Η «κινεζοποίηση» έχει εισβάλει βίαια στην αγορά εργασίας

 

Υπουλες, αλλά με ακρίβεια κυνικής λογικής, τόσο οι προηγούμενες που «κλείδωσαν» από την έναρξη της μνημονιακής πολιτικής όσο και οι νέες ρυθμίσεις που αναμένονται το 2014, όπως δήλωσε ο Ολι Ρεν, για τις εργασιακές σχέσεις, θα πλήξουν τα μεσαία στρώματα αφού ήδη τα «ισόγεια» και τα «υπόγεια» του κοινωνικού ιστού της χώρας έχουν εξοντωθεί.

Κι αυτό επειδή επιβάλλεται ένα μοντέλο που ήδη «κινεζοποιεί» βίαια τις εργασιακές σχέσεις στη χώρα μας, αφού θεσμοποιεί τη μετάλλαξη της αγοράς εργασίας και με τις νέες ρυθμίσεις το 2014. Ενα μοντέλο που προωθείται στους περισσότερους λαούς της Ευρώπης για να κυριαρχήσει τόσο στην ενδοευρωπαϊκή πραγματικότητα όσο και στον παγκόσμιο ανταγωνισμό, στερώντας όμως πλήρως τα εργαλεία που έχουν όλες οι μεγάλες ελεύθερες οικονομίες, όπως το τύπωμα χρήματος στις ΗΠΑ και τη Βρετανία ή ακόμα και τον εσωτερικό δανεισμό στην Ιαπωνία.

Ομως η Ευρώπη είναι χώρος πολιτικής και κοινωνικής ελευθερίας και ως τέτοια έφτασε όπου έφτασε ώς τώρα. Δεν είναι ούτε Κίνα, ούτε Ινδία, ούτε μπορεί, ούτε και πρέπει να εξελιχθεί σε κάτι τέτοιο, όσο κι αν εκβιάζεται προς αυτήν την κατεύθυνση. Αρκεί, βέβαια, και οι πτωχευμένοι λαοί να αντιδράσουν. Ευρώπη χωρίς ελευθερία δεν νοείται και ελπίζω ότι δεν θα υπάρξει.

Στη χώρα μας, δημοσιολογούντες ελαφρών ηθών και καθηγητές εργαστηρίου, παράλληλα με το ξερίζωμα του κοινωνικού κράτους εξακολουθούν να αποδύονται με φανατισμό σε μια εκστρατεία εναντίον της εργασίας: Οι εργαζόμενοι κάθε είδους -κυρίως όμως του ιδιωτικού τομέα- έριξαν δήθεν το καράβι στην ξέρα. Χωρίς κανένα δισταγμό υποστηρίζουν πως οι εργαζόμενοι ευθύνονται για τη χρεοκοπία του κράτους – αυτοί και το μεγάλο κόστος τους. Χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα τις υπαρκτές στρεβλώσεις στις ΔΕΚΟ και αλλού, που, πάντως, δημιούργησε η πολιτική εξουσία, εξακολουθούν να πρωτοστατούν σε έναν πόλεμο ανάμεσα στην εργασία και τις επιχειρήσεις, σε βάρος γενικότερα της κοινωνίας. Οι θιασώτες και προπαγανδιστές της χοντροκομμένης και μεροληπτικής αυτής ανάλυσης αποσιωπούν άλλες πικρές αλήθειες του κλεπτοκρατικού, κρατικοδίαιτου τρόπου ανάπτυξης που μας χρεοκόπησε.

Εξαθλιωμένη, βουτηγμένη στα χρέη, χωρίς καμία πιστοληπτική ικανότητα, η χώρα εκδικείται τους εργαζομένους. Η απάντηση του κοινοτικού επιτρόπου Ολι Ρεν στον Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντή, ότι «οι τρέχουσες μεταρρυθμίσεις όσον αφορά τις μισθολογικές διαπραγματεύσεις είναι το αποτέλεσμα των ειδικών δυσκολιών που αντιμετωπίζει τώρα η Ελλάδα και της ανάγκης για καλύτερη εναρμόνιση των μισθών με την οικονομική δραστηριότητα», αναδίδει έναν αφόρητα ρεαλιστικό κυνισμό. Δηλαδή, ο σύγχρονος «εργασιακός μεσαίωνας» αποκαλείται μεταρρύθμιση. Ο κατώτατος μισθός έχει διολισθήσει στα 586 ευρώ μεικτά, ενώ π.χ. στη Γαλλία βρίσκεται στα 1.400 ευρώ και στην Ολλανδία λίγο υψηλότερα.

Προφανώς η κρίση χρέους είναι δυσεπίλυτη και η ανισορροπία μεταξύ των ισχυρότερων και των πιο αδύναμων οικονομιών της Ευρωζώνης είναι «πολιτικά μη διατηρήσιμη» και παραμένει ένα «άλυτο πρόβλημα». Υπάρχει μεν η πολιτική δέσμευση για την παραμονή των υπερχρεωμένων χωρών στο ευρώ, αλλά αποτελεί μεγάλη δοκιμασία για τις χώρες με χρέη.

Είναι προφανές πως οι ιθύνουσες ομάδες στη χώρα μας δεν δέχονται αλλαγές που θίγουν την εξουσία τους και τα συμφέροντά τους, η ιστορία των «εθνικών δανείων» και της ξένης βοήθειας είναι ακριβώς ιστορία κατασπατάλησης προς όφελος αυτών των κυρίαρχων ομάδων -για να διαιωνίζεται ο τρόπος που κυβερνούν και πλουτίζουν- γιατί άλλον δεν ξέρουν. Από την εποχή της UΝRΑ ώς τα πακέτα Ντελόρ και τα ΕΣΠΑ, για να μείνουμε στα πρόσφατα παραδείγματα, αυτό συμβαίνει.

Και η ρακένδυτη ΕΛΛΑΣ των 3.900.000 νεόπτωχων, όπως υπολογίζεται, θα έχει διαλυθεί. Ντροπή. Μόνο αυτή η λέξη θα μπορούσε να περιγράψει αυτό που θα πρέπει να νιώθουν όλοι όσοι κρατούν την πολιτική και οικονομική εξουσία στα χέρια τους και διαβάζουν τα συγκλονιστικά στοιχεία του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ συνυπολογίζοντας και τις φορολογικές ρυθμίσεις. Προβλέπεται ότι μέχρι το 2013 οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι θα έχουν απολέσει το 50% του εισοδήματός τους, ενώ στο τέλος του έτους 3.900.000 άνθρωποι θα ζουν κάτω από το όριο φτώχειας. Η σφαγή σε μισθούς και συντάξεις, οι φόροι, τα χαράτσια, οι απολύσεις, τα χιλιάδες λουκέτα, με την ανεργία στο 32% στο τέλος του έτους, οδηγούν στον κοινωνικό αποκλεισμό ήτοι στα όρια της πλήρους εξαθλίωσης. Η κατάσταση είναι εφιαλτική και, δυστυχώς, εξακολουθούν να κρύβονται κάτω από το χαλί των καθώς πρέπει… αναλυτών, σχεδόν τα πάντα. Θυμίζει κάτι φαρσοκωμωδίες που ξεκινούν με ένα μικρό ψέμα, το οποίο φέρνει ένα μεγαλύτερο και πάει λέγοντας…

ΠΗΓΗ

Προς νοικοκυραίους επιστολή

Για σένα, φίλε μου, δουλεύουν όλοι αυτό τον καιρό.
Για σένα δουλεύει ο Δένδιας, για σένα δουλεύει ο Κεδίκογλου, για σένα ο Χατζηδάκης, ο Μουσουρούλης, για σένα κι ο ίδιος ο Σαμαράς.

Μπορεί και να μην τα καταφέρνουν και τόσο καλά στο δίχτυ προστασίας των αδυνάτων, στην ανάπτυξη, στον έλεγχο των τιμών, στη συλλογή των φόρων. Αλλά μοχθούν για να σου εξασφαλίσουν εσένα το αίσθημα της ασφάλειας, την τήρηση του νόμου και της τάξεως.

Για να μπορείς να νιώθεις εσύ ότι υπάρχει επιτέλους εξουσία «να βάλει σειρά σ’ αυτό το μπάχαλο» που είναι η Ελλάδα. Το ότι το μπάχαλο είναι δικό τους δημιούργημα δεν έχει και τόση σημασία. Τώρα θα το ταχτοποιήσουν για χάρη σου – με την αστυνομία.

Για χάρη σου υπόσχονται να ξεκαθαρίσουν «όλους τους λογαριασμούς» απ’ τη μεταπολίτευση και μετά. Το γεγονός ότι το «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» αποτελεί κλασική μεθοδολογία του υποκόσμου δεν τους πειράζει καθόλου – εφόσον δεν σε πειράζει κι εσένα…

Εσύ χρειάζεσαι παιδεία για το παιδί σου, υγεία για τον εαυτό σου και την οικογένειά σου, φροντίδα για τα γεράματά σου. Χρειάζεσαι πολιτισμό, αξιοκρατία, ισονομία. Κι αυτοί σπεύδουν να σου προσφέρουν αυτή την απατηλή αίσθηση της ασφάλειας και την απολύτως ρεαλιστική αίσθηση της πυγμής του κράτους. Δεν επιχειρούν να σε καθησυχάσουν, να σε τρομάξουν θέλουν.

Δεν έχει σημασία για μένα αν είσαι αναντάμ παπαντάμ δεξιός ή αν ήσουν κεντρώος, σοσιαλιστής ή ακόμα και αριστερός – ανανήψας ή όχι. Σημασία έχει που νιώθεις τώρα νοικοκύρης – που κι αυτό το καταλαβαίνω. Κι εμένα πήζει το μυαλό μου με τα χρόνια, αλλάζουν κάπως οι προτεραιότητές μου, σκέφτομαι πιο ψυχρά. Γι’ αυτό όμως κι εγώ σου λέω: βάλε το μυαλό σου να σκεφτεί!

Εντάξει, το ξέρω, το έχω αφομοιώσει, εσύ είσαι νοικοκύρης και δεν σου αρέσουν οι διαδηλώσεις, το κλείσιμο των δρόμων, τα επεισόδια, τα δακρυγόνα. Για τα επεισόδια και για τα δακρυγόνα θα συμφωνήσω βέβαια μαζί σου – σε κανέναν δεν αρέσει να τον ραντίζουν.

Σου λένε ότι οι διαδηλώσεις δεν αφήνουν τον κόσμο να μπει στο μαγαζί σου. Κάποτε το πίστευες κι εσύ – κι ίσως να ίσχυε ως ένα βαθμό.

Τώρα το ’χεις καταλάβει καλά ότι ακόμα κι αν επικρατήσει παντού απόλυτη «τάξη και ασφάλεια», και πάλι ούτε μύγα δεν θα μπαίνει στο μαγαζί σου, ελλείψει ρευστότητας. Όπως δεν έχεις εσύ, δεν έχουν κι εκείνοι. Όσο δεν έχουν εκείνοι δεν θα ’χεις ούτε κι εσύ.

Σου είπαν πως έπρεπε να κάνεις τη θεραπεία για να σωθείς, πως δεν πρέπει να αμφισβητείς τις συμβουλές του γιατρού, ούτε καν να πάρεις μια δεύτερη γνώμη, γιατί το περιστατικό ήταν επείγον. Κι εσύ τους ψήφισες, γιατί σε έπεισαν ή γιατί φοβήθηκες ή απλώς επειδή δεν σε έπεισαν οι άλλοι.

Κι έπειτα από δυο χρόνια ήρθαν οι ίδιοι και ομολόγησαν πως ήταν λάθος η θεραπεία, λάθος το φάρμακο και οι δόσεις. Αλλά για αλλαγή θεραπείας και για χορήγηση αντίδοτου ούτε κουβέντα. Ξανά μανά την ίδια θεραπεία, μέχρι να γιάνεις ή να πεθάνεις.

Καλά τα έλεγε βέβαια ο αρχηγός του κόμματος, ότι η λιτότητα σκοτώνει τον κοινωνικό ιστό, ότι δεν θα επιτρέψει να συνεχιστεί η λάθος θεραπεία, ότι θ’ αλλάξει και το πρόγραμμα και το μείγμα. Καλά τα έλεγε, μόνο που στο δρόμο λοξοδρόμησε κι άρχισε να υπογράφει δηλώσεις μετανοίας (για το καλό της πατρίδας, βέβαια – αχ, αυτή η πατρίδα!). Κι όμως συνέχισε να λέει ότι θ’ αλλάξει το μείγμα, ότι θα σε βοηθήσει να πάρεις μια ανάσα, ότι θα προχωρήσει στην ανάπτυξη. Κι εσύ τον ψήφισες πάλι, γιατί σε έπεισε ή γιατί φοβήθηκες ή απλώς επειδή δεν σε έπεισαν οι άλλοι.

Κι έπειτα, ήρθε στα πράγματα κι έκανε τα ίδια και χειρότερα.

Σε απείλησαν ότι θα φύγουμε απ’ το ευρώ και τρόμαξες. Ότι αν πάρουν την εξουσία οι άλλοι θα σου πάρουν το σπίτι, θα χάσεις τη δουλειά σου. Ότι θα ’ρθει ο Γλέζος να σου ρουφήξει τις οικονομίες με το καλαμάκι.

Τώρα τις οικονομίες σού τις ρουφάει ο Στουρνάρας με το μπουρί της σόμπας. Το σπίτι απειλούν να σου το πάρουν οι τράπεζες – αν δεν προλάβει η εφορία. Κι όσο για τη δουλειά σου, ακόμα κι όταν δεν τη χάνεις, απλώς ο εργοδότης δεν σε πληρώνει. Κι εδώ που τα λέμε, αν πρόκειται να δουλεύεις τζάμπα για ποιο λόγο να μπει στη διαδικασία να σε απολύσει…

Θέλουν να κάνουν απολύσεις στο Δημόσιο. Εσύ, τώρα, έχεις ψηθεί ότι το κράτος πρέπει να είναι μικρότερο και λες «ναι, να γίνουν απολύσεις αρκεί να μην είμαι εγώ αυτός που θα απολυθεί». Πρώτα πρώτα, ενδέχεται να είσαι εσύ ακριβώς εκείνος που θα απολυθεί. Κι έπειτα, αν γίνουν απολύσεις κι απ’ το δημόσιο, ποιος θα ’χει λεφτά να αγοράσει προϊόντα από το μαγαζί σου; Ποιος θα νοικιάσει το σπίτι σου; Ποιος θα καταναλώσει τα είδη που εισάγεις; Ποιος θα φάει τα ζαρζαβατικά που παράγεις; Ποιος θα πληρώσει εισφορές για να συνεχίσεις εσύ να παίρνεις τη σύνταξή σου – έστω αυτή τη λίγη που σου άφησαν ανέπαφη;

Ξέρω, είσαι νοικοκύρης. Αλλά κι εμείς νοικοκυραίοι είμαστε. Κι οι άστεγοι νοικοκυραίοι ήταν πρώτα, απλώς βρέθηκαν στη θέση του αδύναμου κρίκου. Κι όταν σπάσει ένας αδύναμος κρίκος πάει η αλυσίδα, διαλύεται, και το καράβι ολόκληρο το παίρνει το κύμα. Μα κι αν καταφέρουν κάπως να ενώσουν τους εναπομείναντες κρίκους, πάλι θα βρεθούν νέοι αδύναμοι κρίκοι που θα σπάνε, και μετά άλλοι κι άλλοι, μέχρι ο κόμπος να φτάσει ως εσένα.

Και όμως, ακόμα και τώρα, απαντάς σε δημοσκοπήσεις με ένα «ναι μεν αλλά» και τους δίνεις θάρρος. Το μήνυμα που τους στέλνεις με τις απαντήσεις σου είναι «συνεχίστε, κάντε μου κι άλλα, έχω ακόμα αποθέματα, εδώ είμαι εγώ για να με αρμέγετε!».



Δεν θα σου πω «καλά να πάθεις».

Πρώτον γιατί ξέρω πως το ’χεις πει πολλές φορές μονάχος σου στον εαυτό σου. Κι έπειτα γιατί γνωρίζω πολύ καλά πως έγιναν τα πράγματα, τις ίδιες αγωνίες είχα κι εγώ, τους ίδιους φόβους, τις ίδιες αμφιβολίες. Κι ούτε θα σου πω να πάς να κόψεις το χέρι σου, έτσι που τα ’κανες.

Άλλωστε, θα το χρειαστείς το χέρι για να το ξαναχρησιμοποιήσεις. Για να το υψώσεις σε σχήμα γροθιάς ή, ακόμα καλύτερα, στο σχήμα της νίκης.

Το διαβάσαμε ΕΔΩ

Σύννεφα από το λιμάνι για ΤΡΑΙΝΟΣΕ- Αξιοποίηση και για τα ακίνητα του ΟΣΕ

 
Ανησυχία προκαλεί η καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της σιδηροδρομικής γραμμής Πειραιά-Θριασίου. Οι γερμανικοί σιδηρόδρομοι καιροφυλακτούν.

Κρίσιμος μήνας αναμένεται να είναι ο Φεβρουάριος για τις εξελίξεις στα ελληνικά λιμάνια, σχετικά με την αξιοποίηση τους και τις επενδύσεις, καθώς η κυβέρνηση, τόσο τα αρμόδια υπουργεία όσο και ο κ. Σαμαράς προσωπικά, έχουν ξεκινήσει αγώνα δρόμου για να ολοκληρωθεί η μέθοδος και η διαδικασία της αξιοποίησης.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον συγκεντρώνει βέβαια το λιμάνι του Πειραιά, αφού στα τέλη του μήνα αρχίζει να “τρέχει” η συμφωνία Cosco-HP-ΟΣΕ. Η συγκεκριμένη συμφωνία, που είχε παρουσιαστεί ως επιχειρηματικός άθλος από την κυβέρνηση, αφορά τη μεταφορά μέσω του λιμανιού του Πειραιά και προώθηση μέσω των γραμμών της ΤΡΑΙΝΟΣΕ του υπολογιστικού εξοπλισμού που κατασκευάζει στην Ασία η ΗΡ στην αγορά της Ευρώπης.

Έντονη ανησυχία στους αρμόδιους φορείς και στην κυβέρνηση προκαλούν αφενός η καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της σιδηροδρομικής γραμμής Πειραιά-Θριασίου (σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα θα ήταν έτοιμη αρχές Φεβρουαρίου), αφετέρου οι διαρροές από την ΗΡ για αλλαγή των όρων της συμφωνίας, ακόμα και για ακύρωση. Άλλωστε ο ανταγωνισμός είναι έντονος, τη στιγμή που στη γειτονική Τουρκία υπάρχει έτοιμο σιδηροδρομικό δίκτυο σε φθηνότερες τιμές. Για ανεπανόρθωτη ζημιά στο ζήτημα της προσέλκυσης μεγάλων επενδύσεων σε περίπτωση αποτυχίας της συμφωνίας κάνουν λόγο επιχειρηματικοί κύκλοι.

Παράλληλα, οι επενδυτικές πιέσεις φαίνεται πως εντάσσονται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο απαξίωσης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ώστε να διευκολυνθεί η ενδεχόμενη πώλησή της. Άλλωστε, σε αναμονή είναι Γερμανοί επενδυτές που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για “είσοδο” στο ελληνικό σιδηροδρομικό δίκτυο. Να σημειωθεί πως τυχόν ολοκλήρωση της συμφωνίας Cosco-HP με τον ΟΣΕ θα πλήξει, σύμφωνα με τα στοιχεία, την εμπορικότητα των λιμανιών της Β. Γερμανίας, καθώς θα μειωθεί η εμπορική κίνηση που υπάρχει μέχρι σήμερα. Την ίδια στιγμή, αυξάνονται οι φωνές που υποστηρίζουν πως τυχόν αδυναμία της ΤΡΑΙΝΟΣΕ να ολοκληρώσει το έργο θα σημάνει τη μεγάλη πτώση της αξίας της στον επικείμενο διαγωνισμό αποκρατικοποίησης. Αυτό φαίνεται πως περιμένουν και οι Γερμανοί επενδυτές.

Στο μεταξύ, η Golden Union, συμφερόντων του Κ. Βενιάμη, του προέδρου της Ένωσης Εφοπλιστών, προχωράει στην κατασκευή υπερσύγχρονου και οικολογικού πλοίου. Η εταιρία του κ. Βενιάμη συμφώνησε για τη ναυπήγηση αυτού του πλοίου στα ναυπηγεία της Cosco σε συνεργασία με την Lloyd’s Register. Φαίνεται πως αποτελεί ένα δείγμα της «εθελοντικής» προσφοράς στην κοινωνία που είχαν προαναγγείλει οι εφοπλιστές στο ετήσιο συνέδριό τους, αφού επιλέγουν να ναυπηγούν τα υπερσύγχρονα πλοία τους στην Cosco, τη στιγμή που τα ελληνικά ναυπηγεία έχουν οδηγηθεί στο ουσιαστικό κλείσιμο και οι εργαζόμενοι σε αυτά στην εξαθλίωση.

Ο φοροδοτικός γκρεμός και η επικείμενη στάση πληρωμών

 

του Αγη Βερούτη
Σήμερα κατά κανόνα, οι πολίτες έχουν λιγότερα χρήματα από όσα θα ήθελε το κράτος να φορολογήσει, για να καλύψει τις δαπάνες του, που προσεγγίζουν τα 5-6 δις μηνιαίως.

Για να καλύψει αυτές τις δαπάνες χωρίς να δανειστεί χρήματα, το κράτος κάνει τρία πράγματα:
1. Παίρνει όσα περισσότερα μπορεί από τους πολίτες (υπερφορολόγηση) μέσω εφευρέσεως φόρων για ανύπαρκτο πλούτο (χαράτσια, τεκμήρια, ΦΜΑΠ, ΦΠΑ, ΕΦΚ καυσίμων κ καπνού, κλπ)
2. Αφήνει απλήρωτους όσους πράττουν το λάθος να του πουλήσουν εμπορεύματα και υπηρεσίες περιμένοντας να πληρωθούν κάποτε, και δεν επιστρέφει ΦΠΑ πληρωμένο από εξαγωγείς.
3. Αυξάνει κατακόρυφα τα τιμολόγια των ανελαστικών μονοπωλιακών αγαθών που ελέγχει, όπως διόδια, ρεύμα, νερό κλπ, συχνά με ύπουλο τρόπο.
Με τη λεηλασία της υπεραξίας που δημιουργεί η ιδιωτική οικονομία της χώρας, αυτό που το κράτος ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ είναι να εξορθολογίσει τις δαπάνες του.
Αυτό σημαίνει ότι το κράτος δημιουργεί αυθαίρετα μια ανεδαφική απαίτηση απέναντι στον πολίτη, (να πληρώσει πχ περισσότερα σε φόρους από όσο είναι το συνολικό εισόδημα που εισπράτει από το ενοίκιο ενός διαμερίσματος, ή να πληρώσει φόρο ιδιοκτησίας για ένα διαμέρισμα που διαμένει και εξοφλεί σε μια τράπεζα μέσω ενός πολυετούς στεγαστικού δανείου) προκειμένου να συνεχίσει να πληρώνει ένα κηπουρό σε ένα αστικό νοσοκομείο χωρίς κήπους, να πληρώσει διαφημιστικές δαπάνες μιας καμπάνιας για κρατική υπηρεσία που ΔΕΝ χρειάζεται διαφήμιση σε κάποιο σύμβουλο επικοινωνίας, να πληρώσει υπερτιμολογημένα αναλώσιμα νοσοκομείων σε εταιρίες που εξάγουν την εν Ελλάδι κερδοφορία τους με παράνομο transfer pricing σε τιμές υπερδιπλάσιες από όσο πωλούν τα ίδια αναλώσιμα στην υπόλοιπη Ευρώπη, να πληρώσει άχρηστους δημοτικούς υπαλλήλους που πηγαίνουν στο δήμο για καφέ, και χιλιάδες άλλες σπατάλες όπως καταδεικνύει το όργιο προσλήψεων που υλοποίηση η κυβέρνηση ΓΑΠ στη διετία της, αλλά και χειρότερα εκείνη του ΚΚ στην πενταετία 2004-2009.
Απόδειξη της αδυναμίας των Ελλήνων πολιτών να ανταπεξέλθουν στο αλύπητο ανθρωποκυνηγητό που έχει εξαπολύσει εναντίον τους η κυβέρνηση Στουρνάρα, είναι η έξαρση των νόμιμων ή παράνομων (κατά 60%) ενεχυροδανειστηρίων ή κατ’άλλους τους νέους μαυραγορίτες.
Ως να ήταν περίοδος πολέμου, οι Έλληνες πολίτες ρευστοποιούν τα τιμαλφή τους, κειμήλια γενεών που πήγαν από πάππου προς πάππου για αιώνες, προκειμένου να δώσουν λίγες ημέρες ανάσας ακόμη στο τερατούργημα που κατ’ ευφημισμό ονομάζουμε Ελληνικό κράτος.
Το ίδιο το κράτος, λειτουργεί κατά παράβασιν ακόμη και του Ελληνικού Συντάγματος, αυτού του ελλειπούς εκτρωματικού κειμένου που αφαιρεί από τους πολίτες το δικαίωμα να έχουν πολιτικό λόγο μετά την εκχώρηση της εξουσίας στους εκπροσώπους των κομμάτων, και δημιουργεί το παγκοσμίως πρωτότυπο να δικάζονται όλοι οι πολίτες από δικαστές, αλλά οι εκλεγμένοι να δικάζονται από τον εαυτό τους!
Τα χρήματα τελειώνουν όμως στους πολίτες, τα χρυσαφικά της γιαγιάς έλιωσαν και εξήχθησαν από τη χώρα σε βαλίτσες στην Τουρκία, οι τραπεζικοί λογαριασμοί άδειασαν, και η μεσαία τάξη εξανδραποδίστηκε.
Η νέα τάξη των προλετάριων γεννιέται. Χωρίς τίποτε να χάσει, χωρίς τίποτε να ελπίζει από το υπάρχον πολιτικό σκηνικό, χωρίς τίποτε να φοβάται. Και το θέμα είναι ότι οι νεοπρολετάριοι θα αντέξουν χωρίς κράτος, το κράτος όμως αντέχει χωρίς μεσαία τάξη.
Να αναμένετε το στέρεμα των ιδιωτών πριν το Πάσχα.
Το κράτος εάλλω!
ΥΓ. (Η Ανάσταση αναβάλλεται μέχρις νεωτέρας.)

ΠΗΓΗ

Ο μύθος περί ισότητας…

 

του Στέλιου Συρμόγλου
Η προέλευση της σύγχρονης κοινωνίας έχει επηρεασθεί από τις μεγάλες ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης, την αδελφότητα, την ισότητα, την ελευθερία. Γκρεμίστηκαν παλαιοί θεσμοί για τη δημιουργία νέων, που θα ήταν απαλλαγμένοι από την ανισότητα και τις διακρίσεις.

Για τη φιλοσοφική αυτή διερεύνηση δεν ενδιαφέρει η νομική και η τυπική υπόσταση αυτών των ιδεών, ενδιαφέρει η πραγματική και η ουσιαστική. Εν ονόματι αυτών των ιδεών αναπτύχθηκαν και αναπτύσσονται καταστροφικές οξύτητες και τοποθετούνται συνώνυμα της έννοιας της δημοκρατίας και μιας ιδεώδους πολιτικής ανθρώπινης υποστάσεως.
Εκτός από τη Γαλλική Επανάσταση και η Ρωσσική, αλλά και ο Χριστιανισμός έχουν προβάλλει την ιδέα της ισότητας σαν σύμβολο και προτροπή για τη μεταβολή του παλαιού κοινωνικού καθεστώτος. Η ισότητα βγαίνει από μια επιπόλαιη παρατήρηση. Δεν υπήρξε ποτέ τέτοια ιδιότητα, ούτε είναι δυνατόν να υπάρξει. Οι άνθρωποι είναι ανόμοιοι και κατά βιολογικό νόμο δεν πρέπει να είναι όμοιοι, το δε αντίθετο λέγεται και υποστηρίζεται από αμάθεια ή για δημαγωγικούς λόγους…
Η πρόοδος πραγματοποιείται από την ανομοιογένεια των ανθρώπων. Θα ήταν αδύνατη η συνύπαρξη με όμοιους ανθρώπους. Το αληθινό αίτημα που μπορεί να σταθεί είναι η δημιουργία ίσων προυποθέσεων και καταστάσεων μπροστά σ’ ένα πολιτικό καθεστώς, μπροστά στο νόμο, που δεν μπορεί να υποστηριχθεί ότι η ισότητα αυτή ισχύει και μπροστά στον όποιο θεό του καθενός…Ενδιαφέρει το καθεστώς που θα βρεθεί και θα δράσει ο άνθρωπος μετά το πέρασμα της γραμμής του νόμου, οπότε θα βρεθεί στο κοσμικό περιβάλλον που αυτόματα διαφοροποιεί τις υποστάσεις ανάλογα με την ικανότητα και τη θέση στο χρόνο και το χώρο.
Η ιδέα της ισότητας είναι τεχνητή και ξένη προς την κοσμική λογική, που έχουμε θέσει σαν όρο για το κύρος και την αξία των ιδεών, που διέπουν τα ανθρώπινα πράγματα.Η αλήθεια είναι η ανισότητα.
Με την προσπάθεια να εξαφανιστεί η ανισότητα δημιουργούμε καθεστώς ισότητας με τη δύναμη και την πίεση. Η δράση αυτή είναι αντιδημοκρατική, αυθαίρετη που καταλήγει στην καταδίκη της πραγματικής και αληθινής ιδέας, που είναι η ανισότητα. Και εν ονόματι αυτής της πλάνης δημιουργούνται καθεστώτα και θεσμοί συμβίωσης, που η διάρκειά τους μια που στηρίζονται σε εσφαλμένες αντιλήψεις, δεν μπορεί να είναι μακρυνή και να διαρκεί επί πολύ.
Η δύναμη των πολλών που θέλει να καταργήσει την ιδέα της ανισότητας, απαιτεί την ισότητα, αλλά η δύναμη της αλήθειας είναι με το μέρος της ανισότητας. Και η ανισότητα επομένως θα αποτελέσει στο μέλλον το βάθρο νέων θεσμών, που θα λειτουργήσουν με την αρχή της ανισότητας.
Είναι προφανές ότι γκρεμίζοντας μια πλάνη και φέροντας στην επιφάνεια μια άλλη πλάνη, δεν λύομε το πρόβλημα που απασχολεί τη συνείδηση. Η διαδικασία αυτή αποτελεί τους σταθμούς από όπου περνάει η ανθρώπινη συνείδηση, δοκιμάζοντας το κύρος των αξιών αυτών των ιδεών. Το σφάλμα της λογικής μορφής, γιατί αν η αρρώστια οφείλεται στο μικρόβιο της δύναμης, πως είναι δυνατόν να θεραπευθεί ρίχνοντας στον οργανισμό ένα άλλο μικρόβιο της ίδιας ποιότητας και θέσης, ένα άλλο μικρόβιο δύναμης, όπως στο γκρέμισμα μιας ψεύτικης ανισότητας που είχε εγκατασταθεί με κάποια δύναμη, χρησιμοποιούμε τη δύναμη μιας άλλης ιδέας της ισότητας, που στην πραγματικότητα δεν υφίσταται.
Αυτή είναι η διαδοχή του παλαιού καθεστώτος από το σημερινό το αστικό ή το κεφαλαιοκρατικό. Η θεραπεία θα απαιτούσε έναν άλλο δρόμο, όπως είναι ο δρόμος της φειδούς και της πνευματικής λειτουργίας, χωρίς τη δύναμη και την πίεση. Με αυτό τον τρόπο γκρεμίστηκε για πάντα η ιδέα της δουλείας, που ήταν γέννημα της ιδέας της δύναμης, της υπεροχής και της επιβολής του θυμικού απ’ όπου κατάγονται οι συγκρούσεις…
Η διαδοχή των πλανών μπορεί να διαρκέσει επί αιώνες και δεν μεταβάλλονται παρά όταν εκδηλωθούν και οι κρίσεις, που θα περιέχουν το σπέρμα διαρκών αντιθέσεων χάρις στις αδυναμίες των σκέψεων και προ πάτων εξ’ αιτίας της ατελούς λειτουργίας και επεξεργασίας της έννοιας της αλήθειας, που καταπατήθηκε με μιας άλλης μορφής δύναμης των αδυνάτων, που κατάργησαν με τη βία την αλήθεια και ανήγειραν ένα καθεστώς με την προθήκη της ισότητας, που δεν είναι άλλο παρά καθεστώς καταπίεσης.
Τον παραπάνω μηχανισμό που περιέγραψα, τον συναντά κανείς κατά σταθερό και ομοιόμορφο τρόπο σ’ όλες τις κοινωνικές μεταβολές και εξελίξεις. Στη σύγχρονη περίοδο εμφανίζεται και αντιμετωπίζεται το πρόβλημα όχι μόνο σαν πρόβλημα διάρκειας του αστικού λεγόμενου καθεστώτος, μετατροπής ή κατάργησής του, αλλά σαν ο πόλος που γύρω του ανταγωνίζονται μεγάλες θέσεις, εξαρτώνται και στηρίζονται οι προοπτικές και η μελλοντική εξέλιξη της ανθρώπινης κοινωνίας.
Από τις κυριαρχούσες ιδέες που επηρέασαν την εξέλιξη των κοινωνιών, είναι η ιδέα της ελευθερίας. Αντίθετα προς την ιδέα της ισότητας που δεν υπήρξε ποτέ, η έννοια της ελευθερίας ίσχυσε για πολύ διάστημα στο κοινωνικό στερέωμα. Ωστόσο, ακόμη και η έννοια της ελευθερίας παθαίνει υποβιβασμό, όσο ο πληθυσμός αυξάνεται και ο χώρος περιορίζεται. Είναι δύο μεγέθη που αναπτύσοονται κατ’ αντίστροφο λόγο. Ομως, επί του θέματος της…ελευθερίας, θα επανέλθω με άλλη αρθρογραφική μου προσέγγιση…

ΠΗΓΗ

Πότε θα βάζει χέρι η εφορία στα των φορολογουμένων

Η εφημερίδα “Πρώτο Θέμα” παρουσιάζει αναλυτικά τις περιπτώσεις κατά τις οποίες θα μπορεί η εφορία να βάζει χέρι στα των φορολουμένων:
* Κατασχέσεις σε μισθούς και συντάξεις. Ο νόμος προβλέπει κατάσχεση 25% επί του συνολικού μηνιαίου ποσού και εφόσον μόνο το ποσό υπερβαίνει τα 1.000 ευρώ. Το ποσό που απομένει μετά δεν μπορεί να είναι μικρότερο από τα 1.000 ευρώ.
* Για μισθωτές ακινήτων, προβλέπονται κατασχέσεις ενοικίων και απόδοσή τους από τον ενοικιαστή απευθείας στο Δημόσιο. Η ΔΟΥ κάνει διασταυρώσεις με τα μισθωτήρια συμβόλαια που της έχουν επιβληθεί.
* Για ελεύθερους επαγγελματίες και επιτηδευματίες που δεν πληρώνουν το δημόσιο, δίνονται εντολές για κατασχέσεις αμοιβών από τους πελάτες τους, πριν ακόμα τις πάρει ο οφειλέτης στα χέρια του.
* Στα ποσά που μπορούν επίσης να κατάσχονται περιλαμβάνονται πάσης φύσεως άλλα εισοδήματα και έσοδα που δικαιούται να εισπράξει ο οφειλέτης του δημοσίου από τρίτους.
* Απευθείας κατάσχεση από τραπεζικούς λογαριασμούς για ποσά που αντιστοιχούν σε ληξιπρόθεσμα χρέη των οφειλετών του δημοσίου. Οι 18 τράπεζες που λειτουργούν στη χώρα μας έχουν λάβει εντολή να συνεργάζονται με τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό.
* Συμψηφισμοί ληξιπρόθεσμων οφειλών με τυχόν απαιτήσεις των οφειλετών κατά του δημοσίου. Αυτό δεν ισχύει εάν δεν προκύπτει επιπλέον ποσό οφειλής του κράτους προς τον ιδιώτη. Αντιθέτως, όταν ο φορολογούμενος ζητά να πληρωθεί από το δημόσιο και να παρακρατήσεις αυτός τις δικές του οφειλές, ο συψηφισμός δεν υπολογίζεται.
* Μπλοκάρισμα μεταβιβάσεων σε τρίτους ή και κατασχέσεις ακινήτων και αυτοκινήτων για όσους χρωστούν άνω των 3.000 ευρώ. Για μεταβιβάσεις από γονείς προς παιδιά κτλ. εξετάζεται εάν προκύπτει δόλος – αλλά από αυτή τη βάση ξεκινάει πάντα ο έφορος.
* Πλειστηριασμοί σπιτιών και οικοπέδων που έχουν ήδη κατασχεθεί. Είναι μία πονεμένη ιστορία. Εκατοντάδες ακίνητα είναι έτοιμα για να τεθούν σε προγράμματα πλειστηριασμών και αναμένεται ομοβροντία εάν δώσει το πράσινο φως το υπουργείο.
* Ποινικές διώξεις για όλους όσους χρωστούν πάνω από 5.000 ευρώ, μαζί με τόκους.

ΠΗΓΗ

Από πού να αρχίσουμε; Πώς και με ποιους;

του Ν. Τόσκα
Από πού να αρχίσουμε; Φτιάχνεται όλο αυτό το χάος που δημιουργήθηκε από μια στρεβλή οικονομία, μια τοπική αυτοδιοίκηση με κακή λειτουργία, μια κοινωνία με προβλήματα επιβίωσης, μια παιδεία που κινείται μεταξύ φροντιστηρίων και έλλειψης ελέγχου, ενός συστήματος υγείας που δεν εξυπηρετεί τους πολίτες αλλά πάγια συμφέροντα της παραοικονομίας;
Από πού μπορούμε να ξεκινήσουμε τον μετασχηματισμό;
Από τις ιδεολογικές αναζητήσεις;
Από την καθημερινότητα και τις παραγωγικές σχέσεις;
Από τις κοινωνικές σχέσεις;
Από την προστασία της φύσης;
Από τις εργασιακές σχέσεις;
Από την αλλαγή των θεσμών;
Από τις παραγωγικές δυνάμεις;

Στις παραπάνω θεματικές αντιστοιχούν κοινωνικές ομάδες, οι οποίες επηρεάζονται άμεσα και απαιτούν αντίστοιχη προτεραιοποίηση. Μόνο η συνεργασία όλων των κοινωνικών δυνάμεων που εκπροσωπούν και επηρεάζονται ή έχουν δυνατότητα επηρεασμού των διαφόρων σχέσεων μπορεί να φέρει αποτέλεσμα αποδεκτό για την κοινωνία. Όσοι γνωρίζουν πως λειτουργούν οι θεσμοί πρέπει να συνεργασθούν με αυτούς που ξέρουν πως προωθείται η τεχνολογία και οι καινοτομίες. Όσοι γνωρίζουν πως δημιουργούνται νέες παραγωγικές δυνάμεις πρέπει να συνεργασθούν με τους προηγούμενους κ.ο.κ. Αυτός ο κύκλος που θυμίζει τη συνεργασία όσων συμμετέχουν στους δημοτικούς χορούς, βάζει τις κοινωνικές δυνάμεις στο προσκήνιο και απομονώνει την γνωστή ολιγαρχία που εναλλάσσεται σε κυβερνητικό επίπεδο, σε επίπεδο δήμου, σε επίπεδο οικονομικής δραστηριότητας. Όμως κάτω από τρείς προϋποθέσεις. Πρώτο, ότι οι κοινωνικές δυνάμεις θα δεχτούν να συμμετάσχουν. Δεύτερο, ότι θα υπάρξει σοβαρός διευθυνόμενος σχεδιασμός σε κυβερνητικό επίπεδο, με σαφή προσανατολισμό και στόχευση και τρίτο, ότι θα τσακιστεί η οικονομική ολιγαρχία που λυμαίνεται τη χώρα, με τις μικρότερες παραφυάδες της σε τοπικό επίπεδο και τις ΄΄υπηρέτριές της΄΄ στα ΜΜΕ.
Όποιος βάλει τη ζυγαριά βρέθηκε ανάμεσα στα κύματα, όποιος ασχοληθεί δίνοντας την ίδια σημασία σε όλα βρέθηκε στο χάος. Υπάρχει λύση (συνήθως πάνω από μια), όπως σε όλα τα προβλήματα. Η δημιουργία κατά προτεραιότητα, παραγωγικών δυνάμεων με τον προσανατολισμό της ανάπτυξης στην αγροτική παραγωγή, τον τουρισμό, τις μικρές βιοτεχνίες που θα στοχεύουν σε καινοτόμα προϊόντα και θα συνεργάζονται με κέντρα προώθησης της καινοτομίας, οι υπηρεσίες υποστήριξης. Η υγεία, η παιδεία και η προστασία της εδαφικής ακεραιότητας, πρέπει να έχουν επίσης άμεση προτεραιότητα.
Και πώς θα αλλάξουν; Όταν έχεις να αντιμετωπίσεις πολλαπλά προβλήματα σε καίριους τομείς έχεις τρείς επιλογές για το πώς θα κάνεις τις αλλαγές. Ή δίνεις τη μάχη από κεντρικό πόστο, ακτινωτά και προσπαθείς να επιβάλεις κεντρικές πολιτικές ελέγχου και κατευθυνόμενης σχεδίασης ή πιάνεις δυο-τρείς κρίσιμους τομείς και αρκείσαι σε πρώτη φάση σε αυτό και στη συνέχεια προχωράς στην επόμενη φάση. Ή τέλος εφαρμόζεις συνδυασμό κεντρικού σχεδιασμού και αποκεντρωμένης εκτέλεσης και διαχείρισης. Το τελευταίο είναι προτιμότερο αλλά προϋποθέτει μεγάλο αριθμό ικανών στελεχών και τη συμμετοχή της κοινωνίας.
Και η διαχείριση/διεύθυνση; Για να θυμηθούμε τον συντηρητικό Κάρλ Σμίτ ΄΄κυρίαρχος είναι αυτός που αποφασίζει για την κατάσταση έκτακτης ανάγκης΄΄. Δηλαδή, όποιος δεν μπορεί να αποφασίζει από μόνος του στη κρίση είναι χαμένος. Αν στηριχτεί η όποια αριστερή δημοκρατική κυβέρνηση στις υπάρχουσες γραφειοκρατίες, οι οποίες προτείνουν τις ίδιες συνταγές στις μέχρι τώρα κυβερνήσεις απέτυχε. Αν αποδεχτεί τις ΄΄παράπλευρες εξουσίες΄΄ που διαμορφώθηκαν μεταπολεμικά στους τομείς που έχουν σχέση με την τάξη και ασφάλεια αλλά και αυτούς που στηρίζουν τις γνωστές οικονομικές εξουσίες, θα τροφοδοτηθεί το ίδιο ΄΄τέρας΄΄ και θα παραχθεί το ίδιο αποτέλεσμα.
Και με ποιους συνεργάζεσαι; Κάποιοι παρουσιάζουν τις συνεργασίες με το δεμάτι στάχυα, που αν και ανόμοιου ύψους δένουν σε ένα πολύ γερό σχηματισμό. Οι δυνάμεις που συμφωνούν σε μια μορφή κοινωνίας ανθρώπινης, με ανάπτυξη που δεν θα προβάλει τον ισχυρό αλλά θα δίνει ευκαιρίες ανάπτυξης και θα προστατεύει τον αδύναμο, αυτοί που βλέπουν τον ΄΄πυρήνα εξουσίας΄΄ όπως επιμένει ο Ν. Κοτζιάς να μετατοπίζεται από την ολιγαρχία στην κοινωνία, μπορούν να συνεργαστούν άσχετα με τις διαφορές για το δρόμο και τρόπο προσέγγισης. Δεν υπάρχουν ΄΄βασιλικοί΄΄ δρόμοι, ευθύγραμμοι και στρωμένοι με ροδοπέταλα και απόλυτες συμφωνίες για την προσέγγιση των προβλημάτων επιβίωσης της χώρας. Οι συμμαχίες οικοδομούνται βήμα-βήμα και με βάση τα συμφέροντα της κοινωνίας. Κι όπως λέει η Χάννα Άρεντ ΄΄Η ελευθερία έχει ένα χώρο και όποιος μπει σε αυτό το χώρο είναι ελεύθερος, όποιος μείνει απέξω δεν είναι ελεύθερος…σύμφωνα με τον ελληνικό τρόπο σκέψης τα όρια του χώρου της ελευθερίας ταυτίζονταν με τα τείχη της πόλεως΄΄. Αρκεί βέβαια τα τείχη να είναι ο χώρος των ευρύτερων μετώπων, να έχουν πολεμίστρες και όχι ΄΄παιδικές χαρές΄΄ και να ξέρουν τι υπερασπίζονται. Να είναι ο χώρος των ΄΄πολέμων κινήσεων΄΄ με μεγάλα πεδία για ελιγμούς  και όχι απλά του στατικού ΄΄πολέμου θέσεων΄΄.
Στη στρατιωτική τακτική όταν ξέρεις την κατάσταση τη δική σου και του αντιπάλου, το σκοπό σου (που), τους δυνατούς τρόπους προχώρησης (πώς) και το λόγο της ενέργειάς σου (γιατί), είσαι κυρίαρχος. Μένει μόνο η επιλογή του κατάλληλου χρόνου (πότε).

papaioannou-giannis.net

Έβγαλαν από τη λίστα τα φάρμακα για το AIDS

Εκτός λίστας τέθηκαν τα φάρμακα για το AIDS, σύμφωνα με τους νοσοκομειακούς φαρμακοποιούς,ενώ εκτός βγήκαν και για τα φάρμακα κατά της αιμορροφιλίας, τις αυξητικές ορμόνες, τα διαλύματα παρεντερικής διατροφής και άλλα εξειδικευμένα σκευάσματα.
Η Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοποιών Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων υποστηρίζει ότι θα υπάρξει πρόβλημα με τις συνταγές όλων των φαρμάκων που αφαιρέθηκαν από τη λίστα, αφού δεν προβλέπεται διαδικασία συνταγογράφησής τους.
Οι νοσοκομειακοί φαρμακοποιοί αναφέρουν ακόμη ότι παρά τις υπουργικές ανακοινώσεις για αφαίρεση 600 φαρμάκων, ο αριθμός των σκευασμάτων στη λίστα παραμένει αμετάβλητος, αφού ο συγκεκριμένος αριθμός αναφέρεται σε σκευάσματα με την ίδια εμπορική ονομασία αλλά με πολλαπλές μορφές.

Η ανακοίνωση των νοσοκομειακών φαρμακοποιών

Με έκπληξη παρακολουθήσαμε τη Δευτέρα, δηλώσεις του Αναπληρωτή Υπουργού Υγείας κ. Σαλμά σε τηλεοπτικό σταθμό (δηλώσεις που επιβεβαιώθηκαν την Τρίτη στον τύπο) σχετικά με την διαγραφή 600 φαρμάκων υψηλού κόστους από το σχετικό κατάλογο. Σύμφωνα πάντα με τις δηλώσεις του κ. Σαλμά, κακώς τα φάρμακα αυτά είχαν ενταχθεί στον κατάλογο και έπρεπε να διαγραφούν, ώστε οι ασθενείς να τα προμηθεύονται πλέον από τα ιδιωτικά φαρμακεία. Κατά τις δηλώσεις του Υπουργού στον κατάλογο παραμένουν μόνον 300 περίπου φάρμακα και έτσι θα υπάρξει μείωση της δαπάνης.
Δεν γνωρίζουμε αν ο κ. Σαλμάς έχει σαφή εικόνα του περιεχομένου του τελικού καταλόγου που δημοσιεύτηκε, αν συνάδει με τις δηλώσεις του, αν πράγματι εξυπηρετούνται οι ασθενείς ή αν ο νέος κατάλογος θα περιορίσει τη δαπάνη, όμως τον διαβεβαιώνουμε ότι απέχει πολύ τόσο από τις δηλώσεις όσο και από την πραγματικότητα. Ο κατάλογος που παρουσίασε ο Υπουργός αφορά μόνο στην εμπορική ονομασία 233 φαρμάκων, ενώ ο κατάλογος που ίσχυε μέχρι σήμερα περιελάμβανε την εμπορική τους ονομασία και αναλυτικά όλες τις μορφές, περιεκτικότητες και συσκευασίες αυτών των ίδιων φαρμάκων. Έτσι προέκυπτε ο αριθμός 870 και όχι από περιττά φάρμακα.
Η πραγματικότητα είναι ότι αφαιρέθηκαν από τον κατάλογο 67 φάρμακα, που απευθύνονται στις ποιο ευαίσθητες κατηγορίες: τα φάρμακα για το AIDS, οι αντιαιμορροφιλικοί παράγοντες, οι αυξητικές ορμόνες, οι ανταγωνιστές της αυξητικής ορμόνης, διαλύματα παρεντερικής διατροφής και 5 άλλα φάρμακα μικρή αξίας, (που είναι αδιάφορο και αν διαγραφούν). Κατά τα λοιπά ο αριθμός των φαρμάκων του καταλόγου παραμένει αμετάβλητος και δεν οδηγεί σε εξοικονόμηση παρά μόνο σε πρόσθετη ταλαιπωρία.
Η πραγματικότητα είναι επίσης ότι για τα φάρμακα που διαγράφηκαν δεν υπάρχει πλέον καμιά νόμιμη διαδικασία εκτέλεσης συνταγών και χορήγησής τους σε εξωτερικούς ασθενείς από τα φαρμακεία των νοσοκομείων.
Αισθανόμαστε την ανάγκη να κάνουμε αυτή την παρέμβαση, όχι από πνεύμα αντιπαλότητας προς τον Υπουργό, αλλά για να καθησυχάσουμε τους ασθενείς που συρρέουν έντρομοι από εχθές το πρωί στα νοσοκομεία και ρωτούν για τα φάρμακά τους.
Αργά το βράδυ της Τετάρτης, Δελτίο Τύπου του Υπουργείου, προσπάθησε να εξηγήσει ότι τα φάρμακα που εξαιρέθηκαν δεν θα έχουν συμμετοχή αφού θα συνεχίσουν να χορηγούνται από τα νοσοκομεία. Αναρωτιόμαστε εύλογα: τότε για ποιο λόγο εξαιρέθηκαν του καταλόγου και προς τι οι δηλώσεις περί ανάγκης περιορισμού των φαρμάκων; Αναμένουμε τις διευκρινίσεις του Υπουργείου για το τι πραγματικά ισχύει για τους εξωτερικούς ασθενείς που προσέρχονται στα νοσοκομειακά φαρμακεία.

πηγη

«Στουρνάρα από το 2009 μιλάς για ανάπτυξη και ακόμη περιμένουμε...»

 

Πολλά και διάφορα λέγονται καθημερινά στο εντευκτήριο της Βουλής...Σύμφωνα με τον Βηματοδότη, ένα μέλος της κυβέρνησης λοιπόν καθώς έπαιρνε το καφεδάκι του είχε στοχοποιήσει σε πηγαδάκι βουλευτών της ΝΔ, όχι αυτή τη φορά τον κ. Ι. Στουρνάρα, αλλά τις... προβλέψεις του κ. Στουρνάρα:
«Από το 2009 προβλέπει κάθε χρόνο ότι την επόμενη χρονιά θα έχουμε ανάπτυξη και δυστυχώς κάθε φορά τα στοιχεία τον διαψεύδουν. Ευχή μας τώρα είναι να επιβεβαιωθεί το 2014», έλεγε χαμογελώντας.
Λέτε τουλάχιστον να δούμε ανάπτυξη το 2014;

Δεμένα τα πλοία εν όψει απεργίας ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ

 

Τη συμμετοχή της στην 24ωρη απεργία που έχουν εξαγγείλει ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ για την Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου αποφάσισε η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία (ΠΝΟ).

Σε σημερινή ανακοίνωσή της η ΠΝΟ ζητεί την άμεση ανάκληση του πολυνομοσχεδίου του υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου, με το οποίο όπως υποστηρίζει επέρχονται αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις των ναυτικών, εφαρμογή των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και της κείμενης νομοθεσίας, άμεση εξόφληση των δεδουλευμένων αποδοχών στα πληρώματα των επιβατηγών πλοίων, αντιμετώπιση της ανεργίας στους Έλληνες ναυτεργάτες, μηδενική φορολόγηση για τους Ελληνες ναυτικούς της ποντοπόρου και επαναφορά των ιατροφαρμακευτικών παροχών προς τους ναυτεργάτες και τις οικογένειές τους στο φυσικό τους φορέα, τον Οίκο Ναύτου.

Εγκρίθηκαν τα νέα οργανογράμματα σε 4 υπουργεία- Αναλυτικά όλες οι αλλαγές

Επιβεβαιώθηκαν οι βασικοί άξονες της διοικητικής μεταρρύθμισης στο Κυβερνητικό Συμβούλιο Μεταρρύθμισης, υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, ενώ ταυτόχρονα καταγράφηκαν οι εξελίξεις και η θετική πορεία των αρμόδιων υπουργείων για το σχεδιασμό ενός αποδοτικού δημόσιου τομέα.

Ενός δημόσιου τομέα, στον οποίο «θα δοθεί έμφαση στην απλοποίηση των δομών, στη βελτίωση των επιχειρησιακών διαδικασιών, στην αποτελεσματικότερη διαχείριση των υποδομών και στην καλύτερη συνεργασία με τον πολίτη, μέσα από τη διαδικασία της αξιολόγησης, της κινητικότητας και της ορθολογικότερης αξιοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού», όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης.

Στη συνεδρίαση οριστικοποιήθηκαν οι προτάσεις αναδιοργάνωσης των υπουργείων Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Δικαιοσύνης Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Μακεδονίας - Θράκης, από τις οποίες θα προκύψουν σημαντικές αλλαγές στη λειτουργία των υπουργείων, με απτές βελτιώσεις στην αποτελεσματικότητά τους και στην ανταπόκρισή τους στις ανάγκες του πολίτη.

Όπως επισημαίνεται, «σε όλα τα υπουργεία, η οργανωτική δομή απλοποιείται. Οργανικές μονάδες συνενώνονται με στόχο την ενδυνάμωσή τους, μέσω του ανασχεδιασμού του επιχειρησιακού τους αντικειμένου και με τη δημιουργία συνεργειών».

Συγκεκριμένα, στο υπουργείο Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας υπάρχει μείωση οργανικών μονάδων κατά 37%, ενώ ενισχύεται το Σ.ΕΠ.Ε για αποτελεσματικότερο έλεγχο της αγοράς.

Στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων υπάρχει μείωση των οργανικών μονάδων κεντρικής υπηρεσίας και περιφερειακών υπηρεσιών κατά 58%.

Στο υπουργείο Δικαιοσύνης Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μείωση οργανικών μονάδων κατά 26% και στο υπουργείο Μακεδονίας Θράκης υπάρχει μείωση οργανικών μονάδων κατά 53%.

Επίσης, σημειώνεται ότι «οι μονάδες που εξυπηρετούν με τον πολίτη αναδιαρθρώνονται, ώστε το αντικείμενο και η αποστολή τους να είναι σαφή τόσο στα στελέχη για τις υπηρεσίες, που πρέπει να παρέχουν, όσο και στους πολίτες, οι οποίοι θα γνωρίζουν ευκολότερα πού πρέπει να απευθύνονται για να εξυπηρετούνται, χωρίς να ταλαιπωρούνται».

Ακομη γίνεται αναφορά στις κτιριακές υποδομές, οι οποίες «αξιολογούνται και αξιοποιούνται», με γνώμονα την καλύτερη κάλυψη των αναγκών των στελεχών της δημόσιας διοίκησης και τη μείωση του δημοσιονομικού κόστους, ενώ επισημαίνεται ότι «σε όλα τα παραπάνω υπουργεία, λειτουργίες, όπως ο Οικονομικός Προγραμματισμός και Έλεγχος, η Διαχείριση του Ανθρώπινου Δυναμικού και η Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση, ενδυναμώνονται και γίνονται πιο ευέλικτες, ώστε να υποστηρίζουν οριζόντια και αποτελεσματικότερα τις επιχειρησιακές δράσεις των Υπουργείων και να αρθούν οι επικαλύψεις».

Στο Κυβερνητικό Συμβούλιο Μεταρρύθμισης συμμετείχαν εκτός από τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντώνη Μανιτάκη και οι υπουργοί Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας, Εσωτερικών Ευριπίδης Στυλιανίδης, Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης, Εργασίας Γιάννης Βρούτσης, Αγροτικής Ανάπτυξης Αθανάσιος Τσαυτάρης, Δικαιοσύνης Αντώνης Ρουπακιώτης, Μακεδονίας - Θράκης Θεόδωρος Καράογλου, Επικρατείας Δημήτρης Σταμάτης, καθώς και ο υφυπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Μανούσος Βολουδάκης.

Αποσύρθηκε η τροπολογία για την παραγραφή ποινών για τα Ταξί

 

Η κυβέρνηση απέσυρε την τροπολογία για την παραγραφή μιας μορφής αξιόποινων πράξεων αγροτών, οδηγών φορτηγών και ΤΑΞΙ.

Η τροπολογία αφορούσε κυρίως στην παρακώλυση συγκοινωνιών, την παράνομη στάση και στάθμευση και έχουν τελεσθεί έως την 31.12.2012.

Αφού προηγήθηκε συνεννόηση μεταξύ της τρικομματικής σε σύσκεψη με τον αναπληρωτή υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Μ. Χαρακόπουλο και τον γενικό γραμματέα της κυβέρνησης κ. Π. Μπαλτάκο, ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Κ. Χατζηδάκης ανακοίνωσε ότι αποσύρει την τροπολογία για να την επανακαταθέσει βελτιωμένη

Αιτία της απόσυρσης οι διαφωνίες που υπήρχαν σε κυβερνητικούς βουλευτές.

Ωστόσο, δεν έλλειψαν οι εντάσεις, καθώς ο βουλευτής της ΝΔ Ανδρέας Ψυχάρης ο οποίος ζήτησε το λόγο και είπε:

«Ενα κράτος δεν μπορεί να λειτουργεί έτσι και μάλιστα όταν μιλάμε για πράξεις οι οποίες ήταν βίαιες και καταπατούσαν τα δικαιώματα των συμπολιτών μας, καταπατούσαν το δικαίωμα της εργασίας άλλου πολίτη και το δικαίωμά του να εξασφαλίσει οικονομικούς πόρους για να ζήσει την οικογένειά του». «Δεν μπορεί να μην υπάρχουν συνέπειες από αυτά τα αδικήματα. Εάν δεν τιμωρηθούν, τι θα πούμε στους πολίτες: ότι κάποιοι τέλεσαν ένα αδίκημα και τώρα δεν υπάρχει τιμωρία;»

Την εναντίωση της στην τροπολογία διατύπωσε και η Ασημίνα Ξηροτύρη από τη ΔΗΜΑΡ λέγοντας ότι «έχουμε πολύ σοβαρές επιφυλάξεις και ζητάμε να αποσυρθεί και αφού βελτιωθεί, να επανακατατεθεί»

Κατά της τροπολογία τάχθηκε και το ΚΚΕ, ωστόσο από διαφορετική σκοπιά, καθώς, όπως δήλωσε ο κ. Χρ. Κατσώτης απευθυνόμενος προς την κυβέρνηση «γεμίσατε τον κάμπο της Λαμίας με χημικά, οργώσατε το κορμί των αγροτών με τα γκλομπς των ΜΑΤ και από την άλλη -τι υποκρισία!- φέρνετε τροπολογία για την άρση των διώξεων προηγούμενης περιόδου και όχι βέβαια για όλα τα αδικήματα». Έτσι, σύμφωνα με το σκεπτικό του, η ρύθμιση «δεν συμπεριλαμβάνει παραγραφή για όλες τις κατηγορίες των αγωνιζόμενων αγροτών που στέλνετε στα αγροτοδικεία επειδή παλεύουν για την επιβίωσή τους».

Δικαστική απόφαση-κόλαφος κατά της διαθεσιμότητας

Η δικαίωση από το Μονομελές Πρωτοδικείο μίας υπαλλήλου του δήμου Αιγάλεω, που είχε προσφύγει κατά της απόφασης με την οποία τέθηκε σε διαθεσιμότητα, θέτει υπό αμφισβήτηση τη συνταγματικότητα του μέτρου.
Στην απόφασή του ο πρόεδρος Πρωτοδικών, Δημήτριος Βλάχος, κρίνει το μέτρο μη συνταγματικό, ενώ αμφισβητεί και τα κριτήρια του νόμου με τα οποία εφαρμόζεται. Όπως αναφέρεται στο σκεπτικό της απόφασης, “κάθε εχέφρων εργοδότης θα επέλεγε πρώτα να περικόψει τις θέσεις εργασίας που δεν είναι αναγκαίες για την επιχείρηση, καθώς και να απολύσει τους λιγότερο αποτελεσματικούς και συνεπείς στην εκτέλεση των καθηκόντων τους, ώστε να μεγιστοποιήσει το όφελός του από την παρεχόμενη εργασία για την όποια καταβάλλει τον μισθό. Το κριτήριο όμως που επελέγη από το νόμο 4093/2012 δεν είναι κατάλληλο για την επίτευξη του σκοπού αυτού”.
Ο κ. Βλάχος επισημαίνει ακόμα: “Είναι προβληματικό από πλευράς λογικής να αποτελεί αποφασιστικό παράγοντα για την επιλογή αυτών που θα τεθούν σε διαθεσιμότητα η νομιμότητα της διαδικασίας που είχε ακολουθηθεί για την πρόσληψη τους και όχι η αναγκαιότητα των θέσεων εργασίας που καταλύονται και η απόδοση κάθε εργαζομένου. Όταν μάλιστα οι προσλήψεις την εποχή που έγιναν ήταν νόμιμες, είτε πρόκειται για εργαζομένους για τους οποίους δεν προβλεπόταν η τήρηση διαδικασίας ΑΣΕΠ, είτε πρόκειται για μετατροπές συμβάσεων που έγιναν με το διάταγμα Παυλόπουλου”.
Στην απόφαση του Πρωτοδικείου διαπιστώνεται ότι οι εργαζόμενοι μπαίνουν στη διαθεσιμότητα χωρίς καμία αξιολόγηση, και μάλιστα σε μία περίοδο που η ανεργία είναι τεράστια και επομένως καθίσταται ανέφικτη κάθε προσδοκία να βρουν άλλη εργασία.
Είναι χαρακτηριστικό το σχετικό απόσπασμα της απόφασης του δικαστηρίου: “Mε την αναστολή και στη συνέχεια την κατάλυση των συμβάσεων εργασίας που επιβάλλει ο ν.4093/2012, χωρίς να εκτιμώνται οι ανάγκες των εργαζομένων, αλλά και χωρίς συγκριτική αξιολόγηση για την επιλoγή αυτών που τίθενται σε διαθεσιμότητα, ο εργαζόμενος αποστερείται των υλικών όρων της ύπαρξης του, και μάλιστα υπό συνθήκες εξαιρετικά μεγάλης ανεργίας, οι οποίες καθιστούν την ανεύρεση άλλης εργασίας πρακτικά αδύνατη. Έτσι, όμως προσβάλλεται και η ανθρώπινη αξία”.
Ο πρόεδρος Πρωτοδικών, παράλληλα, θέτει ευθέως και θέμα παραβίασης της συνταγματικά κατοχυρωμένης αρχής της αξιοκρατίας με τον επίμαχο νόμο, καθώς κρίνει ότι “η επιλογή του νομοθέτη να αγνοήσει ολωσδιόλου την απόδοση των εργαζομένων έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την αρχή της αξιοκρατίας”.
Με την απόφαση του, το δικαστήριο διατάσσει τη διοίκηση του δήμου Αιγάλεω να αποδεχθεί προσωρινά την εργασία της υπαλλήλου, καταβάλλοντας τις πλήρεις αποδοχές της, έως ότου κριθεί η κύρια προσφυγή της.

πηγη

Αντιμέτωποι με την απόλυση χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι – Δείτε αναλυτικά

Mε τον εφιάλτη των απολύσεων θα ζουν το επόμενο διάστημα χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι, καθώς η τρόικα επανέρχεται με το αίτημα άμεσων αποχωρήσεων από το Δημόσιο εξαιτίας των καθυστερήσεων που καταγράφονται στο πλαίσιο της διοικητικής μεταρρύθμισης. Όπως σημειώνει εφημερίδα, ο αριθμός των πλεοναζόντων υπαλλήλων που οδηγούνται στη διαθεσιμότητα δεν δείχνει να ικανοποιεί τους εκπροσώπους της τρόικας. «Υπάρχουν ρήτρες και από τη στιγμή που δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι, τότε στο τραπέζι θα βρεθούν και οι απολύσεις», σχολίαζαν χαρακτηριστικά στελέχη του Δημοσίου.

Στο πλαίσιο αυτό αναφέρουν τις καθυστερήσεις στην υλοποίηση του σχεδίου κινητικότητας, δεδομένου ότι ακόμη δεν έχουν προχωρήσει οι διαδικασίες ούτε καν για το πρώτο κύμα της διαθεσιμότητας του 2012 (έπρεπε ήδη να έχουν ανακοινωθεί ο κενές θέσεις και να υποβάλλονται αιτήσεις από τους υπαλλήλους), ενώ δεν προβλέπεται να επιτευχθεί και ο στόχος για άλλους 6.250 υπαλλήλους που θα τεθούν σε διαθεσιμότητα έως το τέλος Μαρτίου και 25.000 μέχρι το τέλος του 2013.
Σε αυτό το πλαίσιο, πρώτοι στη λίστα προς αποχώρηση είναι πλέον και περίπου 5.500 υπάλληλοι, πέραν των κατηγοριών που θα λάβουν εισιτήριο εξόδου λόγω πειθαρχικών διαδικασιών -δηλαδή επίορκοι, οι αδικαιολογήτως απόντες λόγω ψυχολογικών ή άλλων προβλημάτων και όσοι έχουν δηλώσει ψευδή προσόντα.

Πρόκειται ειδικότερα για 2.000 υπαλλήλους, που έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα από το 2012 και δεν έχουν ακόμη μετακινηθεί σε άλλες υπηρεσίες, καθώς και για άλλους 3.500 εργαζομένους, οι οποίοι κρίνονται ως πλεονάζοντες μετά και τον περιορισμό των οργανικών μονάδων σε τέσσερα υπουργεία.
Το πράσινο φως για τα νέα οργανογράμματα των υπουργείων Εργασίας, Δικαιοσύνης, Αγροτικής Ανάπτυξης και Μακεδονίας - Θράκης δόθηκε κατά τη συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Μεταρρύθμισης υπό την προεδρία του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά την Πέμπτη.
Παρά τη διαβεβαίωση του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα μετά τη συνεδρίαση, σύμφωνα με την οποία «δεν μιλήσαμε για απολύσεις» -όπως είπε- κυβερνητικά στελέχη υποστήριζαν πως ελάχιστοι από τους πλεονάζοντες υπαλλήλους των υπουργείων θα μπορέσουν να απορροφηθούν αυτομάτως σε άλλη θέση.

Πρακτικά αυτό συνεπάγεται την υπαγωγή τους στο καθεστώς διαθεσιμότητας, το οποίο όμως οδηγεί μετά την πάροδο ενός έτους, κατά το οποίο οι υπάλληλοι λαμβάνουν το 75% των βασικών αποδοχών τους, στην απομάκρυνση από το Δημόσιο εφόσον δεν υπάρξουν κενά σε άλλες υπηρεσίες.
Στην… ουρά, όμως, για τοποθέτηση στα όποια κενά περιμένουν ήδη περίπου 2.500 δημόσιοι υπάλληλοι. Είναι οι 2.000 υπάλληλοι που υπήχθησαν οριζόντια στο καθεστώς διαθεσιμότητας (όσοι ήταν Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης αορίστου χρόνου σε διοικητικές θέσεις) καθώς και οι περίπου 500 υπάλληλοι που πλεονάζουν από τα δύο πρώτα υπουργεία, για τα οποία εγκρίθηκαν νέα οργανογράμματα – Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Περιβάλλοντος.

Σε εξέλιξη: Κατάληψη στις εγκαταστάσεις ΕΥΔΑΠ στο Κερατσίνι από απλήρωτους εργαζόμενους στο δήμο

Σε δυναμικές κινητοποιήσεις προχωρούν από σήμερα οι εργαζόμενοι και το δημοτικό συμβούλιο του δήμου Κερατσινίου-Δραπετσώνας, μετά την αντιπαράθεση που έχει ξεσπάσει με την Εταιρεία Ύδρευση και Αποχέτευση Πρωτεύουσας (ΕΥΔΑΠ).
Αφορμή στάθηκε η απόφαση της ΕΥΔΑΠ να προχωρήσει σε δέσμευση λογαριασμού του δήμου σε τράπεζα, λόγω οφειλών, με αποτέλεσμα 640 εργαζόμενοι του δήμου, να παραμένουν απλήρωτοι επί δύο μήνες.
Εργαζόμενοι, μέλη του δημοτικού συμβουλίου και πολίτες της περιοχής προχώρησαν σε συμβολική κατάληψη στις εγκαταστάσεις αποχέτευσης της ΕΥΔΑΠ στον Αγροκέραμο, ενώ τη Δευτέρα αναμένεται να προβούν σε ανάλογες κινητοποιήσεις, έξω από τα γραφεία της ΕΥΔΑΠ, στο Γαλάτσι.

Η Εταιρεία, που υποστηρίζει ότι ο δήμος Κερατσινίου της χρωστά 3.400.000 ευρώ, ποσό που περιλαμβάνει και 443.797 ευρώ από κατανάλωση νερού το 2012, αντιδρά και στο γεγονός, ότι ο δήμος προχώρησε στην επιβολή τέλους διέλευσης του αγωγού από την περιοχή, παρότι η υπόθεση εκκρεμεί στο δικαστήριο και αναμένεται να τελεσιδικήσει στις 17 Μαΐου.
Από την πλευρά του ο δήμος Κερατσινίου υποστηρίζει ότι τον περασμένο Σεπτέμβριο το Διοικητικό Εφετείο επέβαλε πρωτόδικα την καταβολή τέλους διέλευσης 40% στην ΕΥΔΑΠ μέχρι την οριστική εκδίκαση της υπόθεσης.
Πάντως, έχουν ανοίξει όλα τα ρολόγια του δήμου που είχαν κλείσει πριν μία εβδομάδα και η υδροδότηση βρεφονηπιακών σταθμών, ΚΑΠΗ, σχολείων και δημαρχείου γίνεται κανονικά.

Για τη γενική απεργία της 20ης Φλεβάρη

ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ

 

Χωρίς αμφιβολία στις μέρες μας, η καπιταλιστική βαρβαρότητα ξεδιπλώνεται μπροστά μας. Αγγίζει κάθε πεδίο της ζωής μας και ταυτόχρονα, δεν προσπαθεί απλά να ισοπεδώσει τα εργατικά συμφέροντα, αλλά επιδιώκει τη δημιουργία νέου τοπίου κοινωνικών σχέσεων. Το κράτος και το κεφάλαιο έχουν σε πλήρη ανάπτυξη τις πολεμικές τους επιχειρήσεις εναντίον  της εργατικής τάξης. Δεν τηρούν πια ούτε τα δικά τους αστικά θεσμικά προσχήματα, δεν υπολογίζουν παρά μόνο τα επικοινωνιακά (ακροδεξιά) κέρδη που ευελπιστούν πως θα φέρει η πυγμή τους.

Η κατασταλτική κλιμάκωση των τελευταίων 5 μηνών, οδηγεί σε συγκεκριμένα συμπεράσματα. Η βία που ασκούν τα αφεντικά για την επίτευξη των στόχων τους, ιδιαίτερα σε περίοδο αναδιάρθρωσης των παραγωγικών σχέσεων, όπως η σημερινή, είναι αδύνατο να έρθει μόνη. Την προϋπαντεί ή την ακολουθεί η στυγνή κρατική βία. Βία που εφαρμόστηκε πάνω σε όποιον αμφισβητούσε ουσιαστικά ή δυνητικά, είτε την εφαρμογή των μέτρων, είτε τον επιχειρούμενο εκφασισμό. Από τις αντιφασιστικές μοτοπορείες, ως τις επιστρατεύσεις  απεργών, τις εκκενώσεις καταλήψεων και τους τραμπουκισμούς μελών λαϊκών συνελεύσεων, το χτύπημα απεργιακών κινητοποιήσεων μέχρι τις συλλήψεις συνδικαλιστών, το μήνυμα είναι ένα: Να τσακιστεί όποιος αγωνίζεται, να εξαφανιστεί ότι είναι ή μπορεί να γίνει ριζοσπαστικό

Όσο κι αν οι εκμεταλλευόμενοι οδηγήθηκαν στο να ξεχάσουν να μιλούν για τάξεις, αγώνες, εκμετάλλευση, οργή και να πιστέψουν στις ρητορείες της κυρίαρχης τάξης, τόσο η πραγματικότητα είναι πιο στυγνή από ποτέ.  Η μοίρα των ονομαζόμενων πια “μη προνομιούχων” είναι προδιαγεγραμμένη από τα αφεντικά. Η εμφανής επιδείνωση της ζωής σφίγγει ολοένα και περισσότερο στους χώρους δουλειάς και τις γειτονιές  όπου στοιβάχτηκε και συνεχίζει να στοιβάζεται ο “κόσμος της εργασίας”. Βιώνουμε στο πετσί μας τι σημαίνει κάθε νέο νομοσχέδιο, είτε αφορά το εργασιακό, την ασφάλιση, την εκπαίδευση, την αστυνόμευση. Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και τα στρατόπεδα αμιγώς χωρισμένα. Και όσο οι εκμεταλλευόμενοι από τις καθημερινές προσταγές θα ψελλίζουν  για κεκτημένα που χάθηκαν, για κράτος προνοίας, για ίσες ευκαιρίες, και ό,τι για όλα φταίνε οι ξένοι, όσο θα γκρινιάζουν απλά και μόνο στα μικρόφωνα των ΜΜΕ για τις τιμές των λαχανικών, όσο θα παλεύουν για ένα εγωιστικό “εγώ θα τα καταφέρω”, τα αφεντικά του κόσμου θα χαμογελούν. Και θα σφίγγουν ακόμα περισσότερο τον κλοιό γύρω μας.

Η ΑΠΕΡΓΙΑ

 

Μια μέρα γενικής απεργίας, που ποτέ δεν είναι γενική, γιατί τα εργατικά κέντρα και τα σωματεία που τα αποτελούν ποτέ δεν έτριξαν τα δόντια στους εργοδότες που απολύουν απεργούς εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Ποτέ δεν δούλεψαν ώστε να προπαγανδίσουν την απεργία. Σε πολλά από αυτά οι προϊστάμενοι στη δουλειά είναι στα διοικητικά συμβούλια των σωματείων! Καμια εμπιστοσύνη δεν εμπνέουν και είναι λογικό οι εργαζόμενοι να τους γυρίζουν την πλάτη τη στιγμή που δε βλέπουν αποτέλεσμα σ' αυτού του τύπου την απεργία, ειδικά με το βάρος τόσο της εργοδοτικής τρομοκρατίας, όσο και την συνεχή απειλή της ανεργίας.

Τέτοιου είδους απεργίες της μιας μέρας, με την εκ των πραγμάτων μικρή συμμετοχή, είναι το καλύτερο μέσο για να αχρηστεύσουν οι γραφειοκράτες και ξεπουλημένοι συνδικαλιστές το πιο ισχυρό μας όπλο: τη ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΕΧΕΙ ΟΜΩΣ  ΓΙΝΕΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ;

Πραγματικά γενική απεργία σημαίνει τη μέρα εκείνη να παραλύσει η παραγωγή σε όλα τα εργοστάσια και τα εργαστήρια, να κλείσουν όλα τα μαγαζιά, να λείψουν οι εργάτες της γης από τα χωράφια, να κλείσουν όλες οι υπηρεσίες, να σταματήσουν οι συγκοινωνίες και οι μεταφορές, να βγούμε όλοι και όλες στους δρόμους να διαδηλώσουμε και να οργανώσουμε την πάλη.

Αν γίνει μια πραγματική ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ, έστω και για μια μέρα, θα γίνει φανερό αυτό που είναι αυτονόητο, αλλά προσπαθούν να μας κάνουν να το ξεχάσουμε: ότι δηλαδή όλοι εμείς οι εργαζόμενοι -μισθωτοί ή αυτοαπασχολούμενοι- είμαστε τα πάντα. Αφεντικά και κράτος είναι ανύπαρκτα χωρίς εμάς.

Αυτό που θα κάνει μια γενική απεργία να έχει αξία είναι η καθημερινή μας δράση ενάντια σε κάθε εκμετάλλευση, στις νέες συμβάσεις, στις απολύσεις, την ανασφάλιστη εργασία και συγχρόνως η εργατική μας αλληλεγγύη και οργάνωση.

Η ανάγκη αντιστάσεων και απαντήσεων στις διαρκείς επιθέσεις κράτους και αφεντικών είναι αναντίρρητη. .  Η ανάγκη αυτή όμως δε μπορεί να βρει διέξοδο μέσα από μηχανισμούς χειραγώγησης όπως η (έτσι κι αλλιώς απαξιωμένη στη συνείδηση όλων) ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που αναλαμβάνουν το ρόλο του τροχονόμου των κρατικών νομοσχεδίων, φοβούνται όπως ακριβως και οι εντολείς τους , τις κοινωνικές αντιδράσεις και καλούν τις γνωστες απεργιακές πιστολιές μια στο τόσο, με στόχο την εκτόνωση.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ

Μια πραγματική γενική απεργία δεν  προσγειώνεται από τον ουρανό, ούτε προκύπτει "με μαγικό" τρόπο ως άμεσο αντανακλαστικό της εργατικής τάξης ενάντια στην επιβαλλόμενη ανέχεια. Ούτε μπορεί να περιμένει κανείς να οργανωθεί "από τα πάνω", ως σχέδιο των εργατοπατέρων φωστήρων.

Ξέρουμε ότι ο αγώνας γίνεται εκεί έξω. Έξω απ’ τα ξεπουλημένα τριτοβάθμια συνδικάτα και τις κλαδικές και τοπικές μικρογραφίες τους.

- Στις μαχητικές κλαδικές απεργίες διαρκείας

- Στις καταλήψεις εργασιακών χώρων

- Στη στήριξη μεταξύ μας, στην επικοινωνία με το συνάδελφο, ώστε να μην περνά η αυθαιρεσία του αφεντικού ή του προϊσταμένου στη δουλειά

- Στη διακλαδική αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων, στην ουσιαστική στήριξη όσων αγωνίζονται σε άλλους εργασιακούς χώρους

- Στα μαχητικά πρωτοβάθμια σωματεία βάσης

- Στο δρόμο, σπάζοντας τον τρόμο που γεννά η λυσσαλέα καταστολή. Εκεί θυμόμαστε την αξία του συλλογικού εργατικού αγώνα, την αξία του συνδικαλισμού.

Να ξαναφτιάξουμε απ’ την αρχή τα σωματεία μας, με συνελεύσεις χωρίς κόμματα,  που πέρα από τη διεκδίκηση των αυτονόητων, θα οργανώνουν και την ανατροπή όλου του συστήματος εκμετάλλευσης που βιώνουμε. Μόνο έτσι θα κηρύξουμε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ για να πάρουμε πίσω όσα μας ανήκουν, τη ζωή που μας κλέβουν.

Η Γενική Απεργία Διαρκείας, πρέπει να πάψει να αποτελεί μια ευχή. Οφείλουμε τώρα, περισσότερο από ποτέ, να αρθρωθεί ως κοινωνική στρατηγική επιλογή αντίστασης τόσο στα οικονομικά μέτρα που έχουν επιβληθεί ή θα επιβληθούν, όσο και απέναντι την ίδια την συνθήκη της μισθωτής σκλαβιάς. Εργαζόμενοι ή άνεργοι, μέλη σωματείων ή όχι, ακόμη και κομμάτια όπως οι φοιτητές και μαθητές, πρέπει να αντιληφθούμε την ιστορική συγκυρία και από το μετερίζι μας να σηκώσουμε την ιστορική ευθύνη. 

       Γι' αυτούς τους λόγους η απεργία που κηρύχτηκε στις 20 Φλεβάρη, αποτελεί ένα σημείο αυτής της ζύμωσης. Μια ανάδειξη αυτών των αναγκών για νέες, πιο μαχητικές μορφές αγώνα και δράσεων. Ευκαιρία, όχι για ένα ακόμη ραντεβού, αλλά για την αναζωπύρωση της ταξικής αντιπαράθεσης. 

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

ΑΥΤΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ

 

ΤΕΤΑΡΤΗ 20/02 στις 11:00 στο Μουσείο 

 

Mail: info@ese-gr.org    site: http://athens.ese-gr.org , τηλ: 6941507846
http://athens.ese-gr.org