Ε.Π.Κ.Κρήτης: " Οι καταναλωτές, από 1η του Σεπτεμβρίου, επιστρέφουν την ταμπέλα της φτωχοποίησης τους, μη αγοράζοντας ληγμένα τρόφιμα"‏

Η ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΚΡΗΤΗΣ, σε σχετική ανακοίνωσή της, επισημαίνει στα μέλη της, σε δημόσια παρέμβασή της, να μη αγοράζουν τα εν λόγω τρόφιμα ,να προτιμούν τρόφιμα με μεγάλη διατηρησιμότητα στις αγορές τους, επιστρέφοντας την ταμπέλα της φτωχοποίησης , στους εμπνευστές της και ιδιαίτερα σε εκείνους που και από τα "σκουπίδια" προσδοκούν κέρδος

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΝΙΣΧΥΣΕΤΕ ΜΕ ΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ ΣΑΣ ως αποτυπώθηκε στην ανακοίνωση της ΄Ενωσης:.

"Σύμφωνα με την υπάρχουσα Νομοθεσία ,στα ράφια των σούπερ μάρκετ θα βρίσκονται από την 1η Σεπτεμβρίου, τρόφιμα «περασμένης διατηρησιμότητας», δηλαδή με παρελθούσα ημερομηνία λήξης, κάτω από συγκεκριμένους όρους. Τα τρόφιμα αυτά θα φέρουν ειδική σήμανση, θα είναι φθηνότερα από τα άλλα.
Η ΄Ενωση Προστασίας Καταναλωτών Κρήτης ενημερώνει τους καταναλωτές ότι , εφεξής επιτρέπεται η διάθεση τροφίμων περασμένης χρονολογίας ελάχιστης διατηρησιμότητας,(ληγμένα) πλην όσων προσδιορίζονται από τη νομοθεσία ως ευάλωτα, με τον όρο ότι αυτά θα πωλούνται σαφώς διαχωρισμένα από τα άλλα τρόφιμα και σε πινακίδα που θα αναρτάται σε αυτά, θα αναγράφεται, με κεφαλαία γράμματα, η φράση «Τρόφιμα Περασμένης Διατηρησιμότητας».

Τα τρόφιμα περιορισμένης διατηρησιμότητας είναι εκείνα στα οποία αναγράφεται «ανάλωση κατά προτίμηση» και όχι εκείνα που έχουν ακριβή ημερομηνία λήξης, όπως το γάλα, το γιαούρτι, αλλαντικά, κλπ.

Ο χρόνος διάθεσης των προϊόντων περασμένης διατηρησιμότητας δεν μπορεί να υπερβαίνει κατά περίπτωση:

α. Τη μία εβδομάδα στην περίπτωση προϊόντων, των οποίων η ελάχιστη διατηρησιμότητα δηλώνεται με την αναγραφή ημέρας και μήνα.

β. Τον ένα μήνα στην περίπτωση προϊόντων, των οποίων η ελάχιστη διατηρησιμότητα δηλώνεται με την αναγραφή μήνα και έτους.

γ. Τους τρεις μήνες στην περίπτωση προϊόντων, των οποίων η ελάχιστη διατηρησιμότητα δηλώνεται με την αναγραφή μόνο του έτους.

Την αποκλειστική ευθύνη, στις περιπτώσεις αυτές, για την καλή υγιεινή κατάσταση των προϊόντων φέρει ο πωλητής.

Προϊόντα περασμένης διατηρησιμότητας απαγορεύεται να διατίθενται σε χώρους ομαδικής εστίασης.

Απαγορεύεται η αντικατάσταση ή τροποποίηση της χρονολογίας ελάχιστης διατηρησιμότητας με οποιονδήποτε τρόπο και από οποιονδήποτε.

Τα παραπάνω προϊόντα πωλούνται μόνο σε χαμηλότερη τιμή.

Στους παραβάτες επιβάλλονται τα παρακάτω διοικητικά πρόστιμα:

΄Ομως, παρά τις νομοθετημένες "εξυπηρετήσεις" των συμφερόντων της Αγοράς, εμείς οι καταναλωτές, αποφεύγουμε όχι απλώς να αγοράζουμε τέτοια προϊόντα, αλλά και ακόμα να προσεγγίζουμε αυτά τα ξεχωριστά ράφια.Δεν θέλουμε άλλες ταμπέλες πάνω στις αγορές μας ,δεν επιτρέπουμε σε κανένα να μας στοχοποιεί, ως οντότητα φτωχοποιημένη, συνεχίζουμε να κάνουμε προσεγμένες τις αγορές μας, όπως εμείς επιθυμούμε, αγοράζοντας φρέσκα προϊόντα.
Και επειδή ίσως κάποιοι σκεφθούν ότι έχουν την "ευκαιρία" να ψωνίσουν , η Ένωση Προστασίας Καταναλωτών Κρήτης, τονίζει ότι το "σήριαλ" δεν είναι για το συμφέρον των καταναλωτών, αφού πολλές είναι οι καταγγελίες και τα παράπονα της αγοράς τροφίμων περασμένης διατηρησιμότητας, επομένως για την ΄Ενωση το μόνο που θα επιφέρει είναι ο πολλαπλασιασμός των καταγγελιών με το αίτημα της παρέμβασης, οι καταναλωτές θα είναι αναγκασμένοι να "πετάξουν" τρόφιμα αν δεν τα καταναλώσουν άμεσα, και το αποτέλεσμα θα είναι "δώρον άδωρον"
Η Παρέμβασή μας αυτή έχει δύο κλάδους. Ο ΄ενας είναι να μη περάσει στον οικονομικά αδύναμο καταναλωτή το αίσθημα της διαφορετικότητας, η ταμπέλα της φτωχοποίησης και ο άλλος είναι ότι ο καταναλωτής ,που θα αγοράσει τέτοια προϊόντα, και δεν τα καταναλώσει άμεσα θα πετάξει και τρόφιμα και χρήματα, γιαυτό το κάλεσμα προς τους καταναλωτές είναι ένα"μακριά από τα ράφια" που ξεχωρίζουν λόγω διάθεσης τροφίμων περασμένης διατηρησιμότητας."-

Η Πρόεδρος της ΄Ενωσης Προσταίας Καταναλωτών Κρήτης


Ϊωάννα Μελάκη

--
ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΚΡΗΤΗΣ
ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ Α/Μ35
Ταχ.Δ/νση:Πλ.1866 Αρ.2
Email: epkxan@gmail.com
Τηλ-Φαξ:2821092666-28210 92306

Ο πάντα γυρολόγος και κωλοτούμπας μειοδότης Σαμαράς – Μπενάκης. Όλα του τα εγκλήματα στο όνομα πατρίδας….

— ΠΑΤΡΙΔΑ ΠΟΙΑ ΚΑΙ ΤΙΝΟΣ ΡΕ ΑΛΗΤΗΡΙΕ????
— «Ο Σαμαράς-Μπενάκης, την ΠΟΛ.ΑΝ. (ΠΟΛιτική ΆΝοιξη) την έθαψε και πεθαμένη ζώσα την κατέκαψε!!! Την Ν.Δ οσονούπω ….τουλάχιστον να γλυτώσουμε την Χώρα.

— Είναι -κατά τον σκιτσογράφο ….εποχής – πολιτικός γυρολόγος ….και επαληθεύτηκε!!!
—Μια φορά που έφυγε από την Ν.Δ και έφτιαξε την ΠΟΛ. ΑΝ.
—Δεύτερη φορά που ξαναγύρισε στην Ν.Δ., παρά τις δηλώσεις του ….περί του αντιθέτου.
—Τρίτη φορά που «μπήκε» στην κυβέρνηση Παπαδήμου.
—Τέταρτη ….φαρμακερή, στο «τρίγωνο των συμφερόντων» με τον Βενιζέλο και τον Φώτη ….κι” όλα αυτά για την πατρίδα ρε γαμώτο!!!
— Ποιος ξέρει τι έχουν να δουν -ακόμα- τα μάτια μας ….προσεχώς τον βλέπω με τον Αλέξη -δεν λέω ποιον- ταιριάζουν στην «κινητικότητα» ….είναι και κοντοχωριανοί ….κοντά με τους «τοματοπελτέδες»
— Και θυμηθείτε ….η ιδεολογία του είναι κεντροαριστεροδεξιά ….δηλαδή πολιτικό μπριάμι, με επικρατέστερα ζαρζαβατικά τα κολοκυθάκια και τις πατάτες(θυμήσου ….τελευταία στο σπίτι του Κεμάλ).
— Είπαμε αλλοπρόσαλλη ιδεολογία ….αλλοπρόσαλλη πολιτική!
— [ΦΩΤΟ - "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΉ" - Σάββατο 31 Μαΐου 1997] Ο τάφος της ΠΟΛ. ΑΝ και οι πολιτικοί Γυρολόγοι….

ΣΑΜΑΡΑΣ -ΠΟΛΑΝ ΣΥΝΕΔΡΕΙΟ — Την προηγούμενη -30 Μαΐου 1997- έγινε έναρξη συνεδρίου της ΠΟΛ.ΑΝ. και αν κρίνουμε από τα δημοσιεύματα των επόμενων ημερών ….μάλλον δε πήγε καλά.
Γ.Δ.»
— Την πατρίδα τίνος ρε αλητάμπουρα σιωνιστή??? Ως πότε νομίζετε ότι θα μας ξεγελάτε???
Την πατρίδα του Ομπάμα???, του Νετανιάχου??? της SHELL??? Της BP???… του Μπερίσα??? Ποιας πατρίδας ρε ΠΡΟΔΟΤΗ??? Της Μέϊρκελ και του Μπασταρδέλε??? Του Σόϊμπλε και των λοιπών σιωνιστών της διασποράς σας???? Ποιας και τίνων πατρίδα ρε κολοκυθοκεφτέ???…
Το συγκάτοικό σου τον ξεπαστρέψαμε και τώρα η σειρά σου και η σειρά του ΜΠΕΝιζέλου και η σειρά του Σίπρα. Έρχεται η ώρα που θα πληρώσει όλη η φάρα σας τα εγκλήματα που διέπραξε κατ΄ εξακολούθηση σε βάρος και προς εξόντωση του Ελληνισμού.

 

 

tsoutsouneros.arvanitis

 

Παράνομη η εξαήμερη εργασία - Απόφαση-βόμβα Αρείου Πάγου για τα εργασιακά

Ακυρη χαρακτηρίζει ο Αρειος Πάγος τη συμφωνία εργοδότη- εργαζόμενου για εργασία και το Σάββατο, εφόσον πρόκειται για επιχείρηση που εφαρμόζεται η πενθήμερη εργασία, με αποτέλεσμα ο εργαζόμενος να δικαιούται αποζημίωσης στο ύψος της αμοιβής που θα έπρεπε να καταβάλει ο
εργοδότης για την απασχόληση άλλου μισθωτού και μάλιστα με τα ίδια προσόντα του εργαζόμενου που απασχολήθηκε παρανόμως το Σάββατο.

Η απόφαση αυτή, με αφορμή υπόθεση που αφορά σε εμπορικό κατάστημα στις Σέρρες, φέρνει ουσιαστικά τα πάνω- κάτω, καθώς βάζει «φρένο» στις πρακτικές εργοδοτών, οι οποίοι ερμηνεύοντας κατά το δοκούν την ευελιξία των ωραρίων, στη πραγματικότητα εφαρμόζουν 6ήμερο και όχι 5νθήμερο εργασίας.

Είναι ενδεικτικό ότι ο εργοδότης των 3 εμποροϋπαλλήλων ισχυρίστηκε ότι οι εργαζόμενες αυτές ότι κατά τη σύναψη της σύμβασης εργασίας με την κάθε μία από αυτές συμφωνήθηκε η εργασία επί εξαήμερο και όχι πενθήμερο και ότι με τη σταθερή και συνεχή απασχόλησή τους επί εξαήμερο ανατράπηκε στην πράξη το σύστημα της προβλεπόμενης εκ του νόμου πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, γεγονός που συνεπαγόταν ευνοϊκότερους όρους για τις εργαζόμενες.

Αυτό γιατί με την εξαήμερη απασχόλησή τους συμπληρώνονταν σαράντα ώρες εβδομαδιαίας εργασίας και αμείβονταν με πλήρεις και όχι μειωμένες αποδοχές, ενώ σύμφωνα με το πενθήμερο σύστημα απασχόλησης η λειτουργία του καταστήματος κατά τις εργάσιμες ημέρες Δευτέρα έως Παρασκευή δεν υπερβαίνει τις σαράντα ώρες και το μειωμένο ωράριο εργασίας συνεπάγεται μειωμένες αποδοχές για τις εργαζόμενες.

Ο Αρειος Πάγος απάντησε, όμως, ότι η αναγραφή των ανωτέρω ημερών δεν έχει την έννοια ότι συμφωνήθηκε η εξαήμερη εργασία, αλλά ότι εντός του πενθημέρου θα μπορούσε να περιλαμβάνεται ως ημέρα εργασίας, κατά περίπτωση, και η ημέρα του Σαββάτου, κατά την οποία λειτουργούσαν τα εμπορικά καταστήματα.

Εξάλλου, ακόμα και αν ήθελε θεωρηθεί ότι ο σχετικός όρος περί χρόνου απασχόλησης στη γνωστοποίηση ατομικών όρων εργασίας αφορούσε εξαήμερη απασχόληση, η σχετική συμφωνία για απασχόληση των εργαζόμενων και έκτη ημέρα την εβδομάδα είναι άκυρη, διότι πρόκειται για εργασία παρεχομένη εκτός των ημερών της πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, δηλαδή σε ημέρα ανάπαυσης, δοθέντος ότι οι διατάξεις περί πενθημέρου είναι αναγκαστικού δικαίου και ιεραρχικά ανώτερες από την ιδιωτική βούληση ή την τακτική της επιχείρησης.

ΟΛΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

«Άρειος Πάγος 175/2013
Εργασία και έκτη ημέρα την εβδομάδα σε επιχειρήσεις με καθεστώς πενθήμερης εργασίας

Περίληψη
Αν ο μισθωτός εργάστηκε, σε επιχείρηση που εφαρμόζεται η πενθήμερη εβδομάδα εργασίας και έκτη ημέρα την εβδομάδα (εκτός Κυριακής ή εξαιρετέας ημέρας ή αναπληρωματικής ανάπαυσης λόγω εργασίας κατά την Κυριακή) η σχετική συμφωνία για απασχόλησή του κατά την ημέρα αυτή, ως απαγορευμένη από τους ως άνω κανόνες δημόσιας τάξης, είναι άκυρη, αφού πρόκειται για εργασία παρεχόμενη εκτός των ημερών της εβδoμαδιαίας εργασίας, ήτοι σε ημέρα ανάπαυσης, και δικαιούται για αυτήν αποζημίωση κατά τις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού, η οποία συνίσταται στις αποδοχές που ο εργοδότης θα κατέβαλλε ως αμοιβή σε άλλο μισθωτό, που θα απασχολούσε με έγκυρη σύμβαση εργασίας, με τις ικανότητες και τα προσόντα του απασχοληθέντος (χωρίς να λαμβάνονται υπ' όψη οι λοιπές προσωπικές περιστάσεις του τελευταίου), αφού κατά το ποσό αυτό, που δεν μπορεί να είναι κατώτερο από το νόμιμο ωρομίσθιο, καθίσταται χωρίς νόμιμη αιτία πλουσιότερος ο εργοδότης, χωρίς να δικαιούται και οποιαδήποτε άλλη προσαύξηση.
[Σημείωση βλέπε και άρθρο 42 νόμου 1892/1990 για το πως έχει διαμορφωθεί το ωράριο εργασίας μετά και τις αλλαγές του νόμου 4093/2012]

ΑΠ 175/2013

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Β1' Πολιτικό Τμήμα

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Σπυρίδωνα Ζιάκα, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Βαρβάρα Κριτσωτάκη, Ανδρέα Δουλγεράκη, Νικόλαο Πάσσο και Δημήτριο Κόμη, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 8 Ιανουαρίου 2013, με την παρουσία και του γραμματέα Αθανασίου Λιάπη, για να δικάσει μεταξύ:
Της αναιρεσείουσας: Δ. Π. του Ι., συζ. Ε. Λ., κατοίκου ..., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Αναστάσιο Ταρπινίδη με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.
Των αναιρεσιβλήτων:
1) Α. Κ. του Π., κατοίκου ...,
2) Β. συζ. Ζ. Σ., κατοίκου ... και 3) Ε. συζ. Γ. Σ., κατοίκου ..., οι οποίες εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσια δικηγόρο τους .......................
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 10-7-2007 αγωγή των ήδη αναιρεσιβλήτων, που κατατέθηκε στο Ειρηνοδικείο Σερρών. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 454/2008 οριστική του ίδιου Δικαστηρίου και 45/2010 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Σερρών.
Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητεί η αναιρεσείουσα με την από 14-10-2010 αίτησή της.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως σημειώνεται πιο πάνω. Η Εισηγήτρια Αρεοπαγίτης Βαρβάρα Κριτσωτάκη διάβασε την από 4-10-2011 έκθεσή της, με την οποία εισηγήθηκε την απόρριψη της αιτήσεως αναιρέσεως.

Η πληρεξούσια των αναιρεσιβλήτων ζήτησε την απόρριψη της αιτήσεως και την καταδίκη του αντιδίκου μέρους στη δικαστική δαπάνη.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Επειδή, ο κανόνας δικαίου παραβιάζεται, αν δεν εφαρμοστεί, ενώ συνέτρεχαν οι πραγματικές προϋποθέσεις για την εφαρμογή του, ή αν εφαρμοστεί, ενώ δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις αυτές, καθώς και αν εφαρμοστεί εσφαλμένα, η δε παραβίαση εκδηλώνεται είτε με ψευδή ερμηνεία, είτε με κακή εφαρμογή, δηλαδή με εσφαλμένη υπαγωγή, κατά δε τη διάταξη του άρθρου 560 αριθ. 1 Κ.Πολ.Δ αναίρεση επιτρέπεται και αν παραβιάσθηκε κανόνας του ουσιαστικού δικαίου, στον οποίο περιλαμβάνονται και οι ερμηνευτικοί κανόνες των δικαιοπραξιών των άρθρων 173 και 200 ΑΚ, που ορίζουν το μεν πρώτο ότι "κατά την ερμηνεία της δηλώσεως βουλήσεως αναζητείται η αληθινή βούληση χωρίς προσήλωση στις λέξεις", το δε δεύτερο ότι "οι συμβάσεις ερμηνεύονται όπως απαιτεί η καλή πίστη, αφού ληφθούν υπόψη και τα συναλλακτικά ήθη".

Οι κανόνες αυτοί εφαρμόζονται όταν το δικαστήριο της ουσίας, κατά την αναιρετικά ανέλεγκτη ως προς αυτό κρίση του, διαπιστώνει, έστω και εμμέσως, ότι υπάρχει στη σύμβαση κενό ή αμφιβολία ως προς τις βουλήσεις των συμβαλλομένων που δηλώθηκαν.
Υπό την προϋπόθεση αυτή παραβιάζει τους κανόνες τούτους το δικαστήριο της ουσίας, είτε όταν παραλείπει να προσφύγει σ' αυτούς για να διαπιστώσει την αληθινή έννοια της δήλωσης της βούλησης των συμβαλλομένων, είτε όταν προβαίνει σε κακή εφαρμογή τους, εφαρμόζοντας εσφαλμένα τις νομικές έννοιες στις οποίες στηρίζονται, είτε όταν παραλείπει να παραθέσει στην απόφασή του τα πραγματικά στοιχεία από τα οποία προκύπτει η συγκεκριμένη εφαρμογή τους.

Πάντως μόνη η παράλειψη του δικαστηρίου της ουσίας να αναφέρει ρητώς στην απόφασή του ότι για την εξεύρεση της αληθινής βουλήσεως των συμβαλλομένων προσφεύγει στους ερμηνευτικούς κανόνες των παραπάνω διατάξεων του ΑΚ δεν συνιστά παραβίαση των διατάξεων αυτών, εφόσον στην απόφαση εκτίθενται τα περιστατικά από τα οποία προκύπτει η εφαρμογή των κανόνων αυτών.

Περαιτέρω, με τη διάταξη του άρθρου 361 ΑΚ που ορίζει ότι για τη σύσταση ή αλλοίωση ενοχής με δικαιοπραξία, εφόσον ο νόμος δεν ορίζει διαφορετικά, απαιτείται σύμβαση, καθιερώνεται στο ενοχικό και κατ' ακολουθίαν στο εργατικό δίκαιο, ως απόρροια του δόγματος της αυτονομίας της βουλήσεως, η αρχή της ελευθερίας των συμβάσεων δυνάμει της οποίας οι συμβαλλόμενοι έχουν πλήρη ελευθερία προς κατάρτιση οποιασδήποτε δικαιοπραξίας με οποιαδήποτε μορφή και με οποιοδήποτε περιεχόμενο, αρκεί τούτο να μην αντιβαίνει στα χρηστά ήθη ή σε κανόνες δημοσίας τάξεως.

Εξάλλου, από τη γενική αρχή της προστασίας των εργαζομένων που διαπνέει το εργατικό δίκαιο, συνάγεται ότι η αρχή της εύνοιας υπέρ των τελευταίων δεν εφαρμόζεται μόνο στη σχέση ΣΣΕ και ατομικής συμβάσεως, αλλά και στη σχέση περισσοτέρων πηγών (νόμου, ΣΣΕ, Κανονισμού, ατομικής σύμβασης) διαφορετικής ιεραρχικής βαθμίδας που ρυθμίζουν την εργασιακή σχέση.

Σύμφωνα με την αρχή της εύνοιας υπέρ των μισθωτών που καθιέρωνε το άρθρο 3 παρ. 1 του ν. 3239/1955 "περί του τρόπου ρυθμίσεως των συλλογικών διαφορών εργασίας" (που ίσχυσε μέχρι 8.5.1990) σε συνδυασμό με το άρθρο 680 ΑΚ, την οποία αρχή ήδη προβλέπει η διάταξη του άρθρου 7 παρ. 2 του ν. 1876/1990, οι ευνοϊκότεροι για τους μισθωτούς όροι των ατομικών συμβάσεων εργασίας υπερισχύουν δυσμενέστερων όρων των ΣΣΕ. Και τούτο γιατί οι κανονιστικοί όροι της ΣΣΕ περιέχουν κατώτατα όρια προστασίας, που απαγορεύουν τη δυσμενέστερη ρύθμιση με ατομική σύμβαση, επιτρέπουν όμως με την τελευταία τη βελτίωση της προστασίας αυτής.

Τέλος, με την Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. της 26-2-1975 η οποία κυρώθηκε με το Ν. 133/1975, εισήχθη η εβδομάδα των πέντε (5) εργάσιμων ημερών ή το λεγόμενο πενθήμερο εργασίας, δηλαδή καθιερώθηκε ως χρονικό όριο εργασίας οι σαράντα πέντε (45) ώρες την εβδομάδα. Εξάλλου, κατά το άρθρο 6 της από 14-2-1984 ΕΓΣΣΕ (Υ.Α. 11770/20-3-1984, ΦΕΚ 181), η εβδομαδιαία διάρκεια της εργασίας των μισθωτών ορίσθηκε από 1-1-1984 σε 40 ώρες. Με το άρθρο 9 παρ. 1 εδ. 1 του Ν.Δ. 1037/1971 καθιερώθηκε ως νόμιμο ημερήσιο ωράριο των εργαζόμενων σε εμπορικά καταστήματα οι οκτώ (8) ώρες, ενώ με τοάρθρο 42 του Ν. 1892/1990, που διατηρήθηκε σε ισχύ με το άρθρο 23 του Ν. 1957/1991, καθιερώθηκε η πενθήμερη εργασία με σαράντα (40) ώρες κατά εβδομάδα για τους εργαζόμενους στα εμπορικά καταστήματα, των οποίων η ημέρα ανάπαυσης λόγω πενθημέρου καθορίζεται κυλιόμενη.

Αν ο μισθωτός εργάστηκε, σε επιχείρηση που εφαρμόζεται η πενθήμερη εβδομάδα εργασίας και έκτη ημέρα την εβδομάδα (εκτός Κυριακής ή εξαιρετέας ημέρας ή αναπληρωματικής ανάπαυσης λόγω εργασίας κατά την Κυριακή) η σχετική συμφωνία για απασχόλησή του κατά την ημέρα αυτή, ως απαγορευμένη από τους ως άνω κανόνες δημόσιας τάξης, είναι άκυρη, αφού πρόκειται για εργασία παρεχόμενη εκτός των ημερών της εβδoμαδιαίας εργασίας, ήτοι σε ημέρα ανάπαυσης, και δικαιούται για αυτήν αποζημίωση κατά τις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού, η οποία συνίσταται στις αποδοχές που ο εργοδότης θα κατέβαλλε ως αμοιβή σε άλλο μισθωτό, που θα απασχολούσε με έγκυρη σύμβαση εργασίας, με τις ικανότητες και τα προσόντα του απασχοληθέντος (χωρίς να λαμβάνονται υπ' όψη οι λοιπές προσωπικές περιστάσεις του τελευταίου), αφού κατά το ποσό αυτό, που δεν μπορεί να είναι κατώτερο από το νόμιμο ωρομίσθιο, καθίσταται χωρίς νόμιμη αιτία πλουσιότερος ο εργοδότης, χωρίς να δικαιούται και οποιαδήποτε άλλη προσαύξηση.

Στην προκείμενη περίπτωση όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση το Πολυμελές Πρωτοδικείο δικάζοντας ως Εφετείο δέχτηκε ανελέγκτως τα εξής: Δυνάμει σύμβασης εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου που καταρτίστηκε ανάμεσα στις αναιρεσίβλητες και την αναιρεσείουσα, οι πρώτες προσελήφθησαν προκειμένου να εργασθούν ως πωλήτριες στο κατάστημα εμπορίας εσωρούχων, νυχτικών και συναφών ειδών που διατηρεί και εκμεταλλεύεται η τελευταία στις ... . Ειδικότερα, προσελήφθησαν η πρώτη την 8-3-2000, η δεύτερη την 28-12-2000 και η τρίτη εξ αυτών την 31-10-2001, οι δε ανωτέρω συμβάσεις εργασίας λύθηκαν κατόπιν καταγγελίας της αναιρεσείουσας την 3-5-2006, 8-2-2005 και 3-5-2006 αντίστοιχα. Οι αναιρεσίβλητες προσλήφθηκαν να εργασθούν με το σύστημα της πενθήμερης εργασίας, το οποίο ισχύει κατά νόμο για τους εργαζόμενους στα εμπορικά καταστήματα, δικαιούμενες, λόγω του πενθημέρου, σε χορήγηση ημέρας εβδομαδιαίας ανάπαυσης που καθορίζεται κυλιόμενη και συμφωνήθηκε να αμείβονται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τις εκάστοτε συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Εν τούτοις οι αναιρεσίβλητες εργάζονταν στην επιχείρηση της αναιρεσείουσας και πέραν τού πενθημέρου, παρέχοντας την εργασία τους και κατά την ημέρα του Σαββάτου κατά τα χρονικά διαστήματα η μεν πρώτη και τρίτη από το μήνα Ιανουάριο του έτους 2002 μέχρι και τα μέσα του μηνός Φεβρουαρίου του έτους 2006, η δε δεύτερη αυτών από το μήνα Ιανουάριο του έτους 2002 μέχρι και την 8-2-2005. Ειδικότερα, οι αναιρεσίβλητες κατά τον παραπάνω χρόνο παρείχαν την εργασία τους κατά τις ημέρες Δευτέρα και Τετάρτη κατά τις ώρες 8.30 μέχρι 14.00, κατά τις ημέρες Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή κατά τις ώρες 8.30 μέχρι 14.00 και 18.00 μέχρι 21.00 και κατά την ημέρα του Σαββάτου κατά τις ώρες 8.30 μέχρι 14.30, παρά τις συνεχείς οχλήσεις τους προς την αναιρεσείουσα για τη χορήγηση ημέρας εβδομαδιαίας ανάπαυσης. Η αναιρεσείουσα ομολογεί ότι οι αναιρεσίβλητες εργάζονταν έξι ημέρες την εβδομάδα, ισχυρίζεται όμως ότι κατά τη σύναψη της σύμβασης εργασίας με την κάθε μία από αυτές συμφωνήθηκε η εργασία επί εξαήμερο και όχι πενθήμερο και ότι με τη σταθερή και συνεχή απασχόλησή τους επί εξαήμερο ανατράπηκε στην πράξη το σύστημα της προβλεπόμενης εκ του νόμου πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, γεγονός που συνεπαγόταν ευνοϊκότερους όρους για τις εργαζόμενες, καθόσον με την εξαήμερη απασχόλησή τους συμπληρώνονταν σαράντα ώρες εβδομαδιαίας εργασίας και αμείβονταν με πλήρεις και όχι μειωμένες αποδοχές, ενώ σύμφωνα με το πενθήμερο σύστημα απασχόλησης και με δεδομένο ότι το κατάστημα λειτουργεί σύμφωνα με το καθορισμένο από τον οικείο Εμπορικό Σύλλογο και την Ομοσπονδία των Επαγγελματικών, Βιοτεχνικών και Εμπορικών Σωματείων Ν. Σερρών ωράριο λειτουργίας, το οποίο δεν επιτρέπεται να παραβιάσει, η λειτουργία του καταστήματος κατά τις εργάσιμες ημέρες Δευτέρα έως Παρασκευή δεν υπερβαίνει τις σαράντα ώρες και το μειωμένο ωράριο εργασίας συνεπάγεται μειωμένες αποδοχές για τις εργαζόμενες. Ως εκ τούτου, εφόσον, κατά την αναιρεσείουσα, ισχύει το σύστημα της εξαήμερης εβδομαδιαίας εργασίας δεν δικαιούνται οι αναιρεσίβλητες επιπλέον αμοιβή για την απασχόληση κατά την έκτη ημέρα, καθόσον ο χρόνος εργασίας τους δεν υπερβαίνει τις σαράντα ώρες εβδομαδιαίως. Προς απόδειξη του ανωτέρω ισχυρισμού της η αναιρεσίβλητη προσκομίζει τις σχετικές γνωστοποιήσεις όρων ατομικής σύμβασης εργασίας προς τις αναιρεσίβλητες, στις οποίες ως χρόνος απασχόλησης αναφέρονται οι ημέρες από Δευτέρα ως και Σάββατο και οι σαράντα ώρες εβδομαδιαίως. Πλην όμως, η αναγραφή των ανωτέρω ημερών δεν έχει την έννοια ότι συμφωνήθηκε η εξαήμερη εργασία, αλλά ότι εντός του πενθημέρου θα μπορούσε να περιλαμβάνεται ως ημέρα εργασίας, κατά περίπτωση, και η ημέρα του Σαββάτου, κατά την οποία λειτουργούσαν τα εμπορικά καταστήματα. Εξάλλου, ακόμα και αν ήθελε θεωρηθεί ότι ο σχετικός όρος περί χρόνου απασχόλησης στη γνωστοποίηση ατομικών όρων εργασίας αφορούσε εξαήμερη απασχόληση, η σχετική συμφωνία για απασχόληση των αναιρεσιβλήτων και έκτη ημέρα την εβδομάδα είναι άκυρη, διότι πρόκειται για εργασία παρεχομένη εκτός των ημερών της πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, δηλαδή σε ημέρα ανάπαυσης, δοθέντος ότι οι διατάξεις περί πενθημέρου είναι αναγκαστικού δικαίου και ιεραρχικά ανώτερες από την ιδιωτική βούληση ή την τακτική της επιχείρησης. Σε κάθε δε περίπτωση, δεν αποδείχθηκε σταθερή και τακτική εξαήμερη απασχόληση των αναιρεσιβλήτων, με τη σιωπηρή έστω συναίνεσή τους, ώστε να μπορεί να συναχθεί σιωπηρή ανατροπή του νόμιμου συστήματος, η οποία σε κάθε περίπτωση θα ήταν νοητή μόνο εφόσον ήταν προς το συμφέρον των εργαζομένων, γεγονός που δεν συντρέχει στην προκείμενη περίπτωση. Και τούτο διότι οι αναιρεσίβλητες εισέπρατταν τις νόμιμες αποδοχές τους και δεν εργάζονταν πέραν του νομίμου χρόνου εργασίας, ώστε η αποδοχή της άποψης περί ανατροπής του συστήματος πενθήμερης εργασίας και η ισχύς εξαήμερης απασχόλησης να τις στερεί από την αξίωση αμοιβής για την εργασία κατά την έκτη ημέρα. Εξάλλου, η αναιρεσείουσα, γνωρίζοντας ότι η πενθήμερη εργασία των αναιρεσιβλήτων αποτελεί το νόμιμο ωράριό τους υπέβαλε, ως όφειλε, στο αρμόδιο Τμήμα της Επιθεώρησης Εργασίας Ν. Σερρών τους σχετικούς πίνακες εβδομαδιαίας ανάπαυσης, χωρίς όμως να τους τηρεί, ενώ, μετά από έλεγχο που πραγματοποίησε η ανωτέρω Υπηρεσία στην επιχείρηση της αναιρεσείουσας την 16-2-2006 και τη διαπίστωση ότι εργαζόταν η τρίτη ενάγουσα σε ημέρα που στο σχετικό πίνακα φαινόταν ως ημέρα εβδομαδιαίας ανάπαυσης, επιβλήθηκε το ανάλογο πρόστιμο και έκτοτε η αναιρεσείουσα χορηγούσε στις αναιρεσίβλητες τις οφειλόμενες ημέρες εβδομαδιαίας ανάπαυσης. Επομένως, οι αναιρεσίβλητες απασχολούνταν με το σύστημα της πενθήμερης εργασίας και αυτό δεν είχε ανατραπεί στην πράξη, εφαρμοζόμενης της εξαήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, όπως αβάσιμα ισχυρίζεται η αναιρεσείουσα. Με βάση τις παραδοχές αυτές το Εφετείο κατέληξε ότι εφόσον οι αναιρεσίβλητες απασχολήθηκαν σε επιχείρηση στην οποία εφαρμόζεται η πενθήμερη εβδομάδα εργασίας, η απασχόλησή τους κατά την έκτη ημέρα είναι άκυρη, αφού πρόκειται για εργασία που παρέχεται σε ημέρα ανάπαυσης και ως εκ τούτου δικαιούνται γι' αυτήν ιδιαίτερη αμοιβή σύμφωνα με τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού. Αφού δε εξαφάνισε την πρωτόδικη απόφαση η οποία είχε κρίνει ομοίως, επιδίκασε στις αναιρεσίβλητες τα αναφερόμενα μικρότερα ποσά. Με την κρίση του αυτή το Πολυμελές Πρωτοδικείο, δεν παραβίασε με εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή τις διατάξεις των άρθρων 361 του Α.Κ., 7 παρ. 2 του ν. 1876/1990 και 42 παρ. 4 και 9 του ν. 1892/1990, αφού ορθά έκρινε ότι οι αναιρεσίβλητες ως υπάλληλοι εμπορικού καταστήματος υπάγονται στο καθεστώς της πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, εφόσον κατά την ανέλεγκτη κρίση του, δεν είχε ανατραπεί με ρητή ή σιωπηρή συναίνεσή τους και προς το συμφέρον τους, το νόμιμο σύστημα της πενθήμερης εργασίας. Επομένως ο δεύτερος λόγος της αιτήσεως αναιρέσεως από τον αριθμό 1 του άρθρου 560 του Κ.Πολ.Δ. είναι αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί. Εξάλλου, ο πρώτος λόγος της αιτήσεως αναιρέσεως, από την ίδια διάταξη, με τον οποίο προβάλλεται η αιτίαση ότι με την ως άνω κρίση του το Εφετείο παραβίασε τις διατάξεις των άρθρων 173 και 200 του ΑΚ, είναι απαράδεκτος ως στηριζόμενος σε εσφαλμένη προϋπόθεση αφού, σύμφωνα με τις ως άνω παραδοχές της προσβαλλόμενης απόφασης, δεν υπήρξε ανάγκη ερμηνείας της ένδικης σύμβασης, ώστε το δικαστήριο της ουσίας να προσφύγει στις ως άνω διατάξεις.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Απορρίπτει την από 14-10-2010 αίτηση της Δ. Π. για αναίρεση της 45/2010 αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Σερρών. Και
Καταδικάζει την αναιρεσείουσα στη δικαστική δαπάνη των αναιρεσιβλήτων, την οποία ορίζει στο ποσό των χιλίων οκτακοσίων (1.800) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 22 Ιανουαρίου 2013. Και

Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 5 Φεβρουαρίου 2013».
 
http://www.iefimerida.gr/

 

Καταγγέλουν το δεξί χέρι του Σημίτη βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ!

Η παρακάτω επιστολή, κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο πριν μερικές ώρες. Η πληροφορία που έχουμε είναι ότι γράφτηκε από βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Το πρόβλημα του Στουρνάρα, είναι ότι υπάρχουν και 12 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που κατέθεσαν παρόμοια
τροπολογία. ΜΕΤΡΑΕΙ ΜΕΡΕΣ στο υπουργείο! Διαβάστε την:

Η παρούσα Ανοιχτή Επιστολή, εκφράζει την αγωνία και την αγανάκτηση των επιχειρήσεων της μισής Επικράτειας και πολλών πληττόμενων από την κρίση κλάδων, των επιχειρηματιών, των οικογενειών τους, των εργαζόμενων στις επιχειρήσεις αυτές και των τοπικών κοινωνιών, και απευθύνεται σε ..
εσάς ως ύστατη ελπίδα αποτροπής της απόλυτης χειραγώγησης κάθε θεσμού, που με ποτάμια αίμα κατακτήθηκε σε αυτή την χώρα.

Στην σημερινή συνεδρίαση της Βουλής, στο συζητούμενο νομοσχέδιο “Κώδικας Κοινωφελών Περιουσιών Σχολαζουσών κληρονομιών και λοιπές διατάξεις” θα έπρεπε να συζητηθεί, τροπολογία που υπογράφηκε από 40 Βουλευτές όλων σχεδόν των κομμάτων, η οποία ζητά την επαναφορά σε ισχύ των διατάξεων του άρθρου 58, παρ. 6 του Ν. 4075/2012, που καταργήθηκε με το άρθρο 20, του 4151/2013. Πρόκειται για διάταξη που κάτω από διθυράμβους εθνικής ομοψυχίας, ψήφισε η Βουλή, στην τελευταία της συνεδρίαση, πριν τις εκλογές του Μαΐου 2012.

Η διάταξη αυτή, προωθήθηκε για ψήφιση ύστερα από παραίνεση του σημερινού πρωθυπουργού κυρίου Αντώνη Σαμαρά προς τον τότε υπουργό Οικονομικών κύριο Φίλιππο Σαχινίδη και προσδιόριζε ακριβώς τα δικαιώματα που θα είχε το Ελληνικό Δημόσιο και τον τρόπο και την διαδικασία που αυτό θα αποφάσιζε να τα ασκήσει, όταν επιχειρήσεις με εγγυημένα από το Ελληνικό Δημόσιο δάνεια, προωθούσαν κατά τα νομίμως προβλεπόμενα, αιτήματα υπαγωγής τους, στις διατάξεις του Εθνικού Δικαίου εξυγίανσης επιχειρήσεων (Ν. 3588/2007, Κεφάλαια 6ο και 7ο).

Οι ψηφισθείσες διατάξεις :
- Προστάτευαν πλήρως τα δικαιώματα του Ελληνικού Δημοσίου έναντι οιασδήποτε εξώδικης ή και ενώπιον των δικαστηρίων μεθόδευσης και
- Επέτρεπαν στο Ελληνικό Δημόσιο να ασκεί πολιτική διάσωσης επιχειρήσεων, αποκλειστικά για τις περιπτώσεις που αυτές δραστηριοποιούνταν σε πληττόμενους κλάδους ή περιοχές.
Τροπολογία με το ίδιο ακριβώς περιεχόμενο κατέθεσαν 12 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, στο νομοσχέδιο “Ενσωμάτωση της οδηγίας 2011/16/ΕΕ, ρύθμιση θεμάτων της ΕΛ.ΤΕ., Αναμόρφωση οργανισμού Ν.Σ.Κ. και λοιπές διατάξεις”.

Η κοινώς αποδεκτή και υπερψηφισθείσα αυτή διάταξη υπονομεύθηκε (μέχρι την οριστική κατάργησή της με το άρθρο 20, του Ν. 4151/2013) με κάθε κυρίως αθέμιτο μέσο, από την νέα ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών και κυρίως από τον επικεφαλής του Υπουργείου Οικονομικών, Υπουργό κύριο Γιάννη Στουρνάρα και την άμεσο συνεργάτιδά του Γενική Γραμματέα του Υπουργείου Οικονομικών κυρία Χριστίνα Παπακωνσταντίνου.

Όπως αποδεικνύεται πλέον με δημόσια έγγραφα και καταγραφές δημοσιότητας η μεθόδευση της συγκεκριμένης ομάδας ήταν να σκανδαλοποιήσει επιλεκτικά συγκεκριμένα θέματα σχετικά με τις εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου και ειδικότερα, με την στάση του Ελληνικού Δημοσίου, όταν επιχειρήσεις με εγγυημένα από αυτό δάνεια προσφεύγουν στην πτωχευτική διαδικασία, για να εξασφαλίσει (μέσω της παραπληροφόρησης και του λαϊκισμού) την στήριξη της κοινής γνώμης, σε μία σειρά από επί μέρους ενέργειες και επιλογές της (ομάδας), όπως θα εξηγήσουμε αμέσως παρακάτω, ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟ, ΝΑ ΚΑΜΨΟΥΝ ΚΑΘΕ ΕΜΠΟΔΙΟ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΝΕΤΡΕΠΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥΣ, ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΑΜΕΣΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΗΝ ΙΣΟΠΕΔΩΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΕ 24 ΝΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

Στην τελευταία φάση της προσπάθειας (της ομάδας αυτής) και με σκοπό να αποτραπεί η συζήτηση της τροπολογίας που αναφέραμε, επιχειρείται η παραπλάνηση της δικαιοσύνης, με κατάθεση της Γενικής Γραμματέως κυρίας Χριστίνας Παπακωνσταντίνου προς τον Οικονομικό Εισαγγελέα, η οποία (κατάθεση), βρίθει από ψέματα και ανακρίβειες, για τις οποίες θα ασχολούνται χρόνια οι εισαγγελικές αρχές της χώρας, και με το περιεχόμενο της οποίας (κατάθεσης) συκοφαντείται και διαρρέεται (το περιεχόμενο της συκοφαντίας) στον τύπο ο κύριος Φίλιππος Σαχινίδης και ο σημερινός πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας κύριος Γεώργιος Ζανιάς, για δήθεν παράνομες εκ μέρους τους ενέργειες. Στην πραγματικότητα, και οι δύο τιμωρούνται, επειδή, αρνήθηκαν να παρανομήσουν και ενήργησαν αποκλειστικά και μόνο, σύμφωνα με τα όσα υπαγόρευε, η σχολαστική εφαρμογή του ισχύοντος τότε νόμου, δηλαδή του νόμου, που η ομάδα Στουρνάρα, μετά από έναν ολόκληρο χρόνο κατήργησε, με το άρθρο 20, του 4151/2013 και η τροπολογία που κατατέθηκε ζητά να τεθεί και πάλι σε ισχύ.

Η σημερινή συζήτηση και ψήφιση, του νομοσχεδίου “Κώδικας Κοινωφελών Περιουσιών Σχολαζουσών κληρονομιών και λοιπές διατάξεις” χωρίς την κατατεθείσα σε αυτό κατά τα προαναφερόμενα τροπολογία αποτελεί την τελευταία απέλπιδα προσπάθεια της υποδειχθείσας με τα προαναφερόμενα ομάδας του Υπουργείου ΟΙκιονομικών, προκειμένου να αποφύγει να αιτιολογήσει, έναντι της Βουλής και του Ελληνικού Λαού και των Κοινοτικών Αρχών :

• Γιατί δεν φέρνει προς ψήφιση μία τροπολογία της οποίας προφανέστατα ο σκοπός και το περιεχόμενο συνοψίζεται στην προστασία του ενεργητικού (επιχειρηματικού και εξωεπιχειρηματικού) που έλαβε ως εγγύηση το Ελληνικό Δημόσιο, όταν παρείχε την εγγύησή του στις τράπεζες, για τα δάνεια των επιχειρήσεων, ούτως ώστε, εάν και όταν τεθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή θέμα ανάκτησης – επιστροφής, των εγγυήσεων αυτών (ως παράνομων κατά το Κοινοτικό Δίκαιο) δια του μηχανισμού των Δ.Ο.Υ. (όπως προβλέπει συμπληρωματικά προς την Κοινοτική νομοθεσία, η Εθνική νομοθεσία), το ενεργητικό αυτό να επαρκεί για την διασφάλιση των συμφερόντων του Ελληνικού Δημοσίου και προκειμένου να καταστεί εφικτή η εφαρμογή των αποφάσεων των Κοινοτικών οργάνων για την ανάκτηση – επιστροφή των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου από τις επιχειρήσεις και τους επιχειρηματίες ).

• Γιατί επιμένει αντίθετα με τα όσα ορίζονται στην προτεινόμενη τροπολογία και των όσων επιχειρημάτων προβάλλονται, από τους φορείς των επιχειρήσεων και τους υπογράφοντες την τροπολογία αυτή βουλευτές, να παραχωρήσει στις τράπεζες, τις εξασφαλίσεις που έλαβε ως εγγύηση το Ελληνικό Δημόσιο, όταν παρείχε την εγγύησή του στις τράπεζες για τα δάνεια των επιχειρήσεων, όταν μάλιστα ταυτόχρονα, η ομάδα του Υπουργείου Οικονομικών που προαναφέραμε :

(α) Καλλιεργεί αρχικά την πεποίθηση, ότι, οι εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου είναι παράνομες, (και κατά το Εθνικό και κατά το Κοινοτικό Δίκαιο) για να τεκμηριώσει την ανάγκη της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και για τα εγγυημένα από το Ελληνικό Δημόσιο δάνεια, χαρακτηρίζοντας (λόγω του “παράνομου” χαρακτήρα των εγγυήσεων) ως ανεπίδεκτα είσπραξης.

(β) Προκαλεί, για την επίρρωση του προαναφερθέντος υπό (α) ισχυρισμού της, με πράξεις της και παραλείψεις της την Ευρωπαϊκή Επιτροπή – Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού, να ερευνήσει προκατειλημμένη σε βάρος αποκλειστικά των επιχειρήσεων, όλες σχεδόν τις κρατικές ενισχύσεις (εγγυήσεις και επιδοτήσεις) της τελευταίας εικοσαετίας, ούτως ώστε να θεωρείται βέβαιη, η λήψη απόφασης εκ μέρους της (της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) για ανάκτηση – επιστροφή των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου ως παράνομων (κατά το Κοινοτικό Δίκαιο) σε βάρος αποκλειστικά και μόνο των επιχειρήσεων και

(γ) Καθιστά πριν καν την έκδοση των σχετικών αποφάσεων των αρμόδιων Ευρωπαϊκών Οργάνων για ανάκτηση – επιστροφή των κρατικών ενισχύσεων ως παράνομων, το σύνολο των επιχειρήσεων και των φορέων τους, των οποίων τα δάνεια εγγυήθηκε το Ελληνικό Δημόσιο αναξιόχρεων, λόγω της σκανδαλώδους παραχώρησης στις τράπεζες, των εξασφαλίσεων που έλαβε ως εγγύηση το Ελληνικό Δημόσιο, όταν παρείχε την εγγύησή του στις τράπεζες για τα δάνεια των επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα το Ελληνικό Δημόσιο :

(1) Να ζημιωθεί διότι δεν θα υπάρχει ενεργητικό για να εφαρμόσει τις προαναφερθείσες Κοινοτικές Αποφάσεις για ανάκτηση – επιστροφή των κοινοτικών ενισχύσεων και

(2) Να εκτεθεί ανεπανόρθωτα έναντι της Κοινότητας με απροσδιόριστου ύψους σε βάρος του αρνητικές επιπτώσεις και ζημίες, για την αδυναμία εφαρμογής εκ μέρους του των ιδίων Κοινοτικών Αποφάσεων. Κύριοι Βουλευτές Μαζί με την τεράστια ζημία που θα υποστεί το Ελληνικό Δημόσιο από τις μεθοδεύσεις της συγκεκριμένης ομάδας της ηγεσίας του Υπουργείου Οικονομικών, για να στηρίξει για άλλη μία φορά τις τράπεζες, οι οποίες ωφελήθηκαν (στην κεφαλαιακή τους επάρκεια, στην ρευστότητά τους και στην κερδοφορία τους) απείρως περισσότερο από τις επιχειρήσεις από τις κρατικές ενισχύσεις, οι οποίες μάλιστα (κρατικές ενισχύσεις) την τελευταία εικοσαετία λειτούργησαν αποκλειστικά σαν εργαλείο άσκησης νομισματικής πολιτικής και πιστωτικής στήριξης των τραπεζών, είναι επίσης απολύτως βέβαιο, πως θα υπάρξει μία τεράστια ζημία και ανεπανόρθωτη ζημία στην Εθνική Οικονομία, δεδομένου, ότι, οι επιχειρήσεις των παραμεθόριων περιοχών, των πληττόμενων κλάδων, οι επιχειρηματίες, οι οικογένειές τους και οι τοπικές κοινωνίες και οικονομίες θα πολτοποιηθούν.

Παράλληλα μαζί με αυτούς θα πολτοποιηθεί κάθε θεσμός, κάθε έντιμη πολιτική πρωτοβουλία, κάθε αντίσταση σε Οργουελιανές μεθοδεύσεις υπέρ συγκεκριμένης μικρής ομάδας συμφερόντων, κάθε εμπιστοσύνη στην δικαιοσύνη και στην έντιμη δημοσιογραφία. Για όλους τους παραπάνω λόγους, μία τεράστια μερίδα του Ελληνικού λαού, επαφίεται σε εσάς, σήμερα για να αποτρέψετε την περαιτέρω εξέλιξη των καταστροφικών για την χώρα μας επιλογών, (και μάλιστα στα πλαίσια της στήριξης ενός αιτήματος κατάθεσης και συζήτησης μίας τροπολογίας, η οποία ενώ ωφελεί το Ελληνικό Δημόσιο και την μισή μικρομεσαία επιχειρηματικότητα της χώρας ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΕΠΙΤΑΓΕΣ) και να διασώστε ταυτόχρονα, μαζί με τις οικονομίες 24 τουλάχιστον νομών της χώρας (όσοι και οι νομοί των οποίων οι επιχειρήσεις έλαβαν εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου) και όλα τους υπόλοιπους και εξαιρετικά σημαντικούς για την δημοκρατία μας θεσμούς, οι οποίοι σύμφωνα με τα όσα τεκμηριωμένα αναφέρθηκε απειλούνται. Καταψηφείστε το νομοσχέδιο και ζητείστε την επανακατάθεσή του μαζί με την τροπολογία που αναφέραμε και την οποία με κάθε τρόπο επιδιώκει να θάψει ο υπουργός Οικονομικών κύριος Στουρνάρας και η παρέα του. Θεωρούμε βέβαιη την άμεση αντίδραση σας για την αποφυγή των εξελισσόμενων εφιαλτικών σεναρίων.

 

ΠΗΓΗ

Σταυρίδης: Οι Έλληνες είναι ΗΛΙΘΙΟΙ !!! Συνέντευξη σε εφημερίδα της Νορβηγίας πριν την αποπομπή του

Με χυδαίο τρόπο μίλησε σε νορβηγική εφημερίδα ο πρώην πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, Στέλιος Σταυρίδης, για όσους αντιστέκονται στις ιδιωτικοποιήσεις λέγοντας στα αγγλικά “άντε γ@μηθείτε” και ούτε λίγο ούτε πολύ χαρακτήρισε ηλίθιους τους Έλληνες για τον τρόπο που
αντιδρούν στα σχέδια ιδιωτικοποιήσεων.

Αξιοσημείωτο, δε, ότι αυτή την άποψη την εξέφρασε ενώ ήταν ακόμα πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ.

Όπως αναφέρει το "the press project", που δημοσιεύει απόσπασματα της επίμαχης συνέντευξης στην εφημερίδα "Bergens Tidente" σοκαρίστηκε μέχρι και η Νορβηγίδα δημοσιογράφος που πήρε τη συνέντευξη όταν άκουσε τον Στέλιο Σταυρίδη να λέει ότι ονειρεύεται μια Ελλάδα που θα είχε Νορβηγούς αντί για Έλληνες.

Σε ερώτηση σχετικά με τις αντιδράσεις πολιτών για τα σχέδια στο πάρκο του Ελληνικού ο Σ. Σταυρίδης είπε: “Κάνουν απλως κήρυγμα. Λένε μόνο όχι, όχι, όχι! Άντε γ@μήσου /γα@μηθείτε (f@ck you). Πες μου πώς θα γίνει. Συγγνώμη έτσι έχει η κατάσταση. Μη μου λες γιατί δεν μπορεί να γίνει, αυτό είναι κοινή λογική. Πες μου πώς θα γίνει, πώς θα το κάνουμε πραγματικότητα”.

Σαν να μην έφτανε αυτό ο πρώην πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ μίλησε και για τη νοημοσύνη των Ελλήνων. “Αν οι Έλληνες είχαν έστω μέτρια νοημοσύνη, ο Πειραιάς θα ήταν μεγαλύτερο λιμάνι κι απ’ το Αμβούργο, εδώ και 10 χρόνια. Μακάρι να ζούσα στη Νορβηγία. Ή μακάρι να είχα γύρω μου Νορβηγούς και να ζω στην Ελλάδα”, είπε ακόμα για να λάβει την απάντηση από τη δημοσιογράφο: “Μα, έχουμε μεγάλο δημόσιο τομέα στη Νορβηγία”.

“Ναι, αλλά δεν έχετε αρκετό ήλιο” της απάντησε ο Σ. Σταυρίδης και της είπε δείχνοντας μάλιστα διαφημιστικά φυλλάδια για τα δωμάτια που νοικιάζει στην Κεφαλονιά “Εδώ θα έπρεπε να βρίσκεστε τώρα. Νοικιάζουμε και βίλες” όπως αναφέρει κείμενο-λεζάντα της έντυπης νορβηγικής εφημερίδας.

Ακόμα χαρακτήρισε “ευλογία Θεού” τις ιδιωτικοποιήσεις επειδή όπως είπε “φέρνουν επενδύσεις, θέσεις εργασίας και πλούτο”.

Δεν παρέλειψε, δε, γι’ αυτή του την τοποθέτηση να αυτοεπαινεθεί λέγοντας “ Ποιος άλλος βγαίνει να το πει αυτό, πως είναι ευλογία; Έχετε ακούσει κανέναν πολιτικό να το λέει αυτό στην Ελλάδα; Πολλοί λίγοι, τρεις, τέσσερις, πέντε. Ίσως ο πρωθυπουργός και άλλοι τρεις. Αλλά είναι γεγονός”.

Πηγή: The Press Project