«Τεχνοκράτες», πολιτικά απομεινάρια και τηλεοπτικές γλάστρες !!!

“ Ο πρόεδρος του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς είπε αυτές τις ημέρες ότι οι Ευρωπαίοι πολίτες έχουν χάσει πια τη φωνή τους. Ίσως ήταν περισσότερο ευγενής από ότι έπρεπε. Πολιτικός είναι άλλωστε ”

Ο σοφός λαός πάντα είχε πολιτικό ένστικτο και αυστηρά κριτήρια για τους πολιτικούς ταγούς του. Ακόμα και τις στιγμές που έκανε λάθη το καταλάβαινε και δύσκολα δεχόταν να τον κοροϊδεύουν άνθρωποι κατώτεροι των περιστάσεων. Αυτός ο λαός ήταν που έβγαλε και τη θυμόσοφη ρήση… «μάγκεψαν τα τούβλα και σφυρίζουν από τις τρύπες».

Του Κώστα Καπνίση

Κάπως έτσι είναι και η σημερινή κατάσταση όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη. Ο πρόεδρος του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς είπε αυτές τις ημέρες ότι οι Ευρωπαίοι πολίτες έχουν χάσει πια τη φωνή τους. Ίσως ήταν περισσότερο ευγενής από ότι έπρεπε. Πολιτικός είναι άλλωστε. Φαίνεται όμως ότι κάτι έχει απομείνει μέσα του από τους παλιούς πολιτικούς, οι οποίοι εξέπεμπαν ένα κύρος και έναν σεβασμό στους λαούς της Ευρώπης.

Ο Σουλτς είπε τα αυτονόητα. Απαντώντας σε μια επιστολή του Κύπριου προέδρου της Βουλής Γιαννάκη Ομήρου είπε ότι η εφαρμογή των προγραμμάτων οικονομικής στήριξης έχει γενικά αγνοήσει τα δημοκρατικά δικαιώματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ως του μόνου πανευρωπαϊκού κοινοβουλευτικού σώματος, που είναι σε θέση να εφαρμόσει δημοκρατική λογοδοσία στη λήψη αποφάσεων. Ο Γερμανός πολιτικός, στην ίδια επιστολή «χτυπά» το καμπανάκι και μιλά για απουσία δημοκρατικής νομιμοποίησης και έλλειψη κοινοβουλευτικού ελέγχου επί της οικονομικής πολιτικής, με τους πολίτες να μην έχουν πλέον φωνή, σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση διοικούμενη από τεχνοκράτες.

Οι ευρωπαϊκοί λαοί δείχνουν να καταλαβαίνουν πια ξεκάθαρα ότι αυτά τα νεοφιλελεύθερα υβρίδια που κρατούν στα χέρια τους τις τύχες της Ευρώπης αν παραμείνουν λίγο ακόμα στην εξουσία δε θα αφήσουν τίποτε όρθιο. Ο Ισπανός πρωθυπουργός Ραχόι είναι υπόδικος, ο Γιούνκερ στο Λουξεμβούργο το ίδιο, ο Μπερλουσκόνι στην Ιταλία, η Πορτογαλία συνταράσσεται από τις λαϊκές αντιδράσεις, στη Γερμανία υπάρχει η φράου Μέρκελ με τον υποτακτικό της Σόιμπλε που μαζί ισοπεδώνουν ολόκληρη την Ευρώπη για τρίτη φορά.

Η Ελλάδα μέσα σε όλη αυτή την καταστροφική λαίλαπα έχει πάντα τον δικό της ξεχωριστό ρόλο ως πειραματόζωο. Δεν υπάρχει πια κάτι που να συνδέει την κοινή λογική με αυτούς που κυβερνούν. Πέρα από κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις, όσοι έχουν ασκήσει εξουσία ή έχουν αναμειχθεί σε αυτή τα τελευταία 15 χρόνια είναι όχι απλά κατώτεροι των περιστάσεων αλλά αποδεικνύονται και άκρως επικίνδυνοι. Η συντριπτική πλειονότητά τους είναι σαν τους φελλούς στη θάλασσα. Η αναρρίχησή τους στα ανώτερα και ανώτατα αξιώματα έχει προκύψει από την «ικανότητά» τους στις δημόσιες σχέσεις. Μόνο αυτό ξέρουν να κάνουν και πάλι όχι ιδιαίτερα καλά. Από τη στιγμή που επιτυγχάνουν βέβαια τους μικρούς ιδιοτελείς τους σκοπούς δε φαίνεται να τους απασχολεί που πια ο δημόσιος εξευτελισμός τους έχει ξεπεράσει κάθε όριο.

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα της σήψης και της παρακμής είναι και αυτός που τους εκπροσωπεί. Ήξεραν ποιον άνθρωπο έβαζαν στη συγκεκριμένη θέση. Έναν τηλεοπτικό Χατζηαβάτη. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου έχει καταφέρει να δώσει στην κυβέρνηση κάτι από τις εκπομπές στις οποίες συμμετείχε παλιότερα. Εκπομπές που άγγιζαν τα όρια της γελοιότητας και ανήκαν στην κατηγορία των τηλεσκουπιδιών. Ο άνθρωπος αυτός μόνιμα διορισμένος επί χρόνια στην ΕΡΤ καταφέρθηκε με ιδιαίτερη μανία στους πρώην συναδέλφους του, κρατώντας το στόμα του κλειστό για αυτά τα ρουσφέτια που έβλεπε να συμβαίνουν τόσα χρόνια και τα γνώριζε. Τελευταίο του ατόπημα ήταν ο διορισμός της συντρόφου του στο γραφείο του κυβερνητικού εκπροσώπου και όταν προκλήθηκε σάλος της είπε να παραιτηθεί. Ούτε καν εκεί δε φάνηκε να παίρνει το βάρος της ευθύνης που του αναλογούσε.

Αντί να παραιτηθεί ο ίδιος και να προστατέψει σε ανθρώπινο επίπεδο την σύντροφό του, προτίμησε να κρατήσει τη δική του θέση. Τα πολιτικά απομεινάρια, που κορόιδεψαν τον ελληνικό λαό, ο οποίος τους πίστεψε και τους ψήφισε πέρσι, πλέον βλέπει τα πράγματα ξεκάθαρα. Βλέπει έναν αποτυχημένο τεχνοκράτη, σε όποια θέση κι αν πέρασε (πάντα κρατικοδίαιτη) όπως ο Γιάννης Στουρνάρας να επιτίθεται προκλητικά στον ελληνικό λαό και να γελάει για τα «κατορθώματά» του. Από κοντά και πολλοί βουλευτές – τηλεοπτικές γλάστρες που βλέπουν ότι το πολιτικό τους τέλος είναι πια κοντά και δείχνουν να είναι αμείλικτοι και εκδικητικοί προς τον λαό.

Πρόκειται για ανθρώπους που θέλουν να κρατήσουν τις θέσεις τους πάση θυσία εξευτελίζοντας δημοσίως τους εαυτούς τους αλλά ξεχνούν πως ο ελληνικός λαός έχοντας ένστικτο επιβίωσης έχει πια καταλάβει ότι για να ζήσει αξιοπρεπώς και περήφανα πρέπει να τους απολύσει όσο το δυνατό ταχύτερα από την εξουσία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, από τη δική του μεριά θα πρέπει να κατανοήσει ότι δεν πρέπει πια να απαντά σε αυτά τα υποταγμένα απολειφάδια τα οποία δεν υπηρετούν τον ελληνικό λαό αλλά τα ξένα αφεντικά τους και τους εαυτούς τους και μόνο. Δεν έχει νόημα πια. Η αξιωματική αντιπολίτευση μόνο με τον ελληνικό λαό θα πρέπει να ασχολείται. Από αυτόν παίρνει δύναμη και σε αυτόν λογοδοτεί. Από τις ελάχιστες τηλεοπτικές παρουσίες που πρόσφερε στην ελληνική τηλεόραση, η σπουδαία Μαλβίνα έλεγε ένα βράδυ από την εκπομπή της: «Φευγάτε ρε. Μη μας ξεφτιλίζετε άλλο». Αυτή είναι η καλύτερη δυνατή απάντηση…

 πηγη

Επικίνδυνα χαζός…

Τι χαρακτηρισμός αξίζει σε ένα πρωθυπουργό ο οποίος αφηγείται “success stories” στους πολίτες της χώρας του, τη στιγμή που τα πράγματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο;

Που η σχέση του με την αλήθεια είναι τόσο σοβαρά διαταραγμένη, ώστε να προκαλεί εύλογες υποψίες ότι έχει χάσει πλέον οριστικά τη δυνατότητα να την ξεχωρίζει από το ψέμα, το παραμύθιασμα και τον πολιτικαντισμό;

Που καθοδηγείται από τη γνωστή αρχή – αν τα…γεγονότα διαψεύδουν όσα λέω, τόσο το χειρότερο γι’ αυτά;

 Του Θανάση Καρτερού

Για τον Αντώνη Σαμαρά, φυσικά, ο λόγος. Για όσα τόσο καιρό υποστηρίζει, ότι βγαίνουμε από το τούνελ, ότι αρχίζει το Greecovery, ότι τελειώνει η εποχή των θυσιών και μπλα-μπλα-μπλα. Και επιμένει μ’ εκείνο το περισπούδαστο και το θέλω-να-είμαι-μέγας-ηγέτης ύφος κόντρα στα γεγονότα, κόντρα στην εμπειρία εκατομμυρίων ανθρώπων, κόντρα στη φτώχεια που έχει αρπάξει από τον λαιμό τα περισσότερα νοικοκυριά, κόντρα στην αγριότητα της πολιτικής του, κόντρα σε ό,τι κινείται και κυρίως σε ό,τι δεν κινείται στην έρημη χώρα του.

Ήλθε λοιπόν τώρα ο εκ των καθοδηγητών και εντολέων του υπάλληλος του ΔΝΤ κύριος Τόμσεν να κάνει σκόνη και μπούλμπερη τα παραμύθια. Ανάπτυξη είπατε; 0,6% το 2014 και αν… Μηδέν κόμμα έξι τοις εκατό ολογράφως, για να το εμπεδώσουμε. Και αν διεθνώς δεν υπάρξει επιδείνωση, και αν προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις -ανατριχιάσατε;-, και αν υπάρχει κοινωνική γαλήνη και πολιτική σταθερότητα. Και αν το όνομα του πρωθυπουργού αρχίζει από σίγμα και όχι από ταυ – αυτό μόνο δεν μας λέει.

Και για όποιον διατηρεί αμφιβολίες για το τι μας περιμένει όσο ο Σαμαράς παραμένει, ήρθε και η επίσημη έκθεση του ΔΝΤ για να πολλαπλασιάσει τα αν και τη μαυρίλα του Τόμσεν. To ξέραμε, θα πείτε. Αν μάλιστα χωθεί κανείς λίγο βαθύτερα στα ήξεις αφήξεις αυτών των ανεκδιήγητων εκθέσεων, θα διακρίνει την επιδίωξη των συντακτών τους, όχι να βγάλουν την Ελλάδα από το τούνελ, αλλά την ουρά τους από το ελληνικό δράμα. Εμείς το είπαμε ότι αν δεν και αν δεν, τότε δεν βγαίνει το σωστό μας πρόγραμμα. Ας λένε. Ο Σαμαράς ζει τον μύθο του. Αλλά αν πιστεύει ότι θα τον ζήσουν για καιρό ακόμα οι Έλληνες, δεν είναι μόνο χαζά επικίνδυνος -είναι και επικίνδυνα χαζός…

πηγη

Στην Ελλάδα ξεπουλάνε το νερό, στο εξωτερικό κοινωνικοποιείται !!!

Οι υπέρμαχοι της ιδιωτικοποίησης του νερού προφανώς προσποιούνται ότι δεν βλέπουν και δεν ακούν τι έχει να επιδείξει στο φλέγον αυτό ζήτημα η διεθνής εμπειρία. Δεκατέσσερις φοιτητές του ΕΜΠ, από το διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Επιστήμη και Τεχνολογία Υδατικών Πόρων», το υπενθυμίζουν.
Μελέτησαν μία προς μία όλες τις περιπτώσεις ιδιωτικοποιήσεων του νερού παγκοσμίως και τις παρουσίασαν πρόσφατα σε εργασία με τίτλο «Υδατικοί πόροι, υποδομές και υπηρεσίες νερού: Ιδιωτικοποίηση ή κοινωνικοποίηση».

Οι μεταπτυχιακοί φοιτητές αναλύουν τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές παραμέτρους της εμπλοκής των ιδιωτών στη…διαχείρισή του και αναδεικνύουν την ασφυκτική πίεση των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και το ρόλο που έπαιξαν για να οδηγηθούν πολλά κράτη στην ιδιωτική διαχείριση του ύδατος.

Ντίνα Καρατζιού
Από τη Βολιβία, την Τανζανία και την Αργεντινή μέχρι τη Γαλλία και τον Καναδά η παραχώρηση του νερού σε ιδιώτες φέρει σε γενικές γραμμές τα εξής χαρακτηριστικά: «Σκανδαλώδη περιθώρια κέρδους για τους ιδιώτες, άνιση πρόσβαση στο νερό των χαμηλών κυρίως εισοδηματικών τάξεων, αύξηση τιμολογίων, αθέτηση υποσχέσεων από πλευράς εταιρειών για επενδύσεις στο δίκτυο, σκανδαλώδεις όρους παραχώρησης, αδιαφανείς διαδικασίες στις συμβάσεις, περιβαλλοντικούς κινδύνους, απολύσεις, απώλεια τεχνογνωσίας», ανέφερε η τοπογράφος μηχανικός του ΑΠΘ MSc, Ευστρατία Σεπετζή. Επικεφαλής της όλης προσπάθειας, οι διδάσκοντες Δημήτρης Κουτσογιάννης και Ανδρέας Ευστρατιάδης.

Η διεθνής εμπειρία εκθέτει τους θιασώτες των ιδιωτικοποιήσεων υδατικών πόρων, καθώς μετά την «επέλαση» των επενδυτών, η διαχείριση επιστρέφει στο Δημόσιο, για να διασφαλιστεί το βασικό αυτό αγαθό για τους πολίτες, όπως προκύπτει από έρευνα του ΕΜΠ.

ΒΟΛΙΒΙΑ

Αυξήσεις-ρεκόρ στις τιμές

Την περίπτωση της Βολιβίας, η οποία «έχει μπει στο ρεκόρ Γκίνες ως η χώρα με τα περισσότερα πραξικοπήματα (193) από την ανεξαρτησία της, το 1825, μέχρι και την αποκατάσταση της δημοκρατίας», μελέτησε και ανέδειξε ο πολιτικός μηχανικός Ιάσων Αποστολόπουλος.

Το 1997 η Παγκόσμια Τράπεζα και η Διεθνής Τράπεζα Ανάπτυξης έθεσαν ως προϋπόθεση για την ανανέωση των δανειακών συμβάσεων την ιδιωτικοποίηση των υποδομών του νερού. Υπογράφονται δύο συμβάσεις παραχώρησης το 1997 για την πρωτεύουσα της χώρας El Alto/La Paz με θυγατρική της γαλλικής Suez. Δύο χρόνια αργότερα ακολουθεί η δεύτερη σύμβαση, που κατακυρώνεται στο μοναδικό πλειοδότη, τη διεθνή κοινοπραξία Aguas de Tunari με επικεφαλής την πολυεθνική Bechtel και αφορά την παραχώρηση των υποδομών ύδρευσης και αποχέτευσης της πόλης Cochabamba με 600.000 πληθυσμό.

Η διασφάλιση των όρων του συμβολαίου της εταιρείας με την κυβέρνηση περνάει μέσα από νόμο και η πρώτη τα παίρνει όλα: κρατικές υποδομές, αποκλειστική χρήση των υδατικών πόρων, κατάργηση όλων των ανεξάρτητων μέσων ύδρευσης και μεταβίβαση των υποδομών τους στην εταιρεία. Μέσα σε ένα μήνα η εταιρεία προχωρεί σε υπέρογκες αυξήσεις καταπατώντας τους όρους του συμβολαίου (35%), οι οποίες κυμάνθηκαν από 60% έως 200% και αφορούσαν ανθρώπους που ζούσαν με 2 δολάρια τη μέρα.

Το επόμενο διάστημα προκαλείται θύελλα κοινωνικών αντιδράσεων με κύριο αίτημα τη λήξη της αποικιοκρατικής σύμβασης και την επανακοινωνικοποίηση του νερού και, ύστερα από τρεις μήνες διαμαρτυριών, η κυβέρνηση ακυρώνει το συμβόλαιο με την Bechtel: «Η ήττα της εταιρείας προκάλεσε τεράστιο αντίκτυπο παγκοσμίως και έμπνευση για ανάλογους αγώνες υπεράσπισης των θεωρούμενων ως κοινωνικών αγαθών. Αποτέλεσε την πιο γνωστή περίπτωση ιδιωτικοποίησης του νερού και προκάλεσε παγκόσμια αύξηση της κοινωνικής επίγνωσης για το τι μπορεί να επιφέρει η ιδιωτικοποίηση στο νερό. Εφερε τις φτωχές κοινότητες των ιθαγενών στο πολιτικό προσκήνιο και κατά κάποιο τρόπο άνοιξε το δρόμο για τον πρώτο Ινδιάνο πρόεδρο στη βολιβιανή ιστορία, τον Εβο Μοράλες», τονίζει ο κ. Αποστολόπουλος.

Η έτερη γαλλική εταιρεία, προκειμένου να μην επαναληφθεί η αποτυχία της Cochabamba, έκανε προσεκτικότερη διαχείριση όσον αφορά τις αυξήσεις στην πρωτεύουσα της χώρας, χωρίς όμως να τις αποφύγει. Η κυβέρνηση λύει το 2005 το συμβόλαιο με την Aguas de Illimani (Suez), η οποία αντικαθίσταται από τη δημόσια EPSAS. Ενα χρόνο μετά δημιουργεί νέα cooperativa (ανεξάρτητο συνεταιρισμό) με τη συνεργασία της κρατικής εταιρείας.

ΓΑΛΛΙΑ

Καμία επένδυση από τους ιδιώτες

«Παρ’ όλο που το Παρίσι αποτέλεσε το διεθνές σύμβολο της Σύμπραξης Δημόσιου-Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), καθώς στη Γαλλία από τα μέσα του 19ου αιώνα εφαρμοζόταν αυτή η πρακτική, το 2010 η διαχείριση του νερού περνάει εξ ολοκλήρου στο δημόσιο έλεγχο», αναφέρουν οι Γιώργος Αλεξίου και Παρασκευή Σταμούλη, αγρονόμοι-τοπογράφοι μηχανικοί του ΕΜΠ, που παρουσίασαν την εισήγηση «Επανακοινωνικοποίηση υποδομών νερού, το παράδειγμα του Παρισιού».

Οπως εξηγούν, «μέχρι το 1984 τα συστήματα διαχείρισης νερού του Παρισιού κατείχε ο δήμος, ωστόσο η τιμολόγηση του νερού, από το 1864 ακόμη, πραγματοποιούνταν από ιδιωτική εταιρεία. Το 1984, ο τότε δήμαρχος Ζ. Σιράκ πάει ένα βήμα παραπέρα και υπογράφει συμβόλαιο με τις θυγατρικές Veolia και Suez -δύο γαλλικές εταιρείες που κυριαρχούν παγκοσμίως στον τομέα της διαχείρισης των δικτύων ύδρευσης- για τη συνδιαχείριση της τροφοδοσίας νερού και των υπηρεσιών τιμολόγησης, αλλά και τη συντήρηση του αρδευτικού δικτύου.

»Τρία χρόνια μετά, η παραγωγή νερού και ο μηχανισμός ελέγχου περνούν στα χέρια των δύο προαναφερθεισών εταιρειών και για το σκοπό αυτό ιδρύεται η κεφαλαιουχική εταιρεία SAGEP, στην οποία συμμετέχουν με ποσοστό 70% ο δήμος, με 28% οι δύο εταιρείες, ενώ το 2% κατέχει η δημόσια γαλλική τράπεζα επενδύσεων.

»Με την εκλογή του στο δημαρχιακό θώκο ο Μπ. Ντελανοέ, το 2001, προβάλλει μία τελείως αντίθετη πολιτική αντιμετώπιση όσον αφορά τη διαχείριση του νερού, και για μία επταετία προετοιμάζει το έδαφος για την επαναδημοτικοποίησή του: Επαναδιαπραγματεύεται τα συμβόλαια με τους γαλλικούς κολοσσούς και απαιτεί την πραγματοποίηση μη υλοποιημένων αλλά προγραμματισμένων έργων. Ταυτόχρονα προχωρεί στην εκπόνηση νομικών οικονομοτεχνικών μελετών για την ίδρυση της Eau de Paris, της σημερινής δηλαδή δημόσιας επιχείρησης ύδρευσης-αποχέτευσης του Παρισιού».

Η μετάβαση όλων των δραστηριοτήτων παραγωγής και διανομής πόσιμου νερού στο δημόσιο φορέα ολοκληρώθηκε το 2010, παρ’ όλο που, όπως σημειώνουν οι δύο εισηγητές, «ήταν δύσκολη, ιδιαίτερα στο κομμάτι που αφορούσε την οικονομική διαχείριση και τα συστήματα των πληροφοριών, καθώς υπήρχαν ασαφή ιδιοκτησιακά όρια». Στην πρώτη αποτίμηση, η Eau de Paris ανακοίνωσε ότι συνολικά εξοικονόμησε 35 εκατ. ευρώ κατά τον πρώτο χρόνο σε σχέση με τα αντίστοιχα κόστη συμβολαίου των Veolia και Suez, ενώ τον Ιανούριο του 2011 ανακοινώνει μείωση τιμής 8% και δεσμεύεται ότι η τιμή δεν θα αυξηθεί πάνω από τον πληθωρισμό έως το 2015, παρά τη μείωση εσόδων που συνδέονται με τη μείωση των όγκων κατανάλωσης νερού.

ΤΑΝΖΑΝΙΑ

Από το κακό Δημόσιο στο χειρότερο ιδιώτη

Η Τανζανία, μία από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου, λόγω εξωτερικών πιέσεων υπέκυψε σε διεθνείς χρηματοοικονομικούς όρους και τη δεκαετία του ’90 άρχισε να ιδιωτικοποιεί πολλές δημόσιες επιχειρήσεις: «Στην πραγματικότητα, η επανακοινωνικοποίηση του ύδατος στο Νταρ-ες-Σαλάμ ήταν μια κατάσταση προεπιλογής που δημιουργήθηκε από την κατάρρευση μιας ιδιωτικής σύμβασης και όχι μια στρατηγική κίνηση που προγραμματίστηκε από κυρίαρχα πολιτικά όργανα», εξηγεί ο Ιωσήφ Φουντουλάκης, πολιτικός μηχανικός του ΕΜΠ.

«Το σύστημα ύδρευσης και αποχέτευσης του Νταρ-ες-Σαλάμ ήταν σε άθλια κατάσταση όταν η κυβέρνηση της Τανζανίας αποφάσισε να το ιδιωτικοποιήσει το 2003, υπογράφοντας συμβόλαιο με τη City Water Services (CWS), μια κοινοπραξία των Biwater (Ηνωμ. Βασίλειο) and Gauff (Γερμανία). Αυτή η ιδιωτική κοινοπραξία ενώθηκε αργότερα με την ιδιωτική εταιρεία της Τανζανίας, Superdoll. Αλλά η ιδιωτική διαχείριση δεν έκανε τίποτα για να βελτιώσει την κατάσταση. Το 2005 δημιουργείται η Dar es Salaam Water and Sewewrage Corporation (DAWASCO), μια ημικρατική επιχείρηση.

»Το ποσοστό διαρροών μειώθηκε σε μεγάλο βαθμό, ενώ υπάρχει αύξηση της διοχέτευσης νερού στα νοικοκυριά, όχι όμως τόσο ικανοποιητική όσο θα έπρεπε, εξαιτίας των έντονων κοινωνικών ανισοτήτων», εξηγεί ο εισηγητής. Οσον αφορά την ποιότητα του νερού, οι ποσότητες που παράγονται στις εγκαταστάσεις του ποταμού Ruvu και τους κεντρικούς αγωγούς ύδατος ανταποκρίνεται στα πρότυπα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.

Ομως τα προβλήματα συσσωρεύονται εξαιτίας της μη πληρωμής από τις δημόσιες υπηρεσίες των λογαριασμών νερού, τα χρήματα των οποίων αποτελούν το 25% των λειτουργικών δαπανών της εταιρείας.

ΚΑΝΑΔΑΣ

Περιβαλλοντική καταστροφή

Το Hamilton, που βρίσκεται νοτιοδυτικά της λίμνης Οντάριο του Καναδά, είναι ένα λιμάνι, άλλοτε κέντρο βιομηχανίας χάλυβα, στο οποίο ενυπάρχει έντονη η κοινωνική αντίθεση μεταξύ εργατικής και εύπορης τάξης, όπως μας εξηγούν οι δύο εισηγήτριες Ελισάβετ Φελώνη και Εφη Μόσχου.

Το 2004 ένας δεκαετής αγώνας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού τερματίστηκε με μια σημαντική νίκη των πολιτών της πόλης του Hamilton του Καναδά. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, το δημοτικό συμβούλιο ψήφισε την επαναδημοτικοποίηση της λειτουργίας και της συντήρησης του νερού της πόλης, θέτοντας τέλος σε μια εποχή μυστικότητας, δυσλειτουργικού εξοπλισμού, διαρροής λυμάτων και συνεχών αλλαγών στις εταιρείες εργολάβων. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο δήμος επιθυμούσε και πάλι την ανάθεση στον ιδιωτικό τομέα, αλλά λόγω των αντιδράσεων της κοινωνίας, που διεκδίκησαν ένα σαφές κοινωνικό πλαίσιο, οι συμφωνίες δεν ήταν ελκυστικές για τις εταιρείες, που απέσυραν το ενδιαφέρον τους. Η εταιρεία PUMP, που το 1994 ανέλαβε με απ’ευθείας ανάθεση το έργο, τήρησε μόνο του τον όρο για τη μεταφορά της έδρας στο Χάμιλτον.

Οι ίδιες σημειώνουν ότι ο θλιβερός απολογισμός των πεπραγμένων της εταιρείας, που είχε τη μορφή ΣΔΙΤ (συμμετείχε με 30% στο συνταξιοδοτικό πρόγραμμα δασκάλων του Οντάριο) και δεν είχε καμία εμπειρία στην επεξεργασία νερού, καταδεικνύει ότι «κατά κανόνα για τον ιδιώτη βασικός στόχος είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους και σε δεύτερη προτεραιότητα ο πολίτης και η ποιότητα της παρεχόμενης υπηρεσίας, ενώ η περιβαλλοντική διάσταση τίθεται τελευταία στην ιεραρχία». Στα συμπεράσματά τους, οι δύο ερευνήτριες σημειώνουν, επίσης, ότι «η οργανωμένη και ενεργός συμμετοχή των πολιτών αποτελεί προϋπόθεση για τη διαμόρφωση αξιόπιστων φορέων κοινωνικών υπηρεσιών».

ΜΑΛΑΙΣΙΑ

Καθαρό νερό για λίγους

Κατά την περίοδο 2005-2006, το Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο της Μαλαισίας τροποποίησε το Σύνταγμα και ψήφισε δύο διατάξεις που επιτρέπουν μια σαρωτική μεταρρύθμιση του τομέα των υδάτων. Η μεταρρύθμιση του νερού στη Μαλαισία έγινε με στόχο την αντιμετώπιση των συνεπειών της ιδιωτικοποίησης, η οποία, όπως εξηγούν οι εισηγητές Νεφέλη Μπομπότη και Νίκος Μπουντάς, πολιτικοί μηχανικοί ΕΜΠ, «μπορεί να έφερε γρήγορες αναβαθμίσεις των υποδομών, αλλά ταυτόχρονα δημιούργησε επανειλημμένες αυξήσεις τιμολογίων, μυστικότητα ως προς τις συμβάσεις, αυξανόμενο χρέος, αλλά και έλλειψη κεντρικού σχεδιασμού, που είχε αποτέλεσμα το διαφορετικό βαθμό ποιότητας και τις διαφορετικές χρεώσεις ανά πολιτεία».

Η Μαλαισία είναι Ομοσπονδιακή Συνταγματική Μοναρχία με 13 πολιτείες και 3 ομοσπονδιακές επικράτειες. Εχει μέσο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης πάνω από 5%. Οπως αναφέρουν, «πριν από τη μεταρρύθμιση προηγήθηκαν μεγάλες και ανοιχτές διαβουλεύσεις», κάτι που στην Ελλάδα δεν έγινε.

«Το μεταρρυθμιστικό μοντέλο που προωθήθηκε φιλοδοξούσε να ενοποιήσει τις υπηρεσίες υδάτων και αποχέτευσης». Οπως εξηγούν οι δύο πολιτικοί μηχανικοί, «η ομοσπονδιακή κυβέρνηση προχώρησε στην ανάπτυξη μιας ολιστικής πολιτικής νερού της χώρας». Η διαχείριση της λεκάνης απορροής περνάει στον έλεγχο των κρατιδίων, ενώ ιδρύεται Εθνικό Συμβούλιο Υδατικών Πόρων (NWRC), που τελεί υπό την προεδρία του πρωθυπουργού. Το υπουργείο Οικονομικών, μέσω της Εταιρείας Διαχείρισης Υποδομών (ΡΑΑΒ), κατέχει και διαχειρίζεται τις υποδομές νερού των κρατιδίων και εξασφαλίζει χρηματοδότητη.

Η φθηνή χρηματοδότηση μετατράπηκε όμως σε οικονομικά κέρδη για την ΡΑΑΒ, η οποία δεν ήταν απομονωμένη από τις πιέσεις της κυβέρνησης, καθώς η αδιαφάνεια στις προσφορές είναι καθεστώς, αφού το 72% των συμβάσεων έγιναν με απ’ ευθείας ανάθεση.

ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ

Απανωτές αυξήσεις

Στη χώρα που μέχρι πριν από μερικά χρόνια αποτελούσε πρότυπο οικονομικής ανάπτυξης, ο χορός των αποκρατικοποιήσεων ξεκίνησε στα 1989 από τον τότε πρόεδρο της Αργεντινής, Κάρλος Μένεμ. Το νερό, πάντως, παρόλο που από τον Φλεβάρη του 1991 μέχρι τον Γενάρη του 1993 η τιμή του αυξήθηκε κατά 51%, παρέμενε σε δημόσια χέρια. «Αυτές οι αυξήσεις βοήθησαν ώστε, όταν μερικούς μήνες αργότερα ιδιωτικοποιήθηκε το νερό στην πόλη του Μπουένος Αϊρες, οι αντιδράσεις να είναι τουλάχιστον υποτονικές. Στην εταιρεία AASA, θυγατρική της Suez, πέρασαν οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης της πόλης για τα επόμενα 30 χρόνια. Αυτή η συμφωνία είχε πολλά προβλήματα, καθώς η εταιρεία δεν μπόρεσε να καλύψει τους στόχους και τις υποχρεώσεις των συμφωνημένων. Μόνο στις αυξήσεις της τιμής του νερού ήταν συνεπής».

Οπως αναφέρουν οι εισηγητές Σταμάτης Μπατέλης και Γιάννης Δημάκος, ο στόχος για την παροχή νερού ήταν να αυξηθεί η κάλυψη από το 70% σε 88% το 2002, αλλά η κάλυψη έφθασε έως το 79%. Το ίδιο συνέβη και με την αποχέτευση. Από το 58% που ήταν μέχρι το 2002, η στόχευση ήταν να ανέλθει στο 74% αλλά δεν ξεπέρασε το 63%. Οσο δε για τα λύματα των αποχετευτικών δικτύων, μόνο το 7% δέχονταν επεξεργασία. Τα υπόλοιπα χύνονταν στον ποταμό Rio del Plata. Το 2002, μετά την πτώχευση, δρομολογήθηκαν οι εξελίξεις για την επανεθνικοποίηση της εταιρείας. Η AASA έκανε έκκληση προς το Διεθνές Κέντρο της Παγκόσμιας Τράπεζας για την επίλυση Επενδυτικών Διαφορών. Απευθύνθηκαν στο ΔΝΤ ώστε να πιέσει την Αργεντινή για την επίλυση του θέματος προς όφελος της AASA.

Το νερό στην πόλη του Μπουένος Αϊρες μπήκε τελικά και πάλι σε δημόσιο αυλάκι το 2006, με τη δημιουργία της Aysa, η οποία το 2010 παρουσίασε απώλειες. Ωστόσο, η εταιρεία εφαρμόζει ανθρωποκεντρική στρατηγική, με μεγαλύτερα ποσοστά συνδέσεων.

Το μοντέλο Φρίντμαν στη Χιλή του Πινοσέτ

«Η μαζική ακύρωση των ιδιωτικών επενδύσεων σε υποδομές νερού διεθνώς (πλην της Κίνας), λόγω κοινωνικών αντιδράσεων, αποτελεί ήττα του νεοφιλελεύθερου μοντέλου;» αναρωτιέται ο οικονομολόγος Γιώργος Καρακατσάνης, υποψήφιος διδάκτωρ ΕΜΠ, της σχολής Πολιτικών Μηχανικών.

Δυστυχώς όχι, απαντά ο ίδιος, γιατί «η αποτυχία διδάσκει και βασική επιδίωξη των ιδιωτικών εταιρειών είναι πλέον ο έλεγχος σε πιο θεμελιώδες επίπεδο, καθώς υπάρχει ανασύνταξη δυνάμεων για τον έλεγχο των πόρων και όχι μόνο των υποδομών».

Εξηγεί ότι με την κλιμακούμενη μεταφορά των βιομηχανικών δραστηριοτήτων από τη Δύση στην Ανατολή (Κίνα, Ινδία) και το Νότο (Ν. Αμερική, Ν. Αφρική), αυξήθηκε ο πληθυσμός στα αστικά κέντρα των κρατών αυτών, αλλά ταυτόχρονα μειώθηκε το αναμενόμενο μέσο κόστος επένδυσης σε δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης (οικονομίες κλίμακας).

«Οι ιδιωτικές εταιρείες νερού επένδυσαν μόνο στις περιοχές μεσαίων και υψηλών στρωμάτων αποκλείοντας πρακτικά το φτωχότερο 20% του πληθυσμού που διέμενε στα περίχωρα. Αναπτύχθηκαν έτσι «υδρομαφίες» που προκαλούσαν φθορές στα δίκτυα, αναλαμβάνοντας την άτυπη παροχή ύδρευσης και υγιεινής στους φτωχούς».

Ο κ. Καρακατσάνης αναφέρει ότι «μέσα από τις ροές του διεθνούς εμπορίου το 16% της διεθνούς χρήσης νερού πρακτικά προορίζεται για εξαγωγές.

Ταυτόχρονα, η παραγωγή υψηλών προστιθέμενων εξαγωγικών αξιών κινητοποιεί προς τον έλεγχο (ιδιωτικοποίηση) της πηγής του νερού και όχι μόνο των υποδομών του». Αναφέρει ως παράδειγμα το μοντέλο ιδιωτικοποίησης του νερού στη Χιλή, όπου ο κώδικας του νερού του 1981 του Πινοσέτ (εμπνεύσεως Μίλτον Φρίντμαν) αποτελούσε ένα μοντέλο πλήρους κατακερματισμού των υδατικών πόρων σε εμπορικά δικαιώματα.

«Το μοντέλο της Χιλής συνίσταται στη μεγιστοποίηση της εξαγωγικών αξιών του μετάλλου, εις βάρος της μεγιστοποίησης της διασποράς του κοινωνικού οφέλους. Υπήρξε μαζική αγορά δικαιωμάτων φυσικών αποθεμάτων νερού των Ανδεων από τις εταιρείες εξόρυξης που δραστηριοποιούνται στην έρημο Atacama». Και προσθέτει:

«Τα δικαιώματα νερού των γηγενών αγροτών πωλήθηκαν σε εξευτελιστικές τιμές, ενώ σημειώθηκε ρύπανση των βόρειων ταμιευτήρων (ποταμός Loa) και σταδιακή ρύπανση του ποταμού Majpo ο οποίος τροφοδοτούσε το Σαντιάγο με φυσικά αποθέματα. Αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο με φθηνά αποθέματα νερού για εξόρυξη και υψηλού κόστους αφαλάτωση για την κάλυψη των ελλειμμάτων για ύδρευση».


paganeli

Τα αγαπημένα PIN των κλεφτών! Ποια δεν πρέπει να βάλετε

Η πιο συχνή κλοπή είναι αυτή του πορτοφολιού ή της τσάντας. Στο πορτοφόλι ή την τσάντα όλοι έχουν τις πιστωτικές κάρτες, αλλά και τα στοιχεία της ταυτότητά τους. Με την κάρτα και τα στοιχεία ταυτότητας στο χέρι ο κλέφτης μπορεί σε πολλές περιπτώσεις να “σπάσει” τον κωδικό ασφαλείας, το PIN δηλαδή και να αρπάξει τα χρήματά σας.

Οι περισσότεροι βάζουν στην κάρτα ένα PIN που μπορούν εύκολα να απομνημονεύσουν. Δυστυχώς σε αυτό υπολογίσουν και οι κλέφτες. Ειδικά σε περιπτώσεις όπου κάποιος χρησιμοποιεί ως PIN την ημερομηνία γεννήσεώς του ... τα πράγματα είναι πανεύκολα για τον κλέφτη που έχει αρπάξει μαζί και την ταυτότητα!

Το περιοδικό TIME δημοσιεύει μια έρευνα που δείχνει ότι μόνο στην Αμερική έχουν κάνει... φτερά 5,5 δισ. δολάρια μετά από κλοπές πιστωτικών καρτών.

Αν σκεφτεί κανείς ότι ο κωδικός είναι μόλις τετραψήφιος και ότι περιορίζεται στα 10 ψηφία απ' το 0 ως το 9, τότε εύκολα μπορεί να γίνει αντιληπτό ότι οι χάκερ που ασχολούνται με το αντικείμενο δεν δυσκολεύονται και πολύ.

Μια έρευνα λέει ότι μέσα σε 20 προσπάθειες οι κλέφτες μπορούν να βρουν το 25% των PIN ! Δηλαδή μια στις τέσσερις κλεμμένες πιστωτικές είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα “σπάσει” και ο κλέφτης θα αρπάξει τα χρήματα.

Σύμφωνα με τη μελέτη της DataGenetics study οι δέκα πιο δημοφιλείς, αλλά και λιγότερο ασφαλείς κωδικοί είναι οι εξής:

1. 1234

2. 1111

3. 0000

4. 1212

5. 7777

6. 1004

7. 2000

8. 4444

9. 2222

10. 6969

Κάπως έτσι οι ειδικοί λένε ότι είναι καλύτερο σε όλες τις κάρτες να υπάρχει διαφορετικός μεταξύ τους αριθμός PIN ο οποίος να μην έχει αναφορά σε αριθμό που σχετίζεται με τον κάτοχο, όπως η ημερομηνία γέννησης και αν είναι δυνατό να μην έχουν και ακολουθία οι αριθμοί μεταξύ τους. Να μην είναι δηλαδή 2345, 1234 ,6789 κλπ.

 πηγη

Υπουργική υπογραφή για την Ιονία Οδό

Μία ακόμη υπογραφή, μία ακόμη ελπίδα για να πάρουν μπροστά ξανά τα παγωμένα έργα στους αυτοκινητόδρομους. Αυτή τη φορά ο λόγος για την πολύπαθη Ιονία Οδό. Όπως μας ενημέρωσε το Υπουργείο Μεταφορών με δελτίο τύπου, υπεγράφη  στις 30 Ιουλίου από τον Υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Μιχάλη Χρυσοχοίδη, απόφαση διάθεσης πίστωσης ποσού 25.800.000 ευρώ, για την επανεκκίνηση των εργασιών της Ιονίας Οδού.

Κατόπιν αυτού -πάντα σύμφωνα με το δελτίο τύπου του Υπουργείου- ξαναρχίζουν εντός των ημερών οι κατασκευαστικές εργασίες στο συγκεκριμένο έργο, οι οποίες είχαν σταματήσει τα τελευταία δυόμισι χρόνια, λόγω της οικονομικής κρίσης.

Θέλουμε να συμμεριστούμε την αισιοδοξία του παραπάνω δελτίου τύπου, αλλά ανάλογα προηγούμενα δελτία μας έχουν μάθει να δυσπιστούμε, και να κάνουμε υπομονή. Ας δούμε πρώτα τα εργοτάξια γεμάτα εργάτες, και μετά ας ενθουσιαστούμε.

 πηγη

Μαίνεται η πυρκαγιά στον Μαρκόπουλο

Σε επιφυλακή όλες οι υπηρεσίες της Αττικής. Ενισχύθηκαν οι πυροσβεστικές δυνάμεις. Η πυρκαγιά εξελίσσεται ανάμεσα σε οικισμούς, ωστόσο, δεν απειλούνται σπίτια, τουλάχιστον για την ώρα. Υπάρχουν υπόνοιες πως η φωτιά οφείλεται σε εμπρησμό.

Σε επιφυλακή τέθηκαν όλες οι υπηρεσίες της Αττικής από την πυροσβεστική, λόγω της πυρκαγιάς που μαίνεται στο Μαρκόπουλο στην περιοχή Χεροβούνι. Οι ισχυροί άνεμοι που πνέουν στην περιοχή, δυσκολεύουν το έργο της πυροσβεστικής υπηρεσίας.

Το έργο της κατάσβεσης ενισχύθηκε περισσότερο με τη συμμετοχή ακόμα τεσσάρων αεροσκαφών. Στο έργο κατάσβεσης συμμετέχουν αυτή την ώρα τέσσερα πυροσβεστικά αεροσκάφη, δύο ελικόπτερα, 80 πυροσβέστες με 30 οχήματα, 10 οχήματα από δήμους.

Σύμφωνα με την πυροσβεστική, η πυρκαγιά εκδηλώθηκε σε δύσβατο σημείο και επεκτάθηκε κοντά σε κατοικίες. Αν και η πυρκαγιά εξελίσσεται ανάμεσα σε οικισμούς, δεν απειλούνται τουλάχιστον για την ώρα κατοικίες. Παράλληλα, στην περιοχή μετέβησαν και δύο κλιμάκια της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Εγκλημάτων Εμπρησμού, καθώς υπάρχουν υπόνοιες για εμπρησμό.

Λόγω της πυρκαγιάς έχει διακοπεί η κυκλοφορία των οχημάτων στη λεωφόρο Μυρινούντος.

efsyn.gr

 

Στο ψυγείο ο σχεδιασμός για τη «γραμμή 4» του μετρό

Σε καθεστώς κινητικότητας αναμένεται να τεθούν 750 εργαζόμενοι του υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, καθώς και των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου που εποπτεύει έπειτα από τις σχετικές κυβερνητικές αποφάσεις. Σύμφωνα με πηγές του υπουργείου, ο υπουργός Υποδομών κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης έχει ζητήσει ένα περίγραμμα για την κινητικότητα από τους γενικούς γραμματείς προκειμένου να κατατεθεί στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης.

Παράλληλα, όπως αναφέρουν, τα προβλήματα στο μέτωπο των δημοσίων έργων είναι σημαντικά. Προς στιγμήν, όπως λένε, δεν υπάρχει ούτε ο προγραμματισμός ούτε οι πόροι για την κατασκευή της «γραμμής 4» του μετρό της Αθήνας. Έτσι, στο πρόγραμμα των μεγάλων δημοσίων έργων της Αττικής υπάρχει η παράδοση του σταθμού «Αγία Μαρίνα» της γραμμή 3, η εκκίνηση των έργων κατασκευής επεκτάσεων του μετρό και του τραμ προς τον Πειραιά και η ένωση της γραμμής του τραμ με το δίκτυο του μετρό στην Αργυρούπολη. «Αυτός είναι ο προγραμματισμός και δεν υπάρχει άλλος» σημειώνουν κύκλοι του υπουργείου και υπογραμμίζουν ότι οι εξελίξεις θα εξαρτηθούν «από την πραγματικότητα και τις προτεραιότητες» του νέου κοινοτικού πλαισίου στήριξης.

Επίσης, στελέχη του υπουργείου τονίζουν ότι χρειάζεται να επιταχυνθεί η επανεκκίνηση των έργων, που πραγματοποιούνται με συμβάσεις παραχώρησης, αν και προς στιγμήν οι λεπτομέρειες της πρόσφατης συμφωνίας Δημοσίου - παραχωρησιούχων εξετάζονται ακόμη από τις υπηρεσίες της Κομισιόν, η οποία, όπως λένε, υποστηρίζει το εγχείρημα.

Οι συμβάσεις παραχώρησης

Κύκλοι του υπουργείου, πάντως, δηλώνουν την αισιοδοξία τους ότι τα πράγματα θα οδηγηθούν σε μία ευτυχή κατάληξη. Επίσης, παρατηρούν ότι ορισμένα έργα θα μπορούσαν να είχαν διπλασιάσει τους ρυθμούς τους αν υπήρχε και η αντίστοιχη θεσμική επιτάχυνση από το Δημόσιο και φέρνουν ως παράδειγμα αυτό των Τεμπών, όπου λόγω της έλλειψης διοικητικού συμβουλίου στον ΟΣΕ, η μεταφορά μίας σιδηροδρομικής γραμμής για τις ανάγκες εκτέλεσης του έργου χρειάστηκε έναν χρόνο για να προχωρήσει. Τέτοια περιστατικά είναι συχνά, αναφέρουν.

Κύκλοι του υπουργείου τονίζουν ότι στόχος είναι να συνεχιστεί η προσπάθεια με αυστηρότητα και προσήλωση στον στόχο, λειτουργώντας σε καθεστώς απόλυτης πειθαρχίας. Ωστόσο, αποφεύγουν να προβλέψουν πότε θα περάσουν από τη Βουλή οι επικαιροποιημένες συμβάσεις, ενώ υπογραμμίζουν ότι οι παραχωρήσεις που λαμβάνουν αποζημιώσεις, θα πρέπει να δουλέψουν.

Επίσης, αναγνωρίζουν τα προβλήματα των αρχαιολογικών υπηρεσιών στο έργο του Μωρέα, υπογραμμίζουν την ανάγκη να τρέξει ταχύτερα η Ολυμπία Οδός, η οποία σήμερα δουλεύει υποτυπωδώς, ενώ εκφράζουν την ελπίδα τους για επανεκκίνηση της Ιόνιας Οδού μετά την εντολή για εκταμίευση της αποζημίωσης που θα λάβει η παραχωρησιούχος εταιρεία από το Δημόσιο.

Στο μεταξύ, οι ίδιες πηγές βλέπουν την αποκρατικοποίηση της Εγνατίας Οδού να ωριμάζει προς το τέλος του χρόνου, ενώ τονίζουν ότι το επιχειρησιακό πρόγραμμα «Ψηφιακή Σύγκλιση» έχει πλέον μεταφερθεί στο υπουργείο Υποδομών και υπογραμμίζουν ότι η διαχείρισή ήταν από πλευράς απορροφήσεων προβληματική έως το πρόσφατο παρελθόν.

Δίκτυα

Όπως λένε, γίνεται προσπάθεια οι πόροι του προγράμματος να αξιοποιηθούν από τις επιχειρήσεις και παράλληλα, να τρέξουν τα προγράμματα για τις υποδομές των τηλεπικοινωνιών, όπως το «Rural Broadband», που θα προκηρυχθεί τις επόμενες μέρες και υπόσχεται ευρυζωνικές συνδέσεις για απομακρυσμένες περιοχές της χώρας. Επίσης, όπως σημειώνουν, λαμβάνεται μέριμνα για αξιοποίηση των δικτύων ΜΑΝ, τα οποία είναι στην πλειονότητά τους απενεργοποιημένα.

Παράλληλα, στελέχη του υπουργείου, σημειώνουν ότι η τρόικα έχει αναβάλει το αίτημα για αύξηση των κομίστρων όχι διότι επετεύχθη κάποιος στόχος, αλλά επειδή γίνεται έντονη προσπάθεια για αντιμετώπιση της εισιτηριοδιαφυγής. Μάλιστα, όπως αναφέρουν, ο κ. Χρυσοχοΐδης έχει στείλει εγκύκλιο προς εταιρείες του ΟΑΣΑ ζητώντας αυστηρή αντιμετώπιση του ζητήματος. Επίσης, υπόσχονται νέα εμπορική πολιτική, πιο φιλική για τους επιβάτες, η οποία θα παρουσιαστεί στο επόμενο διάστημα. 

 

πηγη

Ο κόσμος γιούχαρε τη Φώφη Γεννηματά σήμερα στην Τρίπολη - ΒΙΝΤΕΟ

Κατά την εμφάνισή της στο χώρο της ορκωμοσία των νεοσυλλέκτων στην 124 Πτέρυγα Βασικής Εκπαίδευσης στην Τρίπολη, η Αναπληρώτρια Υπουργός Εθνικής Άμυνας Φώφη Γεννηματά, αποκομίστηκε έντονα από απλούς πολίτες που ήταν εκεί για να παρακολουθήσουν την τελετή.
 
Οι φωνές και τα συνθήματα ήταν κυρίως κατά των πολιτικών, ενώ αποδοκιμασίες ακούστηκαν και κατά την αποχώρηση της Γεννηματά από το σημείο της ορκωμοσίας.
 
Δείτε το βίντεο:

 

Ο χαμαιλέων κύριος Χρυσοχοΐδης

Για να δικαιολογηθεί που ψήφισε το μνημόνιο είπε το παροιμιώδες «δεν το είχα διαβάσει», που έχει γίνει σλόγκαν και θα τον κυνηγάει σε ολόκληρη την πολιτική του καριέρα.

Μετά, όταν παραιτήθηκε ο Παπανδρέου και προκειμένου να είναι …ασορτί με το κλίμα της εποχής,
αλλά και για να δηλώσει παρών στην κούρσα της διαδοχής, απεφάνθη, με θράσος χιλίων μπαμπουίνων, ότι «ο Παπανδρέου δεν έκανε ούτε για φύλαρχος σε αποικία».

Όταν είδε ότι κι αυτή του η φράση τον χαντάκωσε, συνετάχθη με τον Βενιζέλο. Επεσκέφθη βεβαίως, αργότερα, στα κρυφά, τον Παπανδρέου στο γραφείο του στη Βουλή και του ζήτησε «συγγνώμη».

Στη συνέχεια, όταν είδε ότι ο Σαμαράς είναι ο νέος κυρίαρχος του παιχνιδιού, άρχισε κλεφτοπόλεμο στον Βενιζέλο, ενώ όλη η πολιτικοδημοσιογραφική πιάτσα άρχισε να μαθαίνει ότι …ο Χρυσοχοΐδης έχει συχνές επαφές με τον πρωθυπουργό και θα είναι από τους πρώτους που θα προσχωρήσει στο ευρωπαϊκό κόμμα-μέτωπο που θα φτιάξει ο Σαμαράς μετά το συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας.

Ο Σαμαράς δεν έφτιαξε κόμμα, αλλά έκανε ανασχηματισμό. Και ο Χρυσοχοΐδης, δεν χρειάστηκε τον Βενιζέλο για να γίνει υπουργός επειδή είχε κλείσει μόνος του τη θέση στο υπουργικό συμβούλιο και μάλιστα δύο μήνες πριν γίνει ο ανασχηματισμός.

Τώρα, «καρφώνει» όλους τους προκατόχους του στο υπουργείο Δημοσίων Έργων, αφού όπως υποστήριξε χθες «τα έργα είχαν σταματήσει τα τελευταία 2,5 – 3 χρόνια» και ο ίδιος από τον Σεπτέμβρη θα βάλει «στο φουλ τις μηχανές».

Εμείς τι να πούμε; Μακάρι να πετύχει το παιδί. Ελπίζουμε πάντως να μην πει, κάποια στιγμή, το «ουκ εά με καθεύδειν το του Λαλιώτη τρόπαιον», γιατί ο …Δολιανίτης θα τον πάρει με τις σιδερόβεργες, με τα τόσα που του ‘χει μαζεμένα από την εποχή της αθλιότητας για την γραμματεία του ΠΑΣΟΚ.

ΠΗΓΗ

 

Αιώνιος παραθεριστής

Προ ημερών, προεβλήθη ως μέγα θέμα η απόλυση ενός υπαλλήλου της Βουλής, ο οποίος είχε να πατήσει στην εργασία του κάνα εξάμηνο. Αν είχαν... προκύψει λίγες ακόμα αναρτήσεις στο διαδίκτυο και τυπωμένα άρθρα, η δημοσιότητα της απόλυσης θα είχε ξεπεράσει σε έκταση τη νίκη της Εθνικής
Μπάσκετ σε βάρος της Εθνικής ομάδας των ΗΠΑ. Λες και βρήκαμε πετρέλαιο στην Κυψέλη!

Δεν υπάρχουν πολλοί που θέλουν να υπερασπιστούν το «δικαίωμα» οποιουδήποτε υπαλλήλου να την κοπανάει από τη δουλειά του χωρίς σοβαρό λόγο· είτε εργάζεται στο Κοινοβούλιο είτε σε σουβλατζίδικο ή σε πολυεθνική εταιρία. Ωστόσο, είναι αναπόφευκτο να γίνονται συγκρίσεις. Από τη μία απολύεται ο κοπανατζής υπαλληλάκος, του οποίου ο μισθός δύσκολα θα ξεπερνάει τα 1.500 ευρώ, και από την άλλη θεωρείται «παράγων» του δημόσιου βίου ένας «υπάλληλος» των πολλών, ένας «υπηρέτης» του δημόσιου συμφέροντος, που πατάει στη Βουλή στα μικρά διαλείμματα των διακοπών του.

Οι λουόμενοι συχνότερα βλέπουν να περνάει ο Γιώργος Παπανδρέου από δίπλα τους παρά τσούχτρα. Σε παραθαλάσσια ταβέρνα είσαι και τρως μαρίδες; Ο ΓΑΠ θα μασουλάει ψαρούκλες σε παράπλευρο τραπέζι.


Ποδηλατάδα

Φόρεσες μάσκα και ψάχνεις για κοχύλια; Να προσέχεις διότι στην ανάδυση μπορεί να σε πετύχει το κουπί από το κανό του Γιωργάκη. Περπατάς σε κατσικόδρομο κυκλαδίτικου νησιού ή τρέχεις για να προλάβεις το αργοπορημένο ΚΤΕΛ; Δεν θα συμπληρώσεις χιλιόμετρο και θα δεις τον Μίστερ «Λεφτά Υπάρχουν» να φοράει την μπαντάνα του και να σε προσπερνάει - κάνει τζόγκινγκ και το καμαρώνει. Οδηγείς βέσπα, παπί, μοτοσακό στην εξοχή; Πρόσεξε μην τρακάρεις τον πρώην πρωθυπουργό με την απαστράπτουσα αθλητική ποδηλατάρα του. Μπορεί στη στροφή να αλλάζει εν κινήσει αλυσίδα στο ποδήλατο (πώς το κάνει, μόνο αυτός το ξέρει).

Ανά τακτά χρονικά διαστήματα, ο εργώδης αποδομητής του έθνους ζητάει «άδεια» από τη Βουλή. Συνήθως για «δουλειές» και «υποχρεώσεις» στο εξωτερικό. Οι βουλευτές χασκογελούν, ειρωνεύονται και του τη δίνουν. Εκείνος, φυσικά, την παίρνει, παρά τα σκώμματα. Κορόιδο είναι; Αλλοι πληρώνουν το μηνιάτικο. Αυτοί που δεν έχουν, οι πολλοί, οι άνεργοι, οι πεινασμένοι, τα κορόιδα.

Ο Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου δεν έλεγε ψέματα. Λεφτά υπάρχουν. Εννοούσε τα δικά μας λεφτά, τα οποία συνεχίζουμε να του τα δίνουμε.

Παναγιώτης Λιάκος

 

πηγη

Στήνεται νέα τραπεζική κομπίνα με συζητήσεις για εσωτερικό δανεισμό

Μιχαλού
 
Η καταστροφή σαρώνει τη χώρα…Ήδη έχουμε φθάσει τα 2.000.000 ανέργους μέσα σε επτά χρόνια ύφεσης και τρία μνημονίου με τις προβλέψεις για το 2014 να είναι εφιαλτικές.

Εν τω μεταξύ οι μισθοί να βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση θυμίζοντας κάτι από φιλοδώρημα που δίνουν οι έχοντες και κατέχοντας για μια βραδιά τους στα μπουζούκια!!!

Όσο για την μελλοντική μας μοίρα…Αυτή είναι τρις χειρότερη. Μειώνουν ξανά τον βασικό μισθό κάτω από τα 586 ευρώ, ενώ θέλουν τους εργαζόμενους να απασχολούνται με 4ωρο, χωρίς ασφάλιση και με μισθό 250 ευρώ…Στόχος των πολιτικάντηδων της χώρας είναι η διευκόλυνση των επιχειρηματιών ώστε να μπορούν να αλλάζουν όποια στιγμή γουστάρουν το προσωπικό τους …Για αυτό και φαγώνονται εδώ και τώρα να περάσουν περισσότερες και πιο εύκολες απολύσεις!!!
Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση έχει μετατρέψει τη χώρα μας σε αποικία χρέους και τον πληθυσμό της σε δουλοπάροικους…Και όλα αυτά όπως μας λένε για το καλό μας το οποίο ακόμη και οι διεθνείς αναλυτές δεν το βλέπουν ούτε με κιάλια!!!

Για του λόγο το αληθές αναφέρω και το τελευταίο δημοσίευμα στο editorial των New York Times το οποίο λέει ότι «Είναι προφανές καιρό τώρα ότι το πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας δεν αποδίδει», ενώ συνεχίζει «η χώρα βουλιάζει στην ύφεση, ενώ παράλληλα έχει επωμιστεί ένα μεγάλο, μη βιώσιμο χρέος».

Την ίδια ώρα όχι μόνο υπαρκτό αλλά και υψηλό χαρακτηρίζει ο ECONOMIST το κίνδυνο εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, λόγω της αυξανόμενης ανεργίας, της κοινωνικής έντασης και της πολιτικής αστάθειας.

Και μη χειρότερα!!!

πηγη

Η πρώτη πράσινη στέγη σε λεωφορείο

Πραγματικότητα αναμένεται να γίνουν σύντομα οι «πράσινες στέγες» στα λεωφορεία. Ήδη πρώτη «πράσινη στέγη» εγκαταστάθηκε σε λεωφορείο που μεταφέρει τουρίστες προς και από ένα κάμπινγκ στην πόλη Τζιρόνα, στο βορειοανατολικό τμήμα της Ισπανίας.
Το σύστημα ονομάζεται «Phyto Kinetic» και είναι δημιούργημα του Ισπανού αρχιτέκτονα τοπίου Marc Granen.

Το σύστημα χρησιμοποιεί έναν ελαφρύ υδροπονικό αφρό πάχους επτά εκατοστών, ο οποίος είναι πολύ πιο ελαφρύς από το χώμα και μειώνει σημαντικά το συνολικό βάρος στη στέγη.
Σε ό,τι αφορά το πότισμα των φυτών, μπορούν να ανακυκλωθούν και να επαναχρησιμοποιηθούν τα απόνερα από το κλιματιστικό, όταν αυτό είναι σε λειτουργία.
Σε αυτή τη φάση ο Ισπανός σχεδιαστής αναζητά χορηγούς και ήδη βρίσκεται σε συζητήσεις με μια εταιρεία αυτοκινήτων που εξετάζει το ενδεχόμενο να χρηματοδοτήσει την εγκατάσταση «πράσινων στεγών» σε έναν στόλο λεωφορείων στην Βαρκελώνη.

Ο Granen ελπίζει ότι μια μέρα κάθε λεωφορειακή γραμμή στην πόλη θα καλλιεργεί τα δικά της αρωματικά βότανα και καλλωπιστικά φυτά.
Πέρα από τους «φορητούς» πνεύμονες πρασίνου που θα δροσίσουν τα αστικά κέντρα, ο Ισπανός σχεδιαστής πιστεύει ότι το σύστημα που ανέπτυξε θα φέρει τους κατοίκους των πόλεων κοντά στη φύση.

econews

Αγλαία το καθίκι, χέστηκε το πιτσιρίκι !!!

Δεν τους σώνει τίποτα. Το αισθάνονται, αν και η μαγκιά μαγκιά.  ¨Εχω αρχίσει και το διασκεδάζω… H κυβέρνηση πρέπει να βρίσκεται πραγματικά σε απελπιστική κατάσταση για να προχωρά ένα από τα κορυφαία στελέχη της ΝΔ και συνομιλητής του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαλά, ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Παυλόπουλος σε δημόσια έκκληση προς τις ΗΠΑ να αναλάβουν αυτοί την "προστασία της χώρας" και να "εκθρονίσουν" την Γερμανική ηγεμονία. Σας θυμίζω ότι ο Παυλόπουλος και ο Benny the Greek (πρώην Τούρκογλου) έσπρωξαν όλα τα παραδομένα λαμόγια της Ελληνικής Βουλής να υπογράψουν τη παράδοση της Εθνικής κυριαρχίας (βλέπετε εδώ).

Τα πράγματα είναι μοιρασμένα στο κόσμο. Δεν υπάρχει κανένα επεκτατικό σχέδιο της Γερμανίας. Υπάρχει μόνο τρόμος στο πολιτικό σύστημα μη καταλάβει ο κόσμος ποιοί είναι οι κλέφτες.

Ο Παυλόπουλος προσπαθεί με την έκκλησή του να σώσει το υπάρχον πολιτικό σύστημα απο τη κατάρρευση. H γνώμη μου είναι να μη περιμένει τίποτα απο τον Ομπάμα και αυτός και το αδελφάτο του. Το ταξείδι Σαμαρά στις ΗΠΑ θα είναι ένα ακόμη “success story” της κυβέρνησης αλλά πέραν αυτού ουδέν...

Κάτι πολιτικοί σαν τον Παυλόπουλο, προκαλούν το κάθε λογικά σκεπτόμενο πολίτη και ξεφτυλίζουν περισσότερο το παρόν καταξεφτυλισμένο πολιτικό σύστημα, που όλοι με ενέσεις και απο παντού παλεύουν να σώσουν.

Ο Παυλόπουλος δεν υπέγραψε τα μνημόνια μαζί με άλλους για να σωθεί η χώρα; Eγώ τα υπέγραψα; Αφού δεν του βγήκε το “κόλπο”, γιατί δεν παραιτείται να πάρει κάποιος πιό άξιος τη θέση του; Την  ώρα που ο λαός φωνάζει “Κλέφτες πολιτικοί φέρτε τα λεφτά που φάγατε πίσω”, αυτός ψάχνει για κορόιδα να του δώσουν και άλλα; Διότι, λεφτά ζητάει απο τις ΗΠA και λεφτά με το αζημίωτο δεν δίνει κανείς…

πηγη

Νέα κόλπα με κατασκευαστικές εταιρείες,τράπεζες και μετανάστες από το φθινόπωρο

Σε προηγούμενα άρθρα μου έχω αναφέρει και το ξαναλέω ότι τα μεγάλα έργα δεν χρειάζονται για τη χώρα παρά μόνο για τις κατασκευαστικές εταιρείες, οι οποίες απο το ΕΣΠΑ θα πάρουν μάλιστα και τα λεφτά μπροστά. Τα έργα αυτά δεν χρειάζονται γιατί η χώρα δεν παράγει τόσα πολλά προιόντα για
εξαγωγή, γιατί δεν χρειάζονται και άλλοι δρόμοι και γιατί δεν έχει λεφτά ο κόσμος να πληρώνει διόδια στους κολλητούς.

Τα λεφτά του ΕΣΠΑ έπρεπε να δοθούν σε άλλες παραγωγικές επιλογές και όχι σε “κοινωφελή” έργα αυτού του τύπου, που δεν συνεισφέρουν στην παραγωγή και τις εξαγωγές ενώ πολλές φορές δεν ολοκληρώνονται και ξαναπληρώνονται απο τον Ελληνικό λαό. Σε μια χώρα που δεν έχει παραγωγή το κράτος δεν πρέπει να δίνει λεφτά για να κάνει πεζοδρόμια, δρόμους και φιγούρες αλλά πρέπει να δημιουργεί νέες μονάδες παραγωγής και σε αυτές να δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας για να δώσει δουλειά στο κόσμο που απολύει. Έτσι γίνεται η ανάπτυξη. Αντί αυτού η κυβέρνηση με την ανοχή του υπόλοιπου πολιτικού συστήματος που ένοχα σιωπά συνεχίζει να μοιράζει πάλι λεφτά στις κατασκευαστικές εταιρείες και στις τράπεζες. Στο τέλος, όλοι τους θα πάρουν τον πούλο.

Η ποιότητα των Ελληνικών δρόμων είναι γνωστή. Σωστός προληπτικός γεωλογικός έλεγχος πριν τη κατασκευή δεν γίνεται, η ποιότητα των υλικών που χρησιμοποιούνται δεν είναι καλή, η κατασκευή είναι πολύ κάτω του μέσου όρου ενώ οι προδιαγραφές των δρόμων μετά τη κατασκευή δεν ελέγχονται αν είναι σύμφωνες με τις Ευρωπαικές. Αποτέλεσμα είναι οι δρόμοι που φτειάχνουν οι Ελληνικές τεχνικές εταιρείες να “βουλιάζουν” μετά λίγους μήνες χρήσης ενώ οι ρήτρες όπου υπάρχουν για κακοκατασκευή δεν εφαρμόζονται. Υπάρχουν πάμπολλα παραδείγματα.

Μια κυβέρνηση που προσπαθεί με ειλικρίνεια να κάνει ανάπτυξη πρέπει να χρησιμοποιήσει με το καλύτερο τρόπο το ανθρώπινο δυναμικό που διαθέτει. Στην Ελλάδα ποτέ δεν έγινε αυτό. Την παρούσα μάλιστα κυβέρνηση, αν τη ρωτήσεις τί ανθρώπινο δυναμικό επακριβώς διαθέτει, μη περιμένετε να γνωρίζει κάτι. Είναι κάφροι.

Καμμία ανάπτυξη μιας χώρας δεν μπορεί να στηριχθεί μόνο στο εργατικό ή στο τεχνικό της δυναμικό, που είναι και σε σχετικό ποσοστό μεγαλύτερο απο το επιστημονικό της, απλά και μόνο επειδή δίνει ψήφους. Όμως αυτό γινόταν πάντα στην Ελλάδα και αυτό συνεχίζει να γίνεται. Οι πολιτικοί της πάρλας φτειάχνουν δρόμους για τη παρέα των κατασκευαστών που είναι ιδιοκτήτες και ΜΜΕ αλλά και μαζεύουν ψήφους απο τους εργάτες που θα δουλέψουν περιστασιακά στα έργα. Δύο σε ένα. Η Ελλάδα όμως δεν χρειάζεται άλλους δρόμους για να κάνει ανάπτυξη.

Τα υπάρχοντα προς δυνατή δαπάνη δανεικά χρήματα δίνονται απο τη μνημονιακή κυβέρνηση αλλού απο εκεί που θα έπρεπε να δίνονται, οδηγώντας τη χώρα σε περαιτέρω οικονομική ύφεση. Αυτό βολεύει και αυτούς πού ήδη άρχισαν να κάνουν επενδύσεις στο Real Estate, φτειάχνοντας ακόμη και νέες τράπεζες. Αν υπάρξει ανάπτυξη η αξία της γής θα ξανανέβει. Το πρόβλημα είναι να μην ανέβει, όταν ο λαός έχει ήδη πουλήσει ή αναγκασθεί να πουλήσει τα σπίτια του και τη περιουσία του.

Στην Ελλάδα το παρόν υπάκουο πολιτικό σύστημα δεν θέλει και δεν μπορεί να διαχειρισθεί μια ποιοτική και αρμονική ανάπτυξη της χώρας. Το παρόν πολιτικό σύστημα συνεχίζει να οδηγεί τη χώρα σε παρατεταμένη οικονομική ύφεση, σε επιπλέον δανειοδοτήσεις και σε αύξηση του χρέους. Επιζητεί την υπανάπτυξη, την εξαθλίωση και με την παρουσία δύο εκατομμυρίων μεταναστών τη κοινωνική αναταραχή και τη διάλυση.

Ανάπτυξη βασισμένη μόνο στο τουρισμό οδηγεί σε υπανάπτυξη και μάλιστα εξ’ ορισμού! Όλα στην Ελλάδα θέλουν επανασχεδιασμό και οργάνωση. Αξιοκρατία πρέπει να υπάρξει και στην πολιτική.

Πρίν δύο-τρία χρόνια μίλησα σε άλλο μου άρθρο για την ανάγκη οργανογραμμάτων στους οργανισμούς και γενικώς παντού, φέτος τα ανακάλυψαν. Τί κρίμα.

Πολλά άν είχαν γίνει πρίν τέσσερα χρόνια δεν θα είχε φτάσει η χώρα εδώ

Στην Ελλάδα η προσφορά των επιστημόνων έχει υποβιβασθεί γιατί δεν υπάρχει τεχνολογία και δεν υπάρχει, γιατί οι προδότες πολιτικοί κατέστρεψαν με στοχευμένες αποφάσεις την Ελληνική βιομηχανία και γιατί η έρευνα και η ανάπτυξη της χώρας δεν καθοδηγείται απο τους ικανούς αλλά απο τους εγκάθετους, τους επίγονους και τους ρεμπεσκέδες.

Αποτέλεσμα είναι οι επιστήμονες της Ελλάδας, οι μηχανικοί της, οι άνθρωποι αυτοί που είναι το μέλλον της χώρας να μεταναστεύουν σε πιο τεχνολογικές χώρες για να πληρώνονται περισσότερο και να ζήσουν με περισσότερη αξιοπρέπεια και αναγνώριση. Η Ελλάδα αντίθετα μένει πίσω αγκαλιά με τα βούρλα, τα λαμόγια και τους σταφιδέμπορους που κάνουν το διευθυντή, το γενικό γραμματέα ή τον υπουργό και κλαίει τη μοίρα της επαιτώντας απο δώ και απο κεί κανένα δάνειο για να επιβιώσει. Και αυτό όμως το μοιράζονται άλλοι και όχι ο λαός που πάντα υπομένει και πάντα πληρώνει. Δεν το βλέπω να κρατάει πολύ…

Η αναπτυξιακή δομή της Ελλάδας, η οργάνωσή της είναι έξω απο κάθε θεωρητικό μοντέλο ανάπτυξης. Αυτό έχει φανεί και έχει αποδειχτεί. Η αναξιοκρατία βασιλεύει παντού ενώ η απονεύρωση της χώρας συνεχίζεται. Το short στην Ελληνική οικονομία που συνεχίζεται με πιστώσεις χρόνου και ενέσεις δανείων άνευ αναπτυξιακής στρατηγικής πρίν τη τελική ρήξη, μόνο σκοπό έχει την απεμπώληση όλων των φιλέτων της χώρας (μπήκε στο χορό και η Εκκλησιαστική περιουσία) και περισσότερο του ορυκτού της πλούτου, που είναι τεράστιος.

Σε αυτή τη γενοκτονία κανείς δεν μπορεί να παραμένει αδιάφορος.

Who is speaking? Ο Χρυσοχοίδης…

Σήμερα ο υπ. Μεταφορών Χρυσοχοίδης δήλωσε στον ΣΚΑΪ (για να υπάρχει νέο success story…),

1. ότι το φθινόπωρο επανεκκινούν πάλι τα κατασκευαστικά έργα, που είχαν κολλήσει εδώ και τρία χρόνια, με τροποποιημένες συμβάσεις που θα κατατεθούν στη Βουλή, επισημαίνοντας παράλληλα την αναγκαιότητα των έργων για την Ελληνική οικονομία.

2. ότι η επανεκκίνηση των έργων σημαίνει τεράστια διαπραγμάτευση, ενώ από το μέλλον τους «εξαρτώνται πενήντα τράπεζες και οι κατασκευαστικές που αν δεν τελειώσουν τα έργα θα καταστραφούν».

3. ότι θα γίνουν προσλήψεις που θα μειώσουν την ανεργία, ότι τα μεγάλα έργα θα ενισχύσουν την οικονομία, ενώ διευκρίνισε ότι στα εργοτάξια θα γίνουν και προσλήψεις νόμιμων μεταναστών.

Eρωτήματα

1. Γιατί πρέπει να γίνουν τροποποιημένες συμβάσεις; Ρήτρες κατά του “νονού” δεν υπήρχαν στις παλαιές;

2. Πόσα χρήματα και γιατί χρωστούν οι κατασκευαστικές εταιρείες στις τράπεζες; Οι καταθέτες σαν “επενδυτές” πρέπει να ξέρουν.

3. Mε ποιά λογική θα γίνουν προσλήψεις νόμιμων μεταναστών στα εργοτάξια όταν κανείς τους δεν έχει ξαναδουλέψει σε δρόμους και με τί ημερομίσθιο;

4. Οι εταιρείες θα δώσουν προτεραιότητα στη πρόσληψη μεταναστών έναντι των Ελλήνων, αφού με τη νέα ευρωπαική νομοθεσία οι μετανάστες θα μπορούν να έχουν προτεραιότητα στην αγορά εργασίας (βλέπετε σχετικά εδώ);

5. Η δικαιοσύνη λειτουργεί σε αυτή τη χώρα και κάθε πότε;

zcode-gr

Eγώ θα ευχόμουν έναν καυτό Αύγουστο...

Το καινούριο φιρμάνι της Τρόικας προς την κυβέρνηση των Ολετήρων, καλεί για παρέμβασή στον κατώτατο μισθό έτσι ώστε να επιφέρει, όπως επιθυμούν, ισορροπία μεταξύ της προστασίας (sic) της απασχόλησης και της αντιμετώπισης της ανεργίας.

Αυτό σε απλά ελληνικά σημαίνει περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, με στόχο τη δημιουργία περισσότερων «μισών» θέσεων εργασίας για εικονική μείωση –μείωση στα χαρτιά- της ανεργίας.

Σε απλούστερα ελληνικά, από την πίτα της απασχόλησης, που όλο γίνεται και μικρότερη, θα πρέπει να τρώνε όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι.

Η οριστικοποίηση του νέου θεσμικού πλαισίου για τον κατώτατο μισθό και το ολοκληρωτικό ξεχαρβάλωμα του ρυθμιστικού πλαισίου των εργασιακών σχέσεων, όπως το γνωρίζαμε, θα ρίξει άλλη μια καρπαζιά στους επισφαλώς εργαζόμενους και σ’ αυτούς που αναζητούν εργασία.

Εν τω μεταξύ, εντείνονται οι αναφορές ότι η ανασφάλιστη εργασία «δίνει και παίρνει», όχι μόνο στις τουριστικές ζώνες που είναι συνηθισμένη, αλλά και παντού. Άλλοτε είναι η εκβιαστική απαίτηση του εργοδότη, άλλοτε η παράκληση του προσωρινά εργαζόμενου, που δεν βλέπει πια καμιά ανταποδοτικότητα στις κρατήσεις που θα πλήρωνε ως ασφαλισμένος, προτιμώντας εν τη παλάμη λίγα περισσότερα ψίχουλα του μαύρου του ψωμιού...

Θα πρέπει πάντως -όσοι τονίζουν ότι η ανεργία έχει φθάσει στο 27% του ενεργού πληθυσμού, να θυμούνται ότι το 40% της ανασφάλιστης εργασίας, περιορίζει σημαντικά τα πραγματικά ποσοστά ανεργίας, περιορίζοντας μαζί και τις πιθανότητες μιας κοινωνικής έκρηξης.

Όμως δεν υπάρχει καμιά διέξοδος ούτε έχομε καμμιά ελπίδα σε τούτο «το τρομαχτικό ταξίδι του χαμού», με τέτοιο καπετάνιο!

Πρώτη δουλειά μιας έντιμης κυβέρνησης, θα ήταν να αρχίσει τις κατασχέσεις των κλεμμένων, για να πληρώσει τα φάρμακα και τους γιατρούς κι ύστερα τις συντάξεις και τα χρέη στην τοπική οικονομία.

Δεύτερη δουλειά μιας έντιμης κυβέρνησης, θα ήταν να αναστηλώσει τη διαλυμένη παραγωγική βάση και να δώσει δουλειά στους άνεργους. Μόνο που δεν πρέπει να έχομε ψευδαισσθήσεις ούτε να ξεχνάμε, αν δε θέλομε να κοροϊδευόμαστε: θα χυθεί δάκρυ, γιατί έχομε έλλειμμα σε εργάτες γης και πλεόνασμα σε πολιτικούς επιστήμονες και πολιτικούς μηχανικούς. Αλλά αυτοί -που και για αυτήν την ιδιότυπη διαρθρωτική ανεργία φταίνε, αν το καλοσκεφτείς- τίποτα δε σχεδιάζουνε, μόνο ξεπουλάνε υποδομές μπιρ παρά και τα ψιχία από το ξεπούλημα, που αποδίδονται για την αποπληρωμή παλαιών δανείων, κουρεμένων τε και ακούρευτων, τα λένε ανάπτυξη. Επειδή αυτοί που κυβερνάνε σήμερα, είναι ανέντιμοι!

Αυτή η κυβέρνηση των Ολετήρων πρέπει να πέσει άμεσα για να κάνομε μια νέα αρχή, να αρχίσομε να οικοδομούμε ένα σύστημα που θα μαζέψει πρώτα-πρώτα μερικά από τα κλεμμένα, τα διάσπαρτα σε δεκάδες λίστες και –κυρίως- καταχωρισμένα στα κιτάπια των πτωχευμένων μας τραπεζών.

Κι αν μπει και μια πρώτη, μικρή τάξη στο πάρτι του κρατικοδίαιτου παρασιτισμού, τότε να δεις για πότε τα φτιάχνεις τα πρωτογενή πλεονάσματα κι ας είναι έκτακτα τα έσοδα από παρελθούσες χρήσεις, που λένε κι οι λογιστές... Αλλά αν είσαι έντιμος, σε μια πλούσια χώρα όπως η Ελλάδα, μπορείς να πετύχεις πρωτογενή πλεονάσματα χωρίς να θανατώσεις τον εμποράκο ούτε να στείλεις μιαν ώρα αρχύτερα τον συνταξιούχο. Αλλά αυτοί που κυβερνάνε σήμερα, είναι ανέντιμοι!

Και μακάρι να ήταν η αποσάθρωση των εργασιακών δικαιωμάτων, το μόνο θέμα... Ραντεβού τον Σεπτέμβριο, που γράφανε παλιά κι οι χειμωνιάτικοι σινεμάδες, αν κι εγώ θα ευχόμουν έναν καυτό Αύγουστο...


Υ.Γ. Τη στιγμή βέβαια που τα εισοδήματα συμπιέζονται -μέχρι εκμηδενισμού στις χειρότερες περιπτώσεις- οι μεγαλομπακάληδες συνεχίζουνε να κάνουνε κι αυτοί πάρτι, πληρώνοντας τώρα, ακόμα χαμηλότερα μεροκάματα και κερδοσκοπώντας με τις γνωστές τακτικές που λέγαμε πριν έναν χρόνο με τη Μαρία. Θυμάσαι Μαράκι?

Και ετούτη η κυβέρνηση των Ολετήρων τα υποστηρίζει όλα τούτα, επειδή είναι μια ανέντιμη κυβέρνηση.

 

my-pillow-book

 

Δελτίο Τύπου της ΑΔΕΔΥ

 

Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. καταδικάζει απερίφραστα τη νέα επιχείρηση εκφοβισμού και τρομοκράτησης και ποινικοποίησης του συνδικαλιστικού κινήματος που επιχειρεί η κυβέρνηση με τη δικαστική παραπομπή σύσσωμου του Γενικού Συμβουλίου της Π.Ο.Ε.–Ο.Τ.Α. Η κατηγορία που ανασύρει και προσάπτει στην Π.Ο.Ε.–Ο.Τ.Α. η μνημονιακή κυβέρνηση αφορά στην αντίδραση της Ομοσπονδίας και στην απεργιακή κινητοποίηση που πραγματοποίησε τον Οκτώβριο του 2011 ενάντια στις περικοπές των αποδοχών των εργαζομένων (νέο μισθολόγιο) και στα μνημονιακά μέτρα.

Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. εκφράζει την πλήρη συμπαράστασή της στην Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. και θα συνδράμει την Ομοσπονδία κατά την εκδίκαση της δίωξης που έχει οριστεί στις 3 Σεπτεμβρίου του 2013, ενώ προειδοποιεί την κυβέρνηση ότι με τέτοιες μεθοδεύσεις δεν πρόκειται να κάμψει το αγωνιστικό φρόνημα των συνδικάτων και των εργαζομένων. Τα συνδικάτα θα συνεχίσουν τον αγώνα τους ακόμα πιο δυναμικά, ενωτικά και μαζικά μέχρι την ανατροπή της πολιτικής - λαιμητόμου των υπηρεσιών, των αγαθών και των δημοσίων υπαλλήλων.

Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

Η κατάργηση οργανισμών με Προεδρικό Διάταγμα, εγκρίθηκε από ...52 βουλευτές

Έτη φωτός φαίνεται να χωρίζουν το «αδιασάλευτο» δημόσιο του πρόσφατου παρελθόντος και την απόφαση της Βουλής με 52 μόλις θετικές ψήφους (λόγω θερινού Τμήματος), να επιτρέπει την συγχώνευση ή κατάργηση δημόσιων οργανισμών με την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος!
Υπερψηφίστηκε σήμερα, παρά τις ενστάσεις περί αντισυνταγματικότητας, η τροπολογία του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, σύμφωνα με την οποία με την έκδοση 17 Προεδρικών Διαταγμάτων (όσα και τα υπουργεία), θα ρυθμίζονται οι δομές τους, θα επανοργανώνονται, συγχωνεύονται ή καταργούνται δημόσιοι οργανισμοί.

Ύστερα από ονομαστική ψηφοφορία, που ζήτησε ο ΣΥΡΙΖΑ, η τροπολογία καταψηφίστηκε από 39 βουλευτές, ενώ πέντε βουλευτές της ΔΗΜΑΡ δήλωσαν «παρών».

«Πραξικόπημα ελεεινό, χωρίς ερπύστριες»!...

Έντονη υπήρξε η αντιπαράθεση στη Βουλή, με βαρύτατους χαρακτηρισιμούς για το πολίτευμα. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Π. Λαφαζάνης, κατήγγειλε την κυβέρνηση λέγοντας ότι με την τροπολογία «εισάγετε ένα προεδρικό διάταγμα που λέει πως ο κάθε υπουργός μπορεί να συστήνει νέες θέσεις προσωπικού και να καταργεί υφιστάμενες θέσεις που πλεονάζουν. Θέλετε τη διαδικασία με προεδρικά διατάγματα για να αποφύγετε τον πολιτικό έλεγχο της Βουλής -έναν έλεγχο που αποφεύγουν μονάχα τα μη δημοκρατικά καθεστώτα. Τα δύο αστικά κόμματα, κάνετε πραξικόπημα κατάπτυστο και ελεεινό, χωρίς ερπύστριες, αλλά χρησιμοποιώντας το Κοινοβούλιο ως ντεκόρ».

«Εμείς ξέρουμε πού θέλουμε να οδηγήσουμε τη χώρα. Εσείς να πείτε αν είστε υπέρ της δικτατορίας του προλεταριάτου! Εγώ ξέρω πως τα πραξικοπήματα γίνονται με ερπύστριες και με στρατό -όχι με το στρατό στους στρατώνες του», απάντησε η βουλευτής της ΝΔ Σοφία Βούλτεψη . Κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ πως με την επιχειρηματολογία του εξισώνει την κυβέρνηση με τη Χρυσή Αυγή. Σκόπιμα αποφεύγετε να μας πείτε τι συμβαίνει στη Βραζιλία. Ο λαός της Βραζιλίας ζητά να καταργηθεί ο παραστρατιωτικός βραχίονας της βραζιλιάνικης αστυνομίας. Εκεί θέλετε να φτάσετε τη χώρα...»..

Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Κώστας Τριαντάφυλλος, υπεραμύνθηκε της κυβερνητικής απόφασης λέγοντας ότι «δεν έχουμε να κάνουμε με τροπολογίες που έρχονται με κανονικές συνθήκες, αλλά τροπολογίες που έρχονται να ρυθμίσουν με συστηματικό και ενιαίο τρόπο τη διοικητική μεταρρύθμιση».

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Νότης Μαριάς , συμφώνησε ως προς την αντισυνταγματικότητα, τονίζοντας ότι «δε μπορεί ο υπουργός με Προεδρικά Διατάγματα να καταργεί κάθε υφιστάμενη διάταξη νόμου».

Ο βουλευτής του ΚΚΕ, Νίκος Καραθανασόπουλος επίσης κατήγγειλε την τροπολογία ως αντισυνταγματική τονίζοντας ότι η πολιτική αυτή αποτελεί υλοποίηση κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και «δεν μπορεί να αλλάξει, αλλά μονάχα να ανατραπεί από τους αγώνες της εργατικής τάξης».

Ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Δημήτρης Αναγνωστάκης χαρακτήρισε «αλαζονική» τη στάση του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκου Μητσοτάκη, κατηγορώντας τον ότι ήρθε στη Βουλή και «μας κουνά το δάκτυλο, χαλώντας μιαν εικόνα πολιτισμένου διαλόγου που είχε δημιουργηθεί».

eklogika.gr

Έγιναν μύλος στην κυβέρνηση - Τρόικα & Στουρνάρας επιταχύνουν το "ναυάγιο"

Tο καράβι της… συγκυβέρνησης μπάζει νερά και είναι θέμα χρόνου να βουλιάξει όπως όλα δείχνουν. Τα εξοντωτικά μέτρα και οι μαζικές απολύσεις στο Δημόσιο προκαλούν εκρηκτικό κλίμα στην κοινωνία, τη στιγμή που η τρόικα επιμένει ότι πρέπει να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις, να γίνουν δηλαδή και άλλες απολύσεις, να μειωθούν επιπλέον μισθοί και συντάξεις, να μπουν νέοι φόροι κ.α.
 
Πολλοί βουλευτές, τόσο της Ν.Δ. όσο και του ΠΑΣΟΚ έχουν ανέβει στα…
κάγκελα και είναι έτοιμοι να πηδήξουν από το πλοίο, αφού διαπιστώνουν πώς όσα έχουν ψηφίσει εδώ και ένα χρόνο, δήθεν για τη σωτηρία της χώρας, αποδεικνύονται μια τρύπα στο νερό.  
 
Οι αντιδράσεις που προκάλεσαν οι δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών Γ. Στουρνάρα περί «κουρασμένων βουλευτών» ίσως για κάποιους να αποτελέσουν αφορμή να αποφασίσουν την εγκατάλειψη του σκάφους, αν και τόσο ο κ. Στουρνάρας που δίνει τον υπερ πάντων αγώνα για τη διασφάλιση των συμφερόντων της τρόικας στην Ελλάδα όσο και οι επικεφαλής της κυβέρνησης Α. Σαμαράς και Ευ. Βενιζέλος θα τους δώσουν και άλλες ευκαιρίες.
Είναι απολύτως βέβαιο με τη ρότα που έχουν χαράξει.
  
Πυρ ομαδών κατά Στουρνάρα εξαπέλυσαν, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. Μ. Βορίδης, ο γραμματέας της Κ.Ο. του κόμματος Θ. Μπούρας, η εκπρόσωπος Τύπου Άννα Ασημακοπούλου, βουλευτές όπως η Σοφία Βούλτεψη και ο Γ. Βλάχος και πολλοί ακόμη. Ο κ. Βλάχος μάλιστα, που ανήκει στο σκληρό πυρήνα των Καραμανλικών πρόσθεσε «ο Θεός να σας φωτίσει».
Σαφείς αποστάσεις από τις δηλώσεις Στουρνάρα κράτησαν οι υπουργοί Εσωτερικών Γ. Μιχελάκης και Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κ. Μητσοτάκης, οι οποίοι κάθε άλλο παρά τις αντιδράσεις των βουλευτών θέλουν προκειμένου να υλοποιηθεί το μέτρο της διαθεσιμότητας-κινητικότητας-απολύσεων.
 
Δεν είναι όμως η Κ.Ο. της ΝΔ που «βράζει», αλλά και αυτή του ΠΑΣΟΚ. Προηγήθηκε η δήλωση του Μ. Κασσή ότι η επέκταση της έκτακτης εισφοράς συνιστά νέο μέτρο και δεν πρόκειται να περάσει ακόμη και αν πέσει η κυβέρνηση, για να ακολουθήσει η Θεοδώρα Τζάκρη που επιτέθηκε στο πρωθυπουργό για ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας με αφορμή την πώληση της ΕΥΔΑΠ. Τα μάζεψε βέβαια όταν είδε τη διαγραφή να έρχεται.
 
Στο ίδιο μομέντουμ και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Π. Κουκουλόπουλος που δήλωσε ότι «πρέπει να κατανοήσουν οι ξεκούραστοι τεχνοκράτες ότι κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας δεν θα γίνει αποδεκτός από αυτή τη Βουλή».
 
Οι βουλευτές σε καμία περίπτωση δεν είναι άμοιροι ευθυνών και όταν έρθει η ώρα είτε πηδήξουν από το καράβι, είτε βουλιάξουν με αυτό, στη συνείδηση των πολιτών θα αποτελούν πιόνια των δανειστών και των εγχώριων εκβιαστών που οδήγησαν την Ελλάδα στην καταστροφή.
Οι δήθεν αντιδράσεις τους συνιστούν κοροϊδία και εμπαιγμό προς τους πολίτες, αφού γνώριζαν εξ’ αρχής τι προβλέπει το μνημόνιο και ότι η πολιτική αυτή είναι απολύτως αδιέξοδη.
 
Φαίνεται ωστόσο, απο τις αντιδράσεις των βουλευτών πώς η καλοκαιρινή ραστώνη στην οποία προσέβλεπε η κυβέρνηση έχει μετατραπεί σε καλοκαιρινή θύελλα, με την κοινωνία να μοιάζει σαν ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί και την τρόικα να ζητάει επίμονα νέες… θυσίες.
 
Υπό το κλίμα αυτό, όσα υπουργικά συμβούλια να κάνει ο κ. Σαμαράς, όσες απειλές και να εκτοξεύσει περί δήθεν εκλογών σε περίπτωση που δεν ψηφιστεί κάποιο νομοσχέδιο, η μοίρα της κυβέρνησης είναι προδιαγεγραμμένη και ο βίος της σύντομος.

πηγη

 

Πάτρα: Δείτε τα σημεία που θα κλείσουν λόγο των έργων της ΔΕΗ

Το Τμήμα Κυκλοφοριακής Ρύθμισης της Διεύθυνσης Πολεοδομικού Σχεδιασμού και Εφαρμογών του Δήμου Πατρέων γνωστοποίησε τα εξής: 

Η προσωρινή μερική παρεμπόδιση της κυκλοφορίας οχημάτων, τμηματικά ανά οικοδομικό τετράγωνο, επί της ανατολικής πλευράς της οδού Ηρώων Πολυτεχνείου, στο τμήμα της μεταξύ των οδών Τερψιθέας και Αγ. Κωνσταντίνου, λόγω επειγουσών εργασιών στο υπόγειο δίκτυο της ΔΕΗ, οι οποίες θα εκτελεστούν κατά το χρονικό διάστημα από σήμερα έως και τις 10-08-2013 και ώρες από  07:00 π.μ. – 6:00 μ.μ., πλην των ωρών κοινής ησυχίας.

Η παρεμπόδιση θα γίνεται σε πλάτος οδοστρώματος 3,00 μ., ενώ η κυκλοφορία όλων των οχημάτων, φορτηγών, λεωφορείων κ.λ.π. επί του εναπομένοντος τμήματος της ανωτέρω οδού θα διεξάγεται κανονικά, όπως επίσης κανονικά θα διεξάγεται και η κυκλοφορία επί των καθέτων, στο υπόψη τμήμα της οδού Ηρώων Πολυτεχνείου, οδών. 

-Η προσωρινή διακοπή της κυκλοφορίας οχημάτων επί της οδού Έλληνος Στρατιώτου, στο τμήμα της μεταξύ των οδών Αγ. Σοφίας και Λευκωσίας, λόγω επειγουσών εργασιών στο υπόγειο και εναέριο δίκτυο της ΔΕΗ, οι οποίες θα εκτελεστούν την Κυριακή 04-08-2013 και ώρες από  07:00 π.μ. – 6:00 μ.μ., πλην των ωρών κοινής ησυχίας.

Τα αστικά λεωφορεία της γραμμής Νο 1, από την Εγλυκάδα προς την πλαζ, θα διέρχονται μέσω των οδών Αγ. Ανδρέου – Αθηνών - δεξιά Αρχιεπ. Μακαρίου - αριστερά Έλληνος Στρατιώτου (γήπεδο Παναχαικής), ενώ από την πλαζ προς την Εγλυκάδα, θα διέρχονται μέσω των οδών Νοταρά – αριστερά Λευκωσίας – δεξιά Ζακύνθου – Αγ. Σοφίας – Έλληνος Στρατιώτου κανονικά.

Η κυκλοφορία όλων των οχημάτων, φορτηγών, λεωφορείων κ.λ.π. επί των καθέτων, στο υπόψη τμήμα της οδού Έλληνος Στρατιώτου, οδών θα διεξάγεται κανονικά.

 

πηγη

Κλειστή η Βασιλίσσης Σοφίας από την συγκέντρωση της ΑΔΕΔΥ

Συγκέντρωση έξω από το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης κάνουν αυτή την ώρα εργαζόμενοι στο Δημόσιο στο πλαίσιο της 24ωρης παναττικής απεργίας της ΑΔΕΔΥ.
 
Κλειστή είναι η Βασιλίσσης Σοφίας μπροστά από το υπουργείο.

Η διαμαρτυρία γίνεται για τις μαζικές απολύσεις στο Δημόσιο και την εφαρμογή της διαθεσιμότητας και της κινητικότητας.










πηγη

Και Haircut και Grexit

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Το «καψώνι» με την τελευταία δανειακή δόση των 4 δισ. ευρώ έληξε αισίως, τα λεφτά θα εκταμιευτούν κανονικά τη Δευτέρα, θα κάνουν μια υπερπτήση πάνω από τον εναέριο χώρο μας, για να καταλήξουν στον προορισμό τους, στους πιστωτές που διαθέτουν ομόλογα που λήγουν τον Αύγουστο. Ίσως τα κυβερνητικά στελέχη...πέρασαν μια μικρή αγωνία με τη δόση, εξ ου και η νευρική προειδοποίησε στους δύο βουλευτές (Κακλαμάνης, Κυριαζίδης) που τόλμησαν να καταψηφίσουν άρθρο νομοσχεδίου, ένα από τα 22 προαπαιτούμενα της δόσης, βάσει της λίστας που τηρεί απαρέγκλιτα πια η τρόικα.

Η πραγματική αγωνία, ωστόσο, της δικομματικής κυβέρνησης αποκαλύπτεται σε όσα διέρρευσε ο μικρός της εταίρος, το ΠΑΣΟΚ, μεταδίδοντας βαθιά ανησυχία για το ενδεχόμενο να καταρρεύσει ανά πάσα στιγμή μέχρι το φθινόπωρο και να αναγκαστεί να πάει σε πρόωρες εκλογές. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ούτε ένα στέλεχος της κυβέρνησης, που να πιστεύει πραγματικά, ότι έχει κανένα νόημα η εθελόδουλη στάση έναντι της τρόικας που εξευτελίζει το κοινοβούλιο σε ένα γραφείο διεκπεραίωσης απαιτήσεων της τρόικας, οι οποίες βαφτίζονται μεταρρυθμίσεις. 
Όπως διέρρευσε από αξιωματούχους της Κομισιόν χθες, πρέπει να θεωρείται δεδομένο, ότι από τον Σεπτέμβριο θα απαιτηθούν νέα μέτρα κάθε μορφής (φορολογικά, περικοπές δαπανών, απολύσεις, μειώσεις συντάξεων κ.α.), ώστε να καλυφθεί χρηματοδοτικό κενό ύψους 3,8 δισ. ευρώ μέχρι το τέλος του 2014. Το κενό αυτό προκύπτει, από την άρνηση των κεντρικών τραπεζών να αγοράσουν ομόλογα έναντι αυτών που «ωριμάζουν», αλλά είναι μόνο ένα μέρος του απροσδιόριστου χρηματοδοτικού κενού που υπάρχει μέχρι και το 2016. Πολύ απλά, τα δανεικά τελειώνουν σε λίγους μήνες, και η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει ανάγκες που κυμαίνονται από 15 δισ. ευρώ έως και 30 δισ., σύμφωνα με τα δυσμενέστερα σενάρια, για τα οποία έχει δύο εναλλακτικές: ή να βγει στις αγορές με βαρύ κόστος δανεισμού ή να κηρύξει στάση πληρωμών.

Σωσίβιο

Αυτό είναι το κοινό μυστικό μεταξύ όλων των συντελεστών της τραγωδίας, της τρόικας που ξέρει πολύ καλά, ότι απαιτεί την εφαρμογή ενός προγράμματος που δεν βγαίνει με τίποτα, του Βερολίνου που εξακολουθεί να εξορκίζει την ιδέα νέου κουρέματος του χρέους και της κυβέρνησης, που προσπαθεί να κρύψει τον πανικό της πίσω από τους σπασμωδικούς χειρισμούς των απολύσεων στο δημόσιο. Τώρα, μάλιστα, που πληρώνει τα επίχειρα της προσκόλλησης στη «στρατηγική» της Μέρκελ, αναζητεί σωσίβιο στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, με το ταξίδι Σαμαρά στην Ουάσιγκτον (στις 8/8). 
Ο πήχης κι εκεί έχει μπει χαμηλά. Ακόμη κι αν η αμερικανική ηγεσία βλέπει στην Ελλάδα ένα πρόσφορο πεδίο κλιμάκωσης των πιέσεων προς τη γερμανική ηγεσία για ένα λίφτινγκ στο μοντέλο της σκληρής λιτότητας, αυτό δεν σημαίνει ότι έχει να προσφέρει στην κυβέρνηση κάποια απτή διέξοδο. Αντιθέτως, μπορεί να της ζητήσει πολλά, όπως για παράδειγμα να βάλει πλάτη σε ένα «Σχέδιο Ανάν 2» για την Κύπρο. Άλλωστε και το ΔΝΤ, στον βαθμό που εκφράζει απόψεις και της αμερικανικής ηγεσίας, δίπλα στις παραινέσεις προς την Ευρώπη να ρίξει (δηλαδή να κόψει) χρήμα υπέρ της ανάπτυξης, τοποθετεί και συστάσεις για «περισσότερες μεταρρυθμίσεις» στην Ελλάδα, όπως μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας. Ήτοι, ευκολότερες απολύσεις, νέα μείωση του βασικού μισθού, μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης της εργασίας, όπως αναφέρει σε έκθεσή του που δημοσιοποιήθηκε αυτή την εβδομάδα.

Ανοιχτό θέμα

Με το δεδομένο ότι όχι μόνο η δικομματική κυβέρνηση, αλλά και οι Ευρωπαίοι πάτρωνές της έχουν να διαχειριστούν μια παταγώδη οικονομική και κοινωνική αποτυχία στην Ελλάδα, το ζήτημα ενός νέου κουρέματος στο ελληνικό χρέος παραμένει στο τραπέζι. 

Ο αντιπρόεδρος της γερμανικής κυβέρνησης Φίλιπ Ρέσλερ πήρε τη σκυτάλη των σχετικών διαψεύσεων από τη Μέρκελ και τον Σόιμπλε αυτή την εβδομάδα, αλλά το θέμα που «κλείνει» διαρκώς παραμένει ορθάνοιχτο. 
Αξιωματούχος της Κομισιόν διέρρευσε χθες, Παρασκευή, ότι προϋπόθεση για να συζητηθεί περί τον προσεχή Απρίλιο μια νέα ελάφρυνση του ελληνικού χρέους (όχι απαραίτητα ονομαστική του μείωση) είναι να υπάρξει μέχρι τότε πρωτογενές πλεόνασμα. Δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη, ότι αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέχρι το τέλος του έτους, ή στις αρχές του 2014 χωρίς νέα «σφαγή» σε κρατικές δαπάνες και εισοδήματα. 

Γι’ αυτό και στη Γερμανία – περισσότερο από οπουδήποτε αλλού - η σχετική συζήτηση για το κούρεμα του ελληνικού χρέους χαλάει την προεκλογική ηρεμία της Μέρκελ. Το διατυμπανίζουν οι σοσιαλδημοκράτες αντίπαλοί της, το έγραψε το Spiegel στις αρχές της εβδομάδας, το έγραψαν και οι Financial Times, που επανέφεραν στη συζήτηση και το Grexit («οι μεταρρυθμίσεις που γίνονται για να μείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη καθιστούν πιο βιώσιμη την επιλογή της εξόδου», έγραψε ο σχολιαστής της εφημερίδας Βόλφγκαγκ Μούνχαου), αλλά το έθεσε με έναν πιο πρωτότυπο τρόπο ο πρόεδρος του κορυφαίου γερμανικοί ινστιτούτου ifo, Χανς Βέρνερ Ζιν. Ο κ. Ζιν ζήτησε να εξεταστεί το ενδεχόμενο, να προχωρήσουν οι δανειστές της Ελλάδας σε ένα γενναίο κούρεμα του χρέους της, με ταυτόχρονη έξοδό της από το ευρώ, η οποία ωστόσο θα συνοδευτεί με μια συμφωνία επανεισδοχής, αν και όταν η χώρα καταφέρει να εξυγιάνει τα οικονομικά της. 

Αυτή η σχετικά καινούργια ιδέα - που είναι κι ένας τρόπος να απαλλαγεί οριστικά από το «ελληνικό πρόβλημα» - μάλλον πρέπει να κρατηθεί στα υπόψη. Μετά τις γερμανικές εκλογές (22/9) και στην περίοδο μέχρι τις ευρωεκλογές του Μαΐου, οι εταίροι της Ευρωζώνης θα κάτσουν αρκετές φορές γύρω από στρογγυλά τραπέζια, αναζητώντας συναινέσεις για την τραπεζική ένωση, την οικονομική διακυβέρνηση, το ξεκόλλημα της Ε.Ε. από την ύφεση και όλα τα ζητήματα για τα οποία η γερμανική, κυρίως, ελίτ δεν έχει κάνει τις τελικές επιλογές της. Και το μενού σ’ αυτά τα τραπέζια θα έχει, ως συνήθως την τελευταία τετραετία, πρώτο πιάτο «Ελλάδα».


Πηγή