ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΜΝΗΣΙΑ, ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΚΑΙ ΚΡΥΦΤΟ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΕΙΣ

Η µνήµη κάποιες φορές παίζει παράξενα παιχνίδια. Η µνήµη του πολιτικού προσωπικού δε -ιδιαίτερα σε περιόδους που καλείται να αντιµετωπίσει µε αυταρχικές µεθόδους απεργίες και κινητοποιήσεις εργαζοµένων- παίζει παιχνίδια άσχηµα...

Απόδειξη η πολιτική αµνησία τόσο του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου και του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, που είχαν προτείνει την κατάργηση της διάταξης της πολιτικής επιστράτευσης, όσο και αυτή του πρωθυπουργού Αντώνη Σαµαρά, όταν όντας στην αντιπολίτευση είχε καταγγείλει από τη βουλή πως το ΠΑΣΟΚ χρησιµοποιεί «χουντικές µεθόδους που µπορεί να προκαλέσουν κοινωνική έκρηξη». 


Εν έτει 2013, ο Α. Σαµαράς έστειλε χαρτιά επιστράτευσης στους καθηγητές, µε ένα νόµο που, όχι µόνο χρησιµοποίησε η Χούντα, αλλά ορίζει πως για να διατάξει ο πρωθυπουργός πολιτική επιστράτευση πρέπει να συντρέχουν λόγοι επείγουσας κοινωνικής ανάγκης από φυσική καταστροφή ή να απειλείται η ∆ηµόσια Υγεία!

Οπρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος είχε επικροτήσει ως µέλος της τρικοµµατικής τις πολιτικές επιστρατεύσεις απεργών, για παράδειγµα αυτή των εργαζοµένων στην καθαριότητα τον Οκτώβριο του 2011. Παλαιότερα, ο ίδιος -ως µέλος των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ- είχε σιωπήσει. Ακόµα πιο παλιά, όµως, το 2006, ο κ. Βενιζέλος µας έλεγε τα ακριβώς αντίθετα

Λαοθάλασσα στη Ρώμη κατά της λιτότητας

Η διαδήλωση έγινε υπό την αιγίδα του μεγαλύτερου συνδικάτου της χώρας, Cgil, και με τη στήριξη κομμάτων της αριστεράς μεταξύ των οποίων το κίνημα "Πέντε Αστέρων", του Μπέπε Γκρίλο, το "Αριστερά και Ελευθερία", του περιφερειάρχη του Μπάρι, Νίκι Βέντολα, αλλά και από μέλη του κεντροαριστερού "Δημοκρατικού Κόμματος". "Η κυβέρνηση Λέτα πρέπει να ασχοληθεί με τα καυτά κοινωνικά προβλήματα, αρχίζοντας από τη μείωση της ανεργίας, και να προσέξει να μην φανεί υπερβολικά ευαίσθητη μόνο προς τα αιτήματα του Μπερλουσκόνι", δήλωσε ο γραμματέας της Fiom-Cgil, Μαουρίτσιο Λαντίνι.
"Η προτεραιότητα είναι η δουλειά, όχι ο φόρος ακινήτων" υπογράμμισε το Cgil, με αφορμή την αναστολή της πληρωμής της πρώτης δόσης του φόρου ακινήτων που ανακοίνωσε την Παρασκευή η κυβέρνηση.
"Η μόνη σωστή πολιτική συνταγή είναι εκείνη που επικεντρώνεται στο μέλλον των νέων και στην καταβολή κάθε προσπάθειας για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας", τόνισε ο Βέντολα.
 
Πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Νέο φορολογικό: Καταργούνται αποδείξεις και τεκμήρια διαβίωσης

Παρελθόν θα αποτελέσουν τα τεκμήρια διαβίωσης και η συλλογή αποδείξεων από το 2014, καθώς τα νέα "όπλα" του υπουργείου Οικονομικών καθιστά τα δύο αυτά μέτρα περιττά.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της "Ημερησίας", το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που θα κατατεθεί τον Ιούνιο, θα καταργήσει τις δύο παραπάνω διατάξεις, που δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα.
Ο νέος Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος, θα φέρει μεγάλες αλλαγές στο φορολογικό καθεστώς φυσικών και νομικών προσώπων.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα, οι κυριότερες από αυτές είναι:
1. Καθιερώνεται νέο σύστημα υπολογισμού της μηνιαίας παρακράτησης φόρου σε μισθούς και συντάξεις. Με το νέο σύστημα εκατομμύρια μισθωτοί και συνταξιούχοι με μηνιαίες αποδοχές άνω των 800€ θα έχουν μεγαλύτερες κρατήσεις φόρου με αποτέλεσμα τα καθαρά ποσά αποδοχών τους να μειωθούν ως και 20%.
2. Καταργείται η έκπτωση 1,5% επί του μηνιαίου φόρου, που παρακρατείται από μισθούς και συντάξεις.
3. Αυξάνεται η προκαταβολή φόρου για όλες τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους ελεύθερους επαγγελματίες από το 55% στο 90% του κύριου φόρου εισοδήματος και για τις Α.Ε. και τις ΕΠΕ από το 80% στο 90% του φόρου. Για τις νέες Ο.Ε. και Ε.Ε. η προκαταβολή φόρου αυξάνεται από το 27,5% στο 90%, ενώ για τις νέες Α.Ε. και ΕΠΕ ανεβαίνει από το 40% στο 90%.
4. Καταργείται το ευνοϊκό καθεστώς φορολόγησης των αποζημιώσεων που καταβάλλονται στους απολυόμενους εργαζόμενους. Οι αποζημιώσεις αυτές θα φορολογούνται πλέον με την κλίμακα φορολογίας των μισθωτών και των συνταξιούχων θα συναθροίζονται με τα λοιπά εισοδήματα από μισθωτές από μισθωτές υπηρεσίες, με συνέπεια να επιβαρύνονται πλέον από το πρώτο ευρώ με φόρους που θα φθάνουν μέχρι το 42%. Σήμερα οι αποζημιώσεις για απολύσεις, απαλλάσσονται του φόρου μέχρι του ποσού των 60.000€.
5. Καθιερώνεται νέο μόνιμο σύστημα τεκμαρτού προσδιορισμού των εισοδημάτων όλων των επιχειρήσεων με την εφαρμογή των έμμεσων τεχνικών ελέγχου.
6. Καταργείται η φορολογική ελάφρυνση για τους νέους επαγγελματίες που καθιερώθηκε με τον τελευταίο φορολογικό νόμο και προβλέπει ότι οι νέοι επιτηδευματίες, δικαιούνται μειωμένης κατά 50% φορολόγησης για τα πρώτα 10.000 ευρώ του ετησίου εισοδήματός τους.
7. Καταργείται ο συμπληρωματικός φόρος, ο οποίος επιβάλλεται αυτοτελώς, με συντελεστές 1,5% και 3%, στα εισοδήματα από ακίνητα.
8. Προσδιορίζονται ρητά οι δαπάνες, που δεν αναγνωρίζονται για έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων.
9. Καθορίζεται νέο καθεσστώς προβλέψεων για τις επισφαλείς απαιτήσει των επιχειρήσεων.
10. Η δήλωση φορολογίας εισοδήματος θα πρέπει να υποβάλλεται το αργότερο μέχρι την 1η Απριλίου του οικονομικού έτους, όμως ο φόρος θα πρέπει να καταβάλλεται πριν τη λήξη της προθεσμίας υποβολής της δήλωσης.
11. Απαλλάσσονται από την υποχρέωση υποβολής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, που λαμβάνουν τις αποδοχές τους από μία μόνο πηγή, λόγω της φορολόγησης των εισοδημάτων τους στην πηγή.
12. Καταργούνται όλες οι διατάξεις με τις οποίες προβλέπεται ο προσδιορισμός των εισοδημάτων των φυσικών προσώπων με βάση τεκμήρια διαβίωσης και απόκτησης περιουσιακών στοιχείων, λόγω της έναρξης εφαρμογής "νέων έμμεσων τεχνικών ελέγχου", μέσω των οποίων καθιερώθηκαν νέου τύπου "τεκμήρια".
13. Καταργούνται οι διατάξεις που προβλέπουν την υποχρέωση των φορολογουμένων να καλύπτουν το 25% των ετησίων εισοδημάτων τους μέχρι τις 60.000€ με την αξία αποδείξεων λιανικής πώλησης ή παροχής υπηρεσιών που έχουν συλλεξει.

Το πάθος για τα Υπουργεία είναι δυνατότερο από την Απεργία

Η απεργία των καθηγητών δεν ξεκίνησε ποτέ όχι γιατί οι καθηγητές δεν το ήθελαν αλλά γιατί οι συνδικαλιστές ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ αλλοίωσαν τις αποφάσεις συνελεύσεων χιλιάδων καθηγητών και την ακύρωσαν. Κι αν από ΝΔ - ΠΑΣΟΚ το περίμενες, για το ΣΥΡΙΖΑ, νομίζω, βγαίνουν κάποια χρήσιμα συμπεράσματα, για όσους δεν τα έχουν ήδη βγάλει.
Αν δεν έχεις τα κότσια να πας στην παραμικρή σύγκρουση σήμερα, ποιος θα σε πιστέψει ότι θα πας τη χώρα εκτός μνημονίου αύριο;

Αν δεν προσπαθήσεις να σπάσεις μια επιστράτευση σήμερα, ποιος θα σε πιστέψει ότι θα σπάσεις τα δεσμά της τρόικας αύριο;

Αν πιστεύεις ότι έχουμε χούντα, τότε τι κάθεσαι στη Βουλή και δεν αποχωρείς, καλώντας σε ανυπακοή μέχρι να πέσει η χούντα;

Αριστερή πολιτική δεν είναι οι ατάκες, τα δημοσκοπικά τρυκ και οι φωτογραφήσεις, άλλοτε με διαδηλωτές και άλλοτε με λαμπερά πρόσωπα.

Αριστερή πολιτική δεν είναι η τέχνη του εφικτού αλλά η τέχνη της πραγματοποίησης του αδύνατου. Είναι να "κρεμάσεις την κουδούνα στου γάτου την ουρά ", που λέει και το τραγούδι των Κατσιμιχαίων, κι όχι να εξαπατήσεις αυτούς που τόλμησαν να πουν ότι θα το κάνουν.

Τις τελευταίες μέρες στις καρδιές και τα μυαλά των καθηγητών, και όσων άλλων πίστεψαν ότι μπορούμε να τρίψουμε τη μούρη του πολιτικού υποκόσμου που μας κυβερνά, η οργή και η ελπίδα παλεύουν σκληρά με το φόβο και την απογοήτευση, για το τι τελικά θα επικρατήσει.

Όμως ο πόλεμος συνεχίζεται. Κι όταν έχεις πόλεμο δεν επιλέγεις στρατηγούς γιώτα πέντε.

Ας θυμηθούμε τι έγραφε ο Νίκος Καζαντζάκης:

"Ας ταχτοποιήσουμε τις σκέψεις μας, ας ρυθμίσουμε την αγανάχτησή μας, ας οργανώσουμε τις επιθυμίες μας. Ας επιστρατευτούμε όσοι πιστοί! Ποιοι θα νικήσουν ; Οι πιο σοφοί; Oι πιο πολλοί; Οι πιο ξυπνοί; Οι πιο σήμερα δυνατοί;
Θα νικήσουν όσοι πιστέβουν."

ΥΓ: Διάβασα ότι σήμερα 17/5, πρώτη μέρα των Πανελλαδικών εξετάσεων, ο ΣΥΡΙΖΑ - μετά το μεγάλο ξεπούλημα -κατέθεσε πρόταση νόμου στη Βουλή για άρση της επιστράτευσης των εκπαιδευτικών και μου ήρθε στο μυαλό ένα ανέκδοτο που συνηθίζει να λέει ο Ζίζεκ.

"Στην κατεχόμενη από τους Μογγόλους Ρωσία του 15ου αιώνα, ένας χωρικός και η γυναίκα του περπατάνε σε έναν βρώμικο χωματόδρομο γεμάτο σκόνη. Σταματάει τότε δίπλα τους ένας έφιππος Μογγόλος πολεμιστής και λέει στον χωρικό πως θα βιάσει τη γυναίκα του, προσθέτοντας ότι «επειδή ο δρόμος έχει πολλή σκόνη, θέλω να μου κρατάς εσύ τα αρχίδια, την ώρα που το κάνω για να μην σκονίζονται. Λίγο αργότερα ο βιασμός τελειώνει, και ο Μογγόλος φεύγει με το άλογό του. Ο χωρικός αρχίζει να γελάει και να πανηγυρίζει. Η έκπληκτη γυναίκα του τον ρωτά: πώς μπορείς να πανηγυρίζεις ενώ με βίασαν με τόσο κτηνώδη τρόπο; Και ο χωρικός απαντά: αφού τα κατάφερα: τα αρχίδια του γέμισαν σκόνη!". 


ΠΗΓΗ

Με έμφαση στο σχέδιο για τη ΔΕΗ, δείτε τι προβλέπει για καύσιμα και ηλεκτρική ενέργεια το αναθεωρημένο μνημόνιο

Μέτρα για την ενίσχυση του ανταγωνισμού στην αγορά καυσίμων προβλέπει το αναθεωρημένο μνημόνιο, στη βάση των προτάσεων της Επιτροπής Ανταγωνισμού του 2012. Μεταξύ άλλων, προβλέπονται η επέκταση της εγκατάστασης των συστημάτων ελέγχου εισροών – εκροών όγκου καυσίμων στις εταιρίες εμπορίας και τα διυλιστήρια και μέτρα διευκόλυνσης της εισόδου στην αγορά χονδρικής, ενώ στα πρατήρια προβλέπεται υποχρεωτική αναγραφή των τιμών και ποσοτήτων στις αποδείξεις λιανικής.
Για τον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, στο κείμενο του μνημονίου επισημαίνεται η ανακοίνωση του σχεδίου αναδιοργάνωσης της ΔΕΗ, με απόσχιση των δικτύων μεταφοράς και δημιουργία «μικρής ΔΕΗ» με την πώληση μονάδων ηλεκτροπαραγωγής.
Για τα τιμολόγια του ηλεκτρικού επαναλαμβάνεται η υποχρέωση απελευθέρωσης από την 1η Ιουλίου (με εξαίρεση τα τιμολόγια για τους ευάλωτους καταναλωτές).
Το έλλειμμα του λογαριασμού Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) θα καλυφθεί, μεταξύ άλλων, με σταδιακή αύξηση του ΕΤΜΕΑΡ (πρώην τέλος ΑΠΕ) που περιλαμβάνεται στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού, για την οποία, ωστόσο, επισημαίνεται ότι υπάρχει «πολιτική αντίσταση».
Σε ό,τι αφορά τα καύσιμα το μνημόνιο προβλέπει, με ορίζοντα υλοποίησης τον Ιούνιο του 2013, τις εξής δράσεις:
- Μείωση των ελάχιστων κεφαλαιακών απαιτήσεων για ίδρυση εταιριών εμπορίας.
- Γραπτές συμβάσεις μεταξύ εταιριών και πρατηριούχων, με υποχρέωση αναγραφής του ύψους και της διάρκειας των εκπτώσεων στα τιμολόγια.
- Εγκατάσταση των συστημάτων εισροών – εκροών σε εταιρίες και διυλιστήρια.
- Κατάργηση της υποχρέωσης που ισχύει για τις αποθήκες των εταιριών, να είναι προσβάσιμες διά θαλάσσης, σιδηροδρόμου ή να είναι συνδεδεμένες με διυλιστήριο.
- Κατάργηση της υποχρέωσης που ισχύει για τις εταιρίες εμπορίας, να διακινούν τουλάχιστον δύο είδη καυσίμων.
Για τα πρατήρια καυσίμων προβλέπεται:
- Αναγραφή της τιμής και ποσότητας πώλησης στις αποδείξεις λιανικής από τον Αύγουστο του 2013 για τα πρατήρια Αθήνας – Θεσσαλονίκης, τον Σεπτέμβριο του 2013 για τις μεγάλες πόλεις και τον Μάρτιο του 2014 για τις λοιπές περιοχές. Δηλαδή, το θέμα συνδέεται με την εγκατάσταση των συστημάτων ελέγχου εισροών – εκροών που θα τοποθετηθούν στα πρατήρια στις αντίστοιχες προθεσμίες.
- Κατάργηση της δυνατότητας επιβολής ελάχιστων τιμών καυσίμων.

Απολύσεις στα τυφλά στο Δημόσιο με συνοπτικές διαδικασίες χωρίς αξιολόγηση για 2000 υπαλλήλους

Τυφλές απολύσεις και επαναφορά της επετηρίδας στο Δημόσιο πνίγουν στα ρηχά τη μεταρρύθμιση Μανιτάκη.

Όλα θα κριθούν από τη Δευτέρα, όταν ο πρωθυπουργός θα έχει επιστρέψει από το ταξίδι στην Κίνα και οι πολιτικοί αρχηγοί θα πρέπει να αποφασίσουν ποιοι οργανισμοί θα καταργηθούν.
Τότε θα απολυθούν συλλήβδην όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς αξιολόγηση, για να συμπληρωθεί ο κατάλογος με τους 2.000 υπαλλήλους που θα βρεθούν εκτός Δημοσίου μέχρι τις αρχές Ιουνίου.
Ήδη, όπως αναφέρει η ''Ελευθεροτυπία'', το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά, δηλώνοντας αρμοδίως ότι το εγχείρημα με τα ερωτηματολόγια δεν μπορεί να προχωρήσει και χρειάζεται, μόλις 15 μέρες μετά, να προωθηθεί άλλο νομοσχέδιο στη Βουλή.
Αυτό επαναφέρει την επετηρίδα και τα τυπικά προσόντα (πτυχίο, γλώσσες), αφήνοντας στον αέρα τους υπαλλήλους που είναι απόφοιτοι Λυκείου και θα θεωρηθούν μειωμένων προσόντων.
Να σημειωθεί πως την Παρασκευή, εξέπνευσε η διορία ολοκλήρωσης της διαδικασίας αποστολής και συμπλήρωσης των ερωτηματολογίων που το ίδιο το υπουργείο θεσμοθέτησε μόλις τη Μεγάλη Δευτέρα, ενώ η προθεσμία για την αποστολή στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης των οργανισμών που θα καταργηθούν έχει παρέλθει από τις 20 Απριλίου, χωρίς ακόμη ορισμένα υπουργεία να έχουν συντάξει πλήρη κατάλογο.

Πάτρα: 8.000 επιβάτες παίρνουν κάθε ημέρα τον προαστιακό και δίνουν κέρδη

Δικαιώνεται από το επιβατικό κοινό των Πατρών η επιλογή της ΤΡΑΙΝΟΣΕ να αξιοποιήσει την παλιά Τρικουπική γραμμή της πόλης ως αστικό σιδηρόδρομο, αφού πλέον κάθε μέρα τα Railbus της εταιρείας μεταφέρουν περίπου 8.000 επιβάτες. Σημειωτέον ότι πρόκειται για γραμμή που δόθηκε στην κυκλοφορία στις 10 Σεπτεμβρίου 1887!

Μάλιστα, πάνω σε αυτή την επιτυχία η ΕΡΓΟΣΕ, σε συνεργασία με τις τοπικές αρχές, αναλαμβάνει τον συντονισμό των δράσεων για μία σειρά από παρεμβάσεις και μικρά έργα κατά μήκος της γραμμής, που θα επιτρέψουν την επέκταση των δρομολογίων της ΤΡΑΙΝΟΣΕ σε ολόκληρο το πατραϊκό μέτωπο.

Η πορεία του «προαστιακού» της Πάτρας αποτελεί, σύμφωνα με στελέχη της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, μία ανέλπιστη επιτυχία, και μάλιστα προκαλεί και μία παραδοξότητα σε σχέση με τις καταβληθείσες επενδύσεις. Όπως αναφέρουν, στον προαστιακό σιδηρόδρομο της Αττικής, για τη δημιουργία του οποίου δαπανήθηκαν εκατοντάδες εκατ. ευρώ, μετακινούνται καθημερινά περίπου 30.000 επιβάτες, αναφέρει tovima.gr

Αντίθετα, στην Πάτρα, όπου δεν έχουν δοθεί παρά ελάχιστα χρήματα, διότι χρησιμοποιείται η υφιστάμενη γραμμή των άλλοτε Σιδηροδρόμων Πειραιώς - Αθηνών - Πελοποννήσου (ΣΠΑΠ), μετακινούνται οκτώ χιλιάδες επιβάτες την ημέρα. Όπως αναφέρουν πηγές της εταιρείας, αθροιστικά τα τριπλά Railbus του σιδηροδρόμου της Πάτρας έφεραν 2,5 εκατ. επιβάτες κατ' έτος και ένα κερδοφόρο δρομολόγιο.

Στο μεταξύ, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΓΟΣΕ κ. Κώστας Σπηλιόπουλοςέχει αναλάβει τον συντονισμό των δράσεων για την επέκταση της λειτουργίας της σιδηροδρομικής γραμμής σε συνεργασία με τις αυτοδιοικητικές αρχές. Στόχος είναι να καταστεί η γραμμή πλήρως λειτουργική από την Κάτω Αχαϊά ως τον Ψαθόπυργο, να δημιουργηθούν στάσεις και να γίνουν σημειακές παρεμβάσεις σε ράμπες, γέφυρες και ισόπεδες διαβάσεις.

Τα χρήματα που απαιτούνται υπολογίζονται μεταξύ 3 και 4 εκατ. ευρώ και γίνεται προσπάθεια να εντοπιστούν στα περιφερειακά προγράμματα. Όπως αναφέρουν στελέχη της ΕΡΓΟΣΕ, πρόκειται για έργο που το θέλουν όλοι και, εάν ξεκινήσει, η γραμμή θα μπορέσει να λειτουργήσει πλήρως σε έναν χρόνο.

Δρομολόγια από το 1887

Η μετρική γραμμή της Πάτρας δημιουργήθηκε κατ' εφαρμογήν της σύμβασης παραχώρησης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Γενικής Πιστωτικής Τραπέζης της Ελλάδος, με την οποία ξεκίνησε η κατασκευή του σιδηροδρομικού δικτύου της Πελοποννήσου.

Η σύμβαση έγινε με τον Ν.1046/1882, που προέβλεπε την κατασκευή, σύσταση και χρήση σιδηροδρόμου «από Πειραιώς δια Μεγάρων, Νέας Κορίνθου και Αιγίου εις Πάτρας, από Κορίνθου δι' Άργους εις Ναύπλιον και από Άργους εις Μύλους (Ναυπλίου)» και υπό την αίρεση της παραχώρησης των γραμμών από Πάτρα προς Πύργο και «από Μεσολογγίου εις Αγρίνιον ή από Μεσολογγίου εις Άρταν μετά διακλαδώσεως αποληγούσης εις Αγρίνιον».

Την 1η Δεκεμβρίου 1882 η τράπεζα ίδρυσε την «εταιρείαν του Σιδηροδρόμου Πειραιώς - Αθηνών - Πελοποννήσου» και ξεκίνησε τις εργασίες. Τον Ιούνιο του 1884 παραδόθηκε η γραμμή από Πειραιά έως Μέγαρα, το 1885 έως Κιάτο, το 1886 έως το Καμάρι και τον άλλο κλάδο της γραμμής, Άργος - Ναύπλιο - Μύλους, το 1887 είχε πια περάσει στην Πάτρα και έφτασε στην Αχαϊά, το 1889 διέσχισε την Αμαλιάδα και το 1890 κατέληξε στον Πύργο.

Τα ιδιωτικά κεφάλαια για τη χρηματοδότηση του έργου ανήλθαν σε 37,8 εκατ. δρχ. της εποχής, η δε δημόσια συμμετοχή έφτασε τα 12 εκατ. δρχ. Ήταν δηλαδή ένα έργο σαν τους αυτοκινητοδρόμους που κατασκευάζονται σήμερα με συμβάσεις παραχώρησης. Τα επιβατικά εισιτήρια των ΣΠΑΠ κατ' άτομο και χιλιόμετρο είχαν οριστεί σε 0,12 δρχ. για την α' θέση, 0,10 δρχ. για τη β' θέση και 0,06 δρχ. για τη γ' θέση.

Τα επόμενα χρόνια οι ΣΠΑΠ απορρόφησαν άλλες μικρότερες εταιρείες παραχωρήσεων, ενώ απέσπασαν από τους Σιδηροδρόμους Αττικής τη σιδηροδρομική γραμμή που συνέδεε το Ηράκλειο της Αττικής με το Λαύριο.

Έως τον Μεσοπόλεμο η εταιρεία ήταν ισχυρότατη, είχε μεγάλη ρευστότητα και κύρος, ενώ σχεδίαζε φιλόδοξες επεκτάσεις και διακλαδώσεις τόσο εντός της Πελοποννήσου όσο και προς την Ήπειρο και τη Θεσσαλία, μέσα από τον Δυτικό άξονα. Ωστόσο η παγκόσμια κρίση, τα τραγικά δημοσιονομικά προβλήματα του ελληνικού κράτους, αλλά και η ανάδυση του αυτοκινήτου κατέστησαν τους ΣΠΑΠ ζημιογόνους, με αποτέλεσμα η εταιρεία να καταρρεύσει και να κρατικοποιηθεί.

Μεταπολεμικά, οι ΣΠΑΠ απορροφήθηκαν από τους Σιδηροδρόμους του Ελληνικού Κράτους (ΣΕΚ), τον «πρόγονο» δηλαδή του σημερινού ΟΣΕ. Σήμερα, τακτικά δρομολόγια εκτελούνται μόνο στην Πάτρα, ενώ στο υπόλοιπο δίκτυο γίνονται τουριστικά δρομολόγια.

πηγη

Το βαγόνι του έρωτα

Ρόλο… προξενήτρας σχεδιάζει να αναλάβει το μετρό της Πράγας με σκοπό να βρίσκει τον κατάλληλο σύντροφο στους επιβάτες που το χρησιμοποιούν καθημερινά για τις μετακινήσεις τους.

Στα σχέδια της κρατικής εταιρείας που διαχειρίζεται το μετρό είναι να τοποθετηθούν ειδικά βαγόνια στα οποία θα επιβιβάζονται όσοι επιβάτες αναζητούν την «αδελφή ψυχή τους». Όπως είπε ο εκπρόσωπος της εταιρείας Φίλιπ Ντράπαλ, στη διαφημιστική εκστρατεία για την προσέλκυση επιβατών που θα ξεκινήσει «θα αναφέρουμε στους ανθρώπους τα πράγματα που μπορούν να κάνουν μέσα στα δημόσια μέσα μεταφοράς, όπως για παράδειγμα να διαβάζουν».

«Μια από τις δυνατότητες που τους δίνονται είναι να γνωρίζονται μεταξύ τους και, εφόσον αισθάνονται έλξη μεταξύ τους, να συνάπτουν σχέσεις», πρόσθεσε, διευκρινίζοντας ότι το σχέδιο αναμένεται να τεθεί σε εφαρμογή στα τέλη του έτους.
Πάντως, μόνο ένα από τα πέντε βαγόνια του κάθε συρμού θα προσφέρεται για «γνωριμίες».

«Θα κάνουμε μια έρευνα μεταξύ των επιβατών. Κάθε βαγόνι θα φέρει ξεχωριστή σήμανση και θα αναρτηθούν πληροφορίες, σε πολλές γλώσσες, στους συρμούς και στην αποβάθρα», είπε ο Ντράπαλ. Σε κάθε περίπτωση, οι επιβάτες που θα μπαίνουν στο «βαγόνι γνωριμιών» δεν θα είναι υποχρεωμένοι να συνάψουν σχέσεις μεταξύ τους, διευκρίνισε.

Οι επιβάτες που ρωτήθηκαν από την εφημερίδα Dnes εξέφρασαν επιφυλάξεις για το φιλόδοξο σχέδιο της εταιρείας. «Όταν βιάζομαι μπαίνω στο πρώτο βαγόνι που θα βρεθεί μπροστά μου. Δεν θα μου άρεσε κάθε φορά να πρέπει να σιγουρεύομαι ότι κανείς δεν θα μ’ ενοχλήσει», είπε ο Πετρ Βόρατσεκ.

«Παίρνω τακτικά το μετρό και φοβάμαι ότι θα γίνω στόχος κουτσομπολιού αν κάποιος με δει σε αυτά τα βαγόνια και το πει στον φίλο μου», δήλωσε μια γυναίκα, η Καρολίνα Βράνοβα.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΑΒ Βασιλόπουλος: Πουλήθηκε σε πολυεθνική που ελέγχεται για τεράστιο σκάνδαλο στην Σερβία.

Κάποιοι είχαν το θράσος να μας κατηγορήσουν για “συγκάλυψη” στα αλογίσια παριζάκια της ΑΒ Βασιλόπουλος, με το πρόσχημα ότι “τους προστατεύουμε επειδή είναι …Ελληνική εταιρεία!”. Μόνο καταγγελία στον Ρουπακιώτη δεν έκαναν, για να μας πάει με τον νόμο περί ρατσισμού.

Σήμερα λοιπόν, η απάντηση. Η ΑΒ Βασιλόπουλος, όχι μόνον Ελληνική δεν είναι, αλλά αντίθετα, ο πολυεθνικός κολοσσός που την απέκτησε (Delhaize group), ελέγχεται για σκάνδαλο – μαμούθ στην μαρτυρική Σερβία. Σκάνδαλο που αφορά -τι άλλο;- ξεπούλημα τοπικής εταιρείας με σκανδαλώδεις όρους, μίζες και όλα τα συναφή.
Πρόκειται για την εταιρεία C-Market, που είχε ιδιωτικοποιηθεί μετά την ισοπέδωση της χώρας από τους βομβαρδισμούς, μαζί με άλλες εταιρείες, σε βαρόνο – εκλεκτό της συμμορίας που λυμαίνεται τον δημόσιο πλούτο κατά τα πρότυπα της Ρωσίας του Γιέλτσιν. Ο Miroslav Miskovic, κάτι σαν τον Μπερεζόφσκι που ο Πούτιν τον έστειλε στον αγύριστο, λίγο μετά την πρόσφατη αλλαγή της κυβέρνησης, συνελήφθη και κρατείται με βαρύτατες κατηγορίες. Η νέα κυβέρνηση της Σερβίας βλέπετε, αποτελείται από πολιτικούς που αντιστάθηκαν διαχρονικά στο πλιάτσικο της χώρας και όταν ο λαός “ξύπνησε”, τους έκανε εξουσία και προς τιμήν τους, τηρούν τις δεσμεύσεις τους

Ο ολιγάρχης Miroslav Miskovic κατά την πάγια τακτική, αγόραζε τις εταιρείες ως “αχυράνθρωπος” και τις μεταπωλούσε στους ξένους “επενδυτές” τύπου Delhaize. Η κυβέρνηση της Σερβίας, προς τιμήν της, πάγωσε άμεσα και την διαδικασία εξαγοράς, παρά τις απειλές των “νταβατζήδων” της Ευρώπης που την απειλούν ακόμα και με “ανακοπή της Ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας”! Όπως έκανε το ΔΝΤ στον Πούτιν όταν άρχιζε να κυνηγά τους Ρώσους ολιγάρχες που άφησαν τον λαό να πεθαίνει από το κρύο και την πείνα.

Δυστυχώς, μία παραδοσιακή αλυσίδα όπως η ΑΒ Βασιλόπουλος, βρίσκεται πλέον στα ίδια χέρια ιδιοκτησιακά. Πράγμα βεβαίως που αποσιωπάται με αποτέλεσμα να λαμβάνουμε αυτά τα συκοφαντικά emails για δήθεν “προστασία” που παρέχουμε στην εταιρεία. Τους αφιερώνουμε το παρόν άρθρο και πλέον η ΑΒ Βασιλόπουλος μπαίνει στο “πάνθεον” των “εκλεκτών”. Είτε πουλά παριζάκια με άλογα είτε απλώς παρέχει κέρδη σε εταιρείες τύπου Delhaize που κάνουν μπίζνες με ελεεινά, μισάνθρωπα υποκείμενα τύπου Miskovic. Επειδή στην Ελλάδα δεν έχουμε κυβέρνηση τύπου Σερβίας, ας αναλάβει ο λαός να τους δείξει την “εκτίμηση” του.

Ορίστε και οι πηγές:

http://www.bloomberg.com/news/2013-04-11/serbia-halts-talks-with-delhaize-until-probe-into-c-market-ends.html
http://uk.reuters.com/article/2013/05/09/uk-serbia-tycoon-idUKBRE9480XF20130509
http://www.newsrt.co.uk/news/serb-tycoon-indicted-over-privatisation-deal-1710495.html
http://www.bloomberg.com/news/2013-05-09/serb-prosecutor-files-indictment-against-richest-serb-man.html

olympia

Έρχεται η σειρά της Γερμανίας

Όποιος διάβασε τα στοιχεία για την ανάπτυξη στην Ευρώπη θα είδε ότι η Γερμανία, η ισχυρότερη οικονομία της ΕΕ είχε ανάπτυξη μόλις 0,1%. Ισχνή δηλαδή, γεγονός που δείχνει ότι αρχίζει να «σαπίζει» και η χώρα της Μέρκελ.

Μετά τη Γαλλία που είναι σε δεινή θέση και η Γερμανία είναι θέμα χρόνου να τη δούμε να μπαίνει σε κύκλο ύφεσης. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά και ένας… δικός της άνθρωπος, ο Μπαρόζο μιλώντας στην ημερίδα για την Ευρώπη την οποία διοργανώνει η Ραδιοφωνία Δυτικής Γερμανίας (WDR) στο Βερολίνο, ζήτησε από τη Γερμανία… μεταρρυθμίσεις. «Η Γερμανία δεν πρέπει να χαλαρώνει. Το χρέος είναι πολύ υψηλό. Επιπλέον, η Γερμανία πρέπει να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα στον τομέα των υπηρεσιών και να αναπροσαρμόσει τους μισθούς, ανάλογα με την αύξηση της παραγωγικότητας», δήλωσε ο κ. Μπαρόζο.

Τι να σημαίνει άραγε αυτό; Ότι θα χαλαρώσει η πολιτική σε όλη την Ευρώπη ή ότι το Βερολίνο θα βάλει και τους Γερμανούς σε σκληρή λιτότητα; Αν γίνει το δεύτερο τότε θα δούμε πόσο θα αντέξει η γερμανική κοινωνία η οποία ήδη μαστίζεται από μεγάλες ανισότητες. Ο Μπαρόζο διαπίστωσε πρόοδο στις μεταρρυθμίσεις που υλοποιούνται σε κράτη-μέλη, επανάλαβε όμως ότι «η κοινωνική κατάσταση αποτελεί αιτία μεγάλης ανησυχίας σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες».

Ο Μπαρόζο αναφερόμενος στις μεταρρυθμίσεις που υλοποιούνται από τα κράτη-μέλη, ο πρόεδρος της Επιτροπής διαπίστωσε τα πρώτα θετικά αποτελέσματα:
«Έχει σημειωθεί πρόοδος τόσο σε ό,τι αφορά την διόρθωση των οικονομικών ανισοτήτων μεταξύ των χωρών όσο και στην ενίσχυση της οικονομικής σταθερότητας», δήλωσε.
Τόνισε ωστόσο ότι «δεν δικαιολογείται κανένα αίσθημα ικανοποίησης», όπως έδειξαν και οι δύσκολες διαπραγματεύσεις στην περίπτωση της Κύπρου» και πρόσθεσε ότι η ανάπτυξη σε ολόκληρη την Ευρώπη δεν είναι ικανοποιητική, ενώ ειδικά το ποσοστό της ανεργίας είναι ιδιαίτερα υψηλό.

Από την πλευρά της πάντως η Μέρκελ ήταν στον… κόσμο της.
«Η Γερμανία μπορεί να ευημερεί μακροπρόθεσμα μόνον εφόσον η Ευρώπη πηγαίνει καλά», επανέλαβε. Δήλωσε ακόμη βαθύτατα ανήσυχη για την άνοδο των ποσοστών ανεργίας των νέων στην Ευρώπη, αλλά επανέλαβε ότι «η ανάπτυξη θα έλθει ως αποτέλεσμα λογικών μεταρρυθμίσεων και σταθερών προϋπολογισμών».

Επισήμανε, ωστόσο, ότι είναι κρίσιμο να ενισχυθεί η κινητικότητα του εργατικού δυναμικού εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ανέφερε χαρακτηριστικά ότι, «όπως κάποιος από την Βάδη-Βυρτεμβέργη είναι διατεθειμένος να μετακομίσει στην Βαυαρία, έτσι θα πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι νέοι θα καλούνται εκεί όπου υπάρχει εργασία».

Αναφερόμενη πάντως στην γενικότερη κατάσταση στην ευρωπαϊκή οικονομία, η κυρία Μέρκελ δήλωσε ότι «το πρόβλημα είναι ότι δεν γνωρίζουμε με ποιον ακριβώς τρόπο επιθυμούμε (να βελτιώσουμε) την ανταγωνιστικότητα», ενώ ιδιαίτερα για την περίπτωση της Γαλλίας, εμφανίστηκε αισιόδοξη ότι στο επόμενο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο οι ηγέτες θα συμφωνήσουν ότι οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες της γαλλικής κυβέρνησης είναι επαρκείς προκειμένου να της δοθεί παράταση για την μείωση του ελλείμματος.
Αμετανόητη δηλαδή, αλλά η κρίση της χτυπάει την πόρτα. Αυτό δε θα μπορέσει να το αποφύγει.

Spiegel: Η «μαμά Μέρκελ» παρέλυσε την πολιτική

Κατά τη διάρκεια των οκτώ χρόνων που είναι καγκελάριος, η Άνγκελα Μέρκελ έχει νανουρίσει επιδέξια τους Γερμανούς, χρησιμοποιώντας πολιτικές που τους κάνει να αισθάνονται καλά, ώστε να στρέψουν την προσοχή τους από την πολιτική στην προσωπική άνεση. Αυτά και άλλα πολλά καταλογίζει στη γερμανίδα καγκελάριο ο Dirk Kurbjuweit σε άρθρο του στο Spiegel.

Όπως γράφει, τα οκτώ χρόνια στην εξουσία έχουν κάνει τη Μέρκελ να αναζητά μόνο την ηρεμία. «Ποια είναι όμως η κατάσταση της χώρας; Ο όρος που αναπτύχθηκε για να περιγράψει αυτή την περίοδο αναμονής είναι “Biedermeier”». Η πρώτη εποχή του «Biedermeier» ξεκίνησε με το Συνέδριο της Βιέννης το 1815 και τελείωσε το 1848, με τις ευρωπαϊκές επαναστάσεις. Σήμερα, η λέξη «Biedermeier» συνδέεται κυρίως με το στυλ των χαρακτηριστικών επίπλων της περιόδου, αλλά χρησιμοποιείται και για να εκφράσει ένα συγκεκριμένο ήσυχο, ληθαργικό είδος εσωτερικότητας, σημειώνει.

«Η Μέρκελ προέρχεται από μια συναινετική σχολή σκέψης. Ανατράφηκε στην κομμουνιστική Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, στην οποία η αντιπαράθεση και η πόλωσης θεωρούνταν αντιπαραγωγικά».

Η χώρα που έχει δημιουργήσει η Μέρκελ πρέπει να της θυμίζει ένα κομμάτι από το πρώτο σπίτι της, τη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, όπου το Biedermeier είχε πάρει τη μορφή μιας χώρας, γράφει ο Kurbjuweit. Η Μέρεκελ προσπαθεί να χτίσει ένα ήρεμο μέρος προστασίας για όλους μας και οι Γερμανοί δεν φαίνεται να αντιτίθενται σε αυτή την ιδέα, συνεχίζει. Εν μέρει αυτό γίνεται επειδή έχει καταφέρει να γλιτώσει την χώρα από την κρίση. «Τουλάχιστον η δημοκρατία είναι ζωντανή και καλά σε τοπικό επίπεδο.

Σε ομοσπονδιακό επίπεδο, όμως, η Γερμανία της Μέρκελ κοιμάται, εν μέρει λόγω της αποτυχίας της κυβέρνησης να παρουσιάσει νέες ιδέες και σχέδια». Και καταλήγει: «Η Γερμανία της Μέρκελ δεν έχει σε μεγάλο βαθμό αυτή τη διαδικασία της δημιουργικής σύγκρουσης. Η χώρα παρασύρεται σε λήθαργο και δημοκρατικό μαρασμό, επειδή οι πολίτες της δεν έχουν ερεθίσματα για αμφισβήτηση. Στις επερχόμενες ομοσπονδιακές εκλογές του Σεπτεμβρίου, η Μέρκελ βασίζεται επίσης στην ασύμμετρη αποστράτευση και αυτό είναι ένα σκάνδαλο. Ένας τρόπος για να περιγράψεις τη στρατηγική της θα ήταν: η διατήρηση της εξουσίας με την ασφυκτική επιβράδυνση των ψηφοφόρων. Και ένας άλλος: η δημιουργία μιας κοινωνίας Biedermeier με τις ευχάριστες πολιτικές της. Είμαστε πραγματικά σύμφωνοι με αυτό; Τελικά, θα ήταν τρομερό αν οι μελλοντικές γενιές συνέδεαν επίσης την εποχή μας κυρίως με έπιπλα».

spiegel.de

ΠΗΓΗ

Ισπανός τραπεζίτης στη φυλακή ! Άντε και στα δικά μας !

Την προσωρινή κράτηση του Μιγκέλ Μπλέσα, πρώην προέδρου του τραπεζικού ταμιευτηρίου, Caja Madrid, αποφάσισε το δικαστήριο κατηγορώντας τον για ευθύνες στην κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού τομέα της χώρας.

Ο Μλέσα, προσκείμενος στο Λαϊκό Κόμμα, του πρωθυπουργού, Μαριάνο Ραχόι, γίνεται ο πρώτος μεγαλοτραπεζίτης της χώρας που συλλαμβάνεται για ευθύνες στην κατάρρευση των τραπεζών της χώρας, ενώ η χρηματική εγγύηση για την άρση των περιοριστικών όρων ορίστικε στα 2,5 εκατομμύρια ευρώ.

Το δικαστήριο ερευνά τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίσθηκε ο Μιγκέλ Μλέσα τις υποθέσεις του ταμιευτηρίου, το οποίο μετά την συγχώνευσή του με άλλα έξι ταμιευτήρια δημιούργησε τον τραπεζικό κολοσσό Bankia, ο οποίος έγινε κατόπιν σύμβολο της 'φούσκας των ακινήτων'.

Ο Σίλβα διέταξε την προσωρινή κράτηση του τραπεζίτη εξαιτίας του «αναντίρρητου κινδύνου διαφυγής του» και όρισε χρηματική εγγύηση ύψους 2,5 εκατ. ευρώ για την άρση των περιοριστικών όρων.

Ο δικαστής κατηγορεί τον Μπλέσα για απιστία προς την επιχείρηση και για την μη σύννομη εξαγορά περιουσιακών στοιχείων και για παραποίηση δημοσίων εγγράφων.

Η Caja Madrid, με τον Μπλέσα στη διοίκησή της, ανακοίνωσε το 2008 την εξαγορά της αμερικανικής City National Bank of Florida έναντι 927 εκατ. δολαρίων (618 εκατ. ευρώ), ενώ κατόπιν απέκτησε το 100% του τραπεζικού αυτού ιδρύματος έναντι άλλων 190 εκατ. δολαρίων (127 εκατ. ευρώ).

Όμως, με βάση τα πραγματικά στοιχεία, η αξία της τράπεζας αυτής μόλις που έφθανε τα 581 εκατ. ευρώ κι «εν κατακλείδι, αυτό συνεπάγεται ζημία άνω των 500 εκατ.» για το ισπανικό ταμιευτήριο, υποστήριξε ο δικαστής, που το απέδωσε σε «κακή τραπεζική διαχείριση».

Μάλιστα, η δεξιά οργάνωση Μάνος Λίμπιας (Καθαρά Χέρια ΣΣ), που ανακίνησε την υπόθεση κατά του Μπλέσα, εκτιμά πως οι υπεύθυνοι της Caja Madrid ενδέχεται να καρπώθηκαν «πάνω από εκατό εκατ. δολάρια σε προμήθειες» κατά τη διάρκεια της εξαγοράς.

Δικαστικές πηγές αναφέρουν πως ο Μπλέσα, κατά τη διάρκεια της απολογίας του, υποστήριξε πως προέβη στην εξαγορά της City National Bank of Florida βασιζόμενος στην δεδηλωμένη εξουσιοδότηση της Κεντρικής Τράπεζας της Ισπανίας και στις θετικές μελέτες των αναλυτών, δεδομένου ότι το ισπανικό ταμιευτήριο διατηρούσε υποκατάστημά του στο Μαϊάμι από το 2000.

ΠΗΓΗ

Στις γαλέρες της μεσαιωνικής Κινεζοποίησης

Έχει αναλυθεί, πλέον, πολύπλευρα ότι αυτή η κυβέρνηση επιδιώκει να μεταβάλλει τη Ελλάδα σε μια μεσαιωνική γαλέρα: Το «μοντέλο Cosco» αποτελεί το υπόδειγμά της…
Το εργασιακό κάτεργο της «Cosco» αποτελεί το μεγάλο …απωθημένο του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά: Έχει δεσμευτεί(!) να φυτέψει εκατό Cosco σε όλη τη χώρα»!

Και ο κ. Τ. Αθανασόπουλος, πρόεδρος του λεγόμενου «Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου», σε συνέντευξή του στους «Financial Times», είχε δηλώσει κυνικότατα: «Οφείλουμε να αποδείξουμε ότι το πετυχημένο παράδειγμα της αμοιβαίας επωφελούς συνεργασίας που ξεκίνησε η Cosco στον Πειραιά δεν θα είναι το μοναδικό».

Το ταξίδι του πρωθυπουργού στην Κίνα έχει και αυτή τη σημειολογική διάσταση: Ήθελε να γνωρίσει από κοντά τα «κόλπα» της κινεζοποίησης…




Κινέζικα «κόλπα»

Το κινέζικο μοντέλο από το οποίο αναζητά «επενδύσεις» ο κ. Σαμαράς είναι κάπως έτσι:

Στο Χονγκ Κονγκ της «τρελής ανάπτυξης», το 1/3 του πληθυσμού, περί τα 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι, «ζουν» σε «δημόσια ενοικιαζόμενα σπίτια», όπως βαφτίζονται οι τρώγλες και τα παραπήγματα. Εκεί, στην πλουσιότερη πόλη της Ασίας, εκεί που το «μοντέλο Cosco» μεσουρανεί, στο πρώτο εξάμηνο του 2012 καταγράφηκαν επίσημα 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι να τελούν υπό καθεστώς απόλυτης φτώχειας και εξαθλίωσης. Εκεί, στην πλουσιότερη πόλη της Ασίας, εκεί που το «μοντέλο Cosco» μεσουρανεί, οι πιο φτωχοί κι από τους φτωχούς στοιβάζονται σε ενοικιαζόμενα μεταλλικά κλουβιά διαστάσεων 1,7 μ. Χ 0,7 μ., εγκατεστημένα σε εγκαταλειμμένες πολυκατοικίες και σε ερειπωμένα κτίρια «ζουν» μέσα σε δωμάτια που το καθένα στεγάζει και 20 τέτοια σιδερένια κλουβιά, όπως αυτό της φωτογραφίας.

πηγη

Ηλεκτρονικά η διεκπεραίωση 81 υπηρεσιών

Οδηγίες στα ΚΕΠ, για τον τρόπο με τον οποίο μία σειρά από υπηρεσίες μπορούν, πλέον, να παρέχονται εξ' ολοκλήρου ηλεκτρονικά στους πολίτες από την εθνική διαδικτυακή πύλη «ΕΡΜΗΣ», δίνει με εγκύκλιό του ο υφυπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Μανούσος Βολουδάκης.

Ειδικότερα, έπειτα από τεχνικές και θεσμικές παρεμβάσεις, αναβαθμίζεται το επίπεδο παροχής υπηρεσίας προς τον πολίτη για 81 πιστοποιημένες διαδικασίες, όπως εκδόσεις πιστοποιητικών, βεβαιώσεων, κ.λπ. Για τις υπηρεσίες αυτές, η συναλλαγή του πολίτη με τη δημόσια διοίκηση, μπορεί, πλέον, να διεκπεραιώνεται μέχρι τέλους ηλεκτρονικά, χωρίς ο πολίτης να χρειάζεται να επισκεφθεί αυτοπροσώπως οποιαδήποτε υπηρεσία, είτε για να υποβάλει αίτηση, είτε για να παραλάβει έγγραφο.

Οι τυποποιημένες αυτές διαδικασίες του ΕΡΜΗ βρίσκονται στην αρχική σελίδα, κάτω από τον τίτλο «Ηλεκτρονικές Υπηρεσίες».

Μοναδική προϋπόθεση είναι να έχει εγγραφεί ο πολίτης ως χρήστης στην πύλη «ΕΡΜΗΣ» και να μεταβεί στη συνέχεια για επιβεβαίωση της ταυτότητάς του σε οποιοδήποτε ΚΕΠ.

πηγη  ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η βαριά κληρονομιά της πληγωμένης γενιάς

Τα ποσοστά ανεργίας δεν προκαλούν πια καμία έκπληξη. 

Στο 27% ο γενικός δείκτης τον Φεβρουάριο, στο δυσθεώρητο 64,2% η ανεργία των νέων 15 – 24 ετών. 

Δύο στους τρεις νέους 15 – 24 αδυνατούν να εισέλθουν στον κόσμο της εργασίας· ένας στους τρεις νέους 25 – 34 ετών βρίσκεται εκτός εργασίας· ένας στους τέσσερις εργαζόμενους 35 – 44 ετών είναι χωρίς δουλειά. 

Δηλαδή: στις πιο παραγωγικές και ελπιδοφόρες ηλικιακές ομάδες του πληθυσμού το μέλλον κρύβεται πεισματικά. 

Μοιρολατρικά παρακολουθούμε τον βασανιστικό ανήφορο, ίσως διότι, λόγω κόπωσης και παράλυσης, δεν συνειδητοποιούμε το μέγεθος της ιστορικής καταστροφής.

Ο πολίτης αδυνατεί να εντάξει στη λογική της καθημερινότητάς του τέτοια μεγέθη, τέτοιες ιστορικές ποιότητες – ίσως και διότι λίγοι τού εξηγούν τη σημασία των αριθμών. 

Ο επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, Σάββας Ριμπόλης, συνεκτιμώντας τη διεθνή εμπειρία, υπολογίζει ότι αν η οικονομία σταθεροποιηθεί, τότε με δείκτη ανάπτυξης 3,5%, θα δημιουργούνται 50 χιλιάδες θέσεις ανά έτος. Χονδρικά, θα χρειαστούν δέκα χρόνια για να ανακτηθούν 500 χιλιάδες θέσεις εργασίας· είκοσι χρόνια, για να φτάσουμε σε γενικό δείκτη περίπου στο διεθνώς αποδεκτό 7%.

 Δεδομένου ότι, σύμφωνα με το αισιόδοξο σενάριο, η ανάκαμψη αναμένεται από το 2015, τότε μπορούμε βάσιμα να εικάσουμε πως η απασχόληση στην Ελλάδα, δηλαδή ο κόσμος της εργασίας, κατά την πενταετή ύφεση θα έχει υποστεί πλήγμα ιστορικών διαστάσεων, «βάρους» δύο δεκαετιών. 

Η ιστορική απώλεια επιβαρύνεται πολύ περισσότερο αν συνεκτιμηθούν, πρώτον, η διαρροή ειδικευμένου δυναμικού στο εξωτερικό – περίπου 200 χιλιάδες άνθρωποι στην παραγωγική ακμή τους, μια τάση που συνεχίζεται αμείωτη· δεύτερον, η διαρκής δημογραφική γήρανση του ελληνικού πληθυσμού, η οποία επιδεινώνει την ασφαλιστική-συνταξιοδοτική απειλή, μαζί με την ύφεση και την ανεργία· τρίτον, οι μακροπρόθεσμες συνέπειες από την υψηλή ανεργία των νέων και τη μακρόχρονη ανεργία των μεγαλύτερων.

 

 Ο νέος που δεν εισέρχεται εγκαίρως στην εργασία χάνει επαγγελματική εμπειρία και δεξιότητες, χάνει αυτοπεποίθηση και εγκοινωνισμό. 

Και η εθνική οικονομία με τη σειρά της χάνει παραγωγικότητα, αλλά χάνει και την ευκαιρία να ανανεωθεί με τη ζωτικότητα και τα μυαλά των νέων εργαζομένων.

 

 Η ανεργία των νέων και η χρόνια ανεργία είναι βαριά τραύματα στον κοινωνικό κορμό. 

Είναι φανερό πια ότι, εφόσον επέλθει σταθεροποίηση, η ανάκαμψη δεν μπορεί να στηριχτεί σε συμβατικές συνταγές και γιατροσόφια πολιτικών προσώπων μετρίων ικανοτήτων και περιορισμένης ή ανύπαρκτης νομιμοποίησης. 

Ούτε μπορεί να συμβεί οτιδήποτε χωρίς την κινητοποίηση της πλειονότητας των πολιτών και τη συμμετοχή τους στην εθνική ανασυγκρότηση. 

Χρειάζονται επειγόντως ριζοσπαστικές ιδέες για ανασύνταξη του θραυσμένου σήμερα παραγωγικού ιστού, με τόλμη και ειλικρίνεια, με διάθεση για υπερβάσεις και καινοτομίες σε κάθε πεδίο, αλλά πάντα γειωμένοι στην πραγματική οικονομία της παραγωγής και της δημιουργίας, και πάντα με μέριμνα για δίκαιη αναδιανομή του πλούτου και δίκαιη κατανομή των βαρών. 

 

Το μοντέλο του ραντιέρη-εισοδηματία-αεριτζή-κομματικού παράσιτου-κλεπτοκράτη πέθανε· μας άφησε όμως κληρονομιά μια ολόκληρη λαβωμένη γενιά.

 

πηγη

 

Νέα ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ συνέντευξη του Νίκου Κατσαρού για τους αεροψεκασμούς, HAARP, μετεωρολογικά όπλα, Monsanto!

Στην πραγματικά ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ συνέντευξη αναφέρονται γεγονότα για αεροψεκασμούς στον παρελθόν όπως την περίοδο του πυρηνικού
ατυχήματος στο Τσερνομπίλ το 1986 προκάλεσαν βροχή ώστε το ραδιενεργό νέφος να πέσει στη γη και να μη φτάσει μέχρι τη Μόσχα...

Γίνεται αναφορά στο σύστημα HAARP για τη λειτουργία του καθώς και τη χρήση του σε πιθανές στρατιωτικές εμπλοκές με τη Βόρεια Κορέα ή το Ιράν.

Η Ελλάδα και η Κύπρος στο συνέδριο των Ηνωμένων Εθνών για την βιοποικιλότητα στην Ιαπωνία το 2010 υπέγραψαν...

ανάμεσα σε 130 χώρες, αναστολή (για πέντε χρόνια, μέχρι το 2015 δηλαδή) των πειραμάτων για τη μεταβολή του κλίματος που σημαίνει ότι η γεωμηχανική είναι επίσημα αναγνωρισμένη! Τώρα κυβέρνηση και μετεωρολόγοι κάνουν τον "κινέζο" όταν μιλάμε για τροποποίηση του καιρού.
Βέβαια αν όλα αυτά που βλέπουμε γίνονται την περίοδο της αναστολής, φανταστείτε τι έχει να γίνει μετά!

Ο Νίκος Κατσαρός απαντά και στο ερώτημα που τίθεται από πολλούς αμφισβητίες των αεροψεκασμών δηλαδή στο ότι αυτοί που διατάσσουν ή εκτελούν τους αεροψεκασμούς ζουν στο ίδιο περιβάλλον και άρα εκτίθενται κι αυτοί στις ίδιες επιπτώσεις. Ακούστε την απάντηση του.

Ο Νίκος Κατσαρός είναι ένας διακεκριμένος Έλληνας επιστήμονας, επιστημονικός συνεργάτης στον «Δημόκριτο», π. Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Χημικών, π. Γραμματέας Έρευνας και Τεχνολογίας και π. Πρόεδρος του Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ) και τη συνέντευξη την παραχώρησε στο deletemoney.blogspot.gr

Τέσσερα συμπεράσματα από το απεργιακό Βατερλό

Ο όρος Βατερλό δεν είναι τυχαίος, παρότι ενέχει ένα στοιχείο υπερβολής: μετά την πρωτοφανή ήττα των καθηγητών και συνολικά του συνδικαλιστικού χώρου, το πλαίσιο της όποιας σύγκρουσης δεν μπορεί να είναι ξανά το ίδιο. Ή θα αλλάξει ριζικά με πρωτοβουλία της βάσης των εργαζομένων και των κινημάτων ή δε θα υπάρξει καν απόπειρα σύγκρουσης των δυνάμεων που υφίστανται τις συνέπειες της κρίσης με το μνημονιακό πόλο, δηλαδή με το…κατεστημένο της χώρας.

Του Θέμη Τζήμα

Συμπέρασμα πρώτο λοιπόν: η ήττα είναι πρωτοφανής. Γιατί; όχι βέβαια επειδή αυτό που αποκαλούμε συνδικαλιστική γραφειοκρατία απέδειξε για άλλη μια φορά ότι είναι ενσωματωμένη στο κατεστημένο της χώρας. Αυτό τα τελευταία χρόνια ιδίως κατέστη σαφές, μέσα από την επιλογή της μεθόδου της “τουφεκιάς στον αέρα”- με άσφαιρα μάλιστα- ενόσω ξηλώνεται όλο το εργατικό δίκαιο και ρίχνονται στο περιθώριο της ανεργίας ή της κακοπληρωμένης εργασίας εκατοντάδες χιλιάδες πρώην και νυν εργαζόμενοι.

Ποτέ όμως μέχρι σήμερα, τουλάχιστον τις πολλές τελευταίες δεκαετίες δεν υπήρξε τέτοια κωμικοτραγική μεθόδευση που να ισοπεδώνει την αξιοπιστία του συνδικαλισμού. Να προκηρύσσεται μια απεργία με εξαιρετικά συγκρουσιακό χαρακτήρα, οι οργανώσεις βάσεις του συνδικάτου να την υπερψηφίζουν με καταλυτικά ποσοστά, η ηγεσία ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να αφήνει ακάλυπτους τους εργαζομένους και έπειτα η ηγεσία του συνδικάτου, παίρνοντας πάσα από τη φιλοκυβερνητική απόφαση ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να ακυρώνει τις αποφάσεις της βάσης που η ίδια προκάλεσε.

Δηλαδή, οι μεν τριτοβάθμιες ενώσεις από τη μια να συντάσσονται έμπρακτα με την κυβερνητική γραμμή ότι δε γίνονται απεργίες εν μέσω πανελλαδικών- αλήθεια αύριο γιατί να μη συνταχθούν και με την άποψη ότι δε γίνονται απεργίες εν μέσω της μακράς τουριστικής περιόδου της χώρας;- η δε ηγεσία του συνδικάτου- με τη συμμετοχή μάλιστα και μιας ανοήτως φοβικής παράταξης που πρόσκειται στην αξιωματική αντιπολίτευση- να αναγνωρίζει το λιγότερο ότι ξεκίνησε για μια μάχη  μεγάλης έντασης χωρίς ούτε μια σφαίρα στο όπλο της, σύροντας τον κλάδο στην ταπείνωση και χαρίζοντας έναν περίπατο στην κυβέρνηση. Η άλλη βεβαίως εκτίμηση είναι ότι είχε πουλήσει ήδη την απεργία και έψαχνε την απεμπλοκή της.

Οι αρνητικές επιδράσεις των παραπάνω πολλαπλασιάζονται λόγω της συγκυρίας: δεν πρόκειται απλά για μια αποτυχημένη απεργία ακόμα αλλά για μια εντυπωσιακή ήττα που έπεται μιας σειράς αποτυχημένων, κατετμημμένων απεργιών. Για ένα κρίκο στην αλυσίδα αποτυχιών του συνδικαλιστικού κινήματος να εμφανίσει έστω ένδοξες ήττες, που να του διασφαλίζουν μια “ηθική”  δικαίωση, πολλώ δε μάλλον νίκες, εν μέσω της θύελλας που σαρώνει τη χώρα, ενώ και τα υπόλοιπα κοινωνικά κινήματα δείχνουν αδύναμα αν όχι εξουδετερωμένα- χαρακτηριστικό παράδειγμα το φοιτητικό κίνημα.

Συμπέρασμα δεύτερο: Η συνδικαλιστική ηγεσία των εργαζομένων έχει από καιρό τελειώσει. Δεν αναφέρομαι μόνο στα πρόσωπα αλλά κυρίως στον τρόπο λειτουργίας των συνδικάτων και στη νοοτροπία που τα διέπει. Έχει ενσωματωθεί πλήρως στο κατεστημένο όχι μόνο ή κυρίως λόγω των συγκεκριμένων προσώπων και της αλλοτρίωσής τους αλλά εξαιτίας της λογικής των συνδικάτων που είναι πλέον παρωχημένη.

Μετά το ’81- όχι παράλογα και εν πολλοίς πετυχημένα ως προς ορισμένες επιδιώξεις τους- τα συνδικάτα διέπονταν από τη διαμεσολαβητική νοοτροπία που περνούσε μέσα από την εναλλαγή κινητοποιήσεων, σπάνια γενικού πολιτικού και μετωπικού χαρακτήρα αλλά κυρίως κλαδικού και από τη διεκδίκηση μέσα από το ρόλο τους στο προνομιακό κόμμα έκφρασής τους που ήταν το ΠΑΣΟΚ. Αυτή η νοοτροπία εκφράστηκε κατεξοχήν μέσα από τη λειτουργία του κοινωνικού εταίρου και με ορισμένες συνθήκες ακόμα, κυρίως την πλημμυρίδα φθηνού δανεικού χρήματος διασφάλισε μια ορισμένη άνοδο του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων. Από την άλλη φυσικά αλλοτρίωσε τα ίδια τα συνδικάτα και εν τέλει τους αφαίρεσε όποια κινηματική διάσταση είχαν.

Σήμερα, οι συνθήκες για να επιτελέσουν το διαμεσολαβητικό τους ρόλο δεν υφίστανται. Δεν υπάρχει κανείς πρόθυμος να διαπραγματευτεί μαζί τους, ούτε κυβερνητικό κόμμα που να θέλει και να μπορεί να επιτύχει για αυτά έστω τις πλέον ανώδυνες κλαδικές τους επιδιώξεις. Στη μνημονιακή  Ελλάδα, δηλαδή στην Ελλάδα της επόμενης 30ετίας αν δεν αλλάξει κάτι δραστικά δεν υπάρχει χώρος για συνδικαλισμό, συλλογικές συμβάσεις, δικαιώματα και εργασία πλην αυτής που ταιριάζει σε μια ειδική οικονομική ζώνη με ενδημική, τεράστια ανεργία.

Αδύναμες, αμήχανες, αλλοτριωμένες και ελεγχόμενες, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες υποκρίνονται ότι δε βλέπουν την αλλαγή αυτή, εξ ου και υφίστανται διαδοχικές ήττες και απαξίωση.Το ζήτημα βέβαια δεν είναι ότι απαξιώνονται οι ηγεσίες αλλά ο ίδιος ο θεσμός και ότι οι εργαζόμενοι μένουν ολοένα πιο απροστάτευτοι.

Συμπέρασμα τρίτο: ο αφελής βολοντάρισμος για μια επανάσταση που όλο κοντοζυγώνει και όλο χάνεται εξαιτίας κάποιας προδοσίας σκορπίζει μόνο απογοήτευση στις διαρκώς συρρικνούμενες ζωντανές και δημιουργικές δυνάμεις της αριστεράς και της κοινωνίας. Πρώτα απ’ όλα είναι αφελές να περιμένει κανείς ούτως ή άλλως από δυνάμεις που καταγγέλλει ως συμβιβασμένες να υλοποιήσουν μέχρι τέλους μια ρήξη, παρότι η συμπεριφορά της ηγεσίας της ΟΛΜΕ όντως ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Αυτό που θα μπορούσε η αριστερά να κάνει είναι να αξιοποιήσει προς όφελός της τα πρώτα έστω δειλά βήματα τέτοιων δυνάμεων.

Το μεγάλο ερώτημα λοιπόν που πρέπει να την απασχολήσει- όλη την αυτοπροσδιοριζόμενη ως αριστερά με αντιμνημονιακό και αντισυστημικό πρόσημο- είναι γιατί αδυνατεί να οργανώσει συνθήκες ρήξης, σταδιακά δε ακόμα και σύγκρουσης. Μετά την αρχική προκήρυξη της απεργίας των εκπαιδευτικών, η αριστερά πέρα από διάφορες στομφώδεις δηλώσεις δεν μπόρεσε να κινητοποιήσει ούτε ένα φοιτητικό σύλλογο, ούτε ένα σωματείο εργαζομένων, ούτε μια δομή αλληλεγγύης, ούτε φυσικά να οργανώσει κάποια σημαντική συγκέντρωση αλληλεγγύης.

Έκανε ό,τι συνήθως: κάποιες σχετικά μικρές πορείες και μια ορισμένη παρουσία στις συγκεντρώσεις των εργαζομένων που σε τίποτα όμως δεν έδειχναν μια γενικότερη κοινωνική κινητοποίηση.

Και έτσι φτάνουμε στο τέταρτο συμπέρασμα: κάθε δύναμη που θεωρεί ότι από προοδευτική και αριστερή σκοπιά τίθεται στον αντίποδα της μνημονιακής στρατηγικής πρέπει να σκεφτεί σοβαρά τί κάνει λάθος. Διότι είτε επειδή η ελληνική κοινωνία είναι τόσο απελπισμένη που είναι διατεθειμένη να αγκαλιάσει την αυταπάτη του ελληνικού “success story”, όπως αναλύει ο Στέλιος Κούλογλου, είτε επειδή υπό τη μακρόχρονη επίδραση ισχυρών κατασταλτικών και πλέον του φόβου και της πραγματικότητας της φτώχειας έχει εν πολλοίς παθητικοποιηθεί και φτάνει να εκφράζει ένα μικροαστικό αντισυστημισμό διά της Χρυσής Αυγής, το πρόβλημα είναι ότι η εν γένει αριστερά δεν κινείται ούτε αποτελεσματικά- δηλαδή δεν εμπνέει τη βεβαιότητα ότι κομίζει μια ρεαλιστική εναλλακτική στρατηγική- ούτε ριζοσπαστικά- δηλαδή δεν απειλεί σε τίποτα την ευστάθεια του συστήματος.

Κάνοντας, ό,τι συνήθως, η αριστερά απλά υποκύπτει στο δικό της κομφορμισμό και στη δική της γραφειοκρατικοποίηση. Οφείλει αν θέλει να εξακολουθεί να υπάρχει και να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο να θέσει τα κατεξοχήν ερωτήματα; ποια στρατηγική εξόδου από την κρίση μπορεί να βγάλει το λαό από το αδιέξοδο και να του δώσει προοπτική νίκης; ποια είναι τα μέσα πάλης που μπορούν να έχουν μαζικότητα προς αυτήν την κατεύθυνση; ποιά είναι τα χαρακτηριστικά ενός συλλογικόυ υποκειμένου που θα μπορούσε να τραβήξει μπροστά στα παραπάνω; ποιές είναι οι νέες μέθοδοι δουλειάς στην κοινωνική βάση ώστε να αποκτήσει μαζικά χαρακτηριστικά;

Η παράγκα της δημοκρατίας

Τι είναι δημοκρατία; Μία μικρή ομάδα της πρώτης εθνικής, η Γουίγκαν, που είναι στα πρόθυρα του υποβιβασμού, να κερδίζει το κύπελλο Αγγλίας σε βάρος της πανίσχυρης οικονομικά και αθλητικά Μάντσεστερ Σίτι. Τι είναι έλλειψη δημοκρατίας και ισονομίας;

Να μη σου δίνουν δυο πέναλτι και να σφυρίζουν εις βάρος σου ένα ανύπαρκτο. Όπως συμβαίνει στην Ελλάδα. Αυτό το μπλοκάρισμα της «κινητικότητας» στον αθλητισμό, στην κοινωνία, στην πολιτική, παντού, σε συνδυασμό με την αδικία δημιουργεί θρόμβους που συνήθως προκαλούν επικίνδυνα εμφράγματα.

Η λέξη «παράγκα» το Σάββατο το βράδυ ηχούσε σε όλη την Ελλάδα. Γιατί στη χώρα μας, παρά την κρίση, οι «παράγκες» ζουν και βασιλεύουν.

Όλη η Ελλάδα εξακολουθεί μεταφορικά και κυριολεκτικά να είναι μία απέραντη παράγκα, καθώς αν δεν έχει κανείς πρόσβαση στα ποικίλα συστήματα εξουσιών, αν δεν έχει τις κατάλληλες διασυνδέσεις, τότε δεν έχει καμία τύχη σε κανέναν τομέα.

Υπ’ αυτή την οπτική, ακόμα κι αν επιτυγχάναμε την εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών, τίποτα δεν θα καταφέρουμε να επισυμβεί μακροπρόθεσμα, καθώς οι νόμοι θα εξακολουθούν να ισχύουν μόνο για τους «κάτω», ενώ οι «πάνω» θα βρίσκουν πάντα τρόπο να τους παρακάμπτουν. Αυτό, βέβαια, δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο της… «διεφθαρμένης» ελληνικής κοινωνίας, όπως θα έσπευδαν κάποιοι να συμπεράνουν.

Θυμίζουμε ότι η τράπεζα των τραπεζών, η περίφημη Goldman Sachs, σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg, αντιπαρέρχεται τους κανόνες που έχουν επιβληθεί στις ΗΠΑ προκειμένου να τεθούν όρια στην αισχροκέρδεια, βρίσκοντας «παραθυράκια». Για το λόγο αυτό έχει δημιουργήσει ένα μυστικό παράρτημα, το Multi-Strategy Investing(MSI), το οποίο είναι εξειδικευμένο να βρίσκει τρόπους παράκαμψης των νόμων. Δεν είναι τυχαίο ότι και η πολιτική αντιπαράθεση γίνεται πλέον με νομικούς όρους.

Έτσι, έχουμε τη λεγόμενη ερμηνεία του σύγχρονου «συνταγματισμού» όπου υπάρχει η «κυβέρνηση των νόμων» σε αντίθεση με την «κυβέρνηση των ανθρώπων». Σ’ αυτή την περίπτωση έχουμε την κρίση του «συνταγματικού σφάλματος», δηλαδή τις ερμηνείες και τα λεγόμενα «παραθυράκια», που αναζητά η MSI, όπου παρακάμπτεται το πνεύμα του νόμου.

Εν προκειμένω, η δημοκρατία χάνει το πολιτικό της περιεχόμενο και έτσι γίνεται «νομοκρατία»! Η νομοκρατία ενίοτε γίνεται η επίφαση της αλα Μπίσμαρκ “στρατιωτικής κοινωνίας” όπου κάθε κινητοποίηση αντιμετωπίζεται είτε αστυνομικά είτε με… επιστράτευση.

Κατ’ αυτό τον τρόπο, κερδισμένοι είναι αυτοί που έχουν τη δυνατότητα να στρατολογούν τους καλύτερους νομικούς αλλά και να έχουν πρόσβαση στα κέντρα λήψης αποφάσεων έτσι ώστε οι νόμοι που ψηφίζονται στη Βουλή να τους ευνοούν.

Αλλά ποιοι συγκεκριμένα είναι οι ευνοημένοι;

Είναι οι «πάνω» κάθε κοινωνικής και επαγγελματικής κατηγορίας, είναι οι μεγαλο-επιχειρηματίες, οι μεγαλογιατροί, οι μεγαλοδημοσιογράφοι οι μεγαλοσυνδικαλιστές κ.ά.

Αυτή η κατηγοριοποίηση υφίσταται στο εσωτερικό κάθε κοινωνικής κατηγορίας και ομάδας, η οποία δομείται με ιεραρχική, πυραμιδική μορφή.

Οι «μεγάλοι» (οι πάνω) όλων των κατηγοριών είναι αυτοί που διαπλέκονται δικτυακά –δίκτυο και διαπλοκή είναι τα άλλα ονόματα της «παράγκας»- επιδιώκοντας, την απόρριψη στον Καιάδα των μικρότερων ανταγωνιστών τους στο πλαίσιο του νεοφιλελευθερισμού που είναι η ιδεολογία της νομοκρατίας και παρουσιάζεται ως «μονόδρομος».

Το οικονομικό, το κοινωνικό και πολιτικό αδιέξοδο, λοιπόν, προκύπτει από τη μονοδρόμηση, από την αδυναμία έκφρασης εναλλακτικής λύσης, από την αδυναμία μιας σοβαρής προγραμματικής προσπάθειας για την διάλυση των «παραγκών» και την ανανέωση της δημοκρατίας.

πηγη

Ο ΣΟΥ-ΧΩ ΓΙΑ-ΚΟΝΟΜΑ ΛΙ-ΜΑΝ ΚΑΙ ΒΑΓΚΟΝ-ΛΙ

Δυό μήνες άμα κρατήσει το ταξείδι του Σαμαρά στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου, θα μιλάμε όλα κινέζικα, αφού προηγουμένως έχουμε μάθει απταίστως την τουρκική διάλεκτο (εξ άλλου είμαστε και συγγενείς με τους τελευταίους και δέν καταλαβαίνω γιατί να μην θέλουμε να μοιραστούμε ολα μας
τα πλούτη και να καλούμε ξένους, άσχετους από δώ κι από κεί…..)

Οι Κινέζοι δέ ειναι τόσο ενθουσιασμένοι με την Ελλάδα που ανακάμπτει, αναβαθμίζεται από τους οίκους αξιολόγησης (ενώ το χρέος αυξάνει…) γι αυτό και δέν βλέπουν την ώρα να φέρουν για ασφάλεια και μεγαλη απόδοση ολο τους τον πλούτο στην ΜΥΘΙΚΗ ΑΥΤΗ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΚΑΙ ΝΕΚΡΟΥΣ ΑΝΑΣΤΑΙΝΕΙ, οπως καληώρα την πεθαμένη οικονομία!!!!! ΕΙΝΑΙ ΑΘΛΟΣ (θα προστεθεί στους 12 του Ηρακλή) πού κατάφερε αυτή η μικρή χώρα να έχει πρωτογενές πλεόνασμα!!! Το ότι άφησε νηστικούς τους μισούς κατοίκους δέν ΕΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΗΜΑΣΙΑ. ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΒΓΕΙ Ο ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ ή Ο ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΕΚ ΤΗς ΤΡΙΜΕΡΟΥΣ ΘΑΥΜΑΤΟΠΟΙΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΤΑ ΔΕΛΤΙΑ ΤΩΝ ΟΚΤΩ ΝΑ ΘΡΙΑΜΒΟΛΟΓΗΣΕΙ…

ΜΑΓΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΑΥΜΑ, ΜΕ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΝΑΧΟΥΝ ΑΠΟΣΒΟΛΩΘΕΊ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ-ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΗΣ ΤΡΙΜΕΡΟΥΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΤΗ ΤΑΞΕΙ.

ΜΠΙΖΝΕΣ ΜΠΙΖΝΕΣ ΜΠΙΖΝΕΣ.ΜΠΟΥΛΝΤΟΖΕΣ ΑΟΡΑΤΕΣ ΠΑΝΤΟΥ, ΔΟΥΛΕΙΕΣ, ΔΟΥΛΕΙΕΣ, ΔΟΥΛΕΙΕΣ, ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΝΟ στην ΠΑΡΑΛΗΓΟΥΣΑ.

Το χωράφι το σκάψαμε ξεκολλώσαμε τα ζιζάνια, το λιπαρισαμε, το ποτίσαμε και τώρα ειναι έτοιμο να δεχτεί τη σπορά από την οποία θα βλαστήσουν καρποφόρα τους καρπούς των οποίων θα δρέψουν οι CANADIANS, OI CHINA FRIENDS, OI FROM RUSSIA WITH LOVE,OI EUROPEAN FRIENDS ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΟΙ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΑΤΛΑΝΤΙΚΟΥ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ….αφήνοντας στους κολλίγους να φάνε τη σοδειά πού δέν μπορεί να πουληθεί…

ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΒΕΒΑΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ, ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ή ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΤΟΝ 1/3 ΠΡΟΥΠΟΘΕΤΟΥΝ ΟΤΙ ΟΙ ΚΟΛΛΙΓΟΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΛΙΑΖΟΝΤΑΙ ΑΜΕΡΙΜΝΟΙ ΑΡΚΟΥΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΕΝΑ ή το ΜΙΣΟ ΠΙΑΤΟ ΦΑΊ. ΓΙΑΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΤΟΥΣ ΓΥΡΙΣΕΙ ΤΟ ΜΑΤΙ…..

Υπογραφή

Η ΣΟΥ-ΤΑ-ΧΩ ΜΑΖΕΜΕΝΑ (Κανέλλα Καζακοπούλου)

ΠΗΓΗ

"VIDEO" ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΟΝΤΑ ΣΥΜΒΟΥΛΟ ΙΩΑΝΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ...

"VIDEO" ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΟΝΤΑ ΣΥΜΒΟΥΛΟ ΤΗΣ Ο.ΣΥ. ΙΩΑΝΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ...

A' VIDEO



  B' VIDEO

ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΡΑΜΑ ΑΡΓΕΙ…

Μάλιστα! Είναι πλέον φανερό ότι κάτι άλλαξε στη χώρα. Ο Στουρνάρας δηλώνει ότι με το μνημόνιο δεν πήραμε δάνειο, αλλά σχεδόν δώρο και μας φαίνεται απολύτως φυσιολογικό διότι «είναι μαλάκες, τώρα θα το καταλάβουμε;». Ξεμπερδέψαμε. Βγάλαμε τα συμπεράσματά μας και ως εκεί.

Τελικά το ζητούμενο ήταν αυτό. Να ανακαλύψουμε αν ο Στουρνάρας είναι στημένος από τις τράπεζες και ο Σαμαράς συστημένος από τη Μέρκελ.

Μόλις το διαπιστώσαμε…. όλα εντάξει. Τι άλλο να κάνουμε; Μήπως υπάρχει λόγος σοβαρός να αντιδράσουμε; Φυσικά και όχι. Ικανοποιήσαμε τον εγωισμό μας με τη διαπίστωση ότι δεν είμαστε χαζοί κι ότι τους καταλάβαμε.

Οπότε το ΠΑΜΕ αποφάσισε να βγάλει ανακοίνωση για την Αντζελίνα Τζολί. Δε λέω, ενθαρρυντικό το γεγονός ότι τη γνωρίζει ή έστω την έχει ακουστά. Λυπηρό το γεγονός ότι το ΚΚΕ συνεχίζει να απομονώνεται γράφοντας πως «Αν οι αστοί δημοσιογράφοι, και όχι μόνο, θέλουν να προβάλουν καρκινοπαθείς αγωνίστριες και αγωνίστριες με μαστεκτομή που συνεχίζουν να δίνουν τη μάχη, ας έρθουν σε εμάς.

Έχουμε να τους δείξουμε εκατοντάδες εργάτριες, άλλες λαϊκές γυναίκες που εξακολουθούν, παρά την αρρώστια, να δίνουν τη μάχη του μεροκάματου, τη μάχη του μεγαλώματος και της ανατροφής των παιδιών χωρίς νταντάδες, τη μάχη συμμετοχής στους καθημερινούς κοινωνικούς αγώνες».

Τώρα, από πού κι ως που «εκατοντάδες εργάτριες» με καρκίνο του μαστού θέλουν να επιδειχθούν στα ΜΜΕ για να τη σπάσουν στην Τζολί, μόνο το ΚΚΕ το γνωρίζει. Επίσης, γίνεται φανερό από την ανακοίνωση ότι το ΚΚΕ πιστεύει πως «αληθινά πρότυπα άξια θαυμασμού» είναι μόνο οι καρκινοπαθείς εργάτριες μέλη του ΚΚΕ και όχι οι καθαρίστριες ή οι δικηγορίνες που ψηφίζουν άλλο κόμμα. Είναι κι αυτό μια άποψη, που σαφώς ξεκαθαρίζει την ιδεολογική καθαρότητα του πραγματικού καρκίνου του μαστού των κομμουνιστριών, από εκείνη των υπόλοιπων πολιτικών χώρων, που προφανώς δεν είναι ξεκάθαρη και επαναστατική.

Άποψη πάντως έχει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ευτυχώς όχι για την Ατζελίνα Τζολί, αλλά για την απεργία των καθηγητών στην περίοδο των πανελλαδικών που ξεκινούν σήμερα. Έχει την άποψη του καλού μύλου που όλα τ’ αλέθει. Και υπέρ των αιτημάτων των εκπαιδευτικών τάχθηκε και δεν πήρε ξεκάθαρη θέση για την απεργία καθώς δε θέλει, λέει, να επηρεάσει τα συνδικαλιστικά όργανα.

Τώρα το πώς γίνεται ένα κόμμα να θέλει να συμμετέχει στο υπάρχον συνδικαλιστικό τοπίο, αλλά να μην επιθυμεί να το επηρεάσει είναι κάτι που μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να το εξηγήσει. Πάντως ακούγοντας τον Πάνο Σκουρλέτη στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ να δηλώνει: «θεωρώ ότι πράγματι οι εκπαιδευτικοί, των οποίων αυτή τη στιγμή και τα κίνητρα και τα αιτήματα δεν χαρακτηρίζονται ως συντεχνιακά, θα πρέπει να κινηθούν με ένα τέτοιο τρόπο ώστε να κερδίσουν και τη συναίνεση της κοινωνίας στον δίκαιο, κατά τα άλλα, αγώνα τους», ειλικρινά δεν κατάλαβα τι εννοούσε.

Η κοινωνία είναι γνωστή σε όλους μας. Δεν είμαστε και καμιά ήπειρος. Μια μικρή χώρα είμαστε και γνωρίζουμε καλά ότι η «κοινωνία» ποτέ δε στηρίζει μια απεργία, επειδή ξεβολεύεται. Κι όταν λέμε «κοινωνία» σε αυτήν εντάσσονται και οι εκπαιδευτικοί που δε στηρίζουν ως πολίτες τις απεργίες των εργαζομένων στα νοσοκομεία, στα ΜΜΜ, στη ΔΕΗ και όπου αλλού.

Η «κοινωνία» στην Ελλάδα είναι φωτογραφία της παροιμίας «οι λαγοί κοπάδι δε γίνονται». Πάντα διαλυμένοι είναι κι ο καθένας τρέχει όπου του τη δώσει. Αυτή, λοιπόν, η στρεβλή «κοινωνία» όχι μόνο δε μπορεί να αποτελεί άλλοθι ώστε ένα κόμμα να μη στηρίζει ξεκάθαρα μια απεργία, αλλά είναι και βασική αιτία για να μη γίνονται πλέον απεργίες.

Από τη μια πλευρά, λοιπόν, αυτά τα νέα κι από την άλλη η «Χρυσή Αυγή» που συνεχίζει να πατά στην όλο και πιο φοβισμένη καθημερινότητα συλλέγοντας ψήφους για τις επόμενες εκλογές. Ακόμη και όσοι κομματικοί χώροι θέλησαν ειλικρινά να αντιπαρατεθούν στην αύξηση του νεοναζισμού έκαναν τραγικά λάθη με βασικότερο το ότι δεν πολεμάς τους βάρβαρους με πολιτισμό και ευγένειες. Θα σε νικήσουν.

Όσο για την τρικομματική – ουσιαστικά μοναρχική με δύο γελωτοποιούς – τα πράγματα δείχνουν ότι κάνει περίπατο σε πεδίο σπαρμένο από νεκρές περηφάνιες. Αν, μάλιστα, «ευοδωθεί» το δύσοσμο φλερτ Καρατζαφέρη – ΝΔ, τότε το πλήρως φασιστικοποιημένο κόμμα του Σαμαρά θα μπορεί να δηλώνει αντάξιο μιας δειλής κοινωνίας, ανίκανης να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Και το χάραμα αργεί…

kartesios

Διεθνής Αμνηστία: Παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων η επιστράτευση

Μετά τα βασανιστήρια ήρθε καταδίκη και για τη δικτατορικού τύπου επιστράτευση.

 Κόλαφος για την καθεστώς Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη αποτελεί ανακοίνωση της Διεθνούς Αμνηστία που χαρακτηρίζει την επιστράτευση των καθηγητών σαν καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
  
Η Jezerca Tigani, υποδιευθύντρια Ευρώπης και Κεντρικής Ασίας της οργάνωσης χαρακτήρισε την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης δυσανάλογη των περιστάσεων και τόνισε ότι παραβιάζει τις διεθνείς υποχρεώσεις της Ελλάδας για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μέσα σε λίγες παραγράφους η ΔΑ περιγράφει τα πραγματικά περιστατικά, που αποκρύπτονται από τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης, σε ό,τι αφορά σειρά διακιωμάτων των Ελλήνων εργαζομένων που καταπατά η τρικομματική κυβέρνηση.

Ύστερα από το βασανισμό αντιφασιστών κρατουμένων από τις δυνάμεις του Δένδια αλλά και τη διεθνή κατακραυγή για την καταπάτηση της ελευθεροτυπίας η ανακοίνωση της Διεθνούς Αμνηστίας έρχεται να προστεθεί στο μακρύ κατηγορώ διεθνών οργανώσεων εναντίον του αυταρχισμού.

Το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης:
15 Μαΐου 2013

Ελλάδα: Η επείγουσα ενέργεια για τη ματαίωση της απεργίας των εκπαιδευτικών είναι μη αναγκαία

Η χρήση ειδικών κυβερνητικών μέτρων για τη ματαίωση προτεινόμενης απεργίας εκπαιδευτικών στην Ελλάδα παραβιάζει τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας για τα ανθρώπινα δικαιώματα, δήλωσε η Διεθνής Αμνηστία.

Η Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) έχει προτείνει απεργιακές κινητοποιήσεις έξι ημερών κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής των εισαγωγικών εξετάσεων στα πανεπιστήμια, οι οποίες διεξάγονται στο τέλος του ακαδημαϊκού έτους και αρχίζουν την Παρασκευή, 17 Μαΐου.

 Οι απεργιακές κινητοποιήσεις -που σύμφωνα με αναφορές έχουν εγκριθεί από τις τοπικές ενώσεις εκπαιδευτικών- αποτελούν ένδειξη διαμαρτυρίας για την απόφαση που ελήφθη στα τέλη Απριλίου να αυξηθεί το ωράριο των εκπαιδευτικών. Συνδικαλιστικές οργανώσεις εκπαιδευτικών ισχυρίζονται ότι η αλλαγή θα οδηγήσει ουσιαστικά σε σημαντικό αριθμό απολύσεων και την υποβάθμιση της συνολικής ποιότητας της εκπαίδευσης στη χώρα.

Σε μια προσπάθεια να ακυρωθεί η απεργία, οι ελληνικές αρχές σύμφωνα με αναφορές επικαλούνται ειδική νομοθεσία, προκειμένου να αναγκάσουν τους εκπαιδευτικούς να συνεχίσουν να δουλεύουν. Οι εκπαιδευτικοί ενδεχομένως να αντιμετωπίσουν ποινικές διώξεις και φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών, αν δεν συμμορφωθούν -εάν τους ασκηθεί ποινική διώξη, αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να τεθούν σε άμεση διαθεσιμότητα και την προοπτική να χάσουν τη δουλειά τους.

«Μια καθολική απαγόρευση του δικαιώματος των εκπαιδευτικών στην απεργία, που επιβάλλεται με την ποινική δίωξη και την απειλή της ποινής φυλάκισης, είναι σαφώς μη αναγκαία και δυσανάλογη, και θα παραβίαζε τις διεθνείς υποχρεώσεις της Ελλάδας στα ανθρώπινα δικαιώματα», δήλωσε η Jezerca Tigani, Αναπληρώτρια Διευθύντρια του Προγράμματος της Διεθνούς Αμνηστίας για την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία.

«Εποχές οικονομικής κρίσης δεν απαλλάσσουν κυβερνήσεις από τις υποχρεώσεις τους να υπερασπίζονται όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα, και ειδικά τα δικαιώματα των εργαζομένων δεν πρέπει να γίνονται τα θύματα της κρίσης.»

Βάσει του ελληνικού δικαίου η κυβέρνηση έχει την εξουσία να επιστρατεύει εργαζομένους εν καιρώ ειρήνης, σε περίπτωση που απαιτεί την υιοθέτηση επειγόντων μέτρων για να αντιμετωπίσει τις ανάγκες άμυνας της χώρας ή επείγουσα κοινωνική ανάγκη -για παράδειγμα, μια φυσική καταστροφή ή κίνδυνο για τη δημόσια υγεία.

Όταν ανακοινώθηκε η χρήση αυτής της νομικής διάταξης εναντίον της απεργίας των εκπαιδευτικών, η κυβέρνηση υποστήριξε ότι το μέτρο ήταν αναγκαίο «για να αποτραπεί η σοβαρή διαταραχή στην κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας και για τη διαφύλαξη της δημόσιας τάξης και την υγεία των υποψήφιων φοιτητών».

Βάσει του διεθνούς δικαίου, η Ελλάδα έχει δεσμευτική υποχρέωση να σέβεται και να προστατεύει το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι, το οποίο περιλαμβάνει το δικαίωμα να οργανώνει -να συστήνει και να συμμετέχει σε συνδικαλιστικές οργανώσεις- και το δικαίωμα της απεργίας. Οι υποχρεώσεις αυτές καθορίζονται στις διεθνείς συνθήκες ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις οποίες είναι συμβαλλόμενο μέρος. Αυτές περιλαμβάνουν το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα -το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Μορφωτικά Δικαιώματα -την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα- και τη σύμβαση Νο. 87 του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας σχετικά με την Ελευθερία του Συνεταιρίζεσθαι και την Προστασία του Δικαιώματος της Σύστασης.

Τα δικαιώματα αυτά μπορεί να περιοριστούν μόνο υπό πολύ συγκεκριμένες συνθήκες εάν ο περιορισμός αυτός είναι καταφανώς αναγκαίος και αναλογικός, και θα προστατεύσει την εθνική ασφάλεια, δημόσια ασφάλεια, δημόσια υγεία ή ήθη, ή τα δικαιώματα και ελευθερίες των άλλων.

Στη βάση αυτή, πολύ στενοί περιορισμοί του δικαιώματος της απεργίας, μπορεί να είναι επιτρεπτοί. Αυτό θα μπορούσε να ισχύει για τις ένοπλες δυνάμεις, την αστυνομία και άλλους δημόσιους λειτουργούς που ασκούν κρατική εξουσία. Επίσης, θα μπορούσε να ισχύει και για τους εργαζόμενους σε βασικές υπηρεσίες -υπηρεσίες οι οποίες, εάν διακοπούν, θα έθεταν σε κίνδυνο τη ζωή, την προσωπική ασφάλεια ή την υγεία του πληθυσμού.

Εμπειρογνώμονες του ΔΟΕ έχουν επισημάνει ότι ο τομέας της εκπαίδευσης δεν αποτελεί βασική υπηρεσία με την αυστηρή έννοια του όρου αυτού και, γενικότερα, οποιοιδήποτε περιορισμοί που αφορούν απεργίες πρέπει να είναι εύλογοι και δεν πρέπει να περιορίζουν σημαντικά συνδικαλιστικές οργανώσεις.

Από το 2010, οι έλληνες εργαζόμενοι έχουν πραγματοποιήσει αρκετές απεργίες κατά των μέτρων λιτότητας διαμαρτυρόμενοι για τις σοβαρές περικοπές σε μισθούς και κυβερνητικά προγράμματα.

ΠΗΓΗ

ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ…

-1ος  ΜΥΘΟΣ : “Η κρίση είναι (λένε…) παγκόσμια !”

  -Η  ΑΛΗΘΕΙΑ : 
 Η κρίση είναι των ισχυρών “αποθεματικών νομισμάτων”, κυρίως της Ευρωπαϊκής  Ενωσης,Αγγλιας και Η.Π.Α. και  οφείλεται στην απληστία του χρηματοτραπεζικού συστήματος .

  -Ιαπωνία, Κίνα, Αυστραλία, Καναδάς, Ρωσία και άλλες 150 χώρες του πλανήτη έχουν διαρκείς αναπτυξιακούς ρυθμούς, για όσο χρόνο τα νομίσματά τους  ΔΕΝ  αποτελούν στόχο των κερδοσκόπων. 
Ειδικά η  Κίνα “υποτιμά” διαρκώς το δικό της νόμισμα – το γουάν – ώστε να αποφεύγει … δυσάρεστες καταστάσεις.
  -”Στόχος”  γίνονται όσα κράτη έχουν ως νόμισμα το ευρώ και το δολάριο, αφού αυτά τα νομίσματα χαρακτηρίζονται “διεθνή” και προσφέρονται για κερδοσκοπία !

  -2ος  ΜΥΘΟΣ :
 “Οσα κράτη έχουν δυνατό παραγωγικό ιστό, βιομηχανία και τουρισμό  ΔΕΝ  κινδυνεύουν “.
  -Η  ΑΛΗΘΕΙΑ  :
 Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία και η Αγγλία 
(με την ισχυρή λίρα) αποτελούν 4 από τις πιό “παραγωγικές” χώρες του πλανήτη, με αυτοκινητοβιομηχανίες, τουρισμό και πλήρη αυτάρκεια  σε  ΟΛΑ  τα προϊόντα
 (κάνουν και εξαγωγές !) .

  -Και όμως :
 Η … “κρίση ” έχει χτυπήσει και αυτά τα κράτη
 αφού τα “διεθνή” νομίσματα που κατέχουν “μεταναστεύουν ” εύκολα προς “τρίτες χώρες”
(Ελβετία ,”off-shore” κλπ. ) 
από “μεγαλοεπιχειρηματιες” κερδοσκόπους 
,απατεωνες – ΠΡΟΔΟΤΕΣ  πολιτικους
,μαφιοζους και… οικονομικούς μετανάστες.

  -ΟΛΟΙ  ΑΥΤΟΙ  τρεμουν στην ιδεα  μηπως  τα   αποθηκευμενα  ευρω  τους 
(μιλαμε για  εκατονταδες  δισεκατομμυρια…) 
ισως  μετατραπουν – ταχυτατα – σε…αχρηστο  χαρτι  ,αν  τα  διαφορα  κρατη  επιστρεψουν  στα  εθνικα  τους  νομισματα:

  – ΑΥΤΟ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ!

  -Απλά σκεφτείτε :  Γιατί δεν έχει “κρίση” η Τουρκία , η Τυνησία, η Αίγυπτος, η Βραζιλία, η Ν.Ζηλανδια, η Νορβηγια ;(και τόσοι άλλοι…)

  -Απλό είναι :
 ΔΕΝ  έχουν ισχυρά νομίσματα ώστε να πέσουν θύματα των κερδοσκόπων.
 Και επίσης μπορούν να έχουν τον έλεγχο των νομισμάτων τους, αφού το εκτυπώνουν ΟΙ ΙΔΙΕΣ
 (μην ξεχναμε ποτε  οτι  το εθνικο νομισμα αποτελει  συμβολο  ΕΘΝΙΚΗΣ  ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ  -οπως  και  η  σημαια!).

  – Ενώ το ευρώ τυπώνεται μόνον από  ΜΙΑ  χώρα, τη Γερμανία  (η Ευρωπαϊκή  Κεντρική  Τράπεζα βρίσκεται στη Φρανκφούρτη). Οταν  το  χρημα  “μεταναστευει” στις  ελβετικες  τραπεζες  και  σε  “off-shore” δημιουργειται …ΕΛΛΕΙΜΜΑ.

  – Το  ελλειμμα  αναγκαζει  τη  χωρα  σε  δανεισμο,ο δανεισμος  φερνει  χρεη ,τα “χρεη” οδηγουν  σε …νεα δανεια , 
τα  χρεη ( και  τα  δανεια ) οδηγουν  στα …”μνημονια”,
στην  κοινωνικη – οικονομικη  εξαθλιωση,
στη  χρεωκοπια, 
στην απογνωση, 
στη  μεταναστευση του παραγωγικου ιστου ,
στις αυτοκτονιες,
στο  ΓΕΝΙΚΟ  ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ  της  δημοσιας  και  ιδιωτικης  περιουσιας.

  -Ετσι – μεθοδικα  και  με  ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ  ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ – ολοκληρα κρατη  περνουν  κατω  απο  τον  ΠΛΗΡΗ  ΕΛΕΓΧΟ  τραπεζιτων  και  κερδοσκοπων.

  -Η εθνικη-λαικη κυριαρχια  και  οι  δημοκρατικες  ελευθεριες  ΕΚΜΗΔΕΝΙΖΟΝΤΑΙ…  

 - 3oς ΜΥΘΟΣ : “Αν φύγουμε απ’ την Ε.Ε. και απ’ το ευρώ θα… καταστραφούμε!”
  -Η  ΑΛΗΘΕΙΑ : Η Ε.Ε. δεσμεύει τα κράτη – μέλη της με τις “υποχρεωτικές κοινοτικές οδηγίες” , εμποδίζοντας τις παραγωγικές δραστηριότητες τους  – με  τις …”ποσοστώσεις”- καταργώντας στην ουσία την εθνική τους κυριαρχία.

  – Το ευρώ λειτουργεί ως”εργαλείο χρεωκοπίας” στα χέρια των κερδοσκόπων (κάθε λογής !)
 -βλέπε Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία κλπ. 

  -Η αποδεσμεύσή μας από την Ε.Ε. και η επιστροφή μας στη δραχμή, θα φέρει την αληθινή ανάπτυξη,
 αφού θα έχουμε το δικαίωμα στην εκτύπωση του δικού μας νομίσματος, θα θέσουμε  “πλαφόν”- διατιμηση στα κοινωνικα αγαθα,
 (κάτι που ΔΕΝ  επιτρέπει τωρα η …”ελεύθερη οικονομία” και η Ε.Ε.) γεγονός που θα αποκαταστήσει τη χαμένη μας εθνική κυριαρχία, αξιοπρέπεια και – συγχρόνως – θα μπορούμε να έχουμε ανεξάρτητη πολιτική – οικονομικη αναπτυξη  έξω απ’ τις “τανάλιες” των  Βρυξελλών και του Βερολίνου.

  -Πρέπει – βεβαίως – οι απατεώνες  που κυβερνούν τη χώρα επί δεκαετίες , να τιμωρηθούν παραδειγματικά ώστε να αποφύγουμε παρόμοιες καταστάσεις κατάχρησης εξουσίας και συσσώρευσης  χρημάτων σε  ΛΙΓΑ πρόσωπα, ΟΛΑ μισητά από το λαό !

 - 4ος  ΜΥΘΟΣ : “Αν φέρουμε πίσω τη δραχμή θα χάσουμε το … ισχυρό ευρώ και θα έχουμε ένα υποτιμημένο νόμισμα”.
  -Η  ΑΛΗΘΕΙΑ : Το ευρώ μπορεί (προσωρινά) να φαίνεται “ισχυρό”- όμως η αγοραστική του δύναμη σύντομα μπορει να καταρρεύσει, αν ένα(ή περισσότερα) μέλη της ευρωζώνης αποχωρήσουν.
  -Εκείνοι που θα ζημιωθούν από την επιστροφή στη δραχμή είναι όσοι έχουν τεράστιες καταθέσεις σε ευρώ- αφού το ευρωνόμισμα   ΘΑ ΧΑΣΕΙ  μεγάλο μέρος της αγοραστικής του δύναμης.
  – Ομως οι απλοί – μη προνομιούχοι -πολίτες θα ωφεληθούν  ΑΜΕΣΑ  -και αυτό έχει σημασία !

  -Οσο για την ισοτιμία της δραχμής, αυτό  είναι  πάντα ζήτημα   κρατικης “παρεμβατικής” πολιτικής :
  -Εάν έχουμε το δικό μας νόμισμα, είμαστε σε θέση να ελέγχουμε τα φαινόμενα αισχροκέρδειας και να παρεμβαίνουμε στις τιμές  προϊόντων  και  υπηρεσιών. 
  -Σκεφτείτε απλά, πως η Ελλάδα  είχε  παραγωγική ανάπτυξη εδω και 180 χρόνια  ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ  τη ΔΡΑΧΜΗ, ενώ όταν απέκτησε…ευρώ – απο την 1/1/2002 -  οδηγήθηκε στην εξαθλίωση  αφού το “ευρωσυνάλλαγμα” οδηγήθηκε από τους “διαπλεκόμενους” απατεώνες-προδοτες  του πολιτικοοικονομικού  συστήματος  εκτός της χώρας μας -στο εξωτερικό – αφήνοντας τους Ελληνες με τα … κέρματα(και τα χρεη!)
  – Απλά παραδείγματα :

      – Μια ημέρα πριν η Ελλάδα μπεί στο ευρώ (31/12/2001)                             
 - Τιμή φραντζόλας ψωμιού  80 δρχ   .
  -Τιμή εισιτηρίου  λεωφορείου 150 δρχ.              
  -Μπαταρίες (από υπαίθρια αγορά) 100 δρχ.
  -Τιμή εφημερίδας 100 δρχ.
  -Τιμή κρασιού χύμα  (1,5 lt.) 300 δρχ.
  -Μέσος μισθός 150.000δρχ.

        ΣΗΜΕΡΑ :  (Μαιος 2012)
  -Φραντζόλα ψωμιού  0.70 ευρώ = 238 δρχ.
  -Εισιτήριο λεωφορείου 1.40 ευρώ = 477 δρχ.
  -Μπαταρίες (από υπαίθρια αγορά) 1 ευρώ = 341 δρχ.
  -Τιμή εφημεριδας  1.50 ευρώ = 511 δρχ.
  -Τιμή κρασιού χύμα (1,5 lt) 3ευρώ = 1022 δρχ.
  -Μέσος σημερινός μισθός 800 ευρώ =  272.600 δρχ.

                 -Αυτονόητο  γενικό  Συμπέρασμα :

  -ΤΡΙΠΛΑΣΙΑΣΤΗΚΕ  η τιμή προϊόντων και υπηρεσιών ενώ ο μέσος μισθός (ούτε κάν) διπλασιάστηκε. Δηλ. η αγοραστική δύναμη των πολιτών έπεσε κατά 33% -35% !(τουλαχιστον).  Ας σκεφτούμε-επίσης- τις νέες μειώσεις μισθών – συντάξεων και τις αυξήσεις τιμών και υπηρεσιών (ΔΕΗ , εισιτήρια κλπ.) που έρχονται… Χωρίς να υπολογίσουμε τη ραγδαία υποβάθμιση της ποιότητας τροφίμων και υπηρεσιών που πληρώνουν οι πολίτες .

  -Υπ’ όψιν ότι σε Γερμανία , Βέλγιο, Γαλλία κλπ. ο πρώτος μισθός είναι 1.500-2.000 ευρώ, ενω οι τιμές πολλών προϊόντων και υπηρεσιών  βρίσκονται στα 2/3 των τιμών της χώρας μας!  (ειδικά στα  SUPER  MARKETS).

  -Οσο για τη βοήθεια σε  “τρόφιμα”  που προσφέρει στους φτωχούς η Ε.Ε. (μικρά κιβώτια που περιέχουν κυρίως ζυμαρικά) κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί για την ποιότητά τους ή για τυχόν “επιστημονική επεξεργασία” -κάθε μορφής- και ο …νοών νοήτω! 

 - 5oς  ΜΥΘΟΣ : “Αν κηρύξουμε στάση πληρωμών- ως προς το εξωτερικό χρέος θα είμαστε … αφερέγγυοι προς τους δανειστές”.
  -Η  ΑΛΗΘΕΙΑ : Το μεγαλύτερο μέρος του σημερινού ελληνικού “χρέους” είναι  ΠΑΡΑΝΟΜΟ  είτε γιατί  έχει ήδη πληρωθεί (λόγω τοκοχρεωλυσίων) είτε γιατί όσοι μας δάνειζαν  ΓΝΩΡΙΖΑΝ από πριν, ότι ήταν  ΑΔΥΝΑΤΟΝ  να πάρουν πίσω τα χρήματά τους.
-Οπότε “κάπου αλλού ” απέβλεπαν, έχοντας – βέβαια- ως συνεργάτες τους και ντόπιους-ΠΡΟΔΟΤΕΣ πολιτικούς…που πρέπει να λογοδοτήσουν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά !
  -Πρέπει να γίνει ΑΜΕΣΟΣ λογιστικός έλεγχος του “χρέους” (ποιές υπογραφές φέρουν τα ομόλογα, τι ημερομηνία έχουν, που πήγαν τα χρήματα και σε ποιούς λογαριασμούς κλπ.) . 
  -Φυσικά και πρέπει να αποδοθούν  ΠΟΙΝΙΚΕΣ  ευθύνες σε όσους καταχράστηκαν την εμπιστοσύνη και τον εθνικό πλούτο- υποτιμώντας  παράλληλα την νοημοσύνη των Ελλήνων.
  – Φυσικά ΔΕΝ θα είναι “ειδικά δικαστήρια” (τύπου  Βουλής κλπ.)- όπου…. “κόρακας μάτι κοράκου δεν βγάζει”, αλλά  λαϊκά με έντιμους-δημοκρατικούς δικαστές.

  -6ος  ΜΥΘΟΣ : “Η  Ε.Ε. προστατεύει τα σύνορά μας”.
  -Η  ΑΛΗΘΕΙΑ : Κάθε μέρα εισέρχονται στο έδαφός της Ελλάδας τουλάχιστον 1.000 λαθρομετανάστες από διάφορες χώρες (οι περισσότεροι παραμένουν εδώ-με τα …γνωστα-εγκληματικα  αποτελεσματα…).

  -Οσο για το αν θα βοηθήσουν οι Ευρωπαίοι σε περίπτωση -πχ.  κατάληψης κάποιου νησιού – από τους εξ’ Ανατολών γείτονες , αυτό ανάγεται προφανώς στη σφαίρα της …”θεωρητικής προσέγγισης”. (Φανταστείτε Γάλλους, Ισπανούς, Γερμανούς κλπ. να πολεμούν Τούρκους στο…Αιγαίο. Μάλλον έχετε μεγάλη φαντασία !).

7ος ΜΥΘΟΣ: Αν  η  Ελλαδα   επιστρεψει  στη  ΔΡΑΧΜΗ ,δεν θα  εχει ( λενε…) χρηματα  για  εισαγωγες  καυσιμων, φαρμακων,μηχανηματων κλπ.
-Η  ΑΛΗΘΕΙΑ: Η  Ελλαδα  προμηθευοταν  ΠΑΝΤΑ  εισαγομενα  προιοντα  ( πολυ  πριν  ερθει  το…ευρω)  με  το -αφθονο -τουριστικο  και  ναυτιλιακο  συναλλαγμα (δολλαρια,μαρκα κλπ.)  χωρις  να  λειψει  ποτε  ΤΙΠΟΤΑ  απο  τον  ελληνικο  πληθυσμο και “clearing”, δηλ.  ανταλλαγη  αγαθων  με  αλλες  χωρες  (π.χ.  δινουμε  φρουτα, λαχανικα,λαδι ,γαλακτομικα  αντι  πετρελαιου -συμβαινει  ακομα  και  τωρα…).

 -Επισης:Οι ”νεες  δραχμες” που  θα  εκτυπωθουν  μπορει  να  ειναι  ισχυροτερες  απο  πολλα   νομισματα  -αν  εχουν  σταθερη  ισοτιμια  σε  πολυτιμο  μεταλλο(π.χ. 1  ΔΡΑΧΜΗ  να  αντιστοιχει   με   1/100  της  ουγγιας  καθαρου  αργυρου).

  -Υποψην  οτι  ο  αργυρος  εχει  σταθεροτητα   στην  αξια  του -συνηθως  μια  ουγγια (30  γραμμαρια)  πωλειται  στις  διεθνεις  αγορες   για  22  δολλαρια – περιπου).
   
  -8ος  ΜΥΘΟΣ : Ο “γερμανογαλλικός άξονας” μοιάζει με τον ναζιστικο “γερμανοϊταλικό άξονα” του Χίτλερ και του Μουσολίνι τις δεκαετίες του ’30-’40.

  -Η  ΑΛΗΘΕΙΑ : Ισχύει – αλλά μόνο σε γενικές γραμμές. Τουλαχιστον, τότε  ήξερες “ποιοί ήσαν οι αντίπαλοι”:
  – Σήμερα  οι αντίπαλοι είναι απλά “αχυράνθρωποι” ενός ΑΠΛΗΣΤΟΥ -σχεδον “αόρατου”- χρηματοτραπεζικού συστήματος που επιδιώκει τον πλήρη έλεγχο και την απόλυτη εξουσία επάνω στα κρατη και στους λαούς…

“Αν  δεν  αποφασιζεις  ΕΣΥ  για  την  τυχη  σου, τοτε αφηνεις  τους  αλλους  ν’  αποφασιζουν  ΓΙΑ  ΣΕΝΑ…”.

 -Και  οταν  ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ  οτι  οι  αλλοι  ειναι  ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ …ΔΕΝ  ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΕΣΑΙ  ΤΙΠΟΤΑ   ΜΑΖΙ   ΤΟΥΣ – ουτε  τους  εμπιστευεσαι:

– Η  ΕΠΙΒΑΛΛΕΙΣ  τους    ΔΙΚΟΥΣ   ΣΟΥ  ΟΡΟΥΣ   …ή  ΑΠΟΧΩΡΕΙΣ! 
Η  πραγματικη  ζωη  ΔΕΝ  ειναι … ποκερ – για  να…μπλοφαρεις!

Ιωάννης Δ. Ζαφειρόπουλος

THAT’S ALL…