Οι συνταξιούχοι στους δρόμους (Βίντεο)

 Για ακόμα μια φορά σήμερα οι απόμαχοι της δουλειάς βγήκαν στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για το ότι η αντιλαϊκή εφαρμοζόμενη πολιτική τους έχει οδηγήσει στην εξαθλίωση.

Χιλιάδες συνταξιούχοι, όλων των ασφαλιστικών ταμείων συμμετείχαν σήμερα στην συγκέντρωση στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης και στην πορεία που ακολούθησε προς το υπουργείο Εργασίας, ενώ οι δηλώσεις που παρακολουθούμε-στο βίντεο που παραθέτουμε- είναι πολύ χαρακτηριστικές για τη κατάσταση που έχουν βρεθεί, κάνοντας περιττό από μας κάθε παραπέρα σχολιασμό.
 

Παρόμοια συγκέντρωση έγινε σήμερα το πρωί στο Αγαλμα Βενιζέλου, στη Θεσσαλονίκη.

Tο νέο οργανόγραμμα της Ο.ΣΥ. Α.Ε.

Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 3-6-2013 το νέο οργανόγραμμα της ΟΣΥ ΑΕ, με ημερομηνία υπογραφής 24-5-2013. Το παρόν οργανόγραμμα καταργεί κάθε προηγουμένη ρύθμιση.



Δείτε το νέο οργανόγραμμα:

Το Ελληνικό… Success Story

Το ΔΝΤ αφήνει πίσω του στάχτες και αποκαΐδια όπου κι αν έχει πάει. Όσοι πιστεύουν πως στην ελληνική περίπτωση θα υπάρξει άλλη εξέλιξη, είναι ή τραγικά αμόρφωτοι, ή επικίνδυνα ηλίθιοι ή εγκληματικά πουλημένοι. Υπάρχουν τόσα βιβλία, ντοκιμαντέρ, κείμενα και videos, που δεν έχουν
καμία δικαιολογία “να μην γνωρίζουν”.

Το ΔΝΤ είναι ένας βρυκόλακας των λαών. Μειώνεται το προσδόκιμο ζωής, αυξάνονται οι ασθένειες τόσο οι σωματικές, όσο και οι ψυχικές, φτωχοποιούνται οι πολίτες, αυξάνεται η θνησιμότητα από νόσους που υποτίθεται ότι είχαν αντιμετωπιστεί (π.χ. φυματίωση), ενώ το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού μένει σταδιακά εκτός ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Το κράτος πρόνοιας επίσης συρρικνώθηκε και μειώθηκαν τα εισοδήματα. Άνθρωποι έπεσαν στο περιθώριο και την ανεργία. Οι εξαρτήσεις παντός είδους αυξήθηκαν και ειδικά αυτές των τοξικών ουσιών. Ρουμανία, Ουγγαρία, Ουκρανία, Λετονία, Αργεντινή, Μεξικό, Βραζιλία, Ρωσία, Ταϊλάνδη και Ινδονησία είναι μόνο μερικά παραδείγματα χωρών που μετατράπηκαν σε κοινωνικές κολάσεις. Το ΔΝΤ βλάπτει σοβαρά την υγεία.

Κι όμως, αργυρώνητοι γραφιάδες και τηλεοπτικά παπαγαλάκια, επιμένουν ότι η Ελλάδα “έχει πρόοδο που την αναγνωρίζουν και οι ξένοι“, αποκρύπτοντας το γεγονός πως το ΔΝΤ είναι ανοιχτά ένα εργαλείο των τραπεζών, πτωχευμένο ιδεολογικά, που η εγχώρια ελίτ το έβαλε στο παιχνίδι. Ένα όργανο που σκοπός του είναι να διατηρεί τα κράτη σε κατάσταση ασθενούς υπό μηχανική υποστήριξη, ώστε να εξαρτιέται (το κράτος-θύμα) από αυτό. Η πτώχευση και η ανάκαμψη, είναι περιπτώσεις που απομακρύνουν τον…βρικόλακα, καθώς δεν θέλει το θύμα του τελείως νεκρό, ούτε όμως αναγεννημένο.

Και ποιο είναι το ελληνικό success story; Η εργασιακή εφεδρεία, η απασχολησιμότητα, “οι επενδύσεις”, η υποθήκη, το κούρεμα, οι συγχωνεύσεις, ο…εξορθολογισμός, η “επανακατάληψη” των πόλεων, η κινεζοποίηση (θες κι άλλο ανταγωνισμό;) και κάθε είδους αλλοίωση της πραγματικότητας με νέους, κίβδηλους όρους, που κρύβουν την δυστυχία και την παρακμή των πολιτικών της κυβέρνησης. Όροι που αντικαθιστούν, φτιασιδώνοντας τις πραγματικές διαστάσεις, δηλαδή το ξεπούλημα, τον εργασιακό Μεσαίωνα κ.ο.κ.

Για να δούμε σε νούμερα την μεγάλη επιτυχία…
Ποσοστά ανεργίας κοντά στο 30%. 597.000 περίπου παιδιά μαστίζονται από φτώχεια και αποκλεισμό. Η Ελλάδα έχει το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό φτώχειας στην Ε.Ε. μετά την Λετονία. Επίσης, το 9,2% δεν μπορεί να εξασφαλίσει γεύμα για δεύτερη σερί μέρα και το 62,6% των νοικοκυριών αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, σύμφωνα με έκθεση της FSO. Παρόλα αυτά ο ΟΟΣΑ κατατάσσει τους Έλληνες μέσα στους πιο σκληρά εργαζόμενους της Ε.Ε.

Όμως η κατρακύλα δεν σταματάει εδώ. Τρομακτική αύξηση της τάξης του 200% του ιού του AIDS . Αύξηση των αστέγων κατά 25%, ενώ η κατοικία ορίζεται ως συνταγματικό αντικείμενο φροντίδας του κράτους. Η ανασφάλιστη εργασία ανέρχεται σε 39,4% μόνο για το πρώτο τρίμηνο του έτους. Επίσης, 400.000 οικογένειες δεν έχουν ούτε έναν εργαζόμενο σπίτι. Οι ρατσιστικές επιθέσεις έχουν αυξηθεί δραματικά, ενώ έχουν γίνει πολλάκις, συστάσεις από διεθνείς οργανισμούς. Ομοίως, έχουμε αύξηση της τάξης του 47% σε κρούσματα σεξουαλικής βίας, με την 1/3 γυναίκες να πέφτει θύμα κακοποίησης.

Αυτά μόνο είναι μερικά μόνο στατιστικά για τα αποτελέσματα των μνημονιακών πολιτικών. Δεν συνυπολογίζεται η αύξηση των ανθρώπων που σιτίζονται από συσσίτια, είναι μη μετρήσιμοι οι αποκλεισμένοι από την αγορά εργασίας, οι τοξικοεξαρτημένοι, αυτοί που έχουν “εκ περιτροπής εργασία” (sic), αυτοί που μένουν απλήρωτοι για μήνες, αυτοί που κλείνουν τα μαγαζιά τους και δεν μπορούν να εγγραφούν καν στον ΟΑΕΔ, αυτοί που δεν έχουν να πληρώσουν νοσήλια, όλες οι οικογένειες που έχουν μόνο έναν εργαζόμενο (όνειρο του ΓΑΠ) και δεν τα βγάζουν πέρα.

Είναι αντιληπτό σε κάθε τομέα της ζωής και της κοινωνίας, το πρόγραμμα λιτότητας έχει αποτύχει. Είναι εξ’ αρχής αποτυχημένο, όπως συνέβη σε τόσες χώρες. Η όποια υποστήριξή του δεν απαλλάσσεται πλέον λόγω άγνοιας ή βλακείας, αλλά θα πρέπει να δικαστεί και να οδηγηθούν οι πιονέροι του εκεί που τους αξίζει: Στα μαύρα κατάστιχα της Ιστορίας. Από εκεί και πέρα, όσα “συγγνώμη” κι αν ζητήσει το ΔΝΤ, προφανώς είναι κροκοδείλια δάκρυα και κάθε επίκληση στην “ανάπτυξη” δεν είναι παρά ο παρηγορητικός λόγος που ποθεί ν’ ακούσει ο μελλοθάνατος. Χωρίς να τον περιμένει καμία δόξα.

Από strangejournal,

ΠΗΓΗ

Η πλατεία Ταξίμ ξεγύμνωσε την αντιπολίτευση στην Ελλάδα

Τα όσα διαδραματίζονται στην Τουρκία τις τελευταίες ημέρες, ασχέτως των αφορμών και των αιτιών τους, αποτελούν πραγματικό κόλαφο για την Ελληνική πολιτική πραγματικότητα και συγκεκριμένα για την Ελληνική αντιπολίτευση.

Ο λόγος είναι πολύ απλός και σχετίζεται άμεσα με τις πραγματικές διαθέσεις των Ελληνικών αντιπολιτευτικών κομμάτων να ανατρέψουν την κυβέρνηση Σαμαρά και να διώξουν το μνημόνιο, το οποίο –κατά κοινή ομολογία- καταστρέφει την χώρα.

Γιατί δεν μπορεί ο ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ, με τον «χαρισματικό» Αλέξη Τσίπρα, να στείλει το μήνυμα μιάς γενικευμένης λαϊκής απαίτησης, για ανατροπή της τραγικής (έως άθλιας) συγκυβέρνησης Σαμαρά;
Γιατί δεν οργανώνεται μία παλλαϊκή κίνηση από όλα τα αντιπολιτικά κόμματα κατά της σημερινής μνημονιακής κυβέρνησης;
Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας μετέχει σε συγκέντρωση στην Ισπανία, αλλά δεν βγάζει στους ελληνικούς δρόμους τους ψηφοφόρους του κόμματός του;
Γιατί υπάρχει αυτή η σιωπή, απέναντι στην εφαρμοζόμενη δολοφονική πολιτική της τρόικα και των κυβερνητικών υποτακτικών της;

Μήπως επειδή η αντιπολίτευση έχει επιλέξει να ακολουθήσει την πολιτική του «ώριμου φρούτου», να περιμένει δηλαδή την λογική κατάρρευση της κυβέρνησης Σαμαρά και ταυτόχρονα αδιαφορώντας για τα όσα συμβαίνουν στην χώρα να σωπαίνει εισπράττοντας τα σχετικά (υψηλά) κονδύλια – επιχορηγήσεις;

Μήπως η αντιπολίτευση δεν καλεί τους Έλληνες σε άμεση αντίδραση, επειδή γνωρίζει δεν έχει την δυναμική που καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις και αποφεύγει μία πανωλεθρία;

Μήπως η αντιπολίτευση δεν αντιδρά, επειδή στην πραγματικότητα δεν έχει να προτείνει τίποτε ως λύση επί της ουσίας των όσων προβλημάτων βιώνουν οι πολίτες;

Μήπως η αντιπολίτευση σφυρίζει αδιάφορα επειδή συμφωνεί με το κυβερνητικό μνημονιακό πρόγραμμα και δεν επιθυμεί πραγματικά την ανατροπή της υπάρχουσας (τραγικής για τους πολίτες) κατάστασης;
Η πλατεία Ταξίμ γκρέμισε τους μύθους περί "δημοκρατών" και αγωνιστών της Ελλάδας.
Η πλατεία Ταξίμ έριξε τις μάσκες εκείνων που επαγγέλλονται την σωτηρία της Ελλάδας.
Η πλατεία Ταξίμ στέλνει ένα μήνυμα προς όλους τους πολίτες της Ελλάδας.

Τουλάχιστον, προς όλους τους (ακόμα) σκεπτόμενους και μη κομματικά πνευματικά ελεγχόμενους Έλληνες. Και αυτό το μήνυμα δεν έχει να κάνει με την αγωνιστική διάθεση των πολιτών της Τουρκίας, αλλά με την παραπλανητική και ψευδέστατη αγωνιστική διάθεση των πολιτικών της Ελλάδας, οι οποίοι αποδεικνύονται περίτρανα όχι απλά μικρότεροι των περιστάσεων, αλλά επικίνδυνοι για το κοινωνικό σύνολο, αφού δεν έχουν κατανοήσει την αδήριτη ανάγκη άμεσης αλλαγής πλεύσης της χώρας.

Οι πολιτικές του «ώριμου φρούτου» εφαρμόζονται όταν υπάρχει αρκετός χρόνος. Στην περίπτωση της Ελλάδας ο χρόνος έχει τελειώσει προ πολλού και τόσο η χώρα όσο και οι πολίτες της συνθλίβονται από την πολιτική ανυπαρξία και τις μηδενικές πολιτικές προτεραιότητες ουσιαστικής διάσωσης της χώρας.

Στην περίπτωση της Ελλάδας, οι Έλληνες έχουν βρεθεί στο σημείο να ψάχνουν την σωτηρία τους μέσα από έναν πόλεμο που δεν έρχεται ή μέσα από ένα… θαύμα που δεν γίνεται!
Και αυτή η παθητική στάση τους στην επίθεση που δέχονται, τους έχει καταστήσει ουσιαστικά ηττημένους σε έναν πόλεμο που δεν έδωσαν ποτέ, επειδή πίστευαν πως θα βρεθούν εκείνοι οι «αναγνωρισμένοι» πολιτικοί «ηγέτες» που θα στήριζαν τα αυτονόητα της δημοκρατίας και θα πάλευαν υπέρ των δικαίων της χώρας και των πολιτών, θα έδιναν μάχες απέναντι στην μετατροπή της χώρας σε χώρο και των πολιτών σε περιφερόμενους αναμένοντες το… μοιραίο…
Δυστυχώς, οι ελπίδες των Ελλήνων πολιτών αποδείχθηκαν φρούδες, αφού τα καπνογόνα της πλατείας Ταξίμ δεν μπορούν να συναγωνιστούν τα καπνογόνα που ρίχνουν στους Έλληνες πολίτες τα κόμματα της Ελληνικής αντιπολίτευσης...

Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Οι σύμβουλοι του Στουρνάρα - Eκδικούνται με νέα χαράτσια όσους τακτοποίησαν τους ημιυπαίθριους!

Συμπεριφορά πολιτικών-μαφιόζων. Μόνο έτσι μπορεί κανείς να κατανοήσει την εκδικητικότητα του κράτους απέναντι σε όσους τακτοποίησαν τους ημιυπαίθριους και πίστεψαν ότι ξεμπέρδεψαν. Ο κτηνώδης αμοραλισμός των συμβούλων του Στουρνάρα δεν έχει όρια.

Φόρους και χαράτσια λοιπόν θα κληθούν να πληρώσουν φέτος πάνω από 500.000 ιδιοκτήτες ακινήτων οι οποίοι προχώρησαν, είτε στην τακτοποίηση ημιυπαίθριων χώρων, είτε στην τακτοποίηση αυθαιρέτων και νόμιζαν ότι είχαν «κλείσει» τις φορολογικές τους υποχρεώσεις.

Φέτος θα κληθούν να δηλώσουν υποχρεωτικά τα τετραγωνικά μετρά που «τακτοποίησαν» στο ηλεκτρονικό έντυπο Ε9. Οι ιδιοκτήτες ακινήτων που νόμιζαν ότι με την πληρωμή του προστίμου εξαντλήθηκε και η φορολογική υποχρέωσης για τα ακίνητα που τακτοποίησαν, καλούνται τώρα να δηλώσουν στην εφορία ότι έχουν μεγαλύτερο ακίνητο προς φορολόγηση.

Τι παραπάνω θα πληρώσουν όσοι τακτοποίησαν τους ημιυπαίθριους:

-ΦΑΠ του 2012 και του 2013.

- Τέλος ακίνητης περιουσίας.

- Ο ενιαίος φόρος ακινήτων που έρχεται το 2014.

Επίσης, όσοι τακτοποίησαν κάποιο ακίνητο θα κληθούν να πληρώσουν τσουχτερά δημοτικά τέλη και μεγαλύτερα χαράτσια στην εφορία. Παράλληλα, το υπουργείο Οικονομικών θα έχει και πληρέστερα στοιχεία για να επιβάλει, το 2014 το νέο φόρο που σχεδιάζεται για τα ακίνητα. Οι τακτοποιημένοι χώροι θα ενταχθούν στο έντυπο Ε9 και θα θεωρούνται ως κύριοι χώροι της κατοικίας και οι φορολογούμενοι θα βρεθούν αντιμέτωποι με σημαντική φορολογική επιβάρυνση.

Η διαφορά στη φορολόγηση θα είναι μεγάλη. Για παράδειγμα, ένα διαμέρισμα με κύριο χώρο βάσει συμβολαίου 85 τ.μ. και τακτοποιημένους χώρους 40 τ.μ. θα δηλωθεί στο Ε9 ως κατοικία με κύριους χώρους 125 τ.μ. και όχι ως επιφάνεια 85 τ.μ.

 

kourdistoportocali

Το χρονικό μιας «ισοπέδωσης»

«Σας επιβάλαμε σκληρή λιτότητα, αλλά τελικά κάναμε λάθος», λέει το ΔΝΤ επιβεβαιώνοντας απλά αυτούς που τόσο καιρό φωνάζαμε για το σχέδιο εξαθλίωσης των Ελλήνων, το οποίο με την σειρά του αποτελεί κομμάτι του γενικού σχεδιασμού οικονομικής «μπαχαλοποίησης» του πλανήτη,
προκειμένου να έρθουν οι… «σωτήρες» της παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Η χώρα μας δέθηκε χειροπόδαρα με τους περισσότερους τότε να «βρίζουν» την Τρόικα αλλά να τους έχει πείσει η τηλεόραση πως το Μνημόνιο ήταν μονόδρομος. Έπειτα το «κούρεμα» διασφάλιζε πως οι μεγάλο-τραπεζίτες και οι κερδοσκόποι δεν θα έχαναν από τα ελληνικά ομόλογα που κατείχαν.

Η επίσημη παραδοχή του ΔΝΤ «ξεμπροστιάζει» με τον πλέον ωμό τρόπο τους «ειδικούς» και αυτούς που τους εισάκουγαν αναφορικά με την αναγκαιότητα της υπαγωγής της Ελλάδας στο Μνημόνιο, η οποία άνοιξε την κερκόπορτα της ύφεσης για ολόκληρη την Ευρώπη. Έτσι είναι με τους παγκοσμιοποιητές. Χρησιμοποιούν καλά-καλά τους πολιτικάντηδες και τους «οικονομολογιστές» και μετά, όταν φέρουν σε πέρας την ζημιά που πρέπει, τους εκθέτουν.

Η έκθεση των 385 σελίδων του ΔΝΤ για την Ελλάδα δεν βγήκε τυχαία. Το Ταμείο κατηγορεί τώρα την Ευρώπη, βγάζοντας την ουρά του απ’ έξω και λέει: «Παιδιά μεν λάθος, αλλά, αφού μπήκατε στον χορό θα χορέψετε, εφαρμόζοντας το πρόγραμμα με νέα μέτρα, ειδάλλως χάνεστε». Το χρονοδιάγραμμα «ισοπέδωσης» των Ελλήνων συνεχίζεται κανονικά με την παγκόσμια διαπλοκή να θέλει να μας εκνευρίσει. Τόσο καιρό ψάχνουν να βρουν τα όριά μας, μέχρι που αντέχουμε, και δεν το έχουν καταφέρει.

Το ΔΝΤ συστήνει στην Ελλάδα να ξεχάσει την μείωση των φόρων και καλεί την Αθήνα να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της φοροδιαφυγής. Μα πως; Μόνο με την μείωση των φόρων και με προγράμματα ενίσχυσης της ιδιωτικής πρωτοβουλίας αντιμετωπίζεται επιτυχώς η φοροδιαφυγή. Άρα θέλουν μηδενισμό των πάντων. Οι Δυτικοί θέλουν να «πατήσουν» τον Ελληνισμό, όπως ανέκαθεν έπρατταν οι πρόγονοι τους σε συνεργασία με τους Ανατολίτες συνεταίρους τους. Να όμως που αν πέσουν οι Έλληνες ακολουθούν και οι ίδιοι, πράγμα που λίγοι φραγκολεβαντίνοι το έχουν πάρει χαμπάρι.

Στην χώρα μας προωθείται νέα φορολογική λαίλαπα με στόχο την ακίνητη περιουσία των Ελλήνων. Τα μέτρα της Ατζέντα 21 εφαρμόζονται πλήρως και η σοβιετικού τύπου καταχνιά σκεπάζει τα κεφάλια μας. Τώρα μας το λένε κατάμουτρα: Μπήκατε εσκεμμένα στο λούκι. Είστε μέρος του σχεδίου. Ή μάλλον το Α και το Ω του σχεδίου, καθότι ότι περνάει εδώ περνάει παντού.

Τα στοιχεία της έκθεσης αποτελούν εν κατακλείδι παραδοχή εγκλήματος και δικαίωση για όσους φώναζαν τόσο καιρό. Όποιοι έχουν έστω και ίχνος εθνικής αξιοπρέπειας οφείλουν να αμφισβητήσουν ανοιχτά πλέον την αποτυχημένη συνταγή. Όσο για εμάς τους πολίτες πρέπει να σταματήσουμε επιτέλους να αγόμαστε και να φερόμαστε από την προπαγάνδα. Μας παίρνουν το σπίτι, μας βρίζουν κατάμουτρα, μας διαστρεβλώνουν πίστη και ιστορία και εμείς δείχνουμε «αλληλέγγυοι» στην στημένη εξέγερση της Τουρκίας, την ώρα που τουρκικά πλοία αλωνίζουν στο Αιγαίο και πολλοί μιλούν για ενδεχόμενη εξαγωγή της κρίσης στην χώρα μας…

 

ΠΥΓΜΗ.gr

ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΣ ΡΑΓΙΑΣ. ΤΟ ΔΝΤ ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΣΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ. ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ-ΔΩΣΙΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΘΕΩΡΕΙ ΤΟ ΛΑΟ ΤΟΥ ΜΑΛ@ΚΕΣ!

Εδώ και έναν χρόνο διορθώνουμε αυτά που το ΔΝΤ αναφέρει ως λάθη, δήλωσε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς σε δηλώσεις του μετά τη συνάντηση που είχε στο Ελσίνκι με τον πρωθυπουργό της Φινλανδίας Κατάινεν.

Ο κ. Σαμαράς σημείωσε πως ο ίδιος έχει κάνει κριτική στο παρελθόν για το πρόγραμμα και πρόσθεσε ότι δουλειά ενός πρωθυπουργού δεν είναι μόνο να κριτικάρει αλλά να δρα και να διορθώνει τα λάθη. «Αυτό κάνω εδώ και έναν χρόνο, διορθώνω τα λάθη», είπε.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο την Τετάρτη, μεταξύ άλλων, παραδέχθηκε ότι υποτίμηση την επίπτωση των συνταγών του για τη λιτότητα στην ελληνική οικονομία, καθώς και ότι παρέβη κάποιους από τους κανόνες του όταν αποφάσιζε να συμμετάσχει στη διάσωση της χώρας.

Στην έκθεση αναφέρεται επίσης ότι υπήρξαν προβλήματα με τα οικονομικά στοιχεία που παρέσχε η Ελλάδα και ότι το ΔΝΤ θα είναι προσεκτικότερο σε ανάλογες περιπτώσεις στο μέλλον.

«Δεν κοιτάζω πίσω, κοιτάζω μπροστά», πρόσθεσε ο κ. Σαμαράς, τονίζοντας ότι «εμείς πρέπει να φτάσουμε και να ξεπεράσουμε τους στόχους του προγράμματος και να έχουμε μία επιτυχία για την Ελλάδα, που θα είναι και επιτυχία της Ευρώπης. Δεν είμαι αισιόδοξος, είμαι πραγματιστής, πατάω γερά στα πόδια μου. Η Ελλάδα περνάει στο αισιόδοξο σενάριο, θέλουμε να την βγάλουμε από την κρίση και θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν, το γρηγορότερο».

Επανέλαβε ακόμη πως το σενάριο της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ απλώς δεν υφίσταται, σημειώνοντας για άλλη μία φορά ότι κανείς δεν μιλά πια για grexit αλλά για grecovery.

Από την πλευρά του ο πρωθυπουργός της Φινλανδίας, ερωτηθείς για το ενδεχόμενο νέας αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, άφησε να εννοηθεί πως το θέμα είναι ανοιχτό, αλλά όχι στη δεδομένη χρονική στιγμή: «Δεν θέλω να προκαταλάβω, το θέμα δεν είναι τώρα στο τραπέζι», είπε, προσθέοντας όμως ότι το Eurogroup «θα επανέλθει».

Ο κ. Κατάινεν δεν απάντησε σε ερώτηση για την έκθεση του ΔΝΤ, λέγοντας ότι δεν την έχει διαβάσει, αλλά πρόσθεσε ότι στην περίοδο που είχε καταρρεύσει η Leaman Brothers στόχος ήταν να ληφθούν άμεσες αποφάσεις για την Ελλάδα για να μην επεκταθεί η κρίση στην ευρωζώνη αλλά και στην παγκόσμια οικονομία.

Ο έλληνας πρωθυπουργός ανέφερε μεταξύ άλλων ότι το δημοσιονομικό πρόγραμμα έχει βαρύ κοινωνικό κόστος και έκανε ιδιαίτερη αναφορά στη μεγάλο ποσοστό της ανεργίας, κυρίως στης ανεργία των νέων, επισημαίνοντας ότι απαιτούνται ευρωπαϊκές αποφάσεις για να αντιμετωπιστεί.

Μίλησε ακόμη για τα ενεργειακά κοιτάσματα που υπάρχουν στην χώρα, των οποίων η αξιοποίηση θα συμβάλει στην ενεργειακή επάρκεια της Ευρώπης.

Κλείνοντας ο κ. Σαμαράς είπε ότι η Φινλανδία, που αντιμετώπισε προβλήματα στο παρελθόν, πέτυχε δίνοντας έμφαση στο ανθρώπινο κεφάλαιο, με την εκπαίδευση των νέων και ότι κι εμείς θα πετύχουμε και μπορούμε να διδαχθούμε από την εμπειρία της.

Ο κ. Κατάινεν χαρακτήρισε δύσκολη την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι Έλληνες και σημείωσε ότι η Ελλάδα έχει ισχυρή ηγεσία, έχει πάρει σκληρά μέτρα και έχει επιβάλλει φόρους, αλλά, ήδη, φαίνονται αποτελέσματα.

Στη συνάντηση οι δύο Πρωθυπουργοί συζήτησαν για το πρόβλημα της ανεργίας και συμφώνησαν στην ανάγκη να υπάρξουν προγράμματα που να βοηθούν τους νέους ανθρώπους να βρουν δουλειά.

Ανέφερε ακόμη ο κ. Σαμαράς ότι υπάρχουν φινλανδικές εταιρείες που ενδιαφέρονται να επενδύσουν στον ενεργειακό τομέα στην Ελλάδα και έχουν έλθει σε επαφή μαζί του.

Ο κ. Κατάινεν ρωτήθηκε για το θέμα των εγγυήσεων που είχε πάρει, προκειμένου να συμμετάσχει στον δανεισμό της Ελλάδας, κάτι για το οποίο δέχεται κριτική στο εσωτερικό της χώρας του και απάντησε ότι αυτά έχουν γίνει δημόσια, ενώ δεν εύχεται χρεοκοπία της Ελλάδας.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός από την πλευρά του απάντησε ότι αυτό το θέμα αφορά το Φινλανδικό κράτος και τις Ελληνικές τράπεζες, που έδωσαν τις εγγυήσεις και όχι το ελληνικό δημόσιο.

πηγη

"ΡΟΜΠΑ" Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΚΑΙ ΣΤΗ ΤΑΪΒΑΝ. ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ!

Το ταϊβανέζικο τηλεοπτικό κανάλι Next Media Animation TV, προβάλλει ένα βίντεο σχετικά με τον Ερντογάν που σίγουρα θα συζητηθεί...

 Δείτε το βίντεο που περιέχει γραφικά και περιγράφει τις επιθέσεις του Ερντογάν κατά τα έντεκα χρόνια της εξουσίας του: 

 

πηγη

Είμαστε όλοι επιστρατευμένοι - ΒΙΝΤΕΟ

Βιντεο σχετικα με αυτα που συμβαινουν στον χωρο της παιδειας. Και ιδιαιτερα γι αυτα που προκειται να συμβουν απο Σεπτεμβρη. 

Και οχι μονο στην παιδεια.



 

Ομολογούν λάθη στη διαχείριση του ελληνικού προγράμματος

Σημαντική πρόοδο πέτυχε η Ελλάδα στη δημοσιονομική προσαρμογή, αλλά χρειάζονται περαιτέρω μεταρρυθμίσεις για αποκατάσταση της ανάπτυξης και μείωση της ανεργίας, αναφέρουν εκθέσεις (αποτελούνται από 385 σελίδες) του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος.

Σύγκρουση στο εσωτερικό του Ταμείου για την ελληνική «συνταγή»

Το ΔΝΤ παραδέχεται λάθη στη διαχείριση του ελληνικού προγράμματος και κάνει αυτοκριτική σε «ατυχείς χειρισμούς», ομολογώντας ότι υποτίμησε κατά πολύ τις επιπτώσεις που θα είχαν οι "συνταγές" του στην ελληνική οικονομία.

Πατήστε εδώ και διαβάστε όλο το κείμενο στα Αγγλικά

Μεταξύ άλλων, το ΔΝΤ επαινεί την χώρα μας για τα όσα επιτεύχθηκαν, μέσα στα πλαίσια της δανειακής συμφωνίας, ζητά «συνέπεια» στην πλήρη εφαρμογή των συμφωνηθέντων, εκφράζει την αντίθεσή του σε μείωση φόρων στην παρούσα φάση και επαναλαμβάνει ότι η όποια χαλάρωση για μέτρα θα πρέπει να περιμένει την επιβεβαίωση της δημοσιονομικής προσαρμογής.

Το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι σε περίπτωση που δεν υλοποιηθούν τα συμφωνηθέντα, θα υπάρξουν και άλλα μέτρα μέχρι το 2017, ενώ υπογραμμίζεται ότι η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση θα επανεξετασθεί στην πορεία αξιολόγησης του προγράμματος και σύμφωνα με τα δημοσιονομικά
 περιθώρια.

Ως κυριότερες αδυναμίες-προβλήματα παρουσιάζονται οι τομείς του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, της δημόσιας υπηρεσίας, των αποκρατικοποιήσεων και των κλειστών επαγγελμάτων, συμπληρώνοντας ότι αν δεν προχωρήσουν οι αλλαγές σ’ αυτούς τους τομείς, ίσως να επέλθει σημαντικό δημοσιονομικό κενό το 2014 και μετά. Για τη φοροδιαφυγή και για τη μη πραγματοποίηση απολύσεων στο δημόσιο, το ΔΝΤ ασκεί κριτική στις ελληνικές αρχές.

Επίσης, προτείνει την άμεση επανα-ιδιωτικοποίηση των τραπεζών, καταγράφοντας αρκετούς κινδύνους από την πιθανότητα «διαρκούς πιστωτικής ασφυξίας» και σημειώνοντας την ανάγκη να υπάρχει «πολιτική σταθερότητα» για την εφαρμογή του προγράμματος.

Τόμσεν: Πρώτα αποτελέσματα και μετά μείωση των φόρων

Οι εκθέσεις περιέχουν και προτροπές προς τους εταίρους του Ταμείου στην Ευρώπη, ώστε να υλοποιήσουν τη δέσμευσή τους για μείωση του ελληνικού χρέους. Για το χρέος της Ελλάδας εκφράζονται ανησυχίες και θεωρείται ως «καθοριστικός παράγοντας» η δέσμευση των Ευρωπαίων να δώσουν -αν απαιτηθεί- πρόσθετη ανακούφιση του χρέους. Επίσης, αναφέρεται ότι το ελληνικό χρέος παραμένει «πολύ υψηλό» και προτείνεται «εμπροσθοβαρής προσέγγιση» εάν η Ελλάδα συνεχίσει να εφαρμόζει το πρόγραμμα χωρίς να ανακτά σε ικανοποιητικό επίπεδο την εμπιστοσύνη των αγορών, εξαιτίας του χρέους.

Η έκθεση αξιολόγησης περιλαμβάνει και την αποτίμηση του πρώτου προγράμματος από το 2010 ως το 2012, στην οποία υπάρχει παραδοχή για λανθασμένες εκτιμήσεις από μέρους του Ταμείου που συνέτειναν σε βαθύτερη του αναμενόμενου ύφεση, καθώς και σε μεγάλη αύξηση της ανεργίας.

Το ΔΝΤ επιρρίπτει ευθύνες στους Ευρωπαίους εταίρους για καθυστερήσεις που έγιναν όσον αφορά τη λήψη αποφάσεων σε επίπεδο κυβερνήσεων. Όπως επισημαίνεται, ο εκτελεστικός πυρήνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχε την τάση να διαμορφώνει πολιτικές με βάση τη συναίνεση και έτυχε περιορισμένης επιτυχίας στην εφαρμογή των όρων του προγράμματος και δεν είχε καμία εμπειρία στη διαχείριση κρίσης.

Επίσης, γίνεται κριτική για τους χειρισμούς του ΔΝΤ και το Ταμείο παραδέχεται ότι η δική του πρόγνωση για τη μελλοντική εξέλιξη του χρέους ήταν λανθασμένη σε «σημαντικό βαθμό», όπως και η ανάλυσή του για τη βιωσιμότητα του χρέους. Και όπως αποδείχθηκε -τονίζεται χαρακτηριστικά-, δεν υπήρξαν ήπια αποτελέσματα σε σχέση με τα πραγματικά αποτελέσματα της κρίσης, ενώ σημειώνεται ότι «αν και μία έγκαιρη αναπροσαρμογή των στόχων θα είχε μετριάσει την ύφεση, σε μια τέτοια περίπτωση το πρόγραμμα θα απαιτούσε πρόσθετη χρηματοδότηση και εκείνη την στιγμή, το ΔΝΤ και οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης δεν ήταν προετοιμασμένες να δανείσουν περισσότερα από 110 δισεκατομμύρια για τη διάσωση της Ελλάδας».

Ακολούθως, καταγράφεται η εκτίμηση ότι τα στελέχη του ΔΝΤ προβληματίστηκαν κατά πόσο θα έπρεπε να εγκρίνουν το πρόγραμμα βοήθειας προς την Ελλάδα το 2010, γιατί δεν εξασφαλιζόταν η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.

Το ΔΝΤ αναφέρει ότι η Ελλάδα βίωσε μια από τις βαθύτερες υφέσεις στην παγκόσμια ιστορία. Ως αντιπροσωπευτικά δείγματα της κρίσης, αναφέρεται ότι από το 2008 μέχρι το 2012 το ΑΕΠ συρρικνώθηκε σε ποσοστό 22%, η ανεργία αυξήθηκε στο 27% και η ανεργία των νέων ξεπερνά πλέον το 60%.

Το ΔΝΤ εκτιμά ότι κατά τη φετινή χρονιά θα υπάρξει ύφεση 4,2%. Επιστροφή στην ανάπτυξη θα υπάρξει το 2014 της τάξης του 0,6% και πως η μεγαλύτερη ανάπτυξη θα συμβεί το 2016 και στη συνέχεια θα ακολουθήσει επιβράδυνση.

Στην έκθεση περιλαμβάνονται και εκτιμήσεις αν η Ελλάδα θα μπορέσει να επιστρέψει τα χρήματα που λαμβάνει από το ΔΝΤ. Οι δυο παράγοντες που θα καθορίσουν την έκβαση αυτής της προοπτικής είναι η «συνδρομή της Ευρώπης» και η «συμμόρφωση της Ελλάδας». Όπως σημειώνεται, εξακολουθεί να ισχύει το ενδεχόμενο ότι αν το πρόγραμμα εκτροχιαστεί σε μεγάλο βαθμό και τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης σταματήσουν να στηρίζουν την Ελλάδα, τότε η δυνατότητα αποπληρωμής του Ταμείου θα ήταν ενδεχομένως ανεπαρκής.

Τέλος, όσον αφορά τις προοπτικές που διαγράφονται στην ελληνική οικονομία, μεταξύ άλλων, προβάλλεται η θέση ότι το ελληνικό πρόγραμμα συνεχίζει να υπόκειται σε «σοβαρούς κινδύνους» αρνητικών εξελίξεων. Συγκεκριμενοποιώντας τους κινδύνους, καταγράφονται: το ενδεχόμενο η αναμενόμενη ανάκαμψη να υπονομευθεί από την αποδυνάμωση της εμπιστοσύνης, των επενδύσεων και της παραγωγικότητας, όπως και το αρνητικό εξωτερικό περιβάλλον.

Στους κινδύνους περιλαμβάνονται η πιθανότητα πολιτικής αστάθειας, υπό το φως της πολύ υψηλής ανεργίας και της κοινωνικής δυσχέρειας, όπως υπογραμμίζεται, ενώ τονίζεται ξανά ότι το «υψηλό χρέος» της Ελλάδας εξακολουθεί να αποτελεί μόνιμη απειλή και οι ανησυχίες για τη βιωσιμότητά του μπορούν να πιέσουν σημαντικά το επενδυτικό κλίμα και την ανάκαμψη της χώρας.

real news

Για απιστία ο Παπακω/νου

Υπέρ της πρότασης για διεύρυνση του κατηγορητηρίου ψήφισαν 234 βουλευτές, κατά 21 βουλευτές, 7 ψήφισαν παρών, ενώ στην κάλπη βρέθηκαν 3 λευκά και ένα άκυρο.

Η κατάρρευση της κοινής λογικής

Όσο δεν υπάρχει συνειδητοποιημένο και πολιτικοποιημένο λαϊκό κίνημα που να ξέρει να συζητά και να διεκδικεί, τόσο το σύνολο των πολιτών θα είναι έρμαιο των διαθέσεων αλλά και της κοροϊδίας των όποιων κυβερνώντων.

Του Κώστα Καπνίση
Πέφτουν ένα - ένα τα κάστρα της κοινής λογικής και αυτού που ονομάζεται υγιής και γόνιμος διάλογος. Η χώρα ζει πλέον την πλήρη απομυθοποίηση προτύπων και στερεοτύπων ολόκληρων δεκαετιών. Αρκετοί είναι όσοι αναρωτιούνται για το αν υπάρχει τελικά πάτος στο βαρέλι. Δυστυχώς, τα πράγματα θα χειροτερέψουν έτι περαιτέρω πριν καλυτερέψουν.

Γίνεται αρκετή κουβέντα για την κοινωνική πυραμίδα τούτου του τόπου, τη λεγόμενη κοινωνική διαστρωμάτωση. Μιλώντας κατά κάποιον τρόπο με μαρξιστικούς όρους, οι οποίοι βέβαια δεν τυγχάνουν και ιδιαίτερης ανάλυσης και βαθιάς μελέτης στη νεοελληνική «κουλτούρα» αλλά περισσότερο ως παπαγαλία ή ως εισιτήριο – ταμπέλα «αριστεροσύνης», θα μπορούσε να ειπωθεί σε ελεύθερη μετάφραση ότι αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι μια δια – ταξική «αναστάτωση». Οι κοινωνικές ομάδες και τα διάφορα υποσύνολα αυτών έχουν κατακερματιστεί, διασπαστεί και τελούν σε καθεστώς πνευματικής σύγχυσης. Καθόλου τυχαίο.

Για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία ή θεώρηση ότι αυτό στρέφεται κατά μιας συγκεκριμένης ιδεολογίας καλό είναι να επισημανθεί ότι αυτό είναι κάτι που συμβαίνει σε όλους τους πολιτικούς – ιδεολογικούς χώρους. Μέσα σε καιρό πολέμου, γιατί αυτό είναι που συμβαίνει σήμερα στη χώρα, η κοινωνία δεν έχει μόνο στερέψει από πολεμοφόδια αλλά δε μπορεί να διακρίνει ξεκάθαρα το ποιος είναι ο εχθρός. Αυτό βέβαια μόνο τυχαίο δε μπορεί να χαρακτηριστεί. Αυτό που ονομάζεται σύστημα – μηχανισμός έχει φροντίσει εδώ και πολλά χρόνια να έχει φτιάξει τις δικές του γραμμές άμυνας εφαρμόζοντας το περίφημο ρητό: «Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση». Σωστό εν μέρει γιατί όπως είναι γνωστό ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι αυτό μπορεί να ισχύσει μόνο για τον δυνατό παίκτη, για τη δυνατή ομάδα. Η εκάστοτε κυβέρνηση, όποια κι αν είναι αυτή, έχει ένα πράγμα ως σκοπό προκειμένου να έχει τα πράγματα «υπό έλεγχο.

Να κάνει μια επίθεση «φιλίας» κυριολεκτικά ή έστω μεταφορικά μέσα στις κοινωνικές τάξεις. Σε αυτές τουλάχιστον που εκείνη νομίζει ότι έχει το πλεονέκτημα και θα τις έχει με το μέρος της μπροστά σε δικές της δύσκολες στιγμές. Μέχρι εδώ αυτό μπορεί να γίνει κατανοητό. Κάπως έτσι λειτουργούν τα πράγματα από αρχαιοτάτων χρόνων. Όταν αυτός ο κρίκος ή και ολόκληρη η αλυσίδα σπάει τότε αρχίζουν τα πράγματα να δυσκολεύουν και δημιουργείται μια κοινωνία - χυλός ή οποία ούτε ξέρει που πατά μα ούτε και που πηγαίνει. Αυτό είναι ακριβώς με λίγα λόγια το πράγμα που συμβαίνει σήμερα στην ελληνική κοινωνία. Οι διάφορες κοινωνικές ομάδες έπαψαν να λειτουργούν με συλλογικότητα και να διεκδικούν ενωμένες αυτό που τους αναλογεί από την κοινωνική πίτα. Αν υποτεθεί βέβαια ότι λειτουργούσαν και ποτέ έτσι. Κάπως έτσι όμως το έπρατταν. Τουλάχιστον λίγο πριν ενσκήψει αυτό που λέγεται «κρίση».

Αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας, το οποίο σήμερα γίνεται κάτι παραπάνω από ορατό είναι να διεισδύει η μια κοινωνική ομάδα ή υποσύνολο αυτής μέσα σε μια άλλη κοινωνική ομάδα και να ανακατεύονται τα αιτήματα, τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις. Με λίγα λόγια αυτό που παρατηρείται είναι να μη μιλάει και να μην εκφράζεται μια κοινωνική ομάδα μέσα από τα δικά της «μέλη» αλλά από «μέλη» άλλης κοινωνικής ομάδας που σε τελική ανάλυση ούτε γνωρίζει τα πραγματικά αιτήματα της πρώτης ομάδας αλλά εμφανίζεται πρόθυμη να τα υπερασπιστεί ή να τα καταγγείλει. Η πνευματική αυτή σύγχυση, έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις και θα μπορούσε να υποδειχθεί και ως ένας από τους πολλούς παράγοντες, οι οποίοι λειτουργούν και ανασταλτικά ως προς ένα ισχυρό λαϊκό κίνημα που θα μπορούσε να κάνει πράξη αυτό που πολλοί ονειρεύονται μα δύσκολα μπορούν να βρουν ευνοϊκό πεδίο συζήτησης και σύγκλισης απόψεων προκειμένου να αναληφθούν πρωτοβουλίες για κοινή δράση.

Είναι κοινό ερώτημα πολλών το γιατί οι Έλληνες δεν αντιδρούν στο δικό τους δράμα αλλά επιδιώκουν να «ζήσουν», να κατανοήσουν και να προβάλλουν τους αγώνες άλλων λαών που αγωνίζονται τώρα για μια καλύτερη δική τους κοινωνία ή άλλους αγώνες που έγιναν στο παρελθόν. Μια πρώτη απάντηση που θα μπορούσε να δώσει κάποιος είναι ότι όλα είναι θέμα παιδείας. Προσοχή παιδείας και όχι μόρφωσης. Αν άλλωστε κάποιος θεωρούσε ότι οι μορφωμένοι δε διατελούν σε πλήρη πνευματική σύγχυση ή ένοχη σιωπή θα ήταν το λιγότερο ανόητος. Μιλώντας με κάποιους νέους τη γλώσσα που οι ίδιοι χρησιμοποιούν, τον δικό τους κώδικα επικοινωνίας, πολύ εύκολα θα πάρει απάντηση στη ερώτηση για το πώς βλέπουν τα πράγματα. «Χημείο» θα απαντήσουν. Δεν υπάρχει καλύτερη απάντηση για να δώσει μια εξήγηση σε αυτό που σήμερα συμβαίνει.

Με μια μονολεκτική απάντηση όλα μπαίνουν στη θέση τους. Η αρχή της λογικής με τη λογική του παραλόγου άλλωστε χωρίζονται από μια λεπτή κλωστή και πολύ εύκολα μπορεί κάποιος να μεταφέρεται από το ένα σημείο στο άλλο και τούμπαλιν. Η αρχή βέβαια του φασισμού είναι η γενίκευση και τούτη η χώρα δε βρίσκεται πολύ μακριά από το να καταφέρει να το «επιτύχει». Πολλές φορές ακούγεται από πολλούς σε όποια ιδεολογία κι αν ανήκουν το εξής χυδαίο: «Είμαστε όλοι με τον τάδε ή με τον δείνα». Αυτό είναι που περιπλέκει τα πράγματα. Πως είναι δυνατό να είναι κάποιος με κάποιον που δεν τον γνωρίζει; Πως είναι δυνατό να παίρνει θέση χωρίς να έχει εξετάσει τις παραμέτρους; Αυτό άλλωστε λέγεται και από τα χείλη όλων όσων κυβερνούν και ο μηνιαίος μισθός τους ξεπερνά κατά πολύ το ετήσιο εισόδημα των μισών τουλάχιστον Ελλήνων.

Αυτό το περίφημο «όλοι περνάμε τα ίδια με την κρίση και καταλαβαίνουμε» είναι εξίσου εξοργιστικό με το «όλοι είμαστε με τον καθένα». Είναι καθαρά επικοινωνιακό αν δεν είναι φασιστικό για έναν απλό λόγο. Γιατί όταν όλα τα φώτα σβήσουν κανείς δε θα είναι δίπλα στον εκάστοτε φουκαρά. Για να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα οφείλουν να μπουν σε μια σειρά. Το πρώτο που πρέπει να ειπωθεί είναι ότι αν υπάρχουν στην Ελλάδα 10 κοινωνικές ομάδες τότε οι 8 είναι αυτές που χτυπιούνται σφοδρά και ανελέητα. Για να μπορέσουν να αντέξουν το σφυροκόπημα, να σηκωθούν όρθιες και να αμυνθούν πρέπει να κάνουν το πολύ απλό. Να κάτσουν πρώτα να συζητήσουν μεταξύ τους. Να έχουν δηλαδή τη στοιχειώδη επικοινωνία και συνεργασία ανεξάρτητα από την πολιτική τους τοποθέτηση.

Κανείς δεν πρόκειται να υπερασπιστεί τον κλάδο τους αν οι ίδιοι δεν το πράξουν. Αυτός είναι ο γόνιμος και υγιής διάλογος που πρέπει να γίνει πρώτα στην εκάστοτε κοινωνική ομάδα. Δε μπορεί για παράδειγμα τα προβλήματα του ναυτεργάτη να τα λύσει αυτός που είναι υπάλληλος γραφείου, τα προβλήματα του εκπαιδευτικού ο ιατρός και ούτω καθεξής. Μπορούν ξεχωριστά να κάτσουν σε ένα τραπέζι διαλόγου και να καταλήξουν σε έναν κοινό άξονα που πιστεύουν ότι είναι δίκαιος. Όταν λειτουργήσουν όλες οι κοινωνικές ομάδες με αυτόν τον τρόπο μετά μπορούν να ενωθούν με άλλες κοινωνικές ομάδες που έχουν βρει και εκείνες τον δικό τους άξονα αντιμετώπισης των προβλημάτων και να διεκδικήσουν ενωμένες και μαζικά ένα καλύτερο αύριο για εκείνους και τα παιδιά τους απέναντι σε μια κυβέρνηση που όποια κι αν είναι αυτή, θα αναγκαστεί να κάτσει στο τραπέζι του λεγόμενου κοινωνικού διαλόγου. Αν δεν το πράξει τότε αργά ή γρήγορα θα καταρρεύσει.

Κακά τα ψέματα. Όσο δεν υπάρχει συνειδητοποιημένο και πολιτικοποιημένο λαϊκό κίνημα που να ξέρει να συζητά και να διεκδικεί, τόσο το σύνολο των πολιτών θα είναι έρμαιο των διαθέσεων αλλά και της κοροϊδίας των όποιων κυβερνώντων. Όταν επίσης οι κοινωνικές ομάδες δε μιλούν οι ίδιες για τον εαυτό τους τίμια και ειλικρινά τότε θα αναλαμβάνουν να το κάνουν για αυτές τα ΜΜΕ με τις γνωστές συνέπειες. Ο λαός οφείλει να υποδεικνύει το πώς θα κυβερνάται ο τόπος και όχι η ολιγαρχία. Όσο αυτός ο λαός θα περιμένει στον άνετο καναπέ του κριτικάροντας τους άλλους ή ακόμα και νοερά «συμπαραστεκόμενος» σε άλλους και δε βλέπει τον εαυτό του μέσα στο κάδρο τότε ας μη περιμένει να έρθει κάποιος σωτήρας να τον σώσει και ας μη βρίζει αυτόν που του λέει ότι θα επιχειρήσει να τον σώσει. Ο Καζαντζάκης έλεγε: «Ο λαός δε σώζεται.Σώζει»…

 

periodista

Οι ρυθμιστές της ζωής μας βαράνε με όπλα από το μέλλον, κι οι δυνάμεις αντίδρασης αντιπαραθέτουν σφεντόνες !

ΕΞΟΥΘΕΝΩΜΕΝΟΙ, ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΟΠΟΙΩΝ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΛΥΣΟΥΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΝ ΔΕΝ ΜΑΣ ΔΩΣΟΥΝ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ.
Ίσως να ήταν η δική μου διάθεση, κάτι η καρέκλα στη δουλειά μου που τρίζει τώρα τελευταία και
μου ψιθυρίζει καλομελέτα κι έρχεται η ανεργία...κάτι τα χαρτιά τα απλήρωτα που κρέμονται στο τοίχο, κάτι οι άνθρωποι γύρω μου στο μετρό που μισοκοιμόντουσαν, ή είχαν μια μούρη σκυθρωπή,
αγέλαστη, με το πρόσωπο κουρασμένο ακόμα και νέα παιδιά, λέω αυτό ήταν.

Μας έχουν τσακίσει εντελώς. Βλέπεις τους ανθρώπους να περπατάνε στο δρόμο και να μοιάζουν σαν να σηκώνουν δεν ξέρω πόσα κιλά βάρος. Ακούς τους τσακωμούς στη γειτονιά από τα διπλανά σπίτια. Βλέπεις τα παιδιά να είναι συνεχώς τσαντισμένα, αδιάφορα, ή στεναχωρημένα. Τους παππούδες να βρίζουν. Τον άνθρωπο που σκουντάς κατά λάθος στο δρόμο να είναι έτοιμος να σε φάει από τα νεύρα....

Δεν ξέρω αν είναι οι αεροψεκασμοί, αν είναι οι ψεκασμοί με χαράτσια και φόρους, αν είναι οι ψεκασμοί της απόγνωσης γιατί χωρίς δουλειά, χωρίς ελπίδα να βρεις, χωρίς φράγκο στη τσέπη που να πας και τι να κάνεις, αλλά μοιάζουμε εξουθενωμένοι.....

Αυτό δεν είναι στράγγισμα της τσέπης απλά, είναι στράγγισμα όλης της ζωντάνιας από μέσα από τους ανθρώπους. Είναι σαν να έχουν κάτσει στο σβέρκο του κοσμάκη βδέλλες και τον ρουφάνε ασταμάτητα, μέχρι να το να τον αφήσουν ένα άδειο κουφάρι να σέρνεται.

Αρχίζω να πιστεύω πως εκτός από τους λόγους που έχω αναφέρει επανειλημμένα για την απάθεια μας και την απουσία κάθε πράξης αντίδρασης, υπάρχει κι ένας τελευταίος σημαντικός. Μου φαίνεται πως σε λίγο η πλειοψηφία του λαού δεν θα μπορεί να διαμαρτυρηθεί όχι απλά γιατί φοβάται, ή γιατί αδιαφορεί, αλλά πολύ απλά γιατί δεν θα μπορεί να πάρει τα πόδια της ούτε μέχρι τη πλατεία να κατέβει...

Βλέπω νεαρά παιδιά να είναι συνεχώς κουρασμένα. 20-25 χρονών παλικάρια και κοπελάρες να υποφέρουν από στομάχια, ζαλάδες, να κυκλοφορούν με τις θυροξίνες στο τσεπάκι, με τα αντιόξινα, με τα αναλγητικά για τους πονοκεφάλους και τις ζαλάδες. Ένα συνεχώς αυξανόμενο αριθμό με άρρωστα είτε σωματικά είτε ψυχικά παιδιά. Παιδιά που νοιώθουν εν δυνάμει άρρωστα. Με θανατοφοβίες. Με καταθλίψεις. Με διατροφικές διαταραχές. Με διάφορες εμμονές...

Πολλές φορές φίλοι μου γράφουν και μου λένε τα λες θαυμάσια. Μα δεν τα λέω θαυμάσια. Απλά περιγράφω την αρρώστια χωρίς να χτυπάω ξύλο. Δεν ωφελεί να κρύβουμε πράγματα πια. Να κάνουμε πως δεν υπάρχουν. Δεν ωφελεί κανέναν. Οι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που δοκιμάζονται αυτή τη στιγμή δεν μολύνονται από κάτι που θα περάσει με τις χαζοχαρούμενες δηλώσεις ανθρώπων που ζουν έξω από τη κοινωνία, φυλαγμένοι πίσω από ψηλούς τοίχους, συναγερμούς και κάγκελα με το φόβο μην τους τρακάρει η κοινωνία κατά λάθος, μολύνονται βαθιά μέσα τους από πράγματα που δεν θα διορθωθούν ούτε αν ανακάμψουν οι μ@μημένοι οι δείκτες.

Οι αυτοκτονημένοι δεν θα γυρίσουν πίσω. Οι άνθρωποι που θα τρελαθούν δεν θα ξαναγίνουν ποτέ όπως πριν. Τα παιδιά δεν θα τους δώσει κανείς πίσω τα 18, 20 ή 22 που φύγανε. Ίσως όταν θάναι σαραντάρηδες ή πενηντάρηδες τα τεφτέρια των συμμοριών να έχουν κάνει γερή μπάζα και να αποφασίσουν να τους πετάξουν μια στάλα ελπίδας, αλλά όλα τα χρόνια που θα τους έχουν ρουφήξει την ελπίδα και τη χαρά από μέσα τους δεν θα μπορέσουν να τους τα επιστρέψουν.

Αυτό που μας κάνουν δεν έχει ημερομηνία λήξης. Γιατί οι άνθρωποι όταν θα βγουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο μέσα από το ηλίθιο τούνελ, δεν θα είναι οι ίδιοι. Θα έχουν αφήσει κομμάτια τους σ΄αυτό τον πόλεμο. Θα έχουν χάσει αγαπημένους, θα έχουν χωρίσει ζευγάρια, θα έχουν φύγει από το σπίτι παιδιά, θα έχουν σταματήσει να ερωτεύονται, να γελάνε, να χαίρονται τη ζωή, εκατομμύρια άνθρωποι, γιατί οι περισσότεροι δεν έχουν καταλάβει καν τι τους κάνουν. Υπομένουν απλά. Υπομένουν. Μετράνε το χρόνο και υπομένουν. Βλέπουν να μην είναι καλά, να μην είναι ευτυχισμένοι, νοιώθουν άδειοι, νοιώθουν διάφορα άσχημα παιχνίδια να τους κάνει το μυαλό, και νομίζουν πως φταίνε οι ίδιοι. Νομίζουν πως είναι προβληματικοί, το κρύβουν, το σκεπάζουν μην τους πάρει χαμπάρι ο δίπλα, που κι εκείνος είναι το ίδιο και το σκεπάζει υποκριτικά. Ακόμα κι όσοι κρατιούνται ακόμα, κι έχουν ένα κομπόδεμα και δείχνουν να καλοπερνάνε σ@ατά είναι. Δίπλα στα συσσίτια στις φτωχογειτονιές, που βλέπεις τη δυστυχία του να μην έχεις να φας, στις "καλοστεκούμενες" συνοικίες βλέπεις ανθρώπους που έχουν να φάνε, να διασκεδάσουν, να τη περάσουν άνετα αλλά είναι γεμάτοι από μια ανεξήγητη ανικανοποίηση, βίτσια και παράνοιες χωρίς να ξέρουν τι τους φταίει.

Πήγα να κάνω ένα διακανονισμό στη ΔΕΗ της γειτονιάς μου και νόμιζα πως είναι διαδήλωση. Ένα πλήθος πρωτοφανές με τα χαρτάκια στο χέρι, νέοι , γέροι , περίμενα μια ατέλειωτη ουρά, σιωπηλοί, υποταγμένοι, λες και τους πήγαιναν για τους φούρνους.... Στην εφορία το ίδιο. Στα ταμεία το ίδιο. Άνθρωποι εξουθενωμένοι, με τα χαρτιά στο χέρι, δεκάδες κ@λόχαρτα, για να πληρώσουν το κράτος-τέρας μη τυχόν και χρεοκοπήσει. Οι χρεοκοπημένοι πολίτες από λεφτά κι από ζωή, στήνονται σε ατέλειωτες ουρές για να βοηθήσουν τις τράπεζες, τους μεγιστάνες του πλούτου, τους εμπόρους των εθνών, τους ελάχιστους και αδίστακτους που πατάνε στο λαιμό όλους τους υπόλοιπους.

Δεν υπάρχουν χέρια δεμένα με αλυσίδες. Δεν υπάρχουν φυλακές με κάγκελα. Δεν υπάρχει καν πόλεμος με μάχες και όπλα. Σαν ταχυδακτυλουργοί έχουν πείσει εκατομμύρια ανθρώπους, πως δεν μπορούν να κουνήσουν τα χέρια αν δεν τους δώσουν το σύνθημα. Τους κρατάνε υποχείρια αν δεν φωνάξουν το σύνθημα. Ποιος ανόητος θεωρεί πως είναι θεωρία συνωμοσίας η μαζική εξόντωση? Ποιος ανεγκέφαλος ακόμα ζει στο περασμένο αιώνα κι ονειρεύεται ουτοπίες σε φουλ δυστοπικό μέλλον. Χημικά, μολυσμένα τρόφιμα, μολυσμένος αέρας, φαρμακο-εξάρτηση, βρώμικο νερό, σάπια κρέατα, αβιταμίνωση, αναιμίες, θυροειδής, διαβήτης, νεφροπάθειες, καρδιοπάθειες, καρκίνοι που θερίζουν, τα παιδικά νοσοκομεία γεμάτα από ένα πρωτοφανή αριθμό παιδιών με σοβαρές και ανίατες ασθένειες, ζευγάρια σπαταλάνε περιουσίες για να καταφέρουν να κάνουν ένα παιδί, χωρίς να ξέρουν γιατί είναι στείροι, κορίτσια που αρνούνται να φάνε μετρώντας υστερικά τις περιφέρειες, κι άλλα παιδιά που είναι τίγκα στη χοληστερόλη και όλα τα κακά της μοίρας από το δημοτικό, βρέφη τρυπημένα με ένα μάτσο από εμβόλια πριν καλά καλά περπατήσουν, δηλαδή τι άλλο είναι η μαζική εξόντωση?

Περιμένετε ακόμα κάποιο παγκόσμιο πόλεμο, παραδοσιακό για να πολεμήσετε τον εχθρό? Περιμένετε να πιαστούν μεταξύ τους δεξιοί κι αριστεροί? Πιστοί και άπιστοι? Πατριώτες και προδότες? Κατακτητές και κατακτημένοι? Πλούσιοι και φτωχοί? Ολα αυτά είναι παρελθόν. Κανείς δεν θα πιαστεί, εκτός από βαρβαρότητες που θα γίνονται στη γειτονιά και θα τα βάζουμε ο ένας με τον άλλον, σας τοπικές συμμορίες. Το πολύ πολύ να ανάβουν ένα φυτίλι μια εδώ και μια εκεί για να εκτονώνεται η χύτρα ταχύτηας. Δεν υπάρχει επιστράτευση. Δεν υπάρχει αξιοπρεπής θανάτωση. Όλα παίζουν αλλιώς και δυστυχώς η λεγόμενες δυνάμεις αντίδρασης συνεχίζουν να κινούνται σε δεδομένα περασμένων αιώνων με την ανθρωπότητα να έχει φτάσει στο σημείο να εύχεται την αυτοκαταστροφή της. Οι ρυθμιστές της ζωής μας βαράνε με όπλα από το μέλλον, κι οι δυνάμεις αντίδρασης αντιπαραθέτουν σφεντόνες!

Η λύση? Ειλικρινά δεν νομίζω πως υπάρχει λύση έτοιμη να έρθει στο πιάτο. Σ΄αυτό το σημείο νομίζω πως πρέπει κάποιος να μας τρομάξει! Να μας κάνει ένα μπαμ και να τρομάξουμε. Να ξαναβρούμε την ικανότητα να είμαστε ρυθμιστές της ζωής μας. Πως? Να ομολογήσουμε πρώτα αυτό που μας συμβαίνει. Να το μοιραστούμε. Να γίνουμε συνάνθρωποι. Να βγούμε από την αποξένωση και τον εστιασμό στο προσωπικό μας πρόβλημα. Γιατί δεν είναι πλέον προσωπικό. Είμαστε όλοι εγκλωβισμένοι, αλλά στην ουσία δεν μας κρατάει κανείς εκτός από αυτό που εμείς οι ίδιοι έχουμε επιτρέψει να συμβεί.

vasiliskos2

Η απεργία που δεν έγινε ποτέ….( ΒΙΝΤΕΟ - ΕΞΕΡΕΤΙΚΟ )

Η απεργία που δεν έγινε ποτέ….

Δείτε το βίντεο και ξεράστε ελεύθερα....



 

πηγη

Η έννοια της «σωτηρίας»: Χθες και σήμερα…

Η λέξη «σωτηρία» υπήρξε πάντα το κεντρικό μοτίβο του Φασισμού.
Στον «κλασσικό» φασισμό, αυτόν των εθνικών ιμπεριαλισμών και στα εθνικά δικτατορικά καθεστώτα, η «σωτηρία» συνεπαγόταν την κατάργηση των κομμάτων και κάθε εργατικής και λαϊκής οργάνωσης, διότι κόμματα και οργανώσεις αποτελούσαν τα «άρρωστα κύτταρα» της κοινωνίας και οι «σωτήρες» έπρεπε να τα «καθαρίσουν» με το νυστέρι του «σωτήρα» χειρουργού…

Σήμερα που διανύουμε το ΦΑΣΙΣΜΟ του υπέρ-εθνικού ιμπεριαλισμού (αυτό δεν έχει κατανοηθεί σε βάθος από πολλούς Αριστερούς που προβληματίζονται, όπως ο φίλος Στάθης και Μπογιόπουλος), η λέξη «σωτηρία» παραμένει η ίδια, αλλά με άλλες διαστάσεις και παραλλαγές, αλλά και πιο δόλιες μορφές.

Σήμερα παραμένει άθικτο το κυβερνητικό και πολιτικό οικοδόμημα (και με την υπάρχουσα κατεστημένη «αριστερά»). Αυτά που για τον παλιό φασισμό των ΕΘΝΙΚΩΝ ιμπεριαλισμών αποτελούσαν τα «σάπια κύτταρα», σήμερα αποτελούν την πολιτική αιχμή του ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ: τα εγχώρια, πολύχρωμα ανδρείκελά του.

Το έργο του «κλασσικού» φασισμού το υλοποιούν με την ίδια κτηνωδία, αλλά με πιο ύπουλα μέσα, με ποικίλες μεταμφιέσεις και πολύχρωμες μάσκες, τα θεσμικά κόμματα, τα «δημοκρατικά» όργανα του καθεστώτος, από κοινού με το ΦΑΣΙΣΜΟ των ΜΜΕ, του θεάματος, της «ενημέρωσης», της «ψυχαγωγίας» κ.λπ…

Ο «διάβολος» σήμερα έχει αλλάξει όψη: Είναι οι παρακρατικές συμμορίες αυτού του πλανητικού φασισμού, τα ιδεολογικά και πολιτικά βυθοκορήματα του «κλασσικού» φασισμού: Αυτά τα κόπρανα επιδοτεί, πολύμορφα, συντηρεί και γιγαντώνει ο σύγχρονος φασισμός και ταυτόχρονα τα ανυψώνει σε «σκιάχτρο», σε «διάβολο» για να ξεπλένεται ο ίδιος και να εμφανίζεται σαν «σωτήρας» της «δημοκρατίας» (όλα αυτά τα έχουμε αναλύσει διεξοδικά).

Σήμερα έχουν δουλευτεί και εκλεπτυνθεί και οι νέες λεκτικές φόρμες. Παραμένει, βεβαίως, σαν βάση η «σωτηρία», αλλά οι παραλλαγές της και οι «φόρμες» της έχουν γίνει πλουσιότατες.

Στο κείμενο σχετικά με το νέο «Λεξικό» της Νέας Τάξης αναπτύσσεται η ποικιλία του νέου φασιστικού λεξιλογίου.

Και ο Στάθης στο κείμενό του αναπτύσσει έξοχα τη δολιότητα παραποίησης της έννοιας: «φιλελευθερισμός».

Απλώς να προσθέσουμε εδώ κάποιες παραλλαγές:

Ο Σημιτικός νεοφιλελευθερισμός» εμφανιζόταν σαν «επανίδρυση» και «ευημερία».

Σήμερα η «σωτηρία» έχει πάρει τη φόρμα των Μνημονίων.







πηγη 

Oops! He did it AGAIN!

Βγάλτε στο μπαλκόνι σας την ελληνική σημαία, φορέστε γαλανόλευκα, κατεβάστε το πειρατικό του Χειλάκη και ξεχυθείτε στους δρόμους! Το χαζό αγόρι με τα γυαλιά, έκανε και πάλι το θαύμα του!

Μετά τις αναρίθμητες επενδύσεις, τα 200.000.000 τουρίστες και το πετυχημένο φρενάρισμα της ανεργίας, ο πρωθυπουργός της χώρας μας, ο Αντώνης ο Σαμαράς, δίνει και πάλι το βροντερό παρόν, στις μεγάλες αναμετρήσεις της χώρας μας σε ευρωπαϊκή αλλά και παγκόσμια κλίμακα και μάλιστα όχι σε μία αλλά σε ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ κατηγορίες!

(αν είστε σε μέρος με πολύ κόσμο, θα πρότεινα να μαζευτείτε κάπου και να κάνετε "όλε").

Πρωταθλητές στην παραοικονομία!

Στο 24% του ΑΕΠ ανέρχεται η "σκιώδης" οικονομία στη χώρα μας, ή αλλιώς κοντά στα 35 δις ευρώ, ενώ έχουμε εξασφαλίσει μια σχετική διαφορά ασφαλείας, από τη δεύτερη Ιταλία, που ακολουθεί με 21.6%.

Όσο αφορά το ποσοστό των ανασφάλιστων εργαζομένων, η Ελλάδα κατέχει μια από τις υψηλότερες θέσεις ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ (37.3% σύμφωνα με την έρευνα), ωστόσο τα κυβερνητικά στελέχη διατηρούν χαμηλό προφίλ και δεν το διατυμπανίζουν, γεγονός που τους τιμά ιδιαίτερα.

Στο θέμα των παράνομων μεταναστών που εργάζονται στην Ελλάδα, ναι, καλά καταλάβατε, κατέχουμε ΚΑΙ ΠΑΛΙ την πρώτη θέση, με ποσοστό 4.4%. Ασφαλώς, όλοι ξέρουμε πως το ποσοστό αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, καθώς πολλοί είναι οι φίλοι επιχειρηματίες, οι οποίοι, λόγω του ότι θέλουν να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους που πεινάνε, ναι μεν τους δίνουν την ευκαιρία να εργαστούν 14 ώρες τη μέρα, αλλά δυστυχώς η οικονομική συγκυρία δεν τους επιτρέπει να το κάνουν σε νόμιμα πλαίσια. Peace brothers.

Πρωταθλητές στην υποχώρηση του ΑΕΠ!

Κατά 5.3% υποχώρησε το ΑΕΠ στην Ελλάδα, ενώ ακολούθησαν η Κύπρος 4,1%, η Πορτογαλία 4,0%, η Σλοβενία 3,3%, η Ιταλία 2,3% και η Ισπανία 2,0%, ενώ όπως όλα δείχνουν, η διαφορά αυτή μπορεί να διευρυνθεί το επόμενο διάστημα, κάνοντας τη χώρα μας, πραγματικά ακαταμάχητη!

Ο μεγάλος ηγέτης, ο νέος εθνάρχης, ο άνθρωπος που μπορεί να υπερηφανεύεται σε 2000 συμπολίτες του, ότι απαύτωσε τη Βίσση πριν από αυτούς, o Αντώνης ο μεγαλοπρεπής, δήλωσε για τις μεγάλες επιτυχίες της ελληνικής συγκυβέρνησης:

"Διάβαζα ένα παλιό τεύχος του περιοδικού Nitro, που βρήκα στο ντουλάπι μου και έλεγε, πως η δυσφήμιση, είναι η καλύτερη διαφήμιση. Τα υψηλά ποσοστά της παραοικονομίας, η πτώση του ΑΕΠ, τα υψηλά, παρότι τα φρενάραμε σημαντικά, ποσοστά ανεργίας, η φτώχεια, οι αυτοκτονίες, τα πολιτικά σκάνδαλα διαφθοράς, οι ψευδείς προεκλογικές υποσχέσεις, η μαύρη εργασία, ή έξαρση της εγκληματικότητας και συνεπώς των μέτρων αστυνόμευσης, το ακριβό κόστος ζωής, όλα αυτά, είναι αυτά που θα μας φέρουν τα 200.000.000 τουρίστες που τόσο ανάγκη έχει η χώρα μας.

Φυσικά, τίποτα από αυτά δεν έγινε σε μια μέρα. Όλα έγιναν μετά από 1 έτος σκληρής δουλειάς από όλους εμάς και όλους εσάς. Δεσμεύομαι προσωπικά, ότι θα κάνω το παν ούτως ώστε να έχουμε περαιτέρω αύξηση των ποσοστών αυτών. Από εσάς, ζητώ μόνο να παραμείνετε καθυστερημένοι μαλάκες".

Πηγή

Ανιχνευτής υποκρισίας

Υπάρχει μία δύσκολη, σημαντική στιγμή, που τα σκατά χτυπάνε τον ανεμιστήρα όπως λένε οι αμερικανοί, και γεμίζουν τον τόπο, και κάνουμε όοοολοι πως δεν τα βλέπουμε, βέβαια βρωμάνε παντού, και έχουν λερώσει τα πάντα αλλά να, ο πρώτος που θα πει “ρε παιδιά, γέμισε σκατά όλη η πλάση” – μάλλον θα τον βάλουν και να τα καθαρίσει.

Κάπως έτσι νιώθω με την ΠΟΛΙΤΙΚΗ (επαναλαμβάνω, πολιτική) αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής:
Σα να τους κοιτούν όλοι, να βλέπουν το πρόβλημα, αλλά προσέχουν μη λερωθούν πάνω του. Κάποιος άλλος, τελικά, θα καθαρίσει. Αν μείνω αρκετά σιωπηλός και δεν λερωθώ, την γλύτωσα σχετικά ανώδυνα, σου λέει.

Τελευταίο δείγμα είναι η οπλοφορία στην Βουλή.

Όποιος νομίζει ότι το να πάρεις όπλο είναι απλό, (νόμιμα τουλάχιστον), γελιέται. Υπάρχει μία διαδικασία που περιλαμβάνει και γιατρούς, γνωματεύσεις, μία δικλείδα ασφαλείας βρε αδελφέ, για να φυλαχθούν οι υπόλοιποι. Γιατρό λοιπόν. Που να μπορεί να βεβαιώσει ότι αυτός που το κρατάει το ρημάδι, δεν θα το κουνάει πέρα δώθε επειδή του την έδωσε, ούτε θα ξεχνάει πως δουλεύει το γαμημένο, ούτε επειδή θα θυμώσει θα του ‘ρθει να το βγάλει να χηρέψει καμία μάνα τσάμπα.

Όμως, η ζωή τα φέρνει βόλτα έτσι, τα σκατά βρίσκουν τον ανεμιστήρα, απλώνονται, και ξαφνικά, εκεί που τέλος πάντων υπήρχε μία συμφωνία κυρίων “πάρτο, αλλά μη μας κάνεις ρεζίλι”, τώρα κουμάντο για να πάρει όπλο έχει και ο τελευταίος σαλεμένος – επειδή είναι στην βουλή.

Δεν το ‘χανε προβλέψει αυτό.

Και ξαφνικά, να σου κάτι φωτογραφίες με τον πρωθυπουργό μας με αλεξίσφαιρο, να σου κάτι πάνω-να-πιάσω-το-όπλο-γιατί-τσαντίστηκα-με-τον-δήμαρχο, να σου κάτι καταγγελίες για πυροβολισμούς, να σου και ένας που δεν ξέρει πως δουλεύει ούτε από τις ταινίες ρε φίλε, και πυροβολάει στα αεροδρόμια, σκιάχτηκαν εκεί μέσα, είναι βλαμμένοι αυτοί, πάει η συμφωνία κυρίων, δεν περνάει τίποτα σου λέει. Κομμένη.

Μαλακίες δεν περνάει, αλλά άλλη συζήτηση αυτή.

Την υποκρισία πιάνω εγώ:

Δεν μου λες: Ο σαλεμένος, πριν φορέσει κοστούμι, φορούσε μαύρο μπλουζάκι με δάφνες, σήκωνε το χεράκι του, και κουβαλούσε φαλσέτα. Ή τσεκούρια, για να μη ξεχνιόμαστε. Ή κανα αυτόματο για το μεροκάματο ρε αδελφέ. Ή μπαζούκας ξέρω γω τι θα βρούνε εκει μέσα που πάνε και μαζεύονται. Ή βόμβες, που ακόμα δεν μάθαμε τι έγινε με αυτήν την ιστορία.

Τώρα σε πείραξε; Γιατί; Μπήκε στο σαλόνι σου;

Δηλαδή, ο σαλεμένος είναι καλά να το φοράει το κουμπούρι ΕΞΩ, αλλά ΜΕΣΑ κινδυνεύει η δημοκρατία; Έξω δεν κινδυνεύει η δημοκρατία; Η ο συνάνθρωπός μου, που βάζει τον κεφάλι του στον ντορβά, και χαλάει την μέρα του την βολή του και την ηρεμία του, και θα πάει να φωνάξει “γαμιέται ο ρατσισμός”, για να ξεπλύνει λίγο απ’ τα σκατά που κάνεις ότι δεν βλέπεις, δεν κινδυνεύει; Ο μετανάστης, που θέλει απλώς να πάει σπίτι του να περάσει άλλη μία μέρα, να δει την οικογένειά του, να της πει ξέρω γω δεν έχει ψωμί απόψε γιατί δεν έκλεψα (άλλη ιστορία, θα στην πω κάποια στιγμή) δεν κινδυνεύει;

Δεν θέλει πόρτα με ανιχνευτή εκεί; Είναι επικίνδυνος μόνο μέσα στην βουλή; Έξω είναι ακίνδυνος; Είναι δυνατόν, – ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ – να ανέχεσαι τον ίδιο άνθρωπο με όπλο έξω – αλλά όχι μέσα γιατί γυαλίζει το μάτι του;

Γεμίσαμε σκατά, γεμίσαμε και ανθρώπους που θέλουν απλώς να μη λερωθούν, μη φάνε καμία ξανάστροφη, και να χαζεύουν σιωπηροί το σκατό να κυλάει, μη τυχόν και τους ζητήσει κανείς να το καθαρίσουν και μπλέξουν. Και όταν τους πλησιάζει πολύ, έναν ανιχνευτή όπλων, ένα αλεξίσφαιρο και πεντέξι νοματαίους για φρουρά, και καθαρίσαμε.

Θα βγάλουν οι άλλοι το σκατό από τον τοίχο.

Ανιχνευτή υποκρισίας μόνο μη βάλουμε καμία μέρα, γιατί με τόσο data entry, το βλέπω να ζορίζεται.

ΠΗΓΗ

Εκ βαθέων συγκριτικός σχολιασμός με το χάλι μας

- Τι καταλαβαίνω μέχρι στιγμής απ’ τα γεγονότα στην Τουρκία.
1) Οι Τούρκοι δεν είναι αμεσοδημοκράτες. Κατεβαίνουν στο δρόμο και στις διαδηλώσεις χωρίς να κάνουν συνελεύσεις και να πάρουν την απόφαση συλλογικά
2) Το κομμουνιστικό κόμμα της Τουρκίας και οι λοιποί αριστεροί δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Κάλεσαν τον κόσμο να βγει μαζικά στους δρόμους και να ξεσηκωθεί, ενώ είναι γνωστό, πως οι εξεγέρσεις γίνονται χωρίς να πεταχτεί ούτε ένα χαλίκι, χωρίς να σπάσει ούτε ένα τζάμι και μόνο αν τους «ταράξεις στη νομιμότητα».
3) Οι Τούρκοι είναι αλλού γι’ αλλού. Δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Ξεκίνησαν για να υπερασπιστούν ένα πάρκο και κατέληξαν σε εξέγερση με κοινωνικό – πολιτικό χαρακτήρα. Αν είναι ποτέ δυνατόν.
4) Οι Τούρκοι δεν έχουν καταλάβει ακόμα πως αν δεν έχεις σαν προαπαιτούμενο την ριζοσπαστικοποίηση, την ταξική συνείδηση, τον αγώνα για λαϊκή εξουσία, σταλινική πειθαρχία και μαοϊκή καθοδήγηση, δεν πας πουθενά….
5) Είναι δυνατόν να κατεβαίνεις στους δρόμους και ν’ αφήνεις τη βολή του καναπέ σου και του facebook?
- Όλοι αλληλέγγυοι στους Τούρκους διαδηλωτές που 3 ημέρες τώρα αψηφούν τη βία της κυβέρνησης Ερντογάν και έχουν πλημμυρίσει τους δρόμους έχοντας στα χέρια τις σημαίες της χώρας τους. Αυτοί είναι αγωνιστές….
(Εθνικιστής είσαι μόνο όταν κρατάς ελληνική σημαία?)
- 3ήμερη απεργία στην Τουρκία απ’ όλα τα συνδικάτα. αρχίζει αύριο τρίτη μέχρι και την ερχόμενη Πέμπτη. Πότε πρόλαβαν να δουν αν οι συνθήκες έχουν ωριμάσει? Έκαναν συνελεύσεις? Δεν πάμε καλά…..
- Στην Τουρκία, η αστυνομία έκανε «λαμπόγυαλο» τα γραφεία του ΚΚΤ. Εδώ, το ΚΚΕ παίρνει τα εύσημα απ’ τον Βορίδη….
- Τους κόψανε λέει το facebook&το twitter στη Τουρκία για ν’ ανακόψουν την εξέγερση. Εμείς αυτό περιμένουμε τόσα χρόνια μπας και ξεκινήσουμε.
- ‘Ακουσα τον Γκιουλ, να σχολιάζει, ότι Δημοκρατία δεν είναι μόνο εκλογές, αλλά σημαίνει και ελευθερία στην διαμαρτυρία. Κάρολε, να τον συνεφέρεις!

πηγη

Generation z

Κάποιοι μιλούν ήδη για τον «νεοκεϊνσιανό» που ξύπνησε εντός του Σόιμπλε. Οσονούπω θα δουν στη Μέρκελ μια μακρινή απόγονο της Λούξεμπουργκ, στον Ολάντ έναν Γράκχο Μπαμπέφ του 21ου αιώνα και στον Μπαρόζο τη μετενσάρκωση του «βασιλιά Λουντ», χωρίς απαραίτητα να καταστρέφει μηχανές και κομπιούτερ. Εντάξει. Όλα αυτά είναι υπερβολές, χοντροκομμένο χιούμορ. Αλλά η αλήθεια είναι πως υπάρχει κάτι παράξενο στην ατμόσφαιρα της Ευρώπης. Μια μοβ-ροζ αιθαλομίχλη ανησυχίας. Δεν μας είχαν συνηθίσει, τουλάχιστον την τελευταία τριετία, οι Ευρωπαίοι ηγέτες σε δηλώσεις ευαισθησίας για τους νέους που τους καταπίνει η ανεργία, για τον κίνδυνο να δημιουργήσουν μια χαμένη γενιά. Πολύ περισσότερο οι Γερμανοί ηγέτες, που μέχρι προ ολίγων μηνών μιλούσαν με ψυχραιμία, σχεδόν με κυνισμό για τις οδύνες που απαιτεί η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Τώρα, ο Σόιμπλε ψελλίζει χωρίς να τραυλίζει τη λέξη «επανάσταση».

Η αλήθεια είναι ότι ούτε η Ευρωζώνη ούτε η Ε.Ε. βρέθηκαν μέχρι τώρα μπροστά σε τέτοια μεγέθη ανεργίας, ιδιαίτερα νεανικής. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες βρίσκονται μπροστά σε μια αχαρτογράφητη περιοχή, με άγνωστα κοινωνικά και πολιτικά φορτία. Προφανώς κάποιες ανησυχητικές συνάψεις έχουν εντοπίσει ανάμεσα στους εξαγριωμένους νεαρούς ισλαμιστές με τις μασέτες στο Λονδίνο, τους νέους μετανάστες – πυρπολητές της Στοκχόλμης, τους σιωπηλούς νέους ανέργους της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, ακόμη και στους νέους που πυκνώνουν ανυποψίαστοι τις τάξεις νεοναζιστικών μορφωμάτων σε όλη την Ευρώπη. Το δεδομένο είναι ότι ανάμεσα σε όλους αυτούς το λεγόμενο «ευρωπαϊκό ιδεώδες», που δεν υπόσχεται πια τίποτα το ιδεώδες, ξεφτίζει επικίνδυνα και ταχύτατα. Επομένως, η ευρωπαϊκή ελίτ έχει μπροστά της κυριολεκτικά μια χαμένη γενιά. Χαμένη πολιτικά, κοινωνικά και παραγωγικά.  

Στο παρελθόν, πριν από την ευρωπαϊκή ενοποίηση, το πρόβλημα αυτό λυνόταν δραστικά με τους πολέμους. Οι ευρωπαϊκές ολιγαρχίες, πρωτίστως η γερμανική, η γαλλική και η βρετανική, έριχναν τον περίσσιο ανθό των χωρών τους, τους νέους, στα πεδία των μαχών και καθάριζαν. 18 εκατομμύρια νεκροί στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, πάνω από 72 εκατομμύρια στον Β΄, με τη νεολαία να υπερβαίνει το ήμισυ του αιματηρού απολογισμού, έδωσαν τη ριζική λύση στα προβλήματα «κατάρτισης», «κινητικότητας», «απασχολησιμότητας» των νέων ανέργων και «χρηματοδότησης» των νέων θέσεων εργασίας. Οι χαμένες γενιές ξαναβρίσκονταν εις τα αιωνίους μονάς και οι επιζώντες γίνονταν η βάση της επανεκκίνησης της οικονομίας. Μπορεί, μάλιστα, βάσιμα να υποστηρίξει κανείς ότι ένα από τα κίνητρα της ευρωπαϊκής ενοποίησης μεταπολεμικά ήταν η έλλειψη φρέσκου εργατικού δυναμικού, ιδιαίτερα στις κεντρικές χώρες. Η ιστορία της ευρωπαϊκής ενοποίησης είναι, κατά κάποιο τρόπο, και ιστορία των τεράστιων μεταναστευτικών ρευμάτων από την περιφέρεια στο κέντρο της Ευρώπης, όπου τα κεφάλαια του Σχεδίου Μάρσαλ και της ανοικοδόμησης διψούσαν για εργατικά χέρια. Καλώς ή κακώς, αυτό εξασφάλιζε τη διαρκή μεγέθυνση των ευρωπαϊκών οικονομιών με σχεδόν πλήρη απασχόληση ή οριακή ανεργία, αύξηση μισθών, κοινωνική και πολιτική συναίνεση που μόνο στα τέλη της δεκαετίας του ’60 αμφισβητήθηκε ριζικά, και μάλιστα από μια νεολαία που κάθε άλλο παρά προοριζόταν για χαμένη γενιά.

Η συνθήκη αυτή που κρατούσε την Ευρώπη σε μια μακρόχρονη πολιτική και κοινωνική ισορροπία έχει αλλάξει ριζικά. Και δεν άλλαξε αυθόρμητα ή τυχαία. Αυτό που τρομάζει σήμερα τον «νεοκεϊνσιανό» Σόιμπλε ή τον «λουδίτη» Μπαρόζο είναι αποτέλεσμα της επιλογής τους να στρέψουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια δημόσιας και ιδιωτικής δαπάνης από την πραγματική οικονομία στην εικονική, στη χρηματοπιστωτική. Για να κλείσουν «ειρήνη» με τις αγορές επέλεξαν τον «πόλεμο» με τις κοινωνίες. Πρωτίστως με τις νέες, χαμένες γενιές των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Η βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή που επιβλήθηκε στις χώρες του Νότου, και όχι μόνον, είναι μέγεθος ευθέως ανάλογο με την ανεργία των νέων, που μετριέται από το μέσο 25% στην Ευρωζώνη μέχρι το εξωφρενικό 65% στην Ελλάδα.

Είκοσι εκατομμύρια νέοι έως 24 ετών, με τα πτυχία και τα πιστοποιητικά υπό μάλης, περιφερόμενοι άπρακτοι και χωρίς ένα ελάχιστο σχέδιο για το μέλλον είναι ένα επικίνδυνο κοινωνικό και πολιτικό φορτίο για τις ευρωπαϊκές ηγεσίες. Αλλά, ταυτόχρονα είναι και ένας μοχλός επαναδιατύπωσης του «ευρωπαϊκού ιδεώδους». Όσοι βλέπουν τον Κέινς, τον Μαρξ ή τη Ρόζα πίσω από τη ρητορική του Σόιμπλε, του Μοσκοβισί και του Μπαρόζο καλύτερα να φορέσουν τα γυαλιά πρεσβυωπίας τους. Η ανεργία ήταν πάντα μέγεθος που επηρέαζε τη διαμόρφωση του κόστους εργασίας. Τώρα, χρησιμοποιείται επιπλέον ως μέσο κοινωνικής μηχανικής για ν’ αλλάξουν τα πάντα στην αγορά εργασίας, στις κοινωνικές σχέσεις, αλλά και στις σχέσεις ανάμεσα στις γενιές.
Το τρίπτυχο χρηματοδότηση, κατάρτιση και κινητικότητα που προβάλλεται ως πανάκεια για την απορρόφηση των νέων ανέργων στην Ευρώπη, οι τεχνικές της «απασχολησιμότητας» που είχε εισηγηθεί ο «εκσυγχρονιστής» Σημίτης και της flexicurity που πολύ προ της κρίσης είχε υιοθετήσει η Ε.Ε. είναι ένα γιγάντιο πείραμα «κοινωνικού προγραμματισμού» της νέας γενιάς. Θυμίζει πολύ το φανταστικό «Θαυμαστό, καινούργιο κόσμο» του Άλντους Χάξλεϊ, μόνο που εδώ λείπει ο γενετικός και βιοτεχνολογικός προγραμματισμός. Ενδεχομένως δεν θα έχουμε έμβρυα του σωλήνα προορισμένα να γίνουν ηλίθιοι σκλάβοι Ε ή πανέξυπνοι επιστήμονες και τεχνικοί Α. Αλλά ίσως η ίδια η ανεργία και η μακρόχρονη, οδυνηρή παραμονή σ’ αυτήν αποδειχθεί το «φάρμακο που θα κάνει τους ανθρώπους να λατρέψουν τη δουλικότητά τους», όπως είχε προβλέψει ο ίδιος ο Χάξλεϊ. Κι αυτούς τους νέους όρους δουλικότητας διαμορφώνουν σήμερα οι ευρωπαϊκές ελίτ, εκπαιδεύοντας μια γενιά υψηλών προσόντων και ελάχιστων απαιτήσεων.  

Εμφανίζεται σαν κάτι φυσιολογικό, σαν ευκαιρία, σαν γενναιοδωρία. Αλλά δεν είναι. Νέοι επιστήμονες με βαρείς τίτλους σπουδών μεταναστεύουν. Άνθρωποι με υψηλή ειδίκευση και σημαντικές δεξιότητες επανακαταρτίζονται, κι αυτό μπορεί να τους ξανασυμβεί αρκετές φορές στη ζωή τους. Παίζουν στα δάκτυλα τις νέες τεχνολογίες, μιλούν δυο και τρεις γλώσσες, αφομοιώνουν ταχύτατα νέες μεθόδους και τεχνικές, αλλά μπορεί να περάσουν άπειρες εμπειρίες μαθητείας, από τον ένα κλάδο στον άλλο, από το ένα αντικείμενο στο άλλο. Θα περάσουν τουλάχιστον το ένα τρίτο του εργάσιμου βίου τους σε μια αίθουσα αναμονής, με υποαπασχόληση, mini jobs, κινητικότητα, ανασφάλεια, μισθολογική αστάθεια. Θα είναι η generation z, που θα σπρώχνει τις προηγούμενες γενιές, τις generation x και y, τη γενιά των baby boomers στην άτακτη έξοδο από την αγορά εργασίας και από την ομπρέλα ενός συστήματος κοινωνικής προστασίας όλο και χαμηλότερου επιπέδου. Η αλληλεγγύη γενεών που υποδύεται πως ζητεί από τους Ευρωπαίους ο «νεοκεϊνσιανός» Σόιμπλε και οι λοιποί «κοινωνικοί μηχανικοί» δεν είναι παρά η εγκαθίδρυση ενός ακήρυκτου, αθόρυβου κι αέναου πολέμου γενεών, με κάθε νέα γενιά να φυτοζωεί πάνω στα ερείπια της προηγούμενης.

Τώρα, αν αυτή η νέα συνθήκη «προόδου» που υπόσχεται η ευρωπαϊκή ελίτ θα σώσει τη «χαμένη γενιά» και θα αποτρέψει την «επανάστασή» της που τόσο φοβάται ο Σόιμπλε, πολύ αμφιβάλλω. Αντιθέτως, έχει όλα τα συστατικά κατακερματισμού, κοινωνικής αποδόμησης και διάλυσης της Ευρώπης.

ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΞΙΑ
«Αναρωτιέμαι», είπε ο Άγριος, «γιατί ενώ μπορείτε να βγάλετε από τις φιάλες ό,τι σχεδόν θέλετε, δεν τους φτιάχνετε όλους Άλφα Δύο Συν;». Ο Μουσταφά Μοντ γέλασε. «Διότι το θέλουμε το κεφάλι μας. Πιστεύουμε στην ευτυχία και τη σταθερότητα. Μια κοινωνία με Άλφα μόνο θα ήταν σίγουρα ασταθής και δυστυχισμένη. Για φανταστείτε ένα εργοστάσιο επανδρωμένο με Άλφα, δηλαδή άτομα καλής  κληρονομικότητας, αλλά όχι συγγενικά και έτσι προκαθορισμένα ώστε να μπορούν, σε συγκεκριμένα πλαίσια, να αποφασίζουν ελεύθερα και να αναλαμβάνουν ευθύνες. Φανταστείτε!». Ο Άγριος προσπάθησε, δίχως να τα καταφέρει. «Είναι εντελώς παράλογο. Ένας εμφιαλωμένος Άλφα με ανάλογα προκαθορισμένα εξηρτημένα αντανακλαστικά, αν είχε να κάνει την εργασία ενός Έψιλον Ημι-Ηλίθιου, θα τρελαινόταν, θα τα έσπαγε όλα. Οι Άλφα είναι κοινωνικοί μόνο όταν κάνουν την εργασία που τους αντιστοιχεί. Μόνο ένας Έψιλον μπορεί να κάνει τις θυσίες που κάνουν οι Έψιλον. Απλούστατα γιατί γι’ αυτόν δεν είναι θυσίες, Βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο των απαιτήσεων. Ο προκαθορισμός τού έθεσε την τροχιά της μελλοντικής του πορείας. Το μέλλον του είναι προδιαγεγραμμένο. Αφού βγει από τη φιάλη, ουσιαστικά παραμένει εμφιαλωμένος σε μια άλλη, αόρατα σχηματισμένη από εμβρυακές καθηλώσεις. Ο καθένας φυσικά», είπε με ύφος στοχαστικό ο Διαχειριστής, «περνάει τη ζωή του μέσα σε μια φιάλη. Μόνο που για τους Άλφα είναι αναλογικά θεόρατη. Θα υποφέραμε αν τα πλαίσια ήταν πιο περιορισμένα. Δεν γίνεται να βάλουμε στις φιάλες των κατώτερων τάξεων συνθετική σαμπάνια των ανώτερων τάξεων. Το πείραμα της Κύπρου το απέδειξε».
 
Άλντους Χάξλεϊ, «Ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος»

πηγη

Αλλάζει ο συγκοινωνιακός χάρτης της Αττικής...

Τις επόμενες εβδομάδες θα είναι έτοιμη η μελέτη της Ενδιάμεσης Διαχειριστικής Αρχής Μεταφορών, η οποία θα διατυπώνει τις βασικές αρχές του νέου συγκοινωνιακού χάρτη της Αττικής. Κεντρική ιδέα των αλλαγών θα είναι η δημιουργία δύο περιμέτρων στην πόλη.

Η πρώτη θα περιλαμβάνει το κυρίως πολεοδομικό συγκρότημα, που θα εξυπηρετείται από τις δημόσιες συγκοινωνίες, ενώ η δεύτερη θα αφορά απομακρυσμένα προάστια και υπεραστικές διαδρομές της Αττικής, τα οποία θα αναλάβουν τα τοπικά ΚΤΕΛ. Παράλληλα η ΣΤΑΣΥ (μετρό - τραμ - ΗΣΑΠ), η οποία επιδιώκει αύξηση των εσόδων, με απόφαση του διοικητικού της συμβουλίου «ρίχνει» διοικητικούς υπαλλήλους στην πώληση των εισιτηρίων, ενώ μεταφέρει τους εκδότες των εισιτηρίων στον έλεγχο του κομίστρου.

Ειδικότερα, σύμφωνα με πληροφορίες, σχεδιάζεται τα λεωφορεία της ΟΣΥ (πρώην ΕΘΕΛ και ΗΛΠΑΠ) να σταματούν στις παρυφές και στους τερματικούς σταθμούς της πόλης, προκειμένου να εξοικονομηθούν καύσιμα και ανθρωποώρες από δρομολόγια εκτός πόλης.

Τα ΚΤΕΛ Αττικής από την άλλη θα αναλάβουν την εξυπηρέτηση των συγκεκριμένων δρομολογίων, όμως δεν θα εισέρχονται μέσα στην Αθήνα, καθώς θα μεταφορτώνουν επιβάτες και θα τροφοδοτούν με επιβατική κίνηση τα δημόσια μέσα μέσω των τερματικών σταθμών του μετρό και του προαστιακού.

Άλλωστε, πρόκειται για πρωτοβουλία η οποία εντάσσεται στο πνεύμα του «νόμου Ρέππα» για τις αστικές συγκοινωνίες της Αττικής, που προβλέπει ανάθεση έργου σε τρίτους φορείς. Μάλιστα, για πρώτη φορά συντάχθηκαν και συμβάσεις παροχής μεταφορικού έργου μεταξύ του ΟΑΣΑ και των θυγατρικών του (ΣΤΑΣΥ και ΟΣΥ), όπου συγκεκριμενοποιείται σε μεγέθη η παρεχόμενη υπηρεσία.

Ο ΟΑΣΑ θα προχωρήσει επιπλέον σε ποιοτικές μετρήσεις για την προσφορά, τη ζήτηση και την πληρότητα των υφιστάμενων δρομολογίων λεωφορείων και τρόλεϊ προκειμένου να ανασχεδιαστούν οι διαδρομές. Και αυτό διότι την ώρα που αρκετά οχήματα πηγαινοέρχονται άδεια σε διάφορες περιοχές, σε κομβικούς άξονες που δεν καλύπτονται από τα μέσα σταθερής τροχιάς, όπως η Κηφισιάς, η Συγγρού και η Πειραιώς, οι επιβάτες υποφέρουν από έλλειψη αξιόπιστων αστικών συγκοινωνιών.

Πηγές του υπουργείου Υποδομών και Ανάπτυξης σημειώνουν ότι σε μία μεγαλούπολη γραμμές που ξεπερνούν τα 13 χλμ. αρχίζουν να λειτουργούν αντιπαραγωγικά και μετακυλίουν το κόστος της καθυστέρησης και των όποιων προβλημάτων στον επιβάτη.

Έτσι, θα πρέπει να διευκρινιστούν οι βασικοί άξονες πύκνωσης των συχνοτήτων, με παράλληλη αναπροσαρμογή των υπόλοιπων δρομολογίων στην προσφορά και στη ζήτηση, αλλά και «έξυπνες» συνδέσεις με τα μέσα σταθερής τροχιάς. Για την εν λόγω οργάνωση θα απαιτηθεί να οριστούν κομβικά σημεία μέσα στην πόλη ή ακόμη και να δημιουργηθούν σταθμοί μεταφόρτωσης. Σε γενικές γραμμές πάντως για την παροχή αξιόπιστων υπηρεσιών απαιτούνται συχνότητες δρομολογίων των επτά λεπτών.

Στο μεταξύ, σύμφωνα με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της ΣΤΑΣΥ, που τίθεται σε ισχύ από τις 5 Ιουνίου, 102 διοικητικοί υπάλληλοι της εταιρείας μετακινούνται για την πλήρωση θέσεων εκδοτών εισιτηρίων, αφού είναι χαρακτηριστικό ότι αρκετοί σταθμοί έχουν κλειστά πωλητήρια.

Παράλληλα, με την ίδια απόφαση 42 εργαζόμενοι της εταιρείας που εργάζονται ως εκδότες και διακινητές εισιτηρίων μεταφέρονται στον έλεγχο του κομίστρου για την εντατικοποίηση των ελέγχων. Μάλιστα, δημιουργήθηκε ένταση το απόγευμα της Τρίτης στα γραφεία της ΣΤΑΣΥ στην οδό Αθηνάς όταν συνδικαλιστές συγκεντρώθηκαν για να διαμαρτυρηθούν κατά της εν λόγω απόφασης.

πηγη

Σοβαρή καταγγελία απο το Δίκτυο Σιδηροδρομικών

Το Δίκτυο Σιδηροδρομικών καταγγέλλει την ολοκλήρωση ιδιωτικοποίησης των σταθμών έκδοσης εισιτηρίων της ΤΡΑΙΝΟΣΕ σαν ανώφελη, οικονομικά επισφαλή για τα συμφέροντα της εταιρείας αλλά και ρουσφετολογική μετά τα όσα αποκαλύπτονται για όσους συμμετέχουν και κερδίζουν τους διαγωνισμούς .

Το τελευταίο διάστημα σύμφωνα με τα όσα έχουμε πληροφορηθεί, έχουν αυξηθεί τα ποσά που οφείλονται στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ από τους ιδιώτες που εκμεταλλεύονται τα σημεία πώλησης εισιτηρίων.

Εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ οφείλονται στην εταιρεία (σε μερικές περιπτώσεις έχει κινηθεί και η Νομική διαδικασία), την ώρα που η συμμετοχή στους διαγωνισμούς για την εκμετάλλευση των εκδοτηρίων γίνεται με προσκόμιση εγγυητικής λίγων χιλιάδων ευρώ ! 

Με τα χρήματα που οφείλονται (και που θα υπήρχαν στα ταμεία αν δεν είχαν παραχωρηθεί οι σταθμοί, αφού το προσωπικό της ΤΡΑΙΝΟΣΕ τα μεταβιβάζει αυθημερόν) θα μπορούσε να καλυφθεί η μισθοδοσία του εκπαιδευμένου και πιστοποιημένου προσωπικού που εκδιώχθηκε κακήν κακώς από εκεί και που σήμερα καλείται εκβιαζόμενο να υπογράψει αιτήσεις εσωτερικής εθελουσίας μετάταξης σε άλλους κλάδους. 

Ακόμα πιο εξοργιστικό είναι να βρίσκουμε στην πρώτη λίστα των οφειλετών προς την ΤΡΑΙΝΟΣΕ ονόματα συγγενών πρωτοκλασάτων συνδικαλιστών που συμμετείχαν και κέρδισαν τους διαγωνισμούς και οι οποίοι έχουν προχωρήσει σε ένα ιδιότυπο άτοκο δανεισμό σε βάρος της Εταιρείας οφείλοντας δεκάδες χιλιάδες ευρώ. 

Φυσικά όλα αυτά συμβαίνουν λόγω της ανυπαρξίας Ελεγκτικού μηχανισμού, αλλά και λόγω της προχειρότητας και βιασύνης που επικρατεί σε όλο τον Δημόσιο Τομέα προκειμένου να εφαρμοστούν οι μνημονιακές πολιτικές της ιδιωτικοποίησης δραστηριοτήτων που θα μας οδηγήσουν στην υποτιθέμενη "ανάπτυξη" τύπου Κίνας. 

Ρωτάμε την Διοίκηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και την πολιτική ηγεσία.
• Έτσι αντιλαμβάνεστε κ. Ζηλιασκόπουλε και κ. Χατζηδάκη την ανάπτυξη της ΤΡΑΙΝΟΣΕ; Με εκποίηση λίγο- λίγο ή μια κι έξω των δραστηριοτήτων της εταιρείας; Εξακολουθείτε και σήμερα να πιστεύετε ότι ο εκδότης πιστοποιείται σε 1 μόνο ημέρα; 

• Πως θα διασφαλίσετε τα εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που οφείλονται; 

Καλούμε τους συνδικαλιστές, των οποίων συγγενικά πρόσωπα εμπλέκονται στους διαγωνισμούς (και οφείλουν χιλιάδες ευρώ) να αφήσουν τις κορώνες που εκτοξεύουν ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και να πράξουν τα αυτονόητα. 

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες  

Συνεχίζουμε σε όλα τα μέτωπα τον αγώνα για ένα Δημόσιο Σιδηρόδρομο και καλούμε όλους Σιδηροδρομικούς όχι μόνο να προβληματιστούν για τα όσα καταγγέλλουμε, αλλά κυρίως να βρίσκονται σε αγωνιστική ετοιμότητα γιατί το καλοκαίρι προβλέπεται θερμό και δύσκολο για μας και την εταιρεία μας.

ΠΗΓΗ

Χάνουν τουλάχιστον ένα μηνιάτικο - Εφάπαξ παρακράτηση της εισφοράς αλληλεγγύης για τους συνταξιούχους του Δημοσίου

Το απόλυτο μπάχαλο με την παρακράτηση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης 1%-4% στις συντάξεις που έπαιρναν το 2012 οι συνταξιούχοι του δημοσίου αποκαλύπτεται από τις βεβαιώσεις που τους στέλνει τώρα το υπουργείο Οικονομικών για να συμπληρώσουν τη φετινή τους δήλωση.

Σε άλλες περιπτώσεις το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους παρέλειψε να πράξει αυτό που το ίδιο το υπουργείο Οικονομικών επέβαλε να κάνουν όλες οι ιδιωτικές επιχειρήσεις της χώρας, τα ασφαλιστικά ταμεία αλλά και το ίδιο το δημόσιο στους εν ενεργεία υπαλλήλους του: να παρακρατήσει δηλαδή τμηματικά από τις συντάξεις την ειδική εισφορά αλληλεγγύης (1%-4%) κατά τη διάρκεια του 2012, ώστε στην εκκαθάριση φόρου εισοδήματος που θα γίνει φέτος να μην χρειαστεί να πληρώσουν έως και δύο συντάξεις μαζεμένες σαν πρόσθετο φόρο.

Σε άλλες περιπτώσεις πάλι, στη βεβαίωση αποδοχών δε φαίνεται να έχει γίνει παρακράτηση που όμως οι συνταξιούχοι βλέπουν στα εκκαθαριστικά που ελάμβαναν να γινόταν κατά το 2012!

Είναι δε απορίας άξιο με τι ποσά συντάξεων και ποιες κρατήσεις θα προσυμπληρώνονταν φέτος από το ίδιο το υπουργείο Οικονομικών -όπως σχεδίαζε αλλά δεν πρόλαβε- οι φορολογικές δηλώσεις Ε1 περίπου 400.000 πολιτικών και στρατιωτικών συνταξιούχων, όταν άλλα δείχνουν τα εκκαθαριστικά τους και άλλα οι βεβαιώσεις για τις συντάξεις της χρονιάς.

Επισήμως το υπουργείο Οικονομικών δεν έχει πάρει ακόμα θέση, αν και ερωτήθηκε, αλλά στις απορίες των πολιτών οι υπηρεσίες του Γενικού Λογιστηρίου απαντούν ότι «η εισφορά αλληλεγγύης δεν αναγράφεται στη βεβαίωση του 2012 γιατί στους συνταξιούχους του δημοσίου άρχισε να παρακρατείται από τον Απρίλιο του 2013 και όχι από πέρυσι. Η εισφορά, η οποία αναγράφεται στο τριμηνιαίο ενημερωτικό σημείωμα που λαμβάνουν οι συνταξιούχοι, αφορά σε κρατήσεις και όχι εισφορά αλληλεγγύης, βάσει και του Ν.3865/2010».

Με άλλα λόγια, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους μισθωτούς και συνταξιούχους, στις βεβαιώσεις αυτές δεν αναγράφεται ποσό κρατήσεων της έκτακτης εισφοράς. Για ποιο λόγο; Επειδή το 2012 δεν παρακρατήθηκε ο αντίστοιχος φόρος. Το υπουργείο Οικονομικών δηλαδή που επέβαλε σε όλους να προπληρώνουν την εισφορά για να μην τους έρθει μαζεμένη φέτος στους, δεν φρόντισε να το πράξει και το ίδιο για τους πολιτικούς και στρατιωτικούς συνταξιούχους.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι θα κληθούν να πληρώσουν τώρα μαζεμένο τον κεφαλικό φόρο και για την κύρια σύνταξη αλλά και για τις επικουρικές και για τυχόν άλλα εισοδήματα (πχ από ενοίκια) που είχαν και για τα πρόσθετα τεκμήρια που έχει ο καθένας (ΙΧ, ακίνητα κλπ), τα οποία συναθροίζονται όλα μαζί με τον πρόσθετο φόρο που θα προκύψει κατά την εκκαθάριση της φετινής τους δήλωσης!

Για παράδειγμα:

-Αν κάποιος είχε κύρια σύνταξη 1.500 ευρώ και ετήσιες αποδοχές (μόνο από σύνταξη) 18.800 ευρώ, ο συνταξιούχος θα κληθεί να πληρώσει Ειδική εισφορά αλληλεγγύης 188 ευρώ.

-Αν έπαιρνε και 200 ευρώ σαν επικουρική σύνταξη, οι ετήσιες αποδοχές (μόνο από συντάξεις) φτάνουν τις 21.200 ευρώ και τότε η ειδική εισφορά αλληλεγγύης υπερδιπλασιάζεται και φτάνει στα 424 ευρώ.

-Αν εισέπραττε και άλλα πχ 6.000 ευρώ το χρόνο από μέρισμα ή ενοίκια κλπ, η εισφορά φτάνει στα 586 ευρώ.

Επιπλέον:

-Για τα εισοδήματα πέραν της κύριας σύνταξης δεν του έχει γίνει παρακράτηση φόρου εισοδήματος και θα πληρώσει έτσι και πρόσθετο φόρο άλλα 2.100 ευρώ (25% βάσει κλίμακας). Συνολικά με την εκκαθάριση μπορεί να του ζητηθούν να καταβάλει περίπου 2.000-2.700 ευρώ, χωρίς να υπολογίζονται και τα τεκμήρια.

Εφόσον από το υπουργείο Οικονομικών δεν παρακρατήθηκε το 2012 καθόλου από τις συντάξεις του Δημοσίου η εισφορά αλληλεγγύης 1%-4% , οι συνταξιούχοι του Δημοσίου δεν θα πρέπει να συμπληρώσουν τους κωδικούς 333-334 του πίνακα 8 της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος (του εντύπου Ε1), που θα του μείωναν το τελικό ποσό πληρωμής στην εφορία για φέτος.

Σημειώνεται ότι η ειδική εισφορά αλληλεγγύης του ν. 3986/2011 επιβάλλεται σε ετήσια εισοδήματα που το 2012 υπερέβαιναν τις 12.000 ευρώ, με βάση την ακόλουθη κλίμακα συντελεστών:

·1% επί του συνολικού ποσού ετησίου εισοδήματος, εφόσον αυτό υπερβαίνει τις 12.000 ευρώ και φθάνει μέχρι τις 20.000 ευρώ.

·2% επί του συνολικού ετησίου εισοδήματος, εφόσον αυτό ανέρχεται σε 20.001 έως 50.000 ευρώ.

· 3% επί του συνολικού ετησίου εισοδήματος, εφόσον αυτό ανέρχεται σε 50.001 έως 100.000 ευρώ.

·4% επί του συνολικού ετησίου εισοδήματος, εφόσον αυτό υπερβαίνει τις 100.000 ευρώ.

ΠΗΓΗ

Το κατάντημα της «Αριστεράς» της παγκοσμιοποίησης !!!

Η βασική αιτία της καταβαράθρωσης τόσο της άλλοτεκραταιάς Ευρωπαϊκής Αριστεράς όσο και της υποτυπώδους βορειοαμερικάνικης, είναι ότι αντί να αναπτύξει νέα θεωρητικά εργαλεία για να αναλύσει ένα νέο συστημικό φαινόμενο όπως η παγκοσμιοποίηση—που σήμερα σαρώνει εργασιακές σχέσεις, συντρίβει υπεραιωνόβιες κοινωνικές κατακτήσεις, ξεπουλά τον κοινωνικό πλούτο και συνθλίβει τα λαϊκά εισοδήματα— είτε καταφεύγει σε θεωρητικά εργαλεία του 19ου αιώνα, είτε κάνει κάτι χειρότερο.

Καταφεύγει σε υποπροϊόντα της μεταμοντέρνας ιδεολογίας της παγκοσμιοποίησης (ανθρώπινα δικαιώματα πάνω από την κοινωνική και εθνική απελευθέρωση κ.λπ.) και σε αποπροσανατολιστικές συνωμοσιολογίες του τύπου… «δόγμα σοκ» που πιπιλάνε «κόκα-κόλα διανοούμενοι», αλλά και «αντιεξουσιαστές της συμφοράς»!

Του Τάκη Φωτόπουλου

Έτσι, ένα κοσμοϊστορικό κοινωνικό-οικονομικό συστημικό φαινόμενο όπως η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, που μπορεί να εξηγηθεί μόνο με όρους των συστημικών τάσεων της καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς και της αδυναμίας της Κοινωνικής Πάλης να δημιουργήσει ισχυρές αντί-τάσεις να τις αντιστρέψει, ερμηνεύεται σαν «δόγμα» ή «κακή» πολιτική που επιβάλλουν στη κοινωνία κάποιες αντίστοιχα κακές ελίτ. Το συμπέρασμα προφανές. Αρκεί να απαλλαχτούμε από τις κακές αυτές ελίτ για να ξεπεράσουμε την σημερινή καταστροφή. Και αυτό μπορεί να γίνει απλά με το να ψηφίσουμε μια καλή «Αριστερά» που θα μας απαλλάξει από τα Μνημόνια και θα βάλει τάξη στις κακές αυτές ελίτ, πιθανώς και με τη βοήθεια παρόμοιων αριστερών «κινημάτων» στον Νότο.

Άλλοι, πιο «προχωρημένοι», υποστηρίζουν παραλλαγές της ίδιας Αριστεράς, που τώρα μεν ξεθαρρεύτηκε να θέσει θέμα Ευρώ, όχι όμως και θέμα παράλληλης εξόδου από την ΕΕ, παρόλο το πανευρωπαϊκά διογκούμενο λαϊκό ρεύμα εναντίον της. Αυτό συμβαίνει, για παράδειγμα, ακόμη και με την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά (ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.λπ.) που μπορεί μεν να μιλά για έξοδο από το Ευρώ και δειλά-δειλά για κάποια μακρινή έξοδο από την ΕΕ, χωρίς όμως να θέτει ποτέ θέμα παγκοσμιοποίησης και αυτοδύναμης οικονομικής ανάπτυξης και καταπολέμησης της οικονομικής εξωστρέφειας, μήπως κατηγορηθεί (από ποιους άραγε;) ως «εθνικιστική». Ακόμη και το ΚΚΕ, μολονότι θέτει —έστω έμμεσα με τη μορφή της λαϊκής οικονομίας που προτείνει— παρόμοια θέματα, τα ανάγει ουσιαστικά στη Δευτέρα Παρουσία της κατάκτησης της λαϊκής εξουσίας. Όμως, χωρίς αυτά τα στοιχεία, απλή έξοδος από το Ευρώ, ή ακόμη και την ΕΕ, θα είναι το ίδιο, αν όχι περισσότερο, καταστροφική από τη σημερινή κατάσταση.

Η ίδια αυτή άθλια εικόνα της Αριστεράς εμφανίζεται παντού στην Ευρώπη, ενώ στην Αγγλία τοεθνικιστικό κόμμα της Ανεξαρτησίας που απαιτεί άμεση έξοδο από την ΕΕ, τώρα προβλέπεται να έλθει πρώτο κόμμα στις Ευρωεκλογές αφού το αγκαλιάζουν μαζικά τα λαϊκά στρώματα. Όμως, τα εθνικιστικά κόμματα, από μόνα τους, δεν πρόκειται ποτέ να θέσουν θέμα κοινωνικής απελευθέρωσης, πέρα από το θέμα της εθνικής απελευθέρωσης, που σωστά θέτουν εφόσον σήμερα η εθνική κυριαρχία ισοπεδώνεται από την παγκοσμιοποίηση. Γι’ αυτό και δεν βάζουν θέμα μόνιμων αυστηρών κοινωνικών ελέγχων στις αγορές εργασίας, κεφαλαίων, αγαθών και υπηρεσιών, που αποτελούν όμως προϋπόθεση για κάθε κοινωνική απελευθέρωση. Αυτό ακριβώς το σημείο έθεσε πρόσφατα ο ριζοσπάστης γεν. γραμματέας των Βρετανικών συνδικάτων συγκοινωνιών, Bob Crow, κατηγορώντας την Αριστερά ως υπεύθυνη για τη μαζική άνοδο της εθνικιστικής Δεξιάς.

Πρόσφατη, για παράδειγμα, έρευνα του Ιδρύματος του κόμματος της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke)Rosa Luxemburg για την οικονομική κρίση αποτελεί σαφές δείγμα της πλήρους αποτυχίας της Ευρωπαϊκής Αριστεράς να αντιμετωπίσει τις πραγματικές αιτίες της κρίσης, καταλήγοντας ουσιαστικά σε αποπροσανατολιστικές αναλύσεις, καθώς και ανάλογες προτάσεις για την διέξοδο από αυτή. Έτσι, οι αιτίες της κρίσης αποδίδονται βασικά στα Μνημόνια και τις πολιτικές λιτότητας που οδηγούν σε οικονομική καταστροφή τις περιφερειακές χώρες και σε αδιέξοδο…την ΕΕ, ενώ κρύβεται επιμελώς ότι στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη οικονομία των ανοικτών και απελευθερωμένων αγορών, ο βασικός παράγοντας που κρίνει την ίδια την οικονομική επιβίωση μιας χώρας είναι η ανταγωνιστικότητα. Γι’ αυτό και διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα όταν ισχυρίζονται ότι πουθενά οι πολιτικές λιτότητας δεν οδήγησαν σε ανάπτυξη. Όμως, τα σημερινά αναπτυξιακά «θαύματα», η Κίνα, η Ινδία κ.λπ. θεμελιώνονται ακριβώς στη μόνιμη λιτότητα, δηλαδή τους εξαθλιωμένους μισθούς και τα ανύπαρκτα κράτη-πρόνοιας. Και αυτό δεν το κάνουν οι Ευρωπαϊκές ελίτ από τον σαδισμό της Μέρκελ. Το κάνουν γιατί η ανταγωνιστικότητα τους, ως Κοινοτικό μερίδιο στις παγκόσμιες εξαγωγές, μειώνεται συνεχώς στην περίοδο από το 1980 μέχρι σήμερα. Έτσι, όταν τη περίοδο 1979-1989 τo Κoινoτικό μερίδιo ήταν στάσιμο, τo Απωανατoλικό εκτοξευόταν κατά48%, ενώ στη περίοδο 1995-2008 όταν το μερίδιο τους μειωνόταν κατά 16%, το Απωανατολικό αυξανόταν κατά 86% (Παγκόσμια Τράπεζα). Αντίστοιχα, η Ελληνική ανταγωνιστικότητα μειώθηκε κατά το ένα τρίτο μεταξύ 1995 και 2008!

Είναι λοιπόν φανερό ότι είτε είμαστε έξω από το Ευρώ, είτε ακόμη και έξω από την ΕΕ, όσο η χώρα είναιενσωματωμένη στη παγκοσμιοποιημένη καπιταλιστική οικονομία της αγοράς και κριτήριο της ευημερίας της είναι η ανταγωνιστικότητα, τις ίδιες ακριβώς πολιτικές λιτότητας θα εφαρμόζει για να δει «ανάπτυξη», μέσα από την πλήρη…Κινεζοποίησή της!