Από το 1977 στην πολιτική, τον έχουν κατηγορήσει για τα πάντα.
Τώρα, για πρώτη φορά, βρίσκεται σε λίστα για «αιφνίδιο πλουτισμό» μαζί
με άλλους πολιτικούς, κατασκευαστές, μεγαλοξενοδόχους, εφοπλιστές,
ιδιώτες. Εχει τόσα λεφτά ο Στέφανος Μάνος;
Ας σημειωθεί ότι η είδηση
δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «6 Ημέρες» που αποκαλύπτει ότι οι εντολές για τους πρώτους ελέγχους σε
1.747 πρόσωπα είχαν δοθεί τον Απρίλιο του 2011 αλλά δεν προχώρησε τίποτα.
Τα φυσικά πρόσωπα είχαν εντοπιστεί από το «Πρόγραμμα υλοποίησης του σχεδίου κατά της
φοροδιαφυγής 2010 - 2011», με τη βοήθεια του συστήματος «Elenxis» και για τις ανάγκες των ελέγχων συγκροτήθηκαν 32 ειδικά συνεργεία.
Ωστόσο, οι διασταυρώσεις προχώρησαν με πολύ αργούς ρυθμούς, ενώ
προβλήματα στη διαδικασία δημιούργησε η πρόσφατη απόφαση του υπουργείου
Οικονομικών για μεταφορά των ελέγχων σε όλες τις ανοικτές υποθέσεις στα
διαπεριφεριακά ελεγκτικά κέντρα, ενέργεια που... «μηδενίζει» τα μέχρι
στιγμής αποτελέσματα.
Στέφανος Μάνος, πλούσιος από κούνια
Ο 74χρονος σήμερα Στέφανος Μάνος γεννήθηκε στην Αθήνα τον Δεκέμβριο
του 1939 και είναι γιος του Αλέξανδρου Μάνου, χειρουργού και διευθυντή
του Ευαγγελισμού, και της Μαριέττας Πανούτσου, επιχειρηματία και κόρης
του προέδρου του ΣΕΒ Κοσμά Πανούτσου.
Από κούνια, δηλαδή, ο Στέφανος Μάνος ανήκει στους προνομιούχους Ελληνες με περιουσία.
Είναι από τους λίγους Ελληνες που σπούδασε το 1963 μηχανολόγος - μηχανικός στο πολυτεχνείο της Ζυρίχης και στο Χάρβαρντ.
Τον επόμενο χρόνο έγινε βοηθός γενικός διευθυντής της «Αλλατίνη Α.Ε.»
ενώ στη συνέχεια διετέλεσε γενικός διευθυντής, αντιπρόεδρος, γενικός
διευθυντής και πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της ίδιας εταιρίας.
Αποχώρησε από την εταιρεία το 1977 για να πολιτευθεί.
Στέφανος Μάνος και επιχείρηση Αλλατίνη
Με το που τελειώνει τις σπουδές του στο Χάρβαρντ ο Μάνος αναλαμβάνει
την οικογενειακή επιχείρηση Αλλατίνη. Πώς έγινε οικογενειακή; Εχουν
ακουστεί πολλά. Σύντομη αναδρομή, για την αλήθεια:
Η επιχείρηση Αλλατίνη δημιουργήθηκε από την οικογένεια Αλλατίνη,
Εβραίους ισπανικής καταγωγής, που ήλθαν στη Θεσσαλονίκη από την
Φλωρεντία της Ιταλίας το 1715 και έστησαν τον περίφημο «Μύλο Αλλατίνη»,
με πρωτοβουλία του γιατρού Μωυσή Αλλατίνη.
Το 1898 όμως ο μύλος καταστρέφεται από πυρκαγιά. Το διοικητικό
συμβούλιο αποφασίζει την ανοικοδόμησή του, και γι' αυτόν τον λόγο
εκδίδει ομολογιακό δάνειο στο Χρηματιστήριο των Παρισίων. Ως και το
1913 η οικογένεια Allatini κατέχει στην πόλη της Θεσσαλονίκης τα
πρωτεία. Μετά αρχίζει σιγά σιγά η κάμψη της.
Ωσπου το 1926 ο επιχειρηματίας Κοσμάς Πανούτσος από το Κρανίδι της
Αργολίδας, που ως τότε εμπορεύεται σιτηρά από τη Ρωσία στη Γαλλία και
δραστηριοποιείται και στη ναυτιλία, αποκτά την εταιρεία. Και την ίδια
χρονιά η Ανώνυμη Βιομηχανική και Εμπορική Εταιρεία Θεσσαλονίκης πλέον
εισάγεται και στο Χρηματιστήριο της Αθήνας.
Ο Κοσμάς Πανούτσος είναι ο παπούς του Στέφανου Μάνου
Ο Κοσμάς Πανούτσος κατείχε περίοπτη θέση στους επιχειρηματικούς και
πολιτικούς κύκλους της εποχής, αφού εκτός από πρόεδρος του Συνδέσμου
Ελλήνων Βιομηχάνων και του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου
Πειραιά, υπήρξε και στενός φίλος του Ελευθέριου Βενιζέλου, με το κόμμα
του οποίου πολιτεύθηκε για ένα μικρό διάστημα.
Το 1951 για δεύτερη φορά ο μύλος καταστρέφεται από πυρκαγιά και
μάλιστα ανασφάλιστος, ο Κοσμάς Πανούτσος έχει πεθάνει και τότε οι δύο
κόρες του, η Μαριέτα Πανούτσου - Μάνου και η Ειρήνη Πανούτσου - Βραχνού,
καλούνται να αναλάβουν την επιχείρηση και κυρίως η πρώτη, η Μαριέτα,
μητέρα του μετέπειτα υπουργού Στέφανου Μάνου.
Το 1964 οι δύο αδελφές αποφασίζουν να μοιραστούν την οικογενειακή
περιουσία. Ετσι τον μύλο τον διατηρεί πλειοψηφικά η Μαριέτα Πανούτσου -
Μάνου, και το κεραμοποιείο περνά πλειοψηφικά στην ιδιοκτησία της Ειρήνης
Πανούτσου - Βραχνού, αφού μετατρέπεται σε ανεξάρτητη εταιρεία με την
επωνυμία Κεραμεία Αλλατίνη και εισάγεται στο Χρηματιστήριο.
Πρόεδρος της Αλλατίνη Α.Ε. ο Μάνος
Από το 1965 αρχίζει να εργάζεται στην επιχείρηση ο Στέφανος Μάνος και
το 1967 δημιουργεί το τμήμα της μπισκοτοποιίας, ενώ την ίδια χρονιά η
Ανώνυμος Βιομηχανική και Εμπορική Εταιρεία Θεσσαλονίκης μετονομάζεται σε
Αλλατίνη ΑΕ. Ο ίδιος από το 1974 ως και το 1977 είναι πρόεδρος και
γενικός διευθυντής, ώσπου προσχωρεί στον χώρο της πολιτικής και τη θέση
του αναλαμβάνει ο Βασίλειος Πανούτσος, εγγονός του Βασιλείου,
πρεσβύτερου αδελφού του Κοσμά.
Το 1987 ο κλάδος της μπισκοτοποιίας αποσπάται και δημιουργείται η
Ελληνική Εταιρεία Μπισκότων ΑΕ, η οποία και πωλείται με τα ανάλογα
σήματα στον όμιλο Κυριάκου Φιλίππου. Επίσης δημιουργείται η Εταιρεία
Δημητριακών Βορείου Ελλάδος ΑΕ, η οποία μαζί με τη μητρική της Αλλατίνη
ΑΕ μεταβιβάζονται πλειοψηφικά στον όμιλο
Δαυίδ - Λεβέντη,
που είναι σήμερα ιδιοκτήτες της Coca Cola 3E. Η οικογένεια του Στέφανου
Μάνου διατηρεί το 16% των μετοχών. Λίγο αργότερα ο Στέφανος Μάνος,
πουλάει τις μετοχές του.
Σήμερα, ιδιοκτήτης του χώρου κατά το 1/3 είναι η παραπάνω εταιρεία, διευθύνων σύμβουλος της οποίας είναι o Αντιδήμαρχος
Χασδάι Καπόν,
ενώ συμμετέχει και ο Ιακώβ Μπενμαγιόρ, γόνος σημαντικής Εβραϊκής
οικογένειας της Θεσσαλονίκης. Λογικό, αφού το «Αλλατίνη», ήταν Εβραϊκό
δημιούργημα.
Αιρετικός από κούνια
Από το '77 που μπήκε στην πολιτική ο Στέφανος Μάνος δεν έχει πάψει να απασχολεί με τις αιρετικές απόψεις του. Ενα απάνθισμα:
- Το 1993 ο Μητσοτάκης τον όρισε υπουργό Οικονομίας. Το πρώτο μέτρο
που έβαλε ήταν ο φόρος 50 δραχμές στη βενζίνη. Τότε εφευρέθηκε το
σύνθημα «Καλύτερα παπάκι παρά τον Μητσοτάκη».
- Ενώ όλοι αντιδρούσαν ο Μάνος υπέγραψε το 1993 τη σύμβαση για το Μετρό της Αθήνας
- Ενώ όλοι αντιδρούσαν, υπέγραψε την μεταφορά του αεροδρομίου στα Σπάτα
- Ηταν ο πρώτος που επέβαλε την απόσυρση ρυπογόνων αυτοκινήτων
- Επέβαλε τους λεωφορειόδρομους
- Εκανε την πρώτη πεζοδρόμηση στην οδό Βαλαωρίτου στην Αθήνα
- Πέταξε τα μπουζουξίδικα έξω από την Πλάκα
Στη ΝΔ, στο ΠΑΣΟΚ, στους Φιλελεύθερους, στη Δράση
Τέσσερα κόμματα έχει αλλάξει ως σήμερα ο Στέφανος Μάνος αφού μετά τη
θητεία του στη ΝΔ και την ίδρυση του κόμματος των Φιλελευθέρων
προσχώρησε το ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, μετά από πρόταση του
Γιώργου Παπανδρέου. Πρόσφατα αποχώρησε και από το κόμμα Δράση που ο
ίδιος ίδρυσε (με τον Γιάννη Μπουτάρη και τον Βασίλη Κοντογιαννόπουλο).
Είναι πιστός στις εξής φιλελεύθερες απόψεις τις οποίες επαναλαμβάνει από
το '80:
- Για να εξυγιανθεί το Δημόσιο πρέπει να απολυθούν 400.000 υπάλληλοι
- Χρειάζονται 3 Π για να σταθεί η Ελλάδα στα πόδια της : Περιβάλλον, Πολιτισμός, Παιδεία
- «Όχι στα χαράτσια» και κάθε είδους χαράτσια που έχουν επινοηθεί για τη συντήρηση του πελατειακού κράτους.
- Γνώμονάς του είναι το «να μην το πληρώνω αν δεν το χρησιμοποιώ».
- Ζητά χαμηλή φορολογία, ενοποίηση συστημάτων πληροφορικής για τη γρήγορη πάταξη της φοροδιαφυγής.
- Ζητά υγεία για όλους, χωρίς εισφορές. Οι εισφορές καλύπτονται από ΦΠΑ και από απλή, κοινή φορολογία.
- Θεωρεί ασύλληπτο γεγονός ότι για ένα φάρμακο των 1000€ στην Ελλάδα ο
φαρμακοποιός έχει κέρδος 350€ (!) τη στιγμή που για το ίδιο φάρμακο
στη Γερμανία και στη Σουηδία οι φαρμακοποιοί έχουν κέρδος 38.10€ και
15.5€ αντίστοιχα (!).
- Ζητά κατάργηση όλων των φόρων κατοχής ακινήτων. Αφοπλιστικά
επικαλείται τη λογική: «Εφόσον έχεις πληρώσει φορολογία για την
κατασκευή του, γιατί να το ξαναπληρώσεις;»
- Προτείνει την εγκατάσταση Φωτοβολταϊκών στις στέγες των σπιτιών με μία μόνο αίτηση χωρίς αδειοδοτήσεις.
- Καταγγέλει ότι η εφαρμογή των νόμων είναι προαιρετική εις βάρος των αδύναμων.
- Θεωρεί ανήθικο να παίρνουν μερικοί 1500€ σύνταξη στα 55 και άλλοι
να παίρνουν 500€ σύνταξη στα 65, μετά από τις ίδιες εισφορές.
- Θεωρεί ανήθικο να παίρνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι 1200€ βασικό μισθό και στον ιδιωτικό τομέα να παίρνουν 600–700€ (τότε).
Η ΜΚΟ «Πρωτοβουλία Κάππα»
Οταν ο
Γιάννης Στουρνάρας
ήταν επικεφαλής του ΙΟΒΕ είχε ιδρύσει με τον Στέφανο Μάνο την Μη
Κυβερνητική Οργάνωση «Πρωτοβουλία ΚΑΠΠΑ»η οποία θα αποτελούσε «μία
παραλλαγή του σχεδίου Eureka και το οποίο προέβλεπε την μεταβίβαση της
ακίνητης περιουσίας του κράτους, αεροδρόμια, λιμάνια, ακίνητα κ.λπ. σε
εταιρεία σε αντάλλαγμα 125 δις ευρώ».
Σύμφωνα με το σχέδιο της «πρωτοβουλίας ΚΑΠΠΑ» (Κρατική Ακίνητη
Περιουσία και Αξιοποίηση) υπήρχε πρόνοια για την αξιοποίηση περιουσίας
300 δις.
O Mάνος και οι άλλοι
Ο ίδιος αξιολογεί την πολιτική του πορεία ως αντίθετη στο ρεύμα. Σε
συνέντευξή του, μάλιστα, έχει περιγράψει την 35χρονη παρουσία του στην
πολιτική ως εξής:
«
Τι τράβηξα δε λέγεται, αδύνατον να μπω στο δύσκολο κεφάλαιο του «άνευ σημασίας». Ο,τι για μένα είχε, ήταν άνευ για τους άλλους».
