Βλέπω ελεύθερο φωτοτυπικό με την άκρη του ματιού μου. Πρέπει να δράσω γρήγορα .Με ένα άλμα βρίσκομαι μπροστά του .Χαμογελάω και ενώ βγάζω φωτοτυπίες χτυπάει το κουδούνι για προσευχή.
Φεύγω σφαίρα για το προαύλιο ενώ το φωτοτυπικό ακόμα τυπώνει.
Αρχίζουν ΄ τα…γεια σας κύριε, γεια σας κύριε .Ανάσες για μένα .Χαλαρώνω. Αλλά όχι για πολύ .
Γράφει ο Δημήτρης Τσιριγώτης
Πρέπει να μαζέψουμε τα παιδιά σε σειρές για προσευχή. Αυτά λες και το κάνουν επίτηδες κάνουν το πιο αργό τους βάδισμα ενώ νιώθω το πιο γρήγορο λαχάνιασμα ,παρότι ακίνητος. Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ την ώρα της προσευχής. Αποφασίζω να την κάνω την αμαρτία μου .Πριν ολοκληρωθεί βρίσκομαι με χαλαρά πηδηματάκια στο γραφείο και εκτυπώνω τα θέματα του τεστ της 1ης ώρας. Τα κατάφερα. Αρπάζω και τις φωτοτυπίες από το φωτοτυπικό και έφυγα για τη τάξη.
Μπαίνω στο Β5 .Όλα τα παιδιά είναι όρθια και τιτιβίζουν .Μετά το ΄ καθίστε κάτω ΄ για 5η φορά κάθονται. Ανακοινώνω αποφασιστικά ότι θα γράψουμε τεστ στη φυσική. Μετά τα ΄ όχι κύριε ΄ και τα ΄ σας παρακαλούμε κύριε ΄ ξεκινάμε.6 παιδιά του τμήματος πρέπει να εξεταστούν προφορικά .Κάνω ένα γρήγορο υπολογισμό 25 λεπτά το τεστ δια 6 =4 περίπου λεπτά το κάθε παιδί. Ξεκινάω λοιπόν με το ρολόι στο χέρι .Ταυτόχρονα με την προφορική εξέταση πρέπει να απαντάω σε απορίες των υπόλοιπων 22 παιδιών σχετικά με τα θέματα ,να προσέχω μην αντιγράψει κανένα και να βαθμολογώ επιτόπου τους 6.Εκείνη την ώρα χτυπάει η πόρτα .Είναι συνάδελφος που πρέπει να ανακοινώσει κάτι σημαντικό στα παιδιά σχετικά με μία εκδρομή. Το μάτι μου γυαλίζει και νιώθω να χαμογελώ χωρίς να το θέλω. Το χαμόγελο του τρελού. Μασώμενο ντεπόν νούμερο 1 .Χωρίς πολύ σκέψη , το χέρι πάει μόνο του. Ένα παιδί ζητά τουαλέτα .Όχι πριν τελειώσει το τεστ του λέω .Είναι επείγον μου απαντάει. Του δίνω 1 λεπτό. Το τεστ ολοκληρώνεται τελικά σε 30 λεπτά. Μαζεύοντας τις κόλλες αρχίζω να παραδίδω το επόμενο μάθημα. Έχουμε και λέμε : τεστ 30΄(καθαρά 15΄),παράδοση παρακάτω 10΄, ασκήσεις για την επόμενη φορά 5΄.Τα κατάφερα!
Διάλλειμα αλλά όχι για μένα. Κατεβαίνοντας τις σκάλες βλέπω 2 γονείς να μου χαμογελάνε από μακριά. Είχαν έρθει ξανά πρόσφατα. ΄΄ Αχ να θυμηθώ ποιοι είναι ,ποιοι είναι; ΄΄ Ευτυχώς δεν χρειάστηκε .Κρυμμένος πίσω τους ήταν ο γιος τους ο Κώστας που για να δω ,με κοιτάζει περίεργα ή μου φαίνεται; Δεν έχουμε κανένα παράπονο από σας ξεκινάνε να λένε. Όμως μήπως βάζατε πολλά για το σπίτι; Ο Κωστάκης δεν προλαβαίνει γιατί δεν έχει μόνο το σχολείο. Μαθαίνει 2 γλώσσες ,υπολογιστές ,κιθάρα μπάσκετ και πάει και φροντιστήριο για τα ελληνικά. Και στο φροντιστήριο τους βάζουν πολλές ασκήσεις .Δεν προλαβαίνει να κάνει και του σχολείου. Το ίδιο λένε και τα άλλα παιδιά .Το έχουμε συζητήσει και με τους άλλους γονείς. Χαμόγελο τρελού πάλι. Το καταπίνω .Φαντασιώνομαι ότι τους τα χώνω αλλά δεν ανοίγω το στόμα μου να μην ξεχυθεί ο χείμαρρος .Με σώζει το κουδούνι. ΄ Χάρηκα αλλά έχω μάθημα ΄ .
Μπαίνω για μάθημα Φυσικής γενικής παιδείας Γ΄ Λυκείου στο Γ1.Ξεκινάω τη παράδοση. Επικρατεί ησυχία. Περίεργο. Μήπως τους έχω καθηλώσει ή συμβαίνει κάτι άλλο; Παρατηρώ ότι οι περισσότεροι γράφουν στα τετράδια τους .Μάλλον κρατάνε σημειώσεις .Κορδώνομαι. Η χαρά μου δεν κρατάει πολύ .Πλησιάζω στα θρανία τους και βλέπω ότι λύνουν ασκήσεις από άλλα μαθήματα κατεύθυνσης. ΄ Τα βιβλία μέσα τώρα! ΄ Μα κύριε το δικό σας δεν το δίνουμε πανελλαδικά και έχουμε πολλές ασκήσεις για το φροντιστήριο ,αφήστε μας σας παρακαλούμε μου λένε. Αλήθεια κύριε μπορείτε να με βοηθήσετε σε μια άσκηση που μας βάλανε στο φροντιστήριο στη κατεύθυνση; ΄. Χαμόγελο τρελού που συνοδεύεται και από λίγο γέλιο τρελού αυτή τη φορά. Πρέπει να δράσω γρήγορα .Έχω χάσει το κοινό μου. Πρέπει να κάνω τα μαγικά μου. ΄ Το ξέρετε παιδιά ότι τα σώματα δεν έχουν χρώμα; Ότι το μαύρο μάλιστα δεν είναι καν χρώμα αλλά απουσία φωτός ΄. Αυτό πάντα έπιανε .Περιμένω το «χειροκρότημα». Μάταια όμως .Ξαφνικά μια σκέψη περνάει από το μυαλό μου. Αυτό που σας ρωτάω αφορά και τη φυσική κατεύθυνσης και μάλιστα έχει πέσει ως θέμα στις πανελλαδικές. Η μαγική λέξη :Πανελλαδικές. Ψέμα αλλά για καλό σκοπό. Βάζουν με μιας τα μολύβια κάτω ,οι κόρες διαστέλλονται , όλα τα βλέμματα είναι πλέον καρφωμένα πάνω μου, κρέμονται από τα χείλη μου . Τα κατάφερα. «Χειροκρότημα».
Διάλλειμα 2ο .Πρέπει να προλάβω πριν κτυπήσει για μέσα να μαζέψω τα χρήματα για την εκδρομή από το Γ2 που είμαι υπεύθυνος τμήματος. Επίσης να μαζέψω τις αιτήσεις για τη συμμετοχή κάποιων μαθητών σε ένα διαγωνισμό φυσικής. Δεν πρόλαβα .Το άλλο διάλλειμα.
3η ώρα έχω κενό. Γεμάτο όμως κενό όπως πάντα .Είναι η ώρα που κάνω γραμματειακή υποστήριξη στο γραφείο λόγω έλλειψης γραμματέως.1 ώρα την ημέρα κάθε καθηγητής. Εγώ λόγω ευχέρειας στους υπολογιστές έχω αναλάβει τα mail ,το survey,το my school και οτιδήποτε αφορά ψηφιακές υπηρεσίες. Το κεφάλι μου πάει να σπάσει .Τα πλήκτρα έχουν πάρει φωτιά ενώ ένα τοστ κρέμεται από το στόμα μου . Διάλλειμα 3ο .Δεν βγαίνω .Πρέπει να επικαιροποιήσω το survey πριν χτυπήσει για μέσα. Μασώμενο ντεπόν νούμερο 2.
4η ώρα έχω φυσική κατεύθυνσης στο Γ3. 6 μαθητές μόνο στη τάξη. ΄ Που είναι οι άλλοι ρε παιδιά ; ΄ Καμία απάντηση. Ξαναρωτάω .Ο καλός μαθητής της τάξης μου λέει ότι φύγανε για το σπίτι για να διαβάσουνε για τις Πανελλαδικές .Χαμογελώντας συνεχίζει και λέει ότι από την άλλη βδομάδα δεν θα έρχεται κανείς εκτός των 2 που δεν έχουν άλλες απουσίες. ΄ Κύριε δεν προλαβαίνουμε .Μας βάζουνε πολλά στο φροντιστήριο ΄. ΄ Μα παιδιά δεν έχω ολοκληρώσει την ύλη ΄. ΄ Δεν πειράζει κύριε εμείς την έχουμε τελειώσει από το Γενάρη στο φροντιστήριο ΄. Κοιτάζω το ημερολόγιο απέναντι με μια και μόνη ελπίδα .Θεέ μου κάνε να είναι 1η Απριλίου .Ήταν όμως 2η Απριλίου. Η δράση του ντεπόν σταμάτησε απότομα.
Διάλλειμα 4ο .Έχω εφημερία στο προαύλιο. Ευκαιρία για λίγο ήλιο. Το κεφάλι μου βέβαια σαν περισκόπιο υποβρυχίου σαρώνει όλο το προαύλιο από άκρη σε άκρη μην γίνει τίποτα .Κυρίως προσέχω για bulling , smoking ,broking ,dropping,pushing,kicking και kissing.Μετράω 70 περίπου ‘γεια σας κύριε’ που για κάποιο περίεργο λόγο λατρεύω να ακούω. Ανάσες τα παιδιά. Χαλάλι. Παίρνω απάνω μου και πάλι.
5η ώρα έχω χημεία στο Α1.Σήμερα θα πάμε εργαστήριο. Θα κάνουμε πείραμα για την εξουδετέρωση οξέος και βάσης. Παίρνω ύφος επίσημο, φοράω γαντάκια και μάσκα λέω στα παιδιά να απομακρυνθούν παρόλο που δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος και είμαι έτοιμος να εντυπωσιάσω. Χτυπάει η πόρτα .Οι μαθητές που συμμετέχουν στην ομάδα μπάσκετ του σχολείου να πάνε έξω για προπόνηση. Φεύγουν 3 παιδιά. Ατάραχος συνεχίζω .Μετά από λίγο χτυπάει ξανά η πόρτα. Όσοι μαθητές θα συμμετάσχουν στη γιορτή στο τέλος της σχολικής χρονιάς να πάνε στην αίθουσα εκδηλώσεων. Οκ. Συνεχίζω. Ο ενθουσιασμός των παιδιών για το πείραμα έχει μειωθεί, το νιώθω. Το πείραμα ολοκληρώνεται αλλά επικρατεί απογοήτευση. ΄ Γιατί παιδιά έχετε αυτά τα μούτρα ΄ ; ΄ Κύριε περιμέναμε να γίνει καμία έκρηξη ΄. Νιώθω ότι το πρόσωπό μου έχει κοκκινίσει. Και τότε έγινε η έκρηξη και ήταν όλη δικιά μου. ΄ Μόνο αυτό σας ενδιαφέρει; Εχθές έφαγα 1,30 ώρα για να το ετοιμάσω αυτό το πείραμα και εσείς θέλετε εκρήξεις; Τι είστε, χουλιγκανάκια είστε; ΄ Δαγκώθηκα….Δεν έπρεπε να τα αποκαλέσω έτσι. Να ζητήσω συγνώμη; Δεν πειράζει ,θα καταλάβουν. Ξέρουν ότι τα αγαπώ και δεν το εννοούσα. Επικρατεί μικρή παγωμάρα στη τάξη. Ευτυχώς το κουδούνι δεν αργεί να κτυπήσει.
Διάλλειμα 5ο .Εφημερία στην αυλή ξανά. Συνάδελφος με ειδοποιεί ότι με θέλει ο Διευθυντής στο γραφείο τώρα και ότι θα με αντικαταστήσει στην εφημερία μου. Το τώρα του συναδέλφου ήταν λίγο τονισμένο. Αρχίζω να ανησυχώ. Εκεί που σιγουρεύτηκα ότι κάτι δεν πάει καλά ήταν όταν ο Διευθυντής με αποκάλεσε κύριε Αλεξάνδρου και όχι Δημήτρη ως συνήθως. Στο ‘καθίστε’ τα χρειάστηκα τελείως. Τι είχε συμβεί; Μαθητής του Α1 ονόματι Παπαδόπουλος προσβλήθηκε όταν αποκάλεσα τα παιδιά χουλιγκανάκια. Πήρε στο διάλλειμα τηλέφωνο τους γονείς του και ο πατέρας του πήρε αμέσως μετά το Διευθυντή απειλώντας θεούς και δαίμονες ότι θα κάνει αναφορά στο Υπουργείο εάν δεν ληφθούν μέτρα. Ο Διευθυντής με ρώτησε αν όντως έγιναν έτσι τα πράγματα όπως τα περιγράφει ο μαθητής. Απλά έγνεψα καταφατικά, δεν μπορούσα να ψελλίσω λέξη. ΄ Γιατί κύριε Αλεξάνδρου εκθέτετε έτσι τον εαυτό σας και όλο το σχολείο μαζί; Λοιπόν Ακούστε τι θα κάνετε .Λίγο αφού χτυπήσει το κουδούνι για μέσα θα πάτε στη τάξη του Α1 ,πριν μπει ο επόμενος καθηγητής και θα ζητήσετε συγνώμη από τα παιδιά για το τρόπο που τα αποκαλέσατε. Μετά θα σας δώσω το τηλέφωνο του πατέρα ,θα τον πάρετε και θα του πείτε ότι η συμπεριφορά σας ήταν απαράδεκτη και να τον διαβεβαιώσετε ότι δεν θα επαναληφθεί. Αν είστε τυχερός το θέμα θα λήξει εδώ. Αν όχι και φτάσει στο υπουργείο τότε μπορεί να κατηγορηθείτε για ”αναξιοπρεπή συμπεριφορά”. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Αργία μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεση. Εγώ όπως καταλαβαίνετε πρέπει να τηρήσω κάποιες ισορροπίες. Δεν μπορώ να πάρω θέση υπέρ ή κατά σας. ΄ Δεν βγάζω ούτε λέξη. Κτυπάει το κουδούνι .Τρέχω στην αίθουσα του Α1.Ζητάω συγνώμη για τη συμπεριφορά μου. Τα παιδιά σχεδόν όλα μαζί λένε : ΄ δεν πειράζει κύριε. Εμείς φταίμε που σας κάναμε έξω φρενών ΄. Ο Παπαδόπουλος έχει σκυμμένο το κεφάλι και ναι… δεν μου φαίνεται .Κλαίει .Είμαι συγκλονισμένος. Σχεδόν δακρύζω και εγώ .Δεν του κρατάω τη παραμικρή κακία. Με λυγμούς παίρνει το λόγο και μου ζητάει αυτός συγνώμη. Μου είπε ότι πήρε τον πατέρα του και του είπε για τη πλάκα που μου έκαναν τα παιδιά στο πείραμα και τη δική μου αντίδραση. Και εκεί που περίμενε ότι ο πατέρας του ίσως και να κατσάδιαζε εκείνον για τη κακόγουστη αυτή πλάκα με έκπληξη τον άκουσε να φωνάζει: ”Δεν θα περάσει έτσι αυτό .Θα του δείξω εγώ του κυρίου Αλεξάνδρου. Θα τον στείλω σπίτι του ,να μάθει να μιλάει καλύτερα .Έχω γίνει χίλια κομμάτια .Λέω στο Παπαδόπουλο ότι δεν έκανε τίποτα κακό και δεν χρειάζεται να ζητάει συγνώμη. Του λέω ότι ας πρόσεχα και εγώ το στόμα μου. Πετιέται μια μαθήτρια και λέει ότι ελπίζει ότι δεν θα κρατάω τους μαθητές σε απόσταση από δω και πέρα. Όλοι σχεδόν οι μαθητές με παρακαλούν το ίδιο. Από τη κόλαση βρέθηκα στο παράδεισο μέσα σε 10 λεπτά. Σκέφτομαι ότι τελικά η απόσταση αυτών των δύο είναι πολύ μικρή στη δουλειά εμάς των εκπαιδευτικών.
Πάω στη τάξη Α3 για το επόμενο μάθημα. Κυριολεκτικά πετάω. Η περιήγηση στον παράδεισο συνεχίζεται.
Τελειώνει και αυτή η ώρα .Έχει πάει 1.30.Δεν έχω άλλο μάθημα αλλά δεν μπορώ να σχολάσω ακόμα. Έχουμε και τις αναθέσεις .Πρέπει να περάσω τις απουσίες στο Γ2,να τις μετρήσω ,να δω μήπως κάποιο παιδί ξεπέρασε τις 30 ,να γράψω σημείωμα για τους γονείς του και να το πρωτοκολλήσω. Μετά έχω να κοιτάξω άλλη μια φορά τα mail και να επιληφθώ ότι θα πάνε σε αυτούς που αφορούν. Κάποιες δουλειές δεν τις πρόλαβα. Κοίτα τι θα κάνω .Θα έρθω αύριο πιο νωρίς και θα τις κάνω. Έχει πάει 2.15.Σχολάω.Αλλά δεν τελείωσα ακόμα .
Είμαι στο σπίτι μου. Έχει πάει 4.Εχω φάει ,έχω πιεί καφέ και έχω ξεκουραστεί. Έχω περίπου άλλες 2 ώρες δουλειά στο σπίτι και μετά τέλος. Πρέπει να διορθώσω το τεστ που είχα βάλει στο Β5 .Επίσης να κοιτάξω το υλικό που μου έφεραν οι μαθητές για το project .Επίσης πρέπει να διαβάσω λίγο για τα μαθήματα της άλλης μέρας ,ειδικά αυτά της κατεύθυνσης. Ευτυχώς έχω ασκήσεις έτοιμες από χτες. Έξι η ώρα σταματάω. Βάζω να δω ειδήσεις γιατί καλά μου λένε όλοι ότι με έχει απορροφήσει τελείως η δουλειά μου. Ότι υπάρχουν και άλλα πράγματα στο κόσμο πέρα από τη δουλειά και τα παιδιά. Οι ειδήσεις αρχίζουν. Ακούω γνωστή εκφωνήτρια να λέει: ”Σήμερα αποφασίστηκε να γίνει αύξηση ωραρίου για τους εκπαιδευτικούς καθώς και να θεσπιστούν οι υποχρεωτικές μεταθέσεις ανά την επικράτεια”.
Ξαφνικά νιώθω πολύ κουρασμένος .Θα αντέξω άραγε; Μέχρι τώρα έκανα υπομονή αλλά τώρα σαν να ξεχείλισε το ποτήρι. Εδώ και καιρό είμαι στα όρια μου. Έκλεβα κουράγιο και παρηγοριά από τα παιδιά και συνέχιζα. Από δω και πέρα όμως πως θα μπορέσω να λειτουργήσω καλά με τους μαθητές μου όταν έχω γίνει χίλια κομμάτια με πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με τη δουλειά μου; Όταν τρέμω μην πω τη λάθος λέξη, μην κάνω τη λάθος κίνηση ;Όταν νιώθω ότι παρακολουθούμαι και ότι κάθε μου στιγμή καταγράφεται και αξιολογείται; Όταν νιώθω ότι δεν μου έχουν εμπιστοσύνη και ότι λίγοι θεωρούν τη δουλειά μου κάτι σημαντικό; Και δεν είναι οι δύο παραπάνω ώρες ,που να πάρει η ευχή . Πως γίνεται να μην καταλαβαίνουν ότι η απόδοση ενός καθηγητή είναι καθαρά θέμα ψυχολογίας; Πως θα μπορεί να είναι καλός όταν θα είναι κουρασμένος ,φοβισμένος ,απαξιωμένος και γεμάτος θυμό; Ποιό είναι το κόστος που πρέπει να πληρώσει κάποιος για να εξακολουθήσει να κάνει τη δουλειά που αγαπάει ; Πως θα αποδώσει ένας καθηγητής που διώκεται με ποικίλους τρόπους; Και ας πούμε ότι δεν τους απασχολούν οι εκπαιδευτικοί .Τα παιδιά δεν τα σκέφτονται που θα βρεθούν απέναντι από αχρηστεμένους εκπαιδευτικούς; Ένα πράγμα περνάει επίμονα από το μυαλό μου. Ο μαθητής Παπαδόπουλος και η πολύ έντονη σκηνή που ζήσαμε οι δυο μας το πρωί στο σχολείο. Χαμογελάω και αποφασίζω για άλλη μια φορά ότι αξίζει το κόπο να συνεχίσω. Αλλά για πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω ότι ίσως και να μην τα καταφέρω.
Η ώρα έχει πάει μία .Δεν μπορώ να κοιμηθώ .Αχ αυτά τα διλλήματα .Σκέφτομαι ότι έχω δύο επιλογές όσον αφορά την αντίδρασή μου στα νέα δεδομένα .Να διαλέξω το δρόμο του αγώνα που βέβαια σημαίνει ρίσκο ,αγωνία , αντιπαράθεση, προσβολές αλλά ίσως και μια ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο ;Ή να διαλέξω να κάνω αυτό που έκανα πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις : να κάνω υπομονή, να κάνω τη δουλειά μου και να εύχομαι ότι ίσως περάσει μόνο του ή τουλάχιστον ότι εγώ θα τη γλιτώσω ;Και επέλεξα το δεύτερο .Και αμέσως με πήρε και ο ύπνος.
ΠΗΓΗ
Ο αγώνας των εκπαιδευτικών είναι αγώνας ζωής και θανάτου και μας αφορά όλους…
Η παραπληροφόρηση κατά των εκπαιδευτικών έχει πάρει αποκρουστικές διαστάσεις.
ΟΛΟΙ οι μηχανισμοί της εξουσίας και τα ιδεολογικά τους φερέφωνα (μέσα σ’ αυτό το μαύρο καθεστωτικό μέτωπο «συνωστίστηκε» και η ηγεσία του ΚΚΕ) κερδοσκοπούν ασυστόλως πάνω στους εξεταστικούς «κόπους» και την «αγωνία» των μαθητών.
Όλο το τελετουργικό θέαμα εναντίον των εκπαιδευτικών έχει στηθεί πάνω στην απεργία τους κατά την εξεταστική περίοδο: Σε ένα ψέμα και σ’ ένα μύθο.
Το ψέμα: Δεν είναι οι εκπαιδευτικοί που επέλεξαν την απεργία σ’ αυτήν την περίοδο, αλλά η κυβέρνηση είναι αυτή που επέλεξε συνειδητά την εξεταστική περίοδο για να εκβιάσει τους εκπαιδευτικούς, ώστε να αποδεχτούν αμαχητί τους νόμους-λαιμητόμους εναντίον των εκπαιδευτικών, των μαθητών και συνολικά της παιδείας.
Η κυβέρνηση επέλεξε την εξεταστική περίοδο για να φέρει τους νόμους της τελικής εξόντωσης των εκπαιδευτικών και της ολοκληρωτικής ισοπέδωσης της Παιδείας.
Δηλαδή ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ η κυβέρνηση προκάλεσε την απεργία των εκπαιδευτικών (τους λόγους θα τους εξηγήσουμε παρακάτω).
Ο Μύθος: Το τελετουργικό φετίχ των εξετάσεων. Η θεοποίηση δηλαδή του ταξικού δαρβινισμού. Ή, μιλώντας με όρους που σήμερα μας καταδυναστεύουν, η θεοποίηση του εκπαιδευτικού ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ: Το φασιστικό ιδεολόγημα της «ελεύθερης», πολύ «ελεύθερης αγοράς»…
Τριπλός, λοιπόν, ο στόχος της δωσίλογης κυβέρνησης να επιλέξει την εξεταστική περίοδο, σε τομή σύγκρουσης με τους εκπαιδευτικούς και να μετατρέψει η ίδια, ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ, τις πανελλαδικές εξετάσεις σε πολεμική αρένα.
Πρώτος στόχος: Η απαξίωση, ο χλευασμός, η κατασυκοφάντηση και το τσάκισμα του εκπαιδευτικού κόσμου, φορτώνοντας σ’ αυτόν (στο θύμα) τα εγκλήματα της βιομηχανοποιημένης Εκπαίδευσης που επί χρόνια, σταθερά και συστηματικά εκτελούσαν οι κυβερνήσεις της «ελεύθερης αγοράς»: ΠΑΣΟΚ (ιδιαίτερα στο «εκσυγχρονιστικό» του «στάδιο»),ΝΔ, καθώς και οι σύγχρονοι κατοχικοί δωσίλογοι του 4ου Ράιχ, οι οποίοι βιάζονται να εκτελέσουν όλα τα «συμβόλαια θανάτου» των χρηματιστηριακών ελίτ κατά της ελληνικής κοινωνίας…
Δεύτερος στόχος: Η παραπέρα κλιμάκωση των πολυεδρικών πραξικοπηματικών εκτροπών που με υπερβάλλοντα ζήλο προωθεί αυτή η κυβέρνηση.
Η κατάργηση των ΑΠΕΡΓΙΩΝ είναι ένας από τους κύριους στόχους για την επιβολή του γενικού στρατώνα…
Τρίτος στόχος: Η ιδεολογική και πολιτική αναπαλαίωση, εδραίωση και ολοκληρωτική επιβολή του μύθου των εξετάσεων: του ταξικού δαρβινισμού, δηλαδή τους φρενοβλαβούς ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ εναντίον των κατώτερων παιδιών του Θεού: Ο σημερινός ΦΑΣΙΣΜΟΣ της πλανητικής ΑΓΟΡΑΣ…
Θα περιοριστούμε στον τρίτο στόχο και πολύ συνοπτικά.
Θα ξεκινήσουμε με τρείς εύστοχες και κομβικές επισημάνσεις του Γιώργου Μαυρογιώργου:
• Οι εξετάσεις επικυρώνουν τελετουργικά την κοινωνική επιλογή και διάκριση που έχει ήδη συντελεστεί.
• Η σπουδαιότητα των εισαγωγικών εξετάσεων δεν έγκειται στο ότι είναι ένας αποτελεσματικός μηχανισμός επιλογής των «ικανοτέρων», αλλά στο ότι προσφέρεται για την ιδεολογική διαχείριση της επιλογής και του αποκλεισμού.
• Οι εξετάσεις είναι ένα test στην κόπωση και στην αντοχή, δεν είναι διαδικασία μάθησης, διάγνωσης, ανατροφοδότησης, κινητοποίησης.
Πράγματι οι εξετάσεις αποτελούν την κρισάρα του κοινωνικού αποκλεισμού: ένα σύστημα επιλογής που αποκλείει τους οικονομικά ασθενέστερους και τους κοινωνικά “υποδεέστερους”.
Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΠΟΙΗΣΗ του σχολείου που συντελέστηκε όλα αυτά τα χρόνια από τον επελαύνοντα νεοφιλελευθερισμό, κωδικοποιείται με την ανάλογη αυταρχική φιλοσοφία, τη νεοταξική, φασιστική φιλοσοφία, ΚΑΙ συνοψίζεται στις λέξεις: Ανταγωνισμός, αποδοτικότητα, μέτρηση, ρεκόρ (βαθμοί).
Το κοινωνικό υπόβαθρο αυτής της φιλοσοφίας είναι ο ταξικός δαρβινισμός: Ο κοινωνικός αποκλεισμός των «αδύναμων» που εισάγεται με τον αγριανθρωπισμό της βαθμολογικής υστερίας.
Με αυτόν τον ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΟ δαρβινισμό μόνο οι «εκλεκτοί» πλέον θα περνούν την πόρτα των πανεπιστημίων: Οι «πρωταθλητές» με τα «ρεκόρ». Δηλαδή όσοι «αντέξουν» μια πολύχρονη δοκιμασία εξοντωτικών εξετάσεων και βαθμολογικών νευρώσεων. Όλο το Λύκειο έχει μετατραπεί πλέον σε εξεταστικό κέντρο με ένα και μόνο στόχο: Το βαθμό, το ρεκόρ…
Το υστερικό, όμως, κυνήγι του «βαθμού», μέσα από τον ίλιγγο των εξεταστικών ρυθμών, μεταβάλλει το σχολείο σε «Ιερά Εξέταση» και τον καθηγητή σε «δυνάστη». Με τέτοιες προϋποθέσεις δεν μπορούμε να μιλάμε για μόρφωση, «ελεύθερο πνεύμα» και εμπεδωμένη γνώση. Επιπλέον ένα τέτοιο σύστημα εξεταστικού εξαναγκασμού και βαθμολογικής χειραγώγησης διαβρώνει και συνειδήσεις…
Γίνεται αμέσως αντιληπτό ότι μέσα από αυτή τη χρόνια εξοντωτική και άκρως ανταγωνιστική «επιλογή των ειδών», αυτοί που θα «επιβιώσουν» θα είναι οι οικονομικά ισχυροί, οι «εκλεκτοί γόνοι» του συστήματος.
Τα παιδιά των εργαζομένων και των οικονομικά ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων δεν έχουν καμιά τύχη. Γιατί και οι πιο αφελείς αντιλαμβάνονται ότι για να «πιάσεις» υψηλές βαθμολογίες (ρεκόρ), πρέπει να «προπονηθείς» σε όλο το Λύκειο, αλλά και στο Γυμνάσιο, αυστηρά, συστηματικά, εξουθενωτικά. Αυτό σημαίνει φροντιστήρια, ιδιαίτερα μαθήματα από το Γυμνάσιο ακόμα. Δηλαδή τεράστια χρηματικά ποσά, οικονομικά βάρη που δεν μπορούν να τα σηκώσουν οι πλάτες των ασθενέστερων τάξεων: Ιδιαίτερα σήμερα που ο ελληνικός λαός έχει οδηγηθεί από τα ανδρείκελα-δήμιους, βάρβαρα και σαδιστικά, στην πτώχευση…
Ο σύγχρονος πλανητικός ΦΑΣΙΣΜΟΣ θέλει να επιβάλει από την αρχή της εκπαιδευτικής διαδικασίας τέτοιες «λαιμητόμους» για τα παιδιά των «πληβείων», έτσι ώστε να αποκαταστήσει την καθαρότητα της «αστικής φυλής», την ανόθευτη διαιώνιση της κυριαρχίας του χρήματος…
Αυτή η κυβέρνηση θέλει να εδραιώσει ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΑ αυτό το ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ: Είναι ο τρίτος στόχος αυτής της πραξικοπηματικής πρόκλησης της κυβέρνησης απέναντι στους εκπαιδευτικούς.
Είναι, όμως και ένας από τους κορυφαίους ΛΟΓΟΥΣ που δικαιώνει ΑΠΟΛΥΤΑ τον αγώνα των εκπαιδευτικών και τον ανυψώνει σε καθήκον ύψιστης ιστορικής αναγκαιότητας…
Ο ΑΓΩΝΑΣ αυτός αφορά ΟΛΗ την κοινωνία, είναι αγώνας ζωής και θανάτου και καμία ουδετερότητα, ή δειλία, ή αδιαφορία είναι ΕΠΙΤΡΕΠΤΑ…
Όταν στήνουν τον ελληνικό λαό στο εκτελεστικό απόσπασμα ΚΑΝΕΝΑΣ δεν έχει την πολυτέλεια των υπεκφυγών και της ουδετερότητας απέναντι στον αγώνα των εκπαιδευτικών: Αυτά είναι θέσεις υπέρ των δημίων μας…
Και η ηγεσία του ΚΚΕ διαπράττει ένα από τα μεγαλύτερα ιστορικά της εγκλήματα…
πηγη
Ενα τρελό γλέντι, ένα μεθύσι ευτυχίας, ένα πανηγύρι ικανοποίησης συντελείται τις τελευταίες μέρες στα δελτία των «8». Μια λέξη κλίνεται σε όλες τις πτώσεις, συνοδευόμενη από ξέφρενους αλαλαγμούς χαράς:
«Αποκρατικοποίηση»!
Οι «παπαγάλοι» των «σωτήρων» έχουν ξετρελαθεί με το ξεπούλημα του ΟΠΑΠ, εύχονται νέα ξεπουλήματα, με αφορμή την επίσκεψη Σαμαρά στο Πεκίνο, διαπιστώνουν «μηνύματα εμπιστοσύνης των επενδυτών», με αφορμή την έλευση των Καναδών στο αεροδρόμιο των Σπάτων, επιδαψιλεύουν ύμνους στην κυβέρνηση, γιατί «άρχισαν επιτέλους οι αποκρατικοποιήσεις», και γενικώς βρίσκονται σε έναν παροξυσμό που θυμίζει τον αξέχαστο Αυλωνίτη να διαλαλεί την πραμάτεια του, φωνάζοντας:
«Περάστε κύριοι, ό,τι πάρετε ένα τάληρο, κύριοι»...
*
Παρατήρηση πρώτη: Η πραμάτεια του Αυλωνίτη ήταν δική του. Αυτά που ξεπουλάει ο Σαμαράς, ο Στουρνάρας, το ΤΑΙΠΕΔ και η κομπανία των «8», από επιχειρήσεις μέχρι φράγματα (!), κι από υποδομές στρατηγικού χαρακτήρα μέχρι νερό, γη και θάλασσα (!), από πού τα φέρανε; Από το σπίτι τους;
Παρατήρηση δεύτερη: Αν αυτό το ξεπούλημα είναι «αναπτυξιακό» και «φιλολαϊκό», γιατί η Ελλάδα δε γνώρισε καμία φιλολαϊκή ανάπτυξη, παρά τις Ούλεν, τις Πάουερ, τις Πεσινέ, τους Τομ Πάπας, τους Ωνάσηδες, τους εθνικούς εργολάβους, τους εθνικούς προμηθευτές και τους εθνικούς «νταβατζήδες», που της πίνουν το αίμα από συστάσεώς της;
Παρατήρηση τρίτη: Επειδή το δικό τους κράτος είναι παρακολούθημα των μονοπωλίων. Επειδή το δικό τους κράτος τα πιάνει από τις ιδιωτικές «Ζήμενς». Επειδή το δικό τους κράτος τα βάρη των ιδιωτικών «Λίμαν Μπράδερς» στις ΗΠΑ, των ιδιωτικών «Μπάνκια» στην Ισπανία, των ιδιωτικών τραπεζών στην Ελλάδα τα φορτώνει στο δημόσιο ταμείο και από εκεί στην πλάτη των λαών, από πού προκύπτει ότι το ξεπούλημα είναι το «αντίδοτο», τάχα, στο συνειδητά και ταξικά ξεπουλημένο δικό τους κράτος, ενώ στην πραγματικότητα το ξεπούλημα συνιστά τη συνέχεια και την προέκταση αυτού ακριβώς του ξεπουλημένου - δικού τους - κράτους.
Παρατήρηση τέταρτη: Αν ο λεγόμενος δημόσιος τομέας δουλεύει για λογαριασμό των ιδιωτών κι αν οι μέχρι τώρα κερδοφόροι τομείς του δούλευαν και δουλεύουν για λογαριασμό των «αφεντικών», από πού προκύπτει ότι το ολικό ξεπούλημά τους θα είναι υπέρ του λαού και όχι εις βάρος του λαού, όπως συνέβαινε με το έως τώρα μερικό ξεπούλημά τους;
*
Ας σταθούμε λίγο στο τελευταίο:
Λένε ότι άμα ξεπουλήσουν τα πάντα θα μειωθεί το χρέος, θα μειωθούν τα ελλείμματα, θα μειωθεί η ένταση της λιτότητας.
Ξεπερνάμε την απάτη πως, ξεπουλώντας κερδοφόρους τομείς θα μειώσουν το χρέος, και μάλιστα τη στιγμή που στερούν έσοδα και κέρδη από το Δημόσιο για να τα χαρίσουν απευθείας στους κεφαλαιοκράτες!
Θυμίζουμε, πρώτον:
To έτος 2000 το δημόσιο χρέος της χώρας ήταν 139,2 δισ. ευρώ.
Το 2004 το δημόσιο χρέος είχε ανέλθει στα 201,2 δισ. ευρώ.
Το 2009 το δημόσιο χρέος έφτασε στα 298,5 δισ. ευρώ.
Το 2012 το δημόσιο χρέος, και μάλιστα παρά το «κούρεμα», έφτασε στα 305 δισ. ευρώ.
Θυμίζουμε, δεύτερον:
Εως το τέλος της δεκαετίας του 2000 είχαν ξεπουλήσει και ξαναξεπουλήσει τον Σκαραμαγκά και όλη σχεδόν τη ναυπηγική βιομηχανία. Είχαν ξεπουλήσει την ΑΓΕΤ, τον ΟΤΕ, το 90% του τραπεζικού τομέα, το λιμάνι του Πειραιά, την «Ολυμπιακή», τους οδικούς άξονες της χώρας, το 48,5% της ΔΕΗ, το 38% της ΕΥΔΑΠ, το 64% από τα «Ελληνικά Πετρέλαια», το 49% του ΟΠΑΠ, το 92% της Εθνικής Τράπεζας, το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», τη γέφυρα του Ρίου κ.ο.κ.
Και ρωτάμε:
Την περίοδο που συνέβησαν όλα αυτά τα ξεπουλήματα, κι αν τα ξεπουλήματα είναι «καλά», είναι «επενδυτικά», είναι «αναπτυξιακά», πολύ περισσότερο αν τα ξεπουλήματα είναι «σωτήρια» από το χρέος, τότε γιατί το χρέος από το 2000 μέχρι το 2012 - ενόσω δηλαδή συνέβησαν αυτά τα ξεπουλήματα - υπερδιπλασιάστηκε;
*
Η απάντηση είναι προφανής, την έχουμε επισημάνει πολλάκις και θα την επαναλάβουμε:
Δεν ξεπουλάνε για να μειώσουν τα χρέη, αλλά για να ενισχύσουν την κερδοφορία της ολιγαρχίας, παραδίδοντάς της, για να ξεζουμίσει, ό,τι απέμεινε από τη δημόσια περιουσία.
Δεν ξεπουλούν για να «πληρώσουν τα χρέη της χώρας».
Ξεπουλούν για να εκπληρώσουν το μόνο χρέος που αναγνωρίζουν και το μόνο «χρέος» που τους καθοδηγεί: Το ταξικό τους χρέος απέναντι στα μονοπώλια και τους κεφαλαιοκράτες που υπηρετούν.
πηγη
ΜΟΝΟ αν γίνουμε ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ ΘΑ ΤΟΥΣ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!
Η ΙΣΧΥΣ ΕΝ ΤΗ ΕΝΩΣΕΙ!
Πόπη Σουφλή
Σημαντικές διαστάσεις παίρνουν σε όλη την Κρήτη οι κινήσεις αποτροπής πλειστηριασμών από τις τράπεζες εις βάρος οφειλετών. Χθες στο Ηράκλειο ανακόπηκαν τρεις πλειστηριασμοί ακινήτων από συγκεκριμένη τράπεζα εις βάρος κατοίκων του...
νησιού έπειτα από δυναμική κινητοποίηση της κίνησης «Λαϊκή Στάση Πληρωμών», που έχει συσταθεί στην πόλη.
Κατά τους τελευταίους δύο μήνες, τόσο στο Ηράκλειο όσο και στο Ρέθυμνο και στα Χανιά δεκάδες φορές οι δικαστικοί επιμελητές και οι δικηγόροι βρήκαν μπροστά τους φτάνοντας στα ειρηνοδικεία εξαγριωμένους κατοίκους, επαγγελματίες και απλούς πολίτες που κατάφεραν να ανακόψουν την εκποίηση ακινήτων «για ένα κομμάτι ψωμί».
H κοινωνία αντιδρά
Για μεγάλη αντίδραση των κατοίκων του Ηρακλείου μιλά στην «Εφ.Συν.» μετά τη χθεσινή κινητοποίηση ο Γιάννης Μουντουφάρης, εκ μέρους της κίνησης «Πολίτες κατά του Χρέους».
«Θα παρεμβαίνουμε και θα εμποδίζουμε κάθε πλειστηριασμό που γίνεται από τράπεζες εις βάρος ιδιωτών ή επαγγελματιών. Πρέπει να καταλάβουν πως η κοινωνία είναι εδώ και αντιδρά. Ασφαλώς δεν παρεμβαίνουμε σε διαφορές μεταξύ ιδιωτών και δεν μπορούμε να πάρουμε το μέρος του ενός ή του άλλου.
»Οταν όμως ο πλειστηριασμός γίνεται από τράπεζα θα μας βρίσκουν μπροστά τους. Δεν μπορούν την ίδια στιγμή να μιλάνε για ανάπτυξη και από την άλλη να επιτίθενται σε ανθρώπους που δεν κατάφεραν να τα βγάλουν πέρα. Δεν χάνουν τα λεφτά τους, τα δάνεια θα συνεχίσουν να τρέχουν, όμως δεν θα αφήσουμε να οδηγούνται άνθρωποι στην εξαθλίωση και την αυτοκτονία. Η Κρήτη έχει τη μαύρη πρωτιά στον κατάλογο με τις αυτοκτονίες πανελλαδικά», λέει ο κ. Μουντουφάρης καλώντας τους πολίτες να καταγγέλλουν τις περιπτώσεις απειλούμενων πλειστηριασμών στο κιόσκι των «Πολιτών κατά του Χρέους» που έχει στηθεί στην πλατεία Ελευθερίας, στο κέντρο του Ηρακλείου.
Στο Ρέθυμνο και στα Χανιά οι κινητοποιήσεις οργανώνονται από τους ίδιους τους επαγγελματικούς φορείς της πόλης, που προσπαθούν να προστατεύσουν τα μέλη τους.
Ο αντιπρόεδρος του Επιμελητηρίου Ρεθύμνου, Βαγγέλης Μανιουδάκης, τονίζει στην «Εφ.Συν.» πως εδώ και δύο μήνες σχεδόν κάθε εβδομάδα βρίσκονται μπροστά στην είσοδο του ειρηνοδικείου και έχουν καταφέρει να αποτρέψουν δεκάδες πλειστηριασμούς.
«Ενώ είχαμε 4-5 πλειστηριασμούς την εβδομάδα, τις τελευταίες εβδομάδες δεν έχει ανακοινωθεί κανένας. Προφανώς οι τράπεζες πήραν το μήνυμα και προς το παρόν τηρούν στάση αναμονής», τονίζει.
Εκποίηση στο 10% της αξίας
Για πρακτικές εξόντωσης των επαγγελματιών μιλά ο κ. Μανιουδάκης αναφέροντας χαρακτηριστικές περιπτώσεις που αντιμετώπισε πρόσφατα το Επιμελητήριο στο Ρέθυμνο. «Βρέθηκα μάρτυρας σε υπόθεση συναδέλφου που δανείστηκε 200 χιλιάδες από τράπεζα το 2007 για να αγοράσει ένα ακίνητο επιπλέον 400 χιλιάδες από δικά του χρήματα.
Για τον δανεισμό η τράπεζα υποθήκευσε το ίδιο το ακίνητο εκτιμώντας τότε την αξία του στις 800 χιλιάδες. Πριν από λίγες ημέρες ήθελαν να το βγάλουν σε πλειστηριασμό για 45.000 ευρώ. Ο άνθρωπος έχασε το ακίνητο και όλα τα λεφτά που είχε βάλει και παρ’ όλα αυτά συνεχίζει να χρωστάει στην τράπεζα…».
Οι αριθμοί διαφωνούν με την αισιοδοξία - Ο «λογαριασμός» της πολιτικής του Μνημονίου φτάνει καθημερινά στα ελληνικά νοικοκυριά. Δεν χρειάζονται πολλά λόγια για να περιγράψει κάποιος όσα βλέπει με τα μάτια του και νιώθει στο πετσί του...
Δεν απαιτείται ιδιαίτερη δεινότητα στον λόγο για να μεταφέρει κάποιος τις εικόνες εξαθλίωσης του λαού μας από τις αδίστακτες αγέλες των χαρτογιακάδων των «δάνειων δυνάμεων» και των ελληνόφωνων συνεργατών τους. Είναι όσα φαίνονται και φαίνεται ό,τι ακριβώς είναι: Πείνα και κατοχή.
Ωστόσο, εδώ και ημέρες ο επικοινωνιακός μηχανισμός της παραγωγής εικονικής πραγματικότητας δεν έχει πάψει να μεταδίδει...
Εντελώς διαφορετικά μηνύματα από όσα στέλνουν τα κλειστά μαγαζιά και οι ουρές των πενομένων στα συσσίτια των δήμων και της Εκκλησίας: «Ολα βαίνουν καλύτερα από πριν. Είμαστε χιλιοστά πριν από το σημείο όπου θα διακρίνουμε το... φως στο βάθος του τούνελ. Λίγη υπομονή και προσπάθεια ακόμη και όλα θα διορθωθούν».
Την ίδια στιγμή που εκστομίζουν τα προπαγανδιστικά βέλη, τους απαντούν η ίδια η ζωή αλλά και ο θάνατος εκείνων που προβαίνουν στο απονενοημένο διάβημα. Επειδή οι προαναφερθέντες επαγγελματίες «αισιόδοξοι» επικαλούνται συνήθως νούμερα, για να μας πείσουν ότι πρέπει να υποταχθούμε αμαχητί στην τρόικα, καλό είναι να παρατεθούν προς απάντηση των ισχυρισμών τους διάφορα νούμερα και στατιστικές που δημοσιοποίησε η ΕΛ.ΣΤΑΤ. για τον μήνα Φεβρουάριο και τα οποία αφορούν την ανεργία: Το ποσοστό ανεργίας τον Φεβρουάριο ανήλθε σε 27%. Τον Φεβρουάριο 2012 ήταν 21,9%.
Οι άνεργοι ανήλθαν σε 1.320.189 άτομα. Σε σχέση με τον Φεβρουάριο του προηγούμενου έτους αυξήθηκαν κατά 245.021 άτομα (μια αύξηση της τάξης του 22,8%)! Στους νέους 15-24 ετών η ανεργία έφτασε φέτος το 64,2%, ενώ τον ίδιο μήνα του 2012 ήταν 54,1%. Τα υπόλοιπα στατιστικά είναι εξίσου ερεβώδη με τα προηγούμενα.
Οι ψυχροί αριθμοί της οικονομικής και εργασιακής κατάψυξης, στην οποία έχει μπει διά της βίας η Ελλάδα, αρκούν. Τα σχόλια περιττεύουν. Οι αριθμοί διαφωνούν με την αισιοδοξία και αυτό είναι πλέον αντιληπτό από όλους.
dimokratianews
Ακούστε γονείς των μαθητών που αγωνιάτε για το μέλλον των παιδιών σας, ακούστε κι εσείς μαθητές που, όπως σας βλέπω και με βλέπετε, σύντομα θα προστεθείτε στο 64% των άνεργων νέων!
Αν… Αγαπητοί γονείς, ειλικρινά ενδιαφερόσασταν για το μέλλον των παιδιών σας και αν εσείς οι
μαθητές θέλατε να βοηθήσετε τον εαυτό σας πρώτα και την υποβαθμισμένη παιδεία μας μετά …
ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΘΑ ΣΤΕΚΟΣΑΣΤΑΝ ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ… ΑΛΛΑ ΠΟΥ… Η ΠΑΡΤΗ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΟΛΑ…
ΜΗΝ ΠΕΦΤΕΤΕ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟΤΣΟΛΙΑΔΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΤΑΒΑΤΖΟΒΟΘΡΟΚΑΝΑΛΩΝ… ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ…
Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου
Μια εκπληκτικής αξίας ‘κασέτα’ για όλους όσους μας Κυβερνούν ορατοί
(και όσους προσδιορίζουν τις τύχες μας…αόρατοι) πιπιλίζουν ‘υπεύθυνα χείλη’ (τρομάρα μας) και
κάποιοι αφοσιωμένοι στο ‘λειτούργημά’ της ενημέρωσης δημοσιογράφοι (αργυρώνητοι διαμορφωτές της ‘κοινής γνώμης’)…
Τρείς Μάηδες πριν τον φετινό ακούσαμε αυτήν την ‘κασέτα’ από Πρωθυπουργικά και Υπουργικά χείλη και από δημοσιογραφικά ‘παπαγαλάκια…’ που έλεγαν:
Ή τρόικα, ή ‘ανεξέλεγκτη πτώχευση’ με επιστροφή στη δραχμή και καταποντισμό των Ελλήνων σε ανεργία, απώλεια μισθών και συντάξεων, πείνα και Εθνική απαξίωση…
Και συνέχιζαν στην επωδό:
Το 2011 ‘βγαίνουμε ξανά στις αγορές’ αρχίζει να φαίνεται πρωτογενές πλεόνασμα και η ανάκαμψη γίνεται πραγματικότητα!
Ήταν το καλοκαίρι του 2010, και η τότε Κυβέρνηση του κ Παπανδρέου και ο τότε Υπουργός Οικονομικών κ Παπακωνσταντίνου μας οδηγούσαν σε αυτό που τα συνεργαζόμενα ‘παπαγαλάκι’ των ΜΜΕ αποκαλούσαν Εθνικό τούνελ, υποχρεωτική δοκιμασία για τον ελληνικό Λαό, που κατά τη γνωστή και ιστορικής αξίας πλέον ρήση του κ. Πάγκαλου ‘μαζί τα είχαμε φάει και είχε έρθει η ώρα της… πληρωμής του λογαριασμού στους δανειστές μας!’
Μετά, αφού μας έμπασαν για τα καλά στο συγκεκριμένο ‘τούνελ’ πληρωμής των δανεικών ΔΕΝ ήρθε η ανάκαμψη, ΔΕΝ φαινόταν φως στην άκρη του τούνελ (όπως έλεγε επί σειρά ετών η εκπομπή της κ Νικολούλη) αλλά ήρθε η Συγκυβέρνηση των κκ Παπανδρέου, Σαμαρά και Καρατζαφέρη…
Στη συνέχεια και εντελώς σιωπηλά ‘χάθηκαν’ οι κκ Παπανδρέου-Παπαδήμος-Παπακωνσταντίνου από το προσκήνιο της πλέον ελεεινής ιστορικά παράστασης που δόθηκε με θύμα τον ελληνικό Λαό στο υπέροχο ιστορικά ελληνικό γέωφυσικοπολιτικό παλκοσένικο και τώρα πια έχουμε Σαμαρά, Βενιζέλο, Κουβέλη και τσάρο της Εθνικής μας Οικονομίας τον κ Στουρνάρα…
Η κασέτα ότι έρχεται ΑΝΑΚΑΜΨΗ, ότι αρχίζει να φαίνεται φως στην άκρη του τούνελ, ότι τα απίστευτα βάσανά μας τελειώνουν συνέχισε να παίζει και το 2011 και το 2012 και συνεχίζει ακόμα πιο δυνατά το 2013…
ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗ και ΑΝΑΚΑΜΨΗ μέσα στο 2014 βλέπει ο ‘πρώτος’ Πρωθυπουργός κ. Σαμαράς, συμφωνεί ο ‘δεύτερος’ Πρωθυπουργός κ. Βενιζέλος, και εγκρίνει ο ‘τρίτος’ Πρωθυπουργός κ. Κουβέλης ενώ ο ΥΠΟΙΚ κ Στουρνάρας είπε την Πέμπτη 9 Μαΐου 2013:
«Ελπίζω και εμείς να έχουμε την καλή τύχη που είχε η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, που αρχίζουν και βγαίνουν στις αγορές με επιτόκια κάτω του 6%», σε συνέντευξη που παραχώρησε το πρωί στη ΝΕΤ.
«Εγώ αυτό το βλέπω προς το τέλος του 2014... όταν θα έχουμε πετύχει ποιοτικό πρωτογενές πλεόνασμα και ανάπτυξη», πρόσθεσε.
Στο μεταξύ η ανεργία καλπάζει σε πρωτόγνωρα επίπεδα, οι μισθοί και οι συντάξεις περικόπτονται ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ, μικρό-μεσαίες επιχειρήσεις βάζουν λουκέτα κατά δεκάδες χιλιάδες ετησίως, το Δημόσιο και αδυνατεί και αρνείται να πληρώσει αυτά που χρωστά, οι αυτοκτονίες έγιναν πλέον καθημερινά επαναλαμβανόμενο φαινόμενο, τα συσσίτια έχουν συνεχώς αυξανόμενες ουρές, τα χαμόγελα χάθηκαν από τα χείλη των Ελλήνων και η ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΑΞΙΩΣΗ είναι οδυνηρή πραγματικότητα…
Πριν απαξιωθεί και ως διεθνές στέλεχος και ως άνθρωπος ο τότε Γενικός Διευθυντής του ΔΝΤ κ. Ντομινίκ Στράους Καν (που μετά…αθωώθηκε) είχε διαπιστώσει δημοσίως ότι:
‘Οι Έλληνες είναι χωμένοι σε βαθειά…σκ@τ@!...’
Έγραψε σε twit ο κ. o James McIntosh των «Financial Times» τον Ιούνιο του 2012 μια πικρή αλήθεια που απέδωσε στον Οίκο JP Morgan-Chase:
«Από τα 410 δισ. που ‘‘δανείστηκαν ή διέγραψαν’’ οι Ελληνικές Κυβερνήσεις από το καλοκαίρι του 2010 μόνο 15 δισ. ευρώ διοχετεύθηκαν στην Ελληνική Οικονομία, ενώ τα υπόλοιπα πήγαν στους ‘‘δανειστές’’ μας!...»
Δείτε το για να μην νομίσετε ότι σας… παραμυθιάζω:
https://twitter.com/jmackin2/status/213727452046962693
Μήπως ‘ήξερε’ ο κ Ντομινίκ Στράους Καν ότι Ελλάδα και Έλληνες ΔΕΝ βρισκόμαστε σε τούνελ ούτε ‘λαγούμι’ αλλά σε ΠΗΓΑΔΙ με ‘σκ@τ@’ και ΔΕΝ διαθέτουμε σκάλα σωτηρίας;
Σοβαρές πολιτικές διαστάσεις παίρνει η παραίτηση των οικονομικών εισαγγελέων
Του Λουκιανού Κάλλιμπαν
Έντονες και πολύ σοβαρές πολιτικές διαστάσεις λαμβάνει η αποχώρηση των οικονομικών
εισαγγελέων κ.κ. Γρηγόρη Πεπόνη και Σπύρου Μουζακίτη, η οποία κάθε άλλο παρά αιφνίδια θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί.
Κοινό μυστικό αποτελεί τόσο σε πολιτικά γραφεία, όσο και σε άλλους δικαστικούς κύκλους ότι από τον Ιανουάριο και μετά, οι οικονομικοί εισαγγελείς μπήκαν στο στόχαστρο ισχυρών παραγόντων που επιθυμούν κουκούλωμα υποθέσεων, παύση ποινικών διώξεων αλλά και παραγραφές κατηγοριών. Εδώ και τέσσερις μήνες, οι οικονομικοί εισαγγελείς κ.κ. Γρηγόρης Πεπόνης και Σπύρος Μουζακίτης βρίσκονται μπροστά σε μια πολύ δύσκολη πραγματικότητα.
Ήδη από την Παρασκευή 18 Ιανουαρίου έχουν διαρρεύσει πληροφορίες για καμαρίλες και παρασκηνιακά όργια με ενδιαφέρουσες παρουσίες. Το “Newsbomb.gr” έγραψε έγκαιρα για μυστικά δείπνα που οργανώθηκαν και είχαν σαν κύριο πιάτο τα έργα και τις ημέρες των οικονομικών εισαγγελέων. Ήδη από εκείνο το διάστημα έγινε λόγος περί επιχειρούμενης μεθόδευσης ώστε να παρακαμφθούν οι κύριοι Πεπόνης και Μουζακίτης μέσω άλλων οδών όπως λ.χ. η υπηρεσία πάταξης της διαφθοράς!
Μάλιστα υπήρξαν πρόσωπα που κατηγόρησαν τους δύο εισαγγελείς για «δικαστικό ακτιβισμό» επειδή έκαναν τη δουλειά τους με τον πιο συνεπή και παραδειγματικό τρόπο, σε αντίθεση με άλλους που θα επιθυμούσαν να κλείσουν κακήν κακώς κάποιες υποθέσεις.
Το ανυπολόγιστο έργο
Το σίγουρο είναι ότι οι οικονομικοί εισαγγελείς έθεσαν τον δάκτυλον της Δικαιοσύνης επί τον τύπον των ήλων σε μείζονες υποθέσεις. Απαριθμούμε: CDS, υπόθεση ξεπλύματος «μαύρου χρήματος» και την εμπλοκή του κ. Άκη Τσοχατζόπουλου, υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ καθώς και μια σειρά από εκκρεμείς δικογραφίες που ξεπερνούν τις πεντακόσιες.
Από το 2011 που ανέλαβαν τα καθήκοντά τους οι δύο εισαγγελείς παρήγαγαν υποδειγματικό έργο με τεράστιες δυσκολίες και εμπόδια, τα οποία θα μπορούσε κανείς να σκεφθεί αν αναλογιστεί τις σχέσεις που είχαν με τον προϊστάμενό τους, τον αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Νίκο Παντελή.
Δεν είναι τυχαίο, όπως σχολιάζουν κορυφαίοι παράγοντες, ότι αμέσως μετά τη θεσμοθέτηση του Εισαγγελέα Διαφθοράς και την στελέχωση της θέσης αυτής από την κ. Ελένη Ράικου, οι κύριοι Πεπόνης και Μουζακίτης εξέφρασαν στους προϊσταμένους τους τον προβληματισμό, πως περιορίζονται έως εξαφανίζονται οι αρμοδιότητές τους και δεν υπάρχει λόγος ύπαρξης των θέσεων των οικονομικών εισαγγελέων.
Τι προκαλεί εντύπωση
Εντύπωση προκαλεί επίσης ένα γεγονός. Οι οικονομικοί εισαγγελείς ήθελαν να παραλάβει τις εκκρεμείς δικογραφίες ο κ. Παντελής. Ο αρμόδιος για το οικονομικό έγκλημα και αντιεισαγγελέας που προΐστατο των κ.κ. Πεπόνη και Μουζακίτη, ωστόσο, εξέφρασε την άποψη πως δεν υπήρχε νόημα να παραλάβει τις δικογραφίες εκείνος αλλά ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών κ. Χρήστος Μαρκογιαννάκης, όπως κι έγινε.
Υψηλά ιστάμενο πολιτικό πρόσωπο σχολίαζε το απόγευμα ότι οι κύριοι Πεπόνης και Μουζακίτης άφησαν πολύ ψηλά τον πήχη με το έργο που άφησαν από τις θέσεις τους και θα ήταν ευχής έργο να υπάρξουν ισάξιοι συνεχιστές τους…
Την ώρα που η Ελλάδα λαμβάνει δάνεια, υπογράφει Μνημόνια και προχωρά σε κούρεμα των ομολόγων, αρκετοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν πόσο ακριβώς είναι το ελληνικό χρέος και πόσο αυξάνεται κάθε δευτερόλεπτο.
Όλα αυτά τα αποκαλύπτει ένα καινούριο site, το nationaldebtclocks.org, που μετράει τόσο το παγκόσμιο χρέος (που έχει ξεπεράσει τα 50 τρισεκατομμύρια δολάρια), όσο και τα χρέη που έχει η κάθε χώρα.
Για την Ελλάδα, το... κοντέρ δείχνει κάτι παραπάνω από 370 δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 187% του ΑΕΠ της χώρας.
Όπως σημειώνουν οι υπεύθυνοι του site, το ελληνικό χρέος αυξάνεται κατά περίπου 1.500 ευρώ το δευτερόλεπτο, ενώ το κατά κεφαλήν χρέος φτάνει τα 32.903 ευρώ!
Το Σύνταγμα και οι νόμοι βρίσκονται επίσημα σε αναστολή ή και καταστολή. Όπως το πάρει κάποιος. Η χώρα είναι ένα πτώμα σε προχωρημένη σήψη και τα ντόπια κοράκια έχουν κάνει και κάλεσμα σε ξένα αρπακτικά για τη νομή της πίτας.
Τον τελευταίο καιρό ακούγεται όλο και πιο συχνά το επιχείρημα ότι όλη η κοινωνία πρέπει να ξεχάσει τι έγινε και πως έφτασε η χώρα ως εδώ και να προχωρήσει όλη μαζί. Αυτό που παραλείπουν να πουν όσοι μπαίνουν σε αυτή τη λογική του παραλόγου είναι να πάνε όλοι μαζί
με ποιους;
Αναμφίβολα, πρόκειται για ένα γελοίο επιχείρημα, εντελώς ξεδιάντροπο που δεν έχει άλλο στόχο παρά τον αποπροσανατολισμό των μαζών. Η ελληνική κοινωνία έχει γονατίσει μπαίνοντας στον έκτο χρόνο οικονομικής ύφεσης με επίσημη ανεργία που ξεπερνά το 27%, και πραγματική που ξεπερνά το 30%. Ειδικότερα στους νέους ο δείκτης ξεπερνά το 60%. Με απλά λόγια, η μισή και πλέον Ελλάδα αδυνατεί να επιβιώσει.
Την ίδια στιγμή στο υπόλοιπο μισό η κατάσταση είναι πάλι διαιρεμένη. Οι μισοί των μισών το μόνο που καταφέρνουν είναι να βγάζουν οριακά πέρα τις υποχρεώσεις τους. Συνολικά, αν ήθελε κάποιος να καταλήξει σε ένα ρεαλιστικό συμπέρασμα θα έλεγε ότι πρόκειται για μια εντελώς κατεστραμμένη χώρα του ¼. Τούτη η χώρα υπομένει το Σισύφειο μαρτύριο για να καλοπερνά ένα 25%. Η όλη κατάσταση βέβαια δε θυμίζει ούτε για αστείο μια χώρα από αυτές που έχει επικρατήσει να λέγονται κράτη δυτικού τύπου. Περισσότερο μοιάζει με τριτοκοσμική χώρα με μια διαφορά. Εκεί τουλάχιστον οι πολίτες δεν πληρώνουν για υπηρεσίες που δεν τους παρέχονται. Απολαμβάνουν την όποια βοήθεια από διεθνείς οργανισμούς που φροντίζουν να μετριάσουν στο βαθμό που μπορούν και είναι εφικτό την ανθρωπιστική καταστροφή.
Με αυτόν τον τρόπο οι κάτοικοι καταφέρνουν έστω και υποτυπωδώς να έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, φαγητό, νερό και παιδεία. Η κατάσταση στην Ελλάδα εδώ και αρκετό καιρό έχει αρχίσει να οδηγείται σε τέτοια πια μονοπάτια. Εκεί την έφτασαν οι πολιτικοί φωστήρες που εδώ και είκοσι χρόνια κρατούν τις τύχες του λαού στα χέρια τους. Το περίεργο δεν είναι αυτό. Δεν πήραν άλλωστε την εξουσία με πραξικόπημα. Με εκλογές την πήραν. Το πώς βέβαια κατόρθωναν να εξασφαλίζουν τις εκλογικές νίκες και τωρινές συνεργασίες τους είναι ένα άλλο θέμα για το οποίο έχει και η κοινωνία το δικό της μερίδιο ευθύνης.
Το τι ήταν και τι είναι αυτοί που κυβέρνησαν τούτο τον ταλαίπωρο τόπο το απέδειξαν στις τελευταίες εθνικές εκλογές όπου δε δίστασαν να ενωθούν προκειμένου να συνεχίσει ένα σάπιο και διεφθαρμένο σύστημα που εκπροσωπούν να κρατά με νύχια και με δόντια την εξουσία. Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε το ποσοστό που συγκέντρωναν και οι δύο «αντίπαλοι» μαζί που άγγιζε το 85%. Τον Ιούνη του 2012 το ποσοστό αυτό έπεσε στο μισό παρόλο που προστέθηκε και ένας τρίτος πόλος που δεν ήταν άλλος από αυτόν της «υπεύθυνης αριστεράς». Οι άνθρωποι ήταν ξεκάθαροι. Είδαν φως και ψητό και βούτηξαν με τα μούτρα. Ο θυμόσοφος λαός βέβαια έχει και μνήμη και κρίση και σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις λέει το περίφημο «έχουν γνώση οι φύλακες». Για αυτό τον λόγο άλλωστε και εκδιώχθηκαν από τη σημερινή Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη της Αριστεράς.
Οι δύο βασικοί πρωταγωνιστές, το «ΠΑΣΟΚ» και η ΝΔ έτριβαν τα χέρια τους πέρυσι τέτοιον καιρό από αυτό το απρόσμενο δώρο. Αντιμετώπισαν βέβαια κάποια μικροπροβλήματα στο μοίρασμα των θέσεων γιατί ο τρίτος πόλος ήταν ιδιαίτερα απαιτητικός αλλά και πάλι κατάφεραν και καταφέρνουν να κρατούν τις «ισορροπίες». Αυτές βέβαια μοιάζουν με «ισορροπίες» του τρόμου αλλά μπροστά στο «ψητό» μικρή σημασία έχει. Καρέκλες να υπάρχουν και όλα βρίσκονται. Από την άλλη μεριά η ντόπια επιχειρηματική ελίτ κάνει πάρτι ανενόχλητη και ανερυθρίαστα πια.
Το Σύνταγμα και οι νόμοι βρίσκονται επίσημα σε αναστολή ή και καταστολή. Όπως το πάρει κάποιος. Η χώρα είναι ένα πτώμα σε προχωρημένη σήψη και τα ντόπια κοράκια έχουν κάνει και κάλεσμα σε ξένα αρπακτικά για τη νομή της πίτας. Το έκαναν όχι γιατί το ήθελαν. Δεν έχουν συνηθίσει να μοιράζονται τα κέρδη τους άλλωστε. Προχώρησαν σε αυτή την κίνηση γιατί τους ήταν απαραίτητη για να επιβιώσουν. Με αυτόν τον τρόπο έδωσαν τα διαπιστευτήριά τους στους Γερμανούς «φίλους» μας και συνεχίζουν ακάθεκτοι να πρωταγωνιστούν σε ένα έργο γνωστό πια ακόμα και σε αυτούς που έλεγαν ότι δεν ήξεραν τι πραγματικά συνέβαινε. Ήξεραν αλλά κάτι οι γνωριμίες με τους τοπικούς βουλευτές, κάτι τα ρουσφέτια, κάτι οι άλλες μικροεξυπηρετήσεις και η κατάσταση έφτασε μέχρι εδώ.
Αν το δει κάποιος από ιστορικής πλευράς θα θυμηθεί την Ελλάδα που έβγαινε μέσα από 400 χρόνια σκλαβιάς από τους Οθωμανούς και έπεφτε πάνω σε μια νέα παρόμοια περίοδο. Απλώς έτυχε το τουρκικό φέσι να αντικατασταθεί από το ευρωπαϊκό και «πολιτισμένο» φράκο. Αυτό βέβαια δεν περιποιεί τιμή για τη χώρα. Τουναντίον. Περισσότερο θυμίζει προτεκτοράτο παρά ελεύθερη και ανεξάρτητη χώρα. Για αυτό άλλωστε φρόντισαν και οι «φίλοι» ευρωπαίοι εταίροι να μπουν οι ανάλογες υπογραφές. Απεμπόληση εθνικής κυριαρχίας, αναστολή συνταγματικών διατάξεων, λύση των διεθνών διαφορών σε επίπεδο χρέους σε αγγλικό δίκαιο και άλλα τινά. Καθόλου τυχαία.
Ακόμα και για τις περίφημες γερμανικές αποζημιώσεις έχει μπει ρήτρα στα Μνημόνιά τους ότι δε θα γίνει δεκτός οποιοσδήποτε συμψηφισμός με το ελληνικό χρέος προς τους δανειστές. Αυτό βέβαια από μόνο του δικαιώνει ανθρώπους όπως ο Μανώλης Γλέζος και αρκετών άλλων που χρόνια μάχονται για το ζήτημα των αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου. Όλο αυτό το συρφετό των ανεπάγγελτων, των παιδιών του κομματικού σωλήνα, των επαγγελματιών κηφήνων μαζί με τη διαπλεκόμενη μιντιοκρατία έχουν ξεχυθεί τον τελευταίο καιρό στην τηλεόραση και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μη μπορώντας πια να πείσουν τον λαό με τα ξεπερασμένα πια ψέματά τους για την «ανάπτυξη» που έρχεται έχουν βρει ένα άλλο σύνθημα – τέχνασμα. Το περίφημο «πάμε όλοι μαζί» ή αλλιώς «κομμάτι της κοινωνίας και εμείς και συμπάσχουμε».
Τα πράγματα πια είναι απλά και ξεκάθαρα. Ο ελληνικός λαός τόλμησε να απεμπλακεί σε ένα σχετικά ικανοποιητικό ποσοστό από αυτούς τους βασανιστές. Οφείλει να κάνει και το επόμενο βήμα που θα τον λυτρώσει οριστικά και αμετάκλητα από τους τυράννους που τον εξουσιάζουν. Δεν πρέπει να πιστέψει για κανέναν λόγο αυτούς που αποδεδειγμένα όχι μόνο του λένε ψέματα αλλά βουλιάζουν μέσα στα χιλιάδες σκάνδαλα και τη διαφθορά τους. Είναι σάπιοι μέχρι τα οστά. Είναι επικίνδυνοι. Το «όλοι μαζί» που εκπέμπουν απευθύνεται στο 25% της ελληνικής κοινωνίας. Όταν το 75% συνειδητοποιήσει τη δύναμή του τότε θα μιλάμε για μια πραγματική αλλαγή που είναι προαπαιτούμενο για να ανατραπούν τα δεδομένα. Ενωμένος ο λαός ποτέ δεν έχασε και από κανέναν στην Παγκόσμια Ιστορία.
Αυτό πρέπει να γίνει κτήμα και συνείδηση του καθενός. Αλλαγή πορείας με αυτούς τους επαίσχυντους στο τιμόνι της χώρας και στα καίρια πόστα δε γίνεται. Ξεκάθαρα πράγματα και καθαρές κουβέντες. Οι συγκεκριμένοι πρέπει να ξηλωθούν το γρηγορότερο δυνατό και χωρίς περιστροφές. Κάθε προσπάθεια συναλλαγής ή συζήτησης μαζί τους είναι ανάχωμα στη προσπάθεια εξόδου της χώρας από το σκοτάδι. Τούτο οφείλει να γίνει κατανοητό σε όλους τους τόνους. Άλλος χρόνος για πειράματα και υπομονή δεν υπάρχει. Το νέο Κράτος που θα ξεπηδήσει και θα αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες του θα πρέπει να εφαρμόσει την πεπατημένη. Κανένα Κράτος που σέβεται τον εαυτό του δε συναλλάσσεται με εγκληματίες, κανένας λαός δε ξεχνά ποιοι ήταν αυτοί που τον έφτασαν μέχρι την καταστροφή…
των αμαρτωλών εξοπλιστικών...
του Γ. ΜΑΛΟΥΧΟΥ
Αλλά και την ώρα που οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι συζητούν επιχειρώντας να διασώσουν το… επίδομα γάμου, στο ΠαΣοΚ, όχι γάμος αλλά ούτε καν απλή συμβίωση δεν επιβιώνει πλέον μεταξύ του νυν και του πρώην αρχηγού του.
Κι αυτό είναι πράγμα από μία άποψη παράδοξο, καθώς το Κίνημα υπήρξε επί δεκαετίες και «εργοδότης» και «εργαζόμενος» ταυτόχρονα στην πορεία παρακμής αυτής της χώρας: «μοίρασε» και «μοιράστηκε» πολλά στη μακρά πορεία του ακριβού «δημοκρατικού», «προοδευτικού» μοντέλου ταύτισης του κόμματος με το κράτος, το οποίο εφάρμοσε και δίδαξε με τέχνη και αποτελεσματικότητα μοναδική. Αναμφίβολα, ο Βενιζέλος...
Ορθώς ανοίγει το θέμα της οικονομικής διαχείρισης Παπανδρέου: μακάρι να είχε ανοίξει με αντίστοιχο τρόπο και το ζήτημα διαχείρισης ολόκληρης της χώρας στις αρχές του 2010. Κι ακόμα περισσότερο μακάρι να είχε διαφωνήσει με το «λεφτά υπάρχουνε» του 2009… Όμως, δεν έκανε ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Όπως επίσης δεν τον απασχόλησαν τα οικονομικά του Κινήματος επί πολλά χρόνια. Που θα έπρεπε, ως «δεύτερο πόλο», να τον είχαν απασχολήσει…
Από την άλλη πλευρά, ο Παπανδρέου ακολουθεί μέσα στο ΠαΣοΚ, στην υπόθεση της οικονομικής διαχείρισης, την τακτική που ακολούθησε και στη Λίστα Λαγκάρντ: «δεν ξέρω, δεν άκουσα, δεν είδα». Αρνήθηκε να παραλάβει το σχετικό φάκελο από τον διάδοχό του. Εχει πάντως συνέπεια: και τη χώρα έτσι ακριβώς την κυβέρνησε…
Τώρα, το πάλαι ποτέ κραταιό Κίνημα ουσιαστικά διαλύεται στα εξ ων συνετέθη – ίσως ακόμα χειρότερα. Η υπόθεση του εσωτερικού οικονομικού ελέγχου, αναγκαία και ορθή, ίσως του δίνει τη χαριστική βολή καθώς μετά από αυτή, απ’ ότι φαίνεται, «το ποτάμι (που στερεύει) δεν γυρίζει πίσω».
Ταυτόχρονα, το ΠαΣοΚ επιστρέφει στη Χαριλάου Τρικούπη για να κάνει οικονομίες: επίσης ορθώς. Εχει κι ένα συμβολισμό αυτή η επιστροφή: θέλει να δώσει και τη «μυρωδιά» μιας αναβάπτισης, μίας επιστροφής στις ρίζες. Όμως, από αυτές τις ρίζες είναι που το ΠαΣοΚ το οποίο, κατά τα λόγια του ιδρυτή του «δεν τεμαχίζεται και δεν κληρονομείται», τελικά κληρονομήθηκε και, όπως φαίνεται, οδεύει τώρα και προς τον τεμαχισμό - ότι τουλάχιστον έχει απομείνει πια από αυτό.
Ελπίζει κανείς να υπάρχει ένα τέλος στην αντιστροφή αυτή της πορείας του: μη δούμε καμία ώρα να γεννιέται πάλι και το ΠΑΚ, από το οποίο ξεπήδησαν άλλωστε ηγετικές προσωπικότητες όπως ο κ. Τσοχατζόπουλος, τότε «αγωνιστής» στη Γερμανία…
Το χειρότερο όμως που έχει πάθει το πάλαι ποτέ κραταιό Κίνημα της «Αλλαγής», είναι ότι, όλα αυτά που του συμβαίνουν, επί της ουσίας και παρά τη φασαρία που γίνεται νυχθημερόν γύρω από το ίδιο, απασχολούν, πλέον, όλο και λιγότερους ανθρώπους.
Γίνεται, δηλαδή, πολύ κακό για το τίποτα. Κι αυτό είναι το σημαντικότερο από όλα αυτά τα πράσινα (παρ)άλογα…
Απο το πρωί έχουμε '' επίσκεψη'' του Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Μιχαήλ Κωσταράκου και του Α/ΓΕΣ Αντιστράτηγου Αθανασίου Τσέλιου στην εσχατιά της Ελλάδος !
Στρατιωτικές Μονάδες στην περιοχή της Ρόδου αλλά και ''επίσκεψη'' με Ελικόπτερο στα φυλάκια της
Μεγίστης και της Στρογγύλης απο τους Αρχηγούς ΓΕΕΘΑ και ΓΕΣ σήμερα το πρωί ...''Επίσκεψη'' που συνεχίζεται και αυτήν την ώρα ....
Δεν υπάρχει τίποτε το επίσημο ακόμη για την ΄΄Επίσκεψη ΄΄των Αρχηγών ούτε αν σχετίζεται με σχεδιασμό της περιφρόυρησης των κοιτασμάτων μετά την επίσκεψη του Υπουργού Άμυνας της Κύπρου κ.Φωτίου στο Πεντάγωνο που ζήτησε την συνδρομή της Ελλάδος για αντιμετώπιση των Τουρκικών απειλών !
Τώρα ίσως να συνδυαστεί με τις Πασχαλινές ευχές στο προσωπικό αλλά ...Αεροσκάφη και Ελικόπτερα στο Καστελόριζο μόνο για ευχές ,περίεργο ακούγεται !
Πρίν απο λίγο η ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΑΡΧΗΓΟΥ ΓΕΕΘΑ ΣΤΗΝ ΠΕ 95 ΑΔΤΕ
Την Παρασκευή 10 Μαΐου 2013, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Μιχαήλ Κωσταράκος, συνοδευόμενος από τον Αρχηγό ΓΕΣ Αντιστράτηγο Αθανάσιο Τσέλιο, επισκέφθηκε Μονάδες στην Περιοχή Ευθύνης της 95 ΑΔΤΕ στις νήσους Ρόδο, Μεγίστη, Στρογγύλη και Ρω.
Έπειτα γεμίζουμε τις στάσεις με μικρές χαρούμενες φατσούλες, γεμάτες χρώμα.
Κόψε μια, βάλ' τη στη τσέπη σου,στο πορτοφόλι σου, κόλλα τη στο ψυγείο σου και κοίτα την όταν είσαι πεσμένος/η χάρισε την σε κάποιον/α που νιώθεις ότι τη χρειάζεται περισσότερο.
Δεν είναι απλά χαμόγελα στις στάσεις. Είναι μια στάση (ζωής) με χαμόγελο.
Ξεκίνα μαζί μας!
FEED your Mind
Join the PROJECT
Στα πλαίσια των δράσεων του σχεδίου fEED Freedom Expression Expanding Dubium για την παύση των εμποδίων στη σκέψη, την έκφραση και τη δημιουργικότητα των νέων.
πηγη
Join the PROJECT
Στα πλαίσια των δράσεων του σχεδίου fEED Freedom Expression Expanding Dubium για την παύση των εμποδίων στη σκέψη, την έκφραση και τη δημιουργικότητα των νέων.
πηγη
Φρίκη και τραγωδία. Πολιτική κουκλοθεάτρου με επιχειρηματολογία από
σήριαλ τύπου φατμαγκιούλ. Ο Ντινόπουλος να ουρλιάζει για το πως θα
πληρώσει ο ΣΥΡΙΖΑ μισθούς και συντάξεις και να ρίχνει μυδρους για την
…Κυπριακή τραγωδία, επειδή πριν από τον Ανανστασιάδη κυβερνούσε το ΑΚΕΛ.
Από την άλλη, να στηρίζει την μαύρη τρύπα του ΠΑΣΟΚ, λέγοντας ότι “όλα τα κόμματα έχουν μαύρες τρύπες”. Τέτοια εκπροσώπηση του Παπανδρέου, θα ζήλευε και ο …Πεταλωτής.
Ο ένας να λέει “τι κακό που είναι το Κυπριακό μνημόνιο” που υπέγραψε ο …Αναστασιάδης και να ρίχνει την ευθύνη στον ΣΥΡΙΖΑ και ο άλλος μην έχοντας καν διαβάσει τους όρους, αντί να του απαντήσει ότι “Ρε κρετίνε, το Ελληνικό είναι χειρότερο!” να αντιπαραθέτει ιδεοληπτικές θεωρίες αμφιθεάτρου.
Ο ένας να υμνεί την πραξικοπηματική κατάρρευση της δημοκρατίας και ο άλλος να τραγουδά την Ιτιά.
Ο ένας να προστατεύει την δολοφονική πολιτική Σημίτη – Παπανδρέου και ο άλλος να προστατεύει την πολιτική προέλευση του Σημίτη και του Παπανδρέου.
Το ράιχ τα κατάφερε περίφημα αυτή την φορά. Οι μεν θα λένε ότι “είναι τρέλλα να αντισταθούμε στην Βέρμαχτ” και οι δε ότι “Τα SS είναι ταξικά μας αδέλφια”.
Από την άλλη, ο Μηλιος σε ρόλο χάνου, να βλέπει τον Ντινόπουλο να επιχειρηματολογεί όπως ο Παπανδρέου το 2009 και αντί να του θυμήσει ότι υπάρχει παρέμβαση της δικαιοσύνης για το έλλειμα και την υπαγωγή στο μνημόνιο, να αναλύει τον δρόμο της “Αριστεράς και της Προόδου”, της νέας διακυβέρνησης που θα σαρώσει την Ευρώπη και να αδυνατεί να απαντήσει ακόμα και όταν ο ανεκδιήγητος Ντινόπουλος εξίσωσε την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με την …Σοσιαλιστική διεθνή! Εκτός τόπου και χρόνου.
Οι κόντρες μεταξύ των τριών μελών της τρόικας έχουν ξεκινήσει εδώ και καιρό. Όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το Εuro2day.gr, εδώ και έναν χρόνο οι αναδυόμενες αγορές πιέζουν το ΔΝΤ να
αποχωρήσει από τα ευρωπαϊκά πακέτα στήριξης, τουλάχιστον με τη μορφή με την οποία λειτουργούσε μέχρι σήμερα.
Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που το Ταμείο διέθεσε μόλις 1 δισ. ευρώ για το κυπριακό πακέτο, παρά την επίσημη απόφαση της συνόδου κορυφής του 2011 ότι το ΔΝΤ θα συμμετέχει σε προγράμματα στήριξης με το ένα τρίτο των κεφαλαίων.
Ανέκαθεν οι εκθέσεις αξιολόγησης του ΔΝΤ, ειδικά της Ελλάδας, ήταν διαφορετικές από αυτές που συντάσσουν η Κομισιόν και η ΕΚΤ. Όμως η τελευταία έκθεση του Ταμείου διαχωρίζει πλήρως τις θέσεις του από την Ευρώπη ως προς τις προβλέψεις, ενώ διαμηνύει σαφώς ότι χωρίς δεύτερο «κούρεμα» του δημόσιου χρέους ο στόχος για μείωσή του σημαντικά κάτω από το 110% του ΑΕΠ έως το 2022 δεν είναι επιτεύξιμος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το πόρισμα που είδε το φως της δημοσιότητας είναι απλώς μια σύνοψη αυτών που «πρέπει» να βγουν προς τα έξω στο πλαίσιο της αλλαγής κλίματος που επιχειρείται.
Η αναλυτική έκθεση που συντάσσει ο Πολ Τόμσεν για το Δ.Σ. που θα συνεδριάσει για τη χώρα μας στις 31 Μαΐου θα είναι -σύμφωνα με πληροφορίες- αρκετά πιο σκληρή ως προς τις προβλέψεις για την ανάκαμψη της οικονομίας και τη βιωσιμότητα του χρέους.
Άλλωστε, το ΔΝΤ έχει εκταμιεύσει μόνο την πρώτη δόση του 2013, σε αντίθεση με την Ε.Ε. που τη Δευτέρα θα αποφασίσει για την τρίτη και την τέταρτη.
Όπως μάλιστα μας μετέφερε αξιωματούχος του Ταμείου, ο Π. Τόμσεν δεν φαίνεται να συμμερίζεται την αισιοδοξία της ελληνικής κυβέρνησης για επιστροφή στη ανάπτυξη στο τέλος του 2013 και βάζει πολλούς αστερίσκους ακόμα και για το 2014.
Η στάση του Μάριο Ντράγκι
Μέχρι και πριν από μερικούς μήνες, το ευρωπαϊκό σκέλος της τρόικας παρουσιαζόταν συμπαγές. Όμως, μια τοποθέτηση του προέδρου της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, στο ευρωκοινοβούλιο, που ούτε λίγο ούτε πολύ επιτέθηκε με τη σειρά του στη λογική της υπερβολικής λιτότητας, έβγαλε προς τα έξω την υπόγεια διαφωνία και έβαλε επισήμως τέλος στο κοινό μέτωπο.
Για τους καλά γνωρίζοντες, ο Μ. Ντράγκι προετοίμαζε αυτήν τη διαφοροποίηση εδώ και καιρό, καθώς οι αναλυτές στη Φρανκφούρτη του παρουσίαζαν μήνα με μήνα διαφορετικές προβλέψεις για την ευρωζώνη από αυτές της Κομισιόν. Επιπλέον, ο κεντρικός τραπεζίτης θεωρεί ότι η ΕΚΤ κλήθηκε πολλές φορές να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά με μια σειρά έκτακτων και αντισυμβατικών μέτρων και πως ήρθε η ώρα των κυβερνήσεων να εφαρμόσουν διαρθρωτικές αλλαγές ώστε η τράπεζα να απεξαρτηθεί πλήρως.
Στον ευρωπύργο και στο στρατόπεδο των συμβούλων του Ιταλού τραπεζίτη υπάρχει πλέον εμφανής δυσφορία για τον γερμανικό βραχίονα που ακούει στο όνομα Γιορκ Άσμουσεν και Γενς Βάιντμαν, οι οποίοι δείχνουν να παίρνουν γραμμή από το Βερολίνο σε μια σειρά κρίσιμα θέματα. Σε αυτούς άλλωστε σκαλώνει η επιδίωξη Ντράγκι να βρεθεί μέσο απευθείας χρηματοδότησης των ΜμΕ στην ευρωζώνη για να λυθεί το πρόβλημα της ρευστότητας.
Τα πυρά όλων δέχεται η Κομισιόν και ο επίτροπος Όλι Ρεν προσωπικά. Μάλλον όχι άδικα, καθώς τα τελευταία τρία χρόνια η ομάδα του απέτυχε να προβλέψει την επιβράδυνση της ανάπτυξης στην ευρωζώνη και το ύψος της ύφεσης στις χώρες της περιφέρειας. Το ΔΝΤ ήταν αυτό που παραδέχθηκε ότι οι πολλαπλασιαστές ήταν λάθος, ο Ο. Ρεν όμως είναι αυτός που απορροφά τους κραδασμούς.
Τη δυσαρέσκεια για τις επιδόσεις της Κομισιόν δεν βοήθησε και ο συγκεντρωτισμός του Ο. Ρεν ούτε και η κόντρα του με την Task Force του Χ. Ράιχενμπαχ. Να σημειωθεί ότι ακόμα και τώρα δεν υπάρχει δίαυλος ουσιαστικής επικοινωνίας μεταξύ των δύο. Μόνο υπόγειο σαμποτάζ εκατέρωθεν.
Σε δοκιμασία το μοντέλο των «τριών»
Η ομολογούμενη αποτυχία των μνημονίων και η έντονη κοινωνική δυσαρέσκεια είναι αυτά που οδηγούν στην άποψη των ιθυνόντων για τη διάλυση μεσοπρόθεσμα του μοντέλου της τρόικας ως έχει. Απόφαση για την οποία προ ημερών προϊδέασε ο Γ. Άσμουσεν.
Η Γερμανία φαίνεται πως συμφωνεί. Όχι γιατί κάνει στροφή προς την ανάπτυξη, αλλά γιατί σε πολιτικό επίπεδο τη συμφέρει: Πρώτον, γιατί το παρόν μοντέλο της τρόικας θα είναι ένας εύκολος αποδιοπομπαίος τράγος, που θα ικανοποιήσει τις κοινωνίες, και δεύτερον, και κυριότερον, γιατί το Βερολίνο εδώ και καιρό επεξεργάζεται σχέδιο αλλαγής της Ευρωπαϊκής Συνθήκης.
Όπως μας ανέφερε υψηλά ιστάμενος αξιωματούχος της Ε.Ε., το σχέδιο βρίσκεται στην τελική ευθεία και ήδη υποστηρίζεται από τις σκληροπυρηνικές χώρες, παρά τις αντιδράσεις πολλών μελών. Τον ρόλο του λαγού αναμένεται να λάβει για άλλη μία φορά (όπως και στο bail-in) ο νέος πρόεδρος του eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ, υπό τις οδηγίες του μέντορά του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Κρατώντας ως όμηρο την τραπεζική ένωση, οι Γερμανοί επιθυμούν αλλαγές που θα σφίγγουν τη δημοσιονομική εξυγίανση μέσω της απόρριψης προϋπολογισμών και σε πολιτικό επίπεδο.
Επίσης, με την ένταξη του bail-in ως μέτρου αντιμετώπισης κρίσεων, το Βερολίνο αναμένεται να επιχειρήσει ανατροπές στην καθολική εγγύηση των 100.000 ευρώ στις καταθέσεις στην ευρωζώνη και να το αλλάξει με τον όρο case by case.
Με άλλα λόγια, το Βερολίνο επιδιώκει την ενσωμάτωση της «ιδέας» της τρόικας στη Συνθήκη, μέσα από την οποία θα μπορεί πιο εύκολα να επιβάλλει τα οικονομικά μοντέλα που επιθυμεί ανά χώρα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)
Επιλεγμενα
-
Οι ειδήσεις που ΔΕΝ σας είπαν, γιατί η επιτυχία της ΕΛΑΣ ήταν τόοοσο μεγάλη, που τις κουκουλωσε: Thanos Papadopoulos 1. Ο εκπαιδευτής ====... -
Ο ΠΟΥ και η ΕΕ ετοιμάζουν νομοθεσία που θα υπογραφεί το Μάϊο του 2022, από 194 χώρες που δίνει ηγεμονικές αρμοδιότητες, πάνω ακόμα και από τ...
-
“Μας καθυστέρησαν”! Το ελληνικό φάρμακο που τελειώνει τον κoβιvτ σε 48 ώρες Πηγή Ενα Like μας βοηθάει να συνεχίσουμε Facebook ... -
Το είπαν μόνοι τους για να μην έχει κανείς απορία… Τα ευρωπαϊκά κράτη ανοίγουν το ένα μετά το άλλο! Ωστόσο, η χώρα μας δεν θέλει να περάσει ...
-
Σε επιχειρησιακό και οικονομικό σκάνδαλο εξελίσσεται η προμήθεια των 3 νέων γαλλικών φρεγατών FDI από το ΠΝ: Όπως αποκάλυψε χθες το pronews....
-
Η προπαγάνδα ήταν ανέκαθεν το ισχυρό όπλο ενός στρατού. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για έναν στρατό κατοχής, όπως ήταν ο ναζιστικός στρατός κ...
