35.000 ΑΝΤI 25.000 ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΕ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ!(ΟΣΟ ΝΥΧΤΩΝΕΙ Η...)

Στους 35.000 αντι 25.000 οπως συμφωνήθηκε με το τρίτο μνημονιο θα φτάσουν ως τα τελη του 2013 οι "διαθέσιμοι" οι οποιοι θα μετακινηθούν σε αλλες υπηρεσίε! Ο "Ελεύθερος Τύπος" της

Κυριακής αναφέρει σήμερα οτι υψηλόβαθμος παράγοντας του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης απέστειλε στον αντιπρόσωπο του ΔΝΤ στην Αθήνα Μπόμπ Τραά λίστα υπηρεσιών του δημοσίου απο τις οποίες μέχρι το τέλος του 2013 μπορούν να προκύψουν οχι 25.000 αλλα 35.000 εργαζόμενοι προς διαθεσιμότητα.Απο την πλευρά του ο Τραά του ζήτησε τον πλήρη κατάλογο των υπηρεσιών απο τις οποίες θα μετακινηθούν οι 35.000 .Λέτε ?
Υ.Σ Το θέμα ειχε παρουσιάσει πριν λίγες ημέρες η "Ελευθεροτυπία" σε ρεπορτάζ του Θάνου Πασχάλη...Αρα κάτι τρέχει..Τα νεώτερα οπως φαίνεται θα αποκαλυφθούν με την έλευση συντόμως της Τρόικα οπότε τρέχετε ποδαράκια μου...

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ...

ΠΕΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΝ...(OXI OΠΩΣ ΕΔΩ)
Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι στη Βουλγαρία, συμμετείχαν σήμερα σε πορεία διαμαρτυρίας κατά της φτώχειας που μαστίζει τη χώρα και ευθύνεται για την πτώση της κυβέρνησης.
Ο κεντροδεξιός πρωθυπουργός Μπόικο  Μπορίσοφ παραιτήθηκε την Τετάρτη ύστερα από πολυήμερες διαμαρτυρίες κατά των μέτρων λιτότητας που έλαβε η κυβέρνησή του.
Ο πρόεδρος Ρόσεν Πλέβνελιεφ, είπε σήμερα στους διαδηλωτές στη Σόφια ότι οι απόψεις τους θα εξεταστούν στο πλαίσιο της προσπάθειας εξόδου της χώρας από την πολιτική κρίση.
"Θα συνεργαστούμε την επόμενη εβδομάδα", είπε ο πρόεδρος στο διαδηλωτές που είχαν συγκεντρωθεί μπροστά από το υπουργείο Οικονομικών.
Διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν επίσης μπροστά από το κοινοβούλιο και από το κτίριο που στεγάζει την κεντρική τράπεζα, ενώ απέκλεισαν και δρόμους με αποτέλεσμα να παραλύσει η κίνηση στην πρωτεύουσα.
Βουλευτικές εκλογές έχουν προγραμματιστεί για το τέλος Απριλίου ή τις αρχές Μαϊου.FIMOTRO

Καιρός να πούμε το μεγάλο ΟΧΙ στα “ξένα αφεντικά”

Δεν είναι καθόλου κακό να ονειρεύεται μια χώρα ότι κάποια στιγμή θα βγει από την κρίση. Και φυσικά δεν είναι κακό ούτε η κυβέρνηση να κάνει όνειρα ότι σε λίγους μήνες θα δει φως στο τούνελ και φυσικά θα εδραιωθεί και η θέση της. Ο πρωθυπουργός, φημολογείται, εκτιμά ότι άμα περάσουμε τον κάβο των επόμενων 4-5 μηνών τότε από Σεπτέμβριο θα υπάρχουν ισχυρές ελπίδες ανάκαμψης. Προς τούτο, αρμόδιοι οικονομικοί παράγοντες, παραθέτουν τα στοιχεία της Κομισιόν που λένε ότι από το 2014 θα δούμε ανάκαμψη, έστω κι οριακή 0,6%. Επίσης, τονίζουν ότι από ύφεση 6,4% το 2012 φέτος θα κλείσει… μόλις στο 4,4%, αν και η αρχική πρόβλεψη έκανε λόγο για 4,2%.
Αν και δεν είναι να έχει κανείς εμπιστοσύνη στις προβλέψεις των χαρτογιακάδων, οσφυοκαμπτών τύπου ‘Ολι Ρεν, ας υποθέσουμε ότι θα πέσουν μέσα στα νούμερα και θα έχουμε πιάσει πάτο, θα έχουμε ξύσει το κάτω μέρος του βαρελιού και θα προσπαθούμε να βγάλουμε απ’ έξω το κεφάλι μας.
Είναι έτσι; Να ελπίσουμε ότι από το φθινόπωρο θα πάρει μπροστά η οικονομία και θα γυρίσει ανάποδα ο τροχός ή θα έρθουμε τον Σεπτέμβριο από τις διακοπές και θα λέμε πώς θα βγει ο χειμώνας; Εκτός κι αν όλοι περιμένουν τον πρώτο μήνα του φθινοπώρου πιστεύοντας ότι μετά τις γερμανικές εκλογές θα αποφασιστεί γενναίο κούρεμα του ελληνικού χρέους.
Τα πράγματα, ωστόσο, στην πραγματική οικονομία είναι εντελώς διαφορετικά. Δεν ξέρουμε αν το έχουν αντιληφθεί στην κυβέρνηση, ορισμένοι μεγαλόσχημοι παράγοντες και κάποιοι που κινούν τα νήματα ότι οι αντοχές της κοινωνίας έχουν ξεπεράσει το όριο. Μπορεί πολλές φορές να ακούμε ότι είναι θέμα χρόνου η έκρηξη στην κοινωνία, ωστόσο, δεν αντιλαμβανόμαστε ότι οι εκρήξεις δεν προαναγγέλλονται. Γίνονται μια φορά που κανείς δεν τον περιμένει.
Η κυβέρνηση πήρε ανάσα πριν τα Χριστούγεννα με την απόφαση για τη δόση – μαμούθ. Υποσχέθηκε, όμως, ρευστότητα στην αγορά, ανάπτυξη, θέσεις εργασίας. Ουσιαστικά μια διαφορετική ρότα από αυτή που είχε πάρει μέχρι τότε το καράβι.
Πέρασαν σχεδόν τρεις μήνες και τα αποτελέσματα είναι πενιχρά, για να μην πούμε μηδαμινά. Ούτε ανάκαμψη βλέπουμε, ούτε αύξηση της απασχόλησης, ούτε επιδοτήσεις και επιχειρηματική έκρηξη, ούτε καν ένα μικρό φωτάκι στο τούνελ.
Αντίθετα, βλέπουμε την ανεργία να ετοιμάζεται να αγγίξει το 30%. Ανθρώπους σε απόγνωση καθημερινά να αυτοκτονούν ή άλλους να φεύγουν από τη χώρα.
Χιλιάδες λουκέτα και δραματική πτώση της κατανάλωσης. 450.000 νοικοκυριά να μην έχουν ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΜΕΛΟΣ.
Η μεσαία τάξη να μην υπάρχει πια και να βλέπουμε απλά μια Ελλάδα με δύο πρόσωπα. Μερικές χιλιάδες οικογενειών να μην έχουν αγγιχτεί από την κρίση και να διάγουν βίο τρυφηλό και πολλά εκατομμύρια Ελλήνων να βρίσκονται μεταξύ φτώχειας κι εξαθλίωσης.
Και την ίδια στιγμή, η ρεμούλα στο δημόσιο τομέα συνεχίζεται. Στα νοσοκομεία γίνεται πάρτι από γιατρούς και προμηθευτές. Σκάνδαλα με μίζες δίνουν και παίρνουν. Κρατικοί αξιωματούχοι πολύ σύντομα θα κληθούν να αποδείξουν αν έχουν νόμιμα αποκτήσει όσα δηλώνουν στο πόθεν έσχες τους.
Δεν έχει γίνει ούτε μία απόλυση δημοσίου υπαλλήλου, ακόμη κι αν αυτός είναι επίορκος, ανίκανος ή… κλέφτης.
Δημόσιες υπηρεσίες πληρώνουν εκατομμύρια ευρώ για να ενοικιάζουν κτίρια ενώ υπάρχουν κρατικά ακίνητα που μένουν ανεκμετάλλευτα. Σήμερα η «Η» αποκαλύπτει ότι 8 Ανεξάρτητες Αρχές πληρώνουν 5 εκατ. ευρώ το χρόνο για νοίκια, παρά το γεγονός ότι έχει παρέμβει ο οικονομικός εισαγγελέας εδώ κι ένα χρόνο.
Για να μη μιλήσουμε για τις λίστες Λαγκάρντ, Λιχτενστάιν ή άλλες από τις οποίες περιμένουμε ματαίως πότε θα πληρωθούν φόροι ή πότε θα κληθούν τα λαμόγια που έβγαλαν λεφτά στο εξωτερικό ξεχνώντας να τα δηλώσουν.
Αντί ελπίδας και ανάπτυξης, βλέπουμε τα έσοδα να βουλιάζουν, πληρωμές να μη γίνονται από το κράτος και ήδη να ακούγονται οι πρώτες φήμες για νέα μέτρα σε περίπτωση που δεν πιαστούν οι στόχοι.
Για να μη μιλήσουμε για το άγος του φόρου ακινήτων που τον περιμένουμε να έρθει αλλά κανείς δεν ξέρει πώς θα τον πληρώσουμε.
Μέσα σε όλα αυτά έρχεται από βδομάδα η τρόικα και λέγεται ότι έρχεται με… άγριες διαθέσεις γιατί λέει δεν είναι ευχαριστημένη με τα αποτελέσματα της ελληνικής κυβέρνησης και θα μας κάνει συστάσεις. Θα ζήσουμε το Μάρτιο ένα ακόμη επεισόδιο από το δραματικό και ταυτόχρονα το κωμικό σενάριο των παζαριών «σου δίνω, μου δίνεις, υπογράφουμε».
Δεν πάει έτσι, όμως, άλλο η κατάσταση. Ας το καταλάβει η κυβέρνηση, ας το αντιληφθεί ο κ. Στουρνάρας. Ως εδώ και μη παρέκει. Φτάνουν πια οι εκβιασμοί, τα διλήμματα, οι ψεύτικοι τσαμπουκάδες και τα δήθεν παζάρια για συμφωνημένες ήδη πολιτικές. Αν δεν μπορούν να κάνουν κάποιοι τη δουλειά τους ας πάνε σπίτι τους να έρθουν ικανότεροι. Και δεν εννοούμε τον Τσίπρα μ’ αυτό. Όμως, επειδή οι κυβερνήσεις πέφτουνε αλλά η χώρα πάντα υπάρχει, ας δοθεί επιτέλους προτεραιότητα στη δεύτερη. Κι αν είναι ο καιρός να πούμε το μεγάλο ΟΧΙ στα ξένα αφεντικά, ας το κάνουμε τώρα. Για το καλό και του τόπου και της κυβέρνησης.
Α.Ψ.

ANTINEWS

Η αδικία τσακίζει

Δεν είναι μόνο η έλλειψη ελπίδας και προοπτικής, δεν είναι η πείνα και η ανεργία που θολώνουν το νου και λύνουν τα φρένα, τη τελειωτική μαχαιριά τη δίνει η αδικία. Γιατί οι ίδιοι άνθρωποι που διακήρυσσαν τη δανεική ευμάρεια, κάνοντας το λάιφ στάιλ ιδεολογία, τρόπο ζωής και ρυθμό των νεοελλήνων, οι ίδιοι άνθρωποι κάνουν τώρα την αποτυχία τους βραδινή τηλεοπτική αφήγηση, την οποία πωλούν με τον ίδιο ευτελή τρόπο και λόγο, με την ίδια αποκρουστική εικόνα όπως και πριν.
Οι ίδιοι άνθρωποι στην τηλεοπτική οθόνη, οι ίδιοι στην οικονομία, οι ίδιοι στα μίντια, οι ίδιοι και στην πολιτική. Γι’ αυτό η κρίση δεν γίνεται ευκαιρία για κάθαρση και νέα αρχή, αλλά γίνεται ευκαιρία για να γίνουν οι πλούσιοι (σε αγαστή συνεργασία με τους ξένους επικυρίαρχους), πλουσιότεροι, και κάποιοι εξ αυτών κρίσοι.
Η πολυαναμενόμενη μεταρρύθμιση της ελληνικής κοινωνίας σε πιο δίκαιη βάση δεν υφίσταται. Γι’ αυτό η κοινωνική συνοχή τίθεται εν αμφιβόλω. Αντιθέτως, αν υπήρχε μία δίκαιη κατανομή των βαρών ακόμα και η πιο σκληρή πείνα θα αντέχονταν. Τώρα ο πλούτος συγκεντρώνεται σε ακόμα λιγότερα χέρια, ενώ η μεσαία τάξη τείνει να εξαφανισθεί πλήρως. Κάποιοι φαίνεται ότι έχουν δει την κρίση ως ευκαιρία για να «εξοντώσουν» τους ανταγωνιστές τους, κυρίως τους μικρούς. Δεν είναι τυχαίο γεγονός ότι ο φόρος του 20% για τις τηλεοπτικές διαφημίσεις αναστέλλεται για ένα ακόμα χρόνο, ενώ την ίδια στιγμή η απόφαση για μη δημοσίευση των ισολογισμών στις μικρές εφημερίδες ακούγεται ότι θα εφαρμοσθεί. Με ποια κριτήρια, άραγε, σκέφτεται την πρώτη περίπτωση το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης και με ποια τη δεύτερη; Σύμφωνα με πληροφορίες αυτό επιθυμούν τα μεγάλα συγκροτήματα Τύπου. Αν αυτό επιθυμεί και η κυβέρνηση τότε τίθεται πρόβλημα συγκεντροποίησης του Τύπου και, συνεπώς, δημοκρατίας και ελευθερίας στην πληροφόρηση.
Κι αν κάποιος αντιτείνει, μιλώντας για τον ανταγωνισμό στην ελεύθερη αγορά, το ερώτημα που τίθεται είναι με ποια κριτήρια τα μίντια που χρωστούν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στις τράπεζες θεωρούνται επιτυχημένα(πουλώντας κουπόνια αντί ειδήσεων), ενώ αυτά που δεν χρωστούν ή χρωστούν ελάχιστα πρέπει να εξαφανιστούν; Με ποια κριτήρια, άραγε, οι τράπεζες που ανακεφαλαιώνονται με το «αίμα» του ελληνικού λαού χαρίζουν νέα τεράστια δάνεια σε συγκροτήματα Τύπου, ενώ σε άλλες εφημερίδες αρνούνται τη δανειοδότηση; Αυτό ως γνωστόν αποκαλείται αθέμιτος ανταγωνισμός και την ευθύνη την έχει απολύτως η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός. Δεν μπορεί ο κ. Στουρνάρας αλλά και το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης να παίζουν με δύο μέτρα και δύο σταθμά.
Όσο για τον υποτιθέμενο έλεγχο της πληροφόρησης, κάνουν μεγάλο λάθος όσοι θεωρούν ότι αυτός θα υφίσταται εσαεί, ενώ ο πληθυσμός θα αισθάνεται απελπισμένος και αδικημένος. Την αντικατάσταση της πολιτικής με την πολιτική επικοινωνία την επιχείρησε πρώτη φορά το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου και φθάσαμε εδώ που φθάσαμε. Η δεύτερη φορά δεδομένων των συνθηκών θα είναι όχι φάρσα αλλά τραγωδία. Τέλος, ο «πόλεμος» μεταξύ των παρατάξεων φανερώνει αδυναμία, καθώς παραπέμπει σε μία προσπάθεια απόκτησης πολιτικής ταυτότητας δια του ετεροκαθορισμού, δηλαδή μέσα από τον καθρέφτη του «μεγάλου Άλλου», του διαχρονικού, του ιστορικού αντιπάλου. Αν, συνεπώς, η πολιτική ηγεμονία επιδιωχθεί με τους όρους του εμφυλίου πολέμου πριν 60 χρόνια, τότε αλίμονο για την Ελλάδα. Η ελληνική κοινωνία χρειάζεται μία ιδεολογία που θα εμπνέεται πρωτίστως από την κοινωνική δικαιοσύνη για όλους(με ίση συμμετοχή στα βάρη). Μόνο αυτή θα αποτελέσει το καύσιμο αφύπνισης και κινητοποίησης.

Ωρα Αντίστασης..

Τρία χρόνια ακούμε το παραμύθι της σωτηρίας της Χώρας.
Την υποχρέωση που έχουμε να υποστούμε συνεχείς και βάρβαρες
θυσίες για να σωθεί η Πατρίς…
Να κλείνουμε τα μάτια και να ανεχόμαστε οποιαδήποτε συνταγματική
ή άλλη θεσμική εκτροπή…
Να “περιορίσουμε” την υπερβολική Δημοκρατία που έχουμε…
Να συμφιλιωθούμε με τις “νέες” ιδέες/απαιτήσεις των καιρών
για Εξαθλίωση, Υποταγή,παραχώρηση Εθνικής Κυριαρχίας και
Εθνικού πλούτου…



Τρία χρόνια χιλιάδες Ανθρώπων υποφέρουν…
Θεσμοί,Νόμοι,Δικαιώματα Βιάζονται…
Απειλές,Εκβιασμοί,Διλήμματα είναι στην πρώτη γραμμή μιας μαύρης
προπαγάνδας από κυβερνήσεις,καθεστωτικά ΜΜΕ,Πλουτοκρατία…
Τρία χρόνια ζούμε μιά ξέφρενη Βαρβαρότητα.
Με Αρχή και χωρίς Τέλος.
Μιά άνευ προηγουμένου αναδιανομή πλούτου σε βάρος του Λαού.
Προγράμματα Ισόβιας Λιτότητας.
Τρία χρόνια η Χώρα ισοπεδώνεται…
Οικονομικά,Πολιτικά,Κοινωνικά,Θεσμικά,Πολιτιστικά…
Η κάθε μέρα είναι Χειρότερη της προηγούμενης…
Σκληρότερη.Καταστροφικότερη.
Κάθε νέα “συμφωνία” αποδεικνύει την αποτυχία της προηγούμενης.
Τους ξεκάθαρους Στόχους Ξένων και ντόπιων Συμφερόντων.

Τρία χρόνια διαπιστώνουμε τα Αδιέξοδα του Μονόδρομου.
Το συνειδητό χαρακτήρα των Αντιλαϊκών,Ταξικών Επιλογών.
Τρία χρόνια ένας ολόκληρος Λαός τρώει φούμαρα.
Ενας Αδρανής, Απαθής, Κοιμισμένος Λαός.
Ενας Σοκαρισμένος, Φοβισμένος, Δειλός Λαός.

Τρία χρόνια περιοριστήκαμε σε μούντζες, γιαούρτια και γιούχα.
Σε ελάχιστες Δυναμικές-Μαζικές Διαδηλώσεις.
Οι περισσότεροι από Εμάς περιμένουν από τους Αλλους…
Αρκετοί από Εμάς περιμένουν Θαύματα…
Πολλοί βολευτήκαμε…Αδρανήσαμε…Φοβηθήκαμε.
……………………………….

Το Μαχαίρι έφτασε στο λαιμό πια.
Η Μαύρη Συγκυβέρνηση συνεχίζει ακάθεκτη.
Είναι η Ωρα της Αντίστασης.
Της Δυναμικής Αντίστασης.
Σε Δρόμους και Πλατείες.
Παντού…

πηγη

Θεμα: Αδεια Κυκλοφοριας τρολλευ

Πολλές φορές σας έχει τύχη να σας ζητάνε επίμονα την Άδεια Κυκλοφορίας του οχήματος και να απορούν οι Τροχονόμοι πως το όχημα κυκλοφορεί χωρίς την άδεια.

Όλες οι διαδικασίες που αφορούν την κατασκευή,συντήρηση,εκμετάλλευση,έγκριση τύπου οχήματος,άδεια Κυκλοφορίας,αριθμό κυκλοφορίας,τεχνικό έλεγχο οχημάτων κ.τ.λ. ρυθμίζονται από τον "Κανονισμό Ασφάλειας και Έλεγχου δια την Εταιρία των Ελληνικών Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων και την Ηλεκτρικην Εταιρειαν Μεταφορών " ( Φ.Ε.Κ. Α' 276/8.8.1930 ).

Οι ειδικές αυτές διατάξεις διατηρήθηκαν σε ισχύ δυνάμει του Ν.Δ. 768/70 άρθρο 3 παραγ. 1 και του άρθρου 101 της 12129/4.3.1972 Κ.Υ.Α. Υπουργών Εθνικής, Οικονομίας, Ναυτιλίας, Μεταφορών και Επικοινωνιών (Φ.Ε.Κ. 2020/1972 τ.Β' ) και εφαρμόζονται μέχρι σήμερα.

Καλό θα κάνει να ενημερωθούν οι Τροχονόμοι σχετικά με την Άδεια Κυκλοφορίας των οχημάτων τρόλεϊ και να σταματήσουν την παράλογη απαίτηση και πολλές φορές επιδώσει προστίμου άνευ ουσίας.

Ζητείτε επειγόντως όραμα για την Ελλάδα !!

No more good days, που λένε και οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι.

Η Ελλάδα είναι χώρα χωρίς νευρικό σύστημα, δηλαδή σύστημα συλλογής πληροφοριών για τον ίδιο της τον εαυτό. Τρανό παράδειγμα το ότι δεν ξέραμε πόσους δημοσίους υπαλλήλους έχουμε. Η μη συλλογή πληροφοριών για την ίδια τη χώρα είναι διαρκές σκάνδαλο και περνιέται στο “ντούκου” από τους πολιτικούς που δεν μπορούν να κατανοήσουν την σημασία και αξία δεδομένων για την ίδια την χώρα. Αν δεν ξέρεις τι είσαι και που βρίσκεσαι πως θα μπορέσεις να σχεδιάσεις τι θα γίνεις και που θα πας;
Και βέβαια ακολουθεί η δημιουργία κρατικής μηχανής. Διότι αυτό που έχουμε  δημόσια διοίκηση σίγουρα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΝ λειτουργεί ως κρατική μηχανή... Χωρίς αυτά τα βασικά εργαλεία δεν μπορεί να σημειωθεί πρόοδος, όποιος και αν είναι στο τιμόνι.
Όποιος εμπνεύσει Μεγάλο Στόχο στη χαμένη γενιά μας Τώρα και όχι αύριο, με ανθρώπους Εκτός και όχι εντός συστήματος και με ρήτρα παραδειγματικής τιμωρίας Όλων και όχι μερικών κλεπτοκρατών, θα ηγηθεί της ημιθανούς χώρας.
Ειλικρινά, εύχομαι αλλά και επιζητώ νέους ανθρώπους με Όραμα που θα βάλουν τα οροθεσία της Ελλάδας της επόμενης εικοσαετίας.

“Όραμα, όραμα, όραμα”Αν υπάρχει όραμα ας κάνουμε κάτι τώρα!!!! 

Όχι αργότερα!!! Αύριο ίσως είναι πολύ αργά..

‘Any idiot can face a crisis, it’s the day to day living that wears you out.’
A Τσεχωφ
“Ποτέ κανένας δεν ξεπέρασε την καθημερινότητα, χωρίς έναν μεγάλο στόχο”....Και μόνο αυτή η φράση είναι όλα τα λεφτά!

 

Δυστυχώς όμως όραμα δεν μπορεί να υπάρξει όσο η χώρα δέχεται διαταγές απέξω ακόμη και για το χαρτί τουαλέτας στα υπουργεία….Ο λαός ψήφισε, λέει, μνημονιακά και αντιμνημονιακά. Ναι, αλλά ο λαός δεν ψήφισε για ένα Όραμα.

Αυτό που λέω λοιπόν είναι ότι όλα αυτά θα κριθούν μέσα σε αυτή και την επόμενη χρονιά… Αν ο Σαμαράς αντιμετωπίσει τα προβλήματα (αν και πολύ φοβάμαι δεν θα τα καταφέρει)  και η Ευρώπη δε ζητήσει νέα μέτρα, και φανεί ότι κάτι αλλάζει, θα έχει δικαιωθεί ο Σαμαράς και μαζί του οι Έλληνες 

Αν τα πράγματα δε βελτιωθούν ή και χειροτερεύσουν, τότε όντως θα υπάρξει μια μαζική φυγή του κόσμου προς τα άκρα, και θα υπάρξουν τρεις πόλοι:

Ο  αριστερός με το Σύριζα, ο πέριξ του κέντρου , και ο (άκρο)δεξιός με τεράστια ενδυνάμωση της ΧΑ… 

Αν επικρατήσουν τα άκρα, ας ετοιμαστούμε για καταστάσεις που μόνο ως ιστορίες από τους παππούδες μας τις έχουμε ακούσει…

ΑΝΕΜΟΣ

Mετακομίζουν τα κεντρικά του ΕΟΠΥΥ

Κάτι τα χρέη, κάτι η οικονομική κρίση ανάγκασαν τον ΕΟΠΥΥ σε μετακόμιση. Έτσι, οι κεντρικές υπηρεσίες του Οργανισμού, οι οποίες βρίσκονται στη λεωφόρο Κηφισίας, μεταφέρονται σε νέα στέγη. Ο ΕΟΠΥΥ θα φύγει από το πολυτελές κτίριο και ημιτελές – λόγω έλλειψης πόρων για την ολοκλήρωσή του – σε νέο, το οποίο ανήκε κατά το παρελθόν στο ΙΚΑ και βρίσκεται πολύ κοντά στο υπάρχον.

Ο ΕΟΠΥΥ θα γειτνιάζει πλέον με το ΚΕΕΛΠΝΟ καθώς τα κτίρια βρίσκονται εξαιρετικά κοντά.

Η διαφθορά φωλιάζει στο υπουργείο Οικονομικών

Η έκθεση-«βόμβα» που αποκαλύπτει η «Ε» παραδόθηκε στα τέλη του περασμένου χρόνου στον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Αντώνη Μανιτάκη, και θα αποτελέσει, όπως ο ίδιος είπε, τον μπούσουλα για την έξοδο των επίορκων από το Δημόσιο.
Στην έκθεση καταγράφονται λεπτομερώς μετά από επίμονη πολύμηνη έρευνα οι περιπτώσεις και το στάδιο διερεύνησης στο οποίο βρίσκονται σήμερα χιλιάδες υποθέσεις επίορκων στη Δημόσια Διοίκηση. Πρωταθλητής στη λίστα των επίορκων, που έχουν παραπεμφθεί σε πειθαρχικά συμβούλια, είναι το υπουργείο Οικονομικών με δεκάδες εφοριακούς, τελωνειακούς, υπαλλήλους των κεντρικών του υπηρεσιών, αλλά και υπαλλήλους φορέων που υπάγονται στο υπουργείο.
Δωροδοκίες
Οι περισσότεροι έχουν παραπεμφθεί για παραπτώματα όπως παθητική δωροδοκία, εκβίαση, παράβαση καθήκοντος, χρησιμοποίηση δημοσιοϋπαλληλικής ιδιότητας για ιδιωτικό όφελος, αλλά και για αναξιοπρεπή διαγωγή στην υπηρεσία. Σημαντικός είναι και ο αριθμός των επίορκων στο υπουργείο Παιδείας (δάσκαλοι, καθηγητές και υπάλληλοι σε διευθύνσεις δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης) που κλήθηκαν να απολογηθούν σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια πειθαρχικά συμβούλια με βαριά παραπτώματα, τα οποία τους οδηγούν ευθέως σε αυτοδίκαιη αργία.
Αρκετοί από αυτούς αντιμετωπίζουν κατηγορίες για χρήση πλαστών εγγράφων (κατέθεταν πρόσθετους τίτλους σπουδών ώστε να προαχθούν), αδικαιολόγητη απουσία από την εργασία και αναξιοπρεπή συμπεριφορά. Στο υπουργείο Υγείας οι περισσότερες περιπτώσεις αφορούν γιατρούς του ΕΣΥ οι οποίοι διώκονται πειθαρχικά για άσκηση ιδιωτικού έργου χωρίς άδεια, αναξιοπρεπή συμπεριφορά, υπεξαίρεση και άρνηση εκτέλεσης έργου. Στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δεκάδες αστυνομικοί αντιμετωπίζουν πειθαρχικές διώξεις για παράβαση καθήκοντος, χρησιμοποίηση δημοσιοϋπαλληλικής ιδιότητας για προσπορισμό οφέλους, αποδοχή εύνοιας και ανταλλάγματος κ.λπ.
Ανάλογα κρούσματα με αντίστοιχα παραπτώματα καταγράφηκαν πρόσφατα με διοικητές αστυνομικών τμημάτων και απλούς αστυφύλακες, που συνελήφθησαν να εκβιάζουν αλλοδαπούς ζητώντας χρηματικά ανταλλάγματα. Στο υπουργείο Εργασίας οι περισσότερες περιπτώσεις αφορούν υπαλλήλους και μάλιστα προϊσταμένους σε ασφαλιστικά ταμεία (ΙΚΑ, ΟΓΑ) που φέρονται να χορηγούσαν συντάξεις και επιδόματα σε άτομα που δεν τα δικαιούνταν.
Η έκθεση των επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης καταγράφει αναλυτικά και τις ποινές που επέβαλαν τα πολυμελή πειθαρχικά συμβούλια την περίοδο 2009 - 2012. Ειδικότερα, τα πρωτοβάθμια συμβούλια επέβαλαν συνήθως σε επίορκους ποινές όπως επίπληξη, στέρηση δικαιώματος προαγωγής, προσωρινή παύση λίγων ημερών, στέρηση αποδοχών για ένα εξάμηνο, ενώ σε δήμους της Αττικής είχαν προχωρήσει και σε οριστική παύση από την υπηρεσία για 14 υπαλλήλους. Τα δευτεροβάθμια πειθαρχικά συμβούλια επέβαλαν κυρίως ποινές όπως δυνητική αργία, στέρηση αποδοχών, επίπληξη, υποβιβασμό, οριστική παύση αλλά και πρόστιμα. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις είχαν προχωρήσει σε αθώωση υπαλλήλων.
Στα συμπεράσματα της έκθεσης των επιθεωρητών, αίσθηση προκαλούν οι επισημάνσεις ότι η κεντρική διοίκηση και η τοπική αυτοδιοίκηση δεν έχουν σαφή εικόνα των παραβάσεων των υπαλλήλων τους, καθώς οι υποθέσεις είναι διάσπαρτες από υπηρεσία σε υπηρεσία και όλα αυτά γιατί δεν υπάρχει μια κεντρική ηλεκτρονική καταγραφή παρακολούθησης κάθε χρόνο όλων των υποθέσεων και του σταδίου εξέλιξης που βρίσκονται. Το έργο αυτό αναμένεται να ανατεθεί στο Σώμα Επιθεωρητών - Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, το οποίο θα παρακολουθεί συστηματικά την εξέλιξη κάθε υπόθεσης και θα παρεμβαίνει εάν αυτό απαιτείται.
Επίσης, οι επιθεωρητές στην έκθεσή τους κάνουν λόγο για σημαντικές καθυστερήσεις στη διεκπεραίωση των υποθέσεων, καθώς για αρκετές από αυτές μεσολαβούν έως και επτά χρόνια για να ολοκληρωθεί η πειθαρχική κρίση για κάθε υπάλληλο στο δευτεροβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο.
Σε αργία
Πληροφορίες από το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης αναφέρουν ότι η έκθεση θα αποτελέσει τον οδηγό για την παραπομπή σε αυτοδίκαιη αργία (ήδη 800 επίορκοι βρίσκονται σε αργία από τα μέσα Νοεμβρίου) και στη συνέχεια σε απόλυση όσων καταδικαστούν από τα δευτεροβάθμια συμβούλια. Παράλληλα σχεδιάζεται να επανέλθει με νομοθετική ρύθμιση και η χορήγηση του δικαιώματος της ένστασης στο Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, για αποφάσεις πρωτοβάθμιων συμβουλίων οι οποίες κρίνονται ως ιδιαίτερα επιεικείς για επίορκους υπαλλήλους. Ολα αυτά θα συνδυαστούν επίσης με τη συγχώνευση υπό το Γενικό Επιθεωρητή όλων των ελεγκτικών σωμάτων, όπως των Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, Υγείας, Περιβάλλοντος, Μεταφορών κ.λπ.

Στη Βουλή η ετήσια έκθεση για το μαύρο χρήμα

Την έκθεση πεπραγμένων της Αρχής Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες και της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας και Ελέγχου των Δηλώσεων Περιουσιακής Κατάστασης θα παρουσιάσει αύριο Τρίτη στη Βουλή η ηγεσία της Αρχής.
Σύμφωνα με απολογιστικά στοιχεία η Ανεξάρτητη Αρχή χειρίστηκε το 2012 4.000 υποθέσεις εκ των οποίων 3.191 ολοκληρώθηκαν μέσα στο έτος και 732 παραμένουν προς διερεύνηση. Η Αρχή προχώρησε το 2012 σε δεσμεύσεις περιουσιακών στοιχείων ύψους 238 εκατ. ευρώ εκ των οποίων 97,9 εκατ. ευρώ αφορούσαν σε περιπτώσεις φοροδιαφυγής.

Πρόστιμα στην τσέπη από ελεγκτές-«μαϊμούδες»

 
 Οι επιβάτες οφείλουν να ζητούν τα στοιχεία του ελεγκτή και απόδειξη για το πρόστιμο, τονίζουν από την ΕΘΕΛ Στην καταγγελία που υπέβαλε προς την ΕΘΕΛ η Αννα Σούρσου, αναφέρει ότι: «Στις 21 Φεβρουαρίου, περίπου στις 10 το πρωί, επιβιβάστηκα σε λεωφορείο της γραμμής Πειραιάς-Δάφνη. Δεν κρατούσα εισιτήριο. Κατεβαίνοντας από το λεωφορείο, στο σταθμό της Δάφνης, έγινε έλεγχος εισιτηρίων. Μου ζήτησαν ταυτότητα και την έδωσα. Μου είπαν ότι αν πληρώσω το πρόστιμο εκείνη τη στιγμή, θα γλιτώσω τις προσαυξήσεις και θα καταβάλω μόνο 36 ευρώ, δηλαδή τα μισά. Επειδή δεν κρατούσα χρήματα, πήραν την ταυτότητά μου. Πήγα στο ΑΤΜ, έκανα ανάληψη 40 ευρώ, τα έδωσα και μου επέστρεψαν τα ρέστα και την ταυτότητα. Για τα χρήματα που έδωσα, δεν μου έδωσαν απόδειξη ή άλλο παραστατικό».
«Στις Οδικές Συγκοινωνίες (Ο.ΣΥ.) υπάρχουν 400 ελεγκτές. Είναι οδηγοί, διοικητικοί και τεχνικοί που βγαίνουν εκτός ωραρίου με μπλοκάκι και κόβουν πρόστιμα. Αμείβονται με το 50% των κλήσεων» λέει ο Τόλης Κασιμέρης, συνδικαλιστής της ΕΘΕΛ από την «Ανεξάρτητη Παρέμβαση». Διευκρινίζει ότι «από την 1η Νοεμβρίου, με ομόφωνη απόφαση του σωματείου, οι ελεγκτές δεν καλύπτονται νομικά, από το σωματείο, λόγω του μεγάλου όγκου καταγγελιών εναντίον τους». Ο ίδιος αναφέρεται σε καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση και καβγάδες.
Συνδικαλιστές της Αυτόνομης Παράταξης υποστηρίζουν πως το σωματείο οδηγήθηκε σε αυτή την απόφαση κατόπιν καταγγελιών για ελεγκτές που οικειοποιούνται τα πρόστιμα: «Παίρνουν τα χρήματα, τα βάζουν όλα στην τσέπη και δεν κόβουν αποδείξεις».
Ο Τ. Κασιμέρης προσθέτει ότι «ο ελεγκτής πρέπει να επιδεικνύει τα στοιχεία του, την αστυνομική του ταυτότητα (ο επιβάτης έχει δικαίωμα να τη ζητήσει) και να κόβει απόδειξη τριπλότυπου μπλοκ με στοιχεία της Ο.ΣΥ. Α.Ε.». Σχετικά με τους ελεγκτές-«μαϊμούδες», οι εκπρόσωποι του σωματείου αναφέρουν ότι υπάρχουν καταγγελίες αλλά δεν έχουν εντοπιστεί. Προτείνουν στους επιβάτες να ζητούν τη συνδρομή της Αστυνομίας, για να επιβεβαιώσει αν ο ελεγκτής είναι γνήσιος, τονίζοντας ότι «αν μπει κάποιος από τη μεσαία πόρτα και υπάρχει συνωστισμός, δεν θα τον εντοπίσει ο οδηγός».
«Δεν θέλουμε να τους ξέρουμε» λένε οι οδηγοί των λεωφορείων, αναφερόμενοι στους ελεγκτές. Μιλούν για «κεφαλοκυνηγούς» που χρησιμοποιούν απαράδεκτες μεθόδους για να τρομοκρατήσουν τους επιβάτες και να τους αποσπάσουν χρήματα. Αναφέρονται σε περιπτώσεις «που χρησιμοποιούσαν ίδιο μοντέλο αυτοκινήτου με την Αστυνομία και μιλούν σε ασύρματο τηλέφωνο».
Προτείνουν την πραγματοποίηση προληπτικών ελέγχων και όχι πειθαρχικών, με την επιβολή προστίμων, λέγοντας ότι «ο Οργανισμός εισπράττει μόλις το 10% των προστίμων. Διότι αυτός που δεν έχει τη δυνατότητα να πληρώσει το εισιτήριο, δεν μπορεί να πληρώσει 72 ευρώ πρόστιμο».

πηγη

Μεγάλο ενδιαφέρον για επιδότηση από το "ict4growth"

Σημαντικό ενδιαφέρον εκ μέρους των ελληνικών επιχειρήσεων διαπιστώνεται από την Κοινωνία της Πληροφορίας ΑΕ (ΚτΠ) για συμμετοχή στη δράση "ict4growth", που αφορά την ενίσχυση επιχειρήσεων για την υλοποίηση επενδυτικών σχεδίων ανάπτυξης και παροχής καινοτόμων προϊόντων και υπηρεσιών.
Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα διαθέσιμα στοιχεία, αρκετές ημέρες πριν την καταληκτική ημερομηνία ηλεκτρονικής υποβολής (στις 15 Μαρτίου), έχουν ήδη εγγραφεί στο πληροφοριακό σύστημα της δράσης και έχουν αρχίσει την υποβολή επενδυτικών σχεδίων περισσότερες από 400 επιχειρήσεις ή συμπράξεις επιχειρήσεων. Όσο θα πλησιάζει η καταληκτική ημερομηνία, η ΚτΠ ΑΕ εκτιμά ότι το ενδιαφέρον θα ενταθεί.
Η σχεδιαζόμενη δράση, η οποία αποτελεί τη μεγαλύτερη σε προϋπολογισμό δράση κρατικών ενισχύσεων που έχει υλοποιηθεί στην χώρα μας, με ύψος δημόσιας δαπάνης 120 εκατ. ευρώ, αποσκοπεί στην ανάπτυξη καινοτομικών προϊόντων και υπηρεσιών προστιθέμενης αξίας.
Τα επενδυτικά σχέδια που θα υποβληθούν, μπορεί να είναι προϋπολογισμού από 300.000 ευρώ έως και 20 εκατ. ευρώ και το μεγαλύτερο μέρος αυτών μπορεί να επιχορηγηθεί από τη δράση.
Η δράση "ict4growth" υλοποιείται στο πλαίσιο του ΕΠ "Ψηφιακή Σύγκλιση" και των ΠΕΠ Μακεδονίας - Θράκης, Θεσσαλίας - Στερεάς Ελλάδας - Ηπείρου, Αττικής και Κρήτης & Νήσων Αιγαίου (ΕΣΠΑ 2007-2013).
Για περισσότερες πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στην Κοινωνία της Πληροφορίας Α.Ε. (στη διεύθυνση www.ktpae.gr  ή τηλεφωνικά στα 2131300753 & 2131300841).
Διαβάστε ποιες επιχειρήσεις θα πάρουν τα 120 εκατ. ευρώ του προγράμματος.

Δεν εκπίπτει το πρόστιμο τακτοποίησης αυθαιρέτων

Δεν εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων το ειδικό πρόστιμο τακτοποίησης αυθαιρέτων κατασκευών του ν.4014/2011, ξεκαθαρίζεται σε εγκύκλιο του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων κ. Χ. Θεοχάρη.

Με αφορμή προφορικά και γραπτά ερωτήματα που υποβλήθηκαν στο υπουργείο Οικονομικών από επιχειρήσεις για το εάν το ειδικό πρόστιμο τακτοποίησης αυθαιρέτων κατασκευών αναγνωρίζεται για έκπτωση για τον προσδιορισμό του καθαρού εισοδήματος, το υπουργείο εξέδωσε εγκύκλιο στην οποία διευκρινίζεται πως οι ποινικές ρήτρες, τα πρόστιμα και οι χρηματικές ποινές που επιβάλλονται για οποιονδήποτε λόγο σε βάρος επιχείρησης δεν αναγνωρίζονται προς έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδά της.

“Το ειδικό πρόστιμο αναφορικά με την τακτοποίηση αυθαιρέτων κατασκευών του ν.4014/2011, που καταβάλλονται από επιχειρήσεις οποιασδήποτε νομικής μορφής, δεν εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδά τους”, ξεκαθαρίζεται στην εγκύκλιο.

Πολιτική ή ειδικεύουσα βλακεία;

του Στέλιου Συρμόγλου
Ολοι συμφωνούν ότι το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα και κατ’ επέκταση η ασκούμενη πολιτική διέρχεται περίοδο μεγάλης κρίσης. Τι εννοούμε όμως όταν λέμε κρίση της πολιτικής;

Η κρίση αυτή δεν αναφαίνεται κατά την πορεία της ερευνητικής επιστημονικής διαδικασίας. Δεν είναι κρίση της Πολιτικής Επιστήμης, αλλά κρίση περί την άσκηση της πολιτικής και των πολιτικών πρακτικών. Είναι, δηλαδή, επίκριση, αμφισβήτηση, διαφωνία για την αξία της πολιτικής, όταν δεν καλλιεργεί και προωθεί αξίες. Είναι δριμεία ενίοτε επίθεση κατά της πολιτικής, όπως ασκείται από το υπάρχον πολιτικό προσωπικό, εκ των έξω. Τι να την κάνει ο πολίτης την “πολιτική”, όταν δεν διαμορφώνει ένα κράτος δικαίου και δεν τον οδηγεί στην ευδαιμονία; Ενας κλειδαράς όταν δεν είναι έντινος, που σημαίνει όταν με επίπονη καλλιέργεια δεν μορφωθεί σε ηθική προσωπικότητα, καθίσταται περισσότερο επικίνδυνος και “πανούργος”, όσο περισσότερο ασκείται στην πανουργία.
Κι αυτό ακριβώς συμβαίνει με την άσκηση της πολιτικής στην Ελλάδα σε ευρεία μάλιστα κλίμακα. Εχουμε την αναγωγή της πολιτικής σε πανουργία, για την εξασφάλιση πρόσκαιρων οφελών για τους ασκούντες πολιτική, ενώ η εναπομένουσα πολιτική αρετή τελεί υπό διωγμόν και οι ολίγιστοι ενάρετοι στο χώρο της πολιτικής γίνονται αντικείμενο ειρωνείας και χλεύης ακόμη…
Η άσκηση της πολιτικής στην ελλαδική κοινωνία δεν συνοδεύεται, δυστυχώς, από έναν γνήσια ανήσυχο και βαθύ προβληματισμό. Δείγματα της κρίσης της πολιτικής είναι δυνατόν να απαριθμήσει κανείς εύκολα. Οπως ασκείται μάλιστα η πολιτική από το εν πολλοίς αβέλτερο, ανεξάρτητα των χαρακτηριστών “πανουργίας” του πολιτικό δυναμικό, εχει εκπέσει σε μια ειδικεύουσα βλακεία, σε μια πνευματική αποκολοκύνθωση, αποκομμένη από το Ολον της κοινωνίας και επομένως μη δυναμένη να συλλάβει το νόημα και την αξιολογική της αποστολή…
Εχουμε λοιπόν στην Ελλάδα πολιτική που εξέπεσε σε ειδικεύουσα βλακεία, απαλλαγμένη ταυτόχρονα από “αξίες”, χωρίς να ενδιαφέρεται για την κοινωνική ολότητα, με αποτέλεσμα να παρατηρούνται συμπτώματα αποδιάλυσης της κοινωνίας και να εφαρμόζονται πολιτικές πρακτικές, που δίνουν την εντύπωση ότι ξεπετάχθηκαν από τη…ναφθαλίνη.
Ετσι, στην πράξη, στον αμείλικτο ρεαλισμό, έχουμε το χείριστο για τους πολίτες. Με “πολιτικές” να αυτοβαφτίζονται “εκσυγχρονιστικές” ή “προοδευτικές” και οι πολίτες ως αναγκαστικά θητεύοντες στο κρατικό εκτροφείο να εμφανίζονται ως εκσυγχρονιστές και προοδευτικοί, με την πολιτική φλυαρία να ευδοκιμεί πάντα στο κοινωνικό νύχτωμα.
Και υπήρχε πάντα η δικαιολογία των “ιδεών” για την εκδίπλωση κάθε βλακώδους πολιτικής. Και η πρόταξη των “ιδεών” στην άσκηση της πολιτικής σήμαινε συνήθως τροχοπέδη στην κοινωνική πρόοδο και στην οικονομική ανάπτυξη σε συνδυασμό με τη δειλία, την οκνηρία και την αδιαφορία.
Με τους ορνιθόμυαλους αερολόγους πολιτικούς διανύσαμε περίοδο λήθης και απραγίας. Με την ασκούμενη πολιτική ως ειδικεύουσα βλακεία, αναπτύχθηκαν οι κομματικές καιροσκοπίες, με τον ηθελημένο στραβισμό του βολέματος να αποτελεί πάγια πολιτική και κοινωνική πρακτική. Οι πρόχειρες αντιδράσεις για εσωτερική κατανάλωση, κάτι που δυστυχώς συνεχίζονται μέχρι και τούτη την ώρα από τους πολιτικούς της “πανουργίας” της εναγκαλισμένης με τη βλακεία, με τη πανταχόθεν πλέον κοινωνική ερήμωση, διαμορφώνουν ένα σκηνικό, όπου ετοιμάζεται να παιχθεί το δράμα των τετελεσμένων με παθητικούς θεατές τους Ελληνες της εξαθλίωσης….
Και για όσους είναι προσδεμένοι στο δόγμα η “Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει”, είναι καλό να συνειδητοποιήσουν ότι είναι επικίνδυνο, γιατί αποτελεί το θεμέλιο της “εθνικής παραίσθησης” σε μια παραγματικότητα που αλλάζει καθημερινά και καταγράφει χαμένες ευκαιρίες, λόγω της πολιτικής βλακείας και μιας κοινωνίας, όπου ευδοκιμούν παντός είδους “ειρωνείες” και ο ωχαδερφισμός αποδεικνύεται αυτοφυής….

πηγη

Δάνειο λίγων ημερών πήρε το ΙΚΑ

Έντοκο δάνειο 200 εκατ. ευρώ από το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ) και 30 εκατ. ευρώ από τον Τομέα Ασφάλισης Προσωπικού ΔΕΗ (ΤΑΠ ΔΕΗ), με απόφαση του υπουργού Εργασίας Γιάννη Βρούτση, συνήψε το ΙΚΑ, προκειμένου να καλύψει τρέχουσες υποχρεώσεις.
Σύμφωνα με την ίδια απόφαση, η διάρκεια του δανείου ορίζεται από σήμερα έως και τις 4 Μαρτίου του 2013.

Ο μύθος του ανταγωνισμού

 

Χαζεύω μια τηλεοπτική, lifestyle εποποιία. Όχι από τις κραχτές, αλλά απ’ αυτές που έχουν λίγο απ’ όλα: ολίγον υγεία, fitness, οικογένεια, κατανάλωση, ψυχαγωγία, ψυχολογία. Δεν έχει αστρολόγο. Την προσοχή μου τραβάει μια παιδοψυχολόγος, που συνιστά να μην πιέζουμε τα παιδιά για τις επιδόσεις τους στο σχολείο. Και, κυρίως, να μην τα χρησιμοποιούμε ως τρόπαια της δικής μας ανταγωνιστικής διάθεσης. Η αποτυχία είναι στο πρόγραμμα, λέει η παιδοψυχολόγος. Και προειδοποιεί για τους κινδύνους που εγκυμονεί το πνεύμα του ανταγωνισμού στην ισορροπία των παιδιών.

Κοινότοπα πράγματα, τα λένε οι παιδοψυχολόγοι, τα παραδέχονται και οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί, παρ’ όλο που υπηρετούν ένα καθ’ όλα ανταγωνιστικό εκπαιδευτικό σύστημα. Το σχολείο πια δεν είναι μόνο ανομολόγητη προσομοίωση του κοινωνικού ανταγωνισμού, αλλά διδάσκει τον ανταγωνισμό ως όρο κάθε βήματος προόδου στην ιστορία της ανθρωπότητας. Αλλά και ως όρο επιβίωσής της στο μέλλον. Η ανταγωνιστικότητα είναι ο θεμελιώδης μύθος πάνω στον οποίο πρέπει να ανοικοδομηθεί η Ελλάδα, η «τελευταία σοβιετική δημοκρατία στην Ευρώπη», η ανταγωνιστικότητα είναι ο στόχος όλων των «μεταρρυθμίσεων» και η προϋπόθεση ανάκαμψης της οικονομίας, και είναι η πρόκληση που αντιμετωπίζει όλη η Ευρώπη αν σκοπεύει να αντέξει στην πολιορκία της από τους αναδυόμενους ανταγωνιστές της.

Το ιδεολόγημα του ανταγωνισμού είναι τόσο παλιό όσο και ο φιλελευθερισμός του Άνταμ Σμιθ. Μόνο που ο πατέρας του φιλελευθερισμού είχε κατά νου έναν ανταγωνισμό μεταξύ περίπου ισότιμων παραγωγών που προσέρχονταν σε μια αγορά ελεύθερη από παρεμβάσεις, με μόνο τους όπλο την ποιότητα και την τιμή των αγαθών και υπηρεσιών που πωλούσαν. Αλλά ακόμη και αυτών ο ανταγωνισμός είχε ένα όριο: την προσέγγιση της «φυσικής τιμής» κάθε αγαθού γύρω από την οποία η αγορά έβρισκε ισορροπία. Ο Σμιθ δεν υποψιαζόταν στην εποχή του ότι ο «ενάρετος» ανταγωνισμός του, αργά ή γρήγορα, θα οδηγούσε σ’ αυτό που ήθελε να αποτρέψει: στη συσσώρευση μονοπωλιακής δύναμης από λίγους «ενάρετους ανταγωνιστές». Ο αγαθός ανταγωνισμός του δεν υπήρξε παρά μια σύντομη παρένθεση στους τρεις αιώνες καπιταλισμού.

Ο νεοεφιλελευθερισμός προσπάθησε να αναστηλώσει το ιδεολόγημα του ελεύθερου ανταγωνισμού και να το προσαρμόσει στις συνθήκες των πολυεθνικών, των τεράστιων μονοπωλιακών ομίλων και των επενδυτικών κεφαλαίων που δεν παρήγαγαν και δεν πουλούσαν τίποτα, αλλά επένδυαν σε οτιδήποτε αποφέρει κέρδη. Η Θάτσερ έδωσε την αυθεντικότερη εκδοχή του νέου μοντέλου ανταγωνιστικότητας με την ιστορική φράση: «Δεν υπάρχει κοινωνία, υπάρχουν μόνον άτομα, άνδρες, γυναίκες και οι οικογένειές τους». Έκτοτε, περίπου έτσι πορεύεται το οικονομικό μας σύμπαν. Ο καθένας μόνος του και όλοι εναντίον όλων. Δύση εναντίον Ανατολής. Βορράς εναντίον Νότου. Ευρώπη εναντίον ΗΠΑ. Κράτη εναντίον κρατών. Επιχειρήσεις εναντίον επιχειρήσεων. Μισθωτοί εναντίον μισθωτών. Απασχολούμενοι εναντίον ανέργων. Εργαζόμενοι εναντίον συνταξιούχων. Όλη η οικονομική «πρόοδος», η μεγέθυνση, η ανάπτυξη που προέκυψε κατά τον «χρυσό αιώνα» του νεοφιλελευθερισμού υποτίθεται ότι πήγασε από την απελευθερωτική δύναμη του ανταγωνισμού. Ατόμων, ομάδων, κρατών, εθνών, συνασπισμών. Ο μόνος ανταγωνισμός που αποκλείστηκε είναι ο ανταγωνισμός των τάξεων. Απαγορευμένος ή περιορισμένος. Ακόμη και διά νόμου.

Αυτό το τελευταίο είναι και το θεμελιώδες «κενό» στο ιδεολόγημα του γενικευμένου ανταγωνισμού, που προσπάθησε να βρει επιστημονικό καταφύγιο στη φύση και στον ανταγωνισμό των ειδών, ερήμην του Δαρβίνου, φυσικά. Για να είναι παραγωγικός ο ανταγωνισμός, πρέπει να αποβάλει το ιστορικά διαρκέστερο στοιχείο του. Τον ανταγωνισμό των τάξεων για την κατανομή του πλούτου και της ισχύος. Αυτό κυρίως υπονοούσε η Θάτσερ λέγοντας ότι «δεν υπάρχει κοινωνία». Ότι δεν υπάρχουν τάξεις. Για την ακρίβεια ότι δεν πρέπει να υπάρχουν τάξεις. Ή, κι αν υπάρχουν, τους απαγορεύεται να συμπεριφέρονται ως τέτοιες. Κι αυτό αφορούσε κυρίως την εργατική τάξη, που, στα πρόσωπα των απεργών ανθρακωρύχων, υπέστη προ τριακονταετίας το πρώτο ισχυρό πλήγμα στη συλλογική της έκφραση, με το ξήλωμα της εργατικής νομοθεσίας στη Βρετανία. Οι μισθωτοί, στο εξής, όφειλαν να ανταγωνίζονται απλώς ο ένας τον άλλο για τη διατήρηση της θέσης εργασίας τους, γεγονός ευεργετικό για την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, και ταυτόχρονα να δρουν συλλογικά μόνο στο πλαίσιο της συνεργασίας των «κοινωνικών εταίρων».

Ο ηχηρός απόηχος αυτής της κραυγαλέας απόκλισης από το ιδεολόγημα του ανταγωνισμού φτάνει ως τις μέρες μας και ως τα μέρη μας. Η μνημονιακή Ελλάδα αποτελεί κατεξοχήν πεδίο του πιο ακραίου πειράματος της α λα καρτ απελευθέρωσης του ανταγωνισμού. Η στρατηγική της εσωτερικής υποτίμησης, που αποτελεί πεμπτουσία του προγράμματος προσαρμογής, δεν είναι παρά η επιβολή ενός ακραίου ανταγωνισμού εντός κάθε υποτελούς τάξης, με κύριο πεδίο τη μισθωτή εργασία, στην οποία ο αρνητικός ανταγωνισμός των μισθών απελευθερώνεται από κάθε κατώτατο όριο. Αυτό είναι το τίμημα της διατήρησης μιας θέσης εργασίας με τη θηριώδη ανεργία 30%, το ίδιο ορίζεται και ως τίμημα για την ανάπτυξη. Αλλά, την ίδια ακριβώς στιγμή, αποκλείεται το δικαίωμα συλλογικού ανταγωνισμού των τάξεων, η συλλογική διαπραγμάτευση για τον μισθό και τους όρους εργασίας, και σ’ αυτό κατατείνει τώρα και η συζήτηση για τη «μεταρρύθμιση» της συνδικαλιστικής νομοθεσίας. Στη θέση του ανταγωνισμού κεφαλαίου και εργασίας που, κουτσά στραβά, επιβίωσε στον 20ό αιώνα αποτελώντας έναν από τους παράγοντες διαμόρφωσης εισοδημάτων και ζήτησης, αναπτύσσεται μια ιδιότυπη, καταναγκαστική «αλληλεγγύη» των τάξεων, στο όνομα της εθνικής ή πανευρωπαϊκής επιβίωσης. Ο ατομικισμός, που αποτελεί ιδεολογικό πυρήνα του φιλελευθερισμού και θεωρείται προωθητικό καύσιμο του πλούτου, όταν μιλούμε για μισθούς και εισοδήματα μεταμορφώνεται σε κάτι δυσοίωνο, αντικοινωνικό και αντιπαραγωγικό, που λειτουργεί εις βάρος των ανέργων, των φτωχότερων, των μελλουσών γενεών. Γι’ αυτό αποκλείεται κατά περίπτωση. Τελικώς, ο ατομικισμός και ο ανταγωνισμός είναι προνόμια των πατρικίων. Για τους πληβείους επιβάλλεται καταναγκαστική «αλληλεγγύη».

Κατά κάποιο τρόπο, αυτή είναι και μια χρήσιμη ομολογία. Ακόμη και για τους φανατικά φιλελεύθερους που φιλοτεχνούν τα προγράμματα προσαρμογής, φαίνεται ότι ο ανταγωνισμός και ο ατομικισμός έχουν εξαντλήσει την προωθητική τους δύναμη στη δημιουργία πλούτου και προόδου. Στο ελληνικό μνημονιακό εργαστήριο μπορεί να «απελευθερώνονται» από κάθε φραγμό η επιχειρηματικότητα και οι επενδύσεις, αλλά για να πέσει έστω κι ένα ευρώ επένδυσης θα πρέπει το Μέγαρο Μαξίμου να μετατραπεί σε data room, όπου η κυβέρνηση εκθέτει την πραμάτεια της και προσπαθεί να πείσει τους επενδυτές να ρισκάρουν τα λεφτά τους. Μπορεί τα θεσμικά τείχη που υποτίθεται ότι εμπόδιζαν τις επενδύσεις να κατεδαφίζονται, αλλά οι ξένοι «πολιορκητές» κάθονται απρόθυμοι μπροστά στη θέα των ερειπίων. Μπορεί η τρόικα να έχει επιβάλει ένα ανταγωνιστικό διαγωνιστικό πλαίσιο στην εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, αλλά χρειάζεται να επιστρατευτούν πρόεδροι και πρωθυπουργοί κρατών, σαν τον Ολάντ και τη Μέρκελ, για να κινητοποιηθεί το ενδιαφέρον των εθνικών τους πρωταθλητών για την ελληνική πραμάτεια. Αυτό δεν μου μοιάζει με ανταγωνισμό, αλλά με εμποροπανήγυρη του 19ου αιώνα.

Τα πράγματα για τον ανταγωνισμό γίνονται ακόμη πιο σκούρα σε γεωπολιτική κλίμακα. Ο «πόλεμος όλων εναντίον» όλων στην παγκόσμια οικονομία δεν είναι τόσο πλουτοπαραγωγικός όσο υπόσχονταν οι οραματιστές του. Έπειτα από δεκαετίες διαπραγματεύσεων για την απελευθέρωση κάθε αγοράς, οι G20 τρέμουν στην ιδέα ενός νέου γύρου νομισματικών ή εμπορικών πολέμων και αναζητούν μορφές συλλογικής, «αντι-ανταγωνιστικής» διαχείρισης. ΗΠΑ και Ε.Ε., έπειτα από δεκαετίες δασμολογικών ανταγωνισμών, συζητούν τη δημιουργία ελεύθερης ζώνης συναλλαγών, που πρακτικά δεν είναι άλλο από ένας ευρωατλαντικός προστατευτισμός έναντι των ανταγωνιστών της Ασίας. Και το ίδιο κάνουν οι Λατινοαμερικανοί, οι Ασιάτες, οι BRICS.

Η ίδια η Ε.Ε. -και η Ευρωζώνη- ενσωματώνει με ακραίο τρόπο την αντίφαση. Ενώ επαίρεται ότι είναι η πιο ανταγωνιστική αγορά στον κόσμο, με ακραίες ανισότητες μεταξύ των κρατών-μελών της, την ίδια στιγμή εξελίσσεται σε πολιτική, δημοσιονομική και τραπεζική ένωση που αποκλείει ποικίλες μορφές φορολογικού, δασμολογικού, επενδυτικού  ανταγωνισμού. Πού σταματάει ο ανταγωνισμός και πού αρχίζει η αλληλεγγύη των ανταγωνιστών; Το δυσδιάκριτο σύνορο είναι ένα λεπτό σκοινί πάνω στο οποίο ακροβατεί επικίνδυνα η ευρωκρατία. Η Ε.Ε., η ένωση των ανελέητων ανταγωνιστών, ή θα εξελιχθεί σε λεόντειο εταιρεία, μια γερμανική ή το πολύ βορειοευρωπαϊκή αυτοκρατορία, ή απλώς θα διαλυθεί. Η κουλτούρα του ανταγωνισμού χρειάζεται επειγόντως λίθιο…

ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΞΙΑ

Η γενναιόδωρη αμοιβή της εργασίας, όπως είναι το αποτέλεσμα της αύξησης του πλούτου, έτσι είναι και η αιτία αύξησης του πληθυσμού. Το να παραπονιέται κανείς γι’ αυτό σημαίνει ότι θρηνεί για το αναγκαίο αποτέλεσμα και την αιτία της μεγαλύτερης δημόσιας ευημερίας.

Αξίζει ίσως να αναφερθεί ότι η κατάσταση των εργαζόμενων φτωχών, της μεγάλης πλειονότητας του πληθυσμού, φαίνεται να είναι η ευτυχέστερη και η πλέον άνετη κατά τη φάση της μεγέθυνσης, καθώς η κοινωνία προχωρεί προς περαιτέρω κατακτήσεις, κι όχι όταν η κοινωνία έχει κατακτήσει την πλήρη ανάπτυξη του πλούτου της. Η κατάστασή τους είναι σκληρή κατά τη στάσιμη φάση και δυστυχής κατά τη φάση της παρακμής. Η φάση της μεγέθυνσης είναι, στην πραγματικότητα, η φάση της ευθυμίας και της εγκαρδιότητας για όλες τις τάξεις της κοινωνίας. Η στασιμότητα είναι ανιαρή και η παρακμή μελαγχολική.

Άνταμ Σμιθ, «Έρευνα για τη φύση και τις αιτίες του πλούτου των εθνών»

ΝΕΕΣ ΣΑΡΩΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ‏

Ετοιμάζει το νέο γύρο της αντιασφαλιστικής επίθεσης
Ποια σχέδια μπαίνουν σε εφαρμογή, ποιοι επόμενοι στόχοι διαμορφώνονται

Oι εξελίξεις στο Ασφαλιστικό τρέχουν. Το κεφάλαιο και η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, η
Ευρωπαϊκή Ενωση ετοιμάζουν νέες σαρωτικές αλλαγές. Οι προκλητικές δηλώσεις του Βρούτση ήταν το έναυσμα της νέας επίθεσης, και συνοδεύονται με καθημερινά δημοσιεύματα από τα παπαγαλάκια του κεφαλαίου, προετοιμασίας της επίθεσης.
Ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης, ανάμεσα στα άλλα («το ασφαλιστικό σύστημα οικοδομήθηκε στη βάση πελατειακών σχέσεων»), ανέφερε: «Είναι επιβεβλημένο τώρα να προωθήσουμε την τελική αναμόρφωση στο ασφαλιστικό σύστημα, ώστε να μετατραπεί σε ένα υγιές άθροισμα ενιαίων κανόνων», προετοιμάζοντας νέο σχέδιο ανατροπών.

Αλλαγές υπαγορευμένες από τις ανάγκες του κεφαλαίου
Επιδιώκεται η απαλλαγή του κράτους και των εργοδοτών από τη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος και η σταδιακή μετάβαση προς ένα σύστημα που η «δημόσια» σύνταξη αντικαθίσταται από τη «βασική» προνοιακού χαρακτήρα, οι εισφορές των εργαζομένων θα είναι η «βασική πηγή χρηματοδότησης» της Κοινωνικής Ασφάλισης με συρρίκνωση της υποχρηματοδότησης, με μείωση των εισφορών της εργοδοσίας και αλλαγή του τρόπου είσπραξής των, επιβολής νέας φορολογίας στα λαϊκά στρώματα για την Κοινωνική Ασφάλιση, την παραπέρα είσοδο των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών και τη δημιουργία επαγγελματικών Tαμείων. Oι αντιασφαλιστικές αλλαγές - αναδιαρθρώσεις που υπαγορεύονται από τις ανάγκες του κεφαλαίου, εφαρμόζονται δε ανεξάρτητα από το αν κυβερνούν φιλελεύθερες ή σοσιαλδημοκρατικές ή κεντροαριστερές δυνάμεις σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Σχεδιάζουν ένα νέο ασφαλιστικό σύστημα, που θα λειτουργεί όπως τα εξατομικευμένα και ανταποδοτικα ασφαλιστικά συμβόλαια που πουλάνε οι ιδιωτικές εταιρείες, ένα σύστημα στο οποίο δεν υπάρχουν ούτε αυτά τα κατώτερα όρια συντάξεων που έχουμε σήμερα . Το έχουν ήδη αποφασίσει για την επικουρική και για το εφάπαξ.
Για να μη βρεθούμε προ τετελεσμένων γεγονότων, χρειάζεται προετοιμασία των ταξικών συνδικάτων, ενημέρωση της εργατικής τάξης αλλά και όλων των λαϊκών στρωμάτων, χρειάζεται δυνάμωμα της ενότητας σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, ενίσχυση της κοινωνικής συμμαχίας. Κανένας δεν θα μείνει στο απυρόβλητο. Σε αυτήν τη βάση, υπερασπίζουμε καλύτερα ό,τι έχει απομείνει από τις συντάξεις, τις παροχές Υγείας κ.ά., συγκεντρώνουμε δυνάμεις για να διεκδικήσουμε όλα όσα μας ανήκουν, με κριτήριο την ικανοποποίηση των αναγκών του λαού και όχι τα κέρδη των λίγων, να ανατρέψουμε την εξουσία των μονοπωλίων, για να αλλάξει τάξη στην εξουσία, να κάνει κουμάντο η εργατική τάξη.

Επικουρική σύνταξη και ενοποίηση
Το νέο επικουρικό ταμείο (ΕΤΕΑ) θα είναι ένα τεράστιο ταμείο με εκατομμύρια ασφαλισμένους και συνταξιούχους. Εως αυτή τη στιγμή κατόπιν αιτήματος των «αντιπροσωπευτικότερων» συνδικαλιστικών οργανώσεων των ασφαλισμένων τους, εξαιρέθηκαν από την ένταξη στο ΕΤΕΑ και φαίνεται ότι μετατρέπονται σε ΝΠΙΔ - επαγγελματικά ταμεία οι τομείς Επικουρικής Ασφάλισης Υπαλλήλων Εμπορίου Τροφίμων (ΤΕΑΥΕΤ), ΤΕΑΑΠΑΕ (Τομέας Επικουρικής Ασφάλισης Ασφαλιστών και Προσωπικού Ασφαλιστικών Επιχειρήσεων).

Δεν έχει οριστικοποιηθεί η κατάσταση για τους τομείς Επικουρικής Ασφάλισης Υπαλλήλων Φαρμακευτικών Εργασιών (ΤΕΑΥΦΕ), και το ΤΕΑΠΕΠ (Τομέας Επικουρικής Ασφάλισης Προσωπικού Εταιρειών Πετρελαιοειδών). Η προθεσμία ολοκλήρωσης των σχετικών διαδικασιών είναι έως τις 28.2.2013, και θα εξετασθεί εάν θα ενταχθούν στο ΕΤΕΑ ή θα μετατραπούν σε επαγγελματικά ταμεία - ΝΠΙΔ.

Υπάρχει πια μια μεγάλη εμπειρία από τις μέχρι τώρα ενοποιήσεις ταμείων, που αποδεικνύει τα αντίθετα από αυτά που ισχυρίζονται οι υποστηρικτές της. Ούτε μία δεν έχει καταλήξει υπέρ των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων.

Τα σχέδιά τους αυτά μας βρίσκουν κατηγορηματικά αντίθετους!

Είμαστε, όμως, κατηγορηματικά αντίθετοι και στην «εναλλακτική πρόταση» για την «ανεξαρτησία» των επικουρικών Ταμείων μέσα από τη μετατροπή τους σε ΝΠΙΔ, την οποία προβλέπει ο νόμος σε περίπτωση μη ένταξης στο ΕΤΕΑ μέχρι τις 28/02/13.

ΠΩΣ ΠΡΟΧΩΡΟΥΝ ΟΙ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ
Τι αλλάζει σε κύριες και επικουρικές συντάξεις

Το νέο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ) και τα ΝΠΙΔ, ακόμη χειρότερα και γρηγορότερα, θα χορηγούν συντάξεις «ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητές τους», ενώ το ύψος των συντάξεων θα προσαρμόζεται στα οικονομικά δεδομένα των Ταμείων, «ώστε να μη δημιουργούνται νέα ελλείμματα». Στις συντάξεις θα μπορούν να γίνονται ακόμα και ανά τρίμηνο μειώσεις, ανάλογα με τα οικονομικά δεδομένα, καθώς υπάρχει «ρήτρα μηδενικού ελλείμματος. Δηλαδή, κάθε φορά που προκύπτει έλλειμμα, θα μειώνονται αυτόματα και οι συντάξεις.

Το συνολικό ποσό των επικουρικών συντάξεων που θα καταβάλλεται κάθε χρόνο δε θα υπερβαίνει το ποσό των εισφορών που θα έχει λάβει το ΕΤΕΑ κατά τον προηγούμενο χρόνο.

Αυτό σημαίνει ότι αν, για παράδειγμα, οι εισπραττόμενες εισφορές αντιστοιχούν στο 70% των καταβαλλόμενων συντάξεων, τότε οι συντάξεις θα μειωθούν αυτόματα κατά 30% για το συγκεκριμένο έτος.

Καθιερώνεται το σύστημα των προκαθορισμένων εισφορών, αντί των προκαθορισμένων παροχών που ισχύει έως σήμερα. Οι ασφαλισμένοι δε θα γνωρίζουν επακριβώς το ύψος της επικουρικής σύνταξης που θα λαμβάνουν, καθώς δε θα εξαρτάται μόνο από τις εισφορές που έχουν καταβάλει ή τα χρόνια ασφάλισής τους, αλλά και από τον αριθμό των συνταξιοδοτήσεων τον ίδιο χρόνο, δηλαδή όσο περισσότερες θα είναι οι αιτήσεις συνταξιοδότησης τόσο χαμηλότερες θα κινδυνεύουν να είναι οι παροχές, καθώς οι συνταξιούχοι θα πρέπει να μοιραστούν το περιεχόμενο ενός κοινού «κουμπαρά». Για κάθε ασφαλισμένο, τηρείται ατομικός λογαριασμός «ατομική μερίδα» από την 1.1.2001 και εντεύθεν.

Μετά το 2015, η επικουρική σύνταξη θα αποτελείται από το άθροισμα δύο τμημάτων:

Το τμήμα σύνταξης που αντιστοιχεί στο χρόνο ασφάλισής τους έως 31.12.2014 και υπολογίζεται σύμφωνα με τις οικείες καταστατικές διατάξεις και τη γενικότερη νομοθεσία όπως ισχύουν.

Το τμήμα σύνταξης που αντιστοιχεί στο χρόνο ασφάλισής τους από 1.1.2015 και εφεξής και υπολογίζεται με το νέο τρόπο.

Οδηγούν σε διάλυση τα επικουρικά ταμεία
Η κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μετά την ολοκλήρωση της διαβούλευσής της σχετικά με την Πράσινη Βίβλο για το μέλλον των συνταξιοδοτικών συστημάτων στην Ευρώπη είναι η αντικατάσταση των επικουρικών ταμείων από τα Επαγγελματικά Ταμεία (ΕΤ). Η εδραίωση και επέκταση των Επαγγελματικών Ταμείων προϋποθέτει την εξαφάνιση των επικουρικών. Στην κατεύθυνση αυτή, βρίσκονται οι νομοθετικές προβλέψεις, σύμφωνα με τις οποίες η επικουρική ασφάλιση δε χρηματοδοτείται και πλέον δεν υπάρχει εγγύηση από το κράτος. Aν δεν υπάρχει οικονομική δυνατότητα των Ταμείων ή κλάδων επικουρικής ασφάλισης, δεν καλύπτεται το έλλειμμα από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αυτή θα είναι η συμβολή των ασφαλιστικών ταμείων για τη «χρηματοπιστωτική σταθερότητα» και η συμβολή τους στην ανταγωνιστικότητα στην «οικονομική ανάπτυξη».

ΕΦΑΠΑΞ
Νέο σοκ θα υποστούν όσοι συνταξιοδοτηθούν και από τα τρία Ταμεία Πρόνοιας - Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΠΔΥ), Ιδιωτικού Τομέα (ΤΑΠΙΤ) και ΤΑΥΤΕΚΩ (ΔΕΚΟ - Τραπεζών) - από την 1-1-2014, καθώς τα εφάπαξ που θα λάβουν θα είναι μειωμένα από 5%-25%, πέραν των μειώσεων που ήδη έχουν επιβληθεί, με απόφαση που υπεγράφη από τον υπουργό Εργασίας Γιάννη Βρούτση την τελευταία ημέρα του 2012. Το γενικό πλαίσιο που θα διέπει από την 1/1/2014 και μετά, τον καθορισμό των εφάπαξ παροχών είναι ένα διανεμητικό σύστημα καθορισμένων εισφορών. Το ποσό της απονεμόμενης εφάπαξ παροχής προκύπτει, ανά έτος, λαμβάνοντας υπόψη την οικονομική κατάσταση των Ταμείων, τον αριθμό των υπόλοιπων ασφαλισμένων, με αποτέλεσμα ύστερα απ' όλα αυτά να χορηγείται στο τέλος ένα «πλασματικό ποσοστό επιστροφής», το οποίο κάθε χρόνο θα πρέπει να ανακαθορίζεται, με βάση το «συντελεστή βιωσιμότητας που θα αναπροσαρμόζει - προς τα κάτω - τα εφάπαξ που θα χορηγούνται στο μέλλον.

Ανάλογα με το έτος που θα αποχωρήσει κάποιος, και κυρίως ανάλογα με τον αριθμό των συνταξιοδοτούμενων το συγκεκριμένο έτος, θα καθορίζεται το ύψος της παροχής.

Ενταση της επίθεσης και στην κύρια σύνταξη
Η κυβέρνησης ως το τέλος του χρόνου με αναλογιστικές μελέτες των Ταμείων, προτάσεις για μείωση των εισφορών και διεύρυνση της ασφαλιστικής βάσης, οργανόγραμμα ανά Ταμείο, εναρμόνιση των πληροφοριακών συστημάτων και με σειρά μέτρα που θα νομοθετήσει ετοιμάζει:

-- Ενιαία εισφορά. Στόχος από το 2014 να υπάρξουν ενιαίες ρυθμίσεις με μείωση των εισφορών στα ταμεία των ΔΕΚΟ και των τραπεζών στα επίπεδα που ισχύουν για τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα.

-- Ενιαίο σύστημα παροχών προς τα κάτω. Η καθιέρωση κοινών εισφορών θα οδηγήσει και σε ενιαίες παροχές.

Ολα τα παραπάνω εξυπηρετούν το σχέδιο του υπουργείου, για να ενοποιήσει τα Ταμεία κύριας ασφάλισης ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΝΑΤ, ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ και ΕΤΑΠ ΜΜΕ με παροχές προς τα κάτω για όλους, το συντομότερο δυνατόν.

Οι συντάξεις για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα μέχρι 31/12/2014 στο ΙΚΑ, δεν έχουν ουσιαστικά καμία αλλαγή στον τρόπο υπολογισμού. Οσοι συνταξιοδοτηθούν μετά την 1/1/2015 δικαιούνται α) αναλογικό τμήμα της βασικής σύνταξης (360 ευρώ). β) Τμήμα αναλογικής σύνταξης μέχρι το 2010 που υπολογίζεται με τον παλιό τρόπο, δηλαδή με τις συντάξιμες αποδοχές των πέντε καλύτερων ετών της τελευταίας δεκαετίας, γ) Για τα χρόνια μετά το 2011 αναλογική σύνταξη με βάση τις αποδοχές όλης της περιόδου μέχρι και τον προηγούμενο μήνα από εκείνον της υποβολής της αίτησης συνταξιοδότησης και τα νέα ποσοστά αναπλήρωσης.

Σταδιακά, το τελικό ποσό θα αποτελείται από τη βασική σύνταξη (360 ευρώ) και από τη σύνταξη που θα είναι σε άμεση συνάρτηση με τις εισφορές και το σύνολο του εργασιακού βίου κάθε ασφαλισμένου.

Επομένως, το ενιαίο μοντέλο εισφορών θα οδηγήσει σταδιακά και σε κοινές συντάξεις ανά ασφαλιστικό φορέα. Αυτό θα επηρεάσει αρχικά όσους καλύπτονται από τα λεγόμενα «ευγενή» ταμεία, τα οποία χορηγούν 20% με 30% υψηλότερες συντάξεις σε σχέση με το ΙΚΑ.

Διαρκής «αξιολόγηση» από την ΕΕ
Η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και των δημόσιων συστημάτων ασφάλισης αποτελούν στρατηγική προτεραιότητα για την πλουτοκρατία, την ΕΕ, τις αστικές κυβερνήσεις, έτσι ώστε να μειώσουν δραστικά την τιμή της εργατικής δύναμης, για τη διασφάλιση της κερδοφορίας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ.

Η δήλωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι «η πρόοδος που σημειώνουν τα κράτη - μέλη» -στη σφαγή των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων και συστημάτων- θα παρακολουθείται από την Επιτροπή με «δείκτες συγκριτικής αξιολόγησης στο πλαίσιο της Στρατηγικής Ευρώπη 2020» σημαίνει ότι όλες οι στρατηγικές αντιασφαλιστικές αναδιαρθρώσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για να αυξήσει την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης θα καθοδηγούνται από την ΕΕ και θα εφαρμόζονται από τις αστικές κυβερνήσεις σε κάθε κράτος - μέλος, με ενιαίο τρόπο .

Οι Στρατηγικές κατευθύνσεις ΕΕ - κεφαλαίου - αστικών κυβερνήσεων είναι:

Α. Σύνδεση της ηλικίας συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής: Αύξηση δηλαδή του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης.

Β. Περιορισμός της πρόωρης συνταξιοδότησης

Γ. Ανάπτυξη - επέκταση των ιδιωτικών συστημάτων ασφάλισης ή όπως αναφέρονται «Ιδρύματα Επαγγελματικών Συνταξιοδοτικών Παροχών (ΙΕΣΠ).

Οι παραπάνω στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου δεν είναι καινούργιες. Περιέχονται στους στόχους των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που προωθεί η αντιλαϊκή στρατηγική της ΕΕ «Ευρώπη 2020», από το 1990 και στη συνέχεια και περιλαμβάνονται επίσης στις συστάσεις της στα κράτη - μέλη.

Ευθύνες συνδικαλιστικών και πολιτικών δυνάμεων
Ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός έχει σοβαρές ευθύνες. Στηρίζει ενεργητικά τη στρατηγική του μεγάλου κεφαλαίου, δέχεται τα κριτήρια της ανταγωνιστικότητας και την υπερκερδοφορία του κεφαλαίου σύμφωνα με τις αντοχές της οικονομίας. Δέχεται να γίνει συνδιαχειριστής της κρίσης. Από τη μια μεριά, στηρίζουν ολόψυχα την ΕΕ και συναποφασίζουν, και από την άλλη, διαμαρτύρονται για τις συνέπειες από την εφαρμογή της στρατηγικής της, ενοχοποιώντας μόνο τους εθνικούς «χειρισμούς» και τις «πρακτικές» υλοποίησης αυτών των πολιτικών.

Τα στελέχη της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και της Αυτόνομης Παρέμβασης με τη στάση τους και τη θέση τους για μετατροπή από την επικουρική σε ΝΠΙΔ βάζουν εμπόδια στους αγώνες και διευκολύνουν την εφαρμογή αντιασφαλιστικών - αντεργατικών νόμων. Λένε ψέματα ότι έχουν θέση υπέρ ενός δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος. Θέλουν να δημιουργήσουν ένα Ταμείο ιδιωτικό, χωρίς καμιά κρατική εγγύηση, δηλαδή με κράτος και εργοδότες απαλλαγμένους από οποιαδήποτε ευθύνη. Ενα Ταμείο που θα λειτουργεί ανταποδοτικά και με τους κανόνες της αγοράς και δε θα εξασφαλίζει κανένα δικαίωμα, καμιά παροχή, καμιά σύνταξη. Εβαλαν πλάτη για να εφαρμοστεί ο νόμος Ρέππα, για τα Επαγγελματικά Ταμεία, ο νόμος Πετραλιά, η πρώτη συγχώνευση των επικουρικών Ταμείων, όταν το ταξικό κίνημα τον αντιπάλευε με απεργίες, κινητοποιήσεις, καταλήψεις.

Ούτε η ένταξη στο ενιαίο επικουρικό ούτε η μετατροπή των Ταμείων σε ΝΠΙΔ - επαγγελματικά είναι η λύση. Η μη ένταξη ενός Ταμείου στο ΕΤΕΑ είναι χειρότερη επιλογή, το οδηγεί σε επαγγελματικό Ταμείο. Ενα Ταμείο - ΝΠΙΔ δε θα μπορεί να εξασφαλίσει ούτε δικαιώματα, ούτε συντάξεις, μας φέρνει πιο κοντά στην ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης. Τόσο το ΕΤΕΑ όσο και τα ΝΠΙΔ - Επαγγελματικά που θα γίνουν θα λειτουργούν σε βάρος των εργαζομένων, αφού οι ασφαλισμένοι θα γνωρίζουν μόνο το ύψος των εισφορών που θα δίνουν αλλά όχι τι σύνταξη θα πάρουν και αν θα την πάρουν. Η λογική της εξαίρεσης και της εξασφάλισης μικρής χρονικής παράτασης σε ό,τι αφορά την ένταξη είναι καταστροφική.

Οι δυνάμεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργούν αυταπάτες ότι ο κλάδος μπορεί να γλιτώσει από τη θύελλα, ότι το Ταμείο μπορεί να εξαιρεθεί από τις γενικότερες αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις και ότι τα προβλήματα αυτά είναι δυνατόν να αντιμετωπίζονται με επαφές με τους κυβερνητικούς και άλλους παράγοντες. Καταθέτουν αίτηση για να λειτουργούν ως Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου - επαγγελματικά Ταμεία, προβάλλοντας αυτήν την απόφαση ως καλύτερη εναλλακτική λύση αντί της ένταξής του στο ΕΤΕΑ. Το νέο Ταμείο και στη μια και στην άλλη περίπτωση θα σημάνει νέα μείωση των επικουρικών συντάξεων, κατάργηση του δημόσιου χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης και πολύ σύντομα θα οδηγηθεί σε δύσκολες καταστάσεις. Οι επιπτώσεις θα είναι τραγικές, επειδή: Τα έσοδα των Ταμείων μειώνονται, όσο μειώνονται οι εργοδοτικές εισφορές και όσο η ανασφάλιστη εργασία και η εισφοροδιαφυγή αυξάνονται. Οι απολύσεις, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και οι μειώσεις των μισθών με το τσάκισμα των ΣΣΕ, θα μεγαλώσουν ακόμα περισσότερο τις απώλειες στα έσοδα. Αυτό σημαίνει ότι τα «ανεξάρτητα» Ταμεία θα αναγκαστούν να αυξήσουν τις εισφορές των εργαζομένων και να μειώσουν τις συντάξεις - παροχές.

Τα αποθεματικά μειώνονται με το περιβόητο «κούρεμα» των ομολόγων. Στο μέλλον θα είναι ακόμα πιο επισφαλή, αφού ένα ΝΠΙΔ θα μπει αναπόφευκτα στο φαύλο κύκλο των «επενδύσεων» σε νέα ομόλογα, στο χρηματιστήριο, για να αντισταθμίσει τις απώλειες στα αποθεματικά, επιφέροντας νέες δραματικές συνέπειες στη ρευστότητα.

Εξυπηρέτηση της πολιτικής του κεφαλαίου
Οσο και να προσπαθούν αυτές οι ηγεσίες να προβάλουν όλα αυτά ως τάχα κινήσεις σωτηρίας των Ταμείων, δεν μπορούν να κρύψουν τις πραγματικές στοχεύσεις τους.

Φαίνεται ότι υπερασπίζονται ασφαλιστικά δικαιώματα, ενώ επιταχύνουν την ανατροπή της επικουρικής όπως την ξέραμε. Η πολιτική, που εφαρμόζεται μέχρι και σήμερα με τη συναίνεση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ κ.ά. συνδικαλιστικών οργανώσεων, έφερε σαν «αναγκαίο κακό» την ενοποίηση. Τέτοιες αυταπάτες καλλιεργούσαν μέχρι πρόσφατα στην ΕΥΔΑΠ για το επικουρικό τους και στο τέλος μπήκαν ...παρακαλετά στο σημερινό ΕΤΕΑ. Παρόμοιες αυταπάτες καλλιεργούσαν για το επικουρικό της Γενικής Τράπεζας, το οποίο εντάχθηκε άρον - άρον στο σημερινό ΕΤΕΑ. Δεκάδες Ταμεία παλιότερα εύρωστα, αποφάσισαν να ενταχθούν και παλιότερα και τώρα στο ΕΤΕΑ, για να πληρώνουν τις συντάξεις ή άλλα για να απαλλάξουν τους μετόχους π.χ. τράπεζες, ΟΤΕ από τα βάρη. Γίνονται «λαγοί» στην κυριολεξία για να ικανοποιηθούν οι στόχοι του κεφαλαίου για μείωση του «μη μισθολογικού κόστους», για να ενισχυθεί η κερδοφορία - ανταγωνιστικότητα πιο γρήγορα.

Τα Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης είναι ο δεύτερος από τους «τρεις πυλώνες ασφάλισης» που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση. Είναι κατασκεύασμα που προωθεί το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι, στην Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ενωση, με στόχο την ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης και την ανάληψη του βάρους της Ασφάλισης από τους ίδιους τους εργαζόμενους.

Οι δυνάμεις του «ευρωμονόδρομου» ισχυρίζονται ότι αιτία της οικονομικής κρίσης είναι ο ακραίος νεοφιλελεύθερος τρόπος διαχείρισης της καπιταλιστικής οικονομίας, αθωώνοντας έτσι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, και μιλώντας για ανάγκη «κεντροαριστερών κυβερνήσεων συνεργασίας ως απάντηση στη Δεξιά». Ομως, η κεντροαριστερή κυβέρνηση του Ρομάνο Πρόντι, στην Ιταλία, προώθησε την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, πάνω από τα 67 χρόνια, και ανάλογη πολιτική εφάρμοσαν τελευταία στη Δανία και σε άλλες χώρες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να αντιταχθεί ουσιαστικά στην αντιλαϊκή πολιτική και στην επίθεση του κεφαλαίου και στα ασφαλιστικά δικαιώματα. Ξέρουν πολύ καλά ότι η πολιτική και οι οδηγίες της ΕΕ προωθούν ελαστικές μορφές απασχόλησης, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση συντάξεων, δουλειά χωρίς συγκροτημένα μισθολογικά και κοινωνικά δικαιώματα. Παροτρύνουν όμως τους εργαζόμενους να ...αξιοποιήσουν ως δήθεν ασπίδα προστασίας, το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο, τις οδηγίες της ΕΕ. Δεν εναντιώνεται στην ιδιωτική ασφάλιση, στα Επαγγελματικά Ταμεία, είναι υπέρ της συνύπαρξης του ιδιωτικού με το δημόσιο τομέα και στην Υγεία.

Εβαλε πλάτη για την ισχυροποίηση και οικοδόμηση αυτής της ΕΕ, αρχής γενομένης από την υπερψήφιση της Συνθήκης του Μάαστριχτ.

Η θέση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος
Γνώμονας της πάλης των εργαζομένων και των συνταξιούχων είναι οι δικές μας ανάγκες, με βάση και τις δυνατότητες που δημιουργεί ο τεράστιος πλούτος που εμείς παράγουμε. Η δική μας προοπτική είναι: Ενα ενιαίο υποχρεωτικό, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν καθολικό σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, που θα εξασφαλίζει συντάξεις και παροχές για όλους, αντίστοιχες των λαϊκών αναγκών.

Στα πλαίσια αυτά, θα παλέψουμε για το συντονισμό των εργαζομένων όλων των κλάδων με τους παρακάτω στόχους πάλης:

-- Κανένα δικαίωμα να μη χαθεί. Καμία μείωση των επικουρικών και κύριων συντάξεων. Ανάκληση όλων των μειώσεων που έχουν επιβληθεί. Επαναφορά 13ης και 14ης επικουρικής σύνταξης.

-- Πλήρης κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων και των παροχών. Κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων. Κατάργηση όλων των γαλαζοπράσινων αντιασφαλιστικών νόμων. Καταδίκη της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

-- Να πληρώσει το κράτος και οι εργοδότες, που έχουν την ευθύνη για τα ελλείμματα στα επικουρικά ταμεία. Επιστροφή όλων των λεηλατημένων αποθεματικών στα Ταμεία κύριας και επικουρικής ασφάλισης.

-- Να καταργηθούν οι αυξήσεις των εισφορών των εργαζόμενων που έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια. Σταδιακή κατάργηση της εργατικής ασφαλιστικής εισφοράς, πλήρης ανάληψη της ευθύνης από το κράτος και το μεγάλο κεφάλαιο. Αύξηση των εργοδοτικών εισφορών. Αμεση κατάργηση της εισφοράς των εργαζομένων στον κλάδο Υγείας.

-- Κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος με 4.050 ημέρες εργασίας - ασφάλισης. Συνταξιοδότηση ανεξαρτήτως ηλικίας στα 30 χρόνια ή 9.000 μέρες εργασίας.

-- Επιστροφή των κλεμμένων, των οφειλών του κράτους και της εργοδοσίας. Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης, απόσυρση των αποθεματικών των Ταμείων από κάθε λογής «τζόγο». Κατάργηση κάθε διάταξης για τζογάρισμα των αποθεματικών σε μετοχές και άλλα χρηματοοικονομικά προϊόντα.

-- Αναπλήρωση όλων των επιπτώσεων του PSI στα Ασφαλιστικά Ταμείων με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας.

-- Σύνταξη στα 55 χρόνια για τις γυναίκες και στα 60 για τους άνδρες,για τους μισθωτούς, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους. Πέντε (5) χρόνια λιγότερο για τα Βαρέα - Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.

Συναγερμός - δράση τώρα
Σε κάθε χώρο δουλειάς σε αντιπαράθεση με την εργοδοσία να συγκροτηθούν Επιτροπές Αγώνα, να ενισχυθούν αποφασιστικά οι συλλογικές διαδικασίες, η συσπείρωση και η αλληλεγγύη των εργαζομένων, η ενότητα δράσης, με διεκδικητικό πλαίσιο που να εκφράζει τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων, να μαζικοποιηθούν τα σωματεία. Να ενισχυθεί το ταξικό κίνημα, η αντιπροσωπευτική κλαδική Ομοσπονδία, το ΠΑΜΕ.

Αντεπίθεση, ο δρόμος των εργαζομένων

Να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν. Η εργατική τάξη να κάνει κουμάντο, με την κοινωνική συμμαχία να ανατρέψει την εξουσία των μονοπωλίων. Χρειάζεται αλλαγή της τάξης στην εξουσία, προβάλλει η αναγκαιότητα του άλλου δρόμου ανάπτυξης, με κριτήριο την ικανοποίηση των αναγκών του λαού και όχι τα κέρδη των λίγων.

rizospastis

Μάθε ποιος είναι ο «εχθρός» σου, χρησιμοποίησε το μυαλό σου

 

Ώρες ώρες η ζωή μοιάζει με παράξενο παιχνίδι, κάτι σαν κρυφτό, κάτι σαν κυνηγητό, μέσα σε σκοτεινό δωμάτιο…

…σκουντουφλάς σε αντικείμενα από δω κι από κει…συχνά τρως σφαλιάρες…πολλές φορές είναι
πολύ δυνατές…βίαιες…
…προσπαθείς να καταλάβεις από πού έρχονται μα…μπερδεύεσαι… πονάς και μπερδεύεσαι…δυσκολεύεσαι να κινηθείς…απορείς…

Άραγε γιατί το «δωμάτιο» να είναι σκοτεινό;
Ποιος κρατάει τα φώτα σβηστά;

Αλήθεια, έχεις αναρωτηθεί ποτέ πολύ σοβαρά, πολύ διεισδυτικά…τόσο που να θές να βρεις την απάντηση οπωσδήποτε και χωρίς αναβολές…
ποιος είναι ο πραγματικός «εχθρός» σου;
…αυτός που συναντάς την κάθε μοναδική σου μέρα, σε κάθε σου ενέργεια,
…αυτός που εμποδίζει την ελεύθερη κίνησή σου μέσα σ αυτή την κοινωνία;
Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να το γνωρίζεις γιατί τότε θα ξέρεις καλύτερα πώς να περπατάς μέσα στο σκοτεινό αυτό «δωμάτιο» και σίγουρα δεν θα σπαταλάς άσκοπα πολύτιμη ενέργεια…

Οι πιο πολλοί βέβαια, εύκολα και βιαστικά, θα πουν ίσως ότι ο «εχθρός» είναι οι ψεύτες οι πολιτικοί, που μας παραπλανούν σαν τα μικρά παιδιά, λέγοντάς μας ότι άμα είμαστε φρόνιμα και υπάκουα παιδάκια θα μας δώσουν καραμέλες, θα μας πάρουν δώρα…
…άλλοι θα πουν ότι φταίνε οι πλούσιοι, οι επιχειρηματίες, τα αφεντικά (δεξιά κι αριστερά…)
…οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι τραπεζίτες, οι παπάδες, το κράτος, οι δημοσιογράφοι, οι δικηγόροι, η τηλεόραση…οι περίεργοι γείτονες…(!!)

Θα συμφωνήσω…σε πολλά…ναι…
…οι πολιτικοί είναι ψεύτες, υποκριτές, διεφθαρμένοι, άπληστοι, αλαζόνες…άθλιοι και γλοιώδεις πολύ συχνά…
…οι παχύσαρκοι πλούσιοι, που εκμεταλλεύτηκαν άγρια και ανήθικα πολύ κόσμο για να καταφέρουν να αποκτήσουν όσα διαθέτουν, δεν νοιάζονται καν αν οι άνθρωποι δίπλα τους υποφέρουν και στερούνται αναγκαία αγαθά, αν παιδάκια πεθαίνουν απ την πείνα, ηλικιωμένοι ζητιανεύουν στους δρόμους…
…τα αφεντικά αφού χορτάσουν την κοιλιά και τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους θα ζητάνε πάντα περισσότερα…
…πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι, με τη μικρή τους εξουσία, είναι πολλές φορές πολύ χειρότεροι δυνάστες, πιο κυνικοί στη συμπεριφορά από ότι ακόμα κι ένας πχ πρωθυπουργός…
…οι τραγόπαπες σου λένε ότι όλα σου τα δεινά συμβαίνουν μ ένα τρόπο μαγικό για να δοκιμάσει ο θεός την πίστη σου και πρέπει να τα υπομένεις όλα για να εξασφαλίσεις μια καλή θέση στον παράδεισο…στην επόμενη ζωή (!!??)
…οι γιατροί κι οι δικηγόροι είναι ικανοί να σε «γδύσουν» πολλές φορές αν τους χρειαστείς, το ίδιο και ο μηχανικός του αυτοκινήτου σου…
… νιώθεις σχεδόν συνέχεια και παντού ότι ο κάθε έμπορος πχ που συναλλάσσεσαι πάει να σου «πιάσει τον κ@λο»…
…ότι μια κοινωνία ολόκληρη προσπαθεί καθημερινά, με όποιο τρόπο μπορεί, να σου «πιάσει τον κ@λο»…
και πάνω απ όλα προσπαθεί με κάθε τρόπο (συνήθως μέσα από κατασκευασμένα διλλήματα) να σε έχει περιορισμένο και υπάκουο μέσα στο μαντρί…για να της μοιάζεις, για να μην την αμφισβητείς…
Ναι λοιπόν…κάπως έτσι είναι…

Αλλά για πες μου όσο πιο ειλικρινά μπορείς…
Πιστεύεις πραγματικά ότι για όλα αυτά τα παράδοξα και άδικα που συμβαίνουν, φταίνε προσωπικά όλοι αυτοί, φταίνε συγκεκριμένα πρόσωπα;
Πιστεύεις δηλαδή ότι αν άλλαζε η κυβέρνηση ή ο υπουργός, αν είχες άλλο αφεντικό, αν πήγαινες σ άλλο γιατρό, μηχανικό, έμπορο…αν, αν, αν…θα άλλαζε κάτι ριζικά και ουσιαστικά;
Δεν θα συναντούσες ξανά όλη αυτή την κοινωνική κατάντια μπροστά σου;
Για σκέψου λίγο… πόσες κυβερνήσεις, πόσα κόμματα, υπουργοί, ιδεολογίες, επιχειρηματίες και όλοι αυτοί που αναφέραμε πριν, έχουνε περάσει απ αυτή την κοινωνία και δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά τίποτα…

Και πες μου έπειτα, αν συνεχίζεις να πιστεύεις σοβαρά, ότι σου φταίνε κάποιοι προσωπικά απ όλους αυτούς ή αν αυτό που πραγματικά είναι υπεύθυνο, είναι «αυτό» που όλοι αυτοί αντιπροσωπεύουν και συντηρούν μέσα στην κοινωνία… «αυτό» που υπηρετούν…

Έχεις καταφέρει ποτέ να δεις, πίσω από αυτό που σου δείχνουν όλοι αυτοί, τα πραγματικά τους κίνητρα, τα πρότυπά τους, το πραγματικό «είναι» τους…;
Έχεις σκεφτεί πιο κοινωνικό περιβάλλον τους διαμόρφωσε, τους έδωσε αξίες, στόχους κλπ;
…κάντο και ίσως τότε δεις ότι απλά αντιπροσωπεύουν και υπηρετούν όλα αυτά που έμαθαν ως αξίες και αλήθειες και μέσα σ αυτά απέκτησαν ρόλους, εξουσία και περιουσία.

Μήπως για όλους αυτούς το κίνητρο και ο στόχος είναι ίδιος;
Στενός, περιορισμένος, απάνθρωπος αλλά…ίδιος;
Μήπως απλά παλεύουν να έχουν κέρδη σε κάθε επίπεδο;
Με την όποια έννοια του κέρδους…

Ξέρεις, ώρες ώρες σκέφτομαι επίσης ότι η ζωή μοιάζει με εκείνο το πολύ γνωστό παιχνίδι δύναμης, την Μονόπολη…
…πως θα καταφέρεις να έχεις τα περισσότερα, να οδηγήσεις τους υπόλοιπους παίχτες στην πτώχευση…
η διαφορά βέβαια είναι ότι στο παιχνίδι όλα αυτά είναι ψεύτικα, το αν θα έχεις πολλά ή λίγα, αν πλουτίσεις ή φτωχύνεις, τα χαρτιά, τα σπίτια, οι τράπεζες, οι σταθμοί, τα ξενοδοχεία…στο τέλος όλα ξαναμπαίνουν στο ίδιο κουτί…
ενώ στη δική μας καθημερινή ζωή όλα αυτά είναι….άραγε πόσο αληθινά;;

Και αν οι κανόνες και οι όροι του παιχνιδιού είναι περίπου ίδιοι και στην πραγματική ζωή τότε…τι;
Αν ο σκοπός του «παιχνιδιού» και στην πραγματική ζωή είναι πουλάω – αγοράζεις, κερδίζω – χάνεις;
Ποιοι και πως φτιάχνουν τους κανόνες και τους όρους;
Είναι αυτοί που αναφέραμε στην αρχή ή μήπως αυτοί απλά συντηρούν τους κανόνες και τους όρους του «παιχνιδιού»;

Όπως και νάχει εγώ ξέρω πως ένα είναι βέβαιο…
…για να επιβιώσεις σ αυτή τη ζωή πρέπει να πληρώσεις…και όσο περνάει ο καιρός, όλο και πιο ακριβά αν θες να μένεις στο «παιχνίδι».
Πρέπει να μαζεύεις χρήματα με όποιο τρόπο, οτιδήποτε κι αν χρειάζεται να κάνεις…πούλα την ψυχή σου και στο διάβολο, δε με νοιάζει…σου λέει…
…δεν πα να μην προλαβαίνεις να ζήσεις, να πάρεις ανάσα…δε με νοιάζει…σου λέει…

Μα αν είναι έτσι…πιο είναι το νόημα της ζωής;

Κι αναρωτιέμαι και ρωτώ φίλε αναγνώστη,
…αυτό που πραγματικά χρειάζεσαι είναι χρήματα…;
…και μάλιστα σε νοιάζει αν αυτά είναι ευρώ, δραχμές, δολάρια, πεσέτες, φράγκα, άσπρα, κόκκινα, κίτρινα ή μπλε;;
…ή αυτό που πραγματικά σε νοιάζει είναι το να μπορείς να έχεις πρόσβαση άμεσα και ελεύθερα, όποτε το θέλεις, σε όλα όσα πραγματικά χρειάζεσαι;;
Αν αυτό μπορούσε όντως να γίνει, αν δηλαδή υπήρχαν τα δεδομένα να σου παρέχονται τα πάντα, αν η κοινωνία που ζούσε ήταν μια κοινωνία αφθονίας και όχι στέρησης, θα χρειαζόσουνα χρήματα ως μέσο για να αποκτάς αυτά που χρειάζεσαι;
Μήπως τα χρήματα υπάρχουν ως μέσο συναλλαγής μόνο σε μια κοινωνία στέρησης και σπανιότητας των αγαθών και συγχρόνως, για να συνεχίσουν να υπάρχουν, αυτά και οι φορείς που τα υποστηρίζουν, δημιουργούν διαρκώς τεχνητές στερήσεις αλλά και τεχνητές ανάγκες στους ανθρώπους ώστε να δουλεύουνε σκληρά, να συντηρούνε αυτό το σύστημα και μετά να καταναλώνουν όσα περισσότερα μπορούν για να συνεχίζει να υπάρχει;

…και όταν λοιπόν ζεις μέσα σε μια κοινωνία που κινείται και λειτουργεί με βάση το χρήμα και για να έχεις το απαραίτητο χρήμα να ζεις, πρέπει να χρεώνεσαι ασταμάτητα, να δανείζεσαι… και έχεις αναγκαστικά συμφωνήσει να επιστρέψεις τα δανεικά με κάποιο τόκο, που τη στιγμή που τα δανείζεσαι δεν υπάρχει ως πραγματικό δεδομένο αλλά πρέπει να δημιουργηθεί από εσένα που συμφώνησες…τότε…σε τι είδους κοινωνία νομίζεις ότι θα ζεις;;
Όταν θα είσαι διαρκώς αναγκασμένος να ανταγωνίζεσαι τους συνανθρώπους σου για να καταφέρεις να αποπληρώνεις τους κάθε λογής τόκους, αυξήσεις, επιτόκια, κρατικούς φόρους, το ρεύμα, το νερό, τον ήλιο, το χώμα, το φαγητό και τα πάντα όλα…τότε…σε τι είδους κοινωνία νομίζεις ότι θα ζεις;;
Λες η κοινωνία αυτή να έχει καμία σχέση με αληθινή ηθική, δικαιοσύνη, σεβασμό και πανανθρώπινες αξίες;;;

Αν δεν θέλεις να «πτωχεύσεις» είσαι αναγκασμένος να ανταγωνιστείς τους άλλους με κάθε τρόπο, την κάθε στιγμή….

Φιλαράκο άμα θέλεις άνοιξε καλά τα αφτιά και τα μάτια σου…
Δεν σου μιλάω συνομοσιολογικά και ψάξτο, ψάξτο όσο καλύτερα μπορείς…

Εδώ, σ αυτή τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας, βιώνουμε μια συντονισμένη και πολύπλευρη επίθεση, από ένα άθλιο κατεστημένο, σε όλο το φάσμα της ζωής, από τις πρώτες και βασικές μας ανάγκες επιβίωσης μέχρι και την πιο ιερή ατομικότητα του καθένα…μια επίθεση για οικονομική και ηθική εξαθλίωσή μας, με κύριο και βασικό «όπλο» τους τον φόβο και την ανασφάλεια για τα πάντα ώστε να παραλύσουν τελείως οι όποιες αντοχές μας και να γίνουμε υπάκουοι και πειθήνιοι στο οτιδήποτε μας ζητηθεί…
Είναι μια παρανοϊκή παραμόρφωση της ανθρώπινης ηθικής και της κοινής λογικής με σκοπό την σύγχυση και το χάος.
Οι μάζες υπνωτίζονται με κάθε τρόπο με σκοπό να δεχτούν τα πάντα.

Γι αυτό είναι νομίζω εξαιρετικά σημαντικό να γνωρίζεις καλά ποιος είναι πραγματικά ο «εχθρός» σου…
Το ποιος κρατάει το «δωμάτιο» σκοτεινό…

Αν αντιλαμβάνεσαι πόση σημαντική φθορά έχεις υποστεί και πόση σπατάλη ενέργειας έχεις σκορπίσει, με την καθημερινή σου πολύπλευρη σύγκρουση με τα πιόνια αυτού του συστήματος…
…αν πραγματικά μπορείς να διακρίνεις «ποιος είναι ο εχθρός σου»…τότε μείνε συγκεντρωμένος, μην σου αποσπούν την προσοχή τα άθλια μέσα τους.
Ο διακόπτης χρειάζεται σίγουρα το δικό σου χέρι…

Τάσος Πετρίδης , ιδρυτικό μέλος της Πανγαία (The Venus Project)

ΠΗΓΗ