EPIOSYINFO NEWS
latest

728x90

468x60

Πόσο έπεσαν οι τιμές των διαμερισμάτων


Πόσο έπεσαν οι τιμές των διαμερισμάτων

Πτώση 13,2% κατέγραψαν σε ετήσια βάση οι τιμές των διαμερισμάτων στην Ελλάδα στο τρίμηνο Οκτωβρίου - Δεκεμβρίου 2012.

Με βάση τα στοιχεία που συγκέντρωσε η Τράπεζα της Ελλάδος από τα πιστωτικά ιδρύματα ,οι τιμές των διαμερισμάτων (σε ονομαστικούς όρους) το δ΄ τρίμηνο του 2012 εκτιμάται ότι ήταν κατά μέσο όρο μειωμένες κατά 13,2% σε σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2011 (έναντι ρυθμών μείωσης 10,2%, 10,8% και 12,6% το α΄, β΄ και γ΄ τρίμηνο αντίστοιχα, με βάση τα αναθεωρημένα στοιχεία). Για το σύνολο του 2012 οι τιμές των διαμερισμάτων υποχώρησαν κατά 11,7% σε σχέση με το 2011, έναντι 5,5% το 2011.

Πιο αναλυτικά, η μείωση των τιμών το δ΄ τρίμηνο του 2012 σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2011 ήταν 11,0% για τα "νέα" διαμερίσματα, δηλ. ηλικίας έως 5 ετών (έναντι 11,1%, 11,5% και 13,5% το α΄, β΄ και γ΄ τρίμηνο αντίστοιχα, σύμφωνα με αναθεωρημένα στοιχεία) και 14,6% για τα "παλαιά", δηλ. ηλικίας άνω των 5 ετών (α΄, β΄ και γ΄ τρίμηνο του 2012: 9,5%, 10,4%, και 11,9%, αντίστοιχα). Για το σύνολο του 2012, η μείωση των τιμών σε σχέση με το 2011 ήταν 11,8% για τα "νέα" διαμερίσματα, έναντι 5,0% το 2011, ενώ η αντίστοιχη μείωση για τα "παλαιά" διαμερίσματα ήταν 11,6% το 2012, έναντι 5,8% το 2011.

Από την ανάλυση των στοιχείων κατά γεωγραφική περιοχή εκτιμάται ότι οι τιμές των διαμερισμάτων το δ΄ τρίμηνο του 2012 ήταν μειωμένες σε σύγκριση με το δ΄ τρίμηνο του 2011 κατά 13,1% στην Αθήνα, 14,7% στη Θεσσαλονίκη, και 12,9% τόσο στις άλλες μεγάλες πόλεις όσο και στις λοιπές περιοχές της χώρας. Για το α΄ τρίμηνο του 2012 οι αντίστοιχοι ετήσιοι ρυθμοί μείωσης των τιμών στις ίδιες περιοχές ήταν 9,9%, 12,2%, 9,0% και 10,9%, για το β΄ τρίμηνο του 2012 ήταν 11,3%, 14,1%, 10,1% και 9,3%, ενώ για το γ΄ τρίμηνο του 2012 ήταν 12,8%, 14,0%, 11,7% και 12,5%, αντίστοιχα. Αυτά τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι η μείωση των τιμών των διαμερισμάτων για το σύνολο του 2012 ήταν ελαφρώς μεγαλύτερη στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας (Αθήνα, μέση ετήσια μεταβολή: -11,8% και Θεσσαλονίκη: -13,7%).

Από την ανάλυση των στοιχείων για τα "νέα" διαμερίσματα κατά γεωγραφική περιοχή εκτιμάται ότι οι τιμές τους για το σύνολο του 2012 ήταν μειωμένες σε σύγκριση με το 2011 κατά 12,7% στην Αθήνα, 11,2% στη Θεσσαλονίκη, 11,3% στις άλλες μεγάλες πόλεις και 11,1% στις λοιπές περιοχές της χώρας, ενώ οι ρυθμοί μείωσης των τιμών των "παλαιών" διαμερισμάτων ήταν 11,3%, 14,8%, 10,6% και 11,6%, αντίστοιχα.

Οι εκτιμήσεις - συναλλαγές επί οικιστικών ακινήτων που πραγματοποιήθηκαν με τη διαμεσολάβηση του τραπεζικού συστήματος έφθασαν το δ΄ τρίμηνο του 2012 τις 9,5 χιλιάδες, έναντι 5,4 χιλιάδων το γ΄ τρίμηνο, 6,7 χιλ. το β΄ τρίμηνο και 6,5 χιλ. το α΄ τρίμηνο του 2012 (στοιχεία που συγκεντρώνονται από τα πιστωτικά ιδρύματα). Το δ΄ τρίμηνο του 2012 οι εκτιμήσεις επί οικιστικών ακινήτων που έγιναν με τη διαμεσολάβηση του τραπεζικού συστήματος για οποιοδήποτε λόγο (χρηματοδότηση για αγορά, εγγραφή εξασφάλισης για μη στεγαστικά δάνεια, μεταφορά οφειλών πελατών από μια τράπεζα σε άλλη, επανεκτιμήσεις χαρτοφυλακίου κ.λπ.) ήταν αυξημένες κατά 15,4% έναντι του δ΄ τριμήνου του 2011 σε σύγκριση με σημαντική μείωση κατά τα προηγούμενα τρίμηνα του 2012 (α΄, β΄ και γ΄ τρίμηνο του 2012: -49,3%, -44,2% και -44,2%, αντίστοιχα).

Η αύξηση του αριθμού των εκτιμήσεων στο τελευταίο τρίμηνο του 2012 είναι αποτέλεσμα της απόφασης ορισμένων μεγάλων εμπορικών τραπεζών για την επανεκτίμηση σημαντικού μέρους των οικιστικών ακινήτων τους, τα οποία αποτελούν αντικείμενο χρηματοδότησης ή εξασφάλισης χορηγούμενων δανείων. Ωστόσο, σε ολόκληρο το 2012 ο αριθμός των εκτιμήσεων αυτών έφθασε τις 28,2 χιλιάδες, καταγράφοντας σημαντική μείωση κατά 34,2% έναντι του προηγούμενου έτους (2011: 42,8 χιλιάδες). Το 2011 η αντίστοιχη μείωση ήταν ακόμη μεγαλύτερη και ανήλθε στο 42,5% (2010: 74,5 χιλιάδες).

Ο όγκος των οικιστικών ακινήτων που αφορούσαν οι εκτιμήσεις - συναλλαγές (με βάση το σύνολο των τετραγωνικών μέτρων) ήταν αυξημένος κατά 14,5% το δ΄ τρίμηνο του 2012 σε σύγκριση με το δ΄ τρίμηνο του 2011 (α΄, β΄ και γ΄ τρίμηνο 2012: -47,8%, -44,1% και  -43,7% αντίστοιχα, αναθεωρημένα στοιχεία). Για ολόκληρο το 2012 ο όγκος αυτός μειώθηκε με μέσο ετήσιο ρυθμό 33,6%, έναντι ακόμη μεγαλύτερης μείωσης κατά 39,8% το 2011.

Τέλος, η αξία των οικιστικών ακινήτων τα οποία αφορούσαν οι εκτιμήσεις που πραγματοποιήθηκαν με τη διαμεσολάβηση των πιστωτικών ιδρυμάτων ήταν το δ΄ τρίμηνο του 2012 μειωμένη κατά 2,5% έναντι του αντίστοιχου τριμήνου του 2011 (α΄, β΄ και γ΄ τρίμηνο 2012: -51,6%, -50,2% και -49,3% αντίστοιχα, αναθεωρημένα στοιχεία). Η μέση ετήσια μείωση στην  αξία των οικιστικών ακινήτων ήταν μεγαλύτερη το 2012 (41,4%), έναντι 40,1% το 2011.

“Εκπλήσσομαι που είναι ακόμα στην Ευρωζώνη η Ελλάδα”


“Εκπλήσσομαι που είναι ακόμα στην Ευρωζώνη η Ελλάδα”

Αναφορά στην Ελλάδα έκανε για μία ακόμα φορά ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν, μιλώντας στο Bloomberg.
Ερωτηθείς για το αν το ευρώ μπορεί να επιβιώσει, ο Κρούγκμαν τόνισε ότι είναι πολύ δύσκολο, και μπορεί να συμβεί θεωρητικά, αλλά οι λαοί της Ευρώπης θα πρέπει να υποφέρουν πολλά για να γίνει αυτό. “Είναι μία μεγάλη διαδικασία με υψηλή ανεργία, αποπληθωρισμό στην Ισπανία, αν μπορέσουν να το κρατήσουν σε πολιτικό επίπεδο μπορεί να λειτουργήσει, το ερώτημα τώρα στην Ευρώπη είναι αν το θέλουν αυτό”, ανέφερε χαρακτηριστικά.
Σε ερώτηση για την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, ο Κρούγκμαν δήλωσε έκπληκτος που η χώρα δεν έχει ακόμα αποχωρήσει, και εξίσου έκπληκτος για την προθυμία των Ευρωπαίων να επιλέγουν να υποφέρουν διαρκώς.
“Είμαι λιγότερο σίγουρος για την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, αλλά ακόμα τη θεωρώ πιο πιθανή, παρά απίθανη”, συμπλήρωσε.

Λουκέτο στις αστυνομικές σχολές ελέω Μνημονίου


Λουκέτο στις αστυνομικές σχολές ελέω Μνημονίου

Κλείνουν προσωρινά οι αστυνομικές σχολές για τους υποψηφίους, καθώς για τα επόμενα δύο χρόνια δεν θα δεχθούν νεοεισερχόμενους.
Σύμφωνα με την τροπολογία που πέρασε χθες στη Βουλή εκτός από το κλείσιμο των σχολών, με κοινή υπουργική απόφαση των συναρμόδιων υπουργείων δηλαδή Δημόσιας Τάξης και Οικονομικών, θα ορίζεται ο αριθμός των εισακτέων που θέλουν να φοιτήσουν στις σχολές Αξιωματικών της Αστυνομίας.
Σύμφωνα με την τροπολογία “στο πλαίσιο της αντιμετώπισης του δημοσιονομικού ελλείμματος και της συγκρότησης των δημοσίων δαπανών, κατά το μέρος που αφορά την Ελληνική Αστυνομία, προβλέφθηκε πρόσφατα, μεταξύ άλλων, η μη εισαγωγή ιδιωτών στη Σχολή Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας, για τα ακαδημαϊκά έτη 2013-2014 και 2014- 2015”.

Στα μητρώα του ΟΑΕΔ για πρώτη φορά οι γιατροί


Στα μητρώα του ΟΑΕΔ για πρώτη φορά οι γιατροί

Για πρώτη φορά εξασφαλίζεται η δυνατότητα εγγραφής στα Μητρώα Ανέργων του ΟΑΕΔ κατόχων άδειας ασκήσεως του Ιατρικού Επαγγέλματος, όπως προκύπτει από τη συνάντηση που είχαν σήμερα εκπρόσωποι του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών (ΙΣΑ) με τον υπουργό Εργασίας Γιάννη Βρούτση.
Στη συνάντηση ετέθησαν τα προβλήματα του Ταμείου Σύνταξης και Αυτασφάλισης Υγειονομικών (ΤΣΑΥ) και έγινε ιδιαίτερη μνεία για τη βιωσιμότητα του ταμείου, τις διοικητικές αδυναμίες και τα μέτρα που επιβάλλεται να ληφθούν άμεσα, ώστε οι τομείς Συνταξιοδότησης, Υγείας και Πρόνοιας να επιβιώσουν οικονομικά και να βελτιωθούν ποιοτικά.
Ο πρόεδρος του ΙΣΑ, Γιώργος Πατούλης, επεσήμανε ότι το Ταμείο «εμφανίζει εικόνα λειτουργικής κατάρρευσης, με χαρακτηριστικό τις απίστευτες καθυστερήσεις στην απόδοση συντάξεων και οφειλών για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη».
Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΙΣΑ, ο υπουργός Εργασίας ενημέρωσε τους εκπροσώπους του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών ότι στόχος του υπουργείου είναι το νοικοκύρεμα στο χώρο της Κοινωνικής Ασφάλισης και σημείωσε ότι με τη νομοθέτηση του Συστήματος «ΑΡΙΑΔΝΗ» επιτυγχάνεται η καθολική απογραφή όλων των συνταξιούχων, εξασφαλίζοντας τον εξορθολογισμό, τη διαφάνεια και την εξοικονόμηση χρημάτων υπέρ των ασφαλισμένων.

Εικοσιτετράωρη απεργία των δικηγόρων την Τετάρτη


Εικοσιτετράωρη απεργία των δικηγόρων την Τετάρτη

Κατεβαίνουν από τα έδρανα οι δικηγόροι όλης της Ελλάδας, την Τετάρτη, 20 Φεβρουαρίου 2013, ημέρα γενικής απεργίας που έχουν κηρύξει η ΓΕΣΣΕ και η ΑΔΕΔΥ.
Την σχετική απόφαση έλαβε σήμερα η συντονιστική επιτροπή των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος.
Υπενθυμίζεται ότι χθες όμοια απόφαση είχε λάβει ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών.

Υπεξαίρεσαν 16.000.000 ευρώ, μα πληρώνονται ακόμη από το Δημόσιο


Υπεξαίρεσαν 16.000.000 ευρώ, μα πληρώνονται ακόμη από το Δημόσιο

Υπήρξαν επίορκοι και ένοχοι για μεγάλη απάτη κατά του ΙΚΑ, βρίσκονται ως προφυλακιστέοι στον Κορυδαλλό, αλλά μισθοδοτούνται ακόμη

Τα μέλη της συμμορίας που έκαναν τη μεγάλη απάτη στο ΙΚΑ Καλλιθέας και βρίσκονται στη φυλακή περιμένοντας να δικαστούν, εισπράττουν κανονικά το μισθό τους.

Ακόμα ένα σύμπτωμα της κακής λειτουργίας των πειθαρχικών συμβουλίων των δημόσιων οργανισμών αποκαλύπτεται, σύμφωνα με την εφημερίδα "Έθνος".

Τα εξαιρετικά αργά αντανακλαστικά στην απόδοση ευθυνών σε επίορκους υπαλλήλους αποδίδονται, σύμφωνα με το δημοσίευμα, στην απροθυμία των δικαστικών να συμμετάσχουν και στη στελέχωση των πειθαρχικών συμβουλίων από δημόσιους υπαλλήλους.

Η έρευνα των επιθεωρητών του Ιδρύματος, που ολοκληρώθηκε πρόσφατα, αποκάλυψε ότι η οικονομική ζημιά που προκάλεσε η σπείρα στο υποκατάστημα της Καλλιθέας είναι σχεδόν τριπλάσια από τα 6.000.000 ευρώ που είχε υπολογιστεί αρχικά.

Αλγεινή εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι οι τρεις υπάλληλοι, που ήταν εν ενεργεία την περίοδο της σύλληψής τους, εξακολουθούν να λαμβάνουν το 50% των αποδοχών τους. Αν και νομίμως παίρνουν αυτά τα χρήματα, αφού έχουν τεθεί σε δυνητική αργία, γεννάται το ερώτημα γιατί έχουν καθυστερήσει οι διαδικασίες για την οριστική παύση τους.
"Θα περάσουν πολύ σύντομα από το πειθαρχικό συμβούλιο. Για να γίνει αυτό θα έπρεπε είτε να έχει εκδικαστεί η υπόθεση είτε να έχει ολοκληρωθεί η έρευνα των υπηρεσιών του ΙΚΑ. Πλέον μπορούμε να προχωρήσουμε, και για ό,τι με αφορά θα εισηγηθώ την οριστική παύση τους, γιατί τέτοιες πρακτικές πρέπει να τιμωρούνται παραδειγματικά. Δεν θέλουμε να νομίζει κανείς ότι χαριζόμαστε σε συναδέλφους", εξηγεί ο πρόεδρος του συλλόγου εργαζομένων ΙΚΑ Αθήνας και μέλος του πειθαρχικού συμβουλίου του ιδρύματος, Βαγγέλης Θεοδωρίδης.

Κανονικά λαμβάνουν τη σύνταξή τους και οι δύο κατηγορούμενες που είχαν αποχωρήσει από την υπηρεσία. Οπως λέει στέλεχος του ΙΚΑ, "η σύνταξη είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα και δεν υπάρχει κανένας τρόπος να σταματήσει η χορήγησή της γι' αυτόν το λόγο".

Όσον αφορά τη ζημιά που προκλήθηκε από τη δράση του κυκλώματος, που χορηγούσε παράνομα και με το αζημίωτο επιδόματα σε ανθρώπους που δεν είχαν τα απαραίτητα πιστοποιητικά, η ολοκλήρωση του ελέγχου πριν από λίγες ημέρες έδειξε ότι η ζημιά για το ΙΚΑ προσεγγίζει τα 16.000.000 ευρώ, δηλαδή σχεδόν τριπλάσιος αριθμός από εκείνον που είχε υπολογιστεί πέρσι τον Μάρτιο.

"Είχαν γίνει όργια στο υποκατάστημα της Καλλιθέας, ενώ διαπιστώθηκε ότι το σύστημα ήταν διάτρητο. Για τον λόγο αυτόν χρειάστηκε αρκετός χρόνος για την ολοκλήρωση της έρευνας. Από τους 17 υπαλλήλους της διεύθυνσης που ήταν αρμόδια για τον έλεγχο, οι 15 απασχολήθηκαν αποκλειστικά σε αυτήν την υπόθεση για αρκετούς μήνες", δήλωσε στην εφημερίδα "Έθνος" στέλεχος του ΙΚΑ.

Το ΙΚΑ, πάντως, έχει δρομολογήσει τις διαδικασίες για την κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων των κατηγορουμένων στην περίπτωση που αυτοί κριθούν ένοχοι, έτσι ώστε να αποκατασταθεί μέρος της οικονομικής ζημιάς που προκάλεσαν. Υψηλόβαθμο στέλεχος του ΙΚΑ τονίζει ότι "όλα τα ακίνητα βρίσκονται σε οιονεί κατάσχεση. Στο δικαστήριο θα διεκδικήσουμε τα πάντα. Προς το παρόν αυτή η ακίνητη περιουσία δεν μπορεί ούτε να πουληθεί ούτε να μεταβιβαστεί. Για τον λόγο αυτόν αρνηθήκαμε και την πρότασή τους να μας μεταβιβάσουν κάποια ακίνητα"

Δεκατρείς λογαριασμοί της λίστας στο μικροσκόπιο των οικονομικών εισαγγελέων


 

Δεκατρείς, συνολικά, λογαριασμούς της λίστας Λαγκάρντ έχουν βάλει στο μικροσκόπιο οι οικονομικοί εισαγγελείς Πεπόνης-Μουζακίτης, αναζητώντας σε αυτούς το μεγάλο κρυμμένο μυστικό που θα δικαιώσουν τουλάχιστον την έρευνά τους, απέναντι σε όλους εκείνους που υποστηρίζουν ότι αυτό το μυστικό είναι σαν το... δαχρυλίδι του παιδικού παιχνιδιού.

Σύμωνα με έγγραφο που οι ίδιοι είχαν αποστείλει στη διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών στις 28 Ιανουαρίου, οι λογαριασμοί αυτοί είναι δέκα άγνωστοι έως τώρα και οι τρεις των συγγενών του Γιώργου Παπακωνσταντίνου ήτοι του Α. Ροσσόνη, του Σ. Σικιαρίδη και της εξαδέλφης του πρώην υπουργού Ελένης Παπακωνσταντίνου.

Από τους δέκα άλλους λογαριασμούς, για τους οποίους όπως και για τους προαναφερόμενους οι οικονομικοί εισαγγελείς ζητούν να ερευνηθεί εάν έχουν υπάρξει διαγραφές αρχείων ή οποιαδήποτε άλλα ίχνη, ξεχωρίζει το όνομα Λάσκαρη Μπουντουράκη Μελιτίνη Αφροδίτη, καθώς και το κωδικό όνομα ΚΥΘΝΟΣ 42 το οποίο προφανώς αντιστοιχεί σε κάποια off shore εταιρεία.

Πηγή: Τα Νέα

Σε... οικονομικό αδιέξοδο και οι Έλληνες βουλευτές!


 

Καταραμένη φτώχεια.. Οι οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν εκατομμύρια Έλληνες πολίτες φαίνεται πως αγγίζουν και πολλούς από τους βουλευτές, οι οποίοι αναγκάζονται να πάρουν δάνεια...
Ο λόγος για το Ταμείο Αλληλοβοήθειας βουλευτών που ιδρύθηκε πριν από περίπου 13 χρόνια με στόχο να ενισχύονται πρώην βουλευτές που δεν έχουν συμπληρώσει τα χρόνια για τη συνταξιοδότηση, αλλά στην πορεία έφτασε να δίνει δάνεια ακόμα και για... επισκευές αυτοκινήτων.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας "Παραπολιτικά", μόνο από τη Βουλή που προέκυψε από τις τελευταίες εκλογές, περισσότεροι από 35 βουλευτές έχουν αιτηθεί δάνειο για «έκτακτες οικονομικές ανάγκες» και έκαστος έχει ήδη εισπράξει το ποσό των 10.000 ευρώ, ενώ άλλοι 10-15 έχουν καταθέσει τις σχετικές αιτήσεις και είναι θέμα χρόνου να εγκριθούν.
Το επιτόκιο με το οποίο δανείζονται οι βουλευτές είναι γύρω στο 2%, ενώ η αποπληρωμή γίνεται σε διάστημα από ένα έως τρία χρόνια.
Η χρηματοδότηση του Ταμείου γίνεται από τους ίδιους τους βουλευτές, από τον μισθό των οποίων κάθε μήνα παρακρατείται ένα ποσό της τάξης των 50-60 ευρώ, ώστε να υπάρχει κεφάλαιο για τη διευκόλυνση των συναδέλφων τους, αλλά και από τον προϋπολογισμό της Βουλής, αφού οι «συνδρομές» συνολικά δεν ξεπερνούν τα 200.000 ευρώ τον χρόνο.

Πού το πάει το ΔΝΤ;


 

Σήμερα θα σας απευθυνθώ περισσότερο ως ‘ρεπόρτερ’ και λιγότερο ως σχολιαστής. Ελπίζω ότι, στο πλαίσιο της συζήτησης που έχει φουντώσει σε σχέση με τους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές και την «λανθασμένη» εκτίμησή τους από το ΔΝΤ (μια συζήτηση που εδώ στο protagon την ξεκινήσαμε πολύ πριν, π.χ. εδώ), αυτά που έχω να σας μεταφέρω θα φανούν χρήσιμα τόσο σε εκείνους που τείνουν να συμφωνούν με τις θέσεις μου ως προς το τι πρέπει να κάνουμε ως Ελλάδα όσο και στους πολλούς επικριτές των προτάσεών μου. Έτσι τουλάχιστον ελπίζω.
Στις 7 και 8 Φεβρουαρίου έτυχε να συμμετάσχω σε νομικό συνέδριο που διοργάνωσε το περιοδικό Texas International Law Journal στο Austin, απ’ όπου σας γράφω. Το κεντρικό θέμα του συνεδρίου ήταν «Το Κράτος και οι Τράπεζες» και μέρος του αφιερώθηκε στην Κρίση της Ευρωζώνης με έμφαση στην τραπεζική κρίση και στα νομικά ζητήματα που θα προκύψουν στην πορεία μιας διαδικασίας ενοποίησης των τραπεζικών συστημάτων της Ευρωζώνης (Banking Union) – μιας διαδικασίας την οποία, υποτίθεται, ότι έχουν βάλει μπροστά οι ευρωπαίοι ηγέτες μας. Σε αυτό το πλαίσιο, οι διοργανωτές με προσκάλεσαν να μιλήσω στους συνέδρους (καθηγητές και διδακτορικούς φοιτητές νομικών σχολών) με θέμα, τί άλλο, την Τραπεζική Ενοποίηση της Ευρωζώνης (μια ενοποίηση που, με τον συνεργάτη μου Stuart Holland, πρεσβεύουμε ως αναγκαία για την επίλυση της Κρίσης από το 2010/1 – πχ. δείτε εδώ).
Πριν με κατηγορήσετε ότι τα λέω όλα αυτά για να σας πω πόσο «όμορφα» τα είπα και πόσο «σπουδαίος» είμαι, επιτρέψτε μου να σας καταθέσω τον λόγο που θεωρώ ότι σας ενδιαφέρει αυτή η ιστορία – και ο οποίος ελάχιστη σχέση έχει με το τι είπα σε εκείνη την ομιλία. Αυτό που έχει σημασία είναι πως αντέδρασε ένα μέλος του ακροατηρίου, και τι είπε απαντώντας στα δικά μου λεγόμενα. Το όνομά του δεν θα σας το πω (καθώς έχω δεσμευτεί ότι δεν θα το κάνω). Αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι πρόκειται για υψηλά ιστάμενο στέλεχος του ΔΝΤ.
Για να έχει νόημα η παρουσίαση της στάσης του εν λόγω κυρίου, πρέπει να με ανεχθείτε για λίγο, να ανεχθείτε μια περίληψη της τοποθέτησής μου – καθώς η δική του τοποθέτηση βγάζει νόημα μόνο στο πλαίσιο αυτό. Επί της ουσίας, αφού κατέθεσα την ερμηνεία μου για το πώς προέκυψε η Κρίση του Ευρώ, προχώρησα σε τρεις προβλέψεις:
  1. Καμία πρόοδος προς μία πραγματική τραπεζική ενοποίηση, που να βοηθά στην καταπολέμιση της Κρίσης, δεν πρόκειται να επιτευχθεί.
  2. Το πρόγραμμα ΟΜΤ που ανακοίνωσε ο Πρόεδρος της ΕΚΤ κ. Draghi τον Σεπτέμβρη, και το οποίο βοήθησε να πέσουν τα spreads σε όλη την Ευρωζώνη, κάτω από την «επιφάνεια» των φαινομένων επιφέρει χειροτέρευση της Κρίσης και, το χειρότερο, ενισχύει την αποφασιστικότητα με την οποία η Γερμανία «δολοφονεί» την απόφαση της Συνόδου Κορυφής του περασμένου Ιουνίου σύμφωνα με την οποία η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα έφευγε από τα χέρια των κρατών-μελών και τα απαραίτητα κονδύλια δεν θα προσμετρώνταν στο δημόσιο χρέος των κρατών.
  3. Εάν το Ευρώ καταρρεύσει, τότε θα καταρρεύσει μαζί του η ΕΕ. Εάν διασωθεί, τότε, και αφού θα έχει περάσει πραγματικά η σημερινή Κρίση, τότε μόνο θα δούμε να ενοποιούνται τα τραπεζικά συστήματα της Ευρωζώνης. Αν ποτέ φτάσουμε εκεί, χώρες που δεν ανήκουν στην Ευρωζώνη θα φύγουν από την ΕΕ καθώς θα είναι αδύνατον να ανήκουν στην ΕΕ χωρίς να είναι μέρος του κοινού νομίσματος – οπότε η Βρετανία, για παράδειγμα, θα έχει κάθε λόγο να αποχωρήσει από την ΕΕ.
Πέραν αυτών των γενικών προβλέψεων, έκλεισα την ομιλία με μια γενική εκτίμηση και κάποιες προτάσεις. Η εκτίμηση ήταν πως η Κρίση βαθαίνει παρά το γεγονός ότι η αγορά ομολόγων φαίνεται να ομαλοποιείται και, συνεπώς, αν συνεχίσουμε έτσι, η Ευρωζώνη δεν θα αντέξει. Όσο για τις προτάσεις, κατέθεσα τις εξής τρείς:
  1. Να προχωρήσει άμεσα η εκκαθάριση, ανακεφαλαιοποίηση και διαχείριση των προβληματικών τραπεζών της Ευρωζώνης (συμπεριλαμβανομένου του κλεισίματος και της σύμπτυξης όσων δεν μπορούν να αναστηθούν) από το EFSF-ESM χωρίς καμία ανάμειξη από τα κράτη-μέλη και χωρίς να έχει προηγηθεί η τραπεζική ενοποίηση.
  2. Το πρόγραμμα ΟΜΤ της ΕΚΤ να αντικατασταθεί από εναλλακτικό πρόγραμμα εξυπηρέτησης μέρους του χρέους όλων των μελών-κρατών με έκδοση ομολόγων τα οποία θα εγγυάται μόνον η ΕΚΤ – τα οποία θα μπορούν, επί πλέον, να λειτουργούν επικουρικά προς τα ομόλογα που εκδίδει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων με στόχο την ανάπτυξη
  3. Ευσπευσμένη ολοκλήρωση μιας συνθήκης ελεύθερου εμπορίου ΗΠΑ-ΕΕ έτσι ώστε χώρες όπως η Βρετανία να φύγουν από την ΕΕ χωρίς εκατέροθεν απώλειες.
Και τώρα ερχόμαστε στο «ψητό»: Στην συζήτηση που ακολούθησε ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ είπε επ’ ακριβώς τα εξής (και λέω «επ’ ακριβώς» επειδή στις επόμενες παραγράφους απομαγνητωφωνώ, και μεταφράζω όσο πιο επακριβώς δύναμαι, τα λεγόμενά του):
«Θα κάνω ένα σχόλιο και θα σας θέσω ένα ερώτημα, αν μου επιτρέπετε. Ξεκινώ με το σχόλιο: Κατ’ αρχάς να σας πω ότι συμφωνώ πως και μένα με στενοχωρεί το θέαμα των ευρωπαίων να θριαμβολογούν ότι η Κρίση υποχωρεί όταν όλοι βλέπουμε ότι χειροτερεύει ως προς την πραγματική οικονομία. Συμφωνώ ακόμα ότι πρέπει οπωσδήποτε και χωρίς καθυστέρηση η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να γίνει άμεσα από τα ταμεία διάσωσης χωρίς να προσμετράται το ποσόν που αυτό απαιτεί στο δημόσιο χρέος κανενός. Παράλληλα πρέπει η ΕΕ κεντρικά, μέσα από το ESM και την ΕΚΤ, να προχωρήσει την εκκαθάριση και στο κλείσιμο πολλών από αυτές τις τράπεζες. Όμως, εκεί που διαφωνώ μαζί σας είναι ότι η Ευρώπη έχει την πολυτέλεια να καθυστερεί, όπως πράγματι καθυστερεί την πλήρη ενοποίηση των τραπεζικών της συστημάτων. Και δυστυχώς έχετε δίκιο όταν λέτε ότι αυτό ακριβώς κάνουν: κάνουν ό,τι μπορούν για να μην προχωρήσει καμία ουσιαστική τραπεζική ενοποίηση.»
Πριν προλάβω να χωνέψω αυτή του την, εντελώς απρόσμενη για μένα τοποθέτηση, προχώρησε στο ερώτημα:
«Αυτό που θα ήθελα να σας ρωτήσω αφορά την Ελλάδα. Είναι προφανές ότι η χώρα σας, και λόγω ενδογενών προβλημάτων και λόγω ενός ριζικά (radically) λάθος προγράμματος, για το οποίο εμείς στο ΔΝΤ έχουμε πει αρκετά mea culpa, δεν θα μπορέσει να ξεφύγει από την κατιούσα πορεία. Τι νομίζετε ότι πρέπει να γίνει;»
Ο μόνος λόγος που θα σας κουράσω με την απάντησή μου (την οποία θα σας παρουσιάσω περιληπτικά) είναι ότι διαφορετικά θα χαθεί η ουσία της στοιχομυθίας που είχαμε κατόπιν, στο περιθώριο του συνεδρίου. Ως προς το πρώτο μέρος, το σχόλιό του περί τραπεζικής ενοποίησης, του απάντησα ότι προφανώς συμφωνούμε αλλά πως η δική μου πρόταση αφορά ζητήματα τακτικής. Έτσι όπως πορεύεται η Γερμανία, χρονοτριβεί ως προς την ενοποίηση μόνο και μόνο για να αποφύγει την μη καταγραφή των κυνδυλίων ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών στο δημόσιο χρέος (ιδίως της Ισπανίας). Αν αυτή η μη καταγραφή περάσει τώρα, άμεσα, όπως αποφασίστηκε στην Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου, κατόπιν οι γερμανικές αντιστάσεις προς την ενοποίηση των τραπεζικών συστημάτων θα καμφθούν.
Ας έρθω όμως στο ερώτημά του για την Ελλάδα. Του απάντησα ότι τον Μάιο του 2010 ήταν έγκλημα η μη παραδοχή από όλους (ΕΕ, ΔΝΤ και Αθηνών) της πτώχευσης του ελληνικού δημοσίου και η προσπάθεια συγκάλυψής της πίσω από ένα κολοσσιαίο δάνειο. Αυτό που είχαμε ιερή υποχρέωση να κάνουμε ήταν ένα κούρεμα της τάξης του 30% με 40% (που αν είχε γίνει το 2010 θα αρκούσε) πριν καν συζητήσουμε περί δανειακής σύμβασης. Το αποτέλεσμα ήταν ότι, όταν ήρθε το κούρεμα, ήδη ένα μεγάλο μέρος του χρέους μας είχε μεταφερθεί στους Ευρωπαίους φορολογούμενους, και η οικονομία είχε αποδυναμωθεί τόσο που ήταν too little too late. Πρόσθεσα ότι κάτι αντίστοιχο θα συμβεί και με το επόμενο κούρεμα: έρχεται πολύ μετά από τις νέες, τεράστιες δόσεις με αποτέλεσμα, όταν θα έρθει, να είναι δώρον-άδωρον. Είπα κι άλλα με τα οποία δεν θα σας κουράσω (έτσι κι αλλιώς όσοι με διαβάζετε μπορείτε να φανταστείτε τι είπα).
Το ενδιαφέρον, και πάλι, ήταν η απάντηση του κυρίου αυτού, την οποία μου έδωσε πλέον κατ’ ιδίαν μετά το τέλος του συνεδρίου. (Τα λόγια του αυτά δεν τα έχω μαγνητοφωνημένα καθώς έγιναν εκτός πρακτικών. Θα σας τα μεταφέρω όμως αρκετά πιστά.) Άλλη μια φορά μου είπε ότι συμφωνεί και ότι «στην Ελλάδα αυτό που έχει γίνει είναι ανυπόφορο (unbearable)». Επέμεινε όμως ότι «δεν φταίμε εμείς», εννοώντας το ΔΝΤ. «Από την αρχή» συνέχισε «λέγαμε στις Βρυξέλλες πως αυτό το πρόγραμμα (σημ. εννοεί το Μνημόνιο 1) δεν βγαίνει και πως ήταν απαραίτητο ένα μεγάλο κούρεμα πριν δοθούν δάνεια. Οι Ευρωπαίοι ούτε να το ακούσουν δεν ήθελαν. Κι ο δικός σας υπουργός οικονομικών το αρνιόταν. Τι να κάνουμε εμείς του ΔΝΤ; Οι γερμανοί μας είχαν ανάγκη. Είχαν ανάγκη της πείρας και προπάντων της φήμης μας ως σκληροί εφαρμογείς (implementers) προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής. Δυστυχώς μας εκμεταλλεύτηκαν και το αποτέλεσμα ήταν να καταστραφεί το καλό μας όνομα (sic). Όσο για την Ελλάδα, η πολιτική που ακολουθείται τώρα, το 2013, μόνο μια φαντασίωση μπορεί να στηρίξει την άποψη ότι βαίνουμε καλώς.»
Πριν τερματιστεί η συνομιλία μας, του είπα: « Όλοι στην Ευρώπη, ή τουλάχιστον οι περί την εξουσία, χαίρονται ότι η Κρίση κοπάζει. Στα μάτια μου φαίνεται ότι η Κρίση χειροτερεύει. Η δική σας άποψη ποια είναι; Κοπάζει όντως;» Η απάντησή του: «Σοβαρολογείτε; Γίνεται πολύ,πολύ χειρότερη. Και δυστυχώς όσο ο Draghi κρατάει τις χρηματαγορές σε κατάσταση αναμονής, τόσο η Κρίση θα χειροτερεύει καθώς οι φίλοι μας οι γερμανοί αρνούνται κατηγορηματικά να συζητήσουν σοβαρά και λογικά μαζί μας στο ΔΝΤ την πραγματική εικόνα.»
Αυτά είχα να σας μεταφέρω από εδώ που βρίσκομαι. Ερμηνεύστε τα όπως θέλετε. Αν μου επιτρέπετε μια μικρή ερνηνευτική προσθήκη, σε σχέση με τον τίτλο-ερώτημα του παρόντος άρθρου, το ΔΝΤ προσανατολίζεται σε σύγκρουση με βασικές επιλογές του Βερολίνου. Για χάρη μας δεν πρόκειται αναλώσουν ό,τι πυρομαχικά έχουν. (Για αυτό βγαίνουν και, με δυσκολία αλλά σαφώς υποστηρίζουν ότι το Μνημόνιο πρέπει να εφαρμοστεί.) Θα χρησιμοποιήσουν όλα τα πυρομαχικά τους σε άλλη μάχη: προσπαθώντας να υπονομεύσουν την γερμανική προσπάθεια ματαίωσης (επί της ουσίας) της τραπεζικής ενοποίησης της Ευρωζώνης. Κι αυτό επειδή (όσο και να αναφέρονται οι αδαείς σε Κρίση Χρέους) η Κρίση της Ευρωζώνης ήταν πάντα, και παραμένει, Τραπεζική Κρίση. Και σε αυτό τον τομέα, στον τραπεζικό, θα κριθεί η «μάχη» από την οποία εξαρτάται η έκβαση του πολέμου εναντίον της Παγκόσμιας Κρίσης.
Δεν είναι τυχαίο ότι πέντε μέρες μετά την πιο πάνω συνομιλία μας το ΔΝΤ εξέδωσε αυτό το πόρισμα για την τραπεζική ενοποίηση που, ούτε λίγο ούτε πολύ, καλεί την Ευρώπη να κάνει μια πραγματική επανάσταση όσον αφορά τόσο τις τράπεζες της Ευρωζώνης όσο και την λειτουργία της ΕΚΤ. Μια επανάσταση που, μόλις χτες, βγήκε το… σοσιαλδημοκρατικό SPD να στιγματίσει κάνοντας σημαία του την μη εφαρμογή αυτού του πορίσματος γενικά και, ειδικά, την μη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από το ESM. (Αμέσως το CDU σιγοντάρησε το SPD σε μια σύγκλιση απόψεων μεγάλης σημασίας.)
Ο αγώνας προβλέπεται σκληρός και οι ομοσπονδιακές εκλογές του Σεπτεμβρίου μάλλον θα απογοητεύσουν εκείνους που ελπίζουν σε μια γερμανική στροφή. Εδώ που φτάσαμε (και πρόκειται για ευρωπαϊκή κατάντια) μόνο το ΔΝΤ έχει κάτι ενδιαφέρον και χρήσιμο να πει. Οι κυβερνήσεις μας κοιμούνται ύπνο βαθύ ενώ εμείς οι ίδιοι αναλωνόμαστε σε καβγάδες υπέρ ή κατά ενός Μνημονιακού προγράμματος που ούτε εκείνοι που το εφαρμόζουν, ως τα σκληρά μέλη της τρόικας, δεν το πιστεύουν.

antinews.gr

Ο Τρομοκράτης των 8



Σου γράφω φίλε Γιάννη από προσωπική ανάγκη. Δεν είσαι υποχρεωμένος  να απαντήσεις μα μόνο να διαβάσεις αυτό το γράμμα. Είναι το μοναδικό μέσο που διαθέτω απέναντι στο πλέγμα της εξουσίας και διαπλοκής των πολιτικών των εργοληπτών, που κατά τύχη είναι και ιδιοκτήτες των ΜΜΕ και των μεσαζόντων δημοσιογράφων που διαμορφώνουν εντέχνως την «άποψη» του πολίτη με θέσεις που έχουν τόση αλήθεια, όση χωρά η τσέπη η δικιά σου και των εργοληπτών αφεντικών σου. Πληρώνει καλά η τηλεόραση, όπως είπε σε κάποια αποστροφή του λόγου του κάποιος Ρουσόπουλος σε δικιά σου εκπομπή.
Άρα, είναι τυχαίο που ο μισθός σου είναι ανώτερος από των βουλευτών ή ακόμα και από του πρωθυπουργού; Καταλαβαίνω όμως φίλε Γιάννη πόσο δύσκολη είναι η προσπάθεια που καταβάλεις κάθε βράδυ για την ιδεολογική ουδετεροποίηση του λαού επιβάλλοντας ένα ιδεολογικό πολτό κοιτάζοντάς με πάντα με άδειο βλέμμα. Κι όταν βλέπω αυτό το άδειο βλέμμα σου τρομάζω τόσο που νομίζω ότι είμαι κατηγορούμενος σε Καφκική δίκη.
Διότι φίλε Γιάννη όταν η εξουσία απειλείται από τις κινητοποιήσεις μεγάλου μέρους του εργαζομένου λαού και από όσους ιδεολογικούς φορείς αντιμάχονται το κοινωνικό καθεστώς, τότε η εξουσία προστατεύει με κάθε τρόπο τα προνόμια της. Έτσι η αυθεντική ερμηνεία της έννοιας του δικαίου παραδίδεται στην πένα εξαρτημάτων της που παρακολουθούν και κοσκινίζουν ακόμα και τις ψυχές μας. Σε αυτούς τους δημοσιογράφους που θεωρούν ότι την ανθρώπινη τύχη μπορούν να την δημιουργήσουν και να την κατευθύνουν με την υπογραφή τους. Μια αποτελεσματική μορφή άμεσου κοινωνικού ελέγχου που ποινικοποιεί την σκέψη, τα φρονήματα και την συμμετοχή στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες, ταυτίζοντας τους κιόλας με την ωμή ρατσιστική βία των φασιστικών συμμοριών αποβλέποντας στο τσάκισμα του λαϊκού κινήματος.
Η αξιοσέβαστη «κοινή γνώμη» πρέπει να πεισθεί ότι νόμος σημαίνει «συμφιλίωση», σύγκλιση δηλαδή των ταξικών διαφορών και συμφερόντων, και ότι ο νόμος πρέπει να ασκηθεί μέσω της τρομοκρατίας του κράτους, αδιακρίτως. Ποντάροντας λοιπόν αφενός στην κοινωνική βλακεία, όπου ο άνθρωπος δεν χρειάζεται να συλλογιστεί να κρίνει να συγκρίνει να ερευνήσει ή να δράσει,  και αφετέρου στον λεγόμενο κοινωνικό αυτοματισμό, έγραψες:
«…Από την άκρα Δεξιά ως την άκρα Αριστερά. Από τη φοροδιαφυγή και τη διαφθορά ως τη μετανάστευση και την ανομία. Από τη Ραφήνα ως την Κερατέα. Όποιος λοιπόν θέλει να αντιμετωπίσει ριζικά τη Χρυσή Αυγή δεν έχει παρά να κηρύξει πόλεμο στα “σιωπηλά μοντέλα” που μας κατατρέχουν…»
«…Λυπάμαι, παιδιά, αλλά δεν υπάρχει καλή και κακή ανομία. Όπως δεν υπάρχουν δύο έννομες τάξεις – αυτή που μας γουστάρει και η άλλη… Η αριστερή τραγουδίστρια που κλέβει την Εφορία είναι το ίδιο κοινωνικά αποτρόπαια με τον μαυροντυμένο «φουσκωτό» που δέρνει Πακιστανούς. Στην ίδια βρύση ποτίζονται. Τα ίδια «σιωπηλά μοντέλα» υπηρετούν. Και όσο δεν το καταλαβαίνουμε, τόσο θα πληθαίνουν οι μαυροντυμένοι «φουσκωτοί»…
…Εκτός κι αν η Χρυσή Αυγή αποδειχθεί όντως χρυσή ευκαιρία. Μια ευκαιρία να μιλήσουμε όλοι για όλα και κατ’ αρχήν για τους εαυτούς μας»
Ωστόσο φίλε Γιάννη η βιομηχανία των ειδήσεων, των άρθρων και των παραθύρων του δελτίου των 8 πέρα από άμεσο κοινωνικό έλεγχο παράγει και συναίνεση και αποδοχή και υποτέλεια. Δηλαδή παράγει ιδεολογία και συγκριτικά με την βαρβαρότητα μιας «καθαρής» χούντας, είναι μεγάλη πρόοδος και όπως και να το κάνουμε, πιο ευχάριστο να υπομείνει κανείς μια πένα που διαμορφώνει την σκέψη στην υπηρεσία της ισχύος και του κέρδους, παρά να βρεθεί σε κάποιον θάλαμο βασανιστηρίων. Δεν συμφωνείς;
Να τι έγραψες στις 29/10/2011
«Θέλετε να µιλήσουµε µε αριθµούς; Να µιλήσουµε, λοιπόν.
– Η Ελλάδα πήρε πέρυσι ένα πρώτο δάνειο 110 δισ. ευρώ από την Ευρώπη και το ΔΝΤ.
– Θα πάρει τώρα ένα δεύτερο δάνειο 100 δισ., συμπεριλαμβανομένων των χρημάτων για την κεφαλαιοποίηση των τραπεζών…
– Και θα της χαρίσουν άλλα περίπου 100 δισ. ευρώ από παλαιότερα δάνεια.
Μιλάμε για ένα συνολικό πακέτο στήριξης ύψους 310 δισ. ευρώ – περίπου το 140% του ΑΕΠ. Νομίζω ότι ποτέ άλλοτε ο πλανήτης δεν φέρθηκε τόσο γενναιόδωρα σε µια χώρα 11 εκατομμυρίων κατοίκων.
Προφανώς µια τέτοια στήριξη έχει και κόστος και αντιπαροχές. Περιέχει δεσμεύσεις και υποχρεώσεις.
Δεν µας αρέσει; Μας ενοχλεί; Κοστίζει; Να το δεχτώ.
Ενδεχομένως κάποιοι να διαφωνούν ή να δυσφορούν µε το αντίτιμο.
Ασφαλώς υπάρχουν ορισμένοι που θα προτιμούσαν να χρεοκοπήσει η χώρα και να φύγει από το ευρώ για να ωφεληθούν οι ίδιοι – οικονομικά ή/και πολιτικά…
Αλλά όποια ένσταση και αν διατυπωθεί, οι αριθμοί είναι αµείλικτοι – και µόνο κάποια αρρωστημένα µυαλά µπορούν να τους προσπερνούν…
Εφεξής (και αν δεν βάλουµε τα χεράκια µας να βγάλουµε τα µατάκια µας) η γενική πορεία του τόπου διαθέτει έναν σοβαρό οδικό χάρτη.
Μου έκαναν, λοιπόν, εντύπωση οι αντιδράσεις.
Δεν θα σταθώ στα µέσα ενημέρωσης, διότι εκεί η βλακεία είναι συνήθως προϊόν απλής ασχετοσύνης ή βαρύτατης ιδιοτέλειας. Θα σταθώ όµως στα κόµµατα.
Αντί να κοιτάξουν τη συνολική εικόνα, αντί να δουν τι προέκυψε ή δεν προέκυψε για τον τόπο, εξαντλούν τον προβληµατισµό τους στο ερώτηµα: ∆ικαιούται ή δεν δικαιούται η κυβέρνηση να πανηγυρίζει;
Οµολογώ ότι έχω δει πολλά στην πολιτική, αλλά η άτιµη καταφέρνει πάντα να µε εκπλήσσει. Ακόμη και µια συμφωνία που µπορεί να έσωσε την Ευρώπη, το ευρώ και κατ’ επέκταση τη χώρα µας αποτιµάται µε εσωτερικούς πολιτικούς όρους. Πραγµατικά άρρωστα µυαλά.
∆ιότι στο ερώτηµα που ετέθη από όλες τις πλευρές µόνο µία απάντηση υπάρχει: Τρεις σκασίλες έχω αν η κυβέρνηση δικαιούται ή δεν δικαιούται να πανηγυρίζει!
Και αν οι Πασόκοι και οι Νεοδηµοκράτες, οι αριστερούληδες και οι δεξιούληδες µπορούσαν να δουν λίγο πιο µακριά από τη µύτη τους, στην ίδια απάντηση θα κατέληγαν.
Ο λόγος είναι εξαιρετικά απλός. Επειδή πάνω από τον Παπανδρέου και τον Βενιζέλο, τον Σαµαρά και τον Καρατζαφέρη, τον Τσίπρα και την Αλέκα, τους καβγάδες τους, τις ιδεοληψίες τους και τις µωροφιλοδοξίες τους υπάρχει κάτι πολύ πιο σοβαρό.
Ο τόπος και τα παιδιά µας.»
Όλος ο πλανήτης λοιπόν, σύμφωνα με τα γραφόμενα σου, φέρθηκε γενναιόδωρα στην μικρούλα Ελλάδα και γι αυτόν τον λόγο σου έκαναν «εντύπωση οι αντιδράσεις» μερικών αρρωστημένων μυαλών διότι άκουσον-άκουσον προσπερνούν τους αριθμούς. Τι  µωροφιλοδοξίες!!! Αλλά και εσύ φίλε Γιάννη τι ακριβώς περίμενες από πρωτόγονες και περιθωριακές ομάδες;
Διότι όπως έγραφες  09/10/2011
«…Θεωρητικά, η ελληνική κοινωνία εµφανίζεται εξαιρετικά συµπαγής στις γενικές κατευθύνσεις της. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγµα είναι ότι, ακόµη και µέσα σε µια τόσο σοβαρή κρίση, το 75%-77% των Ελλήνων δηλώνει (σε όλες τις δηµοσκοπήσεις και όπως αν τίθεται το ερώτηµα) ότι η χώρα οφείλει να µείνει «οπωσδήποτε » (άρα µε οιοδήποτε κόστος…) στην ευρωζώνη και στο ευρώ. Μόνο ένα ποσοστό της τάξεως του 12%-14% έχει διαφορετική γνώµη….»
«…σηµαντική µερίδα της παραδοσιακής Αριστεράς αντιλαµβάνεται την κρίση όχι ως εθνικό πρόβληµα αλλά ως µια ουρανόπεµπτη ευκαιρία για να εκτροχιάσει τη χώρα από τις βασικές στρατηγικές επιλογές της. Να αυξήσει το δικό της ειδικό βάρος. Να ανακτήσει έναν ηγεµονικό ρόλο στο επίπεδο των ιδεών και των προσανατολισµών. Να εξασφαλίσει την επιστροφή της στο πολιτικό προσκήνιο…»
«…Σε κάθε ευκαιρία, τόσο το ΚΚΕ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ προτρέπουν ανοιχτά στη µη καταβολή φόρων ή τελών – είναι η πρώτη φορά παγκοσµίως που µια Αριστερά αντιτίθεται στη φορολόγηση της ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας! Επικαλούνται συνήθως µια αυτοπροσδιοριζόµενη, δική τους νοµιµότητα αλλά εκείνο που ουσιαστικά προσπαθούν είναι να καταργήσουν τη νοµιµότητα των αντιπάλων τους. Να αμφισβητήσουν τη γενική νοµιµοποίηση του δηµοκρατικού πλαισίου.
Από την άλλη, επιδιώκεται η βίαιη µονοπώληση του δηµόσιου χώρου.
Οι κυριότερες µορφές της είναι οι κάθε µορφής καταλήψεις σε σχολεία, πανεπιστήμια, τόπους εργασίας, ακόµη και δηµόσιους χώρους. Η παρεµπόδιση ή ο αποκλεισμός κάθε φυσιολογικής δραστηριότητας της κοινωνίας. Και εδώ το ζητούµενο δεν είναι το πρόσχηµα της αναταραχής (ελάχιστα ενδιαφέρει…) αλλά η αμφισβήτηση του δικαιώματος και της υποχρέωσης των κρατικών µηχανισµών να επιβάλουν την τάξη και να αποκαταστήσουν τη νοµιµότητα…»
«…Ανάλογα παραδείγµατα µε ανάλογα κρούσµατα βίας και εκφοβισµού θα µπορούσε να ανασύρει κανείς από τα πανεπιστήµια, όπου στην αµφισβήτηση της νοµιµότητας και στην υποδαύλιση της ανοµίας η αριστερή εκτροπή πετυχαίνει να συµβαδίζει µε τον ακαδηµαϊκό συντεχνιασµό. Η ακόµη και στα µέσα ενηµέρωσης, όπου η Αριστερά µετέρχεται όλες τις µεθόδους πίεσης και εκφοβισµού για να επιβάλει τη δική της ανάγνωση και παρουσίαση της πραγµατικότητας….»
Σωστά τα λες φίλε Γιάννη διότι ένα άλλο προσόν των ΜΜΕ είναι ότι εύκολα δημιουργούν ένα φοβικό κλίμα που αποσκοπεί στην κοινωνική συμμόρφωση, συνθλίβουν αντιδράσεις, και ταυτόχρονα μερικοί δημοσιογράφοι φαντασιώνονται τον λαϊκό καθοδηγητή, προσέχοντας όμως  η “γραμμή” τους να μην γίνεται αντιληπτή ως τέτοια, αλλά να υπονοείται. Αυτός δεν είναι ο ρόλος σου φίλε Γιάννη; Μα μη νομίσει κάποιος ότι αυτός ο ρόλος είναι εύκολος. Διότι μια καθωσπρέπει γραβατωμένη απόφυση που αγορεύει από το παράθυρο του δελτίου πρέπει να διαθέτει υπέρμετρη έπαρση, ως καλός και χαρισματικός διαμεσολαβητής όντας άτυπος εκπρόσωπος του Κράτους και της εξουσίας  για να αποφασίζει για το καλό του «λαού», μια και θεωρεί ότι ο «λαός» δεν μπορεί να διακρίνει το καλό του, άρα και είναι δικό του καθήκον να του το υποδεικνύει. Δύσκολο, πολύ δύσκολο φίλε Γιάννη γιατί όπως και να το κάνουμε δεν διαθέτουν όλοι την τέλεια άρθρωση σου.
Κατά μία έννοια, όμως φίλε Γιάννη ο κάθε μεγαλοϋπάλληλος του ΔΟΛ, με την αρθρογραφία του προήγαγε ένα είδος πλύσης του εγκεφάλου που προσδιορίζονταν από παραμέτρους για τις οποίες υφίσταται ο αναγνώστης από τα πριν, μία άτυπη συναίνεση με τις εκάστοτε κυβερνητικές θέσεις, τρομοκρατώντας -δεν τα βγάζουμε πέρα αλλά θα πρέπει τα μέτρα να τα ανεχτούμε γιατί θα έρθουν χειρότερα- και ταυτόχρονα άφηνε στο περιθώριο τις αντίθετες απόψεις.
Διότι ο «καλός» δημοσιογράφος γνωρίζει από μόνος του τι είναι δημοσιεύσιμο και τι όχι, τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται, πώς να διαμορφώσει το θεμιτό και ανεκτό απέναντι στους εργοδότες του χωρίς τον κίνδυνο δυσαρεσκειών. Αντιλαμβάνεται από μόνος του την σημασία του να διατηρείται ο λαός ή καλύτερα η «κοινή γνώμη» στο σκοτάδι ή πως ο κόσμος έπρεπε να πειστεί να συναινέσει, αν δεν τα καταφέρει τότε να προσπαθεί να την ουδετεροποιήσει ώστε να εξασφαλίζεται η μη ανάμειξη της στην σχεδιαζόμενη πολιτική. Δηλαδή το σχοινί του είναι αρκετά μακρύ στον προκαθορισμένο χώρο του, αρκεί να μην περνά σε ξένα χωράφια. Στην ουσία ένας «καλός» δημοσιογράφος εργάζεται σκληρά ώστε να ορθώσει το φράγμα που στην γλώσσα του νεοφιλελευθερισμού ονομάζεται «τεχνοκρατική απομόνωση» ώστε ο λαός να απομονωθεί και από τις αποφάσεις και από τον έλεγχο τους μα και από την ενεργή ανάμειξη του. Σε μια «δημοκρατία» άλλωστε είναι αδύνατον να βγάλεις έξω αποσπάσματα θανάτου όπως έκανε το ΔΝΤ στην Χιλή στην Αργεντινή και σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Έτσι δεν είναι φίλε Γιάννη;
Έτσι είναι μια και πρόσφατα αναφέρεις: «Η αναδι­άρθρωση του χρέ­ους: όλοι ξέραμε από την πρώτη στιγμή ότι δεν είναι βιώσιμο, αλλά μας έλεγαν μην το πείτε τώρα, δεν είναι σωστό (…)»
«Όπου στον κόσμο εφαρμό­ζονται ανάλογα οικονομικά προγράμματα, οι εμπνευστές τους ξεκινούν από το πραξικόπημα. Κανονικά δηλαδή πρώτα εμφανίζονται τα τανκς και μετά η τρόικα… Φυσικά στη χώρα μας κάτι τέ­τοιο ήταν αδύνατον. Γι’ αυτό καταβλήθηκε τόση προσπάθεια (εντός και εκτός Ελλάδας) να δημιουργηθεί κλίμα κατασκευασμένης συναίνεσης ή ευρύτερης αποδοχής του Μνημονίου με το επιχεί­ρημα του “μονόδρομου”. (…)Ήταν ίσως η πιο απο­κρουστική πλευρά ενός εκτρωματικού σχεδίου».
«Γράφει (ς) επίσης ότι εφόσον δεν υπήρξαν τανκς, έπρεπε η προπαγάνδα να αναλάβει να πεί­σει ότι δεν υπήρχαν άλλες λύσεις και ότι αυτή η λύση θα τελεσφορούσε, να αποσιωπήσει την «αυθαίρετη και αυταρχική επέλαση της κυβέρνησης στα αποθεματικά των ταμείων», να επικαλείται απειλητικά τη χρεοκοπία ακόμη και όταν περ­νούσαν μήνες καθυστέρησης για τη δόση, και να επιβάλλει τη διάλυση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την απορρύθμιση της αγοράς ερ­γασίας.»
( Ελευθεροτυπία 10 Φεβρουαρίου 2013).
Επιβιωτική κουτοπονηριά φίλε Γιάννη; Ποντάρεις πλέον αλλού;
«…Αλλά θα ήταν ωραίο να μας έλεγε… να μας αποκάλυπτε πώς αυτοί (ποιοι;) (οι οποίοι) έπεισαν τον κ.Πρετεντέρη και τους άλλους δημοσιογράφους να κάνουν τουμπεκί ψιλοκομμένο. Με ποιον τρόπο; Διά της πειθούς; Ή μήπως χρησιμοποίησαν κάποια μέσα; Τους πλήρωσαν; Τους έταξαν κάτι; Ή, απλώς, τους γοήτευσαν με τον λόγο τους; Πάσα απάντηση δεκτή από τον δημοσιογράφο του Mega…»(Στάθης)
Ωστόσο φίλε Γιάννη εκτός από την ψευτιά, πόσο θράσος και πόση βία κρύβεις μέσα σου για να παίζεις έτσι με τις ζωές ανθρώπων; Α ναι ξέχασα εσύ δε φοράς κουκούλα, ούτε σπας βιτρίνες. Είσαι καθώς πρέπει κύριος με τις συντεχνίες του με τα φιμέ τζάμια του αυτοκινήτου σου, με τους σωματοφύλακες σου και με τους ομοτράπεζους πιθήκους βουλευτές σου. Όμως ξέχασα ότι η νεοφιλελεύθερη αγορά είναι ο παράδεισος κάθε διεφθαρμένης ψυχής. Και ο νεοφιλελευθερισμός της οικονομίας δηλαδή η ολιγοπωλιακή οικονομία έχει το ιερατείο της, στο οποίο είσαι  καθοδηγητής που με λύσσα κηρύττεις το δόγμα της «ελεύθερης αγοράς» και διδάσκεις και τους νόμους.
Γελιέσαι φίλε Γιάννη αν νομίζεις ότι θα αφήσω το χυδαίο σύστημα που στηρίζεις να παίρνει τη ζωή μου και να την κάνει εμπόρευμα στην παγκοσμιοποίηση και δείκτη της οικονομίας. Δε γίνεται διαρκώς να ακούω τις μπαρούφες που εξαπολύεις στην κρεατομηχανή της τηλεόρασης. Μια τοξική χούντα είστε, ένα αναγκαίο παράσιτο μέσα στους οίκους των αφεντικών σας  πουλώντας και δημιουργώντας «ιδεολογία» προσπαθώντας να εξαλείψετε την οποία αντίδραση του λαού απέναντι στα συμφέροντα των Μπόμπολων. Πολιτική και οικονομία με συνοδοιπόρους πρόθυμους διαμορφωτές της «κοινής γνώμης» διαπλέκονται και αλληλοκαθορίζονται. Δολοφονούν ιδέες, εξουθενώνουν και υποτάσσουν άτομα και ψυχές. Με τα περιττώματα της πένας τους απαιτούν πειθήνια υπακοή, χωρίς κριτική σκέψη και συνείδηση άρα χωρίς δυνατότητα αντίδρασης διαμαρτυρίας ή εξέγερσης.
Ελπίζω κάποτε να γνωρίσεις φίλε Γιάννη τι πάει να πει εργασία με ημερομηνία λήξης, να νιώσεις το φόβο της απόλυσης. Να νιώσεις στο πετσί σου τη μετατροπή της ανθρώπινης υπόστασης σου σε εμπόρευμα, την αγωνία και το παράπονο του πατέρα που δεν τον φτάνει το μεροκάματο για τις ανάγκες των παιδιών του, να νιώσεις πως είναι η ζωή των γερόντων με 300 ευρώ σύνταξη. Να καταλάβεις κάποτε τι είναι να σε αποκαλούν απασχολήσιμο, ωρομίσθιο, ενοικιαζόμενο, να σου λένε ότι δεν σε αντέχει η οικονομία και να μένεις μαλάκας γιατί το μόνο που ζήτησες ήταν μόνιμη και αξιοπρεπή δουλειά και λίγο χώρο για ζωή.
Να δω ρε που θα βρει ο συφερτός σας μέρος για να σταθεί η ψυχή σας μια και το ρέκβιεμ σας είναι κοντά.
Ένα πράγμα έχω να σου πω φίλε Γιάννη ακόμα.
Η κοινωνική και πολιτική ή η κομμουνιστική – κράτα ότι σε φοβίζει  περισσότερο- επανάσταση είναι φιλόδοξο σχέδιο. Μα ένας άνθρωπος χωρίς δουλειά χωρίς εισόδημα θα μπορέσει να συναντηθεί με την εξέγερση, και η εξέγερση δε θα φορά κουκούλα αλλά την ζωή.

viwtika.blogspot.com

Τα σκάνδαλα


 

Οπως παρουσιάστηκαν στα ΜΜΕ
ΠΑΣΟΚ
1. Υπερχρέωση της χώρας και διόγκωση του δημόσιου χρέους στο 114%, όταν το 1981 το δημόσιο χρέος ήταν μόλις 29%, υπολειπόταν του μέσου κοινοτικού και χωρίς κοινοτικά πλαίσια στήριξης. Το 1985 ξεπέρασε το μέσο κοινοτικό και το 2001 έφτασε σε χρέος ρεκόρ 114% του ΑΕΠ.
2.Δάνεια, υπανάπτυξη, πληθωρισμός, την περίοδο 81-89: κατά την είσοδο της χώρας… στην ΕΟΚ , το 1981, ήταν η πρώτη χώρα σε ολόκληρη την Ευρώπη με ρυθμό ανάπτυξης 3,1%, έναντι 0,8% που ήταν ο μέσος όρος των υπολοίπων κρατών-μελών! Παρά την εισροή των μεγαλύτερων οικονομικών πακέτων από τη σύσταση του ελληνικού κράτους και παρά τη θετική διεθνή συγκυρία(κυρίως της μείωση της τιμής του πετρελαίου):
-το ΑΕΠ κινήθηκε σε ρυθμούς αισθητά μικρότερους απ’ αυτούς των χωρών της ΕΟΚ (μέσος όρος για την Ελλάδα 1,7%, για δε την ΕΟΚ 2,7%) …. για πρώτη φορά από το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
-οι δημόσιες δαπάνες ως ποσοστό του Α.Ε.Π. από 30% το 1980 ανήλθαν στο 50% το 1990, αποτέλεσμα της πρωτοφανούς διεύρυνσης του Δημοσίου τομέα.
-ο πληθωρισμός υπερτετραπλασιάστηκε απ’ αυτούς των χωρών της ΕΟΚ (πληθωρισμός για την Ελλάδα 18,2%, για δε την ΕΟΚ 4,5%).
τα δάνεια της δεκαετίας του 80 δεν είχαν ξαναγίνει από τη σύσταση του Ελληνικού κράτους.
-το εθνικό μας νόμισμα υποτιμήθηκε κατά 30% σε 2 διαδοχικές υποτιμήσεις της τάξεως του 15% εκάστη, βάζοντας οριστική ταφόπλακα στο εθνικό εισόδημα και στην Ελληνική οικονομία! Κατά την πρώτη πασοκική περίοδο εφαρμόστηκε μια τριτικοσμική πολιτική, η οποία στήριζε την εγχώρια κατανάλωση στο δανεισμό και διόγκωνε το κράτος με τους άπλετα παρεχόμενους κοινοτικούς πόρους.
3. «Σκάνδαλο καλαμποκιού»: αφορά τη λαθραία εισαγωγή χιλιάδων τόνων γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού από κρατική εταιρεία και την εξαγωγή του στη συνέχεια σε χώρες της Ευρώπης ως ελληνικό. Τα κέρδη από την «κομπίνα» υπερέβησαν τα 1,5 εκατομμύρια δολάρια ενώ στα παραστατικά εμφανίστηκαν μόνο 1 εκατομμύριο δρχ.!
4. Σκάνδαλο 1,5 δις εις βάρος της ΕΤΒΑ και δύο θυγατρικών ναυτιλιακών εταιρειών της με την αγορά πλοίων από δύο άγνωστες κυπριακές εταιρείες φαντάσματα, οι οποίες εμφανίζονταν χωρίς κεφάλαια και χωρίς μετόχους.
5. Το σκάνδαλο της αγροτικής ασφαλιστικής εταιρείας. Πέραν των παρανομιών που αποκαλύφθηκαν και της διασπάθισης δημοσίου χρήματος, εξασφάλιζε, την δεύτερη τετραετία του Πασόκ, στα διευθυντικά της στελέχη, μισθούς από 25 έως 33 εκατομμύρια δρχ. μηνιαίως, με τη μέθοδο των προμηθειών….. ενώ την ίδια στιγμή οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα αμείβονταν με μισθούς πείνας….
6. Σκάνδαλο πλαστογραφίας στο υπουργικό συμβούλιο. Ο γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου Κώστας Ζώρας διώχθηκε για πλαστογραφία με σκοπό την παράνομη παράταση δύο νομικών συμβούλων της Τραπέζης της Ελλάδος.
7. «Υπόθεση Γιώργου Δρέγου» :ο πολυθεσίτης(ένας εκ των πολλών) δικηγόρος του Πασόκ. Ως νομικός σύμβουλος του Οργανισμού Σχολικών Κτηρίων απαίτησε «λάδωμα» 15 εκατομμυρίων δραχμών από ιδιοκτήτη οικοπέδου για να συμπεριληφθεί το οικόπεδό του, στους σχεδιασμούς του Οργανισμού…..
8. ΠΡΟΜΕΤ 1:«ο πικρός καφές»: ενώ η επίσημη τιμή του εισαγόμενου καφέ κατά τόνο ήταν 1500 δολάρια, η κρατική ΠΡΟΜΕΤ τον εισήγαγε λαθραία, υπερτιμολογώντας στα 2000 δολάρια τον τόνο.
9. ΠΡΟΜΕΤ 2: «τα σάπια ξύλα». Η ΠΡΟΜΕΤ αγόρασε από φιλανδική εταιρεία εξαγωγών ξυλείας ποσότητες καυσόξυλων έναντι του εξωφρενικού τότε ποσού των 250 εκατομμυρίων δρχ., η οποία κρίθηκε ακατάλληλη από τους Έλληνες ξυλουργούς και τελικά σάπισε στο λιμάνι της Ελευσίνας.
10. Σκάνδαλο ΑΓΡΕΞ: σειρά από κομπίνες και υπεξαιρέσεις αποκαλύφθηκαν και στις «Αγροτικές Εξαγωγές» (ΑΓΡΕΞ).
11. Αριστείδης Χρήστου. Ο χρυσοδάκτυλος της Εθνικής Τράπεζας που καταχράστηκε 147 εκατομμύρια δρχ. Στην υπόθεση εμπλέκονταν και η πρώην γραμματέας του Μένιου Κουτσόγιωργα.
12. Αθανάσιος Πόπωτας:ο φιλόδοξος εκδότης φιλοπασοκικών εφημερίδων, εκ των οποίων όλες αποδείχτηκαν βραχύβιες, τιμωρήθηκε με ποινή φυλάκισης πέντε ετών για κατάχρηση 57 εκατομ. δρχ. από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Εξαφανίστηκε για να μην εκτίσει την ποινή του. Ο Πόπωτας εκφράζει μια ολόκληρη «ρομαντική» νοοτροπία «πανελλήνιου σοσιαλισμού» της πρώτης τετραετίας. Αυτής του μικρομεσαίου «σοσιαλιστή» που ήταν υποταγμένος πλήρως στον λαϊκισμό του προέδρου και έβλεπε διέξοδο οικονομικής ανέλιξης μέσω της κομματικής υποταγής. Αργότερα ήρθαν τα εκδοτικά θηρία που ήθελαν τους πολιτικούς υποταγμένους στα δικά τους συμφέροντα.
13. Πυρκάλ 1: η Πυρκάλ πουλούσε στο Ιράκ 112$ την οβίδα και στον ελληνικό στρατό 201$!
14. Πυρκάλ 2: η αγορά του άχρηστου ναυπηγείου πλαστικών σκαφών στο Λαύριο έναντι του ποσού των 370 εκατομ. δρχ.!
15. Μαυράκης 1: διοικητής της ΔΕΗ που απηλλάγη δια βουλευμάτων από δύο υποθέσεις που τον βάρυναν. έγραψε ιστορία με το δωράκι που «έδωσε στον εαυτό του», των 500 εκατομμυρίων δρχ.
16. Μαυράκης 2:ο Μαυράκης βρέθηκε ξανά στην επικαιρότητα μετά τη συμφωνία για αγορά ηλεκτρικής ενέργειας από την Αλβανία, προκαλώντας ζημιά 120 εκατομμυρίων δρχ. στη ΔΕΗ, σύμφωνα και με το απαλλακτικό βούλευμα που αφορούσε την υπόθεση. Κλασσική περίπτωση «απαλλακτικής ατιμωρησίας».
17. ΚΥΔΕΠ: «το σκάνδαλο του σταριού». Ένα σκάνδαλο που ζημίωσε τους Έλληνες αγρότες με το ποσό των 910 εκατομμυρίων δρχ. Χρησιμοποιήθηκαν δύο εταιρείες, ως μεσάζοντες, για το ξεπούλημα των προϊόντων της ΚΥΔΕΠ με αποτέλεσμα να κερδίσουν δισεκατομμύρια οι δύο αυτές εταιρείες εις βάρος του ελληνικού δημοσίου.
18. Μιχάλης Σταματελάτος. Ο υποδιευθυντής του υποκαταστήματος της Λαϊκής Ιονικής τράπεζας που υπεξαίρεσε 230 εκατομμύρια δρχ. Θεωρείται ότι τμήμα του ποσού δόθηκε για τις προεκλογικές ανάγκες υποψήφιων βουλευτών του Πασόκ.
19. Σεφτελής. Διευθύνων σύμβουλος του ΟΠΑΠ και μεγαλοστέλεχος του Πασόκ. Είχε κατηγορηθεί ότι ανεμίχθη σε πολλά σκάνδαλα και απάτες.
20. Τόμπρας:παρακολουθήσεις και καταγραφές συνομιλιών στα σκοτεινά υπόγεια του ΟΤΕ και της ΚΥΠ. Οι καταγραφές πωλούνταν στους «ενδιαφερόμενους» ή «στην Ομόνοια», με ό,τι αυτό συνεπάγεται ….. εξυπηρετήσεις, εκβιασμοί, πολιτική ανωμαλία κ.ά.
21. «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο»: πριν την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ αλλά και μετά η στρατηγική του Πασόκ κινούνταν σε έντονο αντιεοκικό λαϊκισμό! Ήταν η μαγκιά της «σοσιαλιστικής φυλής»! Κατά τη διάρκεια της επικύρωσης της ένταξης της χώρας στην Ευρωπαϊκή κοινότητα, το ΠΑΣΟΚ αποχώρησε από την ψηφοφορία εκδηλώνοντας τη θορυβώδη αρνητική του στάση και κατά την προεκλογική περίοδο του 1981 κυρίαρχα συνθήματα ήταν «όχι στην ΕΟΚ των μονοπωλίων», “Έξω από την ΕΟΚ”,” η Ελλάδα στους Έλληνες”, “ΕΟΚ, ο λάκκος των λεόντων” και «Αμερικάνοι φονιάδες των λαών»! Χαρακτηριστική θεωρείται η φράση του Α. Παπανδρέου: «Δεν θα γίνουμε τα γκαρσόνια της Ευρώπης». Έτσι ενώ άλλες μεσογειακές χώρες που εντάχθηκαν την ίδια περίπου εποχή (Ισπανία, Πορτογαλία 1986) αξιοποίησαν στο έπακρο, την πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αγορά, η Ελλάδα έμεινε πίσω παρά τα θετικά οικονομικά δεδομένα της ένταξης. Ο δε Σημίτης υπέγραφε σε άρθρα του ότι η “ΕΟΚ θα οδηγήσει σε νέα δικτατορία”! Φυσικά σε όλα αυτά τα βροντερά συνθήματα, το Πασόκ υπαναχώρησε υπό το βάρος των πραγματικών πολιτικών συνθηκών, κάτι που έγινε και στη συνθηματολογία των «βάσεων του θανάτου»!
22. Η «καμένη γη» γίνεται πραγματικότητα το καλοκαίρι του 1985: ο κ. Δ. Χαλικιάς, διοικητής τότε της Τράπεζας της Ελλάδος, διαπιστώνει ότι έχει στο ταμείο του μόνο 200.000 δολάρια και το ισοζύγιο πληρωμών κλείνει με έλλειμμα 3,5 δισ.! «Χρεοκοπούμε, Πρόεδρε!», αναγγέλλει στον Α. Παπανδρέου, ο οποίος υποχρεώνεται εκ των πραγμάτων να οδηγήσει τη χώρα σε «ακόμα καλύτερες μέρες», δηλαδή σκληρή λιτότητα, η οποία επονομάσθη από τον υπουργό οικονομίας Κώστα Σημίτη: “σταθεροποιητικό πρόγραμμα της οικονομίας”
23. «Σκάνδαλο Κοσκωτά»: Το «σκάνδαλο Κοσκωτά» ήταν το σχέδιο για την οικονομική επικράτηση «νέων τζακιών» προσαρμοσμένων στις πολιτικές επιλογές του Πασόκ. Ο πατερναλιστικός παρεμβατισμός σε όλο του το μεγαλείο. Ο ιδιωτικός τομέας που δημιουργήθηκε πήρε υπό τον έλεγχό του όλα σχεδόν τα μέσα ενημέρωσης, ανέλαβε δηλαδή τη χειραγώγηση του ελληνικού λαού και σε δεύτερη φάση απαιτούσε όλα τα κονδύλια του κράτους, διαφημιστικά πακέτα και τα δημόσια έργα. «Εκβίαζε» δηλαδή και την κοινή γνώμη και τα κόμματα. Το Πασόκ βοήθησε στην επικράτηση μιας νέας οικονομικής υπερεξουσίας που ναι μεν κινείται πολιτικά στο χώρο του δήθεν σοσιαλισμού, μετατράπηκε όμως σε ελεγκτή της πολιτικής ζωής του τόπου. Η νέα μεγαλοαστική τάξη, έσπασε μεν τους δεσμούς της με τη «Δεξιά», αντί όμως να περάσει στον ανταγωνισμό, στην πραγματική ιδιωτική πρωτοβουλία και στην παραγωγή έγινε κρατικοδίαιτη και απόλυτα εξαρτώμενη από τα κρατικά ταμεία. Ο Κοσκωτάς «κάηκε». Έγινε όμως το όχημα για την πλήρη επικράτηση των «νέων τζακιών», που εμφανίστηκαν αρχικά ως δυνάμεις αντικοσκωτικής «κάθαρσης» ενώ στην πραγματικότητα το βασικό τους κόλπο ήταν να μετατραπούν σε πανίσχυρους «πολιτικούς παράγοντες» του τόπου. Και το πέτυχαν….. [το «σκάνδαλο Κοσκωτά» περιέχει ένα μεγάλο πακέτο παράπλευρων σκανδάλων, φαινομενικά άσχετων μεταξύ τους].
24. Σκάνδαλο ΕΒΟ(Ελληνική Βιομηχανία Όπλων):ο Στάθης Γιώτας υφυπουργός Εθνικής Αμύνης, παραιτούμενος, υπέβαλλε δύο μηνυτήριες αναφορές που έστειλαν στον Κορυδαλλό τον πρώην πρόεδρο της ΕΒΟ, Σταμάτη Καμπάνη (εκλήθη από τον Α. Παπανδρέου να έλθει από τον Καναδά και να αναλάβει εν λευκώ την ΕΒΟ, όπως υποστήριζε ο ίδιος) και τους συγκατηγορούμενούς του, Δημήτρη Κυριακαράκο και Δημήτρη Χαλατσά, για πράξεις και παραλείψεις με τις οποίες ζημιώθηκε η ΕΒΟ. Στη δεύτερη μηνυτήρια αναφορά γίνεται λόγος για μίζες δισεκατομμυρίων μέσω εταιρειών φαντασμάτων. Περιέργως εμπλέκεται και εδώ ο Μένιος Κουτσόγιωργας.
25. ΑΠΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ως απόρροια των «συνδικαλιστικών κεκτημένων»: ας δούμε το παράδειγμα της Αχαΐας. Ενώ ο νομός αποβιομηχανιζόταν ταχύτατα τα ποσοστά του κινήματος ανέβαιναν! Όταν π.χ., η PIRELLI αποφάσισε να απολύσει 200 από τους 1000 εργαζόμενους που απασχολούσε, επενέβησαν αποφασιστικά οι «εργατοπατέρες» του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ και απαίτησαν την παραμονή όλων των εργατών στις θέσεις τους ή την απόλυση όλων. Φυσικά η Pirelli τους απέλυσε όλους και έφυγε από την Ελλάδα. Το ΠΑΣΟΚ εν συνεχεία ανέλαβε και διόρισε τους περισσότερους απολυμένους στο δημόσιο τομέα. Αντιλαμβανόμενοι όλα αυτά οι υπόλοιποι εργάτες προσπαθούσαν να κλείσουν και τα υπόλοιπα εργοστάσια με κίνητρο να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι. Τελικά το κόστος για τη χώρα ήταν τεράστιο αφού κανένας σοβαρός επενδυτής δεν ερχόταν στην Ελλάδα. Όσο για τις δικλείδες ασφαλείας με τις οποίες ο Α.Π. «στρίμωξε» τους βιομηχάνους είδαμε πως οι τελευταίοι «έχασαν τον ύπνο τους»! Απλώς έκλειναν τα εργοστάσια τους και τα μετέφεραν σε άλλες χώρες, όπου ήταν εξασφαλισμένες οι επενδύσεις τους. Οι επενδύσεις μειώνονταν συνεχώς, οι επιχειρήσεις υπό το βάρος της φορολογικής αφαίμαξης και υπό την πίεση του «ανθρωποφάγου» ΣΔΟΕ (που έκαμε “επιστήμη” τα πρόστιμα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στο όνομα της φοροδιαφυγής!) μετακινήθηκαν σε άλλες χώρες των Βαλκανίων που έδιναν κίνητρα για επενδύσεις και το πρόβλημα της ανεργίας μειώνονταν με διορισμούς στο δημόσιο, όπου είχαν προτεραιότητα οι φίλοι , οι κολλητοί και οι κάτοχοι «πράσινης κάρτας». Το αποτέλεσμα ήταν η ανεργία να παραμένει σε υψηλά επίπεδα και άνω του 10%, μέσα σε κλίμα παγκόσμιας ανάπτυξης.
26. Ιδεώδες του Έλληνα έγινε ο διορισμός στο δημόσιο. Η νοοτροπία αυτή καθεαυτή είναι ακόμα χειρότερη και από τους ίδιους τους διορισμούς. Οι Έλληνες αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας και βλέποντας τα κεκτημένα και τα προνόμια του «δημόσιου υπάλληλου» είναι λογικό να επιλέγουν την ασφάλεια του δημοσίου, «μια θέση στον ήλιο» και μια «πράσινη κάρτα» στην τσέπη που «ξεκλειδώνει» τις πόρτες και ανοίγει τους δρόμους της διαπλοκής στη βάση της κοινωνίας. Οι συνεχείς αυξήσεις στα μισθολόγια των δημοσίων υπαλλήλων, διεύρυνε το χάσμα των αποδοχών μεταξύ Δημοσίου – Ιδιωτικού τομέα, εις βάρος των ιδιωτικών υπαλλήλων. Ενώ το 20% των Ελλήνων ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας υπάρχουν στελέχη του δημοσίου των οποίων οι ΜΗΝΙΑΙΕΣ αποδοχές αγγίζουν πολλά εκατομμύρια €.
Η εργασία στον ιδιωτικό τομέα θεωρείται μαζοχισμός τη στιγμή που μπορείς να μπεις στο δημόσιο και «να κάθεσαι», αμειβόμενος πλουσιοπάροχα! Η εργασία στο δημόσιο υπερτιμήθηκε και εξιδανικεύθηκε ενώ στον ιδιωτικό τομέα οδηγήθηκαν «όσοι δεν είχαν στον ήλιο μοίρα»! Το Πασόκ στην κυβέρνηση έφερε τα δημοσιοϋπαλληλικά συνδικάτα στην εξουσία. Σε κανένα δυτικό κράτος, ο δημόσιος τομέας δεν υπερισχύει του ιδιωτικοϋπαλληλικού. Επί διακυβερνήσεως Ανδρέα Παπανδρέου απαγορευόταν στους εργοδότες ακόμα και να δίνουν μεγαλύτερο μισθό από τον προβλεπόμενο στους υπαλλήλους τους και όσοι εργοδότες παραβίαζαν αυτό τον νόμο οδηγούνταν στα δικαστήρια.
27.Παράδοση του δημόσιου πλούτου στους κρατικοδίαιτους «βαρόνους» των κατεστημένων συμφερόντων(έξι οικογένειες). Οι «Πόπωτες» του «κινήματος» παρέδωσαν τη σκυτάλη σε πανίσχυρους εκδότες που εκβιάζουν κυβερνήσεις και χειραγωγούν την κοινή γνώμη με παραπληροφόρηση και σκανδαλοθηρία. Γίνεται πιο κατανοητός ο ρόλος τους αν αποκληθούν «νταβατζήδες» και δεν είναι άλλοι από τους ιδιοκτήτες των μεγάλων ελληνικών ΜΜΕ.
28. Καταλήστευση των κρατικών και κοινοτικών πόρων από τις συμμορίες της διεφθαρμένης διαπλοκής που έδρασαν ανενόχλητες και με την πλήρη ανοχή των «χρυσών» σοσιαλιστικών εξουσιών. Όλες οι διεθνείς εκθέσεις κατατάσσουν την Ελλάδα στην ίδια κατηγορία με τις χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής. Ο Economist χαρακτήρισε την ελληνική δεκαετία του 80 χαρακτηρίστηκε ως «την χαμένη δεκαετία» η οποία χαρακτήρισε παράδειγμα προς αποφυγήν για όλα τα νέα υπο-ένταξη κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής κοινότητας. Μετά το 1985 το ΠΑΣΟΚ διαχειρίστηκε τα τεράστια ποσά των κοινοτικών κονδυλίων, με τα οποία θα έπρεπε να είχε μεταμορφωθεί η Ελλάδα. Στα πρώτα 4 χρόνια του Γ’ ΚΠΣ η Ελλάδα θα έπρεπε να είχε μεταμορφωθεί. Και όμως η απορροφητικότητα των πόρων σύμφωνα με τα ευρωστατιστικά στοιχεία ήταν 21,5%. Ξέρετε ότι στους πρώτους 20 μήνες διακυβερνήσεως της Ν.Δ.(ΜΑΡ2004-ΝΟΕ2005) η απορροφητικότητα των κοινοτικών πόρων έφτασε στο 41,6% και εν συνεχεία τον Δεκέμβριο του 2006 στο 58%;
29. Πασόκ και ελεύθερη ραδιοφωνία….. Στην οκταετία 1981-1989 ασκήθηκαν οι μεγαλύτερες διώξεις κατά της «ελεύθερης ραδιοφωνίας», και το “δημοκρατικό κράτος” δεν έκανε άλλη δουλειά από το να ασχολείται με τα ραδιογωνιόμετρα και τις διώξεις των ραδιοερασιτεχνών, ώστε να στέλνουν στα δικαστήρια οι “ειδικές δυνάμεις” της ΕΛ.ΑΣ. πιτσιρικάδες με σταθμούς των 5 Watt… Έτσι, για να μην βγαίνουν σήμερα και μας λένε ότι το ΠΑΣΟΚ έφερε την ελεύθερη ραδιοφωνία και Τηλεόραση το 1989… Όταν θα έπρεπε να είχε απελευθερώσει τα ερτζιανά από το 1981… Ο αείμνηστος Δημήτρης Μαρούδας (υφυπουργός Τύπου του ΠΑΣΟΚ) απειλούσε ότι «θα καταρρίψει τον δορυφόρο» που θα τολμούσε να εκπέμψει ελληνικό πρόγραμμα. [ 16/02/84: Ο «ραδιοπειρατής» Γιάννης Οικονομίδης, που ήταν τυφλός, καταδικάστηκε σε 25 μέρες φυλάκιση από το Β' Τριμελές Εφετείο. Ο Γιάννης Οικονομίδης είπε στο δικαστήριο: «Δεν έκανα διαφημίσεις και δεν εμπόδιζα τις επικοινωνίες, έδινα διέξοδο στην επιθυμία μου να γνωρίζω πολλούς φίλους. Παρέες δεν έχω, δεν βλέπω και δεν απολαμβάνω τίποτα. Με το σταθμό έβλεπα τον κόσμο».]
30. “Κουτσονόμος” : συγκαλύψεις μεγαλοαπατεώνων με ΝΟΜΟ – Θα μείνει στην ιστορία αυτός ο περίφημος “κουτσονόμος” που, για όσους θυμούνται, είχε ΠΟΥΛΗΣΕΙ ο Μένιος Κουτσόγιωργας στον Κοσκωτά έναντι δύο εκατομμυρίων δολαρίων. Την περίοδο του «Σκανδάλου Κοσκωτά» (αρχές Αυγούστου 1988), ο τότε Αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως και Υπουργός Δικαιοσύνης μακαρίτης Μένιος Κουτσόγιωργας δημοσίευσε ένα νόμο που απαγόρευε το άνοιγμα των λογαριασμών στις τράπεζες. Σύσσωμο το ΠΑΣΟΚ ψήφισε τον “Κουτσονόμο”, ο οποίος ολοφάνερα συγκάλυπτε απατεώνες με σκοπό να καθυστερήσει ο έλεγχος της προέλευσης των χρημάτων του μεγαλοαπατεώνα και τότε μεγαλομετόχου της “Τράπεζας Κρήτης”.
31. Η αγορά των προβληματικών αεροσκαφών MIRAGE. Το αλησμόνητο σκάνδαλο, στο οποίο ο Ανδρέας Παπανδρέου έβαλε υπεύθυνο για την αγορά των αεροσκαφών τον κ. Λούβαρη, τότε πρόεδρο της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Ο Λούβαρης εμφανίστηκε και ως διερμηνέας στις συμφωνίες για την περίφημη «αγορά του αιώνα» μάλλον για να μπορεί έτσι να συμμετέχει στις μίζες που δόθηκαν για την αγορά σε διπλάσιες τιμές από τις τρέχουσες των Μιράζ και των Μάτζικ.
32. Η εμπλοκή του στελέχους του Πασόκ Χρήστου Παπαδόπουλου στην «Εταιρεία Δολοφόνων». Μάλιστα ο Χρήστος Παπαδόπουλος διετέλεσε ιθύνων νους και πρόεδρος της εταιρείας και παράλληλα ΔΗΜΑΡΧΟΣ της Νέας Χαλκηδόνας με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ. Εξελέγη με ποσοστό που υπερέβαινε το 60%!
33. Η σημαία στα ελληνικά εμπορικά πλοία: με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην διακυβέρνηση της χώρας το 1981, η πλειοψηφία των Ελλήνων πλοιοκτητών, φοβούμενη τον «σοσιαλιστικό μετασχηματισμό» και τα «πενταετή προγράμματα» του Παπανδρέου, άλλαξε σημαία (από Ελληνική) στα πλοία της και η Ελλάδα έχασε την πρώτη θέση ναυτικού στόλου στην Ευρώπη που κατείχε ως τότε. Σήμερα είναι και πάλι πρώτη!
34. “Η διατήρηση των αμοιβών σε χαμηλό επίπεδο αποτέλεσε κύριο εργαλείο διατήρησης του χαμηλού εργασιακού κόστους. Ενδεικτικά την περίοδο 1981-2004 το μοναδιαίο κόστος εργασίας (σε πραγματικούς όρους) μειώθηκε κατά 30% και οι πραγματικοί μισθοί στο σύνολο της οικονομίας κυμαίνονταν στα ίδια επίπεδα το 1998 με εκείνα του 1982, ενώ η εν συνεχεία αύξησή τους ήταν κατά πολύ κάτω από την άνοδο της παραγωγικότητας” : «Κακοπληρωμένη και απορυθμισμένη εργασία» του Αλέκου Καλύβη, στον “κόσμο του Επενδυτή”, 7-8 Μαΐου 2005, Τεύχος ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, Σελίδα 2
35. Οι αποτυχημένες προσπάθειες για την εξάλειψη της γραφειοκρατίας. Έμειναν προεκλογικές υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Στην πραγματικότητα το «μεγάλο κράτος» και οι χιλιάδες διορισμένοι και βολεμένοι, επαύξαναν πάντα τον κρατισμό, τη διαφθορά και τη γραφειοκρατία.
36. Η επιλογή αναλογικών εκλογικών συστημάτων ως συνειδητή επιλογή πρόκλησης ακυβερνησίας όποτε το Πασόκ θα έχανε τις εκλογές: Το Πασόκ όποτε επρόκειτο να χάσει τις εκλογές κατέφευγε σε εκλογικά συστήματα δήθεν αναλογικής για τη δημιουργία πολιτικής αστάθειας ώστε να επιστρέψει γρήγορα στην εξουσία με τη βοήθεια των μέσων ενημέρωσης και της σκανδαλοθηρίας που εφαρμόζουν, όποτε το Πασόκ βρίσκεται αντιπολίτευση. Αποτέλεσμα η Ν.Δ. να κυβερνά με 150+1 βουλευτές ενώ η Ν.Δ. εξασφάλιζε πάντα πλειοψηφική κυβέρνηση στο Πασόκ.
37. Το συνταγματικό πραξικόπημα των μπλε και λευκών ψηφοδελτίων, ώστε να εξασφαλιστεί η εκλογή Σαρτζετάκη στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η απόλυτη παραβίαση της μυστικότητας των ψηφοφοριών στη Βουλή και το άκρον άωτον της χειραγώγησης των βουλευτών ενός κόμματος.
38. Πόλωση, παραπληροφόρηση, προβοκάτσιες του τύπου: «ο Μητσοτάκης είναι συνεργάτης των Ναζί» : Μετά την πτώση του κομμουνισμού το 1989, αποκαλύφθηκε από τους ίδιους τους πράκτορες της Στάζι ότι τα υποτιθέμενα στοιχεία είχαν κατασκευαστεί «κατά παραγγελίαν» από την ανατολικογερμανική μυστική υπηρεσία με στόχο τη σπίλωση του τότε αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας και την ήττα του στις επερχόμενες εκλογές. Τελικά τον Ιούνιο του 1985, η Νέα Δημοκρατία έχασε με 40,84% έναντι 45,85% του ΠΑΣΟΚ. Αργότερα ο Κουρής ζήτησε συγνώμη για τη δημοσίευση των κατασκευασμένων φωτογραφιών από την εφημερίδα του.
39. Έγκλημα χρηματιστηρίου (Tο X.A. μητέρα των σκανδάλων) : άγρια δηλαδή λεηλασία ενάμισι εκατομμυρίου ανύποπτων μικροεπενδυτών μετά από τις άμεσες και έμμεσες προτροπές υπουργών (κόμμα χρηματιστηρίου) και του ίδιου του Σημίτη. Το χρηματιστήριο έγινε μέχρι και «κόμμα» στις εκλογές του 2.000 ενώ παράλληλα χρησιμοποιήθηκε ως δείγμα επιβεβαίωσης της “Ισχυρής Ελλάδας” και της “Ισχυρής οικονομίας” των κυβερνήσεων Σημίτη. Διαφημιστικά σποτ προκαλούσαν τους Έλληνες να επενδύσουν τα χρήματά τους στα σίγουρα κέρδη των εισηγμένων και τα παπαγαλάκια των μέσων παραπληροφόρησης, στην ίδια γραμμή ανταγωνίζονταν στην πλέον προσοδοφόρα limit up επένδυση(οι ίδιοι που σήμερα επιδίδονται σε ηθικολογίες και σκανδαλοθηρικούς συμψηφισμούς ….. 100.000€ του Παυλίδη συμψηφίζονται με τα 100 εκατομμύρια της Siemens). Aς πρόσεχαν…
40. Χειραγώγηση του γενικού δείκτη του χρηματιστηρίου με τα ταμεία των ΔΕΚΑ(Δημόσια Επιχείρηση Κρατικών Αξιών) και των ασφαλιστικών ταμείων.
41.Φτωχοποίηση του ελληνικού λαού με δυόμισι εκατομμύρια Έλληνες κάτω από τα όρια της φτώχειας, σύμφωνα με την Eurostat, και δημιουργία νεόπτωχης τάξης.. παρ’ όλ’ αυτά ο Κώστας Σημίτης δήλωνε κατά την συζήτηση στη Βουλή για την κύρωση του προϋπολογισμού του 2003:Οι Έλληνες σήμερα ευημερούν. Τρανή απόδειξη ο τεράστιος αριθμός συνδρομητών της κινητής τηλεφωνίας”! Το 2002 είχαμε για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια ρεκόρ ανεργίας 11,9%! και το 2003 έκλεισαν 143.323 επιχειρήσεις εν Ελλάδι! Όσο για την κοινωνική πολιτική που ασκούσε το Πασόκ στηρίζονταν σε δανεικά και ανεξέλεγκτο δημόσιο χρέος.
42.Η αξέχαστη νύχτα των Ιμίων και το «ευ χαριστώ τους Αμερικάνους». 31η Ιανουαρίου 1996:Τούρκοι δημοσιογράφοι αποβιβάζονται τις βραχονησίδες Ίμια και υψώνουν την τουρκική σημαία. Ενώ ελληνικό ελικόπτερο συντρίβεται μαζί με τρεις Έλληνες αξιωματικούς και το ηθικό του στρατεύματος από τα πυρά Τούρκων κομάντος που βρίσκονται κοντά – ή πάνω – στην βραχονησίδα, η κυβέρνηση του κ. Σημίτη αποσύρει τον Ελληνικό Στόλο από το Αιγαίο, υποστέλλει την Ελληνική Σημαία από το νησί, και ευχαριστεί δημοσίως τον πρόεδρο Κλίντον. Από εκείνη την ημέρα η Ελλάς βρίσκεται σε καθεστώς μειωμένης εθνικής κυριαρχίας και το Αιγαίο σε όλο του το πλάτος – σχεδόν μέχρι την Εύβοια – μια απέραντη γκρίζα ζώνη.
43. Οι ολέθριοι χειρισμοί της «νύχτας των Ιμίων» έστω συγχωρούνται με το αιτιολογικό του μη-πολέμου, η συμφωνία όμως της Μαδρίτης που παραχωρεί για πρώτη φορά δικαιώματα «συνιδιοκτησίας» της Άγκυρας στην περιοχή μάλλον είναι δύσκολο να ξεχαστεί και αποδεικνύει την ανικανότητα του προέδρου Γιώργου, ακόμα και στο πεδίο της διπλωματίας για το οποίο επαίρεται.
44. Η σκοτεινή υπόθεση των πυραύλων S-300 που εξασθένισε την άμυνα της Κύπρου από ελληνικής πλευράς ενώ δεν έγινε το ίδιο από τουρκικής πλευράς. Προσπαθούσαμε επί μήνες να τους κρύψουμε σε κάποιο νησί. Η τουρκική κυβέρνηση απειλεί την Κύπρο να μην εγκαταστήσει τους ΑΜΥΝΤΙΚΟΥΣ αντιαεροπορικούς πυραύλους S-300 στη Λευκωσία. Ο κ. Σημίτης αναγκάζει τον πρόεδρο της Κύπρου, κ. Κληρίδη, να υποκύψει στις τουρκικές απειλές. Οι πύραυλοι αντί να ενισχύσουν την άμυνα του Κυπριακού Ελληνισμού, οδηγούνται προς αποθήκευση στην 115 Π.Μ. στην Κρήτη.
45. Η «νίκη του Ελσίνκι» που παρουσιάστηκε ως επίτευγμα της εξωτερικής πολιτικής Σημίτη, ενώ ποτέ δεν εξήγησαν στους Έλληνες ποιές ήταν οι πραγματικές συνέπειες αυτής της συμφωνίας.
46. Συναίνεση Σημίτη – Παπανδρέου στον βομβαρδισμό Σερβίας-Κοσσυφοπεδίου, στο βομβαρδισμό δηλαδή ευρωπαϊκής(βαλκανικής) χώρας με ορατό τον κίνδυνο μεταβολής συνόρων στη βαλκανική γειτονιά μας με απρόβλεπτες συνέπειες για χώρες στα σύνορά μας.
47. Εξοπλιστικά προγράμματα είκοσι δις € από Σημίτη, αμφιβόλου αποτελεσματικότητας και προβληματικών μαχητικών που το ένα μετά το άλλο πέφτουν σκοτώνοντας αεροπόρους. Φαίνεται ότι οι μόνοι που επωφελήθηκαν από τις συμφωνίες ήταν τα λαμόγια-μεσάζοντες, οι έμποροι και οι πολυεθνικές για τους οποίους εξασφαλίζονταν τεράστιες μίζες και προμήθειες, με υπερκοστολογήσεις και αστρονομικές υπερβάσεις των αρχικών συμβάσεων.
48.Οι δαπάνες για την άμυνα δεν εμφανίζονταν ποτέ στα κρατικά έξοδα αλλά εγγράφονταν μόνο σε ειδικούς λογαριασμούς της Τράπεζας της Ελλάδος (που σημαίνει ότι δεν μπορεί ποτέ να αποδειχτεί που πήγαιναν τα λεφτά και ποιος τα έπαιρνε) με αποτέλεσμα να γίνουμε διεθνώς ρεζίλι από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία το 2002. Μέχρι το 1998 είχαν ανοιχτεί 3 τέτοιοι λογαριασμοί από το 1998 μέχρι το 2004 ανοίχτηκαν πάνω από 100 : τα περίφημα διπλά βιβλία του Πασόκ).
49. TOR-M1 (ρώσικα αυτοκινούμενα αντιαεροπορικά συστήματα μικρού βεληνεκούς) : πίσω από την προμήθειά τους βρίσκονται δύο δολοφονίες, εμπλοκή μυστικών υπηρεσιών, κατασκοπεία, παρακολουθήσεις, απειλές, 474 εκ $ και το γεγονός ότι ουδέποτε καταβλήθηκαν στη χώρα μας τα αντισταθμιστικά οφέλη, ύψους 73 εκ. $.
50. Το τεράστιο φαγοπότι με τα δημόσια έργα και τις Ολυμπιακές υποδομές που χαρακτηρίζονται από καθυστερήσεις, υπερβάσεις και κακοτεχνίες, για πολλές από τις οποίες πληρώνουμε βαριά πρόστιμα. Με το κόλπο των σκόπιμων καθυστερήσεων στην ανάθεση των έργων οι υπουργοί Σημίτη προχωρούσαν σε απευθείας «τυφλές» αναθέσεις με συνοπτικές και αδιαφανείς διαδικασίες, υποτίθεται κάτω από την πίεση του χρόνου ενώ στην πραγματικότητα ήθελαν απλώς να ευνοήσουν τους νταβατζήδες τους, δηλαδή τους χρηματοδότες τους. Μόνο για τα Ολυμπιακά έργα του ΓΕΣ διαβιβάστηκαν στους αρμόδιους εισαγγελείς πενήντα δικογραφίες για περεταίρω ποινική αξιολόγηση!
51. Οι κακοτεχνίες σε όλα σχεδόν τα δημόσια έργα. Κατασκεύαζαν δρόμους καρμανιόλες μέχρι ετοιμόρροπες γέφυρες που φούσκωναν οι τσέπες των ευνοούμενων ‘πράσινων κατασκευαστών’ , κυρίως του Μπομπολικού Άκτωρα ο οποίος έπαιρνε όλα τα έργα και όποιο έργο δεν κατασκεύαζε το έπαιρνε για να το δώσει υπερεργολαβία.
52. Εθνικό Κτηματολόγιο : «εξαφανίστηκαν» αμέτρητα δις υπό τις οδηγίες του Λαλιώτη με αποτέλεσμα να πληρώνουμε τεράστια πρόστιμα για την μη πραγματοποίηση του έργου. Η Ελλάδα παρέμεινε η τελευταία χώρα στην Ευρώπη που δεν έχει ολοκληρώσει το έργο παρά τα πακέτα που έχουν δοθεί για την πραγματοποίησή του.
53.«Δημιουργική Λογιστική»: η κυβέρνηση Σημίτη δημιούργησε μια μακρά περίοδο ψευδούς ευφορίας στην οικονομία. Υπό την πίεση της Eurostat, το 2002, αποδέχτηκε επισήμως τα βάρη της «δημιουργικής λογιστικής» και προχώρησε σε αναθεώρηση των λογαριασμών του κράτους, ομολογώντας εμπράκτως ότι η χώρα παραμένει υπερχρεωμένη. Έπειτα από μακρές διαβουλεύσεις με τους εμπειρογνώμονες της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας, η κυβέρνηση Σημίτη, προχώρησε σε αναθεώρηση των λογαριασμών του κράτους από το 1998, αποδεχόμενη συγκεκαλυμμένα ελλείμματα και κατ’ επέκτασιν υψηλότερο δημόσιο χρέος. Από την αποδεχθείσα αναθεώρηση μετεβλήθη σημαντικά η βάση των απολογισμών προηγούμενων ετών, τα πλεονάσματα έγιναν ελλείμματα, με αποτέλεσμα οι προϋπολογισμοί από το 2000 και μετά να καταστούν εκ νέου ελλειμματικοί. Το σημαντικότερο είναι ότι η απόκλιση του πραγματικού δημόσιου χρέους από το εικονικό έφθασε το 2001 τις 7,3 ποσοστιαίες μονάδες, από 100% σε 107,3% του AEΠ. Ουσιαστικά πρόκειται για αποδοχή πρόσθετου χρέους, ύψους 3,5 τρις δρχ., η οποία καταδεικνύει το μέγεθος της αλλοίωσης των δημοσιονομικών συνθηκών κατά την κρίσιμη για την ένταξη της χώρας στην ONE αλλά και για τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις περίοδο μεταξύ 1998 και 2000.Kατέρρευσε η δημιουργική λογιστική , Ευημερία στηριγμένη στα χρέη , Tρύπα 10,5 δισ. ευρώ στα ταμεία του Δημοσίου , Επιχείρηση εξαφάνισης χρέους 1,5 δισ. ευρώ για λίγες ημέρες , H Eurostat διαγράφει τα κέρδη από τη μετατροπή δραχμών σε ευρώ , Kαίριο πλήγμα στη αξιοπιστία της οικονομίας οι αλχημείες που αποκάλυψε η Eurostat , Έλλειμμα ρεκόρ το 2003 στο ταμείο του Δημοσίου , Η πολιτική απάτη της τιτλοποίησης , Χολή «Νιούσγουικ» για «ενσωμάτωση Ελλάδας στην Ε.Ε.»
54. Ο προϋπολογισμός του 2003 προέβλεπε έλλειμμα 0.9% του ΑΕΠ και τελικά έφτασε το 5.7%.
55. Εγκληματική υποτίμηση δραχμής πριν από την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ.
56.Βιομηχανία παράνομων ελληνοποιήσεων με χορήγηση ελληνικής ταυτότητας και εκλογικού βιβλιαρίου ακόμη και σε σεσημασμένους κακοποιούς από τις πρώην κομουνιστικές χώρες. Υπόσχονταν αγροτική γη και διορισμούς σε Ουκρανούς, Ρώσους και Γεωργιανούς, «κατασκευάζοντας» ομογενείς και ταυτόχρονα ψηφοφόρους. Λίγους μήνες μετά τις εκλογές ανακλήθηκαν χιλιάδες ελληνοποιήσεις αφού η παρανομία της έκδοσής τους ήταν ολοφάνερη και καραμπινάτη. Είχαν όμως προλάβει να ψηφίσουν. Αποτέλεσμα η νόθευση των εκλογών της 9ης Απριλίου 2000. Ειδικά στην Βόρεια Ελλάδα (Φλώρινα,Πέλλα,Κιλκίς κ.α.) το ποσοστό των Αλβανών οι οποίοι ελληνοποιήθηκαν ήταν διψήφιο όσον αφορά το εκλογικό σώμα, δηλαδή ξεπέρασε το 10%. Το κίνημα κέρδισε τις εκλογές του 2000 με διαφορά 1% (70.000 ψήφοι), και στις εκλογές του 2004 διατηρήθηκε στο 40,6%!
57. Προδοσία και παράδοση του αρχηγού των Κούρδων Αμπντουλάχ Οτσαλάν στους διώκτες του Τούρκους.
58. Καθύβριση δικαστών μόλις τολμούσαν να αγγίξουν υποθέσεις διαφθοράς-διαπλοκής παρά του ότι προκαλούσε συνήθως ‘όποιον έχει στοιχεία να πάει στη δικαιοσύνη’. Με μια λεπτομέρεια. Η δικαιοσύνη έπρεπε να λειτουργεί «αλά καρτ» και ευθυγραμμισμένη με τα πολιτικά συμφέροντα του κινήματος.
59. Υπόθεση Στέγκου 1 ή «σκάνδαλο Πάχτα»: Αφορά τη (ν)τροπολογία -σκάνδαλο της Σιθωνίας που κατέληξε στην αποπομπή του υφυπουργού Οικονομικών, Χρ. Πάχτα, και των εννέα εμπλεκόμενων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Η σκανδαλώδης υπόθεση ξεκίνησε στις 21/01/2004, όταν οι εννέα βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, κατέθεσαν τροπολογία στο νομοσχέδιο «Ενισχύσεις Ιδιωτικών Επενδύσεων για την οικονομική και περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας», την οποία αποδέχτηκε ο αρμόδιος υφυπουργός Οικονομίας Χρ. Πάχτας και έδιναν τη δυνατότητα ανέγερσης στην κατασκευαστική εταιρία «Ολυμπιακή Τεχνική» του μεγαλοεργολάβου Στέγκου, ιδιοκτήτη του «Πόρτο Καρράς», να χτίσει χιλιάδες τουριστικές κατοικίες στην περιοχή.
60. Υπόθεση Στέγκου 2: στο ξενοδοχείο του οποίου δεξιώθηκε τους Ευρωπαίους ηγέτες, ο Κώστας Σημίτης, κερνώντας τους γιαούρτια 100 εκ. δραχμών. Ο Στέγκος καταδικάστηκε αργότερα σε 3 έτη φυλάκιση και χρηματικό πρόστιμο για τα αδικήματα της παράβασης χρηματιστηριακής νομοθεσίας, παραπλάνησης επενδυτικού κοινού, διασποράς ψευδών ειδήσεων και άμεσης συνέργιας στις πράξεις αυτές.
61.Μανίκας – Νεονάκης : βάσει των στοιχείων της Επιτροπής Κεφαλαιοαγοράς ο Μανίκας πραγματοποίησε συναλλαγές 1,5 εκ € και ο Νεονάκης 64 εκ. €, σε μικρό χρονικό διάστημα το 1999. Κατά πόσο και οι δυο τους ήταν κάτοχοι εμπιστευτικών πληροφοριών;
62. Και η «Ελευθεροτυπία» στο μεγάλο φαγοπότι των Ολυμπιακών έργων (Άγιος Κοσμάς) με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της συζύγου του Φυντανίδη, Βιργινίας Βεντουράκη, μέσω της Ολλανδικής κατασκευαστικής De Boer.
63. Φόροι: παρά του ότι η πράσινη υποσχεσιολογία ευαγγελίζονταν πάντα αναδιανομές πλούτου, δικαιότερα συστήματα φορολόγησης και φορολόγηση του έχοντα και κατέχοντα, από το 1993 έως το 2003 παρατηρείται αύξηση φόρων κατά 122,5%. Επί Σημίτη επιβλήθηκαν 97 νέοι φόροι που κυρίως στόχευαν μικρές, εμπορικές, βιοτεχνικές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Το 1981 τα συνολικά φορολογικά έσοδα αντιστοιχούσαν στο 15,8% του ΑΕΠ ενώ το 2000 αντιστοιχούσαν στο 26,6%. Το 1981 οι αυξήσεις άμεσων φόρων αντιστοιχούσαν στο 5% του ΑΕΠ ενώ το 2000 αντιστοιχούσαν στο 11,2%. Το 1995 π.χ. το 66,1% των φόρων ήταν έμμεσοι, το 2000 ήταν 57,6%, το 2001 ήταν 58,9%, το 2002 ήταν 59,4% και το 2003 ήταν 59,4%.
64. Αγροτικό Ζήτημα : τις δύο τελευταίες δεκαετίες δόθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση τρισεκατομμύρια για την αναδιάρθρωση της αγροτικής παραγωγής και οικονομίας και τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό της ελληνικής γεωργίας. Οι επιδοτήσεις όμως χρησιμοποιήθηκαν μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους. Οι αναμενόμενες αναδιαρθρώσεις δεν έγιναν ποτέ γιατί τα πολλά χρήματα απορροφούνταν από ανθρώπους που δεν τα δικαιούνταν, απορροφούνταν από απατεώνες, πάντως όλοι, παραπληροφορήθηκαν και εξαπατήθηκαν αφού πίστεψαν ότι θα παίρνουν τις επιδοτήσεις επ’ άπειρον ενώ οι επιδοτήσεις ήταν απλώς τμήμα πακέτων που κάποτε φυσικά απορροφούνται και σταματούν. Εξάλλου η Ευρώπη δεν μπορεί να ενισχύει για πάντα προϊόντα που δεν χρειάζεται(χωματερές) ή προϊόντα υψηλού κόστους παραγωγής σε σύγκριση με άλλες χώρες. Κανένας δεν εξήγησε στους αγρότες πως και γιατί να ανανεώσουν και αναδιαρθρώσουν τις καλλιέργειές τους, πώς να βελτιώσουν την παραγωγή τους και πώς να εκσυγχρονίσουν τεχνολογικά τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις τους. Ήταν λογικό ο Δρυς να βγει και να πει «οι αγρότες πρέπει να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους» και ο Σημίτης ότι «η ελληνική γεωργία δεν έχει μέλλον» και ότι οι αγρότες πρέπει να αλλάξουν επάγγελμα». Το εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων έφτασε το 2002 στο πρωτοφανές έλλειμμα των 1,84 δις €. Έτσι φτάσαμε στην εξέγερση των αγροτών, στα σκασμένα λάστιχα, στην κατασυκοφάντηση των αγροτών και στον ξυλοδαρμό τους.
65. Προμήθειες στα νοσοκομεία : εικονικές τιμολογήσεις και υπερτιμολογήσεις φαρμάκων και ιατρικών υλικών και εργαλείων από 300% – 1500%.
66. Ανεργία : το 1981 υπολειπόταν του μέσου κοινοτικού όρου. Μετά το 81 άρχισε να αυξάνεται ενώ το 1998 ξεπέρασε το μέσο κοινοτικό όρο, το 1999 έφτασε το 12% και το 2004 το 12,3%, παρά τη διόγκωση του δημόσιου τομέα και τους διορισμούς των κολλητών, των φίλων και των μελών. Με τα ολυμπιακά έργα σε πλήρη ανάπτυξη οι άνεργοι στην Ελλάδα ξεπέρασαν τους 540.000(11,3%)! Όσο για τις 600.000 θέσεις εργασίας που υπόσχονταν προεκλογικά ο Σημίτης, το 2.000, αποδείχτηκαν φάρσα….
67. Ολυμπιακή Αεροπορία : τον Οκτώβριο του 2003 η Ευρωπαϊκή επιτροπή στράφηκε κατά της Ελλάδας και έστειλε την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τις παράνομες χρηματοδοτήσεις της Ολυμπιακής από την κυβέρνηση Σημίτη. Ζητούσε μάλιστα την επιστροφή της οικονομικής υποστήριξης χαρακτηρίζοντας αποτυχημένο το σχέδιο εξυγίανσης από το 1994 έως το 2002. Το Πασόκ αρνούνταν σταθερά «το ξεπούλημα των εταιριών στρατηγικής σημασίας». Θεωρούνταν επιβεβλημένες οι οικονομικές ενισχύσεις των προβληματικών ΔΕΚΟ επιβαρύνοντας τους φορολογούμενους με νέα βάρη και αυτό βαφτίζονταν “ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ”. Ειδικά η «Ολυμπιακή Αεροπορία» κόστιζε 1,5 εκατομμύρια ευρώ ημερησίως στους Έλληνες φορολογουμένους, δηλαδή 550 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο! Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ προσπάθησαν ανεπιτυχώς να αποκρατικοποιήσουν(σοσιαλιστικός ορισμός της ιδιωτικοποίησης) την «Ολυμπιακή» ή να κοροϊδέψουν τους Ευρωπαίους με διάφορα τερτίπια, προς αποφυγήν ποινών. Ο Χρήστος Βερελής αφού «ξεχρέωσε» για ακόμα μια φορά με παράνομες εισφορές πολλών δις την Ολυμπιακή, την μετονόμασε σε «Ολυμπιακές αερογραμμές». Μέσα σε ένα μήνα το νέο σχήμα ήταν και πάλι ελλειμματικό και καταχρεωμένο! Η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλε πρόστιμα πολλών δις για τις παράνομες κρατικές επιχορηγήσεις στην Ολυμπιακή.
Το πρόβλημα επιλύθηκε επί κυβέρνησης Καραμανλή και από τον Κώστα Χατζηδάκη με την πώληση της Ολυμπιακής στην MIG.
68. ΑΣΕΠ : κάτω από τους νόμους Πεπονή κατασκεύασαν τις περίφημες ‘αποκαταστατικές’ διατάξεις του άρθρου 25 και του Ν. 2190, που ουσιαστικά παραβίαζαν το νόμο για το ΑΣΕΠ, καταργούσαν την έννομο τάξη και ανάγκαζαν το ίδιο το ΑΣΕΠ να διαπιστώνει με εκθέσεις του χιλιάδες παράνομες κομματικές προσλήψεις κυρίως συμβασιούχων. Ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα πασοκοκρατείται, αφού επί 20 χρόνια είχαν διοριστεί πάνω από 1 εκ. ‘πράσινα’ παιδιά….. Παρόλα αυτά ο σοσιαλιστικός τύπος επιμένει ότι ο δημόσιος τομέας κατακλύστηκε από γαλάζια παιδιά. Καλό το παραμύθι αλλά χωρίς δράκους. Πολύ σωστά επισημαίνει ο Δ. Ρίζος : «πώς συμβαίνει η ΝΔ να διορίζει γαλάζια παιδιά στο δημόσιο και αυτά να τρέχουν να ψηφίζουν Πασόκ, αφού όλα τα συνδικάτα των εργαζομένων στο δημόσιο ελέγχονται από το Πασόκ». Προτεραιότητα στους διορισμούς έχουν πάντα τα «πράσινα παιδιά» και γι’ αυτό το Πασόκ και τα ελληνικά ΜΜΕ δημιουργούν με το παραμικρό τον σκανδαλοθηρικό θόρυβο των «γαλάζιων παιδιών». Έτσι ώστε όποιος θέλει να διοριστεί στο δημόσιο να μπορεί μόνο μέσω ΠΑΣΟΚ. Πρέπει όλοι οι Έλληνες να εμπεδώσουν ότι το ΠΑΣΟΚ έχει κάθε δικαίωμα να διορίζει τους δικούς του και να «μην ανοίγει μύτη», ενώ εάν η ΝΔ προχωρήσει σε κομματικούς διορισμούς (όπως πολύ έξυπνα και ΕΜΜΕΣΑ με πατέντες τύπου ΑΣΕΠ το ΠΑΣΟΚ έκανε), τότε να κατηγορείται η ΝΔ για αναξιοκρατία και έλλειψη διαφάνειας στις προσλήψεις. Το ρεκόρ των διορισμών κατέχει το ΠΑΣΟΚ, που πέτυχε 180.000 (ΕΚΑΤΟΝ ΟΓΔΟΝΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ) προεκλογικούς διορισμούς στο δημόσιο ΜΟΝΟ την προεκλογική περίοδο του 1989!!!
69. Το φιάσκο της οδούς Νιόβη στις 23/9/1998 : με την καταδίωξη του επικίνδυνου Σορίν Ματέι που με μια χειροβομβίδα απέδειξε την πλήρη ανεπάρκεια της αστυνομίας και της ηγεσίας της. Τραγικό θύμα της ιστορίας, η 25χρονη Αμαλία Γκινάκη. Μετά το φιάσκο ο Σημίτης διόρισε αρχηγό της ΕΛ.ΛΑΣ τον αντιστράτηγο Γεωργακόπουλο, την ίδια στιγμή που ο εισαγγελέας Γεράκης ερευνούσε σκάνδαλα που εμπλέκονταν ο Γεωργακόπουλος. Αργότερα τον επιβράβευσαν με τη Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας του Υπουργείου Εσωτερικών.
70. Υπόθεση Πάσσαρης : δολοφόνησε δύο αστυνομικούς κατά τη διάρκεια απόδρασής του από το νοσοκομείο που είχε μεταφερθεί. Πρέπει να αναφέρουμε και τη μετέπειτα πλήρη αδυναμία σύλληψής του. Γιατί ο αστυνομικός να ριψοκινδυνεύσει τη ζωή του όταν είναι διορισμένος πρασινικαρτούχος;
71. Διαφθορά : το 2003 ο Μισέλ Ζοσεράν πρόεδρος της γαλλικής αμυντικής βιομηχανίας THALES κατήγγειλε για δωροδοκία μέλος της ελληνικής κυβέρνησης για να αναλάβει η εταιρεία του, την αναβάθμιση έξι φρεγατών του πολεμικού ναυτικού. Υποστήριξε ότι η δωροδοκία είναι αναπόφευκτη στην Κορέα, Ιταλία, Ελλάδα και Αφρική. Γαλλικές εφημερίδες υποστήριξαν με στοιχεία, ότι η ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων δόθηκε στους Αμερικάνους βάσει της μεγαλύτερης δωροδοκίας αφού ο THALES δωροδοκούσε τον υπουργό Άμυνας από 7% – 10% και δεν πήρε το έργο. Όσο για τη δωροδοκία ο Έλληνας αντιπρόσωπός τους του υπέδειξε ότι πρέπει να προβλεφτεί μια δωροδοκία ύψους 7%-10% στον Έλληνα υπουργό Άμυνας. Τελικά την ασφάλεια ‘κέρδισε’ η εταιρεία του Dick Cheney (αντιπροέδρου της Αμερικής) ο οποίος και απευθύνθηκε κατευθείαν στο Σημίτη και στο Χρυσοχοΐδη και όχι σε υπουργούς του.
72. Ναυάγιο ‘Σάμινα’ και οι σχέσεις του με τη διαπλοκή στη ναυτιλία. Αποτέλεσμα του ναυαγίου ήταν 83 νεκροί και δύο μήνες μετά η αυτοκτονία Σφηνιά. Ο Σημίτης ήταν αυτός που ενίσχυσε και υποστήριξε την “Minoan Lines” ώστε να κατακτήσει σχεδόν μονοπωλιακή θέση στη ναυτιλία. Έτσι η «Μίνοαν» λειτουργούσε ανεξέλεγκτα και χωρίς τους ιδιαίτερους και απαραίτητους ελέγχους. Τρεις μέρες πριν το ναυάγιο ο μηχανικός του Σαμίνα, Αντώνης Σορώκος στέλνει γραπτή αναφορά στην εταιρεία, κρίνοντας το πλοίο , αναξιόπλοο. Άσχετα από τις απόψεις μελών του πληρώματος δύο είναι οι εκδοχές του ναυαγίου. Ή το πλοίο είχε μηχανική βλάβη και κανείς δεν έδωσε σημασία ή τη βλάβη την παρουσίασε εκείνη τη στιγμή, λόγω της πλημμελούς συντήρησης. Το πλοίο βυθίστηκε 20 λεπτά μετά την πρόσκρουσή του στις Πόρτες, γιατί δε διέθετε στεγανά, που θα καθυστερούσαν ή θα απέτρεπαν τη βύθισή του. Οι χώροι που έπρεπε να είναι στεγανά είχαν μετατραπεί σε καμπίνες, ενώ τα σωστικά μέσα ήταν ανύπαρκτα. Οι μηχανισμοί του υπουργείου από την άλλη είχαν πραγματοποιήσει πλημμελείς ή εικονικούς ελέγχους αξιοπλοΐας που πολλές φορές συνοδεύονταν και από το αντίστοιχο φιλοδώρημα.
73. Για τέσσερα κακουργήματα ασκήθηκε δίωξη κατά του πρώην γενικού διευθυντή του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Παπακωνσταντίνου και της χρηματιστηριακής εταιρείας ΑΡΤΙΟΝ για τα ομόλογα του Ταμείου Εθνικής Οδοποιίας (ΤΕΟ).
74. Ληστρικό πασοκικό σκάνδαλο 1 δις € στην ΕΑΒ : οι κυβερνήσεις του Πασόκ για να «στρογγυλοποιήσουν» τα τεράστια ελλείμματα της εταιρείας αλλά και κυρίως για να τα «εξαφανίσουν» κάτω από το χαλί, τα «έβαζαν» σε ειδικό λογαριασμό «αναπόσβεστων εξόδων ιδρύσεως της εταιρείας»!
75. Το 2001 το Πασόκ για να καλύψει ένα χρέος 2,8 δις έστησε τη μεγαλύτερη κομπίνα στην ελληνική ιστορία : το πράσινο δομημένο ομόλογο του 2001 με τις 18 τράμπες. Δομήθηκε ένα ομόλογο-τέρας ονομαστικής αξίας 6,1 δις Ευρώ και πάνω σ’ αυτό “παίχτηκαν” 18 τράμπες (swaps). Το οφειλόμενο ποσό, από τους λάθος χειρισμούς από 2,8 δις Ευρώ ανήλθε στα 54 δις Ευρώ.
76. Η λεηλασία των ταμείων από το Πασόκ. Για τα ταμεία αυτά σήμερα κόπτεται… Το 2002 – 2003 χάθηκαν μόνο μέσω της “Ακρόπολις” χρηματιστηριακής, σε παιχνίδι με ομόλογα 5,5 εκ. €. Συνολικά χάθηκαν από τα σαΐνια του Πασόκ πάνω από 3,5 δις € (1,3 τρις δρχ.) μόνο από το 1999-2002. Και μιλάμε για τα λεφτά που τζόγαραν στο χρηματιστήριο, αφήνοντας λυτές και λυσσασμένες τις διοικήσεις των ταμείων να κάμουν παιχνίδι. Επένδυσαν 5,22 δις € συνολικά σε μετοχές και άφησαν μόνο με 1,76 δις €. Το 2002, ο Υπ. Οικονομίας Χριστοδουλάκης καλούσε τις διοικήσεις του ΙΚΑ να παίξουν σε πολυετή ομόλογα για να καλύψουν τα ελλείμματά τους.
77. Σκάνδαλο ΑΡΙΑΔΝΗ : το 2000 το ελληνικό δημόσιο δανείστηκε 650 εκ. €, από την off shore εταιρεία ARIADNE S. A. (ISIN:XS0121591704) με έδρα το Λουξεμβούργο, βάζοντας υποθήκη μέχρι το 2013 τα έσοδα των λαχείων. Οι μίζες που έπεσαν ξεπερνούν τα 7,5 εκ. €. Το Πασόκ υποχρεούται να απαντήσει : …το Πασόκ σφυρίζει ΚΛΕΦΤΙΚΑ!
78. Οι αμαρτωλές και ταυτόχρονα «ιερές» μπίζνες Πασόκ με τη Μονή Τοπλού ή πως παρέδωσαν 26.000 στρέμματα στη μονή Τοπλού σα να ήταν δικά τους. Φυσικά οι «ιερές» μπίζνες του «κινήματος» είναι «δημοκρατικές» και εγκεκριμένες από τους «αγωνιστές» της «μεγάλης δημοκρατικής παράταξης».
79. Η πώληση των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός ΑΕ» έναντι του «ασήμαντου» ποσού των 11 εκατ. €, όταν τον Ιούνιο του 2004, έξι μήνες μετά τη συναλλαγή, διεθνής εταιρεία παροχής συμβουλών υπολόγισε την αγοραία αξία των Μεταλλείων στα 408 εκατ. €. Δηλαδή τριάντα πέντε φορές μεγαλύτερη της τιμής που τελικά ξεπουλήθηκαν με τις γνωστές μεθόδους Πασόκ και με συνοπτικές διαδικασίες. Ακόμα και η Κομισιόν βλέπει σκανδαλώδης παρατυπίες στη συγκεκριμένη υπόθεση!
80. Η είσοδος των ΜΑΤ στο Πολυτεχνείο το Νοέμβρη του 1995 επί υπουργίας Σήφη Βαλυράκη στο Δημοσίας Τάξεως. Χρειάστηκαν 20 κλούβες για να μεταφέρουν τους 472 συλληφθέντες εκ των οποίων οι 140 ήταν ανήλικοι. Τα ελληνικά ΜΜΕ ασχολήθηκαν ελάχιστα. Η είδηση «δεν έκαμε το γύρο του κόσμου»!!!
81.Εκποίηση 20 τόνων χρυσού από την Τράπεζα της Ελλάδος: Όταν οι σύντροφοι του κινήματος δεν άφησαν ούτε κολυμπηθρόξυλο από τα δημόσια ταμεία και τις τράπεζες, ενώ παράλληλα οι δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδας χτυπούσαν παγκόσμιο πρωταθλητισμό, τα οικονομολογικά σαΐνια της κυβέρνησης Σημίτη σοφίστηκαν νέες πατέντες!* Τον Αύγουστο του 2003, ντάλα κατακαλόκαιρο και μέσα στην δίνη που δημιούργησε η επίθεση στο Ιράκ στις 23 Μαρτίου του ίδιου χρόνου, (όταν οι Έλληνες έβλεπαν το Χρηματιστήριο Αθηνών στις 1400 μονάδες και τις υπό κατάρρευση σήμερα Morgan Stanley και Lechman να δίνουν τιμές για την Εθνική και την Άλφα γύρω στα 7(!) ευρώ), ο “σύντροφος” Σημίτης και η επιλογή του για την ηγεσία του κορυφαίου οργάνου την εθνικής οικονομίας κ. Γκαργκάνας, αποφάσισαν με πλήρη μυστικότητα να εκποιήσουν 20 τόνους από τα αποθέματα χρυσού της Ελλάδος. Μεταφέροντας εκτός της χώρας την ανάλογη ποσότητα από τα “χρυσά νομίσματα και τα πλακίδια που αγόραζε από τους ιδιώτες”, -πρώτη φορά μετά την Γερμανική Κατοχή- επειδή -λένε οι κ.κ. του ΠΑΣΟΚ- “ο χρυσός σ΄ αυτήν την μορφή δεν ήταν εμπορεύσιμος(!)”, … έτσι αποφάσισε να “αναβαθμίσει” ποιοτικά αυτά τα χρυσά νομίσματα και πλακίδια που αγόραζε από το κοινό και να τα μετατρέψει σε ράβδους διεθνών προδιαγραφών που είναι… εμπορεύσιμες (!) “…Το ένα τέταρτο από αυτήν την ποσότητα (20 τόνοι) αποφασίσθηκε να πωληθεί προκειμένου να επενδυθεί σε ασφαλείς τοποθετήσεις που αποφέρουν αποδόσεις από 2 – 4% (!!!!) (όπως π.χ. ομόλογα ευρωπαϊκών κυβερνήσεων) έναντι της σχεδόν μηδενικής απόδοσης των τοποθετήσεων σε χρυσό (!!!!) και δεν τίθεται θέμα εκχώρησης του προϊόντος της ρευστοποίησης σε οποιονδήποτε τρίτο, η οποία άλλωστε αποκλείεται και από την ισχύουσα νομοθεσία…” *Αυτοί οι κύριοι σήμερα, βγαίνουν και μιλάνε για “διασφάλιση της δημόσιας περιουσίας” και “σκάνδαλα με ομόλογα”!
82. Σκάνδαλο Αλέξανδρος Χρυσανθακόπουλος, ο “Mr. Φρουτάκιας”, ο οποίος έπαιζε παράνομο τζόγο στο μαγαζί γνωστού τοκογλύφου των Πατρών, την ίδια στιγμή που ήταν Πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής καταπολέμησης του παράνομου τζόγου!!! Όταν τον έπιασαν στα πράσα, προσπάθησε να κάνει αλισβερίσι με τους δημοσιογράφους για να μη βγουν οι προσωπικές του ενασχολήσεις στη φόρα.
83. Τα άρματα μάχης Λέοπαρντ τα οποία η κυβέρνηση Σημίτη αγόρασε 7 (ΕΠΤΑ) φορές ακριβότερα απ’ ότι η Τουρκία (2 δις δρχ.).
84.Τα προβληματικά γερμανικά υποβρύχια κόστους 750.000.000.000 δρχ. (750 δις, τιμή πενταπλάσια του πραγματικού κόστους)! Η Γερμανία ακόμα πιέζει την Ελλάδα για την αποδοχή της αγοράς!
85. Μόνο για τόκους από τα χρέη του Πασόκ, μία τετραμελής οικογένεια πληρώνει 4.000 ευρώ το χρόνο. Κάθε Έλληνας, μόνο για τόκους πληρώνει 1.000 ευρώ. Συνεπώς, κανένας Έλληνας δεν τολμά να φανταστεί τι θα γινόταν αν η κρίση είχε ξεσπάσει με κυβέρνηση Πασόκ και με τα δημοσιονομικά μεγέθη του 2004.
86. Η επιβολή υποχρεωτικής διόρθωσης των δημοσιονομικών στοιχείων, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κατά πέντε φορές! Η έκτη ήταν τον Απρίλιο του 2004 και αφορούσε φυσικά κυρώσεις στα δημοσιονομικά στοιχεία που παρέδωσε το Πασόκ στην κυβέρνηση της ΝΔ.
87. Το περίφημο «άρθρο 4» που κήρυξε «παράνομες» τις απεργίας με το πρόσχημα της εργασιακής ειρήνης για την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων.
88. Οι μεγαλύτερες αυξήσεις σε καταναλωτικά είδη πρώτης ανάγκης έγιναν μεταξύ Δεκεμβρίου 2000 και Δεκεμβρίου 2003! Ξέρετε ότι το καλοκαίρι του 2003 μόνο τα οπωρολαχανικά αυξήθηκαν κατά 36%;
89. Ο νόμος περί ευθύνης υπουργών: ένα νομικό κατασκεύασμα που εμπεριέχει ολόκληρη την κουλτούρα ατιμωρησίας και αποφυγής ευθυνών του «πανελλήνιου σοσιαλισμού».
90.”οι συμβασιούχοι” : Κατά την τριετία 2001-2004 το κίνημα προχώρησε στον διορισμό 250.000 συμβασιούχων στην δημόσια διοίκηση για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους, χωρίς να το επιτρέπουν τα οικονομικά δεδομένα της εποχής. Το ΠΑΣΟΚ τους διατήρησε σε καθεστώς ομηρίας, και έβαλε την επόμενη κυβέρνηση να τους μονιμοποιήσει. Πράγμα αδύνατο οπότε το ΠΑΣΟΚ κατηγόρησε την κυβέρνηση της ΝΔ, ότι δεν προχώρησε στην μονιμοποίησή τους. Σύμφωνα με το συμβούλιο επικρατείας μονιμότητα εδικαιούντο όσοι υπάλληλοι κάλυπταν “πάγιες και διαρκείς ανάγκες”, δηλαδή πολλοί λιγότεροι από όσους «αφιλοκερδώς» διόρισε η «μεγάλη δημοκρατική παράταξη».
90+1: «Σκάνδαλο Siemens» : Στα πρακτικά της δίκης για την Siemens στο Μόναχο είναι καταγεγραμμένο ότι για τις δουλειές της Siemens στην Ελλάδα δόθηκαν μίζες περίπου 100 εκατομμύρια ευρώ. Μέχρι στιγμής είναι σίγουρο ότι ένα εκατομμύριο εξ’ αυτών μεταφέρθηκε στα ταμεία του Πασόκ, μέσω Τσουκάτου.
Σκάνδαλα ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
2004
1. Χρηματισμός στο υπουργείο Τουρισμού. Την ιστορία έφερε στο φως ο υφυπουργός Τουρισμού, Αναστάσιος Λιάσκος. Σε συνέντευξη Τύπου που ο ίδιος συγκάλεσε, δήλωσε ότι παρέπεμψε στη Δικαιοσύνη τον διευθυντή του ιδιαίτερου γραφείου του και δύο φορές εκλεγμένο δημοτικό σύμβουλο στα Ψαχνά Εύβοιας, Ιωάννη Κεραμιδά, λόγω καταγγελίας από επιχειρηματία ότι ο κ. Κεραμιδάς ζήτησε οικονομικά ανταλλάγματα προκειμένου να διευθετήσει υπόθεσή του.
2. Παράνομη μεταγραφή του γιου του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης. Την παραίτησή του, υπέβαλε “για λόγους προσωπικής και πολιτικής ευθιξίας” στον πρωθυπουργό, o Σάββας Τσιτουρίδης, μετά από ερώτηση της Συλβάνας Ράπτη στη Βουλή για μετεγγραφή “φοιτητή – υιού υπουργού της Κυβερνήσεως, για λόγους ασφαλείας, ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων”. Ο εν λόγω φοιτητής, του οποίου η πρώτη αίτηση μετεγγραφής είχε απορριφθεί, επανήλθε με ένσταση, στην οποία επικαλείτο λόγους ασφαλείας, εξ αιτίας “της υπουργικής ιδιότητος του πατέρα του και σε συνδυασμό με την επικείμενη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων”.
3. Η απογραφή που οδήγησε στην επιτήρηση. Η διενέργεια της δημοσιονομικής απογραφής, δηλαδή της απογραφής της κατάστασης της οικονομίας, ήταν μία από τις πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας μόλις ανέλαβε την εξουσία μετά τις εκλογές του Μαρτίου του 2004. Η κίνηση αυτή σημάδεψε την οικονομία της χώρας και αποτελεί ακόμα και σήμερα ένα από τα βασικά σημεία αντιπαράθεσης των 2 μεγάλων πολιτικών παρατάξεων της χώρας, αλλά και βάση κριτικής για πολλές οικονομικές αποφάσεις από όσες ακολούθησαν.
4. Η πτώση του ελικοπτέρου Σινούκ. Σε έκρηξη οφειλόταν η πτώση του ελικοπτέρου Σινούκ η οποία στοίχισε τη ζωή στον Αρχιεπίσκοπο Αλεξανδρείας Πέτρο και σε άλλα 17 μέλη της συνοδείας του στις 11/9/2004, χωρίς ποτέ να διερευνηθεί ολοκληρωμένα το θέμα και να κατολογισθούν ευθύνες. Το πόρισμα ήταν ελλιπές και αντιφατικό και η κατασκευάστρια εταιρεία BOEING αρνήθηκε να παράσχει τα στοιχεία των πειραματικών στοιχείων του ελικοπτέρου (Crash Tests).
2005
5. Υπόθεση Βασικού Μετόχου. Ανετράπη ριζικά η βασική φιλοσοφία του νόμου περί βασικού μετόχου, ότι δηλαδή όποιος έχει ΜΜΕ δεν μπορεί να συνάπτει δημόσιες συμβάσεις, αλλά και με την αυστηροποίηση των ποινών στην περίπτωση που τα δικαστήρια κρίνουν ότι υπήρξε όντως αθέμιτη επιρροή. Αντί να λειτουργεί υπέρ της αξιοκρατίας ο νόμος εξυπηρετούσε συμφέροντα τεραστίων διαστάσεων. Εντέλει ο νόμος καταργήθηκε.
6. Ο διευθυντής του κ. Δούκα. Ο διευθυντής του γραφείου του υφυπουργού Οικονομίας Π. Δούκα, Β. Γούλας, ήταν ο συνταξιούχος (προτού τον επαναφέρει ο κ. Δούκας) που είχε προσφύγει στη Δικαιοσύνη για τα αναδρομικά του ΛΑΦΚΑ. Ως διευθυντής, παραιτήθηκε από την ένσταση που είχε υποβάλει -κίνηση που σήμαινε ότι η επόμενη δικαστική προσφυγή συνταξιούχου που θα τελεσιδικούσε θα ήταν ύστερα από τρία ως πέντε χρόνια, με κίνδυνο να χαθούν τα αναδρομικά.
7. Προσλήψεις εκτός ΑΣΕΠ. Ο στενός συνεργάτης του υπουργού Εσωτερικών, Πρ. Παυλόπουλου, Α. Χούπης, είχε αναλάβει επ’ αμοιβή μέσω εταιρείας να διαμορφώσει τους όρους προκήρυξης και αξιολόγησης αιτήσεων για προσλήψεις στο Δημόσιο εκτός ΑΣΕΠ, και συγκεκριμένα την πρόσληψη 300 υπαλλήλων στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.
8. Απαγωγές Πακιστανών. Οι μαζικές απαγωγές Πακιστανών στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 2005, μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Λονδίνο, ήταν γεγονός και όχι «προβοκάτσια ή φάρσα», όπως είχε υποστηρίξει ο πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης, Γ. Βουλγαράκης. Σε αυτό το κεντρικό συμπέρασμα κατατείνει, μετά από πολύμηνη έρευνα, το πόρισμα της Εισαγγελίας Πρωτοδικών. Οι απαγωγές Πακιστανών πραγματοποιήθηκαν από όργανα των ελληνικών κρατικών υπηρεσιών, όπως δήλωσαν ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Δ. Λινός και ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών Δ. Παπαγγελόπουλος.
9. Τα γλυκά και ο κ. Γιακουμάτος. Στις 21 Οκτωβρίου 2005 οι συνεργάτες του υφυπουργού Απασχόλησης κ. Γ. Γιακουμάτου μπήκαν στο γραφείο του στον 3ο όροφο του υπουργείου και του έδωσαν ένα κουτί γλυκά, λέγοντάς του ότι μέσα έχει μια επιταγή, αξίας 5.000 ευρώ. Το είχε αφήσει στο γραφείο του συνεργάτη τού υφυπουργού, Γ. Ρεμπή, η 60χρονη Ελένη Βουγλάνη, η οποία παραπέμφθηκε στη Δικαιοσύνη μετά την καταγγελία του περιστατικού από τον ίδιο τον κ. Γιακουμάτο, με την κατηγορία ότι επιχείρησε να δωροδοκήσει τον συνεργάτη του προκειμένου να τακτοποιήσει επαγγελματικά τον γιο της.
10. Οι κουμπάροι και το καρτέλ του γάλακτος. Οι συναλλαγές των επιχειρηματιών για τη μείωση των προστίμων τους εις βάρος των καταναλωτών, σχετικά με το καρτέλ του γάλατος που εμπλέκει και στελέχη της εταιρείας ΜΕΒΓΑΛ. Για να μειωθεί το πρόστιμο των 25 εκατ. ευρώ, έπρεπε η εταιρεία να καταβάλει το ποσό των 2,5 εκατ. ευρώ ως αντίτιμο. Σύμφωνα με την κατάθεση του προέδρου της ΜΕΒΓΑΛ κ. Παπαδάκη, του υπεδείχθει ότι τα χρήματα θα έπρεπε να κατατεθούν σε θυρίδα, με τραπεζική επιταγή.
11. Παροχή κρατικής διαφήμισης σε υπόδικο. Την παραίτηση του υφυπουργού Οικονομικών, Αδάμ Ρεγκούζα, ανακοίνωσε ο Θ. Ρουσόπουλος. Σύμφωνα με βίντεο που προβλήθηκε στην τηλεοπτική εκπομπή «Ζούγκλα», ο κ. Ρεγκούζας ομολόγησε ότι χορήγησε κρατική διαφήμιση σε περιφερειακό μέσο ενημέρωσης, στον ιδιοκτήτη του οποίου, Βασίλη Χρηστίδη, είχε ασκηθεί δίωξη για σύσταση συμμορίας και απάτη, ενώ είχε εκτίσει ποινή φυλάκισης για κακουργηματικές πράξεις και στη Δικαιοσύνη εκκρεμούν ακόμη υποθέσεις του.
12. Παραδικαστικό κύκλωμα. Στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων για εμπλοκή στο παραδικαστικό κύκλωμα κάθισαν ο πρώην βουλευτής Πέτρος Μαντούβαλος και ο πρώην πρόεδρος Πρωτοδικών Ευάγγελος Καλούσης. Ο Πέτρος Μαντούβαλος αντιμετώπισε τις κατηγορίες: ηθική αυτουργία σε κατάχρηση εξουσίας, νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, απόπειρα κακουργηματικής απάτης, απόπειρα παράβασης του νόμου περί μεσαζόντων, απάτη από κοινού από την οποία η ζημιά είναι ιδιαίτερα μεγάλη, απόπειρα εκβίασης και παράβαση του νόμου περί μεσαζόντων από κοινού.
13. Ο «άνθρωπος του υπουργού». Η εσπευσμένη αποπομπή του πρώην προέδρου του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας, Αγγ. Οικονομόπουλου, από τον Δεκέμβριο του 2005, οφειλόταν σε επιστολή που είχε στείλει στο Μέγαρο Μαξίμου ο επιχειρηματίας Π. Εμφιετζόγλου και στην οποία, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής, του απέδιδε ότι είχε ζητήσει «μίζα» για να δώσει εντολή εκταμίευσης ποσού που όφειλε ο Οργανισμός.
2006
14. Υποκλοπές Vodafone. Το μεγαλύτερο σκάνδαλο, από την αρχή της διακυβέρνησης ως την περίοδο που έγινε γνωστό. Το σκάνδαλο των υποκλοπών έπεσε ως «κεραυνός εν αιθρία» στις 2 Φεβρουαρίου, όταν τρεις υπουργοί, σε κοινή συνέντευξη Τύπου, αποκάλυψαν κύκλωμα υποκλοπών τηλεφωνικών συνδιαλέξεων σε τηλέφωνα πολιτικών -και όχι μόνο προσώπων-ένας εκ των οποίων και ο ίδιος ο πρωθυπουργός.
15. Ξυλοδαρμοί φοιτητών σε καταλήψεις. Η πρώτη συστηματοποιημένη επίθεση της Νέας Δημοκρατίας στα εκπαιδευτικά έρχεται το καλοκαίρι του 2006, με προπαγάνδα και ξύλο από την πλευρά των ΜΑΤ κατά των φοιτητών και λοιπών μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας, που εναντιώνεται στο Νέο νόμο-πλαίσιο. Οι υπουργοί Γιαννάκου και Πολύδωρας “βαρούσαν” τα τύμπανα του πολέμου και ο υπουργός Επικρατείας Θ. Ρουσόπουλος, μαζί με την υπόλοιπη κυβέρνηση, διατηρούσε το πόστο της προπαγάνδας.
16. Πυρκαγιές στη Χαλκιδική. Ανεξέλεγκτες πυρκαγιές στη Χαλκιδική με απολογισμό πολλών καμένων στρεμμάτων. Η ολιγωρία του κρατικού μηχανισμού ήταν για άλλη μια φορά καταστροφική. Η έλλειψη διαθέσιμων πυροσβεστικών αεροσκαφών σε συνδυασμό με τις δεδομένες ακραίες καιρικές συνθήκες και την έλλειψη προληπτικών μέτρων, είχε ως συνέπεια να μετατραπεί σε στάχτη η Κασσάνδρα Χαλκιδικής και να χαθούν ανθρώπινες ζωές. Για άλλη μια φορά, δεν υπήρξε καμία παραίτηση, καθώς Πρ. Παυλόπουλος (υπουργός Εσωτερικών) και Β. Πολύδωρας (τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης) δήλωσαν ότι έγινε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό.
17. Υπόθεση Ζαρντινιέρα. Ο άγριος ξυλοδαρμός του Κύπριου φοιτητή, Αυγουστίνου Δημητρίου, μπροστά στο ξενοδοχείο ABC στη Θεσσαλονίκη από τους αστυνομικούς της ασφάλειας Θεσσαλονίκης, συγκλόνισε το πανελλήνιο. Ο φοιτητής περπατούσε σε κεντρικό δρόμο της Θεσσαλονίκης όταν δέχτηκε απρόκλητα την επίθεση αστυνομικών. Αρκετές ώρες πριν, είχε προηγηθεί πορεία για την εξέγερση του Πολυτεχνείου στην οποία όμως ο ίδιος δεν είχε συμμετάσχει. Μετά τον ξυλοδαρμό, οι αστυνομικοί δήλωσαν ότι «ο φοιτητής έπεσε και χτύπησε σε παρακείμενη ζαρντινιέρα»…Ευτυχώς ο νέος σώθηκε, αλλά με αρκετά τραύματα, ενώ οι υπεύθυνοι…έπεσαν στα μαλακά.».
18. Ο «εγκέφαλος» και ο κ. Καλλιώρας. Η υπόθεση του 38χρονου αποστράτου και πρώην υπευθύνου ασφαλείας του βουλευτή Φθιώτιδας της ΝΔ κ. Η. Καλλιώρα, κ. Α. Λιαρτή, ο οποίος έχει συλληφθεί ως «εγκέφαλος» της ένοπλης ληστείας της χρηματαποστολής του Καζίνου Πάρνηθας με λεία 1,5 εκατ. ευρώ, προκάλεσε ισχυρές δονήσεις στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Την άδεια οπλοφορίας, του την είχε εξασφαλίσει ο κ. Καλλιώρας, ως μέλους της προσωπικής του φρουράς. Ακάλυπτες επιταγές και κλοπές συγκαταλέγονται επίσης στο πλούσιο «βιογραφικό» του. Ο κ. Καλλιώρας είχε μεσολαβήσει μάλιστα και για την επαναφορά του στην Πολεμική Αεροπορία, αίτημα που απορρίφθηκε λόγω του παρελθόντος του.
19. Ο «ψευδομάρτυρας» του κ. Μιχαλολιάκου. Το 1999 ο τότε υφυπουργός Άμυνας Β. Μιχαλολιάκος κατηγορήθηκε για εμπλοκή σε τροχαίο ατύχημα. Ο άνθρωπος που κατέθεσε «αυθορμήτως» ως «αυτόπτης μάρτυρας» υπέρ του υφυπουργού , ο Π. Σαλούφας, αποδείχτηκε ότι ήταν συμπατριώτης και στενός συνεργάτης του από τα χρόνια της ΟΝΝΕΔ. Μάλιστα ήταν από τους πρώτους που διορίστηκαν στις 30 Μαρτίου 2004 στο πολιτικό γραφείο του Μιχαλολιάκου. Στην υπόθεση εμπλέκεται και ο διευθυντής του γραφείου του Χ. Λύτρας, ο οποίος φέρεται να ήλθε σε επαφή με τον Σαλούφα, με τον οποίο επίσης γνωρίζονταν από την ΟΝΝΕΔ.
20. Αυτοκτονία Τσαλικίδη. Ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Ιωάννης Διώτης αποφάνθηκε: ο θάνατος του Κώστα Τσαλικίδη, στέλεχος της Vodafone, οφείλεται σε αυτοκτονία η οποία συνδέεται αιτιωδώς με το θέμα των τηλεφωνικών υποκλοπών. Σύμφωνα με τον εισαγγελικό λειτουργό, ο Τσαλικίδης γνώριζε ότι γίνονταν υποκλοπές, στο πλαίσιο των υπαλληλικών του καθηκόντων.
21. Εξαγορά Γερμανός από Cosmote. «Η διοίκηση της Cosmote ενήργησε δολίως και με σκοπιμότητα, προς εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων και δη να ωφελήσει τον Πάνο Γερμανό». Σε αυτό συνηγορούν, ανάμεσα σε άλλα, οι ποινικές διώξεις που ασκήθηκαν – με αφορμή την εξαγορά της Γερμανός από την Cosmote – για τα εξής αδικήματα: Απιστία που στρέφεται κατά υψηλόβαθμων στελεχών της Cosmote, ηθική αυτουργία σε απιστία που στρέφεται κατά του επιχειρηματία, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα, χειραγώγηση αγοράς από κοινού και κατ’ εξακολούθηση κατ’ επάγγελμα και συνήθεια που στρέφεται κατά επτά προσώπων αντικριστών και ατόμων που εμπλέκονται με την επιχείρηση και ηθική αυτουργία στη χειραγώγηση.
2007
22. Το σκάνδαλο των ομολόγων. Μία υπόθεση η οποία έφερε στην επιφάνεια το ζήτημα της διαχείρισης των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων. Βασικός στόχος του Υπουργείου Απασχόλησης ήταν να γίνονται αγορές σύνθετων και μη ομολόγων, χωρίς να υπάρχουν τα κατάλληλα πρόσωπα τα οποία θα μπορούσαν να ελέγξουν πιθανές έκνομες ενέργειες, οι οποίες σημειώνονταν, σε βάρος των οικονομικών του ελληνικού Δημοσίου. Παρά τις πιέσεις της αντιπολίτευσης και της κοινής γνώμης, ο τότε Υπουργός Απασχόλησης, Σάββας Τσιτουρίδης, δεν απομακρύνθηκε από την κυβέρνηση για το ζήτημα των ομολόγων αλλά εξαιτίας της υπόθεσης στην οποία εμπλέκονταν ο στενός του συνεργάτης Ευγένιος Παπαδόπουλος.
23. Εμπλοκή συνεργάτη του Τσιτουρίδη με το Χρηματιστήριο. Ο Τσιτουρίδης πρωταγωνιστεί ακόμα μια φορά με την εμπλοκή του συνεργάτη του Ευγένιου Παπαδόπουλου, στο σκάνδαλο του ΠΑΣΟΚ με το Χρηματιστήριο. Ο εφέτης ανακριτής ζήτησε το άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών του Παπαδόπουλου στο πλαίσιο της έρευνας για την υπόθεση του Χρηματιστηρίου την περίοδο 1999-2000, καθώς από στοιχεία που απέστειλε η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, προέκυπτε εμπλοκή του Παπαδόπουλου μέσω εταιρείας που είχε σε συγκεκριμένη υπόθεση χειραγώγησης μετοχών. Ο Καραμανλής ζήτησε την παραίτηση Τσιτουρίδη.
24. Βαρβιτσιώτης και Μύκονος. Στην υπόθεση της Μυκόνου εμπλέκονται ο βουλευτής της ΝΔ Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης και ο πρώην ειδικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας Ευγένιος Παπαδόπουλος. Η υπόθεση αφορά την αγορά εκτάσεων στην Μύκονο και τη μεταπώλησή τους αργότερα, με τη βοήθεια μιας off shore εταιρίας που έχουν ιδρύσει τα ίδια άτομα, στο εξαπλάσιο της αρχικής τιμής. Οι μεταβιβάσεις γίνονταν με προεκτίμηση της εφορίας.
25. Πυρκαγές στην Πάρνηθα. Ο προάγγελος των μεγάλων προεκλογικών πυρκαγιών έγινε στην Πάρνηθα. Στρέμματα έγιναν καπνός και οι εκτάσεις παραχωρήθηκαν στο Καζίνο όπως είχε συμφωνηθεί από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Η φωτιά ξεκίνησε την Τετάρτη 27 Ιουνίου το απόγευμα. Επί μία ημέρα τα ΜΜΕ μιλούσαν είτε για φωτιά στα Δερβενοχώρια είτε ότι οι πυκνοί καπνοί είναι από την φωτιά και τα λάστιχα που καίγονται στο Σχηματάρι. Το βράδυ της Πέμπτης μεταδόθηκε για πρώτη φορά η είδηση για την φωτιά στην Πάρνηθα, τότε ξεκίνησε και η κινητοποίηση της Πυροσβεστικής, του στρατού και των δήμων, αλλά η φωτιά είχε φτάσει στο τέλος της.
26. Φωτιές στην Πελοππόνησο/ Εύβοια. Οι πιο αμφιλεγόμενες και πιο πολύνεκρες πυρκαγιές είναι αυτές που στιγμάτισαν την προεκλογική περίοδο του 2007 και εξαιτίας της τρομοκρατίας έδωσαν τη νίκη και πάλι στη ΝΔ. Βιβλική καταστροφή από τις πυρκαγιές στην Πελοπόννησο. Οι φωτιές σε όλη την χώρα μέσα σε ένα 24ωρο ξεπέρασαν τις 170. Εντύπωση προκάλεσε στις αρχές το γεγονός ότι μετά τις 20:30 το βράδυ ξέσπασαν 25 νέες πυρκαγιές, με δεδομένο ότι οι φωτιές ξεσπούν συνήθως την ημέρα που οι θερμοκρασίες είναι υψηλότερες και οι άνεμοι πιο ισχυροί.
27. Τα χρέη του Αλογοσκούφη. Ο επιχειρηματίας Βασίλης Μπρέκος είχε στείλει εξώδικο στον υπουργό Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφη υποστηρίζοντας ότι στις εκλογές του 2004 η εταιρεία που εκπροσωπεί είχε αναλάβει την ταχυδρομική καμπάνια του υπουργού και ότι η εργασία αυτή στοίχισε 280.000 ευρώ αλλά δεν πληρώθηκε ποτέ. Ο Μπρέκος παρέθεσε 120 Δελτία Αποστολής στο όνομα του κ. Αλογοσκούφη και με την υπογραφή συνεργατών του που παραλάμβαναν το προεκλογικό υλικό ενώ επικαλέστηκε και τη μαρτυρία του γραμματέα της ΝΔ Λ. Ζαγορίτη στον οποίο είχε καταφύγει, στην προσπάθειά του να πάρει τα χρήματα. Ο Αλογοσκούφης αρνήθηκε οποιαδήποτε ευθύνη και γνώση του θέματος.
28. Αναψυκτήριο ο… Μαγγίνας. Πρόστιμο-μαμούθ, αλλά με πολλά «παράθυρα», επέβαλε η Πολεοδομία Μαρκόπουλου στο «αναψυκτήριο» Μαγγίνα στα Χατζήρια Κορωπίου.Το πρόστιμο ανέγερσης επτά τελικά παράνομων κτισμάτων που του επιβλήθηκε φτάνει στα 112.156 ευρώ, ενώ οφείλει και πρόστιμο διατήρησης ύψους 52.782 ευρώ για κάθε χρόνο από την κατασκευή τους. Αν η κατασκευή τους έγινε το 1997, το συνολικό πρόστιμο ξεπερνά τις 600.000 ευρώ.
29. Ζαχόπουλος: Η πτώση. Σοκ προκαλεί το απονενοημένο διάβημα του παραιτηθέντος Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Πολιτισμού, Χρήστου Ζαχόπουλου, προσωπικού φίλου του Πρωθυπουργού. Διαχείριση κοινοτικών κονδυλίων, αποχαρακτηρισμοί διατηρητέων μνημείων, παράνομοι διορισμοί, βιντεοταινίες, κομιστές dvd, και άλλα, βρίσκονται στο επίκεντρο του σκανδάλου που προηγήθηκε της απόπειρας αυτοκτονίας Ζαχόπουλου και απασχόλησε την κοινή γνώμη για πολλούς μήνες.
2008
30. To αυθαίρετο του Σουφλιά. Χωρίς αναθεωρημένη οικοδομική άδεια έχτιζε εξοχική κατοικία στην περιοχή Θυμάρι Αναβύσσου ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς. Ο Σουφλιάς είχε αγοράσει το 1999 με τη μορφή κάθετης ιδιοκτησίας δύο μερίδια σε ακίνητο που βρίσκεται στην εκτός σχεδίου περιοχή της Αναβύσσου, καθώς και το δικαίωμα να χτίσει δύο κατοικίες συνολικού εμβαδού 122 τετραγωνικών. Η αρχική οικοδομική άδεια είχε εκδοθεί το 1989. Την άνοιξη του 2005, λίγο πριν λήξει η οικοδομική άδεια ο μηχανικός υπέβαλε αίτηση για αναθεώρηση στην πολεοδομία Μαρκοπούλου. Η αρμόδια αρχιτεκτονική επιτροπή αρχικά απέρριψε τον φάκελο, αργότερα όμως τον ενέκρινε και στη συνέχεια η άδεια προωθήθηκε για να εγκριθεί για τα υπόλοιπα τμήματά της. Χωρίς όμως να ολοκληρωθεί η αναθεώρηση το χτίσιμο συνεχιζόταν. Η πλευρά του υπουργού επέρριψε την ευθύνη στον μηχανικό.
31. Ο Κουκοδήμος και ο κομιστής. Κληθείς να απαντήσει στις καταγγελίες που του απέδιδαν ότι διακόμισε πρόταση του επικεφαλής της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων, Σπ. Κλαδά, «να κλείσει η υπόθεση των 5,5 εκατομμυρίων ευρώ του Θέμου Αναστασιάδη» με αντάλλαγμα «να μην αναφερθεί το όνομά του στο θέμα Ζαχόπουλου», ο βουλευτής της ΝΔ, Κώστας Κουκοδήμος, ανεξαρτητοποιείται και προκαλεί επιπλέον «πονοκεφάλους» στην κυβέρνηση που μένει προσωρινά με 151 βουλευτές.
32. Ηλιέλαιο – δηλητήριο. Η υπόθεση της διακίνησης χιλιάδων τόνων επιμολυσμένου με ορυκτέλαια ηλιελαίου αποτέλεσε ακόμη μία απόδειξη για το γεγονός ότι οι Έλληνες καταναλωτές είναι ανοχύρωτοι σε διατροφικά σκάνδαλα. Στο επίκεντρο τέθηκαν η ετοιμότητα της πολιτείας και δη ο σχεδιασμός του ΕΦΕΤ.
33. Η εξαγορά του ΟΤΕ από τη Deutsche Telekom. Χωρίς να έχουν αξιολογηθεί όλα τα περιουσιακά του στοιχεία, ο ΟΤΕ «περνάει» στα χέρια της γερμανικής Deutsche Telekom. Εργαζόμενοι και αντιπολίτευση μιλούν για «ξεπούλημα» του κερδοφόρου ΟΤΕ και θέτουν ακόμη και ζήτημα εθνικής ασφάλειας.
34. Ο ΟΛΠ και οι Κινέζοι. Ακόμη μια περίπτωση αμφιλεγόμενης ιδιωτικοποίησης. Η κινεζική εταιρεία Cosco εξαγοράζει τον ιδιαίτερα επικερδή Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων του λιμανιού στον Πειραιά και πυροδοτεί τις αντιδράσεις εργαζομένων και αντιπολιτευόμενων κομμάτων. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι κατά τις ημέρες των διαπραγματεύσεων η μετοχή του ΟΛΠ εξακολουθούσε να διαπραγματεύεται στο χρηματιστήριο.
35. Νοθεία σε αναθεώρηση. Η αλλοίωση των ψηφοδελτίων από βουλευτές της ΝΔ, κατά τη διάρκεια διαδικασίας της Συνταγματικής Αναθεώρησης, ισοδυναμεί με παρατυπία την οποία καταγράφει βίντεο και αξιοποιεί – στο πλαίσιο της αντιπολιτευτικής του τακτικής – το ΠΑΣΟΚ.
36. Σκάνδαλο Siemens. H γερμανική εταιρεία Siemens δωροδοκούσε κρατικούς λειτουργούς για να επικρατήσει σε δημόσιους διαγωνισμούς. Ιδιωτικά κέντρα οικονομικής ισχύος, κοινοβουλευτικά κόμματα και παντελής έλλειψη διαφάνειας συνθέτουν το μωσαϊκό της υπόθεσης Siemens.
37. Λευκίμμη XYTA. Η αστυνομική καταστολή υπερβαίνει κάθε όριο. Μία έγκυος βρίσκει τραγικό θάνατο κατά τη διάρκεια των εκτεταμένων επεισοδίων στην Κέρκυρα. Οι κάτοικοι επιχειρούσαν να αποτρέψουν την εγκατάσταση χωματερής μόλις 150 μέτρα από τα σπίτια τους. Η πολιτεία «σφυρίζει» αμέτοχα.
38. Κυριάκος Μητσοτάκης και Siemens. Η κυβέρνηση καλύπτει το βουλευτή, Κυριάκο Μητσοτάκη, παρακάμπτοντας τα ερωτήματα τα οποία προκαλούν οι «αγορές» που πραγματοποίησε ο ίδιος από τη Siemens.
39. Αποπομπή Ζορμπά. «Δεν με ήθελαν ….με έφαγαν». Είναι η χαρακτηριστική αναφορά του Γιώργου Ζορμπά κατά την παραίτησή του από τη θέση του προέδρου της Εθνικής Αρχής για την καταπολέμηση της απόκτησης εσόδων από εγκληματικές ενέργειες. Ο άνθρωπος που είχε διερευνήσει το σκάνδαλο των ομολόγων, αποχώρησε εξαπολύοντας βολές προς τους υπουργούς Οικονομίας και Δικαιοσύνης.
40. Το ταξίδι Λιάπη με έξοδα της Siemens. Η γερμανική εταιρεία Siemens, πρωταγωνίστρια του γνωστού σκανδάλου, έκανε κράτηση για τον τότε Υπουργό Μεταφορών, Μιχάλη Λιάπη, για τις 16 Ιουνίου 2005, στο ξενοδοχείο Westin, της Λειψίας. Η Siemens αντιμετώπιζε ως εταιρικό της ταξίδι τη διοργάνωση της επίσκεψης, που εκπόνησε η θυγατρική της από την Αθήνα, σε Λειψία, Ζάλτσμπουργκ και Φρανκφούρτη, από τις 16 μέχρι τις 20 Ιουνίου 2005, με οργανωτή το υψηλόβαθμο στέλεχος της εταιρείας, Μιχάλη Χριστοφοράκο.
41. Αξιωματικός της ΕΛΑΣ εμπλέκεται σε σκάνδαλο υπεξαίρεσης 700.000 για το C4I. Αξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας, μέλος της δευτεροβάθμιας Επιτροπής που παρέλαβε το TETRA και Πρόεδρος της Επιτροπής Παραλαβής για το C41 κατηγορείται από την Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων για υπεξαίρεση 700.000 ευρώ εν τη υπηρεσία.
42. Σκάνδαλο ΟΣΕ. Υπέρβαρες αμαξοστοιχίες με παραποιημένα παραστατικά επιφέρουν οικονομική ζημία ύψους 1.300.000 ευρώ στον OΣE. H τιμή στην οποία αγόραζαν οι έμποροι τα παλαιά σίδερα (σκραπ) ήταν πάνω από 200 ευρώ τον τόνο. Η εταιρεία στην οποία έγινε η ανάθεση καταβάλλει μόλις 57 ευρώ ανά τόνο… Υπάλληλοι του ΟΣΕ πλαστογραφούσαν τις σχετικές συμβάσεις με στόχο το κέρδος από την παράνομη μεταφορά σκραπ.
43. Υπόθεση Παυλίδη – Χρηματισμός. Ο εφοπλιστής, Φώτης Μανούσης, καταγγέλλει ότι χρημάτισε το περιβάλλον του Υπουργού Αιγαίου, Αριστοτέλη Παυλίδη, για δρομολόγια της άγονης γραμμής. Ακόμη μια φορά περί πολιτικής ευθύνης ο λόγος, αλλά η κυβέρνηση «κωφεύει».
44. Σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου. Οι επιχειρηματικές δραστηριότητες και οι κρυφές διασυνδέσεις του ηγούμενου Εφραίμ συνιστούν το διαβόητο σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου. Η αποκάλυψη της παραχώρησης πολλών εκτάσεων στη Χαλκιδική «ταράζει τα νερά» στη δημόσια ζωή της χώρας.
50. Ο εκβιασμός του Εμφιετζόγλου. Ο επιχειρηματίας Πρόδρομος Εμφιετζόγλου καταγγέλλει ότι ο Γιάννης Αγγέλου, διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Πρωθυπουργού, ήταν ενήμερος σχετικά με τον εκβιασμό από μέλη του ΔΣ της εταιρείας Ολυμπιακό Χωριό ΑΕ σε επιχειρηματίες, ωστόσο, εκείνος του καταλόγισε ότι «άργησες να μας ενημερώσεις»…