεντρώσεις γίνονται όλο και πιο άμαζες, οι μπαχαλάκηδες και τα δακρυγόνα περνάνε και πάλι στην πρώτη γραμμή και οι Έλληνες προσανατολίζονται μάλλον προς την εσωστρέφεια ή, στην καλύτερη περίπτωση, προς το… εκλογικό παραβάν. Αμέσως μετά δε, μετά τη στιγμιαία έξαψη των εκλογών, όλο και περισσότερο η αποστράτευση, η θλίψη, η αποχώρηση στα ενδότερα του εαυτού. Η αγανάκτηση θα πάρει μορφή καρικατούρας. Θα γίνει Χρυσή Αυγή!

Στο πραγματολογικό επίπεδο, τα γεγονότα υπήρξαν καταιγιστικά. Ο Αντώνης Σαμαράς, που μέχρι τον Νοέμβριο του 2011 ήταν αντιμνημονιακός, ανοίγοντας τον δρόμο και στη συντριπτική πλειοψηφία των δεξιών πολιτών να μπορούν να συμπορευτούν για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση και για τόσο μεγάλο διάστημα με τους προερχόμενους από την αριστερά και την κεντροαριστερά, θα διαβεί τον Νοέμβριο του 2011 τον Ρουβικώνα του Μνημονίου.
Αμέσως μετά, με την κυβέρνηση Παπαδήμου, θα υπογραφεί το PSI που θα καταστρέψει τις ελληνικές τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία, θα μεταφέρει το χρέος στο αγγλικό δίκαιο και θα το μετατρέψει, από χρέος έναντι ιδιωτών, σε χρέος έναντι κρατών. Οι μισθοί και τα ημερομίσθια θα πέσουν κατά 30%, οι άνεργοι θα εκτιναχθούν στο ενάμισι εκατομμύριο σχεδόν, το κοινωνικό κράτος θα αποσυντεθεί.

Η μετακίνηση του μεγαλύτερου μέρους της Δεξιάς προς το μνημονιακό στρατόπεδο θα ενισχύσει θεαματικά τη δεξαμενή των καθεστωτικών δυνάμεων. Από την άλλη πλευρά, ο ΣΥΡΙΖΑ, που αποτέλεσε, μαζί με τους Ανεξάρτητους Έλληνες, το εκλογικό καταφύγιο ενός μεγάλου μέρους των Αγανακτισμένων, όχι μόνο δεν θα μπορέσει να ανέλθει στην εξουσία, αλλά προπαντός, στη συνέχεια, θα αποδειχτεί ανίκανος να πείσει πως μπορεί να προσφέρει μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση για την αντιμετώπιση της μνημονιακής λαίλαπας. Και αυτό καταδεικνύεται όχι μόνο από τη δημοσκοπική στασιμότητά του ενάμιση χρόνο μετά, αλλά και από το γεγονός ότι ένα όλο και μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων κατέφευγε τουλάχιστον δημοσκοπικά στη Χ.Α. – που αποτέλεσε το μόνο κόμμα που έβλεπε την επιρροή του να μεγαλώνει. Εξάλλου, τι χαρακτηριστικότερο από τους κλειστούς ορίζοντες των Ελλήνων, από την άρνησή τους, που καταγράφεται σ’ όλες τις δημοσκοπήσεις, να απαιτήσουν νέες εκλογές. Σ’ αυτές τις συνθήκες, μόνο κάποιος από μηχανής θεός, έξω από το κοινοβουλευτικό σύστημα, θα μπορούσε να εμφανιστεί ως εναλλακτική πρόταση. Και μια και αυτός έμοιαζε να απουσιάζει, ένα δέκα με δεκαπέντε τοις εκατό των Ελλήνων επέλεξαν ως νεαντερντάλειο υποκατάστατό του τον Μιχαλολιάκο.

Τι άραγε δηλούν όλα αυτά; Ότι απλούστατα οι Έλληνες έχασαν τη μάχη που δινόταν μέχρι τα τέλη του 2011, ή στην καλύτερη περίπτωση μέχρι το καλοκαίρι του ’12. Τα στρατεύματα κατοχής έχουν πλέον στρογγυλοκαθίσει στη χώρα με τους Τόμσεν, τους Φούχτελ και Ράινχεμπαχ, και έχουν εγκαταστήσει και τα εγχώρια ανδρείκελα Σαμαρά, Στουρνάρα και… Βενιζέλο. Μέχρι το 2011 δινόταν ακόμη μία μάχη για να αποκρουστούν τα μνημόνια και το χειροπόδαρο δέσιμο της χώρας. Τώρα πια έχουμε χάσει τη μάχη, η ελληνική κοινωνία έχει μετασχηματιστεί βίαια και δραματικά σε μία κοινωνία των δύο τρίτων (με αντίστροφο νόημα απ’ ό,τι στο παρελθόν, μια και τα 2/3 ή ίσως και το 80% αντιπροσωπεύει την εκπτωχευμένη μάζα). Το μεγαλύτερο μέρος των μεσαίων τάξεων έχει προλεταριοποιηθεί, η πλειοψηφία των νέων είναι άνεργοι, το κοινωνικό κράτος που κουτσά στραβά είχε οικοδομηθεί, έστω και με παρασιτικό τρόπο και δανεικά τα προηγούμενα χρόνια, έχει κατεδαφιστεί. Η Ελλάδα, ακολουθώντας το… χρηματιστήριο των Αθηνών, κατέβηκε απότομα κατηγορία, περνώντας σε κείνη των «αναδυομένων» χωρών. Η βαθύτερη αποικιακή υπόσταση της χώρας, που φτιασιδωνόταν για τριάντα πέντε χρόνια, αναδύθηκε προφανής και αδιαμφισβήτητη.

Γι’ αυτό λοιπόν και η αποστράτευση, η συνωμοσιολογία (τριάντα τοις εκατό των Ελλήνων πιστεύει ότι μας ψεκάζουν τα αεροπλάνα), η ανίσχυρη λύσσα, η σιωπή.

Το ότι όμως χάσαμε την μάχη των μνημονίων, που εξάλλου σε λίγο καιρό θα έχουν ολοκληρώσει το έργο τους, έχοντας αλυσοδέσει τη χώρα, σημαίνει άραγε και το τέλος της ιστορίας; Σηματοδοτεί την εξαφάνιση κάθε αντίστασης; Όχι βέβαια! Διότι όταν ο στρατός κατοχής έχει εγκατασταθεί, όταν μία ιστορική περίοδος έχει κλείσει με μία ήττα, μια νέα φάση ανοίγεται. Η φάση της αντίστασης, του ανταρτοπόλεμου. Οι κάτοικοι της Ιερισσού στις Σκουριές, οι χιλιάδες νέοι και λιγότερο νέοι που εγκαθίστανται στα χωριά, επανακκινώντας αυτοί την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, τα εκατοντάδες κοινωνικά ιατρεία, τα εκατοντάδες χιλιάδες γεύματα που μοιράζονται κάθε μέρα από τις εκκλησίες της χώρας, οι συνεταιριστικές απόπειρες και η επέκταση των εναλλακτικών πρωτοβουλιών, οι μικρές ή μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις, η άρνηση των κατοίκων της Μυτιλήνης να επιτρέψουν να βγει στο σφυρί έστω και ένα υπερχρεωμένο σπίτι, οι πολιτιστικές πρωτοβουλίες αντίστασης, η μεγάλη μείωση των πωλήσεων των γερμανικών προϊόντων και χιλιάδες άλλα γεγονότα, για να μην ξεχάσουμε και τις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις ενάντια στη Χ.Α. ή για την υπεράσπιση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης (παρ’ όλο που όλοι γνωρίζαμε το ποιόν της), όλα αυτά μαζί αποτελούν στοιχεία αυτής της πολύμορφης αντίστασης που εκδηλώνεται καθημερινά.

Το ότι αυτή ακόμα δεν έχει πάρει τη μορφή ενός ενιαίου απελευθερωτικού μετώπου δεν σημαίνει τίποτα άλλο, πέραν του ότι είναι ακόμα στην αρχή, δοκιμάζει τα όπλα και τις δυνάμεις της. Το ερώτημα ακριβώς είναι πώς τα επόμενα χρόνια θα αποκτήσει και εκείνα τα ιδεολογικά και πολιτικά εργαλεία που θα της επιτρέψουν να μεταβληθεί σε ηγεμονική δύναμη, δύναμη που θα σαρώσει τη νέα κατοχή.

Εμείς, παρ’ ό,τι συμμετείχαμε με όσες δυνάμεις είχαμε –υλικές και πνευματικές– στο κίνημα των Αγανακτισμένων από την αρχή του, γνωρίζαμε πολύ καλά πως η μάχη ήταν άνιση. Γιατί είχαμε απέναντί μας όλο το διεθνές σύστημα, ενώ στο εσωτερικό, είκοσι τουλάχιστον χρόνια κυριαρχίας του πιο βλακώδους ψευδοεκσυγχρονισμού και η χυδαία ενσωμάτωση των ελίτ στην μονοκρατορία του χρήματος και της κατανάλωσης, είχαν καταστήσει εξαιρετικά αδύναμο το λαϊκό σώμα, που δεν διέθετε ούτε αυτόνομη οικονομία, ούτε ρωμαλέα παιδεία, ούτε αντάξια πολιτικά κόμματα, για να μπορεί να αντισταθεί αποτελεσματικά. Γνωρίζουμε ωστόσο πως ο δρόμος φτιάχνεται περπατώντας και ο μόνος πραγματικός δάσκαλος είναι η ίδια η εμπειρία των ανθρώπων, γι’ αυτό και συμμετείχαμε χωρίς αναστολές σ’ αυτό το κίνημα, χωρίς όμως να εκπλαγούμε όταν είδαμε ότι δεν μπορέσαμε να νικήσουμε.

Χωρίς αυταπάτες λοιπόν, αλλά με πίστη στις δυνάμεις ενός λαού που, μέσα σε τέσσερα χρόνια, υποχρεώθηκε «να ξεμάθει και να μάθει» σε μία κλίμακα χωρίς ιστορικό προηγούμενο, τουλάχιστον στη μετεμφυλιακή εποχή, έχουμε μπει σ’ αυτή την καινούργια περίοδο της συγκρότησης των αντιστάσεων και των υποκειμένων, που θα μας επιτρέψουν αύριο να συγκροτήσουμε αυτό το πραγματικά ενιαίο μέτωπο και να συνάψουμε συμμαχίες τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και έξω από αυτή.

Πριν από μερικά χρόνια, στις αρχές της κρίσης, η έννοια του μετώπου είχε ένα συγκεκριμένο νόημα: επρόκειτο για ένα αμυντικό μέτωπο ενάντια στον εισβολέα. Όταν έγινε η ιταλική εισβολή, όλοι πήγαν στο μέτωπο κάτω από την κυβέρνηση Μεταξά. Στη συνέχεια όμως, όταν πια η εισβολή είχε λάβει χώρα, όχι μόνο έπρεπε να διευκρινιστεί «τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ» –όπως επιγράφεται το κείμενο που είχε γράψει ο Δημήτρης Γληνός–, αλλά, ακόμα περισσότερο, χρειαζόταν τα πολιτικά κόμματα που θα αναλάμβαναν να συγκροτήσουν αυτό το μέτωπο.

Γι’ αυτό και τονίζουμε σε όλους τους φίλους μας, πως το πρώτο βήμα, είναι ακριβώς η διευκρίνιση των στόχων και των βημάτων της αντίστασης, γιατί στο εξής θα πρέπει να αρχίσουμε να διαμορφώνουμε ένα μέτωπο που δεν θα είναι πλέον αμυντικό, αλλά ένα μέτωπο επίθεσης, να «διώξουμε τους ξένους κατακτητές». Εξ ου και η οικοδόμηση μετώπων, χωρίς πραγματική συμφωνία γύρω από «το τι είναι και τι θέλει» αυτό το μέτωπο, ήταν μια απάτη ή, στην καλύτερη περίπτωση, μια αυταπάτη.

Εμείς επιμένουμε για δεκαετίες πως, για να μπορέσει η Ελλάδα να βγει από το αδιέξοδο που την έχει οδηγήσει η παγκοσμιοποίηση, ο «εκσυγχρονισμός» και ο χυδαίος εκχρηματισμός των συνειδήσεων, απαιτείται μια ολόκληρη ιδεολογική επανάσταση. Και ακριβώς επειδή αυτή δεν έγινε, καταλήξαμε στην καταστροφή. Επομένως, δεν μπορούμε με τα ιδεολογικά εργαλεία και τη συναισθηματική και ψυχική δομή της ύστερης μεταπολίτευσης να οικοδομήσουμε ένα νέο πρόταγμα.
Τα τέσσερα χρόνια που πέρασαν, μαζί με την παρασιτική ελληνική οικονομία κατέστρεψαν εν πολλοίς τον παλιό Έλληνα.
Σήμερα, μέσα από τις αντιστάσεις που έχουν αρχίσει να διαμορφώνονται, και μέσα από εκείνες που μέλλεται να έλθουν, θα πρέπει να οικοδομήσουμε τον καινούργιο.


Κίνηση Πολιτών "ΑΡΔΗΝ"
ΠΗΓΗ

Χανιώτισσα χρεώθηκε με «χαράτσι» 6000 ευρώ από λάθος που δεν αναγνωρίζει το Υπ.Οικονομικών

Ένα λάθος στην καταμέτρηση των τετραγωνικών ενός σπιτιού για τον υπολογισμό του ΕΕΤΗΔΕ αποκαλύπτει την κραυγαλέα κρατική αναλγησία και έχει οδηγήσει σε απόγνωση μια Χανιώτισσα η οποία καλείται να πληρώσει ως «χαράτσι», 6.000 ευρώ για ακίνητο 1.400 τετραγωνικών μέτρων, όταν το σπίτι της έχει εμβαδόν μόλις 53 τετραγωνικά μέτρα (!).

Η συγκεκριμένη περίπτωση , την οποία αποκαλύπτει το Flashnews.gr – μια από τις πολλές σε όλη την χώρα – αφορά Χανιώτισσα τα στοιχεία της οποία είναι στην διάθεση του.

Η περιπέτειά της ξεκίνησε όταν κατά τις μετρήσεις των ακινήτων στα Χανιά, για τον υπολογισμό του ΕΕΤΗΔΕ του 2012, κατά λάθος, καταχωρήθηκε στο όνομά της το εμβαδόν ξενοδοχείου που ήταν δίπλα στο ακίνητό της. Έτσι η άτυχη γυναίκα “φάνηκε” ως ιδιοκτήτρια ακινήτου 1.400 τ.μ., αντί των…53 τ.μ. που ήταν το σωστό.

Τα στοιχεία αυτά δόθηκαν στους αρμόδιους υπαλλήλους του Δήμου Χανίων , οι οποίοι τα καταχώρησαν και στις 25/1/2012 έστειλαν την δισκέτα για να καταχωρηθούν και στην βάση δεδομένων του ΕΕΤΗΔΕ.

Με τον πρώτο λογαριασμό της ΔΕΗ και μόλις η γυναίκα είδε τα δυσθεώρητα ποσά και την έκταση να αναγράφει 1.400 τ.μ., έσπευσε στην υπηρεσία του Δήμου για να επισημάνει το λάθος.
Ακολούθησε αυτοψία στο σπίτι και πράγματι διαπιστώθηκε πως τα τετραγωνικά ήταν μόλις 53 και όχι 1400 (!). Άμεσα ο Δήμος προχώρησε στην διόρθωση του λάθους ,ενημερώνοντας παράλληλα και την βάση δεδομένων της ΔΕΗ. Όμως….

Εδώ ξεκινά και η απίστευτη περιπέτεια της Χανιώτισσας, η οποία βρίσκεται «χρεωμένη» με ΕΕΤΗΔΕ για το 2012 ύψους περίπου 6.000 ευρώ και μπλεγμένη στην γραφειοκρατική δίνη του Υπουργείου Οικονομικών.

Ενώ για τα λάθη που είχαν εντοπιστεί κατά τον υπολογισμό του ΕΕΤΗΔΕ του 2011, υπήρξε νομοθετική ρύθμιση για επιστροφή των χρημάτων που είχαν χρεωθεί, για τα αντίστοιχα λάθη στον υπολογισμό του ΕΕΤΗΔΕ του 2012, δεν υπάρχει τέτοια ρύθμιση.

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες , από τον Δήμο Χανίων, έχουν σταλεί σχετικά έγγραφα προς το Υπουργείο Οικονομικών, χωρίς έως τώρα να έχει υπάρξει κάποια ανταπόκριση.

Φυσικά, η γυναίκα δεν πλήρωσε τις δόσεις και προς το παρόν οι οφειλές για το ΕΕΤΗΔΕ του 2012, δεν έχουν καταχωρηθεί στην Εφορία Χανίων, κάτι που θα γίνει στο επόμενο χρονικό διάστημα, και η άτυχη γυναίκα ζει με την αγωνία να βρεθεί με (ψευδείς) οφειλές στο Δημόσιο ύψους 6.000 ευρώ, χωρίς να έχει την παραμικρή ευθύνη.

Με δεδομένο πως αντίστοιχα λάθη έχουν συμβεί και στην υπόλοιπη χώρα, επιβάλλεται άμεσα το Υπουργείο Οικονομικών, να προχωρήσει σε νομοθετική ρύθμιση αντίστοιχη με εκείνην για τα λάθη του 2011 και – τουλάχιστον – να μην καταλογιστούν τα ποσά του ΕΕΤΗΔΕ του 2012, τα οποία – ουσιαστικά – δεν υφίστανται.

Εξώδικο υπαλλήλων ΑΕΙ σε Αρβανιτόπουλο και Μητσοτάκη

Εξώδικο προς τον υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων Κ. Αρβανιτόπουλο και τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Κυριάκο Μητσοτάκη, κοινοποίησε η Ομοσπονδία Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΟΔΠΤΕ), με το οποίο ζητά την αναστολή της προθεσμίας που έχει τεθεί για την ηλεκτρονική απογραφή των διοικητικών υπαλλήλων έξι πανεπιστημίων, που υπάγονται στο μέτρο της διαθεσιμότητας, αλλά και της ποινής τής αργίας που προβλέπεται σε περίπτωση μη συμπλήρωσης της ειδικής ηλεκτρονικής πλατφόρμας.

Η ΟΔΠΤΕ υποστηρίζει ότι με την απόφαση θίγεται το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα των μελών της στην απεργία.

«Όπως καλώς γνωρίζετε, με την υπ’ αριθμόν ΔΙΠΙΔΔ/Β.2/2/οικ.21634/2.8.2013 (ΦΕΚ 1914/Β/7.8.2013) απόφαση του πρώτου εξ υμών, καταργήθηκαν είτε συνολικά κλάδοι προσωπικού, είτε μερικές εκ των θέσεων κλάδων, χωρίς στην πραγματικότητα να ληφθούν κατ’ ελάχιστον υπόψιν οι ανάγκες των ιδρυμάτων, με αποτέλεσμα να οδηγούνται σε διαθεσιμότητα 1349 εκ των υπαλλήλων αυτών», τονίζεται στο εξώδικο.

«Ως είχαμε καταστατική υποχρέωση, αντιδρώντας στις αντισυνταγματικές αυτές διατάξεις, που εισάγονται μέσω του άρθρου 90 του ν.4172/2013 και της ως άνω ΚΥΑ, προκηρύξαμε νομίμως, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.1264/1982, απεργιακές κινητοποιήσεις, που συνεχίζονται μέχρι και σήμερα με καθολική συμμετοχή των εργαζομένων. Αποτέλεσμα των κινητοποιήσεων αυτών είναι η αναστολή της λειτουργίας των οικείων Διευθύνσεων Διοικητικού/Προσωπικού», αναφέρει η Ομοσπονδία του κλάδου.

«Με την υπ’ αριθμό Αριθμ. ΔΙΠΙΔΔ/ Β.2/ Δ/33/ οικ.27653/ 11.10.2013 (ΦΕΚ 2560/Β/11.10.2013) απόφαση του πρώτου εξ υμών, η σχετική υποχρέωση για αποστολή των στοιχείων μετακυλίσθηκε ουσιαστικά στις πλάτες των ιδίων των εργαζομένων, από τους οποίους ζητάτε πλέον να συμπληρώσουν μόνοι τους τα σχετικά απογραφικά δελτία και να προσκομίσουν οι ίδιοι τα έγγραφα, που αποδεικνύουν τα προσόντα τους. Ακολούθησε δε η από 15-10-2013 πρόσκληση (150628 /Β2 ΕΠΕΙΓΟΝ) του Υπουργείου του δεύτερου εξ υμών, δια της οποίας κλήθηκαν οι ίδιοι οι υπάλληλοι εντός 7 ημερών, που λήγουν στις 22-10-2013 να υποβάλλουν το σχετικό απογραφικό δελτίο και να προσκομίσουν τα αναγκαία δικαιολογητικά», τονίζεται στο εξώδικο.

«Σπεύσατε δε προκειμένου να επιβάλλετε με τον τρόπο αυτόν τη συμμόρφωση των υπαλλήλων, προς μια υποχρέωση, που στην πραγματικότητα δεν ανήκει σε εκείνους, να καταθέσετε στην Βουλή τροπολογία, δια της οποίας καθίσταται πειθαρχικό αδίκημα η μη συμπλήρωση του δελτίου, ενώ ο υπάλληλος τίθεται σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας, άμα την άσκηση πειθαρχικής δίωξης για το αδίκημα αυτό. Πέραν του αυτονόητου γεγονότος, ότι οι ως άνω νομοθετικές ρυθμίσεις έρχονται σε ευθεία αντίθεση προς τις διατάξεις του Συντάγματος, για την προσβολή δε αυτών ρητώς επιφυλασσόμεθα, είναι προφανές, ότι μέσω των ως άνω ρυθμίσεων, στην πραγματικότητα επιχειρείτε να «λύσετε» την απεργιακή κινητοποίηση των εργαζομένων, παραβιάζοντας με τον τρόπο αυτόν το συνταγματικώς κατοχυρωμένο δικαίωμα της απεργίας», αναφέρει το εξώδικο.

«Από την άλλη πλευρά, απειλείτε επί της ουσίας τους εργαζόμενους με ποινικές κυρώσεις, εάν τα στοιχεία τα οποία ζητάτε δεν συμπληρωθούν σωστά, εάν δεν είναι ακριβή και σε κάθε περίπτωση εάν δεν προσκομιστούν τα απαραίτητα δικαιολογητικά, όπως προκύπτει από το σώμα της σχετικής προσκλήσεως, αφού το απογραφικό δελτίο υπέχει θέση υπευθύνου δηλώσεως. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, θα περίμενε κανείς να γνωρίζετε, ότι είναι αδύνατη η συμπλήρωση με ακρίβεια όλων των στοιχείων, που ζητάτε (αφού είναι για παράδειγμα αδύνατον ο υπάλληλος να θυμάται τη βαθμολόγησή του στις εκθέσεις αξιολόγησης των τελευταίων 8 ετών) αλλά και η προσκόμιση εγγραφών, χωρίς ο υπάλληλος να έχει πρόσβαση στον υπηρεσιακό του φάκελο, ο οποίος φυλάσσεται στην οικεία Διεύθυνση Διοικητικού/Προσωπικού κάθε Ιδρύματος. Και βεβαίως, θα έπρεπε να έχετε καταλάβει, ότι είναι αδύνατη η πρόσβαση των υπαλλήλων στους υπηρεσιακούς τους φακέλους, λόγω των διεξαγόμενων απεργιακών κινητοποιήσεων», προσθέτουν οι διοικητικοί υπάλληλοι στο εξώδικό τους.

«Με τον τρόπο αυτόν, που πρωτίστως αντίκειται στη λογική, οδηγείτε τους υπαλλήλους είτε να συμπληρώσουν κατά το δοκούν στοιχεία χωρίς αυτά να ανταποκρίνονται πλήρως στην πραγματικότητα, οδηγώντας τους έτσι στην τέλεση του ποινικού αδικήματος της υποβολής ψευδούς υπευθύνου δηλώσεως είτε προσπαθώντας να μην τελέσουν το ως άνω ποινικό αδίκημα και μη υποβάλλοντας το απογραφικό δελτίο, τους καθιστάτε πειθαρχικώς διωκόμενους και μάλιστα υπό το κράτος της αυτοδίκαιης αργίας. Με τις ενέργειες σας δε το μόνο πράγμα, το οποίο επί της ουσίας αποδεικνύετε, είναι η επιδίωξη σας πάσει θυσία να τεθούν σε διαθεσιμότητα, δεκάδες συνάδελφοι, όχι γιατί δεν είναι άξιοι και ικανοί υπάλληλοι αλλά γιατί στην πραγματικότητα το μόνο που σας ενδιαφέρει είναι η συμπλήρωση της δεξαμενής της διαθεσιμότητας, χωρίς βεβαίως να λαμβάνετε υπόψιν σας το κόστος των ενεργειών σας στη λειτουργία των ιδρυμάτων. Σε κάθε δε περίπτωση, εάν δεν προτίθεστε να σεβαστείτε το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της απεργίας των εργαζομένων, που αγωνίζονται για την εργασία τους, πράγμα αδιανόητο σε μια ευνομούμενη πολιτεία, τουλάχιστον οφείλετε να κατανοήσετε τον βασικό κανόνα του δικαίου, που προβλέπει, ότι κανείς δεν μπορεί να υποχρεωθεί να προβεί σε μια ενέργεια, όταν αυτή στην πραγματικότητα είναι αδύνατη («των αδυνάτων ουκ έστιν ενοχή»)», αναφέρεται στο κείμενο.

«Επειδή οι διεξαγόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις συνιστούν δικαίωμα των εργαζομένων, το οποίο θίγεται δια των ενεργειών σας. Επειδή είναι αδύνατη η συμπλήρωση του απογραφικού δελτίου και η προσκόμιση των δικαιολογητικών, για όσο διάστημα οι υπάλληλοι δεν διαθέτουν πρόσβαση στους υπηρεσιακούς τους φακέλους.

Δια ταύτα και με την επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματός μας, διαμαρτυρόμαστε εντόνως για τις ενέργειες σας, που παραβιάζουν ευθέως το Σύνταγμα, θίγοντας μεταξύ άλλων και το δικαίωμα στην απεργία. Σας καλούμε, όπως άμεσα προβείτε στην ανάκληση των ως άνω αποφάσεών σας, και σε κάθε περίπτωση, όπως προβείτε σε αναστολή των προθεσμιών, που έχετε θέσει με την από 15-10-2013 πρόσκληση σας (150628 /Β2), για όσο διάστημα οι υπάλληλοι κωλύονται αντικειμενικά να προβούν σε συμπλήρωση των σχετικών δελτίων απογραφής. Τέλος, σας καλούμε, όπως απέχετε από κάθε ενέργεια εις βάρος των υπαλλήλων, οι οποίοι δεν θα συμπληρώσουν τα ως άνω απογραφικά δελτία εντός της προθεσμίας, που έχετε τάξει», καταλήγει το κείμενο.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΦΑΓΟΠΟΤΙ ΜΕ ΤΑ ΚΟΝΔΥΛΙΑ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑΣ ΜΕ ΥΠΟΥΡΓΟ ΤΟΝ ΒΕΝΙΖΕΛΟ

To makeleio.gr αποκαλύπτει το μεγάλο φαγοπότι στον Οργανισμό της πολιτιστικής πρωτεύουσας Ευρώπης στη Θεσσαλονίκη το έτος 1997.

Την περίοδο 1996-2005 είχα δοθεί συγκεκριμένα κονδύλια χωρίς να έχουν κοπεί παραστατικά, ή τιμολόγια…Τεράστια ποσά κατέληγαν σε φυσικά πρόσωπα χωρίς να δικαιολογούνται οι παρεχόμενες υπηρεσίες ή να έχουν υπογραφεί συμβάσεις έργου.

Αποτέλεσμα ήταν να δοθούν άλλα χρήματα για θέατρα που δεν έγιναν ποτέ, άλλα για μοναστήρια που ποτέ δεν αναστηλώθηκαν ή αναπαλαιώθηκαν, και άλλα σε φυσικά πρόσωπα που τα τσέπωσαν για τα καλά.

Ανάμεσα σε αυτούς και η Μαρία-Χριστίνα Τομαζινάκη, στενή φίλη του τότε υφυπουργού Οικονομικών κ. Χρήστου Πάχτα.

 Τι συμπεραίνουμε λοιπόν;

Ότι ο σημερινός κατήγορος και «Εισαγγελέας» των αγανακτισμένων κατοίκων στις Σκουριές Χαλκιδικής και νυν δήμαρχος Αριστοτέλη, Κος Πάχτας μέσω του τότε υπ.Πολιτισμού και νυν αντιπροέδρου της κυβέρνησης Ευαγγελου Βενιζέλου φέρεται να έδινε εργολαβίες για να βάλουν κάποιοι κομματικοί φίλοι τους τα χρήματα στην τσέπη.

Όταν λοιπόν ήρθαν οι εκκαθαριστές για να ελέγχξουν το πάρτυ εκατομμυρίων που έλαβε χώρα ανακάλυψαν ότι όχι μόνο δεν είχαν πραγματοποιηθεί τα έργα που ανέφεραν αλλά κάποιοι σύμφωνα με τα πορίσματα είχαν επωμιστεί ακούραστα μεγάλα χρηματικά ποσά. Ανάμεσα στα ονόματα φιγουράρει φαρδιά πλατιά και το όνομα του μεγάλου συνθέτη και μαέστρου Σταύρου Ξαρχάκου .

Πήγαν λοιπόν οι εντεταλμένοι εκκαθαριστές στον τότε υπουργό πολιτισμού κ.Τζαβάρα να του ζητήσουν την συνδρομή του για την εκκαθάριση. Να δούνε με τα μάτια τους τι πραγματικά έγινε.

Ποιος τα έφαγε και γιατί; Αλλά στου κουφού την πόρτα…
Στην συνέχεια απευθύνθηκαν και στον κ. Παναγιωτοπουλο νυν υπουργό Πολιτισμού αλλά και εκεί βρήκαν τις πόρτες κλειστές.

Μα καλά είναι δυνατόν ο κ.Πάχτας να το παίζει σήμερα κατήγορος και εισαγγελέςας και τότε να επέτρεπε σε ημετέρους να αρπάζουν χρήματα του δημοσίου και να τα τσεπώνουν; Προκύπτει τεράστιο ηθικό αλλά και πολιτικό ζήτημα. Ένα είναι το καυτό ερώτημα: Ποιος έφαγε τα λεφτά του ελληνικού λαού;;;;

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα εν λόγω αδικήματα είναι κακουργήματα αλλά δυστυχώς μετά από 16 χρόνια έχουν πλέον παραγραφεί….

Δείτε ενδεικτικά μερικά ποσά από τα έγγραφα













ΠΗΓΗ